DE HERDER
VAN DE BERGEN
van een
eerste
Dr. Albering: „Politiek van onder-op,
niet van boven-af
De West-Friesland Zomerrit R.A.C.-West
nunistische
derlaag
tberichten
i/zen
Eerste Beemster Landdag
Matheid vormt 'n gevaar
RADIO
Vier spijkers in twee banden
Wedloop
met tijdschema
MAANDAG 19 JUNI 1950
PAGINA 3
ERWACHTING
l dor het K.N.M.I. te
g van Maandagavond
ond.
VARMER
overdrijvende bewol-
ter in de zuidelijke
land kans op enkele
ïwecrsbuien. Zwakke
rind tussen zuidwest
Warmer.
E RIJKSPOLITIE
i met ingang van 15
de wachtmeester le
otman van de groep
iede naar de groep
verplaatst en aan-
postcommandant te
ERKIEZINGEN
1STDUITSLAND
illioen Duitsers heb-
deelgenomen aan de
van de 215 leden
element van het be-
luitse industriegebied
nd-Westfalen.
misten kregen bijna
men minder dan bij
ie verkiezingen in
n het vorig jaar en
van hun 28 zetels.
e winst was voor de
raten (liberalen), die
26 zetels stegen. De
nocraten verloren 3
1 blijven met 93 de
irtij. De Socialisten
etels en staan nu op
katholieke Centrum-
5 zetels zichzelf gelijk
literst rechtse Duitse
lie onder leiding staat
•malige generaal Otto
„bedwinger" van de
tg tegen Hitler in '44,
stemmen. Te Wanne-
ïet centrum van het
werden bij een ge-
aanhangers van deze
communisten, 5 per-
id.
000 ER UIT
iNHAGE. In de
oterij is in de derde
;te lijst, op nummer
f25.000.— gevallen.
LWOTTDE, 19 Juni.
dappelen, eerstelingen
drielingen 15,10
5.50—6,20.
Et, 19 Juni. 4 paar-
00; 56 Vette koeien
)8 nucht. kalvereij f 30
ette schapen f 7075;
f 1,581,61 per kg.
JK. 76.000 kg aard-
024,50: rode schotten
tré 19,50; saskia 20.90;
10,90—18.60; kleintjes
500 kg rabarber 5,20;
bloemkool la 2122
0 kg hospeen 14.
OGGE, 17 Juni.
d. aanvoer 81000 kg
19,40—21.70; klein 12
il 27; mid. Rode 23,90
sn al duidelijk dat het
t aan moest komen,
der van degenen die
et peleton gezeten had-
niet roemloos in de
i de finish passeren.
;n Ottenbros en Am-
er nog gevolgd en in-
jr Klein en Jan Braak,
k echter de tijd om nog
in te halen, maar hun
op het peleton groeide
tot enkele honderden
enbros moest echter in
ronden wegens pech op-
de laatste ronde en de
rin, zoals gezegd, Adri
jn concurrenten de baas
ït slechts met een lengte
De bos bloemen en het
:wam toe aan de renner
meest verdiende,
gen luidden tenslotte:
orting (Haarlem) 2 uur
- 2. De Booy (Alkmaar)
3. Peters (Haarlem)
4. Witteveen (Amster-
e tijd; 5. Van Leeuwen
zelfde tijd; 6. Klein
op een halve lengte; 7.
om) zelfde tijd; 8. Am-
irmer); 9. Kleefstra (Am-
jp 1 ronde; 10. Fleury
n) op 1 ronde; 11 W.
talfweg) zelfde tijd; 12.
uivendrecht) zelfde tijd.
Nieuwelingen ronde
e der nieuwelingen die
der amateurs gereden
een zeer aantrekkelijke
ien waarin de achttien-
Jruggenkamp uit IJmui-
werd. Hii en de twee
irijsw,innaars hadden een
rsprong op het peleton.
gen van de ronde luiden:
eenkamp (IJmuiden) 1
2 sec.; 2. V. Slot (Alk-
Bakker (Halfweg); 4.
(Amsterdam); 5. Mijer
n); 6. Keeman (Amster-
Scheffer (Hoofddorp); 8.
sterdam): 9. De Koning
10. Coopen (Amster-
ïen tenslotte een woord
ring te moeten schrijven
lanier waarop men heeft
oubliek te moeten trek-
perscommissie van de
1 namelijk het leugen-
richt verspreid, dat Van
chulte een recordpoging
en. In werkelijkheid wag
tijd tussen de twee ron-
dwaas vertoon van ver
leken.
voor reclame wel ander®
middelen, herenl
Op initiatief van de afdeling West-Beemster der K.V.P. hielden 10 afdelingen gisteren in de
Nieuwe Tuinbouw bij Purmerend een politieke landdag, waar dr. L. Albering, secretaris der
K.V.P. en mr. Jan Derks, hoofdredacteur van De Tijd, een rede hielden. De foto toont een
overzicht van de aanwezigen op het terrein. Inzet; dr. Albering tijdens zijn rede.
