Nieuw
België niet in de betalings-unie
500-jarige Kalverstraat maakt
onze historie weer springlevend
Poolse gezant in Den Haag
bij auto-ongeluk gedood
Zevende lustrum van de LT.B.
EDITIES VOOR ALKMAAR, HOORN, DEN HELDER, SCHAGEN
Belgische Bruin
kan't niet trekken
Nieuw Guinea
Gevraagd crediet van 10 milliard
kan niet worden verstrekt
Plan Schuman
in Franse parlement
Britse oppositie
lijdt nederlaag
Negerbisschop
in ons land
Koffiebon geldig
tot 18 Juni
Van Dam tot Damstad
Wie hoorde ooit
van Hendrick Vort?
Vlag van Damstad
geruild voor hemd
Feest van Beloften
Scheepsberichten
J
Huurwet 27 Juni
in behandeling
Nog buiig weer
J
Abonnementsprijs f 4.50 per kwartaal, 1.50
per mnd., exclusief incasso. Advertentie-tarief:
per editie 16 ct. per m.rr»., minimum f 2.50;
in alle edities 26 ct. per m.m., minimum f 4.
familieberichten 20 ct., resp. 30 ct. per m.m.
Bij contract belangrijke korting. Directeur;
E. M. Stumpel. Hoofdredacteur: H. N. Smits.
Bankrelaties: Noorderbank; Nederl. Credietbank
HET FE!7
Buiten God is 't nergens
veilig(Vondel)
A
s
H
AN HEDEN
Pagina 1
Donderdag 15 Juni 1950 46e Jaargang No. 11889
Kantoren: HOORN, Draafsingel 59, teL 4243, Grote Noord 77. teL 4362 K 2290: ALKMAAR. Ritsevoort 56. teL 2046, (2 lijnen), K 2200: DEN HELDER. Keizerstraat 89, teL 2800 K 2230; SCHAGEN. Molenstraat 52, teL 459 K 2240
TWEE UITINGEN over Nieuw-
Guinea zijn in de afgelopen week
opmerkelijk geweest: die van pre
sident Soekarno en het debat over
deze zaak in het Australische ho-
gerhuis. De president der V.S.I.
heeft zich andermaal uitgesproken
vóór aanhechting van Nieuw-Gui-
nea bij de Indonesische Republiek.
Australië blijkt daar vlakweg te
gen.
Soekarno sprak tot een grote me
nigte, die tevoren door de premier
van India, Pandit Nehru was toe
gesproken. Nehru had daarin aan
gespoord, de Nederlanders niet te
haten en deed blijken, dat een goe
de samenwerking tussen Indonesië
en Nederland hem in het belang
scheen van Indonesië, zo niet van
een gebied in Z.O. Azië, wellicht
groter dan alleen Indonesië. En om
als het ware door een daad nog
eens te onderstrepen dat banden
tussen Oost en West heilzaam zijn
en de Oosterse nationale waardig
heid niet te kort doen, begaf hij
zich van Soekarno's paleis uit naar
de Britse ambassade in Djakarta,
om er de verjaardag van Koning
George van Engeland te vieren en
er een dronk uit te brengen op het
welzijn van Zijn Majesteit. Tegen
de achtergrond van deze feiten is
Soekarno's uiting misschien nog
opvallender. Zelfs zou men zich af
kunnen vragen, of de president zich
met zoveel nadruk tot de openbaar
heid wendt, omdat hij meent op dit
punt in de diplomatieke besloten
heid terrein te verliezen. Werd hier
voor de menigte, die op het Mer-
dekaplein verzameld was, soms een
soort openbaar debat gevoerd tus
sen Nehru en Soekarno? Had niet
Nehru gewezen op de grote moeilijk
heden voor elke nieuwe staat, om
zijn eigen begin en weg te vinden
en had hij daarom niet aangeraden,
zich vooralsnog niet te bemoeien
met zaken van anderen? Onmid
dellijk daarop kwam Soekarno's
hernieuwde uiting over Nieuw-Gui-
nea hoewel toch de gemengde com
missie van Indonesiërs en Neder
landers, die over dit vraagstuk rap
port moet uitbrengen aan de geza
menlijke ministersconferentie, met
haar werk nog niet gereed is.
In het Australische Lagerhuis
gaf men zowel van regeringszijde
als van de kant der oppositie onom
wonden te kennen, dat men de V.
