Christelijk
West-Europa
Westfriesland trekt wederom
de aandacht
ZEGENRIJKE ARBEID
in een armelijke visserskampong
TERREUR IN OOST-EUROPA
i
DE SPEURHOND
f
NIEUW NOORPHOLLANDS DACBLAD - Pinsd6g 11 Mei 1948
PAG. 3
nen-
Nieuwe veiling voor de Bangert
„Geen sentimentaliteit - schrijf niet over
barmhartigheid en zo"
Volksdemocratie deelt zware klappen uit
Parade der houten soldaatjes?
Zo stram in rij en gelid kunnen
slechts de prachtig-getrainde
manschappen van de Engelse
garde-regimenten staan. Zij
oefenen zich thans in de her-
stelde glorie hunner vooroor-
logse gala-uniformen voor een
evenzeer herstelde traditionele
gebeurtenis, n.l. voor de z.g.
„trouping the colour"-parade
op 's konings verjaardag, een
veelkleurig schouwspel, waar
half Londen voor placht uit te
holpen en voor de "vreemde be-
zoekers een extra-attractie
vormde.
WereldtentoonstelMng
in 1955
Rodekruis-man gedood
De „Oldenbarneveldt','
18 Mei te Amsterdam
Het Mariabeeld
te Stockport
KRANS VAN ROZEN
NOG STEEDS ONVERWELKT
VELSERBRUG
door bliksem getroffen
Consistorie voor
de Oosterse Kerk
Aubade van
tienduizend zangers
Nationale
Katholieke Actie
VOOR OOST EN WEST
Nieuwe onderzeeboten
Kon. Marine
Engeland houdt koppig vast aan traditie en folkloristische ge-
bruiken. „Beathing of the bounds of the towerliberty" op Hemel-
vaartsdag behoort daartoe. Dat gebruik, het meppen met
stokken op de denkbeeldige grenslijnen tussen de onderscheide-
ne parochies had in de middeleeuwen geregeld ieder jaar
plaats. Dat was toen blijkbaar wel nodig, want op kadastrale
kaarten vastgelegde scheidslijnen tussen de z.g. „vrijheden"
kende men toen ter nauwernood en -twisten waren daardoor niet
uitgesloten. De procedure was drastisch genoeg; aan de grens
lijnen kregen kleine joi^gens een paar flinke meppen, hetgeen
een Zeer geeigend middel bleek om hen tot in lengte van jaren
in te scherpen waar de juiste grenzen waren. Hardhandige
wijsheid in overoude tijden!
FEUILLETON
Wanneer we de diagnose zouden
willen stellen van de crisis, waar
West-Europa ongetwijfeld op het
ogenblik met te maken heeft,
komen we aliereerst tot de ont-
dekking, dat de crisis door haar
vorm het essentiele van haar
karakter verbergt. De noden van
dit West-Europa zijn niet veroor-
zaakt door een cominform of een
politburo, doch de innerlijke crisis,
die .West-Europa doormaakt, heeft
het blootgesteld aan het gevaar
geinfecteerd te worden met de
pseudo-godsdienst, die het commu-
nisme ongetwijfeld is.
Het is niet voldoende om het
communisme uit de versterkingen
van West-Europa te verbannen,
wanneer deze versterkingen kraken
en de funderingen wegzakken.
De voornaamste taak is deze fun
deringen hechter te maken dan zij
ooit te voren zijn geweest.
Waaruit bestaan deze funderingen?
Het zinsbedrog uit de periode, dat
men Rusland het hof maakte,
vloeide yoort uit de dubbelzinnige
betekenis, die men aan het woord
„democratie" gaf. Maar valt er nu
niet een zelfde dubbelzinnigheid op
te merken bij het gebruik van
phrasen als: „Westerse waarden"
of „de democratische levenswijze?"
Wanneer we spreken over „Wester-
se waarden", welke van de vele en
zeker niet gelijksoortige tradities
van West-Europa bedoelen we?
Geen van deze tradities steunt op
zichzelf en in de hedendaagse ge-
vaarlijke situatie kan de vernieti-
ging van de ene de verzwakking
van de anderen tot gevolg hebben.
Het is de tragedie van het Ita-
liaanse socialisme of misschien zelfs
de tragedie van Italie, dat Nenni
niet kan of niet wil zien, wat Sara-
gat en Silone wel zien, n.l. dat het
Italiaanse socialisme, ongeacht de
protestkreten uit de anti-clericalb
kringen geen toekomst heeft zonder
het samengaan met de christelijke
democraten. De Franse en de Ne-
derlandse sociajisten hebben maar
al te goed begrepen, dat hun lot is
6amengekoppeld met dat van de
christelijke partijen. Het is zowel
misleidend als onuitvoerbaar te
geloven zoals vele leden varf* de
Engelse socialistische partij dat
sociale democratic door middel van
eigen hulpbronnen de politieke
toekomst van West-Europa kan
garanderen. Evenmin zullen de
christelijke partijen van W.-Europa
in staat zijn de ..Westelijke waar
den" alleen te verdedigen of, zoals
eens Dollfuss en Schushnigg dach-
ten de christelijke waarden te ver
dedigen met machine-geweren, die
gericht zijn op de grote massa der
arbeiders. Socialiaten, conservatie-
ven, sociaal- en christelijke demo
craten zullen samen stand houden
of samen ondergaan.
