De politieke structuur der wereld
wordt steeds ingewikkelder
Nederland blijft afhankelijk
De vervanging van Boelganin
van betrekkingen met Indonesië
De Zuid-Sumatra-conferentie
te Palembang geopend
NEDERLAND BOVEN ZWOLLE
Aartsbisschop van Quebec
in ons land gearriveerd
pen naar maat
irn
CHOONMAAK!
r LUXE AUTO
DE VRIES,
Ook Frankrijk weet ervan mee te praten
heeft moeilijkheden met zijn Unie
Indo-China is het zwarte schaap
Nieuwe koloniale koers
en
Jerusalem
Gesneuveld
in Indonesië
Nieuw mysterie van het Kremlin
Directeur Jaarbeurs geeft zijn mening
Streven naar eenheid
Regionale vrijheid leidt tot groter
volkskracht
VERWACHTING
d door het K.N.M.I. te
lig van Zaterdagochtend
'avond.
IOUDEND ZACHT
veer met weinig wind
woiKing. AanvanKeUJK
ijk nevel ol mist. on-
dezelfde temperatuur
dag.
ERENAPPÈL 1949
oor de derde maal, dat
Amsterdam, Haarlem
elder van de Jongeren-
e in de Katholieke
j de jeugd van Noord-
jeen roepen voor een
ppèl in Amsterdam. Dit
vinden op Zondag 27
ie grote zaal van Kras-
aanvang 2 uur. Als on-
s ditmaal de keuze ge-
drie aspecten van een
vraag m het hart van
re: Hebben wij nog toe
ondervoorzitter van de
kspartij, de Heer Ch.
ïrgemeester van Arn-
ekt over: „Is er werk
Mej. dr. M. Klompé,
■de bij de UNO, over:
Ie voor ons?" en tot be-
dan een der jongeren
Peters stelt de vraag,
werk en vrede hebben,
k een huis voor ons is.
iaarop het antwoord, dat
in talloze gesprekken
5 jeugd,
zaal zijn nog kaarten
ar. Ook ouderen heb-
perkte mate toegang.
R-CONFERENTIE
P 30 MAART?
'IA, 26 Maart (Aneta).
issie der Verenigde Na-
Indonesië heeft besloten
n in het Indonesische
it te nodigen tot deel-
m besprekingen volgen-
te Batavia onder auspi-
de commissie,
meldt nader, dat de
Woensdag 30 Maart als
gsdag van de besprekin-
n de Republikeinse en
Ise delegatie heeft voor-
)URG, 25 Maart (A.P.).
Mary is Vrijdagavond
■Qoraanstaande diplomaten
naar New York vertrok-
r de passagiers bevinden
ritse minister van buiten-
:en, Ernest Bevin, Andrei
de Russische vice-minis-
mitenlandse zaken en de
Russische U.N.O.-delega-
erd door 14 andere Rus-
zeld. De Belgische pre-
Henri Spaak en Joseph
minister van buitenlandse
Luxemburg.
zag er zeer vermoeid uit
herhaalde malen rusten
lar zijn kajuit. Bevin ver
in de journalisten, dat
oeidheid te wijten was aan
1 van asthma.
amverkeer te Berlijn
leentelijke vervoersdienst
i heeft voorgeschreven,
stuurders en de conduc-
trams, die de grens tus-
en West-Berlijn passe-
den uitstappen en de
n ander trampersoneel
dat over ander geld
Deze maatregel vloeit
het feit, dat de westelijke
enig wettige betaalmid-
'est-Berlijn is geworden.
ïw MANTEL of japon
ar ieder gewenst model.
ÏKLEDING uw adres
[andeur ravenstr. 6A
o gmdervakgroep opkopers van
ude materialen en afvalstoffen
lMAAR en omstreken
r uwer beschikking.
>t zal U meevallen!
TELEF. 4237—4287
(Van een bijzondere medewerker)
^NE VERHOUDING van Nederland tot Nederlands-lndië was
L/ voor de oorlog eigenlijk simpel geregeld. In de betrekkingen
tussen Nederland en xijn overzeese gebieden was er niets van
de bonte verscheidenheid, die altijd het kenmerk geweest is
van het Britse wereldrijk. Het Nederlandse Koninkrijk was ook
eenvoudiger van structuur dan het Franse imperium. Frankrijk
maakte in zijn overzees gebied onderscheid tussen ,,oude" en
„nieuwe" kolonies, het had te doen met protectoraten, mandaat
gebieden en overzeese departementen. Nederland kende eigenlijk
maar twee vormen van overzees bestuur, waarvan het ene gelding
had in de West-en het andere in de Oost.
