De stroeve en fantasieSoze staken ongunstig af bij manoeuvres van Oranje frisse spel der Denen Een paar sterke troeven konden Oranje niet redden ■ME Fit §8|§jp^rlfiSiP 4 a, i Wm 'i tim de V/u URPROEF LENSTRA EN ROOSENBURG UITBLINKERS IN EEN VOORHOEDE Denen verdienden de zege SPORT in het kort Jubileumwedstrijd werd nederlaag Als de Denen eens betere schutters gehad hadden r 4 M.qgndag 12 December 1949 Zoals de bezoekers vanaf de ere-tribune de Denen gistermid dag hun winnend doelpunt zagen sco ren. V. 1. n. r.: var Steenbergen en var Schijndel; tussei deze beiden Holm vervolgens Lyngsaa die het doelpunt maakte; Terlouw die een teleurgesteld gebaar maakt; de Vroet, Kraak en var der SInis. (Van onze redacteur Sport) Zo heeft het Nederlandse elftal dan ten tweede male in dit seizoen een 01 nederlaag geleden. Eerst in Rotterdam tegen de Belgen en thans in Amsterdam tegen de Denen. Was de spraak makende gemeente het er in het eerste geval tamelijk wel over eens, dat Oranje niet geheel had gekregen wat hef, gezien zijn technische en vooral tactische prestaties, had verdiend, tegen de Denen was er van een wanverhouding tussen de cijfers en het vertoonde spel geen sprake. Het had er bij tijd en wijle de schijn van, dat de Nederlanders van het simpele en van alle franje ontdanë spelletje der nuchtere Denen niets begrepen. Een frisse ploeg zonder sterren, een team dat speelt om het loutere genoegen van het spel en zich verdiept in het mogelijke nut van systemen, gaf tweemaal drie kwartier een demonstratie van een soort blij moedig voetbal, waartegen de stroeve en wat fantasieloze manoeuvres der onzen bepaald on gunstig afstaken. En het was maar gelukkig, dat de Denen niet over schutters beschikten, anders was het allicht niet bij die ene goal gebleven! En dan had deze interland-ontmoe ting ter gelegenheid van het 60-jarig bestaans feest van de K.N.V.B. waarschijnlijk nog meer stof tot mediteren over het Nederlandse voetbal gegeven dan thans, nu de nederlaag zo klein mogelijk bleef! Het eerste kwartier leek het er overigens aardig op, of Oranje de wel wat doorzichtig spelende Denen „in de zak" had. Vanaf het ogenblik, dat Roosenburg aftrapte en d»ï Nederlandse legioenen binnen de muren van het stampvolle stadion gelegen heid gaf het strijdgehuil aan te heffen, vielen de schermutse lingen (op de Deense helft) tussen Nielsen c.s. en de Oranje voorhoede zo goed als allen in het voordeel der laatsten uit. Het begon al aanstonds met een verraderlijke, doch wat te scherpe through pass van Lenstra, nog geen minuut later gevolgd door een ver, maar venijnig schot van de Heerenveener, dat in het zijnet belandde. Het leer was nauwelijks weer in het veld gebracht, of Roosenburg gaf Abe opnieuw een kans, die hij dan ook goed benutte. Maar scheidsrechter Hamus had gezien, dat de Fries buitenspel stond, en dus werd dit doelpunt geannuleerd. Zuid-SlaviëFrankrijk 32 Zuid Slavië heeft in een voor ronde van het tournooi om het wereldkampioenschap met 32 van Frankrijk gewonnen. Na het verstrijken van de reglementaire speeltijd was de stand 22, en de Zuid-Slaven scoorden het winnen de doelpunt in de verlenging. Dit was de derde ontmoeting tussen beide ploegen die twee maal gelijk tdfeen elkaar hadden gespeeld. Zuid-Slavië heeft zich thans in de eindronde geplaatst waarvan de wedstrijden in Brazilië worden gehouden. VERENIGING VAN OUD-INTERNATIONALS Na afloop van de wedstrijd Ne derlandDenemarken vond er in een der restaurants van het Olym pisch Stadion, op initiatief van de Directie en van Hans Tetzner, zelf ook