VOLENDAMMERS NAMEN SABANG
op het eiland Poelau Weh
IN
De Haarlemse Kathedraal
vijftig jaor
De Nationale Feestrok
SCHIJNOORLOG OP DE VELUWE
Keert prins Boudewijn
naar Belgie terug?
DE NIEUWSTE AV0NTUREN VAN JAN KLAASSEN
0
■I|
II
De Madonna della Rivelatione
RADIO
Zwitserse kolonel bij artillerie-manoeuvres
Geruchten rond de Amerika-reis
van de prins-regent
PAC. 4
N1EUW NOORDHOLLANDS PAGBLAD - Dinsdag 13 April 1948
If 1
I
Logboek van een Troepenschip
Grootse viering van het gouden feest
De verschijningen van Tre Fontane
Wonderbare genezingen
Twee ton geeist
van de Staat
Wegsns onjuiste
gevangenneming
PROGRAMMA
(Van een onzer verslaggevers)
i
i i
i
i i
•I 3
I 1
1
S Aan boord s.s. „Volendam", 25 Maart
ABANG, de springplank naar de Indische ArchipeL op het
paradiiseliike eilwnH Pnolmi \x/Ak r>i__j
paradijselijke eiland Poelau Weh gelegen, is Donderdqgoch-
tend op vreedzame wijze door de ..Volendammere" veroverd.
Of, om heel eerlijk te zijn, de „Volendammers" ziin door Sabang
veroverd. Het voet aan wal zetten en de kennismaking met dlt
schone tropische eiland het eerste, dot wij in de Archipel aan-
deden was voor alien een openbaring. Ze hadden er redeloos
hun hart aan verloren, deze jongens uit Limburg, Oost-Brabant,
Utrecht, Friesland en Holland en van waar zij verder
komen mogen.
Woensdagmiddag laat
e^ste eilanden van de Smarag-
Archipel in het zicht |comen,
maar
Wanneer
de ee
den A!
stralen zij niet in het schitt'erende
gouden zonlicht van de tropenzon.
Een grauw wolkendek, dat cms aan
de Hollandse wolkenluchten herin-
nert, bedekt de hemel. die iVy strak
en biauw hadden verwacht en gaat
mateloos hoog uit boven de berg-
achtige eilanden aan de horizon.
Blauwige regensluiers omhullen de
dichtbegroeide heuvelruggen, die
uit het water oprijzen. Het element,
waaraan Indie zijn mateloze, over-
weldigende plantenrijkdom dankt,
die weelde van fel vegeterend, el
kaar verdringend groen, begroet
ons bij onze aankomst in deze
eilandenwereld.
Het regent pijpestelen, wanneer
w aan de steiger liggen in de klei-
ne beschutte baai eens een vul-
kaankrater die de mooie natuur-
lijke haven van Sabang vormt. t is
zes uur geweest, de zon is onder en
met de grote snelheid, waarover
wij in de tropen leren ons niet meer
te verbazen, is de schemering in het
avondlijke duister opgelost.
Keer op keer wordt de vaste wal
door een felblauw weerlicht helder
verlicht. Nadat eerst Woensdagav.
de verkenningstroepen waren uitge-
trokken corveeers, die's ochtends
dienst hadden, de leden van het on-
volprezen cabaret (ter beloning) en
andere had Donderdagochtend
van half zeven af de ontscheping
plaats,
Het waren schone verhalen, waar-
mee de verkenningstroepen des
avonds terugkwamen. Wij hebben ze
uit de eerste hand, want de schrijf-
krachten hadden zich als ijverige
kronikeurs bij de verkenningstroe
pen gevoegd. Ik wou, dat ik U to-
nen kon, lezer, het wonder van die
eerste tropennacht onder ruisende
klapperbomen en teergebladerde
tamarinden bij het scherpe nooit
verstommende geluid der duizenden
krekels.
He vredige rust in de kleine kam-
pong, waar een enkel winkeltje nog
zwak verlicht wordt dqor een ro-
kerig oliepitje. En ter zijde: Een
straat met kleine, schilderachtige
Chinese winkeltjes, waar de bewo-
ners, in een rust, die bijna niet van
deze wereld is, hun klanten zitten
af te wachten. Maar ondertussen:
weest er van overtuigd, dat t6ch
de lichtjes ontstoken werden, juist
om die klanten, die verwacht wer
den. En dat deze meditatieve oos-
terling alle energie en alle sluw-
heid die in hem sluimert gemobili-
seerd heeft om mijn collega 't dub-
bele van de prijs af te zetten'Doch
wie zal er bij zoveel soepele gra-
tie, zoveel overweldigende vrien-
delijkheid en bij zo'n stralende
brede witte tandenlach om rouwen,
dat zijn portemonnaie het gelag
moet betalen voor dit gelach?
