FHOLEN, WAAR HET VERLEDEN WERD
TOT EEN VERSTEENDE CHARME
De Grote Drie bijeen
De nieuwe woning
RADIO
vy,E vanuit Brabant naar het eiland Tholen wil, wordt daar ontvangen met een kolossale
zilveren erepoort, die in de verte hoog uit steekt boven het groen en het sierlijke silhouet
van het dorp dat ligt te sluimeren onder donzen wolkenmassa's. Het is de brug over de Een
dracht, waar de zeemeeuwen nieuwsgierig omheen buitelen als rond het geraamte van een
vergane brontosaurus. Een openlucht-bezienswaardigheid, waar de betonnen verkeersweg
met opzet naar toe werd geleid.
Van Rossem" - oudste tabaks
branche in ons land
Mik
Achter het waterlint van de Eendracht
Koninklijk bezoek voor Sint Annaland
voor het eerst sinds 1862
Buitenlands overzicht
ftAtvmCtuJ
Een nieuw pand
betrokken
n
'AGINA 4
WOENSDAG 30 AUGUSTUS 1950
-
(Van een speciale verslaggever)
Nog niet zo lang geleden moest men hier tol betalen, verzekert mijn Keismakker met het
schetsboek. Nu zijn de Middeleeuwen voorgoed gestorven, de doorgang is vrij en wij voelen
ons twee verlate kruisridders die de ophaalbrug binnenrijden om nog juist de uitvaart van oude
verwanten te kunnen memaken. In de diepte kronkelt het waterlint, nog precies zoals eeuwen
geleden, toen het eiland in drie stukken uiteenlag, binnen het wisselend mozaTek der Zeeuwse
landen. Voor ons ligt Tholen in de namiddagzon, als moet het nu nog bekomen van een strijd
tegen het water, die op meesterlijke wijze gewonnen werd.
Tholenonweerstaanbare neiging om het hoofd op te heffen naar carillonklanken.
Maar deze loomheid is slechts
schijn. In het plaatsje heerst een
activiteit, die geheel past bij de
smalte van de oude straatjes. Het
leven is er minder uitbundig dan
in Brabant, maar dat de zwier
er is, bewijst de schilder die druk
bezig is om het opschrift van
„Het Hof van Zeeland" een
nieuw en kleuriger aanschijn te
verschaffen. Op zijn ladder is hij
een in het wit gestoken ceremo-
niaris die de vreemdelingen een
korte welkomstrede toeroep, zon
der woorden, maar vertrouwend
op de scherpte en uitdrukkings
kracht van zijn fijn penseel.
Toen werd, nu zeer onlangs, de
Koningin verwacht onder de zil
veren en permanente erepoort
over de Eendracht.
Tholen is inderdaad een Hof.
Het heeft de gracieuse stilte van
een binnenplaats, waar begijnen
wegschuilen voor het zonlicht.
Het bezit iets van de strakke
wijding van Vere en bij het sta
tige raadhuis heeft men voortdu
rend de onweerstaanbare neiging
om het hoofd op te heffen naar
carillonklanken, die zich als vlin
ders moeten komen neerzetten
op de trapjes van deze edele
gevel.
Een schoenmaker achter zijn
opengeschoven venster houdt
het hoofd gebogen in een knik
kende en wijze berusting om het
uitblijven van dit klokkenspel.
Een meisje komt door de stra
ten, aandachtig op de streep van
zon en schaduw met een licht
schijn in de blonde haren, als
loopt het te mediteren over de
vergeten formule van een bood
schap, waarvoor het eeuwen ge
leden door haar moeder werd
uitgestuurd.
Het hart van Tholen is zacht
gaan kloppen, nu het verdriet
om het gestorven verleden ge
heeld is. Het is dezelfde zacht
heid, waarmee men een antieke
vaas opneemt of bladert in oude pogen.
folianten. En op het pleintje,
waar de pomp onder de huif der
bomen wacht op de hand die op
nieuw water zal komen slaan uit
de rots, wordt iedere luidruchtig
heid vanzelf ingedamd tot een
bijna versteende ingetogenheid.
Vissersschuiten.
