Nieuw Schuman en Bevin In 1950 overdracht van Souvereiniteit aan de Verenigde Staten van Indonesië zijn het in grote lijnen eens Het was neergestorte toestel moeilijk te vinden Maatregelen tegen onzedelijke lectuur voorgesteld EDITIES VOOR ALKMAARHOORNDEN HELDERSCHAGEN Maatregelen inzake de leesbibliotheken Zaterdag 15 Januari 1949 44e Jaargang No. 1 1463 Niet negatief maar positief Dr. van Royen tot de Veiligheidsraad Verkiezingenindien mogelijkin het derde kwartaal van het lopende jaar Engeland wil ons een kans geven V.S. doen voorstel Jeugd wordt beschermd tegen slechte leesbibliotheken Kroniek en Kritiek Alleen nog maar verschil in accent Telefoonverbindingen duurden te lang Weer troepen naar Indonesië Vrouw-beroep Soekarno en Hatta Abonnementsprijs (4.25 per kwartaal, (1.45 per maand, Incluslel Incasso Advertentie-tarief par editie 16 ct per m.m., minimum 2.50; In alle edities 26 cl per m.m., minimum 4.familie berichten 20 ct., resp. 50 cl per m.m. eij contract belangrijke korting. Directeur E. 3. M. Stumpel, Hoofdredacteur H. N. Smits, Rayon- redacteuren Fr. Otten, M. P. Janssen, 3. Toes. Bankrelaties: Noorderbank, Nederl. Credletbank HET Buiten God is veilig t nergens (Vondel) FEIT VA N HEDEN Pagina 1 Kantoren: ALKMAAR. Lacrt 221, tel. 2046, (2 lijnen). K 2200; HOORN, Draafsingel 59, tel. 4243, Grote Noord 77, teL 4362 K 2290; DEN HELDER, Keizerstraat 89, tel. 2800 K 2230; SCHAGEN, Molenstraat 52. tel. 459 K 2240 ZWEDEN voelt er niets voor, dat een eventueel te vormen Scan dinavisch blok zich zou aansluiten bij het Noord Atlantisch Pact, dat momenteel door de ambassadeurs der vijf Westelijke Mogendheden en door de vertegenwoordigers van Amerika en Canada te Washington wordt „uitgebroed". Zweden wil buiten de politiek der grote mo gendheden blijven. Zoals men in ons blad van Donderdag heeft kunnen lezen, ligt aan deze Zweedse politiek de vrees ten grondslag: ten eerste, dat de Pacts met grote mogendheden het land automatisch in een oorlog zouden slepen, en ten tweede, dat er geen garantie is, dat, in geval van oorlog, vlugge en afdoende hulp verwacht kan worden van de on dertekenaars van een dergelijk Pact. Naar onze mening is er alle reden naar aanleiding van deze Zweedse bezwaren, de Pact- en Unievorming, die wij in deze na-oorlogse tijd mee maken, nader te beschouwen. De eerste vraag, die oprijst is of we op dit terrein niet te hard van stapel lopen en onmiddellijk daarna dringt zich een andere vraag aan ons op, n.l, zal de huidige Pact- en Unie vorming ons van een nieuwe bezet ting door een vijandelijke mogend heid doen vrijwaren? Wij spreken hierbij nog maar niet van vrijwaring van oorlog, want of die, gezien de huidige machtsposities in Europa is te voorkomen, schijnt ons zeer twij felachtig. HET behoeft wel geen betoog, dat de tijd van een z.g. „neutrali teitspolitiek" definitief voorbij is. Het antwoord, dat minister van Karnebeek in October 1918 dus kort voor het eind van de eerste wereldoorlog op een interpella tie-Troelstra inzake het buitenlands beleid gaf, n.l. dat dit zal zijn „na tionaal en neutraal" zal men nu dertig jaar later wel niet meer onderschrijven. De tweede wereld brand heeft geleerd, dat samenwer king tussen vredelievende en demo cratische staten, ook op militair ter rein, noodzakelijk is. Maar moet die samenwerking zich noodzakelijk uitstrekken tot de grote mogendhe den? Ligt in het eerste argument van Zweden niet een juiste kern? De West-Europese Unie heeft en het straks te vormen