V&D! Nieuw is er mleer DR. DREES OPENT RONDE TAFEL-CONFERENTIE Voornemen van Nederland, souvereiniteit over te dragen, is onherroepelijk besluit Overdracht van souvereiniteit nog dit jaar Op en onder de Ronde Tafel Nieuwe nota van Tito FL 3.50 FL. 5.50 ntse sen f 98 en .48 EDITIES VOOR ALKMAAR, HOORN, DEN HELDER, SCHAGEN NHD] R.T.C. is haar werk begonnen Woensdag 24 Augustus 1949 *45e Jaargang No. 11648 J Nieuw begin Dat is de enige oplossing van het Indonesische probleem Nieuwe band moet zegenrijke samen werking tot resultaat hebben Het ging allemaal nog wat onwennig J leen 814, waspeen 10, nerziken 7—26, druiven: ers 85—120, west-frisia cermeloen 1056, prui- claude's 2744, washing- appels: charlemowsky 8 vihtoria 517, perzikrode 524, rode tulp 517, nsparant 532, zigeune- oete 626, peren: clapp's -28, juttepeer 834, krui- 12, noordholl. suikerpeer ose de Trévoux 324, 3—16. BROEK, 22 Aug. 1949. aardappelen: eersteling grof 7.807.90, bevelan- .40, bintje 6.90—7.10, grof ;enheimer 6.206.30, bl. 6.30, koopmans blauwe kriel 44.10, 700 kg. sla- -32, 10.000 kg. rode kool kg gele kool 6.106.30, I 23—48, afw. 15—23, \R, 22 Aug. 1949. Schotse -7.50, slaboneri z. dr. 22— ijbonen 4260, stamsnij- -36, pronkbonen 3244, ;rs 619.50, tomaten A maten bonken 16—20, I A 40—60, I 20—35, II s kool 5.509.60, savoye groene kool 6—9, spinazie ;elein 825, sla 7.5026, 5019, rabarber 6—8, ro- 47, buspeen 615, was- uien 69, prei soep 1— -4, augurken basterd 28 albessen 52—70, perziken iven: frankenthalers 84 t 921.06, west-frisia 76, liker 32—60, net 1260, sy victoria 615, perzik erappel 1016, peren rorite 822, noordh. sui- —14, précose de trévoux AR, 22 Aug. 1949. 64 vette nucht. kalveren (slacht), schapen, centrale. 22 Aug. 1949. Tomaten —39, 2e soort 1426, sper- 2240, snijbonen 5168, n 2436, andijvie 1423, 1519 p. kg., kropsla 8 mmer 613, meloenen I 2842 p. stuk, wortelen 6 1 prijzen ouderwetse /aliteit Diederic droogjes, it, tóch heb ik nog ■>en en jij heb niets :hoppen'?' „Dat zul ,Lukken zal het me, i zak met kousen 1ste Kale Coridon, kende. „Die wed- geef ik je op een kale boef schielijk mannen hun dorst eg en het leek wel, van een grote stad eder en ze kwamen Abonnementsprijs f 4.25 per kwartaal, f 1.43 per mod., inclusief Incasso. Advertentie-tarief per editie 16 ct. per m.m., minimum f 2.50; in aüe edities 26 ct. per m.m., minimum f 4 familieberichten 20 ct., resp. 30 ct. per, m.m. Bij contract belangrijke korting. Directeur: E. J. M. Stumpei. Hoofdredacteur: H. N. Smits. BankrelatiesNoorderbankNederl. Credietbank HET FEIT Buiten God is 't nergens veilig. (Vondelj A S H VAN HEDEN Pagina 1 en 3 Kantoren: HOORN, Draafeingel 59, tel. 4243, Grote Noord 77, teL 4362 K 2290; ALKMAAR, Laat 221, teL 2046 (2 lllnen), K 2200; DEN HELDER, Keizerstraat 89, teL 2800 K 2230; SCHAGEN, Molenstraat 52, teL 459 K2240 DRS. MOHAMMED HATTA VERKLAART: In de Ridderzaal op het Binnenhof te Den Haag is de Ronde Ta fel Conferentie door Z.Exc. minister-presi dent dr. W. Drees of ficieel geopend. Een overzicht tijdens de rede van dr. Drees. Links op de voorgrond de Republikeinse de legatie. Rechts op de voorgrond de delega tie der B.F.O. Op de achtergrond (midden) de Nederlandse gede legeerden. HET PROBLEEM Indonesië kan nog altijd van verschillende kanten bekeken worden, maar nu gisteren de veelbesproken Ronde Tafelcon ferentie begonnen is, doen wij goed, in de regeling der verhoudingen