Mees Toxopeus, ereburger
van Nieuwe Pekela
Praagse conferentie komt
ook met vier eisen
GESLAAGDE TGCHT
met prachtig doel
Koortlezende chauffeurs
I -
Redder van 251 mensenlevens
„Het Westen sche Potsdam"
Een beroep op
de „Grote Vijf
„De jonge Vondel", posthuum
werk van prof. Molkenboer O.P.
Chauffeur rijdt in
op jonge arbeiders
Kapitein sloeg van
boord en overleed
Naar wij vernemen:
Admiraal Moorman
Nederland overstroomd door pamfletten
Van Alkmaar tot Hoorn:
in gevecht met de straf punten
Geestdriftig heraut over koninklijk dichter
MAANDAG 23 OCTOBER 1950
PAGINA 3
-
SS§5KwJt&i: .{fe.W
Morgen, 24 October is het de dag der Verenigde Naties. Op deze
dag zullen alle volken der wereld, die van goede wille zijn,
de dag herdenken, waarop vijf jaar geleden de afgevaardigden
van 50 landen voor het eerst te San Francisco bijeen kwamen
ter oprichting van de Organisatie der Verenigde Naties. Voor
het ideaal, dat de Verenigde Naties zich gesteld hebben, bereikt
is, zal er nog een lange strijd moeten worden gevoerd, een strijd
van alle verbonden volken onder één vaandel, het blauw en
witte vaandel van de Verenigde Naties.
Mees Toxopeus, de eerste
ereburger vcm Nieuwe Pekela,
Ridder in de Orde van Oranje
Nassau, redder van 251 men
senlevens, wiens naam in één
adem genoemd mag worden
met die van andere zeehelden
zoals Dorus Rijkers en Janus
Kuiper, staat dezer dagen in de
grote belangstelling van geheel
Nederland.
En dat heeft hij wel verdiend
ook. De acht en zestig jarige zee
held, die een veelbewogen leven
op zee achter de rug heeft, een
leven vol avontuurlijke gevaren en
gevaarlijke avonturen, werd dezer
dagen door de N.Z.H.R.M. op pen
sioen gesteld en deze gelegenheid
hebben de burgers van Nieuw
Pekela met grote spontaneïteit
aangegrepen om hem die door de
gemeenteraad in een speciale zit
ting tot ereburger van de gemeente
was uitgeroepen hartelijk te hul
digen.
Mees Toxopeus, de schipper van
dc reddingsboot ..Insulmde", Oost-
mahorn, werd op een turfschip ge-
De door Molotof bijgewoonde con
ferentie van ministers van buiten
landse zaken der volksdemocra
tieën te Praag gehouden is Zater
dag geëindigd. Zoals Truman ver
leden week vier eisen stelde aan
de Russen, zo hebben de volks
democratieën, in het Zaterdag ge
publiceerde communiqué, vier
eisen gesteld aan de westelijke
geallieerden.
De vier eisen, die in het tien
pagina's omvattende communiqué
zijn gesteld, luiden als volgt:
>1. De regeringen van de Ver
enigde Staten, Engeland, Frank
rijk en de Sowjet-Unie moeten
eén verklaring publiceren, dat zij
geen herbewapening van Duits
land zullen toestaan, dat zij niet
zullen toelaten, dat Duitsland be
trokken wordt in agressieplannen
en dat zij, ter uitvoering van de
overeenkomst van Potsdam, op
recht zullen streven naar de op
bouw van een democratisch, vre
delievend Duitsland.
2. Alle beperkingen, die de
ontwikkeling van Duitsland vre
deseconomie belemmeren, moeten
worden weggenomen en een we
deropbouw van het Duitse oor
logspotentieel mag niet worden
toegelaten
3. Zonder uitstel moet een
vredesverdrag met Duitsland
worden gesloten, waardoor de
eenheid van de Duitse staat in
overeenstemming met de overeen
komst van Potsdam wordt her
steld. Binnen een jaar na het
EEN DODE EN TWEE
ZWAAR GEWONDEN
Een oververmoeide chauffeur,
die niet in het bezit was van een
rijbewijs, is Zaterdagmorgen
vroeg met zijn vrachtauto op de
Bredaseweg aan de gemeentegrens
van Roosendaal ingereden op een
groep jonge arbeiders uit Etten
en St. Willebrord, die zich per
fiets naar hun werk te Roosendaal
begaven.