Het wil wat zeggen, vier en twin-
tighonderd man in twee uur tjjds
lang een smalle scheepstrap, die de
indruk maakt of hij halverwege
zich gaat bedenken om ons ten he
mel te voeren, te ontschepen. Maar
het geschiedt en dan stromen ze uit
over het eiland. Overal waar wij
komen met onze jeep, treffen wij
groepen jongens aan, getooid met
veelkleurige bloemen, beladen met
kammen pisangs de prachtige
goudgele pisang radja of de kleine,
fel groene, maar heerlijk smakende
pisang Ambon, met geweldige, oran-
je en groene papaja's, annanassen
en klappers.
Over de stijgende en dalende
slingerpaden, midden tussen het zo
weelderige groen van klapperaan-
plantingen, bananentuinen, tamarin
den, papaja-bomen en pinangpal-
men zwerven zij langs kleine kam-
pongs met stille, bruine mensen,
zien de zee glinsteren tussen het
groen en ontdekken het verloren
paradijs aan de oevers van het de
hemel weerspiegelende bergmeer.
Maar ook in de kleine winkel-
straat zwerven zij rond. Het is er
druk en bedrijvig. Dit is een nieu-
we wereld, dit is het wondere, kri-
oelende Oosten, met zijn stille, mys-
terieuze mensen, met zijn rijkdom
aan kinderen, lichte, Chinese kin-
deren met scheve amandelogen en
bruine inlandse met donkere ga-
zellenogen. Zij kan helaas slechts
ehkele uren duren, deze kennisma
king met Indie,
Helaas? Of zouden we moeten
zeggen: gelukkig? Want het is be-
angstigend te zien, welke machtige
hoeveelheden Indische vruchten 'n
goed soldaat, die zijn eerste stap-
pen op Indische bodem zet, aan-
durft. Het is een geluk, dat de „Vo-
lendam" veertig doktoren aan boord
heeft, zeggen He jongens, dat kan
veel onheil voorkomen.
De uit dc bezettingstijd bekende
ceis*rale fignur en chef van de
noordelijke spionnagedienst, dhr.
C. Stolwijk bijgenaamd Oom
Cor te Bedum, die in 1946 7
weken in de Groninger strafge-
vangenis werd opgesioten, doch
nadien onvoorwaardetijk buiten
vervolging is gesteld, heeft by de
Groninger arrondissementsrecht-
bank een proces tegen de staat
aanhangig gemaakt, waarbij hij
een schadevergoeding van f 200000
eist.
De heer Stolwijk heeft zich tot de
minister van justitie gewend in een
telegram, waarin hij o.m. zegt, de
minister tot driemaal toe persoonlijk
te hebben bezocht met het verzoek
een tooderzoek te laten instellen
naar de oorzaak van zijn gevangen-
npming. Ook de minister-president,
dr. L. J. M. Beel, heeft, aldus de
heer Stolwijk, de minister van jus
titie tweemaal verzocht een onder -
zoek te gelasten, aan welk verzoek
tot heden geen gevolg is gegeven.
Als redenen voor deze eis tot
schadevergoeding noemt de heer
Stolwijk in zijn telegram: le. dat
hij in 194(^ zonder behoorlijk onder-
zoek en zonder verhoor in de eel
werd geworpen;2e dat zulks voor
hem en zijn gezin een vernietigende
invloed heeft gehad en 3e. dat hij
hierdoor grote schulden heeft ge
maakt. De heer Ztolwijk werd op
16 September 1946 onvoorwaardelijk
buiten vervolging gesteld.
12 APRIL 1947 was een byzon-
dere dag in het leven van de Ro-
meinse tramconducteur Bruno
Cornacchiola.
Hocwel katholiek opgevoed, had
hy zijn geloof prys gegeven en
zich aangesloten bij een fanatieke
sekte, waar hij -spoedig een voor-
aanstaande plaats innam; hij hield
redevoeringen en schreef artikelen
waarin hij felle aanvallen deed op
Kerk en Paus en waarin hy voor-
al ook de spot dreef met de ver-
ering van de H. Maagd Maria.
Op genoemde datum bevond hy
zich even buiten Rome in een
eucalyptusbos, welke plaats Tre
Fontane genoemd werd, waar hy
de laatste hand wilde leggen aan
zyn redevoering, die hy de vol-
gende dag in een grote byeen-
komst zon houden.