Over het werk van de politici en dat van de voormannen der
K.V.P. in het bijzonder, schijnt in brede kringen niet altijd een
juist begrip te heersen. De waardering voor de eigen partij
beperkt zich nog maar al te veel tot de verkiezingen en hun
onmiddellijke voorbereidingen en er zijn zelfs vrij veel katho
lieke kiezers, die menen met het uitbrengen van hun stem
alleen reeds hun plicht als katholiek en als staatsburger te
hebben gedaan. Dat er in de samenleving meer komt kijken en
dat er van de katholieke kiezer meer verwacht wordt en ver
wacht kan worden, dan bij alle actie aan de kant te blijven
staan, of om alleen maar critiek te oefenen, is wel gebleken
op de Politieke Landdag, die Zondagmiddag in de Beemster,
op initiatief van een tiental afdelingsbesturen, gehouden is.
Voor deze politieke Landdag, de
eerste in de Beemster en naaste
omgeving, georganiseerd door de
KVP-afdelingen uit Purmerend,
West-Beemster, Z.O.-Beemster, de
Rijp, Schermerhorn, Edam, Volen-
dani. Monnikendam, Wijde Wormer
en Ilpenidam, is veel werk verzet.
Er bleek ook belangstelling voor
dit initiatief en het was dan ook
voornamelijk wel aan de slechte
weersvooruitzichten te wijten, dat
de opkomst in de Nieuwe Tuin
bouw te Zuid-Oost Beemster niet
zo groot is geweest als men aanvan
kelijk had verwacht. Want toen
tegen half drie het Harmoniegezel
schap „Crescendo" uit Purmerend
het meetings-terrein opmarcheerde,
braken juist de eerste zonnestralen
door het wolkendek, dat er drei
gend had uitgezien.
Ruim 300 deelnemers waren aan
wezig toen de voorzitter van het
actieve werkcomité, de heer A. J.
PROGRAMMA
DINSDAG 20 JUNI 1950
HILVERSUM 1, 402 m, 7.0O—24.00
KRO.
7 00 Nieuwst 7.15 Gramofoonmuz.;
7.30 Septet; 7.45 Morgengebed en li
turgische kalender; 8.00 Nieuws en
weerberichten; 8.15 Gramofoonmu
ziek; 9.30 Waterstanden; 9.35 uur
..Lichtbaken"; 10.00 Voor de kinde
ren; 10.15 Gramofoonmuziek; 10.40
Schoolradio; 11.00 Voor de vrouw;
11.30 Gramofoonmuziek- 11.50 „Als
de ziele luistert", causerie; 12.00
Angelus; 12.03 Gramofoonmuziek;;
12.30 Mededelingen; 12.33 Lunch
concert; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 u
Nieuws en katholiek nieuws; 13.20
Amusementsmuziek; 14.00 ..Ja. zo
was het", klankbeeld; 15.00 School
radio; 15.30 Gramofoonmuziek; 16.00
Ziekenlof; 17.00 Voor de kinderen;
17.45 Politiekapel; 18.20 Sportpr.;
13.30 Radiovolksuniversiteit; 19.00
Nieuws; 19.15 Reportage; 19.25 uur
„Dit is leven", causerie;19.40 Gra
mofoonmuziek; 19.45 „Nationale
Koempoelan", klankbeeld; 20.00 u.
Nieuws; 20.05 Interview; 20.15 uur
„Oberon". opera; in de pauze
„kampvuren langs de evenaar",
causerie; 22.40 Godsdienstige cau
serie en avondgebed; 23.00 Nieuws;
23.1524.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM 2, 298 m, 7 00 uur
AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00 u.
AVRO.
7.00 Nieuws; 7.15 Ochtendgymn.
'•50 Dagopening; 8.00 Nieuws en
weerberichten; 8.15 Gramofoonmu
ziek; 8.55 Voor de vrouw; 9.00 Gra
mofoonmuziek; 10.00 Morgenwij
ding; 10.15 Gramofoonmuziek. 10.50
Voor de kinderen: 11.00 Mezzo-so-
praan cn piano; 11.30 Voor de zie-
f®"-: 12.00 Semi-klassieke muziek;
12.30 Mededelingen; 12.33 Voor het
Platteland; 12.40 Pianoduo; 13.00 u.
Nieuws. 13.15 Financieel weekover
zicht; 13.25 Amusementsmuziek;
14 00 Voor de vrouw; 14.30 Gramo
foonmuz.; 16.30 Voor de jeugd; 17.30
Reportage; 17.45 Regeringsu'itzen-
Nieuws; 18.15 Pianospel;
18.30 Voor de strijdkrachten; 19.00
Fanfare-orkest: 19.30 Toneelbe
schouwing. 19.45 „Paris vous parle"
19.50 Reportage; 20.00 Nieuws; 20.05
'n'erview; 20.15 Rhytmische muz.;
20.45 uur „Tien kleine negertjes",
hoorspel; 21.45 Musette-orkest; 22.15
Buitenlands overzicht; 22.30 Kamer
muziek; 23.00 Nieuws; 23.15 Repor
tage; 23.2524.00 Gramofoonmuz.
BRUSSEL 324 en 384 m.
324 m. 12.00 Lichte muziek 12.30
Voor land- en tuinbouw. 12.32 Sex
tet en zang; 13.00 Nieuws; 13.15 u.
