„Defaitistische klanken over het Regeringsbeleid" Ook Engeland kent zijn schoolstrijd Waarom een Herstelbank voor Indonesië? Communistische opmars naar en langs de Yangtse Cellulaire gevangenissysteem is verouderd Zaterdag 9 April 1949 PAG. 3 Een katholieke stem uit Engeland Bijzonder onderwijs in moeilijk parket Katholieken krijgen geen faire kans Bevoorrechte staatsscholen Minister Götzen geeft het antwoord Zei U iets Minister-president levert enig commentaar! Wetsontwerp ingediend PALMZONDAG (Door Graaf M. de la Bedoyere) ^^VER het algemeen hebben de Engelse katholieken weinig te klagen gehad over hun betrekkingen met de Staat sedert de Katholieken-Emancipatiewet van 1929. Enkele nadelen zijn gebleven, zoals de onmogelijkheid voor een katholiek om Lord Kanselier te worden, hoofd van de rechterlijke macht, en de weigering van de Staat de territoriale titels van de bisschoppen te erkennen. Waarschijnlijk zullen echter deze overblijfsels van een vervolgd verleden ook wel verdwijnen. Dat dit nog niet is gebeurd, zal wel vooral daardoor komen, dat weinig mensen er iets van afweten. Onlangs heeft Sir Henry Slesser, een voormalig rechter die pas katholiek is geworden, nog de publieke aandac' t gevestigd op de Kanselierskwestie en bij vooraanstaande figuren sympathieke echo's ontlokt. Doch er is een kwestie van ge heel andere aard, die de gehele geschiedenis van het. katholicisme in Engeland gedurende de laatste honderd jaar heeft dwars gezeten. Het is de onmogelijkheid voor de katholieken om terzake van het onderwijs een billijke behandeling te krijgen. Het hele verhaal is te lang om het hier in details te vertellen. Maar in de kern komt het hierop neer. In de loop der jaren heeft de Staat steeds meer invloed op het gehele onderwijssysteem ge kregen, hetgeen natuurlijk zeer goed was, daar alleen op deze wijze een behoorlijke onderrich ting van alle burgers verzekerd was. Maar de Staat heeft er altijd op gestaan, dat de van overheids wege gesubsidieerde scholen nooit de scholen mogen zijn van een of andere godsdienst en dus geen bij zondere scholen. Dit standpunt ïs aanvaard en wordt krachtig ge steund door de z.g. Noncomformis- ten, d.w.z. protestanten die niet tot de officiële Anglikaanse kerk be horen. Lang hebben de Anglikanen zich er tegen verzet, maar in het nabije verleden hebben moder nistische tendenzen in de Angli kaanse Kerk deze tegenstand sterk verzwakt. De katholieken hebben natuurlijk voortdurend de idee verworpen, dat katho lieke kinderen gerust naar staatsscholen kunnen gaan, en zij hebben er op aangedrongen, dat de katholieken die toch dezelfde belastingen als andere burgers betalen om het open baar onderwijs te ondersteunen recht hebben op katholieke, door de Staat bekostigde scho len. Wurgende normen In de practijk zijn een aantal ingewikkelde compromissen be reikt, waardoor de katholieken hun scholen bezitten en onder houden met een beetje hulp van Staatswege. Maar onder de oorlog kwam de hele onderwijskwestie weer op de proppen en de katho lieken hebben toen hard gepro beerd een nieuwe opzet te krijgen. In feite was die ook noodzakelijk. In het verleden waren bouw- en onderhoudskosten van de scholen niet zo zwaar, en de bijdragen van de katholieken, vooral de arme, stelden de katholieken in staat hun scholen te onderhouden. Maar de nieuwe normen, die de Staat voor de scholen aan legde, werden zo strikt en veel eisend, dat het duidelijk was, dat geen paritculiere gemeen schap of instelling nog een be hoorlijk deel van de bouw- en onderhoudskosten voor haar re kening kon nemen van scholen, welke de