Wat er ook uit de Indonesische
smeltkroes te voorschijn komt, een
ingewikkeld bouwsel wordt het in
elk geval en de onderlinge samen
hang der delen zal niet gemakkelijk
te onderscheiden zijn. Het woord
„souverein" zal in de teksten in
twee of drie betekenissen gebruikt
worden. Of het een „diKitere" of
een „magere" unie wordt, het
wordt in elk geval een experiment,
waarvan de deugdelijkheid eerst
na verloop van tijd blijken kan. Het
schijnt aan onze kant een van de
grootste moeilijkheden voor het
aanvaarden van deze „nieuwe orde"
te zijn, dat we niet graag experi
menteren willen, maar een scherp
omlijnde opzet willen ontworpen en
doorgevoerd zien. Wij zijn bang voor
het onzekere.
Er zal niets anders opzitten dan
die angst te overwinnen. Ook
Frankrijk heeft zijn voorkeur voor
koel beredeneerde en zuiver ver
standelijk opgezette staatsinstellin
gen moeten opgeven, toen het .zijn
imperium hervormde na de laatste
oorlog. Ook hier zien we nu een
bonte veelheid, die nog bonter gaat
worden, wanneer het pas gesloten
accoord met de ex-keizer van An-
nam werkelijkheid wordt.
De Franse Unie, omlijsting
van het nieuwe Franse Rijk
DE CONSTITUTIE van 1946 ver
deelt het Franse grondgebied
twee delen: dat der Franse Repu
bliek en dat der „geassocieerde ge
bieden en staten. De „geassocieerde
gebieden" zijn de vroegere Duitse
kolonies van Togo en Kameroen, die
niet zonder meer bij het overige
Franse grndgebied gevoegd worden,
omdat ze formeel onder de Verenig
de Naties als opvolgster van de Vol
kenbond staan. De geassicieerde sta
ten zijn landen als Marokko en Tu
nis, waarvan de vorsten een bondge
nootschap met Frankrijk hebben
aangegaan en die onder Franse be
scherming staan. Indo-China, dat
volgens de Franse bedoelingen in
wendig ook weer uit een unie van
autonome gebieden zou bestaan, was
verondersteld, zijn plaats in te ne
men onder de geassocieerde staten,
maar heeft daartoe nog geen lust
getoond.
Zover is het alles nog erg een
voudig. Ingewikkelder wordt het als
men gaat vaststellen, dat de andere
helft van het rijk. het grondgebied
der „Franse Republiek" ook weer
uit onderling zeer verscheiden delen
bestaat. Er is zo iets als een Repu
bliek in engere en brede zin.
De Republiek in engere zin, dat is
Frankrijk in Europa met de over
zeese departementen: Algiers, de
Franse Antillen, Frans Guyana en
het eilandje Reunion, ver weg in de
Indische Oceaan. De Franse Repu
bliek in bredere zin, omvat al deze
gebieden plus de kolonies onder
rechtstreeks gezag. Dat alles maakt
deel uit van de Republiek, die door
de Constitutie nog altijd genoemd
wordt „une et indivisible".
Als we hiermee, de structuur der
Franse Unie doorgrond hadden, kon
den we tevreden zijn. In werke
lijkheid komen er binnen het zo
even geschetste kader nog allerlei
kleurschakeringen voor de dag. De
overzeese departementen van Al
giers zijn in een enigszins andere
positie dan die van de Antillen. Me
nig gebied is niet tevreden met de
plaats, die het in de rangorde van
onderdelen gekregen heeft en
streeft hogerop. Madagascar was
verleden vol onrust en een groot
proces tegen volksvertegenwoordi
gers wegens samenzwering tegen de
Franse staat heeft er maanden de
gemoederen bezig gehouden. Frank
rijk voelt er wel voor koloniën te
promoveren tot departementen,
maar de kolonies geven er gewoon
lijk de voorkeur aan bevorderd te
worden tot geassocieerde staten.
Tussen dat alles door komt nu de
ex-keizer van Annam die vcor
Indo-China nog weer een andere
status bedongen heeft.
Indo-China het zwarte
schaap in de Unie.
Met een gewone plaats in de Unie
is Indo-China van de aanvang af
niet tevreden geweest. Het nationaal
MORGEN klinkt het orqél
weer in de Mis. Dat is een ge
heel eiqen aewaarwordinq. Er
loopt iets door ons heen, iets
blijs, iets feestelijks! Zondaq
„Laetare", Zondaq „Verheuq
u", heet de vierde Zondaq in
de Vasten. Zich verheuqen, blij
zijn, omdat wij katholiek zijn,
omdat wij qeroepen zijn tot het
ene, ware geloof, omdat wij
qedoopt zijn, ja dat alles is
voor ons een reden tot blijheid
en dankbaarheid. We zeggen
wel eens lachend, dat het „ge
makkelijker" is om niet-katho-
liek te zijn of dat het „roomse"
qeloof een „duur" qeloof is,
maar we zijn maar wat blij dat
wij kinderen zijn van die Moe
der-Kerk, het ware Jerusalem,
de stad van God. Laat die blij
heid uitstralen in ons leven als
katholiek, in onze qoede wer
ken en beoefening van de
deugd.'