een van de meest bekende ach terspelers van het Nederlands Elf tal uit een vorige periode, een reü nie plaats van oud-internationals. Het was een gezellig samenzijn, waar spelers uif de vroegste perio de van onze voetbalhistorie elkaar oude sterke verhalen zaten te ver tellen. Göbel, Beeuwkes, mr. Feith, Jan de Boer, Harry Denis, Puck van Heel, Bas Pauwe, Kick Smit, de Bulders Mijnders, Jan Vos, de Buitenwegs, ja wie eigenlijk niet. Uit de gesprekken bleek duide lijk dat men dit contact buitenge woon op prijs stelde en dat er plan nen bestaan om te komen tot de oprichting van een Nederlandse vereniging van oud-internationals. Kampioenschap eerste klasse driebanden Doordat Metz de laatste partij van Kok wist te winnen legde hij beslag op het kampioenschap van Nederland eerst# klasse drieban den, dat in de biljartacademie te Rotterdam werd gehouden. De feindstand is: 1. Metz 5 345 534 6 0.646 2. Kok 5 327 533 7 0.613 3. Sweering 4 326 635 7 0.513 4. van Braam 4 314 637 5 0.492 5. Kruythof 3 333 603 7 0.552 6. van Bommel 3 304 616 6 0.493 7. de Leyster 3. 288 588 6 0.489 8. Tournier 1 291 598 5 0.486 Resp.: gew. part., punten, beurt ten, hoogste serie, alg. gem. T.N.I.-troepen rond Surabaja SURABAJA, 10 Dec. (Aneta). De correspondent van Aneta +e Su rabaja verneemt, dat de T.N.I. bin nenkort zal beginnen troepen sa men te trekken rond de stad Sura baja. Zij worden dan verder be voorraad, in afwachting van het moment, waarop zij hun taak in Surabaja kunnen aanvangen. In de zesde minuut bevond Roosenburg zich zowaar alleen voor Nielsen, maar de Deen was juist iets vlugger en kon onze nationale midvoor, door zich vóór hem te werpen, het scoren beletten. Nog voor de eerste tien minuten verstreken waren, kwam eerst Schaap nog aan bod. Een listig tikje van Lenstra stelde hem in staat zijn rush te kunnen voortzetten en met een schot te besluiten. De Hilversummer schoot echter van te grote afstand, waardoor de kogel niet zuiver gericht was en naast het doel ging. Daarna ontstond er nog een zeer gevaarlijke scrimmage voor het Deense doel, welke eindigde in een helaas te zachte hakbal van Roosenburg. Geen omslachtige combinaties Maar toen hadden de Denen precies tijd genoeg gehad om zich te acclimatiseren, en de gevoelige plekken in het front van hun te genstanders af te tasten. Hoewel zij op dat ogenblik in de minder heid waren, vielen zij niet in de fout zich door middel van inge wikkelde en omslachtige combi naties te trachten los te maken en op die wijze aan de druk te ontkomen. Het maakte maar zo de indruk, dat zij bij intuitie aan voelden dat zij hun ongecompli ceerd spel gewoon moesten doorzet ten en zich van dit wel wat im ponerend, maar in de grond toch eigenlijk te doorzichtig begin-of- fensief der Nederlanders niets moes ten aantrekken. De eerste poging, die tot succes leidde, was een iet of wat uitdagende dribble van linksbuiten Lyngsaa, die Terlouw even van zijn a propos bracht, en hem er toe dwong de bai corner te trappen. Het was nog maar een begin, doch even later moest Kraak in zijn volle lengte vallend een kogel van midvoor Holm met zijn knuisten keren. En alsof dat aanstekelijk werk te op de rest van het rood-witte aanvals-quintet, nam ook nieuwe ling Moelier even later het leer op zijn slof en zwaaide het met een fenomenale zoef voorlangs het Nederlandse doel, waarin Kraak 'n igenblik op een wajang-pop ge eek Spel zonder problemen Kijk, kijk, zeiden de voetbalfi- osofen op de tribunes met de dure plaatsen, de Denen beginnen er in te komen! Maar dat was eigen lijk de zaak