vierd door n Hanze Hoe wij de „jongens overzee" ontvangen ,U bent gewaarschuwdhet schip zal straks in de lucht vliegen" HnES DEKEN Rijwielreparateur vertoonde wonderbaarlijke kunststukjes nnro electrische hola Publico LMAVOND ika ontwaakt Dr. Th. Regout Soldaten varen thuis Demobilisatiecentrum Amersfoort verwerkt 5 a 600 man per dag Finland 'n probleem en een raadsel Opinies uit mijn dagboek Zes mannen wijzigden de krachtsverhouding Een tovenaar verscheen op het podium Geheim in een kistje Zondags-evangelie Krasse verwijten van „Merdeka i Uv> bed aaglijk met een or babies en volwassenen (Adv.) SVERWACHTINC d door het K.N.M.I. to ;ldig van Zaterdagavond avond. >udend zacht weer 14 Jan. Aanvanke- wind met hier en daar mist. Overigens meest tvolkt, plaatselijk enige n of motregen. Later ge- at toenemende en langs nkust tijdelijk krachtige sen Zuid-West en Zuid. d zacht weer. ouwe poort-brug „De Eenhoorn" [TER. De oudste boer- Beemster n.l. „de Een- n de Middenweg thans door dhr. P. de Heer, s enige weken ontsierd vaar bouwvallige poort, s heeft men vergunning mede namens >t Oudhejd- mootschap ,deze histori- rderij een bijpassende te geven. Dit zal zeker jn van de nog zo mooie verfraaien. Indonesië terug TER. Verschillende uit Beemster kwamen j met de Asturias, in i aan en vervolgens per n woonplaats, het waren 3. Oudejans, E. v. d Hoek wouder. Bij alle drie had- mren voor een erepoort! n het ontbrak zeker niet gstelling. Bij de heer Ou- d men zelfs illuminatie ht. Kath. Thuisfront een zwaar verzilverde koker aan bij monde van ter, de heer de Stroet. De collecte door de r van het Kath. Thuis- nbevolen en uitgevoerd, 3 gulden op. adat de artisten hun opj leëindigd hadden, bleef geruime tijd bijeen, on- ;oede muziek van de be oand van Wim Stevers. wmnniwfwi LLJ DAG 20 JANUARI ir, in 't Gulden Vlies e vertoning in Alkmaar ie prachtige kleurenfilm jaar vervaardigd door bekende ontdekkings reiziger nateurs vrij entrée; né's f 0.50 (donateurs- en nnementskaarten mee. brengen s.v.p.) ■leden f 1.— (voorzover er plaatsruimte is) ebruari begint de 3de us van Schola Publica „De Nieuwste Opvat- rn van 't Bijbelse Schep- sverhaal" Cursusgeld 0 (niet-leden f 2.—) per onden. Opgave aan de itaris J. DOMINICUS, oer Visscherstraat la, Alkmaar ZATERDAG 14 JANUARI 1950 PAGINA 3 (Adv.) luo De Raaff en Schutte laar Een optreden vermaarde piano-duo An- Raaff en Jacques Schutte een muzikaal evenement- jn beiden uit het „lichte voortgekomen, en velen herin een reden te moeten i niet „serieus" te nemen, men er naast is met dis zullen de twee kunste- ij gelegenheid van hun op- n 't Gulden Vlies te Alk- op 17 Jan. a.s. bewijzen, i komen met een program- arnaar jong en oud met zullen luisteren, opluistering de zangeres >rter. (Van onze redacteur) AMERSFOORT. Tachtigduizend militairen uit Indonesië komen dit jaar naar huis. Schepen voeren af, schepen keren weer en meren aan de kade. Er zijn toespraken, er is muziek, en er wordt voor gezorgd dat de mannen op de stoep van hun huis, waar ook in Nederland, worden afgezet. Ze beginnen aan hun repatriëringsverlof, twee weken voor ieder jaar tropendienst. Maar het leger laat hen eerst los met groot verlof, wanneer zij door de molen van het Demobilisatiecentrum zijn gemalen. Dat klinkt enigszins naar „op de lange baan" schuiven, en „van het kastje (met formulie ren) naar de (administratieve) muur". Maar als iets kenmer kend is voor de sfeer van het Demobilisatiecentrum, dat. tot 3 Januari jJ. in Huis ter Heide was gevestigd en thans is over gebracht naar Amersfoort, dan is dat de snelheid waarmede al lerlei noodzakelijke onderdelen van het programma worden af gewerkt, tegelijk de grondigheid waarmede zulks geschiedt, en bij dat alles tenslotte het begrip voor wat de teruggekeerde sol daat verwacht: geen overbodig gezeur, doeltreffende en com plete voorlichting en in één klap alle rompslomp tegelijk