Gezongen mis in de stilte
van de tropische natuur
De Nederlandse ploeg werd geliquideerd!
Het bedrijfspensioenfonds
voor de landbouw
Medegevangenen uit Dachau
spreken over Mgr. Béran
Waar gaat
het om?
De nationale
athletiekkampioenschappen
Een altaar in
de rimboe
Hij is een van hen, die God uitkiest
in tijden van grote nood"
TOUR DE FRANCE
Magni won tiende etappe
en bemachtigde de gele trui
Drie titels voor Fanny BI an kers
Slijkhuis won 1500 en 5000 m.
Wat iedere landarbeider
moet weten
Sommige posten in moei
lijk bereikbare streken in
de Archipel, kunnen zei
den of nooit door de aal
moezeniers bezocht wor
den. Als men door hard
werken de mogelijkheden
voor het bezoek van een
geestelijke schiep, getuigt
een zeer speciale sfeer van
de innigheid waarmee de
soldaat zich tot zijn hoog
ste commandant wendt.
Van de galerij van een half-
afgebrand kamponghuis hebben de
soldaten een kleine kapel gemaakt.
Het is maar heel eenvoudig, met
behulp van p'almbladeren en een
opgehangen vlag, daar boven de
plaats waar het altaar zal komen.
Door een sergeant is gevraagd
naar zangers, en er zijn er vier
gekomen.
Buiten is het nog donker. Kop
lampen van een drietons truck
verlichten de kleine ruimte voor
het huis. Er loopt een soldaat met
dekens rond. Hij wil ze op de
grond leggen, maar ze besluiten
het niet te doen en met de veld-
aekens een gat in de muur te
camoufleren. Het is de eerste keer
dat een priester in deze streek een
Heilige Mis gaat opdragen. Maan
den geleden wilde hij «al komen,
maar door al zijn bagage zou de
locht zeker vele dagreizen gevergd
hebben. Nu hebben ze de weg
hersteld en kan de priester met
zijn jeep de mannen bezoeken.
Toch is hij nog laat. De comman
dant van het peloton, dat hier ligt,
ontvangt hem en wijst hem de
kamer waar hij zal kunnen biecht
horen. Twee soldaten zien uit de
verte toe. Ze hebben wacht en
leunen loom op hun geweren. De
dag wordt al warm. „Zo'n aalmoe
zenier is nou nog nuchter, hè?",
vraagt de een. De ander antwoordt
niet. Hij gaat straks ter Commu
nie en misschien schaamt hij zich
om te zeggen dat hij zelf ook nog
niet gegeten heeft.
Drie soldaten laden een zware
koffer uit de bestofte aalmoeze
niers-jeep. Hij wordt opengeklapt
en het blijkt een veldaltaar te ziin.
Ze zetten het onder de driekleur
neer. De priester is intussen in een
van de kamers. Op een veldbed
liggen de Misgewaden. Af en toe
komt er een soldaat binnen en
knielt voor het kruisbeeld. Ernstig
luistert de priester naar de moei
lijkheden van de soldaat en be
spreekt met hem de strijd van dit
leven. Later komt er een soldaat
le klas, de VP-patrouilleband nog
om. die straks misdienaar zal zijn.
Hij helpt de aalmoezenier.
Op de galerij zijn banken ge
bracht. Er komen soldaten aan,
achter elkaar, als liepen ze pa
trouille. Ze hebben vannacht in
hinderlaag .gelegen en zetten hun
wapens tegen het hekje van de
galerij, knikken eens als de ogen
van hun makkers vragen: „Goed
afgelopen?" Dan gaan ze zwijgend
zitten. Er is een sergeant bij. Hij
is niet katholiek, weten de jon
gens, maar toch zoekt hij zich ook
een plaatsje op de banken. Voor
de Mis begint, haalt hij nog met
enige moeite een grote revolver
uit zijn zak en gooit die bij de
andere wapens. Een soldaat op het
hekie van de galerij schijnt zich
bij dat gebaar plotseling iets te
herinneren. Hij tast in de grote
zakken van zijn panterpak en
houdt een handgranaat in de hand.
Even later valt het ding met een
doffe slag naast de geweerkolven
Dan begint de H. Mis. De pries
ter komt binnen. Een sergeant
houdt behulpzaam de dekens op
zij. De misdienaar liep vanochtend
nog een patrouille. Nu draagt hij
de Misbel.
Er worden kerkboekjes doorge
geven. Ze zijn verfomfaaid en al
door honderden soldatenknuisten
gegaan. Bij elkaar hebben ze mis
schien al tientallen posten bezocht,
telkens samen met de aalmoeze
nier.
Het is een gezongen Mis, hier in
de stilte van de tropische natuur.
