KEKTJE
De zaak-Hiss en een ongezongen loflied
op de Nederlandse rechtspraak
Scherper kerkstrijd in de Sovjet-zone
Kaderdagen te Rolduc
van de Kath. Volkspartij
De wilde zwijnen slimmer
dan de mensen
Het enig juiste antwoord
op de kerkvervolging
Zaterdag 23 Juli 1949
3
x-communi-
e-decreet
Westfriese
enbnddag
Hoorn
;te zandvoort
berichten
Geroddel rondom rechter
Kaufmann
Praag werkt aanstekelijk
Aanval op de leidende geestelijkheid van
Katholieken en Protestanten
Het eigendomsrecht onder de loupe
De jagers laten het er niet bij zitten
30 jagers,. 60 drijvers
Zondags-evangelie
VRUCHT DRAGEN
Totale beleving van het geloof
Dienen
5VERWACHTING
ld door het K.N.M.I. te
ldig van Zaterdagavond
ivond.
UL1JJK. TAMtLUK
23/7 Vannacht plaat-
vel of mist. Morgen
anvankelijk droog en
algemeen zonnig weer,
r van het Noord-Westen
mende bevolking met
daar enkele onweers-
i de Noord-Westelijke
het land in de middag
igen van koelere lucht,
eveer dezelfde tempe-
vandaag. Meest zwakke
Fdzakelljk uit Noorde-
ingen.
neem een
(Advertentie!
l-KEURINCEN
Harmonie: Song of
aar; Victoria: Sneeuw-
e zeven dwergen, 14 j.;
dijn vriend Trigger, 14
r.: Souka, het kind der
jaar.
4AAR PACKET
directie van de Mij.
acket" N.V. te Alkmaar
slag over 1947 reeds te
gegeven, dat de uitkom-
t jaar 194S reden tot be
ven en vérgaande reor-
i het bedrijf noodzake-
acht, alsook, dat beslo-
tot stopzetting van de
isten over te gaan,
verslag over 1948 mede-
de firma „Nederlandse
lie", die de Alkmaar
loiteerde, op 31 Dec.
ipgehouden te bestaan,
sten uit het vervoer
rs en goederen zijn ten
Ned. Beurtvaartunie ge-
erslagjaar van de „Alk-
sluit dan ook met een
erlies. Door verkoop
erenboten en de verder
oederendienst dienende
e, is 'n boekwinst ver-
108.936, Hiervan wordt
ed voor afschrijving en
wend voor dekking van
ver de boekjaren 1947—
rijving van de post in-
/oorraden tot op f 1.
verliessaldo van f 20.230
1STAD, 22/7 Reuter
rsinterview verklaarde
0 Ottaviani, assessor
ilig Officie, Vrijdag-
het excommunicatie-
13 Juli niet gold voor
nzij zij communisti-
a toegedaan waren. In
ting van de draag-
et Pauselijk decreet
ttaviani, dat de ex-
1 direct betrekking
enen, die wetens en
heïstische en materia-
rstellingen van het
aanhangen, m.a.w.
«isten." De communis-
jemeen waren niet ge-
erd, omdat een groot
ot het communisme
om economische re-
excommunicatie was
gericht tegen de
propagandisten, philo-
eoretici van het com-
j die communistische
en ter informatie, be-
uit nieuwsgierigheid
communiceerd, maar
oor zich bloot te stel-
gevaar, hun geloof te
ius Mgr. Ottaviani.
aniseren de Katho-
i van West-Friesland
fdag te Hoorn. De
in het teken van de
staat, opent met
de Vicaris-Generaal
Roermond, Mgr. Dr.
ie zal spreken over
..De schone kunst is
n".
nlucht-lof zal de op-
vinden van het spel:
aan Sinte Marije"
d. Knaap. Aan dit
0 jongeren deel. Het
1 30 en 31 Juli a.s.
len opgevoerd op het
het St. Bonifacius
Hoorn, waar een tri-
igen. die plaats biedt
10 toeschouwers. Het
iluchtspel vooral be-
lement te worden en
leien morgen reeds
erkocht huis".
onde overleden
23 Juli. In de Maria-
aarlem is vanmorgen
Seeters-Donker uit
gisteren zwaar ge-
de botsing tussen
i de Haarlemse tram
aan haar verwondin-
22 Juli. 97.400 kg
rove Schot 7.80—8.20,
0, driel, 4.80—5.50;
Schot 8—8.60; 1500 kg
3—6.60; slabonen 47-60
90, zilvernep 15.50.