De vrachtwagen, die in de rich
ting Breda reed, slingerde plotse
ling naar het fietspad en greep
daar een viertal jongens van on
geveer zestien jaar. Zekere A. M.
uit Etten werd ernstig aan een
been gewond en moest in het zie
kenhuis te Roosendaal worden
geopereerd. De jongeman M. R.,
eveneens uit Etten, werd licht ge
wond in het ziekenhuis voor een
korte observatie opgenomen. Twee
andere knapen werden zeer ern
stig gewond. Een van hen. A. S.
uit Etten overleed enkele uren na
de aanrijding.
De chauffeur, zekere G. G., zou
de gehele nacht achter het stuur
van de vrachtwagen, die toebe
hoorde aan een diepboorinrichting
te Poortugal bij Rotterdam, heb
ben gezeten.
Zilveren jubileum der
buitenlandse persvereniging
De buitenlandse persvereniging
die gevormd wordt door de in ons
land gevestigde correspondenten
van buitenlandse bladen en -pers-
bureaux, vierde dezer dagen haar
vijf en twintig jarig bestaan. Vrij
dag hield de jubilerende vereni
ging haar jaarvergadering te Am
sterdam, na afloop waarvan haar
in de Stadsschouwburg een op
voering van „La Traviata" van
Verdi werd aangeboden. Burge
meester d'Ailly overhandigde bij
de ontvangst door de gemeente
een zilveren medaille van de stad
Amsterdam .Zaterdagmiddag reci-
peerde het bestuur in de Treves-
zaal te Den Haag, waar tal van
Nederlandse autoriteiten alsmede
vele diplomaten hun gelukwen
sen kwamen aanbieden. Vervol
gens bood de hotellerie in Neder
land. de bedrijfsgroep „Horeca",
de jubilerende vereniging een di
ner aan in hotel De Witte Brug,
waaraan ook de leiders van grote
ondernemingen deelnamen. Het
Haagse gemeentebestuur liet zich
ook niet onbetuigd en gaf ter ere
van onze buitenlandse collega's I
een soiree.
sluiten van het vredesverdrag
moeten alle bezettingstroepen der
grote mogendheden worden terug
getrokken.
4. Vertegenwoordigers van Oost
en West-Duitsland moeten op ba
sis van pariteit een constitueren
de raad voor geheel Duitsland
vormen om de instelling van een
democratische, vredelievende en
souvereine regering voor geheel
Duitsland voor te bereiden.
Volgens de verklaring had de
bijeenkomst te New York feite
lijk en voornamelijk ten doel de
wedergeboorte van het Duitse
leger en de opheffing van het
verbod van de Duitse oorlogspro
ductie.
In West-Duitsland en West-Ber-
lijn zouden 456.000 personen in
Duitse en buitenlandse militaire
formaties dienen.
Door de schending van de over
eenkomst van Potsdam, zo besluit
het communiqué, zijn deze drie
grote westelijke mogendheden tot
politieke agressie overgegaan.
VOOR DE WERELDVREDE
De politieke commissie van de
Verenigde Naties heeft Zaterdag
eenstemmig haar goedkeuring ge
hecht aan het voorstel van Irak
en Syrië om een beroep te doen
op de „Grote Vijf" om door nieu
we besprekingen tot oplossing te
komen van de „problemen, die de
wereldvrede bedreigen".
Tevoren was een amendement
van Wisjinsky om het communis
tische China specifiek als een van
de „Grote Vijf te noemen op voor
stel van de nationalistische afge
vaardigde, Dr. Tsiang, niet ont
vankelijk verklaard. Wisjinsky
haalde hierop zijn schouders op
en stemde met de anderen voor
de resolutie.
