DE HERDER
VAN DE BERGEN
Leed
Een soepel open schoentje met lage hak
f goed!
Bed
PAASHAAS - PUZZLE
SAMAHRIN
Onvi
Voor de Vrouw
RECEPTEN
helpt al tijd
lm tuf
iviera.
De belevenissen van Spat en Jasper
pOST UIT.DE
BRIEVENBUS
De hel v
Misdaad
Heilige
brengen
van de
PAGINA 10
,.Bij de zegevierend^ intocht
van Jesus binnen Jerusalem, wel
ke we op Palmzond ag vie
ren, zag ik Veronica met een
kind op de arm in gezelschap van
andere vrouwen. Zij ontdeed zich
bij die gelegenheid van haar'slui
er en spreidde die uit op de weg.
waarlangs de Zaligmaker komen
moest."
(Anna Catherina Emmericu
Mia loopt te zingen door het huis.
Van de „Schoorsteenveger ging op
reis" slaat ze plotseling over op
„Venl Creator" om daarna, breed
met lange uithalen te galmen ,,Sa-
cerdos et Pontifex". Ze zegt niet
al te bescheiden „Ik ken alles uit
mijn hoofd, behalve „Confirma hoe
Deus", maar we hebben nog zes da
gen
Gisteren bracht ze haar vorm-
briefje mee naar huis. Vader heeft
dit met enige plechtigheid ingevuld,
d.w.z. aan de ene kant. De andere
kant is voor de meester. „Maar
moeder, moet U horen, de meester
wou het nog niet helemaal invullen,
ik moest eerst thuis vragen, of het
goed was."
„Wat?"
„Veronica".
„Natuurlijk is het goed. Zal ik het
maar ineens in orde maken?"
„Nee, dat mag niet."
Laten we bekennen, dat de mees
ter mooier schrijft dan vader; en
„VERONICA" moet heel mooi ge
schreven worden, want het is de
vormnaam van Mia. Hij zal het
sluitstuk zijn van een schone stoet
van zinvolle meisjesnamen; Maria
Anne Elisabeth.
Lelijk schrift is zelden goed te
praten, maar het is bepaald hate
lijk in min of meer officiële stukken
of het nu diploma's zijn of trouw
boekjes of doop- of vormbriefjes.
Dus VERONICA in de sierlijke let
ters van de meester van de vierde
klas.
Waarom koos onze dochter déze
naam? Ging ze louter af op het
liefelijke, het zangerige? Is ze ge
voelig voor het rhytme, dat er on
miskenbaar in het woord ligt? Of
heeft ze bewust gekozen omdat er
misschien iemand was, die, vertel
lend over het Lijden van Jesus, de
figuur van Veronica in heel haar
nobele hartelijkheid heeft doen le
ven?
Het is niet altijd een pretje om de
zoveelste te zijn uit een groot gezin:
Je hebt dan een verzameling vaders
en moeders, bedillaars, betuttelaars,
critici, die je allemaal willen op
voeden.
„Waarom neem je niet Agnes?
Of Theresia Zoals de meeste meis
jes?"
„Veronica is niet eens een Heilige.
En je moet een Heilige nemen",
zegt een aap van een jongen, die
pas half de 45ste les geleerd heeft.
En een ander: „Veronica heeft
niet eens bestSAn."
Onze Mia laat zich niet uit het
veld slaan, ze haalt verachtelijk
haar schouders op steeks haar wip
neus in de lucht: „Kan mij het sche
len
Zc heeft gelijk. Wat kan het je
schelen Laat het verhaal van de
zweetdoek een legende zijn, dan is
het toch een zeer mooie, leerrijke
legende.. Laat er geen Veronica be
staan hebben, dan kan haar gefin
geerde persoonlijkheid toch als type
gelden van de vrouwen, die onher
roepelijk in Christus geloofden,
Hem trouw bleven en troosten op
Zijn Lijdensweg.
