Haarlem s Bisschop gaat kerken bouwen
Talrijke bedehuizen hard nodig
BLAUWDRUK van parochies
in groeiend AMSTERDAM
Kroniek van een parochie
in missiegebied bij Dordt
In uiterst West en Oost
pionieren bouwpastoors
Diocesane primeur
komt in Bakkum
DINSDAG 14 NOVEMBER 1950
PAGINA 3
(Van een onzer verslaggevers)
ELF KERKEN zullen er in 1950/1951 in het bisdom Haarlem
worden gebouwd. Daarvan zullen er twee de bedehuizen
Vervangen die door de oorlog werden verwoest, in Middelburg
en in Rotterdam-West. Er komen kerken in kleinere gemeenten:
Noordwijk aan Zee, Kwintsheul, Alkemade èn in Amsterdam,
waar niet alleen „Bosch en Lommer" in West en het „Beton
dorp" in de Watergraafsmeer nieuwe kerken behoeven, maar
ook pastoor C. Kempe in Zuid gaat bouwen aan de Schinkel
kade. Er komen kerken in Bakkum en Alblasserdam en de kerk
van Slootdorp wordt een derde groter. Maar wie door het
bisdom reist, reist tegelijk door het dichtstbevolkte deel van
het land, waar in twee provincies tussen de 40 en 50 pet.
van de Nederlanders bijeen-wonen,' en in één bisdom meer
dan een millioen Katholieken, tegen 30 pet. van het vader
lands totaal. Voor hen zullen veel méér kerken nodig zijn.
pendrecht, en vandaar langs de
dijk die kronkelt door liet vlakke
land, troosteloos onder een ruige
herfsthemel, talloze malen in het
verleden overstroomd. Die weg
gaat kapelaan C. P. Meereboer
nu al jaren iedere Zondagmorgen
te kwart over zes door alle wind
én weer op de fiets, twaalf kilo
meter ver.
De gehele Alblasserwaard wordt
door de geestelijkheid van Dor
drecht bediend, elk van de beide
parochies de helft. Het is missie
gebied, wat zij hier, in het hart
van het land, verzorgen. Er zijn
vier bijkerkjes, missiestaties: Pa-
pendrecht, Sliedrecht, Putters-
hoek. En Alblasserdam, dat thuis
hoort onder de St Bonifacius-
parochie, tegenwoordig de oudste
kerk van Dordt, een waterstaats
bouwsel uit 1820.
In de parochie aan de Kuipers
haven, waar de sleepboten, die
stoere trekpaarden van de grote
rivieren, bij tientallen voor de
wal liggen, zal het morgen ook
feest zijn. Want pastoor Schoen
maker verjaart op dezelfde dag
als de bisschop. Maar zijn paro
chie moge dan tot de meest uit
gestrekte van het diocees beho
ren, in het missiegebied dat men
er toe moet rekenen, zijn de Ka
tholieken dun gezaaid.
Rond 1865 kwamen
eerste Katholieken
In Alblasserdam zelf, dat op
het ogenblik 8000 inwoners telt
en waar de laatste jaren vele
nieuwe huizen zijn gebouwd, zo
wel voor gerepatrieerden als voor
industrie-arbeiders, vestigden zien
de eerste Katholieken 80 tot 90
jaar geleden: een kolonie van vijf
gezinnen uit Krommenie, die
werk vond op een touwslagerij.
Een kerk dichterbij dan Dordt,
twee uren gaans, was er niet.
Zo is het gebleven tot vijftien
jaar geleden een bijkerkje werd
De reiziger komt die plaat
sen voorbij waar omvangrijke
woningbouw-programma's de
nood aan nieuwe kerken nu al,
en soms reeds sedert vele ja
ren, markeren. De huizenzee
van den Haag ziet men naar
de kant van Delft reeds ver
opgedrongen, en nieuwe bouw
rijpe terreinen op de plaats
waar weldra alleen al 24.000
Katholieke Hagenaars zullen
komen te wonen. Amsterdam
staat gereed met het enorme
project van de Slotermeer:
tienduizend nieuwe woningen.