Het zou in strijd met de werke-
lijkheid zijn te gaan spreken over
het opbouwen van een christelijk-
sociale orde in de voile betekenis
van het woord. Maar toch heerst er
in geheel West-Europa een geest,
waarin de christelijke traditie nog
steeds leeft en die op zeer uiteen-
lopende wijze tot uitdrukking komt
in een geloof in redelijkheid, in
vriendschap en sociale rechtvaardig-
heid, in een overtuiging, dat het
individu niet enkel en alleen leeft
voor de staat en dat de gedachten-
gang en handelwijze niet geheel en
al worden beheerst door materiele
en economische drijfveren.
De eerste taak van de christenen
is als christenen te leven, de tweede
om getuigenis af te leggen van de
christelijke traditie in al haar vor-
men.
Over geheel West-Europa dreigt
een politieke verdeeldheid. De
regeringen kunnen hun onderdanen
geen discipline afdwingen, die voor
het herstel en da krachtsontwikke-
ling nodig is, zonder totalitaristisch
te worden. Behalve binnen zeer be-
perkte grenzen, kunnen ze door het
gebrek aan grondstoffen geen
economisch stimulerende maatrege-
len nemen, waarmee extra-inspan-
ning bekroond zou kunnen worden.
Slechts een onvoorwaardelijke
zelf-discipline kan deze volkeren
redden.
Dit alles stelt samenwerking
voorop tussen de verschillende
groeperingen, zowel tussen de
christenen als de andere Europea-
Ieder christen heeft zijn kerke-
lifke band en doelmatige samen
werking kan niet steunen op het
verdoezelen van principiele en be-
langrijke verschillen tussen de
groeperingen. De veelbelovende
christelijke samenwerking gedu-
rende de laatste wereldoorlog is
niet met dat vuur doorgezet als
menigeen wel heeft gehoopt en
iedere poging van de kerken om
tot een steun aan de Westerse
Unie te komen moet nieuwe pogin-
gen tot bovengenoemde samenwer
king tot gevolg hebben.
De christenheid is niet zo maar
een sociaal geneesmiddel, dat men
kan innemen wanneer de tijden
slecht worden. Met recht noemt zij
zich de waarheid, het logische ge
volg van de menselijke rede en het
blijk'van eigen bekwaamheid. Het
is niet een verzameling van vleiende
en gemakkelijke dogma's, een brok
nieuws over de natuur van God en
de mens.
Dat alles is het overdenken van-
daag en morgen evenzeer waard als
gisteren. Temeer nu een congres in
ons eigen land tracht de basis te
vinden voor een West-Europese
samenwerking.
W. A. M. v. EEKEREN
MODERN GEBOUWEN COMPLEX MET VEEL VOORDELEN
ERGENS IN EEN HOEK van de oude veiling te Zwaag staat
een bord, weggescholen achter fruit- en groentenkisten. Het
werd in de eerete dagen na de bevrijding gebruikt en met grote,
iorse letters stond er voor ieder, die het nog niet wist, te lezen:
„Ook B. en O. zal herrijzen". Sindsdien zijn drie jaren verlopen,
maar het bord staat er nog steeds. Die woorden schilnen een
dwingende invloed te hebben uitgeoefend op de Bange# en
Omstreken, want achter de oude veiling is langzaam maar zeker
een enorm gevaarte verrezen, dat al de naam van nieuwe vei
ling gekregen heeft.
Eisenhower hing battle-dress en besterde kepie aan de wilgen.
Van de militaire glorie naar de roem der wetenschap? Hoe het
ook zij „Ike" werd president van de befaamde Columbia univer-
siteit. Naar zijn brede glimlach te oordelen niet tot zijn verdriet!
BIJ DE JONGENS ONDER DE TROPENZON
„Anak besard", zegt zuster Breek
goedkeurend. Dan trekt ze de
dikke, holle injectienaald snel
terug uit het naakte bruine bil
let je, waar die tot aan het reser
voir in stak en veegt het haast
onzichtbare wondje af met een
plukje watten. „J« bent een groot
kind, hoor!" Nog geeft de kleine
geen kik en vertrekt geen spier
van haar gezichtje.
Het schrale lichaampje zit dik
onder de grote, walgelijke,' etteren-
de bulten en zweren.