22 Juli. Export-
!Otse muizen 79, bl.
leine Schotse muizen
5666, stoksnijbonen
jbonen 30—56. tuin-
ilen 6—30, doperwten
aüwschokkers 17—26,
A 8—11, I 6—9; to-
i: idem bonken 20-30,
30—55, I 20—30, II
ooi 6, spinazie 3235,
sla 1.5012, andijvie
714, rode bieten 6,
waspeen 616, uien
soepgr, 16, selie
issen 3240, klapbes-
ziken 4—16 frambo-
228. aardbeien per
ruiven Alicant 1.58
:n 51—71.
(Van onze correspondent) New York, 13 Juli 1949
ACHTER HAAR BLINDDOEK heeft de dame-met-de-weeg-
schaal, die wij justitie noemen, de laatst dagen ongetwijfeld
vele tranen weggepinkt. Want er zijn vele droeve dingen ge
schied nadat de jury in de befaamde (of beruchte) zaak-Hiss
verleden week niet tot een eensluidende uitspraak over 's mans
schuld of onschuld kon komen. Dat de zaak over enkele maan
den opnieuw zal voorkomen, meldden wij reeds. In die tussen
tijd was er behoefte aan stilte, rust en bezinning. Doch alle drie
deze elementen zijn verdrongen door heftig geargumenteer en
door het in opspraak brengen van nog meer lieden, die bij de
rechtzaak betrokken zijn geweest.
Nog duurt de dagbladstrijd voort,
of Kaufmann al dan niet oirbaar
heeft gehandeld bij het wel- en het
niet-toelaten van bepaalde getui
genverklaringen.
Bij dit alles is de beklaagde, die
opnieuw voor drie maanden in volle
vrijheid in vier van de 48 staten
mag rondreizen daarbuiten mag
hij op gezag van het gerechtshof
niet gaan het meest gedupeerd.
De ontzaglijke controverse, die is
opgestoken sinds de laatste dag van
het proces, dreigt het tweede pro-
ces-Hiss opnieuw te maken tot een
sensationele zaak, waarbij de uitr
spraak van een nieuwe jury voor
een onredelijk groot deel beïnvloed
kan worden door de thans opgeroe
pen stemmingen.
Om te beginnen heeft de parle-
ments-commissie, die „anti-Ameri
kaanse" activiteit pleegt te onder
zoeken en in het vuur harer ijver
in het verleden het pad der rede
lijkheid wel eens verliet, bij mon
de van enkele harer leden een felle
aanval gedaan op rechter Kaufmann
die de zaak tegen Hiss heeft geleid.
Hij was, zo zeiden deze Congres-le
den niet onpartijdig geweest en had
keer op keer Hiss bevoordeeld te
genover de jury, en hij zou de taak
van de aanklager willens en wetens
hebben bemoeilijkt. Daarop ver
wachtte men een formeel onderzoek
tegen Kaufmann, doch dit werd in
allerijl afgezegd onder het motief
dat daarvoor geen meerderheid in
de desbetreffende commissie vna
het Huis wan Afgevaardigden te
vinden zou zijn. Met niet geringe
hatelijkheid werd er aan toege
voegd, dat Afgevaardigde Celier,
die het hoofd van de juridische
commissie van het Huis van Afge
vaardigden is, een voormalig part
ner in het advocatenkantoor van
Kaufmann is geweest, en werd er
geïmpliceerd, dat Celier een der
gelijk onderzoek zou torpederen.
Amper was de rust teruggekeerd,
toen de jury-leden rustig achter
hun toonbanken, aanrechten, bu
reaux de pers ontboden en elk
voor zich commentaar uitoefende
op bet beleid van de rechter. Van
zelfsprekend waren de acht man, die
Hiss schuldig hadden bevonden, in-
nie en diep overtuigd van de par
tijdigheid van de rechter, de vier
anderen waren even positief dat de
rechter het proces hoogst onpartijdig
had geleid.
Daarna kwam een ondernemend
journalist, echter met een ceel on
plezierige feiten naar voren. Hij
had er de dossiers en archieven
eens op nageslagen en daaruit was
hem gebleken, dat rechter Kauf
mann in moeilijkheden verzeild
was geraakt, in de dagen, toen hij
naar dit rechterschap dong. Tal van
juridische verenigingen hadden
zich toen openlijk tegen hem uitge
sproken althans zij hadden ver
klaard, dat hij niet de geschikte
man voor de functie was. Een an
dere organisatie daarentegen was
voor Kaufmann krachtig opgeko
men en had door een aantal vooraan
staande advocaten een onderzoek
naar zijn bekwaamheid doen instel
len, Dat onderzoek leidde tenslotte
tot Kaufmann's benoeming. Het
onderzoek had onder leiding gestaan
vanLlord Paul Stryker, die nu
optrad als verdediger van Hiss.
Waarop, niet geheel onverklaar
baar, het geschreeuw van „twee
handen op één buik" losbarstte.
