Nieuw België niet in de betalings-unie 500-jarige Kalverstraat maakt onze historie weer springlevend Poolse gezant in Den Haag bij auto-ongeluk gedood Zevende lustrum van de LT.B. EDITIES VOOR ALKMAAR, HOORN, DEN HELDER, SCHAGEN Belgische Bruin kan't niet trekken Nieuw Guinea Gevraagd crediet van 10 milliard kan niet worden verstrekt Plan Schuman in Franse parlement Britse oppositie lijdt nederlaag Negerbisschop in ons land Koffiebon geldig tot 18 Juni Van Dam tot Damstad Wie hoorde ooit van Hendrick Vort? Vlag van Damstad geruild voor hemd Feest van Beloften Scheepsberichten J Huurwet 27 Juni in behandeling Nog buiig weer J Abonnementsprijs f 4.50 per kwartaal, 1.50 per mnd., exclusief incasso. Advertentie-tarief: per editie 16 ct. per m.rr»., minimum f 2.50; in alle edities 26 ct. per m.m., minimum f 4. familieberichten 20 ct., resp. 30 ct. per m.m. Bij contract belangrijke korting. Directeur; E. M. Stumpel. Hoofdredacteur: H. N. Smits. Bankrelaties: Noorderbank; Nederl. Credietbank HET FE!7 Buiten God is 't nergens veilig(Vondel) A s H AN HEDEN Pagina 1 Donderdag 15 Juni 1950 46e Jaargang No. 11889 Kantoren: HOORN, Draafsingel 59, teL 4243, Grote Noord 77. teL 4362 K 2290: ALKMAAR. Ritsevoort 56. teL 2046, (2 lijnen), K 2200: DEN HELDER. Keizerstraat 89, teL 2800 K 2230; SCHAGEN. Molenstraat 52, teL 459 K 2240 TWEE UITINGEN over Nieuw- Guinea zijn in de afgelopen week opmerkelijk geweest: die van pre sident Soekarno en het debat over deze zaak in het Australische ho- gerhuis. De president der V.S.I. heeft zich andermaal uitgesproken vóór aanhechting van Nieuw-Gui- nea bij de Indonesische Republiek. Australië blijkt daar vlakweg te gen. Soekarno sprak tot een grote me nigte, die tevoren door de premier van India, Pandit Nehru was toe gesproken. Nehru had daarin aan gespoord, de Nederlanders niet te haten en deed blijken, dat een goe de samenwerking tussen Indonesië en Nederland hem in het belang scheen van Indonesië, zo niet van een gebied in Z.O. Azië, wellicht groter dan alleen Indonesië. En om als het ware door een daad nog eens te onderstrepen dat banden tussen Oost en West heilzaam zijn en de Oosterse nationale waardig heid niet te kort doen, begaf hij zich van Soekarno's paleis uit naar de Britse ambassade in Djakarta, om er de verjaardag van Koning George van Engeland te vieren en er een dronk uit te brengen op het welzijn van Zijn Majesteit. Tegen de achtergrond van deze feiten is Soekarno's uiting misschien nog opvallender. Zelfs zou men zich af kunnen vragen, of de president zich met zoveel nadruk tot de openbaar heid wendt, omdat hij meent op dit punt in de diplomatieke besloten heid terrein te verliezen. Werd hier voor de menigte, die op het Mer- dekaplein verzameld was, soms een soort openbaar debat gevoerd tus sen Nehru en Soekarno? Had niet Nehru gewezen op de grote moeilijk heden voor elke nieuwe staat, om zijn eigen begin en weg te vinden en had hij daarom niet aangeraden, zich vooralsnog niet te bemoeien met zaken van anderen? Onmid dellijk daarop kwam Soekarno's hernieuwde uiting over Nieuw-Gui- nea hoewel toch de gemengde com missie van Indonesiërs en Neder landers, die over dit vraagstuk rap port moet uitbrengen aan de geza menlijke ministersconferentie, met haar werk nog niet gereed is. In het Australische Lagerhuis gaf men zowel van regeringszijde als van de kant der oppositie onom wonden te kennen, dat men de V. S I, niet als buren op Westelijk Nieuw Guinea wenste. De regering doelde daarmede zonder het met zoveel woorden te noemen op de politiek van een blank Australië: geen gekleurde volken in Australië dus. Zij herinnerde er aan, wederom in algemene en vage termen, dat zij geen Japanners op O.