V&D!
Nieuw
is
er
mleer
DR. DREES OPENT RONDE TAFEL-CONFERENTIE
Voornemen van Nederland, souvereiniteit
over te dragen, is onherroepelijk besluit
Overdracht van souvereiniteit nog dit jaar
Op en onder de Ronde Tafel
Nieuwe nota
van Tito
FL 3.50
FL. 5.50
ntse
sen
f
98 en
.48
EDITIES VOOR ALKMAAR, HOORN, DEN HELDER, SCHAGEN
NHD]
R.T.C. is haar werk
begonnen
Woensdag 24 Augustus 1949 *45e Jaargang No. 11648
J
Nieuw begin
Dat is de enige oplossing
van het Indonesische probleem
Nieuwe band moet zegenrijke samen
werking tot resultaat hebben
Het ging allemaal nog wat onwennig
J
leen 814, waspeen 10,
nerziken 7—26, druiven:
ers 85—120, west-frisia
cermeloen 1056, prui-
claude's 2744, washing-
appels: charlemowsky 8
vihtoria 517, perzikrode
524, rode tulp 517,
nsparant 532, zigeune-
oete 626, peren: clapp's
-28, juttepeer 834, krui-
12, noordholl. suikerpeer
ose de Trévoux 324,
3—16.
BROEK, 22 Aug. 1949.
aardappelen: eersteling
grof 7.807.90, bevelan-
.40, bintje 6.90—7.10, grof
;enheimer 6.206.30, bl.
6.30, koopmans blauwe
kriel 44.10, 700 kg. sla-
-32, 10.000 kg. rode kool
kg gele kool 6.106.30,
I 23—48, afw. 15—23,
\R, 22 Aug. 1949. Schotse
-7.50, slaboneri z. dr. 22—
ijbonen 4260, stamsnij-
-36, pronkbonen 3244,
;rs 619.50, tomaten A
maten bonken 16—20,
I A 40—60, I 20—35, II
s kool 5.509.60, savoye
groene kool 6—9, spinazie
;elein 825, sla 7.5026,
5019, rabarber 6—8, ro-
47, buspeen 615, was-
uien 69, prei soep 1—
-4, augurken basterd 28
albessen 52—70, perziken
iven: frankenthalers 84
t 921.06, west-frisia 76,
liker 32—60, net 1260,
sy victoria 615, perzik
erappel 1016, peren
rorite 822, noordh. sui-
—14, précose de trévoux
AR, 22 Aug. 1949. 64 vette
nucht. kalveren (slacht),
schapen, centrale.
22 Aug. 1949. Tomaten
—39, 2e soort 1426, sper-
2240, snijbonen 5168,
n 2436, andijvie 1423,
1519 p. kg., kropsla 8
mmer 613, meloenen I
2842 p. stuk, wortelen 6
1 prijzen
ouderwetse
/aliteit
Diederic droogjes,
it, tóch heb ik nog
■>en en jij heb niets
:hoppen'?' „Dat zul
,Lukken zal het me,
i zak met kousen
1ste Kale Coridon,
kende. „Die wed-
geef ik je op een
kale boef schielijk
mannen hun dorst
eg en het leek wel,
van een grote stad
eder en ze kwamen
Abonnementsprijs f 4.25 per kwartaal, f 1.43
per mod., inclusief Incasso. Advertentie-tarief
per editie 16 ct. per m.m., minimum f 2.50;
in aüe edities 26 ct. per m.m., minimum f 4
familieberichten 20 ct., resp. 30 ct. per, m.m.
Bij contract belangrijke korting. Directeur:
E. J. M. Stumpei. Hoofdredacteur: H. N. Smits.
BankrelatiesNoorderbankNederl. Credietbank
HET FEIT
Buiten God is 't nergens
veilig. (Vondelj
A
S
H
VAN HEDEN
Pagina 1 en 3
Kantoren: HOORN, Draafeingel 59, tel. 4243, Grote Noord 77, teL 4362 K 2290; ALKMAAR, Laat 221, teL 2046 (2 lllnen), K 2200; DEN HELDER, Keizerstraat 89, teL 2800 K 2230; SCHAGEN, Molenstraat 52, teL 459 K2240
DRS. MOHAMMED HATTA VERKLAART:
In de Ridderzaal op
het Binnenhof te Den
Haag is de Ronde Ta
fel Conferentie door
Z.Exc. minister-presi
dent dr. W. Drees of
ficieel geopend. Een
overzicht tijdens de
rede van dr. Drees.