Kapitein Sluman van het bin
nenvaartuig m.s. Sneek, dat op
weg was van Amsterdam naar
Groningen, wilde Zaterdagmor
gen op het buiten IJ bij Amster
dam op een gegeven moment van
de stuurman het roer overnemen.
Hij kwam daartoe van het voor
schip naar het achterschip en
moest daarbij over de deklast, be
staande uit ronde vaten, die ook
in het gangboord waren gestapeld,
klimmen. Tijdens zijn tocht van
voor naar achter raakte de kapi
tein zijn evenwicht kwijt en sloeg
overboord. De stuurman en de
matroos, die aan boord was, wier
pen onmiddellijk een boei uit en
draaiden bij. De kapitein - wist
deze boei te grijpen en de beide
opvarenden slaagden er in hem
langszij te krijgen. De man woog
echter 200 pond en had een dikke
jas aan. De deklast belette de
mannen hem aan boord te hijsen
en terwijl men bezig was een
strop onder zijn armen aan te
brengen, om hem daarna met een
ier aan boord te trekken, is de
kapitein, vermoedelijk ten gevol
ge van de doorgestane emoties
overleden.
boren, toen het op 22 October 1882
toevalligerwijze de Pekel A pas
seerde. Zijn vader was toen niet
aanwezig, en het was zi.in groot
vader die bij de burgerlijke stand
van Nw, Pekela de geboorteaangif
te deed. Mees werd groot langs en
op het water en op 23 Juli 1919
kwam hij bij de N Z.H.R.M. in
dienst als schipper van de te Rot-
tumeroog gestationneerde reddings
boot. Het bevel over de Insulmde
voerde hij van 12 Mei 1927 tot 12
April j.l. toen hem het toezicht op
de bouw van de motorreddingsboot
„Prins Hendrik" werd opgedragen.
Mees maakte 151 reddingstochten,
waarvan 32 reddingen. Nederlan
ders en Denen. Finnen en Zweden
en veie zeelieden van verschillende
andere nationaliteit redde hij van
de dood in de golven, 251 in to
taal
Nu is Mees dan ere-burger van
N.Pekela. Tijdens de gemeenteraads
zitting, waarin de officiële benoe
ming geschiedde, waren aanwezig
vertegenwoordigers van alle ge
zindten en organisaties in de ge
meente, de Directeur van de
N.Z H.R.M de heer H. Th. de Booy
en de voorzitter van de Mij. de heer
Guarles van Ufford. Burgemeester
van Boekhoven hield een gloeiende
rede, waarin hij de loftrompet stak
over zijn onverschrokken moed en
overhandigde de stoere Mees de
benoemingsoorkonde.
Honderden schoolkinderen brach
ten Mees Toxopeus, die vergezeld
was o.a. van zijn zoon en zijn ploeg
maat Jannes, enkele andere familie
leden en leden van zijn reddings
ploeg voor het gemeentehuis een
klinkende aubade. Tijdens de re
ceptie bracht Burgemeester Boek
hoven de felicitaties over van de
Commissaris der Koningin in Gro
ningen, die niet aanwezig kon zijn.
Tal van sprekers voerden nog het
woord. Mees bewees, minstens even
goed te kunnen prater, als varen
en hij dankte in een vlotte rede
voor de onderscheidingen en eer
betoon.
MEISJE DOOR AUTO
OVERREDEN
Zondagmiddag is in de Krom
me Mijdrechtstraat te Amsterdam
een vijf-jarig meisje, dat plotse
ling de straatweg overstak zon
der uit te kijken, door een auto
gegrepen. Het linker voorwiel
van het voertuig reed over haar
lichaampje. Zij is kort na aan
komst in het Onze Lieve Vrouwe
gasthuis overleden.
Tijdens haar tweedaags bezoek aan Oxford, opende Prinses
Margaret het nieuwe gebouw van het Instituut voor Bosbouw.
