Worden de Protestanten in
Spanje vervolgd?
Het bolsjewisme had in 1918 in de kiem
gesmoord moeten worden"
Over skoolstroid en nog wat
Westfriese
kunstenaars
Groninger gaat Ark van Noach
zoeken
v"Xt\v
Neen, zegt de directeur van de
Pan American Catholic Welfare
VOOR DE POLITIE
RECHTER
Heilige Eucharistie
U
Het is met de Britse wereldmacht
nog niet gedaan!
Duitse volk moet
medewerken
Vertrek vastgesteld op half Juni
Paasboodschap van
Kard. von Preysing
Waarschuwing voor
Londense stakers
ym weg
PAG A
Donderdag 14 April 1949
TNE x.g. protestanten-vervolging in Spanje, door enkele Ameri-
kaanse methodistische secten, die op nog al roerige en
rumoerige wijze in het overwegend katholieke Spanje, optraden,
met duidelijke propagandistische tendenzen over de wereld
verspreid, doet ook in ons land nog steeds opgeld. Vooral in de
noordelijke provinciën, waar de z.g. neutrale pers, een willig
werktuig was, om deze anti-katholieke methodistische, propa
ganda ruim baan te geven, woedt deze agitatie tegen de
katholieken nog altijd voort. Op kantoren en werkplaatsen, in
autobus en café, moeten de katholieken horen, hoe onverdraag
zaam de Kath. Kerk is en zoals nog onlangs een H.B.S. leraar
in een gewestelijk neutraal blad schreef, wat de aantasting van
de gewetensvrijheid betreft, niets beter is dan het communistisch
bewind in Hongarije. En dit alles wordt dan gebaseerd, op de
berichten van de Amerikaanse methodistische propaganda-actie
in Spanje.
Ken weerlegging van dit alles,
aan de hand van gegevens van
vooraanstaande personen uit Span
je wordt genegeerd. Het verhaaltje,
lat enige heethoofdige jonge kerels
een prat. kerkje in Spanje hebben
overvallen en vernield een wan
daad die ook door de Spaanse bis
schoppen scherp is afgekeurd,
wordt uit de treure telkens weer
opgedist en voorgesteld of deze din
gey schering en inslag zijn. De
Catholic Times" schreef dezer da
gen, dat minstens al tien maal
meer prot. kerkjes in Spanje zijn
„vernield", dan er ooit in Spanje
bestaan hebben".
Maar als pater Bruna enkele ge
degen en gedocumenteerde artike
len schrijft over „verdraagzaam
heid'in overwegend kath. landen",
dan worden deze door diezelfde
neutrale pers doodgezwegen. Als in
het Noorden van kath. zijde een
week-end wordt georganiseerd om
dit probleem en de z.g. vervolging
van de protestanten in Spanje eens
oojectief en gedocumenteerd te be
handelen, in een rustige bespreking,
naar ook de redacteuren van deze
neutrale bladen worden uitgeno
digd met al nun materiaal waar
over zij beschikken, dan wijzen zij
deze uitnodiging af, onder het mo
tief: „dat Rome hen hier niets meer
te zeggen heeft, want dat zy vol
komen op de hoogte zijn"! En dat
noemt zich dan nog objectief en
neutraal.
Dezer dagen is Dr. Richard Pat
teen, directeur van .het „Pan Ame
rican Bureau of the National Ca
tholic Welfare Conference" in ons
land geweest, nadat hij zo juist uit
Spanje wa? teruggekeerd, waar hij
het gehele land heeft afgereisd, om
alle plaatsen te bezoeken, waar
volgens de methodistische propa
ganda in Amerika, prot. kerkjes
waren verwoest of protestanten
waren vervolgd.
Op de vraag van het Kath. Ned.
Persbureau, welke indruk, Dr. Pat-
tee hierbij had opgedaan, antwoord
de deze:
„Er is absoluut geen sprake van
een vervolging van de Protestan
ten in Spanje, noch van de zijde
der Kerk, noch van de zijde der
Regering".
Dr. Pattefc verklaarde, dat hij
alle plaatsen in Spanje, waar pro
testanten wonen en waar protes
tantse kerkjes zijn, heeft bezocht,
zonder er ook maar één over te
slaan en hij kwam daarbij tot de
conclusie, dat er geen enkele kerk
is verwoest en dat al deze kerkjes
op de normale tijden geopend zijn
en de diensten gewoon voortgang
vinden. Op twee plaatsen is een
keer, na een openbare prot. bijeen
komst, waarin nog al heftig was
geageex-d tegen de Kath. Mariaver-
ering, een verstoring geweest van
een prot. kerkdienst, maar van een
verwoesting van de kerk was geen
spx-ake.