Atlantisch Pact zal, uitsluitend een defen sief karakter dragen, zo is door de verantwoordelijke staatslieden verklaard. De Unie- en Pact-vor ming heeft dus een negatief karakter. Wij zullen dus de eerste klap moeten incasseren en het is de vraag of we dan nog in staat zullen zijn terug te kunnen slaan. Want mocht er in de toekomst een aanval op West-Europa geschieden, dan zal de techniek inmiddels nog grotere vorderingen hebben gemaakt. Een oorlog over enkele jaren zal, naar men vast kan aannemen, met nog verschrikkelijker vernietigingsmid delen worden gevoerd, waarbij de atoombom van Hirosjima slechts een onbeduidende factor zal betekenen. Het staat dan ook te bezien of bij een geslaagde aanval op West-Euro pa het nog zin heeft de volkeren van het Westen te bevrijden. HET vastleggen in vredestijd van een samenwerking met de grote mogendheden brengt vanzelf mede een koppeling aan de buitenlandse politiek van de grote heren. En hier ligt ook, volgens ons, een gevaar. Want zou de buitenlandse politiek van de grote mogendheden persé juist zijn? Wij geloven, dat geen en kel denkend mens uit de kleine landen van Europa, deze vraag be vestigend zal beantwoorden. Kun nen wij enthousiast geraken over de houding van de Westelijke Grote Drie tegenover het gevaar uit het Oosten? Welke Europese volkeren zijn reeds na het eind van de twee de wereldoorlog, politiek, religieus, economisch en cultureel in stilte ge liquideerd? Wie denkt er nog aan Letland, Litauen, Estland? Wie maakt zich nog druk over Polen, Roemenië. Bulgarije en Tsjecho- Slowakije? Is het niet veelzeggend, dat in Hongarije let wel lezer enkele honderden kilometers van uw eigen land, een Kardinaal wordt gearresteerd zonder dat er één offi cieel protest der Grote Mogendhe den naar Boedapest wordt gezon den? En dan zijn er nog millioenen Duitsers en Oostenrijkers, die Russi sche „bezetters" in hun land heb ben. Dacht men in Washington en Londen, dat deze heren goedschiks deze landen zullen verlaten? Ge looft men in de mogelijkheid, dat er een Duits Vredesverdrag tot stand komt? En de WestBerlijners leven, ondanks de luchtbrug, tussen hoop en vrees, bang als zij zijn door de Westelijke Drie, die toch in het Handvest der Verenigde Naties o.a. hebben beloofd, de rechten van de mens te zullen eerbiedigen, in de steek te zullèn worden gelaten. De Westelijke Drie hebben in de kwes- tie-Berlijn een houding aangenomen, die ieder optimisme ten aanzien van het optreden der Grote Heren bij' een mogelijke nieuwe wereldbrand, heeft doen verdwijnen. NIET alleen in Zweden maar ook wij in het Westen beginnen ons vertrouwen in de Grote Mogendhe den te verliezen. En alle defensieve Unie's en Pacts kunnen het bij ons opkomend pessimisme niet tegen houden. Want men is te negatief. Men denkt het op een accoordje te kunnen gooien met de mogel#ke aanvaller. Maar men vergeet, of men doet alsof, dat deze mogelijke aanvaller er een speciale tactiek op na houdt om zijn doel te bereiken. De vijfde colonne speelt een actieve rol, een koerier van Moskou of van de Kominform geeft het sein en zonder slag of stoot wordt een vreedzaam volk weer overgeleverd aan de heren van de Volksdemo cratie. Alleen een positieve politiek kan ons optimisme doen terugkeren. De Grote Mogendheden zullen nu wij weten van welke kant een aan val of, zoals bij de Russen gebrui kelijk, een stille liquidatie kan ko men positief te werk moeten gaan. En de kleine mogendheden zullen Dr. van Royen heeft Vrijdagavond in de vergadering