Uchte muziek; 14.00 Schoolradio;
li.30 Omroep-symphonieork.; 16.00
~9ng; 16.10 Verzoekprogram.; 17.00
Nieuws; 17.15 Gramofoonmuziek;
I7.a5 Financiële Kroniek; 18.00 uur
Vooirecital; 18.25 Boekbespreking;
13.30 Voor de soldaten; 19.00 Nieuws
19-30 Zangrecital; 19.50 Voordracht-
-0.00 Hoorspel; 21.30 Omroeporkest;
21.45 Actualiteiten; 22.00 Nieuws
22.15 Licht orkest. 22.45 u. Gramo
foonmuziek; 23.00 Nieuws; 23.05—
24.00 Gramofoonmuziek.
484 m. 12.05 Omroeporkest en so-
lf9n; 13.00 Nieuws; 13.10, 13.30,
.4.00, 14.25 en 16.00 Gramofoonmu-
ztek: 16.30 Radiofeuilleton; 16.45 u.
Gramofoonmuziek; 17.10 Verzoek
programma; 18.30 Gramofoonmuz,;
'9.90 Omroeporkest; 19.45 Nieuws:
2000 Omroeporkest; 20.30 Gramo
foonmuziek; 22.00 Nieuws; 22,15 u.
Gramofoonmuziek; 22.55 Nieuws;
23.00 Gramofoonmuz.; 23.55 Nieuws.
van der Knaap, de bijeenkomst
opende met een welkom aan allen,
die aan de oproep gehoor hadden
gegeven en aan de genodigden, on
der wie wij opmerkten de Z. E.
Heer A. Hollenberg, oud-deken
van Purmerend, pastoor A. H. I. v.
Leipzig en kapelaan A. Biemans
uit de Beemster, kapelaan F. Wol-
linger uit Purmerend en pater L.
J. Straathof OFM, assistent in De
Rijp. De H. E. Deken van Purmer
end had bericht van verhindering
gestuurd.
In een kort, kernachtig betoog
zette de heer v. d. Knaap het doel
van deze eerste landdag uiteen, nl-
het leven in de partij te activeren
en te verlevendigen. De voorzit
ter noemde deze poging om buiten
verkiezingsverband de leden der
KVP bij elkaar te krijgen om hen
te interesseren voor de activiteit
ia de partij, gezien de omstandig
heden, niet onbevredigend.
Zelfwerkzaamheid
in gemeenschapsverband
Dr. L. A. H. Albering, de secre
taris van de KVP uit Éten Haag,
de eerste spreker van de middag,
sprak over de zelfwerkzaamheid in
gemeenschapsverband. Nadat met
het „Wilhelmus" het programma
was geopend, wees dr. Albering op
het eigenlijke doel van de bijeen
komst. iLe hij zag ah, een vergade
ring van Katholieke Nederlandse
staatsburgers. Als Katholiek en als
staatsburger hebben wij, ook in dc
politiek, een plicht te vervullen,
doch er hapert nog wel eens iets
aan de activiteit der Katholieke
staatsburger hebb enwij, ook in de
zijn inleiding constateren.
De gemeenschapsgedachte leefde
in de Middeleeuwen sterker dan
thans; als voorbeeld nam spreker
de gilden, die zelf rechten en plich
ten van de werkers in een bepaalde
bedrijfstak vaststelden en de gods"
dienstige plichten zeker stelden.
Alhoewel de grondslag van het ge-
zamelijk zelf-doen in eigen ge
meenschap een grote betekenis
voor een ieder had, was het gilde-
systeem toch niet geheel en al
ideaal.
Toen de gilden geleidelijk aan
verdwenen en bij de Franse revo
lutie zelf abrupt van het toneel
verwijderd werden, ging het zelf-
doen voort, nu was het de enkeling
die voor zich zelf alleen werkte en
de gemeenschaps-idee vrijwel ge
heel uit het oog verloren had. Toen
het bedrijfsleven in opkomst kwam
werd toch de ideale toestand niet
bereikt omdat men geen gemeen
schapsgevoel had.
Dr. Albering herinnerde toen aan
de grote moeilijkheden in de land
bouw, omstreeks het midden van
de vorige eeuw, gevolgd door een
misschien nog grrttere ellende in
arbeiderskringen en de crisis in
handels- en bedrijfsleven in de
dertiger jaren.
Het was de staat die uiteindelijk
in moest grijpen, die overal in
moest grijpen. En toen grepen ve
len in de gedachte terug naar de
Middeleeuwen, verzekerij van het
gevoel dat er opnieuw orde moest
geschapen worden, een orde die
door allen moest worden gedragen.
Het zelf-doen weer te richten op
het algejneen belang, dat is het
doel geweest der bedrijfsorganisa
ties en zo moet de bekroning van
dit streven, de PBO, ook worden
gezien.
Maar nu doet zich het feit voor
dat, hoewel er al tientallen jaren
op de PBO is gestudeerd, en het
ontwerp voor een betere maat
schappelijke ordening eindelijk
wet is geworden men er eigenlijk
nog heel weinig van weet.
Als dit zo blijft, aldus dr. Al
bering, mislukken alle plannen
en gaan we weer naar een nieu
we chaos toe. Het is de plicht
van alle Katholieken, dal ze zich
vertrouwd gaan maken, met de
doelstelling van de Publiekrech
telijke Bedrijfsorganisatie. Dit *s
een zaak, die in heel het volk
door moet dringen.
Het volk moet rijp gemaakt wor
den voor een nieuwe situatie, die
een hervorming betekent in ons
bestel, men dient dat op korte ter
mijn in te gaan zien. In dit ver
band is er dus nog zeker iets te
doen en Dr. Albering spoorde zijn
gehoor dan ook aan om de brochure
„Samen sterk in de PBO" goed
door te nemen.