Niemand die het openlijk durfde
zeggen, maar de ondertoon van de
gesprekken en dagblad-artikelen
was duidelijk merkbaar. Uit dank
voor bewezen diensten zou, zo
trachtte men het te doen voorkomen,
Kaufmann- glles in het werk hebben
gesteld om Stryker voor zijn dien
sten te belonen.
Wat ons het meest onbegrijpelijke
in deze kwestie voorkomt, is dat
noch Kaufmann, noch Stryker
een jurist met een zeer grote repu
tatie er vóór het proces aan
hebben gedacht, dat een van de op
onthullingen beluste journalisten in
deze toch reeds zo over-gepubliceer-
de rechtzaak, zou teruggrijpen naar
het nog niet zo grijs, verleden. In
een normale zaak, waarbij men over
zeer concrete bewijzen beschikt,
zou een dergelijke overweging wel
licht uit de boze zijn geweest. Doch
in dit geval mede gezien de po
litieke atmosfeer, waarin het pro
ces verzeild was geraakt hadden
het zij Stryker, hetzij Kaufmann
het algemeen belang meer gediend
door zich formeel uit deze zaak
terug te trekken, zoals gebruikelijk
is wanneer er intiem contact of een
hoge mate van waardering bestaat
tussen de partijen, die zich in een
rechtzaak of lijnrecht tegenover
elkaar of althans in een moeilijke
positie tegenover elkaar bevinden.
Te laat is, in het afgelopen pro
ces, een voorstel gedaan om de
jury-leden voor de duur der ver
horen in een voortdurend bewaakt
hotel te laten overnachten, waarbij
telefoonverbindingen zouden zijn
afgesneden, en waarbij zij buiten
alle contact met hun huisgezin zou
den worden gehouden, zonder dag
bladen of radio. Gezien de duur van
het laatste proces zes weken
zou de (toch reeds zo verfoeide)
taak als jurylid te moeten fungeren
voor velen bijzonder ondragelijk
geweest zijn, afgezien nog van de
overwegingen als reddeloos in de
war gestuurde huishoudens.
Men verwacht dan ook algemeen,
dat het bijzonder moeilijk zal zijn
straks een nieuwe jury samen te
stellen. Zowel de aanklager als de
verdediging zal van ieder candidaat
jury-lid trachten uit te vinden, in
welke zin hij of zij zich tegenover
de naaste familieleden of buren zou
hebben uitgelaten over het eerste
procesHiss. Zodra daarbij ook
maar iets van bevooroordeelheid
zou blijken, is de rechter verplicht
een dergelijk jury-lid te ontslaan.
Het is herhaaldelijk voorgekomen,
dat aanklager en verdediger zich
dagen achtereen met hand en tand
verzet tegen bepaalde jury-leden,
die, naar hun oordeel, niet in staat
zouden zijn een onpartijdig oordeel
te vellen over de onderhavige zaak.
Na alles, dat er deze week gezegd,
geschreven, ontkend en herroepen
is, behoeft men er zich niet over
te verbazen, dat velen met zwaar
gemoed de tweede ronde van de
Staat versus Alger Hiss tegemoet
zien. Ook de pers, die zich herhaal-
Toen het postvliegtuig
van de K.L.M., de „Su-
rabaja", op Mauritius
'n tussenlanding maak
te, kwam een der
eilandbewoners, een
circa 200 jaar oude
schildpad met een ge
wicht van 150 kg.,
nieuwsgierig de indrin
ger bekijken. Die
nieuwsgierigheid kwam
hem en zijn twee met
gezellen duur te staan,
want met vereende
kracht werden zij door
de bemanning in het
vliegtuig getild. De le
den van de- bemanning
durfden echter niet
met hun nieuwe aan
winsten thuis te ko
men, daar zij bang wa
ren, dat hun vrouwen
de schildpadden voor
huisdier wel wat te
groot zouden vinden.
Oaarom besloten zij de
drie vreemdsoortige
postpakketjes maar bij
\rtis af te leveren. Dr.
"'ortielje heeft ze met
open armen ontvangen!
delijk partij stelde, is onder felle
critiek gekomen en rechter Kauf
mann heeft dit stelling nemen „de
prijs, die wij voor persvrijheid be
talen" genoemd.
Geen wonder, dat Justitia zilte
tranen op haar weegschalen laat
vallen. En dat de tegenstanders van
het jury-stelsel hun pennen diep in
de inktpotten steken en folio-vellen
vol schrijven.
(Van onze Berlijnse correspondent)
Het is hier in Berlijn een publiek
geheim, dat het de communisten^ in
de Sovjet-zone niet voor de wind
gaat. Hun in het begin van 1947 met
zoveel fanfare aangekondigd twee
jarenplan is een groot fiasco gewor
den. De beoogde productie-verhogin
gen werden niet bereikt en dit heeft
ten gevolge gehad, dat ook de be
loofde verbeteringen in zake de
voorziening met levensmiddelen en
verbruiksartikelen zijn uitgebleven.