daar en tussen daar en hier, van een nieuw begin te spreken. Wij doen ook verstandig, ons te distanciëren van de boze woorden van de conservatieve „Rijkseen- heid"-mannen, die blijkbaar niets geleerd en niets vergeten hebben, eveneens van het geroddel van de communisten, die ook nu weer vol gens het beproefde recept zullen trachten, in troebel arater te vissen. Niet zonder meer hebben wij af stand te nemen van de waarschu wingen der Amerikaanse journalis ten. al komen die in het huidige stadium rijkelijk laat. Maar de be tekenis ervan zullen wij ook in de toekomst wel moeten blijven ver staan Waar er practisch geen andere keuze is voor de weg, die gevolgd moet worden, dan de weg die de regering ingeslagen heeft. Laat ons ook de min of meer alarmerende berichten over een omzwaai in een deel van de Christelijk—Historische fracties, niet al te zwaar nemen. Het is waar, dat ook de besluiten van de R.T.C. geratificeerd zullen moeten worden door het parlement en dat daarvoor een meerderheid van tweederde nodig is, maar het is even onaannemelijk, dat een minderheid in onze Staten-Gene- raal het zou willen bestaan, na alles wat er geschied en aanvaard is, dan nog aan de nieuwe regeling een spaak in het wiel te steken. Niemand behoeft zich overigens de illusie te maken, dat er ter R.T.C, geen moeilijkheden te over winnen zouden zijn. Dit is ten over vloede wel al gebleken uit de nog al forse wijze, waarop Hatta van zijn kant de besprekingen met zijn eerste rede heeft ingeleid. Zo is de geest van: geef ons nu maar gauw die souvereiniteit, en over de rest praten we nog wel eens. Zo zal het in de practijk niet moeten gaan. Nederland zal zijn woord moeten houden, een woord, dat in wezen al dateert van 7 December 1942, de algemene lijnen van het Nederland se standpunt zijn uitgestippeld in de Grondwet en nader al wat uit gewerkt in de overeenkomst van Batavia. Maar het doel van de Ronde Ta fel-besprekingen moet ons toch heider voor ogen blijven staan: de voorwaarden nader vast te stellen van de vervroegde soevereiniteits overdracht, de regeling te bepalen van de nieuwe vorm van samen werking iji de Unie, die er op een of andere wijze toch zal moeten komen en een en ander te regelen over de financiële en economische verhoudingen in verband met die overdracht. Men kan daar zeker niet zo licht over heen stappen, als de heer Hatta c.s. blijkbaar 'van zins zijn te doen. Verder nemen wij aan, dat de vele goede woorden, die ook van de zijde der Indonesiërs in de eerste zitting gesproken zijn, hier weer klank zullen vinden. Er kan naar onze overtuiging nog iets goeds komen uit de laatste acte van het Indische drama, want dat blijft het. Als de schone woorden in daden worden omgezet, als de doeltreffen de vorm van een goedwillende sa menwerking voor de verdere toe komst gevonden wordt, die hen en ons in beider belang te zamen kan binden. De Ronde Tafel kan een nieuw begin zijn. Pessimisten zeggen: het begin van het einde. Einde van de koloniale overheersing zeker. Maar verder? Wij willen geen pessimist zijn. De gebeurtenissen van de laat ste jaren moeten wederzijds iets geleerd" hebben. Daarom zijn wij waakzaam, maar niet zonder hoop. Hoop ook, dat Gods zegen, ook door de Indonesiërs afgesmeekt, met ons zal zijn en een rechtvaardige oplos sing van tiet probleem, in dit sta dium van de zaak, tot het welzijn van Nederland en Indonesië zal doen gedijen. Drs. Mohammed