We hoeven niet te geloven aan
de visioenen yan Anna Catharina
Emmerich. Doch hoe ontroerend is
haar sober verhaal:
Simon had ongeveer, een
paarhonderd passen het Kruis
van Jesus helpen dragen, toen
een slanke, en aanzienlijke vrouw
met een meisje aan haar hand
uit een prachtig huis te voor
schijn kwam en de stoet tegemoet
snelde. Thuis had zij een kostbare
met welriekende kruiden ver
mengde wijn bereid met het vro
me verlangen de Heer daarmee
op Zijn Lijdensweg te verkwik
ken. Met een doek over haar
schouders en een sluier voor het
gelaat kwam zij de straat op. Het
meisje dat ongeveer negen jaar
oud was, stond naast haar en
verborg, toen de stoet naderde, de
beker met wijn onder een doek.
(Advertentie:
Degenen die voorop gingen,
trachten tevergeefs haar tegen te
houden. Buiten zichzelf van liefde
en medelijden drong zij met het
kind door het volk heen, ging
recht op Jesus af, viel voor Hem
op de knieën en bood Hem de
doek aan, zeggende: „Laat mij
het gelaat van mijn Heer en Ver
losser afdrogen".
Jesus nam de doek met de lin
kerhand aan, drukte die met het
plat van Zijn hand tegen zijn be
bloed aangezicht, vervolgens
bracht Hij zijn linkerhand met de
doek naar zijn rechterhand, waar
mee Hij het kruis vasthield, druk
te de doek tussen beide handen
tezamen en reikte hem vervol
gens in dank terug.
Zij kustte de doek en hield hem
onder haar mantel op haar hart
verborgen
Geschiedkundige persoon of le
gendarische figuur, Veronica, de
Heilige Veronica ,is waard om als
Patrones gekozen te worden om
haar moed en trouw, om haar goed
heid en mede-lijden, om haar ge
loof, haar hoop en haar liefde, om
haar moederlijkheid.
Over zes dagen zal de Bisschop
komen. Dan wapperen de vlaggen;
de kerk is vol; de vormelingen
schrijden naar voren
„Signo te signo crucis et confir
ma te chrismate salutis. In nomine
Patris et Filli et Spiritus Cancti".
De moeders bidden voor hun kin
deren. Wat zijn ze nog klein, als
je ze zo ziet gaanZo gauw worden
ze groot. Dan wacht de strijd van
het leven. Kom Heilige Geest en
zend van de Hemel de gaven Uwer
genade; wijsheid, verstand, raad
sterkte, wetenschap', godsvrucht en
de vreze des Heeren.
En Agnes bidt mee en Theresia
en Willibrordus en Franciscus en
ookVeronica.
De traditie wil, dat Mia, net als
de zusjes vóór haar, op de Vormdag
een kruisje aan een hangertje zal
krijgen benevens een plaatje met
haar Vormheilige. Dat zal deze keer
wel worden een afbeelding van de
zesde statie;
Veronica droogt Jesus' Aanschijn af.
