Luchtbrug heeft verwachtingen
verre overtroffen
RADIO
Berichten over samenzweringen
moesten de deportaties
rechtvaardigen
Gedetineerde P.T.T.-portier had
een appeltje voor de dorst
UW NOORDHOLLANDS DAGBLAD Woensdag 23 Februari 1949
PAG. 3
Berlijn vliegtde lente tegemoet
Naar een dagcapaciteit
van 8000 ton
Zei U iets?
Het proces-Kravchenko
Maar zijn vriendenwaren hem voor
De wapenlevering
aan Europa
De heidenen
„EEN ZOMERIDYLLE"
(Van onze Berlijnse correspondent)
BERLIJN, Februari. De eerste zonnige Februaridagen hebben
de dingen in Berlijn weer een andere kleur gegeven. Wij zijn
hier nu weer zover, dat we met een beetje optimisme kunnen
zeggen, dat we ook deze winter weer overwonnen hebben. Met
de somberste verwachtingen is deze stad het donkere jaargetijde
ingegaan, doch nu het tijd wordt om de balans op te maken kan
men zeggen, dat alles veel beter gegaan is dan zelfs optimisten
hadden durven voorspellen. De winter heeft daar door zijn on
gewone mildheid natuurlijk zelve een grote bijdrage toe gegeven,
maar het belangrijkste is toch de sterk gegroeide prestatie van
de luchtbrug, die zo juist een zeer sprekende mijlpaal heeft
bereikt. Een millioen ton aan voorraden van allerlei aard, doch
voornamelijk kolen en voedsel, werd in acht maanden tijd naar
de ingesloten stad gevlogen.
Fabrieken blijven goed
op gang
Ook wat de industriële bedrijvig
heid betreft hebben de resultaten
van het luchtvervoer de verwach
tingen overtroffen. Dit heeft bijv.
ft uiterst belangrijke electro-indus-
,rie Siemens, Osram, AEG op
gang gehouden. Deze fabrieken
lebben ondanks duizend moeilijk
leden die de nieuwe omstandighe-
d:n hebben meegebracht, hun pro
uictie op het peil van voor de
o okkade kunnen handhaven. Zij
danken dit aan de grote voorraden
a n grondstoffen, waarover zij be-
sc hikten, aan de aanvoeren per
vliegtuig en aan de door de lucht-
brug gehandhaafde afzetmogelijk-
ïeden naar het westen. Overigens
lebben ook deze bedrijven het raad
zaam geoordeeld hun nieuwe bases
r. West-Duitsland te versterken. De
ledrijvigheid in de Berlijnse radio-
r.dustrie daarentegen is door de
Dokkade sterk beïnvloed. Evenzo
de uitgebreide textielindustrie. De
ijzerverwerkende industrie heeft
zich vrij goed kunnen handhaven
dank zij het feit, dat de Berlijnse
ruïnes onuitputtelijke bronnen van
grondstof in de vorm van schrot
zijn. Natuurlijk heeft .de dalende
bedrijvigheid een aanzienlijke wer
keloosheid tengevolge gehad. Vol
gens Duitse deskundigen zal even
wel een .verdere ontwikkeling van
de luchtbrug de industrie zodanig
kunnen herstellen, dat ook dit pro
bleem overwonnen wordt.
Daartoe zou een dagelijkse aan
voer van 8000 ton door de lucht
nodig zijn, een doel dat zeker be
reikt kan worden. Op het ogen
blik wordt dagelijks gemiddeld
5000 ton naar Berlijn gevlogen en
het dagrecord reikte reeds bijna
aan de 7000 ton.
Wanneer het dan, zoals deskundi
gen hebben beloofd, mogelijk zal
zijn binnen niet al te lange tijd op
Berlijns gebied ook nog bruinkool
te delven, dan kan men begrijpen,
waarom er niet meer aan getwijfeld
wordt, dat het mogelijk is de airlift
tot een oplossing op langere termijn
te bevorderen.
Het „paradijs'' nog niet
populair
De politieke gevoelens in West
Berlijn hebben zich in de afgelopen
maanden meer en meer op deze
mogelijkheid ingesteld. Men acht
er een directe aansluiting van do
stad bij de nieuwe West-Duitse
bond de meest practische plossing
van de politieke status. Men kan
zeggen, dat de airlift erin is ge
slaagd West-Berlijn dichter bij het
land ten westen der Elbe te bren
gen dan bij de Alexanderpiatz. Dit
betekent evenwel niet, dat de gren
zen in de stad nu ondoordringbaar
zijn geworden. Nog altijd is er een
aanzienlijk verseer tussen de rode
en de belegerde delen der stad. Dit
geeft de Russen temeer zorgen nu
in Oost-Berlijn de betrekkelijke
welvaart van het Westen begint
door te dringen. Zij hebben om niet
al te ongunstig af te steken plotse
ling in hun eigen sector winkels
doen openen, waar eveneens lang
ontbeerde gebruiksgoederen vrij te
kopen zijn, zij het tegen vrijwel
zwarte prijzen.