In Vlaardingen en Dordrecht
is de bevolking zo toegenomen,
dat er op nieuwe kerken nau
welijks nog kan worden ge
wacht. En dan zijn nog slechts
een paar van de grootste ste
den genoemd, en is van de
kleinere gemeenten, zoals b.v.
Beverwijk, waar de vestiging
van Beynes een aanzienlijke
arbeidersbevolking met zich
brengt, nog gezwegen. Een
enorm arbeidsveld en de oplos
sing van talrijke problemen
wachten Haarlem's bisschop.
En tienduizenden Katholieken
wachten zijn hand, die kerken
bouwt.
Men herinnert zich, hoe bis
schop en gelovigen één zijn in de
vreugde waarvan bij de bisschops
wijding het eerst van al wordt
gezongen: „Ik verheug er mij
over dat tot mij gezegd is: Wij
zullen opgaan naar het huis des
Heren". Het Jerusalem waarvan
die psalm zingt, vindt iedere
Katholiek in de eigen parochie
kerk. En „derwaarts gaan de
stammen op, de stammen des
Heren".
Dit heimwee en deze ver
wachting kenmerken min of
meer bewust, maar overal, wat
uit de toekomstige kring van
de nieuwe parochie-gemeen
schap reeds vooruitsnelt naar
het ogenblik, dat de eerste
steen van de eigen kerk geze
gend zal worden in de naam
van Christus: „de hoeksteen,
zonder mensenhand uit de rots
gehouwen, en het onverander
lijk fundament".
Waarschijnlijk nergens zal
echter in ons bisdom dit ver
langen zó doorleefd worden als
onder hen, die de kleine paro
chie gaan vormen van O. L.
Vrouw van Fatima in Alblas
serdam.
Alblasserdam
Het dorp ligt aan de Kinderdijk
langs de Noord. Wie vanaf de
hoge brug, die dit druk scheeps-
water in de route Rotterdam
Gorcum overspant, op de huizen
neerziet, omvat tegelijk in een
enkele blik de bronnen van be
staan: de scheepswerf „de Noord"
waar coasters en groter zeesche
pen voor de helling liggen of op
stapel staan, en de Ned. Kabel-
fabriek waar in ruime hallen 8
tot 900 man aan de slag zijn.
Men kan er vanuit Dordt ook
anders komen: met het veer over
de Beneden-Merwede naar Pa-
ingericht. We zijn met kapelaan
Meereboer, die hier sedert 1945
de zielzorg uitoefent, naar dat
bijkerkje gaan zien. In wijde om
trek is of kon voor de Katholie
ken geen andere gelegenheid
worden gevonden om de H. Mis
bij te wonen, dan hier. De
dichtst-bijzijnde parochiaan woont
altijd nog tien minuten ver, maar
de verst-verwijderde moet ander
half uur naar de Zondagmis ko
men fietsen, heel uit Nieuw Lek-
kerland vandaan. En ook twee
Katholieke gezinnen uit Lekker-
kerk zijn voor hun H. Mis op Al
blasserdam aangewezen. Die zijn
nog een half uur langer onder
weg
Trouw en geloof
Dat die over een groot Protes
tants gebied verspreide en in aan
tal uiterst onbelangrijke Katho
lieke minderheid van uren ver
naar het bijkerkje komt en dat
het aantal van degenen die dat
doen, groeit: van 16 in 1945 tot
meer dan 150 thans: het getuigt
van hun trouw. Maar dat zij naar
dit bijkerkje blijven komen, ge
tuigt tegelijk van een zeer zuiver
en levend geloof, dat het wezen
van de zaak vast in het oog
houdt. Want alleen wiens blik zo
zuiver de kern ziet: het Offer, het
Kruis, de waarachtigheid van de
H. Eucharistie, die zal niet blij
vend worden afgeschrikt door een
omgeving, zozeer in tegenspraak
met de verhevenheid der essen
tiële dingen, zo schamel, zo on
beschrijfelijk armoedig.