In de loop der jaren zijn er tal
rijke klachten geuit en grappen
verhaald over de schoonmaakwoede
van de Nederlandse huisvrouwen,
zodra in het voorjaar het zachte
weer aanbreekt. Tegenwoordig zijn
we er allen wel van overtuigd, dat
het helemaal niet nodig is,' om
het hele huis tegelijk op de kop te
zetten, maar dat we best zó kun
nen werken, dat onze huisgenoten
er practisch in het geheel geen last
van ondervinden. Ook aan onze
maaltijden behoeft het niet merk
baar te zijn, dat al onze energie
wordt gespandeerd aan de grote
PAASPUZZLE
Horizonthal
1 Lofdicht
5 Rond sportvoorwerp
7 Voorzetsel
8 Bolgewas
9 Kamer
11 Academische titel
12 Zangnoot
13 7 April 1950
17 Wat is dat?
18 Militair hoofddeksel
19 Daar
22 Lor
24 Vert. 6 plus 40 (Romeins)
25 Echtgenote
26 Onder Officier (afk.)
28 Reeds
29 Munt
32 Product v.grafische kunst
33 Moment
34 Deel v. Franse ontkenning
35 155 (Romeins)
37 Godsdienst
38 Aard der cijfers op menig
uurwerk
39 Streep
Verticaal
2 Zo heeft Prinses Marga
ret van Engeland zich
zelf wel eens genoemd
3 Gaat vooraf aan Hor. 13
4 Ternauwernood
5 Anderhalf maal Vert. 9
Romeins)
6 Vert. 5 plus vijf maal
Vert. 20 (Romeins)
9 Telwoord
10 Losplaats
13 Iemand die met een schop
werkt
14 Onder andere
15 Amsterdams peil
16 Muziekinstrument
20 Anderhalf maal Vert. 5
(Romeins)
21 Tien maal Vert 6 min.
Vert. 20
23 Geneesheer
25 Ergens anders
27 Plaats in Noord-Brabant
28 Zangstem
30 Japanse munt
31 Ieder
35 M min L (Romeins)
36 Deel van een vis
„voorjaarsbeurt". We kunnen op de
sclioonmaakdagen onszelf genoeg
tijd en werk besparen, wat het
klaarmaken van het eten betreft.
We kunnen b.v. voor een paar
dagen tegelijk soep koken en vlees
braden; als groente nemen we al
leen de soorten, die weinig tijd
vragen van schoonmaken of berei
ding, Brussels lof, sla, peulvruch
ten, terwijl een hooikist, of stapel
kranten op die dagen heel wat ge
mak kunnen bezorgen, vooral bij
het koken yan peulvruchten, pap
pen, enz.
Peulvruchten in de hooikist.
De geweekte peulvruchten in
een zo klein mogelijke pan aan de
kook brengen, 20 minuten koken
en snel in de hooikist plaatsen. Na
2 uur de peulvruchten, wanneer ze
nog niet gaar zijn, een kwartier
koken eit opnieuw in de hooikist
plaatsen (wéér 2 uur). Zijn ze wei
gaar, dan kunnen ze zonder te gaar
te worden in de hooikist warm
worden gehouden. In de plaats van
de hooikist worden wel kranten
gebruikt. Hiervoor nemen we 7 a 8
kranten, die dwars over elkaar
worden gelegd; in het midden leg
gen we een prop van kranten, waar
op de pan komt te staan, nadat we
het gerecht 1/6 van de kooktijd
hebben laten „voorkoken". Dan
vouwen we de kranten, één voor
één, om de pan (we doen dit zo
vlug mogelijk), een krant van bo
ven naar onderen om het pak bij
elkaar te houden en plaatsen het
in een teiltje of doos. Zo laten we
het gerecht gedurende driemaal de
duur van de kooktijd staan. Rijst
gort e.d. kunnen op deze wijze uit
stekend worden klaargemaakt, ech
ter in water. De melk voegen we
tot slot toe voor pap, terwijl de
droge rijst of gort ook de aardappe
len in ons middagmaal kunnen ver
vangen.
Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijn
DEZE LENTE en de komende zomer is een gemakkelijke schoen
met lage hak de hartewens van onze voeten. Deskundigen, die
naar men mag verwachten, een vooruitziende blik hebben,
voorspelden ten minste dat het platte, prettige schoeisel zeer
in trek zal zijn. De hak is 6 cm„ als zij een pumpschoentje
draagt, en verder komen er driekwart hakken en heel veel
lage hakken. Tenslotte moet de schoen soepel zijn, soms zo
soepel, dat stijve neuzen en hielen ontbreken.
De lage „insteps", waar de voet
inglijdt als ware het een pantof
fel, zullen favoriet zijn, evenals
sandaaltjes, de luchtige schoenen
met bandjes en riempjes, die in al
lerlei kleuren gebracht worden.
Soms zijn zij laag, soms betrekke
lijk hoog. De schoen, die geïnspi
reerd is op de Indianendracht, de
z.g. Moccasin, is ook al in de han
del verkrijgbaar. Vanzelfsprekend
zullen de pumps zich handhaven en
daarnaast is er nog een keur van
platte schoenen, die nu weer eens
tot het geklede, dan weer tot het
sportieve genre behoren.