Rondom de kleine haven leidt
Tholen een ander leven. Er ligt
een zware dijk omheen, maar de
houten deuren uit deze vesting
gordel zijn zorgeloos weggeno
men, nu de Eendracht ongevaar
lijk ligt te blikkeren in de zo
merzon. Het wateroppervlak is
bijna nérgens zichtbaar, zo dicht
liggen hier de vissersschuiten
opeen. Een ingewikkeld stelsel
van masten, ra's en vlaggetjes,
da tstaat te beraadslagen aan
welke zijde de aanval onderno
men moet worden. En ook iets
van een plaatje uit Gullivers
Reizen, waarop een minuscule
vloot door een reuzenadem bij
een werd geblazen in een water
hoek zonder uitweg. En van de
boten, die op zijn schoorsteen de
letters TH voert als een over
moedige strijdleuze, waagt ech
ter de ontsnapping. Puffend
maakt zii zich los uit de hopeloze
kluwe. De vrijheid en de ansjo
vis tegemoet. Kleine trillingen
beroeren het water, dat in gol
ven klotsend komt kloppen aan
de houten beschoeiing die ruikt
naar zout en teer.
Omzichtig loodst de schipper
zijn vaartuig naar buiten. Zijn
hand heeft de heldhaftige zeker
heid van De Ruiter na zijn over
winning op de Theems. Vanuit
de verte valt het niet uit te ma
ken welke trofee deze TH met
zich voert, buitgemaakt op de
verslagen vloot, waarvan nie
mand de vluchteling nazet. Er is
alleen het water, dat wanhopig
klopt aan de scheepswanden om
wraak voor het te laat is. Een
kloppen dat afneemt en weg
sterft aan de volslagen nutteloos
heid van zjjn verwachtingsvolle
Van St. Annaland
Van Tholen uit leiden twee
wegen naar de dorpen in de om
trek. Het zijn rode klinkerpaden
die als de scharen van een
kreeft het eiland omvat houden.
Links in de richting Poortvliet,
rechts over Oud-Vossemeer naar
St. Annaland.
De rechtse weg werd bereden
worden door de Koninklijke fa
milie, die zo pajs dit deel van
Nederland kwam bezoeken. Vana^i
„De Kleine Nol" in de Susanna-
polder stak het gezelschap met de
„Piet Hein" over naar Zijpe op
Schonwen-Duiveland.
Het is een weg met bijna Ita
liaanse allures, wanneer zij Tho
len verlaat. Een machtige bo
menrij steekt scherp af tegen
het blauw der luchten als in het
gelid geplaatste oleanders. En
hebben de jonge boomgaardaan-
plantingen onder aan de dijk
niet het uiterlijk en de kleur van
druivenvelden in de Romeinse
campagna?
Oud Vossemeer is een dorp,
waarin ieder het schijnt te be
treuren het bloemkwekersbe-
staan te zijn misgelopen. Tussen
de schotten van de voortuintjes
vegeteert een kleurenwereld in
PROGRAMMA
DONDERDAG 81 AUGUSTUS
HILVERSUM 1, 402 M.
7.00 AVRO; 7.50 VPRO; 8.00—
24.00 AVRO.
7.00 Nieuws; 7.15 Gramofoonmu-
ziek; 7.50 Dagopening; 8.00 Nieuws
en weerberichten; 8.15 Gramofoon-
muziek; 8.55 Voor de vrouw; 9.00
Gramofoonmuziek; 9.30 Waterstan
den; 9.35 Gramofoonmuziek; 10.00
Morgenwijding; 10.15 Dansorkest;
10.50 Voor de kinderen; 11.00 Re
sidentie-orkest; 12.00 „De Uiten
van Athene" causerie; 12.15 Gra
mofoonmuziek; 12.30 Mededelin
gen; 12.33 In 't spionnetje; 12,38
Accordeon en orgel; 13.00 Nieuws;
13.15 Orkestconcert; 13.45 U kunt
het geloven of niet; 14.50 Gramo
foonmuziek; 14.05 Philh. orkest;
15.00 Voor de zieken; 16.00 Geva
rieerd programma; 17.00 Voor de
jeugd; 17.50 Regeringsuitzending;
18.00 Nieuws; 18.15 Sportpraatje
18.30 Groninger Orkestvereniging
en operettekoor; 20.0024.00 Natio
naal programma t.g.v. de verjaar
dag van H.K.H. Prinses Wilhelmi-
na; 20.00 Nieuws; 20.05 Toespraak;
20.15 Promenade orkest en klein
koor; 20.45 Zeventig jaren, klank
beeld; 21.30 Nederlandse liedjes;
22.00 Moeder van ons volk, toe
spraak; 22.15 Radio philharmonisch
orkest en groot koor; 23.00 Nieuws,
23.1524.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM 2, 298 M.
