Voorstel tot ontslag communistisch lid
van Ged, Staten uitgesteld
Amendementen aan de lopende band
Jaarwedden van Ged. Staten
met 1000 gulden verhoogd
RADIO
Kamer hoopt heden met het
wetsontwerp klaar te komen
„NIET TEVERGEEFS'
Samenstelling Zuiderzeeraad
EEN ZOMERIDYLLE
richten
R BON
Koomen
LUST
JUMS
43
PROVINCIALE BEGROTING
Woordenspel
Broosheid
Zei U iets
Nogmaals: de bedrijfspensioenfondsen
Eerste Nederlandse na-oorlogse film
Motie-Droesen
aangehouden
Sarcapjm kmA gml
AMSTERDAM
14 1623/4 163',i
L/4 149
163'/t
1/4 170'/» 17018
V2 1 88
101
48'/t
I/, 141
1511/4 151%
1413/4
A
97V4
97"/"
ff
IOO1/2
ff
98 A
ff
99 A
99%
i'Vii
80» 4
ff
101A
n
97
rA
53»/i
531/1
1A
25%
25%
A
79%
/A
451/4
zA
151/4
15'/i
A
53>/2
*A
441/4
44%
;A
551/1
/A
36%
363/4
/A
23
23
JA
9%
9%
>A
4%
zA
12
zA
15»/i
50.000 kg
30, C 3.20; 20.000
5.70 D 2.60—2.70;
liddelbaar 8,80;
0;<7600 kg rode
7—7.40; 3500 kg
4750 kg witte
lavoye kool 9.20-
itkool A 2251;
Uien 8.90—
prei 7—14; Sa-
.30; witte kool
8,60—12; rode
renkool 1827;
witlof 1644;
0; waspeen 18
8.—; B 7.—;
32; Pres. van
lox Orange 49
-69; Pres. van
:e 39—87; Doy-
1.46—1.56; Legi-
■rjan 5576.
br. Bevelan-
ve Eigenheimers
7; II 25—31; III
00 kg.; spruit-
20—31, aanvoer
9.20; rode kool
15.uien 7.80
•eekpeen II 6,50;
bieten 6.10; bie-
5; Goudreinetten
ebr. Export-
33—41, II 20—29
ivoye kool 6.50
13—18.50; spruit-
1 35—48; II 11—
■30; rode bieten
5.506.70; was-
4.508,60; prei
1.50—6.50; seld.
edling 46; Goud-
N 1100 kg
-21.30; 3800 kg
3500 kg gele kool
1MEREND E. O.,
ders 45; Koop
witlof 1734;
oene kool 720;
andijvie 8692;
;are bieten 7—9;
waspeen 151.7;
—14; Brabantse
3ramley Seedling
;e 40—78; Pres.
32; Zoete Cam-
terjan 7279.
UDE, 3 Febr.—
ooi 10.70—12,20;
9—10.40; 68,000
5500 kg groene
500 kg peen III
n I 6.50; II 4.80;
-8,80.
'ebr. 38.000 kg
10; 25.000 kg gele
kg groene kool
0 kg witte kool
1 6.90—7,30; 7000
7000 kg uien
ir. Fokschapen
35—50; verse
ldekoeien 350
:n 350—450; pin-
tpaarden 300-600;
oude kippen
in tot 8 gulden;
landel zeer stug.
worst 90
60
65
Houttil 58
IAAR
STRAAT 11
Fnidsen
3359
üg?
en naar
,EDS
4MGARENS
prijzen
bediening
nakerij
Kuhl
Alkmaar I
2770
DE POCINC van de heer Groen (K.V.P.), om het communis
tisch lid van Ged. Staten uit dit college te verwijderen, is
nog niet met resultaat bekroond. Hij verklaarde zich wel
bereid het initiatief tot een dergelijk voorstel te nemen, doch
niet voordat de P.v.d.A. verklaard zou hebben, dat ook van die
zijde op medewerking gerekend kon worden. Hij wilde daarbij
de P.v.d.A. in de gelegenheid stellen haar vergissing van 1946
te herstellen. Hij had verwacht, dat de P.v.d.A. hier hetzelfde
principiële standpunt zou innemen als in de Raad van Amster
dam.
Spr. begrijpt de houding van de
P.v.d.A.-fractie niet en wijst op de
houdir»g van de P.v.d.A.-Kamër-
fractie, die de motie-Serrarens
steunde, welke een protest inhield
tegen het schenden van de rechten
van de mens in Hongarije.
Als de P.v.d.A.-fpactie hier een
negatief antwoord geeft, zullen de
andere fracties daarin moeten be
rusten, doch dan zal het duidelijk
zijn waarom dit besluit niet in de
Nrd-Holl. Staten kon worden ge
nomen.
De heer Bakhuizen van den Brink
(V.V.D.) wilde hoewel de heer
Lex Witteman z.i. te ver gaat,
toch wel zijn stem uitbrengen op
basis van die wet; hij vindt echter
de gedachte van de heer Groen,
die alleen bij 'n verzekerde meer
derheid met een initiatiefvoorstel
wil komen, niet logisch; noch conse-
kwent.
Nadat de heer Baas (A.R.) zich
afgevraagd had, of de coalitie tus
sen PvdA en KVP nog bestond, gaf
de 'heer Polak (CPN) als zijn ver
wachting te kennen dat het bij een
woordenspel zou blijven; het ver
wijderen van het communistische
lid uit het college van Ged. Staten
zou z.i, een schending zijn van de
democratische beginselen.
