KOOS STIKVOORT WORDT
ZESTIG JAAR
Motie-Kusman verworpen
Radio-missie
JloMefótaatjei en Jloiie/Slaadjeó
sen WAGON
l U B B E R-
AARZEN
Speciaalzaak
EO P R I N Z
luto-ongeluk
ibij Hillegom
in der Scheer
ardrijcommissie
dood van
Kamphuizen
nrkf'hprichl'en
Talentvolle Alkmaarse schilder
Zitting Indonesisch Parlement
Zaligverklaringen
in dit jaar
in Japan
Directoraat-generaal
van de Middenstand
Het Kerstgeschenk
VRIjDAG 12 jANUARI 1951
PAGINA 3
ERSVERW ACHTING
ieeld door het K.N.M.X.
lilt, geldig van Vrjjdag-
ot Zaterdagavond.
jEND bewolkt
Wisselend bewolkt met
plaatselijk enkele re
gen- of hagelbuien.
Krachtige tot matige
Zuid-Westelijke wind.
Iets kouder met hier en
daar lichte nachtvorst.
(Advertentie)
kochten nog juist op
cinderlaarzen
•ameslaarzen
inielaarzen
ujlaarzen
[euplaarzen
n alle maten
de bekende modellaars
IMAAR HOORN
ik Oudorp 94 Gouw 17
3459 Tel. 4414
ARDERS GEWOND BIJ
iveg naar Hen Haag, om
n ziekenbezoek af te leg-
erkwam de heer M. Bak
iter mej. R. Bak Woens-
ïien tussen Lisse en Hil-
;cn ernstig auto-ongeval.
>lge van de gladheid slipte
welke bestuurd werd
ej» Bak, waarop de wa-
en een paal reed.
ortier vloog open en de
;am aan de kant van de
echt. In vrij ernstige toe
erden de inzittenden naar
ekenhuis te Haarlem
1, daar men aanvankelijk
der transport naar Alk
iet verantwoord achtte,
ter zijn de heer Bak en
;hter naar het St. Elisa-
cenhuis alhier vervoerd,
■er Bak heeft een arm op
plaatsen gebroken, terwijl
k een hersenschudding en
vleeswonden had opgelo-
was aanvankelijk bewus-
haar toestand liet zich
stig aanzien.
wij hedenmorgen verna-
de toestand van mej. Bak
gwekkend.
:.C.-FILM KEU RING
A.R: Rex: Wiener MSdeln,
rftijden; Cinema American:
aria alle leeftijden; Victoria:
,amp, 18 jaar.
r. A. F. van der Scheer
en schrijven gericht aan
tuur van de K.N.S.B.
hij mededeelt te bedan-
lid van de commissie
t hardrijden.
ns de heer Van der
heeft het bestuur van de
i, geen waardering of be
toond voor het werk, dat
ie afgelopen jaren voor
'oeren van het peil van
Irijsport in Nederland ge-
:eft.
11 Jan. (Reuter). Om-
dood van mr. Kamphuizen,
espondent van ..Het Vrije
lie met verwondingen aan
hartstreek en hoofd dood is
ffen in zijn hotelkamer te
ordt nog gemeld, dat behal-
torloge ook zijn portefeuille
en blijkt te zijn. De politie
onderzoek voort. Drie ledige
net sporen van 'n chocolade-
;ie op de kamer werden aan-
i wijzen er op, dat mr.
lisen bezoekers heeft gehad,
er E. Messer van „Het Vrije
ie inmiddels te Cairo is ssn-
verklaarde dat de politie
iijkheid van zelfmoord heeft
:en daar mr. Kamphuisen op
'd is geslagen op een wijze,
Kamphuisen dit zelf niet
acrobatische toeren had kun-
n. De kamer waarin het lijk
ingetroffen wees er op, dat
worsteling had plaatsgevon-
dHARWOUDE. 1600 kg.
0: grote 3.90; 1000 kg. kroten
-9.40; B 6.30;' 1000 kg. peen b
0; 53000 kg. rode kool 7
>000 kg. gele kool 68: 96000
tte kool 5.50—7.40; 800 kg.
kool 7.30—9.10.
OTEBROEK, 11 Jan.
kg groene kool 11.70; afw.
0; 300 kg spruiten 3133;
peen B 4.,C 5.20; 15.000
n: grof 5.405.80, groot
.40. driel. 2.203.80.
NHORN, 11 Jan. 5000
e kool 6.60—14.90; 7500 kg
)01 6—9.30; 3000 kg groene
.30—9.50; 10.500 kg grove
1.805.50; gew. 4.70—5.40;
kg bieten I rond 9.9010.70
-7.10; 32.700 kg peen II
.20 III 4.60—5.50. IV
.50.
