Hef kunstnaaldwerk is niet voorbehouden
aan kloosters en kunstenaressen
THEE IS DE DAGELIJKSE VRAAG
HET RADIO-PROGRAMMA
Een brief aan tante Johanna
van groot
en klein
OP DE VLUCHT
Rubriek voor de vrouw
RECEPTEN
Van een Chinese
keizervijf gouden
regels en nog wat
pOST UIT DE
fiRIEVENBUS
voor de LIEFDE
umvm
Veiligheidsn
weer machte
Het plan-Schi
PAGINA 4
ZATERDAG 12 AUGUSTUS 1930
TELKENS WEER xijn er gelegenheden, waarbij het kunstnaald
werk in het zonnetje van de algemene belangstelling wordt
gezet. Op een tentoonstelling van Franse tapijtkunst volgde
die van religieuze kunst in het Stedelijk Museum te Amster
dam. Het kunstnaaldwerk nam daar een voorname plaats in.
Thans is het de tentoonstelling van religieus kunstnaaldwerk
(tot 24 September in het Museum van Nieuwe Religieuze
Kunst te Utrecht)die onze medewerkster gelegenheid geeft
om stelling te nemen tegen de bij sommigen heersende mening,
dat de beoefening van de naaldwerkkunst uitsluitend zou zijn
voorbehouden aan bepaalde kloosters en enkele kunstenares
sen. Zij doet dat in een brief aan haar tante Johanna, die in
haar jonge jaren zo van handwerken hield.
M(jn goeie oude tante Johanna
Toen ik kort na je overlijden de
zolder opruimde van het groot-ou
derlijk huis waarin jij leefde met
je herinneringen aan de dagen van
Johann Strauss en de salonstukjes
van Gustav Lange, heb ik me eer
lijk, heel eerlijk afgevraagd wat ik
met al die rommel zou doen. Ik
vond er nog de vesten die je voor
mijn vader borduurde en de met
bloemen bestikte kamerjas waarin
ik er grootvader altijd zo statig
vond uitzien. En dan die lawine
van in elkaar geknutselde kleed
jes en tassen, en die tientallen
handschoendozen die je klaar had
staan voor elk nichtje dat een ver
jaardag vierde. Naar de vuilnis
man ermee?
Maar toen kwamen ook de pan
toffels die je eens borduurde voor
je galant. Hij zou je verloofde zijn
geworden en later mijn oom. wan
neer hij niet zo onstuimig was ge
weest in de liefde, mijn goeie tante
Johanna. Want eens, heel schuchter,
beroerde hij met zijn hand je zwaar
berokte knie. Misschien was het een
ongelukje, maar jij. eigenwijs ding.
wilde dat toen niet geloven. Het
werd een aandoenlijk familieschan
daal en de galant een romantische
herinnering. De pantoffels beland
den op zolder. Die pantoffels nu
hebben mijn hart vertederd. Ik
heb ze willen meenemen voor mijn
eigen man, die jij niet kon uitstaan,
goeie tante Johanna. Maar toen ik
ze oppakte vlogen er bosjes motten
uit Daarom heb ik toch maar de
reinigingsdienst opgebeld.
Dat ik tenslotte alleen maar die
belachelijk gekke pantoffels uit de
zolder-inventaris heb willen red
den, kon jij ook niet helpen, tante
Johanna. In de dagen waarin jij
jong was, was de algemene smaak
nu eenmaal wat meer verburger
lijkt dan de onze. Je borduurde
voorgetekende modellen, allemaal
volgens het zelfde patroon en je
plengde een traan van aandoening,
wanneer je zusje Apollonia op de
piano zo lief van Grootmoedertje
speelde Bij zoiets vergeet je mak
kelijk, 'dat ons land, vooral in de
vijftiende en de zestiende eeuw een
bloeiende naaldkunst heeft gekend.
Met de uitbreiding van de kennis
der bewoonde wereld waren ook
tal van handwerktechnieken uit
het Oosten naar ons overgewaaid.
Perzisch a-jour, flanel-, ketting- en
festonsteek werden in de dagen
van Columbus waarlijk niet alleen
door de kloostervrouwen in onze
streken naarstig beoefend. Zoals in
de zestiende eeuw onze Vlaamse
zusters opgang maakten met de zo
simpele, maar een eindeloos geduld
vragende techniek van de naald
kant. Pas later is daarvoor de klos-
kant in de plaats gekomen, maar
dat i9 iets wat je niet meer tot het
naaldwerk kunt rekenen.
Hoe dat dan zo allemaal in het
hoekje van de vergeten dingen is
terecht gekomen? Eenvoudig de
techniek, tante Johanna. De ont
wikkeling van de techniek waarop
jullie in je tijd zo trots waren: of
jij en de ooms zelf al die machines
hadden uitgevonden! Maar jullie
zijn er lui door geworden. Inplaats
van het zelf te maken, kochten jul
lie de machinaal vervaardigde weef
sels, de borduursels en de kant uit
de fabriek. Wanneer je ooit eens
het echte naaldwerk zag, was dat
alleen maar in een museum of in
de kerk, omdat er altijd nog een
kleine groep van nonnen was, die
er de tijd en het geduld voor bleven
houden.
