Europa's Landbouw en Veeteelt
naar nieuwe wegen?
Heilig Jaar voorbereid met
Heilige Missie
DWAAS EN WIJS m EEN WERELDREIS
ROME
stad van Mariaverering
Mens en
samenleving
ïingen in het
n Haarlem
;e beker
league
Maandag 12 December 1949
PAG. 3
Ontelbare Madonna's sieren
de straten
Over het zaaien van dollars
O.E.E.C. ontwierp moderniseringsplan
Europa moet zichzelf
voeden
Naar wij vernemen:
Merkwaardige bedetocht op 26 December
Engelse Zondag
Allerlei uit andere landen
VERWACHTING
eld door het K.N.M.I.
Geldig van Maandag-
linsdagavond.
:nde bewolking
oenemende bewolking
ijk wat regen of mot-
jn daar wellicht voor-
or enige sneeuw. Aan-
ïinig wind, later meest
l tussen west en zuid-
amelijk in het zuiden
/an het land vannacht
chtend lichte vorst,
leidelijke stijging van
de Bisschop van Haar-
:noemd tot pastoor te
n, de zeereerw. heer
enmeijer, die rector
n (St. Cunera-gesticht)
de Bisschop van Haar-
tslag verleend wegens
zeereerw. heer C. M.
n, die pastoor was te
a.
5SEN OP BEZOEK
'IJ TITO?
IK, 12 Dec. (A.F.P.),
Amerikaanse radio-
Drew Paerson zou
lanse ambassade te
;t State Department
weten, dat twee Rus-
anliikheden, die ver
te Zagreb ziin aange-
onderhoud hebben
maarschalk Tito. Na
uren met de Joego-
aarschalk te hebben
ijn de twee Sowjet-
:den per vliegtuig
ikken, aldus het be-
:iER VERMIST
4HAGE, 12 Dec.
van het Engelse s.s.
;t", dat zich op de
)ceaan nabij de Golf
bevindt, wordt een
mist. De schepen, die
igeving van de „Em-
levinden is verzocht
ntuele ^drenkeling uit
REGERINGS-
ENDINGEN
morie van Antwoord
ing van O.K.W. zegt
ten aanzien van het
dat een ontwerp-
grotendeels gereed
is het er mede eens,
gekomen is om het
ingsuitzendingen te
Het ligt in het voor-
n vermindering met
Januari a.s. over te
i hoeverre het moge-
Ie dan nog nodig ge-
gsuitzendingen door
renigingen te doen
aakt een punt van
weging uit.
OBELPRIJZEN
'GEREIKT
M, 10 Dec. (Reuter),
•eeduizend personen
ng hebben Zaterdag
uitreiking van de dit
ie Nobelprijzen voor
chemie en genees-
Kroonprins Gustaaf
Concertgebouw te
ige.woond.
derscheiden geleer-
s bekend, professor
wa van Japan, prof.
ique, prof. Walter
uit Zwitserland en
iiniz van Portugal,
te, die niet zelf te
rm zijn, was de Por-
elastigde Despinay
aanse lening
Indonesië?
tTA, 11 Dec. (Reu-
umitro deelde heden
lig na de overdracht
eit, enige deskundi-
isch en financieel
aar de Ver. Staten
om daar met 't be-
Vmerikaanse im- en
prekingen te voeren
van 150 millioen
nesië.
van de Zaterdag
rerwedstrijden (2a
2—0
1—1
1—1
1—0
2—0
1—1
1—1
4—2
0—2
0—0
1—0
1—2
2—1
6—0
2—1
2—2
3—1
windon Town
YIpswich T.
Idham Athl.
lansfield Town
lester
—Norwich City
head
Torquay Un.
estStockp. C.
ley
mere Rovers
County
ford City
•field
eford Un.
lend Un.
am
•mingham
City
ierby County
land
:ster Un.
-Liverpool
■W. Bromw. Alb.
Burnley
Ihelsea
enal
W.—Bolton W.
1—1
4—2
1—3
0-2
1—0
3—2
1—1
4—1
2—2
2—1
1—1
ueenspark ft. 00
try City 22
sby Town 10
ited 20
est. Nord end 32
ton Town 01
ield United 0—4
Southampton 22
Barnsley 22
-Westham Un. 21
urSwansea T 31
In de Grote Kerk te Den Haag werd Zatérdag middag een plechtige herdenking van de geval
lenen en slachtoffers in de strijd voor de vrijheid tegen Japan in Zuid-Oost-Azië gehouden, die
ook door H.M. Koningin Juliana werd bijgewoond. Overzicht van de aanwezigen in de Grote
Kerk.