De heer de Roos (PvdA) vond,
dat er meer aandacht gewijd wordt
aan deze kwestie, dan haar bete
kenis nodig maakt en dat de heer
Groen het de PvdA niet gemakke
lijk had gemaakt. Daar de heer
Groen vooraf over 'n voorstel geen
overleg gepleegd heeft met de-
PvdA, is het voor deze uitermate
bezwaarlijk dit spel mee te spelen.
Het gaat niet aan het doen van 'n
voorstel afhankelijk te stellen van
de al dan niet toegezegde mede
werking van andere fracties.
De heer van Bruggen (CH) wees
evenals de heer Rustige de
PvdA erop, dat zij verantwoordelijk
is voor opname van een communist
in het college van Ged. St.; hij ty
peert het betoog van de heer De
Roos als het „meest-woordspelige",
dat er in dit debat geweest is.
De heer Groen wijst er tenslotte
op, dat een voorstel tot ontslag van
een lid van het college alleen ge
daan kan worden als het vertrou
wen in dat lid 14 dagen tevoren is
opgezegd. De KVP blijft voorne
mens alsnog een voorstel van deze
strekking te doen en wil de PvdA
fair play geven. Spr verklaart zich
alsnog bereid met de PvdA in over
leg te treden, hetgeen niet impli
ceert. dat als dit overleg niet tot
'n gunstig resultaat leidt spr.
niet in 'n volgende vergadering met
'n voorstel komt.
Naar wij vernamen kan een
KVP-voorstel tot ontslag van het
communistisch lid van G. St.' in de
half Februari te houden vergade
ring tegemoet worden gezien.
De Begrotingspositie.
De verlaging van het percentage
van de opbrengst der conjunctuur
heffingen van 0.75 tot 0.70 door het
Rijk en andere Regeringsmaatrege
len, noopten. Ged. Staten tot twee
belangrijke maatregelen; eerstens
'n vermindering of liever 'n te
rugbrengen tot het vroegere bedrag
van de Prov. bijdrage aan de ge
meenten in de kosten van verple
ging' van behoeftige geesteszieken,
hetgeen de Provincie een besparing
oplevert van f 482.000.tweedens
het beëindigen van de onverplichte
deelneming van de Provincie in de
bekostiging van het Nijverheidson
derwijs, een maatregel, waarvoor
PROGRAMMA
VRIJDAG 4 FEBRUARI
HILVERSUM I, 301 M.
7.00 Nieuws, 7.30 Piano, 7.45 Mor
gengebed, 8,00 Nieuws, 8.15 Pluk de
dag, 9.00 Morgenconcert, 9.35
Schoolradio 10.05 Muziek houdt fit,
11.00 De Zonnebloem, 11.40 School
radio, 12.00 Angelus, 12.03 Mezzo
sopraan en piano, 12.30 Weerpraat-
je, 12.33 Promenade Orkest, 13.00
Nieuws, 13.25 Promenade Orkest,
13.50 Op de korrel, 14.00 Kamermu
ziek, 14.40 Orkest, 15.00 Kris en
kras door de opera, 16.00 De Zon
nebloem, 17.00 Na schooltijd, 17.15
Pianoduo, 17.45 Lezing, 18.00 Metro-
pole Orkest, 18.30 Voor de strijd
krachten, 19.00 Nieuws, 19.15 Een
klankbeeld, 19.30 De drie landen,
19.45 Guus Jansen en cinema-orgel,
20.00 Nieuws, 20.05 De gewone man,
20.12 Amusements orkest, 20.40 Bij
bels luisterspel, 21,30 Radio Philhar-
monisch Orkest en viool, 22.40 Actu
aliteiten, 22.50 Avondgebed, 23.00 Het
Nieuws, 23.15 Orkesten en vocaal
trio.
HILVERSUM II, 415 M.
7.00 Nieuws, 7.15 Orkest, piano en
orgel, 8.00 Nieuws, 8.18 Opera-pro
gramma, 9.00 Muziek van van Beet
hoven, 9.35 Lichte muziek, 10.20 Mi
litair orkest, 10.45 Schubert-liederen,
11.05 Voordracht, 11.25 Accordeon
orkest, 12.00 Kwintet, 12.30 Weer-
Praatje, 12.33 Sport, 12.45 Orgel, 13.00
Nieuws, 13.20 Ensemble, 13.20 Liede
ren van Grieg, 14.20 Requiem van
Gabriël Fauré, 15.00 Poëzie, 15.20 De
dans, 16.00 Kamerorkest, 16.30 Tussen
12 en 16, 17.00 Orgel en zang, 17.20
Wij en de muziek, 18.00 Nieuws, 18.15
IJe Ramblers, 18.45 Kwartet, 20.00
Nieuws, 20.05 Alt en piano, 21.00 Men
vraagt, 21.30 Hoorspel, 22.15 Swing
en sweet, 23.00 Nieuws, 23.30 Sym-
Phonieconcert-
f250.000 was geraamd, welk bedrag
echter, naar Gadeputeerde Bouw
man bij de replieken mededeelde,
veilig op f 400.000 geschat kon wor
den. Het zijn voornamelijk de ge
meenten Amsterdam, Haarlem,
Zaandam en Velsen, die er door ge
troffen worden.
