De betekenis van het Vormings instituut van de K.V.P. „De democratie eist een mondig volk" Bloedtransfusiediensten in vele landen gealarmeerd Zij beleefden ontroerende ogenblikken op het Sint Pietersplein Pelgrims uit de gehele v/ereld in het hart der Christenheid Kaderscholingdiepere vorming en gesprekcentrum Weekend met kans op regen Onheilspellende uitbreiding van de Staatstaak vraagt meer kennis en inzicht Firefly wordt vandaag geborgen Beeldje gestolen uit museum Voor hulp aan Engelse in levensgevaar Studenten kwamen in Rome Doelstellingen van Vormingsinstituut [fff ïX ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1950 PAGINA 3 DE BETEKENIS EN DE NOODZAAK van meer staatkundige ontwikkeling en politieke vorming en scholing voor het kader en de leden van de Katholieke Volkspartij is nog eens op heldere wijze uiteengezet in de rede, welke de heer W. J. Andriessen, de Partijvoorzitter, gisteren bij de officiële opening van het Vormingsinstituut in Baarn heeft gehouden. Hij wees daarbij op het feit, dat de taak van de staat zich in de laatste tientallen jaren onheilspellend heeft uitgebreid. De greep van de Staat op het leven van iedere burger is steeds groter geworden en de feitelijke ontwikkeling trekt die lijn door. Van socialistische zijde ziet men dit gaarne, van katholieke zijde is men er op uit te zeggen: niet meer dan noodzakelijk is voor het algemeen welzijn! Niettemin eist de ontwikkeling veel meer kennis en inzicht van de burger dan voorheen en het is de taak van de politieke partij, dus van de K.V.P., die kennis en dat inzicht bij te brengen. Wil dat effectief zijn, dan moet er ook kennis zijn van de beginselen en de normen welke wij als katho lieken toegepast en gehanteerd willen zien, aldus de heer An driessen. Maar ook moet er in zicht zijn in de beginselen en nor men van anderen. Het gaat om het geheel der maatschappelijke verhoudingen. En de ervaringen hebben geleerd, dat op het ogen blik de stand van zaken met be trekking tot die kennis en dat inzicht in onze partij „over het algemeen zeer onbevredigend is". Doch het ergste van alles is, aldus de heer Andriessen, dat het belang van de staatkunde te wei nig wordt ingezien en daardoor te weinig gekend en dat het be lang van een staatkunde overeen komstig eigen beginselen en nor men dikwijls wordt onderschat. Daardoor wordt het verantwoor delijkheidsgevoel geweld aange daan; weet of wil men .eigen ver antwoordelijkheid, ook ten op zichte van zijn medeburgers, dik wijls niet dragen en neemt men afstand van een staatsbeleid, waarbij men in hoge mate ook zelf geïnteresseerd en betrokken is. Door te leven en te werken in een democratische staat neemt men de plicht op zich ook het staatkundige leven in deze staat te volgen en moet men het ver mogen bezitten dit leven althans in het algemeen te kunnen beoor delen. Dit is in het belang van de democratie, neen, het is een eis van de democratie. Op grond van dit alles is het Instituut ten minste genomen w e n s e 1 ij k, maar in de zich ontwikkelende verhoudingen zag spreker het, uit een partijoogpunt gezien, als n o o d z a k e 1 ij k. Het doel van het Instituut kan natuurlijk niet los gezien worden van het doel der Partij, zoals de heer Andriessen nader uitvoerig aangaf. Het doel van het Insti tuut is dus het staatkundig ter rein en het zal de grenzen steeds in acht nemen. Er zal gestreefd worden naar vriendschappelijke samenwerking met de daarvoor in aanmerking komende organi- PILOOT MELDDE GESLAAGDE NOODLANDING De bij Kijkduin Woensdag j.l. op zee gedaalde en daarna ge zonken Firefly K 76 van de ma rine luchtvaartdienst zal heden worden geborgen. Naar blijkt uit mededelingen, die ons thans van de zijde van het ministerie van marine berei ken, heeft de piloot Willem van den Born van de K 76, nadat hij op de zee geland was, aan de verkeerstoren op het vliegkamp Valkenburg