Het koor antwoordt ietwat aarze
lend op de gezangen van de pries
ter. Buiten wordt het warmer. De
lucht boven de motorkap van de
jeep gaat trillen. De hitte sluipt
ook in de galerij en een dunne,
felle streep zonlicht glijdt over het
altaar. Langzaam wordt de straal
breder en belicht de figuur van
de priester. Later ook de vlag.
Er zal gepreekt worden vandaag.
De misdienaar zit op zijn hurken,
als de priester het gelaat naar de
soldaten wendt. Het is geen moei
lijke preek. Je verstaat elkaar
zonder woorden reeds. Deze preek
gaat over de vreugde van de eerste
Hoogmis onder de atap-overdek-
king van de galerij. De ogen van
de priester staan goedig en be
grijpend als hij de jongens ver
telt van Christus' lijden. Het loopt
tegen de Paastijd. De soldaten
kijken de aalmoezenier recht in
de ogen en lezen daarin van zelf
opoffering en naastenliefde.
De Communie-uitreiking is een
schouwspel van eerlijke, ongekun
stelde devotie. De niet-katholieke
sergeant heeft het hoofd gebogen
zoals hij anderen dat zag doen.
Laat in de ochtend, de H. Mis
is al afgelopen, vinden we de aal
moezenier in het wachtlokaal. Hij
praat met de mannen en hoort a
hun moeilijkheden aan. Hij be
looft de groeten te zullen doen aan
het maatje, dat in het hospitaal in
de stad ligt. Hij moet een foto mee
nemen. „Zijn meisje, stond nog op
zijn kist
's Middags is er Lof. Weer is de
galerij vol. Sommigen hebben
rozenkransen bij zich. Anderen
tellen met hun vingers. Er wordt
gebeden voor de soldaten, die nu
nog in het terrein zijn. 'Na het
Rozenhoedje waarschuwt een lui
tenant met een handgebaar een
aantal jongens. Zacht, om de ande
ren niet te storen, staan er acht op
en verlaten de galerij. Even later
passeren ze de wacht op de heu
veltop. Ze groeten hem met een
eenvoudig handopsteken. De wacht
zegt: „Hallo, succes hè?" en kijkt
dan weer naar de galerij, waar in
de snel dalende schemering de
Godslamp begint te gloeien
TOM KOOPMAN.
De republikeinse autoriteiten zijn in Djogja teruggekeerd, nadat
de Nederlandse troepen de residentie hadden ontruimd. De her
bezetting door de Republikeinen geschiedde zonder incidenten
onder toezicht van de UNCI-commissie. Onze foto toont een
eenheid van het Republikeinse leger bij een viersprong in Djogja.
„HEDENDAAGSE VISIES
OP DE MENS"
Universitaire week op
„Drakenburgh"
De universitaire volkshogeschool-
weken, zoals deze traditiegetrouw
elk jaar op de Volkshogeschool
..Drakenburgh" te Baarn worden
georganiseerd, hebben tot doel de
wereld van de universitaire weten
schap in contact te brengen met de
actuele werkelijkheid en anderzijds
ontwikkelde belangstellenden uit
verschillende kringen zowel stu
denten alg afgestudeerden als niet-
universitair-gevormden in de
gelegenheid te stellen allerlei be
langrijke en urgente problemen
belicht te zien op een wijze welke
wetenschappelijk verantwoord is,
zonder te vervallen in de onver
staanbaarheid van een al te gespe
cialiseerde vakterminologie.
Zo werden in het verleden stu
dieweken georganiseerd over „Hu
manisme en Christendom" en over
..De Westerse beschaving en haar
toekomst".
Dit jaar zal de universitaire week
gehouden worden van Maandag 5
tot Zaterdag 10 September. Zij zal
geheel gewijd worden aan de visie
on de mens, zoals deze in de heden-
r'cagst wijsbegeerte en in de van
de betrokken stromingen door
drenkte liitteraire werken tot uit
drukking komt.
Na een algemene inleiding over
de moderne stromingen door Prof.
Dr. J. Peters C.s.s.R. die ook de
samenvattende slotbeschouwing zal
geven, worden achtereenvolgens
voor de geschiedenis van het mo
derne denken belangrijke figuren
behandeld, zoals de wijsgeren en
litteratoren Kierkegaard, Nietzsche
Dostojewski, Sartre en Rilke, de
katholieke existentialist Marcel en
de schrijver Claudel.
In samenwerking met het voor
hst organiseren van deze weken
tot stand gekomen comité waarin
o.a. professoren van verschillende
universiteiten zitting hebben, wer
den bereids diverse deskundigen
tot het houden van de inleidingen
uitgenodigd. Zowel uit Nederland
als uit Vlaanderen wonden vele
belangstellenden verwacht.
De uitgewerkte programma's en
alle verdere inlichtingen kan men
verkrijg*11 aan het secretariaat van
de Söfchting: Landgoed .Jfcraken-
burgpW.