Hoe weinig zij erin geslaagd zijn
West-Berlijn tot een armoedige wan
orde te maken, waarin de bewoners
naar hulp uit het rode kamp zouden
snakken, blijkt uit een simpel voor
val, dat zich hier een dezer dagen
voordeed.
Een dame, die het eten van ge
droogde aardappelen moe was, bood
haar appartement in het Westen te
ruil aan voor een woning in de
Sovjet-sector. De volgende ochtend
stond een lange queue van mensen
PROGRAMMA
voor haar deur, die de rode zege
ningen gaarne missen wilden! Ook
in de winterperiode heeft de aan
voer met een bewonderenswaardige
regelm^t plaats gehad en dit heeft
ertoe geleid, dat westelijk Berlijn
er op het ogenblik niet slechter,
eerder beter uitziet dan voor het
begin van de moeilijkheden. Beter,
want in bescheiden mate heeft de
stad ook meegeprofiteerd van de
opleving in West-Duitsland en in
steeds grotere mate ziet men in de
laatste maanden in de winkels van
het ingesloten stadsdeel de ge
bruiksartikelen verschijnen, die
voor de meer fortuinlijke Duitsers
nu reeds weer tot het normale leven
behoren.
Aardappelen, vuur en licht
Voor de meeste Berlijners kan
men het blokkadeprobleem samen
vatten in drie woorden: aardappe
len, vuur en, licht. De uiterst be
perkte stroomvoorziening twee
uur daags, waarbij dan nog wordt
voorgeschreven op welke uren men
een lampje mag laten branden
heeft nogal ingrijpende gevolgen
in het stedelijke leven gehad. Bij
gebrek aan straatverlichting is het
avondlijke leven in de stad dqod.
Het concentreert zich in de weinige
lokalen, waar voor duur geld een
van alle zijden bijeen gemarchan
deerde vooroorlogse luxe te koop
is. Maar voor het gros der Berlij
ners is het eigen huis de avondlijke
toevlucht. Dat brengt met zich, dat
de bedrijvigheid in de late middag
uren sterk is toegenomen. De thea
ters hebben zich op middagvoorstel
lingen moeten instellen. Zij maken
een moeilijke periode door, doch in
het algemeen kan men zeggen, dat
zij zich behoorlijk door de moei
lijkheden heengeslagen hebben. Zo
is het ook met drukkerijen, die het
hebben klaargespeeld dag- en
weekbladen in onverminderde hoe
veelheden over de stad uit te
strooien.
s Al 10.000 hectare
volkstuintjes
Met het stookprobleem hebben de
meeste burgers der veste nogal wat
te stellen gehad. De improvisaties
van het eerste naoorlogse jaar zijn
weer te pas gekomen, doch deze
zijn dan ook de enige herinneringen
geweest aan de wintercatastrophe
die zich toen heeft afgespeeld. Geen
afsluiting is nu eenmaal zo herme
tisch, dat er geen zwarte goederen
doorheen kunnen worden gestuwd.-
En kolen en hout zijn in de na
oorlogse periode van ouds zwart.
Zo is het ook met de aardappe
len. Het gedroogde product, dat
over de luchtbrug komt, is weinig
appetijtelijk. Men krijgt hier overi
gens wel eens de indruk, dat het
slechts gegeten wordt in de Britse
messes en dat de meeste Duitsers de
weg gevonden hebben om hun aan
deel van de clandestien-aanvoer uit
het Sovjetgebied te bemachtigen.
Daarbij moet men evenwel beden
ken, dat ook op dit punt de impro
visatie bergen heeft verzet. Weste
lijk Bellijn is namelijk ook tot een
agrarisch centrum gepromoveerd.
De volkstuinders vieren er hoogtij
en elk lapje grond is er met aard
appelen of groenten beplant.
In totaal bedraagt het agrarische
areaal der stad nu 10.000 hectare,
ook nadat in de Franse zone een
nieuw vliegveld is ingericht en
nadat het tot het stadsgebied be
horende dorp Stolpe door de
Fransen aan het Russische bestuur
is teruggegeven.