Omdat Gad. Staten niet door
verhoging van de opcenten op de
grondbelasting van 50 op 60 het
geen f 635.000 zou opbrengen de
begroting verder sluitend wilden
maken, stelden zij voor het beno
digde restant hiervoor, zijnde een
bedrag van f 484.561.10 aan de reser
ves te onttrekken, die daarna nog
f 4.850.000 zullen bedragen.
Over het algemeen konden de
Staten zich met het financieel be
leid verenigen, al zal het onée
lezers geen verwondering baren, dat
de communisten er natuurlijk weer
anders over dachten en met de twee
voorgestelde maatregelen niet ac-
coord gingen. Zij vonden dat het
reservefonds gerust wat meer aan
gesproken kon worden.
De heer Groen (KVP) was van
oordeel wijzende op de verklein
de finantiële capaciteit van de Pro
vincie dat de tering maar naar
de nering gezet moest worden. Hij
vond de belastingdruk eerder te
zwaar dan zwaar genoegd, doch vond
overigens, dat er geen reden tot
klagen was; het bedrag, dat de Pro
vincie aan subsidies uitgeeft, was
door enkele nieuwe subsidies tot
f 1.368.000 gestegen. Spr. zag de toe
komst echter niet rooskleurig in.
De provincie kan zich slechts aan
passen aan de toestand in het land,
zal mee-profiteren in de meevallers
en mee moeten delen in de tegen
vallers. Als het Rijk zoals de
minister in het vooruitzicht stelde
dit jaar de belastingen gaat ver
lagen, zullen de lagere regionen
moeten volgen.
Komende tot de begrotingspositie
meende spr. dat óók indien deze
maatregel niet nodig was, om een
sluitende begroting te krijgen
tóch besloten zou moeten worden
tot verlaging van de bijdrage in de
verpleging van geesteszieken; het
was n.l. alleen de Provincie, die de
hogere kosten opving en het is re
delijk de vroegere verhouding weer
te herstellen.
Spr. vraagt, of het niet beter zou
zijn deze bijdrage procentueel te
regelen.
T.a.v. de bijdrage van de Prov.
in de kosten voor het Nijverheids
onderwijs, zou spr. zich niet verzet
ten tegen 'n geleidelijk te vermin
deren subsidie, als stopzetting
ineens voor de gemeenten moeilijk
heden zou meebrengen. Het aanspre
ken van de reserve tot het ge
noemde bedrag vindt spr. geen
waagstuk. De luxueuze uitgaaf van
f 100.000 voor aankoop van het
landgoed „Meer en Berg" te Heem
stede vindt spr. niet in overeen
stemming met een voorzichtig fi-
nantieel beleid en hij vraagt, of dit
voorstel consekwenties inhoudt t-a.v
andere gemeenten.
De heer de Roos (PvdA) vond,
dat de gunstiger fin. positie der ge
meenten voor Ged. St. geen over
weging mocht zijn tot dit voorstel,
waarmee zijn fractie zich in 't al
gemeen wel kon verenigen. Gezien
het batig saldo over '48 en de toe
name van het reservefonds met 1'h
a 2 millioen, was er z.i. geen aan
leiding tot pessimisme.
De heer Bouma (PvdA) vertolkte
de mening van 'n minderheid in
zijn fractie en vond het nu niet de
tijd om de subsidie voor het Nijv.
Onderwijs te verminderen; hij zou
hiermee willen wachten, tot de de
finitieve regeling van de fin. ver
houding tussen Rijk en Gemeenten
en de subsidie nog voor '49 en '50
willen handhaven.
De heer Rustige (CH) noemde de
begroting 'n voorbeeld van oud-
vaderlandse soliditeit en had ook
waardering voor het beleid van
Ged. St.
Zo had Gedeputeerde Drs. v. d.
Donk (KVP) die voor het financieel
beleid verantwoordelijk is, geen
zware taak. Hij gaf 'n historisch
overzicht van de fin. positie per
provincie in het kader van de fin.
capaciteit gedurende de laatste 30
paar en constateerde sinds '43 enige
vooruitgang. Vergeleken met de
begr. '48 stegen de uitgaven voor
'49 met ca. f 1 millioen. Hoewel
spr. dankbaar is voor het werk van
de Commissie-Oud, wilde spr. er
QCH neen, veel behoeven we
ons niet in te beelden tn
er is geen enkele reden om
met een hoge borst rond te lo
pen, ook al zijn er genoeg die
dat doen. Een mens is maar
zwak, broos. Van karakter,
van gezondheid. Sterken zijn
er weinig en zelfs dan nog:
wie staat, ziet toe dat hij niet
valle. De broosheid, de zwak
heid is een kenmerk van onze
menselijke natuur, zó zeer, dat
de gebeden van de Zondags-
Mis van deze week er twee
maal op terugkomen en ons
doen vragen om gezondheid
van geest en lichaam. Des te
meer is dit nodig naarmate
ons van alle kanten gevaren
omgeven. Wie kan zich de dag
van morgen beloven? En zijn
de gelegenheden tot het
kwaad, niet' talrijk? Laat een
mens maar heel klein en nede
rig zijn.
MARCUS.
toch op wijzen, dat deze de Prov.
het laatste restje fin. fiscale autono
mie heeft ontnomen. De potentiële
capaciteit geeft een beeld van ver
slechtering, wat de bronnen en de
cijfers der ontvangen bedragen be
treft. Hij verdedigde de beide voor
gestelde maatregelen en gaf ten
slotte als zijn mening te kennen,
dat toename van Rijksbijdrage niet
verwacht kan worden.