-Nieuw-Gui- nea wil toelaten en dus geen Indo nesische heersers op de westelijke helft van dit gebied zou wensen. Dit punt is nogal pijnlijk voor een land als Australië, dat vele betrek kingen met niet-blanke volken in Zuid-Oost-Azië heeft, maar het is een zeer principiëel punt van Aus- tralië's beleid, waarover regering en oppositie het eens zijn. Men is in het Australische Lagerhuis zelfs zo ver gegaan, dat er de stelling is verkondigd, dat de toekomst van het huidige Nederlandse Nieuw- Guinea niet uitsluitend als 'n zaak tussen Nederland en Indonesië kan worden beschouwd, maar dat ook Australië er bij betrokken is en er in zou moeten worden gekend. Waarop die stelling rechtens steunt, is overigens niet duidelijk gemaakt. Het komt helaas wel meer voor in de internationale samenleving, dat standpunten worden verdedigd, in genomen en gehandhaafd, waar voor het internationale recht geen grondslag biedt. Hoe zeep men ook moet streven naar beter en nauwer internatio nale samenwerking, een teveel aan inmenging kan daarin nooit een voordeel zijn. Een internationale rechtsgemeenschap wordt bepaald niet bevorderd, door het recht ge weld aan te doen ten bate van een machtspolitiek. De meest opvallende uitlating was wel die van Evatt, nu een der leiders van de oppositie, tot voor kort Australië's minister van bui tenlandse zaken. Hij zou graag zien, dat Nederland afstand deed van zijn souvereine rechten op West-Nieuw Guinea; dat dit ge bied dan onder toezicht kwam van de Beheerschapsraad der UNO, waarna Australië ook die helft van het grote eiland wellicht zou kun nen „verkrijgen". De vrijmoedig heid en openhartigheid van deze taal zijn beslist groter dan de tact en de onbaatzuchtigheid, want die klonken in die woorden niet be paald sterk door. Nederland heeft eenmaal moeten dienen, om het ge taande aanzien van de Veiligheids raad weer wat op te fleuren, maar dat heeft niet kunnen verhinderen, dat de UNO thans machtelozer dan ooit temeer ligt, innerlijk ver scheurd door de verschillen tussen Moskou en het Westen, die juist om een Aziatisch probleem China een triest hoogtepunt hebben bereikt. Indien de heer Evatt thans toch weer de UNO in het geding brengt, alsof er met deze organisa tie gee^ vuiltje aan de lucht is, aan blijkt duidelijk, dat hij zich van dit instrument wil bedienen om Australië iets te doen „verkrijgen", wat dit land naar zijn opvatting ®r2,a£. moet willen hebben. Er is geen reden, nu special en uitvoerig stelling te gaan nemen in bet Nieuw-Guinea-dispuut. De re gering heeft nog zeer onlangs haar opvatting daarover met grote dui delijkheid verkondigd. Zij meent, dat West-Nieuw-Guinea Nederlands moet blijven en wij menen dat met ®r- Het behoort in geen enkel op zicht tot Indonesië, maar tot Mi- BRUSSEL, 14 Juni. Hei1 Belgische kabinet heeft gisteravond eenparig de voorwaarden, die door de O.E.E.S. gesteld zijn voor België's deelneming aan de voorgestelde Europese betalings unie, als onaanvaardbaar voor zover het België betreft ver worpen. De Belgische minister van buitenlandse zaken, Paul van Zeeland, zal morgen naar Parijs gaan om de O.E.E.S. op.de hoogte te stellen van België's weigering. In gewoonlijk welingelichte kringen in de Belgische hoofdstad wordt medegedeeld, dat er in het kader van de voorgestelde Euro pese betalingsunie op België een beroep zou worden gedaan om nieuwe credieten aan het buiten land te