Al deze schoenensoorten hadden
verschillende vertegenwoordigers
naar het Kurhaus te Scheveningen
gestuurd, waar een show werd ge
houden.
De betrekkingen tussen vrouw,
mode en de schoenenwereld wor
den steeds nauwer, daarvan getuigt
ook het feit, dat de show in de
morgenuren voor verkopers en ver
koopsters gehouden werd. Velen
van hen zullen de vrouwelijke
klanten immers moeten adviseren,
welk schoenpaar met haar kleding
harmonieert.
Er zijn echter meer factoren, die
het hunne bijdragen tot een 'goed
geheel, nl. hoed. tas en handschoe
nen. 't Modecentrum voor de schoe
nen- en lederbranche, dat contact
heeft met fabrikanten in de ge
noemde accessoirs, had zich dan
ook de medewerking van deze
heren vérzekerd. Men kon dus ver
wachten, dat de mannequins op
deze uitgebreide show in de punt
jes gekleed zouden gaan. Inderdaad
zagen wij mooie, goed gekozen
combinaties maar een enkele maal
faalde het geheel, naar onze me
ning.
De aardige jurk met batikpa
troon, waarin een diep rood voor
kwam, ging vergezeld van een paar
rode schoentjes, maar het laatste
rood was veel te hel en levendig
bij de Indische kleur.
Er was echter ook reden om het
modecentrum een pluim op de
hoed te steken. Wij denken b.v. aan
de vier rose-met-wltte-jurkjes, die
ieder met een andere tint waren
gecombineerd, eerst met wit, toen
met Havannabruin, daarna' met
blauw en grijs. Van grijs gesproken,
er was zeer veel grijs op de show,
ook beige, bruin, blauw en wit.
Groen, geel en rood mogen ook
meedoen, maar in mindere mate.
De sleehak heeft weer terrein
heroverd; zij vertoonde zidh dik
wijls bij de sandaaltjes, die een
ideaal voor de zomer zijn. Ook het
andere schoeisel is echter luchtig
gemaakt, soms door middel van een
open hiel, of een open teen, kleine
gaatjes, uitgesneden figuurtjes en
kunstig ajourwerk in het leer. De
lastexschoen, waarbij het suede op
de elastische lastex is aangebracht,
was meestal puntvormig ingesneden
op de wreef. Deze schoen leent zich
bijzonder goed voor deze sierlijke
snit juist omdat zij zo elastisch en
sluitend is.
xni.
De angstige avonturen op de
Oceaan zijn ten einde. Spat cn
Jasper waren, zoals jullie je zult
herinneren, op een krantenbureau
in New-York terechtgekomen.
Het verhaal dat in de krant kwam
over de avonturen van Spat, Jasper
en hen vriendinnetje Erna had hun
alle drie in één klap beroemd ge
maakt in heel Amerika. En hoe
gaat bet meestal als je daar be
roemd wordt? Alle mogelijke men
sen proberen aanrje roem centen
te verdienen. Zo ging het ook met
Spat en Jasper. De radio ging zich
met hen bemoeien, met hun kooi
werden ze voor een televisie-appa
raat gezet, sigaretten, bonbons, ver
enigingen van vogelliefhebbers,
dierentuinen en zelfs tweelingen
werden naar hen genoemd. En Erna
moest met hen mee, overal naar
toe. De krant, die een echte Ame
rikaanse krant was, dikte de roem
nog een beetje aan. Op een morgen
kwam er bericht binnen, dat een
filmmaatschappij in Hollywood een
vliegtuig zou sturen om Spat, Jas
per en Ema op te halen. Dat ge
beurde. Een paar weken bleven zc
in de filmstad. Eerst moesten ech
ter de veren van onze mussen wor
den opgepoetst, hier en daar kregen
ze een streekje verf, dat er wel
voor zorgde dat ze op de kleuren
film die gemaakt werd, er erg fraai
uitzagen, maar dat ze zelf maar erg
lastig vonden. De scherpe lampen
begonnen hen te vervelen en ze
verlangden terug naar het vrije
leventje dat ze tot nu toe op de
verschillende delen van de aardbol
geleid hadden.
