Hersteld van roets-roets ziekte
De Pater in de leeuwenkuil!
Daan is in ons midden!
AFDELING
Vrijdag 8 April 1949
PAG. 5
550
30<
«me collectie
Achter de romantiek gaat
de werkelijkheid schuil
Een WARME VOORJAARSZON koestert het Gooise land, dat
zich uitstrekt van de boorden van het blauwe IJsëlmeer
tot aan de grenzen van het oude Sticht en de plassen van
Loosdrecht en Kortenhoef. In deze schilderachtige dreven, waar
van een Anton Mauve in zijn Larense jaren de warme kleuren
op het doek penseelde, klopt het hart van het Omroepwezen.
Men had geen geschikter oord als centrum voor dit artistiek
bedrijf kunnen kiezen dan het land met de afwisseling van bos
en heide, van veengronden en plassen, van graanvelden en
weiden, van heuveltoppen en uitgestrekte polders langs de
meentgronden. Het radiowezen heeft op het Gooi een karakteris
tiek stempel gedrukt; Gooiland, dat isRadioland.
Militair overleg
Pact van Vijf
Pater Morlion O.P. ontmoet communisten
op debatingavonden
Togliatti gaat niet op uitdaging in
1,1
Manifest voor
onderwijsvrijheid
ilen, in crème
oot6-delig nest
sterk bierglas,
ct voor café's 23
:n, helder glas
uiting, slechts 99
attractie voor
1, per potje
r.soorten,zeer
pensionsl.10 dw
sllen, 3- en 1 vlams,
attractie,
idig 9.75 4
lit onze
E MODELLEN
5ETINTEN
IRDELIGE PRIJZEN
ngordijn
1 uit voorraad lever-
e kleur groen, voor
buitenwerk, per m2
f5.40
itting fauteuil
;tend f 19.75
theemuts
dessins, Jaarbeurs-
f6.50
:rassen
peciale aanbieding,
;ige gebl. damast
f 129.50
:as 1 pers. f 79.00
schermer
rima gevuld, jpgf^Q
latrasbeschermer, 2
f 12.50
ails
en nikkel, geheel
>er meter vanaf
f 1.75
LENTE IN RADIOSTAD
Het is voorjaar op de Hilver-
sumse Groest; de knoppen van de
kastanjebomen botten uit in volle
pracht en op het bankje, tegenover
hotel Gooiland, zitten weer als
ieder jaar, zodra de temperatuur
buiten het maar even toelaat, de
oudjes, die weken achtereen in de
wintermaanden hun heil moesten
zoeken achter de warme kachel.
In de parken en tuinen van
Radiostad is het nieuwe leven
ontwaakt en Hilversum de on
gekroonde hoofdstad van het
Gooi, herneemt weer die typi
sche cosmopolitische allures,
zoals in alle voorjaars- en zo
mermaanden; men krijgt er het
gevoel alsof het elke dag van
het jaar vacantie is.
Het komen en gaan van honder
den toeristen, die dwalen door de
lommerrijke lanen van het „dorp"
met de meer dan 80.000 inwoners,
en die een kijkje wensen te nemen
in het fraaie stadhuis, het „achtste
wereldwonder" en niet minder
nieuwsgierig zijn naar de inte
rieurs van de Radiokeuken, zij
koesteren daarbij heimelijk de
wens de „gewone Man" of een
ander belangrijk personage uit de
schare hunner microfoonfavorie
ten te ontmoeten geeft aan die
vacantiestemming dat eeuwig
heidskarakter.
Karavanen toeristen.
Uit alle windstreken van ons
landje en soms tot ver over de
grenzen trekken karavanen toe
risten, dikwijls met de meest ver
schillende soorten van rollend
materiaal, het Gooi binnen om te
genieten van een ongerept natuur
schoon en de wonderen der mo
derne techniek.
Zo ook dit voorjaar. De eerste
automobilisten en wielrijders heb
ben hun ronde reeds gemaakt en
het is de Hilversummers niet ont
gaan, dat ook ditmaal de charme
van hun woonplaats, waar zij met
recht trots op zijn, de vreemde
lingen bekoort.