verstrekken tot een be drag van 10 milliard francs. Bel gië's economische middelen, zo verklaart men, zijn ten enenmale ontoereikend om zodanige credie ten te verstrekken en de regering is dan ook niet bereid zich hiertoe te verbinden. Het verloop der voorbereidende onderhandelingen voor de confe rentie, waar de oprichting van een Europese betalingsunie zal worden besproken, is een ontgoocheling SOCIALISTEN STEUNEN LABOUR PARIJS, 14 Juni (Reuter). De Franse socialistische partij heeft Woensdag in een communi qué verklaard, dat zij zich nooit zou verenigen met een Europese politiek, die zou zijn gericht tegen Engeland. Het Franse partijbestuur be treurt de haast, die de Franse regering bij haar onderhandelin gen met de Engelse regering heeft gemeend te moeten maken. Het bestuur is van mening, dat deze methode er mede voor ver antwoordelijk is, dat Engeland niet aan de conferentie over het plan-Schuman kan deelnemen. De commissie van buitenlandse zaken van de Franse Nationale Vergadering heeft Woensdag in een resolutie de regering om een openbaar debat over het plan- Schuman gevraagd „voordat een definitief besluit zal worden ge nomen". De resolutie, die door een socia listisch lid was ingediend, werd werd met 40 tegen 2 stemmen aanvaard. „Niets beter tegen de hete zonnestralen dan een strooien hoed", dacht Jack Pedley, post bode in het Engelse plaatsje Luton, en hij liet zijn uniform petje thuis aan de kapstok han gen. Nu loopt hij tevreden onder het veertien jaar oude strooien dakje de brieven rond te brengen. kronesië. Het tot bloei brengen van dit gebied vergt krachten, die de jonge staat Indonesië om voor de hand liggende redenen niet kan op brengen. Niet alle argumenten voor het Nederlandse regerings standpunt zijn hiermede uitgeput, maar met deze beide moge thans worden volstaan, omdat het als gezegd niet nodig lijkt, nu diep op deze zaak in te gaan. Wel schijnt het van belang, aan dacht te vragen voor uitingen als de twee hiervoor gesignaleerde, die er wellicht van uit gaan, dat het de regering geen ernst zou zijn bij het bepalen van haar standpunt. Dat zou een noodlottig misverstand zijn, dat als het mocht bestaan spoedig dient te verdwijnen. geweest voor België. Men legt er de nadruk op, dat België zich van meet af aan een overtuigd voor stander van deze betalingsunie heeft getoond. Zijn economie heeft te veel ge leden onder de beperkingen van het deviezenverkeer dan dat het niet geneigd zou zijn het zijne bij te dragen tot het herstel van de economie in West-Europa. De aan zienlijke credieten, die België reeds aan het buitenland heeft verleend, stellen het echter niet in staat nogmaals credieten tot een exhorbitant hoog bedrag toe te staan. BENZINEPRIJS WORDT NIET VERLAAGD Het Engelse Lagerhuis heeft een conservatieve motie tot het ongedaan maken van de door de regering ingevoerde verhoging van de benzineprijs met ninepence per 4V2 liter met 302 tegen 288 stemmen verworpen. Dit was de twaalfde aanval der conservatieven sinds het nieuwe parlement op 6 Maart bijeen kwam. De liberalen stemden aan de zijde van de oppositie. Woensdag is de oudste Afrikaan se negerbisschop mgr. J. Kiwanu- ka, Apostolisch Vicaris van Masa- ka in Oeganda, te Eindhoven ge arriveerd. Mgr. Kiwanuka is via Zwitserland, waar hij enige dagen heeft vertoefd, uit Rome gekomen. Hij maakte deel uit van de grote Afrikaanse bedevaart, die einde Mei naar de Eeuwige Stad was ge komen voor het Jubileumbezoek ter gelegenheid van het H. Jaar. Voordat hij zich bij de bede vaart had aangesloten, was mgr. Kiwanuka