per radio gemeld, dat hij „safely ditched" was, d. w. z. een noodlanding op het water had gemaakt, die goed was verlopen. De piloot gaf daarna zijn positie op en zeide, dat hij zijn toestel zou verlaten. Zoals bekend is, heeft de lei der van de groep, waartoe de K 76 behoorde, de piloot het toe stel zien verlaten en hem in het water zien drijven. Wat er daar na gebeurd is, is een mysterie Het stoffelijk overschot is nog niet gevonden. STREMMING OP DE LI|N LEEUWARDEN—MEPPEL (Van onze correspondent) Door een losgeslagen onder deel is gisteravond de diesel die om 20.15 te Leeuwarden moest aankomen, even voorbij de spoorbrug onder Akkrum tot stilstand gekomen. Het losgesla gen onderdeel sloeg tegen de biels van de rails, waarna de vloer van de betreffende wagon omhoog werd geduwd en ver nield. De trein was juist tevoren het station Akkrum gepasseerd en had een geringe snelheid, daar een wissel gepasseerd moest wor. den. Persoonlijke ongelukken deden zich niet voor. De passa giers werden met bussen naar Leeuwarden vervoerd. Daar hier enkel spoor ligt, werd het gehele spoorwegverkeer gestremd. De nachtposttrein uit Leeuwarden zou, naar wij vernemen, over Groningen-Meppel worden ge leid. Nadat het station Leeuwar den was gewaarschuwd, vertrok vandaar de technische dienst om een onderzoek in te stellen. VIER TECELIIK Op het gemeentehuis van Bergen (L.) werd Donder dagmiddag een bijzondere huwelijksplechtigheid vol trokken. Vier kinderen van de heer Kleyntjes uit Afferden stapten tegelijk in het hu welijksbootje, n.l. twee zo nen en twee dochters. Het commentaar van vader Kleyntjes was: „De een heeft de ander aangesto ken, ze moeten het zelf maar weten. saties, als de stands- en jeugd organisaties e.d. Ook met het Centrum voor Staatkundige Vor ming zal het Instituut op goede voet staan. Instituut - Centrum Beiderlei werkzaamheden lig gen immers in een eigen vlak. Dit blijkt onmiddellijk, wanneer men de werkzaamheden van het Centrum beschouwt in het licht van de taak van het Instituut. Het is niet de bedoeling van het Instituut te rapporteren over onderwerpen, welke tot op heden het Centrum het licht deed zien en in de toekomst ongetwijfeld nog zal doen zien. Het Instituut beoogt vorming en scholing, het wil voorlichting geven; aan die pere vorming doen, actuele onder werpen behandelen, die in het parlement aan de orde zijn, als mede problemen bespreken, welke de belangstelling van bepaalde volksgroepen hebben. Daarbij zal zo nodig het onderlinge contact tussen deze groepen, uiteraard binnen het katholieke volksdeel, voor zover nodig en gewenst, worden bevorderd. De oprichting van dit Instituut betekent, dat de leiding van de Partij bewust en weloverwogen het katholieke volksdeel wil ver sterken in zijn overtuiging, dat een eigen partijvorming der Ne derlandse katholieken in de hui- Donderdagmiddag heeft een tot nu toe onbekende het ongeveer 35 centimeter grote houten beeld je „Aiguille Montee" van de schilder-beeldhouwer Joan Miro uit het Stedelijk Museum te Am sterdam gestolen. Er is thans in dit museum een expositie van deze 57-jarige Spaanse meester. Het kleine beeldje, een van de zeer weinige houten kunstvoorwerpen, die Miro vervaardigde, is het minst kostbare, dat wordt geëxposeerd. Met twee pootjes zat het vast aan een sokkel, die weer op een glas plaat was gelflmd. De dief heeft het beeldje uit de sokkel getrok ken op een ogenblik, dat hij al leen was. Miro ,die gerekend wordt tot de navolgers van het surrealisme, is zeer gehecht aan het beeldje, dat hij had verzekerd voor 10.000 francs. dige verhoudingen noodzakelijk is. Het partijbestuur trekt der halve de lijn consequent door en wenst terzake met deze partij vorming koers te houden. Al polemiserend met uitlatin gen van socialistische zijde, welke dit katholieke standpunt nog steeds bestrijden, stelde de voor zitter dit nog eens