Politiek der K.V.P.
Sprekende over de politiek der
KVP, wees dr. Albering er zijn ge
hoor op, :lat de staatkunde het be
lang van de mensen moet dienen.
Veelal heeft men geen begrip vcor
de politiek en wordt het werk der
staatslieden ondeskundig beoor
deeld en veroordeeld.
Tijdens de strijd om het onder
wijs stonden destijds alle Katholie
ken achter de partij, de toenma
lige Staatspartij, nu menen echter
velen, ten onrechte, dat alles be
reikt is. Het is nu echter een tijd
met grote problemen. De tijd van
de gemeentepolitiek is voorbij, nu
is het landsbelang nummer één.
Maar er komt een tijd, en die is
niet z0 ver meer al, dat we over
moeten springen op grotere poli
tiek.
Het Nederlandse volk, evenals
vele andere volken, is nog' niet rijp
voor een bredere politiek dan de
nationale, maar heel spoedig zal
men, door de omstandigheden ge
dwongen, internationaal moeten
leren denken.
Het is een vreemd verschijnsel,
dat, waar de politiek in veie lan
den door Katholiaken wordt be
dreven, de belangstelling voor do
politiek in Katholieke kringen zo
flauw is. Als dat niet verandert,
dan komt daar onherroepelijk oer.
einde aan. Want de politiek kan
niet van bovenaf worden geleid,
die moet van onderop gedragen
worden. De verantwoordelijkheid
moet groeien en men dient er reke
ning mede te houden, dat het alge
meen belang geen optelsom is van
groepsbelangen.
Dr. Albering besloot met zijn
toehoorders er van te overtpigen
dat de Katholieke politiek een na
tionale en een internationale rol
kan epelen, als alle KatholieKen er
achter staan. Daarom zal tennis
nemen van de zaken, die ge Vond
moeten worden, een eerste vereis
te zijn.
Politiek, zaak van allen
Mr. Jan Derks, hoofdredacteur
van „De Tijd", vroeg zich af, of de
politieke matheid, die er tijdens de
laatste verkiezingsactie allerwegen
viel waar te nemen, aan de aard
der verkiezingen te wijten was. H'J
was echter meer van mening, dat
er een soort politieke moeheid na
de oorlog was ontstaan, omdat het
gros der kiezers na zoveel enthou
siasme, in de eerste na-oorlogse
jaren opgebracht, bekoeld was,
door teleurstellingen.
Toch zijn de tijden minder slecht
dan we wel denken en zijn we op
een behoorlijk levensniveau geko
men, dat voor velen misschien zelfs
hoger staat dan voor de oorlog.
Dat alles hebben we te danken
aan de politiek, waarvoor nog zo-
velen de neus ophalen.
Ook zag mr. Derks de politieke
lusteloosheid als een gevolg van de
reactie op het verloop van het In
donesische drama, en hij zal, wat
velen betreft, hier de plank wel
niet mis geslagen hebben. Hier is
echter de kwestie van overmacht
in het spel geweest. Nederland kon
niet, zoals zijn politici wel wilden
en was aan handen en voeten door
internationale belangen gebonden-
Het stemt echter tot voldoening,
dat de laatste politieke beslissingen
niet zonder ons zijn gevallen en dat
we 'juist oog hebben voor de politiek
in de pap hebben kunnen houden.
Politieke lusteloosheid noemde
spreker eigenlijk een schandaal,
want de onderlinge afhankelijk
heid der staten is wel groter ge
worden, doch gezamenlijk moeten
we j uist oog hebben voor de politiek
van samenwerking om dreigende
gevaren, het Russsche b.v. onder
ogen te zien en af te wenden. Al
leen politiek van samenwerking
kan redding brengen. De Katholie
ke politiek, die zeker in haar in
ternationale idee het kenmerk der
kerk is, moet daarom gesteund
worden door een ieder. Katholie
ken kunnen gemakkelijk over de
staatsgrenzen heenkijken en bij de
internationalisering, die zich nu
voltrekt, moeten de Katholieken
thans regelend optreden. De Ka
tholieken hebben grote verantwoor
delijkheid en de zekerheid van ons
Katholiek geloof legt ons daarbij
grote verplichtingen op. Daarom
mogen we niet lusteloos toezien of
de politiek als behartiging van
eigen wensen beschouwen, was het
oordeel van mr. Derks, maar ieder
moet de politiek zien als een zaak
(Van onze eigen verslaggever)
VOOR DE VIERDE MAAL sedert haar bestaan heeft de afdeling
Noord-Holland-Noord van de R.A.C.-West een prestatierit
gehouden, ditmaal over een parcours van 104,7 km, dat met
een gemiddelde snelheid van 36 km in 2 uur 55 minuten moest
worden afgelegd, tegen vijf uur verzamelden zich de 84 deel
nemers op het Canadaplein, waar elke minuut een deelnemer
startte. Wij maakten de rit mee als passagier in de nieuwe
Chevrolet van de heer O. Koopman, garagehouder te Schager-
brug, die als nummer 8, dus om 8 minuten over vijven startte,
met als derde passagiere een goudblondlokkige jongedame, mej.
van Loenen, eveneens uit Schagerbrug.