reeds in Amerika ge weest, waar hem een enthousias te ontvangst ten deel was geval len. Hij had zich naar Amerika begeven om geld in te zamelen voor de oprichting van een semi narie in zijn Apostolisch Vicariaat voor de opleiding van de inlandse clerus. Mgr. Kiwanuka, die deel uit maakt van de Congregatie van de Witte Paters, is doctor in het Ker kelijk Recht. Hij werd in 1939 door Pius XII tot bisschop gewijd. De Afrikaanse prelaat zal enige dagen in Nederland verblijven, gedurende welke hij bezoeken zal afleggen bij Kardinaal De Jong; aartsbisschop van Utrecht en bij de andere leden van het Neder lands Episcopaat. Ook zal hij Ne derlandse seminaries bezoeken om op de hoogte te komen met de methodes, die hier in Nederland worden gevolgd. De op 1 Juni j.l. aangewezen koffiebon 464 algemeen moet uiterlijk op 17 Juni bij de detail list worden ingeleverd. De vol gende koffiebon zal op 13 Juli 1950 worden aangewezen. De grootste helicopter ter wereld, het „Cierva-luchtpaard is Dinsdagmiddag in de nabijheid van Southampton neergestort, de drie inzittenden kwamen hierbij om het leven. Deze foto toont u de uitgebrande helicopter bedekt met schuim van de schuimblusapparaten bij een boerderij in de omgeving van Southampton. De Poolse gezant te Den Haag, de heer K. Pruszinsky, is Dinsdag morgen te Rijnern, 120 km. ten noord-oosten van Dusseldorp met zijn auto op een Duitse vrachtwa gen gereden en onmiddellijk ge dood. Zijn metgezel, prof Swars- zynski uit Lodz, werd ernstig ge wond naar het ziekenhuis ge bracht. Volgens het hoofd van de poli tie te Hamm, in welk district het ongeluk gebeurde, wordt op de plaats van het ongeluk het ver keer in beide richtingen over een weghelft geleid omdat de andere (Van onze verslaggever) DAMSTAD. Reeds had de klok tien. Nog een korte wijle en de klaroenen xouden klinken voor meester Aernout d'Ailly, burgemeester t'Amstelredamme, die zijn mandaat over de „kleine steentjes", waarop de Damstad is verrezen, voor een maand zou overdragen aan Ben Groeneveld, hoogste gezags drager in de enge veste, die de 500-jarige Kalverstraat op de aloude Dam heeft gesticht. Nog 'n half uur. Maar wie zich door de menigte buiten de ge perst-strooien vestingmuren had gewrongen en bij de stadswacht zijn paspoort had getoond, kon licht de indruk krijgen, dat de voltooiing van Damstad nog wel 'n halve week op zich zou laten wachten. Daar werd nog gezaagd, getimmerd en geverfd. Uit grote metalen roepers donderde 'n stem, dat de benzinekarren de vesting dienden te verlaten. En zagen we niet nog menig manhafte rakker verstolen zuigen aan 'n cigaretje Maar ha, daar ging 't gebeuren. Uit de Kalverstraat dreunde het geluid van de tamboers en pijpers van de Amsterdamse Politiekapel op. Herauten te paard, hun felle kleuren boven de saamgedrongen Amsterdammers, leidden de korte stoet onder een sneeuwbui van confetti naar de Zuiderpoort. Daar wachtte Ben Groeneveld, in zwart fluweel en witte kant, rijzig en voornaam. Daar wachtten de le den van de Damstadse vroed schap, de schout en de schepenen. Daar wachtten ook de honderden Amsterdammers van de twintig ste eeuw en ocharm! wat zagen zij er in hun colbertjes schamel uit, vergeleken met de in warmkleurig fluweel gestoken poorters van de oude stad. Was het een wonder, dat juist toen mr. d'Ailly de Damstede- lingen ging toespreken, de beide microfoons het vertikten? Maar Amsterdam's burgemeester deed zijn best en hoewel hij er merk baar rood in 't gezicht van werd, was zijn: „Leve de Kalverstraat, leve Amsterdam" hoorbaar over het