Prof. Romme:RTC overeenkomst
eenzijdig geschonden
Tweede etappe èn de oranje-trui
voor de Zaankonter Piet Evers
DE HERDER
VAN DE BERGEN
N. Guinea en het Verre Oosten
ïingstoeslag
ïdernemingen
Indonesië-debat in de Tweede Kamer
ktberichten
Prof.
Gerbrandy vroeg nieuwe
sterke regering
Duel over
„onbenulligheden"
Buitenlands overzicht
DE RONDE OP GANG
Geslaagde uitloop-pogingen in het begin
van de koers beslissend voor eindresultaat
Piet Evers:
Vechten zal ik om de
oranjetrui te houden
RADIO
VRIJDAG 26 MEI 1950
PAGINA B
1VERW ACHTING
aid door het K.N.M.I. te
lig van Vrijdagavond tot
nd.
eide opklaringen
mkelyk n«g veel bewol-
met hier en daar nevel
st; morgen enkele ver-
Ie opklaringen. Bijna
1 droog weer. Ongeveer
de temperatuur als van-
Zwakke tot matige
hoofdzakelijk tussen
1 en West.
t HERSCHOLING
•DEMOBILISEERDEN
145 in'het gewest van
Alkmaar gedemobili-
airen uit Indonesië von-
la 2000 al dan niet
deling van het GAB
ing. op 15 Mei stonden
als* werkzoekende inge-
r. o. een gToot aantal
of half-geschoolde
hten.
eur van het GAB ver-
laar aanleiding hiervan
Deciaal de aandacht van
mers te vestigen op de
welke van overheids-
en verleend voor de
n gedemobiliseerden in
sve van een gedemobili-
tenminste 6 maanden in
ienst heeft gedaan en 'n
i een onderneming ont-
aan de onderneming 'n
slag worden verstrekt
f f500. De werkgever
ril van zijn kant de ge-
:de een opleiding te ge-
toezicht van een oplei
dt van het bedrijfsleven
ladere inlichtingen wen-
tot het Gew. Arbeids-
-TREINEN NAAR
'ASSIESPEL
ve van de bezoekers van
elen te Tegelen is een
Ingelegd vanaf Venlo,
mr 30, aankomst Tege-
38. Deze trein rijdt na
Spelen terug naar Ven-
ur en Is om 19 uur 11
3nlo terug. Bovendien
ein, die om 12 uur 25
id in de richting Venlo
i 12 uur 40 in Tegelen,
e richting Roermond
i 20.00 uur nog een trein
;ling geldt voor alle
gen, tot en met 17 Sep-
Tweede Pinksterdag cn
smelvaart, 15 Augustus.
IMUNISTISCHE
ACANDASTUNT
caanse aanval met1
loradokevers?
25 Mei. (AFP). In
■1 communiqué van de
gsdienst van de Duitse
riie Republiek wordt
dat in de nacht van
>p Donderdag Ameri-
gtuigen van de gewone
ifgeweken en grote hoe
coloradokevers hebben
boven de Russische
leringen en Saksen. Men
stateerd, aldus het com-
it deze aanslag gepleegd
een tweemotorig toestel,
ichting van de Ameri-
verdwenen is.
enaar van de Ameri-
tuursfunctie te Berlijn
verklaring van de Voor-
nat van de Oostduitse
s „een belachelijke leu-
arglistige propaganda"
HARKT ALKMAAR
30000 kg. 1 stapel boe-
f92, 1 stapel boeren-
geen notering, 13 sta-
kskaas f89. Handel in
s stug.
IJK, 26 Mei. 9000 kg
10—5, 13.000 kg aardapp.
cleine 3541.
4, 26 Mei. Vr. aardap-
lel 48—51, driel. 48—52,
1, rode eerstelingen 18—
dapp. 4.30, postelein 8—
.10, aardbeien I 1.82—
1.58, bloemkool 1137,
—38, spinazie 8—18, bos-
-6, rabarber 1011.
en f 3,50 per m2.
r.V. Mij. Zeebad Egmond
tluk grond van 440 M2
nor f.l.i.v.m. de juiste
van diverse grondtrans-
de Mij.
wart werd verkocht 48o
an de Voorstraat, bij het
et rijwielpad, voor totaal
lermkens uit den Helder
cht een perceel grond
2 aan de Wilhelminastr.
per M2 met verplichting
2 jaar dit terrein te be-
Dekker te Egmond aan
'erkocht een terrein aan
raat op de hoek van de
oen-Boulevard, groot 350
e prijs van f 8 per M2.
stelden voor per 1 JU"
sctrioiteitstarief voor ge-
n meer dan 30 kWh. per
verlagen van 22 cent tot
U Genet wilde liever een
rief ingevoerd zien, even-
P.E.N.
ir de Graaff deelde naar
hiervan mede, dat de ge'
menteel onderhandelt met
dat reeds bezig is opme
nen, met het oog op ae
en tarieven. De gemeente
t kleine verbruikers en
n niet de dupe worden,
het P.E.N. ook deZ_:
idkoper kan helpen, kan
iele overdracht van he
edrijf aan het P.E.N.
erhandeld worden.
•stel van B. en W. we*®
genomen.