Hatta, de voor zitter van de republikeinse delega tie, hield na het openingswoord van dr. Drees een rede in het Indone sisch, waarin hij zei, dat aan deze conferentie wordt deelgenomen met de overtuiging, dat zij haar doel zal moeten bereiken, t.w. de onvoor waardelijke overdracht van de vol ledige en reële souvereiniteit over Dinsdagmiddag om eveti twee uur heeft in de schitterende Ridderzaal te 's-Gravenhage de plechtige opening plaats gehad van de Ronde Tafel Conferentie over Indonesië. Het openings woord werd gesproken door de minister-president, dr. W. Drees, die dit, zoals hij zeide, deed „in afwachting van een beslissing der conferentie zelve over de regeling van het voorzitterschap". Na dr. Drees spraken Hatta, Sultan Hamid, minister van Maarse- veen en de heer Critchley, waarna dr. Drees tot voorzitter gekozen werd. „Hoe de conferentie zich ook ont wikkelt", aldus dr. Drees, „vast staat, dat zij van ingrijpende histo rische betekenis zal zijn voor het leven van de volkeren van Indone sië en Nederland." Herinnerend aan het Koninklijk woord van 7 December 1942, verklaarde dr. Drees: „Dit Koninklijk woord werd gesproken in den vreemde, maar in vrijheid. Ook in de onvrijheid, waarin wij in Nederland verkeer den, hielden wij ons in de jaren van oorlog en bezetting bezig met de toekomst, in het bijzonder ook ten aanzien van Indonesië. Ik herdenk met diepe dankbaar heid, hoe tal van jonge Indonesiërs, die hier verbleven, in het Neder landse verzet hun vrijheid en leven in de waagschaal stelden." „Weinig kon in die jaren worden vermoed, welk een lange en droeve weg zou moeten worden afgelegd voor een Ronde Tafelconferentie zcu worden gehouden onder andere verhoudingen en van een ander ka rakter dan toen werd verwacht." ,,Ik wil mij thans niet begeven in een beschouwing van het verleden en nog minder in een waardering van de feiten uit een recent verle den." Vervolgens verklaarde dr. Drees, dat het overleg, dat thans staat te beginnen, niet onvoorbereid is en verwees hij naar de overeenkom sten van Linggadjati en de Ren ville, de preliminaire conferentie te Batavia en de resultaten van de be sprekingen te Malino. „Het algemeen kader van het overleg ter conferentie is reeds ge construeerd: de taak der conferen tie is aan dit kader een reële inhoud te geven. Laten wij, als wij ons tot onze taak zetten, ons er van bewust blijven, welk een ontzaglijke last de noodlottige gang van zaken op bei de landen heeft gelegd. Dit besef versterkte in ons het voornemen alles in te zetten, teneinde thans de grote doeleinden van vrede, vrijheid en samenwerking te verwezenlijken. De minister-president zeide voorts dat hjj het als een behoefte gevoel de de Indonesische afgevaardigden te verklaren dat het van Neder landse zijde bij voorafgaande over eenkomsten vastgelegde voornemen, aan de Verenigde Staten van Indo nesië de souvereiniteit over te dra gen, een voor Nederland onherroe pelijk besluit betekende. „Deze beslissing", aldus dr. Drees, „berust niet op een impuls van sen timent of op een zich onwillig neer- loggen bij een overmacht van om standigheden". Deze beslissing ber rust volgens de minister-president op een langzaam gerijpt inzicht, dat langs deze weg in de huidige we reldsituatie de belangen van Neder land en Indonesië en een zegenrijk samengaan van deze landen het best konden worden bevorderd. „Wel zouden naar het oordeel van velen in Nederland