hele vestingplein. Mr. IJsselstein, voorzitter van het comité Kalverstraat, durfde het wel aan, de leiding van Dam stad op burgemeester Groeneveld's schouders te leggen. En naast de propagandistische waarde. die Damstad voor de jarige straat zal hebben, verwachtte hij ook voor de Kankerbestrijding, die mee deelt in de opbrengst van deze unieke stunt, 'n groot batig saldo. Burgemeester Groeneveld dank te zijn collega in uitgemeten zin nen en bood hem 't „Eereborgher- schap" van Damstad aan. En toen dat allemaal in volstrekte deftig heid was geschied, staken de he rauten de trompet. Toen bulderde het geschut van de muren en juichte het stadsvolk op 't plein. Een pipercub snorde als een bru tale muskiet over het stedeke om het op de filmband vast te leggen. Nadat in het raadszaaltje tweehoog achter de champagne geheven was op het welslagen van de jonge Oude Stad, namen de autoriteiten van de beide zo verschillende eeuwen een kijkje bij de pottenbakker, de kantklos- sters en bij Bram, de marktkoop man. Uithangborden heeft Dam stad te kust en te keur. Wat zou u denken van: „d'Hollantse Dam per", „Het Samos Vat", en het mooist van al: „Van Karos tot Ford Sierbrul Cragtwagen Hendrick Vort, halfjaarlijkse bo dedienst op Nowgorod Damstad staat er en heeft de poorten geopend. Zouden we het ver mis hebben, wanneer we ver moeden, dat de veste binnen en kele dagen voor de stormloop van binnen en buiten de hoofdstad zal moeten capituleren? TOT DE VELE PLANNEN, die door de oorlog werden overrom peld, behoorde een groot plan voor de luisterrijke viering van het zilveren bestaansfeest van de L.T.B., de katholieke land en tuinbouwbond in het Bisdom Haarlem, die juist enige jaren voor het uitbreken van de we reldbrand ook vele bloembol lenkwekers onder zijn vanen had georganiseerd. Door de oorlog kwam er niets van. De feestcommissie was al druk aan het werk, half Juni 1940 zou het tijdstip van het ju bileum aangebroken zijn, maar 10 Mei 1940 vlakte alles uit. In de vijf jaren die volgden, dook de L.T.B., al kort na diver se bezettingsmaatregelen, onder. De Landstand kreeg geen vat op de katholieke boeren, tuinders en kwekers. Hadden de leiders van deze organisatie een duur apparaat zonder leden, de L.T.B bleef clandestien en ondergronds de band bewaren: leden, zónder een organisatie. Maar na de bevrijding kwam de L.T.B. weer spoedig spring levend voor de dag. Na korte tijd met méér leden dan ooit. Meer dan dertien duizend. De L.T.B. gaat zijn zevende lustrum, de dag, waarop 35 jaar geleden deze Bond werd opgericht, herdenken. Niet met véél uiterlijke luister, maar met een buitengewone vergadering van het Hoofdbestuur, na een solemnele H Mis uit dankbaar heid, en in deze bijeenkomst zal 't Jubileumcomité het geschenk aanbieden, dat uit een flink be drag aan geld zal bestaan. Een bewijs, dat de L.T.B. leeft in de katholieke boerenstand van het Haarlemse Diocees. In zijn soms bewogen bestaan heeft de L.T.B. uiteraard ook zijn ups and downs gekend. Het is goed, vandaag eens op het verleden terug te zien en hulde en dank te brengen aan de lei ders van vroeger. Dat gebeurde hedenmorgen in het restaurant Brinkman aan de Grote Markt te Haarlem, in de 'buitengewone vergadering van het Hoofdbestuur, waartoe de voorzitters van de L.T.B.