7.00—10.00 NCRV; 11.00 KRO;
14.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws; 7.15 Ochtendgym-
istiek; 7.30 Gramofoonmuziek;
45 Morgengebed en liturgische
calender; 8.00 Nieuws en weerbe
richten; 8.15 Gramofoonmuziek;
9.00 Voor de vrouw; 9.40 Lichte
muziek; 10.00 Gramofoonmuziek;
10.35 Morgendienst; 10.45 Gramo
foonmuziek; 11.00 Voor de zieken;
11.45 Gramofoonmuziek; 12.00 An
gelus; 12.03 Lunchconcert; (12.30
12.33 Mededelingen); 12.55 Zonne
wijzer; 13.00 Nieuws en Katholiek
nieuws; 13.20 Kamermuziek; 14.00
Promenade-orkest en solisten;
14.45 Voor de vrouw. 15.30 Cello en
piano; 16.00 Bijbellezing; 16.45 Vo
caal ensemble; 17.00 Voor de jeugd
17.30 Volksmelodieën; 18.00 Gra
mofoonmuziek; 18.15 Land en tuin
bouw, causerie. 18.30 Voor de strijd
krachten; 19.00 Nieuws en weerbe
richten; 19.15 Voor postzegelverza
melaars; 19.30 Gramofoonmuziek;
19.40 Radiokrant; 20.00—24.00 Na
tionaal programma t.g.v. de ver
jaardag van H.K.H. Prinses Wilhel-
mina; 20.00 Nieuws; 20.05 Toe
spraak; 20.15 Promenade-orkest en
klein koor; 20.45 Zeventig jaren,
klankbeeld; 21.30 Moeder van ons
volk, toespraak; 21.45 Gramofoon
muziek; 21.49 Het pad>der vrijheid,
pad der wildernis, hoorspel; 23.00
Nieuws; 23.1524.00 Gramofoon
muziek.
BRUSSEL 324 M.
12.00 Gramofoonmuziek; 12.15
Lichte muziek: (om 12.30 Weerbe
richt); 13.00 Nieuws; 13.15, 14.00,
15.00 en 16.00 Gramofoonmuziek;
17.00 Nieuws; 17.10 Gramofoonmu
ziek: 17.15 Voor de kinderen; 18.15
Syndicale kroniek; 18.25 Gramo
foonmuziek; 18.30 Voor de soldaten
19.00 Nieuws; 19.30 Gramofoonmu
ziek; 19.50 Literaire causerie; 20.00
Philharmonisch orkest (om 20.35
actualiteiten): 21.45 Gramofoonmu
ziek; 22.00 Nieuws; 22.15 Dansmu
ziek; 23.00 Nieuws; 23.0524.00
Gramofoonmuziek.
BRUSSEL 484 M.
12.05 Gramofoonmuziek: 13.00
Nieuws; 13.10, 13.30, 14.00 15.00 en
16.05 Gramofoonmuziek; 17.10
Lichte muziek; 18.30 Gramofoon
muziek; 19.45 Nieuws; 20.00 Gra-
mofoonmuz.; 20.30 Hoorspel: 21.00
Gramofoonmuziek; 22.00 Nieuws;
22.15 Dansmuziek; 22.55 Nieuws;
23.00 Gramofoonmuziek; 23.55
Nieuws.
een woeste passie om zichzelf
uit te leven nog voor de dag ten
einde is. Gladiolen rekken zich
overal naar de hemel. Een bloem
ontsprong op de plaats waar zij
telkens hun hoogte onovertref
baar dachten.
Ook is dit dorp, meer dan Tho
len .aangeraakt door de magi
sche hand die de daken en deu
ren van de huizen heeft afge
biesd met een witte kalklijn.
Een oud Zeeuws gebruik dat
denken doet aan een oud ritueel
om het eigen bezit binnen een
getrokken streep te vangen.
Veilig achter de beschermende
arm der dijken ligt St. Annaland.
Het is een oude heerlijkheid,
het vijftiende eeuwse bezit van
Anna van Ravenstein, die ge
huwd was met Adolf van Cleef.
Deze Bourgondische voorgeschie
denis leeft voort op een curieus
schilderij, dat opgehangen is in
de Raadzaal. Het heeft de vorm
van een ruit en is aan de ene
zijde beschilderd met het wapen
van Bourgondië, en aan de andere
zijde met de beeltenis van St.