anders voorstellen dan ze In werkelijkheid was. Want de Denen behoefden er helemaal niet „in te komen". Het enige wat zij te doen hadden, was zich ervan te overtuigen, dat hun tegenstanders niet over de middelen beschikten om aan dit eenvoudige, probleemlo ze, men zou kunnen zeggen „open hartige" spelletje, op een ge schikte wijze een einde te maken. De greep van Terlouw en De Vroet op Rou-Jensen, Holm en Bennicke verminderde zichtbaar. Er waren ogenblikken, dat de Nederlandse vleugels ineen schrompelden en er zich een oranje kluwen van Nederlandse spelers op het middenveld be vond. Eenieder wilde zich van dichtbij gaan overtuigen, wat het geheim was van de keer op keer lukkende combinaties tussen Hansen,Moeier en Holm of Han sen, Lyngsaa en Rou Jensen. Onnodig te zeggen, dat Abe bij deze nieuwsgierige om zwervingen natuurlijk nu en dan nog wel even liet zien, dat hij ook graag een vinger in de pap wilde hebben. Het was enkele malen zelfs zo, dat Orn- vold en Hansen de Fries op een eerbiedige afstand zijn esca pades lieten maken en hem alleen aanvielen, wanneer zij zich in een gunstiger positie bevonden. Maar wat Lenstra en ook Roosenburg en van Schijn del aan individuele capacitei ten op hun tegenstanders voor hadden, dat werd weer teniet gedaan door het veel betere samenspel der Denen. Voorhoede van eenlingen Het Nederlandse spel leed aan individualisme en het elftal viel als gevolg daarvan in een aan tal heterogene elementen uiteen. Hierdoor werd van iedere speler afzonderlijk een te groot krachts- verbruik geëist. En dit was dan ook zeer goed te merken, wan neer het er op een gegeven mo ment „op aan kwam". Roozen- burg, die in de 17e minuut alleen was doorgebroken, schoot het leer in de handen van Nielsen. Even later won dezelfde speler een wedstrijd in hardlopen van Pe tersen en wist hij in uiterst moei lijke positie ongeveer bij de doel lijn het leder nog voor te krij gen. Maar de rest .van de Ne derlandse voorhoede rustte uit op het met zon overgoten midden veld en had zich niet eens de moeite genomen, gelijk met de Sneekenaar naar Nielsen's bas tion op te rukken. Het elan, de elasticiteit, waar door de Deense aanvallen geken schetst werden, was in de Ne derlandse voorhoede zoek. Toch zou men onze voorhoede te kort doen, wanneer men zeke re waarvan enkele zeer bril- lante prestaties onvermeld zou laten. Tijdens het kwartier voor de rust, dat de Denen rus tig hun corners op soupeerden, wist eerst Timmermans, na een voorzet van Lenstra, door een fraaie en overwachte omhaal en een schot verwarring onder de vijandelijke verdedigers te stich ten. Dan was het v. Schijndel, die Nielsen dwong het leder corner te slaan, en tenslotte legde Abe de hele Hansen-verdediging in de luren, hetgeen de heren een corner kostte (die door Clavan werd naast gekopt). De rust ging met dubbelblanke stand in. Goal! Aanstonds al na de hervatting had Kraak niet over pech te kla gen, toen Timmermans free kick maakte en het schot via een klu wen van spelers zodanig van rich- Voetbal. BVV-PSV (vriendsch.) 