Tussen 1600 kilometer sloten
bouwen boeren aan de toekomst
Haarzuilens beleeft een sprookje
Marie Hélène van Zuylen
huwt Francois de Nicolay
meente Velsen
kt kleedlokalen
an V.S.V. af
rrktberichten
Moment-opname in de Noord-Oost-polder (II)
Cultuur-technische planning
uitgewerkt tot in details
De historie van een
Brabants pionier
DE N.O.P.-bevolking
in cijfers
Gasvergiftiging
in Den Helder
De Senaat achter
gesloten deuren
VRIJDAG 13 OCTOBER 1950
PAGINA 3
•RSVERW ACHTING
leeld door het K.N.M.I. te
geldig van Vrijdagavond
rdagavond.
I MEER BEWOLKING
nnaoht tamelijk koud met
inig bewolking en hier en
ir mist. Morgen half tot
aar beiwolkt met later op
middag in het Westen van
land plaatselijk enige
rte regen of een regenbui-
Op de meeste plaatsen
s mm der zacht. Zwakke
matige Zuidelijke wind.
er reeds geruime tijd een
'ersohil had bestaan tussen
nse eerste klasser VSV en
eentebestuur van Velsen,
uis de gemeentelijke over-
dgrepen door op het pas
e nieuwe sportterrein, dat
de gemeente niet in over-
nihg is met het uitbrei-
i en bovcldien in conflict
;t de politieverordening ten
van de verkeersregeling,
Idels gebouwde kleedgele?
l af te breken,
ïtbalverenig) ng VSV had
geen vergunning aange-
oot het bouwen van deze
ken en onder toezicht van
e zijn dezei nu met de
:lijk gemaakt,
laaste Velsense raadsver-
heeft de wethouder van
n cultuur zaken, een uit-
ïg gegeven, die er op neer
lat de gemeente in elk ge-
been stijf houdt ten op-
an VSV, daar volgens de
e VSV een juridisch ver
en moreel ontoelaatbare
aanneemt.
SCHORSING
IDVOORTMEEUWEN
HET OPGEHEVEN
bestuur van Zandvoort-
is bericht van de KNVB
tomen inzake de twee
egrammen, die gezonden
verband met de schorsing
leden gedurende vier we
tens deelneming aan een
idstrijd in het verboden
;ussen een plaatselijk en
asten-elftal op 29 Juli J.l.
rVB deelt mede, dat er
ïleiding bestaat de schor-
te heffen omdat aangeno-
dt, dat de spelers van het
telftal, onder wie de aan-
ran het Nederlands elftal,
te goeder trouw zijn ge-
ch de spelers van Zand-
euwen van tevoren tegen
fg aan deze zijn gewaar-
Tegen deze beslissing zijn
jlers van Zandvoort Meeu-
'ipèl gegaan. De commissie
sp van de KNVB zal hier-
spoedlg mogelijk vergade-
■LLINC BRUG OMVAL
dP. De verksersbrug
mval wordt van een nieuw
voorzien terwijl ook de
w waarvan enige balken
kt waren, grondig in orde
wordt Van het oude dek
rschillènde planken versie'
osgeraakt. Dit bleek de
jd wel duidelijk door het
anneer voertuigen do brug
;n. Als men het zeer druk-
er ove rdeze brug in aan-
ïeemt, is het duidelijk dat
brug zware eisen worden
Nieuwe Schermerweg zijn
n die door verzakkingen
taan, een verschijnsel die
lieuw aangelegde weg dik-
reedt, aangevuld en vlak
Een geruststelling voor
urders van motorrijtuigen
leer ze hier ter plaatse be
ren, de verzakking o.a. bij
lsweg zorgvuldig verme-
vrees, dat de veren van
l zullen breken is nu niet
■echtvaardigd,
IORN, 12 Oct. Witte kool
i0800 kg; 33500 kg rode
0,80; 5500 gele kool 3,80-
kg groene kool 56.80;
tooi 11.90, 225 kg; 10850
uien 5.206; gewone 6,20
riel 7,80—8,50; Nep 7—
)0 kg Bieten I, rond 6.30
ieten XI 4—4,40. 10500 kg
,20—3,70; Peen III 3,20—
3,20—3,70. 5300 kg Slabo-
—57 per 100 kg; III 21—
kg andijvie 5.505,80.