Voor de voorziening met groen
ten en aardappelen betekenen de
tuinderskunsten dus iets, in elk ge
val meer dan de wanhopige pogin
gen der flatbewoners om tomaten
te kweken op hun terras.
Gelukkig ontbreekt de hu
mor in de buitenlandse poli
tiek nog niet helemaal! De ge
allieerden hielpen de Russen,
ingevolge het Vredesverdrag
aan een Italiaans oorlogsschip.
Dat heette „Christopher Co
lumbus". Prompt daarbij liet
het Sovjet-nieuwsagentschap
bekend maken, dat niet Co
lumbus Amerika had ontdekt
maar een of andere Rus, met
een onuitsprekelijke naam!
Dat noem ik nog eens actueel
van de Russische voorlichting:
bij tot op de minuut. De Rus
sen zijn intussen bezig de eer
van alle uitvindingen in te
pikken, precies ik blijf het
zeggen als de moffen, in de
tijd, toen zij dachten dat ze
het voor het zeggen hadden.
Niet alleen vonden ze de boek
drukkunst uit, maar Vondel
was eigenlijk een Duitser en
Rembrandt ook, enz. Vroeger
was er maar één land van
hoog-cultuur: Duitsland. Te
genwoordig is het Rusland.
Vooral op het gebied van de
cultuurder terreur en van
de onderdrukking;, erger dan
de wan-cultuur van Nero!
DONDERDAG 24 FEBRUARI 1949
HILVERSUM I 301 M.
K.R.O. 7.00 nieuws; 7.15 och
tendgymnastiek; 7.45 morgengebed;
8.00 nieuws; 8.15 pluk de dag; 9.00
voor de vrouw; 9.45 schoolradio;
NCRV 10.00 gr. pl.; 10.15 morgen
dienst; 10.45 NCRV-kwartet; KRO
11.00 de zonnebloem; 11.35 memoran
dum; 11.40 schoolradio; 12.00 ange
lus; 12.30n ieuws; 12.55 zonnewijzer;
13.00 nieuws en katholiek nieuws;
13.25 lichte orkestwerken; NCRV
14.00 Promenado-orkest; 16.00 bijbel
lezing; 17.00 radio-jeugdjournaal;
18.15 CNV-kwartier; 19.00 nieuws;
20.00 nieuws; 20.15 Steravond; 21.30
familiecompetitie; 22.05 de vaart
der volkeren; 22.45 avondoverden
king; 23.00 nieuws; 23.57 sluiting.
HILVERSUM II 415 M.
AVRO 7.00 nieuws; VPRO 7.50 dag
opening; AVRO 8.00 nieuws; 9.30
waterstanden; 10.00 morgenwijding;
11.00 orgelconcert; 12.30 mededelin
gen land- en tuinbouw; 13.00 nieuws;
13.20 The Skymasters; 14.15 solisten
concert; 15.00 voor zieken en gezon-
den; 17.00 AVRO-kaleidoscoop; 18.00 ontheemden zijn ondergebracht,
nieuws; 18.15 sportpraatje; 18.30 Mr. Izard protesteerde met klem
Dinsdagmiddag is het proces
van Kravehcnko tegen „Les Let
tres Francais" voortgezet met het
horen van de leraar Roger Ga-
raudy, communistisch parlements
lid, die onder meer beweerde, dat
Kravchenko de traditionele taal
van emigranten en verraders
spreekt welke tot doel heeft een
atmosfeer van heilige oorlog te
scheppen. Een andere getuige, dr.
Aboulkcr, die een belangrijke rol
heeft gespeeld bij de Amerikaanse
onscheping in Noord-Afrlka in
November 1942 betwistte de titel
van Kravchenko's boek.
Ik ken de Amerikaanse geheime
dienst goed. zo zei deze getuige. De
vrijheid welke Kravchenko beweert
te hebben verkozen, zo_ging deze
getuige verder, is geen vrijheid
Bovendien is hij thans geen vrij
man meer. Kravchenko is een stro
man in dienst van zijn meestert,
Niet hij heeft besloten naar Frank
rijk te komen doch men heeft bem
hier heen gezonden in het kader
van het Marshall-plan.
Vervolgens leverde de advocaat
van Kravchenko, mr. Izard, critiek
op de inmenging van de Russische
regering, die blijkens de Sovjet
nota de uitlevering vraagt van drie
getuigen. De advocaat wees er op,
dat indien de beschuldigingen van
de Sovjet-Unie ook maar enigszins
waarschijnlijk waren gebleken,
Kravchenko van het horen van deze
getuigen zou hebben afgezien. De
Sovjet-regering heeft reeds vier
jaar geleden lijsten met oorlogs
misdadigers opgemaakt. In de ma
te van het mogelijke zijn deze oor
logsmisdadigers uitgeleverd. Nooit
echter zijn de namen van deze drie
mannen medegedeeld.