van de Veilig heidsraad verklaard, dat „zijn regering alles zal doen wat in haar macht ligt" om in de loop van 1950 de Souvereiniteit aan de Verenigde Staten van Indonesië over te dragen. Binnen één maand, zo ging Dr. van Royen verder, hoopt Nederland een federale interim-regering in te stellen. Voorts zei Dr. van Royen, dat de Nederlandse regering alles zal doen om de verkiezingen nog in het derde kwartaal ran dit jaar te doen houden. Dr. van Royen's verklaringen waren een antwoord op de eisen, die de Amerikaanse afgevaardigde Dr. Jessup, tijdens de laatste ver gadering van de Raad had gesteld. Dr. van Royqn betoogde, dat het niet mogelijk zou zijn het gehele door Nederland vastgestelde pro gramma in enkele maanden af te werken, zoals de Amerikaanse ver tegenwoordiger had gewild. Ter stond na de instelling van de fede rale interim-regering zouden de voorbereidingen beginnen voor vrije algemene verkiezingen. Het aldus gekozen vertegenwoordigend li chaam zal dan een grondwet voor de Ver. Staten van Indonesië op stellen, die aan de deelnemende staten ter goedkeuring zal worden voorgelegd. Het is de bedoeling, dat waarnemers van de Ver. Naties bij deze verkiezingen zullen worden uitgenodigd. Aangezien echter nog niet in alle gebieden algehele vrede en orde is gevestigd, zal het ook om technische en administratieve rede nen, practisch onmogelijk zijn, deze verkiezingen binnen zes maanden te houden. „Mijn regering zal ech ter al het mogelijke doen" aldus Dr. van Royen, „om de verkiezingen nog in het derde kwartaal van dit jaar te houden". Voorts deelde Dr. van Royen de Raad mede, dat een Rondetafelconferentie zal worden gehouden van de vertegenwoordi gers van Nederland en Indonesië teneinde een ontwerp-statuut te be spreken voor de Nederlands-Indo nesische Unie. Ten aanzien, van de eis tot het vrijlaten van de Republikeinse lei ders betoogde Dr. van Royen, dat het geheel normaal was, niet slechts in geval van internationale oorlo gen, doch nog meer in geval van binnenlandse onlusten of actie te gen een groep of partij, de leiders, waneer zij gevangen Ziju genomen, tijdelijk hun bewegingsvrijheid te Dit is mevr. Lepoutre, die met haar man uit Geffen (Gld.) in Juni 1948 naar Canada is ge komen in het kader van het ge meenschappelijk Canadees-Ne derlands vestigingsschema voor landbouwers. 1948 bracht meer dan 10.000 personen van boe rengezinnen naar Canada en men verwacht, dat dit aantal in 1949 nog groter zal zijn. Hier onderwerpt mevr. Lepoutre een kalebas aan een onderzoek, dat blijkbaar nogal goed is uit gevallen. de iïoten een te voeren positieve politiek als voorwaarde moeten stel len voor hun aansluiting, om de heel eenvoudige reden, dat een Atlan tisch Pact anders geen enkele zin heeft. In dit opzicht ligt er dus in het Zweedse argument een juiste kern. TRUMAN heeft in zijn aangekon digde begroting gevraagd om milliarden dollars voornamelijk voor de verzorging van de militaire pa raatheid. Laat dit het begin mogen zijn van een nieuwe positieve poli tiek. De vrijheidslievende volkeren, groot en klein, zullen aan de Rus sen niet alleen een krachtig halt moeten toeroepen, maar ook de eis moeten stellen van terugkeer naar het land, vanwaar zij zijn gekomen. De volkeren zullen bevrijd moeten zijn van vrees, zo is gezegd. Welnu de vrees van alle onder de voet ge lopen volkeren van Europa, van de Zweden en van ons, hier in het Westen, kan verdwijnen, wanneer de negatieve, slappe Chamberlain- politiek plaats gaat maken voor een