BNHUIZEN, 13 Oct.
uien 5.006.50, grove
8000 kg aardappelen;
eigenheimers 9.00, witte
ners 9.60, meerlanders
ïtjes 8.50, 1500 kg peen
400 kg andijvie 6.30,
slabonen 40.0049.00,
gele kool 4.906.90,
rode kool 5.8012.00,
witte kool 4.004.10,
tte kool 4.80—4.90.
ARWOUDE. 6000 kg
;n, bevelanders 8.50; bl.
10—8.50: grove 8.10-8.70;
:en B 2.70; 6000 kg uien
grove 6.306.60; drie-
0—9.10; nep 8.70—9,60;
ilabonen 2047; 8000 kg
—6.60; 254.000 witte kool
ucces witte 4.404.80;
>de kool 4.70—11.20; 7500
ooi 3.50—8.70; 9000 kg
fl 5—5.90.
DIJK. 13 Oct. 6000 kg
-7; grove 4,705,60; drie-
8,80; nep 4,60-9.60; 1200
m 1550; 5000 kg andij-
6.70; 16000 kg groene
!0; 5000 kg gele kool 4.50
100 kg rode kool 5-11.60;
witte kool 4-420; 50.000
witte kool 4.304.60;
loemkool B 3138.
ARSPEL, 12 Oct. Andij
5.9000 st. Bloemkool
T 15—18; B 22—27; B II
k 3—10. 500 kg 42—46;
lien 5.408.
IBROEK 12 October
g 78; Bl. eigenh. 8.50
a 8- Koopmansblauwe 8
v. 11.000 kg; 3000 kg rode
-13; 5700 kg gele kool
00 kg groene kool 9.30
3 kg witte kool 44.70;
>ieten A 5.605.80; B 4;
abonen 4862; afw. 33
g uien 6.60; driel. 8.80
7.80—8.20; 110.000 stuks
B 14—34; B II 8—17.
(Van een onzer verslaggevers)
EMMELOORD. „Kleine" Adri Oomen lag op het erf van
boerderij kavel M 42 aan de Kuinderweg naar de blauwe lucht
en de wolken te kijken, en te luisteren naar het bescheiden
liedje dat een vogel zong. Hij lag in zijn eigen wagen, maar
puilde er bijna uit: nu al, nog niet ten volle negen maanden
oud, een wolk van een jongen. Twee van zijn zusjes dwarrelden
over het erf en hun moeder was trots op alle drie, en ook op
de twee oudsten, die met de schoolbus naar Emmeloord waren.
Ze was volop tevreden met het leven zo. Ze zag immers hoe
veel perspectief de toekomst bood? Dat precies was het, wat
zij en haar man in het oude land niet meer hadden gezien. Ze
zou ook niet meer terug willen, hoezeer haar hart nog aan
Brabant hing. Want daar kwamen zij vandaan, van Teteringen,
Net Schoenmakers en Kees Oomen.
Overal in de Noord-Oostpolder staan nu schokbeton-landbouw-
schuren, tevoren in onderdelen geheel gereed gemaakt en ter
plaatse gemonteerd: een unicum in het land.
Ze trouwden in 1942 en trok
ken onmiddellijk daarna naar
Lemmer. Vandaar uit pionierden
zij meer in de polder. Oomen was
enkele jaren bedrijfsleider op een
Staatsboerderij; November vorig
jaar kon hij een bedrijf voor zich
zelf pachten, een kavel van 48 ha.
Groter bedrijven zijn er in de
polder niet, wel kleiner, van 12
tot 48, telkens met 6 ha opklim
mend, aangepast aan de standaard
kavelmaat van 300 bij 800 meter.
Hij en zijn gezin woonden nog
enkele maanden in de landarbei
derswoning, maar in Januari was
de boerderij klaar en stond een
.van de 171 montage-schuren ook
op het erf. Zo zijn zij er in ge
trokken. We troffen de boer zelf
niet thuis, want die was, als alle
anderen, naar de beurs. De twee
„pioniers", die op zijn bedrijf wer
ken in afwachting van de kans
op een eigen boerderij, waren ook
al jongens uit het Brabantse. De
EEN VIJFDE KATHOLIEK
Op 1 Januari 1949 telde de
Noord-Oostpolder 3189 inwoners.
Een jaar later waren het er 5217,
en op 1 October j.l. stond het cij
fer al op 6925. Zo is de groei, die
tot 1949 zeer geleidelijk was ge
gaan vanaf de 380 die op 1 Jan.
