VROUWELIJKE KLUIZENAARS
Smederij te Nijmegen
vloog de lucht in
Warmte voor de Karmel
te Eg mond
■iÉ5iÉ Ut: JMfe 'M>
'art
iSBI -10511
I8l|
11= 1st ittt
tPffll
jgi||jj jjg|
3 ligt lf?
iifii' i
'2 f
JU:
"Ü|S
ai atf
11
ill, jr. -
IJ
Zaligverklaring Zuster Maria
Desolata Terres Acosta
Russen hielden
K.LM.-bus aan
23.000 gulden
verduisterd
Rubriek voor de vrouw
instkring
rktberichten
z sti fg
M
'M tlV' ft
Gebed en offer
Buis met trotyl de oorzaak
DRIE DODEN
Naar wij vernemen:
Morgen in de Sint Pieter
Prinses Wilhelmina
Zondag voor de radio
De belevenissen van Spat en Jasper
DOST UIT DE
ftRIEVENBUS
ZATERDAG 4 FEBRUARI 1950
PAGINA 3
LUK N.x
TAAL:.
110.000.000.-
t 5.400.000..
900.000.-
(Adv.)
KWACHTING
oor het KNMI te
/an Zaterdagavond
l.
OPKLARINGEN
t met enkele buien
Flinke opklaringen,
htige Zuidelijke tot
wind. Weinig ver-
i temperatuur.
>R v. d. EEM
DIEND
lieer M. M. v. d.
aan te Hoorn en
Anna Paulowna,
enzang, is van de
voorzien,
/as gisteren redelijk.
rOLKSPARTII
den helder
,n Helder van de
rtij houdt een bui-
gemene vergadering
1 Februari a.s., in
lies" te Alkmaar, ter
a. van het verslag
mgewone Partijraad
>er jl. waar de kwes-
jesproken is. Verder
e de agenda voor de
raadsvergadering van
ari a.s., waar belang
en aan de ordn komen
,ver te gaan tot de
een Centraal Vor-
van de K.V.P. Ook
inda voor de a.s. Sta-
n worden ingeleid.
en jubileum
E MISSIE ACTIE
oor elke missiepost
gehele wereld
3g in 't geheel niet te
hoe groot het eindbe-
van de kerkdeur-col-
ag 15 Januari j.l. wij-
binnenkomende cijfers
en goed succes,
heeft in de laatst ge-
dering besloten aan de
n alle Missionerende
gregaties een verlang
en van alle Missie-
mogelijk zal begon-
net het verzenden van
bestaande uit medi-
>andmiddelen, instru-
n October van dit jaar
i op luisterijke wijze 't
ileum van het Neder-
h Missie Comité wordt
sn op alle Missieposten
ele wereld de klokken
inkbaarheid voor wat
sderland voor hen heeft
b Bergen
1 de indrukwekkende
Fbreuk werd gedaan,
men dit manco echter
im, viel er te genieten
eend toneelspel. Stuk
/aren de acteurs van 't
hun taak berekend en
met overgave en talent,
gaf blijk van 'n goed-
rolverdeling. Albert van
p van de voor en door
elbaar geachte rol van
ir een sterke en gave
gevoelige nuances, die
an de in zijn dwaasheid
wijze koning vergt. Zijn
ir-vertolking vormt met
is Becket-creatie in zijn
ik „De Moord in de
'n hoogtepunt in zijn
jneelloopbaan.
traden Johan Fiolet als
Sternheim als dé Nar,
ïoek als Edgar, Frits v.
loucester en Kees van
Edmond wel het meest
•grond door brillant spel,
ïoek en Kiolet hadden
aandeel in het artistiek
deze opvoering,
dochters, Loudy Nijhoff,
Maerland als de boze en
nans als de goede doch-
eveneens uitstekend spel
len op Edwin Thomas als
i Louis van Gasteren als
een uitstekend-verzorgde
et publiek, dat eerst aan
,et veel applaus los kwam
getelijke toneelavond.
Fr. O.
e opvoering had in de
n het bestuur van del
g een intieme huldiging
i van Dalsum plaats, in
net diens zilveren toneel-
Zulks om de toch al lange
nd niet onnodig te rekken;
van de heer J. Schekker-
het bestuur Van Dalsum
van ceramiek van Dirk
an.
AAR. Witlof I 46—38;
bloemkool 2738; rode
.3.10; savoye kool 13.10—
roene kool 19.5040.50,
I I 45—74; II 22—40; boe-
58; andijvie 751.06.
ten 6—7.80; winterpeen 6
waspeen 22—48; uien I 30
II 20—28; Prei 681.10.