3—3 De Zweedse ploeg A.I.K. heeft gisteren met 21 van de Racing Club de France gewonnen. Zaterdag heeft de Deense club H.I.K. de tournee door Ne derland beëindigd met een wed strijd tegen een Frisia-Leeuwar- den combinatie. De wedstrijd ein digde in een 22 gelijk spel. Wielrennen. Van Vliet heeft gisterenmiddag te Zürich zijn huidige grootse vorm niet alleen in de sprintmatch voor het Europese winterkam pioenschap bewezen. Hij won ook de kilometer tegen het horloge met staande start in 1 min. 9.4 sec.. dat is de beste tijd die ooit op overdekte banen gemaakt is. Op de winterbaan te Parijs is gisteren een Americaine over 100 KM gereden, de derde koppelwed- strüd voor het officieuze kam pioenschap van Europa. Winnaar werd het Nederlandse paar SchultePeters, na een ver woed duel met de Fransen Carra ra en Goussot. Rik van Steenbergen heeft Zaterdagavond een uit 4 manches bestaande omnium wedstrijd ge wonnen voor de Zwitser Kuebler en de Nederlander Schulte. Hij werd eerste in drie van de vier onderdelen. IJshockey. In een wedstrijd voor de West- Europa Cup heeft HHYC (Den Haag) Zaterdagavond met 92 van Luik gewonnen. De tussen standen waren 20, 41, 31. Te -Brussel werd gisteren een iishockey-wedstriid gespeeld voor de competitie om de West-Europa Cup tussen Brussel en Den Haag. De Belgen wonnen met 31. De tussenstanden luidden: 10, 2—0, 0—1. Olympische Spelen. Naar verluidt zullen Rome en Milaan zich candidaat stellen voor de organisatie van de Olympische Spelen in 1960. Nog verscheidene andere steden zullen haar candi- datuur naar voren brengen. Naar men weet krijgt Helsinki de Spelen van 1952 en Melbourne die van 1956. Ze zijn tot dusver nog niet in Italië gehouden. nog veranaerae, dat ivraak er geen kijk meer op had. Gelukkig ging de bal naast.- En ondanks een fraaie Roosen burg-Lenstra combinatie, en vlak daarna een tweetal goede schui vers van de beide Friezen, wist men rondom de lijnen dat een Deens doelpunt „in de lucht hing". Het kwam dan ook prompt in de elfde minuut van deze speel- helft. Linksbuiten Lyngsaa stond prachtig ongedekt zijn kans af te wachten en kreeg die kans van zijn buurman op de rechtervleu gel Moelier die voorzette. Lyngsaa stevende zonder zich te beden ken met de bal aan zijn voet op doel af, lokte Kraak naar zich toe en kon toen met niet al te veel moeite het eerste en zoals later zou blijken tevens het eni ge doelpunt ter wereld brengen. Kleine opleving Het gaf enige opleving in de Oranje-gelederen. Maar Clavan miste tweemaal achtereen opge legde kansen, terwijl Timmer mans' doelpunt na een vrije schop wegens buitenspel werd gean nuleerd. Een zeldzame Schaap- Lenstra combinatie bracht het tot op enkele meters van Nielsen, maar bleef dan zonder succes omdat het schot naast ging. Toen de tweede helft bijna een half uur oud was, moest Everse zich door v. Steenbergen laten ver vangen. V. Schijndel trok nu en dan mee ten aanval en wist Roo senburg eenmaal in staat te stel len Nielsen te beproeven. De Deen se keeper moest vallend het ge vaar keren. Er kwamen zelfs twee Nederlandse corners vlak achter een. Maar Hansen en Petersen had den het heft in handen en kenden geen genade. Met een mislukt schot van Lenstra, dat in het zijnet beland de, eindigde deze jubileumwed strijd, die als staal van het tech nisch en tactisch kunnen onzer voetbal-prominenten niet lang in de herinnering der tienduizenden zal blijven, die deze middag de tribunes van het Olympisch Sta dion bevolkten. (Van onze sport-medewerker) Ook de tweede slag in het nieu we interlandseizoen is verloren ge gaan. Evenals een maand geleden tegen de Belgen ook nu weer met het kleinst mogelijke verschil, het geen echter tevens inhoudt dat onze aanvalslinie wederom geen kans heeft gezien ook maar een schamel doelpunt te fabriceren. Daarmede is de zwakte van deze linie wel ten voeten uit getekend. Wat voor enkele weken geleden nog een probleem was, is thans uit gegroeid tot een ware nachtmerrie voor de K.C. Het leek allemaal zo mooi en goed te worden toen uit de in het zonnetje blinkende instrumenten van het