1948 werden geregistreerd telkens
met een 3 tot 500 per jaar, in
stormachtig tempo versneld, ge
lijke tred houdend met het cul-
tuurrijp worden van de nieuw-
verworven bodem en de woning
bouw in Emmeloord en de dor
pen, waarachter volle vaart wordt
gezet. In deze cijfers is de vlot
tende bevolking van de kampen
niet begrepen.
Waarvan leven deze bijna
7000? Op 30 Juni waren er 1600
gezinshoofden, waaronder 232
boeren en 94 middenstanders. De
statistiek telde 426 landarbeiders,
185 vaste en 91 losse arbeiders
men vindt ze bij het haven- en
overslagbedrijf, de pakhuizen van
de coöperaties, de drie grasdroge
rijen etc. en 198 handarbeiders
in de ambachtsbedrijven. En ten
slotte waren er ook nog 345 amb
tenaren, één op iedere vijf man
die in de polder de kost verdie
nen, een gemiddelde dat waar
schijnlijk uniek is in het ganse
land. Maar men vindt het dan ook
op een unieke plaats. Die ambte
naren, de mannen van de Dienst
der Zuiderzeewerken en de Direc
tie van de Wieringermeer, van
Wederopbouw en het Openbaar
Lichaam: men mag ze volop reke
nen tot de waarachtige pioniers,
die zowel de basis hebben gelegd,
als de eerste vorm gegeven aan
het reusachtige nieuwe cultuur
gebied, dat bestemd is de welvaart
van het land, het levensgeluk en
de bestaansmogelijkheden van
tienduizenden te dienen.
Op dezelfde datum was 23 pet.
van de bevolking Nederlands en
22.4 pet. Vrijzinnig Hervormd; be
hoorde 23 pet. tot de Geref. Ker
ken en waren er 341 Katholieke
gezinshoofden, dat is 21 pet. 4.7
pet. van de bevolking behoorde
tot geen kerkgenootschap. Het
landelijk gemiddelde van deze
laatsten was bij de volkstelling
van 1947 17 pet.
Zo mag men met reden zeggen,
dat in de Noord-Oostpolder een
gelovig volk leeft, uit alle wind
streken naar hier gekomen en de
beste tradities getrouw van de ge
slachten die het al eeuwen uit
onmiddellijke ervaring weten: dat
de mens wei zaait, maar God het
is die wasdom geeft.
een, 26 jaar, kwam van Bavel (en
dat was dan „grote" Adri), de
ander, 23 jaar, van Ginneken. Uit
West-Brabant komen trouwens
veruit de meesten van de katho
lieken, die nu in de N.O.P. wonen.
Met de vaste arbeider, en drie
losse arbeiders, die bij de cam
pagne kwamen assisteren, is dan
het verhaal van de bedrijfsbezet
ting verteld. Op een klein stuk
grasland graasden een melkkoe en
drie vetweiders, de Ferguson-
trekker zagen we in geen velden
of wegen.
De bieten-campagne
Maar er was alle kans dat die,
tot over de oren onder de modder,
dapper meehielp bij de in volle
gang zijnde bieten-campagne. Op
de tocht naar de boerderij van
Oomen waren we al bijna opge
botst tegen een Caterpillar, die
dwars over de weg stond, zo dik
onder de klei, dat van de gele lak
weinig meer was te zien. Andere
trekkers ploegden over het land
met de machines, die, voor vier
rijen bieten tegelijk, stuk voor
stuk de achtereenvolgende bewer
kingen uitvoerden: het koppen,
het in een zwad leggen van het
loof, het lichten en het verzame
len. Met dit systeem was in 1949
een 20 pet. goedkoper methode
bereikt dan met de zware Engelse
rooimachines, die voor één rij
alle handelingen tegelijk verrich
ten. Dat was allemaal haarfijn uit
gekiend, zoals het bij het in cul
tuur brengen van de gehele pol
der op alle details is geschied.
Kees Oomen, tegelijk een van
de pioniers van de A.B.T.B., heeft
natuurlijk, zomin als een van zijn
collega's-boeren, zijn weg over
rozen gebaand gevonden. Er moet
hard gewerkt worden, wil de bo
terham er uit komen. Maar wie
de condities vregelijkt waaronder
honderd jaar geleden pachters op
de Haarlemmermeer werden los
gelaten, zelf voor de ontginning
moesten zorgen en in hopeloze
moeilijkheden kwamen, met die,
waaronder deze nieuwe polder in
cultuur wordt gebracht: hij vindt
hemelsbreed verschil en alle reden
tot eerlijk respect.