Links op de voorgrond
de Republikeinse de
legatie. Rechts op de
voorgrond de delega
tie der B.F.O. Op de
achtergrond (midden)
de Nederlandse gede
legeerden.
HET PROBLEEM Indonesië kan
nog altijd van verschillende kanten
bekeken worden, maar nu gisteren
de veelbesproken Ronde Tafelcon
ferentie begonnen is, doen wij goed,
in de regeling der verhoudingen
daar en tussen daar en hier, van
een nieuw begin te spreken.
Wij doen ook verstandig, ons te
distanciëren van de boze woorden
van de conservatieve „Rijkseen-
heid"-mannen, die blijkbaar niets
geleerd en niets vergeten hebben,
eveneens van het geroddel van de
communisten, die ook nu weer vol
gens het beproefde recept zullen
trachten, in troebel arater te vissen.
Niet zonder meer hebben wij af
stand te nemen van de waarschu
wingen der Amerikaanse journalis
ten. al komen die in het huidige
stadium rijkelijk laat. Maar de be
tekenis ervan zullen wij ook in de
toekomst wel moeten blijven ver
staan
Waar er practisch geen andere
keuze is voor de weg, die gevolgd
moet worden, dan de weg die de
regering ingeslagen heeft. Laat ons
ook de min of meer alarmerende
berichten over een omzwaai in een
deel van de Christelijk—Historische
fracties, niet al te zwaar nemen.
Het is waar, dat ook de besluiten
van de R.T.C. geratificeerd zullen
moeten worden door het parlement
en dat daarvoor een meerderheid
van tweederde nodig is, maar het
is even onaannemelijk, dat een
minderheid in onze Staten-Gene-
raal het zou willen bestaan, na alles
wat er geschied en aanvaard is, dan
nog aan de nieuwe regeling een
spaak in het wiel te steken.
Niemand behoeft zich overigens
de illusie te maken, dat er ter
R.T.C, geen moeilijkheden te over
winnen zouden zijn. Dit is ten over
vloede wel al gebleken uit de nog
al forse wijze, waarop Hatta van
zijn kant de besprekingen met zijn
eerste rede heeft ingeleid. Zo is de
geest van: geef ons nu maar gauw
die souvereiniteit, en over de rest
praten we nog wel eens. Zo zal het
in de practijk niet moeten gaan.
Nederland zal zijn woord moeten
houden, een woord, dat in wezen
al dateert van 7 December 1942, de
algemene lijnen van het Nederland
se standpunt zijn uitgestippeld in
de Grondwet en nader al wat uit
gewerkt in de overeenkomst van
Batavia.
Maar het doel van de Ronde Ta
fel-besprekingen moet ons toch
heider voor ogen blijven staan: de
voorwaarden nader vast te stellen
van de vervroegde soevereiniteits
overdracht, de regeling te bepalen
van de nieuwe vorm van samen
werking iji de Unie, die er op een
of andere wijze toch zal moeten
komen en een en ander te regelen
over de financiële en economische
verhoudingen in verband met die
overdracht. Men kan daar zeker
niet zo licht over heen stappen, als
de heer Hatta c.s. blijkbaar 'van
zins zijn te doen.
Verder nemen wij aan, dat de
vele goede woorden, die ook van de
zijde der Indonesiërs in de eerste
zitting gesproken zijn, hier weer
klank zullen vinden. Er kan naar
onze overtuiging nog iets goeds
komen uit de laatste acte van het
Indische drama, want dat blijft het.
Als de schone woorden in daden
worden omgezet, als de doeltreffen
de vorm van een goedwillende sa
menwerking voor de verdere toe
komst gevonden wordt, die hen en
ons in beider belang te zamen kan
binden.