Na twee weken werden ze door
hetzelfde vliegtuig dat hen had ge
haald weer naar New-York terug
gebracht. Men was daar echter alles
allang vergeten omdat er intus
sen weer andere dingen gebeurd
waren, die de aandacht van de
krant en de mensen opeisten. Samen
met Erna, die immers bij de
scheepsramp haar ouders had ver
loren, werden ze opgenomen in het
huis van de Oom Ludo van de
Amerikaanse kinderkrant. Erna
ging gewoon naar school en Spat
en Jasper zaten in hun kooi: over
dag aan een spijker in de muur,
boven het balconnetje op de 24ste
verdieping van de wolkenkrabber
en 's nachts hingen ze in hun kooi
aan een haak in de huiskamer.
Wij kennen Spat en Jasper nu
EEN VERHAAL
IN VERVOLGEN
door G. GL
wel voldoende om te weten, dat
hun dat leven, ondanks de goede
zorgen van de vrouw van Oom Lu-
do en Erna maar zeer matig beviel.
Ze zonnen op ontsnapping. En de
kans daartoe kregen ze op een
goede dag, toen Erna tijdens de
schoonmaak met de kooi in haar
hand struikelde. Ze viel languit op
de grond en de kooi kwam een eind
verder terecht. Doch door het ge-
holderdebolder schoot het deurtje
open. Spat en Jasper waren niet zó
geschrokken of ze benutten hun
kans en vlogen door de open bal-
condeuren de lokkende vrijheid te
gemoet.
Volgende keer komt het einde
van ons verhaal „De belevenissen
van Spat en Jasper". Ze raken nog
eens hun vrijheid kwijt, maar op
een heel andere manier dan tot
nu toe,
DE PAASHAAS IN HET LAND
Hebben jullie al gehoord dat de
Paashaas weer in het land is. Dezer
dagen hebben ze hem al zien lopen,
met mandjes met eieren, sommige
waren al gekleurd! Hij zal ze vast
hier of daar wel neerleggen denk ik.
Wisten jullie dat die Paashaas
ieder jaar weer door de andere
hazen gekozen wordt? Ze nemen
daar de grootste en de sterkste
voor. Voor Palmzondag is er in een
groot bos een vergadering van ha
zen en dan wordt een van hen
belast met de taak, de eieren rond
te» brengen. Hij krijgt dart meestal
een jasje aan en een mooie broek
en zelfs hebben sommige mensen
hem met schoenen aan zien lopen!
Wij zelf hebben eens tegenover hem
in de trein gezeten! Dat was een
hele gebeurtenis. De conducteur
kon hem niet verstaan en vond, dat
het zo'n gek kereltje was, maar
wij konden hem goed helpen en
kregen als beloning een paar eieren
uit zijn mandje mee naar huis!
Dus als jullie de Paashaas zien,
dan moet je maar heel vriendelijk
en behulpzaam zijn, want wie weet
wat hij nog doet
HOE HEET DIE PLAATS?
Hebben jullie hot allemaal wel
kunnen raden, waar we de vorige
week heen zijn geweest? Ik geloof
het niet want er zijn maar weinig
goede antwoorden binnen gekomen.
Toch geloof ik niet dat het erg
moeilijk was. Als je goed hebt ge
teld en de landkaart er bij hadt ge
nomen, zoals verscheidene vriendin
netjes en vriendjes hebben gedaan,
dan had je kunnen ontdekken dat
deze keer Amersfoort aan de beurt
is geweest
En nu gaan we weer een andere
richting uit. We verzamelen ook
deze keer weer op het Centraal
Station in Amsterdam. En nemen
de trein naar Haarlem, dat is maar
een klein stukje. Van hieruit gaan
we eens kijken, hoe het met de
bollenvelden gesteld is. Als we op
het stations-emplacement van Haar
lem de Leidse bus nemen, komen
we juist door het hartje van de
bollenstreek te rijden. Maar er is
nog weinig te zien hoor! Hier en
daar wat crocussen, mooie gele en
paarse velden, maar de tulpen en
narcissen liggen nog onder het riet
Toch zie je op beschutte plekjes
langs de bosrand en aan de voet der
duinen, in de buurt van Vogelen
zang en Bennebroek, ook tussen de
Zilk en Noordwijkerhout, de eerste
tulpenblaadjes te voorschijn komen;
hier is het riet al weggehaald en
als het weer een beetje goed blijft,
dan is er over een paar weken al
wat te zien.