5024.50; goudreinette 34
:sent van engeland 28 481
de paris 16—30; winter-
HET GELUK in de hemel bestaat in het ongestoord ge
nieten van het zijn bij God, dan smaken ongetwijfeld de Zusters
van de Karmel een voorproefje van de eeuwige zaligheid. D'r
rijn er, die de beschouwende orden, zoals de „Orde van de
Gezegende Maagd Maria van de Berg Karmel" en een is, als
„nutteloos", als onbegrijpelijk, als „buitensporig" aanzien. Als
zij echter eens en blik konden werpen in de afgrond van rijk
dom en schoonheid, welke daar in zo'n Karmel-klooster
verborgen ligt, dan zouden zij tot een ander oordeel komen. Wij
willen trachten een schets te geven van het leven dezer slot
zusters, ofschoon dat een verborgen leven is, zo stil en onop
gemerkt als het Karmel-klooster ligt, verscholen achter wat
arte dennenbomen aan de duinrand in Egmond.
Het koor in de Karmel, de enige plaats in het klooster waar
een kachel te vinden is.
Het leven van alle dag van onze
huismoeders is een leven van
werken en offeren, van de vroege
morgen tot de late avond; het is
ook een leven van bidden, mits
al het werk wordt opgedragen aan
God en verricht wordt met een
bovennatuurlijke intentie.
Denk echter niet, moeders van
gezinnen en ongehuwde werkende
vrouwen, dat het leven in een
slotklooster zoveel lichter is.
Laten wij de Karmelitessen eens
gadeslaan en in de geest eens een
dag met haar doorbrengen.
Vroeg on
Om half 6 des zomers reeds
om half 5 worden de zusters
gewekt door een houten klepper,
gehanteerd door een stille non,
die, onhoorbaar op haar hennep
sandalen, van deur tot deur gaat
over de kloostergang, waarop alle
3
V
cellen uitkomen. Dc dag begint
met de „Engel des Heren" en na
een kwartier vinden wij de zus
ters verenigd in het koor, waar
zij ca. 7 uur per etmaal in gebed
en meditatie doorbrengen. Het
koorgebed van de Karmelitessen
duurt langer dan haar slaap.
Naar het gebruik der Ooster
lingen, waaraan wij de herkomst
van de oude Karmel-orde her
kennen, zitten de zusters rechts
en links vóór de koorbanken op
de grond, terwijl zij een uur
lang in meditatie zijn verzon
ken, nadat de priorin, na plech
tige inroeping van de H. Geest,
het punt van overweging heeft
aangegeven, dat ieder voor zich
op de haar door God gegeven wijze
kan betrachten.
Na dit uur van overweging volgt
het breviergebed; de Primen,
Terts, Sexten en Nonen, waarbij
in de Karmel-orde het schone ge
bruik bestaat, dat afwisselend de
ene koorzijde zit, de andere staat,
omdat aldus de verheerlijkte (zit
tend) en strijdende (staand) Kerk
te vertegenwoordigen.
Om 8 uur klept het Karmel-
klokje, ten teken, dat het H. Mis
offer gaat beginnen. In haar lange
witte mantels wachten de Karmel-
bruiden de komst van haar Brui
degom in de H. Communie.
Elke Zaterdag wordt de Votief -
mis van O.L. Vrouw van de Berg
Karmel gezongen: ook op Zon- en
feestdagen is er een gezongen H.
Mis, waarbij de zusters de Grego
riaanse gezangen uitvoeren.
Na de dankzegging geeft de
priorin een teken, waarop allen
eerbiedig de grond kussen, om
twee aan twee, een diepe buiging
voor haar Eucharistische Koning
makend, het koor te verlaten.
In de kapittelzaal leggen zij
zwijgend de witte mantels af,
waarna ieder aan het werk gaat;
in de cel, in de kapel, in het huis
of in de tuin; alles in eenzaamheid
en stilzwijgen.
De maaltijd
Na ongeveer anderhalf uur
roept de huisklok allen naar het
koor voor het gewetensonderzoek,
gevolgd door het „Onze Vader";
onder het bidden van de psalm
„De Profundis" begeven allen zich
weer twee aan twee naar de so
bere eetzaal het is inmiddels
elf uur geworden voor de eer
ste maaltijd van de dag. Op de
effen houten tafels ligt het sobere
eetgerei; houten vork en lepel en
stenen waterkruiken en bekers,
die herinneren aan het leven der
kluizenaars in oude tijden. Een
groot kruishout, zonder corpus,
hangt aan de hoofdmuur; daar
onder staat de tafel der priorin en
sub-priorin, tussen haar beiden in
een doodshoofd. In de rechter
hoek verheft zich de lessenaar,
vanwaar een der zusters voor
leest. Een andere zuster gaat die
nende rond, na een diepe buiging
voor het kruis. Bij de maaltijd
wordt nooit vlees gebruikt, tenzij
bij ziekte.