De Ronde Tafel kan een nieuw
begin zijn. Pessimisten zeggen: het
begin van het einde. Einde van de
koloniale overheersing zeker. Maar
verder? Wij willen geen pessimist
zijn. De gebeurtenissen van de laat
ste jaren moeten wederzijds iets
geleerd" hebben. Daarom zijn wij
waakzaam, maar niet zonder hoop.
Hoop ook, dat Gods zegen, ook door
de Indonesiërs afgesmeekt, met ons
zal zijn en een rechtvaardige oplos
sing van tiet probleem, in dit sta
dium van de zaak, tot het welzijn
van Nederland en Indonesië zal
doen gedijen.
Drs. Mohammed Hatta, de voor
zitter van de republikeinse delega
tie, hield na het openingswoord van
dr. Drees een rede in het Indone
sisch, waarin hij zei, dat aan deze
conferentie wordt deelgenomen met
de overtuiging, dat zij haar doel zal
moeten bereiken, t.w. de onvoor
waardelijke overdracht van de vol
ledige en reële souvereiniteit over
Dinsdagmiddag om eveti twee uur heeft in de schitterende
Ridderzaal te 's-Gravenhage de plechtige opening plaats gehad
van de Ronde Tafel Conferentie over Indonesië. Het openings
woord werd gesproken door de minister-president, dr. W. Drees,
die dit, zoals hij zeide, deed „in afwachting van een beslissing
der conferentie zelve over de regeling van het voorzitterschap".
Na dr. Drees spraken Hatta, Sultan Hamid, minister van Maarse-
veen en de heer Critchley, waarna dr. Drees tot voorzitter
gekozen werd.
„Hoe de conferentie zich ook ont
wikkelt", aldus dr. Drees, „vast
staat, dat zij van ingrijpende histo
rische betekenis zal zijn voor het
leven van de volkeren van Indone
sië en Nederland." Herinnerend
aan het Koninklijk woord van 7
December 1942, verklaarde dr.
Drees: „Dit Koninklijk woord werd
gesproken in den vreemde, maar in
vrijheid. Ook in de onvrijheid,
waarin wij in Nederland verkeer
den, hielden wij ons in de jaren
van oorlog en bezetting bezig met
de toekomst, in het bijzonder ook
ten aanzien van Indonesië.
Ik herdenk met diepe dankbaar
heid, hoe tal van jonge Indonesiërs,
die hier verbleven, in het Neder
landse verzet hun vrijheid en leven
in de waagschaal stelden."
„Weinig kon in die jaren worden
vermoed, welk een lange en droeve
weg zou moeten worden afgelegd
voor een Ronde Tafelconferentie
zcu worden gehouden onder andere
verhoudingen en van een ander ka
rakter dan toen werd verwacht."
,,Ik wil mij thans niet begeven in
een beschouwing van het verleden
en nog minder in een waardering
van de feiten uit een recent verle
den."
Vervolgens verklaarde dr. Drees,
dat het overleg, dat thans staat te
beginnen, niet onvoorbereid is en
verwees hij naar de overeenkom
sten van Linggadjati en de Ren
ville, de preliminaire conferentie te
Batavia en de resultaten van de be
sprekingen te Malino.
„Het algemeen kader van het
overleg ter conferentie is reeds ge
construeerd: de taak der conferen
tie is aan dit kader een reële inhoud
te geven. Laten wij, als wij ons tot
onze taak zetten, ons er van bewust
blijven, welk een ontzaglijke last de
noodlottige gang van zaken op bei
de landen heeft gelegd. Dit besef
versterkte in ons het voornemen
alles in te zetten, teneinde thans de
grote doeleinden van vrede, vrijheid
en samenwerking te verwezenlijken.
De minister-president zeide voorts
dat hjj het als een behoefte gevoel
de de Indonesische afgevaardigden
te verklaren dat het van Neder
landse zijde bij voorafgaande over
eenkomsten vastgelegde voornemen,
aan de Verenigde Staten van Indo
nesië de souvereiniteit over te dra
gen, een voor Nederland onherroe
pelijk besluit betekende.