krachtig, positief beleid, waarvan de achter ons liggende oorlogsjaren een voorbeeld hebben gegeven. M. P. Janssen. ontnemen. Er waren vele voorbeel den in de recente geschiedenis aan te. wjjzen, die deze practijk beves tigden. „Hocvele leiders van een politieke oppositie mogen hun vrij heid behouden, zelfs in vredestijd, in de Sojvet-Unie?", aldus Dr. van Royen. „En wat is er, als ik vragen mag, geworden van de Nizam van Hyderabad?" Nederland kan niet accoord gaan met het voorstel de Nederlandse troepen op hun voormalige stellin gen terug te trekken, zei Dr. van Royen verder. In dat geval zouden alle samenwerkende groepen, die de extremisten helpen bestrijden, ten prooi vallen aan represailles van de zijde der extremisten-benden, die dan wederom de macht in handen zouden nemen. Na de verklaring van Dr. van Royen was het woord aan de Britse vertegenwoordiger, Sir Alexander Cadogan, die zeide, dat als de Ne derlanders opbouwend werk willen verrichten, „wij hen een kans moe ten geven". Cadogan gaf toe, dat algehele en onmiddellijke terug trekking van de troepen een „zeer gevaarlijk vacuum" zou scheppen. De wereld wacht op het bewijs, dat de Nederlanders hun belofte ge stand zullen doen. De afgevaardigde van Cuba zeide geen resolutie te zullen indienen. Cuba zou echter steun geven aan TOT REGELING VAN DE INDONESISCHE KWESTIE LAKE SUCCESS, 14 Jan. (Reuter) Van gezaghebbende zijde wordt vernomen, dat de Ver. Staten onder verscheidene leden van de Veilig heidsraad een ontwerp-voorstel heb ben doen circuleren voor een rege ling in Indonesië. Het voorstel, dat is opgesteld door de delegaties van de Ver. Staten, Cuba, Canada en Noorwegen, houdt de volgende punten in: 1. Dat de Nederlanders de mili taire operaties staken en dat de Indonesische republikeinen daar toe medewerken. 2. Dat alle republikeinse leiders worden vrijgelaten. 3. Dat tegen 1 Maart 1949 over eenstemming wordt bereikt over de Verenigde Staten van Indonesië en dat de verkiezingen voor een con stituerende vergadering zijn vol tooid tegen 1 October 1949. 4. Dat de overdracht van de sou vereiniteit aan de nieuwe regering is voltooid tegen 1 April 1950. elke resolutie, die zou inhouden het terugtrekken van de Nederlandse troepen achter de vroegere status- quo-lijn; volledige vrijheid voor alle politieke gevangenen en een tijd schema voor de vorming van de Ver. Staten van Indonesië, waarin zou moeten worden opgenomen een datum voor algemene verkiezingen voor 1 Juli van dit jaar. Nadat ook nog de afgevaardigden van Birma en Australië een afkeurend woord hadden gesproken werd de verga dering van de Raad verdaagd tot Maandag a.s. Meer en meer doet zich de be hoefte gevoelen bij de wet enige voorschriften te geven inzake uit Winstbejag geëxploiteerde leesbi bliotheken, met name ter bestrij ding van de pornografie en ter be scherming van de jeugd tegen haar zedelijke gezondheid bedreigende lectuur. Dat op het gebied van de z.g. winkelbibliotheken grote mis standen heersen, was reeds sedert jaar en dag bekend. Een wetsontwerp is ingediend om gemeenten, die daarop prijs stellen, in de gelegenheid te stellen een vergunningstelsel in het leven te roepen, hetgeen de mogelijkheid opent, bepaaldelijk hen, die in zede lijk opzicht slecht bekend staan, als exploitant van een leesbibliotheek te weren. B. en W. moeten voorts in de ge legenheid zijn aan de vergunning verplichtingen voor de vergunning houder te verbinden, uitsluitend tot wering van die boeken, welke naar het oordeel