(Van onze parlementaire redacteur)
Achter de regeringstafel zat een groot deel van het kabinet,
de tribunes waren even vol als bij vroegere Indonesiëdebatten,
maar het debat zelf had dit keer een gans ander karakter. Met
uitzondering van de heren Gerbrandy (A.R.) en Weiter legden
alle woordvoerders zich beperking op. Enerzijds was dit het
gevolg van een voorstel van de voorzitter om bij dit debat
slechts te spreken over de ontwikkeling van de staatkundige
verhoudingen, het zelfbeschikkingsrecht en de positie van de
in Indonesië woonachtige Nederlanders en de rest te bewaren
tot de behandeling van de begroting voor Uniezaken en Over
zeese Rijksdelen, een voorstel dat mede tegemoet bleek te
komen aan de wensen van de heer v. d. Goes van Naters
(P.v.d.A.). Anderzijds was deze beperking een gevolg van het
feit, dat de meeste woordvoerders zich wilden realiseren, dat
Nederland niet meer kan treden in de interne aangelegenheden
van Indonesië.
Had de regering zulks reeds in
de gisteren in behandeling komen
de nota gesteld, prof. Romme (KVP)
bleek het daarmede eens te zijn en
de heer v. d. Goes van Naters
voegde hier nog aan toe, dat ook
de interne verhoudingen van Fin
land en Irak niet in het Neder
landse Parlement ter sprake wer
den gebracht. De heren Tilanus
(C.H.) en Goedhart (P.v.d.A.) stel
den zich op het zelfde standpunt.
Niet eens was prof. Romme het
echter met de opvatting van de
regering, dat ook de verhouding
NederlandIndonesië zich nog
moeilijk voor een beoordeling leen
de. Men kon toch in elk geval terug
zien op de tot mi toe afgelegde
weg en prof. Romme achtte zulk»
zelfs wenselijk, omdat een open
lijke beoordeling van de feiten voor
de verstandhouding tussen de beide
landen niet anders dan nuttig kan
zijn. De gevolgen van de overgang
van de federale naar de unitarisch»
staatsvorm kunnen, naar de me
ning van de katholieke fractielei
der. op dit ogenblik nog moeilijk
worden overzien. Het proces is nog
in volle gang, maar ook in dit
proces zal toch weer een ogenblik
moeten komen, waarop de beide
strevingen elkaar raken.
De heer Tilanus bleek er later
evenzo over te denken. Hij hoopte
en verwachtte dat er voor een ze
kere vorm van federalisme plaat»
zou blijven, een hoop, die hij ten
slotte uitdrukte in een plechtig uit
gesproken wens.
De heer Goedhart erkende de
overgang van de federale naar da
unitarische staatsvorm als een
voldongen feit. Hij kon ook wel
begrip opbrengen voor de nationa
listische sentimenten, die zich in
deze overgang hadden uitgevierd.
Werd de overgang zelf dus nief
zo zeer aan eritiek onderworpen
wel liet prof. Romme en later ook
de heer Tilanus, er de nadruk op
vallen, dat door deze overgang het
karige restje aan zelfbeschikkings
recht, zoals dat ter R.T.C. toch al
onvoldoende was geregeld, nu ge
heel teloor ging. In het kader van
zijn behoefte om de feiten in de
verhouding Nederland-Indonesië
openlijk te beoordelen, aarzelde
prof Romme niet om te zeggen, dat
Indonesië op dit punt een aange
gane overeenkomst eenzijdig bad
geschonden.
Aan te geven wat hiertegen in
eoncreta zon moeten worden ge
daan, bleek echter minder eenvou
dig. Prof. Romme was het er mee
eens, dat men niets had aan een
resultaat op papier. Ook verlangde
hij geen reparatie van iets wat niet
meer te herstellen viel en zo kwam
tenslotte de vraag van hem en de
heer Tilanus, welke „geëigende
stappen" de regering in deze had
ondernomen. Was tot zover de naam
Ambon nog niet genoemd, de heer
Gerbrandy (A.R.) wijdde een groot
deel van zijn betoog aan de repu
bliek van de Zuid-Molukken, later
door de heer Goedhart een „splin
terstaatje" genoemd.
De heer Gerbrandy stelde zich
op het standpunt, dat een volk het
recht heeft om in opstand te ko
men, wanneer de overheid in strijd
handelt met de plechtig bezworen
constitutie. Hij wenste zich dan ook
ronder voorbehoud achter Ambon
te plaatsen en hij riep zowel de
regering als het Rode Kruis op om
de Zuid-Molukken voor uithonge
ring te behoeden. Dat in het betoog
van de heer Gerbrandy ook de
voorgeschiedenis van de Indonesi
sche kwestie ter sprake zou worden
gebracht, kon bij voorbaat duide
lijk zijn. Vóór hem had zulks
slecht® de heer v. d. Goes van Na
ters gedaan, daarbij verwijzende
naar de conferentie van de Hoge
Veluwe. Ons volk heeft de histo
rische ontwikkeling toen echter,
naar zijn mening, helaas nog onvol
doende onderkend. De heer Ger
brandy meende reeds nu te kunnen
concluderen, dat de regeringspoli-
tiek op een volkomen fiasco is uit
gelopen. In het bijzonder de Mi
nister voor Uniezaken en Overzeese
Rijksdelen zou hiervoor politiek
moeten boeten. Maar hij ging nog
verder.