goedkeuring van de Staat zouden wegdragen. Een extra reden voor ongerust heid was, dat het algemeen besef in het land van de belangrijkheid van de godsdienst bij het onder wijs had geleid tot de idee om een z.g. „Joint Syllabus" op te stellen, d.w.z. een soort grootste gemene deler van christelijk onderricht. Deze „Joint Syllabus" zou in alle staatsscholen moeten worden on derwezen. Van katholiek stand punt gezien, was dit kennelijk slechter dan ooit. Het bleek evenwel onmogelijk recht te verkrijgen en tenslotte moesten de katholieken de Onder wijswet van 1944 aanvaarden, die althans een verlaging inhield van het kostenaandeel, dat de katho lieke gemeenschap moest opbren gen, in verhouding tot het aandeel van de Staat. Ondragelijke lasten. Toentertijd koesterden vele vooruitziende katholieken ernstige twijfel omtrent de wijsheid der aanvaarding van dit compromis; maar er scheen geen alternatief te zijn. De twijfel is sedertdien meer dan gerechtvaardigd geble ken. Want het volgende is thans gebeurd. De prijzen zijn enorm gestegen. Nieuwe regelingen voor de scholen, hebben de exploitatie kosten er van gestadig doen toe nemen. En de rentevoet voor geld leningen is omhoog gegaan. Het eindresultaat is geweest, dat het geld, hetwelk van de katholieke gemeenschap werd gevraagd om haar klein aandeel in de gehele onkosten op zich te nemen, ach teraf tot gewoon fantastische cij fers oploopt. Zo zien we, dat een parochie, die nieuwe scholen nodig heeft voor ongeveer 400 kinderen ge durende 30 jaar 4800 per jaar (ca. f48000), of 92 per week (ca. f920), moest opbrengen! Denk aan de omvang van een normale parochiecollecte op Zondag en vergelijk dat met deze geweldige cijfers! Het is waar, dat een geval als dit, waar nieuwe scholen nodig zijn, niet algemeen is, maar in elk geval zal overal op de parochies een zware last komen, die ver bo ven de middelen van de katho lieke gemeenschap ligt. Drie mogelijkheden. De situatie is derhalve zeer ern stig, want er zijn slechts drie mogelijkheden; 1. de katholieken brengen het geld bij elkaar; 2. de wet van 1944 wordt gewijzigd; of 3. de katholieken trachten totaal onvoldoende privéscholen te on derhouden, welke de katholieken op onderwijsgebied een ondraag lijke achterstand moeten bezorgen. Als geen van deze mogelijkheden verwezenlijkbaar is, is het katho lieke onderwijsstelsel ten dode opgeschreven. Wijziging van de wet van 1944 lijkt een mogelijkheid. Doch er zitten grote moeilijkheden aan vast. De wet is tot stand geko men met de steun van alle par tijen en men zegt, dat er een afspraak tussen de partijen be staat niet naar een amendement te streven tenzij' in een geza menlijke actie. Toen de „Catho lic Herald" de heer Butler, de voor deze wet verantwoordelijke conservatieve minister van on derwijs, hieromtrent uit zijn ter. t trachtte te lokken, ontweek Butler de kwestie in zijn ant woord aan dat blad. Tot dusver is er van katholieke zijde in het openbaar nog niet veel ophef gemaakt van deze kwestie, waarschijnlijk omdat de bisschop pen het nog niet over hun plan nen eens zijn geworden. Maar het ziet er naar uit, dat deze zaak een groot katholiek programpunt moet worden bij de volgende algemene verkiezing. Men mag in verband hiermee niet vergeten, dat de twee millioen katholieke kiezers, die thans grotendeels de Labourpartij aanhangen, een beslissende factor zouden kunnen worden bij de aanstaande algemene verkiezing, die waarschijnlijk de partijen in zware concurrentie tegen elkaar zal doen optrekken. ONZE DOUANEN IN ACTIE Toen een personenauto in de grensstrook b« Ven- lo de achterdocht van