aller belangen er mede gediend zijn geweest, indien een rtistiger en geleidelijker over gang mogelijk ware gebleken, maar het heeft geen zin de gevolgen voor bij te zien van de versnelling van de ontwikkeling, die is ingetreden als nawerking van de oorlog, en de gezonde gedachte van de eigen sou vereiniteit van Indonesië eist thans spoedige verwezenlijking. Wanneer dan ook, na een succesvolle afloop van de Rondetafel-conferentie, aan Nederland de taak toevalt haar souvereiniteit aan een nieuwe de mocratische Indonesische rechts staat over te dragen, dan betekent dat een daad, die gedragen wordt door een belangrijke meerderheid van ons volk". Dr. Drees zeide, dat in Neder land een intense belangstelling voor Indonesië bestaat, die aller minst uitsluitend voortkomt uit het feit, dat Nederland belang heeft ip Indonesië, al zou het on waarachtig zijn de betekenis van deze belangen te willen verklei nen. Boven deze belangen uit is bij velen, die in Indonesië hebben geleefd of er thans nog werken, een sterke liefde gegroeid voor dit prachtig land en zijn bevol king. Zich in het bijzonder richtend tot de Indonesische gasten, ver klaarde dr. Drees: „Ik ben over tuigd. dat voorzover gij reeds vroeger hier geweest zijt, wat met verreweg de meesten van u het geval is, hier ook vrienden hebt teruggevonden en dat, voor al voor zover pü '-1- 1 - >r het eerst hier weer zijt, "ii met belangstelling gezien hebt naar de sporen, die oorlo™ e- bezetting in Nederland hebben achtergela ten en naar wat voor de opbouw is gedaan". De minister-president vervolg de: „Wanneer men aan Indonesi sche zijde deze conferentie wil be ginnen met het vertrouwen, dat de spoedige vormin" van de sou- vereine Indonesische Staat voor Nederland ee'i even onbetwist programmapunt is als voor de In donesiërs, dan wil Nederland daartegenover het vertrouwen plaatsen, dat aan Indonesische zijde met even grote ernst ge streefd wordt naar de vorming van een nieuwe band tussen Ne derland en Indonesië, die een blij vende zegenrijke samenwerking tot resultaat zal hebben. Het doel van deze conferentie gaat veel verder dan de oplossing van de thans bestaande ernstige moei lijkheden en -~n Tenslotte moeten wij allen stre ven naar het resultaat, waarmede niet alleen Nederland en Indone sië, elk voor zich, zo goed moge lijk gebaat zijn, maar waarvan ook de volkerengemeenschap een wezenlijke bijdrage ontvangt". Dr. Drees spoorde vervolgens aan tot vermijding van alles wat kwetst of voedsel geeft aan een gegrond '"-ouwen. „Ik mag in dit verband niet na laten met grote ernst te vijzen op de noodzakelijkh id, dat de daadwerkel"':» strijd, zowel met wapens als door propaganda wordt gestaakt". Onder de beginselen, die als vast richtsnoer gelden, noemde dr. Drees: de spoedige vestiging van de V.S.I. als souvereine democratische staat op federatieve grondslag, het zelf beschikkingsrecht der bevolkingen, de samenwerking met Nederland, eventueel met het Verenigd Ko ninkrijk der Nederlanden, in een Nederlands-Indonesische Unie aan het hoofd waarvan staat de koning der Nederlanden. Over de vraag of spéciaal Nederland, danwel het Verenigd Koninkrijk der Nederlan den in de Unie zal zijn opgenomen, zal slechts worden beslist na nader overleg met Suriname en de An tillen. RUSSEN BEGINNEN RADIO-OORLOG BELGRADO, 23 Aug. Het Joe- goslavisch persbureau Tanjoeg deelt heden mede, dat Joego-Slavië aan de Sowjet-Unie een nota