^aar zijn mening had ons volk
Behoefte aan een nieuwe sterke
regering, een regering die stevig
on vasthouden aan het behoud van
rn^v~Gineaen die minder ser
eniteit zon tonen zowel ten op-
nelite van een revolntionnaire kliek
opzichte van een zieltogend
stituut als de Veiligheidsraad.
hJT8*. anctere punten uit dit debat
oetreft, was op de eerste plaats de
5 van belang, die prof. Romme
loeiende op de passage in de nota,
«aann gezegd werd dat Nederland
venmaal altijd een Westers en
altijd een Oosters land
on blijven. Prof. Romme miste in
Pasage de wil om met kracht
iL.11 streven naar een bunde
lt rïwJ311 en Oosterse
grachten. De heer Goedhart bracht
e affaire-Westerling ter sprake,
n,aar zijn mening het effect had
irSÜ _v;m een derde politionele
e. Ben weinig gelukkige opmer
king. Hij wilde weten welke Neder
landers aan deze actie hadden
meegewerkt en eiste een „spectacu
laire bestraffing" van de schuldi
gen. Had hij eerder in zijn rede
veel begrip getoond voor de „Sturm
und Drang"-periode, die Indonesië
thans doormaakt, wel baarde het
hem zorg, dat de Indonesische
machthebbers zich niet meer distan-
cieerden van de communisten. Com
munisten werden op bestuursposten
geplaatst en daarmede haalde men
de tijger in de dessa. Deze opmer
king veroorzaakte enige beweging
in de communistische banken, maar
daar bleef het toch ook bij.
Wel was de heer Gerbrandy
eerder op de middag met de
Kamervoorzitter in botsing ge
komen. Op een gegeven ogenblik
sprak hij van „Dr. v. Mook en zijn
trawanten". Volgens dr. Korten-
horst was dat een beledigende
uitdrukking. De heer Gerbrandy
had er al „medewerkers" van ge
maakt. toen de heer Schouten
(A.R) zijn fractiegenoot te hulp
snelde en de voorzitter toeriep
dat trawanten in het geheel geen
beledigende uitdrukking was. Ook
de heer Gerbrandy kwam daarop
weer in het geweer. Hij merkte
op, dat de voorzitter inderdaad
een onbenullige opmerking had
gemaakt. Gevolg een rood aan
lopende voorzitter, die eiste dat
deze belediging werd teruggeno
men, aan welks verzoek de heer
Gerbrandy voldeed, echter tevens
de hoop uitsprekend, dat hij niet
weer voor zulke kinderachtighe
den ip de rede zou worden ge
vallen
Felle eritiek van de heer
Weiter.
In de avondvergadering kwam
allereerst de heer Weiter aan het
woord met felle eritiek op het
beleid van de regering, die gefaald
heeft zoals nog nooit in de geschie
denis van het Koninkrijk een rege
ring gefaald heeft, aldus spr. Bij
de R.T.C. zijn de minderheden op
zettelijk en welbewust achtergesteld
en het misstaat de regering thans
in haar nota, die de heer Weiter
„waardeloos" noemde, bezorgdheid
te tonen over het zelfbeschikkings
recht, dat zij met de mond heeft
beleden, maar nooit met de daad
heeft gevolgd.
Wat zich nu voltrekt is woord
voor woord en letter voor letter
voorspeld door de opppsitie en met
name door mij, aldus de heer Wei
ter, die voorts o.m. betoogde, dat
de regering in Indonesië geen mo
reel prestige heeft en de Neder
landse reputatie schade heeft ge
daan, zodat zij ook op die grond
behoort te verdwijnen. De katho
lieke kiezers wachten op de onthul
ling hoe het verklaarbaar is, aldus
spr., dat de K.V.P. vijf jaar lang,
zij het vaak contre-coeur, voor de
politiek van de P.v.d.A. heeft ge
stemd. Het moet een slechte poli
tiek geweest zijn, die de belediging
mogelijk maakte, dat Ambon de
Nederlandse vlag terugstuurde,
waarvoor geleden en gestreden is.
De heer Oud (WD) zeide dat
zijn fractie steeds met de aller
grootste nadruk voor het zelfbe-
Donderdag werd in Amerika de eerste vlucht gemaakt met een
tweemotorige Lockheed P2V-4 Neptune, voorzien van een
combinatie van een turbine- en een zuigermotor. Deze motoren
moeten de Neptune in staat stellen van Amrika op te stijgen,
naar Europa te vliegen en weer terug te keren zonder het
bijladen van brandstof onderweg.
schikkingsrecht is opgekomen. Spr
is van oordeel, dat in Indonesië de
voorlopige constitutie niet wordt
nageleefd en dat in strijd wordt
gehandeld met de beginselen welke
men elkaar beloofd had te zullen
naleven. Hij vroeg of de regering
van oordeel is, dat de niet-naleving
van het Unie-statuut aan het Unie
hof behoort te worden voorgelegd.
Het gebeurde op Ambon acht hij
een wanhoopsdaad. Hij hoopt dat
de regering de kracht zal tonen om
te regeren.
De heer Stokvis (Comm.) be
toogde, dat in Indonesië de opvat
ting veld wint, dat het communis
me de redding zal brengen. De
voornaamste R.T.C.-besluiten heb
ben een plaats gekregen in de prul-
Iemand der geschiedenis.
Nadat nog ds. Zandt (Staatk.
Ger.) en de heren v. d. Wetering
en Schmal (C.H.) aan het woord
waren geweest, vroeg minister v.
Maarseveen enige tijd voor beraad.