dou ane-ambtenaren opwekte zonder dat deze in eer ste instantie iets hadden kunnen vinden lieten zij een monteur ontbieden om de wagen eens nader te in specteren. Daarbü bleek, dat de argwaan niet mis plaatst was geweest. Uit alle mogelijke schuilhoeken zelfs uit de deuren kwam smokkelwaar te voorschijn. Chocolade, siga retten en nylonkousen tot een waarde van f 1500. De auto werd in beslag genomen en tegen de smok kelaar, een Amsterdammer werd procesverbaal opge maakt. In een gesprek met een redacteur van het A.N.P. heeft de minister zonder portefeuille, L. Götzen, enige mededelingen gedaan en enige verwachtingen uitgesproken met betrekking tot de voor Indonesië op te richten Herstelbank. „Het plan tot deze oprichting is reeds enige jaren geleden gerijpt", aldus de minister. Men was na uitgebreide studie hier en in Indonesië tot de con clusie gekomen, dat gezien de aangerichte schade en voor de verdere ontwikkeling van het land, dit uitgebreide arbeidsveld niet mocht en kon worden overgelaten aan het particuliere bank wezen. De middelen hiertoe waren ontoereikend. „Het doel van de herstelbank, al dus de minister op een desbetref fende vraag zal zijn: financiering van bedrijven, welke door in het Koninkrijk gevestigde natuurlijke en rechtspersonen in Indonesië wor den gevoerd. Het gaat dus niet over stimulering van Westerse bedrij ven alleen. Het accent ligt zelfs niet in hoofdzaak op het Westerse bedrijfsleven. Wel zal men bij de financiering als criterium moeten aanleggen, dat de te helpen onder neming naar de maatstaven van het Westerse bankwezen credietwaardig behoort te zijn. De-Indonesische bedrijven waren tot nu toe meestal klein. Het ligt echter in de bedoeGng hiervoor het intermediair van het volkscrediet- wezen in Indonesië in te roepen. Voorts zal men credieten verlenen aan Indonesische coöperaties (waarvan er al weer meer dan dui zend aan het werk zijn)Daarnaast zijn er ook Oosterse bedrijven, die rechtstreeks voor credieten in aan merking komen .In het gebied van Pasundan bestaan b.v. al minstens vijf van dergelijke bedrijven, zoals uit zeer recente gegevens blijkt. Het criterium voor de objecten der Hersteloank zal in het alge meen zijn, dat de te steunen on dernemingen moeten strekken tot bevordering van het herstel en de welvaart van Indonesië. Ongetwij feld bestaat er in het particuliere bedrijfsleven een zekere vrees voor het nemen van nieuwe risico's, maar ik betwijfel toch of dit een grote rol speelt bij de overwegin gen betreffende het opzetten van nieuwe ondernemingen." Ramingen met betrekking tot de te verwachten omvang der te fi nancieren ondernemingen kon de minister niet geven. Hij wees hier bij slechts op het reeds hierboven gegeven voorbeeld van Pasundan en voorts op het feit, dat de reeds bestaande commissie voor herstel financiering tot nu toe al een be drag van 30 millioen gulden ver leende, een bewijs dat er inderdaad een belangrijke behoefte op dit ge bied bestaat. Ten slotte beantwoordde minis ter Götzen nog enige vragen van algemene aard. Wat betreft even tuele Amerikaanse investeringen in Indonesië was hij van meping, dat deze na politieke consolidatie in derdaad op uitgebreide schaal zijn te verwachten. Nederland zelf heeft immers niet voldoende kapitaal meer ter beschikking en bovendien zullen Amerikaanse investeringen Indonesië de zo nodige dollars kun nen verschaffen. In het federale ge bied toonde men van Amerikaanse zijde reeds belangstelling voor de nikkelwinning op Celebes. Bespre kingen werden gevoerd door de O.