zo goed mogelijk afgedaan. Daartoe heeft een vaste staf van meer dan 800 man, de ge heel verbouwde en opgekale faterde barakken van het voor malig concentratiekamp betrok ken, <waar aan materiële dingen alleen een wachttoren en de kampbei nog aan het bittere verleden herinneren, maar voor het overige alles is verdwenen, Wat het voor vele duizenden een hel maakte. Er zit, zoals kolonel G. Pruys, de directeur van de Demobilisatie ons zeide, een zeer treffende symboliek in de omstandigheid dat de de mobilisatie thans via dit kamp geschiedt. Deze plaats is vier af schuwelijke jaren lang het „Dur gangslager" naar de dood, naar de vernietiging, naar de ellende geweest. Nu is hier de poort naar de vrijheid, naar de terug keer in de maatschappij voor duizenden, die het vaderland dienden, opdat orde en vrede zouden heersen. Zo overwint het goede ook hiér het kwaad. Geen reden verder om lang stil te staan bij de door de om standigheden noodzakelijke keu ze, juist van deze plaats. De jongens die hier komen zullen er ook nauweljjks tijd voor heb ben: als het een beetje mee loopt zijn zij in drie uur kiaar, Nu al werkt de zaak op volle toeren: per dag worden 5 a 600 man „verwerkt" en gaan de deur weer uit en een burger bestaan tegemoet: 7 a 8000 man in de maand, met alle afgereken de en herberekende en gespeel iiceerde soldij, uitgaariskassen, delegaties, verrekeningen, toe slagen en wat ai niet meer in klinkende munt op zak (per maand gaat hier voor miliioenen guldens om), met een ere-certi- xicaat van de minister en een complete wachtgeld-aanvrage, en medisch goedgekeurd. Medisch onderzoek Dat laatste vooral is hier een belangrijk deel van de tol die het vaderland zijn zonen betaalt. Geen man, die iets mankeert, gaat, voordat de artsen zich met zijn medische eindtoestand ac- coord hebben verklaard, 't leger uit. Ze worden aan de lopende band doorgelicht en herkeurd, maar dat klinkt nonchalanter dan het in feite geschiedt. Er varen artsen houden nauwgezet controle, en de afdeling Medische Gevallen, tot voor kort zelfstan dig in Woerden gevestigd, maar thans eveneens in dit centrum ondergebracht, laat niemand glippen die in lichaam of geest de gevolgen van zijn Indone sische jaren met zich draagt. Uit Amersfoort hebben wij de wel zeer stellige overtuiging meegebracht, dat aan de totale gezondheidstoestand van de ge- demobiliseerden bijzonder grote aandacht en zorg wordt besteed. En dat geschiedt in een zeer menselijke sfeer, die ieder zal treffen die de kap. L. Schmel- zer, het hoofd van deze afdeling, over „zijn" jongens en zijn werk heeft horen praten. Geen sol daat is hier een stamboeknum mer. Geen kosten zijn te groot, geen middel te zeldzaam om ze om het welzijn van deze man nen aan te wenden. En dat ge beurt dan ook overal in het land in hospitalen, ziekenhuizen en andere inrichtingen. Dat is, bij alle ellende die aan het militair optreden in Indonesië nu een maal onvermijdelijk moest zijn verbonden, een goed ding. Niet alleen de medische en de BUITENLANDS OVERZICHT Morgen Zondag zullen in heel Finland verkiezingen worden gehouden ten einde het Finse volk in de gelegenheid te stellen voor de komende vier jaren zijn staatshoofd te kiezen. Normaal gesproken zouden deze verkie zingen buiten de Finse grenzen weinig aandacht hebben getrok ken, omdat het zonder twijfel vast staat, dat de huidige presi dent, niet alleen in Finland zeer populair is, maar ook in de moeilijke en delicate verhouding tussen dit land en zijn grote Russische nabuur, de meest aan gewezen man is om aan 't hoofd van de Finse republiek te staan. Er kan dan ook weinig onze kerheid heersen, dat president Paasivikivi niet met een grote meerderheid Zondagavond uit de bus komt. Wanneer ditmaal ech ter deze verkiezingen, ook bui ten Finland, belangstelling trek ken, dan is dit in hoofdzaak te wijten aan het feit, dat aan de vooravond van deze verkiezin