Na de maaltijd gaan de zusters
twee aan twee naar het koor, om
daar de begonnen dankzegging te
besluiten.
Deo Gratias
Met een „Deo Gratias" begint
het uurtje van ontspanning, ge
durende welke de zusters met
elkander mogen praten en zich
met handwerk bezig houden; fijn
borduurwerk maken zij niet, om
dat dit de geest al te zeer in beslag
zou nemen. Het laatste kwartier
tje van de recreatie wordt steeds
gebruikt voor een wandelingetje
in de kloostertuin.
Als om één uur de huisklok laat
weten, dat het ontspanningsuur
voorbij is, zijn de vrolijk-praten
de nonnetjes weer zwijgende Kar
melitessen geworden, die zich
naar het koor begeven voor een
kort bezoek aan het H. Sacra
ment, waarna zij zich terugtrek
ken naar haar cellen of elders
voorgeschreven werk gaan ver
richten.
De Vesperklok van 2 uur roept
allen weer naar het koor, waar
de Vesperpsalmen gereciteerd
worden; op plechtige feestdagen
worden ze gezongen, met orgel
begeleiding en meestal voor het
uitgestelde Allerheiligste. Na de
Vespers wordt de Litanie van O.L.
Vrouw gebeden, gevolgd door
geestelijke lezing.
Daarna verspreiden de zusters
zich weer, om in haar cel, of
elders werk te verrichten. Om
klokslag 3 uur wordt in alle Kar-
mels van heel de wereld het werk
neergelegd en knielen de Orde
leden waar zij zich dan bevin
den neer, om het uitgestrekte
armen drie Onze Vaders te bidden
en Christus' Kruisdood te over
wegen.
Om kwart voor 5 geeft de hou
ten klepper het sein, dat alle werk
gestaakt moet worden en men
keer van de dag in breviergebed
te verenigen in 't koor. Zijn de
Metten en Lauden ten einde, dan
volgt het voorgeschreven gewe
tensonderzoek en de voorberei
ding voor de eerste meditatie van
de volgende dag. Dan kussen allen
weer de grond en trekken zich
tegen elf uur voor de nachtrust
terug in haar cellen.
Zo eindigt een dag in de Karmel,
waarop alleen God weet, hoe
veel genaden worden verkregen
voor de kloosterlingen zelf en
voor de ontelbare zielen daarbui
ten, die zoveel genade nodig heb
ben en waarvoor de zusters van
de Karmel haar leven van gebed
en boete, in strenge afzondering,
opofferen
Naar IJsland
De Karmel in Egmond werd in
1931 gesticht; het was de Karmel
te Schiedam, die naar dit oord
(haec munda) werd overgebracht.
Het is een van de acht kloosters
voor ongeschoeide Karmelzusters,
die ons land rijk is.
Elke Karmel telt, zoals de regel
dit voorschrijft, 21 zusters; is de
communanteit boven dit aantal
uitgegroeid, dan wordt aan uit,
breiding gedacht. Zo vertrokken
in 1939 drie Karmelitessen van
Egmond naar IJsland, om daar in
het diocees van Mgr. Gunnarson,
een inheems bisschop der Mont-
fortanen, een nieuwe Karmel te
stichten. Na de oorlog nam het
postulantental weer toe en ver
trokken in verschillende groep
jes meerdere zusters uit Eg
mond naar IJsland, waar de Kar
mel thans 13 leden telt, nog alle
van Nederlandse nationaliteit; uit
de inheemse bevolking kwam nog
geen roeping voor deze jonge
Karmel voort.
In de kou
De orde van de Karmel geldt
als de oudste in de geschiedenis
en het was Paus Benedictus XIII
(1725), die onder de ordestichters
in de Sint Pieter een plaats schonk
aan het standbeeld van Elias, als
de grondlegger van de gehele
Karmel-orde.
Volgens een oude orde-regel
waren de Karmel-kloosters, die
voorheen slechts in het warme
Zuiden bestonden, niet verwarmd.