De vergadering werd te een uur
vannacht gesloten. Vanmiddag op
die tijd komt de minister aan het
woord.
De tweede etappe van de Ronde van Nederland ging gisteren
van Appingedam dwars door Groningen, Drenthe en Overijsel
naar Apeldoorn, een totaal-afstand van 195 km. Het is een
mooie rit geworden, niet alleen om het fraaie natuurschoon,
dat dit traject bood, maar bovenal ook om de pittige en
interessante wedstrijd. Want voor het zover was, dat Evers in
de stortbui die op dat moment boven Apeldoorn losbrak als
eerste over de eindstreep ging, had zich in deze koers een
wielergevecht afgespeeld, dat de gehele ronde-karavaan van
begin tot het einde in spanning hield. De renners hadden er
blijkbaar zin in en vooral de Nederlanders weerden zich geducht.
Zelfs zo, dat een volledige revanche op de grote Belgische
overwinning van de eerste dag kon worden genomen.
Dadelijk na de start draaide het
peloton een zeer hoog tempo. Het
was de Belg René Jansens van de
Belgische B-ploeg, die hiervoor had
gezorgd. Zijn uitlooppoging lan
ceerde de gehele groep en hoewel
Jansens binnen korte tijd was in
gehaald bleef de snelheid voorlo
pig boven de 40 km. per uur.
Er was amper 10 km. gereden
toen een groep van 3 man zich los
maakte, het waren de Nederlanders
Evers, Steenbakkers en Lakeman.
Tien anderen, waarvan 9 Neder
landers en de Belg Hendrikx spron
gen even later ook weg en zo
vormde zich een kopgroep van 13
man, fel achtervolgd door het grote
peloton. Het was nog vroeg in de
koers, maar later bleek dat deze
phase toch van beslissend belang
was. De kopgroep bestond uit:
Evers, Vos, Lakeman, Geerts, Seij-
en, Loos, van Beek, Steenbakkers,
Schellingerhoudt, de Ruyter, Blan-
kenauw, Bakker en de Belg Hen
driks.
De voorsprong groeide gestadig.
Bij Gieten, 44 km., bedroeg deze al
bijna 2 km. De vluchtelingen be
grepen, dat doorzetten geboden
was op dit vrij korte traject van
nog geen 200 km. en er werd dan
ook stevig aangetrokken. Dit moest
slachtoffers kosten, slechts de
sterksten zouden dit tempo kunnen
volhouden. Het rennerveld brok
kelde af. Nadat Emmen onder be
langstelling van vrijwel de gehele
bevolking was gepasseerd, veran
derde het aspect in de gelederen
constant. Eerst viel Seijen uit de
kopgroep terug, tóen waren het
tengevolge van een kleine valpartij
op een onverwacht stukje grind
weg, de Ruyter, Hendrikx en Vos,
die een achterstand opliepen.
Hendrikx en Vos herstelden zich,
maar de Ruyter kon het alleen niet
bolwerken. Na Coevorden (103
km.) lieten Steenbakkers en Schel
lingerhoudt zich terug vallen. De
situatie bij Hardenberg (111 km.)
was zo dat de kopgroep, nu nog
bestaande uit 8 man een voorsprong
had van bijna 3 minuten op een
groep van 9 renners, bestaande uit
6 achtervolgers en Seijen, de Ruy
ter en Steenbakkers.
Bjj Almelo waar de-, belangstel
ling, evenals elders langs de route
zeer groot was, ging de strijd de
eindphase in. Op kop hadden al
leen van Beek en Evers (Neder
landse A ploeg), Vo® (Nederlandse
B ploeg), Hendrikx uit de gemdig-
de ploeg, zich kunnen handhaven.
Op 3'/: minuut volgde een groep
van 11 en daarna weer 9 renners
met de drager van de oranje lei
derstrui, Vanderveken met een
grote voorsprong op het hoofdpelo
ton.
Nu werd het ernst. Al achter el
kaar rijdend snelden de vier langs
de prachtige wegen door het vari
ërende landschap, door bos en
langs korenvelden. Van Beek,
Evers en Vos reden rustig en in
goede stijl om beurten de kop ne
mend. Hendrikx liet zich hiertoe
niet verleiden. Hij kon zijn zit niet
vinden en onrustig stampend met
het hoofd diep tussen de schou
ders liet hij zich trekken. Even
hadden wij ons afgevraagd of hij
de sprint afwachtte, maar toen wij
hem zo zagen zwoegen, was het
ons duidelijk, dat deze man Vrij
dag niet in do oranjetrui zou star
ten. Zo ging het op Deventer af,
langs de luid applaudiserende me
nigte op de trottoirs, de IJssel over
en dan over landwegen naar de
finish.
Nu moest het gebeuren. Hendrikx
was het eerste slachtoffer, hjj werd
losgereden door de drie Nederlan
ders. Op enkele kilometers voor de
eindstreep kreeg Gerrit van Beek
last van kramp, hjj begon moeilijk
te draaien en Vos, die dit onmid
dellijk zag, demarreerde, gevolgd
door Evers. Evers toonde zich ten
slotte de sterkste sprinter en ging
met een wielvoorsprong over de
eindstreep. Een fraaie overwinning
verre teleurstellend was, dat men
van de grote mannen als Middel
kamp, Faanhof, Lambrichs, Jef
Janssen en de Belg Schotte zo wei
nig groot werk zag. Misschien be
waren zij het vuurwerk tot een
volgende etappe.
