Nieuw
Schuman en Bevin
In 1950 overdracht van Souvereiniteit
aan de Verenigde Staten van Indonesië
zijn het in grote lijnen eens
Het
was
neergestorte toestel
moeilijk te vinden
Maatregelen tegen onzedelijke
lectuur voorgesteld
EDITIES VOOR ALKMAARHOORNDEN HELDERSCHAGEN
Maatregelen inzake
de leesbibliotheken
Zaterdag 15 Januari 1949 44e Jaargang No. 1 1463
Niet negatief
maar positief
Dr. van Royen tot de Veiligheidsraad
Verkiezingenindien mogelijkin het derde
kwartaal van het lopende jaar
Engeland wil ons
een kans geven
V.S. doen voorstel
Jeugd wordt beschermd tegen slechte
leesbibliotheken
Kroniek en Kritiek
Alleen nog maar verschil in accent
Telefoonverbindingen duurden te lang
Weer troepen
naar Indonesië
Vrouw-beroep
Soekarno en Hatta
Abonnementsprijs (4.25 per kwartaal, (1.45 per
maand, Incluslel Incasso Advertentie-tarief
par editie 16 ct per m.m., minimum 2.50; In alle
edities 26 cl per m.m., minimum 4.familie
berichten 20 ct., resp. 50 cl per m.m. eij
contract belangrijke korting. Directeur E. 3. M.
Stumpel, Hoofdredacteur H. N. Smits, Rayon-
redacteuren Fr. Otten, M. P. Janssen, 3. Toes.
Bankrelaties: Noorderbank, Nederl. Credletbank
HET
Buiten God is
veilig
t nergens
(Vondel)
FEIT
VA N HEDEN
Pagina 1
Kantoren: ALKMAAR. Lacrt 221, tel. 2046, (2 lijnen). K 2200; HOORN, Draafsingel 59, tel. 4243, Grote Noord 77, teL 4362 K 2290; DEN HELDER, Keizerstraat 89, tel. 2800 K 2230; SCHAGEN, Molenstraat 52. tel. 459 K 2240
ZWEDEN voelt er niets voor, dat
een eventueel te vormen Scan
dinavisch blok zich zou aansluiten
bij het Noord Atlantisch Pact, dat
momenteel door de ambassadeurs
der vijf Westelijke Mogendheden en
door de vertegenwoordigers van
Amerika en Canada te Washington
wordt „uitgebroed". Zweden wil
buiten de politiek der grote mo
gendheden blijven. Zoals men in ons
blad van Donderdag heeft kunnen
lezen, ligt aan deze Zweedse politiek
de vrees ten grondslag: ten eerste,
dat de Pacts met grote mogendheden
het land automatisch in een oorlog
zouden slepen, en ten tweede, dat er
geen garantie is, dat, in geval van
oorlog, vlugge en afdoende hulp
verwacht kan worden van de on
dertekenaars van een dergelijk Pact.
Naar onze mening is er alle reden
naar aanleiding van deze Zweedse
bezwaren, de Pact- en Unievorming,
die wij in deze na-oorlogse tijd mee
maken, nader te beschouwen. De
eerste vraag, die oprijst is of we op
dit terrein niet te hard van stapel
lopen en onmiddellijk daarna dringt
zich een andere vraag aan ons op,
n.l, zal de huidige Pact- en Unie
vorming ons van een nieuwe bezet
ting door een vijandelijke mogend
heid doen vrijwaren? Wij spreken
hierbij nog maar niet van vrijwaring
van oorlog, want of die, gezien de
huidige machtsposities in Europa is
te voorkomen, schijnt ons zeer twij
felachtig.
HET behoeft wel geen betoog, dat
de tijd van een z.g. „neutrali
teitspolitiek" definitief voorbij is.
Het antwoord, dat minister van
Karnebeek in October 1918 dus
kort voor het eind van de eerste
wereldoorlog op een interpella
tie-Troelstra inzake het buitenlands
beleid gaf, n.l. dat dit zal zijn „na
tionaal en neutraal" zal men nu
dertig jaar later wel niet meer
onderschrijven. De tweede wereld
brand heeft geleerd, dat samenwer
king tussen vredelievende en demo
cratische staten, ook op militair ter
rein, noodzakelijk is. Maar moet die
samenwerking zich noodzakelijk
uitstrekken tot de grote mogendhe
den? Ligt in het eerste argument
van Zweden niet een juiste kern?