DEN HAAG (K.N.P.) Toen
de Tsjecho-Slowaakse communis
ten in Februari 1948 door een
staatsgreep aan de macht kwa
men, zochten zij bij het volk in
het gevlij te komen, daar zij zich
ondanks hun overwinning nog lang
niet zeker voelden. Zoals reeds
bekend is, schreven de communis
ten toen zelf over Mgr. Béran:
Op de stoel van St. Adelbert
ie telt thans niet langer zoals in
vroeger tijden een Oostenrijks
prins, doch een der onzen, een
eenvoudige en oprechte zoon van
Tsjecho-Slowakije.
Mgr. Béran komt inderdaad uit
een eenvoudig boerengezin uit Pil-
sen Tijdens de Duitse bezetting
heeft hij gelegenheid te over gehad
om het bewijs te leveren van zijn
persoonlijke moed en onverschrok
kenheid. Toen bijvoorbeeld de Duit
se gouwleider eiste, dat de schilder
achtige kapel van het seminarie in
Praag, waaraan hij als rector was
verbonden, zou worden afgestaan,
weigerde hij zonder meer. Daar de
Duitsers zijn invloed op de bevol
king vreesden, verboden zij hem m
ziin eigen moedertaal te spreken.
Desondanks preekte Mgr. Beran
onder een H. Mis. die werd opge
dragen in Dejvice, een voorstad
van Praag, ter herdenking van de
gedeporteerde Tsjechische officie
ren. Bij het verlaten van de' kerk
werd hij gearresteerd en opgesloten
in de gevangenis van Pankrac, de
folterplaats voor Tsjechische pa
triotten. Daar gelukte het hem van
de gevangenissautoriteiten toestem
ming te verkrijgen om de ter dood
veroordeelde medegevangenen met
de Sacramenten der Stervenden bij
te staan Twee maanden later werd
hij naar Dachau getransporteerd.
Daar werd hij een der gevangenen,
een van de vele priesters van dat
concentratiekamp. Hij werd tewerk
gesteld in de H.K.K., de Heilkrau-
ter Kuituren de plantage waar
in iedere dag ongeveer 1000 tot 2000
gevangenen werkten. Later, toen
zijn lichamelijke toestand steeds
meer verergerde, werd hij tewerk
gesteld in het chemisch laborato
rium van de H.K.K. In 1943 trof
ook Mgr. Béran de gevreesde buik-
typhus. Doch de sterke constitutie
van de boerenzoon hield het uit en
vier weken later was hij brood
mager weer aan het werk.
Toen hij na enige tijd bij de ad
ministratie van het kamp werd ge
plaatst, maakte hij van de gelegen
heid gebruik om de namen van de
gevangenen langs een geheime weg
naar Bohemen te smokkelen. Op
deze wijze wist hij duizenden moe
ders en echtgenoten op de hoogte
te stellen van de verblijfplaats van
haar zoon of man. Heel gauw ech
ter zag men Mgr. Béran weer op
de plantage terug.
Kapelaan M. Wuysters te Delft,
die jarenlang met Mgr. Béran in het
concentratiekamp van Dachau heeft
doorgebracht gaf aan de radactie
van het K.N.P. een beeld van Mgr.
Béran. zoals hij gedurende die jaren
in het kamp van de prelaat had
gekregen.
„Mgr. Béran", zo vertelde de ka
pelaan, „was een heilig mens, goed
en onberispelijk met een juist maar
mild oordeel. Hij zelf w'st van
geen wijken, wanneer hij dacht
iets volgens zijn geweten verplicht
te zijn. Toch zou hij het niet in 'n
ander veroordelen wanneer hij an
ders deed. Hij was niet een sterk
opvallende persoon, en toch was
hij de raadsman en biechtvader van
vele Tsjechische priesters. Mgr. Bé
ran was zeer sober. Nimmer heb
ben wij hem over het toch uiterst
slechte eten horen klagen. Van de
pakketten, die hij later mocht ont
vangen, wilde hij nimmer zelf iets
gebruiken. Alles gaf hij weg aan
degenen, die het, naar zijn zeggen,
harder nodig hadden."
De Oostenrijker, Richard Schmitz,
die eveneens met Mgr. Béran ja
renlang in Dachau heeft gezeten,
zeide van hem:
„Hij is een van hen, die de Al
machtige God uitkiest in tijden van
grote nood als Zijn werktuig. De
meest karakteristieke eigenschap
van Mgr. Béran, zo vervolgt
Schmitz, was zijn kalmte, wat er
ook gebeurde. Zijn moed liet hem
nooit in de steek, ofschoon er ook
voor hem, zoals voor iedere gevan
gene, wel eens momenten waren
van doodsgevaar".
„Het was onder zware lichamelij
ke straffen verboden in het kamp
biecht te horen, toch riskeerde Mgr.