(Van onze Partjse correspondent)
Als de West-Europese boeren hun beste beentje voor zetten,
kunnen zij over een jaar of vijf, zes voor een jaarlijkse bezuini
ging van niet minder dan 1250 millioen dollar zorgen, ten
behoeve van hun en ons dollar-arme Westen. Ziedaar, de wel
erg sprookjesachtige berekening, die werd gemaakt door de
leden van het Comité voor Voedselvoorziening, Landbouw en
Veeteelt, van de Organisatie voor Europese Economische Coöpe
ratie. Zij stelden hun bevindingen te boek in een lijvig rapport
van 57 dicht betiktte vellen. Een brochure, welker inhoud men
zou kunnen samenvatten in deze slagzin: „Wie dollars zaait,
zal méér dollars oogsten".
Dezer dagen werd over deze zaak
in een van de wachtkamerachtige,
met eiken betimmerde vergaderza
len van het Parijse „Chateau de la
Muette" een grote persconferentie
gehouden. Enkele bekende figuren
van de OEEC. de secretaris-gene
raal Robert Marjolin, de voorzitter
van het uitvoerend comité Sir Ed
mund Hall Patch, de president van
het „Subcomité voor plannen en
programma's van landbouw en vee
teelt" Edward Lloyd, en de zeer
Ierse agrarische deskundige O'Con-
nell pronken achter de tafel. Zij al
len zochten naar de bloemrijkste
woorden om het eminente belang
van agrarische productieverhoging
duidelijk te maken. „Europa moet
zichzelf voeden", dit was ten naas
te bij de rode draad van hun be
toog, ook al wees dan Robert Mar
jolin er op, dat er altijd ruimte zal
blijven voor invoer uit het Weste
lijk halfrond.
HET ABC DER BEZUI
NIGING
Als men de rekening opmaakt
van de uit het Westelijk halfrond
naar Europa's „Marshall-landen"
gevoerde goederen, ziet men, dat
de post door menselijk voedsel en
veevoer bijna veertig procent van
het geheel bedraagt. Dat is dus
haast de helft. Geen wonder, dat
de economen van West-Europa we
tend hoe slecht wij in onze dollars
zitten, zich er mee hebben bezig
gehouden, hoe deze post vermin
derd kan worden.
Zij geven de volgende raad:
A. Verbouw meer veevoeder-pro
ducten. De import hoeft dan niet
meer zo groot te zijn, en de ge
zondheidstoestand van het vee kan
er door vooruit gaan, zodat er meer
melk, boter, kaas en vlees zal wor
den verkregen. Bovendien zou het
dan niet meer hoeven voor te ko
men, dat er melk of graan als vee
voer wordt gebruikt
B. Verbeter de algemene bodem
productie! Dit kan onder meer door
een betere selectie van zaad- of
pootgewassen; door intensievere be
mesting; door een fellere strijd te
gen onkruid en schadelijk gedierte;
en in sommige streken ook door een
betere landbouwkundige voorlich
ting.
C. Veredel de veestapel! Niet al
leen door een krachtiger actie te
gen veeziekten, maar vooral ook
door een nauwkeuriger keus van
fokdieren. Een beetje „Amerikaans"
doet de raad aan, om kunstmatige
bevruchting toe te passen.vol
gens het rapport is die methode
goedkoper en biedt zij meer kans
op een goed resultaat.
D. Mechaniseer! Moderniseer! Er
zijn in West-Europa boeren, wier
techniek een vergelijking met de
beste Amerikaanse methoden best
kan doorstaan. Er zijn echter ook,
bijvoorbeeld in Frankrijk, nog veel
boeren, die werkwijzen toepassen
van honderd jaar of meer geleden.
Zij geven niet zoveel om „toppro-
ductie". Als zij en hun gezin van
de opbrengst van hun lap grond
kunnen leven, zijn zij al min of
meer te vree. Tractors hebben wij
nodig, moderne oogstmachines. etc.
Wist u dat er nog veel silos in ge
bruik zijn, die door hun ouderwet
se constructie een verlies van 25°/o
opleveren? En dan te weten, dat dit
verlies bij een moderne silo nog
maar 1 "/o bedraagt
CREDIETEN NODIG
Men zal begrijpen, dat deze voor
gestelde verbetering niet vanzelf
zal komen. Er is van alles voor no
dig. Propaganda, voorlichting, on
derricht, encredieten. Veel
credieten zelfs. De regeringen, tot
1952 nog gesteund door de dollars
van het Marshall-plan, zullen wat
dit betreft nauw moeten samenwer
ken met de boerenorganisaties. Al
zal men het theoretisch mogelijke
resultaat na vijf jaar al een be
zuiniging, élk jaar, van 1250 mil
lioen dollars in de practijk moei
lijker kunnen bereiken dan men in
de studeerkamers van de OEEC
zou hopen, het feit is daar, dat de
slagzin „.Zaai dollars, dan oogst gij
goud!" een grote kern van waar
heid bevat.