De West-Europese Unie heeft en
het straks te vormen Atlantisch
Pact zal, uitsluitend een defen
sief karakter dragen, zo is door
de verantwoordelijke staatslieden
verklaard. De Unie- en Pact-vor
ming heeft dus een negatief
karakter. Wij zullen dus de eerste
klap moeten incasseren en het is de
vraag of we dan nog in staat zullen
zijn terug te kunnen slaan. Want
mocht er in de toekomst een aanval
op West-Europa geschieden, dan zal
de techniek inmiddels nog grotere
vorderingen hebben gemaakt. Een
oorlog over enkele jaren zal, naar
men vast kan aannemen, met nog
verschrikkelijker vernietigingsmid
delen worden gevoerd, waarbij de
atoombom van Hirosjima slechts een
onbeduidende factor zal betekenen.
Het staat dan ook te bezien of bij
een geslaagde aanval op West-Euro
pa het nog zin heeft de volkeren
van het Westen te bevrijden.
HET vastleggen in vredestijd van
een samenwerking met de grote
mogendheden brengt vanzelf mede
een koppeling aan de buitenlandse
politiek van de grote heren. En hier
ligt ook, volgens ons, een gevaar.
Want zou de buitenlandse politiek
van de grote mogendheden persé
juist zijn? Wij geloven, dat geen en
kel denkend mens uit de kleine
landen van Europa, deze vraag be
vestigend zal beantwoorden. Kun
nen wij enthousiast geraken over de
houding van de Westelijke Grote
Drie tegenover het gevaar uit het
Oosten? Welke Europese volkeren
zijn reeds na het eind van de twee
de wereldoorlog, politiek, religieus,
economisch en cultureel in stilte ge
liquideerd? Wie denkt er nog aan
Letland, Litauen, Estland? Wie
maakt zich nog druk over Polen,
Roemenië. Bulgarije en Tsjecho-
Slowakije? Is het niet veelzeggend,
dat in Hongarije let wel lezer
enkele honderden kilometers van
uw eigen land, een Kardinaal wordt
gearresteerd zonder dat er één offi
cieel protest der Grote Mogendhe
den naar Boedapest wordt gezon
den? En dan zijn er nog millioenen
Duitsers en Oostenrijkers, die Russi
sche „bezetters" in hun land heb
ben. Dacht men in Washington en
Londen, dat deze heren goedschiks
deze landen zullen verlaten? Ge
looft men in de mogelijkheid, dat er
een Duits Vredesverdrag tot stand
komt? En de WestBerlijners leven,
ondanks de luchtbrug, tussen hoop
en vrees, bang als zij zijn door de
Westelijke Drie, die toch in het
Handvest der Verenigde Naties o.a.
hebben beloofd, de rechten van de
mens te zullen eerbiedigen, in de
steek te zullèn worden gelaten. De
Westelijke Drie hebben in de kwes-
tie-Berlijn een houding aangenomen,
die ieder optimisme ten aanzien van
het optreden der Grote Heren bij'
een mogelijke nieuwe wereldbrand,
heeft doen verdwijnen.
NIET alleen in Zweden maar ook
wij in het Westen beginnen ons
vertrouwen in de Grote Mogendhe
den te verliezen. En alle defensieve
Unie's en Pacts kunnen het bij ons
opkomend pessimisme niet tegen
houden. Want men is te negatief.
Men denkt het op een accoordje te
kunnen gooien met de mogel#ke
aanvaller. Maar men vergeet, of
men doet alsof, dat deze mogelijke
aanvaller er een speciale tactiek op
na houdt om zijn doel te bereiken.
De vijfde colonne speelt een actieve
rol, een koerier van Moskou of van
de Kominform geeft het sein en
zonder slag of stoot wordt een
vreedzaam volk weer overgeleverd
aan de heren van de Volksdemo
cratie.
Alleen een positieve politiek kan
ons optimisme doen terugkeren. De
Grote Mogendheden zullen nu
wij weten van welke kant een aan
val of, zoals bij de Russen gebrui
kelijk, een stille liquidatie kan ko
men positief te werk moeten
gaan.