In een beschouwing over de si
tuatie van het Protestantisme in
Spanje vertelde Dr. Pattee- aan de
redacteur van het K.N.P. nog het
volgende:
„De belijdenis en de uitoefening
van de Katholieke godsdienst, wel
ke de staatsgodsdienst is, hebben
recht op de bescherming van de
staat. Niemand zal worden gehin
derd in zijn godsdienstige overtui
ging of in de particuliere uitoefe
ning daarvan. Geen andere cere
moniën of uitex-lijke demonstraties
zullen worden toegestaan dan die
van de Katholieke Kerk",
„De reden voor deze beperking,
verklaart Dr. Pattee, is, dat een
openbare demonstratie van an
dere godsdienstige groepen
kwetsend zou zijn voor de over
weldigende meerderheid van het
Spaanse volk, omdat 98 pet. van
hen katholiek zijn en in het ka
tholicisme als de enige ware
godsdienst beschouwen. De voor
zichtigheid schrijft voor, dat er
beperkingen worden opgelegd
aan Protestantse demonstraties
in gemeenschappen, waar 98 pet.
van de mensen katholiek zijn",
aldus Di-, Pattee. „Het is dezelf
de logica, die de Katholieken in
de V.S. er van terughoudt om
grote demonstraties of processies
te organiseren in plaatsen, waar
het aantal Katholieken gering is
en wam de houding van het pu
bliek zodanig is, dat een derge
lijke handelwijze zeer dom zou
zijn, en zeer waarschijnlijk span
ningen of zelfs wrijvingen zou
uitlokken,
i Trouwens op dezelfde overwe
gingen voerde Nederland het pro
cessie verbod in en wensen de Ned.
protestanten dit verbod nog altyd te
handhaven. Red,).
De „particuliere uitoefening" van
de godsdienst staat zowel aan de
Pi'otestanten als aan de andere
minderheden in Spanje toe, om
hun eigen kei-kgebouwen te heb
ben en diensten te organiseren
voor hup leden. In de laatste ja
ren zijn de Protestantse kerken,
die tijdens de burgeroorlog ver
woest waren, wederom opge
bouwd en zijn er nog nieuwe ker
ken bijgekomen. Op het ogenblik
zijn er 165 Protestantse bedehui
zen en kei-ken in Spanje.
De houding van de Katholieke
Kerk in Spanje tegenover de Pro
testanten en andere godsdienstige
minderheden kan het best gety-
peerd worden door hetgeen het
Spaanse episcopaat schreef in een
gezamenlijk herdex-lijk schrijven
van Juni 1948. De bisschoppen
schreven o.m. als volgt:
„Gezegend zij het uur en moge
God bet bespoedigen wanneer de
aanvallen tegen de Katholieke
Kerk van de zijde van alle Gods-
dienstee belijdenissen, die Christus
erkennen, ophouden en wanneer de
pogingen van allen, die geloven in
Jezus Christus en in de waarden
van de geest tegenover het mate
rialisme en deszelfs consequenties
op sociaal en politiek gebied, mo
gen worden verenigd."
In zijn uitleg, waarom de
Spaanse bisschoppen een beroep
dedén op de godsdienstige min
derheden om de aanvallen op de
Kerk te staken, verklaart Dr.
Pattee, dat de inhoud van de
Protestantse propaganda in Span
je met instemming van de Pra-
testantse leiders zelf, aggressief
anti-katholiek was. In brochures,
dxe door de Protestantse zende
lingen worden verspreid, wordt
met uitzonderlijke hevigheid de
verering der heiligen aangeval
len evenals het celibaat van de
priesterN de devotie tot de H.
Maagd en talrijke andere leer
stellingen eN praktijken van de
Katholieke Kerk, De voetnoten
in de Bijbels, die door sommige
Protestantse dominees worden
verspreid, zjjn vol van laster en
verdachtmakingen aan het adres
cart de Katholieke Kerk.
lot zover Dr. Pattee. We wach
ten ru maar eens af of dit resul
taat van een persoonlijk onderhoud
nu ook door de „neutrale" pers ge
publiceerd zal worden.