van B. en W. aanstote lijk voor de eerbaarheid zijn. De ministers van binnenlandse zaken, onderwijs, kunsten en wetenschap pen en justitie achten het voorts uit een oogpunt van jeugdbescher ming volkomen verantwoord, ja zelfs noodzakelijk, de mogelijkheid te scheppen aan alle vergunningen de verplichting te verbinden, dat aan een minderjarige geen boeken worden ter hand gesteld, welke naar het oordeel van B. en W. schadelijk zijn voor de zedelijke gezondheid van minderjarigen. Tenslotte ligt het naar het oor deel van de ministers op de weg van het Rijk om door instelling van een commissie de mogelijkheid te openen de gemeentebesturen en andere autoriteiten, aan wie ter zake enige bemoeienis toekomt, van voorlichting te dienen bij de toe passing van deze wet. De ministers denken hierbij bepaaldelijk ook aan het oordeel omtrent de vraag, welke boeken schadelijk zijn voor de ze delijke gezondheid van minderjari gen. Het ontwerp beperkt zich tot het trekken van enige hoofdlijnen. Ge streefd is er naar de gemeenten zo weinig mogelijk aan banden te leggen. Van Woensdag tot en met Vrijdag is in de K.R.O.-studio te Hil versum een internationale radioconferentie gehouden, waaraan werd deelgenomen door vertegenwoordigers van radio-organi saties in België, Groot-Brittannië, Frankrijk, Luxemburg gp Neder land. Doel van deze conferentie is te komen tot een inniger samenwerking op het gebied van de omroep der vijf landen. V.l.n.r.: de heren K. A. Wright, B.B.C.; G. R. Barnes, J. B. Boreksz, V.A.R.A.; W. Vcsgt, A.V.R.O., secretaris; K. van Dijk, N.C.R.V., prof. dr. J. B. Kors O.P., K.R.O.; G. Fleischmann, G. de Muynck, W. Boon, N.I.R.; en J. Wanackers, Radio Diffusion Paris. Vrijdag zijn de, besprekingen van de Franse minister van bui tenlandse zaken Schuman, met zijn Britse collega Bevin, die te Londen waren gehouden, geëin digd. Tijdens een persconferentie verklaarde Schuman, dat er thans geen fundamentele meningsver schillen meer bestaan tussen Engeland en Frankrijk ten aan zien van Duitse problemen. In een officieel communique is medegedeeld, dat de beide minis ters in het bijzonder van gedach ten hadden gewisseld over .alle han gende internationale problemen, die de twee regeringen raken. Met name werden genoemd de proble men vjn Duitsland, de Europese UTlie, het Atlantisch Pact, de Mid dellandse zee, het Midden-Oosten, Zuid-Oost Azië en het Verre Oos ten. Gezegd wordt verder dat het niet de bedoeling was besluiten te nemen, doch alleen van gedachten te wisselen in de geest van waren vriendschap, welke de betrekkingen tussen de twee landen karakteri seert. Op zijn persconferentie zeide Schuman, dat de conferentie van de komende week te Londen tussen Engeland, Frankrijk en de Ver. Staten over het bezettingsstatuut voor West-Duitsland, zonder enige bezorgdheid kon worden tegemoet gezien, daar juist ten aanzien van dit punt de Britse en Franse stand punten zo veel meer tot elkander waren gekomen. Zij waren, aldus Schuman, thans alleen nog maar van elkander gescheiden door „nu ances'. Natuurlijk waren er ver schillen in accent en wat betreft de tijdstippen van de te nemen stappen, doch er bestond geen fundamenteel meningsverschil. Op de vraag of dit sloeg op de kwestie van de schadevergoedingen, antwoordde Schuman: „Op de eer ste plaats". Voorts zeide Schuman, dat het probleem ten aanzien van de toe lating van Italië tot de verschillen de Westerse groeperingen, zoals het Atlantisch Pact, het Pact van Brussel en de beweging voor Euro