We hebben dat bijkerkje ge
zien. Het is onder aan de Kinder
dijk gevestigd in een vroegere
bakkerij. De Protestant die deze
ruimte aan de Katholieken af
stond, heeft daar klanten om ver
loren. Men komt er langs een
smal, hellend klinkerstraatje dat
's winters levensgevaarlijk glad
kan zijn, en dat verborgen ligt
achter een verveloos houten
poortje. In het voorhuis heeft
later een bloemenkoopman zijn
winkeltje gehad.
Boven de bakkerij woont een
gezin. Men kan dat goed verne
men: er wordt gestommeld op de
houten vloer, terwijl beneden de
H. Mis aan de gang is.
Catacomben-kerk
De bakkerij zelf is een kil,
haveloos sousterrain, gedeeltelijk
uitgebouwd aan een binnen
plaatsje. Daar lekt het dak, De
oven is er nog, verborgen achter
een vaalbruin gordijn. Er staan
wat honten banken, waarop 30
gelovigen kunnen zitten. Twee
oude Duitse gravures naar Vero
nese dekken de kaalheid van de
gewitte muur. Achterin is, naast
de oven, een paramentenkast op
gesteld, en daar staat ook de
biechtstoel, een doelmatig getim
merte met enkele groen geverfde
kastdeuren. Links vóórin deze
ruimte die iedere wijdingsvolle
sfeer mist, gaat een trapje vijf
treden hoog naar de voormalige
meelzolder. Daarnaast is, een me
ter ran de vloer, een luik van
een vierkante meter.
Op die meelzolder wordt de H.
Het bijkerkje van Alblasserdam is gevestigd in een vroegere
bakkerij aan de Kinderdijk. Op de voorgrond bevinden de
gelovigen zich gelijkvloers. Links vooraan gaat een trapje
vijf treden omhoog naar de voormalige meelzolder, waar
zich de andere helft van de kerkgangers bevindt en kapelaan
Meereboer het H. Misoffer opdraagt. Rechts van het trapje
is een luik, waarvoor ook weer een bank is getimmerd. Wie
beneden zit, vangt nauwelijks een glimp op van wat aan het
altaar geschiedt. Aan deze armzalige toestand komt binnen
kort een einde. Met Kerstmis hoopt Alblasserdam een eigen
kerkje te hebben.
Mis gelezen. Aan de achterwand
staat het houten altaar, links en
rechts zijn de huiskamer-beelden
van het H. Hart en Maria, een
bontgekleurde Sint Jozef, en de
Kleine Theresia op een houten
consoletje. Maria stond rondom
in de bloemen, want ook in deze
tempel wordt het nieuwe Dogma
gevierd. De zolder is twee meter
hoog. Er kunnen alleen maar
kaarsenstompjes worden gebrand
omdat anders het plafond vlam
zou vatten. Kapelaan Meereboer
moet er aan denken, dat hij
Lichaam en Bloed des Heren niet
te hoog heft bij de Consecratie,
en dat hij zijn zegen maar kan
geven met bescheiden handge
baar. Hier staan 32 oude kniel-
stoelen, en voor het luik is nog
een bank getimmerd. Onder het
zoldertje heeft een stoffeerder
zijn werkplaats.
Zo kerken de Katholieken van
Alblasserdam nu al 15 jaar. Er
zijn iedere Zondag twee H.H.