Netjes op de kleren
Een ordentelijk persoon was Fok
je ten B. uit Wognum. Zij had er
schik in netjes gekleed te gaan en
toen bleek, dat het niet uit de
lengte kon, had ze het maar uit de
breedte genomen. In Juni 1948 had
zij daartoe textiel weggenomen bij
de familie van E., waar zij werkte,
daarna nog eens twee bankbiljetten
van f 1000 medegenomen, bij de
familie R. een tientje verduisterd
en bij zekere W. het nog eens dun
netjes met een bankje van f 100
overgedaan.
Op de zitting vpn de Alkmaarse
politierechter draaide verdachte er
nogal omheen. Zij had het een en
ander gekocht, maar beweerde, dat
het allemaal van spaarcenten was
geweest, Maar een groepscomman-»
dant van de Rijkspolitie was beter
op de hoogte en deed de zaak fijn
tjes uit de doeken. Het bleek, dat
de vfouw dergelijke praktijken niet
nodig had, ze verdiende behoorlijk
haar brood, -maar leefde wat boven
haar stand. Waar zij al een maand
preventief achter de rug had, wilde
de officier het niet erger maken
en deze eiste dan ook zes maan
den voorwaardelijk met. inbeslag
name van de gekochte voorwerpen,
zijnde een koffer en een lapje voor
een zomerjurk alsmede een bedrag
van f 32,50. Het vonnis werd con
form geveld.
Na het bal
M. M. B. uit Wester-Blokker en
M. R. xxit Blokker waren op de 13e
Februari naar een bal geweest. Het
was niet bij dansen gebleven en er
was ook nog een stevige pint ge
dronken. Na afloop was het festijn
ontaard in een fikse vechtpartij,
waarbij een der feestelingen het
moest ontgelden. Deze werd vlak
voor het huis van de politieman A.
flink afgetuigd en wel op een zo
luidruchtige wijze, dat deze politie
dienaar, die x-eeds de slaap des
rechtvaardigen sliep, er wakker
van werd, ijlings in z'n pantoffels
schoot en ging kijken, wat er aan
de hand was. Hij scheidde de
vechtenden maar kreeg het daar
door aan de stok met de verdachten,
waarvan een, M. M. B. hem zo
danig te pakken nam, dat hij er drie
weken lang last van heeft gehad.
Ter zitting voor de Alkmaarse po
litierechter bleek de politxe-amb-
tenaar geen wraakgevoelens te koes
teren en hij nam de jongens, die
hij wel kende en die niet ongunstig
bekend stonden nog in bescher
ming door te verklaren, dat het
alleen de drank was geweest, die
hen zo buiten hun boekje deden
gaan.
De officier van justitie vond het
toch een ernstig geval en eiste te
gen ieder f 150 of 30 dagen. Het
werd afgedaan met 1 maand voor
waardelijk tegen ieder en voor B.
met een boete van 100 of 30 dagen,
voor R. met een boete van f 50
of 10 dagen.
DR, VAN MOOK TERUG NAAR
NEDERLAND
NEW YORK, 14 Apx'il (Aneta)
generaal dr. H. J. van Mook, is
De voormalige luit, gouverneur-
tyoensdag per vliegtuig van New
York naar Nederland vertrokken.
O schoon mysterie wonderbaar,
hoe zal ik bezingen
als past aan stervelingen
met woorden vroom en waar?
O wonderschoon Geheimenis,
dat 't Lichaam van den Christus is,
Gij, troost der vrome zielen,
'k wil in Uw bijzijn knielen.
O Bloed van Jezus, wees gegroet,
volmaakt geluk en hoogste goed,
hier past, het hoofd te neigen
en schuldbewust te zwijgen.
R. J, VALKHOFF.
Zo luidde het opschx'ift van een
praatje uit de Nieuwe Schager
Courant, die als reclame vorige
Zaterdag huis aan huis bezorgd
werd! Ja, dat schooltje in Nieuwe
Niedorp xs wel een doorn in het
oog aan zekere zijde. Daar heeft
men al heel wat hatelijkheden op
gelanceerd en waarom?
