Frankrijk in actie tegen spionnen Ook de spoedig vetproducten van de bon? EEN GROTE BRAND TE AMSTERDAM bracht vele tonnen schade Spanje aan de rand van de afgrond....? India's verzoek: een nieuw staaltje van arrogantie De strijd is zeer moeilijk R' Wat beslist Chemicaliën en geneesmiddelen een prooi der vlammen en gaat heel Europa aan Brandende sigaret in cellulose? Ongekende droogte sloeg landbouw en industrie lam EEN WANHOPIGE STRIJD TEGEN DE DEVALUATIE Men zegt: in Mei van dit jaar Een onthulling van blad te Batavia De dappere bemanning van de reddingboot „Brandaris" der N.Z.H.R.M., die Dinsdag op de Westergronden bij Terschelling de 26 opvarenden van het Poolse vrachtschip „Katowice" in een loeiende orkaan behouden aan land bracht. V.l.n.r.E. R. de Beer, 62 jaar; stuurman J. de Beer, schipper Douwe Tot, 62 jaar en diens zoon Klaas Tot, direct na aankomst in Terschelling Een van de voornaamste punten, zo niet zelfs het voor naamste, waar wij in de Vas ten op gewezen worden, is de beoefening van de naasten liefde, de practische, daadwer kelijke hulpvaardigheid. Het Evangelie van vanmorgen gaat over het laatste oordeel, als de scheiding tussen schapen en bokken, ter rechter- en ter linkerzijde voltrokken zal vxyr- den. Aan welke kant wij dan zullen komen te staan hangt af van hetgeen wij nu aan on ze naaste gedaan hebben. Heb ben wij hen te eten en te drin ken gegeven, hen kleding ver strekt, hen opgenomen als hij geen onderdak had, hem be zocht toen hij ziek was. Of lie ten wij hem aan zijn lot over. Wat wij ter liefde Gods aan onze naaste doen, doen wij aan Christus zelf. En dan zal ons loon groot wezen. MARCUS (Van onze Parijse correspondent) DE LAATSTE DACEN heeft de Franse politie, zoals men weet, een aantal communisten gearresteerd. Er zijn enkele officie ren onder, een paar journalisten, een technisch tekenaar op een wapenfabriek en enige lieden, wier identiteit onder sluiers van geheimzinnigheid verborgen blijft. Zij allen worden verdacht van spionnage ten behoeve van een „buitenlandse mogendheid" en enkelen hunner hebben reeds een bekentenis afgelegd. Zoals men begrijpt heeft de pers heel wat ruchtbaarheid aan die affaire besteed. Sommige kranten brachten artikelen, die leken te zijn overgeschreven uit het spannendste deel van een spionnage- roman. Kortom, Parijs scheen een paar dagen op stelten te staan van de sensatie. Nuchterheidshalve dient er ech ter wel op te worden gewezen, dat er ondanks de lange artikelen in de dagbladen maar heel weinig werkelijke feiten bekend zijn ge worden. Noch de regeringspers dienst (die in Frankrijk trouwens vrijwel nooit iets belangrijks van zich laat horen) noch de politie autoriteiten toonden zich mede deelzaam. En dat was begrijpelijk. Enerzijds zou men door voorba rige onthullingen de voortgang van het onderzoek slechts kunnen belemmeren; anderzijds zouden er licht „diplomatieke irfcidenten" kunnen ontstaan, indien de rege ring alles bekend maakte van wat zij weet, vermoedt of gedaan heeft. In de wereld van de spionnage komen nu eenmaal veel geheimen voor, die noodzakelijkerwijs te eeuwigen dage geheim moeten blijven. Wat is er echter tot nu toe ge beurd? Volgens de verschafte in lichtingen zijn slechts enkele be trekkelijk kleine mannetjes uit de communistische partij in de kraag gepakt. Sommigen hunner kan men nauwelijks „spion" noemen, aangezien zij niet voor geld heb ben gewerkt, doch in hun mate loze naïviteit meenden aan de wereldvrede en de internationale saamhorigheid een goede dienst te bewijzen, door wat cijfers over vliegtuigbouw en wat gegevens over militaire opleiding in het oor te fluisteren van een attaché van een „middel-Europese volksdemo cratie". Zo'n naïveling schijnt bij voor beeld de legercommandant Teule- ry