De belangstelling van de bezoe
kers gaat op de eerste plaats uit
naar de geheimzinnige vertrekken,
van waaruit de muziek en het ge
sproken woord over de ganse aard
bol worden uitgezonden. Met
weetgierige blikken nemen zij de
fraaie tuinen en in gele baksteen
en glas opgetrokken studiogebou
wen in ogenschouw, als golden
het de tempels van Athene of de
Tuillerieën van Versailles De
nieuwsgierigheid van de bezoe
kers wordt weldra gevestigd op
de omroeper, de man wiens ver
trouwde stem men zo dikwijls
heeft gehoord. Komen de vreem
delingen eenmaal met het artistiek
element van Radiostad in aanra
king, dank blijken hun favorieten
slechts gewone inwoners van Hil
versum of Amsterdam te zijn, die
als normale mensen in hun vrije
tijd er de gewone liefhebberijen
op na houden en ook met hard
werken de kost moeten verdienen.
Men vergeet maar al te dik
wijls, dat achter de romantiek
van Radiostad de harde werke
lijkheid schuil gaat van de
noeste arbeid van een grote
groep mensen, die met hun zor
gen en moeilijkheden dagelijks
alle krachten inspannen om de
verwende smaak van de luis
teraars te bevredigen. -■
Romantiek en werkelijkheid.
Het is hier, evenals bij de film
en het toneel een romantiek, die
slechts bestaat in de verbeelding
van het grote publiek. De luis
teraar, die in zijn gemakkelijke
Een schilderachtig plekje in het Gooi. De grote afwisseling in
het Gooise landschap heeft altijd een bijzondere bekoring uitge
oefend op de kunstschilders, wat ook de oorzaak is, dat zovele
leden van dit gilde zich in de afgelopen tientallen jaren in de
Gooise dorpen hebben gevestigd. De schildersgemeenschap van
Laren geniet wijd en zijd een grote bekendheid en iedere zomer
worden tentoonstellingen gehouden, die honderden bezoekers
trekken.
stoel achteloos aan de knoppen
van zijn nieuwste „Philips" draait,
beseft doorgaans niet, hoeveel
moeiten, tijd en geld aan voorbe
reidingen van belangrijke uitzen
dingen worden besteed
Het is Lente in Radiostad en de
voorjaarsstemming is ook doorge
drongen tot de studio's waar de
samenstellers van de programma's
rekening houden met de gevoe
lens, die de mensen op dit tijdstip
van de wisseling der seizoenen be
roeren, want de taak van de mu
sici, de acteurs en de overige om-
roepartisten is en blijft de mens
heid, die onder zorgen gebukt gaat
in deze rampspoedige tijden, te
wijzen op het Schone, het Goede
en» het Ware, zoals het in de ge
velsteen: van het K.R.O.-gebouw
staat gebeiteld en daarbij Kan een
vleugje romantiek in de juiste zin
niet ontbreken en waarbij men
zoekt naar nieuwe mogelijkheden.
De Lente toch is de tijd van een
Nieuw Geluid, vooral in Radio-
land.
(GG.)
Felle brand te Enschede
Gisterenmorgen is een felle brand
uitgebroken in een magazijn van
lederwaren en sportartikelen van
de firma G. B. Walter aan de Zui
derhaven te Enschede. Het maga
zijn brandde geheel uit en een
aanzienlijke voorraad artikelen ging
verloren.
De brandweer slaagde er in de
winkel, die aan het magazijn grenst,
té behouden. De schade is groot.
De St. Vitustoren van de dekenale kerk van Radiostad. In het
vorige jaar werden de nieuwe klokken in de toren aangebracht
en hun bronzen stemmen'klinken evenals die van hun voor
gangers weer als vanouds over de Gooise landen.
Generaal Simonds op Soestdijk
H. M. de Koningin en Z. K. H.
Prins Bernhard zullen Vrijdagmid
dag op het Paleis Soestdijk de vroe
gere Canadese bevelhebber in Ne
derland, generaal Guy Simonds ont
vangen tezamen met de Canadese
ambassadeur in Nederland, de heer
P. Depuy en diens echtgenote.
Theeveiling te Amsterdam
Blijkens een supplement monster-
lijst van de Java- en Sumatra thee,
welke op Donderdag 21 April a.s.
te Amsterdam in veiling wordt ge
bracht, ïyordt het totaal voor de
gehele veiling; 5524 kisten Java thee
en 1834 kisten Sumatra thee.