Bij huisnummer 93 moesten wij
rechtsaf. Wy zagen wel vele
huisnummers, maar allemaal in
de 400-zoveel. Al gauw zagen
wij enkele deelnemers ons tege
moet komen; zij waren te ver
doorgereden. Even stoppen en
aan 'n boerevrouwtje gevraagd,
waar nummer 93 was; we wa
ren er vlak bij, zodat wij spoe
dig weer op de goede route wa
ren. „Goed" dan, wat betreft 't
voorgeschreven schema; de weg
zo'n echt boeren-polderweg-
getje was erbarmelijk slecht.
Niet berekend voor autoverkeer.
Zomers landschap
Het zonnige zomerlandschap
echter was Holland op zijn
mooist. De rijke hooi-oogst stond
te geuren op het land; de boe
ren zaten onder de koeien 't
wa^ juist meikerstijd. Boeren en
koeien keken verbaasd naar zo'n
druk autoverkeer op hun rustie
ke landweggetjes. Daar nam 'n
boerezoon een duik in de volle
emmer pasgemolken melk. Het
was ook, om er dorst van te
krijgen ende melk was
weer best.
We hobbelden en hotsten in
onze lichtverende Chevrolet
over de polderpaadjes en gras-
begroeide landweggetjes, We re
den rond en we reden recht en
een gordijn van stof hing langs
de route, die de jachtende deel
nemers volgden.
We passeerden Öe Abdij van
Egmond en via de dorpskom za
ten we alweer op de binnen-
polderwegen, waar boerenvolk
en koeien grote ogen opzetten
over zoveel wrede verstoring
van de landelijke Zaterdagmid
dagrust.
Wij hadden radio aan boord,
zodat wij, al rijdende door het
Hollandse polderland, konden
genieten van het Wigwam-pro
gramma van de K.R.O. en het
wekelijks journalistiek overzicht
van Paul de Waard konden be
luisteren; het was precies mid
dernacht, toen wij over de Zee
weg van Bergen aan Zee huis
waarts reden en het plechtige
Wilhelmus vanuit de aether via
de radio tot onze besloten auto
ruimte doordrong.
'n Puzzle
Maar tussen die 8 minuten
over vijf en deze middernachte
lijke terugtocht, lag een rit vol
van avonturen en belevenissen,
die ongeveer wel overeen zullen
komen met die van de andere 83
deelnemers.
Wij zullen er iets van vertel
len.
De route, die de deelnemers
moeten rijden, krijgen zij niet
als een open kaart voorgeschre
ven; zij moeten al rijdende een
soort puzzle oplossen, zoals: bij
X 1492 linksaf; bij begin bos
rechtsaf; bij driesprong doorrij
den; bij huisnummer zoveel
linksaf; bij gele noodwoning
dijk op: bij tweede kanaalbrug
direct linksaf; bij de vierde B-
weg rechtsaf enz. enz. Het is
dus opletten; daar zorgde dit-
m&al onze actieve autodame
voor, terwijl wij ons, zo nodig
de rol van adviseur aanmatig
den. Waar het niet bij bleef, zo
als u straks zult horen.
We reden van het Canada
plein naar de Raad van Arbeid,
waar wij de singel volgden tot
X nummer zoveel; dat bleek de
A.N.W.B.-verkeerspaal bij Trui
tje te wezen. De volgende aan
wijzing was; bij begin bos links
af. De vraag was nu maar, waar
begint het bos? Is dat de Hout,
Blockhovepark of nog verder
Aan het verdere schema op de
route-schets meenden wij te
moeten opmaken, dat wij het
laantje achter Nyenburg in
moesten, hetgeen juist bleek,
want al spoedig zaten wij daar
tussen de deelnemers, waarvan
er enkelen haast hadden, om ons
voórbij te rijden.
Tijdschema
Onze bestuurder, de heer
Koopman, had echter geen
haast; hij had vooraf een tijd
schema opgesteld, waaraan hij
zo stipt mogelijk vasthield, zo
dat hij op elk moment kon na
gaan, of hij te hard of te zacht
gereden had.
Via de Boekelermeer kwamen
wij op de weg langs het Kanaal,
richting Akersloot; daar moes
ten wij een landpad rechtsaf,
even over de Kanaal weg; het
was wel even zoeken en er za
ten daar in het land dan ook al
gauw enkele deelnemers in de
knoop. Onze intuïtie leidde ons
in de goede richting, zodat wij
al spoedig, na een lang en slecht
landDad te hebben gereden, op
de "betonnen kanaalweg kwa
men.
Wij staken de Rijksstraatweg
over en reden langs de Kath.
Kerk van Heiloo richting Lim-
men. Daar was 'n val opgesteld.
zeezijde van de Hondsbosse rich
ting Camperduin te rijden.
Het
i Koopman gaf het nog niet op.
j Daar kwam nog een Chevrolet-
deelnemer het Russenduin afge-
suisd. Hij zag onze panne en
I stopte, 't Was de Chevroletdea-
ler Zwart uit Wormerveer.
was een welkome verade- j Nu laten dealers elkander
ming; want ik durf het eer- nooit in de steek en zo duurde
lijk te bekennen ik was van - - -
al dat gedraai en gehots, daar
achter in die licht-verende Che
vrolet, wat draaierig en wagen-
ziek geworden. De frisse zee
lucht en het ruime vergezicht
brachten me weer bij.