pittige muziekcorps „Apollo" uit Goor de beide volks liederen weerklonken. Men proefde de stemming. Maar nauwelijks een half uur later zat het merendeel al van koude en ongeduld met de voeten te trappelen. Naarmate de minuten verstreken traden de vele zwakke plekken in het oranje team onheilspellend aan het licht. Tenslotte waren vriend en vijand het over één puntje in ieder geval roerend eens. Van dit toch waarlijk niet grootse Deense team konden we nog het een en ander leren. Technisch superieur Technisch waren de Denen verre superieur. De combinaties sloten beter, mede als gevolg van een veel sterkere bezetting van het middenveld. Rechtshalf Pillmark was hier" wel de meest opvallende figuur en in deze vorm kon van Schijndel, onze beste halfspeler niet bij zijn collega uit het hoge Noorden in de schaduw staan. Ter wijl de binnenspelers en de kant- halves van onze gasten steeds tij dig aanwezig waren om de aanval len ruggegraat te geven, bleven van Schijndel maar vooral ook de Vroet te veel de nadruk leggen op hun devensieve taak. Zelfs toen we een «kwartier voor het einde al leen c» or ijiet zwaartepunt naar de voorhoede te verleggen nog een geringe hoop op succes mochten laten gelden. Eerlijk gezegd krijgen we sterk de indruk dat er de laatste tijd te veel op „safety first" wordt ge speeld. Dat is wel de voornaamste oorzaak van de weinige fantasie waarover onze ploeg beschikt. Een gunstige uitzondering vormde in dit opzicht Abe Lenstra. De Fries bood door knappe manoeuvres zijn medespelers prachtige kansen, ter wijl zoals steeds zijn spelinzicht en natuurlijke intuitie de kenners deed watertanden. Het was daarom dub bel jammer, dat de rest van de stormlinie verre bij hem ten achter bleek. Zowel Schaap als Clavan en Timmermans konden geen vol doende halen. Zelden zag een van hen kans de uitstekende Deense verdediging uit positie te spelen, terwijl zowel het plaatsen als de schotvaardigheid alles te wensen overliet. We zullen de plank niet ver mis slaan door te veronderstel len dat tenminste Schaap wel de allerzwakste voorlopig al thans het oranje shirt zal kunnen opbergen. Evenals tegen de Belgen kreeg hij ook nu weer enkele unieke kansen, zo bij een listig overstapje van Abe Lenstra. Door deze opge legde kans te benutten zou de openbare mening over zijn presta ties misschien iets milder hebben geluid. Roosenburg actief Roosenburg was als steeds hard. Door zich zoveel mogelijk aan de dekking van de stopperspil Hansen te onttrekken, wist de Sneker al thans af en toe nog lekken in de Deense defensie te veroorzaken. Hoewel zijn prestaties gedrukt worden door het missen van enkele scoringskansen, menen we hem na Abe toch onze beste aanvaller te kunnen noemen. Mogelijk zou de sterke Fries als rechtsbinnen in een gewijzigde voorhoede nog nuttiger werk kun nen doen. Des te meer springt het geringe succes van onze aanvals linie in het oog wanneer men be denkt, dat de dekking zeker niet straf werd doorgevoerd. De grotere startsnelheid van de Denen gaf hen echter ruimschoots gelegenheid deze ruimte te overbruggen. Rechtsback Petersen was iets sterker dan zijn collega Birck, maar met de uitstekende doelman Nielsen vormdg dit trio een bijzon der hecht verdedigingsblok. Goed debuut van Van der Sluüs. Met uitzondering van Everse was ook de Nederlandse verdediging betrouwbaar. Van der Sluijs heeft zich ongetwijfeld voor langere tijd in het oranjeshirt gespeeld en Ter louw was als van ouds betrouw baar. Men mist het elegante in zijn spel, maar de Rotterdammer zal door zijn stug doorzetten en