te zijn, die in de verzetsbewe ging heel wat nuttiger werk deed dan daarna, toen hij, dank zij en kele communistische ministers van oorlog of bewapening, gele genheid zocht en kreeg om zijn neus te steken in staatsgeheimen, welke hij ging overbrieven aan een of andere slimme „volksdemo craat". t Men moet vaststellen, dat de Franse regering in een uitermate moeilijke positie verkeert. Immers als zij 7, misschien wel 70 com munistische spionnen arresteert, dan betekent dit op het totaal nog altijd maar heel weinig. Wij zou den niet graag willen beweren, dat iedere Franse communist een ge hoorzaam spion, een gedwee klik spaan in dienst van Moskou is. Integendeel. Maar wij willen ook niet vergeten, dat voor iedere communist, waar ook ter wereld de Sovjet-Unie „het" vaderland is. Er zijn genoeg communisten, die dit tegenspreken. Zij weten dan ook niet eens, wat het eigen lijk precies betekent, lid van de partij te zijn. t, Rustige praatjes Enfin, Frankrijk telt ettelijke millioenen communistische partij leden, en vele duizenden hunner zijn ingeschakeld in 'n spionnage- complot, vaak zelfs zónder dat'zij het ook maar in het minst begrij pen. Er zijn communisten in het leger, bij de politie, in de wapen industrie, op de ministeries, en bij bepaalde voor de economie belang rijke bedrijven. Vrijwel alles wat zij weten, ook al behoort het wel licht geheim te blijven, delen zij onder een rustig praatje mee aan een kameraad. Er zijn tal van kameraden, wier speciale werk het is om „rustige praatjes" te houden. Des avonds, na gedane arbeid, trekken zij zich terug ach ter de schrijfmachine en maken rapport op. Hun rapport, samen met tientallen andere rapporten, levert de stof op voor verzegelde couverts, die per diplomaten-auto de grens overschrijden op, weg naar „een volksdemocratie". Zeer veel gegevens zijn op die manier reeds de grens gepasseerd, en men kan er zeker van zijn, dat men beoosten het ijzeren gordijn on geveer alles weet omtrent Frank- rijks militaire en economische kracht wat men weten wilde De Franse regering kan daar niet veel tegen doen. De commu nistische partij buiten de wet stel len of leden van die partij in massa uit hun functies ontslaan, het zou slechts leiden tot andere vormen van verzet, zonder dat de spionnage er werkelijk minder door werd. Wat de regering wel kan doen, dat is de gelegenheid om achter geheimen te komen kleiner te maken voor de partijleden. £ij doet dit vaak door overplaatsin gen: het gebeurt nogal eens, dat militairen of technische ingenieurs ambtenaren of politiemensen, die betrokken zijn bij de communis tische partij, van standplaats ver anderen. De reden waarom heb ben zij zelf vaak niet in de gaten. Het staat echter vast, dat zij wor den overgeplaatst om hen geen kans te geven dingen in hun om geving te onderzoeken, die „ge heim" moeten blijven. Een net over Europa Het zou ook onjuist zijn, de zaak voor te stellen alsof speciaal Frankrijk onder deze stand van zaken lijdt. Frankrijk vormt slechts een element, zij het een zeer belangrijk element. In het netwerk, dat de Russische inlich tingendienst over heel Europa en trouwens over heel de wereld heeft uitgespreid. De spionnen in West-Europa, in Italië, Frankrijk, Engeland, Nederland en België, werken samen, als één geheel. En men hoeft er niet aan te twijfelen, dat de contra-spionnage héél wat van deze samenwerking weet Interessant is, dat alle tot nu toe gearresteerde spionnen, die lid waren van de commuistische par tij, hetzelfde smoesje opzeiden: „Wij werkten voor een middel- Europese volksdemocratie". Zoals men ziet, zij werken nimmer voor RuslandIn werkelijkheid echter, heeft men hier te maken met een Russisch handigheidje. Het spionnagestelsel van de Sov jet-Unie maakt van de „volksde- mocratiën" gebruik als van stro mannen. Alleen de zeer belang rijke figuren, die in het buiten land werken, weten wanneer zij voor Rusland in touw zijn. Aan dé anderen wordt altijd verteld, dat het voor Polen, Roemenië, Tsie- cho-Slowakije of een dergelijk land is. Zij weten zelf niet beter en liegen dus niet eens als zij tij dens hun vérhoor een andere broodheer dan Moskou noemen! Hoe dan ook, énkele van deze lieden zijn thans door de Franse autoriteiten in de kraag gevat. Een kléin schoonmaakje en nog lang geen gróte schoonmaak. Maar dat komt misschien ook nog wel eens. ZATERDAGMORGEN xijn bij een grote brand de oude pak huizen „De Vrede" genaamd, en gelegen aan het Prinsen eiland bij de Haarlemmerstraat te Amsterdam, in de as gelegd. In deze pakhuizen waren verschillende bedrijven gevestigd. Verloren gingen de meubel- en lakfabriek van de firma Zoet mulder en Zn., de chemicaliën en geneesmiddelen van de Am sterdamse Kininefabriek ter waarde van naar schatting 600.000 gulden, voorraden van de fouragehandel Kemphuis ter waarde van ongeveer 25.000 gulden en de metaalwarenfabriek van de firma Le Cuivre en jansen. fabriek, was de rookontwikkeling bijzonder hevig. Gezocht werd naar de eigenaar van de meubelfabriek, de heer Zoetmulder, van wie een der om wonenden beweerde, dat hij hem met twee andere mannen 's morgens het pakhuis heeft zien binnengaan. Van alle drie ontbrak anderhalf uur na het uitbreken van de brand nog ieder spoor. Om twee uur was de brandweer het vuur meester en kon begonnen worden met de nablussingswerk- zaamheden. Voor zover het moge lijk was zijn de uitgebrande per celen doorzocht en voorshands ach ten de deskundigen geen opzet aan wezig. Vermoed wordt, dat de brand veroorzaakt is door een branden de sigaret, die in de cellulose terecht is gekomen. De brand weer heeft het vuur bestreden met 20 stralen en 5 waterkanon nen. De brand ontstond op nummer 85 in het pakhuis, waar de firma Zoet mulder en Zn. haar werkplaatsen heeft. Deze firma heeft een deel van haar ruimte onderverhuurd aan een Brabander, die in films handelde. In dit gedeelte waren vaten en kisten met cellulose-films opgeslagen. De brand werd zicht baar door een sterke rook-ontwik- keling op de bovenste étage. Nau welijks was de brandweer gearri veerd of met een enorme ontplof fing vloog uit de tweede étage van de meubelfabriek een met sissend geweld brandend vat naar beneden waarin zich, naar men aanneemt, cellulose bevond en dat op straat terecht kwam. Onmiddellijk daarna werd de hitie-ontwikkeling zo groot, dat de brandweer de vuurhaard niet meer kon benaderen. Lege vaten, die 30 m. verder langs het water van het Prinseneiland op het terrein lagen, waren er een kwartier later nog warm van. Het gevolg was, dat de brand oversloeg op de belendende pakhuizen, die binnen vijf minuten ook een prooi der vlammen wer den. De brandweer rukte met groot materiaal uit. GGD-wagens stonden gereed voor het vervoer van even tuele gewonden. Een uur na de brand waren er nog geen tekenen te bespeuren van de aanwezigheid van personeelsleden der meubelfa briek. Brandweer en GGD vroegen zich af of zich in het pakhuis men sen hadden bevonden bij het uit breken van de brand, hetgeen waar schijnlijk werd geacht. Ooggetuigen vertelden, dat na de ontploffing een loeiende steek vlam niet minder dan ca. 30 m. horizontaal uit het opengevlogen luik van de tweede étage naar voren spoot en de hele omgeving in gloed zette. Na enkele Yninuten bleek het brandbaar materiaal (waarschijnlijk cellulose van de lakspuiterii) opgebrand te ziin. maar inmiddels stond het pand in lichterlaaie. Om 12 uur was de brand in de meubelfabriek vrijwel bedwongen. Toen echter stegen grote rookzui len op uit de belendende percelen 83. 