gen, de regering in Moskou het noodzakelijk heeft gevonden, nog eens duidelijk te demonstreren, dat communistische regeringen van grote landen, er niets voor voelen de souvereiniteit van kleine volkeren te eerbiedigen. En dat zij deze landen, zeker voor zover zij liggen binnen de Russische invloedssferen, maar heel weinig zelfstandigheid to lereren. Vandaar, dat de nota, door de Russische volkscommis saris voor Buitenlandse Zaken op Oudejaarsavond aan de Finse gezant overhandigd, het Finse volk er nog eens duidelijk aan wilde herinneren, dat het niet moet menen een vrij en onaf hankelijk staatshoofd te kunnen kiezen, maar dat de vrijheid van Finland alleen maar kan bestaan voor zover het Moskou belieft. Trouwens de vrijheid, waarin Finland zich nog altijd voor een deel mag verheugen, is niet min der een probleem dan een raad sel. Het is een van de weinige landen, die geheel liggende bin nen de Russische invloedssferen, nog een deel van zijn politieke zelfstandigheid heeft mogen be houden en in dit opzicht zich zeer gunstig onderscheidt van Polen, Tsjecho-Slowakije, Hon garije, Roemenië enz. Wel heeft Finland zijn militai re en strategische basissen aan Rusland moeten afstaan en is het met handen en voeten aan de Sovjet gebonden, toch heerst er in dit land van „de duizend meren" nog een grote mate van politieke en geestelijke zelfstan digheid, welke Moskou tot nu toe nog niet heeft durven vernieti gen. Niet dat men dit niet gaar ne zou willen en dat deze vrij heid Stalin geen doorn in 't oog is, maar de pogingen, onderno men om deze vrijheid te niet te doen, langs de bekende weg, door een oppositie van hinrv uit, is in Finland nog steeds niet mogen gelukken. Dit laatste is vooral te danken aan het feit, dat de Finse rege ring steeds angstvallig alles heeft vermeden, waardoor het de gevaarlijke buurman een aanlei ding kon geven tot interventie. Maar ook omdat men daarnaast de Finse communisten nimmer enig vertrouwen heeft willen ge ven. Toen enkele jaren geleden de communistische minister van binnenlandse zaken, - na de be vrijding waren de communisten door de Russische bezetter mede met de regeringsverantwoorde lijkheid belast, - bezig was de politie in Finland communistisch te maken, de methode waarmee men in Tsjecho-Slowakije zo'n succes heeft gehad, greep de Finse Kamer onmiddellijk in en nam een motie van wantrouwen aan in deze communistische mi nister, die moest aftreden. De president ontbond daarop wel het Finse parlement om de com munisten het wapen uit de hand te slaan, dat de verwijdering van de communistische minister te- Ken de volkswil geschiedde. Want de nieuwe verkiezingen, in volkomen vrijheid gehouden, brachten aan de communisten 'n ernstige nederlaag en hun frac tie dunde zo in, dat zij geen en kele aanspraak meer op een mi nisterzetel konden aken Dit was natuurlijk een leliike tegenvaller voor de communis ten, maar dank zij het verstan dig manoeuvreren hier van de Finse regering, kon Moskou hier moeilijk tegen optreden. Nu aan de vooravond van de presidentsverkiezingen heeft Moskou echter door een scherpe nota nog even laten voelen, dat de huidige Finse regering en ook de aftredende president Paa sivikivi niet meer het volle ver trouwen van het Kremlin heb ben, omdat zij z.g. „fascisten en oorlogsmisdadigers" zouden be schermen, wier uitlevering dan ook door Rusland nu geëist werd. Op zich zelf reeds een eis, die geen enkele souvereine rege ring kan aanvaarden. De rege ring in Helsinki heeft op deze uitdagende nota nog steeds niet geantwoord. Blijkbaar wacht men ook hiervoor eerst de uit spraak van de kiezers af. Blijven deze in overgrote meerderheid hun vertrouwen stellen in de president en diens beleid, dan staat de Finse regering tegen over Moskou opnieuw zeer sterk. Al blijft natuurlijk, gezien alle omstandigheden, de Finse vrij heid een zeer bedreigd en broos goed. 16 Januari