Hierna kwam Atonof, een der ge
tuigen, wiens uitlevering door de
Sovjet-Unie is gevraagd, voor het
hekje, om" zijn verklaringen te doen.
Atonof zeide gedurende drie jaar
met Kravchenko te Nikopol te heb
ben gewerkt en dat Kravchenko
door de arbeiders alsmede door zijn
vrienden en chefs als een vriende
lijk man werd beschouwd. Deze ge
tuige gaf een uitvoerig relaas over
de vervolgingen, die hij sedert 1930
vanwege het SdVjetregime te ver
duren had Hij verstrekte ijzingwek
kende bijzonderheden over de wijze
waarop hij werd verhoord, bewus
teloos geslagen, vervolgens opge
sloten in een klein lokaal', waar hij
niet eens rechtop kon staan. -
Antonof geeft voor de zuiverin
gen de volgende verklaring: „Op
bevel van het politieke bureau
zorgde de geheime politie voor
werkkrachten om de onbewoonde
gebieden in het noorden te ont
ginnen. Er waren specialisten
voor alle vakken nodig en om de
deportatie te rechtvaardigen
werd in de Sovjet-pers over sa
menzweringen gesproken, telkens
wanneer de geheime politic tot
aanhoudingen overging."
Marquie, die in de zaal is, ver
zoekt met de getuige geconfron
teerd te worden en vraagt hem in
welk kamp hij thans verblijft. Ge
tuige antwoordt: Ik verblijf in geen
kamp, maar in een hotel in de Fran
se zóne, waar enkele gezinnen van
35 BALEN TEXTIEL
GESTOLEN
Vijf en dertig balen textiel van
een waarde van ongeveer f 10.000
zijn ontvreemd uit een vrachtauto
van een Brabants transportbedrijf
tijdens een reis van Tilburg naar
Amsterdam. Toen de wagen in Am
sterdam arriveerde, bleek de auto
vrijwel geheel leeggestolen.
De bestuurder en de begeleider
zijn aanvankelijk aangehouden,
maar na verhoord te zijn weer op
vrije voeten gesteld. De politie ver
moed. dat dieven kans hebben ge
zien de zijdeuren van de laadruim
te open te breken op een ogenblik
toen de bestuurder en zijn metge
zel even afwezig waren. Het wordt
evenmin onmogelijk geacht, dat
reeds in Tilburg, voor het. vertrek
dus, de diefstal is gepleegd.
Kosteres vrijgesproken
De 56-jarige kosteres van de Ne
derlands Hervormde Kerk te Mid-
delharnis, A. van der S.-B.. is Dins
dag door de Rotterdamse rechtbank
vrijgesproken. Zij werd ervan ver
dacht door nalatigheid de brand te
hebben veroorzaakt, die op 30 De
cember j.l. de uit de 15e eeuw da
terende' kerk in de as legde.
HAVENSTAKING
OPGEHEVEN
De stakende Amsterdamse haven
arbeiders hebben Dinsdag besloten
de staking, die precies zes weken
geleden uitbrak, op te heffen en
hedenochtend, Woensdag 23 Febr.,
weer aan het werk te gaan. Dit be
sluit is genomen als gevolg van de
mededeling, welke door de scheep
vaartvereniging Noord aan de sta
kers is gedaan.
POLITIONELE TAAK DER
MARINE VOLBRACHT
SURABAJA. 22 Febr. (Aneta)
Van marinezijde wordt vernomen
dat de Kon. Marine, die tot dusver
een politionele taak had in Indo
nesië, zich wegens de ontwikke
ling van de situatie thans weer kan
wijden aan de oorspronkelijke ma
rine-taak.
De commandant van de marine
kazerne „Oedjong" te Surabaja, de
kapitein-luitenant ter zee G. B. M.
van Erkel, is benoemd tot devisie-
commandant van de topedobootja
gers. Hij zal zijn vorige functie
overdragen aan de kapitein-luite
nant ter zee J. A. de Back, thans
commandant van de marinekazerne
aan de Kruiserkade te Surabaja. De
functie van laatstgenoemde zal
worden overgenomen door de kapi
tein-luitenant ter zee A. Kroese,
vroeger hoofd van de Marvo te Den
Haag. De divisie torpedobootjagers
is gevormd als onderdeel van het
te vormen vlooteskader. Het is mo
gelijk, dat de torpedobootjagers
Evertsen, van Galen en Kortenaer
deel zullen uitmaken van de divi
sie.