heeft ge zonden, waarin wordt gezegd, dat Joego-Slavië bereid is aan de Sow- jet-Unie alle Sowjet-Russische bur gers uit te leveren, die door de Joego-SIavische regering worden vastgehouden. Dit zou worden gedaan om een oplossing te vinden voor de geschil len tussen heide landen. De Sowjet- burgers zouden „op zo kort moge lijke termijn" worden uitgeleverd, aldus de nota, die een antwoord is op de Sowjet-Russische nota van 18 Augustus. De Joegoslavische regering sprak o.m. haar verwondering er over uit, dat de Sowjet-regering het ...stil zwijgen bewaart over de repatriëring van Joegoslavische kinderen, die in de Sowjet-Unie zijn en wier terug keer herhaalde malen door de Joe goslavische regering is gevraagd. De Joegoslavische regering acht het haar plicht er de nadruk op te leggen, dat Joego-Slavië een sou vereine en onafhankelijke staat is en dat zijn volk onder geen beding bereid is toe te laten, dat iemand, wie ook, zich mengt in zijn binnen landse aangelegenheden. De Joegoslavische regering legt er de nadruk op, dat tot nog toe geen druk invloed heeft gehad op haar binnenlandse politiek. Het is ook niet waarschijnlijk, dat dit in de toekomst zal gebeuren. De nota besluit: „De Joegoslavi sche regering en haar verantwoor delijke vertegenwoordigers hebben zich altijd bereid verklaard te zoe ken naar een overeenkomst met de regering van de Sowjet-Unie om op lossingen te vinden voor alle ge schillen tussen de beide landen. „Zij verklaren zich opnieuw be reid een discussie te beginnen over de oplossing van alle geschillen met de Sowjet-regering in overeenstem ming met de geest van de interna tionale verbintenissen, die door bei de regeringen zijn aangegaan". De Cominform is een radio-oorlog tegen de Joegoslavische leiders be gonnen, zo meldt Reuters luister post. Tussen de uitzendingen van Radio-Belgrado door, wordt critiek op Tito geleverd. „Tito heeft u tot verschoppelingen gemaakt," zegt b.v. een „Spook- stem" tussen de uitzendingen door, of „Tito heeft u in ellende ge stort" of „Tito heeft de toorn van de machtige Sowjet-Unie en van al uw buurstaten tegen u opgewekt". Radio-Boedapest, de krachtigste zender in Centraal-Europa, is een nieuwe serie uitzendingen in de Joegoslavische talen begonnen. Geallieerde waarnemers te Wenen verklaarden met nadruk, dat zij geen bewijzen hadden gezien van Sowjet-Russische of andere troepen bewegingen in de richting van de Joegoslavische grenzen. Zij verklaarden, dat er slechts tien Sowjet-Russische divisies in Cen traal- en Zuid-Oosteuropa zijn en dat deze bestemd zjjn voor essen tiële garnizoensdiensten. Er zijn geen bewijzen van troe penversterkingen, welke nodig zou den zijn voor een militair optreden tegen Joegoslavië, zo zeiden zij. Indonesië aan het Indonesische volk. In onverwijlde overdracht van de souvereiniteit bestaat de enige oplossing van het Indonesische pro bleem. Z.i. was de kern der moei lijkheden in het verleden gelegen in de kwestie'der souvereiniteit. Hatta betoogde, dat de procla matie van 17 Augustus 1945 de verwezenlijking vormde van de ide alen der Indonesische nationale be weging, die reeds veertig jaar op gang is. Hij betoogde, dat ondanks alle juridische argumenten van Ne derland, het Indonesische volk in de Republiek (hier zal hij de Repu bliek van Djocja bedoelen. Red.) van mening is en ervaart, dat zijn staat souverein is. Hij ging daar verder op in en releveerde de his torische