WOENSDAG 14 APRIL
HILVERS.UM II
7.15 Rbveille; 8.15 Gewijde muziek;
8.30 Tschaikowsky-prdgramma; 9.00
Ziekenbezoek; 9.35 Russische com-
positie's; 10.00 Piano-recital; 11.15
Herhaling „Een dorpsdokter"; 12.00
Orgelsoli; 13.15 Cyclus van Rameau;
14.30 Elisabeth Schumann; 15.00
Je- concert; 16.15 Voor de jongens
en nieisjes; 17.45 Onder de tropen
zon; 18.30 Londens Phil.-Orkest;
19.15 Het nieuws uit Indie; 19.45 En-
gglse les voor gevorderden; 20.15
Concertgebouw-orkest; 22.15 Neder-
lands Kamerkoor; 23.15 Hollands
Sextet; 23.35 Gramofoonplaten.
HILVERSUM 1
7.30 Gram.platen; 8.50 Voor de huis-
vrouw; 10.00 Morgenwijding; 10 20
Onze keuken; 10.30 Als de stofzui-
ger zwijgt; 11.00 Populair non-stop-
programma; 12.33 Voor het platte-
land; 13.20 Vaudeville-orkest; 14.00
G'esproken portretten; 15.00 Hoor-
spel voor de jeugd; 15.45 Voor de
zieken; 16.45 Het stond in de krant;
17.15 Musette-klanken; 18.20 Tony
Schifferstein. piano; 18.30 Pnjgram-
ma Ned. Strijdkrachten; 19.15 Gra
mofoonplaten; 20.15 Opera-program-
ma; 21.15 Englandspiel,-* hoorspel;
22.15 The Ramblers; 22.45 In de
tuin der poezie: 23.30 Gramofoon- i
platen.
Toen hij daar enige uren mee
bezig was, miste hy zjjn drie kin
deren, die hij naar het bos had mee-
genomen. Hij ging op zoek naar hen
en vond zijn zoontje Gianfranco in
een grot op de knieen liggen, de
handen gevouwen en met een stra-
lend gezicht, terwijl hij steeds maar
herhaalde: I^lla Signora
Bruno riep zijn zoon, doch deze
scheen niets te horen. Op dat ogen-
blik kwamen zijn beide andere kin
deren aanlopen en op de vraag van
de vader, wat hun broertje daar in
de grot •uitvoerde, keken, zij naar
binnen en wierpen zich ook op de
knieen en terwijl ook hun gezichten
begonnen te stralen, riepen zij even-
eens: O, bella Signora
Bruno wilde aan 'dit spel een
einde maken, ging de grot binnen,
doch plotseling was het hem, alsof
hij werd opgeheven. Een verblin-
dend licht straalde in de donkere
grot en hij kreeg het gevoel, alsof
twee,zachte handen een sluier voor
zijn ogen wegnamen.
En ook Brtmo zag de verschijning:
een jonge Vrouw in een wit kleed;
ae op de borst gevouwen handen
hielden den boek omklemd. Een
lange, groene mantel lag om de ge-
stalte. En terwijl zij glimlachte te
gen Bruno, zei de Bella Signora:
I „Ik ben degene, die in de Godde-
1 lijke Drieeenheid leeft. Ik ben de
Madonna della Rivelatione (der
Openbaring). Gij vervolgt mij maar
dat is nu uit; treedt weer binnen
in de schaapssta!; in de hemelse hof
op aarde. De negen Vrijdagen,
die gij eens ter ere van het H. Hart
hebt onderhouden, hebben u tiered..."
Na anderhalf uur met Bruno te
hebben gesproken, verdween de
Bella Signora, een zoete geur in
de grot achterlatend.
Bruno heeft aan niemand verteld
wat de signora hem had opgedragen
Wonderbare genezingen.
,.IK ZAL WONDEREN DOEN
met het zand.uit deze grot", zou de
Bella Signora tot Bruno gezegd heb
ben.
Een maand na de verschijning
meldden de kranten van Rome, dat
er zich wonderlijke gebeurtenissen
voordeden in het eucalyptusbos van
Tre Fontane; zieken keerden gene-
zen teryg en ook in de ziekenhui-
zen, waarheen verpleegsters 'n wei-
nig zand uit de grot hadden mee-
gebracht, hadden onverklaarbare
genezingen plaats.
.p.®, Keri. zweeg echter en nam als
altyd een*voorzichtige houding aan;
een onderzoek werd echter gelast
en men leeft in de verwachting, dat
een uitspraak niet lang op zich zal
laterl wachten. Zondag 5 October
werd yet beeld van de Madonna
della Rivelatione in triomphen door
Rome gedragen naar de grot, waar
net thans staat, op de plaats, waar
de Bella Signora vorig jaar op 12
April verscheen.
Intussen worden steeds meerdere
wonderbare genezihgen vermeld. Een
ervan kwam ons dezer dagen ter
ore. Het betreft de genezing van 'n
Overste van een vrouwelijke kloos-
terorde in ons land, wier naam wij
echter moeten verzwijgen, om in
de geest te handelen van deze kloos-
terzuster, die haar genezing ook
dankt aan de Bella Signora van
Trefontana.