AMERIKAANS PILOOT
BETUIGT ZIJN DANK
Op 17 Sept. 1944 sprong
de Amerikaan Richard Rear-
don uit New Albany boven
Nrd-Brabant uit zijn vlieg
tuig. De Duitsers kregen
hem te pakken op het sta
tion te Breda. Iemand voel
de zo mee met de Ameri
kaan, dat hij hem stiekum
een paar appels en wat si
garetten toestopte. Als dank
daarvoor heeft de Ameri
kaan nu 2 kisten appels en
10.000 sigaretten naar Breda
gezonden. Het is de bedoe
ling de schenking te verde
len onder hen, die zich bij
het onderduiken van geal
lieerde militairen en bij het
binnenlands verzet ver
dienstelijk hebben gemaakt.
Tot nu toe is het echter on
bekend. wie destijds de
gulle Nederlander is ge
weest. De burgemeester van
Breda wil dat graag weten,
want hij heeft een extra
deel van de zending voor
hem gereserveerd.
Levensmiddelen voor Duitse
t.b.c.-patiëntjes
BERLIJN, 22 Febr. (D.P.D.) - De
Rooms-Katholieke Nederlandse Ca-
ritas-missie in Duitsland heeft aan
t.b.c.-lijdende kinderen in Berlijn
en de Russische zone van Duitsland
200 ton levensmiddelen van hoge
voedingswaarde beschikbaar gesteld
De levensmiddelen liggen reeds ge
ruime tijd opgeslagen te Lubeck en
Hannover. De Caritas-missie deelde
verder mede, dat in Nederland
thans weer kledingstukken voor
Duitsland worden ingezameld. S
Trawlers voor Nederland
Onlangs werden als onderdeel
van de herstelbetalingsplicht, zes
Duitse trawlers aan Nederland toe
gewezen. Vijf hiervan zijn thans
door de bezettingsautoriteiten vrij
gegeven en zullen binnenkort naar
Nederland worden gesleept. Van de
zes trawlers zijn er twee toegewe
zen aan de marine en vier aan het
directoraat voor de scheepvaart.
Maandagmiddag reed te Arnhem een grote vrachtauto met aan
hangwagen op de Amsterdamseweg in de richting van het Zijpse-
plein. Doordat de remmen weigerden, lukte het de bestuurder
niet, zoals de bedoeling was, rechtsaf te slaan. De wagen ging
recht door, over een vluchtheuvel heen, dwars over het brede
trottoir en ramde tenslotte de pui van het gebouw der Ver
eniging voor Vreemdelingenverkeer.
Tom Erich en zijn orkest; 20.00
nieuws; 21.10 Romeo en Julia, hoor
spel; 22.15 Metropole-orkest; 23.00
nieuws; 23.30 reportage gala-avond
schrijversbal; 23.45 gr. pl.
tegen de bemoeiing van Marquie
en zegt: Marquie is er steeds als de
kippen bij, wanneer het er om gaat
zijn land aan te vallen.
Onder het grootste tumult wordt
de verwarde discussie voortgezet.
Wurmser en Kravchenko overladen
elkaar met scheldwoorden Krav
chenko zegt: Ik verzoek de voor
zitter die hoop herrieschoppers het
zwijgen op te leggen.
Dan komt de jurist Wassilof voor
die op krukken loopt. Wassilov
spreekt in zijn getuigenis speciaal
over de zuivering. Naar hij zegt
waren de slachtoffers hiervan
vooral personen uit de arbeiders
klasse, die allen de revolutie van
1917 hadden meegemaakt.
De zitting wordt dan met de hulp
van een beëdigde tolk van „Les1
Lettres Francaises" nog enkele mi
nuten voortgezet. Er zullen nog drie
getuigen van Kravchenko worden
gehoord.
NOORWEGEN HET EERST
AAN BOD
9
De Europese schattingen van
de Amerikaanse wapens, die no
dig zijn om de militaire strijd
krachten van de Westelijke mo
gendheden te brengen op ge
vechtssterkte, worden aanzienlijk
verlaagd bij het opstellen van het
Amerikaans program voor mili
taire hulp, aldus wordt heden van
gezaghebbende zijde te Washing
ton vernomen.
De militaire leiders van de West-
Europese Unie hebben Washington
een gemeenschappelijke lijst van
benodigde wapens voorgelegd. Deze
lijst wordt thans door een Ameri
kaanse regeringscommissie, geleid
door Ernest Gross, assistent-minis
ter van buitenlandse zaken, bestu
deerd.