Maar de moeilijkheden zijn vele.
Zeer vele! Als men, met het
doel om de ruilhandel in agrari
sche producten tussen de Euro
pese landen te vergroten, de me
dewerking der boeren wil win
nen, zullen de regeringen het on
derling eens moeten worden over
een loon- en prijspolitiek, die ze
kere garanties inhoudt voor de
betrokken boeren. En dat is ge
makkelijker gezegd dan gedaan.
De prijzen namelijk lopen in de
diverse landen wel eens hemels
breed uiteen.
Denk maar eens aan de voor 1950
geraamde, en in Amerikaanse dol
lars uitgedrukte, gemiddelde prijs
voor een ton graan, te betalen aan
de boer. In Nederland, dat op dit
gebied het zuinigst blijkt te zijn,
schat men 58 dollars, maar in een
land als Frankrijk 71 dollars en in
Zwitserland zelfs 147. Dit betekent
aan de ene kant, dat men in Neder
land voorzeker geen Frans of Zwit
sers graan zal willen kopen, nade-
maal wij ons dan bekocht zouden
voelen, maar het betekent ook,
dat de agrarische bonden in Zwit
serland of Frankrijk van „dumping"
zouden gaan praten als hun rege
ringen het zoveel goedkopere Ne
derlandse graan op de eigen markt
zouden willen brengen.
Kortom 't rapport van de OEEC-
commissie telde 57 pagina's. Maar
men zou gemakkelijk nóg een paar
rapporten van deze dikte kunnen
wijden aan de politieke, sociale en
economische puzzles, die opduiken
zodra men de schone theorie aan
de harde werkelijkheid gaat toet
sen. Doch dit verandert niets aan
het feit, dat wij, in West-Europa
millioenen en millioenen dollars
kunnen bezuinigen, als wij onze
bodemproductie grootscheeps ver
beteren en moderniseren. De hand
aan de ploeg dus!
is tegen twee leden van het
„Commando Pieterse" de dood
straf geëist; tegen twee anderen
werd resp. 15 en 20 jaar gevor
derd
is ir. P. Verhagen te Rotterdam
door de Senaat der Technische
Hogeschool te Delft het ere-doc-
toraat in de technische weten
schappen verleend
maakte het gemeentebestuur
van Bussum de begroting sluitend,
door van alle muziek- en zang
verenigingen de subsidies in te
houden, door het politiekorps in
te krimpen en de exploitatie der
sportvelden aan de sportvereni
gingen over te dragen
heeft Mgr. W. P. A. M. Mut-
saerts, bisschop van 's-Hertogen-
bosch, in de St. Petrus-banden-
kerk te Oisterwijk een carillon
van 42 klokken geconsacreerd
ontvingen twee Haarlemse pad
vinders het gouden Jan van Hoof-
kruis, uit erkentelijkheid voor
hun redding van een Belgisch
echtpaar, dat in de Maas dreigde
te verdrinken. Een 16-jarige
Haagse verkenner kreeg dezelfde
onderscheiding. Hij redde met
levensgevaar een 18-jarig meisje
uit zee.
NOORD-NEDERLANDERS, zo
stijf en zo gewend hun godsdien
stig leven te verbergen, omdat er
j zo velen zijn die elkander niet
begrijpen, kunnen zich zeer moei
lijk indenken in de sfeer van een
i millioenenstad als Rome, bewoond
door vurige en spontane Zuider
lingen, allen katholiek en bezield
door hetzelfde geloof Maria voor
al is onze stad het voorwerp van
warme, kinderlijke en hartelijke
openbare volksverering. Rome
heeft ongeveer 80, ja tachtig, ker
ken die aan Maria onder een of
andere titel zijn toegewijd.
Verder is het voor iemand die
die het niet gezien heeft (ook aan
de gewone vluchtige pelgrim ont
gaat het veelal) haast niet te ge
loven hoeveel afbeeldingen van de
Madonna de straten van onze we
reldstad sieren. Om U een indruk
te geven vertel ik uit mijn eigen
dagelijks leven. Iedere morgen ga
ik de H. Mis lezen in een soort pen
sionaat, voor zusters en kinderen.