Anna, met op de arm de Moeder
Gods, die Haar Kind draagt. Het
is naast andere wapens voorzien
van het jaartal 1592.
St. Annaland heeft een edele
afkomst, waaraan ook elders nog
de herinnering is overgebleven.
Burgemeester F. M. Boogaard
bewaart in zijn archief een brief
van een zekere J. van Diest uit
1692, waarin deze verhaalt hoe
zijn huis alleen gespaard bleef bij
de grote brand, die dat jaar het
dorp volledig verwoestte.
Het is maar liefst sinds 1862
geleden, dat er vorstelijk bezoek
binner) de straten verkeerde. Bur
gemeester Boogaard toonde ons
een Gedenkboek uit dat jaar,
waarin de tocht van Willem ni
door Zeeland beschreven staat.
Dubbele rijen mastbomen, ere
poorten en guirlandes in heel St.
Annaland, dat was de ontvangst
die de Koning bereid werd, met
burgemeester Bierens aan het
hoofd. En nu Neerlands jonge
Koningin er geweest is, was de
enthousiaste feestvreugde zeker
niet minder!
KONFRIEIARIE IN
SURINAME
Gedurende 50 jaar viert men
in Suriname op 31 Aug. Konfrie-
jarige, een feest, dat 'n week
lang duurt. Konfriejarie is een
feest, dat een week lang duurt.
Konfriejarie is een verbastering
van Konoe Friejarie, de Koning
in is jarig. Dit feest, dat be
stond uit een kermis en inter
nationale sportwedstrijden, had
zulk een klinkende naam gekre
gen, dat in de periode Suriname
door talrijke buitenlanders be
zocht werd.
Op het program staan o. a.
een drielandentournooie tussen
voetballers van Suriname, Brits-
Guiana en Aruba en een drie-
landen-tournooi tussen tennisspe
lers uit dezelfde landen.
De 92-jarige koning van Zwe
den vierde dezer dagen een
merkwaardig jubileum. Het is
n.l. 75 jaar geleden, dat hij zijn
officiers-certificaat van het Ko
ninklijke .Zweedse Garde Regi
ment ontving. Bij die gelegen
heid werd deze foto gemaakt.
Gisteravond heeft het Franse
Ministerie van Buitenlandse Zaken
officieel meegedeeld, dat de grote
drie, dit zijn de ministers van bui
tenlandse zaken van de Ver. Staten,
Engeland en Frankrijk, op 12 Sept.
in Lake Succes zullen bijeenkomen.
We geloven niet, dat na de oorlog
eerder een bijeenkomst op zulk een
hoog diplomatiek niveau, zoals dat
tegenwoordig heet, bijeen is geko
men, waar niet alleen zulke belang
rijke internationale problemen aan
de orde waren, maar ook zulke
netelige.
De reizende Amerikaanse minis
ter voor buitenlandse problemen,
dr. Jessup, verklaarde Zondag, dat
de oorlogsdreiging, na de capitula
tie van Japan, nimmer zo groot was
als op dit ogenblik en dat alleen
met inspanning van alle krachten
en met de durf datgene te doen wat
nodig is, de dreigende oorlog mis
schien nog kan worden voorkomen.
Terwijl Churchill de avond te voren
in een radiorede, waarvoor hij de
conferentie van Straatsburg veria
ten had, gewaagde van nog een
korte spanne tijds, welke de Wes
terse mogendheden gelaten is, om
Hef raadhuis van St Annaland
Dit is het nieuwe moderne
pand van J. en A. C. van Ros-
sem's tabaksindustrie, die de
oudste in Nederland is. Deze
zomer herdacht de fabriek van
de "„Poorters-Toeback" e.d. haar
tweehonderdjarig bestaan. Door
de oorlog werden de oude pan
den verwoest en nu staat er een
nieuw modern gebouw gereed,
waarvan de voltooiing met het
tweede eeuwfeest samenviel.
Er was maar beschgiden be
gonnen in 1750, toen de heer
Adriaan van Rossem in de Rot
terdamse Hoogstraat begon. Hij
was een ondernemende jonge
man van nauwelijks twintig jaar
en beleefde de voorspoedige ont
wikkeling van een onderneming,
welke later zulk een grote faam
verwierf.
In 1903, toen men naar de
Nieuwe Haven verhuisde, was
de bescheiden kerverij van 1750
al uitgegroeid tot een respecta
bel bedrijf, dat voornamelijk
betere soorten tabak voortbracht
maar zich ook toelegde op koffie
en thee. Reeds in de aanvang
van de 19e eeuw, toen de z.g.