moeilijkheden, conclude rend, dat het Indonesisch-Neder- lands conflict in wezen een psycho logische kwestie is, die zijn oor sprong vindt in de koloniale his torie. Hij zei, dat „ons voornaam ste streven er op gericht is, het gevoel van wantrouwen te doen verdwijnen en te versterken de wil, om elkaar te begrijpen en samen te werken. Daarom moet ook alles, wat wantrouwen kan verwekken, worden vermeden." Republiek en Unie. Vervolgens betoogde Hatta, dat de van Nederlandse zijde gestelde voorwaarde, nl. dat de souvereini teit aan een federatief Indonesië zal worden overgedragen en een Unie met Nederland zal worden ge vormd, van Indonesische zijde, zo wel republiek ais B.F.O. niet ge vóeld wordt als een voorwaarde, die de souvereiniteit beperkt. Bij de vaststelling van de Unie-strucuur moet voorzichtigheid worden be tracht. Die Unie zal een' vrijwillige associatie moeten zijn, niet strak in haar structuur en haar binding. El ke dwang is z.i. een gevaar voor de toekomstige samenwerking. Economische kwesties In verband met wat Hatta noem de de vrees van velen, dat het Ne derlands kapitaal en de Nederland se economische belangen in Indo nesië in gevaar zullen komen, ver wees Hatta naar het Politiek Mani fest van de Republiek van 1 No vember 1945, waarin de Nederland se kapitaalsbelangen en economi sche belangen worden gewaaborgd; in dit standpunt is geen verande ring gekomen, aldus Hatta. Hij wees er verder op dat een on afhankelijk en souverein Indonesië op de duur voordeel voor het volk van Nederland zal betekenen. In dit verband sprak hij van de mogelijk heid de opbouw van Indonesië vol gens een plan van tientallen jaren te coördineren met de ontwikkeling van de nieuwe industrie in Neder land, die zal kunnen voldoen aan Indonesische behoeften aan ver schillende goederen en productie middelen. Het kapitaal zal z.i. ech ter met minder winst tevreden moeten zijn. De kwestie der over dracht van schulden en vorderingen mag de conferentie niet onnodig rekken, dat moet nader bekend worden, de overdracht der souve reiniteit moet nog dit jaar haar be slag krijgen. „Laat ons thans, zo besloot hij, een nieuwe geschiedenis aanvangen, gegrondvest op vrede en samenwerking. Moge God de Al machtige ons werk in de R.T.C. zijn zegen schenken". (Van onze speciale verslaggever) Het was niet alleen het heuse palmboompje, uit het decoratieve groen opschietend, dat in de Rid derzaal voor een tropische sfeer zorgde. Het was ook warm, zeer warm. Boven en beneden wuifde men zich met handschoenen, tas jes en uitgescheurde bloc-note- velletjes koelte toe. Misschien was het ook wel daarom, dat deze openingsvergadering een wat mat te indruk maakte. De minister president, dr. Drees, had nog het beste deel verkozen. In de ruime, bijna wijdse voorzitterszetel kon hij het zich werkelijk gemakke lijk maken. Andere oorzaken waren waar schijnlijk de trage gang, die een dergelijke vergadering onvermij delijk moet hebben. Iedere zin moet door de in het midden van de zaal zittende tolken in het Ne derlands, Indonesisch en Engels herhaald worden. Dat vraagt tijd en onderwijl zitten allen, die het al verstaan hebben, zich maar zo'n beetje te vervelen. Wat de Indo nesiërs betreft, gaat het hier voor al om de erkenning van hun taal. Zij verstaan ook Nederlands. Dat bleek enkele malen op komische wijze. Op enkele voorstellen van de voorzitter werd van Indonesi sche zijde al ja geknikt