Terwijl in West-Duitsland reeds
een zekere toestand van verzadiging
is in ingetreden, die ondertussen op
verschillend gebied tot een verblij
dende prijsdaling heeft geleid, vecht
men in Óost-Duitsland nog steeds
voor het handhaven van een levens
peil, dat nauwelijks menswaardig
kan' worden genoemd. De arbeider
kan met zijn zuur verdiend salaris
het broodnodige niet kopen, terwijl
talrijke genationaliseerde bedrijven
hun poorten reeds lang hadden moe
ten sluiten, indien de belastingbeta
ler de in de millioenen lopende te
korten niet voortduren4 had gedekt.
De „volksdemocratische" ontwikke
ling is gebleken niets anders te zijn
dan stilstand en zelfs achteruitgang.
Onverschilligheid.
Op politiek gebied is de toestand
al niet veel verblijdender. Na het
uitschakelen van alle afhankelijk
denkende elementen in de liberale
en christen-democratische partij en
de strenge zuivering in de commu
nistische partij is het politieke leven
volkomen verstard. De belangstel
ling der bevolking voor politieke
gebeurtenissen is beneden het nul
punt gedaald en zelfs overgeslagen
in een apatische onverschilligheid.
Honderdduizenden, die maar steeds
weer hadden gehoopt, dat het licht
der vrijheid toch nog door de grauwe
wolken der Sovjet-zóne zou breken,
hebben deze schone verwachting als
een zeepbel uiteen zien spatten.
De reactie hierop is duidelijk zicht
baar geworden aan de grens tussen
de Westelijke en Oostelijke zone,
waar het aantal illegale grensgan-
gers in Westelijke richting dagelijks
weer in de duizenden loopt. De kam
pen in Beieren zijn nu even over
belast met vluchtelingen uit de
Sovjet-zone als in het begin van '47.
De geestelijkheid krijgt
ook hier de schuld.
De communisten trachten voor de
al te zichtbare achteruitgang van
zelfsprekend verklaringen te vin
den. Zij wijzen, wat de economische
zijde van hun fiasco betreft, op de
Viff officieren van de Nederlandse Luchtmacht kwamen voor een
kort bezoek op het vliegveld Gatow bij Berlijn aan. Zij werden
rondgeleid door de eskader-leider J. A. Nunn, die hen volledig
over de geheimen van de luchtbrug inlichtte. Eskader-leider
Nunn geeft de Nederlandse officieren uitleg van de route-kaart.
V.r.n.l. majoor A. Groot, kapitein H. J. Doornbos, majoor A. B.
Wolff, kapitein Yarde, commandant van het vliegveld Gatow,
kapitein P. W. Brockemeijer en eskader-leider Nunn.
ernstige gevolgen, die het stopzetten
van de handel tussen Oost- en West-
Duitsland voor economisch herstel
der Sovjet-zóne heeft gehad. Hierin
schuilt volgens hen de diepste oor
zaak van het feit, dat de doelstellin
gen van het tweejarenplan niet kon
den worden bereikt.
De politieke apathie der Oost-
zonale bevolking verklaren zij uit 't
gewroet der protestante en katho
lieke geestelijkheid, die ,,de eenvou
dige mensen" tegen het communis
tisch bewind ophitst. Deze insinua
tie is niet zo verwonderlijk, omdat
zij eigenlijk nog de enig mogelijke
is. De zondebokken van vroeger,
Kaiser en Lieutenant, zijn van het
politieke schouwtoneel der Sovjet-
zóne verdwenen, terwijl hun aan
hangers radicaal werden weggezui
verd.
Zij staan volledig buitenspel en
komen niet meer in aanmerking h
ligt daarom voor de hand, dat de
communisten nu hun blikken gaan
wenden naar de geestelijkheid. Het
voorbeeld van Hongarije en Tsje-
cho-Slowakije werkt blijkbaar aan
stekelijk. Beginnend met dreigemen
ten, willen de communisten in de
Sovjet-zóne trachten een wig te
drijven tussen de protestante en de
katholieke geestelijkheid van de ene
en haar overheden van de andere
kant.
„Naar de kampen."
Kard. von Preysing en het hoofd
der protestants-Evangelische Synode
prof. dr. O. Dibelius, worden er van
beschuldigd zich te laten misbruiken
om ,,als spreekbuis van het Westers
imperialisme" op te treden. Hun
worden in 't bijzonder hun jongste
herderlijke brieven kwalijk genomen
waarin zij beiden met kiem protes
teren tegen het beperken van de
rechten en de vrijheden der Kerk
in zake het godsdienstonderwijs en
de opvoeding der jeugd. Bisschop
Dibelius wordt bovendien nog ver
weten, dat hij het in een herderlijk
schrijven gewaagd heeft de commu
nistische volkspolitie te vergelijken
met de nationaal-socialistische
Gestapo.