-krin gen en een aantal gasten waren uitgenodigd. In deze vergadering sprak de algemeen voorzitter van de L. T. B, de heer G. W. Kampschöer, een rede uit. Na een gezamen lijke maaltijd en gelegenheid tot gelukwensen, zou de film „Boe- rencrediet" van de Centrale Coöp. Boerenleenbank worden vertoond; op een en ander zul len wij morgen terug komen. TSJECHISCHE BISSCHOPPEN HOUDEN STAND PRAAG, 14 Juni (Reuter) De raad van bisschoppen van Tsjechó-Slowakije heeft gewei gerd de vredesresolutie van Stockholm te ondertekenen, al dus meldt „Lidova Demokracie' het orgaan van de Rooms-Katho- lieke Volkspartij. Men gelooft, dat de Rooms-Katholieke Bis schoppen de enige hooggeplaat ste geestelijken in Tsjecho-Slo- wakije zijn. die de eed van trouw aan de staat en het re giem nog niet hebben afgelegd. helft in reparatie is. De gezant, die zelf aan het stuur zat, zou aan het einde van het weggedeelte een an dere auto hebben willen passeren. De auto zou toen zijn aangereden door een vrachtwagen, die uit een zijweg kwam. De auto van de ge zant werd enkele meters meege sleurd en geheel vernield. De heer Pruszinsky was, volgens het West-Duitse persbureau, op weg naar Den Haag. Geboren in 1907 en na zijn stu dies in de rechtswetenschappen aan de Universiteit van Krakau, werd de heer Pruszinsky journa list. Gedurende de Spaanse bur geroorlog was hij oorlogscorres pondent. In 1940 voegde hij zich bij het in Frankrijk gevormde Poolse le ger. In 1940 nam hij als korporaal deel aan de expeditie naar Nar vik. Het jaar daarop werd hii at taché aan de Poolse ambassade te Moskou, doch in 1944 behoorde hij tot de invasietroepen in Frankrijk waarbij hij werd gedecoreerd. Op 14 Augustus 1948 kwam de heer Pruszinsky als Poolse gezant te Den Haag. Grote consternatie in de oude vesting Groot was gisteravond de op getogenheid van de brave poor ters van Damstad, toen Naatje van de Dam na een ballingschap van 36 jaar op haar voetstuk terugkeerde. Groot was echter de ontzetting, toen tegen het middernachtelijk uur bleek, dat het meest verheven sieraad van de stad, de stadsvlag, van het bastion was verdwenen, terwijl ervoor in de plaats een hemd was neergehangen. De diefstal moet zijn geschied, toen de burgemeester juist een persvertegenwoordiger uit het nabijgelegen Amsterdam te woord stond. De burgemeester, nauwelijks bekomen van de onheilsboodschap, kon niet anders verklaren dan: „Helaas, het is maar al te waar. De vlag is heen". Maar toornig vervolgde hij: „Morgen zal de verantwoordelijke vaandelwacht, die wel te diep in de roemer zal hebben gekeken, in het blok worden geslagen". Inmiddels hebben de daders in een vertrouwelijk interview aan de pers verklaard, dat zij slechts de aandacht van het gemeentebe stuur hebben willen vestigen op de noodzaak van een effectieve bewaking van de stad en op de eerbied, die aan de stadsvlag moet worden betoond, door deze des avonds niet alleen te strijken, doch geheel binnen te halen. HET FEEST van het Allerhel ligst Hart van Jezus, dat morgen wordt gevierd, bijna honderd jaar geleden is het voor heel de Kerk voorgeschreven is een feest van beloften. Ditmaal valt er sterker de na-'ruk op in dit Heilig Jaar, een jaar vol belof ten. Christus heeft aan de Heilige Margaretha Alacoque Zijn be loften gegeven, aan wie Zijn Heilig Hart bijzonder zouden vereren, op de eerste Vrijdagen, op het feest van het Allerhei ligst Hart en eigenlijk geregeld heel hun leven. Wie kent niet „de grote be lofte", de genade der eindvol harding voor allen, die negen maanden achtereen de Eerste Vrijdag vieren? Allen die Zijn Allerheiligst Hart bijzonder be minnen, beloofde Jezus alle ge naden, die zij in hun levensstaat nodig hebben; vrede aan de ge zinnen en troost voor allen die in moeilijkheden zijn Overvloe- dige zegen over al hun onderne mingen, barmhartigheid