-Borneo-Maatschappij met Ame rikaanse firma's. Al- zijn deze' be sprekingen tijdelijk opgeschort, ze zijn nog niet van de "baan. DIEFSTAL Bl| K.L.M. TE NEW YORK? NEW YORK, 8 April >A,P.) De K. L. M. heeft de politie van daag ervan in kennis gesteld, dat er 50.000 dollar worden vermist uit de K. L. M. kantoren op het vliegveld van New York. Een juridisch adviseur voor de K. L. M. heeft verklaard, dat de som bestaat uit biljetten van vijf en tien dollar. Volgens hem bestaat de mogelijkheid dat het geld bij vergissing aan boord van het vlieg tuig is gebracht, dat in de loop van de dag naar Gander (New Found- land) is vertrokken. Twee berichten qeven aan leiding tot overdenking. Daar is de mededeling, dat minister Rutten moet onderzoeken, hoe hij komt aan het cijfer van 150.000.000 dat jaarlijks in ons land aan zittenblijvers op de scholen verloren gaat, en vandaag het bericht, dat in 1948 de schado door brand ver oorzaakt, opliep tot f40.000.000. Dat is tezamen f 190.000.000, die „verloren" zijn. Ik zat te peinzen, om een nieuwe partij op te richten, met als program punt het positief aanwenden van millioenen, die verloren dreigen te gaan en een af spraak met de fiscus en zo, dat er dan 10 procent in de partij kas gestort zou worden, toen ik bedacht, dat het allemaal wel het gevolg zal zijn van de zondeval, en we deze feilen en onvolmaaktheden wel zullen moeten meedragen in de men selijke „knook-en-knekel-op tocht" tot het einde der dagen. Overigens zou goed onderwijs, beter betaalde onderwijzers, school- en beroepskeuze, een goede brandweer en minder zorgeloosheid aan Ademskin- deren, ons al 'n eind op streek helpen. Maar tien procent voor mijn partijkas ik weet er een! zal voorlopig nog wel de moeite waard zijn CONGRES PARTI] VAN DE ARBEID WIJ MOETEN niet- uit het oog verliezen, dat daden van hoogst- ernstige aard zijn bedreven door Indonesiërs en dat uit een stroom van enthousiaste brieven, juist van soldaten, die onbe vooroordeeld naar Indonesië zijn gegaan, telkens opnieuw blijkt, welk een uitnemende verstandhouding is ontstaan tussen de Nederlandse militairen en de Indonesische bevolking. De voor beelden zijn legio van Nederlandse soldaten, die zeer veel hebben gedaan om hulp te verlenen aan Indonesiërs, die in nood verkeerden. Aldus sprak op het congres van de Partij van de Arbeid dr. Drees, de minister-president, toen hij de wens te kennen had gegeven, enig commentaar te mogen leveren op de discussies, nu naar zijn mening enkele congressisten een wel wat defaitistische opinie ten beste had den gegeven over bepaalde onder delen van het regeringsbeleid. Minister Drees verklaarde, dat de regering rapporten hebben be reikt, waarin melding werd ge maakt van vermeende wreedheden van Nederlandse militairen op de bevolking in Indonesië. „Het spreekt vanzelf", zeide dr. Drees, „dat hier een zware ver antwoordelijkheid ligt voor Neder- n de oorlog werd de R.K. Kerk in Zevenbergschehoek geheel verwoest. Deze Bartholomeuskerk is thans herbouwd en zal op 9 Mei a.s. door de Bisschop van 's-Hertogenbosch, Mgr. W. P. A. M. Mutsaerts, worden ingezegend. Bij de Tweede Kamer is inge diend een ontwerp van wet tot vaststelling van een nieuwe be ginselenwet Gevangeniswezen en daarmede verband houdende wij zigingen van het Wetboek van Strafrecht en het Wetboek van Strafvordering. Aan de memorie van toelichting is het volgende ontleend: Ons gevangeniswezen is naar de opvatting van allen, die daarmede in aanraking gekomen zijn, verouderd. Gedurende de be zetting hebben vele Nederlanders, die in normale tijden zich voor het vraagstuk van de executie van vrijheidstraffen niet bijzonder zouden hebben