Zij leed al 22 jaar aan een ern-
stige ingewandsziekte, waardoor zij
al die jaren geen vast voedsel kon
gebruiken. In September van het
vorig jaar werd haar toestand cri-
tiek en moest zij geopereerd wor
den. Na de operatie verergerde haar
toestand; zij leefde slechts op injec-
ties en elke beweging veroorzaakte
haar hevige pijn. De geneesheer had
haar opgegeven en Mgr Lemmens
bezocht de zieke Overste van de
kloosterorde, die in zijn Bisdom is
gevestigd.
Op 21 December, de dag van de
Gulden Mis, werd haar medegedeeld
dat door de Paters van het Godde-
lijk Woord een kistje met zand uit
de grot van Tre Fontane in het
klooster gebracht was, met het ver
zoek aan de zusters, om dit zand
in kleine zakjes te naaien. Toen de
bijna stervende Moeder-Overste dit
hoorde, vroeg zij een weinig van dit
zand en na dit gekregen te hebben
vroeg zij de Madonna della Rivela
tione om verzachting van de pijnen.
Daags daarna voelde zij drie hevige
rillingen door haar lichaam en een
licht rond haar hoofd, dat een ge
voel veroorzaakte, alsof de zon er
op scheen. Zij kon zich weer bewe-
gen en stond op van haar ziekbed.
Zij vertelde echter niets aan haar
dokter en lag weer op bed, toen deze
haar de vslgende dag bezocht; deze
beme.rkte terstond een onverwachte
wijziging in de gezondheidstoestand
van de kloosterzuster en zei: ,.U bent
niet herstellende, u bent volkomen
genezen."
Sindsdien eet en werkt de ten
dode opgeschreven Moeder Overste
weer als een gezond mens: haar ge-
wicht, dat voor de genezing 88 pond
was, iiLgestegen tot 130 pond er,
geen spoor van de ziekte, waar zij
22 jaar aan leed, is achtergebleven.
Dit is het verhaal van een -won
derbare genezing van iemand uit
onze nabije omgeving. zoals wij dat
vernamen van famijieleden. Wij
hadden ons tot de betrokken kloos
terzuster gewend. om een eigen be-
schrijving van dit wonderlijk ge-
beuren. doch zoals het een beschei-
den religieuse past, wilde zij deze
gunst. die haar in de verborgenheid
van het klooster werd gegeven. ook
in deze verborgenheid bewaren en
met verder bekend maken dan in de
kring van haar kloosterzusters en
familieleden.
Het is daarom. dat wij de naam
van deze begenadigde kloosterlinge
en het klooster. waar\\in zij de
Overste is. hebben verzwegen. Niet-
temin meenden wij. door dit won
derbare feit wereldkundig te ma
ken. de Madonna della Rivelatione
te eren. die op 12 April van het
vorig jaar de Romeinse tramconduc
teur op zo wonderbare Wijze terug-
voerde in de hemelse hof op aarde,'
de ware schaapsstal. de Kerk. die
hij voordien zo hevig bestreed.
Fr. O.
SINDS ENKELE JAREN hoort by
de nationale feestdag de natio
nale feestrok. Hoewel velen dit
woord niet onbekend zal zijn, is
toch de dracht nog geen gemeen-
goed geworden. Want op millioenen
(is een aantal van 2000 geregistreerde
feestrokken niet overweldigend te
noemen. Nu nog slechts enkele
maanden ons in dit jaar van eeri
wel bijzonder feestelijke gebeurte-
nis, in ons vorstenhuis, n.l. het rege-
ringsjubileum, scheiden, zijn de ini-
tiatiefneemster, mevrouw Boisse-
vain van Lennep, en haar mede-
werlfcters drukker dan ooit in actie
om de voile aandacht voor deze on-
getwijfeld originele vrouwelijke
creatie te vragen. Te velen zijn nog
de mening toegedaan, dat de bedoe-
ling van dit nationale kledingstuk
niet verder reikt dan een fleurige
dracht in hfet feestgewoel, dat de te^
verwerken bonte verzameling van
lapjes enkel op de kleurenvariatie
getoetst zou dienen te worden. Ze-
ker, zo is ook een aardig effect te
bereiken, maar de werkelijke be-
doeling van de rok wortelt dieper.
Op nationale feestdagen wil hij de
uitgesproken dracht van de Neder-
landse vrouw worden. Van iedere
vrouw, overal, in gezin, en op straat.