De verbittering hierover is in com
munistische kringen zo groot, dat de
minister van binnenlandse zaken van
het land Saksen zich de woorden
liet ontvallen: ,,In de internerings
kampen der Oostelijke zone is nog
plaats genoeg. Wij zullen hen (de
geestelijken) dwangarbeid geven,
zodat zij geen kans meer krijgen om
de mensen tegen ons op te hitsen."
Nu is men over deze spontane ont
boezeming van deze communistische
minister wel niet erg enthousiast en
men tracht zelfs zijn uitspraak zo
veel mogelijk te verdoezelen, doch
het lijdt van de andere kant geen
twijfel, dat de leidende communis
ten het in hun hart volkomen met
hem eens zijn. De geestelijkheid der
Sovjet-zóne houdt er dan ook reke
ning mee, dat de spanning tussen
Kerk en Staat in de naaste toekomst
nog zal toenemen en dat men zal
trachten haar door een verscherpt
politie-toezicht practisch in quaran
taine te plaatsen. De eerste stap: 't
practisch onmogelijk maken van
ieder contact tussen de protestante
en katholieke geestelijkheid in de
Sovjet-zóne en haar te Berlijn zete
lende overheid, werd intussen reeds
gezet.
Gisterenavond xijn te Rolduc door de Partijvoorzitter, de heer
W. J. Andriessen, de Kaderdagen geopend van de K.V.P. Onge
veer 200 kaderleden waren naar Limburg getrokken om in het
stille Rolduc zich gedurende drie dagen een z.g. politieke
retraite te verdiepen in de verschillende vraagstukken het
eigendomsrecht betreffende. De eerste inleiding had gisteren
avond plaats. Pater Prof. Dr. S. Tesser O.P., hoofdredacteur van
„De Maasbode", belichtte de algemene morele en wijsgerige
aspecten van het eigendomsrecht.
Prof. Tesser had over zijn inleiding
de volgende stellingen ingediend:
Wijsgerige aspecten.
1. Aan de mens komt van nature
het meesterschap toe over de stof
felijke goederen. Dit meesterschap
oefent hij uit door drie specifiek-
menselijke daden, nl. door het „ge
bruiken", „beheren" en „wegschen
ken" van destoffelijke goederen.
2. Alle mensen hebben van nature
recht op het „gebruik" van die stof
felijke goederen, die nodig zijn tot
het bereiken van hun menselijke
volmaaktheid.
3. Het is gewenst, dat ook alle
mensen in de gelegenheid worden
gesteld om de twee andere specifiek-
menselijke daden t.o.v. de stoffelijke
goederen te beoefenen, nl. „beheren"
en „geven".
4. Ter verwerkelijking van het
recht in punt 2 genoemd, is privaat
eigendom noodzakelijk.
5. Ter verwezenlijking van de
wenselijkheid in punt 3 genoemd is
veralgemening van privaateigendom
(bezitsspreiding) noodzakelijk.
6. Het -privaat-eigendom heeft een
individueel en een sociaal karakter.
Morele aspecten.
1. Aan de privaateigendom zijn
plichten verbonden:
a. de plichten tot eerbiediging van
een andermans eigendom (verkeers-
of ruilrechtvaardigheid)
b. de plichten tot een zedelijk goed
gebruik, resp. beheer, resp. weg
schenking (matigheid, zuinigheid,
goedgeefsheid, sociale rechtvaardig
heid)
2. Door niet-vervulling van de
plichten onder b wordt het eigen
domsrecht niet aangetast. Men ver
liest dus zijn recht niet door deze
fouten.
3. De vervulling van de plichten
onder b kan niet door een derde
(particulier) voor de rechtbank
worden afgedwongen.
4. Wel kunnen er behalve strikte
rechtsverplichtingen (eerbiediging
van mijn en dijn) ook nog rechts
verplichtingen in wijderen zin met
het privaat-eigendom verbonden zijn,
nl. op grond van sociale of wettelijke
rechtvaardigheid. De nakoming van
deze verplichtingen kan van over
heidswege worden afgedwongen.
5. De verplichtingen van Vrijgevig
heid en sociale rechtvaardigheid,
waarover in 1 b werd gesproken, be
trekken zich op de vrije inkomsten
of de overvloed.
Van deze overvloed is men ver
plicht anderen te helpen in hun stof
felijke nood door aalmoezen, maar
vooral door het tot stand brengen
van werk en loongelegenheden.
6. De verplichting bij aanwezig
heid van absolute overvloed tot
ondersteuning van een arme, die in
uiterste nood verkeert, is een ver
plichting van strikte ruilrechtvaar
digheid.