Met wat die nonnetjes en de
begijnen deden, kan ik voor mij erg
blij zijn. Van die nonnetjes heb ik
de kunst zelf ook geleerd. Maar
toch heb ik tegen Zuster Euphrosine
en hoe ze allemaal in haar klooster
lijke anonymiteit geheten hebben,
dit bezwaar: dat ze jou deden ge
loven dat het kunstnaaldwerk in
hoofdzaak uit het leggen vin goud
borduursels bestond. En uit het ver
eren van heiligen op vaandels die
niet eens lekker konden uitwappe
ren op een forse Hollandse bries.
En eigenlijk kun je ze zelfs dat niet
kwalijk nemen. Ook in haar kloos
ter werden nog al te veel van die
handwerkjes gemaakt, zoals ik ze
op jouw zolder vond met uitzon
dering dan van die pantoffels voor
de galant! en daardoor vergaten
ook die nonnetjes wel eens, er aan
te herinneren, dat kunstnaaldwerk
veel ruimer kan worden opgevat.
Als een schilderen met de naald,
waarvan de kunst onder ieders be
reik valt.
Enfin, ook deze nonnetjes rusten
in vrede zij hebben ook haar
goede ogenblikken gehad. Het wa
ren er meer, dan wij nu wel eens
willen toegeven!
Maar om terug te komen op dat
schilderen. We hoeven daarvoor
heus niet allemaal Rembrandts te
zijn, beste tante Johanna. Je hebt
wel nooit van Ouborg gehoord, maar
precies zoals er in de schilderkunst
genieën zijn en kleine goden, zo is
het ook hier. Daarom heb ik voor
me zelf dan wel. eens de illusie, dat
zelfs het eenvoudige randje dat ik
borduur voor de bolero van mijn
eigen dochter, eveneens getuigt van
gevoel voor kleur en lijn. Soms ver
beeld ik me wel eens, dat het een
eigen, zelfstandige kijk verraadt.
Ook dat is een van de punten waar
het bij een kunstwerk op aan komt.
Gevoel voor kleur en lijnIn
mijn geest zie ik je nu hooghartig
je fijne neusje optrekken, beste
tante Johanna. Je hebt tenslotte
altijd iets tegen gehad op deze ge
neratie, die je de handschoendozen
naar de zolder deed verbannen. En
de geborduurde pantoffels.,..
Maar komaan, ik wil bescheiden
zijn. Tenslotte heb ik geen kruimel
meer gevoel voor kleur en lijn, dan
elke andere vrouw. Doorgaans is
dat trouwens wel voldoende om iets
anders uit je handen te doen komen
dan wat er met die nare voorgete
kende patronen mogelijk was. Voor
al ook nu we weten, dat kunstnaald
werk niet alleen maar op zijn plaats
is in de kerken en de kloosters,
maar dat je er de mode mee kunt
volgen en je huis versieren. Het
komt er alleen op aan, opnieuw ple
zier te krijgen plezier èn geduld!
in al die technieken van soms
eeuwen oud. Braziliaanse, Veneti-
aanse, Armeense en reticella naald
kant, Servische, Kroatische en Ri
chelieu borduursels, Hardangerwerk,
tamboureerwerk en open zomen....
In onze tijd is daarvoor volop
gelegenheid, tante Johanna. De non
netjes en de scholen voor kunstnij
verheidsonderwijs, maar ook som
mige vooruitstrevende leraressen bij
het gewone huishoudonderwijs, le
ren ze ons wel. En wanneer er een
tentoonstelling is als nu in Utrecht,
laven wij ons aan het werk van de
meesters in het vak.
Je wilt je daarover verwonderen,
tante Johanna? Tjavoor jullie
generatie was het „handwerkje" niet
meer dan een remedie tegen de ver
veling, een middel om de tijd van
het dagen lang gedwongen niets
doen dood te krijgen. Voor menige
hard werkende vrouw van deze tijd
heeft de naaldkunst een andere be
tekenis. Zij kan er haar ontspan
ning bij vinden, een ogenblik van
verpozing in een leven van jachten.
Dat zij dan geen pantoffels meer
borduurt, kan zij allerminst betreu
ren. Geioof dit, beste tante Jo
hanna, van
je nichtje,
BETTY DEN HAAN
VOOR- EN NAGERECHTEN
II.
Voriga week gaven we in deze
rubriek een recept van een koud
voorgerecht. We laten nu enige
warme voor- en nagerechten vol
gen.
Rijst met eieren en
kerrysaus.
200 gr. rijst, 3 kopjes water, zout
1. bouillon (of water met 2
bouillonblokjes), 1 ui, ongeveer een
theelepel kerry, 2 eetlepel boter
of margarine. 4 eetlepels bloem,
een scheutje melk, 2 eieren, peter
selie. De rijst wassen, in het ko
kende water strooien, met het zout
en in een goed gesloten pan zacht
jes gaarkoken (plm. malf uur).
De ui schoonmaken wassen en fijn-
snipperen. De boter of margarine
laten smelten en hierin de uit met
de kerry lich bruin fruiten. De
droge bloem toevoegen en langza
merhand steeds roerende, de warme
bouillon er bijschenken. De saus
enige minuten laten doorkoken en
afmaken met de melk. De eieren
hard koken, (ongeveer 8 minuten),
pellen en halveren. De rijst over
doen in een nat gemaakte kom of
rijstrand en op een schotel omke
ren. Een gedeelte van de saus om
de rijst of in de rijstrand schen
ken. De halve eieren langs de rand
van de schotel plaatsen en het ge
heel versieren met wat kleine tak
jes peterselie. De overgebleven
saus kan men er appart bijgeven.