S I, niet als buren op Westelijk
Nieuw Guinea wenste. De regering
doelde daarmede zonder het met
zoveel woorden te noemen op de
politiek van een blank Australië:
geen gekleurde volken in Australië
dus. Zij herinnerde er aan, wederom
in algemene en vage termen, dat zij
geen Japanners op O.-Nieuw-Gui-
nea wil toelaten en dus geen Indo
nesische heersers op de westelijke
helft van dit gebied zou wensen.
Dit punt is nogal pijnlijk voor een
land als Australië, dat vele betrek
kingen met niet-blanke volken in
Zuid-Oost-Azië heeft, maar het is
een zeer principiëel punt van Aus-
tralië's beleid, waarover regering
en oppositie het eens zijn. Men is
in het Australische Lagerhuis zelfs
zo ver gegaan, dat er de stelling is
verkondigd, dat de toekomst van
het huidige Nederlandse Nieuw-
Guinea niet uitsluitend als 'n zaak
tussen Nederland en Indonesië kan
worden beschouwd, maar dat ook
Australië er bij betrokken is en er
in zou moeten worden gekend.
Waarop die stelling rechtens steunt,
is overigens niet duidelijk gemaakt.
Het komt helaas wel meer voor in
de internationale samenleving, dat
standpunten worden verdedigd, in
genomen en gehandhaafd, waar
voor het internationale recht geen
grondslag biedt.
Hoe zeep men ook moet streven
naar beter en nauwer internatio
nale samenwerking, een teveel aan
inmenging kan daarin nooit een
voordeel zijn. Een internationale
rechtsgemeenschap wordt bepaald
niet bevorderd, door het recht ge
weld aan te doen ten bate van een
machtspolitiek.
De meest opvallende uitlating
was wel die van Evatt, nu een der
leiders van de oppositie, tot voor
kort Australië's minister van bui
tenlandse zaken. Hij zou graag
zien, dat Nederland afstand deed
van zijn souvereine rechten op
West-Nieuw Guinea; dat dit ge
bied dan onder toezicht kwam van
de Beheerschapsraad der UNO,
waarna Australië ook die helft van
het grote eiland wellicht zou kun
nen „verkrijgen". De vrijmoedig
heid en openhartigheid van deze
taal zijn beslist groter dan de tact
en de onbaatzuchtigheid, want die
klonken in die woorden niet be
paald sterk door. Nederland heeft
eenmaal moeten dienen, om het ge
taande aanzien van de Veiligheids
raad weer wat op te fleuren, maar
dat heeft niet kunnen verhinderen,
dat de UNO thans machtelozer dan
ooit temeer ligt, innerlijk ver
scheurd door de verschillen tussen
Moskou en het Westen, die juist om
een Aziatisch probleem China
een triest hoogtepunt hebben
bereikt. Indien de heer Evatt thans
toch weer de UNO in het geding
brengt, alsof er met deze organisa
tie gee^ vuiltje aan de lucht is,
aan blijkt duidelijk, dat hij zich van
dit instrument wil bedienen om
Australië iets te doen „verkrijgen",
wat dit land naar zijn opvatting
®r2,a£. moet willen hebben.
Er is geen reden, nu special en
uitvoerig stelling te gaan nemen in
bet Nieuw-Guinea-dispuut. De re
gering heeft nog zeer onlangs haar
opvatting daarover met grote dui
delijkheid verkondigd. Zij meent,
dat West-Nieuw-Guinea Nederlands
moet blijven en wij menen dat met
®r- Het behoort in geen enkel op
zicht tot Indonesië, maar tot Mi-
BRUSSEL, 14 Juni. Hei1 Belgische kabinet heeft gisteravond
eenparig de voorwaarden, die door de O.E.E.S. gesteld zijn voor
België's deelneming aan de voorgestelde Europese betalings
unie, als onaanvaardbaar voor zover het België betreft ver
worpen. De Belgische minister van buitenlandse zaken, Paul
van Zeeland, zal morgen naar Parijs gaan om de O.E.E.S. op.de
hoogte te stellen van België's weigering.