Niet enkel een feestelijk maska-
radepakje dus. De eigenlijke bedoe-
ling mag blijken *uit de hooggd-
stemde wijze waarop de initiatief-
neemster de nationale feestrok ver-
vaardigd wil zien. De leuze „Op
e£n grond", is reeds een aanduiding
in de goede richting. Zoals wij alien
op een en dezelfde grond wonen, zo
zal ook de rok ,.geb-uwd" worden
op een stuk: een oud laken of afge-
dankt gnrdijn kan dienst doen. En
wel komt daarop het bont patroon
van vele lapjes, mgar o'an met zorg
en liefde gekozen. Een stukje uit de
zeilpet van. vader, de merklap van
grootmoeder, een hoekje uit het
versleten tafelkleed van vroeger
thills. Zo wordt de nationale feest-,
rok dus een samenstel van kerinne-
ringen uit het eigen leven van de
draagster, aangevuld met leven dat
voor haar was en na haar komen
gaat, als de rok van moeder op
dochter is overgegaan.
Hoe maken wij ons een feestrok?
Wij hoorden het voorbeeld van een
gezin: alien rond de tafel, waarop
de reeds vervaardigde ondergrond
de plaats van het tafelkleed heeft
ingenomen. En moeder vertelt van
de stukjes goed, die opgenaaid wor
den. „Dit is uit mijn bruidsjapon.
dat zakdoekje droeg vader toen we
Ans,
elkaar leerden kennen...ja
dat is nog van jouw communieiurk
je en dit van de oranjestrikken die
we met de bevrijding droegen
Als het werk zo gedaan is, dan
begrijpt men dat het tevens zin
heeft een rits- of knopensluiting aan
de rok te zetten, Waardoor het mo-
gelijk wordt hem als een kleed van
herinnering tot de dag van de offi-
ciele dracht aan de wand te hangen.
Het is sprekender dan welke fami-
liefoto ook. Laten de jongeren op
school er hun handwerklessen
mee opfleuren.
Iedere vrqpw en ieder meisje
haar eigen nationale feestrok. In
het eigene een verscheidenheid, die
gebonden is door de nationale een-
heid. Het symbool hiervan vinden
we terug in de rand van grote pun-
ten, die ieder een hoogtepunt in ofis
volksleven betekenen.
Deze punten, die jedere keer met
(Je datum van de feestdag volgebor-
duurd worden, zijn evenals de on
dergrond vereist om de rok te laten
registreren ,en afstempelen.
Naar smaak en persoonlijkheid
zal ieder van haar kleed maken
wat er van te rnakim valt. Hoe
denkt U over de volgende spreuk
die aan de voorkant van een der
geregistreerde rokken de aan
dacht trok:
B is boerin en S steedse dame,
eenzelfde geesten we
werken samen.
IIET BISDO^I HAARLEM be-
reldt zich voor om op grootse
wijze het gouden bestaansfeest
van zijn St Bavo-kathedraal in
Haarlem te vieren. De eerste
steen voor dit grootse bouwwerk,
een schepping van de bekende
bouwmeester ir Jos. Cuypers,
zoon van dfe grote dr P. Cuypers,
werd in 1895 gelegd door mgr C-
Bottemanne, doch het zou nog tot
1898 duren eer de kerk werd ge-
eonsacreerd.
Vier bisschoppen waren in die 50
jaren herders van het diocees: mgr
C. Bottemanne (t 1901), mgr A. J.
Callier (t 1928), mgr J. D. J. Aenge-
nent (t 1935) en mgr J. P. Huibers,
terwijl ook vier plebanen de paro-
chiele zorg droegen, n.l. de hoog-
eerw, heren Th. Bosman, H. Rik-
menspoel, L, Westerwoudt en F.
Filbry.
Mgr Afengenent voltooide de bouw
der torens en portalen onder krach-
tige medewerking van plebaan L.
Westerwoudt.
Geestelijk zullen de parochianen
van de St Bavo worden voorbereid
in 'n parochieweek van 18-24 April.
Op Zondag 25 April worVf het
geschenk der parochie. de grote
,.Salvator"klok gewijd. Op 30 April
geeft het kathedrale koor m1»t me
dewerking van krachten der Haar
lemse Orkestvereniging in het grote
concertgebouw van Haarlem een
galaconcert. Die -avond houdt tevens
prof, dr L. J. Rogier de feestrede.
In de week van 2 tot 9 Mei wordt
het gouden bestaan kerkelijk ge-
vierd. waarbij de hoogste kerkelijke
autoriteiten hun assistentie hebben
toegezegd, zoals Z.Em. J. kardinaal
De Jong, mgr. Paolo Giobbe. de
apostolische nuntius, en verschei-
den bisschoppen. Ook de burgerlij-
ke autoriteiten zullen tijdens deze
viering aanwezig zijn.