De regel heeft zich op dit punt
echter aangepast aan de gewij
zigde omstandigheden en het is
de uitdrukkelijke wil van de gees
telijke overheid, dat de Karmel-
kloosters in ons zoveel koudere
Noorden van een matige warmte
zijn voorzien. Zo geschiedde ook
bij de bouw van de Karmel te
Egmond, waar het klimaat zoveel
kouder is dan in zuidelijker ge
legen kloosters.
Zoals wij onlangs in dit blad
reeds mededeelden, zitten de
Karmelitessen van Egmond reeds
voor de derde winter in de kou,
omdat het geld ontbreekt, de tij
dens de bezetting onklaar ge
raakte verwarmingsinstallatie te
vernieuwen.
Vrienden v.an de Karmel, die in
de barre kou van de Januaridagen
een bezoek aan het klooster brach
ten, meenden echter, dat deze
toestand niet bestendigd mag blij
ven en zo werd een comité ge
vormd, dat zich ten doel stelt, de
Karmel te Egmond aan 'n nieuwe
installatie voor de verwarming te
helpen. In dit comité hebben zit
ting de Z.E. heer P. J. M. v. d.
Burg, pastoor te Egmond toen de
Karmel daar gesticht werd; mr.
P. J. Minderop te Botterdam; M.
Niele, burgemeester van Egmond;
mr. M. A. W. van Oppen, Maas
tricht; Fr. A. H. Otten, Alkmaar
en N. Sluyter te Bergen
Wie dit comité wil helpen dit
sympathieke doel te bereiken, kan
zijn bijdrage overmaken per bank
giro aan de Noorderbank te Alk
maar of storten op giro 1495 van
die bank, onder vermelding: „ten
gunste van de zusters Karmeli
tessen te Egmond a.d. Hoef'.
Onnodig te zeggen, dat spoedige
hulp hier dubbele hulp is.
Van het vliegveld bij Washington is een machine vertrokken
met vier Amerikaanse militaire leiders, die de strategische
posities van Amerika in het Verre Oosten zullen bestuderen.
Voor het vertrek in de cabine: v.l.n.r. generaal Omar Bradley,
voorzitter van de gezamenlijke stafchefs; generaal Hoyt S.
Vandenberg, chef staf luchtmacht; generaal J. Lawton Collins,
chef legerstaf; admiraal Forrest P. Sherman, chef van de marine
operaties.
Vrijdagmorgen is de smederij
van de heer J. P. Haerkens te
Nijmegen doo/ een explosie de
lucht ingevlogen, met als ge
volg, dat drie personen werden
gedood en één zwaar gewond.
Tot ver in de omgeving werd
een knal gehoord, als van een
bominslag. De huizen wankelden
even. Het bleek, dat, toen de sme
den bezig waren met smeden op
een aambeeld, de smederij ineens
de lucht invloog. De smid, J. P.
Haerkens en zijn 23-jarige knecht
Pierlot uit Wijchen bij Nijmegen,
die dicht bij de uitgang stonden,
werden onmiddellijk gedood. De
22-jarige knecht van Bremen uit
Malden bij Nijmegen, die vermoe
delijk bij het aambeeld heeft ge
staan, werd onder het neerval
lende puin bedolven. Hij werd een
uur later levenloos door brand
weerlieden onder de stenen van
daan gehaald. Een neef van de
smid, de 20-jarige J. Haerkens,
die aan de poort stond, werd
zwaar gewond. Hij brak een arm
en liep enige zware vleeswonden
op. Hij werd overgebracht naar
het Canisius Ziekenhuis te Nij
megen.
Een gedeelte van het woonhuis
ging mee de lucht in, terwijl de
voorkant van de tamelijk kapitale
woning vrijwel onbeschadigd
bleef. Alleen waren overal de
ruiten uitgeslagen. Merkwaardig
was, dat van de omliggende wo
ningen zo goed als geen ruit ge
broken is. De brandweer, genees
kundige dienst en geestelijke hulp
waren onmiddellijk ter plaatse,
maar konden weinig hulp meer
bieden. Brand is bij deze ontplof
fing niet ontstaan.
Bij het onderzoek naar de oor
zaak van de ontploffing is geble
ken, dat de oorzaak moet worden
gezocht in het gebruik van buizen,
waarin zich trotyl bevond. De
Engelsen gebruikten deze buizen
tijdens de oorlog om ze langs de
weg te leggen. De trotyl kwam
dikwijls vanzelf tot ontploffing.
In de smederij van Haerkens
was sinds Donderdag een partij
van deze buizen gebracht, waar
van er enige recht getrokken
moesten worden. Toen men gister
morgen vroeg een van de buizen
in het vuur stak, ontstond een
hevige ontploffing.