De heer Bouwman (KVP-jgedepu-
teerde) zei t.a.v. de Provinciale bij
drage voor het Nijverheids Onder
wijs, dat de Prov. reeds vóór '21
subsidieerde, toen er nog geen wel-
telijke .régeling was. Toen deze er
kwam, had de Prov. deze bijdrage
al kunnen inhouden. Sindsdien
handhaafde de Staten deze steun
aan de gemeenten, die in totaal 5'/<
millioen ontvingen. In '34 deed het
college reeds 'n voorstel tot af
schaffing in lopende schaal, doch
de Staten vonden er toen geen fi
nantiële aanleiding voor aanwezig.
Op 'n vraag van de heer van Groe
ningen (KVP) kon spr. wel toezeg
gen, dat de Prov. zo nodig nog in
cidenteel wilde bijdragen in de
kosten van oprichting van Nijver
heidsscholen.
Mej. Ribbius Pelletier (Gedep.)
zei in antwoord aan de heer Groen,
dat zij de gevolgen van een procen
tuele regeling van de Prov. bij
drage in de verpleegkosten van
geesteszieken niet kon overzien; zij
vroeg daarom het voorstel ditmaal
ongewijzigd aan te nemen en be
loofde rekening te houden met de
suggestie van de heer Gyoen.
In zijn repliek gaf de heer Groen
uiting aan zijn vertrouwen in de
toezegging van Gedep. Ribbius Pel
letier inzake de Z.W.-polder; hij had
zich niet slechts laten leiden door
het Prov. belang, doch. achtte het
ook een nationaal belang, dat de
Z.W.-polder het eerst aan bod
komt. Hij hoopte, dat de vertegen
woordigster van het college zijn
argumenten in de Zuiderzeeraad ter
sprake zou brengen.
In de middagzitting van de twee
de dag kwamen de Hoofdstukken
aan de orde. Met de CPN tegen
werd besloten de jaarwedde van
Gedeputeerden te verhogen van
f 5.500 tot f 6.500, zulks n.a.v. een
door de andere fracties gesteund
voorstel van de PvdA.
Een communistische motie om de
lonen en salarissen van het perso-
FAMILIAIR noemt men 't,
dat pater Wesseling C.s.s.R.,
die zich voor de K.R.O. be
ijvert voor het wel en wee
der jonge mensen, zich pater
Piet Wesseling laat noemen.
Familiair? Of populair?
Spreken we niet van Winston
Churchill, van Sutan Sjahrir,
van Willem Drees, van Kóós
Vorrink, van Frans Teulings,
Paul de Waard, en last not
least, van Henri de Greeve?
Familiair? Neen, populair,
hetgeen nog weer iets anders
is als bekend of beroemd al
léén. Beroemd is ook Stalin,
beroemd in de zin van be
rucht, maar de familiariteit,
die hem met zijn voornamen
populair zou maken, wordt af
geweerd door het ijzeren gor
dijn. Voelt u het treffende
verschil met de president van
Amerika, die frank en. vrij
Harry Truman wordt ge
noemd? De oorzaak van dit
verschil leest u bij Victor
Kravchenko. En van Piet
gesproken, de mensen laten
zich nog liever opwarmen
door pater Wesseling, dan
door Piet Lieftinck, die on
danks alles toch óók weer po
pulair is!
neel der Provincie te verhogen met
15 pet. werd verworpen, met alleen
de communisten vóór.
Een communistisch voqrstel, om
de post f 250.000 voor hetNijver
heidsonderwijs te handhaven, werd
met 4720 (CPN en 4 leden van de
PvdA) verworpen.
Een communistische motie, om de
subsidie voor verpleging van gees
teszieken te handhaven werd ver
worpen; alleen de CPN stemde
voor.
Een voorstel tot het instellen van
een commissie uit de Staten inzake
herziening van de Prov. Wet, werd
aangenomen.
Een communistische motie, waar
in aangedrongen werd tot opschor
ting van de ontruiming van een pa
viljoen te Santpoort, waar tijdelijk
door het Rode Kruis t.b.c.-patienten
Worden verpleegd, werd' verworpen
met de communisten, uitgezonderd
Gedep. Harmsen, doch mèt Dr. Sa
jet (PvdA) vóór.
Hedenmorgen werd de behande
ling der Hoofdstukken en Bedrijfs-
begrotingen voortgezet.
CRANCOISE FLORE als de dochter van boer Alting, en Jack
Grimberg als de onderduiker, in de eerste Nederlandse na
oorlogse film ,,Niet tevergeefs"
GEEN CHEF-D'OEUVRE
DOCH EEN POGEN DAT
AANDACHT VERDIENT
Zo heeft dan de eerste na-oorlog
se Nederlandse film de reeds weer
geheel herstelde en opnieuw inge
richte Cinetone-filmstudio's te Dui-
vendrecht verlaten. Na de misluk
kingen van Van Neijenhoff's „Sa
men op weg" en Dupont's „Bezet
Gebied" (welke films zo bar slecht
waren, dat zij niet eens in roulatie
kwamen), en met de herinnering
aan „De Jantjes" en „Bleke Bet"
ziet het Nederlandse bioscooppu
bliek begrijpelijkerwijze deze
nieuwe poging om de Nederlandse
film weer nieuw leven in te blazen,
met enige terughoudendheid tege
moet. En die gereserveerdheid
heeft zijn goede en zijn kwade
kant. Is enerzijds een critische hou
ding ten opzichte van een kunst
vorm, die in ons land nog door zo
weinigen beoefend wordt, gewenst,
daarnaast is het toch ook wel van
belang dat een serieus pogen om
een einde aan de magere Neder
landse-film-jaren te maken, ook al
levert dit dan niet aanstonds het
verwachte resultaat op, met wel
willendheid wordt tegemoet getre
den. Het kind dat niet kan lopen,
moet geholpen worden en aange
moedigd, ook al valt het dan een
keer.