M/ r""
verzet tegen elk herstel van de
vroegere Franse machtspositie was
er zo sterk, dat ook het inzetten
van een belangrijke troepenmacht
waarbij Frankrijk nooit door bui
tenlandse invloed gehinderd gewor
den is, zoals Nederland in Indone
sië niet hielp. Dit wordt begrij
pelijk, als men weet, dat diep in
het binnenland het Franse koloniale
gezag nooit in die mate orde en
rust heeft kunnen handhaven als de
Nederlanders het deden tot in de
uiterste hoeken van de archipel.
Frankrijk zag er tegen op, een ko
loniale oorlog in grote stijl te gaan
voeren. Wel versterkte het zijn le
ger met duizenden van vroegere
Duitse soldaten, die in het vreemde
lingenlegioen dienst namen hoe
zeer de Fransen dit ook ontkennen
maar was Indo-China het waard,
zoveel geld en bloed te riskeren?
Frankrijk's beste kansen liggen in
Afrika. Indo-China zou wel eens
meer last dan voordeel kunnen
blijken in de eerstkomende jaren.
Merkwaardig is het hoe pessimis
tisch Franse deskundigen op kolo
niaal gebied zijn over de kolonie
in het Verre Oosten. Geheel tegen
de gewone Franse geestesgesteld
heid in, noemen ze openlijk tegen
over buitenlanders dat gebied ver
loren. In hun gedachten hebben ze
het reeds afgeschreven.
Daarom zijn ze in hun conces
sies aan de ex-keizer ook zover ge
gaan, dat ze Indo-China een status
toegezegd hebben, die het eigenlijk
buiten de Franse Unie plaatst. In
die structuur past een zelfbestu-
rend gebied met eigen buitenland
se vertegenwoordiigng. met Domi
nion-status, in het geheel niet.
Een nieuwe koers in Franse
koloniale opvattingen
De uiterlijke hervorming van het
Franse koloniale rijk gaat gepaard
met een totale koersverandering
in de ten opzichte van de inheem
sen te volgen culturele politiek.
De ommezwaai hierin is zo groot,
dat men van een revolutie spreken
kan. Het is altijd een der grond
beginselen van het Franse denken
geweest, dat de cultuur van het
moederland zoveel voortreffelijker
dan enige andere, dat het voor elk
niet-Fransman een voorrecht moest
zijn, aan die cultuur geassimileerd
te worden. Tientallen jaren lang
heeft men getracht van Afrikaanse
negers en Annamieten gekleurde
Fransen te maken naar taal en be
schaving. Deze assimilatie-politiek
is nu opgegeven. Na tientallen ja
ren van taai doorzetten zijn de
resultaten toch te mager gebleken.
Enkele belangrijke figuren zijn uit
de Frans-opgevoede negerkringen
voortgekomen, maar de grote mas
sa der koloniale bevolking kon zo
nooit bereikt worden. Voor ons is
het interessant te constateren, dat
Frankrijk met deze ommezwaai de
zelfde weg gaat inslaan op cultu-
reel-koloniaal gebied, die Neder
land al meer dan een eeuw gele
den. is opgegaan.
De regering maakt bekend
dat tot haar leedwezen de
volgende verliezen in Indo
nesië zijn gerapporteerd:
Kon. Landmacht:
Gesneuveld 6 Maart 1949:
korp. G. Breteler uit En
schede. Overleden t.g.v. oor
logsverwonding op 8 Maart
1949: sold. Ie kl. P. t. Bas-
tiaanssen uit Breda. Over
leden t.g.v. oorlogsverwon
ding op 10 Maart 1949:
wachtmeester Jhr. J. B. D.
Tulleken uit Amsterdam.
Overleden t.g.v. oorlogsver
wonding op 14 Maart 1949:
serg. G. J. M. Oude Tanke
uit Hengelo (O.). Gesneu
veld 15 Maart 1949: sold. Ie
kl. H. Verweij uit Enschede
(O.). Gesneuveld 17 Maart
1949: 2e It. C. Götze uit Am
sterdam; sold. H. Goudappel
uit Rozenburg (Z.H.); korp.
A. Hannewijk uit Heinkens-
zand (Z.); sold. Ie kl. H. M.
van Meel uit Middelburg:
korp. J. J. Wester uit Bever
wijk. Gesneuveld 18 Maart
1949: le It. K. Bakker uit
Schiedam: sold, le kl. J.