In alle gevallen van mindere nood
of van een geringere graad van over
vloed is de verplichting om te hel
pen er een, die stamt uit andere
deugden, waarbij geldt hetgeen wij
zeiden in 2 en 3.
Hedenmorgen sprak mr. Teulings
over „Het Eigendomsrecht en de be
lastingheffing", een onderwerp waar
naar met gespannen aandacht werd
geluisterd.
(Van onze speciale verslaggever)
Misnoegd wreef jachtopziener jan Aarts zijn haar glad, daarbij
het verweerde hoofddeksel oplichtend. Hij zette zich tegen een
berkenboom, terwijl hij de omstanders monsterde. Het was half
vier in de middag. Neen, ze kwamen niet opdagen, de wilde
zwijnen, die het koren van de Drunense, de Waalwijkse en Loon
op Zandse boeren plattrapten en de aardappels loswoelden in
de akkers, jachtopziener Aarts was niet tevreden. Toch was
onder zijn leiding al het mogelijke gedaan om de beesten op te
sporen en een dertigtal jagers stonden de hele dag met het ge
weer in de aanslag klaar om ze neer te leggen. Maar niemand
had een zwijn in het vizier kunnen nemen, de kogels bleven in
de buksen en.... het beloofde zwijnenboufje pruttelde 's avonds
niet in de pan van moeder de vrouw.
Al vroeg was het een drukte van
belang bij het cafétje aan de voet
van de Roestelberg. Uit alle wind
streken kwam de bloem der Bra
bantse jagers toegestroomd, per auto,
fiets of te voet. De boerenzoons uit
de omtrek meldden zich bij tiental
len om als drijver de jacht mee te
maken en journalisten, fotografen
en filmoperateurs doken bij bosjes
uit het niet op. Boven op de Roes
telberg gaf jachtopziener Aarts zijn
instructies, waarna hij de jagers
twee bij twee posteerde op ongeveer
vijftig meter van elkander. De drij
vers begonnen hun werk aan de
andere kant van het terrein. Al
slaande met knuppels tegen de bo
men en luid brullend trachtten zij
de zwijnen op te schrikken en naar
voren te jagen. Dan zouden de die
ren het cordon jagers moeten passe
ren, in het schootsveld komen en
neergelegd kunnen worden.
Van negen tot twaalf duurde de
jacht in dit gebied. De jagers bleven
al die tijd doodstil verborgen in het
struikgewas, loerend op een prooi-
De drijvers doorkruisten de bossen
cn de journalisten lagen op heuvels
of lieten vanuit bomen hun speur
dersoog rondgaan. Maar de zwijnen
bleven weg. Niet één vertoonde er
zich. En de jager, die ons in een af
gelegen hoekje vertelde, dat deze
dieren slimmer dan de mensen zijn,
kreeg gelijk
Jagerslatijn.-..»
Terug in het kleine cafétje werd
de jacht druk besproken. Er wer
den oude herinneringen opgehaald,
dat onvermijdelijk leidde tot jagers
latijn. Als men alles moet geloven,
wat daar verteld werd, dan zou er
op heel de wereld geen zwijn meer
rondscharrelen en hing ieder huis
vol met jachttropheën, als koppen,
poten en huiden. Maar deze verha
len zetten aan tot nieuwe activiteit
en opgetogen toog men na een uur
tje weer aan de jacht. Nu werd het
gebied van „de Pestert" en Plant
loon uitgekamd. De zon zag het vro
lijk aan en glimlachte: het werd
warmer. Maar niets hield drijvers
en jagers tegen, totdat de een na
de ander vermoeid in de schaduw
neerzeeg. Inmiddels hadden wij ken
nis gemaakt met opziener Van Son.
Hij had ze gezien, de zwijnen. Vo
rige week dook er een op zes metef
afstand van hem uit de bossen op en
de opziener had zijn floret er op
leeggeschoten. Ook met kogels uit
zijn Browning raakte hij het beest,
dat echter op de loop ging zonder
zich aan de kogels te storen.
Een verrassing kwam er toch deze
middag. Enkele drijvers, zij kwamen
als laatsten terug, beweerden stellig
twee zwjjnen gezien te hebben. De
beesten waren echter „teruggesla
gen", dat wil zeggen de verkeerde
kant opgerend. Zo vervloog de laat
ste hoop van de jagers en van
de journalisten. Is het een wonder,
dat jachtopziener Aarts niet tevre
den was.
Maar hij laat het er niet bij zitten.
Over enige tijd zal hij opnieuw een
beroep doen op de jagers uit de
omtrek en op de drijvers. En van
uiteindelijk succes is men overtuigd.
De bruine varkens durven echter
ook de strijd aan. De eerste klap
was voor hun en 's avonds, toen de
rust weer over de duinen was ge
daald hebben zij een extra portie
bieten losgewoeld en verslonden,-
terwijl zij een lange neus trokken in
de richting van de bewoonde wereld.