De nieuwste Nederlandse film
„Niet tevergeefs" onder regie van
E. T. Gréville naar het toneelstuk
van Ben van' Eysselsteijn, is zulk
een pogen in de goede richting, dat
als „afzet" voor een aanloop naar
een verantwoorde Nederlandse
filmkunst al bij voorbaat waarde
ring verdient.
Hoogstwaarschijnlijk waren er
voor Hans van Ees (de broer van
Jan van Ees) als boer Alting, Fran-
coise Flore als Elly zijn dochter, en
Mathieu van Eijsden als de jood
Meijer, in ons land wel betere film
acteurs te vinden. Wellicht ware
ook met het technisch apparaat
van de Ginetone Studio's een betere
belichting en vooral een zuiverder
geluidsweergave te bereiken ge
weest. Het moge allemaal toegege
ven worden. Maar men diene zich
toch eigenlijk allereerst te con
fronteren met het naakte feit, dat
hier ernstige lieden een serieuze en
weldoordachte poging ondernemen
om eindelijk eens uit de verschrik
kelijke impasse te geraken, waarin
de film in Nederland sinds haar
ontstaan verkeert.
„Niet tevergeefs" is geen chef
d' oeuvre, doch als men het verger
lijkt met de platte oubolligheden
op het witte doek waaraan wij ons
in de dertiger jaren vergaapten, is
het niet één, doch wel twee stap
pen vooruit op de weg naar een
verantwoorde en dus aanvaardbare
Nederlandse film.
Daar komt bij, dat het onderwerp
van deze film ons allen raakt. Het
verzet, de moeilijke tijd voor de
jongeren onder de bezettingsjaren
zijn wel al ontelbare malen be
schreven in romans en1 kranten
feuilletons, maar nog nimmer zijn
zij door Nederlandse filmmakers
tot leven gewekt op het witte doek.
In „De rode aarde" en „De regen
boog" en „Mrs. Minniver" zagen
wij het leed van Denen, van Russen,
van Engelsen, gezien met de ogen
van Denen, van Russen, van Engel
sen. Het gaf toch eigenlijk maar
een surrogaatbeeld van wat ons
zelf beroerd 'had- in de dagen van
(Van onze parlementaire redacteur)
DE AFGEVAARDIGDE DE KORT (K.V.P.) had een amende
ment'. De heer v. d. Heuvel (A.R.) een sub-amendement. De
heer de Kort nam dat sub-amendement over, de bezwaren van
de minister gehoord, bracht hij ook zelf nog een wijziging in
zijn amendement aan. Toen kwam de afgevaardigde tot de con
clusie, dat zijn amendement door al deze bewerkingen onlees
baar was geworden. In de haast fokte hij een nieuwe tekst.
Maar nu kon de stencil-machine van de Kamer, waarvan deze
middag toch al veel was gevraagd, het niet meer bij benen.
Achter de regeringstafel gebaarde minister Joekes wanhopig
naar de Kamervoorzitter. Hoe kon hij zich uitspreken over een
amendement, waarvan hij de tekst niet voor zich had? Zo ver
warde zich de Kamer in vele amendemehten, die op het ont
werp „verplichte deelneming in bedrijfspensioenfondsen" wa
ren ingediend.
Voor een goed deel kwam men
er tenslotte toch nog uit. Aan
weerskanten werd ijverig opgerold.
De minister wond er verschillende
om zijn eigen ontwerp, hetgeen wil
zeggen, dat hij amendementen
overnam, andere werden door de
indieners zelf terug genomen. Er
bleef echter een bundeltje over,
waar men niet uit kon komen. Dat
schoof de voorzitter voorlopig ter
zijde. Morgen was er weer een dag!
Oorspronkelijk luidde de tekst
van het ontwerp, dat de aanvrage
om toetreding verplichtend te stel
len moest uitgaan van h'et bestuur
van een bedrijfspensioenfonds. De
heer de Kort had voorgesteld dit te
wijzigen in „voldoende representa
tieve vertegenwoordiging van het
georganiseerde bedrijfsleven in een
bedrijfstak". Na enig over en weer
gepraat nam de minister deze wij
ziging over.
Een ander amendement de Kort
wilde bedrijfsgenoten, die zich
reeds hadden verzekerd, zonder
meer van de verplichting tot toe
treding vrij stellen. Deze zaak
bleek echter hegl wat minder
eenvoudig te liggen, dan men
oorspronkelijk zou menen. De
heer Suurhof (PvdA.) mede-on
dertekenaar van het amendement,
was dit blijkbaar Inmiddels al
onder het oog gebracht. Hij be
kende de draagwijdte niet ten
volte te hebben overzien en trok
zijn steun in.
De minister kwam verklaren
waarom zulks ook gewenst was.