Béran de grootste martelingen en
hoorde vele malen de biecht. Tel
kens weer gaf hij blijk van zijn ge
weldige moed en achtte zichzelf
niet, wanneer hij als een ware zie-
leherder zich kon wijden aan de
geestelijke verzorging van zijn' me
degevangenen. Hij interesseerde
zich niet voor gesprekken over al
ledaagse dingen, maar hij hield er
van met vrienden te discussiëren
over theologische vraagstukken en,
in het bijzonder, over problemen
van de moraal en de zielzorg. Al
len, die hem hebben gekend in het
kamp, schatten hem hoog om zijn
eenvoud en ongekunstelde nederig
heid."
Een vooraanstaand Slowaaks
communist, dr. Vojtech Bincak,
schreef kort na de oorlog in zijn
boek „Herinneringen aan Dachau":
„Dr, Joseph Béran was een der
beste en edelste kameraden, die ik
in het concentratiekamp heb ont
moet. Altijd stond hij klaar zijn me
degevangenen te helpen en had zelfs
de moed, van zijn karig rantsoen
nog aan anderen te geven. Eens gaf
hij zelfs zijn deken weg aan een
zieke barakgenoot. Toen hij aan 'n
Joodse medegevangene een stuk
brood gaf en daarbij betrapt werd,
kreeg hij van een opzichter, het
type van een gedegenereerde, een
klap in het- gezicht. Doch slagen noch
kerker konden dr. Béran ervan
weerhouden zijn lotgenoten zo veel
in zijn vermogen was te helpen".
NIEUW WERELDRECORD
DISCUSWERPEN
Tijdens athletiekwedstrijden in
Lissabon heeft een lid van de op
tournee zijnde Amerikaanse ploeg
de kampioen discuswerpen van de
Verenigde Staten, Gordien, een
nieuw wereldrecord discuswerpen
op zijn naam gebracht. Zijn worp
bedroeg 56.46 meter. Het oude re
cord stond op naam van de Italiaan
Consolini met 56.33 meter en werd
te Milaan gevestigd op 10 Oct. 1948.
Nederland verliest
schaakwedstrijd van
Tsjecho-Slowakije
Nederland heeft de schaakwed
strijd tegen Tsjecho-Slowakije met
11—9 verloren.
Euwe en Kramer leverden de beste
prestaties, door ieder l'/< punt te
behalen.
MONSEIGNEUR BERAN
EN WIJ
Toen Kardinaal Mindzenty ver
oordeeld was, volgde de ene protest
vergadering na de andere; ons ge
moed was ook zo overvol van ver
driet en opstand. Een van de ons
meest sympathieke figuren was 'n
onmenstlijk lijden aangedaan. En
wij hebben met hem meegeleefd,
meegevoeld. meegeleden.
Maar gelukkig hebben de spre
kers op de protestvergaderingen
niet nagelaten er steeds weer dui
delijk op te wijzen, waarom het
eigenlijk ging. Want het ging niet
om de persoon van Kardinaal
Mindszenty, hoe sympathiek deze
ons ook was. Het ging ook niet om
het grote aantal andere ons mis
schien minder bekende personen,
die tegelijk met, voor of na de Kar
dinaal eenzelfde onmenselijk lijden
moesten ondergaan. Het was het
vijandig kamp immers ook niet te
doen om die personen. Neen, in die
personen hebben zij Christus, de
Kerk, ons Geloof, ons ideaal willen
treffen! En daar gaat het ons bei
den om!
Monseigneur Stepinac en Kardi
naal Mindzenty waren ons sympa
thiek, evenals Mgr. Beran ons sym
pathiek is en al het leed dat men
hen aangedaan heeft of nog zal
aandoen, zullen wij voelen, als was
het ons zelf aangedaan. Maar bij
het leed, dat men ons sympathieke
personen aandoet, kunnen wij nu
eenmaal niet al te lang stil staan;
het leven dwingt ons verder; iedere
dag brengt haar nieuwe zorgen mee
en wij worden omringd door nog
tal van andere personen, die ons
evenzeer sympathiek zijn en onze
aandacht opvragen. Dus het is van
zelfsprekend, dat een aanvankelijk
vurig protest om een dergelijk per
soon op de duur verflauwt hoe op
recht het ook gemeend was en dat
ons verdriet door andere ervarin
gen en gemoedsschokken op de
achtergrond wordt gedrongen.
Maar van Christus kunnen wij
niet zo maar zeggen, dat Hij ons
sympathiek is zonder meer. Chris
tus immers maakt de zin van ons
bestaan uit. Al onze andere zorgen
vallen weg bij onze zorg om Chris
tus, omdat zonder Christus onze
zorgen geen bestaansgrond hebben.