En de kleine mogendheden zullen
Dr. van Royen heeft Vrijdagavond in de vergadering van de Veilig
heidsraad verklaard, dat „zijn regering alles zal doen wat in haar
macht ligt" om in de loop van 1950 de Souvereiniteit aan de Verenigde
Staten van Indonesië over te dragen. Binnen één maand, zo ging
Dr. van Royen verder, hoopt Nederland een federale interim-regering
in te stellen. Voorts zei Dr. van Royen, dat de Nederlandse regering
alles zal doen om de verkiezingen nog in het derde kwartaal ran
dit jaar te doen houden.
Dr. van Royen's verklaringen
waren een antwoord op de eisen,
die de Amerikaanse afgevaardigde
Dr. Jessup, tijdens de laatste ver
gadering van de Raad had gesteld.
Dr. van Royqn betoogde, dat het
niet mogelijk zou zijn het gehele
door Nederland vastgestelde pro
gramma in enkele maanden af te
werken, zoals de Amerikaanse ver
tegenwoordiger had gewild. Ter
stond na de instelling van de fede
rale interim-regering zouden de
voorbereidingen beginnen voor vrije
algemene verkiezingen. Het aldus
gekozen vertegenwoordigend li
chaam zal dan een grondwet voor
de Ver. Staten van Indonesië op
stellen, die aan de deelnemende
staten ter goedkeuring zal worden
voorgelegd. Het is de bedoeling,
dat waarnemers van de Ver. Naties
bij deze verkiezingen zullen worden
uitgenodigd. Aangezien echter nog
niet in alle gebieden algehele vrede
en orde is gevestigd, zal het ook om
technische en administratieve rede
nen, practisch onmogelijk zijn, deze
verkiezingen binnen zes maanden
te houden. „Mijn regering zal ech
ter al het mogelijke doen" aldus Dr.
van Royen, „om de verkiezingen
nog in het derde kwartaal van dit
jaar te houden". Voorts deelde Dr.
van Royen de Raad mede, dat een
Rondetafelconferentie zal worden
gehouden van de vertegenwoordi
gers van Nederland en Indonesië
teneinde een ontwerp-statuut te be
spreken voor de Nederlands-Indo
nesische Unie.
Ten aanzien, van de eis tot het
vrijlaten van de Republikeinse lei
ders betoogde Dr. van Royen, dat
het geheel normaal was, niet slechts
in geval van internationale oorlo
gen, doch nog meer in geval van
binnenlandse onlusten of actie te
gen een groep of partij, de leiders,
waneer zij gevangen Ziju genomen,
tijdelijk hun bewegingsvrijheid te
Dit is mevr. Lepoutre, die met
haar man uit Geffen (Gld.) in
Juni 1948 naar Canada is ge
komen in het kader van het ge
meenschappelijk Canadees-Ne
derlands vestigingsschema voor
landbouwers. 1948 bracht meer
dan 10.000 personen van boe
rengezinnen naar Canada en
men verwacht, dat dit aantal
in 1949 nog groter zal zijn. Hier
onderwerpt mevr. Lepoutre een
kalebas aan een onderzoek,
dat blijkbaar nogal goed is uit
gevallen.
de iïoten een te voeren positieve
politiek als voorwaarde moeten stel
len voor hun aansluiting, om de heel
eenvoudige reden, dat een Atlan
tisch Pact anders geen enkele zin
heeft. In dit opzicht ligt er dus in
het Zweedse argument een juiste
kern.
TRUMAN heeft in zijn aangekon
digde begroting gevraagd om
milliarden dollars voornamelijk voor
de verzorging van de militaire pa
raatheid. Laat dit het begin mogen
zijn van een nieuwe positieve poli
tiek. De vrijheidslievende volkeren,
groot en klein, zullen aan de Rus
sen niet alleen een krachtig halt
moeten toeroepen, maar ook de eis
moeten stellen van terugkeer naar
het land, vanwaar zij zijn gekomen.