Halverwege de dijk kropen
we door een coupure erover
heen, om al spoedig weer mid
den in de Harger polder te zit
ten, waar wij de laatste deelne
mers, die zoveel later gestart
waren, op hun heenroute tegen
kwamen.
Ons leed was nu spoedig ge
leden, want na de nodige brug
getjes en S-bochten genomen te
hebben, kwamen wij in de buurt
van de Burgervlotbrug op de
Helderseweg, waar wij moesten
letten op de vierde B-weg
rechts. Naar mijn schatting
moest dat de Kogendijk bij de
Koedijkervlotbrug zijn, zoals la
ter ook bleek!
van algemeen belang en er naar
vermogen deel aan hebben.
Zo hebben twee eminente spre
kers de zaak van het Katholicisme
in de politiek en de Katholieke po
litiek in het algemeen, ernstig be
zien. Er was voor dit ernstig en
vermanend woord, blijkens de be
langstelling waarmede de beide
sprekers werden gevolgd, dan ook
veel begrip onder de aanwezigen
en, het welgemeende dankwoord,
dat op vlotte wijze dor de heer
v. d. Knaap werd uitgesproken,
oogstte dan ook, evenals de beide
sperekbeurten, een welverdiend
applaus. Nadat de voorzitter ook
de medewerkende muziekgezel
schappen „Crescendo" uit Purmer
end o.l.v. van de heer J. N. Ko
nijn, bij ontstentenis van de diri
gent, en „Wilhelmina" uit Volen-
dam o.l.v. de heer L. Buys had
bedankt, werd de bijeenkomst be
sloten met het zingen van het „Aan
U 0 Koning der Eeuwen".
Alsmaar polderwegen
Via de Herenweg en de Voert
reden we op het mooie Bergen
aan, dat in zij mooiste zomerdos
prijkte. Bij de Mosselenbuurt
namen we het rustieke brugge
tje lang de Sluislaan, om via de
Vliegveldweg en Nesdijk op de
Bergerweg te belanden; deze
werd gevolgd tot de Oosterweg,
waar we rechtsaf en nog eens
rechtsaf gingen, om via de Ko
gendijk op de Schapenlaan te
belanden. Daar wachtte ons een
cbstakel in de vorm van een re
giment koeien, die versehaard
werden. Een file van auto's
kroop er achter aan op de smal
le polderweg, waar aan passeren
niet te denken viel. Eindelijk
zwaaiden de koeien rechtsaf het
beloofde (wei)land in en konden
we weer wat gas geven.
Zo reden we door ongeveer
een uur achter elkaar langs
de smalle, kronkelende, hobbe
lige polderwegen van de Baak-
meer, de Koedijkerpolder, rich
ting Schoorl, om via de Harger
polder en de Pettemer polder,
na veel gedraai en geschommel
op de weg langs de Hondsbosse
te bedaren. Hier stond de gele
noodwonig, waar ik het over
had en waar we de dijk op
moesten, om vervolgens aan de
Wij hadden ons tijdschema al
vrij voed bijgehouden en reden
tot in Bergen zelfs langzaam,
om niet te vroeg in Bergen aan
Zee bij de finish te komen.
We_ waren intussen al acht
controleposten gepasseerd, doch
we wisten niet, wat later bleek,
dat we „al" 29 strafpunten op
ons boekie hadden; voor elke
minuut, die we te vroeg bij een
controlepost aankomen, kregen
we n.l. 5 strafpunten en voor
elke minuut te laat 2; we ver
moedden wèl, dat we een aantal
strafpunten hadden, maar hoe
veel, dat wisten we niet. Het
moesten er echter maar weini
gen zijn, zo dachten wij, zodat
wij vol optimistische verwach
tingen finsh-waarts reden.
Pech gehad
Maar het pechduiveltje gooi
de roet in 't eten; en lelijk ook.
We reden de Turfweg in Bergen
af en vlak voor de bocht naar
de Oude Bergerweg. bezweek de
linkerachterband. Als de vlie-
03nde bliksem het reservewiel
erom. 'n Automonteur ben ik
niet, maar nood leert handelen
en zo draaide ik al spoedig aan
de krik, die de auto op moest
vijzelen. Pech nummer twee:
krik gebroken. Wat nu. Geluk
kig was een der volgende deel
nemers zo welwillend zijn krik
af te staan. In een ommezien
lag het reservewiel er nu om.
Maar intussen was er bijna een
kwartier van de ons nog reste
rende 18 minuten verstreken. Ik
had intussen de routeschets be
studeerd en wist de weg, die we
nog hadden af te leggen. Via de
Oude Bergerweg, Nesdiik, Vlieig-
veldweg en Mosselenbuurt,
moesten we naar de Eeuwige
Laan en de Zeeweg, om daar bij
de Elzenlaan rechtsaf te slaan
en zo de finish voor Marconi te
bereiken.