a.s. hoopt de be kende Leidse pottenbakker Herman Zaalberg zijn 70ste verjaardag te vieren. Tevens is de heer Zaalberg 50 jaar pot tenbakker. Op het ogenblik werkt de krasse pottenbakker veel voor export naar het bui tenland, vooral naar Amerika. De heer Zaalberg achter zijn draaischijf. financiële afwikkeling zijn in Amersfoort in „De Boskamp zoals het hier nu heet, aan de orde. Er komen natuurlijk ook heel wat andere papieren aan te pas. Iedere man heeft aan de boot zijn instructie gekregen, zijn abonnement voor 30 dagen vrij reizen, zijn boijjien (óók die voor de kolentoeslag van één gulden), zijn voorrangsbewijs voor het tegen sterk gereduceer de prijs voor hem verkrijgbare kamgaren costuum (mét 70.— om het te kopen) en de 100. z.g. Indië-premie. Zoveel moge lijk in de vierde week van zijn verlof reist hij naar Amersfoort (en het geld voor die dienstreis krijgt hij terug), stapt in de bus naar het kamp en krijgt er zijn demobilisatieboekje (dat wij op de modernste manier door zeven juffrouwen in elkaar hebben zien typen) waarmee hij, aan de lopende band, na de keuring, al lereerst de sociale dienst pas seert die een belangrijke novi teit voor hem in petto houdt, het sociaal paspoort, een formu lier in zevenvoud, dat alle wegen effent voor het aanvra gen van wachtgeld. De wachtgelden Die wegen liepen vroeger van hot naar her langs allerlei in stanties, zodat het vele weken duurde eer deze in vele geval len noodzakelijke overbrugging van het militaire naar het bur ger-inkomen, de man kon wor den uitbetaald. Dit is nu ver beterd, waamede de belangen van de gedemobiliseerde ten zeerste zijn gediend. Het wacht geld bedraagt voor gehuwden eventueel 6 maanden 80 van het militair inkomen en 6 maan den 60 (voor ongehuwden zijn die termijnen 3 maanden). Na tuurlijk moet aan zekere ver eisten zijn voldaan. En het houdt op, als de militair hem aange boden passende arbeid weigert. Het absolute minimum van het wachtgeld voor een ongeschool de, ongehuwde militair van 21 jaar of jonger die practisch nog geheel ten laste van zijn ouders komt, bedraagt 14.per week, en daarboven zijn er allerlei mogelijkheden op grond van verschillende sociale factoren. Het maximum is 75.per week. Daarnaast kunnen dan nog bij de minister aanvragen wor den ingediend tot het ontvangen van studietoelagen bij wijze van renteloze voorschotten (tot 1200 gulden per jaar) en vakstudie- toelagen tot een bedrag van 500 tot 700 gulden, a fonds perdu, en ineens. Van de Sociale Dienst draait de Amersfoortse molen verder voor een gesprek met de aal moezenier of de predikant (en men kan zich de velerlei soor ten van problemen voorstellen, die zich zowel daar als bij de Sociale Dienst voor bespreking lenen, ook al zal de man de daadwerkelijke hulp vooral in zijn woonplaats van de geweste lijke kantoren van de Sociale Dienst moeten verwachten) en als de soldaat dan verder de uit slag van het doorlichten heeft vernomen en bij de fourier ziin kleding en uitrusting heeft in geleverd 1 (ook daar merkwaar dige vraagstukken: hoe komt een soldaat uit de tropen aan acht officiële kledinglij sten waarop in totaal acht winterjassen voor komen?) is het proces voorbij, staat zijn demobilisatieboekje vol parafen en liggen de wegen open voor het burgerleven. Zo, en met nog honderden an dere details meer, wordt in Amersfoort onder leiding van overste B. Klomn, zélf een Su- matra-veteraan, die het ons alle maal gisteren uitgebreid vertel de en liet zien, iedere Neder landse mannelijke en vrouwe lijke militair (op het marine- ZATERDAG 14 Jan. 1950. Dit was het dan, wat ik giste ren wilde beschrijven, toen Vrijdag de Dertiende alles goed afgelopen? er tussen kwam: de strijd om bon 544. Daarbij vergeleken was de strijd om de Matterhorn maar een peuleschilletje! Iedereen trekt aan bon 544, voor diverse uitstekende weldadige doel einden. Ik dacht, dat was voor de aalmoezenier