Heeft men aan Christus geraakt,
dan kunnen wij niet zeggen: het
leven dwingt ons verder, omdat
Christus ons leven zelf is.
Het is niet de eerste keer in de
geschiedenis, dat Christus openlijk
en volgens voorop gezet plan wordt
aangetast. Eens is Christus aange
tast niet in personen, maar in mo-
numenten.waarin slechts de her
innering aan Hem hier op aard,e
voortleefde. Wij kennen de reactie
van Christus' soldaten in geheel dc
wereld. Een heftige verontwaardi
ging doorvoer de gelederen, maar
bij verontwaardiging alleen bleef
het niet. Spontaan voegden zij de
daad aan het woord; zonder bere
kening trotseerden zij elk gevaar,
alle moeilijkheden, hindernissen en
zelfs onmogelijkheden over het
hoofd ziende.
Vorige week Maandag hebben
wij in ons blad een artikel gepubli
ceerd, waarin enige jonge vurige
Maria-Congreganisten met een ver
rassend initiatief naar voren kwa
men. Hun liefde voor Christus is
niet kwijnend. ^Zolang Christus
voor Ziin rechters* staat, kennen zij
maar één probleem, één zorg: hoe
redden wii Hem uit de handen Zij
ner vijanden.
Zij wfllen de jeugd oproepen tot
"n weloverwogen geestelijke kruis
tocht volgens vooropgezet plan.
Waar blijft het antwoord van de
jeugd, die enige Zondagen geleden
met meer dan 50.000tezamen kwam
in de Jaarbeurshallen te Utrecht?
Diezelfde jeugdige Congreganis-
ten willen nog meer. Zij willen
persoonlijk een stuk ondertekenen,
waarin zij zich zonder enige re
strictie volledig ter beschikking
stellen aan de H. Vader met alle
consequenties daaraan verbonden.
Waar blijven de plannen van dé
andere Congreganisten en jeugdor
ganisaties? Riep heel de jeugd nog
niet kortgeleden om een tastbaar
program?
Intussen hebben wij weer geïn
formeerd naar de plannen van _de
jeugdige initiatiefnemers. En in
derdaad hebben zij het hij plannen
alleen niet gelaten. Zij hebben
reeds een concept voor een even
tueel te ondertekenen stuk aan de
H. Vader opgesteld en dit concept
besproken met Pater L. Paulussen,
algemeen secretaris van de Maria-
Congregaties in Nederland. Hier
vonden hun plannen 'n enthousiast
onthaal. En intussen worden weer
verdere stappen ondernomen, om
hun plannen te verwezenlijken. Wij
zullen u er van op de hoogte hou
den, maar wacht nu niet rustig af
op wat anderen voor u klaar maken.
Het moet van alle kanten plannen
regenen, om uit alle tezamen één
groots pracht plan te kunnen sa
men stellen. Laat zien, da er iets in
ons leeft, dat ons leven vol is van
Christus, tegen wien wij geen aan
tasting dulden! D.
Toen de karavaan Zondagmorgen uit San Sebastian vertrok, zal
niemand redelijkerwijs hebben kunnen vermoeden, dat deze
tiende etappe zoveel ingrijpende wijzigingen met zich mee zou
brengen. Om te beginnen wisselde de gele trui van bezitter. Niet
Marinelli zal er Dinsdag, na de rustdag te Pau, in starten, doch
de Italiaan Magni. Behalve dit gezien de belangrijke voor
sprong, die Marinelli tot San Sebastian had onverwachte ge
beuren, zijn er na gisteren elf renners minder in de course. Negen
werden door de beruchte „10 pct.-bepaling" uitgeschakeld en
twee gaven tijdens de rit op.
Het eigenaardige verloop van de
ze étappe is tewijten aan een on
verklaarbare inactieve houding van
het grote peleton, dat geen gevaar
zag toen Magni, Impanis, Biagioni,
Fachleitner en later Geminiani er
van door gingen. Waarschijnlijk
dacht men. dat het d.e vluchtelingen
niet zou gelukken hun voorsprong
te handhaven. Voor verscheidene
renners van dit peleton is deze
.vergissing" eatastrophaal geble
ken, want behalve de sprong van
Magni naar de eerste plaats kwam
Fachleitner op de derde en Impanis
op de zesde plaats van het algemeen
klassement, respectievelijk met 10
min. 51 sec. en 18 min. 46 sec. ach
terstand op Magni. En., nog steeds
vóór Bartali, Coppi en Robic.
Voor de nationale Franse ploeg is
Zondag geen gelukkige dag geweest.
Werden tot nu toe geen verliezen
geleden, gisteren werd de ploeg ge
halveerd. Bobet en N. Lapebie ga
ven onderweg op, Danguillaume,
Gauthier en Diot werden wegens te
grote achterstand uit de course ge
nomen.
Voor de Nederlanders is het de
étappe van de nekslag geworden.