Het is twee minuten van de ingang
van mijn klooster, het Angelicum.
Als ik het hek voor ons huis en
kerk doorga, zou ik even om de
hoek kijkend de Madonna kunnen
groeten, die aan de buitenmuur
van onze kerk is aangebracht,
waar 'n steeds brandend electrisch
lampje de aandacht van de voorbij
gangers trekt. Maar nodig is dat
niet. Want na enige passen reeds
kan ik een op wit-marmeren bas-
relief voorgestelde Maria met
Kindje groeten, ingemetseld boven
de garage-deur in de wand van de
ambtswoning van de legerbisschop.
Een hoogst eenvoudig artistieke
bronzen wandkandelaar houdt een
electrische kaars voor de beeltenis.
Nauwelijks ben ik deze Madonna
voorbij, of rechts op de hoek van
het majestueuze Palarro del Grillo
staat een beetje hoog, Maria met
haar goddelijk kindje op de arm en
kijkt over de ruïnen van pas bloot
gelegde ferums en markthallen
heen. naar Rome's westelijke helft,
waarheen zij zegenend de hand uit
strekt. Door de opgravingen is
deze Madonna wel wat buiten het
verkeer geraakt en ik had al enige
jaren de straat op- en afgelopen,
voordat ik haar plotseling ontdekte.
Dan ga ik links af en ben na en
kele passen aan mijn bestemming.
Maar als ik tien passen rechtdoor
zou lopen, zou ik rechts en links
Maria weer ontmoeten. Links is 'n
klein kapelletje, eigenlijk een kleine
donkere ruimte aan de straat met
een hek ervoor, waarin een altaar
tje staat met een Maria-beeltenis.
Het wordt trouw onderhouden en
er staan altijd verse bloemen. En
reehts, pal er tegenover, in de ko
lossale uit enorme blokken opge
trokken Rom. muur overblijfsel van
heidense bouwwerken, zie ik boven
een klooster-poortje, dat nu buiten
gebruik is geraakt, omdat het in
dat murencomplex ingebouwde
klooster bij de opgravingen is afge
broken, een fijn bewerkte voorstel
ling van de boodschap van de engel
aan Maria. Een paar huizen verder
is op de hoek van een nauw volks
straatje, precies boven het kran
tenstalletje, weer een Madonna in
de muur van het huis bevestigd.
Ik mag wel zeggen, dat de Ma
donna's in alle wijken van Rome
even talrijk zijn ais juist in mijn
omgeving, maar overal in de stad
op de drukste pleinen of in stille
straatjes of in 'n rustig hoekje kan
men ze vinden en groeten. Want
dat doen de Romeinen, zij groeten
gaarne de Madonna, die zij op hun
weg zien, met eerbied en kinder
lijke liefde. Niemand geneert zich
om dit zo midden op straat te doen,
want er is geen kwestie van gene
ren. Het is even gewoon als het
groeten van een goede bekende.
Iedereen weet dat Maria bestaat
en ons ziet. Welnu ^dan.
Op een druk plein (piarra
Spagna) staat op een hoge zuil 'n
Maria Onbevlekt Ontvangen, monu
ment opgericht na de plechtige af
kondiging van het dogma door
Pius IX (1854). Op 8 December elk
jaar gaat heel Rome daar hulde
brengen aan Maria. Men neemt
bloemen mede of koopt er onder
weg. De ruimte rondom het beeld
groeit tot één bloemenaltaar. Ie
dereen legt de zijne eerbiedig er bij.
Plein en aanliggende straten zijn
als een reusachtige kerkruimte. Het
verkeer is omgelegd. Vanuit de
Spaanse ambassade worden 't Ave
Maria en andere godsdienstige ge
zangen met behulp van een gra-
mophoon over de volksmassa ver
spreid. Er wordt gebeden en gezon-
en verkenners houden een gematig
de orde, niet te stroef want het
moet leven blijven, geen politie-
gedril. De politie is er wel, maar
handelt evenzo Deze jaarlijkse
Maria-hulde van Rome's burgerij
is ook in de oorlogsjaren even
groots volgehouden. U kunt begrij
pen, hoe eerst de Duitse, daarna
de Amerikaanse bezettingssoldaten
opkeken.