81 en 79. Vooral in de laatste twee pakhuizen, waarin zich de ge neesmiddelen en chemicaliën bevon den van de Amsterdamse Kinine- MADRID, Februari 1949. OP DE DRUKKE AVENIDA DE JOSé ANTONIO en in andere winkelstraten liggen kaarten in de étalages met „Ver lichting met eigen generator". In andere étalages walmt een primitief oliepitje of een kaars. De meeste uitstalkasten zijn echter donker. De winkels zelf zijn verlicht met ouderwetse gaslampjes en stormlantaarns. Op straat is het niet veel beter. Slechts hier en daar brandt een straatlantaarn. De lichtreclames boven Puerta del Sol kleuren de hemel niet meer. De neonletters op de gevels der bioscopen blijven duister. Restaurants en café's zijn slechts spaarzaam verlicht. Liften werken niet meer. Win kels en kantoren sluiten vroeg. Spanje worstelt op het ogenblik met een enorme droogte. Sequia: dat ene woord beheerst het leven hiey. De droogte is oorzaak van de strenge restricties op het gebruik van electriciteit en water. Het grootste deel van de electrische stroom moet door waterkracht op gewekt worden. De reservoirs zijn echter bijna leeg omdat het in geen maanden flink geregend heeft. In dustrie-eentra als Bilbao en Barce lona hebben maar twee dagen in de week stroom. Tientallen fabrie ken zijn al gesloten. Slechts die met een eigen krachtinstallatie kunnen produceren. Het transportwezen staat voor dezelfde moeilijkheden. De handel ondervindt er de weerslag van. De boeren zijn de wanhoop nabij. De wintertarwe is verloren. De toe komst van de zomergewassen is twijfelachtig. De olijfoogst is zel den zo slecht geweest, mede door een grote vogelplaag. Het vee moet op grote schaal afgeslacht worden omdat er geen voer meer voor is. De akkers zien eruit als dorre zandvlakten zonder een enkel sprietje groen. Catastrofaal „Deze droogte betekent een cata strofe, voor het land", zei de direc teur van een fabriek met enkele honderden arbeiders me. „En ectf- nomisch staan we er toch al zo slecht voor. Bovendien hebben we eigenlijk teveel industrieën voor de beschikbare electriciteit en dat wreekt zich nu eens zo sterk. Er zijn wel plannen om de installaties om te bouwen, om stroom van Frankrijk en Portugal te betrek ken, maar u weetplannen in Spanjedat blijven meestal plannen Ondertussen tracht Spanje op alle mogelijke manieren het hoofd boven water te houden. Het heeft de toeristenkoers van de peseta nog aantrekkelijker gemaakt om meer buitenlanders te lokken. Een speciale, gunstige koers is ingesteld om de Spaanse industrie in staat te stellen, op de internationale markt te concurreren. Het verlies daar door wordt opgevangen door de in voer van zekere uiterst-noodzake lijke artikelen als auto's, technisch materiaal en ook medicijnen extra te belasten. Deskundigen zien in deze maatregelen niets anders dan een laatste poging om de zwakke peseta (er is maar 200 millioen gouddekking voor 16 milliard bank papier) van devaluatie te redden. En op de vrije markt in Tanger noteert de dollan al 39 peseta's! Spanje heeft dringend behoefte aan buit<Vüandse steun. Het heeft weinig deviezen en geen credieten. En met de hulp van Argentinië is het nu ook gedaan. Argentinië staat er economisch even slecht voor als Spanje (iéts wat de Spaan se pers onder geen voorwaarde mag publiceren). Maar Amerika voelt weinig voor een lening op de voor waarden, welke Spanje nog altijd met een onbuigzame trots en eigenwaan denkt te kunnen stellen. Kostbaar regiem Toch wordt er met geld gesme ten. Het regiem is uiterst kostbaar. Het leger en de Falange verslinden millioenen. Generaals en hoge par tijleden moeten lucratieve posities hebben. De corruptie viert hoogtij- De staatsindustrie heeft uitgaven welke in geen verhouding staan tot de armzalige productie Links en rechts worden