DIENSTPLICHTIGEN
KWAMEN NIET VOOR DE
KEURING
De Haagse Rechtbank deed uit
spraak in de zaak tegen de twee
broers H. uit 's Gravenhage, die
geen gevolg hadden gegeven aan
de oproep om voor de lichting 1948
medisch gekeurd te worden. Hun
vader had hen verboden te gaan.
De Rechtbank veroordeelde bei
den tot een maand onvoorwaarde
lijke gevangenisstraf. De Officier
van Justitie had 10 maanden ge-
eist. De zaak tegen de vader werd
voor onbepaalde tijd aangehouden.
Voor de Rechtbank had hij ver
klaard dat hij zijn minderjarige
zonen om principiële redenen niet
in militaire dienst wenste te zien.
BILJART VOOR DÉ TELEVISIE
In de studio van Philips te Eind
hoven zullen de heren P. van de
Pol (wereldkampioen) en H. Metz
(kampioen van Nederland) een bil
jartdemonstratie voor de televisie
geven op Dinsdagavond 12 April
a.s. De radiospreker H. Keizer zal
een voorbeschouwing houden en 't
spel commentariëren.
Sanering bloempotfenhandel
Naar wij vernemen heeft de vak
groep „groothandel in glas, porse
lein en aardewerk" plannen om te
komen tot sanering van de handel
in grove bloempotten. Deze plan
nen hebben geen betrekking op de
handel in sierbloempotten (z.g.
cache-pots).
's-GRAVENHAGE. ,7 April.
De heden in de Treveszaal gehou
den besprekingen vormden een
voortzetting van het regelmatig
overleg, dat tussen de ministers
van Oorlog van de bij het Pact
van V aangesloten landen plaats
heeft, zoals dat tevoren plaats
had te Londen, Brussel en Parijs.
Aan deze besprekingen namen
van Nederlandse zijde deel: de mi
nister van Oorlog en Marine a.i.
Mr. W. F. Schokking, gen. maj. M.
R. H. Calmeijer, chef van het Ka
binet van de minister van Oorlog,
dr P. Schoenmaker, Ned. vertegen
woordiger in de Supply Board en
gen. maj. P. Doorman, Ned. verte
genwoordiger in het permanent mi
litair comité te Londen.
Frankrijk is bij de besprekingen
vertegenwoordigd door de minister
van Oorlog Ramadier, en diens chef
van het kabinet gen. Cherrières,
alsmede de generaal Balland en
commandant Ploix, België is verte
genwoordigd door de minister van
Oorlog lt. kol. Deofraitteur, kol. De
Soomer en prof. Janne.
Van Engelse zijde nemen aan de
besprekingen deel de minister van
oorlog A. V. Alexander, Air vice-
marshall E. C. Huddleston en sir
Harold Parker. Luxemburg is ver
tegenwoordigd door de minister van
Oorlog P. Dupong en kol. A. Ja-
coby.
Als waarnemers woonden voor
Amerika gen. maj. Kibler en voor
Canada brig. S. F. Clark de bespre
kingen bij.
HET Milaanse geïllustreerde weekblad „Tempo" beschrijft in
een artikel, getiteld „De pater in de leeuwenkuil" het
optreden van Pater Morlion O.P., president van de internationale
Pro Deo universiteit te Rome. Pater Morlion heeft in Rome zeer
veel opzien verwekt door zijn debatten op communistische
bijeenkomsten over onderwerpen als: „Het Vaticaan en het
Atlantisch Pact" en „Kardinaal Mindszenty Martelaar of
Misdadiger?" „Tempo' wijst er op, dat, alhoewel Pater Morlion
gehandicapt is door het feit, dat hij niet zijn eigen taal kan
spreken hij is een Vlaming hij er toch onmiddellijk in
slaagt de sympathie van zijn gehoor te winnen door „zijn joviale
houding en zijn brede lach'.