„Frambosia", heeft dokter Vla-
mings uit Dinteloord, de bataljons-
arts van Tandjoeng Poera, zoeven
gezegd. „Framboesia en tropenzwe-
ren. Bismuth-injectie."
Nu buigt hij zijn hoofd luisterend
voorover naar een oude, bruine
opoe in gore vodden. Ze moet zuch-
ten, goed zuchten, onder zijn ste-
thoscoop.
„Bronchitus en malaria", consta-
teert hij. „Obat (geneesmiddelen)
voor drie dagen."
Met opgelucht gezicht schuift
opoe langzaam naar het tafeltje,
waarop de grote, indrukwekkende
verzameling bruine flessen met pil-
len, drankjes en zalven staat uitge-
stald, om haar portie in ontvangst
te nemen.
Afzichtelijk is de optocht van
jammer en ellende, die in deze
armzalige visserskampong, waar
sinds zes jaar geen dokter meer is
geweest, opschuift naar het wrakke
tafeltje, daar v66r het huis van de
kepala kampong -het kampong-
hoofd dat, samen met een paar
stoelen, onder de hoge klapperbo-
men is neergezet en waar de „toean
dokter" en de zuster nu resideren.
Framboesia een tropische ziekte,
die grote framboosachtige knobbels
en wonden veroorzaakt en die, hij
gebrek aan salversam, nu met bis-
muth-preparaten bestreden wordt
vieze tropenzweren, elephantia
sis olifantsziekte waarbij de
patient monsterlijk dikke onderbe-
nen en voeten krijgt, schurft, dy-
senterie en malaria, avitaminose,
oogziekten en lupus, dat zijn de
kwalen, die in dit armelijke fiorpje
ten gevolge van verwaarlozing, on-
aervoeding en gemis aan medisch
toezicht, gedurende zes' jaren Jap-
penbewind erj republikeins „be-
stuur", welig zijn gaan tieren.
Maar voor het eerst in al die ja
ren is er nu weer een dokter ver-
schenen en nog wel een militaire
die zich hun noden aantrekt en
yerlichting tracht te brengen.
En nu komen zij, de een vlot en
gretig en goedlachs, de ander schuw
en met schroomvol ontzag, maar
alien toch vol vertrouwen, naar
voren. Een gezellige Nederlandse
..hospik", een eenvoudige blonde
jongen, die twee jaar geleden nog
fluitend langs de Amsterdamse
grachten fietste, staat nu hier, aan
de mond vhn de Langkat-rivier,
ergens in de rimboe, en smeert met
moederlijk gebaar een klein, naakt
bruin kindje in met schurftzalf.
Een tenger en heel sierlijk vrouw-
tje met een coquette roze sarong
aan, komt voorzichtig aangelopen.
Bij de dokter trekt zij de sarong
iets naar boven en er komen twee
wanstaltige olifantsvoeten onder uit.
Als de dokter zijn diagnose heeft
gesteld, gaat zij naar het tafeltje
met de flessen en bedelt om een
slokje van de hoestdrank. Die zal
haar zeker niet helpen, maar zij
heeft blijkbaar al gehoord, dat het
anijsdrankje ..manis" letter zoet
is. „Allez", zegt de dokter ten-
slotte goedmoedig, „geef ze dan
maar een borreltje". En met ver-
heerlijkt gezicht drinkt zij de won-
dere obat van de blanke man, die
obat, die zo krachtig is en nog lek-
ker bovendien.
De ganse kampong, jong en oud,
staat in een wijde kring rond de
medische post en geniet kennelijk
van het ongewone schouwspel. Ze
zullen er dagen lang over spreken,
totdat de dokter weer terug is ge
weest. Want hij heeft laten aankon-
digen, dat hij over acht dagen op-
nieuw zal komen.
De parel van de kampong is een
waardige opa met een mooie snor,
diezich voor de gelegenheid zo-
w^ar in een echt dikke winterj as
heeft gestoken, de brandende hitte
ten spijt. Een twijfelachtig genoe-
gen in dit klimaat. Maar hij voelt
er zich zo fier in als een radja en
paradeert ermee, in kennelijk wel-
behagen.
„Hoe hij die op de kop getikt
heeft", is mijn vraag.
„Uit Singapore."
Een smokkeltje zeker. Singapore
is het dorado voor alle smokkel-
handel op de Oostkust van Suma
tra.
En heel op het laatst, als alien
geholpen zijn, vat een man van diep
uit di kampong moed. Met zijn
oude Vader, een wrak, meer dood
dan levend, op de rug en zijn vrouw
ondersteunend, ernaast lopend,
komt hij de hulp van de dokter in-
roepen voor de oude heer. Maar de
dood heeft hem reeds te diep in
de ogen geblikt.