paleisachtige rege ringsgebouwen opgetrokken. Drie jaar werkt men al aan een fantas tisch Ministerio del Aifë, terwijl de luchtmacht uit niet meer dan een paar honderd aftandse vliegtui gen bestaat. Het ministerie van Oorlog ziet er met zijn marmeren gangen, parketvloeren, gobelins en kristallen luchters uit als een mu seum. Het is dan ook geen wonder, dat het land straatarm is. Levenskunstenaar Maar de Spanjaard is een levens kunstenaar. Hij gaat de straat op en vergeet alles: schaarse distributie, blijven de stijging der levensmiddelenprij- zen, geen water en licht, weinig benzine, krantencensuur, hoge huis huur, eindeloze belastingen. Alles. Hij slentert wat langs de prachtige winkels op de Avenida de José Antonio. Op een zonnig terras aan de brede Avenida del Generalisimo Franco (welke boulevard Franco kort geleden met een democra tisch gebaar weer in het vroegere Avenida de la Castellana heeft la ten omdopen.... omdat iedereen het toch zo was blijven noemen) profiteert hij van het zachte voor jaarsweer, drinkt er een café con leche en leest een krant. En het kan hem niets schelen een uur in de rij te staan om zijn laatste pese ta's neer te tellen voor een plaats in Rialto, waar al twintig weken de Spaanse film Locura de Amor draait. Er is maar één ding: hij leeft en de zon schijnt. „En morgen „Hombremananadat is om morgen over te piekeren!" De meubelfabrikant Zoetmulder, over wiens lot men na de brand op het Pinseneiland in het ongewisse verkeerde, meldde zich laat in de middag bij de politie aan. De Brabander, die een gedeelte van het pakhuis voor zijn films had gehuurd is afkomstig uit Beek en Donk. Voor zover bekend, was de ze Zaterdag niet in het pakhuis ge weest. Zaterdagavond hebben de drie gebroeders Zoetmulder aan de po litie hun lezing over de brand op het Prinseneiland gegeven. Twee hunner waren om 10.30 uur zo vertelden zij bezig met het op- schuren van een aantal serveerbla den. Plotseling zagen zij in hun nabijheid een grote rookkolom op stijgen. die naar hun mening niet uit het vertrek waar zij werkzaam waren afkomstig kpn zijn. Zij heb- gen daarop onmiddellijk het pak huis kunnen verlaten. Buiten ont moetten zij hun derde broer, die juist het perceel wilde binnengaan. Nadat zij zagen, dat hun werkplaats in vlammeli opging, hebben zij zich huiswaarts begeven om hun ouders te waarschuwen. Aan de politie vertelden zij, dat zij later nog wel naar de brand zijn gaan kijken, doch hoewel op dat ogenblik iedereen de naam Zoet mulder op de lippen had, schijnt niemand hen te hebben opgemerkt. De Gebr. Zoetmulder waren slechts voor f5000.verzekerd. Van de zijde van de directie van de kininefabriek werd ons medege deeld, dat het verloren gaan van de geneesmiddelen uiteraard een ern stig verlies betekent, doch, dat het geen bijzondere geneesmiddelen betreft. Allerlei producten van de kininefabriek en ook geïmporteerde geneesmiddelen waren in het pak huis opgeslagen. Het zijn echter geen onvervangbare middelen en het verlies zal evenmin een belang rijke stagnatie van het verstrekken van geneesmiddelen tengevolge hebben. Een kijkje op het toneel van de brand te Amsterdam tijdens het blussingswerk UIM 1.300.000 melkkoeien en kalveren telde de Neder landse rundveestapel bij de telling, di j in December jl. is gehouden. Dat is ruim 200.000 stuks meer dan in 1945 en 100.000 boven het aantal op de overeenkomstige datum in 1947. Is dit van betekenis voor de vleesvoorziening, nog meer waarde hebben deze cijfers voor de rantsoenering van vetpro ducten. Daarenboven steeg het aantal jongvee gedurende het laatste jaar met tienduizenden stuks. Een en ander opent goede perspectieven voor een spoedige opheffing van de distributie van boter, margarine en spijsvet. Zou men de geruchten, die