Kost het de belastingbetaler mis
schien wat meer? De leerkrachten
zijn goedkoper dan andere en Het
schooltje is van eigen geld
bouwd
Maar als we dan krachtens de
wet recht hebben op zo'n school,
dan prijst men de heren, die ons
dat reeixt weigeren, 't Is toch wel
treurig. Maar overigens schijnen
de mensen, die er zelf geen princi-
pen op na houden, graag over
principen van anderen te praten.
Die mijnheer Figaro zegt, dat
het een katholiek principe is, dat
er aparte scholen zijn voor jongens
en voor meisjes. Dan kan ik die
mijnheer mededelen, dat er nog
heel wat scholen zijn, waar dat
niet is. Maar, wanneer er kinderen
genoeg zijn, dan vinden we om
heel veel redenen beter, dat het
gescheiden is, ook al omdat het
onderwijs voor beide in verschil
lende vakken zo geheel verschillend
is. Hoe wij daarover denken gaat
die man ook trouwens niet aan
Hij moet er eens over nadenken,
hoe het mogelijk is, dat een Ne
derlandse wet toestaat communis
tische afgevaardigden te salariëren
die niets andex-s doen dan die re
gering ondermijxten en ze als hoog
verraders aan Rusland uitleveren.
De kinderen, die per bus ver
voerd worden, wonen ver van elke
katholiek school en als de heren
een subsidie, daarvoor weigeren,
dan zijn dat allerminst heren met
ruggegraat, maar mensen die bang
zijn, dat er van meer genoemde
zijde weer een hele hoop drukte
zal worden gemaakt, want
voor roomsen!
Trouwens een stukje schrijven
..uit de skeerwinkel", zoals Figaro
't is
CHULCHILL HANDHAAFT ZIJN MENING:
BEENSNIJWERK VAN
JAN WINDT
Als men spreekt over kunste
naars in West-Friesland, dan is
rrien geneigd te denken aan
hedendaagse schilders, teke
naars, schrijvers, musici, enz.,
over wier werk de kranten nu
en dan schrijven en wier schep
pingen de bewondering afdwin
gen op expositie of avonden van
folkloristische kunst. Doch men
vergeet zo gauw de mannen,
wier arbeid jarenlang onopge
merkt bleef binnen de vier
muren van een huiskamer, en
na hun dood werd overgebracht
naar het museum.
Een van hen is de in 1930 te
Enkhuizen overleden heer Jan
Windt-'Van beroep was hij lijnwer-
ker bij de Nederlandse Spoorwegen
op het baanvak Hoorn—Enkhuizen,
en naderhand besteller, baanwach
ter en conducteur te Medemblik.
Deze eenvoudige man. waarvan men
niet zou vermoeden, dat hij zich in
zijn vrije tijd bezig hield met het
snijden van kunstvoorwerpen uit
hout en ivoor, vervaardigde noch
tans een fraaie collectie vazen,
kaarshouders, mesheffen en schaak
spelen uit ivoor, die de vergelijking
met het beste, wat in andere landen
op dit gebied in de laatste decen
nia werd gepresteerd roemrijk kun
nen doorstaan. Hij speelde het zelfs
klaar uit een ivoren biljartbal een
pelikaan te snijden.
Uit het feit alleen al. dat hij op
de huisvlijttentoonstelling te Hoorn
in 1907 en te Medemblik in 1908
een zilveren en een verguld zilve
ren medaille verwierf, kan men
opmaken, dat zijn werk als volks
kunst van de beste soort werd be
schouwd.
Thans meldt het maandblad „De
Speelwagen", dat door de zoon van
wijlen Jan Windt een belangrijke
verzameling been-snijwerk aan de
vereniging „Oud-Enkhuizen" ten be
hoeve van het gemeentelijk museum
is afgestaan, zodat nu eenieder in
de gelegenheid is het prachtige sier-
wei-k van deze Westfriese volkskun
stenaar te gaan bezichtigen. Moge
een bezoek aan het Enkhuizer ge
meente-museum voor velen de liefde
tot dit gewest, zijn kunst en oude
gebruiken doen toenemen.
(Van een bijzondere medewerker)
DE RUSTELOZE CHURCHILL bij wie overigens ouderdom eg
vermoeienis zich duidelijk op het gezicht beginnen af te
tekenen, heeft weer eens een grote rede gehouden. Deze keer
gebeurde het in Boston. Het Massachusetts Institute of Tech
nology, een technische Hogeschool met Delft vergelijkbaar,
slechts groter, trad als gastheer op en de massavergadering,
waar Churchill sprak werd in de Boston Gardens gehouden. Deze
„Gardens" hebben niets met een tuin te maken, het is een
grote sporthal, zoals België en Frankrijk ze hebben in hun
„vélodromes". Ze ligt in het rommeligste gedeelte van de
helemaal zo groezelige stad Boston.