Prinses Margaret op weg naar het Instituut voor Bosbouw.
zijn Zaterdag te Emmerich 140 Ne
derlandse en 300 Duitse katho
lieke leraren bijeengekomen om
de grondslag te leggen voor sa
menwerking op paedagogisch ge
bied.
herdenkt Cor Ruys zijn veertig
jarig toneeljubileum. Op Woens
dag 1 November zal hij te Rotter
dam worden gehuldigd.
werd Zaterdagmiddag de 64-jarige
mevrouw M. Pouw-van Hees te
Rotterdam door een tram aange
reden en gedood.
hebben B. en W. van Naarden dc
raad het voorstel gedaan de leer
lingen der zesde klasse der lagere
school in klasverband te laten
testen om te onderzoeken of zij
geschikt zijn voor voortgezet on
derwijs en zo ja, voor welke
vorm.
OOK STAATSSECRETARIS
VAN OORLOG
Met ingang van heden is de
Staatssecretaris van Marine, vice-
admiraal H. C. W. Moorman, te
vens benoemd tot Staatssecretaris
van Oorlog. Zijn ontslagaanvrage
als Staatssecretaris van Marine is
niet aanvaard. Vanaf heden zullen
er dus twee staatssecretarissen
van Oorlog zijn, van wie Mr. H.
W. Fockema Andreae zich in ver
band met een speciale missie in
het buitenland bevindt. Na zijn
terugkeer zal Mr. Fockema An
dreae echter, op zijn verzoek, af
treden.
De benoeming van admiraal
Moorman tot staatssecretaris van
Oorlog is bespoedigd door het feit,
dat de minister van Oorlog en
Marine, Mr. s'Jacob, zich binnen
enkele dagen naar Washington
zal begeven.
SCHILDERS-STERRIT 1950
Van onze verslaggever)
Ergens tussen Rotterdam en Utrecht hebben we geleerd, dat
chauffeurs,, wanneer ze in tijdnood dreigen te komen, tot alles
in staat zijn, zelfs tot het nemen van een haarpin-bocht op
twee wielen. Dat zij dan ook nog kans zien een luie kat in het
(and der levenden te laten en enkele minuten later door een
zweper op de rem hun wagen binnen twee meter te stoppen,
om enkele boutjes vast te schroeven, om dan weer als volleerd
coureur de laatste veertig kilometer in een zucht te verslinden.
Zodat de trouwe Chevrolet plus bemanning, plus reclame
borden precies op tijd langs de Utrechtse Domtoren kon gieren
en pal voor de eindcontrole zich presenteerde: „Driehonderd
kilometer met 19 stempels, zoveel liter benzine, één extra bus
olie en een brandweerwagen vol water". Maarop tijd en
zonder doden.
In deze aanhef ligt onze sprong
door het land, die we Zaterdag
21 October moesten maken, om
klokke vier uur in Utrecht te
kunnen zijn, waar tweeduizend
schilders bijeen waren. Na even
zovele nood- of normale sprongen
van alle mogelijke oorden, die ons
land rijk is. Waarom??
„Ons parool is: Schilderwerk
's zomers buiten, 's winters bin
nen", Met die woorden zijn 310
auto's en een aantal motoren door
het land geraced, hebben hon
derden controleposten bezocht,
duizenden pamfletten uitgewor
pen, om tenslotte door de Com
missaris der Koningin in Utrecht,
mr. M. A. Reinalda, te worden
toegesproken.
De Schilderssterrit 1950 was
georganiseerd door de commissie
Mebesal, een titel die, in rond
Nederlands vertaald, wil zeggen:
„Meer en beter schilderwerk in
algemeen belang". Veertigduizend
schilders in den lande hebben
De R.A.C.-West van hef District Noord-Holland-Noord organi
seerde j.l. Zondag een najaarsrit, een „routebeschrijvingsrit"
van 90 km en een „kaartleesrit" van 70 km, Van de ruim
tachtig deelnemers (sters) werd hier het alleruiterste gevergd,
daar het parcours was uitgestippeld over paadjes en weggetjes,
die voor een auto zeer moeilijk zijn te berijden. Een woord van
hulde aan het bestuur van de R.A.C.-West, dat tijd noch
geid gespaard heeft om dit sportevenement ten volle te doen
slagen.