„Deze beslissing", aldus dr. Drees,
„berust niet op een impuls van sen
timent of op een zich onwillig neer-
loggen bij een overmacht van om
standigheden". Deze beslissing ber
rust volgens de minister-president
op een langzaam gerijpt inzicht, dat
langs deze weg in de huidige we
reldsituatie de belangen van Neder
land en Indonesië en een zegenrijk
samengaan van deze landen het best
konden worden bevorderd. „Wel
zouden naar het oordeel van velen
in Nederland aller belangen er
mede gediend zijn geweest, indien
een rtistiger en geleidelijker over
gang mogelijk ware gebleken, maar
het heeft geen zin de gevolgen voor
bij te zien van de versnelling van
de ontwikkeling, die is ingetreden
als nawerking van de oorlog, en de
gezonde gedachte van de eigen sou
vereiniteit van Indonesië eist thans
spoedige verwezenlijking. Wanneer
dan ook, na een succesvolle afloop
van de Rondetafel-conferentie, aan
Nederland de taak toevalt haar
souvereiniteit aan een nieuwe de
mocratische Indonesische rechts
staat over te dragen, dan betekent
dat een daad, die gedragen wordt
door een belangrijke meerderheid
van ons volk".
Dr. Drees zeide, dat in Neder
land een intense belangstelling
voor Indonesië bestaat, die aller
minst uitsluitend voortkomt uit
het feit, dat Nederland belang
heeft ip Indonesië, al zou het on
waarachtig zijn de betekenis van
deze belangen te willen verklei
nen. Boven deze belangen uit is
bij velen, die in Indonesië hebben
geleefd of er thans nog werken,
een sterke liefde gegroeid voor
dit prachtig land en zijn bevol
king.
Zich in het bijzonder richtend
tot de Indonesische gasten, ver
klaarde dr. Drees: „Ik ben over
tuigd. dat voorzover gij reeds
vroeger hier geweest zijt, wat
met verreweg de meesten van u
het geval is, hier ook vrienden
hebt teruggevonden en dat, voor
al voor zover pü '-1- 1 - >r
het eerst hier weer zijt, "ii met
belangstelling gezien hebt naar
de sporen, die oorlo™ e- bezetting
in Nederland hebben achtergela
ten en naar wat voor de opbouw
is gedaan".
De minister-president vervolg
de: „Wanneer men aan Indonesi
sche zijde deze conferentie wil be
ginnen met het vertrouwen, dat
de spoedige vormin" van de sou-
vereine Indonesische Staat voor
Nederland ee'i even onbetwist
programmapunt is als voor de In
donesiërs, dan wil Nederland
daartegenover het vertrouwen
plaatsen, dat aan Indonesische
zijde met even grote ernst ge
streefd wordt naar de vorming
van een nieuwe band tussen Ne
derland en Indonesië, die een blij
vende zegenrijke samenwerking
tot resultaat zal hebben. Het doel
van deze conferentie gaat veel
verder dan de oplossing van de
thans bestaande ernstige moei
lijkheden en -~n
Tenslotte moeten wij allen stre
ven naar het resultaat, waarmede
niet alleen Nederland en Indone
sië, elk voor zich, zo goed moge
lijk gebaat zijn, maar waarvan
ook de volkerengemeenschap een
wezenlijke bijdrage ontvangt".
Dr. Drees spoorde vervolgens
aan tot vermijding van alles wat
kwetst of voedsel geeft aan een
gegrond '"-ouwen.
„Ik mag in dit verband niet na
laten met grote ernst te vijzen
op de noodzakelijkh id, dat de
daadwerkel"':» strijd, zowel met
wapens als door propaganda wordt
gestaakt".
Onder de beginselen, die als vast
richtsnoer gelden, noemde dr. Drees:
de spoedige vestiging van de V.S.I.
als souvereine democratische staat
op federatieve grondslag, het zelf
beschikkingsrecht der bevolkingen,
de samenwerking met Nederland,
eventueel met het Verenigd Ko
ninkrijk der Nederlanden, in een
Nederlands-Indonesische Unie aan
het hoofd waarvan staat de koning
der Nederlanden. Over de vraag of
spéciaal Nederland, danwel het
Verenigd Koninkrijk der Nederlan
den in de Unie zal zijn opgenomen,
zal slechts worden beslist na nader
overleg met Suriname en de An
tillen.