uitste kend kopwerk, een onderdeel dat Na de wedstrijd ver laten de spelers het veld. Op de voorgrond „onze" Abe, die weer een prima wedstrijd gespeeld heeft. Daar naast Clavan en Roo senburg. Op achter grond links Timmer mans, die „getroost" wordt door 'n Deense speler. de Denen door hun betere li- chaamstechniek veel beter be. heersten, voor e\:e voorhoede een enorm struikelblok betekenen. Dit was maar goed ook, daar Everse ook nu geen internationale klasse toonde. Teveel vrijheid schonk de Neptunusman de ge vaarlijke linksbuiten Lyngsaa en het enige doelpunt was hiervan een onmiddellijk gevolg. De Deen se „bouwers" Pilmark, Ornvold, Bennicke en Jensen tastten de Ne derlandse verdediging toch her haaldelijk met goed geplaatste bal len over de vleugels af en eigenlijk mogen we ons nog gelukkig prijzen dat ook midvoor Holm en zijn makkers geen dodelijk schot in de overigens rappe benen hadden. Kraak kreeg daardoor niet bijster veel lastige karweitjes op te knap pen maar zo die zich al voordeden sloeg de IJmuidenaar zich er met veel bravour doorheen. De prachtige redding bij een ge vaarlijke kopbal van Jensen dient aan de vergetelheid te worden ont rukt. Steenbergen die een kwartier voor het einde voor Everse inviel, bevestigde in deze korte periode zijn reputatie van een uitstekend clubspeler zonder grote internatio nale allures. De Luxemburgse scheidsrechter Hamus, geassisteerd door de grens rechters Aussum Jr. en Schipper leidde correct al dient gezegd, dat hij het niet al te moeilijk had. Al met al voor de Denen een verdien de revanche en voor de K.N.V.B. een wel zeer armzalig jubileum cadeau. HOOP OP BEHOUD VAN DE „RANDKERK" Omtrent de brand, die Donder dag is uitgebroken in de ruimen van de 5526 ton metende „Rand- kerk", een schip van de Holland- Afrikalijn, dat onderweg is naar Zuid-Afrika vernemen wij nog, dat de brand is uitgebroken in de baai van Lourenco Marques. De brand ontstond in de dieptank- bunker, waarschijnlijk door broei ing van kolen. Het ligt in de bedoeling ruim 2 vol te laten lopen en het schip aan de grond te zetten. Wanneer de brand eenmaal geheel ge blust is, zal men het Water weer uit het schip pompen en trachten het vlot te laten slepen. Aan boord bevindt zich een be manning van 70 koppen onder kapitein L. Luidinga. Uit de be richten, die inmiddels bij de maat schappij zijn binnengekomen, meent men goede hoop te mogen koesteren, dat het schip behou den zal blijven. Advies aan automobilisten naar Frankrijk Aangezien zich ten gevolge van de nieuwe benzineregeling in Frankrijk moeilijkheden voordoen er blijkt onder een aantal ben zinepomphouders een staking te zijn uitgebroken raadt de K.N.A.C. automobilisten die naar Frankrijk reizen aan een paar le dige jerrycans mede te nemen, en deze aan de eerste de beste Franse benzinepomp, waarvan de eigenaar niet staakt, te doen vullen. Het meenemen van extra benzine uit ons land brengt moeilijkheden met zich mede. Pasundan aanvaardt resultaten R.T.C. BANDUNG, 10 Dec. (Aneta). Het parlement van Pasundan heeft de resultaten van de R.T.C. en de constitutie met 64 stemmen voor en 2 blanco aanvaard. Bij deze zit ting van het parlement was °'m- aanwezig minister van Schalk. FEUILLETON Uit het Engels door Clarence Budington Kelland De kruier haalde zijn schouders op, zette de bagage neer, streek mijn dollar op en ging opzij. In de hoek van de coupe zat een meisje, dat me met een vriende lijke glimlach verwelkomde. Ze was klein van stuk en had een gezichtje met hoge jukbeenderen, en waarin twee rijen regelmatige hagelwitte