Naar wij gistermiddag verna
men is de neef, de heer P. H.
Haerkens uit Malden bij Nijme
gen, in het ziekenhuis onderzo t.
Het blijkt, dat de jongeman nog
verscheidene ijzersplinters in het
lichaam heeft, welke verwijderd
moeten worden. Zijn toestand is
nochtans niet levensgevaarlijk
heeft het Ambtenarengerecht
het ontslag, dat door de burge
meester van Baarn gegeven was
aan de inspecteur van politic. J.
v. d. Heiden, op grond van onge
schiktheid van klager, die niet het
juiste begrip voor de aard zijner
positie had. vernietigd
is te Rotterdam aangehouden de
52-jarige A. W. J. V„ bezoldigd
secretaris-penningmeester bii de
Algemene Riinschipnersbond. die
er van wordt verdacht, sedert
1934, circa 40.000 gulden van deze
bond te hebben verduisterd
heeft het Christelijk Nationaal
Vakverbond gisteren afscheid ge
nomen van zijn tweede voorzitter,
de heer J. Schipper, die wegens
het bereiken van de pensioenge
rechtigde leeftijd het Verbond
verlaat
is te Den Haag een 24-iarige
los-werkman aangehouden, die
zich tegenover hoofden van scho
len en verschillende behoeftige
families uitgaf voor ambtenaar
der Kinderpolitie. De man scliiint
geestelijk niet volwaardig te zijn.
heeft het Amsterdamse Ge
rechtshof de voorzitter van de
E.V.C., Berend Blokzijl, ontslagen
van rechtsvervolging. Blokziil was
o.a. ten laste gelegd, dat hii zou
beschikt hebben over deviezen
zonder vergunning
kreeg dc C.C.D.-ambtenaar P.
v. d. L. uit Hoeven (West-Bra
bant) vier maanden gevangenis
straf wegens het helpen van
smokkelaars
Morgen, Zondag 5 Februari, zal
in de Sint Pieter Zuster Maria De
solata Terres Acosta, stichteres van
de Congregatie der Ziekenzusters
Dienaressen van Maria, zalig wor
den verklaard. Hoewel de nieuwe
zalige in Nederland niet zo bekend
is als in haar geboorteland Spanje,
is zij voor Rome niet geheel en al
een vreemde. Immers nog geen
driekwart eeuw geleden in de
herfst van 1878 knielde zij voor
het confessie-altaar in de Sint
Pieter om Gods zegen over haar
pas gestichte Congregatie af te
smeken. Op 5 Februari 1950 zal
boven ditzelfde altaar in de „Glo-
H.K.H. Prinses Wilhelmina zal
Zondag a.s. te ongeveer 18.10 uur
het woord richten tot de jeugd
tijdens de sluitingsdienst van de
jaarlijkse conferentie van de Ned.
Oecumenische Jeugdraad, die dit
weekend in het Hervormd Lyceum
te Amsterdam wordt gehouden.
Deze sluitingsdienst wordt door
het IKOR uitgezonden van 17.50
18.30 uur (Hilversum I - 301 m
EN ARRESTEERDEN
EEN DER PASSAGIERS
WENEN (Reuter). Volgens
luchtvaart-functionarissen te We
nen, hebben de Russen Donderdag
voor het eerst na vele maanden
een bus van de KLM. die op weg
was naar het vliegveld Schwechat,
aangehouden en een der passa
giers er uit gehaald.
De passagier zou een zekere
Rennert zijn, directeur van een
onder Sovjet-Russisch toezicht
staande fabriek, die passage had
besproken voor een reis per vlieg
tuig naar Amsterdam en van plan
was later een bezoek te brengen
aan Engeland en West-Duitsland.
Verwanten van Rennert in Wenen,
die dachten, dat hij reeds in Am
sterdam was, ontvingen Vrijdag
morgen de mededeling, dat Ren
nert zich thans in een Russische
gevangenis te Wenen bevindt.
VOORZITTER STUCADOORS-
CENTRALE IN ARREST
Namens de Stichting Stuca-
doorscentrale is bij de Rotter
damse politie aangifte gedaan van
verduistering van circa f 23.000.
Verdacht wordt de 53-jarige voor
zitter J. A. van Mil, die in 1940
in zijn functie werd gekozen.