Wel kwamen de drie: de Ruiter, de
Hoog en Pauwels in Pau aan, maar
zij behoorden tot dat groepje ren
ners, dat wegens tijdsoverschrijding
werd geëlimineerd.
De Hoog was het noodlot eergiste
ren voer gebleven, maar de revan
che van de laatste was gisteren goed
en afdoende. 40 Kilometer na de
start, juist op het moment dat het
peleton zich voor het eerst na de
ontvluchting van de vier renners,
die later als winnaar te Pau aan
kwamen, begon te roeren, kregen
de Hoog en Pauwels een lekke
band. Voor de Hoog is dit op zich
zelf iets heel gewoons, maar de
situatie wordt ernstiger wanneer
hij zich met een ploeggenoot achter
in een peleton bevindt, dat juist de
snelheid gaat verhogen om een stel
uitlopers na te zitten. Snel repa
reerden zij en moedig probeerden
beiden de verloren achterstand weer
in te halen, maar het is hun niet
gelukt.
De Ruiter heeft het langer kun
nen volhouden, maar. ten slotte werd
ook hij niet door de eeuwige pech
gespaard. Tijdens het bestijgen van
de laatste heuvels kreeg hij met een
zware inzinking te kampen en
slechts met de allergrootste moeite
slaagde hij er in de étappe tot een
eind te brengen.
Maar helaas, de Nederlanders
hadden er gisteren nog een onver
biddelijke tegenstander bij: de tijd.
Alle drie waren zij te laat binnen
en werden voor het verdere ver-1 (Zuid Oost) 65.35.60.
loop van de Ronde uitgeschakeld.
Zo verdween het restant van een
ploeg, die sedert het vertrek uit
Parijs onafgebroken heeft moeten
vechten tegen pech zonder ook
maar eenmaal een rol van beteke
nis te hebben gespeeld.
De uitslag van de negende étappe
BordeauxSan Sebastian (228 K.M.)
luidde:
1. Caput (lie de France) 6.30.49.
2. Ockers (België a) zelfde tijd. 3.
Pezzi (Italië a) z.t., 4. De Mulder
(België b.) z.t., 6. Dupont (Belië b.)
z.t., 6. Sciardis (Italië a) 6.32.20, 7.
Chapatte (Frankrijk) z.t., 8. Leve-
que (Cent Zuidt West) z.t.. 9. Die-
derich (Lux.) z.t.„ 23. de Hoog
(Ned.) z.t., 24. een groot peleton m.
Bartali, Coppi en Marinelli, allen in
dezelfde tijd als van Steenbergen.
De Ruiter plaatste zich 62e in
6.36.28, Pauwels werd 76e in 6.44.06.
De uitslag van de 10e étappe
luidt: 1. Magni van de Italiaanse
b-ploeg. Hij legde de afstand af in
5 uur 53 min. 05 sec., 2. Impanis
(België a) zelfde tijd, 3. Agioni
(Italië a) t.z.t.. 4. Fachleitner (Zuid
Oost) z.t., 6. Geminiani (Frankrijk)
6.11.17, 6. Kubler (Zwitserland) 6.
13.40, 7. Sciardis (Italië a), 8. van
Steenbergen (België a), 9. Ockers
(Belg. a.), 10. Kint (België a), 11.
Mahe (West Noord), 12. Capuut (He
de France), 13. ex aequo het grote
peleton, waarin Bartali, Coppi en
Marinelli. Allen in dezelfde tijd als
no. 6. Kubler. De Fransen Bobet en
Lapebie gaven tijdens de étappe op.
Na de tiende étappe luidt het al
gemeen klassement: 1. Magni (Ita
lië b) 65 uur 01 min. 19 sec., 2. Ma
rinelli (lie de France) 65.05.23, 3.
Fachleitner (Zuid Oost) 65,12.10, 4.
Kubler (Zwitserland) 65.14.00, 5. Du-
pont (België b) 66.19.13, 6. Impanis
(België a) 65.20.05, 7. Ockers (België
a) 65.20.60, 9. Tacca (lie de France)
65.21.12, 10. Bartali (Italië a) 65.25.
49, 11. Cogan (West Noord) 65.26.14,
12. Caput (lie de France) 65.26.29,
13. Sciiardis (Italië a) 65.31.51, 14.
Teisseire (Frankrijk) 65.31.53, 15.
Goasmat (West Noord) 65.32.34, 16.
Lambrecht (België a) 65.32,46 17.
Goldschmidt (Lux.) 65.33.06, 18.