De volkeren zullen bevrijd moeten
zijn van vrees, zo is gezegd. Welnu
de vrees van alle onder de voet ge
lopen volkeren van Europa, van de
Zweden en van ons, hier in het
Westen, kan verdwijnen, wanneer
de negatieve, slappe Chamberlain-
politiek plaats gaat maken voor een
krachtig, positief beleid, waarvan
de achter ons liggende oorlogsjaren
een voorbeeld hebben gegeven.
M. P. Janssen.
ontnemen. Er waren vele voorbeel
den in de recente geschiedenis aan
te. wjjzen, die deze practijk beves
tigden. „Hocvele leiders van een
politieke oppositie mogen hun vrij
heid behouden, zelfs in vredestijd,
in de Sojvet-Unie?", aldus Dr. van
Royen. „En wat is er, als ik vragen
mag, geworden van de Nizam van
Hyderabad?"
Nederland kan niet accoord gaan
met het voorstel de Nederlandse
troepen op hun voormalige stellin
gen terug te trekken, zei Dr. van
Royen verder. In dat geval zouden
alle samenwerkende groepen, die de
extremisten helpen bestrijden, ten
prooi vallen aan represailles van de
zijde der extremisten-benden, die
dan wederom de macht in handen
zouden nemen.
Na de verklaring van Dr. van
Royen was het woord aan de Britse
vertegenwoordiger, Sir Alexander
Cadogan, die zeide, dat als de Ne
derlanders opbouwend werk willen
verrichten, „wij hen een kans moe
ten geven". Cadogan gaf toe, dat
algehele en onmiddellijke terug
trekking van de troepen een „zeer
gevaarlijk vacuum" zou scheppen.
De wereld wacht op het bewijs, dat
de Nederlanders hun belofte ge
stand zullen doen.
De afgevaardigde van Cuba zeide
geen resolutie te zullen indienen.
Cuba zou echter steun geven aan
TOT REGELING VAN DE
INDONESISCHE KWESTIE
LAKE SUCCESS, 14 Jan. (Reuter)
Van gezaghebbende zijde wordt
vernomen, dat de Ver. Staten onder
verscheidene leden van de Veilig
heidsraad een ontwerp-voorstel heb
ben doen circuleren voor een rege
ling in Indonesië.
Het voorstel, dat is opgesteld door
de delegaties van de Ver. Staten,
Cuba, Canada en Noorwegen, houdt
de volgende punten in:
1. Dat de Nederlanders de mili
taire operaties staken en dat de
Indonesische republikeinen daar
toe medewerken.
2. Dat alle republikeinse leiders
worden vrijgelaten.
3. Dat tegen 1 Maart 1949 over
eenstemming wordt bereikt over de
Verenigde Staten van Indonesië en
dat de verkiezingen voor een con
stituerende vergadering zijn vol
tooid tegen 1 October 1949.
4. Dat de overdracht van de sou
vereiniteit aan de nieuwe regering
is voltooid tegen 1 April 1950.
elke resolutie, die zou inhouden het
terugtrekken van de Nederlandse
troepen achter de vroegere status-
quo-lijn; volledige vrijheid voor alle
politieke gevangenen en een tijd
schema voor de vorming van de
Ver. Staten van Indonesië, waarin
zou moeten worden opgenomen een
datum voor algemene verkiezingen
voor 1 Juli van dit jaar. Nadat ook
nog de afgevaardigden van Birma
en Australië een afkeurend woord
hadden gesproken werd de verga
dering van de Raad verdaagd tot
Maandag a.s.
Meer en meer doet zich de be
hoefte gevoelen bij de wet enige
voorschriften te geven inzake uit
Winstbejag geëxploiteerde leesbi
bliotheken, met name ter bestrij
ding van de pornografie en ter be
scherming van de jeugd tegen haar
zedelijke gezondheid bedreigende
lectuur. Dat op het gebied van de
z.g. winkelbibliotheken grote mis
standen heersen, was reeds sedert
jaar en dag bekend.
Een wetsontwerp is ingediend om
gemeenten, die daarop prijs stellen,
in de gelegenheid te stellen een
vergunningstelsel in het leven te
roepen, hetgeen de mogelijkheid
opent, bepaaldelijk hen, die in zede
lijk opzicht slecht bekend staan, als
exploitant van een leesbibliotheek
te weren.