voor de vertaling had plaats gehad! Hier was de natuür weer even sterker dan de leer. Moge dat bij de prac- tische arbeid ook zo nodig het geval zijn. Dan had deze eerste vergadering Gistermiddag is in de Ridderzaal op het Bin nenhof te Den Haag de Ronde Tafel Con ferentie door Z.Exc. minister W. Drees of ficieel geopend. De minister-president tij dens zijn openings rede. Naast hem dr. M. Prinsen, secretaris generaal van Binnen landse Zaken. nog het karakter van onwennig heid. Op het laatste ogenblik kwam dr. Drees tot de conclusie, dat hij nog een hamer ontbeerde en ook moesten de fotografen compleet verdreven worden voor de vergadering kon beginnen. Wij zijn gewend, dat bijeenkom sten in de Ridderzaal vooral door hun stijl indruk maken. Die in druk liet deze bijeenkomst niet op de eerste plaats achter. Dat kwam ook al weer door diezelfde foto grafen, die lustig door het gezel schap heen hobbelden en speciale slachtoffers de camera op hun gezicht drukten. Dat liet men zich overigens gaarne welgevallen; ook politici gaan in zulke weken wel eens speciaal naar de bioscoop. Voorts ontbraken het zwart en de statiecostuums, die men in de Rid derzaal meestal pleegt te zien. Er was hier en daar wel een zwart vlekje en een gewoon uniform, maar het zomercolbertje over heerste toch. De dames waren er ook letterlijk wel ter opluistering Vrouwen van ministers, vrouwe lijke Kamerleden bloeiden als schone zomerbloemen tussen het, zoals reeds gezegd, overigens vrij zakelijk geheel. Ter ene zijde van het troon- podium hadden de buitenlandse gezanten een plaats gekregen, waaronder het eminente baardje van dr. Baruch waarschijnlijk voor het laatst opviel; ter andere zijde zaten niet ingeschakelde ministers, leden van de Raad van State, leden van de Eerste en Tweede Kamer, en oqk de wnd. burgemeester van Den Haag, de heer Dresmé. Ook van de zijde van de oppositie waren Kamerleden aanwezig. Wij zagen o.m. de anti- revolutionnaire heren de Wilde en Algra. De heren Gerbrandy en Weiter hebben wij echter niet kunnen ontdekken. Andere Ka merleden troonden, zijnde de ne gen mannen, aan de Ronde Tafel zelf. De kring liep ongeveer als volgt rond: Tilanus, Meijerink, Kerstens, de Graaf, dan de minis ters Götzen, Stikker, van Maarse- veen, daar tussen in van Royen, dan weer minister Joekes, de staatssecretaris Fockemae, om te besluiten met de heren v. d. Goes, Jonkman, Logemann, Romme en Vonk. Speciaal voor de heer v. Royen moet het een grote dag geweest zijn. Dit gi'ote gezelschap, bijeen op een historisch uur, had zich, vooral als gevolg van zijn ijveren, aan deze tafel gezet. De redevoe ringen, die werden afgestoken en die gelukkig niet behoefden te worden herhaald men had ze van te voren in druk verspreid waren zeker niet onbeduidend. Zij waren weliswaar hoffelijk ge steld, maar iedereen stippelde toch ook al als het ware een lijn uit. Dr. Drees werd benoemd tot algemeen voorzitter, zulks op voorstel van de heer Hatta; op voorstel van mr. van Maarseveen werden daarop de voorzitters van de drie onderscheidene delegaties tot waarnemende voorzitters ge kozen. Dat was allemaal heel ge makkelijk en kostte niet het min ste hoofdbrekens. Nadat ook nog het besluit tot instelling van een, centrale commissie genomen was, was deze eerste vergadering reeds' aan het einde van haar latijn. Maar nu begint het eigenlijke werk pas!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 1