Elk van de deelnemers was
ten zeerste voldaan over de or
ganisatie en de leiding.
De start vond plaats op het
Canadaplein in Alkmaar en on
der grote belangstelling vertrok
om ruim tien uur nummer één.
Haastig en zenuwachtig werden
de horloges tot op de seconde
gelijk gesteld. Dames merkten
wij op met wekkers, die soms
nog hun schrille toon lieten
klinken tot groot vermaak van
de Alkmaarse jeugd. Dr. Groen-
hardt liet om de minuut de
auto's vertrekken met gelijk ge
stelde tijden: ..Weg, 25 sesonden.
10 seconden, 5 seconden. Gaat
uw gang en veel succes!"
De eerste controlepost die wij
in onze Ford-Vedette passeerde,
was even voor Schoorldam.
„Eén minuut te laat." „On
mogelijk." vertelde de chauf
feur. Vonnis: twee strafpunten
Vol goede moed vervolgden
wij ons parcours en waar de
drie- of viersprongen hoofdbre
kens opleverden, was de jeugd
wel met raad en daad bereid,
de behulpzame hand te bieden..
Brievenbussen en P.E.N.-huisjes
mochten zelfs niet over het
hoofd gezien worden om maar
Toen hij, staande op de Ooyse-
dijk, zijn huis en zijn even dier
baar als kostbaar boekenbezit
door het vratigh vier" bij de be
vrijding van Nijmegen in de Sep-
tember-dagen van 1944 verslonden
zag worden, kon professor Mol
kenboer zich toch nog gelukkig
prijzen, dat hij behalve het vege
lijf, ook nog in een ouderwetse
city-bag het manuscript van zijn
Vondel-biografie, het geesteskind
van zijn oude dag, had weten te
redden. En nu, na zes jaren, heeft
het, gerijpt en voldragen, het licht
gezien, al heeft de dood reeds in
de zomer van 1948 een einde aan
het leven van zijn auteur ge
maakt
FESTIJN VOOR VONDELAARS
Intuusen heeft een ordebroeder
van de Vondeliaanse Dominicaan
als een trouwe voogd over de wees
gewaakt. Dr. Daniels heeft bij de
Uitgeverij Parnassus te Amsterdam
„De jonge Vondel" van B. H. Mot-
kenboer O.P. doen verschijnen.
Men zal niet kunnen ontkennen
dat dit nieuwe borelingske er in
derdaad welvarend uitziet. Het is
een lijvig, haast kort-gedrongen
deel van 668 bladzijden op zwaar,
opdikkend papier. Alles is even
kloek en fors aan deze uitgave, die
er in haar groen-linnen band met
gouden opdruk van buiten even
fraai uitziet ais- van binnen; de
fraaie zetspiegel der pagina's met
de sierlijke, rustige ietter doet bij
zonder aangenaam aan.
Drukker en Uitgever leggen eer
in met dit hun werk, dat de eerste
Zeventiende eeuwse uitgaven van
Vondel's werken ongetwijfeld
waardig is. De Vondelaars in Ne
derland, de letterlievenden en
kunstminnenden zo goed als de bio
grafen en historici, kunnen zich nu
vorstelijk te gast zetten aan het
festijn, waarbij de goedhartige en
goedlachse pater Molkenboer de
gulle gastheer is. - Hij deelt er met
volle handen uit van de brede en
diepe Vondel-kennis, waarover hij
als welhaast geen andere vaderlan
der beschikte.
En nu zal men de vele Vondel
liefhebbers met verrukking kunnen
zien smullen van deze heerlijke
geestelijke maaltijd, die hun gebo
den wordt! Zij zitten aandachtig in
studie of lezing over dit kostelijk
boek gebogen, dat als een fijne
schotel smaakvol-bereid wordt op
gediend door een meester, die zelf
als geen ander een letterkundige
fijnproever was. Pater Molkenboer
heeft Vondel gekend met zijn hele,
knappe geest, hij heeft hem lief
gehad met zijn volle, opgetogen
hart. Sinds hij als jongen door het
Vondel-onderwijs en de misschien
kinderlijke, maar tegelijk toch zo
vroom-verzorgde Vondel-uitvoerin
gen op het Seminarie Hageveld,
waar hij student was, de schoon
heid van de grote dichter had leren
smaken, was tegelijk met zijn Von
del-verering zijn Vondel-kennis in
de loop der jaren in die mate toe
genomen, dat zij in 1937 bij gele
genheid van zijn ere-promotie tot
Doctor in de Letteren en Wijsbe
geerte te Amsterdam, gewaardeerd
werd als „ongeëvenaard".