Groots cultuur-plan
In de N.O.P. wordt een gigan
tisch project verwezenlijkt vol
gens een groots plan, dat tot in
details is uitgekiend. Dat is water
staatkundig zo, met het ganse
bestel van kanalen, tochten en
kavelsloten dat op dijken en ge
malen volgde, maar het geldt ook
cultuur-technisch. Er zijn land- en
tuinbouw-proefbedrijven, er is
intensief bodem-, micro-biologisch
en plantkundig onderzoek, en er
is een reeks maatregelen op het
gebied van de waterbeheersing,
waarvan de omvang ieder wel met
stomheid moet slaan.
In de gehele Noord-Oostpolder
lagen b.v. in 1949 al 46 millioen
draineerbuizen ter gezamenlijke
lengte van 14000 km. In totaal
zullen het er ongeveer 120 mil
lioen worden, een getal dat, alle
buizen achter elkaar gelegd, vol
doende zou zijn om op 4000 km
na de gehele aardomtrek te om
spannen. De 1600 km kavelsloten
zijn daarnaast niet zo indrukwek
kend meer. Maar het systeem van
infiltratie van de zandgebieden in
de polder, waarvoor vier speciale
inlaatsluizen zijn gebouwd en tal
rijke stnwputten, is dat heel zeker
wel.
Het was een wonderlijke erva
ring, hier en daar langs de pol
derwegen de zo juist voltooide
boerderijen te zien, de schokbe-
ton-schuren fonkelnieuw en de
In het schier eindeloze perspectief van de Noord-Oostpolder vindt het oog telkens onder
de wijde hemel een rustpunt in de centra van de meest karakteristieke bedrijvigheid van het
nieuwe land: de boerderijen, waarvan het aantal voortdurend groeit Sommige staan er nu al
weer jaren temidden van een beplanting, die doet vergeten, dat hier tien jaar geleden nog
vijf meter water golfde.
montageploegen zo juist vertrok
ken, het land gedraineerd en met
klaver bezaaid: wéér een bedrijf
gereed gekomen voor exploitatie
door een pachter, die niet meer
dan normaal bedrijfsrisico zal
lopen. Sociaal is dit van enorme
betekenis.
De mannen die aan dit alles het
eerst hebben gezwoegd, de „pio
niers", die vóór 1 Augustus 1945
tenminste twee jaar in de polder
hadden gewerkt, hebben te
recht de eerste kans gehad toen
in het najaar van 1947 de eerste
103 bedrijven werden uitgegeven.
In 1948 volgden er nog 2, en per
1 November 1949 nog eens 131,
waarvan 50 aan Walcherense boe
ren, wier bedrijven aan de her
verkaveling van het eiland waren
ten offer gevallen en 78 aan pio
niers. In totaal zijn nu ruim 6000
ha verpacht, terwijl de 24 perma
nente staatsbedrijven 570 ha om
vatten.
Van de 30.000 ha die nog in
tijdelijke staatsexploitatie zijn
op het daarin begrepen grasland
zijn dit jaar rond 20.000 pinken
Emmeloord groeit met rasse schreden. De toekomstige hoofd
stad van de Noord-Oostpolder telt al honderden aantrekkelijke
woningen, zoals hier aan de Lijsterbesstraat.
uit alle delen van het land inge-
schaard zullen nu weldra op-
twee- tot driehonderd bedrijven
worden uitgegeven. Daar hebben
zich oorspronkelijk 4000 gegadig
den voor gemeld, waarvan er na
selectie toch nog altijd 2500 over
zijn.
De spanning van die 1 op 10-
kans zal nog wel enkele maanden
duren. Want hoezeer er ook vaart
achter de boerderijen- en schuren-
bouw is gezet, en hoe de machi
nisten van de montage-kranen
ook met de zware bouwstukken
hebben gegoocheld: op te leveren
zijn alle bedrijven nog niet. Naar
men ons zeide, zijn er op dit ogen
blik tachtig geheel gereed.