van Ede ook wel wat, maar ik wilde dat niet in het openbaar zeggen, omdat er al zoveel liefhebbers waren. Laat nou iemand „uit z'n eigen" twee bonnen stu ren! Nou, toen heb ik gedacht: dan moet het maar. En nou dacht ik zó: de krant kan natuurlijk niet eeuwig blijven doorgaan met die kader-aan bevelingen op pagina twee, maar.... er moet toch tenslotte ook een beetje knap bedraq uit komen. Misschien kunnen de bonnen een handje helpen. Er zijn natuurlijk altijd van die boffers, die hun kolen al binnen hadden vóór de prijs verhoging. Die kunnen hele maal zonder bezwaar dat din getje opsturen naar ons, be stemd voor het militaire te huis in Ede. En weet u wat het mooiste is: bij ons behoeft u ook niet in de rij te staan en u behoeft zich ook niet aan het letterschema te houden, zoals bij de postkantoren!Alle maal afdoende redenen, om dat nummertje 544 uit te knip pen en naar ons op te zenden, dacht IK. DE SANERING IN DE TABAKSHANDEL Ingevolge zijn ter zake tijdens de mondelinge behandeling van zijn begroting 1950 gedane toe zegging heeft de minister van economische zaken aan de voor zitter der Tweede Kamer doen toekomen het rapport van de com missie sanering detailhandel in tabak en tabaksfabrikaten met het verzoek dit stuk ter vertrouwe lijke inzage door de leden der Tweede Kamer ter griffie te wil len deponeren. TRAMBESTUURDER OVERLEDEN Vrijdagmiddag is de trambe stuurder J. Beijst in het Wilhel- mina Gasthuis te Amsterdam overleden. Hij was de bestuurder van het tramstel van lijn 10, dat Woensdagmiddag j.l. nabij het viaduct op de Zeeburgerdijk in botsing kwam met een tankauto. Aanvankelijk leken de verwon dingen van B. niet zo ernstig, doch zijn toestand werd echter steeds ernstiger. Tijdens een zitting van de Veiligheidsraad stelde de Russische vertegenwoordiger, Jacob Malik, de eis, dat de vertegenwoor digers van de Kwomintang uit de Veiligheidsraad zouden worden verwijderd. Anders zou hij zelf de zitting verlaten. Malik ont ving alleen steun van Joego-Slavië. De afgevaardigde van de Chinese nationalistische regering, dr. Tingfu F. Tsiang, kon blijven en Malik was degene, die de zitting moest verlaten. Bovenste foto: kwaad staat Jacob Malik op. Onderste foto: Malik verlaat de zaal. in Amersfoort personeel na) ontvangen. Een toegewijde staf personeel, volop „in the game" vanaf de buschauffeur, via de koks, de typistes, de administrateurs en alle anderen tot overste Klomp toe, verricht aldus op een plaats waar onnoemelijk werd geleden, voortreffelijk werk voor de jon gens die terugkeren van overzee. 40.000 ziin er al door: er volgen nog 80.000 man IN DE NACHT van 18 op 19 December 1941 drongen drie Italiaanse tweemanstorpedo's door, tot in de haven van Alexandrië. Ze stelden het slagschip Queen Elisabeth 15 maan den buiten gevecht, haar zusterschip Valiant 5 maanden en ze vernielden de stuurinrichting van een groot Marine-tankschip. Tengevolge hiervan was de krachtsverhouding in het Oosten van de Middellandse Zee ten gunste van de Italianen gewijzigd. Het valt te betwijfelen of ooit in de geschiedenis van de zee oorlogen zes mannen zo'n ingrijpende actie konden uitvoeren. In de Engelse „Sunday Express" troffen we het verhaal van Frank Goldsworthy, de vroegere intelligence-officier in Gibraltar en Italië. Het was ongeveer 3 uur in de morgen. Aan boord van de Valiant in de haven van Alexandrië zag de wacht twee mannen langszij zwemmen. Het waren de Italiaan se luitenants De la Penne en Biandi. Ze werden aan boord ge haald en ondervraagd, maar geen van tweeën deed een mond open. Ze zwegen op iedere vraag die hen werd gesteld. Captain Morgan (de latere vice- admiraal Sir Charles Morgan) gaf bevel het tweetal op te sluiten onder in het schip, vlak boven de ilaats waar hij vermoedde dat ze iet gevaarlijke projectiel hadden bevestigd. Twee en een half uur zaten de Italianen stil met de lip pen op elkaar geklemd, totdat, om