'GED.TJKER GROENTE-
IALE. 11 Jan. 11.000 kg
606.60, grove 5.306.40,
gen 3.704.60, nep 9.10-—
kg bieten A 9.109.70
—6.30; 9000 kg witlof I
II 32—38: 23.000 kg groene
—14.10; 30.000 kg gele kool
35.000 kg rode kool 6.50--
55.000 kg Deense witte
.80. Doorgedraaid: 1100 kg
ooi; 7000 kg gele kool en
g witte kool.
MENHXJIZEN. witte kool
10- gele kool 6.20—9.30; rode
iO—15.20.
DE LAATSTE DAG van deze maand wordl Koos SHkvoort
60 jaar. 'n Welkome gelegenheid, door hel Alkmaarse gemeen
tebestuur aangegrepen, om deze eerst onder de Alkmaarse
schilders uit te nodigen in het Stedelijk Museum een retrospec
tieve tentoonstelling te houden, 'n ere-tentoonstelling, die 'n
culturele gebeurtenis genoemd zal worden, omdat Stikvoort
een schilder is, die deze tentoonstelling ten volle waard is.
'n Welkome gelegenheid ook deze 60ste verjaardag
voor ons, om eens meer uitvoerig de persoon en het werk van
de talentvolle Alkmaarse schilder, Koos Stikvoort, te belichten.
Nog altijd is het ons 'n grote
voldoening, dat wij mèt wijlen
onze collega Dirk Klomp 'n
15 a 20 jaar geleden, deze schil
der, die niet aan de weg timmer
de en toen nog slechts bij enkele
insiders bekend was, voor het
forum der openbare belangstelling
gebracht hebben. Deze eerst nog
locale belangstelling voor Koos
Stikvoort als schilder groeide al
spoedig uit tot een meer alge
mene, met het gevolg, dat hij
herhaaldelijk deelnam aan groeps
tentoonstellingen van De Onaf-
hankelijken te Amsterdam, waar
hij in 1938 in de Kunstzaal „De
Ronde Brug" zijn eerste eigen
tentoonstelling kreeg, gevolgd
door een expositie in 1942, bij
Galerie Robert, in 1943 bij Kunst
handel Wagenaar te Utrecht en
in hetzelfde jaar bij Kunsthandel
Mart. Liernur in Den Haag. Kort
na zijn eerste tentoonstelling nam
hij ook deel aan een groepsten
toonstelling „Kunst van Heden"
in het Rijksmuseum te Amster
dam, waar uit 4000- werken een
collectie van 200 Werd geselec
teerd voor een te Brussel te hou
den representatieve tentoonstel
ling van de Noord-Nederlandse
schilderkunst. Dat tot deze 200
schilderijen ook 'n doek van Stik
voort behoorde, moge mede het
bewijs geacht worden, dat dege
nen. die destijds van mening wa
ren, dat Stikvoort's werk meer
dan locale belangstelling verdien
de. een juist inzicht hadden in
de betekenis van Koos Stikvoort
als schilder.
Koos Stikvoort werd 31 Jan.
1891 te Amsterdam geboren; hij
kwam als jongen reeds naar Alk
maar, waar zijn familie sinds
eeuwen op de Achterdam het
oude en edele ambacht van kui
per uitoefende. Hij hielp zijn va
der in de kuiperij, maar zijn vrije
tijd gaf hij aan zijn hobby: het
tekenen. Hij kreeg hierin les van
de aan oudere Alkmaarders nog
wel bekende Alexander Klasener,
'n kerkschilder uit Duitsland af
komstig, die 40 jaar in Alkmaar
gevestigd is geweest, zijn atelier
had in het Kennemerpark en in
1912 op ca. 80-jarige leeftijd stierf.
Klasener maakte o.a. muurschil
deringen in kerken in Alkmaar
en omgeving, o.a. in de Sint Lau-
rentiuskerk aan hr>t Verdronken-
oord, waar hu ook de Kruisweg
schilderde.
In 1912 zag de 20-jarige Koos
Stikvoort zijn hartewens in ver
vuiling gaan; hij werd toegelaten
tot de Antwerpse Kunst-Academie
waar hij twee jaar leerling was
van Is. Opsomer en Charles Mer-
tens en waar hij de thans be
kende portretschilder Van Puyen-
broek, die wij vorig jaar in ge
zelschap van Stikvoort op diens
atelier te Antwerpen mochten be
zoeken, tot zijn vrienden rekende.
Deze Antwerpse periode is
van richtinggevende invloed ge
weest op het werk van Stikvoort,
waarvan Prof. Dr. Jozef Muls,
oud-directeur-generaal van Schone
Kunsten en lid van de Kon.