Jonge mensen helpen de premie
voor oudere collega's lichter ma
ken. Zou men zonder meer toelaten,
dat de eerste groep zich elders ver
zekerde, dan werd de tweede groep
hiervan de dupe, met andere woor
den: zij zouden hun sociale mede
verantwoordelijkheid ontgaan. Het
reeds bovengenoemde subamende
ment van de heer v. d. Heuvel
wilde de bedrijfsgenoten tot zes
maanden voor de inwerking treding
vrijstellen, hetgeen het euvel dus
al enigszins verhielp. De heer de
Kort nam dit over en voegde nog
de passage toe: Onze minister kan
aan deze vrijstelling voorwaarden
verbinden ter verzekering van de
Rauter en zijn progroms. Nu is
daar dan eindelijk een eerste
(schuchter) verhaal van Nederland
se mensen op Nederlandse wijze
door Nederlanders verteld. Een
verhaal, dat iets van ons volk weer
spiegelt en waarin dit volk zich
zelf terugkent.
En als zodanig moet deze pre
tentieloze film van een groep dur-
vers worden gewaardeerd. Het is
de plicht van de critiek_ te wijzen
op datgene waarin Grév'ille's werk
te kort schiet, doch het hoort even
zeer tot haar taak de eigen Neder
landse film-industrie door haar
aanmoediging een kkns te geven
zich te assimileren aan de sinds
„De Jantjes" zo veranderde instel
ling in de magieke wereld van het
bewegende beeld.
Dat de Rijkskeuring echter geen
enkele beperking voor het bezoek
aan deze film meende te moeten
opleggen, bevreemdt ons. Wegens
enkele précaire scènes en nog al
verwarrende denkbeelden over
godsdienst en politiek maakte de
K.F.C. zeer terecht voorbehoud
voor volwassenen.
V. de J.
goede sociale werking van de wet.
Van de geest van zijn amendement
bleef op deze manier niet veel meer
over. Eens werd men het echter
niet. De nacht moet raad brengen.
De heer Droesen (K.V.P.) had
een amendement, dat de bedoeling
had de premi^ te drukken voor
die groepen van deelnemers, „die
kinderbijslag zouden ontvangen in
dien zij werknemers waren", de
kleine zelfstandigen dus. De Kamer
voelde daar heel weinig voor, het
ging hier niet om principiële maar
om technische bezwaren.
Nadat de minister nog eens ver
klaard had, dat aan de kinderbijslag
voor zelfstandigen gewerkt wordt,
trok de heer Droesen zijn amende
ment in.
Dan was er van de heer Droes-
sen nog een motie. De regering
had zich indertijd bereid ver
klaard een bedrag in het Land-
bouwcgalisatielonas te storten,
waardoor het mogelijk zou wor
den, dat de pensioenregeling voor
de landbouw met terugwerkende
kracht in werking kon treden.
Het ging er nu maar om of dit
alleen toegeïegd was voor de
werknemers of ook voor de zelf
standigen.
Neen, zei de minister, ja, zei de
heer Droesen en beiden kwamen
voor hun standpunt met bewijzen
aandragen. De heer Droesen deed
tenslotte een poging om door mid
del van een motie een uitspraak
van de Kamer uit te lokken. Een
uitspraak waarmede intussen mil-
lioenen gemoeid waren. Nadat de
heer Droesen zijn motie al had af
gezwakt, kwam de heer Schouten
een verstandig woord spreken. Hoe
kunnen wij ons een oordeel vormen,
aldus zijn betoog, wanneer wij de
stukken, waarop de partijen zich
beroepen, niet hebben bestudeerd?
Dat was het verlossende woord. De
motie werd voorlopig aangehouden:
De Kamer gaat onderwijl uitmaken
wie. er nu gelijk heeft.
Tenslotte bleven nog over amen
dementen van de heren Hoogcarspel
(Com.) en Suurhoff (PvdA). De hr.
Hoogcarspel wil de arbeiders in het
bestuur van de bedrijfspensioen
fondsen direct door de arbei
ders laten kiezen. Het ontwerp
spreekt daarentegen van vertegen
woordigers van vakorganisaties, in
welk geval de E.V.C. er naast zou
grijpen. Het amendement Suurhoff
trekt te 'velde tegen een concessie,
die de minister aan het levensver
zekeringsbedrijf heeft gedaan. On
der druk van de Kamer heeft hij
aan art. 13 een passage toegevoegd,
dat de bedrijfspensioenfondsen wel
onder de wet op de Levensverzeke
ring vallen, als 't fonds de moge
lijkheid biedt om ook verbintenis
sen te sluiten voor personen, die
niet als werknemer in de bedrijfstak
werkzaam zijn. Die passage wil de
heer Suurhoff weer schrappen.
Heden zal de Kamer het ontwerp
afhandelen.
Adv.
Bij K.B. zijn benoemd tot lid en
voorzitter van de Zuiderzeeraad E.
H. Ebels, Commissaris der Konin
gin in Groningen; tot lid en onder
voorzitter van cte Zuiderzeeraad ir.