B. en W. moeten voorts in de ge
legenheid zijn aan de vergunning
verplichtingen voor de vergunning
houder te verbinden, uitsluitend tot
wering van die boeken, welke naar
het oordeel van B. en W. aanstote
lijk voor de eerbaarheid zijn. De
ministers van binnenlandse zaken,
onderwijs, kunsten en wetenschap
pen en justitie achten het voorts
uit een oogpunt van jeugdbescher
ming volkomen verantwoord, ja
zelfs noodzakelijk, de mogelijkheid
te scheppen aan alle vergunningen
de verplichting te verbinden, dat
aan een minderjarige geen boeken
worden ter hand gesteld, welke
naar het oordeel van B. en W.
schadelijk zijn voor de zedelijke
gezondheid van minderjarigen.
Tenslotte ligt het naar het oor
deel van de ministers op de weg
van het Rijk om door instelling van
een commissie de mogelijkheid te
openen de gemeentebesturen en
andere autoriteiten, aan wie ter
zake enige bemoeienis toekomt, van
voorlichting te dienen bij de toe
passing van deze wet. De ministers
denken hierbij bepaaldelijk ook aan
het oordeel omtrent de vraag, welke
boeken schadelijk zijn voor de ze
delijke gezondheid van minderjari
gen.
Het ontwerp beperkt zich tot het
trekken van enige hoofdlijnen. Ge
streefd is er naar de gemeenten zo
weinig mogelijk aan banden te
leggen.
Van Woensdag tot en met Vrijdag is in de K.R.O.-studio te Hil
versum een internationale radioconferentie gehouden, waaraan
werd deelgenomen door vertegenwoordigers van radio-organi
saties in België, Groot-Brittannië, Frankrijk, Luxemburg gp Neder
land. Doel van deze conferentie is te komen tot een inniger
samenwerking op het gebied van de omroep der vijf landen.
V.l.n.r.: de heren K. A. Wright, B.B.C.; G. R. Barnes, J. B. Boreksz,
V.A.R.A.; W. Vcsgt, A.V.R.O., secretaris; K. van Dijk, N.C.R.V.,
prof. dr. J. B. Kors O.P., K.R.O.; G. Fleischmann, G. de Muynck,
W. Boon, N.I.R.; en J. Wanackers, Radio Diffusion Paris.
Vrijdag zijn de, besprekingen
van de Franse minister van bui
tenlandse zaken Schuman, met
zijn Britse collega Bevin, die te
Londen waren gehouden, geëin
digd. Tijdens een persconferentie
verklaarde Schuman, dat er thans
geen fundamentele meningsver
schillen meer bestaan tussen
Engeland en Frankrijk ten aan
zien van Duitse problemen.
In een officieel communique is
medegedeeld, dat de beide minis
ters in het bijzonder van gedach
ten hadden gewisseld over .alle han
gende internationale problemen, die
de twee regeringen raken. Met
name werden genoemd de proble
men vjn Duitsland, de Europese
UTlie, het Atlantisch Pact, de Mid
dellandse zee, het Midden-Oosten,
Zuid-Oost Azië en het Verre Oos
ten. Gezegd wordt verder dat het
niet de bedoeling was besluiten te
nemen, doch alleen van gedachten
te wisselen in de geest van waren
vriendschap, welke de betrekkingen
tussen de twee landen karakteri
seert.
Op zijn persconferentie zeide
Schuman, dat de conferentie van de
komende week te Londen tussen
Engeland, Frankrijk en de Ver.
Staten over het bezettingsstatuut
voor West-Duitsland, zonder enige
bezorgdheid kon worden tegemoet
gezien, daar juist ten aanzien van
dit punt de Britse en Franse stand
punten zo veel meer tot elkander
waren gekomen. Zij waren, aldus
Schuman, thans alleen nog maar
van elkander gescheiden door „nu
ances'. Natuurlijk waren er ver
schillen in accent en wat betreft
de tijdstippen van de te nemen
stappen, doch er bestond geen
fundamenteel meningsverschil.
Op de vraag of dit sloeg op de
kwestie van de schadevergoedingen,
antwoordde Schuman: „Op de eer
ste plaats".