uitdrukkelijk vast. De Partijvoorzitter besloot met allen, die er aan hebben medege werkt de stichting van dit Insti tuut mogelijk te maken, daarvoor nog eens hartelijk dank te zeg gen. Zonder die medewerking was het onmogelijk geweest tot de oprichting ervan te geraken. „Met frisse moed beginnen wij ons werk. Maar niet dan nadat wij Gods zegen over dat werk hebben afgesmeekt. Moge Hij ons die zegen overvloedig schenken en onze klein-menselijke arbeid rijkelijk bevruchten. In de geest van een Ruys, een Goseling en een Verschuur vatten wij vol idealisme onze arbeid aan". VRIJDAGMIDDAG is in aanwezigheid van talrijke autoriteiten en andere genodigden te Baarn het nieuwe vormingscentrum van de K.V.P. geopend. Huize Rusthoek, dat temidden der bos sen ligt, heeft een veelbewogen geschiedenis. Een Amsterdamse tabakshandelaar liet het huis in 1905 bouwen. Later liet Seyss Inquart zijn oog op het huis vallen, en na hem namen de Cana dezen er hun intrek. Foto A N,P./luchtopname DE BLOEDTRANSFUSIEDIENSTEN van Engeland, West-Europa en Denemarken voeren op het ogenblik een strijd met de tijd om het leven te kunnen behouden van de 42-jarige mevrouw Kathleen Hall. Zij is dezer dagen opgenomen in het St. George ziekenhuis in Londen en verliest onophoudelijk inwendig bloed. Haar bloed behoort echter tot een groep die slechts één op de 30.000 mensen bezit, n.l. OcdEIRh"). Omdat in de kaartsystemen van de bloedtransfusiediensten in En geland dit zeldzame bloed niet te vinden was, werd door middel van de radio een oproep de we reld ingestuurd. Denemarken was het eerste land dat een actie op touw zette. In Kopenhagen zijn Donderdag 300 mensen opgeroe pen om medewerking te verlenen. Het bloed van negen van hen is zo spoedig mogelijk per vliegtuig naar Londen gebracht. Intussen had men in Engeland drie ampul len van het zeldzame bloed kun nen bemachtigen, genoeg om de patiënt, die nog steeds in levens gevaar verkeert, tot het einde van deze week te helpen. Onmiddellijk werd ook Neder land te hulp geroepen. Na een dag (Van onze speciale verslaggever) Onze karavaan mei studenten heeft de Eeuwige Stad bereikt. Er zijn ons verhalen bekend over ouderwetse pelgrimsreizen, die tot de zwaarste menselijke prestaties behoorden, die men zich denken kan. Wij weten niet wat het moet zijn, om met een erwt in je schoen naar St. Jacob da Compostella te trekken, of in het voetspoor van de heilige zwerver Benedictus Labre door heel Italië te pelgrimeren. Wij zijn per saldo nog in een autobus gekomen en hebben hier en daar een rustplaats gevon den, zij het een harde. Maar dat een pelgrimsreis als deze geen echte zou zijn, dat kunnen wij in alle talen tegenspreken. Als iedere tijd zijn eigen vormen van democratie en staatsbestuur en als ieder land zijn regering krijgt, die het toekomt, dan krijgt ook ieder Heilig Jaar blijkbaar zijn pelgrimstochten. De moderne pelgrims mogen dan per autobus naar Rome gaan, zij pelgrimeren in de volledige ouderwetse zin van het woord. tersplein. Meedogenloos schijnt de zon op dit plein, waar rijen bus sen uit Italië, uit Amsterdam, uit Portugal en uit Engeland hun pel grims hebben gebracht. Men vindt hier een amalgama van studen ten bijeen. Zelfs van achter het IJzeren Gordijn zijn ze gekomen, om op deze dag de Sint Pieter binnen te gaan en de H. Vader te zien en te horen, terwijl hij ons zal toespreken. Er zijn Duitsers en Argentijnen, Venezolanen en Tsjechen, Noren en Denendui zenden, tienduizenden, die de gro te poort binnengaan. Alles vergeten Maar dan komt er een rust punt midden in deze kolkende De zon in Rome is „molto bene" Wij geloven het graag en wij zou den dit Italië nog wel eens willen genieten alleen van zijn zonnige zijde. Alleen om er de zon te zien schijnen, ,over de hoge Apenijnen, die des morgens in een blauwe waas rond Rome liggen te doe zelen, om dan in de loop van de dag in een