KOOS STIKVOORT WORDT ZESTIG JAAR Motie-Kusman verworpen Radio-missie JloMefótaatjei en Jloiie/Slaadjeó sen WAGON l U B B E R- AARZEN Speciaalzaak EO P R I N Z luto-ongeluk ibij Hillegom in der Scheer ardrijcommissie dood van Kamphuizen nrkf'hprichl'en Talentvolle Alkmaarse schilder Zitting Indonesisch Parlement Zaligverklaringen in dit jaar in Japan Directoraat-generaal van de Middenstand Het Kerstgeschenk VRIjDAG 12 jANUARI 1951 PAGINA 3 ERSVERW ACHTING ieeld door het K.N.M.X. lilt, geldig van Vrjjdag- ot Zaterdagavond. jEND bewolkt Wisselend bewolkt met plaatselijk enkele re gen- of hagelbuien. Krachtige tot matige Zuid-Westelijke wind. Iets kouder met hier en daar lichte nachtvorst. (Advertentie) kochten nog juist op cinderlaarzen •ameslaarzen inielaarzen ujlaarzen [euplaarzen n alle maten de bekende modellaars IMAAR HOORN ik Oudorp 94 Gouw 17 3459 Tel. 4414 ARDERS GEWOND BIJ iveg naar Hen Haag, om n ziekenbezoek af te leg- erkwam de heer M. Bak iter mej. R. Bak Woens- ïien tussen Lisse en Hil- ;cn ernstig auto-ongeval. >lge van de gladheid slipte welke bestuurd werd ej» Bak, waarop de wa- en een paal reed. ortier vloog open en de ;am aan de kant van de echt. In vrij ernstige toe erden de inzittenden naar ekenhuis te Haarlem 1, daar men aanvankelijk der transport naar Alk iet verantwoord achtte, ter zijn de heer Bak en ;hter naar het St. Elisa- cenhuis alhier vervoerd, ■er Bak heeft een arm op plaatsen gebroken, terwijl k een hersenschudding en vleeswonden had opgelo- was aanvankelijk bewus- haar toestand liet zich stig aanzien. wij hedenmorgen verna- de toestand van mej. Bak gwekkend. :.C.-FILM KEU RING A.R: Rex: Wiener MSdeln, rftijden; Cinema American: aria alle leeftijden; Victoria: ,amp, 18 jaar. r. A. F. van der Scheer en schrijven gericht aan tuur van de K.N.S.B. hij mededeelt te bedan- lid van de commissie t hardrijden. ns de heer Van der heeft het bestuur van de i, geen waardering of be toond voor het werk, dat ie afgelopen jaren voor 'oeren van het peil van Irijsport in Nederland ge- :eft. 11 Jan. (Reuter). Om- dood van mr. Kamphuizen, espondent van ..Het Vrije lie met verwondingen aan hartstreek en hoofd dood is ffen in zijn hotelkamer te ordt nog gemeld, dat behal- torloge ook zijn portefeuille en blijkt te zijn. De politie onderzoek voort. Drie ledige net sporen van 'n chocolade- ;ie op de kamer werden aan- i wijzen er op, dat mr. lisen bezoekers heeft gehad, er E. Messer van „Het Vrije ie inmiddels te Cairo is ssn- verklaarde dat de politie iijkheid van zelfmoord heeft :en daar mr. Kamphuisen op 'd is geslagen op een wijze, Kamphuisen dit zelf niet acrobatische toeren had kun- n. De kamer waarin het lijk ingetroffen wees er op, dat worsteling had plaatsgevon- dHARWOUDE. 1600 kg. 0: grote 3.90; 1000 kg. kroten -9.40; B 6.30;' 1000 kg. peen b 0; 53000 kg. rode kool 7 >000 kg. gele kool 68: 96000 tte kool 5.50—7.40; 800 kg. kool 7.30—9.10. OTEBROEK, 11 Jan. kg groene kool 11.70; afw. 0; 300 kg spruiten 3133; peen B 4.,C 5.20; 15.000 n: grof 5.405.80, groot .40. driel. 2.203.80. NHORN, 11 Jan. 5000 e kool 6.60—14.90; 7500 kg )01 6—9.30; 3000 kg groene .30—9.50; 10.500 kg grove 1.805.50; gew. 4.70—5.40; kg bieten I rond 9.9010.70 -7.10; 32.700 kg peen II .20 III 4.60—5.50. IV .50. 