Voorts zeide Schuman, dat het
probleem ten aanzien van de toe
lating van Italië tot de verschillen
de Westerse groeperingen, zoals
het Atlantisch Pact, het Pact van
Brussel en de beweging voor Euro
pese eenheid, had een belangrijk
onderwerp van de conferentie uit
gemaakt. Ook het probleem van de
beschikking over de voormalige
Italiaanse koloniën was ten volle
onderzocht.
DE RAMP MET DE „NIJMEGEN"
Tijdens het verhoor van een beambte van de luchtverkeerscontróie,
die op de vijfde dag als eerste getuige optrad in het onderzoek naar
de ramp, welke de „Nijmegen" in October van het vorig jaar trof,
verklaarde deze, dat om vijf minuten over twaalf middernacht be
kend geworden was, dat een vliegtuig was neergestort en dat hij om
kwart over één de juiste positie van het toestel nauwkeurig wist.
Nadat, hjj de laatste woorden, die, zoals later een der K.L.M.-em-
ployé's van het vliegveld verklaarde, door de tweede piloot O'Brien
waren omgeroepen en die tamelijk wanhopig klonken, had gehoord,
overlegde hij met zijn assistent, wat te doen. Zij besloten verschil
lende hulpdiensten te waarschuwen, omdat zjj begrepen, zonder dat
het toen reeds duidelijk was, dat een ongeluk zou kunnen gebeuren.
LUCHTVERKEERSBEAMBTEN
DEDEN WAT ZIJ KONDEN
Hij trachtte de „Nijmegen" nog
verschillende malen op te röepén,
doch dit lukte hem niet, daarna gaf
hij het vliegveld opdracht peilingen
te verrichten, om aldus de positie
van het in moeilijkheden verkerend
toestel te kunnen bepalen.
Voorts verklaarde hij een bood
schap te hebben ontvangen van een
inwoner uit Tarbolton, dat een
vliegtuig in moeilijkheden scheen
te verkeren. Deze meende, dat het
ongeveer 14 K.M. ten O. van Prest-
wick was neergestort.
Een andere beambte had gezien,
dat het vliegtuig een der landings
banen naderde, doch erover vloog
om naar de tweede te vliegen.
Toen hij dit bemerkte had hij reeds
enkele hulpdiensten gewaarschuwd.
Om 23.32 had hij een boodschap
over de windsterkte aan het vlieg
tuig doorgezonden, waarna enkele
minuten later een stem met „een
zekere mate van wanhoop" klonk,
die vroeg: „Heeft U enig idee, waar
wij zijn?"
Een controleur van R.A.F., op
Prestwick gestationeerd, had ver
schillende vliegvelden in de omge
ving en zelfs aan de kust opgebeld,
om de lichten te ontsteken, toen hij
hoorde, dat het toestel in brand
stond. Hij was van mening dat het
nog door zou kunnen vliegen, des
noods terug naar Nederland. Tevens
had hij reddingsploegen en de kust
wacht gealarmeerd op hun hoede te
zijn en zich klaar te houden. Vijf
minuten na middernacht kreeg hij
contact met de politie te Ayr om
hem mede te delen, dat zojuist een
vliegtuig was neergestort. De poli
tie aldaar had nog geen maatrege
len getroffen, omdat de ramp in een
ander district had plaats gevonden.
Ook de politie te Prestwick had
nog geen maatregelen genomen.
Ongeveer een half uur na midder
nacht verbond de politie hem met
het ziekenhuis te Kilmarnock,
waarna de dienstdoende dokter be
loofde ambulances en artsen te zul
len zenden.
Geen partijdigheid.
De protesten, die de K.L.M.-
advocaat Cameron tijdens het on
derzoek naar de Nijmegen-ramp liet
horen, hebben weerklank gevonden
bij de vertegenwoordiger van het
Britse Ministerie van Burgerlucht
vaart. Want voordat deze zittir#
begon legde hij een verklaring af,
dat noch hij, noch andere vertegen
woordigers konden gemeten wor
den naar maten van partijdigheid.
Hij stond er op uit te spreken, dat
hij voort zou gaan alle mogelijke
medewerking te verlenen en dat hij
noch partijdig zal zijn, noch er zich
toe zou laten dwingen.