Boston is 320 jai-en geleden ge
sticht door Engelse kolonisten,
waarvan dc leiders landjonkers en
gegoede middenstanders waren,
strenge Calvinisten, maar politiek
mensen van het soort, die nu nog
de ruggegxaat vormen van Chur
chill's conservatieve aanhang in zijn
vaderland. Het Boston van heden
is mogelijk de stad waar Churchill
minder op zijn plaats is, dan waar
ook in Amerika. Want in de negen
tiende eeuw stroomden honderddui-
zenden doodarme Ierse immigran
ten Boston binnen. De plaats, die
eens het bolwerk was van de stren
ge Engelse Puriteinen, kreeg een
Katholieke, Ierse meerderheid. Om
het Caelic, het Keltische Iers te
horen, behoefde men, werd twintig
jaar terug gezegd, niet naar de
westkust van Ierland te gaan,
want nergens werd het zoveel ge
sproken als in Oost-Boston. Over
internationale politiek zjjn de op
vattingen van deze Ieren uitermate
simpel: wantrouw alles wat Engels
is.
Na de IEREN kwamen de Griek
se, Italiaanse en Syiusche landver
huizers de bontheid van Boston's
bevolking vergroten. De weinige
afstammelingen van Boston's Puri
teinse aristocratie vestigen zich in
de voorsteden. Rondom de oude
stad handhaaft zich het oudere En-
gels-Amerikaans element en van
daar zijn zeker de overgrote meer
derheid gekomen van de 18.000
toehoorders die Churchill in Boston
Gnrdens kwamen toejuichen.
De oude opvatting
Een analyse van Churchill's rede
bewijst, dat hij taai vasthoudt aan
zijn oude opvattingen, die hij gedu
rende de oorlog noodgedwongen en
met moeite heeft onderdrukt toen
de Sovjets-legers de Duitse krijgs
macht zo konden uitputten, dat 'n
aanval door de legers van de wes
telijke machten niet meer de grote
bloedoffers zouden kosten, waar
voor gevreesd was, vooral in Enge
land met zijn beperkt aantal jonge
mannen. Hij moest ze ook onder-
dvukken omdat hij zag, waarschijn
lijk tot zijn schrik,1 dat President
Roosevelt een lichtzinnig vertrou
wen stelde in de machthebbers van
het Kremlin en de neiging toonde
de „vooi'Uitstrevende" Russen te
piefereren boven de conservatieve
Britten van Churchill's type. Wat
Churchill na de eerste wereldooi'log
gezegd en nu in Boston herhaald
heeft: dat het bolsjewisme in 1918
in de kiem verstikt en dat Rusland
toen tot een democratisch land ge
maakt had moeten worden, was ze
ker ook gedurende de oorlog zijn
diepste overtuiging. Roosevelt
dacht daar geheel anders over.
Churchill zag de zaken realisti
scher dan Roosevelt, maar men
vraagt zich af, of een uitlating als
de bovenstaande, in één rede uit
gesproken met een lofuiting op het
Atlantisch Pact, erg geschikt is
om de Russen te overtuigen, dat
dit pact zuiver verdedigende strek
king heeft. Of, dat het die strek-
houden zal, wanneer Churchill's
partij weer aan de regering komt.
Britse macht heeft niet
afgedaan.
Veel belangrijker is een andere
passage uit de rede van de Britse
leider. Hij wees erop, dat men niet
moest denken dat het met de Brit
se wereldmacht gedaan is. Met an
dere woorden: hij geeft de hoop,
dat het nog eens tot de vorming
van een „derde macht" zal komen
in de wereld, een groepering van
Europese mogendheden onder Brit
se leiding en gesteund door de Do
minions, volstrekt niet op. Hij
sprak deze woorden juist in deze
zelfde dagen, waarin de West-Eu-
ropese Unie, gevormd door het
pact van Brussel van verleden jaar,
een Unie, die weinig kracht heeft
kunnen ontwikkelen, door de strijd
om de leiding tussen Frankrijk en
Engeland, praktisch op de achter
grond gedrongen is door het At
lantisch Pact, waarin de vijf lan
den van het Bx-usselse verdrag in
feite de leiding van de Verenigde
Staten aanvaai'den. Wanneer het
touwtjestrekken om de eerste
plaats nu weer begint, is er van de
samenwerking tussen de Europese
landen niet veel te verwachten.