Missen, waarvan die van half acht
door 50 en de Hoogmis van half
tien door ongeveer 100 mensen
wordt bezocht. Dan staat alles
stampvol, veertig boven, de an
deren beneden. Beneden kan men
gegarandeerd niets volgen van de
oriester aan het altaar. Maar men
tan hem horen, en de ogen des
Geloofs zien scherp en door alles
(Vervolg op pagina 5)
HET WOORD
VAN DE BISSCHOP
„Helpt Ons en blijft Ons hel
pen", zo vroeg Monseigneur in
zijn kanselbrief over kerkenbouw
op 17 September. „Uiterst zuinig
zullen Wij zijn. Maar Wij doen
een dringend beroep op u allen,
ieder naar vermogen".
LI AARLEM'S BISSCHOP viert morgen zijn verjaardag,
de vijf en zeventigste. Hoezeer men ook in zijn
persoon -de eeuwige jeugd van de Kerk weerspiegeld
vindt: daarvan getuigt zijn tienjarenplan voor kerken
bouw, dat hij op 17 September aan de gelovigen van zijn
diocees heeft voorgelegd. Het kan nauwelijks aan twijfel
onderhevig zijn, dat zijn gedachten morgen veelvuldig
bij deze grootse onderneming zullen toeven, en dat hij er
opnieuw Gods zegen over zal vragen. Even zeker kan men
zich geen inniger meeleven van Haarlem'sKatholieken
met het feest van hun bisschop denken, dan dat zij met
hem samen voor deze intentie bidden en op alle Zondagen
van het komende jaar de collecte voor zijn „Bijzondere
Noden" ruimhartig gedenken. Want de kerkenbouw is in
ons bisdom, waarvan de bevolking in de laatste 20 jaar
met veel meer dan een half millioen inwoners is toegeno
men, en het aantal Katholieken in gelijke tred daarmede,
met bijna 200.000 zielen, van een brandende actualiteit.
Hoe waar dat is: daarvan waarin zich een daad van apos-
zijn zich een viertal van onze tölische zin laat stellen. Als
verslaggevers de laatste dagen iedere Katholiek die verdient,
nog eens opnieuw gaan over- iedere Zondag een dubbeltje
tuigen. Ze hebben gesproken geeft, kan de bisschop in tien
met vijf bouwpastoors: die van jaar 50 kerken bouwen. Er
Slootdorp, van Amsterdam- zijn er echter veel méér nodig:
Oost en -West, die in Bakkum iri de komende twintig jaar zal
en eindelijk die in Alblasser- de bevolking van het bisdom
dam, waar industrialisatie en nog eens met een millioen stij-
bevolkingsgroei het mogelijk gen, en de achterstand in de
heeft gemaakt voor het eerst kerkenbouw, die sedert 1934
sedert 375 jaar weer een Ka
tholieke parochiekerk te bou
wen, die in heel de meer dan 50 kerken.
20.000 H.A. grote Alblasser
waard al die eeuwen had ont
broken.
noodgedwongen nagenoeg heeft
stilgestaan, is nu al méér dan
Op deze pagina ter ere van
We mogen ons in ieder ge
val niet onttrekken aan dat
minimum van tien centen.
Haarlems jarige bisschop zijn Maar als in Haarlem's Katho
lieken ook maar iets leeft van
die apostolische bezieling, die
hun ervaringen samengevat.
Voor iedere lezer moge de con
clusie daaruit dezelfde zijn: de _>nlm
bouw van nieuwe kerken, die ortdreef over
zozeer tegemoet komt zowel
aan de zorgen en de verant
woordelijkheid van onze bis
schop als aan de wezenlijkste
behoeften van het Katholieke
vólk onder zijn herderschap:
deze grootse zaak is het waard,
dat ieder van ons iedere Zon
dag opnieuw zijn plicht doet
in de meest eenvoudige vorm
zijn wegen, die Franciscus
Xaverius een nieuw-ontdekte
wereld deed veroveren voor
Christus, dan zal het zeker bij
dat minimum niet blijven.
Zo zij het. Want wat is ker
kenbouw anders dan aposto
laat?