Voorts verklaarde hij, dat in zo
verre aantijgingen, die thans op
grote schaal openbaar zijn gewor
den, aantijgingen tegen hem zou
den inhouden, deze geen enkel ver
band hielden met de uitoefening
van zijn beroep als advocaat.
Hij beklaagde zich er voorts over,
dat enkele dagen geleden een brief
wasbinnengekomen, die plotseling
een document werd, zonder dat men
hem „de hoffelijkheid betoonde
hem te tonen".
Mr. John Cameron antwoordde
hierop: „Het is volkomen duidelijk,
dat mogelijk verscheidene personen
voor deze ramp verantwoordelijk
zijn; aan de andere kant is het niet
uitgesloten, dat niemand verant
woordelijk is". Aan de andere kant
heb ik de meest klemmende rede
nen om te protesteren tegen nala
tigheden in het produceren van do
cumenten. welke van vitaal belang
kunnen zijn in een openbaar onder
zoek, waarvan het uitsluitende doel
■is vast te stellen, hoe de toedracht
van alle feiten is geweest.
Schuman zeide. dat er in de
afgelopen 24 uur „nieuwe facto
ren" waren opgekomen, waar
over Bevin hem had ingelicht en
waarvan hjj hoopte, dat z.ij zou
den medehelpen tot een oplossing
in het Verre Oosten.
Schuman zeide, dat de Franse
regering een spoedige erkenning
van Israël voorstond doch dat de
situatie door de gebeurtenissen was
gecompliceerd, zodat het moeilijk
was een juiste voorspelling te doen
over het tijdstip ervan.
NAAR GOEDKOPE
SPOORTAR1EVEN
Verzoek von Comité voor
Volkstoerisme
Het Comité voor Volkstoerisme,
dat is samengesteld uit vertegen-
waordigers van het Nederlands
Vakverbond, de Katholieke Arbei
dersbeweging, het Chr. Nat. Vak
verbond, de Ned. Reisvereniging, de
Ned. Chr. Reisvereniging, de Ned.
Reisvereniging voor Katholieken en
het Instituut voor Arbeidersontwik
keling, heeft zich tot de directie
van de Ned. Spoorwegen gewend,
met het verzoek tot wederinvoering
van de speciale tarieven, welke vóór
de oorlog bestonden en welke in
belangrijke mate tot de bloei van
het volkstoerisme hebben bijgedra
gen. Het verzoek heeft betrekking
op de destijds zo populaire tarieven
als zomerretour, avondretour, va-
cantiekaarten, gezelschapstarieven,
sporttarief etc.
Het eerste troepentransport sinds
3 December is Vrijdag uit Rotter
dam naar Indonesië vertrokken. Het
bestaat uit 800 militairen en wei
250 van verlof terugkerende leden
van het KNIL, 350 leden van de
Kon. Marine en 200 van de Kon.
Luchtmacht.
Het schip zal de normale route
door het Suezkanaal volgen.
Met dit transport is, aldus dc
militaire autoriteiten, overduidelijk
bewezen, dat de militaire actie in
Indonesië niet heeft geleid tot ver
snelling en vermeerdering van de
transporten. Het maakt een onder
deel uit van het maanden geleden
opgestelde schema. Bovendien is het
schip slechts half vol. Het volgen
de schip zal weer geheel volgeboekt
zijn.
De „Zuiderkruis" neemt 115.000
kg post mee.
Acheson's benoeming
goedgekeurd
De commissie voor buitenlandse
betrekkingen van de Amerikaanse
Senaat heeft Vrijdag de benoeming
van Dean Acheson tot minister van
buitenlandse zaken eenstemmig
goedgekeurd.