'GED.TJKER GROENTE- IALE. 11 Jan. 11.000 kg 606.60, grove 5.306.40, gen 3.704.60, nep 9.10-— kg bieten A 9.109.70 —6.30; 9000 kg witlof I II 32—38: 23.000 kg groene —14.10; 30.000 kg gele kool 35.000 kg rode kool 6.50-- 55.000 kg Deense witte .80. Doorgedraaid: 1100 kg ooi; 7000 kg gele kool en g witte kool. MENHXJIZEN. witte kool 10- gele kool 6.20—9.30; rode iO—15.20. DE LAATSTE DAG van deze maand wordl Koos SHkvoort 60 jaar. 'n Welkome gelegenheid, door hel Alkmaarse gemeen tebestuur aangegrepen, om deze eerst onder de Alkmaarse schilders uit te nodigen in het Stedelijk Museum een retrospec tieve tentoonstelling te houden, 'n ere-tentoonstelling, die 'n culturele gebeurtenis genoemd zal worden, omdat Stikvoort een schilder is, die deze tentoonstelling ten volle waard is. 'n Welkome gelegenheid ook deze 60ste verjaardag voor ons, om eens meer uitvoerig de persoon en het werk van de talentvolle Alkmaarse schilder, Koos Stikvoort, te belichten. Nog altijd is het ons 'n grote voldoening, dat wij mèt wijlen onze collega Dirk Klomp 'n 15 a 20 jaar geleden, deze schil der, die niet aan de weg timmer de en toen nog slechts bij enkele insiders bekend was, voor het forum der openbare belangstelling gebracht hebben. Deze eerst nog locale belangstelling voor Koos Stikvoort als schilder groeide al spoedig uit tot een meer alge mene, met het gevolg, dat hij herhaaldelijk deelnam aan groeps tentoonstellingen van De Onaf- hankelijken te Amsterdam, waar hij in 1938 in de Kunstzaal „De Ronde Brug" zijn eerste eigen tentoonstelling kreeg, gevolgd door een expositie in 1942, bij Galerie Robert, in 1943 bij Kunst handel Wagenaar te Utrecht en in hetzelfde jaar bij Kunsthandel Mart. Liernur in Den Haag. Kort na zijn eerste tentoonstelling nam hij ook deel aan een groepsten toonstelling „Kunst van Heden" in het Rijksmuseum te Amster dam, waar uit 4000- werken een collectie van 200 Werd geselec teerd voor een te Brussel te hou den representatieve tentoonstel ling van de Noord-Nederlandse schilderkunst. Dat tot deze 200 schilderijen ook 'n doek van Stik voort behoorde, moge mede het bewijs geacht worden, dat dege nen. die destijds van mening wa ren, dat Stikvoort's werk meer dan locale belangstelling verdien de. een juist inzicht hadden in de betekenis van Koos Stikvoort als schilder. Koos Stikvoort werd 31 Jan. 1891 te Amsterdam geboren; hij kwam als jongen reeds naar Alk maar, waar zijn familie sinds eeuwen op de Achterdam het oude en edele ambacht van kui per uitoefende. Hij hielp zijn va der in de kuiperij, maar zijn vrije tijd gaf hij aan zijn hobby: het tekenen. Hij kreeg hierin les van de aan oudere Alkmaarders nog wel bekende Alexander Klasener, 'n kerkschilder uit Duitsland af komstig, die 40 jaar in Alkmaar gevestigd is geweest, zijn atelier had in het Kennemerpark en in 1912 op ca. 80-jarige leeftijd stierf. Klasener maakte o.a. muurschil deringen in kerken in Alkmaar en omgeving, o.a. in de Sint Lau- rentiuskerk aan hr>t Verdronken- oord, waar hu ook de Kruisweg schilderde. In 1912 zag de 20-jarige Koos Stikvoort zijn hartewens in ver vuiling gaan; hij werd toegelaten tot de Antwerpse Kunst-Academie waar hij twee jaar leerling was van Is. Opsomer en Charles Mer- tens en waar hij de thans be kende portretschilder Van Puyen- broek, die wij vorig jaar in ge zelschap van Stikvoort op diens atelier te Antwerpen mochten be zoeken, tot zijn vrienden rekende. Deze Antwerpse periode is van richtinggevende invloed ge weest op het werk van Stikvoort, waarvan Prof. Dr. Jozef