Andei'zjjds kwam Churchill op
nieuw voor de dag met zijn al ge
durende en na de oorlog vei'kondigd
idee, dat de beste garantie voor de
vrede gelegen is in een verdrag
tussen het Verenigd Koninkrijk en
de Verenigde Staten.
Combineert men de beide uitspra
ken over de zelfstandigheid der
Britse macht en de wenselijkheid
van een Bi'its Amexikaans samen
gaan, dan lijkt de conclusie onaf
wendbaar, dat de federalistische
idealen van de heer Churchill niet
zo bijzonder „federalistisch" zijn
maar eer een instrument in zijn
politieke spel. Zulk een verbond, en
ailes wijst er op dat Churchill dit
de meest verkieslijke oplossing
vindt, maakt immers alle andere
mogendheden buiten Sovjet-Rus
land tot tweede-rangs staten,
Franki'ijk inbegrepen.
Het Duitse volk moet mede
werken.
Churchill waarschuwt trouwens
die andere, zwakkere broeders on
middellijk. Hij verklaart de mede
werking van het Duitse volk nood
zakelijk voor het herstel van Euro
pa en voegt daarbij: dat de weste
lijke mogendheden „kleine en on
nodige provocaties van het Duits
sentiment" achterwege moeten
laten. De waarschuwing is in de
méést algemene termen gesteld,
maar er behoeft wel geen twijfel
aan te zijn, dat Churchill hier o.a.
het oog had op de grenswijzigingen
en sommige aspecten der Franse
politiek. Ook hierin heeft hij mo
gelijk in de zaak zelf gelijk, maar
hoe zal de uitlating worden opge
vat in Parijs? Nedei'land zou hier
met een elegant gebaar zich kun
nen distanciëren van de gewraakte
politiek, Wanneer de Tweede Ka
mer de originele gedachte zou heb
ben', de grenswijzigingen als op
deze wijze onaanvaai'dbaar af te
stemmen, zouden we mogelyk te
gelijk onze onafhankelijkheid de
monstreren en een heleboel toekom
stige narigheid uit de weg gaan,
waarvoor men uiteindelijk ons in
Washington en Londen dankbaar
zou zjjn. Maar zulke originalitei-
ten liggen wel bulten het werkelijk
mogelijke.
Churchill's rede was zeker een
succes bij de toehoorders en hij
heeft weer eens frontpagina gekre
gen over heel de wereld, maar was
ze tactisch? En waren de oratori
sche wendingen helemaal verant
woord? Hij besloot zijn speech met
de opmerking dat ï'eeds eenmaal
Europa bedreigd werd met onder
gang uit het Oosten, door de hor
den van Dzjengis Khan de Mongo-
lenncerser. „Maar op het kritieke
moment stierf de grote Khan. Om
dat er geen opvolger was, begon
nen de Mongoolse legeraanvoer
ders en hun mannen de verre te
rugtocht op hun ponies om in de
hoofdstad een nieuwe keizer te kie
zen, „Tot nu toe zijn ze niet terug
gekomen". Juist. Maar nu rijdt
men niet meer op steppepaardjes
maar suist door de lucht met vlieg
machines. Als de mannen van
Dzjengis Khan vliegtuigen hadden
gehad, waren ze dan ook niet te
rug gekomen?
(Eigen bericht)
GRONINGEN. Naar wij vernemen zal thans ook een Gronin
ger deel uitmaken van de expeditie welke binnenkort de berg
Ararat zal beklimmen om resten van de ark van Noach te
zoeken. Het is de 20-jarige theologisch student R. B. Noorber-
gen. De heer Noorbergen bracht in 1947 reeds een bezoek aan
Amerika, waar hij in verbinding kwam met een Amerikaanse
expeditie, die reeds voorbereidingen trof voor de beklimming
van Ararat.
Zoals bekend zal ook de 17-jari-
ge Hans Roose uit Den Haag deel
uitmaken van deze expeditie, welke
o.l. staat van de Amerikaanse ar
cheoloog Smith.