„groene thee" zeer in trek was,
zong men in de binnenstad van
Oud-Rotterdam het liedje: „Van
Rossem, van Rossem, wat kost je
groene thee".
In 1810 werd het bedrijf ge
leid door de heren J. eh A. C.
van Rossem, aan welke heren
het zijn huidige firmanaam te
danken heeft, in de handel be
kend als kortweg „J. en A. C."
Omtrent de eeuwwisseling en da
daaropvolgende jaren heeft de
Iirma van Rossem een zeer grote
vlucht genomen, in de eerste
plaats door de overname van
enige bedrijven, in de tweede
plaats doordat de verhuizing
naar de Nieuwe Haven het bij
trekken van een aantal belen
dende panden mogelijk maakte
In 1940 was het bedrijf viermaal
zo groot als in 1903, èn het aan
tal leden van het personeel was
gestegen tot 200. Er werd nim
mer iemand ontslagen en er zijn
velen van vader op zoon aan het
bedrijf verbonden.
Wiid en zijd vermaard is de
Poorters-Toeback en van Ros-
sem's Troost. Zo was de firma
van Rossem uitgegroeid tot een
welvarend en omvangrijk ge
heel, met eigen kistenmakerij,
een eigen blikfabriek, eigen
autovervoer enz. enz. toen het
oorlogsgebeuren van Mei 1940
het bedrijf wel zeer zwaar trof:
van de kantoren, fabrieken en
voorraden wgs nagenoeg niets
over en wat onherstelbaar is,
ook de gehele administratie en
het uitgebreide archief vanaf
1750 ging verloren.
Even was er verslagenheid en
verbijstering, maar zeer spoedig
herstelde men zich en werden
de herstelwerkzaamheden dus
danig krachtig ter hand geno
men, dat men binnen een maand
de beschikking had over een uit
stekend nieuw fabriekspand, n.l.
de vroegere fabriek van van
Berkel's patent.
Thans werkt van Rossem in
een geheel nieuw pand, het leed
van de vernieling in de ver
schrikkelijke Meidagen raakt
vergeten en in een krachtig ge
leid bedrijf, waar van hoog tot
laag een eensgezinde samenwer
king heerst, wordt gewerkt aan
de groei en bloei van een aloude
zaak, die getuigenis aflegt van
kloeke oud-Hollandse onderne
mingsgeest en nieuwe faam aan
de Poorters-Toeback en van
Kossem's Troost toevoegt.
NEGERBISSCHOP BEZOCHT
DUITSERS, DIE HEM
LOSKOCHTEN
KEULEN. Mgr. Josef Kiwa-
noeka, Apostolisch Vicaris van
Brits Oost-Afrika, heeft een be
zoek gebracht aan 'n Duitse fa
milie te Keulen, die vele jaren
geleden 21 Mark gegeven hadden
om hem als jongen uit slavernij
los te kopen.
Beide oudjes, die hun pleegzoon
thans voor het eerst zagen, gaven
hem hun trouwringen, waaruit
een bisschopsring zal worden ge
maakt.
Mgr. Kiwanoeka droeg de H.
Mis op in de oude Keulse Dom.
Hij werd geassisteerd door Kar
dinaal Frings, de Aartsbisschop
van Keulen.
Italiaanse regering legt
voorraden aan
ROME (KNP) Om de ten-
denz tot prijsverhoging van de
levensmiddelen in Italië tegen
te gaan, heeft de Italiaanse rege
ring besloten grote voorraden van
levensmiddelen aan te leggen om
waar de vraag het aanbod mocht
overtreffen door het aanbrengen
van een grotere hoeveelheid op de
markt aan de vraag te kunnen
voldoen. De Minister van Handel
en Nijverheid heeft de aankoop
bevolen van een half millioen ton
suiker en een millioen ton graan,
terwijl de uitvoer van rijst en
olie weder aan de belemmerende
bepaling van een uitvoervergun
ning onderhevig is gemaakt
datgene te doen wat gebiedend
noodzakelijk is, om een derde we
reldoorlog te voorkomen. En om.
waar we toch een beschouwing wij
den aan de komende taak van de
grote drie, het drietal vol te ma
ken, zouden we ook nog kunnen
wijzen op de ernstige waarschu
wende rede door Generaal De
Gaulle de vorige week gehouden,
waarin deze het Franse volk en
over de Franse hoofden heen alle
democratische volkeren, met grote
ernst gewaarschuwd heeft, dat elk
wachten, om een krachtig gemeen
schappelijk front te vormen tegen
de dreigende agressie uit het Oos
ten, een misdaad tegenover de mens
heid is.