Midden in de bollenstreek stap
pen we uit op een marktplein, dat
de nuchtere naam van Vierkant
draagt. Twee grote, smalle straten
sluiten er op aan, waardoor vroe
ger, nog niet zo lang geleden, een
tram heeft gelopen. De rails is juist
weggehaald. We staan juist even
te kijken naar de toren van de kerk,
die vlakbij om de bocht in de weg
naar Leiden ligt, als we opzij moe
ten voor de bus van Maarse en
Kroon, die uit de Haarlemmermeer-
polder komt cri hier een standplaats
heeft. Dan gaan we over de Heren
weg en een paar andere wegen naar
een groot bos met een echt huise
lijke naam, waarin de bollenkwe-
kers uit de buurt een paar millioen
bollen hebben neergezet. De eerste
komen al op, het is een prachtig
gezicht!
Wie geeft nu de naam van deze
plaats op? Doe je best eens!
De twee laatste brieven voor de
Pasen komen zo juist binnen. Nog
net op tijd, want Oom Ludo wilde
juist zijn brievenmapje sluiten en
naar huis gaan, om te kijken of de
Paashaas al gekleurde eieren heeft
gebracht. Dat zal hij nu maar even
uitstellen. Het is anders stilletjes
hoor, de laatste dagen; ik kan mer
ken dat de vacantie jullie allemaal
al te pakken heeft.
En nu naar de poot! De langste
brief kwam de<ze keer uit Z. en
werd geschreven door Antje de W.,
een meisje dat al in de zesde klas
zit en van de zomer naar de ULO
hoopt te gaan. Nou die Antje kan
het hoor, een keurige en een aar
dige brief. Dat is ook nog een
kunst, om aardig te schrijven en
die kunst verstaat Antje wel. Er is
een heel verhaal over de school en
over thuis in verwerkt, dat leuk is
om te volgen. Goed zo Antje!
En P. H. (dat betekent toch niet
'Paas Haas?) uit G. komt ook nog
even, met zijn neus om de hoek
kijken. Goed zo, Pieter, laat je maar
gelden hoor! Dat mag ik wel! Hij
heeft een hele berg met wensen
voor de jeugdkrant. Maar als ons
Pietertje goed heeft gelezen, dan
is een deel van zijn wensen ai ver
vuld. Wat zijn andere vragen be
treft. daar zijn we al over bezig
en Pieter zal eerstdaags nog wel
wat nieuws zien verschijnen. Dus
je ziet Pieter, er wordt aan alles
gedacht. Intussen wel bedankt voor
je keurige brief, die ik zeker zal
bewaren. Daar kan je van op aan.
En nu, beste vriendinnetjes en
vriendjes, ik ga echter de zaak voor
een week sluiten hoor. Jullie met
vacantie, ik ook! Dat is toch eer
lijk, nietwaar. Jammer alleen dat
het nog zo koud buiten is, maar het
zsd toch fijn zijn, weer eens hele
dagen naar buiten te trekken. Dus
allemaal, een paar fijne en mooie
Paasdagen en veel plezier in de va
cantie. De groeten van
OOM LUDO.
FEUILLETON
HAROLD BELL WRIGHT
24.
„Ik weet meer dan je denkt,
Grant," zei de ander, toen de
grote kerel ophield met vloeken
cm op adem te komen. Terwijl
hij sprak, keek de herder uit
over het Oude Pad. „Daar ko
men je moeilijkheden juist aan,
voegde hij er aan toe, en hij
wees naar een meisje op een
bruine ponny, die langzaam uit
het bos bii de likplaats der her
ten kwam. De jonge man ant
woordde niet. Bij het zien van
het meisje was Pete opgestaan,
maar de grote kerel trok hem
weer neer en bracht de jongen
aan zijn verstand, dat hij niet
moest verraden, dat zij er zaten.