De goede humor, waarmede
Pater Morlion de communistische
aanvallen tegen hemzelf en de
Katholieke Kerk opneemt, heeft
zelfs indruk gemaakt op het com
tmunistische dagblad „Unita", dat
in zijn verslag van een van deze
debatten een kop gebruikt van
bijna een pagina breed en waarin
het schrijft: ..Wanneer hij geen ar
gumenten heeft, dan glimlacht hij
maar."
Togliatti gaat
uitdaging in.
Daar Pater Morlion tot dan toe
slechts gedebatteerd had met de
kleinere goden van de Communis
tische Partij, zoals Professor Enzo
Lapiccirella en Signor Sotgiu, een
advocaat, publiceerde hij in vele
bladen een open brief, waarin hij
de grote baas zelf uitdaagde, de
vroegere vice-Premier van Italië,
Palmiro Togliatti, secretaris-gene
raal der Communistische Partij
om zelf in debat te komen of een
„vooraanstaand lid te zenden van
de Uitvoerende Raad" (Politburo).
Alleen op deze manier, aldus
schrijft Pater Morlion, kan „de
communistische politiek op een
werkelijk gezaghebbende wijze
aangeboden worden."
Togliatti verklaarde in zijn ant
woord, dat eveneens wijd ver
spreid werd, dat de debatten be
langrijker waren voor de Romein
se Districtsraad van de Commu
nistische Partij dan voor het
hoofdbestuur en dat hij daarom de
open brief van Pater Morlion had
doorgezonden aan het districtsbc-
stuur. Toglatti stelde ook vast, al
dus de courantenverslagen, dat de
communistische sprekers „eerlijk
en objectief waren gebleven, maar
dat de Katholieke pers, zoals hij
had waargenomen, dikwijls had ge
toond. dat zij „gemakkelijk van ob
jectief debatteren overgaat naar be-
ledigincn en laster". Daarom, zo
zeide Togliatti, zag hij niet de nood
zaak er van in om „aan dergelijke
manifestaties van woedende en niet
al te goed opgevoede tegenstan
ders" deel te nemen.
Ofschoon Pater Morlion er dus
niet in slaagde om Togliatti over te
halen om zelf „in de leeuwenkuil
af te dalen", zijn brief leidde er
wel toe, dat de communisten sena
tor Öttavio Pastore zonden naar de
afdeling van Esquilinö om met Pa
ter Marlion te debatteren. Deze 'se
nator is journalist en de enige Ita-
I liaan, die op de rechtszitting van
EERTIEN DAGEN nadat onze speciale
V verslaggever Daan in het zenuw-
paviljoen was opgenomen, belandde hij op
de afdeling „Lichte Gevallen". Hier vier
den de patiënten opgenomen waarvan de
directeur altijd zei: Het is hollen of stil
staan, maar gevaarlijk zijn ze niet meer".
Onze Daan lag in het zonnetje en deed z'n
best het congres van „De Gehuwde Vrouw
In Schoonmaaktijd" te vergeten. De juiste
remedie leek hem het lezen van de Collec
tieve Arbeidsovereenkomst voor Journalis
ten. Bijzonder de passage waarin over de
vacantieregeling werd gesproken, kikkerde
hem zienderogen op. Zo opvallend was de
genezende werking van deze luttele regels
uit dit vermaarde boekwerkje, dat de con
trolerend geneesheer er van onder de in
druk kwam. Bij zijn dagelijkse ronde vroeg
hij Daan steevast „Heb je vanmorgen
pagina 24 al doorgenomen, m'n jongen?"
En als onze collega dan glimlachend het
beduimelde en stukgelezen boekje van de
beddeplank pakte, wist de dokter dat vol
ledige beterschap in zicht was. „Als ik
blauwe boezeroenen zie, is pagina 24 m'n
redding dokter". En dan knikte de specia
list begrijpend.
Op een zonnige morgen mocht Daan in
de lommerrijke omgeving van het pavil
joen z'n stram geworden leden strekken.
Hij was in een melancholieke stemming.