Aan de nodige waarschuwingen
heeft het dus de grote drie zeker
niet ontbroken en hun geweldige
verantwoordelijkheid tegenover de
mensheid zullen deze drie staats
lieden zich dan ook wel diep be
wust zijn.
Maar tegenover de zij het dan
geforceerde eenheid van de dic-
tatuurstaten, welke eenheid op zich
toch een grote kracht is, staan de
democratieën met hun vrijheidsbe
ginsel, wat in de practijk helaas al
te vaak betekent, zoveel hoofden
zoveel zinnen. Een wel zeer veront
rustend voorbeeld hiervan, zien we
in de verwarring in Straatsburg,
waar ondanks de ernstige bedreiging
door de communistische ideologieën,
de democratische volkeren elkander
zelfs op de meest essentiële punten
niet konden vinden. En bijv. Zater
dagavond een resolutie, om tot
doorvoering van het plan-Schuman
over te gaan, om op die wijze al
thans een daadwerkelijk begin te
maken met de economische een
heid van West-Europa met slechts
73 stemmen voor en 32 onthoudin
gen is aangenomen.
Uitsluitend op overwegingen aan
de binnenlandse partijpolitiek ont
leend, stemden alle socialistische
Engelse afgevaardigden tegen het
plan-Schuman, mede omdat ook
nog een amendement was aanvaard
van de Engelse conservatief Mac-
millan. Ook de Scandinavische so
cialisten, die nauw geliëerd zijn
aan de Engelsen, durfden dezen niet
in de steek te laten en zo is het
plan-Schuman wel aangenomen,
maar met zulk een krachtige oppo
sitie, dat er in de practijk nog wel
niet veel van terecht zal komen.
Zo ging het hier ook met andere
problemen. Ce Nederlandse socia
list, de heer Van der Goes van
Naters mocht gisteren om de socia
listische kool en de rode geit te
sparen, in Straatsburg wel beweren,
dat we die internationale samen
werking niet moeten overhaasten
en dat deze gedachte langzaam
moet groeien, maar het klinkt toch
wel heel vreemd als men dit argu
ment hoort bezigen door een socia
list tegenover een andere socialist,
wetende, dat reeds meer dan een
halve eeuw in het socialistische
beginselprogramma de stelling is
opgenomen, dat de internationale
socialistische beweging streeft naar
een internationale gemeenschap der
volkeren, mede tot vestiging van
de wereldvrede. Waarbij nog komt,
dat de mensheid geen tijd meer te
verspillen heeft, maar het op slag
van 12 uur is.
Neen, het socialisme van 1950,
laat, ondanks zijn mooie beginselen
en beloften, de mensheid wel lelijk
in de steek.
Deze verdeeldheid zal, naar wij
vrezen, ook op 12 Sept., bij de bij
eenkomst der grote drie, een snelle
beslissing van de urgente interna
tionale problemen lelijk parten spe
len.
Er zijn intussen nog wel meer
moeilijkheden, van principiële en
practische aard. We denken aan de
kwestie Formosa, waarover Was
hington en Londen nog lang niet
gelijk denken; aan het Duitsland-
probleem, waar een aangenomen,
zeef onhandige motie, op het libe
rale congres dezer dagen in Duits
land gehouden, nog wel van Wes
terse liberale staatslieden, aardig
in de communistische kaart heeft
gespeeld. Een aanneming, welke
door de voorzitter terecht een on
verantwoordelijke domheid is ge
noemd.
En dan tenslotte is er de Kore
aanse kwestie, die na de hoopvolle
ontwikkeling op het eind van de
vorige week, nu in het jongste
week-end weer oen weinig gunstige
keer heeft genomen.
Het is wel onder zeer sombere
internationale omstandigheden, dat
de grote drie daar in New-York bij
eenkomen. En voor het wel en wee
van de mensheid hangt van deze
bijeenkomst ditmaal wel zeer
veel af.
GRATIS TONG
TE IJMUIDEN
IJMUIDEN. Aan het IJmui-
dense strand heeft zich de laatste
dagen een tongen-invasie voorge
daan, waar de aanwezige bad
gasten flink profijt van hebben
getrokken. Met behulp van een
sleepnet en tot hun middel door
de zee wadend wisten zij flinke
partijen tong te verschalken, die
een aardige aanvulling van het
kampeerdersmenu opleverden.