RUSSEN BEGINNEN
RADIO-OORLOG
BELGRADO, 23 Aug. Het Joe-
goslavisch persbureau Tanjoeg deelt
heden mede, dat Joego-Slavië aan
de Sowjet-Unie een nota heeft ge
zonden, waarin wordt gezegd, dat
Joego-Slavië bereid is aan de Sow-
jet-Unie alle Sowjet-Russische bur
gers uit te leveren, die door de
Joego-SIavische regering worden
vastgehouden.
Dit zou worden gedaan om een
oplossing te vinden voor de geschil
len tussen heide landen. De Sowjet-
burgers zouden „op zo kort moge
lijke termijn" worden uitgeleverd,
aldus de nota, die een antwoord is
op de Sowjet-Russische nota van 18
Augustus.
De Joegoslavische regering sprak
o.m. haar verwondering er over uit,
dat de Sowjet-regering het ...stil
zwijgen bewaart over de repatriëring
van Joegoslavische kinderen, die in
de Sowjet-Unie zijn en wier terug
keer herhaalde malen door de Joe
goslavische regering is gevraagd.
De Joegoslavische regering acht
het haar plicht er de nadruk op te
leggen, dat Joego-Slavië een sou
vereine en onafhankelijke staat is
en dat zijn volk onder geen beding
bereid is toe te laten, dat iemand,
wie ook, zich mengt in zijn binnen
landse aangelegenheden.
De Joegoslavische regering legt er
de nadruk op, dat tot nog toe geen
druk invloed heeft gehad op haar
binnenlandse politiek. Het is ook
niet waarschijnlijk, dat dit in de
toekomst zal gebeuren.
De nota besluit: „De Joegoslavi
sche regering en haar verantwoor
delijke vertegenwoordigers hebben
zich altijd bereid verklaard te zoe
ken naar een overeenkomst met de
regering van de Sowjet-Unie om op
lossingen te vinden voor alle ge
schillen tussen de beide landen.
„Zij verklaren zich opnieuw be
reid een discussie te beginnen over
de oplossing van alle geschillen met
de Sowjet-regering in overeenstem
ming met de geest van de interna
tionale verbintenissen, die door bei
de regeringen zijn aangegaan".
De Cominform is een radio-oorlog
tegen de Joegoslavische leiders be
gonnen, zo meldt Reuters luister
post. Tussen de uitzendingen van
Radio-Belgrado door, wordt critiek
op Tito geleverd.
„Tito heeft u tot verschoppelingen
gemaakt," zegt b.v. een „Spook-
stem" tussen de uitzendingen door,
of „Tito heeft u in ellende ge
stort" of „Tito heeft de toorn van
de machtige Sowjet-Unie en van al
uw buurstaten tegen u opgewekt".
Radio-Boedapest, de krachtigste
zender in Centraal-Europa, is een
nieuwe serie uitzendingen in de
Joegoslavische talen begonnen.
Geallieerde waarnemers te Wenen
verklaarden met nadruk, dat zij
geen bewijzen hadden gezien van
Sowjet-Russische of andere troepen
bewegingen in de richting van de
Joegoslavische grenzen.
Zij verklaarden, dat er slechts tien
Sowjet-Russische divisies in Cen
traal- en Zuid-Oosteuropa zijn en
dat deze bestemd zjjn voor essen
tiële garnizoensdiensten.
Er zijn geen bewijzen van troe
penversterkingen, welke nodig zou
den zijn voor een militair optreden
tegen Joegoslavië, zo zeiden zij.
Indonesië aan het Indonesische
volk. In onverwijlde overdracht van
de souvereiniteit bestaat de enige
oplossing van het Indonesische pro
bleem. Z.i. was de kern der moei
lijkheden in het verleden gelegen
in de kwestie'der souvereiniteit.