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM BOUWT. Wie amper 'n jaar geleden nog van
alle mensen verlaten zat aan de aller-uiterste begrenzing van
onze hoofdstad en op regenachtige dagen mistroostig uitblikte
over de vlakten van Watergraafs- en Slotermeer, heeft
inmiddels wel aanleiding genoeg gehad met weemoed aan dat
weidse uitzicht terug te denken. Want Amsterdam bouwt en
dat gaat niet met 'n huisje hier en 'n hokje daar
Dat gaat met blokken. En die
blokken in rijen achter elkaar,
straat na straat. Het gemeente
bestuur heeft er al 'n aparte zorg
aan om al die nieuwe straten 'n
naam te geven.
Daar zijn uiteraard zwaardere
zorgen rond deze uitbreiding van
de hoofdstad. Bij het gemeente
bestuur b.v. Maar ook wat verder
weg, bij de Bisschop in Haarlem.
Uitbreiding van de stad betekent
uitbreiding van de zielzorg. Er
moeten nieuwe parochies komen.
En nieuwe kerken.
Wij spraken te Amsterdam met
twee bouwpastoors. Met Pater D.
van Houdt O.F.M., die aan de
westrand van de stad pioniert
en met pastoor A. J. Vriens van
Een maquette-foto van St. Joseph-betonkerk in Amsterdam-West. Duidelijk onderscheidt
men de originele vormgeving, wel zeer in het bijzonder van voorportaal en klokketoren.
Rechts zijn aan de verlaagde zijbeuk de sacristie en hulppastorie gebouwd, met daar
onder twee zalen voor jeugdwerk. Rechts op het terrein de blokjes van een bejaarden
stichting, ten dele tweehoog. De bovenverdieping heeft een gemeenschappelijke aparte
opgang.
de Paters v. d. H. Familie, wiens
arbeidsveld in Betondorp ligt, in
de Watergraafsmeer
„Bouwpastoor"
„Ja, dat ben ik", zei Francis
caner Pater van Houdt. „Als u
even later was gekomen, had u
misschien m'n 12'/2 jarig jubileum
als zodanig kunnen meemaken..'.
Pater van Houdt is al 9 jaar
bouwpastoor van de St. Joseph-
kerk in „Bosch en Lommer". En
vóór hem heeft Pater Hazebroek
ook al l'/s jaar aan de toekomst
droom van de Bisschop getim
merd. Het wordt hier in West dus
langzamerhand wel tijd:
Met de nieuwbouw, plus de
contingenten die van de parochies
van de Chasséstraat en de Adm.
de Ruijterweg („de Boom" zegt
Amsterdam) overkomen, omvat
de kudde van St. Joseph 'n goeie
vijfduizend zielen. En daarbij te
bedenken, dat de beide moeder
parochies nog madr juist hun zil
veren feest hebben gevierd. Er
zit tempo in daar in West!
„Is dat 'n kerk?"
Werkelijk, dat was onze eer
ste reactie, toen pastoor van
Houdt met maquette-foto's voor
de dag kwam. Want het project,
dat hier ontworpen èn in aan
bouw is, heeft niets van 't
Godshuis, dat in ons traditio
nele begrip leeft.
Op 't eerste gezicht 'n grijze
vierkante kast, als 'n blokken
doos neergezet in een speelgoed
park. 'n Raar torentje 'n soort
klokkenstoel eigenlijk en 'n voor
portaal, waarin je op 't eerste
gezicht slechts het geraamte kunt
zien van iets anders.
De architecten. Prof. G. H.
Holt en K. P. Thoiens, weten ech
ter heel goed wat ze doen. Zij
ontwierpen deze geheel in gewa
pend beton uitgevoerde kerk na
kennismaking met dergelijk werk
in Frankrijk. En terwijl de bouw
van deze betonkolos met zijn 1130
zitplaatsen al behoorlijk econo
mischer moet zijn dan die van
een orthodox gebouw, zijn ze er
van overtuigd, dat de in licht
edelbeton uitgevoerde basilica,
aan de onderzijde afgezet met
roodbruine Limburgse natuur
steen, een voortreffelijke indruk
zal maken.