kwart voor zes, luitenant De la Penne de commandant te spre ken vroeg. Toen hij bij captain Morgan werd gebracht, zei hij alleen: „U bent gewaarschuwd. Uw schip zal spoedig in de lucht vliegen". Morgan commandeerde officie ren en bemanning aan dek en liet de waterdichte deuren sluiten. Om tien minuten over zes stelde een zware ontploffing de Valiant buiten gevecht. Bijna op hetzelfde ogenblik maakte een daverende explosie het slagschip Queen Eli sabeth tot een wrak en geraakte een tankschip van de Navy stuur loos. Niet een van de zes Italianen die deze ravage op hun geweten hadden, wist te ontsnappen. Twee „vernietigingsmanschappen", die hun rubberpakken na het tot zin ken brengen van hun torpedo hadden uitgetrokken, werden om 5 uur in de morgen door een Egyptische politie-agent gegre pen. (Morgan's commentaar was later: „Dat een Egyptische politie man om 5 uur al wakker was, mo gen we een wonder noemen. Maar het is echt gebeurd!") Het derde tweetal werd bij het verlaten van het havengebied opgemerkt door een kroegbaas, die de militaire politie waarschuwde. Ook zij wer den gevangen genomen. In 1944, nadat Italië als partner voor de Duitsers verloren was gegaan, keerde De la Penne uit gevangenschap in India naar zijn land terug. Opnieuw ontmoette hij Morgan, die toen bevorderd was tot admiraal en belast met het commando in het Adriatische Zee gebied. Nu was De la Penne heel wat spraakzamer. Hij vertelde de admiraal dat hij inderdaad geen kans had gezien zijn projectiel tegen de kiel van de Valiant te bevestigen. Hjj had het op de bodem van de haven achtergela ten. Op zijn aanwijzing had het schip naar veilig water kunnen varen. Maar hij hield zijn mond. Op het- podium van de zaal van „La Bordelaise" in Apeldoorn geheel met belangstellenden gevuld staat een man, in grijs colbert gekleed. Rondom hem staan twee tafeltjes, op het ene een vaas met levende bloemen, op het andere een pot bloemen en twee glazen water. Voorts een stofzuiger, een fiets met hulpmotor en, bovenop een eenvoudig houten kastje, een althans naar het uiterlijk te oordelen Philips bestra lingslamp. echter voldoende, om de vaas weer tot stilstand te brengen Daarna beweegt hij de schake laar van de stofzuiger. Er gebeurt niets, geen wonder, want hij is niet met een electrisch snoer ver bonden Doch nauwelijks giet de man wat water uit het ene glas in het andere, of de stofzuiger be gint te snorren en laat zich ver volgens op normale wijze in- en uit-schakelen. Totdat de man een slok water uit een der glazen neemt en de stofzuigermotor op houdt met draaien. Op het achtergordijn hangt een groen houten bord, waarop enige tientallen rijwiellampjes een vraagteken vormen. De moderne tovernaar steekt een cigaret op en het vraagteken brandt. Doch even een beweging met het staafje nu boven en der glazen, en het licht dooft. Dan komt de beurt aan de da mesfiets. De. standaard wordt om laag geklapt, even een trap op het pedaal en de motor loopt. Doch alweer zijn enkele bewegin gen het stokje en linkerhand, voldoende, om de motor stop te zetten niet alleen, maar ook om te beletten, dat hij nog weer op gang kan worden gebracht. Het aansteken van een lucifer blijkt echter vodoende te zijn, om dc ban te breken en de motor weer op normale wijze te laten rea geren. De man, die al dat geheimzin nigs bewerkt, was de heer A. D. J. B. Sinneghe Damste, wonende aan de Soerenseweg te Apeldoorn waar hij een rijwielreparatie- inrichting heeft. In de rechterhand houdt de man een rond houten stokje een gordijnroetje uit de oorlogs jaren. Even zwaait hij ermede en plotseling gaat de lamp branden. Een enkele handbeweging en zie, de lamp is uit. Dan buigt hij zich voorover en kust de potplant. En kijk, de vaas met bloemen op het andere tafel tje begin snel in het rond te draaien. Een klap op de plant is Openlijke strijd heeft de Italiaanse Marine in de jong ste