gloed van warm licht te worden gezet, waarin de drui ven van Frascati rijpen tot bar stensvolle vruchten, die straks onder de wijnpers hun sap zullen geven voor dit begenadigde land. Wij zijn echter op pelgrimstocht en alvorens iets van dit alles te genieten, voert onze weg naar het hart van de wereld: het Sint Pie- „Democratie houdt zelfbestuur in. Het mondig geworden volk mag niet enkel object zijn van planmatigheid en moet zelf han delen. De consequentie daarvan is: de democratie eist een mondig geworden volk. Dat was het uit gangspunt in de rede, welke dr. L. A. H. Albering hield bij de opening van het nieuwe Vor mingsinstituut van de K.V.P. te Baarn, waarin hij verder zei, dat een der voornaamste doeleinden van het Vormingsinstituut der K.V.P. daarom moet zijn: een ge stage ononderbroken werkzaam heid tot mondig maken van het volk, met name van het katho lieke volksdeel. Mondig, d.w.z. met begrip voor het wezen der politiek, voor het wezen der eigen partij, met be grip in het bijzonder derhalve voor het algemeen welzijn van ons volk, dat niet is de optelsom van een aantal afzonderlijke wel- zijnsfactoren, maar dat gevormd wordt door een afgewogen, een harmonische opbouw onzer maat schappij. Dat kleur en bezieling in het politieke leven, zoals door velen in de oorlog werd verwacht, is uitgebleven, moet voor een be langrijk deel geweten worden aan de onmondigheid der volkeren, die menen te leven onder een democratisch bewind. Het mondig maken nu, het poli tiek bewust maken, eist op de eerste plaats de vorming of ver dere ontwikkeling van een kern van personen, die gevormd wordt door de leidinggevende figuren in de politieke organisatie in heel het land, de intellectuelen in hun talrijke functies en ambten en degenen die voorop staan in de kringen der sociale organisaties, hoezeer ook de directe massa-be- invloeding van betekenis kan zijn. Het is van groot belang, dat de genoemde groepen, die contacten hebben in alle kringen van het volk, deze beïnvloeding met ken nis van zaken, met enthousiasme en doorzettingskracht tot haar taak gaan beschouwen. Daarom is het ook voor de hand liggend, dat de Katholieke Volkspartij juist deze groepen wil betrekken in het werk van haar nieuwe cen trale Instituut. Kaderscholing Daar is allereerst het Kader. Politieke vorming en voorlichting van het Kader is een levensbelang voor de partij, voor de democra tie. Daarvoor zullen de regionale kaderdagen in de komende jaren worden voortgezet. Voor de kern van dit Kader, voor hen die als vertrouwens mannen kunnen gelden en daar door een grote invloed bezitten, is echter meer nodig. Een geselec teerd deel van het regionale en locale kader zal daarom de bij eenkomsten in het Vormings instituut bijwonen, waarvoor zowel voor de ouderen als de jon geren het grootste deel van de weekends zal worden gereser veerd. Zij zullen bovendien een blij vend contact onderhouden met het centrale instituut, zowel pas sief door regelmatige toezending van documentatiemateriaal over belangrijke, actuele vraagstukken, als actief door hun meningsuiting over kwesties en vragen, die hun zullen worden voorgelegd, waar door in sterkere mate dan tot nog toe tevens „de stem des volks" bewust en regelmatig zal door dringen tot de leiding der partij. Het documentatie-materiaal zal tevens ter beschikking komen van de werkgroepen in de afdelingen der partij, waaraan het geselec teerde kader o.m. leiding zal moe ten geven, werkgroepen waarvoor de eerste suggesties zijn gedaan bij de regionale Kaderdagen van het vorig jaar en niet zonder succes en aan welker totstand koming en werkzaamheid verder zal worden gearbeid. Diepere vorming Na de Kadervorming komt als tweede taak van het Instituut aan de orde „de diepere vorming", de bespreking tijdensstudiedagen, weekends, eventueel weken, van vraagstukken, die van groot be lang zijn, zowel principieel