(Sm.) De kwestie van de gehuw
de vrouw in het beroep komt weer,
naar aanleiding van besprekingen
in het parlement, in het midden der
belangstelling. Het is een zaak met
vele kanten. Ons verwondert een
stelling in een adres, door diverse
vrouwenorganisaties naar de Twee
de Kamer gezonden (en óók onder
tekend door de Katholieke Vrou
wenbeweging!) dat dit een zaak is,
die de Overheid niet raakt. Dit ver
wondert ons op de eerste plaats om
de motieven. De Overheid, zeggen
de darnes, heeft er niets mee te
maken, of een gehuwde vrouw wil
werken, ja of neen. Die stelling
gaat niet op, in zoverre de Over
heid wel degelijk het recht heeft,
uit te maken, of zij gehuwde vrou
wen in haar dienst zal nemen en
waar.om als zij het niet wenst
zij dit weigert. De bewering, ook
wel in de Tweede Kamer geuit, dat
de overheid hier bijv. niet als maat
staf mag laten gelden de bescher
ming van het gezin ziet geheel
over het hoofd, dat deze kwestie
een punt van actieve gezinspolitiek
raakt. De Overheid dient wel dege
lijk positief en progressief!
werkzaam te zijn ten opzichte van
het mede-scheppen der gezonde
voorwaarden voor een volle ont
plooiing van het gezinsleven. Wat
zei ons vroegere katholieke pro
gram ook weer? „Het beleid van
de Staat moet doortrokken
zijn van een politiek, waardoor het
gezin in alle opzichten tot volle
ontplooiing kan komen". Is dat
niét meer zo? En dan zijn er nog
een heleboel andere zaken, mees
tendeels van meer practische en
opportunistische aard, die er voor
pleiten, de gehuwde vrouw zoveel
mogelijk in het gezin te laten.
Dkkr is haar plaats. De vrijheid
van de gehuwde vrouw verdedigen
met een beroep op feitelijk-liberale
staatsonthouding, dat schijnt ons
een stap terug en streeft onder een
voorwendsel van vooruitgang en
emancipatie, naar een averechts
resultaat.
(Sm.) Niet zonder verwondering
hebben wij kennis genomen van de
uitlatingen van mr. van Kleffens,
onze gezant in Washington, aan
een persdienst aldaar, dat Soekarno
en Hatta tot de eerlijke nationalis
ten zouden behoren. Nog enige an
dere opmerkingen van de heer van
Kleffens deden ietwat vreemd aan.
Nu is het van belang, op te mer
ken, dat in tal van dagbladen ver
schillende lezingen worden gege
ven van deze speech. Het is dus
moeilijk, te weten, wat ér precies
gezegd is, en nog moeilijker, om'
conclusies te trekken. In dit ver
band komt ook al dadelijk weer de
vraag op, waarom het Nederlands
gezantschap niet tijdig gezorgd
heeft, dat de juiste tekst van de
rede ook in Nederland bekend is.
Intussen stemmen de berichten vrij
wel overeen ten aanzien van de
voornaamste opmerking, dat Soe
karno en Hatta eerlijke nationalis
ten zouden zijn. Tot nog toe was
het echter aan discussie onderhe
vig, of dit met name met Hatta
het geval was, terwijl de myste
rieuze figuur van Soekarno, als
president van de republiek, de man
op de achtergrond, gedurende al die
jaren, voor velen nog steeds een
vraagteken is. De Nederlandse re
gering stond dan ook afwijzend te
gen een man als Hatta en twijfel
achtig tegenover de president, die
beiden, met anderen, niet voor
niets geïnterneerd zijn, om redenen
van veiligheid en orde! Eerlijke
nationalisten zou men, dunkt ons,
gemakkelijker vrij spel kunnen la
ten en eigenlijk is Nederland nog
steeds op zoek naar zulke figuren,
om met hen de zaken in het reine
te brengen wat betreft de nieuwe
rechtsorde daar. Het is dus wel ge
wenst, dat er opheldering gegeven
wordt over hetgeen mr. van Klef
fens gezegd heeft
Intussen heeft de heer Wel ter
terzake vragen gesteld aan de mi
nisters van Buitenlandse Zaken en
Overzeese Gebiedsdelen, hij wenst
te weten, of de regering het met de
uitlatingen vaii onze gezant eens is
en wijst daarbij op de gedragingen
van Soekarno en Hatta voor en na
de onderhandelingen. Red.)
Agnes Kamulegaya en Aga Lubinga, twee verpleegsters, die uit
Oost-Afrika zijn gekomen om in het grote tekort aan verplegend
personeel, waarmee men ook in Engeland te kampen heeft, te
helpen voorzien. Hier verzorgen zij een klein patientje in het
Moxley ziekenhuis bij Wednesbury (Staffordshire).