Vlaamse Academie bij zijn bezoek
aan diens atelier in October '48
In 1918 thuis uit de militarie
dienst, moest Stikvoort ervaren,
dat de jonge man wel wikt, maar
dat vader beschikt; en zo kreeg
hij schaaf en beitel te hanteren
in vader's drukke kuiperij in
plaats van palet en penseel op 'n
rustig atelier. Hij trouwde in 1919
en de zorg voor het dagelijks
brood voor zijn gezin liet hem
weinig vrije tijd, om zich aan het
schilderen te wijden. Mèt het
gezin groeide de zorg, die later
toenam door langdurige ziekte
van zijn vrouw, die in 1940 over
leed.
Is het wonder, dat al dat zwoe
gen en zorgen een stempel drukte
op het werk van de schilder, die
desondanks nog altijd lust vond,
om te schilderen: Omdat het
schilderen hem in 't bloed zat en
hij schilderen moest?
Zijn genre-stuk: klassiek.
De schilderkunst aldus Huib
Doorwerkte stillevens
Naast het interieur en het ge
voelige genrestuk nemen de laat
ste tien jaar het landschap en het
stadsgezicht, doch vooral het stil
leven een voorname plaats in in
het werk van Stikvoort. Zo schil
derde hij op het platteland rond
Alkmaar, in de Zuiderzeestadjes
Hoorn en Enkhuizen, in Drente
en in Nunspeet op de Veluwe, in
Brabant Bergeyck en Vlaan
deren: Brugge, Lier, Mechelen
en Antwerpen en in Amiëns in
Frankrijk.
Op het meest 6'mkere timbre
van zijn palet maakt vooral het
werk, dat hij in Brabant maakte
('44) 'n verbliidende uitzondering
door de voor Stikvoort zeldzame,
zonnige sfear, die eruit spreekt.
Hopelijk zal ook van dit werk,
dat de schilder in Brabant ach
terliet, iets op de tentoonstelling
te zien zijn.
Stikvoort is 'n schilder met een
gloedvol, verzadigd coloriet, 'n
fijne tonalist, die vooral in de
harmonieus-afgewogen kleuren
van zijn doorwerkte stillevens
een verfijnde peintuur aan de dag
legt. Van die stillevens getuigt
de bekende criticus Corn. Veth,
dat ze in hun Short volmaakt zijn,
doch dat ze het zeer persoonlijke
missen van zijn genre-stukken.
Dit vindt, naar onze mening,
zijn oorzaak in het feit, dat de
schilder in de oorlogsjaren veel
werk in opdracht maakte, dat wèl
Luns is de Kunst der indivi- van ambachtelijke knapheid ge-
KOOS STIKVOORT IN ZIJN ATELIER
duele passie; zij definieert het tuigt, doch iets mist van die in-
individu. Zo was het ook met i dividuele passie, die het klassieke
Stikvoort's schilderkunst, waarin werk uit zijn vroegere jaren ken-
hij getuigde van zijn voorliefde 1 merkt,
voor het eenvoudige, zijn mede-
voelen met de vereenzaamde en
met de schamele in zijn schrij
nende armoe. In deze periode ont
staan zijn interieurs van 'n werk
plaats, van 'n kerk, van 'n stal
en van 'n smidse (een van zijn
meest-klassieke doeken); zijn
schetsmatige genre-stukjes als 'n
vrouw aan de wastobbe (zie afb.),
'n scharensliep, 'n kind met pop,
of 'n paard in de sneeuw. Dit
werk uit de jaren 1920 tot 1940
heeft het zeer persoonlijke van
de schilder Stikvoort; het getuigt
van zijn individuele passie, het
definieert de schilder van die
jaren: zwaarmoedig en melancho
lisch.
Somber van toon is Stikvoort's
palet, waarin het grijs en bruin
domineren, soms verlevendigd
door 'n bloeiend rood. Nochtans
getuigt het oeuvre van Stikvoort
uit die tijd van gevoel voor sfeer
en het is zijn verdienste, dat hij
in zijn schilderijen het nuchtere
leven transponeert in 'n droom
van soms warme romantiek.
Voor ons zijn en blijven de
doeken en panelen van Stikvoort
uit deze periode hèt klassieke
Dat Stikvoort een onbetwist
baar talent en 'n persoonlijkheid
als schilder is, daarvan getuigen
behalve Corn. Veth en Dr. Jozef
Muls (zijn kleuren zijn tot valeurs
geworden" zei deze Vlaamse
kunstkenner) ook andere critici
als Kasper Niehaus en W. Jos
de Gruyter, n.a.v. te Amsterdam
en Den Haag gehouden tentoon
stellingen van Stikvoorts werk.