Geschenken der diocesanen
Evenals bij de bouw van de ka
thedraal. werken ook thans pries-
ters en leken en de organisaties
geestdriftig mede, om deze hoofd-
kerk van het Haarlemse bisdom" een
waardig en kunstzinnig aaniien te
geven. Zo zullen alle afdelingen van
de aartsbroederschap der H. Familie
een feestgave aanbieden tot besehil-
dering. De geestKijkheid van het
bisdom. die vroeger reeds de in-
rlchting van de H. Sacramentskapel
bekostigde, en bij het 40-jarig be
staan de S Jeroensklok aanbood
(door de Duitsers rflet drie andere
klokken gestolen), zal thans de
zorg op zich nemen voor de inrich-
ting van de kapel van de H. Kar
dinaal Carolus Borromaeus, patroon
der geestelijken.
Het aloude H. Kerstgilde verzorgt
haar kerstkapel, de jeugd zorgt
voor de S Aloysius- en Maria-
kapel, de zangkoren der S Crego-
riusver. voor het beeld van Paus
Gregorius. de grondlegger der kerk-
muziek, de S Vhicentiusvereniging,
de onderwijzersvereniging, de Ne-
derlandse Eucharistische Bond, de
leden van de Stille OmgBng, plaat-
sten reeds een prachtig gedenkraam
de ziekenhuizen en Lidwinavereer-
ders denken aan haar St Lidwina-
kapel: de kerkhofcommissies van
hgt bisdom met de begrafenisver-
enigingen sparen en offeren voir de
St Barbarakapel. En wel is te v£r-
wachten dat op het vierenswaardig
jubil£ de kathedraal in feestgewaad
de eer zal verkondigen van de
steeds edelmoedige L.T.B„ de vak-
afdeling van tuinders en kwekers,
die wel de roem van Holland's
bloem- en bollen- en heesterland
zullen tonen, ■yvanneer de voorjaars-
zon* beslist zal hebben, welke ge-
wassen het bruidskleed zullen
sieren.
De groot-werkgevers vorderen
met de afwerking van hun H.
Kruiskapel. de K.A.B. nam reeds
voorheen de zorg op zich voor de
St Willibrorduskapel, de R.K. Mid-
denstand voltooide de omgeving
van het H. Hartaltaar. particulieren
werken samen om de meesterlijke
kruiswegstaties van Han Bijvoet te
bekostigen, ramen in de St Jozef-
kapel zijn in wording, voor een
groots St Bavobeeld wordt iiverig
gespaard en zo groeit een werk, dat
vbor eeuwen - de goddelijke ere-
dienst zal kunnen opluisteren, als
geen gruwel der verwoesting over
St Bavo komt, maar de heilige pa
troon, zoals in de voorbije oorlogs-
jaren ondanks telkens dreigend ge-
vaar, zijn bescherming over Haar
lem's heiligdom handhaaft, zoals hij
dat reeds eeuwen deed in het broe-
derlijk bevriende Gent, waar de
Oude Baaf steeds spreekt van wat
het verleden en heden samenbindt:
eerbied en liefde voor Gods huis.
Verdere bijzonderheden
De parochie van de kathedraal
telt thans 10.000 katholleken, die in
de ruime kathedraal kunnen genie-
H. Liturgie en hun gees-
telyk leven verzorgd weten door de
plebaan en vijf kapelaans. van wie
dr Louis Kat speciaal de kerkelijke
zang verzorgt met zijn keurig man-
nenkoor en goed gedisciplineerd en
vakkundig gevormd jongenskoor,
wat een stuk katholieke actie apart
genoertid mag worden. In de Mei-
maand zullen drie uitgaven ver-
schijnen: De kathedraal St Bavo
beschrijving en uitleg met ilhistra-
ties door Joh. Beyk Verder een
korte beschrijving der geschiedenis
•in de afgelopen 50 jaren.. tenslotte
een gids voor de kathedraalbezoe-
kers. die zeker deze zomer bij hon-
derden het interessante bouwwerk
zullen komen bewonderen.
(Van onze Brusselse correspondent)
Ke KONINGSKWESTIE is allang geen zaak meer van openlijke
strijd. Ze verkeert ook niet meer in de periode van de ,,docu-
mentenoorlog welke de gemoederen zo lang in beroering heeft
gehouden. Blijkbaar beleven we thans het stadium van de ge-
ruchten. Allerlei nieuwtjes over Leopold, Karel en Boudewijn
doen de ronde en aangezien de betrouwbaarheid daarvan voor
niemand vaststaat, is het aantal veronderstellingen en commen-
taren minstens even groot. Daarmee is de ..grote affaire'
de Belgen weer het gesprek van de dag.
voor
Toen Leopold rondreisde in West
Indie, had men genoeg aan de ge-
wone berichten over het doen en
laten van de koninklijke familie.