Toen Sammy bij de schapen
kwam, hield zijhaar ponny in.
en zocht de heuvels af met haar
blik, terwijl ze met heldere stem
over de berg riep: „Hoehoe va
der Howitt!"
De jonge Matt schudde wild
met het hoofd tegen zijn gezel
en zelfs Brave werd stil gehou
den door een zacht: „Wees stil"
van zijn meester.
Weer keek Sammy voorzichtig
naar alle kanten, maar daar ze
wat hoger lagen en gedeeltelijk
verborgen waren achter bomen,
kon het groepje niet gezien wor
den. Toen er op haar tweede ge
roep geen antwoord kwam, trok
het meisje een brief uit haar zak
en, terwijl ze de ponny vrij liet
zwerven, ging ze lezen. De grote
man, die het zag, vloekte weer
zachtjes. „Hij is van Ollie," fluis
terde hij tegen zijn vrienden
Ze is bij ons aan geweest. Hij
schrijft, dat zijn oom mij een be
trekking zal geven in een van de
winkels en dat dat heerlijk voor
me zal zijn, omdat Ollie zelf dan
mijn baas is. Hij mijn baas! Moge
zijn gluiperig zieltje branden, ik
zóu hem met één hand kunnen
verbrijzelen. Ik, zie hem liever
in de hel dan dat ik bevelen van
hem zou aannemen en dat heb ik
haar ook verteld." eindigde hij
woedend.
„En wat zei ze?" vroeg de her
der rustig, z;jn blik op het meis
je beneden gericht.
„Ze zei zo'n beetje kortaf, dat
ze dacht, dat ik dat wel kon
Toen ben ik weg gegaan."
Het meisje las haar brief uit,
en na nog een keer geroepen te
hebben, reed ze verder over de
berg. Pete, die zich wat terug
getrokken had van zijn gezellen,
was op zijn vreemde manier aan
het praten tegen zijn onzichtbare
vrienden.
Toen opende de jonge Matt
zijn hart voor de herder en ver
telde hem alles. Het was de al
oude geschiedenis en terwijl
mijnheer Howitt luisterde, be
wogen er weer dromen in zijn
hart, die hij doodgewaand had
sedert de dood van zijn enige
zoon en zijn diepe stem beefde
van aandoening, toen hij de jon
gen, die naar hem toegekomen
was, probeerde te troosten.
Terwijl zij praatten, daalde
de zon, .tot de onderste rand de
top van de hoogste den op Woil
Ridge raakte en de -lange scha
duwen over de vallei daar onder
lagen. „Ik heb er veel spijt van.
dat ik me liet gaan en zo vloek
te," eindigde de jongen. „Maar
ik hou ,me in en hou me in, tot
ik gewoonweg dol ben, dan ge
beurt er iets als die brief en
dan ga ik naar buiten en moet
me uiten. Ik heb dikwijls gewild
dat gij het zoudt weten. Het is
net of ik het beter vol zal hou
den als u het weet. Ik word wer
kelijk soms bang van mezelf."
„ïk ben ook blij, dat je het me
verteld hebt, Grant. Het bete
kent meer voor me dan je raden
kunt. ik.... ik heb ooit een jon
gen gehad, weet je? Hij leek op
jou. Als hij was blijven leven
zou hij ook zo naar me zijn toe
gekomen."
De schapen waren wat afge
daald. De herder stond op.
„Breng ze naar huis, Brave.
Jullie moeten vanavond bij mij
op de ranch eten, jongens." Toen
gingen de drie vrienden: de
grote bergbewoner, de wreed
beproefde jongen en de oude ge
leerde samen de berg af. Toen
zij in het bos wat lager verdwe
nen, werden de struiken, waar
zij gezeten hadden, stilletje op
zij geduwd en vanachter een
grote rots verscheen het hoofd
en de schouders van een man.