In gewoonlijk welingelichte
kringen in de Belgische hoofdstad
wordt medegedeeld, dat er in het
kader van de voorgestelde Euro
pese betalingsunie op België een
beroep zou worden gedaan om
nieuwe credieten aan het buiten
land te verstrekken tot een be
drag van 10 milliard francs. Bel
gië's economische middelen, zo
verklaart men, zijn ten enenmale
ontoereikend om zodanige credie
ten te verstrekken en de regering
is dan ook niet bereid zich hiertoe
te verbinden.
Het verloop der voorbereidende
onderhandelingen voor de confe
rentie, waar de oprichting van een
Europese betalingsunie zal worden
besproken, is een ontgoocheling
SOCIALISTEN STEUNEN
LABOUR
PARIJS, 14 Juni (Reuter).
De Franse socialistische partij
heeft Woensdag in een communi
qué verklaard, dat zij zich nooit
zou verenigen met een Europese
politiek, die zou zijn gericht tegen
Engeland.
Het Franse partijbestuur be
treurt de haast, die de Franse
regering bij haar onderhandelin
gen met de Engelse regering
heeft gemeend te moeten maken.
Het bestuur is van mening, dat
deze methode er mede voor ver
antwoordelijk is, dat Engeland
niet aan de conferentie over het
plan-Schuman kan deelnemen.
De commissie van buitenlandse
zaken van de Franse Nationale
Vergadering heeft Woensdag in
een resolutie de regering om een
openbaar debat over het plan-
Schuman gevraagd „voordat een
definitief besluit zal worden ge
nomen".
De resolutie, die door een socia
listisch lid was ingediend, werd
werd met 40 tegen 2 stemmen
aanvaard.
„Niets beter tegen de hete
zonnestralen dan een strooien
hoed", dacht Jack Pedley, post
bode in het Engelse plaatsje
Luton, en hij liet zijn uniform
petje thuis aan de kapstok han
gen. Nu loopt hij tevreden
onder het veertien jaar oude
strooien dakje de brieven rond
te brengen.
kronesië. Het tot bloei brengen van
dit gebied vergt krachten, die de
jonge staat Indonesië om voor de
hand liggende redenen niet kan op
brengen. Niet alle argumenten
voor het Nederlandse regerings
standpunt zijn hiermede uitgeput,
maar met deze beide moge thans
worden volstaan, omdat het als
gezegd niet nodig lijkt, nu diep
op deze zaak in te gaan.
Wel schijnt het van belang, aan
dacht te vragen voor uitingen als
de twee hiervoor gesignaleerde, die
er wellicht van uit gaan, dat het
de regering geen ernst zou zijn bij
het bepalen van haar standpunt.
Dat zou een noodlottig misverstand
zijn, dat als het mocht bestaan
spoedig dient te verdwijnen.
geweest voor België. Men legt er
de nadruk op, dat België zich van
meet af aan een overtuigd voor
stander van deze betalingsunie
heeft getoond.
Zijn economie heeft te veel ge
leden onder de beperkingen van
het deviezenverkeer dan dat het
niet geneigd zou zijn het zijne bij
te dragen tot het herstel van de
economie in West-Europa. De aan
zienlijke credieten, die België
reeds aan het buitenland heeft
verleend, stellen het echter niet
in staat nogmaals credieten tot
een exhorbitant hoog bedrag toe
te staan.
BENZINEPRIJS WORDT
NIET VERLAAGD
Het Engelse Lagerhuis heeft
een conservatieve motie tot het
ongedaan maken van de door de
regering ingevoerde verhoging
van de benzineprijs met ninepence
per 4V2 liter met 302 tegen 288
stemmen verworpen.
Dit was de twaalfde aanval der
conservatieven sinds het nieuwe
parlement op 6 Maart bijeen
kwam. De liberalen stemden aan
de zijde van de oppositie.
Woensdag is de oudste Afrikaan
se negerbisschop mgr. J. Kiwanu-
ka, Apostolisch Vicaris van Masa-
ka in Oeganda, te Eindhoven ge
arriveerd. Mgr. Kiwanuka is via
Zwitserland, waar hij enige dagen
heeft vertoefd, uit Rome gekomen.
Hij maakte deel uit van de grote
Afrikaanse bedevaart, die einde
Mei naar de Eeuwige Stad was ge
komen voor het Jubileumbezoek
ter gelegenheid van het H. Jaar.
Voordat hij zich bij de bede
vaart had aangesloten, was mgr.