Hij zou o.a. dubbele boekingen
hebben gedaan, b.v. door een post
van f 2000.eerst met een voor
lopige kwitantie af te doen en die
later te vervangen door een defi
nitieve, zonder echter de voor
lopige te vernietigen. Op deze
wijze werd de post tweemaal in
geboekt. In 1947 moet hij begon
nen zijn, ofschoon de statuten
noch een vergaderingsbesluit zulks
hadden bepaald, zichzelf een sa
laris van f 7500.per jaar uit te
betalen. Een en ander is volgens
de voorlopige schatting opgelopen
tot het genoemde bedrag van
f 23.000.Van M is in arrest
gesteld.
Men wijst ons er op, dat de
bewuste centrale niets te maken
heeft met de eveneens te Rotter
dam gevestigde Vakgroep Stuca-
doorsbedrijf
Een zuster Karmelites in haar
koude cel
zich moet voorbereiden voor de
meditatie, die om 5 uur in het
koor wordt gehouden; een vol uur
duurt dan dit innig verkeer met
God, in plechtige stilte.
Groot Silentium
De avondmaaltijd, om 6 uur,
bestaat uit brood met thee of
koffie, waarna weer een uur van
ontspanning volgt.
Na deze tweede recreatie wor
den in het koor de Completen
gebeden, gevolgd door avondge
bed, rozenhoedje en Kruisweg;
dan luidt de huisklok het groot
silentium in; dit stilzwijgen duurt
tot na de Primen van de volgende
dag. Na de Completen trekken de
zusters zich een uurtje terug in
haar cel, die zij om 9 uur weer
verlaten, om zich voor de laatste
ria" van Bernini dc beeltenis van
de nieuwe Zalige stralen in een
luister van licht. In de dagen, dat
Paus Leo Xni de kleine Eugenio
Pacelli met vele. andere scholieren
zegende, ontving Hij ook Moeder
Maria Desolata Os%! haar en haar
jonge Congregatie tijdens een par
ticuliere audiëntie Zijn Vaderlijke
Zegen te geven. Thans zal Pius XII
in de namiddag van Zondag 5 Fe
bruari naar de Sint Pieter afdalen
om de relieken van de nieuwe
Zalige te vereren.
Maria Desolata werd op 2 De
cember 1826 in een volkswijk van
Madrid geboren. Vroom van nature
voelde zij zich reeds als jong
meisje tot gebed en meditatie aan
getrokken. Zij was hartelijk in de
omgang en zachtaardig van karak
ter. Daardoor was zij als het ware
voorbestemd voor het kloosterle
ven. Het was dan ook niet te ver
wonderen, dat zij graag bij haar
grootouders logeerde, die in de on
middellijke nabijheid van een
klooster van de zusters Dominica
nessen woonden en die haar dik
wijls naar dit klooster meenamen.
God had echter voor Manuelita
een andere taak weggelegd: zij zou
nimmer Dominicanes worden.
Een kapelaan van de parochie in
de wijk. die tot op heden nos
steeds Chamberi genoemd wordt,
kapelaan Michel Martinez, besloot
tot de oprichting van een zieken
huis. Hij vertrouwde de stichting
toe aan de zorgen van Zuster Maria
Desolata. de kloosternaam van Ma
nuelita.
Zuster Maria Desolata was op
haar taak voorbereid, niet zozeer
door haar levenservaring als wel
door haar tactische wijze van lei
den en besturen. Zij putte haar
kracht uit een sterk en inwendig
leven, dat was gebaseerd op haar
vele en rijk ontwikkelde deugden
Na de goedkeuring van de Con
gregatie door de H Stoel in 1876
icon Moeder Maria Desolata gaan
denken aan de uitbreiding van haar
instituut. Zij nam de zorg op zich
van het ziekenhuis van de H. Joan
nes de Deo in Madrid. Respectie
velijk volgden de ziekenhuizen van
Ciudad Rodrigo, Reinova en Valen
cia. Maar ook buiten Spanje vroeg
men naar het werk van de Diena
ressen van Maria.
De kroon op het werk van de
actieve Moeder Maria Desolata was
de inzegening van do nieuwe kerk
van het Moederhuis te Madrid in
het jaar 1885 door de Apostolische
Nuntius van Spanje Mgr. Rampolla,
de latere Kardinaal-Staatssecreta
ris van Paus Leo XIII. bijgestaan
door diens auditeur Mgr. Giacomo
della Chiesa. later Paus Benedic
tus XV
Op 60 jarige leeftijd op 11 Octo
ber 1887 stierf Moeder Maria Deso
lata aan longontsteking. Haar werk
stierf echter niet. doch breidde zich
nog meer uit.
IV.