Hoewel het opstellen van het
nieuwe program- voor militaire
steun nog niet gereed is, is het
reeds duidelijk, dat de V.S. niet in
staat zullen zijn alle uitrustingen
te verschaffen, die Europa in het
eerst jaar wenst, aldus wordt uit
gezeghebbende bron vernomen.
Het program voor militaire steun
zal naar schatting in het eerste jaar
ongeveer 1milliard dollar kosten.
Ongeveer een milliard dollar daar
van zal zijn voor de Europese leden
van het Atlantische pact.
De New York Times suggereerde
Dinsdag, dat Noorwegen waar
schijnlijk het eerste Europese land
zal zijn, dat een belangrijke hoe
veelheid Amerikaanse wapens zou
ontvangen.
Borculo bracht 2200 gulden
bijeen voor Warren
De actie, die zoals bgkend, in de
Achterhoekse gemeente Borculo is
gevoerd om hulp te bieden aan het
door en wervelstorm getroffen
plaatsje Warren in Arkansas (V.S.)
heeft f 2200.opgebracht. Hiervoor
zal in Borculo een meubilair voor
een openbaar gebouw gemaakt
worden, bestaande uit veertig stoe
len met rieten zittingen en in de
rug het wapen van Borculo, vier
lange eikenhouten tafels, alsmede
vier ronde opklaptafels van het
model, dat men in vele Achterhoek-
se boerderijen aantreft. Verder
worden, eveneens in Borculo zelf,
smeedijzeren lampen met perka
menten kap gemaakt.
r--.
In de afgelopen 25 jaren vestigden de Joden 200 nieuwe neder
zettingen in Palestina, dus gemiddeld 8 per jaar. Het tempo
wordt, nu de staat Israël definitief is gegrondvest, aanzienlijk
opgevoerd tot niet minder dan 100 per jaar. Dit is de neder
zetting Zar'a; gelegen tegenover een oud Arabisch dorp.
Men zal zich ongetwijfeld her
inneren de geruchtmakende
„roofoverval" op het hoofdpost
kantoor te Rotterdam. Op 24 Aug.
1946 kon door een handig in el
kaar gezet spelletje uit de kluis
een bedrag van f 243.000 worden
ontvreemd. Er werden talrijke
verdachten aangehouden, o.a. de
toen 42-jarige portier bij de PTT
Barend M., die slechts op het
laatste ogenblik ter terechtzit
ting bekende, dat hij deel had
uitgemaakt van liet complot
De roofoverval was dus inderdaad
gefingeerd geweest. Hij werd op 19
Juli 1947 door de Rotterdamse
rechtbank veroordeeld tot drie en
een half jaar gevangenisstraf. Daar
ging dan het voorarrest af, dat bijna
een jaar geduurd had. Aangezien
ook nog een deel van de straf in
mindering zou komen door de gra
tieverlening ter gelegenheid van
het gouden regeringsjubileum van
H.M. Koningin Wilhelmina, zou het
thans niat lang meer duren of M.
kwam weer op vrije voeten. Van
het geroofde geld had de politie
belangrijke bedragen niet kunnen
achterhalen, maar zij was over
tuigd, dat er hier en daar nog veel
verborgen werd gehouden. En zo
zou de portier, daar was zij van
overtuigd, na zijn ontslag uit de ge
vangenis proberen een goed leven
tje te gaan leiden van zijn aandeel
in de buit.
Door de jongste ontdekking van
de politie zal M. daartoe weinig
kans meer krijgen Zij is er n.l.
achtergekomen, dat Barend M. zijn
aandeel, dat ruim f 26.000 bedroeg,
aan de 41jarige caféhouder P. P.
van V. in bewaring had gegeven.
Maar deze voelde zich in de dagen
van het grote onderzoek toch niet
behaaglijk en daarom gaf hij het
geld op zijn beurt in bewaring aan
De goddeloosheid heeft, zo
zou men zeggen, de overhand.
De ongerechtigheid viert' hoog
tij. Wie denkt niet met afschuw
aan Boedapest? De katholieke
jeugd protesteerde Zondag in
Amsterdam. Dat is goed. Dat
is indrukwekkend. Dat is
noodzakelijk. Maar méér no
dig is, dat wij allen onze plicht
als katholiek bewust zijn en
begrijpen. Wij moeten als eer
lijke katholieken durven te
leven en niet als de heidenen
zijn. Zij, de niet-gelovig en, de
vijanden van God en gods
dienst, moeten aan óns kun
nen bemerken dat God alleen
de Allerhoogste is in de we
reld. Hij alleen is Heer en
Meester. Over alles beslist Hij
alleen. Hij zal de vijanden van
Zijn Kerk verstrooien als kaf
in de wind. MARCUS.
de 45-jarige verzekeringsagent P.