FEUILLETON
een vertelling uit de oude en nieuwe tijd
8. Ter
wijl Paulus maar onafgebroken
en sprakeloos naar dat teer, jong
wezentje met zijn gitzwart haar
bleef kijken, hield Petrus de
armen gespreid en nam de klei
ne van haar moeder over. Hij
i wiegde haar zacht heen en weer.
alsof hij zelf vad,er van tien
spruiten was en kinderverzor
ging jarenlang dagelijks werk
voor hem was geweest.
Mieke staakte het huilen. Zij
keek naar hem met haar grijze
ogen, die onnatuurlijk groot
leken, -de ogen van „schone
Mieke" uit „De Morgenzon".
Heel even speelde een zweem
van een glimlach om het kleine
mondje. Toen vielen de oogjes
dicht. Klein Mieke sliep. Twee
uren aan een stuk bleef Petrus
zo zitten, bijna onbeweeglijk,
terwijl de baby in zijn armen
sluimerde.
„Fijn, dat u gekomen bent,
vader. En aardig van u, mijn
heer Van Bree, om vader te ver
gezellen."
Zo begroette Rinus de onver
wachte bezoekers. Hij zag er
goed uit, vond Paulus. Al was
van de bruine tint, waarmee hij
uit Indië was teruggekomen,
niets meer te bekennen. Terwijl
ze aten, wierp Rinus af en toe
een blik op het wekkerklokje
op het dressoir.
„Ja, we wonen hier wel niet
ideaal vader. Maar bij de oude-
lui van Bets konden we onmoge
lijk langer blijven. We zitten nu
tenminste vrij en we hebben
voldoende ruimte.
De huur is aan de hoge kant.
Vijf en dertig gulden per maand.
En ik zit hier 'n half uur gaans
van m'n werk. 't Trappen-klim-
men valt voor Bets, die niet al te
sterk is, niet mee. En voor de
I peuters missen we wel erg 't tuin-
tje van m'n schoonouders. Maar
ja, je hebt 't nu eenmaal niet
voor 't zeggen. Misschien komt er
in de toekomst nog wel eens wat
beters".
Vijf en dertig gulden per
maand! Petrus' mond zakte open.
Vijf en dertig gulden voor drie
kamers en 'n keukentje op de
derde étage van 'n uitgewoond en
slecht onderhouden huis. Geen an
dere plaats straks voor de kleinen
om te spelen dan de straat. Jantje
en klein Mieke hadden zonne
schijn nodig. Frisse lucht. Bewe
ging. Dingen, waaraan jonge kin-
weren behoefte hebben, en die ze
hier moest missen. Petrus was
de verdere duur van 't bezoek nog
stiller dan anders. Hij voerde
blijkbaar 'n zware strijd in z'n
binnenste. En met Paulus was
het niet anders gesteld. Die wreef
de knoestige kneukels van zijn
hand maar aldoor over z'n knie.
Dat was zo z'n gewoonte, als hij
'n moeilijk probleem te verwer
ken had. Hij likte langs z'n droge
lippen. Toén vroeg hij aan z'n
zoon, die zich gereed maakte om
weer naar z'n werk te gaan:
„Jongen, als ik werk voor je
zou kunnen vinden in Eindhoven
of omgeving en behoorlijke woon
gelegenheid voor jullie en de kin
deren, zou je dan naar Brabant
willen komen?"
„Morgen aan de dag, vader. En
Bets ook. Nietwaar, vrouwke?
Maar 't zou te mooi wezen om
waar te zijn. In elk geval, als u
wat voor me weet, houd ik me
aanbevolen".
Hij drukte z'n vader en Petrus
de hand, kuste vrouw en kinderen
en was op 't punt van vertrekken,
toen Petrus van z'n stoel opstond
en zei:
„Hé, Rinus, wacht 'n ogenblik,
'k Ga zover met je mee. 'k Wil
i.og even m'n zuster V. 't Wilhel-
mina-gasthuis bezoeker.".
Na ruim 'n uur kwam hij terug
Hij nad z'n zuster niet te spreken
kunnen krijgen. Die was in re
traite. vertelde hij. „Ja. dat kan
zo treffen, als je niet van tevoren
schrijft", zei hij berustend. „Maar,
voegde hij er onmiddellijk aan toe,
,,'k heb geen spijt van de reis,
Paulus".