geïnteresseerd, door persoonlijke .ondervinding de uitbouw van het gevangeniswezen MARINE-MUTATIES De Kapitein ter Zee, J. Varke- visser, die bij het Ministerie van Marine was belast met de functie van hoofd van de onderafdeling so ciale zaken, is met ingang van 1 April j.l. eervol van deze functie ontheven. Hij zal de dienst met pensioen verlaten. De Kapitein ter Zee P. F. M. van der Lint, tot 1 April hoofd van de onderafdeling onderscheidingen bjj het Ministerie, zal hem opvolgen. De Luitenant ter Zee der eerste klasse M. L. Bazuin zal de Kapitein ter Zee van der Lint opvolgen als hoofd van de on derafdeling onderscheidingen. De Chef Staf, van de comman dant der Zeemacht in Nederland te Amsterdam, De Kapitein-Luitenant ter Zee D. J. A. Westerveld, is met ingang van 17 Maart eervol van deze functie ontheven, en belast met het bevel over Hr.M. S. „Van Kinsbergen". De commandant van laatstgenoemde bodem, de Kapi tein-Luitenant ter Zee S. den Boeft, is eervol van dit commando ont heven, en belast met de functie van Chef Staf van de commandant Zee macht in Nederland. NANKING, 8 April (Reuter). Gemeld wordt, dat de Chinese communistische legers naar de Yangtse zijn opgerukt, die zij op een 50 kilometer ten Oosten van Nanking gelegen punt hebben be reikt. Alle verkeer over de rivier is door de communistische troepen afgesneden. De spoorw'eg naar Nan king is thans onder bereik van het zware geschut der communistisch» legers gekomen. Nader wordt gemeld, dat de com munistische troepen thans een ar tillerie-duel voeren met oorlogs schepen der Chinese regering, die op de Yangtse kruisen. Door het Chinese Nieuwsagent schap, dat belast is met de militai re berichtgeving, wordt gemeld, dat de communistische luchtmacht be gonnen is met het uitvoeren van militaire operaties boven de front linie langs de Yangtse. De communistische troepen, die thans zijn doorgestoten tot de Yangtse, hebben gisteren het brug- gehoofd der regeringstroepen te Jitstjeng veroverd, zij vallen thans het bruggehoofd te Kwatsjou aan. dat 16 kilometer verder in Ooste lijke richting is gelegen. De Kwomintang de Chinese regeringspartij wordt er door de communistische radio-omroep te Peiping van beschuldigd een over steken van de Yangtse door de communistische troepen te belem meren of te verhinderen door het traineren der onderhandelin gen. teneinde tijd te winnen voor een hergroepering van de rege ringslegers. Van communistische zijde wordt gemeld, dat de federatie van Chine se vakverenigingen een beroep heeft gedaan op alle werkers in het door de regering beheerste ge deelte van China, om de commu nistische troepen steun te verlenen bij het oversteken van de Yangtse. In Chinese berichten wordt ge meld, dat meer dan 1000 man van het oefencorps van het jeugdleger, dat de Kasjing, aan de spoorweg tussen Sjanghai en Hangtsjou is ge legen, gisteren aan het muiten 'zijn geslagen, zij zijn naar de bergen gevlucht, teneinde zich bij de com munistische ongeregelde troepen te voegen. Kan de veestapel t.b.c.-vrij worden gemaakt? De heer L. P. de Vries, inspec teur van de vee-artsenijkundige dienst, zal op Maandag 11 April a. s. van 19.45 tot 19.55 uur via de zender Hilversum I een radio-cau serie houden, getiteld; „Kan de veestapel T.B.C.