De heer Koopman deed er 'n
schepje op, gaf wat meer gas en
daar raceden we de andere
deelnemers voorbij richting fi
nish. Maarons leed was nog
niet geleden. Juist waren we het
hoge Russenduin overgesuisd,
toen het slingeren van de wa
gen ons vertelde, dat ook de
rechter-autoband het begeven
had. We reden van de weg,
waar het achterwiel diep in het
rulle zand drong. Pech nummer
drie! We stapten uit en zagen
binnen- en buitenband een me
ter van de auto in het zand lig
gen. Wat nu! Geen reserveband
meer! Volgende keer drie reser
vewielen meenemen! 'n Zich
haastende deelnemer werd aan
gehouden, om even een garage
te waarschuwen, want vriend
het niet lang, of het reservewiel
van Zwart zat aan de auto van
Koopman en gauw-gauw reden
we nog via de Elzenlaan naar de
finish. Maar helaas, die twee
lekke banden, waarin, zoals la
ter bleek, vier knoerten van
spijkers zaten, hadden ons pre
cies 17 minuten oponthoud ge
kost, hetgeeen betekende 34
strafpunten; maakt dus samen
63 strafpunten, wat nog lang
niet gek is, als men weel, dat er
deelnemers waren met vele hon
derden strafpunten.
Wij waren echter niet de eni
gen, die met lekke banden te
kampen hadden gehad; onder
weg hadden we ze al langs de
weg zien staan en later hoorden
we, dat het aantal lekke bandjes
wel op .25 geschat kan worden.
Zij, die keiharde banden had
den, kregen er geen last van.
Overigens waren de polderwe
gen, vooral die in de buurt van
Schoorl en Petten, erbarmelijk
slecht.
Maar de heren Jan Moeyes,
Groenhard en Blaauboer, die
het traject hadden uitgezet, kun
nen met voldoening op hun werk
terugzien, 't Was een mooie
prestatierit, door een bloeiend
polderlandschap. De heer P.
Krom, voorzitter van R.A.C.-
West, bracht ze in zijn dank
woord daarvoor terecht een
compliment.
Burgemeester dr. Huygens
reikte de prijzen uit en sprak er
zijn voldoening uit, dat de rit
zo uitstekend geslaagd mocht
heten en dat men Bergen als
eindpunt had gekozen.
De prijzen bestonden uit ori
gineel ceramiek, herinnerings-
borden vervaardigd door de pot
tenbakker J. v. d. Veer te
Schoorl.
De uitslagen waren:
ALGEMEEN KLASSEMENT:
1 (tevens 1ste gemengd equipe)
de heer en mevr. L. Steeger,
Bergen,. 13 strafpunten; 2. De hr.
en mevr. Fr. Schmidt, Alkmaar,
16 strafpunten; 3. De heren KI.
Langedijk en C. Butter, Alkm.,
17 strafpunten; 4. De heer en
mevr. G. Worm, Alkmaar, 18
strafpunten; 5. De heer en mevr.
mr. W. J. Gertenbach, Den Haag
18 strafpunten; 6. De heer en
mevr. L. Biesheuvel, Spaarndam
19 strafp. 7. De heer en mevr.
H. Kirkenier, Alkmaar, 19 straf
punten; 8. (tevens eerste prijs
Heren-equipe) de hr. J. A. Riz-
zie, Castricum 21 strafp.; 9. De
hr. G. Scholten Hoorn, 22 strafp.
10. De heer W. J. Obertop, Wor
merveer, 24 strafp.
Dames-equipe: De dames Dijk
stra en Lugten, Bergen, 87 strp.;
Als deze dames met 87 punten
nog kans zagen een 1ste prijs in
de wacht te slepen.hadden wij
dus met 63 strafpunten geen
slecht figuur geslagen*.-, de twee
lekke bandjes dan in aanmer
king genomen, die natuurlijk de
goede reputatie van de heer
Koopman als garagehouder niet
in het minst aantasten.
Tegen die spijkers valt niet te
vechten: trouwens wij hebben
als nummer 8 netjes de spijkers
opgezocht voor die na ons kwa
men.
Fr. O.
EERSTE FOKVEEDAG
IN DE N.O.P.
MARKNESSE Op 28 Juni a.s.
zal te Marknesse een grote fokvee-
dag voor rundvee en paarden wor
den gehouden. Reeds is gebleken,
dat hiervoor grote belangstelling
bestaat.
Zaterdagmiddag is te Andijk de nieuwe weg Andijk-Grootebroek officieel opengesteld, in het
bijzijn van de Commissaris van de Koningin in Noord-Holland, dr. J. E. Baron de Vos van
Steenwijk, die men hier temidden van verscheidene autoriteiten ziet. Inzet: de Commissaris
spreekt de officiële openingsrede uit.
FEUILLETON
HAROLD BELL WRIGHT
Sommige men
sen lachten Pete altijd uit, als hij
praatte over de witte heuvels, de
bloemendingen, de hemeldingen
en de maanlichtdingen, die in de
mist spelen en een keer heeft
iemand Pete uitgescholden voor
gek, en toen heeft jonge Matt hem
hard geslagen. Maar de mensen
konden daar niets aan doen, om
dat zij ze niet konden zien. Dat zei
hij tenminste. En hij wist het wel,
want hij kon ze ook zien. Maar
tante Mollie, en oom Matt, en
jullie allemaal, lachen nooit. Ze
zeggen maar: Pete weet het wel.
Maar zij konden toch ook de
bloemendingen of de boomdingen
niet zien. Hij alleen kon zien."