De uitslag van de tweede etappe
(195 km.) luidt:
1. Evers (Ned, A-ploeg) 4.53.57;
2. Vos (Ned. B-ploeg) zelfde tijd;
3. van Beek (Ned. A-ploeg) 4.54.22;
4. Hendrikx (België) (gemengde
Ned. ploeg) 4.54.59; 5. Van Est
(Nederland B) 4.57.30; 6. tot en met
14 ex aequo: Lakeman (Nederland
se nationale ploeg), Callens (België
A), Leenen (België B), Verpoorten
(België B), Steenbakkers (Zwitsers
-Nederlandse ploeg), de Poorter
(België B), de Ruyter (gemengde
Nederlandse ploeg), Geerts (Neder
landse nationale ploeg) en Blanke-
nauw (Zwitsers-Nederlandse ploeg)
allen in dezelfde tijd als Van Est;
15. Harm Smits (Nederland B)
4,59.35; 16. Seyen (Brabants/Lim-
burgse ploeg) z. t.; 17. Vanderveken
(België A) z. t.; 18. Rogiers (België
A) z. t.; 19. Schellingerhoudt (Ne
derlandse nationale ploeg) z. t.; 20.
Voorting (Nederland A) z. t.
Het algemeen klassement na de
tweede etappe luidt: 1. Evers, Ne
derland A 12.07.46; 2. Vos, Neder
land B z. t.; 3. Van Beek, Neder
land A 12.08.11; 4. Hendrikx België,
gem. Nederl. ploeg 12.08.48; 5. Lee
nen, België B 12.10.58; 6. Callens,
België A 12.11.19; 7. De Ruyter ge
mengde ploeg. z. t.; 8. van Est, Ne
derland B z. t.; 9. de Poorter Bel
gië B z. t.; 10. Lakeman, Nederland
Nationaal z. t-; 11. Verpoorten Bel
gië B z. t.; 12. Vanderveken, België
A 12.12.19; 13. Smits. Nederland B
12.12.24; 14. Seyen Brabants-Lim
burgse p loeg 12.13.24; 15. Lam
brichs Brabant-Limburg z. t.; 16.
Jef Janssen Nederland nationaal
z. t.; 17. Rogiers, België A; 18.
Schellingerhoudt Nederland natio
naal 12.14.12; 19. Geerts Nederland
nationaal 12.14.14; 20. Bakker, Ne
derland B 12.15.25.
Alle renners, die Donderdagmid-
Met een qrote bos bloemen,
die hem door de Apeldoornse
wielerclub „De Adelaar" was
aanqeboden in zijn armen,
stond Piet Evers in een wolk
breuk die enkele minuten te
veren boven Apeldoorn was
losqebarsten, te qlunderen
voor de fotoqrafen.
„Ja, het was een mooie race,
lanq zo zwaar niet als die van
Woensdag, vertelde de Zaan-
kanter tussen de talloze hand
drukken door. Eerst dacht ik
dat ik te vroeq was weqqelo-
pen, maar later was ik blij dat
ik met Steenbakkers en Lake
man was meeqeqaan. Toen ik
met van Beek, Vos en die Belq
op kop laq, was ik qeen mo
ment banq voor de vermoeide
Hendrikx, die het eenvoudiq
vertikte af te lossen. Jammer
d,at, Gerrit van Beek kramp
kreeq, maar Vos demarreerde
en ik moest natuurlijk mee. Ik
qeloof dat Vos in de war is
qebracht door het spandoek,
dat 500 meter voor de finish
over de weq hinq. Misschien
dacht hij dat het het finish-
doek was, want hij spurtte
even erq hard, maar op de
echte eindstreep was ik hem
net even voor. En nu Vrijdag
in de oranje trui. Het zal in die
3e etappe vechten worden om
haar te behouden, maar het zal
aan mij niet liqqen, want ik
voel mij best."
RONDS VAN NEDER LAND
na een mooie rit, die slechts in zo- dag te Appingedam zijn gestart,
zijn te Apeldoorn binnengekomen.
Het ploegenklassement luidt na
de 2e etappe: 1. Nederland B
36.31.29; 2. België B 36.33.36; 3. Bel
gië A 36.37.02; 4. Nederland A
36.38.52; 5. Nederlandse nationale
ploeg 36.38.55; 6. Gemengde ploeg
36.39.51; 7. Brabants-Limburgse
ploeg 36.46.32; 8. Zwitsers-Neder
landse ploeg 37.21.55.
Het zal de Indonesische Regering
langzamerhand wel duidelijk zijn
geworden, dat haar aanspraken op
Nieuw Guinea minder gemakkelijk
te verwezenlijken zullen zijn dan
die op de andere gebieden van Indo
nesië. Niet alleen, omdat Australië
zich met alle kracht verzet tegen
deze aanspraken, maar ook, omdat
met de dag duidelijker blijkt, dat
ook Londen en Washington er heel
weinig voor voelen, dit belangrijke
gebied aan de zwakke Indonesische
regering over te dragen. Men ziet,
zowel te Camberra als te Londen
en Washington, hoewel erg laat, in,
dat de Indonesische nationalisten
toch eigenlijk nog niet rijp zijn voor
zelfbestuur en dat de chaotische
toestanden, die daar steeds erger
worden en vooral voor de naaste
toekomst nog ernstiger afmetingen
dreigen aan te nemen, een groot
gevaar schepen van een bedenkelijk
vacuum in het Verre Oosten.