De soldaat en de juffrouw met
de fakkel (jullie weten nog wel,
die standbeelden in de tuin van
Jonkheer Jasper Lodewijk enz.)
waren dus heel belangrijk geweest,
in het leven van Spat en Jasper,
want aan hun uitgestoken armen
hadden de twee mussen het te dan
ken dat ze zo vroeg en zo goed kon
den vliegen. Vader Kiebus had er
zelf plezier in en stapte trots tus
sen de andere mussen door als hij
met zijn twee zoons was neergestre
ken op een akkertje om er de
graankorrels weg te pikken.
Als men zo alles bekeek was er
dus alle reden om te gaan denken
dat ons edele tweetal een onbe
zorgd leven tegemoet zou gaan.
Maar hoe geheel anders zou het
aflopen
Er waren namelijk op „Sorgh-
wijck" dingen gebeurd die een spoe
dig einde zouden maken aan het
plezierige mussenleventje daar bo
ven op het dak.
De oude Kees Brom had op een
goeie dag zijn schop afgespoeld in
het water van de vijver maar vóór
hij er erg in had was de graszode
waarop hij hurkte onder zijn klom
pen weggezakt en even later stond
de arme tuinier tot aan zijn horlo
geketting in het koude, modderige
water. Hij kon er nog wel uit ko
men maar hij liep te rillen en te
kuchen op weg naar huis en het
water klotste in zijn klompen. Het
hielp niet meer dat hij direct scho
ne, warme kieren aantrok en in de
bedstee klom; een paar dagen later
was hij gestorven. Op kosten van
Jonkheer Jasper Lodewijk de Crom-
menarm kreeg hij een ontroerende
begrafenis achter de kerk in het
dorp. De pastoor preekte er mooi
over Brom's welbesteed leven en
ook de burgemeester kwam nog
met de hoed in zijn hand aan het
open graf staan. Maaike kon na
tuurlijk ook niet langer op „Sorgh-
wijck" blijven wonen en verhuisde
een paar dagen later naar het ge
sticht van Liefde van de zusters in
het dorp. Jonkheer Jasper Lode-
wijck de Crommenarm heeft verder
tot Maaike's dood toe, aan de Moe
der Overste van het Klooster elk
jaar duizend gulden gegeven waar
van Maaike moest onderhouden
worden. Die Jonkheer moet dus
maar eens met ere in de krant ge
noemd worden want de meeste
Jonkheren doen zoiets niet.
Op „Sorghwijck" kwam een paar
dagen later een nieuwe huisknecht
de oprijlaan binnenmarcheren die
met een minachtende blik de ver
veloze deuren en ramen bekeek en
wie het lawaai op het dak helemaal
niet beviel. Dat zou wel gauw an
ders gaan!
En het ging anders; Kiebus en
Krabbeltje lagen de volgende dag
onder hun dakpan waar de zon op
brandde een middagdutje te doen
en Spat en Jasper waren er voor
het eerst alleen op uit. Toen ging
het raampje van het dakkapelletje
open. Eerst stapte er een been in
de brede dakgoot, toen kwam er
een hoofd naar buiten en tenslotte
verscheen de gehele nieuwe huis
knecht, uitgerust met een bezem
en een zak
(Wordt vervolgd).
ONS VORIGE REISDOEL
De plaats waar wij de vorige week
naar toe zijn gegaan in de krant,
dat was Edam.
Vele lezers van dc jeugdkrant
hebben het we] geraden
HET RAADSEL VAN
DEZE WEEK
Het raadsel van deze week heb ik
gekregen van mijn vriendje „De
Koekoek". Hier is het:
Een houten huisje,
Een koperen kluisje,
Een slinger in het gat,
Ra, ra wat is dat?
Niet moeilijk hoor! Probeer het
maar eens.
Zo, beste vriendinnetjes en vriend
jes, wat hebben we een leuke week
gehad met al dat ijs! Zeker allemaal
op de schaats geweest? Nou, Oom
Ludo heeft er ook van geprofiteerd
hoor! Het was reuze! Jammer dat
al die pret zo gauw is weggesmolten,
maar het volgend jaar komt er vast
weer ijs! Reken daar maar op! En nu
naar de post. Wat een berg brieven
weer, deze keer! Jullie hebben zeker
vee] tijd gehad met dat ijsvrij om
te schrijven? Nu, ik vind het erg
aardig dat jullie mij niet zijn verge
ten. En ik ontdek tot mijn groot
plezier, dat er een paar briefschrij
vers al voor de tweede keer een
brief stuurden. Dat is leuk!
En hier komt de eerste:
De koekoek J. V. uit St. M.
komt hier met een keurig geschre
ven brief. Echt flink! Nou, die Koe
koek, zo lees ik, die weet het hoor!