Toch krijgt hij nog wat te slikken
en de kleine stoet keert weer terug
naar het halfduister van het kam-
pbnghuisje, waar de oude man, zit-
tend op zijn balek-balek, de ont-
moeting met de onverbiddelijke
dood zal afwachten!
In Juni 1941 verbrandde bij een
bombardement een groot deel van
de Zwaagse groenten- en fruitvei-
ling en goed beschouwd mocht dit
voor het bestuur een gelukje ge-
noemd worden, want nu in Mei '48
is het zo ver, dat binnen enkele
weken Zwaag en aaarmede de Ban
gert en Omstreken een veiling heeft,
waaraan de rest van Nederland met
grote ogen naar kan komen kijken.
Dit nieuwe gebouw, met een op-
pervlakte van 6600 M2 geheel mo
dern ingericht en van^glle handels-
snufjes voorzien, ial dan aan alle
behoeften en eisen van het tegen-
woordige veilingwezen voldoen.
De oppervlakte van de oude vei
ling bleef niet zo heel ver beneden
deze nieuwbouw, maar het nadeel
ervan was, dat er met verdiepingen
moest worden gewerkt, terwijl alles,
emballage, kantoorruimte, bestuurs-
kamers en veiling zelf op elkaar
gedrongen in een kleine ruimte
moest voortbestaan. Intussen is dat
toch maar veertig jaar zo gegaan,
maar aan alles komt een einde en
daarom was die brand goed be
schouwd een klein gelukje, om de
plannen, die al langer bestonden, te
gaan omzetten in werkelijkheid.
Complex van werken.
Langs de oude veiling wordt
voorlopig een verharde toegangsweg
gemaakt, maar in de nabije toe
komst zal deze weg daar komen,
waar nu het oude complex nog
staat. Zolang deze oude getrouwe
nog niet is weggehaald zal er de
tuinbouwschool van Zwaag in ge-
vestigd worden, uitgaande van de
L.T.B., die vermoedelijk in Juni of
Juli zal worden geopend. Vlak ach
ter de oude veiling zijn de voorge-
bouwen verrezen, waar kantoor-,
bestuurs. en vergaderruimten wor
den ingericht en waar eveneens een
cantine zal worden geplaatst, over
een oppervlakte van 900 M2, terwijl
er ook een moderne telefooncentrale
wordt opgesteld.
Tegelijk z^l de veilingklok van
150 nummers tot 200 worden uitge-
breid, terwijl daarnaast een licht-
bord wordt opgesteld, om de opge-
roepen kooplui door zoemtonen en
lichtnummers te waarschuwen.
Geen wonder, dat voor deze ge-
bouwen drie kwart H.A. bouwgrond
nodig was, maar wanneer op 27 Mei
de klok voor het eerst zal gaan
draaien in de nieuwe veiling zal alle
zorg en moeite rijkelijk beloond
zijn en zal voor de Bangert en Om
streken een nieuw tijdperk worden
ingeluid.
De eerste veertig jaren zijn voof
de veiling B. en O. niet ongunstig
geweest. Er kon immers zodanig
worden gewerkt, dat de algehele
vernieuwing reeds drie jaren na de
oorlog tot stand kon komen en ge-
zien de jaarlijkse omzet zullen de
komende veertig jaren eveneens niet
ROME. (K.N.P.) De nieuwe
volksdemocratieen achter het IJze-
ren Gordijn bevinden zich nog
steeds in het stadium van de be
striding van de sabotage en het
terrorisme. Te Sofia is Dimiter
Ghicev, ex-minister en lid van de
Boerenpartij van Petkov, tot le-
venslange dwangarbeid veroordeeld,
omdat hij „een geheime organisa-
tie gevormd had teneinde de wet-
tige overheid omver te werpen en
de boeren van een dorp had aan-
gespoord om levensmiddelen, melk-
producten en wol te vernietigen in-
plaats van deze af te staan aan de
autoriteiten, die volgens zijn be-
wering een en ander naar Rus
land zouden hebben uitgevoerd".
Andere aangeklaagden zijn tot lich-
tere straffen veroordeeld. Allen
hebben de meest uitvoerige beken-
tenissen afgelegd. Een ander pro-
ces tegen een ..fascistische spion en
beul" is geeindigd met de ter dood-
veroordeling van een beschuldigde.
Ook deze man heeft ampel bekend
en plannen medegedeeld, waarvan
de autoriteiten niet op de hoogte
waren. In andere delen van Bul-
garije zijn honderden abbeiders ge
arresteerd (meer dan 200 uit de
tabaksfabriek te Plovdiv) onder
beschuldiging van sabotage van het
economisch twee-jarenplan. Het is
opmerkelijk dat deze arrestaties
geschieden op hetzelfde ogenblik,
dat de officiele propaganda het be-
reiken en zelfs het overschrijden
bekend maakt van het in dit plan
voorziene productiecijfer.