V. J. P. de Blocq van Kuffeler, oud
directeur mt taai der Zuiderzee
werken te 's Gravenhage; J. Hoog
land lid van Gedeputeerde Staten
van Friesland, te St. Anna Parochie
en mr. dr. R. H. Baron de Vos van
Steenwijk, Commissaris der Konin
gin in Drenthe, te Assen; en tot
leden van die raad mr. J. Algera,
lid van de Tweede Kamer der Sta-
ten-Generaal, te Leeuwarden; C.
van Baren, te 's Gravenhage, prof.
dr. L. F. de Beaufort, voorzitter
van het College voor de Visserijen,
te Leusden; ir. C. Biemond, direc
teur der Gemeentewaterleidingen
van Amsterdam, prof. dr. P. J. Bou-
man, hoogleraar in de sociologie
aan de Rijksuniversiteit te Gronin
gen; mr. W. A. C. van Dam, voor
zitter van de Koninklijke Schip
persvereniging „Schuttevaer" te
Rotterdam, prof. ir. W. J. Dewez,
hoogleraar aan de Landbouwhoge
school te Wageningen; ir. H. H.
Ehrenburg, directeur van de N.V.
Electric'iteitsfabriek IJsselcentrale
te Zwolle; mr. dr. M. A. A. Geul-
jans. burgemeester van Roermond,
ir. M. A. Geuze, algemeen voorzit
ter der Zeeuwse Landbouwmaat-
schappij te Poortvliet, H. A. Giessen
te Middenmeer, Jhr. mr. M. van
der Goes van Naters, lid van de
Tweede Kamer der Staten-Gene-
raal te Wassenaar, drs. M. M. A. A.
Janssen Fz. lid van de Tweede Ka
mer der Staten Generaal te Zeist;
dr. ir. W. B. Kloos, chef van de
afdeling Stedebouw der Nederland
se Spoorwegen, te Utrecht, F. J. van
der Meche te Utrecht, drs. J. - F.
Posthuma, president-directeur van
de maatschappij tot financiering
van het nationaal herstel N.V. te
's Gravenhage, mej, mr. A. E. Rib
bius Peletier, lid van Gedeputeerde
Staten van Noordholland te Am
sterdam, mr. F. G. C. J, M, Teu
lings, lid van de Eerste Kamer der
Staten Generaal te Vught; prof. ir.
J. W. Thierry, hoogleraar in de
waterbouwkunde aan de Technische
Hogeschool te Delft, te 's Graven
hage, D. Tiggelaar te Utrecht; prof.
dr. J. H. Tuntler, hoogleraar in de
sociale hygiëne en sociale en pre
ventieve geneeskunde aan de Rijks
universiteit te Groningen, te Gro
ningen, Joh. de Veer, wnd. Provin
ciaal Voedselcommissaris voor
Noordholland, te Alkmaar; ir. R.
Verloren van Themaat, lid van het
ingenieursbureau v/h J. van Has
selt en de Koning te Nijmegen; mr.
W. F. F. Baron van Verschuer, lid
van Gedeputeerde Staten van Gel
derland, te Arnhem, mr. dr. P. J.
Witteman, oud-minister van Bin
nenlandse zaken te Amsterdam én
J. C, Wolthuis lid van Gedeputeer
de Staten van'Overijssel te Vrobms-
hoop.
MATTHEW FOX NAAR
NEW DELHI
NEW YORK, 2 Febr. (Aneta).
Matthew Fox, die indertijd het
veelbesproken contract met de
Republiek heeft afgekocht, heeft
Vrijdag j.l. New York verlaten,
om zich per vliegtuig naar New
Delhi te begeven. Op het kantoor
van Fox is het bericht van deze
reis bevestigd, doch men wist niet
mede te delen, wat er het doel
va» is of wie Fox voornemens is
te New Delhi te ontmoeten. Wel
kon worden medegedeeld, dat Fox
laat in de volgende week werd te"
rugverwacht.
4
Spoorweg-sabofage op
Malakka
SINGAPORE, 2 Februari (Reuter)
Heden is, tengevolge van sabo
tage door opstandelingen, de loco
motief van de nacht-expresse, wel
ke van Koeala Loempoer naar Pe-
nang was vertrokken, ten zuiden
van Ipoh in de Maleise staat Pa-
rak gelegen uit de rails gelopen
en omgekanteld.
De leden van het machineperso-
neel werden licht gewond.
VEELBELOVENDE JEUGD
De politie te Amsterdam heeft
negen jongens, leerlingen van de
lagere school aangehouden, om
dat zij in tal van winkels diefstal
len hadden gepleegd. De goederen
werden in een schuilplaats in de
school teruggevonden. Het waren
schriften, stukjes vlakgummi
en leerboekjes.
FEUILLETON
2. (Herplaatst wegens misstelling)
„Ik zou zo graag hebben, dat je
me eens wat meer over Valkenburg
vertelde, Hans. Oud Valkenburg dan
altijd. Is dat een erg nest, of wonen
er ook meer beschaafde lui? Grap
pig, dat ik me daarover eigenlijk
nooit een duidelijke voorstelling heb
kunnen maken uit wat jij ervan
verteld hebt." Haar lachje klonk
ietwat schamper. „Zal het me daar
meevallen, of niet? Hoe moet ik dat
zeggen?"
„Ja, dat weet ik ook niet," ant
woordde hij enigszins gedwongen.
„Maar hoe we het ook vinden, ik
ben er zeker van, dat het beter is
dan in den Haag op een flatje te
wonen of in een van die pasgebouw
de peuterig bekrompen villatjes aan
de jjand van Maastricht."
Hij kon niet zien, hoe Miek haar
wenkbrauwen fronste, maar nij
hoorde haar ontstemming in de
klank harer woorden. Haar stem
kon lief en vleiend klinken als die
van een kind, en dan opeens vinnig
en scherp worden of, zoals nu het.
geval was, kribbig.