Wel kwinkelden de vogels het hoogste lied
en wel had onze vriend die morgen een op
beurend schrijven van z'n verloofde ont
vangen (houd goede moed Daan, ik ken
iemand diemaar de zorgen begonnen
te kwellen. Dat is juist het kenmerkende
van vele figuren op wie een grote verant
woordelijkheid rust. Ofwel ze krijgen op
een kwade dag een geestelijke instorting,
ofwel ze worden voortdurend herinnerd
aan hun drukke beslommeringen. Bij Daan
uias dit laatste dus een symptoon van be
terschap, maar hij besefte dat nog niet.
Hij vroeg zich of in hoeverre hij bij z'n
vlucht uit de congreszaal in gebreke tv as
gebleven. Had hij niet alle zwabbers en
boenders moeten trotseren, inplaats van
zenuwschokkend in een taxi te springen?
Maar z'n. collega's hadden goed praten. Op
een vergadering van de K.V.P. en zo, wa
ren geen 900 vrouwen die hen aan het
boenen wilden zetten. Daar waren soms
niet eens 9 mannen die op hun terrein aan
het werk wilden gaan. Somber gestemd
liet Daan zich zakken op een graspol in
een schaduwrijk laantje. Hij sloot de ogen
en nam zich voor, zijn. droefgeestigheid
door de slaap te laten verdrijven.
Hij schrok wakker van de plof. Naast
hem zat mevrouw Hiebering, voorzitster
van de vereniging „De Gehuwde Vrouw In
Schoonmaaktijd"Daan voelde zich ver
bleken van ontzetting en tastte met beven
de vingers in z'n binnenzak, alsmaar mur
melend: „Pagina 24, pagina 24". Maar hij
wist dat het boekje op de beddeplank lag.
Het einde naderde.
Mevrouw Hiebering had haar boezeroen
en hoofddoek thuisgelaten. Ja, zoals ze
naast Daan op de graspol zat, vond hij haar
bij nader inzien zelfs charmant, met haar
roodbruin mantelpakje en langstaartige
zilvervos. Maar hij bleef op zijn hoede.
„Ik heb vorige week dat malle verhaal
over ons congres gelezen", zei de voorzit
ster. Ze tipte een mier van haar knie en
keek de achterdochtige Daan medelijdend
aan. „Dacht je nu werkelijk dat wij het
met z'n allen op jou hadden gemunt? En
dan te weten dat één vrouw een man om
haar vinger kan winden. Je moet maar zo
denken, een vrouw in schoonmaaktijd is
nu eenmaal anders dan in haar gewone
doen. Nu het ergste achter de rug is, heb
ben we ons hart weer laten spreken en
willen we bijdragen tot je herstel. In een
spoedvergadering hebben onze dames be
sloten, jou tot erelid van de vereniging te
benoemen. Maar, (en hier kreeg haar blik
weer het dreigende dat Daan zich nog zo
duidelijk van het congres herinnerde) niet
over ons schrijven jov.ge vriend! Er zijn
zaken waarmee mannen zich nooit mogen
bemoeien".
Ze stond op en wiegde de laan uit. De
zilvervos had de grassprieten nog in zijn
bek.
Drie dagen later werd Daan genezen
ontslagen. Na het bezoek van mevrouw
Hiebering behoorden de hallucinaties tot
het verleden. J. T.
Kardinaal
geweest.
Mindszenty aanwezig is
Goed voorbeeld
goed volgen.
doet
Het voorbeeld van Morlion is ge
volgd door anderen, leken zowel als
priesters, zodat tot op heden 28
katholieke sprekers op communis
tische vergaderingen in Rome heb
ben gesproken over het proces te
gen Kardinaal Mindszenty en over
niet op het Atlantisch Pact. Door dit te
doen hebben zij aangetoond, dat de
bewering der communisten, dat de
Katholieken niets kunnen inbren
gen tegen de communistische be
schuldigingen absoluut onjuist is.
Deze debatten waren begonnen
met een aanplakbiljetten-campagne,
waarin de communisten de Katho
lieken uitdaagden om op de com
munistische bijeenkomsten te ko
men bewijzen voor de communis
tische bewering, dat Kardinaal
Mindszenty een misdadiger is, te
ontzenuwen. De Katholieken van
Primavalle, een „rode" voorstad
van Rome, waar het eerste debat
werd gehouden, kwamen in contact
met het Katholieke Persbureau
C.I.P. en Pater Morlion ging spre
ken op de vergadering, die werd ge
houden in het vroegere fascistische
hoofdkwartier, dat thans door de
communisten is overgenomen.