Coppi (Italië a) 65.33.31, 19. Robic
(West Noord) 65.34.56, 20. Camellini
DE 36e RONDE VAN FRANKRIJK 11eEN 12e ETAPPE
VPE^PAJb49247^i
Col 6* Poyr.iourd. LULMU/V
--v
SPANJE
Op de Sinfelbaan aan de Laan van Poot te Den Haag werden
Zaterdag en Zondag de wedstrijden om de nationale athletiek
kampioenschappen gehouden. Fanny Blankers-Koen behaalde
een royale zege op de 80 m. horden en de 100 m. hardlopen.
Ook het nummer hoogspringen wist zij voor haar rekening te
nemen. Slijkhuis triomfeerde in de 1500 m. en de 5000 m„
terwijl Lataster op de 10 k.m. vej boven zijn tegenstanders
uitstak.
Slijkhuis wist zijn titel op de 1500
meter te behouden met de zeer ma
tige tijd van 4 min. 04 sec. Opval
lend was het, dat hij tijdens de ra
ce telkens achterom keek naar zijn
concurrenten, waarvan Harting van
de Zeeuwen in de toekomst zeker
een aardig woordje zal gaan mee
spreken. Hij heeft gedurende de
laatste tijd al' enkele opmerkelijke
prestaties geleverd en hoewel hij
ook bij deze wedstrijd nog boven de
4 minuten bleef, moet hij zeker in
staat worden geacht om in de toe
komst betere tijden te noteren.
Voor de 10 K.M. had een groot
aantal athleten ingeschreven, van
wie er na ruim 5 K.M. slechts 6
overbleven met Lataster, Slegt en
Overdijk als koplopers. Lataster
passeerde in een tijd van 32 min.
25.4 sec. als eerste de finish, gevolgd
door Slegt en Overdijk. De tussen
tijden van Lataster pp de 3000 en
de 5000 meter bedroegen resp. 9
min. 28 sec. en 16 min. 55 sec.
In de series 100 meter heren ble
ven 3 athleten t.w. Kleyn, Scholten
en Zwaan beneden de 11 sec. De
juniorkampioen Holst (AVG '26)
eindigde in zijn serie met een tijd
van 11.2 sec. als eerste.
Ook bij de dames „vielen" enke
le kampioenen. Bij het verspringen
moest Gerda van der Kade-Koudijs
de eer laten aan Nel Vos van PSV.
die met een sprong van 5.41 M. de
n (slot).
Na de verplichtingen iets over de
rechten. Hierboven werd al aange
duid, dat er aanspraken bestaan
op ouderdomspensioen, invalidi
teitspensioen, weduwen- en wezen
pensioen. Het ouderdomspensioen
bedraagt voor degenen, die van
de aanvang af in de rege
ling worden opgenomen f 6 tot f 12
per week. Dat hangt af van de
leeftijd, waarop de deelnemers toe
treden: zo krijgen de bij toetreding
bijna 65-jarigen op het 65e jaar
6.per week, de 46-jarigen
8,de 25-jarigen f 12,Het
invaliditeitspensioen bedraagt 2/3
van het ouderdomspensioen en kan
dus ten hoogste f 8,zijn. Het
weduwenpensioen, dat tot het 60e
jaar der weduwe wordt uitgekeerd
f 5,per week, het wezenpen
sioen f 1,per week voor ieder
kind. Dit laatste pensioen houdt
op zodra het kind zijn 17e verjaar
dag bereikt heeft.
De hier genoemde bedragen wor
den verleend in de gevallen, waarin
de premie zonder onderbreking is
betaald. Voor de arbeiders, die niet
het gehele jaar in de landbouw
werken, is de regeling anders en,
vanzelfsprekend, minder gunstig.
Een vraag, die nogal eens gesteld
wordt, is hoe het zit met de rech
ten volgens de Invaliditeitswet
Deze staan geheel los van die uit
het Bedrijfspensioenfonds. De pen
sioenen, die het Bedrijfspensioen
fonds voor de Landbouw toekent,
worden dus genoten naast die uit
de Invaliditeitswet.
Een ander belangrijk punt is,
dat de arbeider over de tijd, dat
de regeling terugwerkt, dat is tot
1 Mei 1947, premies krijgt tegoed
geschreven uit het Landbouw Ega
lisatiefonds over de tijdvakken,
gedurende welke hij in de periode
1 Mei 1947 tot 1 Mei 1947 tot 1 Mei
1949 in de landbouw werkzaam
was. Deze premies komen de hoog
te van zijn pensioen ten goede. De
arbeider zal er daarom goed aan
doen het inlichtingen formulier, dat-
hij tegelijk met zijn eerste premie-
kaart zal ontvangen, en dat ook
gegevens vraagt over genoemd tijd
vak, nauwkeurig in te vullen.
Een arbeider, wiens loondienst
in de landbouw eindigt, behoudt zijn
reeds verkregen rechten op een
ouderdomspensioen. Anders staat
het met zijn aanspraken bij invali
diteit ten overlijden: deze nemen
een einde zodra zijn loondienst een
einde neemt. Dit kan tot gevolg
hebben, dat een arbeider, die zijn
werkzaamheden in de landbouw
voor korte tijd onderbreekt, hij zijn
overlijden zijn vrouw en kinderen
onverzorgd achterlaat, ook al is hij
jaren lang verzekerd geweest.