L. M„ onder, mededeling: Ik kom
er nu en dan wel wat van halen
en als je zelf dringend iets nodig
hebt mag je er wel iets van lenen,
als je het maar teruggeeft. Van
1946 af zijn beiden bezig geweest
gedeelten van de som voor eigen
doeleinden te gebruiken en thans
is er zo goed als niets meer van al
die duizenden over
Zowel de verzekeringsagent als
de caféhouder zijn nu gearresteerd
en in het Huis van Bewaring opge
sloten. En voor portier M. zal er
bij zijn ontslag uit de gevangenis
niets anders opzitten dan te trach
ten maar weer met handenarbeid
aan de kost te komen, t
A. B. MICHIELSEN
verlaat de Raad van Arbeid
Donderdag zal de heer A. B. Mi-
chielsen officieel afscheid nemen
als voorzitter van de Raad van Ar
beid te Breda, wegens het bereiken
van de pensioengerechtigde leeftijd.
De heer Michielsen is oud-Ka
merlid en bestuurder van de Ver
eniging van Raden van Arbeid. Hij
was voorzitter van verschillende
commissies op sociaal gebied, onder
andere die betreffende de kinder
bijslag aan zelfstandigen. Belang
rijk werk verrichtte de heer Mi
chielsen in de commissie voor so
ciale studiën in de Benelux.
DE LUCHTAANVAL OP
NIJMEGEN HERDACHT
Dinsdag werd te Nijmegen in stil
te het feit herdacht, dat het vijf
jaar geleden is, toen de luchtaanval
op Nijmegen werd uitgevoerd,
waarbij het hart der stad werd ver
woest en honderden mensen het le
ven verloren in de Sint Petrus Ca-
nisius Kerk aan de Molenstraat, in
het hart der vernielde binnenstad,
werd door pastoor C. Hanckx S.J.
een H. Mis van Requiem opgedra
gen, voor de zielerust van de slacht
offers van de ramp. In deze kerk
is een bronzen gedenkplaat onthuld
voor de bij deze ramp omgekomen
parochianen.
ZAAK-O'KEEFE KOMT
28 FEBRUARI VOOR
MELBOURNE, 22 Febr. (Aneta)
Het Australisch Hooggerechts
hof heeft de behandeling van de
zaak-O'Keefe op 28 Februari be
paald. De partijen kwamen over
een, dat de kern van de zaak zal
zijn het verzoek van mevrouw
O'Keefe aan de immigratieminis
ter, aan een van de immigratie
ambténaren en aan het Austra
lische 'gemenebest haar niet te
deporteren. Mevr. O'Keefe zegt in
een aanvullende getuigenverkla
ring, dat Samuel Jacob (de eerste
echtgenoot van mevr. O'Keefe) in
Mei 1942 leider was van de actie,
die de opstand van de pro-Ja
panse Indonesiërs en Japannezen
te Dobo op de Aru-eilanden onder
drukte. Ontsnapt uit de Japanse
internering, ontvluchtte de gehele
familie in September 1942 op een
Australisch oorlogsschip naar
Australië.
FEUILLETON
19.
„Maar ik laat jou niet graag al
leen. Ik kan je toch al zo weinig
gezelschap houden in de week met
mijn werk.
Bijna had .hij geantwoord: „Wat
doet dat er toe. Binnenkort zal ik
wel geen gezelschap meer nodig
hebben."
Hij had die woorden echter tijdig
ingehouden, zoals hij dat in de
laatste maanden geleerd had.
Het was bijna donker geworden.
In het zuidwesten pinkelde een
enkele ster dicht boven de horizon.
Was dat Venus? Hij had zich al
vaak voorgenomen zich op sterren
kunde toe te leggen en zich boeken
daarover aan te schaffen. Hij glim
lachte heel even.
„Wat maakte je al niet een voor
nemens voor het geval je weer
thuis bent., als je tenminste nog
thuiskomt... en dan... is het te laat!
Feitelijk is het dat nog wel niet,
maar ik voel dat de verlamimng,
die mijn lichaam langzamerhand
doortrekt, mijn geest ook gaat
versuffen... Nu op het ogenblik
verlang ik immers niets anders,
dan hier maar stil te zitten wach
ten, tot Toos thuiskomt? Waar
zou ze zijn? Er zal haar toch niets
iets overkomen zijn?
Hij trachtte zijn angst te over-
door A. F.
winnen maar toen sloeg die om in
ergernis... of was het jaloersheid?