wereldoorlog steeds ver meden. Toch hebben de Engelsen heel wat zorg gehad om de Italiaanse tweemans-torpedo's, die van een klein vaartuig of een vaste basis werden te water gelaten en zich onzichtbaar op hun prooi konden rich ten. Nadat een getempeerd projectiel van grote explo sieve kracht aan het vijan delijk schip was bevestigd, moest de tweekoppige be manning maar zien hoe ze zich redde. Ze kon de tor pedo laten zinken en zwem mend proberen aan de vijand te ontkomen. van de geallieerden. Hij nam deel aan gecombineerde Brits-Italiaan se acties tegen de door Duitsland gecontroleerde scheepvaart bij Spezia, waarbij een kruiser en een onderzeeboot tot zinken wer den gebracht. Voor diens optreden in geal lieerd verband probeerde admi raal Morgan een Engelse decoratie voor De la Penne los te krijgen. Maar formeel was Italië nog steeds in oorlog met Engeland en dus werd de decoratie geweigerd. In Maart 1945 ging kroonprins Umberto naar Toronto, om de Italiaanse Marine-eenheden in dienst van de geallieerden te in specteren en onderscheidingen uit te reiken. Luitenant De la Penne moest voor het front komen om een gouden medaille in ontvangst te nemen, voor betoonde moed bij zijn actie tegen de Valiant. Um berto wendde zich tot de aan wezige admiraal en riep: „Vooruit Morgan, de eer is aan jou!" Admiraal Morgan, voormalig commandant van de Valiant, nam de medaille en speldde haar op de borst van de man, die drie jaar en drie maanden tevoren het En- HET WONDER VAN CANA Lezers, onlangs ben ik de „Al bums van de Blijde Boodschap" rijk geworden. Men kan ze prenten boeken noemen, als men daar ten minste niet iets heel kinderlijks on der verstaat. Ze zijn zeer interes sant. Laat ik U verhalen hoe in het eerste deel het wonder te Cana in kleine, kleurige tekeningen wordt uitgebeeld. Een blij en opgewekt feest, 'n Liedjeszanger houdt de stemming erin, en een grappenmaker danst rond met een boom vol druiventros sen. Ieder mag smullen, gratis. De hofmeester, een gezellige dikkerd, stapt statig door de feestzaal, knikt goedkeurend naar het orkestje en informeert of mevrouw nog iets no dig heeft. Daar opeens snellen twee bediend en de zaal in, vliegen op de Hofmeester af en fluisteren hem iets in het oor. „Wat zeg je!" en even later zit een ongelukkig man netje zielsbedroefd voor een tafel waarop een omgevallen lege fles: „Er is geen wijn meer... geen wijn meer! Wat een schande voor mij!" Maria merkt het ongemak. Ze gaat vertrouwelijk bij Jezus zitten: „Luister eens, Jezus... ze hebben geen geen wijn meer". „Wat kun nen wij er aan doen, moeder? Mijn ogenblik is noj niet gekomen". „Jezus, ik heb alle vertrouwen in je". Maria stapt naar de twee be dienden van daarnet en zegt: „Doet al t Hij u zal zeggen". De twee, een lange dunne en een korte dikke kijken elkaar aan, en als Jezus van tafel opstaat, oppert de lange: „Hij is misschien wijnhandelaar?" Ze gaan Jezus achterna, die hen zegt zes lege grote kruiken te vullen met water. Nogal een karweitje! Maar de twee kunnen een grap waarde ren; ze voelen er wel voor de gasten te tracteren op water: „dat ver teert beter". „Schep er nu wat uit, en breng dat naar de hofmeester!" „Wat blieft u?" en vol betekenis wijst de lange naar zijn voorhoofd; de dikke echter vindt het prachtig en presenteert de hofmeester ele gant een kop van dat water. „Met wie spot je?" buldert deze. Toch proeft hij. „Water?? maar ze hebben niet gekeken! Het is wijn! En wat voor een wijn!" Verheer lijkt, zalig, zucht hij. „Voor-tref-fe- lijk!" Om de kwaliteit van de wijn weer te geven, kijkt de tekenaar even door de ogen van de hofmees ter: de trappen schommelen en de pilaren maken een rondedansje. Licht verwijtend klinken dan de woorden: Meester, wat hebt u ge daan? Gewoonlijk wordt de beste wijn in het begin van de maaltijd opgediend, en u bewaart hem voor het einde!" Onderwijl stormen de bedienden de feestzaal