Daarom wordt aan de arbeider, zo
dra hij niet meer in de landbouw
werkt, de gelegenheid gegeven zich
voor het risico van invaliditeit en
overlijden door betaling van een
premie van f 1,per week te blij
ven verzekeren, ten hoogste voor
een tijdvak van 26 weken. Wil hij
bovendien het ouderdomspensioen
nog verder laten aangroeien, dan
kan hij de volle premie van f 2,50
per week voor eigen rekening door
betalen, eveneens hoogstens gedu
rende 26 weken.
Bovenstaande uiteenzetting is
slechts een greep uit het geheel.
Alleen het allervoornaamste kon er
in worden behandeld. Maar zoveel
zal duidelijk zijn, dat, wil de zaak
goed lopen, de medewerking van
iedere belanghebbende dringend
nodig is en ds# speciaal de gere
gelde premiebetaling voor de ar
beider vaal het hoogste belang is.
beste prestatie leverde. Gerda van
der Kade werd 2e met 5.26 M.
De series op de 200 meter lever
den niet veel strijd op. Foukje Dii-
lema had laten weten, dat zij ten
gevolge van haar dijbeenblessure
niet kon starten. Zij hoopte aldus
het schrijven aan de nationale tech
nische commissie, volgende week de
training te kunnen hervatten.
Ook Fanny Blanker»—Koen, die
wel voor dit nummer had ingeschre
ven, liet verstek gaan.
De series 80 meter horden dames
en de 100 en 200 meter heren brach
ten geen verrassende uitslagen,
noch tijden.
Nadat Zaterdagavond het nummer
kogelslingeren nog was afgewerkt,
waren het Zondag de herennum
mers 100, 200, 400, 800 en 5000 M„
110 meter horden, alsmede het
speer- en discuswerpen, het hoog-,
ver- en polsstokhoogspringen, welke
nog beslist moesten worden.
Bij het speerwerpen wist Lutke-
veld zijn titel te behouden, met een
worp van 62.61 M.
Het verspringen werd gewonnen
door Naaktgeboren met een sprong
van 7.116.
De kampioen hoogspringen 1948
moest de titel laten aan Vernie, die
Zaterdag tweede werd bij het hink-
stapspringen en nu bij het hoog
springen met 1.765 kampioen werd.
Keizer zelf bracht het tot 1.715.
Lamoree wist het bij het pols
stokhoogspringen dan ook niet ver
der te brengen dan 3.66 meter, ter
wijl hij dit seizoen toch al vele ma
len de 3.80 meter gepasseerd is.
Uiteraard ging de meeste be
langstelling uit naar de loopnum
mers, die vele spannende finales te
zien gaven.
Van der Hoeven werd na een
spannende race kampioen op de
110 M. horden in een tijd van 15.4
sec. Zwaan werd tweede in dezelfde
tijd als de winnaar. Op de halve
finales van de 100 meter heren wa
ren al enkele goede tijden geno
teerd, zodat met veel spanning naai
de finale werd uitgezien. Kleyn van
Vlug en Lenig finishte als eerste in
de goede tijd van 10.7 sec., gevolgd
door de juniorkampioen op dit num
mer, Holst, die dezelfde tijd voor
zich liet afdrukken. Gabe Scholten
kreeg halverwege deze spannende
race last van een onwillig been. De
dokter constateerde slechts kramp
en Scholten was dan ook in staat om
later op de dag op de 200 meter te
starten, welke hij wist te winnen in
22.2 sec. voor Zwaan, die 22.3 sec.
noteerde.
De finales 400 en 800 meter waren
ai even interessant. Kroon en Kist
wisten beiden hun titels te behou
den.
Slijkhuis startte gisteren op de
5000 meter. Nadat aanvankelijk
Harting de leiding had nam Slijk
huis deze met nog enkele ronden
voor de boeg, over en vergrootte
zijn voorsprong meer en meer.
Harting, die in de laatste bocht
nog een felle spurt inzette, kon niet
verhinderen, dat hij ruim 10 sec.
na Slijkhuis over de streep ging.
De 80 meter horden leverde een
royale zege op voor Fanny Blankers
Koen, evenals het nummer 100 M.
Tegen de verwachting in nam zq
ook nog deel aan het hoogspringen,
welk nummer haar andermaal een
kampioenschap opleverde. Mcj. Hil-
brandie gaf haar goed partij en
werd tweede.
De titel bij het discuswerpen ging
andermaal naar mevr. Panhorst—
Niesink, die de discus 41.105 meter
ver wierp.
M