Daar mocht hij in geen geval aan
toegeven! Ze mocht toch ook wel
eens iets gezelligs hebben? Dat
verdiende ze dubbel en dwars. Maar
hij verwonderde zich een beetje
over haar ingenomenheid met dat
jonge paar... met Hans. Op dat
vrouwtje kon ze niet bijzonder ge
steld zijn... dat was een lastig klein
mirakel, vond Jean. Maar vergele
ken bij zijn eigen leeftijd was Miek
ook nog pas een kind... net even
twintig... half zo- oud als hijzelf...
1-Iij richtte zich iets in zijn stoel op
en tuurde naar buiten. Tussen de
bomen had hij heel even een flau
we lichtschijn ontdekt. Hij keek
scherper toe. Kwam ze daar aan?
De lichtschijn verdeelde zich in
twee bundels. De koplampen van
een auto schenen over de weg, na
der en nader. Jean liet zich weer
op zqn stoel terugzakken, lang
zaam en pijnlijk. Hij meende? nog
steeds, dat Toos nog niet bemerkt
had, dat hem sommige bewegingen
onmogelijk waren geworden; ze
dacht nog altijd, dat het hem zó
veel pijn deed om zich te bewegen,
dat hij dit zo langzaam mogelijk
deed. Dat was maar beter ook; hij
wilde zijn geheim zo lang mogelijk
voor zich houden om haar te spa-
De lichtbundels zwaaiden over de
tuin en gleden over de deuren der
garage heen. Jean hoorde, hoe de
motor afgezet, het portier geopend
en dichtgeworpen werd, hoe Cato
over het grint naderde met vlug
ge schreden, die gedempt werden
toen ze over het grasperk voor het
huis liep. Onder aan de trap riep
ze naar boven: Jean! Ik ben thuis!
Ben je boven?"
„Nee... ik ben hier nog".
Het volgend ogenblik stond ze
naast hem en legde haar warme
hand op de zijne. Wat ben je
koud, jongen! Waarom ben je niet
naar binnen gegaan?"
„Ik dacht aldoor, dat je wel
thuis zoudt komen," antwoordde
hij, maar had er ogenblikkelijk
spijt van, het zo gezegd te heb
ben."
„Ja, dat snap ik", zei ze. „Ik
had ook niet zolang weg moeten
blijven."
„Dat doe je anders ook nooit en
ik begon me bezorgd te maken."
En weer klonk er iets van dat
nieuwe gevqel van ergernis, jaloe
zie of zelfbeklag in zijn stem door.
„Was het er gezellig?"
„Dat eigenlijk niet. Het was een
rare geschiedenis. Als we binnen
zijn, zal ik je alles wel vertellen-
Ik zal beginnen met het licht op
te draaien."
Ze liep de serre in en een ogen
blik later stond alles in een gou
den gloed. Jean werkte zichzelf
overeind. Zijn armen en schouders
waren nog sterk genoeg, maar hoe
lang zouden die in staat blijven, om
ook de rest van zijn lichaam te on
dersteunen. Dokter Kempers had
er herhaaldelijk bij hem op aange
drongen, dat hij eens naar Amster
dam zou gaan en zich daar laten
onderzoeken door een zenuwspecia
list. Maar wat zou dat geven? Jean
had genoeg in de medische boeken
van zijn vader gesnuffeld om te
weten, dat operaties aan het rugge-
merg gevaarlijk en onzeker waren.
„Maar tegenwoordig niet meer",
had Kempers hem verzekerd. „Ze
hebben in de zenuwchirurgie ge
weldige vorderingen gemaakt en
allerlei nieuwe methodes uitgevon
den. Jean, juist in de paar laatste
jaren. Ik geloof, dat die man je
ruggegraat helemaal uit elkaar kan
nemen en weer in elkander zetten."
„Maar we weten immers niet,
wat de oorzaak van de kwaal is?
Als het een gewone verwonding
was, iets wat ze konden zien en
herkennnen en...."
„Die dokter zal het wel kunnen
achterhalen," hield Kempers vol
met groot vertrouwen. „Ga er ten
minste eens heen en laat hem een
voorlopig onderzoek doen. Dan
kun je altijd nog verder zien."
„Ik zal er eens over denken",
had Jean geantwoord. Maar Cato
wist al zeker, dat hij toch niet gaan
zou.
Ze legde een vuurtje aan in de
haard van de huiskamer en haalde
wat eetbaars uit de keuken.
„Dat huis van Sanders is zelfs in
de zomer nog kil", zei ze ietwat
huiverig. „Ik heb best een beetje
warmte nodig."
(Wordt vervolgd)