Gesmoorde tomaten met
cantharellen.
300 gr. cantharellen, 4 middel
grote tomaten, boter of margarine,
een uitje, zout, peper, gehakte pe
terselie en een eetlepel bloem.
Snipper de ui en fruit ze in de
boter. Maak de catharellen schoon
(snijd stukjes van de steel af en
schrap de rest ervan schoon) snijd
grote exemplaren in stukjes en was
ZONDAG 13 AUGUSTUS
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.30
IKOR, 12.00 AVRO, 17.0D VPRO,
17.30 VARA. 20.00—24.00 AVRO.
8.00 Nieuws en weerberichten,
815 Postduivenberichten, 8.20
Gram. muziek, 8.30 Voor de
tuin, 8.40 Vgor militairen, 9.10
Postduivenberichten., 9.15 Ver
zoekprogramma, 9.45 „Geestelijk
leven", causerie, 10.00 Voor de
kinderen, 10.20 Gemengd koor,
10.30 Oud-katholieke hoogmis,
12.00 Theater-orkest, 12.30 Voor
de jeugd, 12.40 Pianospel, 13.00
Nieuws en weerberichten, 1315
Mededelingen ol gram. muziek,
13.20 Strijkorkest en dansorkest,
13.50 „Even alrekenen, heren",
14.00 Gram. muziek, 14.05 Boe
kenhalfuur, 14.30 Gram. muziek,
16.00 Filmpraatje, 16.15 Gram
muziek, 16.30 Sportrevue, 17.00
„Tussen Kerk en wereld", cau
serie, 17.20 Declamatie, 17.30
Gram. muziek, 17.40 „De zes
gaan aan de slag", hoorspel, 18.00
Sport, 18.15 Nieuws en sport
uitslagen, 18.30 Cabaret, 19.00
Discussie, 19.30 Dansmuziek,
20.00 Nieuws, 20.05 Gram. mu
ziek, 20.50 Cabaret, 21.20 Volks
liederen, 21.40 Lichte muziek,
22.10 Actualiteiten. 22.25 Trio en
solisten, 23.00 Nieuws, 23.15
14.00 Gram. muziek.
HILVERSUM II, 298 m.
8.00 NCRV, 8.30 IKOR, 9.30
KRO, 17.00 NCRV, 19.45—24.00
KRO.
8.00 Nieuws en weerberichten.
8.15 Koorzang, 8.30 Vroegdienst.
9.30 Nieuws en waterstanden,
9 45 Gram. muziek, 9.55 Hoog
mis, 11.30 Gram. muziek, 11.40
Orkestconcert, 12.15 Apologie,
12.35 Gram. muziek, 12.40
Lunchconcert, 13.00 Nieuws en
weerberichten en katholiek
nieuws, 13.20 Lunchconcert, 13.45
Uit het boek der boeken". 14.00
Gram. muziek, 15.25 Kamer
orkest en solist, 16.10 „Katholiek
Thuisfront overal", 16.15 Sport.
16.30 Vespers, 17.00 Gerefor
meerde kerkdienst, 18.30 Voor
de strijdkrachten, 19.00 Strijk
kwartet en solist, 19.15 „Vier
maal ik", toespraak, 19.30
Nieuws, sportuitslagen ep weer
berichten, 19.45 Actualiteiten,
19.52 Boekbespreking, 20.05 „De
gewone mag zegt er het zijne
van", 20.12 Gevarieerd program
ma, 22.45 Avondgebed en litur
gische kalender, 23.00 Nieuws,
23.1524.00 Gram. muziek.
MAANDAG 14 AUGUSTUS
HILVERSUM I (402 M.): 7.00—
24.00 AVRO.
7.00 nieuws, 7.15 gram.muz., 8,00
nieuws en weerberichten, 8.15 gram.
muz., 8.55 voor de vrouw, 9.00 gram.
muz„ 9.30 waterstanden, 9.35 gram.
muz., 10.00 morgenwijding, 10.15
amusementsmuziek, 10.50 gram.muz.
11.00 „Op de uitkijk", causerie, 11.15
pianorecital, 11.45 gram.muz., 12.30
mededelingen. 12.33 „In 't spion
netje", 12.38 harpspel, 13.00 nieuws,
13.15 lichte muziek, 13.45 gram.muz.
14.00 „Wat gaat er om in de we
reld?", causerie, 14.20 sopraan en
piano, 14.45 causerie over Naarden,
15.00 Symph. muziek, 15.45 voor
dracht, 16.00 gram.muz., 16.30 „Mis-
calender", 17.30 voor de padvinders,
17.45 gram.muz., 18.00 nieuws, 18.15
omroepkoor, 18.40 muzikale cause
rie, 19.20 reportage, 19.30 filmkrant,
20.00 nieuws, 20.05 actualiteiten,
20.15 theaterorkest, 20.45 zang en
piano, 20.55 „Het moeilijke geval
van pater Flamagan", hoorspel; 21.35
carillonconcert, 21.50 kamerorkest
en soliste, 22.25 orgelconcert, 23.00
nieuws. 23.1524.00 gram.muziek.