Zacht woei de wind door de bosseninenten van marine, mariniers en
en streelde de logge snuiten. Toen K.N.I.L. wordt in de nacht van
de zwijntjes de lucht opsnoven roken Zondag op Maandag te Rotterdam
zij geen mensenlucht meer. En ver- verwacht. De debarkatie geschiedt
genoegd kropen zij in hun holenI Maandag 25 Juli.
7e ZONDAG NA PINKSTEREN
Naar het Evangelie van deze
Zondag schijnen er in Gods tnin
geen sierbomen te staan. De wereld
is een boomgaard, geen Engelse
tuin met hier en daar een groepje
bomen en struiken, prachtig in de
zomer door de schone kleurschake
ring der bladeren, maar verder
zonder nut.
Ergens anders in het Evangelie
van St. Lucas vertelt Jezus van
een boer, die voor de derde maal
vaststelt dat een boom geen vrucht
droeg. We kunnen ons voorstellen
hoe die boom daar staat in de
lente. Mensen uit de stad komen
zien naar de prachtige bloesem-
tooi. Het is één boeket, een lente-,
lied. Maar de bloesem waait af en
in de boom is geen levenskracht om
het vruchtbeginsel tot kostbare
vrucht te doen rijpen.
Nuchter constateert de boer dat
de boom reeds de derde keer on
vruchtbaar is. En tegen zijn knecht:
„Eruit met dat misbaksel". Een
zwak protest van de knecht: „Heb
nog één jaar geduld. Vond U die
bloesem niet prachtig?"
„Hij put mijn grond uit. Zonder
vrucht. Maar goed, één jaar nog."
Na een jaar van aparte zorg, bij
zondere bemesting, slaat de knecht
met spijt in het hart, toch, om de
nutteloze schoonheid, de bijl in de
wortel.
De wereld is een boomgaard. Al
leen vruchten, goede vruchten, ge
ven recht op Gods waardering. Al
leen de vruchten tellen, geen maat
schappelijke, economische, politieke
hoogvliegerij. „Maar wie de wil vol
brengt van mijn Vader, die zal het
hemelrijk binnengaan".
Drachten, p. c.
Z. 24, Zondag VII na Pinksteren
H. Christina
M. 25 H. Jacobus, Apostel.
D. 26. H. Moeder Anna.
W. 27. H. Pantaleon
D. 28, H.H. Nazarius en gezellen
V. 29 H. Martha.
Z. 30, H.H. Abdon en Sennen
Z. 31 Zondag Vin na Pinksteren,
H. Ignatius van Loyola.
FOKKER WORDT
„KONINKLIJK"
AMSTERDAM, 21 Juli. Op
de druk bezochte receptie ter ge
legenheid van het 30-jarig jubi
leum, die de directie van de Ne
derlandse vliegtuigfabriek Fokker
hedenmiddag in het Internationaal
Cultureel Centrum te Amsterdam
heeft gehouden, was Z. K. H. Prins
Bernhard aanwezig. Hij deelde de
directie mede, dat het Hare Ma
jesteit de Koningin heeft behaagd
de Nederlandse vliegtuigindustrie
Fokker het praedicaat „Konink
lijke te verlenen.
Maandag debarkatie
„Zuiderkruis"
Het troepentransportschip „Zui
derkruis" met aan boord de mili
tairen van 1-15 R.I. („de blijver
tjes"), 4 A.A.T. en voorts detache-
NIEUWE BREUK IN DE E.V.C.
Dinsdagavond vergaderden be
stuur en leden van de algemene
bond van zeevarenden afdeling
Rotterdam. De vergadering was
zeer rumoerig en leidde tot for
mele breuk met de E.V.C., wier
politiek zo luidde een door het
bestuur aangenomen stelling
steeds communistischer wordt
Men besloot dari ook, formeel met
de E.V.C. te breken.
De A.N.B.Z. zal ook andere or
ganisaties opwekken zich van de
E.V.C. vrij te maken. Het Amster
damse hoofdbestuur had als plaats
vervangers voor de afgezette be
stuursleden aangewezen de heren
Swart en Hoytink, die eveneens
de wens uitten met de E.V.C. te
willen breken.
Zeepost naar Overzeese
gebiedsdelen
Naar Indonesië vertrekt op 30
Juli a.s. het m.s. „Blitar". Met dit
schip kan post worden meegezon
den, mits deze uiterlijk 28 dezer
op de bus is gedaan.
Naar Suriname vertrekt 5 Aug.
het. s.s. „Hersilia". Uiterlijk posten
3 Augustus.
Wanneer aan de éne kant van het
front het Geloof ondermijnd wordt,
dan kan het enig juiste wapen daar
tegen slechts zijn: een hevige groei
en totale beleving van het Geloof
aan de andere kant van het front.