in: „Jezus heeft een wonder gedaan Jezus!!" Nog even komen de farizeeërs om de hoek, als altijd: Banaias en Lyssonphon, die constateren dat ze hier niet thuis horen. Meesterlijk getekend, overvol hu mor, brengen deze Albums het le ven van Jezus dichterbij. Men heeft ze wel genoemd „beeldroman van Jezus' leven", en deze naam is ka rakteristiek. Ze zijn niet louter het Leven van Jezus in platen. Ze zjjn meer, ze beantwoorden aan de mo derne dorst naar sensatie. In wer kelijkheid: ze zijn een geslaagde poging de beeldroman te kerstenen. Met een uitbundige fantasie heeft de jonge kunstenaar de heili ge gebeurtenissen getekend. We kunnen gerust toegeven dat die uit bundigheid soms te ver gaat. U kunt het reeds bemerken in de Bruiloft te Cana, maar een grote winst is toch dat we door deze boe ken de gewijde Geschiedenis reëel lezen zien. Zij kunnen 'n voortreffe lijk middel zijn met verve de ge beurtenissen van het Evangelie aan onze kinderen en onze leerlingen te vertellen. Tijdloos is het Evangelie. Juist het detail werkt bijzonder mee 't Evangelie actueel te maken. Met veel vrucht zullen volwassenen en grote kinderen deze Albums bekij ken en ervan genieten. Uitgave CastermanDoornik (België). P. C. DE HAAS O.F.M. FEESTDAGEN VAN DEZE WEEK. Donderdag 17 Jan. H. Antonius Abt Vrijdag 20 Jan. H.H. Fabianus en Sebastianus Zaterdag 21 Jan. H. Agnes. DE KWESTIE WESTERLING a gelse schip buiten gevecht had De la Penne koos nu de zijde gesteldJ. T. Het geheim van de uitvinder Tot nu toe had hij zijn wonder lijke prestaties slechts in huis ge demonstreerd en daarmede velen in verbazing gebracht. Gister avond was het de eerste maal, dat hij hiermede in de openbaarheid trad. Hoe dit alles mogelijk is? De heer Damste geeft als verklaring, dat hij na jarenlang zoeken een apparaatje heeft vervaardigd geen z.g. electrisch oog en even» min een foto-electrische cel waarmede hij op enige afstand electrische stroom in- en uit kan schakelen en benzinemotoren stopzetten. Dat laatste kan hij zo zeide hij ook reeds op enkele tien tallen meters afstand doen, het geen hij, met nog enkele andere demonstraties, volgende week Donderdag zal laten zien. Hij is ervan overtuigd, door versterking van zijn apparaat, die afstand zelfs wel tot 10 a 15 km, of wel licht nog meer, te kunnen uit breiden. Op welke principes zijn appa raat dat in het houten kastje zat geborgen berust en hoe het precies functionneert, is echter een geheim, dat de uitvinder niet wil prijsgeven. IIs DJAKARTA, 13 Jan. (Aneta). Het dagblad „Merdeka" schrijft in een hoofdartikel over de kwestie-W esterling„Westerling" schijnt een immuniteit te heb ben. die aan alle wetten van de Nederl.-Indische regering ont glipte en alle Nederlandse mili taire wetten tart ondanks het feit, dat zijn schuld klaar als de dag is. Men heeft zijn krachten nodig: hem werd een militaire taak gegeven in West-Java, waarbij hem de kans gegeven wordt onder bescherming van zijn immuniteit zijn program in dit gebied uit te voeren." Omtrent de bekendmaking van dr. Hirschfeld zegt het blad' „Dit betekent, dat de hoogste Nederlandse vertegenwoordiger in Indonesië zich tracht schoon te wassen van hetgeen Wester ling nog zal uitvceren Nu is het de zaak van de regering der Re- publik Indonesia Serikat snel en juist te handelen, opdat geen dingen kunnen gebeuren, die wij niet wensen en die de staat en het volk schade kunnen berok kenen.'" NOTARIS LUYKS OVERLEDEN Gisterennacht is te Hilversum op 72-jarige leeftijd overleden notaris mr. J. B. Luyks, die vele leidende functies heeft bekleed in verenigingen, die werkzaam wa ren op maatschappelijk en chari tatief terrein. Ook had hij zittinf in de landelijke hoofdraad van de St. Vincentiusvereniging. Hij was ridder in de Orde van Oranje Nassau en ridder in de Orde van de Heilige Gregorius de Grote.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1950 | | pagina 3