Naar thans bekend is geworden,
zal de expeditie half Juni a.s. ver
trekken. De beide Nederlanders zul
len naar Istanboel reizen, waar zij
zich bij de Engelsen en Amerikanen
zullen aansluiten. Een Turkse boer
zal als gids dienen, terwijl van de
Iraanse en Turkse regering alle me
dewerking is verkregen. Zoals be
kend ligt de berg Ararat op de
IraansRussischTurkse grens.
Het Zuidelijk gedeelte van de berg
waar naar verluidt de gedeelten van
de ark zich moeten bevinden ligt
echfer op Turks grondgebied. Het
lag in de bedoeling dat eei-st de
oudheidkundige Heustings uit Am
sterdam de reis zou maken. Deze
heeft zich echter teruggetrokken
en thans zal de heer Noorbergen
zijn plaats innemen.
Gisteren heeft een bespreking
plaats gehad tussen de heer Rosse
en Noorbergen te Groningen waar
de plannen nader werden bespro
ken. Uit documenten bleek dat
reeds in 1917 door een Russisch of
ficier een gedeelte van de ark was
waargenomen. Onderzoekingen zijn
echter afgebroken. Thans worden
hernieuwde pogingen voorbereid.
dat doet, met een stel hatelijkhe
den, is helemaal geen kunst. Dat
kan ondergetekende ook wel, en
dan staat hij er nog voor in, dat
elk genoemd feit voor 100 waar
is. Lees maar:
Barbier: die bloemist Band is
ook nafr Amerika vertrokken,
maar het had maar weinig ge
scheeld of hij was z'n zaak niet
kwijt gekomen. De ene vond het te
duur en de ander zag er niet veel
in. Nu heeft een zekere Takken ze
gehuurd en die is geloof ik Rooms,
Janus nam het woord: ja, die is
zeker Rooms gn toen hij bij mij
kwam als oude klant van Band,
heb ik hem netjes de deur gewe
zen.
Barbier: Wat heeft dat rooms
zijn nou met boomsnoeien te ma
ken?
Janus: Nou. ik kan je wel zeggen,
dat ik er al 12 gesproken heb, die
net gedaan, hebben als ik en we
hebben een andere snoeier gezocht.
Barbier: Dan zijn die Roomsen
toch anders: die kopen 'toch altijd
hier bij niet-kathoiieken en zelfs
het klooster, dat toch heel makke
lijk z'n spullen uit de stad kan
krijgen en zelfs goedkoper, heeft
al 40 jaar alles in het dorp ge
kocht, Die Flip Koomen, de tim
merman, de smid en de electriciën
hebben al heel wat rekeningetjes
aan dat klooster kunnen afgeven.
Janus: Nu. dat motten ze dan
zelf weten. IJt zeg maar zo: liever
turks dan paaps. Dat is mijn prin
cipe.
De barbier ging over tot een an
dere klant, maar dacht bij zijn
eigen: wat houden sommige men
sen er toch laag bij de grondse
orincipen op na!
RESPONDIO
DE REPUBLIKEINSE
DELEGATIE
BATAVIA, 13 April (Aneta).
De republikeinse delegatie bij de
heden te Batavia aanvangende
voorbesprekingen voor de Ronde,
tafel-conferentie, bestaat uit de
heren: Mr. Moh. Rum, dr. Leimena
ir. Djuwanda, prof. Supamo en La-
tuharhary, Adviseurs der republi
keinse delegatie zijn: Sutan Sjahrir
ir. Lach, Moh. Natsir, dr. Darmase
tiawan en Sumarto,
ZAL PAUL HOFFMAN
AFTREDEN?
WASHINGTON, 14 April (AFP)
Volgens berichten uit bevoegde
bron, maar waaromtrent tot dusver
geen officiële inlichtingen konden
verkregen worden, zou president
Truman zijn ingegaan op het ver
zoek van de administrateur van de
E.C.A., Paul Hoffman, hem van zijn
functie te ontheffen. Onder de mo
gelijke opvolgers noemt men de
minister van binnenlandse zaken
Julius Krug.
Volgens dezelfde bron zou Hoff
man zijn ambt blijven bekleden tot
het Congres zich definitief zal heb.
ben uitgesproken over de credieten
voor het tweede Marshalljaar.