De Italianen houden allen veel
van Maria, omdat zij de Moeder
Gods is. Als zij haar huldigen, be
lijden zij het hoofddogma van het
Christendom: Jezus Christus waar
achtig God en waarachtig mens, en
daarom onze Middelaar bij den
Vader. Italië zal gezegend en het
geloof van zijnvolk bewaard blij
ven, omdat het zoveel verering
heeft voor Maria. Spreekt toch
nooit, gij mensen van het Noorden,
dat pharizeïsche oordeel uit; hoe
dichter bij Rome, hoe slechtere
Christenen.
Behalve zelfverheffing, aan God
zo onaangenaam, is dit gezegde te
vens een oordeel over een volk, dat
ge totaal niet kent en nog minder
in de ziel begrijpt.
Dr. L. Bender O.P.
MERKWAARDIG IS HET ZEKER,
dat t.o.v. de allereerste waarden,
die welke ten grondslag liggen aan
alle verdere verhoudingen en het
wezen, de natuur en de aard zelf
van de dingen uitmaken, een zo
verschillend standpunt wordt in
genomen. Wij laten de verklaring
hiervan voor het ogenblik buiten
beschouwing. Maar wie de loop van
de geschiedenis in deze laatste
honderd jaar, vanaf de moderne
mens, de „burger" van 1849, over
de nieuwe moderne mens, de „ar
beider" van een halve eeuw later,
tot aan de hedendaagse mens van
1949, observeert en de geestelijke
stromingen van onze eigen tijd die
per tracht te ontleden, neemt on
vermijdelijk waar, dat een van de
meest in het oog springende ver
schijnselen is de strijd om de men
selijke persoonlijkheid, vrijheid en
verantwoordelijkheid.
Terwijl men zich aan de ene zijde
bewust is, dat het gaat om de
Gods-gaven aan de mens, om eigen
schappen die de Schepper aan het
menselijk schepsel heeft meegege
ven die derhalve een altijd en on
veranderlijk geldende eeuwigheids
waarde bezitten, worden van de
andere kant juist deze primaire,
tot de natuur zelf van de mens be
horende goederen in allerlei vor
men aangevallen.
Het allereerste, het meest funda
mentele in de mens, zijn persoon
lijkheid loopt gevaar meer en meer
te worden uitgehold tot een begrip,
waaraan geen enkele werkelijkheid
meer beantwoordt. Men kan zelfs
zonder overdrijving zeggen, dat de
geestelijke crisis van de chaotische
tijden die wij beleven, zich mede
om dit als een van de hoofdpunten
beweegt.
Het zijn zeer agressieve machten
wij weten het van nabij en zien
het in het buitenland die de per
soonlijkheid van de mens trachten
te ondermijnen en het er op aan
leggen, deze zelfs geheel te vernie
tigen en hem als een willoos werk
tuig, een „ding", een „nummer"
over te leveren aan een onbepeTkte
macht boven hem.
Socialistische, communistische en
andere dictatorische stelsels of zelfs
de economische nood der tijden
maken van de moderne mens een
slaaf, een gebondene, een van zijn
persoonlijkheid en vrijheid beroof
de, die zich aan de oppermacht en
willekeur van een min of meer ty-
(Van een bijzondere medewerker)
MAANDEN reeds leeft1 Rome met de gedachten gericht op
de komende grote gebeurtenis: het H. Jaar. Want nog vóór de
H. Vader op Kerstavond plechtig de H. Deur van de St. Pieter
zal openen, zullen er talrijke pelgrims in de Eeuwige Stad zijn
om deze ceremonie bij te wonen en door haar de wijdse basiliek
te betreden,. En vanaf die dag zal een stroom van reizigers
naar Rome komen.
De stad verwacht een goede tijd,
het zouden geen echte Italianen
zijn, als ze het hier niet van do
zakelijke kant bekeken. Over de
voorbereidingen, die getroffen wer
den om de stroom van pelgrims te
ontvangen, werd reeds uitvoerig
in de kranten bericht. Naast deze
zakelijke voorbereidingen zijn er
toch nog wel andere, van meer
geestelijke aard en ook deze zijn op
het ogenblik in volle gang. Men
zou ze inderdaad de geestelijke
voorbereiding kunnen noemen.
Zo wordt al sinds een paar we
ken door de beroemde predikan
ten van Italia een soort missie ge
predikt in de Eeuwige Stad. De
Jesuïeten paters Lombardi en Ro-
tondi en de seculiere Don Catali
preken op het ogenblik alle drie
in Rome's kerken.
Predikant in 121 kerken
Natuurlijk heeft de door heel
Italië vermaarde pater Lombardi
de leiding; hij preekt in de S. Ma
ria Maggiore.
Deze kerk is verbonden met de
120 parochiekerken van Rome, zo
dat de gelovigen in hun eigen
di parochiekerk de preken kunnen
volgen.