Vlielander uit Zuidland. Ge
sneuveld 19 Maart 1949: sold
J. Wouters uit Bladel (N.B.).
Kon. Ned. Ind. Leger:
Gesneuveld 16 Maart 1949:
korp. artie P. Krikke uit
Kortezwaag (gem. Opster-
land; le It. infie J. v. Wol-
lingen uit Amsterdam. Over
leden t.g.v. oorlogsverwon
ding op 19 Maart 1949: sergt.
maj. instr. infie J. Klap uit
Koudekerke.
n de Treveszaal van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat
te 's-Gravenhage heeft de Engelse minister van verkeer, Alfred
Barnes, aan zijn Nederlandse collega, mr. D. G. Spitzen, Vrijdag
ochtend een chèque overhandigd ten bedrage van 850.000 pond,
sterling. Dit bedrag, dat overeenkomt met 9 millioen guldens,
dient ter afdoening van vorderingen op de Engelse regering voor
het. verhuren tijdens de oorlog van een groot gedeelte der Neder
landse koopvaardijvloot. Minister Spitzen (links) neemt de
chèque in ontvangst van minister Barnes.
Het rechtse blad „L'aurore"
noemt de vervanging van Boelga
nin door Wassilefsky „een nieuw
mysterie van het Kremlin". „Steeds
meer, aldus sehrijft het blad, ver
zamelt Stalin zjjn getrouwen om
zich heen in het politieke bureau,
door hen te ontheffen van hun
ministeriële functies en deze over
te dragen aan mannen, die minder
belangrijk zijn in de partij.
Binnen het politieke bureau be
waart de schitterende heerser van
het nieuwe Rusland zijn vrijheid
van beweging, hij legt zijn beslis
singen op en laat ze uitvoeren door
gehoorzame, onderworpen dienaren.
Tegenover het Atlantisch Pact en
Tito verstevigt Rusland zijn positie
en unificeert het binnenlands be
stuur. Wassilefsky, van wie gezegd
wordt dat hij een goed uitvoerder
is zonder oorspronkelijke ideeën, is
precies de juiste man".
Spoorwegen in Sovjetzóne
worden staatseigendom
De staatsspoorwegen in de Sov
jet-zóne zullen met ingang van
1 April alle particuliere spoorweg
maatschappijen in deze zone over
nemen, aldus maakt de Duitse
economische commissie bekend.
Peiping hoofdstad van het
communistische China
NANKING, 25 Mrt (A.F.P.)
De communisten hebben van he
den af Peiping als hun hoofdstad
aangewezen.
Voor vertegenwoordigers van de
binnen- en buitenlandse pérs heeft
de directeur van de Kon. Ned. Jaar
beurs te Utrecht, mr. J. Milius, een
rede gehouden ter gelegenheid van
de a.s. opening van de 52ste Jaar
beurs. Hierin wees hij op de grote
betekenis van de Marshall-hulp, de
hoofdpijler waarop naar zijn me
ning het economisch herstel van
Nederland rust. Voorts maaktp mr.
Milius gewag van de verheugende
ontwikkeling van de industriële
productie en de energievoorziening.
Niet minder belangrijk is de ont
wikkeling van onze in- en uitvoer,
omdat het invoer-saldo zich in een
dalende lijn beweegt. In absolute
cijfers beliep het import-saldo voor
de kwartalen van 1948 achtereen
volgens 6i0 millioen, 564 millioen,
613 millioen en 467 millioen gulden,
zodat ook in absolute zin van een
gunstige tendenz kan worden ge
sproken. In dit verband kan worden
opgemerkt dat de invoer uit de
U.S.A., welke na de bevrijding een
sterke stijging vertoonde, over zijn
hoogtepunt heen is.
Mr. Milius betoogde dat, hoewel
Nederland verarmd uit de oorlog
is gekomen, ons land een belangrijk
nationaal bezit niet ontnomen is,
zijn arbeidskracht, kennis en drang
om de gevolgen van de oorlog te
boven te komen. Zij moeten zich
echter onbelemmerd kunnen ont
plooien. In het voortdurend streven
naar groter vrijheid op het gebied
van het maatschappelijk handelen,
zag mr. Milius de enige mogelijk
heid om in 1952/1953 in staat te
kunnen zijn een stabiel evenwicht
te bereiken. Het betalingsaccoord
dat in t l tober j.i. te Parijs werd
gesloten, kan in dit verband een
gunstig symptoom worden genoemd.
Een ander gunstig verschijnsel wordt
aangetroffen in de vorderingen die
zijn gemaakt met de uiteindelijke
verwezenlijking der Benelux-sa-
menwerking. al kan niet worden
ontkent dat in deze nog grote
moeilijkheden moeten worden over
wonnen.