Hoe dan ook, aan de Kuinder
weg zat Kees Oomen toch al aar
dig in de buren. En in deze piep
jonge polder was het merkwaar
dig, zijn vrouw van de „oude"
boerderij van die andere Braban
der de Visser, honderd meter ver
derop, te horen praten, om het
verschil met de nieuwe van hen
zelf goed duidelijk te maken. Ze
denken er hard over, samen met
een derde, de overbuurman, een
combine te nemen of alleen maar
een dorsmachine. „Want gedorsen
moet er zijn", zei ze. Zo ploegen
de boeren voort, ook in 't nieuwe
land.
(De eerste reportage over de
N.O.P. publiceerden wij in ons
nummer van Dinsdag 10 October.)
(Van onze speciale verslaggever)
Prachtig verheft xich het trotse kasteel „de Haar", bouwmeester
Cuypers' schone schepping, uit de glooiende, lichtgroene wei
landen van het Utrechtse dorpje Haarzuilens, bij Vleuten.
Talloze venstertjes blikken uit de zware slotmuren neer op de
forse beuken en de glinsterende beekjes', een er van is wat
groter en er hangen twee opgenomen gordijntjes voor. Misschien
kijkt een jong meisje juist door dat vensterglas de klare October-
morgen in. Zij is vandaag de bruid, wier huwelijk met alle praal
en luister gevierd zal worden.
Marie Hélène Naila Stéfanie
Josina, baronesse van Zuylen van
Nyevelt, de dochter van de kas
teelheer, te New York, waar de
familie het grootste deel van het
jaar verblijf houdt, heeft het
sprookjesachtig familiekasteel in
het Utrechtse uitgekozen als de
plaats, waar haar bruiloftsfeest zal
gevierd worden
De Octoberochtend is ragfijn,
doorzichtig als kant. De herfst
zon belooft haar mooiste stralen
en de weidse kasteelhal, waar het
burgerlijk huwelijk gesloten zal
worden, glinstert van zachtgeel
licht en de glans van kostbare
vazen.
Bij raadsbesluit van de vroede
vaderen van het dorpje Haarzui
lens is deze hal voor één dag tot
raadhuis geproclameerd. Het ge
meentehuis van Haarzuilens, een
dorpje, dat slechts 622 inwoners
telt, had al de gasten niet kunnen
bergen. Het rose, rood en geel van
de feestelijke anjers overstemt de
gloed van het borduursel op de
eikenhouten stoelen en het witte,
ragfijne beeldhouwwerk van de
hal vormt hiertegen een prachtige
achtergrond. Beneden is alles nog
rustig. Bedienden in livrei van
vorstelijk rood laken lopen zorg
zaam heen en weer en de eerste
groepjes belangstellenden staan
fluisterend in nissen of bij palmen.
Maar in de binnenkamers is het
anders. Daar wordt een bruid ge
tooid met de schitterendste kant,
die Parijs maar leveren kan. Het
heeft wel heel wat moeite gekost
vóór de bruidsjapon uit Frankrijk
in Haarzuilens aankwam. De
douane aan de grens bii Roosen
daal vond het toilet te kostbaar
om zo maar te laten passeren. Tal
loze telefoontjes gingen heen en
weer tussen Roosendaal, Utrecht,
Haarzuilens en het Franse consu
laat. Het was één dag voor de
bruiloft en nog was de japon.niet
gearriveerd.
Tenslotte werd de bruidsjapon
onder zegel naar Utrecht gezon
den en kon de dochter van rent
meester De Greef haar eindelijk
gaan afhalen.
Kant, tule en gouddraad.
,De Haar", het machtige kasteel
is in afwachting van het grote ge
beuren. In 1891 begon Dr. J. Th.
Cuypers de bouw van dit neo-
gothische slot met zijn kapel, zijn
slotpark, zijn waterpartijen, ga
zons en bloemperken op de plaats
van de ruïne van het historische
kasteel De Haar. In opdracht van
de grootvader van de bruid. Dirk,
baron van Zuylen, die drie jaren
tevoren met baronesse Hélène de
Rothschild was gehuwd.
En nu zullen kasteelhal en kapel
getuigen zijn van het huwelijk van
deze jonge slotvrouwe, dat in te
genwoordigheid van een uitgele
zen internationaal gezelschap pro
minente figuren gesloten gaat
worden.
Maar kijk, daar gaat de bruid in
haar smetteloos wit gewaad aan
Het trotse kasteel „de Haar" te Haarzuilen bij Vleuten.
de arm van haar vader door de
hal. Haar bruidsjapon is van kant,
waarin kleine fantasiebloempjes
gewerkt zijn. Heel strak is het
lijfje, maar wijd is de rok, die uit
aaneengenaaide stroken bestaat.