-vrij worden ge maakt?" De uitzending is voorbereid irr samenwerking met de afdeling voorlichting van het Ministerie van Landbouw, Visserij en Voedsel voorziening. VONNISSEN IN PRAAG PRAAG, 8 April. (AFP) De rechtbank van Praag heeft uit spraak gedaan in het proces tegen 12 personen, die beschuldigd zijn van spionnage en hoogverraad. De voornaamste beklaagde, Ervin Ko- lenaty, werd ter dood veroordeeld, zijn echtgenote tot dwangarbeid, zes anderen werden veroordeeld tot gevangenisstraffen van 1 tot 8 jaar. Drie beschuldigden werden tot 6 maanden gevangenisstraf veroor deeld, terwijl een werd vrijgespro ken. De veroordeelden hebben be roep aangetekend. als een brandend probleem erva ren. Na de bevrijding dwong gebrek aan gevangenisruimte er toe de talrijke politieke gedetineerden in kampen onder te brengen Nadat het massale karakter aan deze de tentie ontnomen was, hebben de experimenten in de bewarings- en interneringskampen het tot stand komen van een meer bevredigende wijze van voltrekking van vrij heidsstraffen dan door het thans geldende, in hoofdzaak cellulaire gevangenissysteem, gestimuleerd. Het rapport van de commissie, ingesteld voor de verdere uitbouw van het gevangeniswezen, onder voorzitterschap van mr. dr. W. A. J. M. Fick, is de grondslag voor de zich thans voltrekkende reorgani satie van het gevangeniswezen. Op de in dat rapport neergelegde be ginselen is dit ontwerp van wet gegrond. Het is onjuist aan te nemen, dat de voorstanders van het cellulaire stelsel hun mening uitsluitend grondden op de stelling, dat de eenzaamheid van de cel leidde tot zedelijke verbetering van de tot eenzame opsluiting veroordeelden. Zeker van evenveel belang als dit argument was voor deze voorstan ders, dat de opsluiting in de cel afzondering van mede-veroordeel den medebracht, zodat zij m ieder geval elke verslechtering van de gevangenen verhinderde. Tegen over dit voordeel van niet-besmet- ting door mede-veroordeelden kle ven echter vele nadelen aam de cellulaire opsluiting. Het leven in eenzaamheid is voor de mens een onnatuurlijk leven. Door het ge brek aan contact met medemensen ontstaan bij de meeste gedetineer den geestelijke en lichamelijke spanningen, die een concentratie op de zedelijke grondslagen van het leven belemmeren. De arbeid, die in eenzaamheid kan worden verricht, mist de prikkel tot in spanning door vergelijking met prestaties van anderen, terwijl arbeid in gemeenschap bovendien grotere mogelijkheden biedt tot werk, dat meer vakbekwaamheid vereist en bevordert. Hetgeen thans beoogd wordt, is het voorkomen van deze nadelen der afzonderlijke opsluiting zonder dat daarentegen het voordeel van de niet-besmetting van de ene ge vangene door de andere teloor gaat. Dit is mogelijk door in iedere gevangenisgemeenschap slechts zo danige gedetineerden tezamen te brengen, die in zedelijk peil, gees telijke aanleg en behoeften min of meer gelijk staan. Dit leidt uit de aard der zaak tot een differentiatie der strafge- stichten en tot de noodzaak van selectie der gevangenen met het oog op het gesticht, waarin zij zullen worden geplaatst. Differen tiatie der gestichten in verband land om te zorgen, dat dergelijke beschuldigingen ernstig worden onderzocht en dat er, als zij waar blijken, streng wordt ingegrepen. Het is wenselijk, dat thans in Ne derland verblijf houdende militai ren, die in Indonesië hetzij betrok ken. hetzij getuige van ongeoor loofd optreden van Nederlandse troepen zijn geweest, in Nederland worden gehoord. Daarna gaf hij dan te kennen, wat wij in de aan hef hebben vermeld. De grenscorrecties Het tweede onderwerp, dat dr. Drees behandelde, waren de grens correcties. Hij zeide, dat hij tegen over dit probleem reeds in de be zettingstijd tot de grootste voor zichtigheid had gemaand. Een goede verstandhouding met Duits land moet tot stand komen en alles, dat een blijvende wrok zou achterlaten, moet worden verme den. „Bij grenscorrecties