De zomer ging voorbij, toen de
blauw-grijze nevel een meer pur
peren gloed kreeg en alle bossen
en bergen getooid waren met een
kleed van goud, verliet Pete de
wereld, waar hij nooit werkelijk
toe behoord had, en waar hij zich
ook niet thuis gevoeld had. Mijn
heer Howitt schreef naar dokter
Coughlan over de dood van de
jongen: „Tussen de mensen zijn
er hier en daar enige, die in de
haastige jacht stilstaan om te
luisteren naar de roep van een
leven, dat werkelijker is. Hoe
dikwijls hebben we hen gezien,
David, geduwd en uitgelachen
door hun naasten, opzij gestoten
en vergeten als onbekwamen en
onwaardigen. Hij, die teveel ziet
en hoort wordt uitgescholden als
dromer, fanaticus of dwaas, door
de krankzinnige menigte, die ogen
heeft en niet ziet, en oren heeft en
niet hoort en weigert te begrij
pen.
„We bouwen tempels en ker
ken, maar willen er niet in bid
den, we huren geestelijke leids
lieden, maar weigeren acht op
hen te slaan, we kopen bijbels,
maar willen ze niet lezen, iri God
gelovend, vrezen wij Hem niet,
Christus erkennend, volgen noch
gehoorzamen wij Hem. Slechts
wanneer we niet langer mee kun
nen doen met de strijd om aardse
eer of stoffelijke rijkdom, wen
den we ons naar 'de ongeziene,
doch blijvender dingen des levens
en met oren, verdoofd door het
lawaai van zelfzuchtige oorlog en
wreed geweld, ogen verblind door
de glans van voorbijgaande praal
en dwaasheid, proberen we de
dingen te horen en te zien, die
we zo lang niet wilden beschou
wen.
„Pete kende een door ons on
geziene wereld. En daarom acht
ten wij ons wijzer dan hij. De
wind in de dennen, het geritsel
der bladeren, het gemurmel van
de beek, het gegrom van de don
der en de stemmen van de nacht
werdén alle door hem verstaan
en beantwoord. De bloemen, de
bomen, de rotsen, de bergen, de
wolken waren voor hem geen le
vende vrienden, die met hem
lachten en weenden naarmate hij
vrolijk of verdrietig was.
„Arme Pete, zeiden wij. Was hij
in werkelijkheid armer of rijker
dan wij, David?"
Ze legden de jongen naast zijn
moeder onder de dennen op de
bergen, de dennen, die zich zo
donker aftekenden tegen de lucht
als de zon achter de bergenrand
verdwenen was. En boven zijn bed
weefden de wilde wingerdranken
liefderijk een sprei van het zacht
ste groen, terwijl al zijn vrienden
uit de bossen zich om zijn rust
plaats verzamelden. Woud en
berg, bloem en wolk zongen, de
liederen, die hij liefhad. De hele
dag legde het zonlicht zijn krans
van gouden strepen aan zijn voe
ten, en 's nachts kwamen de
maanlichtdingen te voorschijn om
te spelen.
De zomer en de herfst vergle
den, de winter ging voorbij, de
lente kwam met dat grote wónder
van de heropstanding van bloem,
blad en grasspriet. Zo kwamen
vrede en rust ook terug in het
leven van de herder. Toen er op
zijn brief geen antwoord kwam en
de dokter niet terugkeerde zoals
hij beloofd had, wist de oude man,
dat de laatste band die hem nog
met de wereld bond verbroken
was.
VIER EN VEERTIGSTE
HOOFDSTUK
Het pad op de zonbeschenen
bergen.
Toen jonge Matt voor het eerst
vernam, dat Sammy Ollie terug
gestuurd had naar de stad, zonder
de belofte te volgen, ging hij de
bossen in en keerde eerst terug
na mijlert gelopen te hebben door
het woestste en ruwste deel van
de streek. De grote kerel zei geen
woord, maar zijn gelaat droeg een
uitdrukking, die zijn vader be
greep; en de oude bergbewoner
voelde zijn eigen bloed sneller
stromen bij dat gezicht.
Toen Sammy zich met haar
boeken echter helemaal geïnstal
leerd had in 't huis van de Matt
hews en jonge Matt haar altijd
scheen aan te treffen, terwijl ze
dingen las, die hij niet kon be
grijpen, begon hfj beter te besef
fen wat haar studie bij de herder
betekende. Hij begon te voelen,
dat zij de drempel al had over
schreven naar die wereld, waar
mijnheer Howitt woonde. En,
denkende, dat hijzelf daar nooit
zou binnentreden, werd hij een
zaam en bang.
Met de radheid, die zo opviel in
haar karakter, had Sammy de
grond van zijn leed begrepen nog
vóór jonge Matt zelf er zich vol
komen van bewust was wat het
eigenlijk was. Toen begon het
meisje met veel zorg en tact hem
te helpen om de waarheden te be
grijpen', die de herder haar ont
huld had.
Die hele zomer en herfst, n r
afloop van het werk, of op Zon
dagmiddagen, waren ze samer
Langzamerhand begonnen de bo
sen en bergen met al het wild
leven, dat ze bevatten, voor d
jonge man een nieuwe beteken1
krijgen, of liever, hij leerde lanr
zamerhand, de boodschap lezer
die op de open bladzijden lag
Eerst hier en daar een woord
toen zinnen, toen alinea's en
spoedig las hij alleen niet, wan
neer hij door de bergen liep op
zoek naar verdwaalde dieren of
op de bergakker werkte
(Wordt vervolgd)