pese eenheid, had een belangrijk onderwerp van de conferentie uit gemaakt. Ook het probleem van de beschikking over de voormalige Italiaanse koloniën was ten volle onderzocht. DE RAMP MET DE „NIJMEGEN" Tijdens het verhoor van een beambte van de luchtverkeerscontróie, die op de vijfde dag als eerste getuige optrad in het onderzoek naar de ramp, welke de „Nijmegen" in October van het vorig jaar trof, verklaarde deze, dat om vijf minuten over twaalf middernacht be kend geworden was, dat een vliegtuig was neergestort en dat hij om kwart over één de juiste positie van het toestel nauwkeurig wist. Nadat, hjj de laatste woorden, die, zoals later een der K.L.M.-em- ployé's van het vliegveld verklaarde, door de tweede piloot O'Brien waren omgeroepen en die tamelijk wanhopig klonken, had gehoord, overlegde hij met zijn assistent, wat te doen. Zij besloten verschil lende hulpdiensten te waarschuwen, omdat zjj begrepen, zonder dat het toen reeds duidelijk was, dat een ongeluk zou kunnen gebeuren. LUCHTVERKEERSBEAMBTEN DEDEN WAT ZIJ KONDEN Hij trachtte de „Nijmegen" nog verschillende malen op te röepén, doch dit lukte hem niet, daarna gaf hij het vliegveld opdracht peilingen te verrichten, om aldus de positie van het in moeilijkheden verkerend toestel te kunnen bepalen. Voorts verklaarde hij een bood schap te hebben ontvangen van een inwoner uit Tarbolton, dat een vliegtuig in moeilijkheden scheen te verkeren. Deze meende, dat het ongeveer 14 K.M. ten O. van Prest- wick was neergestort. Een andere beambte had gezien, dat het vliegtuig een der landings banen naderde, doch erover vloog om naar de tweede te vliegen. Toen hij dit bemerkte had hij reeds enkele hulpdiensten gewaarschuwd. Om 23.32 had hij een boodschap over de windsterkte aan het vlieg tuig doorgezonden, waarna enkele minuten later een stem met „een zekere mate van wanhoop" klonk, die vroeg: „Heeft U enig idee, waar wij zijn?" Een controleur van R.A.F., op Prestwick gestationeerd, had ver schillende vliegvelden in de omge ving en zelfs aan de kust opgebeld, om de lichten te ontsteken, toen hij hoorde, dat het toestel in brand stond. Hij was van mening dat het nog door zou kunnen vliegen, des noods terug naar Nederland. Tevens had hij reddingsploegen en de kust wacht gealarmeerd op hun hoede te zijn en zich klaar te houden. Vijf minuten na middernacht kreeg hij contact met de politie te Ayr om hem mede te delen, dat zojuist een vliegtuig was neergestort. De poli tie aldaar had nog geen maatrege len getroffen, omdat de ramp in een ander district had plaats gevonden. Ook de politie te Prestwick had nog geen maatregelen genomen. Ongeveer een half uur na midder nacht verbond de politie hem met het ziekenhuis te Kilmarnock, waarna de dienstdoende dokter be loofde ambulances en artsen te zul len zenden. Geen partijdigheid. De protesten, die de K.L.M.- advocaat Cameron tijdens het on derzoek naar de Nijmegen-ramp liet horen, hebben weerklank gevonden bij de vertegenwoordiger van het Britse Ministerie van Burgerlucht vaart. Want voordat deze zittir# begon legde hij een verklaring af, dat noch hij, noch andere vertegen woordigers konden gemeten wor den naar maten van partijdigheid. Hij stond er op uit te spreken, dat hij voort zou gaan alle mogelijke medewerking te verlenen en dat hij noch partijdig zal zijn, noch er zich toe zou laten dwingen. Voorts verklaarde hij, dat in zo verre aantijgingen, die thans op grote schaal openbaar zijn gewor den, aantijgingen tegen hem zou den inhouden, deze