staat men voor de keus Duitse minderheden binnen onze grenzen te halen, of Duitse inwoners uit hun woon plaatsen te verwijderen en voor ons socialisten zijn geen van beide mogelijkheden aanvaardbaar. Ik meen, dat wat thans gebeurd is, volkomen verantwoord is. Een zeer beperkt aantal Duitsers, dat al jaren in nauwe samenhang met de Nederlandse buren leefde, komt thans op Nederlands gebied te wo nen. Bij de meeste andere kleme grenscorrecties betreft het slechts onbewoond gebied". Overgaande tot het economisch beleid van de regering, sprak de minister-president er zijn verba zing over uit, dat hij op dit congres klanken van ongerustheid had ver nomen. Het regeringsbeleid is zo zei dr. Drees wel is waar geen socialistisch beleid, maar er is reden tot voldoening, als men terugblikt op de desolate toestand, Waarin ons land drie jaar geleden verkeerde en die vergelijkt met de huidige stand van zaken. Hij ging daarbij uitvoerig in op vele onder delen van het regeringsbeleid. Wij staan telkens voor moeilijke keuze Wij staan er al heel wat beter voor, dan een paar jaar geleden, maar wij staan voor eën enorm tekort op onze betalingsbalans. In deze jaren moeten wij zorgen, dat onze eigen productie toeneemt, anders kunnen wij straks niets meer kopen in het buitenland en zouden wij aan werkloosheid niet kunnen ontkomen. Wij moeten ook begrijpen, dat wij telkens voor moeilijke keuzen worden gesteld: wij kunnen niet tegelijkertijd vele nieuwe woningen bouwen en zor gen dat er meer voedsel en kleding komt, want daar ontbreken ons voldoende deviezen voor. Er is zo ontzaggelijk veel nocjig: meer wo ningen, meer scholen, meer fabrie ken, meer sanatoria, meer zieken huizen. De regering ziet zich tel kens voor de ellendige noodzaak geplaatst een keuze te maken en moet daarbij dikwijls allerlei voor stellen en plannen verwerpen, die zij feitelijk zelf als dringend nood zakelijk 'zou willen uitvoeren. MOTIE VAN WANTROUWEN tegen minister van Oost-lndonesië BATAVIA, 8 April (Aneta) Tegen het beleid van de minister van sociale zaken van Ooêt-Indo- nesië, mr. S. Binol, is door vijf le den van hef parlement een motie van wantrouwen ingediend, die Zaterdag in behandeling zal ko men. De correspondent van Aneta- te Makassar seint, dat minister Bi- nol openlijk zijn overleden ouders ter sprake bracht, hetgeen volgens de adat van Zuid-Celebes hoogst ongepast geacht wordt. De motie verwijst echter slechts naar uiteen zettingen van de minister ten aan zien van liefdadigheidsinrichtingen. met hun bevolking leidt op haar beurt tot variëteit in het regiem, dat in elk dezer gestichten wordt toegepast. Een gevangenisstelsel, zoals het volgens het bijgaande ontwerp van wet is gedacht, zal dus niet een uniform systeem van vrijheidsbeneming mogen verto nen. Het begin van de Goede Week. Boven de Goede Week past wel bijzonder het woord dat St. Paulus neerschreef in het Epistel: Hoe sentite in vobis quod et in Christo Jesu; Kweek de gesteltenissen in U aan, die onze Heer Jezus Christus bezielden. Lees met die vermaning voor ogen het lijdensverhaal van Mattheus, en constateer de deugden, waarvan Hij blijk gaf: Naastenliefde tegenover Maria Magdalena; Mensenliefde door de instelling van het H. Sacrament des Altaars, van het Priesterschap, en bedenk' het is de avond vóór Zijn lijden; de ménsen zullen Hem doden; Wilskracht om de wil van de Vader te doen, zelfs met het voor uitzicht van marteling en misken ning; Zachtmoedigheid bij het suffen van Petrus. Joannes en Jacobus: Grootheid van ziel en geest voor Caiphas en gezellen; Overgrote nederigheid bij de martelingen, die