Het heiwerk werd begonnen en
voltooid op Maria-dagen, n.l. 8
Sept. en llOct. j.l. Op de laatste
dag van de Octobermaand werd
de keldervloer gegoten onder het
presbyterium. Twaalf uur achter
elkaar ging 't gieten van dit
vloertje 35 bij 13 meter
De dwars-doorsnede-tekening van het kerkgebouw, die wij hier publiceren, verdient bij
zondere aandacht, omdat zij een voorbeeld geeft van de sobere, waardige vormgeving,
die, naar verwacht mag worden, een groot deel van de in de komende jaren in ons
bisdom te bouwen kerken zal kenmerken. Van een basilica-kerk van deze aard, waarbij
overigens in details van bovenstaande tekening zal worden afgeweken, krijgt Bakkum
de primeur. De eerste steen werd vorige week gelegd. Karakteristiek zijn het brede midden
schip, de smalle zijbeuken en het vlakke dak.
door en in die tijd verdwenen
duizend zakken cement, 190 m2
grint en 60 m2 zand in de diepte.
Tevoren waren er al 15.000 kg
beton ijzer in verwerkt. Zult u nu
geloven, dat alleen dit ene vloer
tje al 250 Ton weegt? En dat dit
allemaal gedaan wordt om de
druk van het grondwater te weer
staan.
In ieder geval weet u nu ook,
waar het goeie geld aan besteed
wordt, dat u 's Zondagsmorgens
in de séhaal voor de Bijzondere
Noden deponeert. En dan te be
denken, dat de kerk in Bosch en
Lommer nog niet eens boven de
grond uitkomt'
,,'n Ideale parochie
wordt het", dat is de overtuiging
van bouwpastoor van Houdt. Het
zijn jonge, gelovige gezinnen, die
onder zijn herderstaf komen. De
Zusters van Amersfoort komen
voor de meisjesschool, de Broe
ders voor de jongens. Overigens
is er nog maar één klas. Die was
vorig jaar nog Fröbelschool.
Zo groeien parochie en kerk
in Bosch en Lommer. Gods gena
de en het werk van zijn bediena
ren versterken hier een bastion
in de stelling tegen het heiden
dom. Maar niet zonder de rugge
steun van ieder van ons
„Eenheidsmens in
eenheidswoning"
Ruim een kwart eeuw geleden
is in Amsterdam het plan ont
worpen voor de stadswijk in de
Watergraafsmeer* die later „Be
tondorp" zou heten. Daarbij
stelden de toenmalige ontwer
pers zich een hoogst merkwaar
dige voorwaarde: „Geen kroeg
en geen kerk zullen hier komen".
Maar plannen kunnen natuur en
bovennatuur niet dwingen. Er
kwam tóch een kroeg. Die is
echter inmiddels weer verdwe
nen. en daarover kan men zo
zwaar niet rouwen. Er kwam
ook een kerk. Begin 1936 al. En
die kerk is er nog, al zijn de pa
ters van de H. Familie die tussen
deze uniforme woonblokken
werken, waar alles er op aange
legd schijnt te zijn, de mens "te
degraderen tot kuddedier, nu
wel heel erg krap komen te zit
ten. Want de gemeente heeft het
stuk school zelf weer nodig
waarin tot nog toe kerk, pastorie
en bibliotheek werden onder
gebracht. Alles in 't klein, na.
tuurlijk. Zo klein, dat onder de
Zondagse Mis de kinderen bijna
op de treden van het altaar kri
oelen.