Door zijn geschriften zowel als
door het levende woord is Molken
boer de onvermoeide bevorderaar
geweest van een betere kennis en
een hogere waardering van de
edele mens en dichter die Vondel
was. Betreffende Vondel's leven
en werk beschikte hij over een uit
gebreide kennis, zijn liefde voor de
vereerde en vertrouwde Joost was
geestdriftig-onbaatzuchtig en zag
tegen geen moeiten en offers op.
Hij was op voortreffelijke wijze de
bewerker, toelichter en verklaarder
van menige Vondel-uitgave in onze
dagen, Lector en daarna buitenge
woon hoogleraar in de Vondel-
kunde aan de Universiteit te Nij
megen, spreker van talloze voor
drachten alom in den lande en ver
daarbuiten.
Zijn dit de titels waarop prof.
Molkenboer zich terecht kon aan
dienen als degene die Vondels le
ven en werk. teruggeplaatst in het
kader van zijn tijd en omgeving,
het best kon beschrijven, dan mag
de uitgever van zijn nagelaten
werk, die zelf als letterkundige
tot oordelen voldoende gezagheb
bend bevoegd is. inderdaad met
ware voldoening getuigen, dat dit
werk de meester eert en als een
posthume hulde aan ziin nagedach
tenis gewijd kan worden.
Toch is dit boek, helaas, slechts
het eerste van de zes dip Molken
boer zich had gedacht. Hij had het
groots opgezette plan. Vondel in
de stralende glorie van zijn volle
betekenis als poëet, profeet, den
ker, burger, mens en christen-man
te doen zien. Het verval van krach
ten gedurende de laatste jaren en
tenslotte de dood. hebben hem
echter belet méér te voltooien dan
dit eerste deel, maar welk een
monument. Vondel waardig. dit
werk geworden zou zi.in. kunnen
wij reeds vermoeden uit het mach
tige boek dat nu het licht heeft
gezien.
Het beschrijft uitvoerig de ont
wikkeling van de jonge Vondel tot
1620. Het was daarbij met opzet en
volgens bewust uitgesproken be
ginsel te doen, de oorsprong en
ontwikkeling van Vondel's denk
beelden na te gaan en hem op alle
levensgebieden in beschouwing te
nemen, ten einde tot de eigenlijke
ontdekking van de hele man te
komen. Het verwijt dat terecht en
om begrijpelijke redenen zelfs aan
onze beste Vondel-biografen ge
daan kan worden, is dat de figuur
van de dichter aan allerlei min of
meer noodzakelijke of zelfs wille
keurige beperkingen onderworpen
is geweest. He Nederlandse volk dankbaar om zijn.
heeft de fenomenale grootheid van
zijn Vondel nimmer volledig gezien,
getuigt Molkenboer. Hij heeft zelf
de moed gehad om dit te erkennen
en vervolgens de poging te onder
nemen het verzuim van de ernstige
bestudering van Vondel's eerste ge
dichten goed te maken.
In dit jeugdwerk, dat als de kiem
is van wat Vondel later in ziin
volle grootheid zou zijn, liggen de
sleutels voor het onbevooroordeelde
en juiste begrip van de oudere en
rijpere dichter. Het is de werke
lijke verdienste van Molkenboer's
werk „De jonge Vondel", dat het
definitief heeft aangetoond hoe
buiten de schoonheid van Vondel's
gedichten nog andere, voornamelijk
intellectuele en maatschappelijke
waarden tot het wezen van zijn
persoonlijkheid behoren. Molken
boer heeft doen zien dat deze per
soonlijke eigenschappen zozeer en
zo innig met Vondel's dichterlijk
heid zijn vervlochten, dat ze daar
door in een schoner glans komen
te staan en sterker aantrekkelijk
worden, terwijl van de'andere kant
zijn dichterlijkheid daardoor wint
aan sympathiek menselijk belang
en algemene betekenis. Molkenboer
heeft Vondel stukken dichter bij
ons gebracht.