Vooral in Australië, waar de toen
malige socialistische regering eeD
der meest krachtige bondgenoten
was van Sukarno en zijn aspiraties,
komt men meer en meer tot de
overtuiging, dat men daarmee een
zeer gevaarlijke politieke rol heefl
gespeeld en de veiligheid van Aus
tralië ernstig heeft bedreigd. Want
niemand weet, wat nog uit de In
donesische heksenketel kan voortko
men, maar wel weet iedereen, dal
de communisten hier op het vinke-
touw zitten en dat een eventueel
communistisch Indonesië een zeer
ernstige bedreiging zou vormen
voor Australië. Het is vooral om
deze redenen, dat de Australische
regering tegenover de eisen van
Sukarno inzake Nieuw Guinea eeD
zeer krachtige houding aanneemt,
welke zich deze week wel culmi
neerde in het feit, dat toen Sukarno
zijn aspiraties inzake Nieuw Guinea
vertolkte, de regering Menzies in
Caberno daarop onmiddellijk fel
reageerde, door de Australische ge
zant in Batavia terug te roepen. Het
is overigens niet alleen de huidige
conservatieve regering Menzies, die
dit gevaar in Indonesië vreest, maar
ook de Labour-oppositie verweet
dezer dagen de conservatieve rege
ring, dat zij in haar verzet tegen
de Indonesische aanspraken op
Nieuw Guinea nog te zwak was
Waarop de Australische premier
verontwaardigd opstoof en verklaar
de, deze oppositie toch wel buiten
gewoon vrijmoedig te vinden, daar
het juist de Labourregering is ge
weest, die niets nagelaten heeft om
het rustige en veilige Nederlandse
bewind in Indonesië te verjagen en
Sukarno aan het bewind te brengen,
waardoor dè 'veiligheid van Austra
lië aanmerkelijk is verzwakt.
Algemeen wordt momenteel in
Australië gevoeld, dat Nieuw Gui
nea het laatste bolwerk is tegen 'n
communistische springvloed uit het
Noord-Westen en vandaar dan ook,
dat men in Camberra niets voelt
voor het verweer van Sukarno, dat
hij met zijn aanspraken op Nieuw
Guinea, alleen bedoelde het Ned. ge
deelte van dit eiland en niet het
Australische.
Men voelt ook wel, dat dit ver
weer geen steek houdt. Als het Ned.
deel van Nieuw Guinea klimatoli-
gisch geografisch en historisch bij
Indonesië behoort, zoals Sukarno
beweert, dan geldt dit evengoed voor
Oost-Australië. Als de Indonesische
regering dan ook eenmaal West-
Australië heeft, dan heeft zij in be
ginsel ook Oost-Australië. Daar
naast staat het natuurlijk vast, dat
wanneer het bezit van Óost-Austra-
lië in handen van de zwakke Indo
nesische regering, een dreigend ge
vaar voor Australië is, dit precies
in dezelfde mate geldt voor West-
Australië, dus Ned. gedeelte. Want
ook dat kan evengoed een commu
nistische springplank zijn voor
Australië, temeer waar het Ned.
gedeelte juist beschikt over belang
rijke havens, waar de communisten
gemakkelijk zouden kunnen landen.
Het verzet tegen een teruggave
van Ned. Australië is in Camberra
dan ook zeker Riet minder dan het
verzet tegen Oost-Australië. De
Australische minister van Buiten
landse Zaken Spender heeft dit dan
ook van de week nog eens duidelijk
gezegd toen hij opmerkte, dat zijn
regering de besprekingen tussen
Nederland en Indonesië over een
teruggave van Nieuw Guinea met
grote aandacht volgt en daarbij niet
minder belang heeft, dan bij de af
stand van Oost-Guinea.
En de Sydney Morning Herald, 't
grote Australische Labourblad
schreef deze week, dat de aanspra
ken van Sukarno op Ned. Nieuw
Guinea even onbeschaamd zijn als
zijn eisen, inzake Australisch N.-
Guinea zouden zijn en dat Australië
niet kan berusten in een souverei-
niteitsoverdracht hier, welke strijdig
zou zijn met de vitale belangen van
Australië. Nog eens, het is jammer,
dat de Labourpartij dit niet twee
jaar geleden heeft ingezien, de za
ken zouden dan heel anders gelo
pen zijn, waarschijnlijk. Maar niet
alleen in Australië, ook in Engeland
laat de pers heel duidelijk blijken,
dat men daar voor een afstand van
Ned. N. Guinea aan Sukarno niets
voelt. De Times schrijft reeds, dat
het absurd zou zijn, dit land, dat
nog helemaal niet rijp is voor een
eigen bestuur en nog geheel ontgon
nen moet worden, over te dragen
aan een zwakke Indonesische rege
ring, die nog tal van jaren de han
den meer dan vol heeft aan eigen
land.
En de Amerikaanse pers oordeelt
er precies over. Tenslotte zouden
we er nog op kunen wijzen, dat ook
vertegenwoordigers van de bevol
king, en wel uit de meest ontwikkel
de gebieden, dezer dagen duidelijk
te kennen hebben gegeven, dat zij
er niets voor voelen naar Indonesië
over te gaan en dat de oorspronke
lijke bevolking van het land, met de
Indonesiërs niets gemeen heeft.