In Roemenie is door een commu-
nistische beslissing de balie ,.gere-
organiseerd": 700 Roemeense adv'o-
caten zijn van hun ambt vervallen
verklaard, omdat zij niet waardig
worden geoordeeld, de volksmagis-
traten bij te staan bij hun uitoefe-
ning van de rechtspraak. De 500 tot
de balie toegelaten advocaten wer-
den verplicht om zich eerst te laten
inschrijven bij de Eenheidspartij
der Arbeiders; daarna moesten zij
in de communistische opvoedkun-
dige cellen een examen afleggen
om te bewijzen dat zij uit marxis-
tisch oogpunt rijp zijn.
In de petroleumgebieden van
Ploesti, Balko, Campina en Tinten
zijn 400 arbeiders gearresteerd, die
„de opvoering van de productie
systematisch hadden vertraagd". In
de mijnstreek van Valea Juliu en
in de fabriek van Malasca zijn
500 arbeiders om dezelfde reden in
staat van beschuldiging gesteld.
In Hongarije heeft het Ministerie
van Binnenlandse Zaken medege
deeld, dat de politie een geheime
organisatie heeft ontdekt. welke ge-
leid werd door een fabrieksdirec-
teur, die verschillende militaire ge-
heimen en onderzoekingsresultaten
van Hongaarse geleerden gestolen
en naar Amerika gestuurd zou heb
ben. Bovendien had hij de uitwij-
king voorbereid van talrijke inge-
nieurs en gespecialiseerde arbeiders
in wier papieren en reis-faciliteiten
reeds door de Amerikaanse legatie
zou zijn voorzien. Het hoofd van
deze organisatie en 14 anderen zijn
gearresteerd.
In Tsjecho Slowakije is zoals be
kend de Zondag, tenminste van
regeringswege, geen feestdag meer;-
iedereen die dan weigert te arbei-
den, wordt beschouwd als 'n volks-
vijand. Dit blijkt uit een te Geneve
toegekomen bericht, volgens het-
welk de synode van de Evangeli-
sche Kerk der Tsjechische Broeders
de regering heeft verzocht om hen
niet als volksvijanden te beschou-
wen, die op gewetensgronden des
Zondags weigeren te arbeiden.
De Belgische regering heeft haar
vertegenwoordigers bij het Interna-
tionaal Comity voor Wereldtentoon-
stellingen gemachtigd voor te stel
len in het jaar 1955 de wereldten-
toonstelling te Brussel in te richten.
Er is ook gesproken over de jaren
1952 en 1953, doch men achtte deze
data te vroeg.
De verpleeghulp M. H. Pinters,
van het Rode Kruis-team te Tji-
latjap, is bli Padisaran ttjdens een
beschieting uit een hinderlaag ge
dood. Nadere bUzonderheden ont-
breken.
ongunstig zijn. Bijna constant
immers bewegen zich de cijfers
rond de vier en een half millioen,
terwijl de aanvoer voor 70 procent
uit fruit bestaat. met een totaal aan-
tal leden van 1822.
Neemt men er nog bij, dat vijftig
procent van het fruit in de veiling
te Zwaag' wordt aangevoerd, dan
ligt het voor de hand te veronder-
stellen, dat de komende jaren zich
gunstig zullen ontwikkelen voor B.
en O.
Nog meer
Nog zijn de plannen niet uitgeput,
want nu reeds is men in de weer,
om ook het koelhuis te vernieuwen
en uit te breiden van 140.000 Kg. op
400.000 Kg.
En als dit alles op gang zal zijn,
dan komt aqhter de veiling nog een
nieuwe fustloods, die een lengte zal
bes'laan van honderd meter.
Wanneer straks op 27 Mei de
vlaggen in Zwaag zullen uithangen
zal het er druk lopen op het grote
terrein van de nieuwe veiling, diep
in het land, waar de enorme loods
helder-rood afsteekt tegen de boom-
gaarden overal in het rond. Er zul
len vele genodigden zijn en officiele
toespraken, maar toch zal de groot-
ste voldoening wel deze zijn, dat
men in zulk een korte tijd zoiets
groots heeft kunnen oprichten, dat
het mooiste zal genoemd worden,
wat men if den lande op het gebied
van het veilingwezen heeft kunnen
bereiken.
Dat bord in de oude veiling „B. en
O. zal herrijzen", staat er nog steeds
weggescholen. Laat men het als een
herinnering ergens veilig opbergen,
want de woorden hebben inspire-
rend gewerkt op geest en handen
van al degenen, die in nauw con
tact met ..Bangert en Omstreken"
samengegroeid zijn met de rijke
fruithoek in Westfriesland.