Dit zal blijken uit de grote be
langstelling waarmee dit nieuwe,
afdoende Vondel-boek dat voor
's dichters eerste periode als klas
siek zal gelden, ontvangen wordt.
Ook onze lezers mogen hierbij ken
nis nemen van de verschijning van
dit werk. Hier is het levensbeeld
van de jonge Vondel opgebouwd
dat de volle werkelijkheid bena
dert. Het laat zien niet enkel wat
er met hem gebeurd is, van buiten
af, maar legt bloot bizonder wat
hij van binnen gedacht, gevoeld
en doorleefd heeft. Door de gedich
ten van Vondel zelf te beschouwen
en te benutten als de eerste en
voornaamste bronnen van zijn le
vensbeschrijving, als de neerslag
van zijn fundamentele ideeën, die
tot zijn levensinhoud behoren, is
het pas mogelijk de ware Vondel
te Ieren kennen.
Molkenboer heeft de niet genoeg
te waarderen verdienste, aan Ne
derland de jonge Vondel te hebben
gegeven. De brede kring van Von
delbeoefenaars zal hem er altijd
niet van de juiste weg af te ra
ken.
Veel tijd om na te denken was
er echter niet, daar wii op de
aangegeven tijden de controle
posten moesten passeren. Zeer
listig was een van deze posten
verscholen in een benedenweg,
waar de controle zich schuil
hield achter enige dichte strui
ken. Doch de meesten waren op
hun quivive.
Op de vastgestelde tijd nader
den wij het eindpunt Midden-
meer, doch ons strafpunten-aan-
tal had zich vermeerderd
Na in hotel Smit het twaalf
uurtje te hebben verorberd,
startten wij met frisse moed vo.or
de kaart-leesrit. Een driehoek
van ongeveer vijf en veertig
graden met lijnen van één centi
meter breed was hier op de
kaart geprojecteerd. De moeilijk
heid zat nu hierin, dat de wegen
die deze lijnen kruisten, niet
mochten worden gevolgd. Voor
de meesten leverde dit niet veel
hoofdbrekens op, daar de wegen
hier wel bekend waren.
Omstreeks half vier hadden
wii eindpunt Hoorn bereikt. We
finishten op de aangegeven tijd.
Ook hier waren vele belangstel
lenden samengestroomd om de
deelnemers te verwelkomen.
In De Roskam vond de prijs
uitreiking plaats, welke na
waarderende woorden van de
heer P. Krom, geschiedde door
burgemeester Canneman van die zoiets meer mogen doen. Maar
hiermede hun mede-landgenoten
willen vertellen, dat het werk
moet worden verdeeld, 's Zomers
wordt er volop geschilderd, maar
's winters dreigt voor velen de
werkloosheid en dat moet anders.
Gezamenlijk
Vandaar die rijk versierde wa
gens, die uit alle mogelijke steden
en dorpen Zaterdagmorgen om
acht uur startten, door het land
ijlden, overal de pamfletten uit
wierpen en hun slagzinnen lieten
lezen.
Treffend was het, dat hier de
gezamenlijke bonden van fabri
kanten, grossiers, patroons en ge
zellen aan hebben medegewerkt,
zowel van Winschoten, Wilder-
vank, Veendam als van Alkmaar,
Den Helder, Den Haag, Eindho
ven, Goes, Treebeek en Maas
tricht. En van allen, die tussen
die gemeenten nog te vinden zijn.
Derhalve 'n reclame-campagne,
die heeft uitgemunt door origi
naliteit, reclame en sociaal begrip,
om elkaar te helpen en gezamen
lijk een beroep te doen op het
Nederlandse volk.