Op de terugreis werd weinig
gesproken, 't Was denker. Buiten
was niets meer te zien. Ieder van
de twee was in eigen gedachten
verzonken. Toen de laatste bus op
't kerkplein in Dommeloord stop
te, stapten zij uit. Paulus zocht
naar woorden. Zijn stem trilde,
toen hij zei:
„Petrus, nu weet ik, wat me te
doen staat. Ik ga morgen naar de
directeur van 't postkantoor in
de stad. Misschien kan die nu of
later Rinus aan 'n betrekking hel
pen. Lukt dat en kan hij ginds
geen onderdak vinden, dan pak
ik m'n kleren in 'n koffertje en
trek naar 't liefde-gesticht. Mijn
heer pastoor, m'n huisbaas, zal
m'n woninkje zeker aan Rinus
willen verhuren, 'k Zou 'n ellen
dige egoïst zijn en 't me zelf nooit
vergeven, als ik moederziel alleen
in 'n huis bleef zitten. En die
stakkers van kinderen daarginds
liet wegkwijnen door gebrek aan
zonneschijn en frisse lucht, 't Is
't enige, wat ik nog voor hen doen
kan".
In 't licht van de straatlantaarn
zag Petrus de in-droevige blik in
de ogen van Paulus. Hij liet z'n
hand 'n ogenblik op de schouder
van z'n vriend rusten. Toen keerde
hij zich plotseling om en zei;
„Tot morgen, Paulus. Wel te
rusten".
Z'n platvoeten deden pijn. Hij
was niet gewoon 'n hele dag in
z'n beste schoenen te lopen. Hij
was vermoeid. Maar meer nog dan
door z'n lichamelijk onwel-voelen
werd hij gekweld door de plan
nen, die zijn hoofd doorkruisten
en die hij nog niet goed te orde
nen vermocht. (Wordt vervolgd)
MILAAN
kleine
studenten
deze
willen
worden
met al
opbreng
wegen en
zeer diep
land in
nu toe nie
zal danke
over hem
Het was
lange, lang
naar Nancj
langer,
was. De
overal, wa:
nodige
teweeg en
sen langs
getwijfeld
K. Universum
grimeert. En
deelneemsters
09k. Luxe
met bij op
mee in de
een pelgrimage
moeilijkheden
daaraan
danks al
door de
het zeer vroege
de tegenslagen
(warme)
de geest
iedereen eikand
eigen koffers
beuren, dat
Nancy toch
gebeurtenis
ten en de
door de touns
gewaardeerde
druk van elkai
Ondanks he
reis van maer
pelgrims er
door een ring<
de geest van
dat heet onmisj
overigens even
h.lk tot uiting
prachtige „Place
een uitvoering
cieuses ridicul
dansen en di
koor, dat uite:
beste gaf.
De volgende
versiteit van
die zij had
zet. Het oude
de late avond
en de bedrijvigh
wende studenten
van autobussen
Jast de steile
deden het stadje
hike rust opschril
de lang, voordat
sterven was en
gebouw gedoofd
Na een nacht,
sem de lucht
fel wit had gete:
i?üniet op
Althans hij onthi
Pelgrims het
z«n warme en
waTgmeewdeeeshty
ecMe' kerkgangers1
die slaperig
naëhtrust aan
3Prc" de sfrat
«en dreunen ondei
nnSi vermoeide
opgingen om hun
Zon7rVT,"en- Want
Zondag, al was het
dagen wel nodig
sie te trekken. B
ffeet men (le data
Wel, het kon een
van de „Cavalleria
daagse gebouw
het, jrkSang daar
behoudens dan de
renrk»rs',^e^l
ren, doch zeker niet
"loon.opera te gebr
ie daTUield Prachtige
■L da* de vrome mod
vanSdreethter, duizelig
eei?u e barok, te
Steéi1eraChtigG kr<
steegjes, soms met
elkaar verbonden. "W
v»nV/n °Ktr°P S.J,
2La" de studenten wijzen
zondere omstandigheid
J"..de onmiddellijke
Nijmeegse heilige Petru
begraven lag en wel
stu1emen:0Srob0erGltdestGl1
ï£>s-.-
|~let Nederlandse water
Wenen tijdens de Euroj
terende prestatie geleve
veroveren. Na afloop c
^et opgewekte gezichter
d Keetelaar, 4 de aanvo
6 v. Feggelen, 7 Kore