De „Johan van Oldenbarnevelt"
met demobiliserende troepen aan
boOrd, wordt omstreeks 18 Mei a.s.
te Amsterdam verwacht. Aan boord
bevinden zich inclusief gezinsleden
1400 man der Koninklijke Land-
macht en Luchtstrijdkrachten, waar-
onder de bataljons 18 R.I. en 26
R.I., ruim 100 militairen der Ko
ninklijke Marine en ca 600 militai
ren van het KNIL, alsmede een
klein aantal burgers.
LONDEN (K.N.P.) - Het is een
jaar geleden sinds de 8-jarige Pau
line Byrne met een krans van 22
creme rozen het beeld van de Moe-
der Gods in St. Mary Church te
Stockport kroonde. Deze kasrozen
hebben nog steeds een even fris
aanzien, hetgeea in wijde kring ver-
wondering heeft verwekt. Pastoor
J Turner heeft besloten om in geen
geval deze krans van rozen te doen
wegnemen. Verleden Zondag heeft
bovengenoemd meisje er dan ook
volgens gebruik een nieuwe kroon
boven op geplaatst.
Sinds Pastoor Turner in October
j.l. het behoud van de rozen iets uit
natuurlijk oogpunt zeer uitzonder-
lijks had genoemd, zijn meer dan
100.000 bezoekers naar dit opmerke
lijk verschijnsel komen kijken .22.000
smeekbrieven uit alle delen van de
wereld omringen de voet van het
beeld en nog iedere dag komen
meer dan 100 brieven aan. Weten-
schappelijke onderzoekers hebben
verklaard, dat de rozen dood zijn,
doch zij zeiden niet te kunnen ver-
klaren waarom de blaadjes niet zijn
afgevallen. Vorige week nog ge-
bruikte pastoor Turner een lucht-
pompje om het stof van de rozen-
blaadjes te verwijderen en geen
der blaadjes viel daarbij af.
Intussen richt de belangstelling te
Stockport zich ook op de kleine
Pauline Byrne. Haar moeder zegt
echter, dat ze een doodgewoon kind
is en dat er in haar omgeving zo
weinig mogelijk over de rozen wordt
gesproken.
Tijdens het zware onweer, dat
zich Maandagmiddg boven ons land
ontlastte. is de Velserbrug over het
Noordzeekanaal door de bliksem
getroffen met het gevolg. dat de
bovenleiding van het electr. spoor-
wegnet onklaar raakte. Van half zes
tot half elf moest het verkeer tus
sen Haarlem en Uitgeest over 1
spoor worden geleid. hetgeen echter
geen noemenswaardige vertraging
heeft veroorzaakt.
Hoewel het.ambtsgeheim dienaan-
gaande strikt bewaard wordt, acht
men het in Vaticaanse kringen niet
onmogelijk, dat Z.H. de Paus zeer
binnenkort, waarschijnlijk einde Mei
of begin Juni een Consistorie, bij-
zonder gewijd aan de Oosterse Kerk,
zal bijeenroepen. In dit Consistorie
zouden dan enige patriarchen en
aartsbisschoppen van de Oosterse
ritus het pallium ontvangen, de
patriarchen uif de handen van de
Paus, de aartsbisschoppen uit de
handen van Kardinaal Nicola Canali.
de eerste der Kardinaal-diakens. Het
pallium is een speciaal ereteken, dat
de Paus verleent, voornamelijk aan
Patriarchen en Aartsbisschoppen, en
dat bestaat uit een ringvormige wit-
te wollen band, versierd met zwarte
kruisjes, welke bij bijzondere plech-
tigheden om de schouders wordt ge-
dragen.
Tevens zouden in dit Consistorie
de patriarchen, aartsbisschoppen en
bisschoppen worden benoemd, die
sinds het Consistorie van Februari
1946 zijn voorgedragen.
Tijdens het Consistorie zullen ook
de Consistoriaaladvocaten de zaak
der heiligverklaring bepleiten van
de Z. Jeanne de Lestonnac, wier hei
ligverklaring dan vermoedelijk in
het a.s. H. Jaar zal geschieden.
Het wordt niet uitgesloten geachh
dat de Paus in dit Consistorie enige
nieuwe Kardinalen zal creeren, om
dat door de dood van tien Kardina
len het H. College thans nog slechts
zestien leden telt.
31 Augustus zal er. zoals gemeld
werd, een grote zangaubade worden
gehouden, vermoedelijk in het her-
tenkamp of op het Malieveld te Den
Haag, ter gelegenheid van de ver
jaardag van H. M. de Koningin,
die tevens zal worden een nationale
zanghulde. Reeds 5000 zangers en
zangeressen hebben de wens te
kennen gegeven hieraan mee te
doen, terwijl zich thans nog tien-
tallen koren uit geheel Nederland
zich opgeven. Het is de bedoeling.
dat de aubade door 10.000 zangers
en zangeressen gezongen zal wor
den. Gezongen zal worden een can-
tate. geschreven door Sem Dresden.