De directeur van de Jaarbeurs
achtte de nog niet opgeloste kwes
tie Indonesië eèh ernstige teleur
stelling, ook voor de Nederlandse
economische situatie. Dit geldt te
meer, omdat men bij het verwezen
lijken van de voorwaarde aan het
Marshallplan verbonden, n.l. dat
Europa in 1952/B3 weer op eigen
benen moet kunnen staan, mede
dient te bedenken, dat de positie
van Europa en zeker van Neder
land, ook vroeger reeds voor een
aanzienlijk deel werd beheerst door
zijn betrekkingen met de overzeese
bezittingen.
Daarom, aldus mr. Milius, is het
zeer de vraag of ons land in 1952/53
in staat zal zijn weer op eigen
kracht voor zijn steeds groeiende
bevolking arbeid en brood te ver-
schallen en zijn oude positie in de
wereld in te nemen. Dit is in over
wegende mate afhankelijk van het
geen het in economisch opzicht van
zijn aloude betrekkingen met deze
landen overzee zal kunnen behou
den.
BATAVIA, 25 Maart (Aneta).
De conferentie voor Zuid-Sumatra
is Vrijdagochtend om half negen te
Palembang geopend. Vertegenwoor
digers van Djambi, Benkulen, de
Lampongs, Sumatera Selatan en af
gevaardigden der onlangs open ge
komen gebieden waren aanwezig.
De Wali Negara van Zuid-Sumatra
Abdul Malik sprak een rede uit,
waarin hij o.a. zeide, dat de inner
lijke betekenis der conferentie het
streven naar eenheid is.
Hij verwierp het provincialisme
en wees er op. dat gestreefd dient
HET GESPREK over de gewestelijke verscheidenheid in ons
land, dat in de bezettingstijd zijn oorsprong vond en ook na de
bevrijding grote belangstelling mocht ondervinden, ook van
velen, die tot nu toe hier afwijzend tegenover stonden, heeft
vooral op de bijeenkomsten vqn Bakkeveen concrete gestalte
gekregen. In niet minder dan vier bijeenkomsten is hier nu na
de oorlog, het probleem van het regionalisme in verschillende
secties uitvoerig besproken en nu in het algelopen w^ek-end
was men zover gekomen, dat een aantal voorlopige conclusies
kon worden getrokken, aan de hand van hetgeen op de vorige
bijeenkomsten was besproken. Men heeft deze conclusies deze
week in ons blad kunnen lezen en daaruit kunnen constateren,
dat men hier niet getracht heefi er een soort allemansgading
van te maken, die iedereen kon bevredigen, maar men heeft
er wel degelijk rekening mee gehouden, dat een van de grondbe
ginselen van het regionalisme is, dat elk gebied zijn eigen visie
heeft, maar ook, dat hier tegenstellingen bestaan, die moeilijk
overbrugd kunnen worden, omdat wat de een wenselijk en
noodzakelijk acht, de ander, die aan de centralisatie vast houdt,
ontoelaatbaar acht.
Daarbij is men te Bakkeveen bij
het nemen van de conclusies ook
uitgegaan van de langzamerhand
hier in het noorden algemeen aan
vaarde mening, dat de provincies
boven Zwolle in hun groei en ont
wikkeling niet weinig geremd zijn,
omdat men in Den Haag maar al
te vaak uitging van de gedachte,
dat Nederland boven Zwolle eigen
lijk ophield.
Het was ook op deze grond, dat
het gesprek over het regionalisme
hier in het noorden, altijd vele en
eigen kanten had. Niet alleen omdat
de belangen van Groningen, Fries
land en Drente nu eenmaal anders
liggen dan die van Brabant en Lim
burg, maar vooral omdat men hier
in het noorden misschien niet min
der, maar wel anders, geleden heeft
onder de vaak al te centralistische
neiging van het westen, dat altijd
met een soort hautaine houding op
de provincie neerzag.
Hoe oud en tegelijk helaas ook
hoe actueel, is nog altijd de klacht
hier in het noorden, dat verschil
lende overheidswerken hier door
de landsoverheid niet met die
voortvarendheid worden aange
pakt, als de economische en so
ciale urgentie vaak vereisten en
zoals ook elders in het land wel
geschiedde?
De Groninger Commissaris der
Koningin heeft bij de opening van
de „Tentoonstelling Groningen 1948"
daarvan enkele sprekende voorbeel
den gegeven en de Groninger bur
gemeester heeft in zijn nieuwsjaar-
rede dit jaar, deze klacht niet al
leen onderstreept, maar er een aan
tal grieven aan toegevoegd, die
speciaal de stad Groningen raken.