Elk biesje tussen die stroken is
doorweven met gouddraad. De tu
len sluier van de bruid is losjes
over het blonde haar geplooid en
hangt van achteren wel vijf, zes
meter naar beneden. Nu en dan
wordt de sluier even opzij ge
duwd, omdat het bruidje goed om
zich heen wil kijken. Zij zit nu
naast haar jonge bruidegom en
haar ouders om een marmeren
tafel, waarachter burgemeester
van der Heide, de burgemeester
van Haarzuilens, wacht.
„Madame et monsieurzo
begint de burgemeester. Hij vraagt
de baron van Zuylen van Nyevelt
en zijn echtgenote of zij hun toe
stemming geven voor het huwe
lijk van de 31-jarige graaf de
Nicolay en hun dochter, de 22-
jarige Marie Hélène Naila Stéfanie
Josina. Beiden geven zachtjes
antwoord. Nu is het plechtige mo
ment voor het jonge paar aange
broken. De huwelijksformule
wordt voorgelezen, eerst in het
Nederlands, dan in het Frans. De
kleine hand van Marie Hélène rust
in die van haar bruidegom en
beurtelings zeggen zij „oui", geza
menlijk zullen zij alle plichten
vervullen, die volgens de wet ver
bonden zijn aan de huwelijksstaat.
Filmcamera's snorren, blitzlich-
ten flitsen en onderhand ziet de
hond van het kasteel kans naar
het bruidspaar toe te sluipen.
Enthousiast springt hij tegen de
bruid in haar kostbare toilet op,
tot schrik van alle aanwezigen.
Maar de bruidegom buigt het
hoofd en lacht in stilte om dit
onofficiële intermezzo.
Dezelfde kleur haar
Na de huwelijksplechtigheid in
de hal wachten tien misdienaartjes
aan de smeedijzeren deur bij de
poort van het kasteel. De bruid
volgt aan de arm van haar vader
en twee kleine bruidsmeisjes
kinderen uit het dorp pakken
met twee bruidsjonkertjes bevend
de lange sluier wast. Zij zijn alle
vier in het wit en hebben ook
allen dezelfde haarkleur. De le
gende zegt legendes groeien
snel op zulk een dag dat een
jongetje moest worden afgewezen,
omdat zijn haar niet blond ge
noeg was.
De kinderen houden tuiltjes
witte rozen in de hand. iets don
kerder van tint dan de orchideeën
voor de bruid.
Langzaam gaat de stoet, waarin
een keur van familieleden en
hoge gasten meegaan, over de op
haalbrug van het kasteel. Het is
een kleurrijk en sprookjesachtig
schouwspel. De dames onder de
familie en de genodigden
zijn niet in gala, maar haar
toiletten en juwelen vormen
niettemin een lust voor het oog.
De bruid draagt haar sluier op
weg van het kasteel naar de kapel
helemaal over het gezicht.
Zij gaat door een pergola van
dennengroen met bloemen in rood
en wit. de kleuren van het kasteel.
Binnen in de kapel wacht een
bloemenweelde van witte anjers
en chrysanten. Het kleine orgel
„„„cH ,jP bruidsmars uit de Lohen
grin, terwijl het bruidspaar voor
het altaar knielt. Als allen gezeten
zijn, houdt Monseigneur Grente,
aartsbisschop van Mans en oom
van de bruidegom, een lange
plechtige toespraak over de liefde.
Bruidsjonker in tranen.
Blijkbaar wordt het dan een
van de bruidsjonkertjes te mach
tig, want plotseling vermengt zich
een huilend kinderstemmetje met
de melodieuze Franse klanken. „Ik
wil naar mama toe", roept het ke
reltje onder tranen. Even later
staan bruid en bruidegom op en
met hen alle familieleden, alle
gasten en alle pachters in de slot
kapel. Francois de Nicolay en Ma
rie Hélène van Zuylen van Nye
velt beloven elkaar eeuwig trouw
aan het altaar.
Pastoor Beutener van Vleuten
onder wiens parochie Haarzuilens
hoort, leest daarop de H. Mis en
het mannenkoor „Euterpe" voert
de verschillende gezangen uit.
Velen onder de trouwe pachters,
die in de kapel aanwezig zijn, zijn
kennelijk ontroerd tijdens de H.