HILVERSUM II (298 M.): 7.00—
24.00 N.C.R.V.
7.00 nieuws, 7.15 ochtendgymn.,
7.30 gram.muz., 7.45 Een woord voor
de dag, 8.00 nieuws en weerberich
ten, 8.15 gewijde muziek, 8.45 strijk
orkest, 9.15 voor de zieken, 9 30
gram.muz., 10.30 morgendienst, 11.00
gram.muz., 11.20 voordracht, 11.40
cello en piano, 12.10 gram.muz., 12.30
mededelingen, 12.33 Metropole ork.,
13.00 nieuws, 13.15 mandolinemuz.,
13.45 gram.muz., 14.00 voor de kin
deren, 14.30 gram.muz., 14.40 piano
duo, 15.00 tuinbouwpraatje, 15.30
kamermuziek, 16.00 bijbellezing,
16.45 vocaal ensemble, 17.00 voor de
kinderen, 17.15 gram.muz., 17.25
volksmelodieën, 17.45 regeringsuit
zending, 18.00 orgelspel, 18.30 voor
de strijdkrachten, 19.00 nieuws, 19.15
gram.muz.. 19.40 radiokrant, 20.00
nieuws, 20.05 gram.muz., 20.15 ver
zoekprogramma, 21.10 causerie over
Naarden, 21.30 Marinierskapel, 22.10
reisindrukken, 22.20 lichte muziek,
22.45 avondoverdenking, 23.00 nieuws
23.1524.00 gram.muziek.
ze. Fruit ze met de ui mee tot ze
lichtbruin zijn. Voeg de gewassen
en in stukjes gesneden tomaten
toe en laat ze gaar worden. Neem
dan de pan van het vuur en strooi
de bloem, zonder klontjes over de
massa, laat deze nog even, onder
goed roeren, doorkoken. Maak het
gerecht op smaak af met peper,
zout en gehakte peterselie. (Geef
het met rijst of aardappelpuree).
Warme broodpudding.
270 g. oud brood, 1. melk, 75
g. (5 eetlepels) suiker, 10 g. (ruim
V: eetlepel )boter of margarine, zout
kaneel, 2 eetlepels rozijnen, 10 gr
(1 eetlepel) custardpoeder.
Het custardpoeder met een klein
deel van de melk aanmengen. De
rest van de melk met het fijnge
sneden brood aan de kook brengen
Het brood fijnwrijven en deze pap
vermengen met de boter of de mar
garine. het zout, de rozijnen en het
aangemengde custardpoeder. De
massa overdoen in een vetgemaakte
en met paneermeel bestrooide war
me puddingvorm. De vorm voor 2/3
vullen en in een pan met kokend
water plaatsen. Zorgen dat het wa
ter niet hoger 'komt dan tot 4 cm.
onder de rand van het deksel. De
pudding 1 uur laten koken. Haar
vervolgens langs de randen losma
ken, op een verwarmde schaal la
ten glijden en warm opdoen.
Ruim tweeduizend jaar voor
Christus, zo vertellen de Chine
zen, heerste er in hun rijk een
machtige keizer, Shen-Nung ge
naamd. Shen-Nung had hoge op
vattingen over gezondheid en
hygiëne, daarom kookte hij het
water alvorens het te drinken.
Nu gebeurde het op een dag, dat
er een paar blaadjes va» de tak
ken, die onder de pot lagen te
knapperen, in het water terecht
kwamen. Onmiddellijk kwam er
een heerlijke geur uit de pot en
de eerste thee was gezet.
Shen-Nung was dus de eerste
theedrinker, als men deze ge
schiedenis wil geloven. Er zijn
namelijk nog andere verhalen
over de oorsprong van de thee,
het een al indrukwekkender
dan het andere. Volgens histo
rici is het echter een vaststaand
feit, dat de gewoonte van het
thee drinken in China begon.
Vele landen volgden in de
loop der tijden. Nederland niet
in het minst. Integendeel, het
neemt als consument de vierde
plaats in. Engeland, waar het
theeuurtje haast nog belang
rijker is dan de voetbalmatch,
komt als nummer één en daarna
volgen Canada en Australië.
Omdat de thee altijd zo'n be-
belangrijke rol in ons land heeft
gespeeld en nog speelt, is te
Amsterdam een thee-centrum
gevestigd. Vanuit dit frisse
bureau, Singel 170, wordt over
heel het vasteland van Europa
een actie gevoerd om het ver
bruik van de pittige drank te
stimuleren.
Een genoeglijke tea-party'' in het Engeland van vroegere dagen
Wat Amsterdam nu voor het
Europese continent doet, doet
Londen voor het overige deel
van de wereld. In Londen is het
hoofdbureau van de Wereld
Thee Organisatie gevestigd en
deze organisatie wil niet anders
zien, dan dat steeds meer men
sen van steeds beter thee ge
nieten.
Wat dat laatste betreft is er in
het thee-centrum van onze
hoofdstad nog heel wat te leren
Hier wordt campagne op cam
pagne in gezet om de mensen de
goede thee te laten proeven. „De
huisvrouwen zijn eigenlijk ver
geten, hoe ze thee moeten zet
ten", vertelde directeuj Dorlas
ons tijdens een geïmproviseerd
thee-uurtje.
„De oorlog heeft hier vee]
schuld aan, want de surrogaten
en de kleine beetjes thee deden
haar de ware smaak vergeten.