Muls, oud-directeur-generaal van Schone Kunsten en lid van de Kon. Vlaamse Academie bij zijn bezoek aan diens atelier in October '48 In 1918 thuis uit de militarie dienst, moest Stikvoort ervaren, dat de jonge man wel wikt, maar dat vader beschikt; en zo kreeg hij schaaf en beitel te hanteren in vader's drukke kuiperij in plaats van palet en penseel op 'n rustig atelier. Hij trouwde in 1919 en de zorg voor het dagelijks brood voor zijn gezin liet hem weinig vrije tijd, om zich aan het schilderen te wijden. Mèt het gezin groeide de zorg, die later toenam door langdurige ziekte van zijn vrouw, die in 1940 over leed. Is het wonder, dat al dat zwoe gen en zorgen een stempel drukte op het werk van de schilder, die desondanks nog altijd lust vond, om te schilderen: Omdat het schilderen hem in 't bloed zat en hij schilderen moest? Zijn genre-stuk: klassiek. De schilderkunst aldus Huib Doorwerkte stillevens Naast het interieur en het ge voelige genrestuk nemen de laat ste tien jaar het landschap en het stadsgezicht, doch vooral het stil leven een voorname plaats in in het werk van Stikvoort. Zo schil derde hij op het platteland rond Alkmaar, in de Zuiderzeestadjes Hoorn en Enkhuizen, in Drente en in Nunspeet op de Veluwe, in Brabant Bergeyck en Vlaan deren: Brugge, Lier, Mechelen en Antwerpen en in Amiëns in Frankrijk. Op het meest 6'mkere timbre van zijn palet maakt vooral het werk, dat hij in Brabant maakte ('44) 'n verbliidende uitzondering door de voor Stikvoort zeldzame, zonnige sfear, die eruit spreekt. Hopelijk zal ook van dit werk, dat de schilder in Brabant ach terliet, iets op de tentoonstelling te zien zijn. Stikvoort is 'n schilder met een gloedvol, verzadigd coloriet, 'n fijne tonalist, die vooral in de harmonieus-afgewogen kleuren van zijn doorwerkte stillevens een verfijnde peintuur aan de dag legt. Van die stillevens getuigt de bekende criticus Corn. Veth, dat ze in hun Short volmaakt zijn, doch dat ze het zeer persoonlijke missen van zijn genre-stukken. Dit vindt, naar onze mening, zijn oorzaak in het feit, dat de schilder in de oorlogsjaren veel werk in opdracht maakte, dat wèl Luns is de Kunst der indivi- van ambachtelijke knapheid ge- KOOS STIKVOORT IN ZIJN ATELIER duele passie; zij definieert het tuigt, doch iets mist van die in- individu. Zo was het ook met i dividuele passie, die het klassieke Stikvoort's schilderkunst, waarin werk uit zijn vroegere jaren ken- hij getuigde van zijn voorliefde 1 merkt, voor het eenvoudige, zijn mede- voelen met de vereenzaamde en met de schamele in zijn schrij nende armoe. In deze periode ont staan zijn interieurs van 'n werk plaats, van 'n kerk, van 'n stal en van 'n smidse (een van zijn meest-klassieke doeken); zijn schetsmatige genre-stukjes als 'n vrouw aan de wastobbe (zie afb.), 'n scharensliep, 'n kind met pop, of 'n paard in de sneeuw. Dit werk uit de jaren 1920 tot 1940 heeft het zeer persoonlijke van de schilder Stikvoort; het getuigt van zijn individuele passie, het definieert de schilder van die jaren: zwaarmoedig en melancho lisch. Somber van toon is Stikvoort's palet, waarin het grijs en bruin domineren, soms verlevendigd door 'n bloeiend rood. Nochtans getuigt het oeuvre van Stikvoort uit die tijd van gevoel voor sfeer en het is zijn verdienste, dat hij in zijn schilderijen het nuchtere leven transponeert in 'n droom van soms warme romantiek. Voor ons