Een groei zowel in de diepte als
breedte, in de menselijke ziel nl. en
de gemeenschap.
Dat deze heel bijzondere tijd aan
onze christenen heel bijzondere eisen
stelt, omdat de offers in het Oosten
ook voor ons Westerlingen worden
gebracht, daarvan hebben enige jon
ge Maria-Congreganisten uiting ge
geven in een ontroerend schrijven
aan Mgr. Paulo Giobbe. de Pause
lijke Internuntius te Den Haag.
In dit schrijven, dat wij in twee
voorafgaande artikelen reeds had
den aangekondigd, willen deze jonge
mensen de uiterste consequentie aan
vaarden van hun christen-zijn in
deze tijd. Deze tijd vraagt de inzet
van hun gehele persoon. Zonder be
denken bieden zij hun persoon dan
ook aan in volledige dienstbaarheid
aan Paus en Bisschoppen. Zij willen
geen ongezonde romantiek, maar een
hoog ideaal, dat zij in hun gewone
dagelijkse leven, midden in de we
reld, onwrikbaar willen vasthouden.
„Wij verklaren hierbij, volledig
de consequenties van deze daad
(de aanbieding van hun persoon) te
kennen en te aanvaarden. Wij blij
ven steeds in afwachting van de
opdrachten, welke Z.H. ons zal wil
len geven; maar trachten intussen
door onze dagelijkse handel en
wandel, door de stipte vervulling
van onze plichten van staat, door
de beoefening der deugden in
het bijzonder van de Liefde
door een ijverig en Eucharistisch
Godsdienstig leven, door de trai-,
ning van onze wil in verstervingen
en offers, door het bereidwillig
aanvaarden van Gods H. Wil, door
ons medeleven met de Kerk, door
onze zo breed mogelijke Apostoli
sche arbeid, voor God en de we
reld te tonen, dat wij afstand van
ons leven deden in dienst van
Christus en Zijn Kerk."
Nederlandse marineschepen
in Zweden
Hms werkschip „Vulcaan" als
mede de onderzeeboten Hms „Tij-
gerhaai" en Hms „O 27" zijn gis
termorgen de Zweedsche haven
Gothenburg binnengekomen.
Op de Markt is, naast de Zweed
se en Deense vlag, de Nederlandss
driekleur gehesen.
Zeven Deense torpedoboten de
den gisteren eveneens de Zweedse
haven aan.
Mgr. Paulo Giobbe heeft het nut
tig geacht, om algemene bekendheid
aan dit schrijven te geven en heeft
de wens uitgesproken, dat ALLEN
door dit prachtige voorbeeld zullen
worden aangespoord tot een inten
ser beleven van hun geloof in dienst
baarheid jegens Paus en Bisschop
pen.
Het zal onze H. Vader in Rome
zeer troosten, wanneer Mgr. Giobbe
meer dergelijke brieven zal ontvan
gen, ook uit andere groeperingen
dan de Maria-congregatie. Mogen
dan ook meer geroepenen dit hoge
ideaal aandurven.
„GALERIES MODERNES"
BEBOET
De tuchtrechter voor de prijzen
te Amsterdam, mr. J. A. Bletz,
veroordeelde de „Galeries Moder-
nes" tot een geldboete van
f 52.550 met verbeurdverklaring
van de in beslag genomen goede
ren voor een gezamenlijke waar
de van ca. f 20.000.
Van 19 Mei j.l. af heeft de tucht
rechter gedurende 10 zittingen
onderzocht in hoeverre het ge
noemde bedrijf schuldig is aan on
geoorloofde prijsopdrijving. Amb
tenaren van de prijsbeheersing
hadden een onderzoek ingesteld.
Daarbij zou zijn komen vast te
staan dat over een tijdvak van
bijna twee ,jaar enige tonnen extra
winst werden gemaakt.
Nemen we vanavond alleen
maar eens de eerste zin van
het Epistel van morqen. Er zijn
twee kanten, twee moqelijkhe-
den: ofwel onzuiverheid en
onqerechtiqheid, ofwel recht-
vaardiqheid en heiliqheid. In
dienst van. een van deze twee
staan wij, met ziel, met li
chaam.. Midden in de zomer,
nu er zoveel heidens qedoe
rondom ons is, is de teqenstel-
linq noq scherper, noq feller.
Van Chrisuts, van God zijn, als
katholieken ziclj, qedraqen in
kledin.q en houdinq ofwel
onbeschaamd, onqeqeneerd,
onbeschaafd, stijl-loos rondlo
pen. Twee levensopvattinqen
staan teqenover elkander. De
dienst van God en de dienst
van de zonde. Wat is het loon,
de vrucht van beide?
MARCUS