De thee, die er npg was, werd
immers zo slap mogelijk gezet?"
Inderdaad, de huisvrouw woe
kerde met haar theeblaren en
het is begrijpelijk, dat zij van
de pittige, krachtige kop thee af
raakte. Een tweede verandering,
die de oorlog met zich mee
bracht, is het vebruik van melk
of liever gezegd, het verdwijnen
van de melk. Ook dit is te be-
trcfuren. vertelde onze zegsman,
want de melk heeft een heel
eigen functie in de thee. Welke
deze is?
We zullen eerst de vijf „gou
den theeregels" de revue laten
passeren, dan komt zij vanzelf
voor de dag. De vijf regels lui
den dan:
De theepot voor het gebruik
met warm water omgespoeld.
Daarna gaat er per kop een
maatschepje thee in de pot.
Er wordt steeds vers water
gebruikt en een ketel, die alleen
voor het koken van water dient.
Is het water gekookt, dan wordt
het ineens in de pot gegoten.
Hierna trekt de thee slechts
vijf minuten.
Vóór het inschenken woydt
de inhoud van de theepot door
geroerd en er worden suiker en
melk toegevoegd.
De theepot wordt met warm
water omgespoeld, omdat de
smaakstoffen vgn de thee in
kokend water het best oplossen:
bij het opgieten van kokend
theewater in een koude pot
koelt het warme water te snel
af. Behalve aangename smaak
stoffen bevat thee ook tannine
of looizuur, dat een wrange bit
tere smaak met zich mee kan
brengen. De melk dient er nu
MARIA HEMELVAART
Mooiste Maria-fcest
De ten-hemel-opneming van de
H. Maagd Maria, die wij op 15 Aug.
vieren, is eigenlijk een van de mooi
ste Maria-feesten, die wij kennen.
Het is de bekroning van een leven,
dat tot iedere Maria-vereerder
spreekt en is altijd de voornaamste
Maria-feestdag geweest. Vroeger
wijdde men op deze dag, die zo
mooi midden in de zomer valt, de
kruiden. Hoewel we eigenlijk de
sterfdag van Maria herdenken, zo
als bij de feesten van alle Heiligen
het geval is, heeft toch het feeste
lijk gebeuren van de ten hemel
opneming de overhand gekregen en
wordt er op deze dag meer gedacht
aan de kroning van Maria in de
Hemel, dan aan Haar sterven op
aarde. In België, waar het grootste
deel van de bevolking katholiek is,
wordt Maria Hemelvaart, zoals trou
wens ook in het Zuiden het geval
is, op grootse wijze gevierd. Het is
daar tevens Moederdag, een mooie
gedachte! En in de winkels zie je
daar allerlei versieringen, terwijl
bij de banketbakkers overal taarten
liggen met het opschrift: „Fête
Marie".
EEN NIEUW VERHAAL
In de volgende aflevering van
onze jeugdkrant gaan we beginnen
met een nieuw vervolgverhaal, een
heel spannende geschiedenis, die
echt is gebeurd en die voor een deel
in Nederland, voor een ander deel
in Java spreekt. Eigenlijk is het een
verhaal voor jongens, maar we ge
loven wel, dat ook de meisjes er
wel plezier aan zullen beleven.
Daarom allemaal dus de volgende
week uitgekeken naar ons nieuwe
verhaal, dat zal heten: „Ontmoeting
op Java."
Zo, daar zijn we weer. De vacan-
tie zit er, tenminste voor Oom Ludo,
al weer op voor een jaar. En jullie.
vriendinnetjes en vriendjes van de
Jeugdkrant, alle ijverige lezers en
lezeressen, zoals ik wel heb ge
merkt, zitten zeker al weer verlan
gend naar nieuws uit te kijken.
Nou, dat is er genoeg hoor. Er zijn
verschillende brieven, ja tientallen
zelfs, binnengekomen met de mede
deling, dat de schrijvers en schrijf
sters overgegaan zijn of geslaagd
zijn voor een toelatings-iexamen
voor Mulo, H.B.S. of een andere
school, zoals Ambachtsschool e.d.
Allemaal van harte proficiat hoor
en nu straks maar weer flink aan
de slag!
Betsie S. uit C. hebben we de
vorige keer al kunnen antwoorden,
al was het dan maar net op het
nippertje. Nu komen dan allereerst
aan de beurt Jopie de W. uit Gr.,
die een heel lange brief schreef
over zijn vacantie en alles, wat hij
al zo heeft beleefd. Nou, dat vond
ik, om eens heel eerlijk te zijn, een
heel gezellige brief.
Ik zal maar niet opsommen, waar
onze Jopie allemaal geweest is, maar
ik wil toch wel vermelden, dat hij
het grootste gedeelte van zijn reis,
waarop hij heel wat gezien heeft,
per fiets heeft gemaakt en dat hij
veel plaatsen bezocht heeft. Er zijn
trouwens meer van die ferme kna
pen, die met de Verkennerij of de
jeugdvereniging er op uit getrokken
zijn. Het lijkt mij heel gezellig toe!
Wel bedankt hoor Joop!
Kees de R„ nu, die kennen we
allemaal nog wel, die heeft ook al
weer iets van zich laten horen.
Jammer Kees, dat je niet meer over
je vacantie hebt geschreven, want
ik heb zo bet idee, dat je er wel
wat van had kunnen maken. Een
volgende keer beter, hoop ik.