zijn en blijven de doeken en panelen van Stikvoort uit deze periode hèt klassieke Dat Stikvoort een onbetwist baar talent en 'n persoonlijkheid als schilder is, daarvan getuigen behalve Corn. Veth en Dr. Jozef Muls (zijn kleuren zijn tot valeurs geworden" zei deze Vlaamse kunstkenner) ook andere critici als Kasper Niehaus en W. Jos de Gruyter, n.a.v. te Amsterdam en Den Haag gehouden tentoon stellingen van Stikvoorts werk. Alkmaar mag het zich daarom tot een eer rekenen, Koos Stik voort, ter gelegenheid van zijn 60ste verjaardag deze overzichte lijke eretentoonstelling te mogen ber den. Trouwens, men hééft in Alkmaar waardering voor zijn werk; van de naar schatting 'n paar honderd doeken en panelen van Stikvoort, die onder het pu bliek zitten, kreeg zeker de helft 'n plaatsje aan de wand van wo ningen in Alkmaar, waar zelfs enkele ingezetenen een rijke col lectie van zijn werk aanlegden. En over bezoek aan zijn atelier heeft Stikvoort evenmin te kla gen; zijn bezoekers-albu,,,, waarin namen zelfs van van buiten landers, waaronder ook kopers waren, getuigt van de brede waardering, die er voor zijn werk bestaat. Veel Mag Alkmaar nog van Koos Stikvoort verwachten; moge het omgekeerde ook waar zijn. Nóg belet de zorg voor het dage lijks brood hem zich geheel aan zijn kunst te wijden; maar hope lijk zal hij dit binnen niet al te lange tijd kunnen doen. Vorig jaar vond de schilder na een tien jarig weduwnaarschap een nieu we levensgezellin, die zijn kunst aanvoelt en er een levendige, be moedigende belangstelling voor heeft; 'n voor Stikvoort zeer ge lukkige factor, die beloften in houdt voor de toekomst. Moge het de 60-jarige gegeven zijn, gestimuleerd door de belang stelling van zijn vrouw en zijn vrienden voor zijn werk, nog veel schoons tot stand te brengen in de stilte van zijn rustig atelier. En moge de ere-tentoonstelling, die dezer dagen in het Stedelijk Museum van zijn levenswerk wordt gehouden, de belangstelling ondervinden, die zij verdient. Fr. Otten. NIEUWE LIBERTY SCHEPEN V.S. breiden scheepsbouw uit WASHINGTON, 11 Jan. (Reu ter). De Amerikaanse regering heeft biedingen gevraagd voor de bouw van een vloot in serie ge produceerde koopvaardijschepen, welke bedoeld z"n als een nieuwe soort „Liberty" en „Victory" schepen uit de jongste wereld oorlog. AAN DE WASTOBBE... GENRESTUK VAN KOOS STIKVOORT DJAKARTA, 11 Jan. (Aneta). Gisteravond heeft het Indone sische parlement met 66 tegen 63 stemmen de motie-Kusnan ver worpen. Dit was de motie, die floor dc oppositie in het parlement was ingediend. En die strekte tot handhaving van de eis van samenvoeging van Irian en Indonesië met dezelfde status als de andere Indonesische gebieden, annulering van de Unie binnen drie maanden en een na dere beschouwing van de over eenkomsten der R.T.C. met de bedoeling, deze overeenkomsten op te zeggen. Voor de motie stemden de frac tie Buruh, de P.N.I. en een aan- -tal partijloze leden; tegen stem den de regeringspartijen. De P.S.I. (de partij van Sjahrir) ont hield zich van stemming. Tevoren was de motie-Djody c.s. (de motie van de regerings partijen) door de indieners inge trokken. In deze laatste motie was het standpunt ingenomen, zoals dit door Moh. Natsir in het regerings- antwoord was uiteengezet. De motie schreef echter een termijn voor van twee maanden voor een onderzoek met het oog op even tuele wijzigingen in de resultaten der