De muziek zal gratis aan de koren
worden toegezonden. De muzikale
begeleiding wordt verzorgd door de
Koninklijke militaire kapel.
De verhouding ..Nederland en
Overzeese Gebiedsdelen" staat op t
ogenblik in het >randpunt der be
langstelling; grote hervormingen zijn
op til. Bij besprekingen wordt veel-
vuldig naar voren gebracht wat de
Overzeese Gebiedsdelen voor Neder
land en wat Nederland voor de Over_
zeese Gebiedsdelen heeft betekend eh
nog betekent. Vestigt men op dit
laatste de aandacht, dan moet
zonder ontkenning van talrijke te-
kortkomingen geconstateerd wor
den dat Nederland, niet het minst
in de laatste decennia, veel voor de
Overzeese Gebiedsdelen en vooral
voor lndonesie tot stand bracht; im
mers, talrijke hoogstaande Nederlan-
ders gaven en geven hun beste
krachten voor het welzijn en de
ontwikkeling der volkeren. die met
ons vormen het Koninkrijk der
Nederlanden.
Wanneer wij in deze gedachten-
gang de vraag stellen: „Wat is het
beste, dat wij katholieken aan Oost
en West brachten en met verdub-
belde ijver nog kunnen brengen?",
dan luidt het antwoord: „De leer
van het Katholieke Geloof. dat wij
beschouwen als het kostbaarste, dat
dat wij zelf bezitten." Immers, bo
ven alle rijkdom en beschaving gaat
het Evangelie van Christus, dat al
leen in staat is aan individu en ge-
meenschap te brengen het diepe en
ware geluk, waarnaar iedere mens
ook natuumoodzakelijk streeft, nl.
vrede met God, vrede met de even-
mens, vrede tussen de volkeren.
t Deze overtuiging had een twaalf-
tal jaren geleden ten gevolge het
ontstaan van een massale actie on
der Nederlands Katholieken, welke
belichaamd werd in een jaarlijks
terugkerende ..Week van gebed en
offer voor onze Indien", te houden
in de week v66r het H. Pinkster-
feest. waarop wij dankbaar herden-
ken, dat de Kerk van Christus open-
lijk haar leraarsambt aanvaardde.
t
We beleven nu voor de 12e keer
de ..Week van gebed en offer voor
onze Indien"; wij menen daarom
met alle nadruk te mogen vragen,
edelmoedig daaraan deel te nemen.
Deze deelname bestaat aliereerst in
bidden en het brengen van geeste-
lijke offers, waarbij wij eigen kruis
en moeilijkheden opdragen aan God
voor het welzijn der volken in Oost
en West; vervolgens ook in het ge
ven van een stoffelijk offer ter on-
dersteuning van de arbeid der 18
Kerkvoogden, waaronder een Ja-
vaanse, die van Z.H. de Paus de
opdracht ontvingen ae geloofsuit-
breiding in Oost en West te leiden.
Twee onderzeeboten, die de Ko
ninklijke Marine binnenkort van de
Britse Marine in bruikleen zal ne
men, zullen de namen krijgen van
Hr. Ms. ..Zeehond" en Hr. Ms. „Dol-
fijn". De Engelse namen waren resp.
Hms. „Tapir" en Hms. „Taurus".
Oorspronkelijke roman uit het Russische spionnenleven
32.
En, toen de laatste neer gezegen
was, mompelde Tegleff: „Die sec-
tie soldaten is overbodig geweest".
Vervolgens tot Janowski: ..Loop
voor en wees voorzichtig, dat ge
niet in dat gat valt". Met het pi-
stool in de ene en 'n electrische
zaklantaarn in de andere hand,
volgde „mijnheer Rimond" de over-
levende tot in diens herberg. liet
hem de deur openen en zei tegen
de sergeant, die er wacht hield;
„Je kunt je mannen naar bed stu-
ren. Hou daar binnen eerst even
opruiming en neem deze diplomaat
in arrest. Morgen zal ik -over hem
laten beschikken. Ik heb hem niet
neergeschoten omdat je wel 't een
en ander van hem zult willen ver-
nemen betreffende de overname
van z'n cafe'tje. Veel moeite heb
je er niet voor gedaan, maar Te
gleff houdt z'n woord. Zwljg over
dit gevalletje. Ik zelf zal 't proces-
verbaal opmaken en voor de be-
richten in de kranten zorgen."
IX.
De inlichtingendienst werkt
Maar Tegleff liet geen enkel be
richt in de kranten zetten over de
opzienbarende arrestatie. Immers,
de mogelijkheid bestond, dat die be-
richten de grens over zouden gaan
en hij wilde doen voorkomen, of
de geheime inlichtingendienst van
d'Artillac ongestoord z'n gang bleef
gaan. Het centraal bureau van de
spionnagedienst in de Wiborgse
bakkerij kreeg echter de volgende
opdracht: „Op de kantoorstoel van
de volgende dertien heren, welke
een betrekking bekleden in de bu-
relen van het Ministerie van Bui-
•enlandse Zaken moet een zwart-
kartonnen kaart gehangen worden,
waarop met rode, duidelijk leesbare
letters geschilderd staat;. ..Gefusil-
leerd wegens verraad."