als actueel, voor de Nederlandse poli- I tiek, in het bijzonder voor de opvattingen en het beleid der katholieken. Het ligt voor de hand, dat voor deze besprekingen slechts personen in aanmerking komen, die gelet op hun ontwik keling en positie in staat zijn een vruchtbaar aandeel te hebben leveren in de te voeren discussies, personen die gewoonlijk van de naam „intellectuelen" wor den voorzien, onverschillig of zij al dan niet academisch zijn ge vormd. Gesprekcentrum Derde taak voor het Vormings instituut is Gesprekcentrum te zijn voor representatieve figuren uit de vele groeperingen van ons volksdeel, als daar zijn: boeren, ambtenaren, arbeiders, vrouwen, studenten, middenstanders, de overige middengroepen en andere. Gesprekcentrum, waarin in be handeling komen die onderwer pen op politiek terrein, die een bepaalde groep in het bijzonder ter harte gaan. De K.V.P. is volks partij en daarom is het nuttig, dat zij veelvuldig kennis neemt van wat leeft in alle geledingen van het volk. Want alleen met zo volledig mogelijke kennis van zaken kan zij een goed program kiezen, een goed beleid voeren, dat het algemeen welzijn waar achtig dient. Medewerking van velen zal, zo besloot dr. Albering, noodzakelijk zijn: het lijkt gelet op het frisse, stoutmoedige initiatief der Katholieke Volkspartij, verant woord met vertrouwen deze me dewerking tegemoet te zien. En dan zal met Gods hulp het Vor mingsinstituut der K.V.P. in be langrijke mate bijdragen tot ver wezenlijking van het doel der partij: „het algemeen welzijn van het Nederlandse volk te bevor deren, op de grondslag van de zedelijke normen, gelegen in de natuurlijke orde en in de Godde lijke Openbaring, gelijk deze door het Kerkelijk leergezag worden verklaard". mensenmassa, die een onbe schrijfelijke hitte verspreidt. Over het golvend veld van wui vende zakdoeken en pelgrims boekjes, waarmede men de hit te tracht te verdrijven, zien wij de Paus komen. Achterin de kerk begint men te juichen en te klappen. Het geluid zwelt aan onder de machtige bogen van de Sint Pieter; het groeit aan tot een geraas als van een trein, die over een spoorbrug dendert. Dit is het ogenblik, waarop allen hebben gewacht. Hiervoor zijn zij uit alle stre ken van de wereld gekomen. Alle ergernis, alle merkwaardi ge pelgrimsoffers, die het Heilig Jaar 1950 voor ons in petto had, zijn vergeten. Er is slechts een gedachte, de Heilige Vader, een wens: Hem te zien en Zijn woord te horen. Maar ook dit offer wordt van ons gevraagd: wij zullen van het Pauselijke woord geen syllabe verstaan. Voordat de H. Vader op Zijn SedesGestatoria is binnengedragen heeft men via de geluidsinstallatie in verschillende talen het verzoek gericht tot de pelgrims, om stil te zijn, wanneer straks de Paus gaat spreken. Maar het machtig gegons van stemmen vermindert nauwe lijks nu de H Vader Zijn toespraak begint. Alleen vlak vooraan schijnt men iets te kunnen horen. Men juicht er tenminste af en toe. Hal verwege de kerk reeds wordt het geluid opgeslorpt door het geroe zemoes om ons heen. Wij rekken ons, wij trachten nog even met inspanning van ons uiterste luistervermogen iets op te vangen, maar de pogingen, die wij doen, zijn te zwak. Wij vragen de Italianen om ons heen wat de Paus zegt, maar ook zij verstaan er niets van. Na de toespraak gaat de Paus naar het hoofdaltaar boven het graf van de apostelen Petrus en Paulus. Men volgt met kleine pe riscopen Zijn bewegingen, die in een spiegeltje te zien zijn. Dan nadert de Paus op de Sedes Gestatoria. Het rumoer gaat in eens over in een daverend ge juich, begeleid door handgeklap en gezang, dat de St. Pieter op z'n grondvesten doet trillen. Lang zaam g^-zt Hij voorbij boven de juichende menigte: een onbe schrijfelijk mooi beeld, de teken- stift of het penseel van een van onze grootste schilders waardig. Weet de H. Vader welke ontroe- hitte en moeizaam