En hiet zonder ingenomenheid werd
kennis genomen van het feit, dat
de wereld bij deze gelegenheid de
byzondere schoonheid van Leopolds
jonge gemalin heeft ontdekt. Nu de
terugreis weer is begonnen stelt
menigeen zich de bezonken vraag,
of alleen ontspanning de aanleiding
was voor dit uitstapje. Er is daar
te meer aanleiding toe omdat 's
konings broeder, prins-regent Ka
rel, in Amerika is aangekomen
voor een officieel bezoek aan pre
sident Truman. In normale omstan-
digheden zou er geen plaats zijn
voo« bijgedachten. Immers, de prins
-regent wordt o.m. vergezeld door
minister-president Spaak en minis
ter Paul de Groote, de minister van
economische codrdinatie, en het
ligt bijna voor de han3 dat zij met
de Amerikaanse hoogste regerings-
autoriteiten zullen spreken over
vraagstukken. die met de proble-
men van West-Europa in verband
staan.
9
Zo heet het te Brussel, dat Spaak
wil trachten van Washington 'n
militaire garantie voor de Wes-
telijke unie los te krijgen als de
beste dienst. welke Amerika op
het ogenblik aan de wereldvre-
de kan bewyzen.
Maar daarnaast is er aanleiding
om toch ook aan de konings-kwes-
tie te denken. Het is niet onopge-
merkt gebleven, dat Prins Karel
gedurende enige dagen „privd-
aangelegenheden" zal behandelen.
Hetgeen betekent, dat hij geduren
de die tijd mensen kan zien en be-
zoeken kan afleggen waarover ver
der niet wordt gerept. Men beden-
ke daarbij, dat kroonprins Boude
wijn nog steeds in de buurt van
Washington vertoeft om zijn kennis
over de Nieuwe Wereld te verrij-
ken. Voor studiedoeleinden dus.
Maar een oncontroleerbaar gerucht
wil, dat dit studiebezoek slechts 'n
handige camouflage is voor het op-
nemen van contact tussen kroon
prins en prins-regent. En er wordt
aan toegevoegd, dat beiden vrijwel
zeker tesamen naar Brussel zullen
terugkeren
Ook Spaak heeft een paar dagen
..prive" gereserveerd. Merkwaar-
dig genoeg vallen die dagen sa
men met de tyd waarop prins
Karel zijn „prive-aangelegenhe-
den regelt. En nu vraagt men zich
af, of misschien daarop door mi
nister Struye werd gedoeld, toen
hy in een interview te Lissabon
verklaarde, dat Spaak aan een op-
lossing van bet koningsvraagstuk
werkt en dat hy reeds meer dan
halverwege is gevorderd.
Tot nu toe heeft geen4 enkele in-
stantie het nodig geoordeeld de ve
le geruchten, die in omloop zijn,
te loge«straffen. Al naar gelang
men de dingen meent te zien kan
dit alles en ook niets betekenen.
De „man in de straat" is er inmid-
dels van overtuigd, dat prins Karel
de kroonprins mee naar huis zal
brengen. Als dit waar blijkt te zijn,
zal er straks voor de aankomst van
de prins-regent stellig heel wat
meer belangstelling aan de, dag
worden" gelegd dan wanneer hij al
leen terug zou keren.
II ET IS een zeldzaam naargeestige Aprilmorgen op deVeluwe.
II Het regent niet er valt een plensbui zonder einde. Op de
kronkelwegen hebben zich kleine moddermeertjes gevormd, aan
weerszijden rijen zich de naaldbomen, triest en stomstil onder
de waterlast. Boven de hobbelige heidevlakte slierten vuilgrijze
wolkenflarderi in tomeloze vaart voort; die anders zo majestueuze
heide, een dorado voor de vacantiegangers, thans een roest-
bruine vlakte, somber tot en met onder de loodgrauwe hemel,
heeft alle bekoring voor het ogenblik verloren. Neen, het Veluwe-
panorama liet .zich op z'n slechts zien aan de Zwitserse kolonel
Schaffroth, aan zijn vrouw en aan de enkele Zwitserse joumalis-
ten, die als gast van de generagl Kruls een afdeling van de
artillerieschool in het aloude legerkamp Oldebroek bezochten.
Kolonel F. M. Schaffroth is lid
van de Zwitserse generale staf. Doch
in deze functie was hy hier niet
aanwezig. Zijn bezoek droeg een
louter particulier karakter. Vandaar
dat elke gedachte over een aanslui-
ting van Zwitserland bij het Wqs-
telijke militaire blok, I >als hier en
daar is geopperd, absurd is. Het
vorige jaar heeft generaal Kruls een
reis gemaakt naar Zwitserland, waar
hij als militair vakman uiteraard
grote belangstelling had voor alles
wat het Zwitserse leger betrof. Over
dit militaire apparaat moet men "niet
zo min denken. Zwitserland heeft
een perfect georganiseerd leger, uit-
gerust met de meest moderne wa-
pens en het beste artilleriegeschut.