R.T C. Het stellen van deze termijn achtte de regering niet wenselijk en thans is deze ter mijn dus vervallen. ROME (K.N.P.) In het jaar 1951 zullen weer verscheidene zaligverklaringen worden ge daan. Op 18 Februari, de tweede Zondag van de Vasten wordt de Dienaar Gods Albertus Cresci- toni, een missionaris uit China, die in 1900 tijdens de Bokserop stand de marteldood stierf, zalig verklaard. De datum voor de zaligverkla ring van Paus Pius X is nog niet vastgesteld. Zeker is echter wel. dat het niet. zoals oorspronke lijk werd gemeld, op de tweede Zondag na Pasen zal gebeuren: men noemt nu als vermoedelijke datum het feest van Hemelvaart (3 Mei) of Pinksteren (13 Mei) TOKIO (K.N.P.) De overste van de Congregatie der Paulis- ten in Tokio heeft verklaard, dat het in zijn bedoeling ligt tien Katholieke radio-stations op te richten in de dichtstbevolkte streken van Japan. Aangewezen plaatsen zijn o.a. Osaka, Fukuo- ka, Hiroshima, Sapporo en Na gasaki. De Congregatie van de Paters Paulisten, die als specifiek doel heeft de publiciteit met moderne middelen uit te oefenen, heeft reeds enige tijd een zendstation in werking te Tokio, dat met een actieradius van ruim 100 K.M 15 millioen mensen kan berei ken. Het station is ondergebracht in een modern gebouw met zes verdiepingen, waarin verschil lende studio's en een kapel zijn ondergebracht. Dagelijks wordt er gemiddeld 16 uur uitgezon den, voornamelijk nieuws, lezin gen. debatten, katechetisch on derricht en hoorspelen. De bedoeling van deze Katho lieke zender is niet directe reli gieuze propaganda, doch meer een verspreiding van de Christe lijke levensopvatting door de uiteenzetting van het ware, aan het Evangelie ontleende huma nisme en de belichting van de sociale, morele, economische en politieke problemen van een Christelijk standpunt uit gezien. DR. GROENEVELD MEIJER DIRECTEUR-GENERAAL Naar het departement van Eco nomische Zaken eerst thans mede deelt, is per 1 Januari 1951 de directie van de middenstand ge wijzigd in een Directoraat-Gene raal Tot directeur-generaal is benoemd dr. W. L. Groeneveld Meyer. Dr. Groeneveld Meyer is sinds 1945 directeur van de midden stand en was voordien admini strateur bij het departement van economische zaken, belast met middenstandsaangelegenheden. Hij is de grondlegger van de huidige middenstandspolitiek. Dat de regering thans een Directoraat- Generaal heeft ingesteld bete kent, een erkenning van het maatschappelijk belang van de middenstand, welks zaken nu op het hoogste ambtelijke niveau kunnen worden behandeld. De nieuwbenoemde directeur- generaal bekleedt tevens de func tie van regeringscommissaris voor het vreemdelingenverkeer en is voorzitter van het Economisch Instituut voor de Middenstand en van het Internationaal Instituut voor de Middenstand, dat te Brus sel is gevestigd. GEITJES IN DE STAL getuigde, dat het door zijn am bachtelijke knapheid en de artis tieke vonk, die erin lag, superieur is aan het werk van menige he dendaagse schilder in Antwerpen. Opgeroepen voor de militaire dienst moest Stikvoort, zeer tot zijn spijt het schilders-Mekka, Antwerpen verlaten, doch gedu rende zijn diensttijd zag hij nog kans zich op de Haagse academie in portret-tekenen te bekwamen. Zo kwam hij in aanraking met het werk van de Haagse School, waarvan vooral Thijs Maris en Israels hem trokken. Meer voelde hij zich echter verwant aan de impressionisten