Hatta betoogde, dat de procla
matie van 17 Augustus 1945 de
verwezenlijking vormde van de ide
alen der Indonesische nationale be
weging, die reeds veertig jaar op
gang is. Hij betoogde, dat ondanks
alle juridische argumenten van Ne
derland, het Indonesische volk in
de Republiek (hier zal hij de Repu
bliek van Djocja bedoelen. Red.)
van mening is en ervaart, dat zijn
staat souverein is. Hij ging daar
verder op in en releveerde de his
torische moeilijkheden, conclude
rend, dat het Indonesisch-Neder-
lands conflict in wezen een psycho
logische kwestie is, die zijn oor
sprong vindt in de koloniale his
torie. Hij zei, dat „ons voornaam
ste streven er op gericht is, het
gevoel van wantrouwen te doen
verdwijnen en te versterken de wil,
om elkaar te begrijpen en samen te
werken. Daarom moet ook alles,
wat wantrouwen kan verwekken,
worden vermeden."
Republiek en Unie.
Vervolgens betoogde Hatta, dat
de van Nederlandse zijde gestelde
voorwaarde, nl. dat de souvereini
teit aan een federatief Indonesië
zal worden overgedragen en een
Unie met Nederland zal worden ge
vormd, van Indonesische zijde, zo
wel republiek ais B.F.O. niet ge
vóeld wordt als een voorwaarde, die
de souvereiniteit beperkt. Bij de
vaststelling van de Unie-strucuur
moet voorzichtigheid worden be
tracht. Die Unie zal een' vrijwillige
associatie moeten zijn, niet strak in
haar structuur en haar binding. El
ke dwang is z.i. een gevaar voor de
toekomstige samenwerking.
Economische kwesties
In verband met wat Hatta noem
de de vrees van velen, dat het Ne
derlands kapitaal en de Nederland
se economische belangen in Indo
nesië in gevaar zullen komen, ver
wees Hatta naar het Politiek Mani
fest van de Republiek van 1 No
vember 1945, waarin de Nederland
se kapitaalsbelangen en economi
sche belangen worden gewaaborgd;
in dit standpunt is geen verande
ring gekomen, aldus Hatta.
Hij wees er verder op dat een on
afhankelijk en souverein Indonesië
op de duur voordeel voor het volk
van Nederland zal betekenen. In dit
verband sprak hij van de mogelijk
heid de opbouw van Indonesië vol
gens een plan van tientallen jaren
te coördineren met de ontwikkeling
van de nieuwe industrie in Neder
land, die zal kunnen voldoen aan
Indonesische behoeften aan ver
schillende goederen en productie
middelen. Het kapitaal zal z.i. ech
ter met minder winst tevreden
moeten zijn. De kwestie der over
dracht van schulden en vorderingen
mag de conferentie niet onnodig
rekken, dat moet nader bekend
worden, de overdracht der souve
reiniteit moet nog dit jaar haar be
slag krijgen. „Laat ons thans, zo
besloot hij, een nieuwe geschiedenis
aanvangen, gegrondvest op vrede
en samenwerking. Moge God de Al
machtige ons werk in de R.T.C.
zijn zegen schenken".
(Van onze speciale verslaggever)
Het was niet alleen het heuse
palmboompje, uit het decoratieve
groen opschietend, dat in de Rid
derzaal voor een tropische sfeer
zorgde. Het was ook warm, zeer
warm. Boven en beneden wuifde
men zich met handschoenen, tas
jes en uitgescheurde bloc-note-
velletjes koelte toe. Misschien was
het ook wel daarom, dat deze
openingsvergadering een wat mat
te indruk maakte. De minister
president, dr. Drees, had nog het
beste deel verkozen. In de ruime,
bijna wijdse voorzitterszetel kon
hij het zich werkelijk gemakke
lijk maken.
Andere oorzaken waren waar
schijnlijk de trage gang, die een
dergelijke vergadering onvermij
delijk moet hebben. Iedere zin
moet door de in het midden van
de zaal zittende tolken in het Ne
derlands, Indonesisch en Engels
herhaald worden. Dat vraagt tijd
en onderwijl zitten allen, die het
al verstaan hebben, zich maar zo'n
beetje te vervelen. Wat de Indo
nesiërs betreft, gaat het hier voor
al om de erkenning van hun taal.