Soldaat-zijn betekent voor elke
Zwitser een eer. En eenmaal sol
daat, blijft hij dat ook in zijn ver
dere leven. Zwaait hij af om in
militaire term te spreken dan
neemt hij wapens en kleding mede.
Was hy ingedeeld bij het corps
motorrijders, dan neemt hij ook de
motor mee naar huis. Voor 50 pet.
is de machine zijn eigendom. Hij
mag er in het burgerleven op rijden,
mits hij er zorg voor draagt, dat
het vehikel bij de eerste de beste
militaire oefening piekfijn in orde
is.
En Nederland?
Kolonel Schaffroth, in de typische
Zwitserse uniform, welke zo op het
oog in vele opzichten aan de voor-
oorlogse Nederlandse uniform doet
denken, is evenals generaal Kruls
een militair in hart en nieren. Hij
kwam als gast van de Nederlandse
legerchef en als twee liedea van
hetzelfde vak bij elkaar zijn, dan
Aldus arriveerde de Zwitserse
kolonel op deze trieste Aprildag in
Oldebroek, om een indruk op te
doen van het kunnen van de dood-
gewone Nederlandse soldaat. En die
indruk zal lang niet slecht zijn. In
allerijl had men een aantrekkelijk
gevechtsprogramma in elkaar gezet
met als hoofdnummer een stukje
schijnoorlog tyssen gemotoriseerde
artillerie en geparftserde vechtwa-
gens. Deze openden het kijkspel met
een nummertje terreinrijden. Venij-
nig grommend vliegtuigmotoren
van zo en zoveel pk namen de
Python, Gnoe en Havik heuveltjes
en heuvels, doken met een waar
welbehagen in benauwend steile
kuilen (en passant een boompje
meesleurend), hobbelden en tolden
over de heiknobbels, en sloten ten
slotte in formatie bijeen, klaar voor
het duel met de artillerie-bonk-
stukken. Inderdaad kolossen, die
stukken 9 cm op de stalen motor-
affuit, ^evaarten van plus minus 30
ton, welk^ zich echter met een
wonderlijk gemak door het mulle
terrein ploegden. Een imposant ge
zicht, die snel voorthobbelende sta
len monsters, Tapir, Buffel, Eland
en Bison. En de opmerking van een
volbloed man van de artillerie kon-
den wij ons toen best voorstellen:
..Ik tintel van opwinding, telkens
als ik zoiets te zien krijg
Vijand rukt op
Natuurlijk werd er duchtig ge-
schoten. En al mislukte wel eens
een snelvuur, omdat de munitie
Amerikaans spul uit de oorlog. dat
wat ..belegen" is het wel eens
vertikte en al belandde een schot
wat gevaarlijk dTcht bij de waar-
nemingswagen in het voorterrein,
omdat in het vuur van het gevecht
vergeten was de luchtbel bij een
stuk te laten inspelen. toch was
het een groots vuurwerk. Het slot-
stuk was een brokje El Alamein in
het klein. De vechtwagens rukten
op, de artillerie week ijlings terug
om een nieuwe stelling te betrek-
ken. na eerst een potdichtr rook-
scherm te hebben gelegd.
„Gut" zeide de Zwitserse kolo±
nel na afloop. Een enkel woord,
Waar aan z'n gezicht was te, zien,
dat hij dit spiegelgevecht knap werk
vond. En dat was het ook.
2. Al houdt Jan Klaassen heel veel van ziin
vrouw, hy krijgt af en toe wel eens berouw
Dan voelt hy zich met erg op zijn gemak, onder
ons gezegd, hij zit onder de plak Hij moet van
Jvatrijn kopjes wassen en boodschappen doen,
krygt meestal een snauw en zelden een zoen.
Ook by hem had de liefde op het eerste gezicht,
in latere jaren veel onheil gesticht. Had hij soms
w'L t^„+V^enJw?s,sy,n ?cn bordje gebroken, dan
^as Kgtryn dadelyk m woede ontstoken; dan
schold ze hem uit, dat lelijke spook en sloeg zij
Jan Klaassen met een ijzeren pook. Hoe harder
hy schreeuwde van schrik en van pijn, hoe langer
hoe harder sloeg die boze Katrijn, totdat zij be-
daard was en moe van het slaan, dan eindelijk
.Ju Z1J n Klaassen weer gaan. Die vluchtte dan
t huis uit en wandelde wat, door de winkelstra-
ten van' de grote stad. Zo vergat hij Katrijn en
vergat zijn verdriet; maar teruggaan naar huis,
daaraan dacht hij niet. Maar als het Katrijntje
dan werd te laat. dan ging zij hem zoeken en
vond hem op straat; dan greep ze die arme Jan
Klaassen vast; die moest mee naar huis en voor
straf in de kast. Daar zat hij dan tot kwart voor
tienen, in zijn eentje zo maar een beetje te grie-
nen