vgp de toenmaals jongere schildersgeneratie van de Amsterdamse School, waarvan Breitner de grootmeester was en waartoe ook behoorden Willem de Zwart, Suze Robertson en Co- ba Ritsema, wier werk dat van Stikvoort al behield het zijne een sterk persoonlijk accent het meest verwant kan worden genoemd. werk van deze schilder, omdat het is zijn meest-persoonlijke, zijn voor hem 't meest-karakteristieke en ook mcest-waardevoUe werk, dat getuigt van de vonk van de Kunstenaar. Dat de figuur in dit werk veelal vaag soms zelfs gedeformeerd is, doet daar niets aan af; deze figuren zijn niet als portret be doeld, maar als hoofdelement van de sfeer, die de schilder schept in zijn compositie. Dat hij toch wel 'n portret kan schilderen, bewijst het karakteristieke portret, dat hij maakte van zijn vriend en oudere kunstbroeder Jan Plas voor diens 60ste verjaardag. In zijn onderwerp is Stikvoort overigens vrij beperkt; maar het is een beperking, waarin hij zich de meester toont. Hij wil niet verder grijpen, dan zijn talent reikt en hij weet b.v., dat anato mische kennis nu niet bepaald zijn sterkste kant is. WIE GEEFT HET GEESTIGSTE ANTWOORD? De hiernaast cursief aangekondigde prijs vraag stelt onze lezers en lezeressen voor het probleem Wat zou „het ding" kunnen zijn Voor het meest-geestige antwoord stellen wij prijzen beschikbaar .Het ding zou natuurlijk van alles kunnen zijn. Dat van die zeemeermin en die atoombom e.d .dat is natuurlijk al afgezaagd. Pieker eens over iets anders en laat het ons weten. Zoö het niet die befaamde Kronings steen kunnen zijn. Nu, ja, die was nog niet ge stolen, toen het verhaal van „het ding" gecom poneerd werd. Zou het geen plan voor een ge heim wapen kunnen zijn of de samenstelling van een nieuw kabinet, of een oplossing van het probleem Nieuw-Guinea of een nieuwe Keuze commissie van de K.N. V.B. ofmaar wij doen niet mee aan de prijsvraag! Spits uw vernuft en pijnig uw hersens, denk na en doe mee. Voor het geestigste antwoord stellen wij beschikbaar als eerste prijs f 10.—, als tweede prijs f 5.en drie troostprijzen van f 2.50. De beslissing wordt ge nomen door een jury van drie leden, bestaan de uit een lid van de directie, vanwege de wettelijke aansprake lijkheid, een lid van de redactie, vanwege de in tellectuele verplichtin gen enGer de Roos van het Orkest Zonder Naam (als-ie het doet; wij moeten 'm nog vra- WAT IS HET DING? Die vraag beroert Nederland bijna in zo hevige mate als in Engeland de vraag: Waar is de Kroningssteen? Wij hebben geenszins de pretentie, op dit punt zekerheid te hebben. Trouwens, wat is zeker? Zeker is dood en dood is zeker, wist Frederik van Eeden al te zeggen, en hij zei erbij: Altemet en misschien hebben 'm begraven!. Maar wij onthullen vermoedelijk geen sensatie, als wij menen, dat het ding in werkelijkheid natuurlijk niet bestaat. Het is intussen de bewonderenswaardige kunst van de K.R.O. en het Orkest „Zonder Naamom al weken lang, op het voet spoor trouwens van die Amerikaanse componist, iets te zingen en te spelen over iets, dat niet bestaat. Voor het succes van de K.R.O. bestaat het dus Wel degelijk. En toch bestaat het niet. H<te bestaat het.Blijkbaar echter is nog niemand op het idee gekomen dat „het ding" gespeeld wordt door het Orkest Zonder Naam. Daar volgt toch wel uit, dat het ding geen naam heeft, zou men menen. Voor ons is het nu niet meer de vraag, wat