geen enkel ver band hielden met de uitoefening van zijn beroep als advocaat. Hij beklaagde zich er voorts over, dat enkele dagen geleden een brief wasbinnengekomen, die plotseling een document werd, zonder dat men hem „de hoffelijkheid betoonde hem te tonen". Mr. John Cameron antwoordde hierop: „Het is volkomen duidelijk, dat mogelijk verscheidene personen voor deze ramp verantwoordelijk zijn; aan de andere kant is het niet uitgesloten, dat niemand verant woordelijk is". Aan de andere kant heb ik de meest klemmende rede nen om te protesteren tegen nala tigheden in het produceren van do cumenten. welke van vitaal belang kunnen zijn in een openbaar onder zoek, waarvan het uitsluitende doel ■is vast te stellen, hoe de toedracht van alle feiten is geweest. Schuman zeide. dat er in de afgelopen 24 uur „nieuwe facto ren" waren opgekomen, waar over Bevin hem had ingelicht en waarvan hjj hoopte, dat z.ij zou den medehelpen tot een oplossing in het Verre Oosten. Schuman zeide, dat de Franse regering een spoedige erkenning van Israël voorstond doch dat de situatie door de gebeurtenissen was gecompliceerd, zodat het moeilijk was een juiste voorspelling te doen over het tijdstip ervan. NAAR GOEDKOPE SPOORTAR1EVEN Verzoek von Comité voor Volkstoerisme Het Comité voor Volkstoerisme, dat is samengesteld uit vertegen- waordigers van het Nederlands Vakverbond, de Katholieke Arbei dersbeweging, het Chr. Nat. Vak verbond, de Ned. Reisvereniging, de Ned. Chr. Reisvereniging, de Ned. Reisvereniging voor Katholieken en het Instituut voor Arbeidersontwik keling, heeft zich tot de directie van de Ned. Spoorwegen gewend, met het verzoek tot wederinvoering van de speciale tarieven, welke vóór de oorlog bestonden en welke in belangrijke mate tot de bloei van het volkstoerisme hebben bijgedra gen. Het verzoek heeft betrekking op de destijds zo populaire tarieven als zomerretour, avondretour, va- cantiekaarten, gezelschapstarieven, sporttarief etc. Het eerste troepentransport sinds 3 December is Vrijdag uit Rotter dam naar Indonesië vertrokken. Het bestaat uit 800 militairen en wei 250 van verlof terugkerende leden van het KNIL, 350 leden van de Kon. Marine en 200 van de Kon. Luchtmacht. Het schip zal de normale route door het Suezkanaal volgen. Met dit transport is, aldus dc militaire autoriteiten, overduidelijk bewezen, dat de militaire actie in Indonesië niet heeft geleid tot ver snelling en vermeerdering van de transporten. Het maakt een onder deel uit van het maanden geleden opgestelde schema. Bovendien is het schip slechts half vol. Het volgen de schip zal weer geheel volgeboekt zijn. De „Zuiderkruis" neemt 115.000 kg post mee. Acheson's benoeming goedgekeurd De commissie voor buitenlandse betrekkingen van de Amerikaanse Senaat heeft Vrijdag de benoeming van Dean Acheson tot minister van buitenlandse zaken eenstemmig goedgekeurd. (Sm.) De kwestie van de gehuw de vrouw in het beroep komt weer, naar aanleiding van besprekingen in het parlement, in het midden der belangstelling. Het is een zaak met vele kanten. Ons verwondert een stelling in een adres, door diverse vrouwenorganisaties naar de Twee de Kamer gezonden (en óók onder tekend door de Katholieke Vrou wenbeweging!) dat dit een zaak is, die de Overheid niet raakt. Dit ver wondert ons op de eerste plaats om de motieven. De Overheid, zeggen de darnes, heeft er niets mee te maken, of een gehuwde vrouw wil werken, ja of neen. Die stelling gaat niet op, in zoverre de Over heid wel degelijk