Opvallend is de grote toeloop
van mannen naar deze oefeningen,
waardoor men algemeen veel
vrucht van deze volksmissie ver
wacht.
De jubilé-aflaat
Een ander gewichtig besluit, dat
deze dagen gevallen is, voorziet in
een gezamenlijk bezoeken van de
grote basilieken tot verdienen van
de jubilé-aflaat door alle priesters,
die in Rome studeren. Hun aan
tal bedraagt enkele duizenden en
ze vertegenwoordigen vrijwel al
le landen van de wereld. De H.
Vader was zo met dit plan inge
nomen toen hij het vernam, dat
hij zijn voornemen uitsprak
indien het hem enigszins mogelijk
zou zijn deze bedetocht van z'n
jonge geestelijken mee te maken.
Op 26 Dec. zullen ze de St. Pieter
bezoeken, op 27 Dec. St. Paulus-
buiten-de-Muren en op 28 Dec.
St. Jan van Lateranen en S. Ma
ria Maggiore.
Zo dit plan doorgaat, zal de stad
dus op die dagen een merkwaardige
bedetocht te zien geven en een
zeer schone inzet van. het H. Jaar.
De Engelse Zondag heeft "blijkens een onlangs door een
groep sociologen ingestelde enquête als „dag des Heren"
niet veel meer te betekenen, want slechts 15 procent van
alle Engelsen gaat naar de kerk.
De Zondag is in Engeland een doodsaaie dag, een dag
zonder karakter, geen vis en geen vlees.
Het leven op Zondag stikt er in een keurslijf van uit
de negentiende eeuw overgebleven verbodsbepalingen,
die de Engelse Zondag maken tot een volkomen negatieve
dag, een dag van niets-doen, vervelend niets-doen, zonder
meer.
Als men de wijze waarop de gemiddelde Engelsman
zijn Zondag besteedt eens in een kort overzicht zou willen
samenvatten, zou dit er ongeveer als volgt uitzien: 14 van
elke 20 Britten luisteren naar de radio, 8 van elke 20
brengen of ontvangen bezoeken, 8 gaan wandelen, 4 schar
relen wat rond in him tuintje, 4 gaan naar de kroeg, 2
gaan naar de bioscoop en 3 naar de kerk. De meesten
doen meer dan één van deze dingen.
Huizen
De vroede vaderen van Meldorf, een dorp in Sleeswijk
Holstein, hebben een hypotheek op het gemeentehuis
genomen om geld te krijgen voor de bouw van 20 nieuwe
huizen voor uitgewekenen.
Soep
Op een vergadering van hoofdredacteuren in de staat
Iowa heeft Allen Gould, hoofdredacteur van Ass. Press,
verteld, dat geen enkel bericht veilig is voor de Russische
censuur.
Hij vertelde dat de censuur drastisch geknipt had in van vijf mark.
een verhaal van de correspondent van A.P. in Moskou
over recepten ter bereiding van Russische soepen.
Sommige uitspraken van sommige oude heren
kunnen ons verbazen om de scherpzinnigheid waar
mee ze worden gelanceerd. Mannen van levens
ervaring hebben recht van spreken, ofschoon hen
soms ook verweten kan worden, dat ze de nieuwe
tijden bevooroordeeld tegemoet treden.
Wat zegt de 84-jarige dr. Andrew Hall, door de
Amerikaanse vereniging van doktoren gekozen tot
„dokter van het jaar"?
Dit is zijn mening over het socialisme: „Er zijn
maar twee plaatsen waar het bestaanbaar is. De ene
plaats is de hemel, waar men geen socialisme nodig
heeft, de andere is de hel, waar het al is".
Bier
Jack Taylor, steward van een Engelse club in Ipswich,
heeft een chrysanthemum-plant die op bier gedijt. Hij
voedt de plant, die nu drie meter hoog is, met droesem
uit biervaten.
Sigaren
De Finse componist Jean Sibelius heeft aan de nationale
stichting tot bevordering van de kunst in Finland getele
grafeerd, dat de 84 kisten sigaren, die hem ter gelegen
heid van zijn 84ste verjaardag door Amerikaanse vrienden
gezonden zijn, htm triomftocht door Finland zijn be
gonnen.
„Ik voel me als een koning", aldus Sibelius.
Dessert
Een rechter te Cham bij Muenchen zag twee mannen
roken in de rechtszaal. Hij gaf hun onmiddellijk een boete
En het was niet gestolen.
Op weg naar huis steeg hij af bij een kerk om de pastoor
de vijf mark te geven.