De man keek tot het vreemde
gezelschap uit het oog verdwe
nen was. Toen gingen de strui
ken weer aaneen en de berg
scheen hem verzwolgen te heb
ben.
De drie vrienden waren juist
klaar met hun avondeten, toen
Pete Sammy zag naderen. Jonge
Matt greep zijn hoed. Bij de ach
terdeur bleef hij staan. „Ik moet
nu gaan, vader Howitt," zei hij
onhandig, „ik kan haar vandaag
niet meer ontmoeten. Doch als
ge het goed vindt, kom ik weer
eens terug als het me te erg
wordt."
De herder stak zijn hand uit.
„Ik begrijp je. Je kunt altijd ko
men, jongen."
De grote kerel, met Pete,
sloop weg in het bos achter het
huisje, even vóór Sammy aan
de voorkant in de open deur
verscheen.
DERTIENDE HOOFDSTUK
Sammy Lane's eerzucht
„Lieve hemel" riep Sammy
uit, toen ze naar de tafel keek.
„U gebruikt toch al die borden
niet? U eet werkelijk veel."
„Och, ik eet voldoende," lach
te mijnheer Howitt, „maar van
avond had ik toevallig gasten.
Jonge Matt en Pete hebben hier
gegeten." Hij zette twee stoelen
buiten.
„Nou!" riep Sammy uit, ter
wijl ze ging zitten en haar zon
nehoed afzette. „Dan moeten ze
hebben gegeten en hard wegge
lopen zijn. Ik wou, dat ik hier
eerder gekomen was. Jonge
Matt is vanmiddag van me weg
gelopen. En ik had hem willen
spreken over het fuifje, dat
Mandy Ford volgende week
geeft. Ik heb Mandy beloofd, dat
ik hem zou meebrengen. Ik
denk, dat hij wel met me mee
zou gaan, als ik het hem vroeg
(Wordt vervolgd).
DAGEN AC
kastelen ligg<
boordevol scl
op een huis
verloren dal
lend gliJjdt a
snorrende, gl
sierlijk en in
schijn. Maar
doemt telker
vernieling Hö;
minkte en i
Aken, Dürétt
Frankfurt, Ha
BremenHet
de. De gruwel d
plaatsen die hei
kathedralen ei
schoonheid wa&i
Heerlijkheid vei
Verbijsterend
dorde puinwoef
rend de gruwell
ontelbaren zóri
lucht en zondei
drie jaar lang
begraven liggen
barakken, grijs e
eengerijd aehte
tingen, die bescl
nen onschuldig-
het oog Qhttfek
Ach ja, de zo
klatering van d
jortgê groen en
dat zó argeloos i;
en elke gloed en
leugen in dit lan
grauw en hope
dertig milliaeh
hel vervloeken.
Het jagende h
trekt ohs ornhoö
de helling op, t(
ste bödht eêh
openvouwt, deir
tussen de veilig!
guide heuvelru
beheerst door de
Staufenberg. Di
Neen, sluit uw
bedriegelijke lui
is het, OP klaar
schfeèuwd tegen
Zon, dóóf uw gl
van dit gelogi
Want onder dit
hulsel woont
deze schilderaeht
bergt hoog bov
ellende van zever
telingen-families
en tochtige zale;
onder het lekke
hokken, werkeloc
en zonder hoop.
argeloze reiziger,
vêel romantiek e
deze drie-èn-tach
die met een rozer
en tranen in de
tot tienmaal ach
bekijkt van het
land.
Val
Wèg, zon! En
bloed over Duits
sen, Saksen en SI
Opdat zichtbaar
drama dat zich h
wijl de West-Eu
heid zich wiegen 1
en onverantwoort
rust. Bloed over
iedereen móét zi
bloedige kruiswei
het Duitse Ooster
over het Ertsgebe
zengebergte, de v
en Oost-Pruisen, i
tens de beslissing
vijftien millioen
verpauperde Duit
den voortgedreve
puinde Calvariebi
Het is passieti,j
schrijf. Wenende
het Kruis, open
ogen der christ
ontelbare smarte
het dode kind in
zélfs de tijd niet
dê wegkant voor
ste te slapen te lei