Kiwanuka reeds in Amerika ge
weest, waar hem een enthousias
te ontvangst ten deel was geval
len. Hij had zich naar Amerika
begeven om geld in te zamelen
voor de oprichting van een semi
narie in zijn Apostolisch Vicariaat
voor de opleiding van de inlandse
clerus.
Mgr. Kiwanuka, die deel uit
maakt van de Congregatie van de
Witte Paters, is doctor in het Ker
kelijk Recht. Hij werd in 1939
door Pius XII tot bisschop gewijd.
De Afrikaanse prelaat zal enige
dagen in Nederland verblijven,
gedurende welke hij bezoeken zal
afleggen bij Kardinaal De Jong;
aartsbisschop van Utrecht en bij
de andere leden van het Neder
lands Episcopaat. Ook zal hij Ne
derlandse seminaries bezoeken
om op de hoogte te komen met de
methodes, die hier in Nederland
worden gevolgd.
De op 1 Juni j.l. aangewezen
koffiebon 464 algemeen moet
uiterlijk op 17 Juni bij de detail
list worden ingeleverd. De vol
gende koffiebon zal op 13 Juli
1950 worden aangewezen.
De grootste helicopter ter wereld, het „Cierva-luchtpaard is
Dinsdagmiddag in de nabijheid van Southampton neergestort,
de drie inzittenden kwamen hierbij om het leven. Deze foto
toont u de uitgebrande helicopter bedekt met schuim van de
schuimblusapparaten bij een boerderij in de omgeving van
Southampton.
De Poolse gezant te Den Haag,
de heer K. Pruszinsky, is Dinsdag
morgen te Rijnern, 120 km. ten
noord-oosten van Dusseldorp met
zijn auto op een Duitse vrachtwa
gen gereden en onmiddellijk ge
dood. Zijn metgezel, prof Swars-
zynski uit Lodz, werd ernstig ge
wond naar het ziekenhuis ge
bracht.
Volgens het hoofd van de poli
tie te Hamm, in welk district het
ongeluk gebeurde, wordt op de
plaats van het ongeluk het ver
keer in beide richtingen over een
weghelft geleid omdat de andere
(Van onze verslaggever)
DAMSTAD. Reeds had de klok tien. Nog een korte wijle en
de klaroenen xouden klinken voor meester Aernout d'Ailly,
burgemeester t'Amstelredamme, die zijn mandaat over de
„kleine steentjes", waarop de Damstad is verrezen, voor een
maand zou overdragen aan Ben Groeneveld, hoogste gezags
drager in de enge veste, die de 500-jarige Kalverstraat op de
aloude Dam heeft gesticht.
Nog 'n half uur. Maar wie zich
door de menigte buiten de ge
perst-strooien vestingmuren had
gewrongen en bij de stadswacht
zijn paspoort had getoond, kon
licht de indruk krijgen, dat de
voltooiing van Damstad nog wel
'n halve week op zich zou laten
wachten. Daar werd nog gezaagd,
getimmerd en geverfd. Uit grote
metalen roepers donderde 'n stem,
dat de benzinekarren de vesting
dienden te verlaten. En zagen we
niet nog menig manhafte rakker
verstolen zuigen aan 'n cigaretje
Maar ha, daar ging 't gebeuren.
Uit de Kalverstraat dreunde het
geluid van de tamboers en pijpers
van de Amsterdamse Politiekapel
op. Herauten te paard, hun felle
kleuren boven de saamgedrongen
Amsterdammers, leidden de korte
stoet onder een sneeuwbui van
confetti naar de Zuiderpoort. Daar
wachtte Ben Groeneveld, in zwart
fluweel en witte kant, rijzig en
voornaam. Daar wachtten de le
den van de Damstadse vroed
schap, de schout en de schepenen.
Daar wachtten ook de honderden
Amsterdammers van de twintig
ste eeuw en ocharm! wat
zagen zij er in hun colbertjes
schamel uit, vergeleken met de
in warmkleurig fluweel gestoken
poorters van de oude stad.
Was het een wonder, dat juist
toen mr. d'Ailly de Damstede-
lingen ging toespreken, de beide
microfoons het vertikten? Maar
Amsterdam's burgemeester deed
zijn best en hoewel hij er merk
baar rood in 't gezicht van werd,
was zijn: „Leve de Kalverstraat,
leve Amsterdam" hoorbaar over
het hele vestingplein.