Het is niet de zucht om deze
klachten telkens weer op te halen,
onniellW
in de pen geeft, maar het is o.i.
noodzakelijk dit voorop te zetten ten
einde een juist begrip te krijgen
van de conclusies, welke op het
jongste week-end in Bakkeveen,
zijn agnvaard. En het is toch ook
de grote verdienste van deze vier
Bakkeveense congressen geweest,
dat hoewel deze achterstelling voor
velen hier bewust of onbewust de
aanleiding was, om te getuigen van
hun provinciaal besef, zij deze
klachten zoveel mogelijk uit de dis
cussie hebben geweerd en in de
conclusies helemaal. Want deze
grieven, hoe juist op zich zelf ook,
kunnen de kern van de kwesties
waarom het gaat, alleen maar ver
troebelen.
De Kern
De kern van het regionalisme is
en moet zijn. dat men het gevoel
heeft niet zelf de dingen te mogen
doen, die men hier doen moest,
omdat men daartoe door de aard
der omstandigheden veel meer ge
ëigend is, dan de bestuurders in
Den Haag, die van de provinciale
behoeften, wensen en mogelijkheden
weinig of niets kennen.
Het Groninger lid van Ged. Sta
ten de heer Bolkestein heeft daar
in de sectie „Financiën" nog eens
duidelijk op gewezen en dit ook in
de financiële resolutie weten vast
te leggen, dat men ook de provin
cies een veel grotere financiële
zelfstandigheid moet geven dan
thans het geval is. Dat niet Den
Haag de provincie Friesland moet
financieren, maar dat dit in Leeu
warden moet gebeuren. Niet om
dat Den Haag Friesland stiefmoe
derlijk hier behandelt, maar om
dat het college van Ged. Staten
in Friesland voor deze taak veel
meer geëigend is en het dus daar
veel heter gebeurt,
rut r!n nok de fundamentele
stelling van al de resoluties, die in
Bakkeveen zijn aangenomen, dat
meer regionale vrijheid zal' leiden
tot grotere volkskracht en dat te
veel centralisatie hier verslappend
werkt op elk gebied.
Hiermee heelt men in Bakkeveen
de juiste grondslag gegeven aan ge
zonde regionalisme, dat irhmers niets
anders wil, dan de toepassing van
het bekend subsidiariteitsbeginsel,
dat vooral ons katholieken na aan
het hart ligt n.l. „dat wat door klei
ne lichamen van ondergeschikte
rang kan worden verricht en ver
schaft worden, niet aan grotere mag
worden opgedragen".
Dit beginsel geldt niet alleen op
staatsrechterlijk of staakundig ge
bied, maar dit is ook gezond voor
Mr. dr. J. Linthorst Homan,
president van het Nationale
Plan en een voorvechter van
het regionalistisch streven
heel het gewone leven, heel de com
plexen van levensgewoonten, voor
heel datgene wat voor een levend
volk zijn levensstijl en zijn cultuur
is.
De wens, het rechtsgevoel op dit
terrein ligt diep in ons volk ver
ankerd en het is dan ook altijd-de
fatale vergissing van de centralisatie
geweest, dat men de psychologische
kracht van dit rechtsbewustzijn van
een volk heeft onderschat. Gelijk
de enkeling altijd om vrijheid zal
roepen na een periode van dwang,
zo zal het verlangen naar decentra
lisatie steeds weer opstijgen in ver
weer en afweer tegen een sfeer van
centralisatie.
Geen separatisme
Er is nog iets op deze Bakkeveen
se congressen duidelijk naar voren
gekomen, waarover wij ons van
harte verheugen nl. dat geen rëgio-
nalist er aan denkt een separatis
tische gedachte te propageren. Met
nadruk verklaarde de Friese beer
Piebenga in zijn voordracht over de
achtergrond van het regionalisme,
dat het dwaasheid is om regionalis
me in één adem te noemen met se
paratisme, omdat geen enkele regio-
nalist ook maar denkt aan enige
vorm van afscheiding. Men is juist
voorstander van het regionalisme,
omdat men juist op die wijze meent
de nationale saamhorigheid zo sterk
mogelijk te maken. Alleen wanneer
men in Den Haag steeds doof zou
blijven voor de zo gerechtvaardigde
verlangens en eisen van de regio-
nalisten, dan zou op de duur de ont
stemming daarover tot anti-natio
nale gevoelens kunnen leiden, maar
de oorzaak daarvan zou men dan
niet in de provincie, maar in „Hol
land" moeten zoeken.
Terecht constateerde de heer Pie
benga, dat het hoogste doel van het
nationale leven in de Nederlanden,
nooit kan zijn een gemakkelijke en
goedkope eenheid, vooral met het
oog op het komende Benelux ver
band. Vooral nu heeft een uiterlijke
harmonie weinig waarde, maar heb
ben wij dringend nodig een eerlijke,
mannelijke strijd om het echt spon
tane leven, de wezenlijkheid en het
karakter. Er is hier in alle drie pro
vinciën Friesland, Groningen en
Drente een opleving van de bevol
kingsbelangstelling voor de eigen
gewestelijke geschiedenis, er- is ook
bij aile drie een groeiende belang
stelling voor eigen taal en dialect.