tanden stonden. Wel leek haar mond mij wat groot, maar de tanden en de glimlach vergoedden dat ruimschoots. Ze had bruine ogen, overschaduwd door lange wimpers, en haar haar had de kleur van mahoniehout. Met die bruine ogen keek ze mij ernstig aan. Ik bemerkte, dat het licht aan was en dat het gordijn voor het raampje helemaal om laag, zodat niemand van buiten in de coupé kon zien. „U vindt het toch wel goed, hè?" vroeg zij. „Ehnatuurlijk," zei ik. „Het was een nogal eigenaardige situatie." „Doorgaans zo met mannen," zei ze. „Wat," vroeg ik. „Mannen vinden meestal alles goed. Wilt u de deur dicht doen, alstublieft?" „Wat wilt u eigenlijk?" infor meerde ik. „Alleen maar hier zitten, totdat de trein begint te rijden," zei ze. „Met het gordijntje omlaag," merkte ik op. „Mijnheer Strawn, heus, ik zal u niet lid voor lid verscheuren," zei ze, terwijl ze breed glim lachte. „Een vijandige beweging van mijn kant en u mag om de conducteur gillen." ,,Hoe komt u aan mijn naam!" zei ik. Ik kreeg het gevoel dat haar aanwezigheid in mijn coupé niet zo maar to.eval was. Ik ben helemaal niet achterdochtig van aard, maar de situatie werd iedere seconde merkwaardiger. „Ik heb u hier en daar wel eens gezien," zei ze. „Alleen in nette gelegenheden natuurlijk." „Ik geloof nooit, dat u louter toevallig in deze couné bent gaan zitten." sprak ik beschuldigend. „U kunt het als een compliment aan u beschouwen," zei ze. „U geniet de reputatie een gentleman te zijn. Dat klonk wel ontwapenend, maar desalniettemin was ik nog niet bevredigd. Ik houd niet van problemen. Ik weet graag het hoe en waarom van de dingen. „Ik denk, dat ik de deur maar open zal laten," zei ik. „Och toe." Haar stem klonk niet smekend, evenmin spottend. ,Heus," zei ze„ ik ben niet van plan u in opspraak te brengen. Niet erg tenminste. Ik zal noch uw portefeuille, noch uw goede naam aanranden. Ik wil alleen en uitsluitend het uitgeleide van be paalde personen vermijden." „Bedenk wel," zei ik, „dat ik totaal niet avontuurlijk van aard ben." „Heb ik vernomen," zei ze, het geen mij. eerlijk gezegd, aller minst beviel. Geen man is zo saai, of hij lijkt graag avontuurlijk, vooral tegenover een aardig meis je. Ik ben trouwens zelf erg in getogen," ging' ze voort. „Als hoedanig u natuurlijk be kend staat," zei ik ironisch. „Ach, nu ben ik uw naam toch vergeten." „Maggie Jones," antwoordde zij prompt. „En u hebt mij nog nooit eerder gezien." „Aangenaam Baron van Münchhausen," antwoordde ik stijfjes. „Doe niet zo melig," gaf zij terug. „Kun je niet eens voor één keer uit de plooi komen. Je moet het geval van de vrolijke kant opvatten. Het is juist dol-leuk af en toe alle remmen los te kunnen gooien, alleen maar om te zien waar het op uitloopt. Heb je nooit verlangd.iets fantastisch te doen om de deur te breken?" „Van fantastische dingen heb ik een afkeer," zei ik zeer beslist. „Geef het een kans," zei ze. Nu had vader kortgeleden iets dergelijks tegen mij gezegd niet over fantastische avonturen, maar over zakendoen. Toen had ik toe gestemd. „Je weet immers niet of het je wel zou tegenvallen?" zei ze. „Heb je wel eens echt plezier ge had?" „Ik heb nooit veel met herrie- schoppen op gehad," zei ik. „Een mens kan toch wel plezierig le ven, zonder in de gemengde be richten te komen. Het is heus niet noodzakelijk een politie-agent aan te vallen, of in een vlaggemast te klimmen, of trouwbeloften te brengen, om met het leven op goede voet te staan." „Saai," zei ze, „stierlijk ver velend. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1949 | | pagina 4