over opheffing van de distributie in omloop zijn, kunnen geloven, dan zouden in Mei van dit jaar vet producten reeds zonder bon kun nen worden gekocht. Of deze op timistische kijk op de ontwikke ling ook waai' zal worden, valt thans nog te bezien. Zeker is in tussen, dat het ministerie van Landbouw, Visserij en Voedsel voorziening dienaangaande nog geen beslissing heeft genomen. Deze instantie wacht op de resul taten van een onderzoek, dat een zuivelcommissie omtrent het vet- producten-vraagstuk thans instelt. Er zijn echter verschillende om standigheden, waaruit kan wor den afgeleid, dat het ogenblik van opheffing van deze distributie niet zo ver meer verwijderd ligt. Wat boter betreft is de situatie thans zo, dat de productie in staat is aan de vraag naar dit product zonder enige moeilijkheden te voldoen. Dit is mede een gevolg van het feit, dat de hoge prijs de animo om boter op de bon te kopen aan merkelijk remt. Nadat de Rijks subsidie op dit product was inge trokken werd de vraag naar boter vrijwel gehalveerd. En momen teel wordt er naar schatting vijf maal zoveel margarine als boter gebruikt. Dat is de mentaliteit. De menta liteit van de arme koopman met zijn handkar vol olijven en aman delen, de kantoorbediende met zijn drie, vier verschillende betrekkin gen om in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien en van de minis ters in de steriele sfeer van hun pompeuze ministeries. En in de volle, warme zonneschijn glijdt het land verder en 'verder naar een ga pende afgrond. Er is meer dan regen nodig om het te redden. Veel meer. Maar wonderen zijn zelfs in Spanje zeldzaam! Margarine-productie van doorslaggevende betekenis De vooruitzichten betreffende de voorziening met vetproducten hangen dan ook in hoge mate af van de verwachtingen, die er be staan over het beschikbaar komen van grondstoffen voor de marga- rine-fabricage. Spijsvet speelt in zoverre geen rol, dat ook naar dit product slechts een geringe vraag bestaat. Dit is in overeenstemming met de vooroorlogse ontwikke ling. Ook voor 1940 werd hoe lan ger hoe meer margarine verkozen boven gesmolten vet. Wat de grondstoffenvoorziening van de margarine-industrie betreft is ons land in zekere mate afhankelijk van de import en wat eveneens een rol speelt van de toewij zing, die ons land ontvangt om óp de wereldmarkt te kunnen kopen. Voor een ander deel hangt de grondstoffenvoorziening af van de vangstresultaten van de „Willem Barentsz", die aan de Zuidpool onder de walvissen opereert. En deze resultaten zijn zeker niet on gunstig. Al bij al achten insiders de verwachting gewettigd, dat het de margarinefabrieken niet aan grondstoffen zal ontbreken. Aan de betreffende commissie is het intussen om het juiste cijfermate riaal in te zamelen, waarop het ministerie een vérstrekkende be slissing als de opheffing van de boterdistributie is, verantwoord zal kunnen achten. DE TOESTAND TE DJOGJA BATAVIA, 5 Maart. Aneta's speciale correspondent in Djogja meldt, dat bij zuiveringsacties in en rondom de stad de bekende communistenleider Moh. Jusuf is gearresteerd. Mevr. Sukarno en mevr. Hatta hebben thans op mi litair verzoek het paleis van Su karno, waar zij geheel vrijwillig verbleven, verlaten. De beide da mes genoten algehele bewegings vrijheid. Mevr. Sukarno verklaar de tegenover Aneta, dat zij geen plannen had om naar Banka te vertrekken. Zij zeide dat zij goed was behandeld en geen enkele klacht had. Zij wacht thans op bericht van haar echtgenoot' met wie zij geregeld contact onder houdt. NEDERLANDS SCHIP AAN DE GROND LONDEN, 6 Maart. (AFP) Het Nederlandse vrachtschip ,,Fi- ducia" is voor de kust van Yorks hire tijdens een sneeuwstorm aan de grond gelopen. De bemanning, van wie een lid gewond is, is er in geslaagd