Utrecht's Commissaris van de
Koningin vertelde dit eveneens
bij zijn toespraak tot de ruim
tweeduizend deelnemers aan de
sterrit, die 's avonds 7 uur in
paviljoen „Vredenburg" van de
Jaarbeurshallen waren verzameld
voor de prijsuitreiking. Als ver
tegenwoordiger van de overheid
gaf hij over deze prestatie zijn
hartelijke complimenten, waarbij
hij de vurige wens uitsprak, dat
het Nederlandse volk dit alles zou
begrijpen en tot een begrip ma
ken.
Avonturen......
Voordat dit alles plaats had,
waren heel wat kilometers nodig
geweest, met even zovele avon
turen eraan verbonden.
Toevallig waren wij 's morgens
om 8 üur vanuit Den Helder ge
start, maar het had evengoed in
Delfzijl, St. Anna Parochie,
Schoonebeek, Zwolle of Hoorn
kunnen zijn. Misschien zelfs, als
we het er voor over hadden ge
had, was de start in Maastricht,
geweest, Roosendaal, Vlissingen
of Goes.
Wat komt het er eigenlijk op
aan, onze avonturen waren die
van al die anderen: kilometers
verslinden, controleposten afren
nen, stadstrams naar het oudroest-
kerkhof verwensend en onze hor
loges beloerend. Waarbij wij heb
ben moeten constateren, dat
chauffeurs duizendkunstenaars
zijn, kaartlezers volmaakte gast
heren, schilders aparte volkeren,
met iets van de goede middel
eeuwen nog in hun bloed en
wijOch, doodgewone men
sen, die alleen maar belangstel
ling hadden voor die ene kop
koffie, die we net ergens in Am
sterdam konden slurpen, omdat
we met het pont van de Hembrug
tien minuten hadden gewonnen.
En toen moest het ergste nog
komen!
Enfin, wij en al die anderen
hebben het glansrijk gehaald. Zij
misschien nog beter dan die vier
uit Den Helder met hun trouwe,
dappere Chevrolet, maar met
evenveel plezier om iedere mi
nuut die kon worden gewonnen
en elk stempel, dat werd ver
overd.
De organisatie was uitstekend,
elegd in handen van mensen,
Hoorn.
Uitslag
Algemeen klassement:
1. Van Beers, Amsterdam, 0
strafpunten; 2. C. P. Stapel,
Spanbroek. 0; 3. F. van Dik,
Haarlem, 0; 4. Kirkenier, Alk
maar, 4; 5. Zwart, Wormerveer,
4; 6. K. Rus, Alkmaar, 4; 7.
Beyerman, Haarlem, 8; 8. W. de
Graaf, Haarlem, 8; 9. Ch. de
Kuiper, Haarlem, 8; 10. v. d
Veinde, Haarlem, 8.
- Ere-prijs heren: F. van Dik.
N Ere-prijs gemengd; van Beers.
Ereprijs dames: mevr. Schmidt
Brommersma.
Snelste klassementsprijs: Kir
kenier.
het voornaamste is: Nederland
weet nu, dat 40.000 schilderende
landgenoten graag hun werklust
aanbieden, maar dan: ,,'s zomers
buiten, 's winters binnen".
Gysbert Japicx-prijs
en dr. Joost Halbertsma-prijs
De uitreiking van de Gysbert
Japicx-prijs aan dr. Y. Poortinga
en van de dr. Joost Halbertsma-
prijs aan mr. D. J. Cuiper is nu
definitief vastgesteld op Vrijdag
3 November. De prijzen zullen 's
middags ten gemeentehuize van
Bolsward worden uitgereikt door
de commissaris der Koningin in
Friesland mr. H. P. Linthorst Ho-
man.
H. J. 1
Zaterdag werd op de werf van de „Nederlandse Dok- ei
Scheepsbouwmaatschappij" te Amsterdam het 9000 ton
metende motor-, vracht- en passagiersschip „Slovenija", dat
voor de Jugoslavenska Linijska Plovidba werd gebouwd, te
water gelaten.