Maar een enghartig provincialisme,
een zich isoleren van andere Neder
landers betekent dit alles in geen
enkel opzicht.
Friesland is cultureel het. sterkst
„eigen", hier leeft een .liefde voor
het heitelan fel, sterk, eigen, emo
tioneel, zoals de Fries hu eenmaal
is. De Groninger is wat nuch
terder en realistischer en ook de
Drent uit zich minder passioneel dan
de Fries.
Maar de liefde voor het eigen ge
west is de Groninger en de Drent
niet minder aangeboren dan de
Fries en de achterstelling wordt
door hen niet minder grievend ge
voeld.
Reeds enkele jaren geleden stelde
mr. J. Linthorst Homan de vraag:
Zijn deze 3 provincies gezamenlijk
het Noordelijk erf of zijn het niet
meer dan drie provinciën boven
Zwolle, een stukje aanhangsel van
Nederland?"
Hoe men deze vraag in Den
HAAG beantwoordt, zullen we
hier in het midden laten, maar wel
kunnen we met grote nadruk cn
zekerheid verklaren, dat de Frie
zen, Groningers en Drenten zich
niet minder Nederlander voelen,
dan de „Hollanders". Vandaar mis
schien, dat de vaak hautane hou
ding van de regeerders in Hol
land hen zo diep treft.
De resoluties nu in Bakkeveen
aangenomen, zijn een eerlijke en
loyale poging om de tegenstellingen
hier te overbruggen en het goede
recht, maar ook het nationale ka
rakter van het hier heersende re
gionalisme, duidelijk tot uiting te
brengen.
Zal men in Den Haag dit begrij
pen en met deze wensen, die weinig
minder zijn dan een ,,cri du coeur"
loyaal tegemoet treden?
Het noorden ziet met >belangstel-
ling de reactie op de resoluties van
Bakkeveen, door Holland tegemoet.
J. H.
te worden naar een federalistische
eenheid, en niet naar een federa
listische verdeeldheid. De betekenis
van de conferentie voor geheel Su
matra te Medan achtte hij te liggen
in het streven naar staatkundige
eenheid, met toepassing ener gelei
de democratie.
De fungerend Commissaris van de
Kroon, jnr. H. J. Wijnmalen, bracht,
sprekend namens de Hoge Verte
genwoordiger van de Kroon, diens
beste wensen over voor het geluk
kige initiatief van Zuid-Sumatra,
waardoor lang-verbroken contacten
weder worden hersteld.
De afgevaardigden van verschil
lende gebieden belichtten het stre
ven naar samenwerking. Een
voorstel, om een infofmele bespre
king over de conferentie te Medan
in besloten vergadering te houden,
werd met applaus begroet.
De afgevaardigde voor Benkulen
uitte de wens van Benkulen om deel
uit te maken van de Negara Suma
tera Selatan. De afgevaardigde van
de Lampongs gaf de wens te ken
nen, dat de Lampongs een Daerah
in deze Negara zullen worden.
HET AANTAL DODEN OP
MALAKKA
SINGAPORE, 25 Mrt (Reuter)
Blijkens een officiële verklaring
zijn tot eind Februari 8 maan
den na afkondiging van de nood
toestand in Malakka 479 op
standelingen gedood, onder wie
462 Chinezen en twee Indiërs. 353
opstandelingen werden gevangen
genomen. 362 burgers en 130 man
politie werden gedood, terwijl 145
man van de politie werd gewond.
Nu Boelganin van zijn functie als
minister van de gewapende macht
is ontheven, beheert nog slechts een
lid van het politburo Alexei Ko-
sygln, minister van lichte industrie
een ministerportefeuille.
Kosygin en Maxim Saboerof, het
pas benoemde hoofd van de staats
commissie voor planmatige econo
mie, zijn de enige vice-voorzitters
■van de raad van ministers, die por
tefeuilles beheren.
NOG 12.000 NEDERLANDERS
IN DUITSLAND BEGRAVEN
Met medewerking van de Franse
en Belgische missies in Berlijn is
de dienst identificatie en berging
er in geslaagd tot nog toe vijf
transporten met de stoffelijke
overschotten van ongeveer 300
Nederlanders, die in Duitsland om
het leven kwamen, naar Neder
land over te brengen.
Deze resten werden in Berlijn
geïdentificeerd door een peloton
van deze diehst, dat reizen maakt
in de Russische zóne om gegevens
te verzamelen over daar begraven
landgenoten.