voor de zondaars, vurigheid voor de lauwen, zegen voor alle wonin gen, waar de afbeelding van het H. Hart zal geplaatst en vereerd worden. Een feest van beloften in een jaar vol beloften, het Heilig Jaar. Vraagt Z. H. de Paus. die bij de aanvaarding van Zijn Pontificaat in 1939 de toewij ding van heel het menselijk ge slacht aan het Goddelijk Hart plechtig vernieuwde in dit jaar niet bijzonder ons gebed, boete en levensverbetering? Om rechtvaardigheid en liefde in staat en maatschappij, om so ciale vrede? Wat .is de vervulling van deze wensen anders dan de vervul- l;ng der beloften van het Heilig Hart? Het feest van morgen mag dus bijzonder de aandacht, verering, toewijding, liefde en overgave hebben, nu het zo rijk aan hoop en vertrouwen aansluit bij hetPauselijk program van dit jaar! Maar meer nog: donker vaak ziin opnieuw de dagen, als in de tijd van Paus Leo XIII, die voor het Allerheiligst Hart „de red ding van de mensen (deed) af bidden en verwachten". En Pius XI zag het Goddelijk Hart als „een teken vol belofte" en de godsvrucht tot dit H. Hart noemde Hij „het kort begrm van de gehele godsdienst". De toewijding aan het Allerheiligst Hart, met woord en met dèèd, moge morgen, in dit Heilig Jaar. biizonder een daad van bezin ning zijn, om de redding te ver hopen van heel het mensen-ge slacht in nood. General A. W. Greely, Dja karta-Rotterdam, passeer de 13 Juni Gibraltar. Grote Beer, Djakarta-Rot terdam, passeerde 13 Juni Pantellaria. General J. H. Mcrae. Dja karta-Rotterdam, 13 Juni in Rode Zee bij St. John Seil. Sibajak (convooi met Kota Inten), Djakarta-Rotter dam, 13 Juni 170 km Z.O. Ceylon. Willem Buys. Djakarta-Rot terdam, 13 Juni 150 km N.W. Sabang. De Tweede Kamer heeft gister middag, overeenkomstig het voor stel van de voorzitter, besloten in de vergadering van 27 Juni a.s. een aanvang te maken met de behandeling van de Huurwet. SUKARNO WIL ALLEEN WEST NIEUW GUINEA Sukarno, die Dinsdag met Pandil Nehroe een bezoek bracht aan Bali, heeft op het vliegveld van Sura- baja de pers geantwoord op de vraag, waarom hij geen aanspraken laat gelden op geheel Nieuw Gui nea. Sukarno antwoordde, dat dit niet wordt gedaan omdat Oostelijk Nieuw Guinea Australisch is. „Wij willen uitsluitend Nederlands Nieuw Guinea bij Indonesië voeger en wel voor 1 Januari van het vol gend jaar". In antwoord op een desbetreffen de vraag zei de president nog, da het onderzoek naar de gedragingci van Sultan Hamid voltooid is. He' wachten is op de berechting. (Van onze weerkundige medewerker) Na een langdurige periode van droog weer, is er gisteren voor het eerst weer in bijna het gehele land neerslag gevallen. Dit werd veroorzaakt door een koudefront, dat over ons land trok en waarom vrij veel buien voorkwamen. Toch was de hoe veelheid neerslag nog vrij gering. Zo meldden de stations Den Helder en Leeuwarden 2, Twente 4 en Eelde 0.3 mm. Alleen in Beek heeft het gisteren overdag niet geregend. Door de vrij krachtige wind deed het weer niet erg prettig aan, maar toch liep de temperatuur plaatselijk nog op tot over de 20 graden, zoals te Beek en Eindhoven. In het Noorden echter was het koeler en te Den Helder reikte het kwik dan ook niet hoger dan 16 graden. Een goede verwachting te geven voor de komende dagen is op het ogenblik erg moeilijk, daar de weersituatie vrij onzeker is. Het ziet er wel naar uit, dat het weer een wisselend karakter zal blijven houden, met af en toe buien. Tevens zal de wind daarbij vrij krachtig blijven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1950 | | pagina 1