Mr. IJsselstein, voorzitter van
het comité Kalverstraat, durfde
het wel aan, de leiding van Dam
stad op burgemeester Groeneveld's
schouders te leggen. En naast de
propagandistische waarde. die
Damstad voor de jarige straat zal
hebben, verwachtte hij ook voor
de Kankerbestrijding, die mee
deelt in de opbrengst van deze
unieke stunt, 'n groot batig saldo.
Burgemeester Groeneveld dank
te zijn collega in uitgemeten zin
nen en bood hem 't „Eereborgher-
schap" van Damstad aan. En toen
dat allemaal in volstrekte deftig
heid was geschied, staken de he
rauten de trompet. Toen bulderde
het geschut van de muren en
juichte het stadsvolk op 't plein.
Een pipercub snorde als een bru
tale muskiet over het stedeke om
het op de filmband vast te leggen.
Nadat in het raadszaaltje
tweehoog achter de champagne
geheven was op het welslagen
van de jonge Oude Stad, namen
de autoriteiten van de beide zo
verschillende eeuwen een kijkje
bij de pottenbakker, de kantklos-
sters en bij Bram, de marktkoop
man. Uithangborden heeft Dam
stad te kust en te keur. Wat zou
u denken van: „d'Hollantse Dam
per", „Het Samos Vat", en het
mooist van al: „Van Karos tot
Ford Sierbrul Cragtwagen
Hendrick Vort, halfjaarlijkse bo
dedienst op Nowgorod
Damstad staat er en heeft de
poorten geopend. Zouden we het
ver mis hebben, wanneer we ver
moeden, dat de veste binnen en
kele dagen voor de stormloop van
binnen en buiten de hoofdstad zal
moeten capituleren?
TOT DE VELE PLANNEN, die
door de oorlog werden overrom
peld, behoorde een groot plan
voor de luisterrijke viering van
het zilveren bestaansfeest van
de L.T.B., de katholieke land
en tuinbouwbond in het Bisdom
Haarlem, die juist enige jaren
voor het uitbreken van de we
reldbrand ook vele bloembol
lenkwekers onder zijn vanen
had georganiseerd.
Door de oorlog kwam er niets
van. De feestcommissie was al
druk aan het werk, half Juni
1940 zou het tijdstip van het ju
bileum aangebroken zijn, maar
10 Mei 1940 vlakte alles uit.
In de vijf jaren die volgden,
dook de L.T.B., al kort na diver
se bezettingsmaatregelen, onder.
De Landstand kreeg geen vat op
de katholieke boeren, tuinders
en kwekers. Hadden de leiders
van deze organisatie een duur
apparaat zonder leden, de L.T.B
bleef clandestien en ondergronds
de band bewaren: leden, zónder
een organisatie.
Maar na de bevrijding kwam
de L.T.B. weer spoedig spring
levend voor de dag. Na korte
tijd met méér leden dan ooit.
Meer dan dertien duizend.
De L.T.B. gaat zijn zevende
lustrum, de dag, waarop 35
jaar geleden deze Bond werd
opgericht, herdenken. Niet met
véél uiterlijke luister, maar met
een buitengewone vergadering
van het Hoofdbestuur, na een
solemnele H Mis uit dankbaar
heid, en in deze bijeenkomst zal
't Jubileumcomité het geschenk
aanbieden, dat uit een flink be
drag aan geld zal bestaan.
Een bewijs, dat de L.T.B. leeft
in de katholieke boerenstand
van het Haarlemse Diocees.
In zijn soms bewogen bestaan
heeft de L.T.B. uiteraard ook
zijn ups and downs gekend. Het
is goed, vandaag eens op het
verleden terug te zien en hulde
en dank te brengen aan de lei
ders van vroeger.
Dat gebeurde hedenmorgen in
het restaurant Brinkman aan de
Grote Markt te Haarlem, in de
'buitengewone vergadering van
het Hoofdbestuur, waartoe de
voorzitters van de L.T.B.-krin
gen en een aantal gasten waren
uitgenodigd.
In deze vergadering sprak de
algemeen voorzitter van de L.
T. B, de heer G. W. Kampschöer,
een rede uit. Na een gezamen
lijke maaltijd en gelegenheid tot
gelukwensen, zou de film „Boe-
rencrediet" van de Centrale
Coöp. Boerenleenbank worden
vertoond; op een en ander zul
len wij morgen terug komen.