het recht heeft, uit te maken, of zij gehuwde vrou wen in haar dienst zal nemen en waar.om als zij het niet wenst zij dit weigert. De bewering, ook wel in de Tweede Kamer geuit, dat de overheid hier bijv. niet als maat staf mag laten gelden de bescher ming van het gezin ziet geheel over het hoofd, dat deze kwestie een punt van actieve gezinspolitiek raakt. De Overheid dient wel dege lijk positief en progressief! werkzaam te zijn ten opzichte van het mede-scheppen der gezonde voorwaarden voor een volle ont plooiing van het gezinsleven. Wat zei ons vroegere katholieke pro gram ook weer? „Het beleid van de Staat moet doortrokken zijn van een politiek, waardoor het gezin in alle opzichten tot volle ontplooiing kan komen". Is dat niét meer zo? En dan zijn er nog een heleboel andere zaken, mees tendeels van meer practische en opportunistische aard, die er voor pleiten, de gehuwde vrouw zoveel mogelijk in het gezin te laten. Dkkr is haar plaats. De vrijheid van de gehuwde vrouw verdedigen met een beroep op feitelijk-liberale staatsonthouding, dat schijnt ons een stap terug en streeft onder een voorwendsel van vooruitgang en emancipatie, naar een averechts resultaat. (Sm.) Niet zonder verwondering hebben wij kennis genomen van de uitlatingen van mr. van Kleffens, onze gezant in Washington, aan een persdienst aldaar, dat Soekarno en Hatta tot de eerlijke nationalis ten zouden behoren. Nog enige an dere opmerkingen van de heer van Kleffens deden ietwat vreemd aan. Nu is het van belang, op te mer ken, dat in tal van dagbladen ver schillende lezingen worden gege ven van deze speech. Het is dus moeilijk, te weten, wat ér precies gezegd is, en nog moeilijker, om' conclusies te trekken. In dit ver band komt ook al dadelijk weer de vraag op, waarom het Nederlands gezantschap niet tijdig gezorgd heeft, dat de juiste tekst van de rede ook in Nederland bekend is. Intussen stemmen de berichten vrij wel overeen ten aanzien van de voornaamste opmerking, dat Soe karno en Hatta eerlijke nationalis ten zouden zijn. Tot nog toe was het echter aan discussie onderhe vig, of dit met name met Hatta het geval was, terwijl de myste rieuze figuur van Soekarno, als president van de republiek, de man op de achtergrond, gedurende al die jaren, voor velen nog steeds een vraagteken is. De Nederlandse re gering stond dan ook afwijzend te gen een man als Hatta en twijfel achtig tegenover de president, die beiden, met anderen, niet voor niets geïnterneerd zijn, om redenen van veiligheid en orde! Eerlijke nationalisten zou men, dunkt ons, gemakkelijker vrij spel kunnen la ten en eigenlijk is Nederland nog steeds op zoek naar zulke figuren, om met hen de zaken in het reine te brengen wat betreft de nieuwe rechtsorde daar. Het is dus wel ge wenst, dat er opheldering gegeven wordt over hetgeen mr. van Klef fens gezegd heeft Intussen heeft de heer Wel ter terzake vragen gesteld aan de mi nisters van Buitenlandse Zaken en Overzeese Gebiedsdelen, hij wenst te weten, of de regering het met de uitlatingen vaii onze gezant eens is en wijst daarbij op de gedragingen van Soekarno en Hatta voor en na de onderhandelingen. Red.) Agnes Kamulegaya en Aga Lubinga, twee verpleegsters, die uit Oost-Afrika zijn gekomen om in het grote tekort aan verplegend personeel, waarmee men ook in Engeland te kampen heeft, te helpen voorzien. Hier verzorgen zij een klein patientje in het Moxley ziekenhuis bij Wednesbury (Staffordshire).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 1