Het zal daarom misschien goed
zrjn, als de Ned. Regering haar wei
felende houding in deze eens laat
varen en evenals Australië de Rege
ring van Sukarno heel duidelijk en
afdoende aan het verstand brengt,
dat over een afstand van Nieuw
Guinea niet te praten valt.
PROGRAMME
ZATERDAG 27 MEI
HILVERSUM I, 402 m.
7.00—24.00 KRO.
7.00 Nieuws, 7.15 Gramofoon-
muziek, 7.45 Morgengebed en litur
gische kalender, 8.00 Nieuws- en
weerberichten, 8.15 Gramofoon
muziek, 9.30 Waterstanden, 9.35 Gra-
mofoonmuziek, 10.00 Voor de kin
deren, 10.15 Gramofoonmuziek, 11.00
Voor de zieken, 11.45 Gramofoon
muziek, 12.00 Angelus, 12.03 Pro
menade orkest en soliste, 12.55
Zonnewijzer, 13.00 Nieuws en katho
liek nieuws, 13.20 Amusements
orkest en solist, 14.00 Accordeon-
muziek, 14.20 Gramofoonmuziek,
14.40 Kamerorkest, 15.25 Kroniek
van letteren en kunsten, 16.00
Reportage, 16.07 Gramofoonmuziek,
16.30 „De schoonheid van het Gre
goriaans", 17.00 Voor de jeugd, 18.00
Koperkwartet, 18.15 Journalistiek
weekoverzicht, 18.25 Pianospel, 18.50
Reportage, 19.00 Nieuws, 19.15 Re
portage, 19.25 Parlementair over
zicht, 19.35 Zang en orgel, 20.00
Nieuws, 20.05 „De gewone man zegt
er 't zijne van", 20.12 Gramofoon
muziek, 20.15 „Lichtbaken", 20.40
Gramofoonmuziek, 20.43 „Steek-eens
op, heren", 21.00 Gevarieerd pro
gramma, 21.45 Populair concert,
22.45 Avondgebed en liturgische
kalender, 23.00 Nieuws, 23.1524.00
Maastrichts Stedelijk Orkest en
solist.
HILVERSUM H, 298 m.
7.00 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—
24.00 VARA.
7.00 Nieuws, 7.15 Ochtendgymnas
tiek, 7.30 Gramofoonmuziek, 8.00
Nieuws- en weerberichten, 8.18
Orgelspel, 8.50 Gramofoonmuziek,
10.00 Medische causerie, 10.05 Mor
genwijding; 10.20 Voor de arbeiders
in de continubedrijven, 11.30 Gra
mofoonmuziek, 12.00 Metropole or
kest, 12.30 Mededelingen, 12.33
Banjo-ensemble, 13.00 Nieuws, 13.15
Gramofoonmuziek, 13.30 „De rode
tent", 13.40 Gramofoonmuziek, 14.00
„Het Nederlandse lied", 14.20 Dans
muziek, 14.50 Streekuitzending, 15.15
Gramofoonmuziek, 10.00 „Van de
wieg tot het graf", causerie, 16.15
Amateursuitzending, 16.45 Sport-
praatje, 17.00 Gramofoonmuziek,
17.30 Voor de jeugd, 18.00 Nieuws,
18.15 Trio, 18.30 Voor de strijd
krachten, 19.00 Artistieke staalkaart,
19.30 „Lezen in de bijbel", 19.45
..Passepartout", causerie, 20.00
Nieuws, 20.05 Actualiteiten, 20.12
VARA-varia, 20.15 Weense muziek,
20.42 Hein Festijn, 20.45 Gevarieerd
programma, 21.45' Socialistisch
commentaar, 22.00 Accordeonorkest,
22.25 „De commissaris vertelt....",
hoorspel, 22,45 Accordeonorkest,
23.00 Nieuws, 23.1524.00 Gramo
foonmuziek.
BRUSSEL, 324 m.
12.00 Salonorkest, 12.30 Weerbe
richten, 12.32 Licht orkest, 13.00
Nieuws, 13.15 Rhythmische muziek,
14.00 Voor de toeristen, 14.10 Klas
sieke muziek, 15.00 Radio-documen
taire, 15.30 Hammond-orgel, 16.00
Reportage, 16.45 Gramofoonmuziek,
17.05 Nieuws. 17.15 Volksmuziek,
18.00 Gramofoonmuziek, 18.15 Ac-
cordeonmuziek, 18.30 Voor de sol
daten, 19.00 Nieuws, 19.30 Accor-
deonmuziek, 19.45 Gramofoonmuziek,
19.50 Radiofeuilleton. 20.00 Omroep
orkest en soliste, 21.00 Actualitei
ten, 21.15 Gramofoonmuziek, 22.00
Nieuws, 22:15 Verzoekprogramma,
23.00 Nieuws, 23.05 Jazzmuziek, 23.30
24.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON
HAROLD BELL WRIGHT
63.
„Sammy kan hier niet alleen
blijven," protesteerde de goede
vrojjw. „Mandy je moet maar
thuis blijven."
„Dat gebeurt niet," verklaar
de hun gast. „Ik kan naar Jake
Creek rijden naar Forks en van
nacht bij oom Ike logeren. Brow
nie kan me er gemakkelijk voor
het avondeten brengen. Kleed
jullie maar aan en ga direct
weg."