TSJECHISCHE BISSCHOPPEN
HOUDEN STAND
PRAAG, 14 Juni (Reuter)
De raad van bisschoppen van
Tsjechó-Slowakije heeft gewei
gerd de vredesresolutie van
Stockholm te ondertekenen, al
dus meldt „Lidova Demokracie'
het orgaan van de Rooms-Katho-
lieke Volkspartij. Men gelooft,
dat de Rooms-Katholieke Bis
schoppen de enige hooggeplaat
ste geestelijken in Tsjecho-Slo-
wakije zijn. die de eed van
trouw aan de staat en het re
giem nog niet hebben afgelegd.
helft in reparatie is. De gezant, die
zelf aan het stuur zat, zou aan het
einde van het weggedeelte een an
dere auto hebben willen passeren.
De auto zou toen zijn aangereden
door een vrachtwagen, die uit een
zijweg kwam. De auto van de ge
zant werd enkele meters meege
sleurd en geheel vernield.
De heer Pruszinsky was, volgens
het West-Duitse persbureau, op
weg naar Den Haag.
Geboren in 1907 en na zijn stu
dies in de rechtswetenschappen
aan de Universiteit van Krakau,
werd de heer Pruszinsky journa
list. Gedurende de Spaanse bur
geroorlog was hij oorlogscorres
pondent.
In 1940 voegde hij zich bij het
in Frankrijk gevormde Poolse le
ger. In 1940 nam hij als korporaal
deel aan de expeditie naar Nar
vik. Het jaar daarop werd hii at
taché aan de Poolse ambassade te
Moskou, doch in 1944 behoorde hij
tot de invasietroepen in Frankrijk
waarbij hij werd gedecoreerd. Op
14 Augustus 1948 kwam de heer
Pruszinsky als Poolse gezant te
Den Haag.
Grote consternatie in
de oude vesting
Groot was gisteravond de op
getogenheid van de brave poor
ters van Damstad, toen Naatje
van de Dam na een ballingschap
van 36 jaar op haar voetstuk
terugkeerde.
Groot was echter de ontzetting,
toen tegen het middernachtelijk
uur bleek, dat het meest verheven
sieraad van de stad, de stadsvlag,
van het bastion was verdwenen,
terwijl ervoor in de plaats een
hemd was neergehangen.
De diefstal moet zijn geschied,
toen de burgemeester juist een
persvertegenwoordiger uit het
nabijgelegen Amsterdam te woord
stond.
De burgemeester, nauwelijks
bekomen van de onheilsboodschap,
kon niet anders verklaren dan:
„Helaas, het is maar al te waar.
De vlag is heen". Maar toornig
vervolgde hij: „Morgen zal de
verantwoordelijke vaandelwacht,
die wel te diep in de roemer zal
hebben gekeken, in het blok
worden geslagen".
Inmiddels hebben de daders in
een vertrouwelijk interview aan
de pers verklaard, dat zij slechts
de aandacht van het gemeentebe
stuur hebben willen vestigen op
de noodzaak van een effectieve
bewaking van de stad en op de
eerbied, die aan de stadsvlag moet
worden betoond, door deze des
avonds niet alleen te strijken,
doch geheel binnen te halen.
HET FEEST van het Allerhel
ligst Hart van Jezus, dat morgen
wordt gevierd, bijna honderd
jaar geleden is het voor heel de
Kerk voorgeschreven is een
feest van beloften. Ditmaal valt
er sterker de na-'ruk op in dit
Heilig Jaar, een jaar vol belof
ten.
Christus heeft aan de Heilige
Margaretha Alacoque Zijn be
loften gegeven, aan wie Zijn
Heilig Hart bijzonder zouden
vereren, op de eerste Vrijdagen,
op het feest van het Allerhei
ligst Hart en eigenlijk geregeld
heel hun leven.
Wie kent niet „de grote be
lofte", de genade der eindvol
harding voor allen, die negen
maanden achtereen de Eerste
Vrijdag vieren? Allen die Zijn
Allerheiligst Hart bijzonder be
minnen, beloofde Jezus alle ge
naden, die zij in hun levensstaat
nodig hebben; vrede aan de ge
zinnen en troost voor allen die
in moeilijkheden zijn Overvloe-
dige zegen over al hun onderne
mingen, barmhartigheid voor de
zondaars, vurigheid voor de
lauwen, zegen voor alle wonin
gen, waar de afbeelding van het
H. Hart zal geplaatst en vereerd
worden.