SPLINTERBOM ONTPLOFTE
Te Vlierden (gem. Deurne) is 'n
splinterbom ontploft, waardoor 2
paarden gedood werden. Kort na
de bevrijding werden op de grond
van de landbouwer Tielemans ver
scheidene splinterbommen aange
troffen en opgeruimd. Nadien ech
ter heeft T. ditzelfde stuk land reeds
viermaal omgeploegd. Maandag
trapte een der paarden tijdens het
ploegen op een bom, die vei'moede-
lijk juist was vrijgekomen. T. zelf,
die achter de ploeg liep, kwam met
de schrik vrij.
KOLONEL HOLTERMAN
VERLAAT DE DIENST
Op 1 April j.l. is de Kapitein ter
Zee van de technische dienst J. W.
Holterman, hoofd van de onderaf
deling vliegend materieel, eervol
van zijn functie ontheven. Hij heeft
de dienst verlaten en is als zodanig
opgevolgd door de Kap.-luit. ter Zee
van de technische dienst D van
Leeuwen.
Kapitein ter Zee Holterman werd
op 16 April 1895 te Haarlem gebo
ren en kwam op 17-jarigr leeftijd
als adspirant-machinist bij de
Koninklijke Marine. Op 16 Augus
tus 1917 werd hy benoemd tot offi
cier-machinist derde klasse. Na zijn
benoeming werd hij uitgezonden
naar Indië, waar hij tot begin 1920
verbleef. Na terugreis in Nederland
werd hij bevorderd en geplaatst bij
de onderzeedienst. Aan boord van
Hr.Ms. „K 8" maakte by in Sept.
1923 een reis naar Indië. Drie jaar
later keerde hij naar Nederland'
terug, en in Januari 1926 volgde zijn
eerste plaatsing bij- de Marine
Luchtvaartdienst. Op 9 April 1929
vertrok hij voor de bekende vlucht
naar Indië met drie Dornier-wal
vliegboten. Medio 1933 kwam hij
naar Nederland, waar hij werd ge
plaatst bij de N.V. Nederlandse
Vliegtuigenfabriek en later bij de
Rijksstudiedienst voor de Lucht
vaart. In 1935 werd hij benoemd tot
Officier van de Marine Stoomvaart
dienst der le klasse.
Na de capitulatie van de Neder
landse troepen in Mei 1940 werd
hem op 30 Mei 1941 eervol ontslag
verleend uit de zeedienst. Van Mei
1942 tot eind April 1945 werd hij
geplaatst op het Ministerie van Ma
rine (afd. Materieel). Kolonel Hol
terman is Ridder in'de Orde van
Oranje Nassau.
Konrad Kardinaal Graaf von
Preysing, de bisschop van Berlijn,
heeft in een bijzondere Paasbood
schap tot de 348,257 Berlijnse ka
tholieken betreurd, dat „de vrede
thans nog niet over de wereld
gekomen is".
„De wereldvrede hangt af van
rechtvaardigheid", zo zeide de
kardinaal, „sociale rechtvaardig
heid, rechtvaardigheid in de in
ternationale betrekkingen, recht
vaardigheid voor ieder individu.
Het mag nergens voorkomen, dat
iemand wordt beroofd van ziin
fundamenteel ï-echt op vrijheid
om een gezin te stichten en vol
gens zijn geweten te leven"
Het officiële Amerikaanse or
gaan „Die Neue Zeitung" geeft als
de mening in Berlijnse katholieke
kringen weer, dat de boodschap
van de kardinaal een antwoord is
op de communistische propaganda
voor het vredescongres, dat vol
gende week te Parijs zal worden
geopend.
George Isaacs, de Engelse mi
nister van Arbeid, heeft in een
radio-uitzending de stakende ha
venarbeiders gewaarschuwd, dat
de regering „plannen om in de
situatie te voorzien" zal uitvoeren,
wanneer morgen niet voldoende
arbeiders het lossen van 84 scne-
pen hervatten. De staking wordt
gebruikt als excuus voor een roe
keloze actie, „die er op uit is
wanorde te verwekken en het eco
nomische leven van het land te
ontwrichten", aldus de minister
De minister noemde de staking
onwettig, daar de stakers, die
Maandag het werk neei'legden,
hier niet, zoals vereist, di'ie weken
van te voren kennis van gegeven
hadden,
-
U-And j
pftY NOÉM \K (\JUJJ?
%IN5ÏE LANOHONGgt?!J