Op de vergadering van Esquilinö
waren volgens een ooggetuige on
geveer 40 tot 50% communisten en
ongeveer 10% Katholieken onder
de aanwezigen. De rest bestond uit
mensen, die poch tot de ene kant
noch tot de andere kant behoorden,
doch van wie aangenomen mocht
wroden. dat zij enigszins sympa
thiek stonden tegenover het com
munisme.
Volgens de „L'ora dell 'Azione",
het Romeinse weekblad, uitgege
ven door het Katholiek Persbureau
C.I.P., bleek uit de opmerkingen
van velen van hen, evenals van de
leden van de Communistische Par
tij, dat zij tamelijk verwarde ideeën
bezaten over de verhouding van
het communisme tot de godsdienst.
Na de vergadering van Esquilinö
zond Pater Morlion een tweede
Open Brief aan Toglatti, waarin hij
nogmaals een debat met hem voor
stelt! Hij maakte hem eveneens
duidelijk, dat hij niet van plan was
om maar iedere uitnodiging van de
communisten aan te nemen. Pater
Morlion weigerde b.v. te spreken
op de communistische bijeenkomst
van de afdeling te Ponte Milvio met
de verklaring, dat hij wachtte op
het antwoord op zijn voorstel om
een vergadering te beleggen op
neutraal grondgebied en te debat
teren over „het Vaticaan en het At
lantisch Pact", onder voorwaarden,
die gelijke rechten en een eerlijke
strijd voor beide partijen zouden
waarborgen.
PARIJS. (K.N.P. 7 April 1949).
Vooraanstaande Franse, Belgische
en Engelse persoonlijkheden zijn
Donderdag 7 April onder auspi
ciën van het „Comité Internatio
nal de défence de la civilisation
chrétienne" (Internationaal Co
mité voor de verdediging van de
christelijke beschaving) in Parijs
samengekomen.
Tijdens het officiële diner in het
.Maison de la Résistance Alliée"
werd een manifest uitgevaardigd
over de vrijheid van onderwijs en
de verdediging der cultuur.
Het manifest stelt o.m. vast, dat
internationaal gezien, de vrijheid
van onderwijs de voorwaarde is
voor culturele uitwisseling en voor
het begrijpen van volk tot volk.
Ieder onderwijsmonopolie van de
staat leidt daarentegen tot de vor
ming van gesloten gemeenschap
pen, die enerzijds worden verstikt
door het streven naar centralisatie
in het binnenland en anderzijds van
buitenlandse invloeden worden af
gesneden.
Ook een nationalisme op ideolo
gisch gebied ontaardt tenslotte in
en voert tot oorlog en vijandschap.
Elke burger heeft op het ogenblik
belang bij de handhaving en de ont
wikkeling van de vrijheid van on
derwijs over geheel de wereld. Het
gaat hier om de waardigheid van
de mens en de vrede onder de vol
keren
ONDER-DIRECTEUR K.L.M.
OVERLEDEN
Woensdagnacht is in de Boerhaa-
ve-kliniek te Amsterdam aan de
gevolgen van een galblaas-operatie
overleden, de heer H. Fuchs. onder
directeur General Operations van
de K.L.M.
De heer Henri Fuchs bereikte de
leeftijd van 41 jaar. Hjj werd op 7
Mei 1907 te Enschede geboren. Na
zijn opleiding tot reserve 1ste lui
tenant-vlieger bij de luchtvaartaf
deling te Soesterberg te hebben
voltooid, trad hij op 1 Juli 1933 in
dienst van de K.L.M, als vlieger. Op
1 Juni 1937 werd hij assistent-chef
van de vliegdienst. Sinds 1 Januari
1938 was hij tevens gezagvoerder op
de Indië-lijn.
Na de oorlog keerde hij terug In
KLM-dienst en werd benoemd tot
hoofd van het vlieg-bedrijf, daarna
tot hoofd General Operationsgroup
en per 1 Januari 1949 werd hij be
noemd tot onderdirecteur General
Operations, De heer Fuchs was ge
huwd en had 1 zoon.