Zij verstaan ook Nederlands. Dat
bleek enkele malen op komische
wijze. Op enkele voorstellen van
de voorzitter werd van Indonesi
sche zijde al ja geknikt voor de
vertaling had plaats gehad! Hier
was de natuür weer even sterker
dan de leer. Moge dat bij de prac-
tische arbeid ook zo nodig het
geval zijn.
Dan had deze eerste vergadering
Gistermiddag is in de
Ridderzaal op het Bin
nenhof te Den Haag
de Ronde Tafel Con
ferentie door Z.Exc.
minister W. Drees of
ficieel geopend. De
minister-president tij
dens zijn openings
rede. Naast hem dr.
M. Prinsen, secretaris
generaal van Binnen
landse Zaken.
nog het karakter van onwennig
heid. Op het laatste ogenblik
kwam dr. Drees tot de conclusie,
dat hij nog een hamer ontbeerde
en ook moesten de fotografen
compleet verdreven worden voor
de vergadering kon beginnen.
Wij zijn gewend, dat bijeenkom
sten in de Ridderzaal vooral door
hun stijl indruk maken. Die in
druk liet deze bijeenkomst niet op
de eerste plaats achter. Dat kwam
ook al weer door diezelfde foto
grafen, die lustig door het gezel
schap heen hobbelden en speciale
slachtoffers de camera op hun
gezicht drukten. Dat liet men zich
overigens gaarne welgevallen; ook
politici gaan in zulke weken wel
eens speciaal naar de bioscoop.
Voorts ontbraken het zwart en de
statiecostuums, die men in de Rid
derzaal meestal pleegt te zien. Er
was hier en daar wel een zwart
vlekje en een gewoon uniform,
maar het zomercolbertje over
heerste toch. De dames waren er
ook letterlijk wel ter opluistering
Vrouwen van ministers, vrouwe
lijke Kamerleden bloeiden als
schone zomerbloemen tussen het,
zoals reeds gezegd, overigens vrij
zakelijk geheel.
Ter ene zijde van het troon-
podium hadden de buitenlandse
gezanten een plaats gekregen,
waaronder het eminente baardje
van dr. Baruch waarschijnlijk
voor het laatst opviel; ter andere
zijde zaten niet ingeschakelde
ministers, leden van de Raad van
State, leden van de Eerste en
Tweede Kamer, en oqk de wnd.
burgemeester van Den Haag, de
heer Dresmé. Ook van de zijde van
de oppositie waren Kamerleden
aanwezig. Wij zagen o.m. de anti-
revolutionnaire heren de Wilde en
Algra. De heren Gerbrandy en
Weiter hebben wij echter niet
kunnen ontdekken. Andere Ka
merleden troonden, zijnde de ne
gen mannen, aan de Ronde Tafel
zelf. De kring liep ongeveer als
volgt rond: Tilanus, Meijerink,
Kerstens, de Graaf, dan de minis
ters Götzen, Stikker, van Maarse-
veen, daar tussen in van Royen,
dan weer minister Joekes, de
staatssecretaris Fockemae, om te
besluiten met de heren v. d. Goes,
Jonkman, Logemann, Romme en
Vonk.
Speciaal voor de heer v. Royen
moet het een grote dag geweest
zijn. Dit gi'ote gezelschap, bijeen
op een historisch uur, had zich,
vooral als gevolg van zijn ijveren,
aan deze tafel gezet. De redevoe
ringen, die werden afgestoken en
die gelukkig niet behoefden te
worden herhaald men had ze
van te voren in druk verspreid
waren zeker niet onbeduidend.
Zij waren weliswaar hoffelijk ge
steld, maar iedereen stippelde
toch ook al als het ware een lijn
uit. Dr. Drees werd benoemd tot
algemeen voorzitter, zulks op
voorstel van de heer Hatta; op
voorstel van mr. van Maarseveen
werden daarop de voorzitters van
de drie onderscheidene delegaties
tot waarnemende voorzitters ge
kozen. Dat was allemaal heel ge
makkelijk en kostte niet het min
ste hoofdbrekens. Nadat ook nog
het besluit tot instelling van een,
centrale commissie genomen was,
was deze eerste vergadering reeds'
aan het einde van haar latijn.
Maar nu begint het eigenlijke
werk pas!