het is, maar wat het zou kunnen zij n. Kijk daarom in het kolommetje hiernaast, waarin men nadere bijzonderheden leest over een prijsvraag. Wij vragen: wat zou li et kunnen zij n? gen.) Overigens wordt er, in het algemeen, over deze kwestie niet ge correspondeerd. De be slissing van de jury is onherroepelijk. Inzen dingen verwachten wij, gezien de spanning, wel ke er over deze kwestie in ons land bestaat, zo spoedig mogelijk, in elk geval vóór 19 Januari, opdat in de rubriek van 26 Januari de uitslag kan worden medege deeld. Wat zou het zij n??? .VERROOMSING" Nou, wij hebben het altijd wel gedacht! Men zond ons het „tweewe kelijks blad in princi pieel vrijzinnige chris telijke geest", dat de edele naam „Zwingli" draagt en in dit blad, dat zijn principiële vrij zinnige christelijke geest zo verstaat, dat het vuil spuit tegen alles wat Rome doet en laat, staat, overeenkomstig die „christelijke" geest een vermakelijk stukje af gedrukt, overgenomen uit „De Protestant", ook al zulk een verheven druksel, dat alleen met nobele vaderlandse be doelingen behept is. In dat stukje wordt ver teld, dat er nu ook al „verroomsing" dreigt in de Nederlandse voetbal sport. Dat heeft iemand, die zich met B. J. N. tekent, nu pas ontdekt. Vanwege het feit, dat, volgens die meneer, 2 van de drie leden van de Keuzecommissie van de K.N.V.B. voor het Nederlands elftal, katho liek zijn en daarom zit ten er nu wel vijf katho lieken in dat team en vroeger maar twee. Tenminste, de meneer van de Prot. noemt ze „vijf aanhangers van de Paus" Nu begrijpen wij de gehele sluwe opzet daar zitten de Jezuie- ten natuurlijk achter! van de zoveel-becriti- seerde samenstelling van het ^Nederlands elftal! Dat wordt opzettelijk zo zwak gemaakt, met die aanhangers van de Paus en zo, om de naam van Nederland „protes tantse natie" immers in opspraak te brengen. En dat niet alleen: maar heeft men nu eindelijk door, hoe het met de beroepsvoetbalpolitiek zit? Is het u nog nooit opgevallen, dat de beste niet-katholieke! spelers uitgerekend naar landen als F r an k r ij k en Italië gaan? Frankrijk, dat voor sommigen, ondanks al les, nog altijd voor een rooms land doorgaat, „de oudste dochter van de Kerk" immers en Italië, het land van de Paus! Die roomse lan den gaan met niet- roomse veren geuren op sportgebied en ze maken daar naam en komen er in heel de wereld door in aanzien! Het is ver bijsterend, dat de na zaten van Zwingli dat niet eerder hebben ont dekt, en dat ze ook nog niet tot de onthulling zijn gekomen, dat er tegenwoordig wel drie bestuursleden van de K.N.V.B. katholiek zijn, terwijl er Öat vroeger niet een is geweest, ten zij een enkele maal bij toeval! Waat gaat het met ons landje heen? Zou Eisen hower het eigenlijk nog wel de moeite waard vinden het te verdedi gen????. DE OPEN DEUR Volgens de „Telegraaf" zwaaiden de portie ken open. toen de hof- auto voorkwam bij het vliegtuig, dat de twee Prinsesjes uit Sankt Anton terugbracht. Nu weten wij, wat er onder het intrappen van een open deur moet worden verstaan. DE DOLK De „Maasbode" schrijft ..dat de dolkstoot niet te sterk was uitge drukt". De politiek-ge- schoolde lezer zal be merken, dat het hier ging over de houding van v. d Goes van Na- ters en de P.v.d.A. in zake N Guinea. Als de „Maasbode" gelijk heeft, is meneer v. d. Goes nogal menselijk ge weest. Indien hij de dolkstoot nog sterker had „uitgedrukt", zou