Krylow, die door een zijner se-
cretarissen op de hoogte werd ge
steld, was een en al bewondering
voor de kranige Tegleff. Hij ver
zocht de secretaris Gleboff, de chef
zijn speciale gelukwens over te
brengen.Tegleff verscheen die na-
middag in de zaal van het grote
gerechtsgebouw. waar Krylow een
audientie aan 'n groot aantal ma-
gistraten toestond: „M'n waarde,
dat is 'n meesterlijke zet geweest,
waarbij u grote persoonlijke moed
hebt getoond. Dat noem ik recht-
spreken en rechtdoen in 6£n adem.
Ik zal straks aan tafel die, bijna
klassieke heldendaad, eens aan
Alexandra vertellen."
„Doe dat liever niet", advlseerde
Tegleff. Vrouwen houden er een
andere kjjk op heldendaden op na
dan wij mannen. Ik hoop, dat ge te-
genover Alexandra mijn naam in
de eerstkomende weken niet zult
noemen."
„Kom dan bij me souperen."
„Nee, dat kan ik niet doen. Ik
moet naar m'n geheim-secretaris,
naar de heer d'Artilla^ en zijn ty-
piste. Vanmorgen, nadat ik eens
gezond had geslapen na die ..finale
opruiming" in de Pawlona-steeg heb
ik met de twee andere commissie-
leden vergadering. Ik ben nieuws-
gierig naar de buitenlandse couran-
tenvan overmorgen, want daar zal
in verschijnen, dat onze vloot een
manoeuvre gaat maken met water-
vliegtuigen, dat er in de omgeving
van Jekaterinenburg drie gifgas-fa-
brieken gebouwd worden, dat er
twaalf duizend vrouwen van 1830
jaar onder de wapenen zijn geroe-
pen. Je zult zien: ze slikken alles."
Hij had inderdaad geli'jk: twee
dagen nadat de berichten door
Arthur d'Artillac ondertekend, per
slede dwars over de dik-besneeuw-
de landen naar Riga waren ver-
voerd, op precies dezelfde wijze
als Georges Rimond dit voorheen
deed, verschenen in alle buitenland
se bladen de meest-opzienbare ar-
tikelen over het drillen van vrou
wen en meisjes als de mannen te
velde zouden staan. Roemjanzow
was de eerste die na links en naar
rechts getelefoneerd te hebben, om
z'n chef op te sporen. met de kran
ten in z'n hand vooraf gegaan door
Joerji, de geheime kamer boven de
bibliotheek binnen stapte: „Mijn-
heer. het wordt hoog tijd om eens
te onderzoeken, waar deze berich
ten vandaan komen. Er schijnen nog
meer rattennesten uit geroeid te
moeten worden. Lees eens."
Tegleff nam de kranten en keek
nijdiger dan vroeger ooit, hetgeen
Roemjanzow deed opmerken: ,.U
schijnt er nog al plezier in te heb
ben?"
„Dat h£b ik ook, Roemjanzow,
zie je wel, wat er boven die artike-
len staat: „Van absoluut betrouw-
bare zijde wordt ons gemeld
„Maar dat is juist, wat wij moe-
teti zoeken, heerdie absoluut-
onverdachte zijde
„Die absoluut-onverdachte zijde
is naar jou toe gekeerd. RoemjSn-
zow, die ben ik."
Roemjanzow stond verstomd. En
eindelijk kwam het er uit: ..Maar
mijnheer alle bladen van de we
reld zullen dat overnemen, en....
er is geen woord van waar".
Nu begon Tegleff te schateren.
want, voor de zoveelste maal, hoe
wel Roemjanzow die 'n slaafse die-
naar was en die er 'n buitengewoon
scherpe speurzin op nahield
soms kon spreken en handelen als
'n kind. ..Ezeltje dat je daar staat
Daar is het juist -om te doen. Ze
moeten daarginds voor ons bibbe-
ren! Wat bereik je er mee aan je
vijanden te laten weten, dat de
honger voor de deur staat. Over
morgen moet er 'n rectificatie in de
bladen verschijnen: er worden niet
drie gifgasfabrieken maar dertien
in het Oeral-gebergte waarin vijf-
tien duizend dwangarbeiders te
werk gesteld zullen worden. Ik zal
jou eens 'n lesje geven. Ga zltten,
ik heb behoefte aan wat afleiding,
want er is niets wat me hindert, ha,
ha, ha, ha.
(Wordt vervolgd.)