Wiesje C. uit H„ ai weer een
nieuwe vriendin van onze jeugd
krant, meldde zich ook al. Je bent
natuurlijk van harte welkom Wiesje.
We hopen, dat je er veel plezier
aan zult beleven. Doe zelf je best
en stuur ons ook eens wat aardigs.
Let je de volgende week ook op
ons nieuwe verhaal?
En nu maar weer de bus gesloten!
Tot de volgende week allemaal en
een stevige hand van OOM LUDO. fëürigè" thee'"best^smMkt.
voor om de werking van dit
Icoizuur te verzachten. Hoe lan
ger de thee trekt, hoe meer tan
nine zich uit de blaren los
maakt en daarom is de guldea
regel van slechts vijf minuten
trekken ingevoegd.
Wie na de eerste ronde nog
thee overheeft, doet het beste
het kostelijke nat meteen in een
tweede pot over te gieten en
hierin warm te houden. De bla
ren blijven in de andere thee
pot. Met wat „verse aanvoer"
kunnen zij weer voor een twee
de portie thee opleveren, al is
deze niet zo lekker als de eer
ste. Voordeliger is het wel en
deze factor speelt vooral een rol,
als de gulden regels precies ge
volgd worden en er dus een
maatschepje thee per kop in de
pot gaat. De meeste huisvrou
wen gebruiken minder, maar de
theeproevers hebben uitgemaakt
dat een maatschepje noodzake
lijk is, wil de smaak van de
thee ten volle tot haar recht ko
men. De Engelsen gebruiken nog
meer dan wij. Een schepje per
persoon zeggen zij, en dan nog
een voor de pot.
Thee mee naar bed
De Engelsen zijn ook ver
woede theedrinkers. Van
William Gladstone, de grote
man uit de Britse politiek
ten tijde van koningin Vic
toria, gaat het verhaal, dat
hij elke avond een keteltje
heet water mee naar bed
nam. Gladstone warmde er
zijn voeten aan, maar dat
was lang niet alles. Het ge
beurde nog al eens, dat nij
midden in de -nacht naar
thee smachtte en dan ver
huisde het warme water uit
het keteltje naar de theepot
Wat de Engelsen niet gebrui
ken, of tenminste zelden, is een
theemuts. Zij schenken de thee
meestal ineens uit, want het
eerste kopje is het beste. Ook
de vluchtige thee-olie, die de
heerlijke geur verschaft, is hier
in dan nog aanwezig. De suiker
houdt de thee-olie zoveel moge
lijk vast en zo ziet u, dat het
wolkje melk en het schepje sui
ker werkelijk reden van bestaan
hebben.
Om nu nog even op de thee
muts terug te komen, deze
wordt liefst met een mandje ge
combineerd. Het theelichtje is
uit den boze, hoe knus en gezel
lig het ook is. Het looizuur u
weet nog wel heeft door de
warmte onder de pot teveel ge
legenheid om zich uit de thee
blaren los te maken. De thee
pot zelf moet van porcelein, goed
geglazuurd aardewerk, zilver of
roestvrij staal zijn.
In het thee-centrum van onze
hoofdsfad zijn enkele moderne
serviezen te bewonderen, naast
sprookjesachtige Japanse en
Chinese potjes. Natuurlijk is er
altijd een kopje thee te proeven,
maar dan moet u toch eerst
gasn zien, welke weg het malse
theeblaadje aflegt cm in de thee
pot terecht te komen.
Wist u, dat alleen de drie a
vier bovenste blaadjes van de
theeloot geplukt worden? Hoe
hoger men komt, hoe fijner de
thee. Meestal wordt de pluk ge
mengd en ten slotte worden de
theesoorten uit verschillende
landen of streken gemêleerd. In
ons land wordt voornamelijk
een mengsel van thee uit Java,
Sumatra en Ceylon of India ge
dronken.
Behalve op prachtig fotomate
riaal kan men de theecultuur in
een keurig filmzaaltje van het
theecentrum volgen .Er komen
geregeld huisvrouwen, meisjes
die cantines van grote bedrijven
bedienen en andere belangstel
lenden op bezoek om alles over
thee aan de weet te komen.
Daarnaast heeft het centrum
nog tal van andere middelen om
het verbruik van thee en de
juiste wijze van bereiding te be
vorderen. Er worden geregeld
lezingen of tentoonstellingen ge
houden en meermalen rijdt een
„stationcar" met verse thee naar
de bollenvelden, de aarabeien-
pluk of de sportterreinen, kort
om naar alle plekken waar hard
gewerkt wordt en een kopje
FEUILLETON
43.
„Zoudt u hier willen blijven, juf
frouw Beinen, tot ik u van mijn
huis uit opbel?" vroeg hij. Juffrouw
Beinen keek hem aan met een op
recht medelijden in haar blik.
„Natuurlijk, mijnheer Cortenbach.
Ik zal hier blijven en proberen met
mevrouw Ronk in contact te ko
men, zolang u maar wilt."
„Als u maar wilt blijven, tot ik
thuis ben. Ik zal u dadelijk opbel
len."
Op de brug van de Vijzelstraat
nam hij een juist aankomende train
naar het kruispunt Weteringschans
en liep vandaar met vlugge schre
den naar zijn huis. Hijgend naar
adem van het ongewoon snelle lo
pen kwam hij op zijn kamer. Zijn
hospita deelde hem mee dat mevr.