Toen hij weer buiten kwam, was de fiets weg.
Ze zijn er nog
Volgens de Amerikaanse statistieken zijn er op het
ogenblik in Amerika meer dan 400.000 Indianen, tegen
250.000 in 1880 en 398.000 in 1936.
De staat Oklahoma heeft de meeste Indianen, nl. 120.000,
Arizona volgt met 65.000
Knus clubje
Radio Moskou heeft bekend gemaakt, dat er in de
Sovjet-Unie een schaaktournooi met 300.000 spelers ge
houden zal worden. Het bericht werd in Londen door de
Sovjet-luisterpost opgevangen.
Men verwacht zoveel deelnemers bij het jaarlijkse
tournooi van schaakamateurs der collectieve boerderijen.
Verleden jaar deden 103.000 spelers mee.
De stakkerds
Een Japanse zakenman uit. Brazilië is in Tokio aange
komen om een bevestiging te krijgen van' keizer Hirohito,
dat Japan de oorlog heeft verloren en door de Amerikanen
is bezet. Duizenden Japanners in Brazilië geloven dit
namelijk niet en denken dat generaal MacArthur een
gevangene van Japan is.
PLAATJE IN DE MIST
Vlees
Een Keulse slager, uit wiens winkel elke dag ettelijke
ponden vlees werden gestolen, hing een prachtstuk op
een in het oog vallende plaats en maakte het vast aan een
alarminstallatie.
HJj kreeg de dief
Een van beiden was zelf rechter.
Het is curieus
Hier is een bericht dat niemand hoeft te geloven.
Een boer, die enkele inkopen deed te Krefeld, bedacht
plotseling met schrik, dat hij zijn fiets onbeheerd had
laten staan zonder haar op slot te doen. Hij beloofde vijf
mark te geven voor een liefdadig doel als het rijwiel niet
zou zijn gestolen.
„Pappie, wat is mist?"
„Zeepsop dat de engeltjes morsen als ze in het bad
gaan".
raniek gezag heeft te onderwerpei
Zucht hij niet in concentratie
kamp of dwangarbeid, dan is hi
toch minstens de gevangene van
formulieren. Zijn persoonlijkheid i
verloochend.
Niemand zal kunnen ontkenr
dat dit zelfs in een democratisch
tijd en ortder een democratiscl
staatsbestel min of meer mogelijk
en misschien zelfs maar al te zeer
het geval is. Te veel leidt de Mar
xistische opvatting tot wat door de
volksmond „ambtenarij" en op het
laatse congres der KVP meer vor
melijk „bevoegdheids-imperialisme"
is genoemd en waardoor niet ten
onrechte een ambtenarenstaat of 'n
land dat op weg is zulks te worden,
gekarakteriseerd kan worden. De
staat tracht alle bevoegdheden van
het maatschappelijk leven aan zich
te trekken en alles tot in het uiter
ste te reglementeren. Men tracht de
mens van wieg tot graf in stoffelijk
opzicht zo volmaakt mogelijk geluk-
kig te maken. Sociale zekerheid wil
het leven van de mens in de hoogst
mogelijke mate veilig stellen; de
staat neemt steeds meer de zorg
voor de mens over, of beweert
zulks althans.
Hier ligt juist het punt, waar het
probleem mens en samenleving en
omgekeerd in een acuut stadium
treedt. Het gevaar is toch immers
niet geheel denkbeeldig dat de
mens, die op deze wijze zich van
vele zorgen ziet bevrijd, daardoor
niet enkel zorgfcn-loos, maar ook
zorgeloos wordt. Men moet ten vol
le erkennen dat de gemeenschap,
de staat, de plicht heeft, zowel ne
gatief de rechtsorde te handhaven
als ook positief maatregelen te ne
men die het algemeen welzijn be
vorderen. Maar deze erkenning
staat niet toe, de eis te miskennen
of te verkleinen dat het op de eer
ste plaats iedere menselijke persoon
zelf is, op wie de verantwoordelijk
heid voor zijn eigen welzijn rust.
De allereerste grondslag toch van
de sociale zekerheid is gelegen in
de eigen activiteit van de mens.
Eigen krachtsinspanning moet het
hem mogelijk maken, zekerheid van
bestaan en daarmede vrijwaring te
gen gebrek te verschaffen.