Maar zelfs deze kleine weelde
loopt gevaar. De huur is tegen 15
Januari a.s. opgezegd. Nu kan
dat misschien nog 'n half jaartje
meevallen, maar dan zit Pastoor
Vriens ook zo vast als 'n huis..
„De plannen voor de nieuwe
kerk in basiliekvorm zijn
aan bisdom en gemeente voor
gelegd" vertelde ons de bouw
pastoor, die al sedert 1940 een
bouwfonds heeft. Daar komt nog
veel aan te kort en het fonds
voor Bijzondere Noden zal ook
niet alles kunnen dragen.
Z'n eigen parochie met 'n be
volking van kleine ambtenaren
en arbeiders heeft 't zelf niet
breed genoeg om gironummer
296160 al te royaal te bedenken.
Hii rekent dus zo half en half
op hulp van buiten.
Wanneer alles volgens de
plannen loopt, kan de nieuwe
kerk aan het eind van het vol
gend jaar klaar zijn. Vierhon
derd gelovigen zullen er 'n
plaats kunnen vinden, voorlopig
genoeg voor de kudde van 1200.
Onder de kerk komt 'n jeugd-
gebouw.
(Zie vervolg pae. 5)
Dit is de ingang van de Heïliqe
Familiekerk in een van de
gemeentescholen in Betondorp
(A'dam-O.). Pastoor Vriens is
in deze schaapstal de herder.
SOBERE EN STIJLVOLLE
BASILICA-KERK
(Van een onzer verslaggevers.)
BAKKUM. Vorige week is
hier de eerste steen gelegd en 't
kruis geplant voor de nieuwe
kerk van O.L. Vrouw Tenhemel
opneming, die in het komende
voorjaar in Bakkum-Noord zal
verrijzen. Bouwpastoor J. Th. J.
de Wit, die vorig jaar met de
voorbereidende werkzaamheden
kon beginnen, was een van de
eerste bouwpastoors die door de
Bisschop na de bevrijding werd
benoemd.
Eigenlijk had er in Bakkum
al lang gebouwd moeten zijn. De
katholieke bevolking was er
reeds zo sterk uitgegroeid, dat
de St. Pancratiuskerk in het on
geveer 8000 inwoners tellende
Castricum waarvan tenminste
5000 katholieken zijn, al lang
veel te klein was geworden. En
ook de afstanden speelden een
rol. De schoolkinderen gingen al
een tijd in de kapel van het Pro
vinciaal Ziekenhuis „Duin en
Bos" ter kerke, terwijl des Zon
dags verschillenc/. inwoners van
Bakkum, ouden van dagen, ver
plegend personeel en zij die op
het terrein van „Duin en Bos
wonen, in deze kapel kerkten.
De nieuwe parochie zal ruim
1400 zielen tellen.
Het bouwplan is opmerkelijk.
Het zal veel overeenkomst ver
tonen, zij het dat er in details bij
de uitvoering van wordt afgewe
ken, met de hiernevens gerepro
duceerde doorsnede-tekening van
een kerk van het basiliek-type.
die als een voorbeeld mag gel
den van de soberheid en de
waardigheid, die de kerken van
het tien-jar en-plan van de Bis
schop zullen kenmerken.
De kerk van Bakkum zal on
geveer 750 plaatsen tellen. De
doopkapel zal voorin komen;
achterin wordt het koor gebouwd
maar voor een orgel is voorlopig
geen geld. Grote torens zullen
de nieuwe kerken van het Bis
dom over het algemeen niet krij
gen, en ook in Bakkum zal woi-
den volstaan met een klokke
torentje van ong. 6 M. hoogte
dat zeer sierlijk bij de gehei'
bouw zal aansluiten.
M*n mag de parochianen vai
BakKum nu alvast wel felicitc
ren met hun kerk, die, sobc
maar zeer stemmig en stijlvu
als een primeur mag gelden va-
wat aan kerken in de komend
jaren overal in ons Bisdom za
worden gebouwd.