Ronk in het geheel niet had opge
beld. Hij luisterde niet naar haar
relaas van wie wel hadden opge
beld. Hij holde naar de telefoon en
draaide het nummer van zijn kan
toor. Juffrouw Beinen gaf antwoord.
Ze had nog steeds geen antwoord
en deze had evenmin opgebeld.
„Wel bedankt, juffrouw Bemen. U
kunt nu gerust naar huis gaan", zei
Rob.
Tien minugm later rinkelde de
telefoon. Het was Paula.
„Rob, heb je al iets van Thea ge
hoord?"
„Nee."
„Ik evenmin. Ik heb herhaaldelijk
ons nummer opgebeld, maar steeds
kwam er geen antwoord, hoe lang
ik ook wachtte. Heb jij haar nog
gebeld?"
„Ja, natuurlijk."
Hij hoorde hoe de stem van Paula
trilde, toen ze zei: „Nou, ze is er
niet. Ze moet wel dadelijk na mijn
vertrek uitgegaan zijn. Ze heeft
geen. koffie gedronken en zelfs gg,en
boterham gegeten. Dat zag ik aan
de broodtrommel. Zeg Rob, wat
zullen we nu doen?"
Rob tuurde op de muur, waar
aan de telefoon hing, maar zag niets
dan zijn eigen schrikbeelden.
„Op het ogenblik kunnen we
eigenlijk nog niets doen, Paula. Blijf
van het nummer van mevrouw Ronk jij verder thuis?"
„Ja, de hele avond."
„Prachtig. Als Thea thuiskomt,
bel me dan dadelijk op, wil je? Als
ik iets van haar hoor, zal ik jou
een seintje geven. Goed?"
„In orde, Rob. We zullen er maar
het beste van hopen."
Rob hing de hoorn op. Hij had
barstende hoofdpijHij wist niet,
wat aan te vangen. Als hij aan zijn
eerste opwelling toegegeven had,
zou hij de straat zijn opgelopen. Om
naar Thea te zoeken. In het wilde
weg. Alles was beter dan werkeloos
biijven zitten. Maar wat zou hem
dat baten? En danze mocht
hem intussen eens opbellen. Hij
nam het stapeltje brieven uit de
gang mee naar zijn zitkamer. Daar
scheurde hij de brief van zijn
schoonzuster open. Het deed hem
goed, haar rustig, genoegelijk fami
lierelaas te ],ezen; over haar jon
gens; over haar man en zijn plezier
in tuinieren.
„Hoe laat wilt u eten, mijnheer
Cortenbach?" kwam juffrouw Berg
man vragen.
Hij .keek op uit zijn gepieker.
„Doet u maar geen moeite. Ik
eet wel ergens in de stad. Nu heb
ik nog geen trek. Wacht u maar
niet op rne vanavond".
Juffrouw Bergman aarzelde nog
even, maar zei eindelijk: „Goed
mijnheer. Tot morgen".
„Wel te rusten, jufffrouw Berg
man".
Hij draaide zijn radio aan om
ren naar de herhaling van de be
richten van 's middags leidde zijn
aandacht enkele ogenblikken af.
Zijn gedachten tolden nu niet meer
zo door zijn hoofd heen als een muis
in een tredmolentje. Tot zijn ver
bazing bemerkte hij plotseling, dat
hij niet meer zat te luisteren naar
nieuwsberichten maar naar een ko
mieke voordracht en driftig draaide
hij de radio af. Hij keek op zijn
horloge. Het was over achten. De
pijp, die hij aangestoken had, smaak
te hem niet. Hij krabde hem leeg
en stond op.
Hij voelde zich bijna lichamelijk
onweL Waarom had hij juffrouw
Bergman ook niet wat eten laten
brengen? Hij voelde, dat hij naar de
keuken moest gaan om te kijken
of ze soms "hg iets voor hem had,
maar had er de fut niet voor en
kon niet anders doen, dan blijven
zitten wachten.
„Als we tegen middernacht geen
van beiden nog iets van haar ge
hoord hebben, dan zal ik de politie
moeten waarschuwen", dacht hij.
Van alles en nog wat kon haar im
mers overkomen zijn? Thea ver
keerde in een meer dan overspan
nen toestand en je kon nooit we
ten
In de gang rinkelde een belletje.
Er kwam iemand de trap op.
Het was Thea.
Ze bleef op de drempel van zijn
kamer staan en keek hem aan. Ze
droeg een grijs mantelcostuum en
naar de nieuwsberichten te luiste- bruine schoentjes. Haar haren hin
gen verwaaid om haar gezicht. Haar
grote donkere ogen waren als zwar
te vlekken in haar doodsbleke ge
laat. Rob strekte zijn armen uit en
trok haar naar zich toe, vertederd
door vreugde. Hij hiéld haar dicht
tegen zich aan en verborg zijn lip
pen in haar haren. Ze bleef in zijn
armen rusten en hij voelde, hoe een
lichte rilling haar lichaam doorliepi.
Maar dat was ook alles.
Hij liet haar los en deed een stap
terug. Zijn handen beefden.
Zonder de minste uitdrukking in
haar stem zei Thea: „Ik kan niet
lang blijven".