Die heeft het plaatsje, waar ik de
vorige week over heb geschreven,
kunnen ontdekken. Maar hij is
ook ai dertien jaar. Goed geraden,
hoor! En je raadseltje is ook aardig,
dat plaats ik deze week, kijk maar
goed in de krant. Dag Koekoek!
Dan hebben we hier een Kanarie
pietje! Dat is de zevenjarige G. K.
Uit B. Die maakte een kort,
maar aardig briefje met een mooie
tekening van de Kerststal. Wel een
beetje laat, maar toch goed bedoeld.
Het is mooi hoor! Een volgende keer
hoor ik nog wel eens iets van ie
Kanariepietje?
De Witte Zwaan komt al met haar
tweede brief. Nu heeft hij zijn
broertje de Duif er ook maar bij
gehaald Goed zo! Hoe meer hoe
liever, dan wordt het een gezellige
boel! Er waren een heleboel tekenin
gen bij die brief, allemaal heel aar
dig, maar Zwaantje, je moet een
beetje duidelijker schrijven hoor, de
volgende keer. Zeker koude handen
gehad! Het versje bewaar ik hoor!
Tot ziens!
De Papagaai is deze keer ook weer
van de partij. Dat wordt zo langza
merhand een vaste klant! Deze keer
heeft hij leuke tekeningen gemaakt
van het schaatsen. Dat ziet er goed
uit hoor Papagaai! En je vraagt eens
iets te vertellen over de duiven. Dat tijd geleden.
komt in orde, let de volgende week
maar goed op! Dag Papagaai!
Die Roodborstje uit H. komt me
daar met een stel plaatjes aanzetten,
dat is me wat hoor! Wat kan die
tekenen! Die doet het veel beter dan
Oom Ludo zelf! En dan zo'n keurige
brief! Dat zijn me nog eens schrijf
sters! Daag!
En nu naar Roostakje, deze keer
maar kort hoor! Bedankt voor je
mooie brief met het raadsel. Dat
vind ik nogal moeilijk! Ik moet het
eerst eens goed doorlezen en dan
zal ik proberen of het in de krant
kan. Tot ziens!
Hier heb ik zowaar een gekleurde
tekening van mijn trouw vriendin
netje Betsie S. uit C. Dat ziet er
piekfijn uit! En zo'n leuke brief er
bij! Wat kan die schrijven! Over de
boerderij en de kippen heb je leuk
verteld hoor! Maar je raadde de
plaats verkeerd! Niet zo erg, want
het lijkt er heel veel op! Het was
heus nog niet zo slecht bedacht!
Dag Betsie!
De laatste is dan onze Leeuwerik.
Die vond de krant zo mooi deze
week. Maar die Leeuwerik wil nu
een kleurplaatje in de krant hebben.
Ik zal er eens over denken, maar
het gaat heel moeilijk hoor! Nu zie
ik pas, dat die Leeuwerik zo'n mooie
enveloppe stuurde, met poesen er
op. Nu Leeuwerik, pas maar op de
poes hoor cn tot de volgende keer
Beste vriendinnetjes en vriendjes,
allemaal hartelijk dank voor Jullie
aardige briefjes. Maar zetten jullie
altijd goed je naam en adres er op,
anders kan ik er heus niet meer
uit wijs hoor! OOM LUDO
ROMUALDUS EN JOHANNES
VAN MATHA
De vorige week hebben we iets
verteld van een heilige, die zoveel
slaven vrij heeft gekocht, weten jul
lie het nog wel? Deze keer eerst eens
iets over Johannes van Matha, een
makkelijke naam. Die leefde en
stierf ook in Spanje in de tijd, dat
de Mooren er veel te vertellen had
den. Dat was ongeveer in 1200. Ook
hij heeft veel voor de gevangenen
gedaan. Hij reisde naar Afrika om
ze te verlossen, vooral de christen
gevangenen, die in handen der Moo
ren waren gevallen, heeft hij gehol
pen. Hij stichtte met een paar hel
pers en vrienden de Orde der Trini-
tariërs, of wel de Orde van de H.
Drieëenheid!
En nu krijgen we ook nog Romual-
dus, wat een vreemde naam. En de
Orde van priesters die deze Heilige
oprichtte, is nog moeilijker uit te
spreken: De orde der Camaldulensen!
Die paters leefden heel streng,
vasttten en baden veel. En ze bouw
den grote kluizenarijen. Daar leefden
al die monniken en deden heel veel
goed aan de mensen. Romualdus
stierf in 1027, dus ook al een hele