het schip weer los te krijgen en de haven van Whitby binnen te brengen, waar het ge repareerd zal moeten worden. De romp van het schip is beschadigd en de lading verloren gegaan. Het schip was op weg naar West Hartlepool. Volgens Lloyd's re gister is het schip eigendom van S. Brouwer en te Groningen ge registreerd. Het meet 148 ton. ERNSTIGE AUTOROTSING OP DE DAM Zondagmorgen zijn op de Dam te Amsterdam een bestelwagen van de stadsreiniging en een taxi zodanig met elkaar in botsing ge komen, dat beide wagens totaal werden vernield. De inzittenden, de twee chauffeurs, zijn er be trekkelijk goed afgekomen. De bestuurder van de stadsreinigings auto kreeg een hoofdwonde en moest in het Wilhelminagasthuis worden opgenomen. Zijn toestand is evenwel niet ernstig. De taxi chauffeur kwam met de schrik vrij. De oorzaak van het ongeluk is het niet verlenen van voorrang door de stadsreinigingsauto, die komende van het paleis voor een tram langs het Rokin wilde krui sen. Een taxi welke gelijk met de tram opreed greep de 'bestelauto in de flank en deed deze over de kop slaan. De wagen kwam voor het Damplantsoen op het trottoir I terecht. Vijftienhonderd ton huiden en 800 ton looistof waren aan boord van het Poolse vrachtschip „Katowice" dat Dinsdag op de Wes tergronden bij Terschelling in de zware Noordooster storm aan de grond liep en doormidden brak. Met achterlating van al hun bezittingen konden de 26 opvarenden zich met de reddingboot „Brandaris" van de N.Z.H.R.M. in veiligheid brengen bij een der moeilijkste reddingen der laatste jaren. - Het gebroken schip BATAVIA 5 Maart. Het Bata- viasch Nieuwsblad schrijft heden in een hoofdartikel naar aanleiding van het verzoek van India tot vlie gen over Indonesisch gebied: Het verzoek van India om over deze archipei 'V vliegen zal bij velen de indruk kunnen wekken van bruta liteit wat de Duitsers noemen „unverfrorenheit" wanneer men het beziet in verband met de een zijdige en trouwenloze contract breuk welke even te voren dit zelfde India pleegde ten aanzien van de vergunning tot vliegen over Indisch gebied. Maar in onze wereld waarin trou weloosheid bijzonder hoog geno teerd staat en aanspraak maken kan op vrij alzijdige steun en aan moediging om niet te zeggen kruiperigheid daar moet men zich al weer niet te sterk verbazen oygr deze mentaliteit van dit pas geboren rijk. Wij voelen ons thans na dit nieuwste staaltje van arro gantie evenwel verplicht tot een onthulling, die wij tevoren in de pen gehouden hebben. Het is juist om thans melding te maken van een ander verzoek het welk kortgeleden via de Indische consulgeneraal aan de regering van India werd gericht namelijk om een aantal zeer zwaar gewonde Nederlandse militairen over Indisch grondgebied zeer snel naar Neder land te mogen brengen. Het ver zoek werd domweg geweigerd. Dat dit India vlak daarop de treurige moed heeft om dit verzoek te doen vervult ons met gevoelens die zeer dicht grenzen aan walging". De „Nieuwsgier" merkte naar aanleiding van dit verzoek van India op: „Het zou niet aardig zijn om dit van ondernemingsgeest ge tuigende verzoek van de hand te wijzen. Het wachten is nu op een voorstel van India om deze lijn door te trekken naar Schiphol." Garry Davis naar Nederland? Als de Nederlandse regering geen bezwaar maakt, bestaat de mogelijkheid, dat wereldburger no. 1, Garry Davis, in April a.s. naar ons land komt. De bond van wereldburgers, afd. Nederland, heeft n.l. een telegrafisch verzoek aan de Nederlandse regering ge richt om Davis voor de maand April een verblijfsvergunning voor ons land te verstrekken. Als dit verzoek wordt ingewilligd, zal Davis een tiental lezingen houden in verschillende plaatsen van ons land.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 3