Ze kwam de zitkamer binnen en
zette zich op de divan neer. Toen
ze haar ogen naar Rob opsloeg,
scheen het hem of ze bijna zwart
waren. Hij kwam naast haar zitten.
Hij nam haar handen in de zijne.
Ze waren ijskoud. Ze kneep haar
vingers krampachtig ineen. Einde
lijk zei ze: „Ik ben.uitgeweest—
en.en ik moet weer gauw weg.
Rob."
Hij gaf geen antwoord. Ze wendde
het hoofd om en haar ogen dwaal
den door de kamer heen, alsof zo
een onuitwisbare indruk van haar
omgeving in zich wilde opnemen.
Rob voelde inwendig een ijzige kil
heid. Hij begreep nu, wat Paula be
doeld had; hij begreep nu, wat de
beslissing was, waartoe Thea geko
men wasen waarom zij haar
betrekking eraan gegeven had....,
„Thea", zei hij op hartelijke toon.
(Wordt vervolgd)
Heftig gesticulerend bi
bij de Veiligheidsraad,
agressie in het Korea ar
LAKE SUCCESS. D
russische afgevaardigde
lik opende Vrijdagavond
van de Veiligheidsraad
verzoek aan de Raaad,
stemmen over het uitno<
vertegenwoordigers uit 1
Zuid-Korea tot de besp
Hij sprak verder over dï
zonder schandelijke rol"
generaal MacArthur, de
Koning van het Verre Oc
speeld wordt en die volf
„zo lang mogelijk in I
Oosten wenst te blijven.
Malik herhaalde zijn
dat de Zuid-Koreanen i
zijn begonnen in opdrac]
V. S. en grotendeels me
kaanse uitrusting, en
wederom, dat de Sowjet-
logsuitrusting aan Noc
levert.
Aangezien de toestanc
lijk was aan die van vo<
ting van Donderdagavor
een gelijksoortig getwist
worden. Het kwam zo
machtig ook maar één
te nemen, gig de Raa
richterzake tot Maandaga
een.
BUITENLANDS O VEI
MET EVENVEEL ZWIER
nekkigheid, heeft de Frac
ter Schuman in de Ra:
Vergadering van de R
Europa te Straatsburg ziji
plan, tot integratie of ee
dan wel samenbundeling
steenkool- en staalindu
Europa besproken. Hoewe
zoveel nieuws daarover h
teld, is de zaak toch d«
waard, om ze nog even
aandacht te brengen.
Op de eerste plaats is w
ken, dat dit Frans plan v
moetkoming heeft onderv<
Duitse kringen, hetgeen
bereidmaken van de geest
samenwerking in een v
strijdlustige sfeer, van f
lang is.
Op de tweede plaats 1
worden ontkend, dat h<
Schuman een stoutmoedig
dat in de geest van voo
Franse denkbeelden inzal
nationale samenwerking mi
een stap vooruit wil zettei
W» doelen hier op de fi
de „Hoge Autoriteit", een
dat de eengeworden Wesl
staal- en kolenindustrie zo
Zij willen dit zien als een
kelijk college, met inter
rechtspersoonlijkheid, een s
v/at reeds vroeger békend i
^institutionisme", eon strc
internationaal en natio
waarde van de maatsch
organisatie niet ontleent a
viduele verhoudingen tusse
sen onderling en staten o
(zoals het liberalisme dat
maar aan collectieve v<
-Institutions") die, Zq li
stelsel, op grond van hm
aard een natuurlijke autom
zitten of behoren te bezitte
De grote vraag zal zijr
samenleving voor dergelijk
beelden al rijp is. Tot no
wel gebleken, dat er van i
lende, kanten bezwaren zij
ren dergelijke machtsovt
die nog ongedachte mogel
zou kunnen bieden.
Daarnaast is er het bezw
Engeland dat tot nog toe z
de besprekingen over dit pil
meegedaan. Er ligt nog veel
uitwerking van dit plan
duister, er worden achter d<
men en in klein comité w
Stige besprekingen en ove:
gen gevoerd en men hoopt
ook Engeland bereid te vind'
te doen. Tot nog toe echter
zover niet, en althans het
vatieve deel van Engeland ii
heden in Straatsburg niet
slaagd, Schuman voor zijn
beelden te winnen.
Hier spelen twee versch
aspecten dooreen. In de
Plaats is het merkwaardig, d
de Engelse regering, maar
de Conservatieven van de
m Straatsburg dit zg. Brits
ter tafel heeft gebracht In
gemeen echter willen ook
hours nog niets weten van
ge Autoriteit van Schuman i
der van de verenigde zware
trie. Het Conservatieve pij
die leiding in handen geven
comité van Ministers, maar
man voelt daar niets voor. W
Pok niet omdat Hij wel wes
de Raadgevende Vergadering
Voorlopige parlement van S
burg toch al te weinig te sj
K over dat Ministerscomité,
van men zegt, dat bet te
doet. En doen kon, zegt u
omdat daarin teveel de na!
Politieke (en via deze weer d
Pomische) eigenbelangen eei
spelen.
Het is echter ook even war
elke staat verantwoordelijk is
zijn eigen algemeen welzijn,
de zorg daarvoor, met prijs;
van bepaalde souvereiniteitsrc
Pas mag geschieden, indie
Waarborg voor de verzorging
dat algemeen welzijn verzeke
AD I
1