Dit beginsel dat behoort tot onze
Katholieke zedelijkheidsopvattingen,
tot onze maatschappij-beschouwing,
plaatst dus de waarde van de per
soon, van de individuele persoon
lijkheid op de voorgrond. Op de
eerste plaats draagt een ieder de
verantwoordelijkheid voor het wel
zijn van zichzelf en de zijnen van
de grotere gemeenschap waartoe hij
behoort. Dit bewustzijn van eigen
persoonlijkheid, dit persoonlijk ver
antwoordelijkheidsbesef is in onze
ogen een allerkostbaarst goed,
waarop geen enkele aanslag geduld
kan worden.
Wel aanvaarden wij, dat de ver
schillende gemeenschappen, de
staat, verantwoordelijk is voor het
materiële lot en het geestelijk wel
zijn der individuen. Verantwoorde
lijkheid bestaat zowel voor de bur
ger als voor de regering. Maar het
is onaanvaardbaar, als de mens zijn
eigen verantwoordelijkheid zou wil
len overdragen op hen die op demo
cratische of ondemocratische wijze
zijn leiders zijn; als anderen voor
hem denken, anderen voor hem or
ganiseren, anderen zijn lasten dra
gen; kortom, als hij als mens, als
persoonlijkheid geen plaats meer
inneemt in de maatschappij en al
leen maar vegeteert, als hij niet
zelf meer leeft, maar wordt ge
leefd. Dit zou immers betekenen dat
hij zowel zijn persoonlijkheid als
zijn vrijheid en verantwoordelijk
heidsbesef verloren heeft. Wij be
hoeven hier niet te wijzen op
de jongste geschiedenis van Duits
land en de huidige toestand in de
landen achter het ijzeren gordijn.
Het gaat dus om de veiligstelling
en bescherming van het geestelijk
element, van het diepste wezen van
de mens. Waar niet-christelijke
stelsels hem verlagen tot de moder
ne vormen van slavernij die wel
licht nog verschrikkelijker zijn dan
de vroegere, komt het Christendom
op voor wat de liturg, taal der kerk
zelf zo typerend „de menselijke
waardinheid" noemt. Het ideaal
van de vrije, zelfstandige mens is
een eis van natuurrecht en Chris
telijke rechtvaardigheid, die niet
verkracht kan worden, welke de
theorieën en praktijken ook zijn
welke het verschrikkelijk verval
van deze beginselen in de hand
pogen te werken.
Maar deze menselijke persoonlijk
heid met haar vrijheid en verant
woordelijkheid zien wij niet los van
het gezag, van de gebondenheid. De
mens leeft van nature in gemeen
schap, welke juist ten doel heeft,
de voorwaarden te scheppen waar
door de persoonlijke werkzaamheid
en verantwoordelijkheid tot ont
plooiing wordt gebracht. Tussen
mens en gemeenschap moet een
juiste synthese zijn. een evenwicht
en harmonische orde. Hierbij moet
rekening worden gehouden met de
eigen verantwoordelijkheid der ge
meenschap, de eigen verantwoorde
lijkheid van het individu en de me
de-verantwoordelijkheid van de in
dividuen voor elkaar, van de indi
viduen voor het streven van de
overheid en van de overheid voor
het streven der individuen. Wan
neer overheid en individuen geza
menlijk de verantwoordelijkheid
dragen, zoals dit in een democrati
sche staat het best geschiedt, is de
sociale zekerheid op de meest doel
treffende wijze verzekerd.
Wat wij dus afwijzen is de over
drijving van de rol, die de gemeen
schap Tieeft te vervullen. De staat
mag zich niet stellen in de plaats
van het individu en niet alles tot
in het uiterste, ten koste van de
persoonlijke rechten, willen regelen.
Persoonlijkheid en vrijheid dienen
volkomen geëerbiedigd, beschermd
en bevorderd te worden.
Door een juist inzicht van wezen
en taak zowel van de mens zijn
eigen waardigheid als van de ge
meenschap wordt het proces van
massaficatie, dat men een van de
modernste kwalen kan noemen, in
zijn voortgang gestuit en de móge
lijkheid geschapen voor een gezond
making van de hedendaagse samen
leving. Wie er meer van wil weten
bestudere de besluiten van het
Congres der KVP dat onlangs t-
Utrecht werd gehouden. B
CONGRES OP
„DRAKENBURG"
Actuele problemen
Op 15, 16 en 17 December zal
op „Drakenburgh" bij Hilversum
een congres worden gehouden
over de invloed van pers, bios
coop en radio op de jeugd. Dit
congres wordt georganiseerd door
het „Bureau International Catho
lique de l'Engence" in samenwer
king met de katholieke jeugdraad
en het katholiek verbond voor
kinderbescherming. Vertegen
woordigers van 23 landen zullen
er aan deelnemen.