„Ben je er zo z'eker van, dat er in
Maastricht niets anders wasals
je daar tenminste noodzakelijk
heen moest voor je werk?"
„Hoor eens, Miek, dat is nu toch
allang uitgepraat, zou ik zeggen."
Ze antwoordde terstond: „Ik be
doel, dat er toch wel iets daar
moet geweest zijn, behalve die klei-
door A. F.
ne villa's! Op slot van zaken is me
vrouw Denekamp nog met moeder
op kostschool geweest en zij en haar
familie behoren daar tot de voor
aanstaande lui. Als we daar woon
den, zouden we het allicht gezellig
met hen kunnen hebben."
„Dat kan toch wel," z^i hij ge
duldig, „Oud Valkenburg is'niet zo
ver weg. Al wonen «we dan niet in
Maastricht, we zullen ons er gauw
genoeg thuis voelen en dat is een
voordeel, want dan kun je zowel
van de stad als yan het buitenleven
genieten,"
„Vind je dat nodig? Vader en
moeder hebben heel hun trouwen
in den Haag gewoond."
„Maar het buitenleven heeft zijn
prettige kant, heus. En Oud Valken
burg is echt een dorp, terwijl we
Maastricht als grote stad 'vlakbij
hebben."
„Vind jij dan het dorpsleven
prettiger dan het stadsleven?"
„Me dunkt .van wel," zei Hans en
loosde een diepe zucht. Hij had er
geen zin in, weer te gaan redeneren
over het onderwerp, dat sedert het
ogenblik dat hem een baantje in
Maastricht was aangeboden, hun
gesprekken voortdurend beheerst
had. Miek had heftig protest aange
tekend tegen die verandering van
werkkring en kon zich er nu nog
nauwelijks bij neerleggen.
„Ik houd nu eenmaal dolveel van
Amsterdam, Hans! Het begon er zo
echt genoegelijk te worden! En ik
vind het verschrikkelijk nu in de
binnenlanden van Limburg begraven
te worden! Gewoonweg afschuwe
lijk! Is er nou helemaal niets aan te
doen."
„Het enige, wat ik doen kan, is
bedanken voor het baantje en naar
iets anders uitkijken. Als jij dat be
slist wilt, ten minste. Sta je erop,
Miek?"
En, zoals het gewoonlijk ging, als
Miek voor de nuchtere feiten werd
gesteld, haalde ze bakzeil.
„Neen, natuurlijk niet, schat. Maar
waarom hèeft jouw directie je nu
juist hierheen gestuurd, in plaats
van ergens anders heen, waar we
wat meer in onze familie en kennis
sen zaten?"
In zijn kart was Hans er blij om,
dat dit niet gebeurd was, want Miek
toonde maar al te veel neiging om
weer Miek Hegenaar te worden, de
jongste en knapste van de vier
meisjes Hegenaar, in plaats van me
vrouw Sanders, zijn vrouw. Hij was
kort na de bevrijding met haar in
kennis gekomen en hals over kop
verliefd op haar geworden en nog
geen twee jaar geleden, op haar
een en twintigste verjaardag, was
hij met haar getrouwd. Hij hield
dolveel van haar, doch bij lijden
zou hij graag gezien hebben, dat ze
het meisjesachtige wat vlugger af
legde en iets bezadigder werd.
Op gemoedelijke toon zei hij:
„Misschien heb ik ongelijk in mijn
mening over Oud Valkenburg, Miek,
maar we zijn het immers eens ge
worden, dat we zouden proberen,
hoe het ons beviel? En bedenk dan
toch, dat we er niet voor eeuwig
vast zitten; we kunnen altijd nog
naar Maastricht verhuizen, als het
dorpsleven je helemaal niet bevalt,
of als het voor mijn werk gemak
kelijker blijkt. En vergeet niet, hoe
veel het ons bespaart, dat we in een
eigen huis komen te wonen."
Groot kind als ze was liet Miek
zich gemakkelijk bepraten en aflei
den.
„Ja, daar heb je gelijk in," ant
woordde ze. „Heb je er ooit aan
gedacht, dat het nog eens je eigen
huis zou wordenik bedoel,
toen je daar als kind woonde?"
Hij schudde van neen.
„Ik heb altijd gedacht, dat oom
Eduard nog jaren en jaren zou
blijven leven en dat hij na zijn dood
zijn hele vermogen aan de Diaconie
of het Armbestuur zou vermaken."
En glimlachend vervolgde hij: „lin
ik zou het zelfs nu nog niet gelo
ven, als ik dat ingewikkelde testa
ment van hem niet zelf gelezen
had."
„Waarom heeft hij het zo inge
wikkeld gemaakt?"
„Eenvoudigweg," antwoordde
Hans droogjes, „omdat hij op de
eët-ste plaats wilete, dat ik behoor
lijk verzorgd zou zijn en terzelfder-
tijd wilde voorkomen dat ik met
geld zou smijtenmet andere
woorden, omdat ik een kind van
zijn zuster en tevens een zoon van
mijn vader was. Arme oom Eduard
wat moet hij over dat testament
hebben zitten piekeren en tobben.
Het vormt een schikking tussen zijn
verstand en zijn gevoel, alsof die
twee het op 'n accoordje hebben
gegooid..,." Hij zweeg even en
vervolgde: „We hadden hem vorig
jaar vaker een bezoekje moeten
gaan brengen, Miek."
(Wordt vervolgd.)
0