Mis en het laat geen twijfel, of zij
zullen zich deze plechtigheid in
de kapel altijd blijven herinneren.
Nog jaren lang zullen deze pach
ters er over spreken.
13-JARIGE JONGEN REDDE
ZIJN GROOTOUDERS
HET LEVEN
(Van onze redacteur)
In de van Speykstraat te Den
Helder heeft zich Woensdagavond
een geval van gasvergiftiging
voorgedaan, dat dank zij het kor
date optreden van een dertien
jarige jongen, die daar logeerde,
geen al te ernstige gevolgen heeft
gehad. De oorzaak van de vergif
tiging moet worden gezocht in de
rioleringswerkzaamheden, die ter
plaatse worden verricht. Waar
schijnlijk is door het heien een
lek in de gasleiding ontstaan.
Toen de 13-jarige C. Steilberg,
die bij zijn grootouders logeerde,
thuiskwam, bemerkte hij een ster
ke gaslucht. Het viel hem voorts
op, dat zijn grootmoeder, de 76-
jarige mevr. Steilberg, zeer ver
warde opmerkingen maakte, ter
wijl zijn 83-jarige grootvader in
de stoel zat en in het geheel geen
antwoord gaf op zijn vragen.
Hierop bedacht hij zich niet lan
ger, maar snelde naar zijn vader,
de zoon van het echtpaar. Deze
vond zijn vader bewusteloos in
een stoel, terwijl zijn moeder be
wusteloos op de vloer lag. Onmid
dellijk werden alle ramen en deu
ren open gezet, waarna het echt
paar met de inmiddels gealar
meerde ambulancewagen naar de
St. Liduina-stichting werd over
gebracht. Later in de avond bleek
de toestand geen zorg te wekken.
Door enkele werklieden van de
gasbedrijven is de gastoevoer in
het perceel, alsmede in enkele be
lendende percelen, afgesloten.
Na de korte openbare vergade
ring, welke de Eerste Kamer gis
teren heeft gehouden, is het col
lege in comité-generaal gegaan
ter behandeling van het rapport
van de gemengde commissie
Nieuw Guinea.
Toen de deuren gesloten wer
den, waren achter de regerings
tafel aanwezig de minister-presi
dent Dr. Drees, de minister van
Uniezaken en Overzese Rijksde
len, de heer van Maarseveen, de
minister zonder portefeuille, de
heer Götzen, de minister van Fi
nanciën, prof. Lieftinck en de
staatssecretaris van Buitenlandse
Zaken, Mr. Blom.
De zitting in comité-generaal
duurde tot vier uur. De Eerste
Kamer besloot gisteren voorts,
zulks op voorstel van de heer
Kropman (K.V.P.), het voorstel
van de heer Schoonenberg (CPN)
om de voorzitter uit te nodigen
de regering een verklaring te ver
zoeken over haar houding i.v.m.
de nieuwe ontwikkeling op Ko
rea, niet in behandeling te nemen.
HET SOCIAAL-CHARITATIEVE
WERK EN DE GEMEENTEN
De Federatie van R. K. Gemeen
teraadsleden heeft een veelbelo
vend contact gelegd met het Lan
delijk Sociaal Charitatief ^Cen
trum. In gezamenlijk overleg is 'n
plan ontworpen tot een intensief
contact over de behandeling van
en de voorlichting over de verhou
ding van de gemeentebesturen tot
het sociaal charitatieve werk. In
het kader van dit plan zal op
Woensdag 25 October a.s. in het
Vormingsinstituut der K.V.P. te
Baarn een eerste bijeenkomst
worden belegd, waartoe worden
uitgenodigd alle wethouders van
gemeenten met meer dan 20.000
inwoners. In deze bijeenkomst zal
het vraagstuk van de verhouding
tussen plaatselijke overheid en de
Sociale Charitas worden behan
deld door drie deskundige inlei-
ders.
Nadat de eerste bijeenkomst zal
zijn gehouden zullen de Besturen
van de Verenigingen van R. K.
Gemeenteraadsleden worden ver
zocht ditzelfde onderwerp te doen
behandelen in hun ledenvergade
ring.
Voor deskundige inleiders zal de
Federatie, in samenwerking met
het Landelijk Sociaal Charitatief
Centrum en de Diocesane Centra,
zorg dragen.
Ht bruidspaar verlaat de slotkapel, waar het huwelijk door de
Franse bisschop Mgr. Grente kerkelijk werd ingezegend.