Een feest van beloften in een
jaar vol beloften, het Heilig
Jaar. Vraagt Z. H. de Paus.
die bij de aanvaarding van Zijn
Pontificaat in 1939 de toewij
ding van heel het menselijk ge
slacht aan het Goddelijk Hart
plechtig vernieuwde in dit
jaar niet bijzonder ons gebed,
boete en levensverbetering? Om
rechtvaardigheid en liefde in
staat en maatschappij, om so
ciale vrede?
Wat .is de vervulling van deze
wensen anders dan de vervul-
l;ng der beloften van het Heilig
Hart? Het feest van morgen
mag dus bijzonder de aandacht,
verering, toewijding, liefde en
overgave hebben, nu het zo rijk
aan hoop en vertrouwen aansluit
bij hetPauselijk program van
dit jaar!
Maar meer nog: donker vaak
ziin opnieuw de dagen, als in de
tijd van Paus Leo XIII, die voor
het Allerheiligst Hart „de red
ding van de mensen (deed) af
bidden en verwachten".
En Pius XI zag het Goddelijk
Hart als „een teken vol belofte"
en de godsvrucht tot dit H. Hart
noemde Hij „het kort begrm
van de gehele godsdienst". De
toewijding aan het Allerheiligst
Hart, met woord en met dèèd,
moge morgen, in dit Heilig Jaar.
biizonder een daad van bezin
ning zijn, om de redding te ver
hopen van heel het mensen-ge
slacht in nood.
General A. W. Greely, Dja
karta-Rotterdam, passeer
de 13 Juni Gibraltar.
Grote Beer, Djakarta-Rot
terdam, passeerde 13 Juni
Pantellaria.
General J. H. Mcrae. Dja
karta-Rotterdam, 13 Juni
in Rode Zee bij St. John
Seil.
Sibajak (convooi met Kota
Inten), Djakarta-Rotter
dam, 13 Juni 170 km Z.O.
Ceylon.
Willem Buys. Djakarta-Rot
terdam, 13 Juni 150 km
N.W. Sabang.
De Tweede Kamer heeft gister
middag, overeenkomstig het voor
stel van de voorzitter, besloten in
de vergadering van 27 Juni a.s.
een aanvang te maken met de
behandeling van de Huurwet.
SUKARNO WIL ALLEEN
WEST NIEUW GUINEA
Sukarno, die Dinsdag met Pandil
Nehroe een bezoek bracht aan Bali,
heeft op het vliegveld van Sura-
baja de pers geantwoord op de
vraag, waarom hij geen aanspraken
laat gelden op geheel Nieuw Gui
nea. Sukarno antwoordde, dat dit
niet wordt gedaan omdat Oostelijk
Nieuw Guinea Australisch is. „Wij
willen uitsluitend Nederlands
Nieuw Guinea bij Indonesië voeger
en wel voor 1 Januari van het vol
gend jaar".
In antwoord op een desbetreffen
de vraag zei de president nog, da
het onderzoek naar de gedragingci
van Sultan Hamid voltooid is. He'
wachten is op de berechting.
(Van onze weerkundige medewerker)
Na een langdurige periode van droog weer, is er gisteren
voor het eerst weer in bijna het gehele land neerslag gevallen.
Dit werd veroorzaakt door een koudefront, dat over ons land
trok en waarom vrij veel buien voorkwamen. Toch was de hoe
veelheid neerslag nog vrij gering. Zo meldden de stations Den
Helder en Leeuwarden 2, Twente 4 en Eelde 0.3 mm. Alleen in
Beek heeft het gisteren overdag niet geregend. Door de vrij
krachtige wind deed het weer niet erg prettig aan, maar toch
liep de temperatuur plaatselijk nog op tot over de 20 graden,
zoals te Beek en Eindhoven. In het Noorden echter was het
koeler en te Den Helder reikte het kwik dan ook niet hoger
dan 16 graden.
Een goede verwachting te geven voor de komende dagen is
op het ogenblik erg moeilijk, daar de weersituatie vrij onzeker
is. Het ziet er wel naar uit, dat het weer een wisselend karakter
zal blijven houden, met af en toe buien. Tevens zal de wind
daarbij vrij krachtig blijven.