wachten, ons bezorgt? Ongelooflijk gedrang. Het zwaarste van deze pelgrima ge,, die hier zijn hoogtepunt lijkt te vinden, moet echter nog ko men. Als de H. Vader met de lift naar het Pauselijk paleis is op;i stegen, dringen tienduizenden om weg te komen. Een enorme kracht zet zich in beweging. De druk is zo groot, dat onze voeten de grond soms niet meer raken. Men ver zet zich ertegen, maar het gaat niet meer. De druk is zo hevig, dat de adem in de keel stokt. Men tuimelt van de trappen, die de Sint Pieter scheiden van het voor plein en die niemand meer ziet. Het is alsof de mensen worden weggevoerd in een waterval, die van een rots stort. Rome is echter een stad vol ver rassingen en geen pelgrimsreis zo zwaar, of de climax komt in een beloning, die te groter is, naar mate zij minder verwacht werd. Midden op het Sint Pietersplein staan twee beroemde fonteinen, die den smachtenden uitkomst bieden. Het zijn de symbolen van het Eeuwige Water dat altijd stroomt..Onder de oorlog, toen alle fonteinen van Rome hun eeuwig klaterend lied moesten staken, bleon hier twee zoete waterval len ruisen. Zelfs in de meest kri tieke dagen, toen de Paus uren lang bad om de verschrikking van een luchtbombardement van de Euwigë Stad weg te nemen, wa ren de twee fonteinen op het Sint Pietersplein het symbool van de rust die dit centrum van de we reld ondanks de ergste verschrik kingen steeds kenmerkt. Hoeveel dorstige kelen hebben deze twee waterbekkens, waarin het water van alle kanten neerruist, reeds verkwikking gebracht? Hoevelen die in Rome kwamen, hebben hier verkoeling gevonden wanneer de hitte ondragelijk was? Vanzelfsprekend was ook na deze benauwde plechtigheid, die in een orgie van hitte en klam zweet dreigde te eindigen, het koele Sint Pietersplein een uit komst voor de doodvermoeide pel grims. Het zou echter meer zijn dan een lichamelijke verfrissing. Ontroerend en onvergetelijk Terwijl de menigte met gretige teugen het water drinkt uit de twee enorme bassins, verschijnt ienens voor een verlicht venster op de hoogste verdieping van het Pauselijk paleis, rechts van de Sint Pieter, 'n tengere figuur, die de handen opheft in een ontroe rend zegenend gebaar over de menigte daar beneden Hem op het plein. Het is de H. Vader, die nog eenmaal bij verrassing Zich Iaat zien en ons Zijn Pauselijke Zegen geeft. De aanblik van deze eenzame figuur daar boven is zo ontroerend, dat het stil wordt op het plein, stiller dan het in de Sint Pieter kon zijn. De mensen vergeten op dit ogenblik te juichen. Zij vergeten alle opofferingen die het gekost heeft om hier te komen. Zij zien alleen het symbool van goedheid en liefde, de H. Vader, die waar lijk de Papa, de Vader is van al len. Zij weten: hier op dit histo risch punt, hier klopt het hart van de wereld. Hier in het Vaderhuis, waar allen welkom zijn. Als we later nog eens zullen denken aan het feit, dat we de Paus hebben gezien, dan zullen we ons Hem niet op de eerste plaats herinneren bij Zijn intocht in de kerk op de Sedes Gestatoria, in het kolkende gewoel, maar als de eenzame figuur, donker afste kend tegen het helverlichte ven ster, met Zijn handen uitgestrekt over de menigte, in een bewogen, zegenend gebaar. Wij zullen ons Hem herinneren: met een brok in de keel. AMERIKANEN WILLEN KNOLLE NIET UITLEVEREN 's-GRAVENHAGE Van be voegde zijde deelt men ons mede, dat bericht is ontvangen dat de Amerikaanse uitwijzingsraad te Bremen afwijzend heeft beschikt op het verzoek van Nederland tot uitlevering van de voormalige SS- Standartenführer Friedr. Knolle. Knolle wordt verantwoordelijk geacht voor het doden van gijze laars in het kamp Amersfoort. Hij werd op 3 Augustus gearresteerd, nadat om zijn uitlevering was verzocht. van koortsachtig zoeken slaagden dr. J. J. van Lochem, hoofd van de afdeling bloedgroeponderzoek van het Centraal Laboratorium van het Nederlandse