„Ja jullie moet zeker opschie
ten" zei Ford, „de wind zal gauw
opsteken, er komt onweer en we
moeten over de rivier zijn, vóór
het doorzet. Ik sta hier klaar
met de paarden, zodra jullie aan
gekleed zijn." Hij ging vlug naar
de schuur voor de twee paar
den, terwij de vrouwen met de
hulp van Sammy hun eenvoudi
ge voorbereidingen troffen.
Toen moeder Ford in de gro
te wagen klom zei ze tegen Sam
my: „Het is een vreselijke een
zame tocht voor je kind, en ge
moet direct vertrekken als ge er
nog wilt zijn, voor het stikdon
ker is." En terwijl hij vertrok,
riep Ford nog: „Je pony staat
gezadeld klaar en als ge vlug
bent kunt ge het nog precies
halen. En zorg, dat ge niet in
een flinke regenbui blijft ste
ken."
„Maken jullie je om mij maar
niet bezorgd," antwoordde het
meisje. „Brownie en ik zouden
de weg wel in het donker kun
nen vinden."
Toen haar vrienden echter
vertrokken waren, ging Sammy
als een echte vrouw eerst het
onopgeruimde huisje in orde
maken, voor ze vertrok. Ze keek
naar de wolken en vond, dat er
nog voldoende tijd was om naar
het postkantoor te gaan voor het
uitbreken van het onweer. Het
zou trouwens ook wel naar de
andere kant kunnen wegtrek
ken.
De weg naar Jake Creek was
echter woest en ruw en langs 't
smalle pad, dat draaide en boog
als een lange slang door de een
zame woestenij, kon Brownie
maar langzaam opschieten. Toen
zij het paadje volgden, werden
de muren van de smalle vallei
steeds steiler, kaler en rotsachti
ger, de weg werd nog moeilijker,
tot de vallei nog slechts een
smalle rotsspleet was, waardoor
de kreek al buitelend en schui
mend stroomde.
Het was heel laat, toen Sam
my op het punt kwam, waar het
pad uit de spleet komt en naar
de" weg voert op de bergkam er
boven. Het was nog ruim twee
mijl naar Forks. Toen ze de bron
passeerde, vielen er een paar
regendroppels, en omhoog kij
kend, zag ze, hoe de bomen, die
de bergranden omzoomden,
zwaaiden en op en neer bewo
gen in de wind en ze hoorde het
geloei van de opstekende storm.
Een eindje de berghelling op,
aan de voet van een uitstekende
rotspunt staat een smalle bank.
en nog geen honderd voet van
de plek, waar het pad door een
gat in de rotsmuur voert, is een
diepe, grotachtige holte. Sammy
kende die plek heel goed. Daar
zou ze uitstekend kunnen schui
len.
Ze had Brownie langs dit stei
le pad omhoog geduwd en be
reikte deze bank, toen de snelle
onweerswolk het laatste licht
verduisterde en de bergen
schudden van een oorverdoven
de donderslag. Instinctief wende
het meisje de kop van de pony
van het pad af en bereikte het
beschutte hoekje, juist toen het
onweer in al zijn wilde woest
heid losbrak.
De regen kwam in stromen
neer, het woud brulde, in een
bijna onophoudelijke gloed van
bliksemstralen zag men grote bo
men tegen de zwarte lucht afge
tekend, buigend in hun wilde
strijd tegen de wind, terwijl don
derslag op donderslag aanrolde,
losbarstte en echode door de
bergen en het rumoer nog er
ger maakte.
Het duurde maar kort. De
wind ging liggen, de donder
rommelde en gromde nog in de
verte, de regen viel zachtjes,
maar de lucht werd nog ver
licht door de rode gloed. Of
schoon het zo donker was. dat
Sammy de bomen en rotsen
slechts kon zien bij het licht
van de bliksem, was ze niet bang
Ze wist, dat Brownie de weg ge
makkelijk zou vinden, en wat
het nat worden betrof, daar zou
ze gauw genoeg om zitten te
lachen bij haar vrienden in het
postkantoor.
Toen het meisje echter weg
wilde gaan zei een. stem: „Wat
een bof, dat die rots hier is."
Het was een mannenstem en een
ander antwoordde: „Gelijk heb
je en het is ook maar good, dat
het vroeg op de avond gebeur
de."
De sprekers waren tussen
Sammy en het pad. Klaarblijke
lijk hadden ze een schuilplaats
gezocht voor het onweer, een
paar seconden, nadat het meisje
haar plaats had ingenomen. In
het lawaai had ze hen niet ge
hoord en toen ze onder de rots
bij elkaar zaten werden ze aan
haar ogen onttrokken door de
vooruitstekende punt, al zag ze
nu en dan bij het bliksemlicht
een stuk van de paarden. Het
konden buren en vrienden zijn
Het konden vreemden, mis
schien wel bandieten zijn. De
jonge vrouw was zo wijs, zich
niet te bewegen, vóór z.e dat
wist.
De eerste stem sprak weer:
„Jack is vroeg weggereden
niet?"
„Hij is hun een aardig tijdje
vooruit," antwoordde de ander
„om tien uur op zijn laatst kan
hij met de troep terug zijn. Ik
héb gezegd, dat we hem vanaf
negen uur zouden opwachten
waar dit pad op de grote weg
uitkomt."
„En hoe ver zeg je, dat het
naar Jim Lane's huis is. over de
weg en langs het Oude Pad?"
vroeg de eerste stem.
(Wordt vervolgd)