de steek wel dodelijk zijn geweest! De ,,Msb." bedoelde natuurlijk, dat „het beeld" van de dolk stoot (welk beeld af komstig was van prof. Romme) niet te sterk was uitgedrukt. Zeg dat dan! IN HET JAAR 2000! Amerikaanse deskun digen voorspellen, vol gens wat we in enkele bladen lezen, een hele boel „interessante" din gen voor het jaar 2000. Zo zullen, volgens deze heren, de vrouwen in dat jaar zes voet lang zijn en de maat van haar schoenen zal 45 zijn. (Wij geven hier en ver derop telkens ons com mentaar tussen haakjes: Wat moet dat worden? Vondel wist al te vertel len, dat één vrouw dui zend mannen te erg is en wat moet dat met de textiel?) Vervolgens: de eerste, door mensen ver vaardigde „ster" zal door het luchtruim zweven. 'Is dat zo iets bijzon ders? Doen filmsterren en revuesterren en sport sterren dat niet allang?, zei het dan in een vlieg tuig.) Derde punt: Een stuk rotsblok, tot satel liet van de aarde ge worden, zal tevens als radar-reflector dienst doen. Drie van die rots blokken. met gelijke tussenruimten, zullen de televisie over de gehele wereld relayeren. (Wat moet dat worden. als Moeder Aarde ook al met. satellieten begint. Zouden wij het niet met Gibraltar kunnen doen? Dat zou een onderhan delingsobject voor Fran co zijn En .vliegen die blokken de befaamde schijf achterna? De Vara heeft het wel ge weten!) En dan: de Te levisie zal de radio ver dringen, zeggen de voor spellingen, en de radio zal alleen nog voor za kelijke doeleinden wor den gebruikt. (Alsof dat nu niet gebeurt!) Maar dan dit: Er zal niet lan ger dan 30 uur per week worden gewerkt en de mens zal langer leven. (Dat is onjuist, luie mensen leven niet lang. Anders zou het een ge noegen zijn, dat langer leven met die lange vrouwen op die grote schoenen.) Het aanwe zige voedsel zal een we reldbevolking van het dubbele van nu kunnen voeden. (Dat is een be langrijke uitspraak. Wij hebben het altijd gezegd en de bevolkingsdeskun digen zullen het nu maar moeten geloven.» Er zijn nog meer van die voor spellingen, zoals deze, dat de wolkenkrabbers zullen verdwijnen, om plaats te maken voor kleine lieve huisjes met tuintjes, maar dat gelo ven wij nog niet direct, tenzij de eeuwige vrede binnenkort uitbreekt, want voorlopig is het grote probleem juist dat van het tekort aan bouw grond.) Verder zou de luchtvaart absoluut vei lig zijn. 'Nou, absoluut, absoluut, maar wij ho pen er het beste van.) En dan zal de post voortaan vanuit de lupht worden afgeworpen in automatisch bestuurde projectielen. (Dat is wel iets voor meneer Neher, dan kan hij nog meer postboden uitsparen.) Of de mensen in het jaar 2000 ook nog een ziel zullen hebben, vermeldt de geschiedenis niet. Wel zal het onderwijs meer de nadruk leggen op de mathematische weten schappen 'Wij vrezen, dat de wereld, aldus ver volmaakt en vertechno- cratiseerd, met mathe matische zekerheid naar de bliksem zal gaan. Excuseer het woord blik sem, maar ook dat is aan de natuurkunde ont leend. Mammie vertelt bij het kribje van het Kindje dat arm is en koud. Het kaarslicht in de ogen der kleintjes Weerspiegelt hun hartje van goud. Als 't „klein goed" dan eind'lijk naar bed is en Mammie in 't stalletje blikt, Ligt naast 't Kindje 'n poppejurk en een krent uit het kerstbrood gepikt! A.T. te V. (Plaatsing door omstandigheden vertraagd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1951 | | pagina 3