Rode Kruis te Amsterdam en zijn assistenten erin één bloedmonster van dezelf de soort als het bloed van mevr. Hall te vinden. De donor werd een halve liter afgehomen en met het eerste het beste vliegtuig werd 't kostbare vocht naar Engeland ge stuurd. De tweede Nederlandse donor die bloed kon afstaan werd gevon den in het St. Canisiusziekenhuis te Nijmegen. Het was mevr. Ot- ten uit Deest bij Druten, evenals mevr. Hall moeder van vier kin deren. Direct ging er een iiltele- gram naar Londen met de vraag of er nog bloed nodig was. „Hoe eerder hoe liever" luidde het ant woord. En met de meeste spoed zorgde de K.L.M. ervoor dat ook deze tweede ampul Nederlands bloed in Londen kwam. Dat was het resultaat van Donderdag. Het werk duurt echter voort tot mevr. Hall geheel buiten le vensgevaar is. Alle 85 bloedtrans fusiediensten in Nederland zijn in touw geroepen. In het centraal laboratorium te Amsterdam werkt men 24 uur per dag. Het onder zoek van de talrijke bloedmon sters vergt echter een kwartier tot twee uur per monster of zelfs meer. Gisteren zijn er weer meer dan 40 monsters verstuurd. Of echter de kruising tussen het bloed van de donor en dat van de patiënt tot stand kan worden gebracht, moet in Engeland onderzocht wor den. daar al het bloed dat ver stuurd wordt ongeveer aan de formule voldoet. Intussen was gisteren ook een Duitse vrouw gevonden die het zeldzame bloed waarschijnlijk bezit. Als het in derdaad van de gezochte samen stelling is, zal de vrouw per vlieg tuig naar Londen worden ver voerd, opdat men daar de trans fusie kan afnemen. In Amsterdam, op het Centraal Laboratorium, staat de telefoon niet stil, een teken dat vele Ne derlanders bereid zijn te helpen. Dr. van Lochem verzoekt echter niet op te bellen daar de kaarten van de geregistreerde donors wor den nagezien en de betreffende personen een oproep ontvangen voor een onderzoek. Het bloed gevonden Bij het ter perse gaan van dit nummer vernamen wij, dat het Engelse bloedtransfusiecentrum te Sutton (Surrey) thans in J. M. Mounting uit Bristol de man ge vonden heeft, wiens bloed van de zeldzame bloedgroep is. De poli tie te Bristol heeft een dringende oproep ontvangen zich met Moun ting in verbinding te stellen en hem met spoed naar Londen te doen komen. Mill 1 mOKm ■:o. f Ippf h* N V -^$1 - v* V 1 M liii DICHT BIJ DE INGANG VAN DE VISSERSHAVEN te IJmuiden is men bezig de stalen damwanden in te heien voor twee aldaar te bouwen scheepshellingen. Als dit werk gereed zal zijn zul len trawlers en loggers, die voor reparatie steeds naar Amster dam of Rotterdam moesten worden gebracht, in IJmuiden kun nen worden gerepareerd. De bouw geschiedt onder auspiciën van het Staatsvissershavenbedrijf. Men hoopt in 1951 het werk te kunnen opleveren. (Van onze weerkundige medewerker) Ondanks het feit, dat het weer gisteren zonnig was door de vrij geringe bewolking, was de Noorder wind er toch oorzaak van dat de temperatuur vrij laag bleef. Droog was het echter wel, zodat September goed ingezet heeft. Alleen werden in Limburg nog enkele buien waargenomen, veroorzaakt door een kleine storing die vanuit Noord-Frankrijk naar Duitsland trok. Dit mooie weer hadden we te danken aan een rug van hoge luchtdruk, die vanuit het Westen over ons land trok. Jammer genoeg echter is dit maar van korte duur, daar een nieuw frontsysteem koers zet naar onze omgeving. Het cen trum trok gisteren in de richting van Schotland, maar daar we aan de rand van het storingsveld komen te liggen zijn de vooruitzichten voor Zondag nog enigszins onzeker. Reeds van avond echter moet men rekening houden vooral in het Westen van ons land, met enige neerslag, terwijl deze voor de Zondag ook niet uitgesloten is. Daar de wind meer naar het Zuid- Westen draait zal de temperatuur aan de aangename kant blijven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1950 | | pagina 3