Hem worden aan gedaan; Moed tegenover Pilatus en Hero des en de beulen. En dan Zijn Godsliefde om alles te aanvaarden wat Vader beschikt. Hoe sentite in vobis: Kweek de zelfde gesteltenissen bij u aan. Welk een program. Ongetwijfeld: het is een program voor heel het leven, maar we mo gen toch wel vaststellen, dat we hierop bijzonder acht moeten geven, voor we gaan vieren het lijden van onze Zaligmaker. Zó heeft Hij gele. den, zó heeft Hij een wereld van pijn en verachting, van hoon en haat doorstaan, om ons Zijn liefde te tonen èn om ons een voorbeeld te zijn. Christus is een sterke persoon lijkheid, een harmonisch mens. Bij Hem is alles in de juiste verhou ding. Het Goddelijke in Hem weer houdt Hem niet van Zijn natuur lijke plichten; neen: Godheid en mensheid vormen zo'n harmonisch geheel, dat een nieuw wezen ont staat, de Godmens, dat in handel en wandel het schoonste voorbeeld voor de nieuwe méns is. Want zijn ook wij geen godmensen? Is ook bij ons het goddelijke en het men selijke niet samengevoegd tot een eenheid, die ons als het ware re producties doet zijn van Christus? Daarom moeten wij de vermaning van Sint Paulus tot ons, in deze week, ter harte nemen. Doe uw best in uw dagelijks leven, niet naar 't uiterlijkef maar naar de zielsge- steltenis, christen te zijn; wees nederig, zonder minderwaardigheid; wees grootmoedig, vergevingsge zind, heb iedereen lief. zelfs die over u roddelen en kletsen. Want dit is uw roeping: niet ik leef meer, niet meer mijn louter menselijke persoon, maar in mij leeft Christus. Feestdagen in deze week: Zondag 10 April: Palmzondag. Donderdag 14 April: Witte Don derdag. Vrfjdag 15 Anril: Goede Vrijdag. Zaterdag 16 April: Paaszaterdag. P.c. SALARIËRING KANTOORPERSONEEL Om te komen tot een weten schappelijk verantwoord systeem van salariëring van het kantoor personeel, is na onderling overleg tussen de hoofdbesturen der samen werkende organisaties van handels- en kantoorbedienden door de be- drijfsunie een commissie samenge steld. Deze commissie bestaat uit wetenschappelijke personen, per- soneelchefs, werkzaam op bedrijfs afdelingen Sociale Zaken, en ver tegenwoordigers van de Bedrijfs- unie. Voorzitter is prof. dr. J. L. Mey, hoogleraar in de bedrijfshuis- houdkunde aan de Rijksuniversiteit te Groningen, en secretaris-rappor teur is mr. dr. F. B. Jonker uit Amsterdam. DE AMBTENARENSTAKING IN GRIEKENLAND ATHENE, 8 April. (Reuter). De Griekse minister-president, Themistocles Sofoelis, heeft Vrij dagavond order gegeven alle gear resteerde leiders van de ambtena- renstaking vrij te laten. Van dit besluit werd mededeling gedaan en kele uren nadat de nog werkende ambtenaren in- Noord-Griekenland besloten hadden Maandag aan de staking te gaan deelnemen. Nadat de 88-jarige Sofoelis van zijn ziekbed af de order tot vrij lating had gegeven, werd medege deeld, dat het kabinet een nieuw onderzoek zou instellen naar de eisen de» stakers om loonsverho ging. Sofoelis deed een beroep op de vrijgelaten leiders, de staking af te gelasten, en bood de ambtenaren verstrekking van voedsel en kle ding aan. Bij de post- en de tele graafdienst scheen de staking reeds op een einde te lopen. Om de aardkluiten, die de greppelploegen achterlaten nadat zij door de wildernis van het nog onontgonnen gedeelte van de N.O. Polder zijn getrokken, fijn te maken, wordt gebruik gemaakt van een z.g. „Graeder". Deze machine, die het beste te verge lijken is met een Noorse ploeg, wordt met twee tractors door de zware klei van het nieuw gewonnen gebied getrokken. r

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 3