Per auto worden de stoffelijke
overschotten via Beek in Limburg
naar Amersfoort gebracht, waar
zij in de dodenhal in het voormalig
concentratiekamp worden opge
baard tot de familieleden van de
overledenen, die onmiddellijk in
kennis worden gesteld, hebben
bericht waar zij hun verwanten
willen begraven: op een eigen
kerkhof of op het grote ere-kerk-
hof te Loenen op de Veluwe. Twee
bloemenveilingen in Aalsmeer
stellen gratis planten en bloemen
ter beschikking. De dienst identi
ficatie en berging werkt hard om
de ongeveer 12.000 Nederlanders,
die nog in Duitsland begraven
liggen, op te sporen. Verwacht
mag worden, dat in de naaste toe
komst regelmatig transporten zul
len arriveren. Er zijn op 't ogen
blik besprekingen gaande om ook
de Britse zóne in het onderzoek
te betrekken.
„VOLENDAM" MET TROEPEN
NAAR INDONESIË
De „Volendam" is Vrijdagmid
dag naar Indonesië vertrokken. In
de loop van de dag hebben zich
1600 man troepen ingescheept, be
staande uit een klein detachement
K.N.I.L., een iets groter detache
ment marine en voor het overige
leden van de koninklijke land
macht. Ook bevindt zich aan boord
het gezelschap Dick Gabel, dat
enige maanden een tournee langs
de buitenposten zal maken en ook
aan boord enige voorstellingen zal
geven.
ABDUL KADIR NAAR
LAKE SUCCESS
BATAVIA, 25 Maart (Aneta)
Heden is het officieel besluit af
gekomen, dat Abdul Kadir en
Kadarman deel zullen uitmaken
van de Nederlandse delegatie bij
de Assemblee der Verenigde 'Na
ties. Zij vertrekken morgenavond
per vliegtuig via Nederland naar
Lake Success.
Kadarman, die vroeger hoofd
politieke zaken van het republi
keinse ministerie van binnenland
se zaken was, is bij besluit van de
H.V.K. ter beschikking gesteld van
de directeur van het kabinet van
de H.V.K.
GROEP ARTS SLUIT ZICH
AAN BI] K.V.P.
Blijkens mededeling van het be
stuur van de afdeling Tilburg van
de Katholieke Volkspartij hebben
in de afgelopen weken besprekin
gen plaats gehad tussen genoemd
bestuur en de groep Arts. Deze
hebben er toe geleid, dat de lei
dende figuren van de groep Arts
zijn toegetreden als lid van de
K V.P. Dit besluit is genomen, om
dat in de politieke opvattingen
van de K.V.P. en de groep Arts
principieel geen verschil is en bij
de tegenwoordige omstandigheden,
zo zegt genoemd bestuur, de ka
tholieke eenheid vooral ook op
portiek gebied noodzakelijk is.
Vrijdagmiddag om half vijf arri
veerde Mgr. Roy, aartsblssehop van
Quebec (Canada) aan de Belgisch-
Nederlandse grens te Putte. Hij
werd uit België uitgeleide gedaan
door de Canadese ambassadeur al
daar en aan de grens verwelkomd
door de Canadese ambassadeur in
Nederland Pierre Dupuy, die ver
gezeld was van de militaire attache
kolonel H. E. T. Doucet.
Alvorens de aartsbisschop plaats
nam in de auto van de Canadese
ambassadeur om -zich naar Bergen
op tZoom te begeven, zegende hij de
vele moeders met kinderen, die
zich nabij het grenskantoor opTT)ei-
den. In Bergen op Zoom begaf het
gezelschap zich naar de Canadese
begraafplaats, waar bur meester
ir. H. Witte de bezoekers begroette,
hier was ook aanwezig de air su
perintendant Mac L. Leod, die het
toezicht heeft over alle Canadese
soldatenkerkhoven in Nederland.
De aartsbisschop verwijlde gedu
rende lange tijd op de begraafplaats.
Later begaf het gezelschap zich naar
het gemeentehuis van Bergen op
Zoom, waar door burgemeester
Witte een thee werd aangeboden
en waar de bisschop als herinnering
aan Bergen op Zoom een ets van
de peperbus (de stadstoren) ont
ving. Het gezelschap reisde hierna
naar Den Haag.
Vandaag bracht de aartsbisschop
in gezelschap van de Canadese am
bassadeur een bezoek aan de Cana
dese begraafplaats te Groesbeek bij
Nijmegen.
Op de Limburg-tentoonstelling, die op het ogenblik in „Arti et
Amicitiae" te Amsterdam wordt gehouden, staat een maquétte
van de St. Pietersberg bij Maastricht, zoals deze er over 125 jaar
vermoedelijk zal uitzien, nadat de concessie voor de mergel-
winning in dit natuurmonument zal zijn afgelopen. Een hoge wal
om een soort kratermeer, dat een watersportcentrum zal zijn,
met er omheen een riante villapark-aanleg.