Alkmaar mag het zich daarom
tot een eer rekenen, Koos Stik
voort, ter gelegenheid van zijn
60ste verjaardag deze overzichte
lijke eretentoonstelling te mogen
ber den. Trouwens, men hééft in
Alkmaar waardering voor zijn
werk; van de naar schatting 'n
paar honderd doeken en panelen
van Stikvoort, die onder het pu
bliek zitten, kreeg zeker de helft
'n plaatsje aan de wand van wo
ningen in Alkmaar, waar zelfs
enkele ingezetenen een rijke col
lectie van zijn werk aanlegden.
En over bezoek aan zijn atelier
heeft Stikvoort evenmin te kla
gen; zijn bezoekers-albu,,,, waarin
namen zelfs van van buiten
landers, waaronder ook kopers
waren, getuigt van de brede
waardering, die er voor zijn werk
bestaat.
Veel Mag Alkmaar nog van
Koos Stikvoort verwachten; moge
het omgekeerde ook waar zijn.
Nóg belet de zorg voor het dage
lijks brood hem zich geheel aan
zijn kunst te wijden; maar hope
lijk zal hij dit binnen niet al te
lange tijd kunnen doen. Vorig
jaar vond de schilder na een tien
jarig weduwnaarschap een nieu
we levensgezellin, die zijn kunst
aanvoelt en er een levendige, be
moedigende belangstelling voor
heeft; 'n voor Stikvoort zeer ge
lukkige factor, die beloften in
houdt voor de toekomst.
Moge het de 60-jarige gegeven
zijn, gestimuleerd door de belang
stelling van zijn vrouw en zijn
vrienden voor zijn werk, nog
veel schoons tot stand te brengen
in de stilte van zijn rustig atelier.
En moge de ere-tentoonstelling,
die dezer dagen in het Stedelijk
Museum van zijn levenswerk
wordt gehouden, de belangstelling
ondervinden, die zij verdient.
Fr. Otten.
NIEUWE LIBERTY SCHEPEN
V.S. breiden scheepsbouw uit
WASHINGTON, 11 Jan. (Reu
ter). De Amerikaanse regering
heeft biedingen gevraagd voor de
bouw van een vloot in serie ge
produceerde koopvaardijschepen,
welke bedoeld z"n als een nieuwe
soort „Liberty" en „Victory"
schepen uit de jongste wereld
oorlog.
AAN DE WASTOBBE... GENRESTUK VAN KOOS STIKVOORT
DJAKARTA, 11 Jan. (Aneta).
Gisteravond heeft het Indone
sische parlement met 66 tegen 63
stemmen de motie-Kusnan ver
worpen. Dit was de motie, die
floor dc oppositie in het parlement
was ingediend.
En die strekte tot handhaving
van de eis van samenvoeging van
Irian en Indonesië met dezelfde
status als de andere Indonesische
gebieden, annulering van de Unie
binnen drie maanden en een na
dere beschouwing van de over
eenkomsten der R.T.C. met de
bedoeling, deze overeenkomsten
op te zeggen.
Voor de motie stemden de frac
tie Buruh, de P.N.I. en een aan-
-tal partijloze leden; tegen stem
den de regeringspartijen. De
P.S.I. (de partij van Sjahrir) ont
hield zich van stemming.
Tevoren was de motie-Djody
c.s. (de motie van de regerings
partijen) door de indieners inge
trokken.
In deze laatste motie was het
standpunt ingenomen, zoals dit
door Moh. Natsir in het regerings-
antwoord was uiteengezet. De
motie schreef echter een termijn
voor van twee maanden voor een
onderzoek met het oog op even
tuele wijzigingen in de resultaten
der R.T C. Het stellen van deze
termijn achtte de regering niet
wenselijk en thans is deze ter
mijn dus vervallen.
ROME (K.N.P.) In het jaar
1951 zullen weer verscheidene
zaligverklaringen worden ge
daan. Op 18 Februari, de tweede
Zondag van de Vasten wordt de
Dienaar Gods Albertus Cresci-
toni, een missionaris uit China,
die in 1900 tijdens de Bokserop
stand de marteldood stierf, zalig
verklaard.
De datum voor de zaligverkla
ring van Paus Pius X is nog niet
vastgesteld. Zeker is echter wel.
dat het niet. zoals oorspronke
lijk werd gemeld, op de tweede
Zondag na Pasen zal gebeuren:
men noemt nu als vermoedelijke
datum het feest van Hemelvaart
(3 Mei) of Pinksteren (13 Mei)
TOKIO (K.N.P.) De overste
van de Congregatie der Paulis-
ten in Tokio heeft verklaard,
dat het in zijn bedoeling ligt
tien Katholieke radio-stations op
te richten in de dichtstbevolkte
streken van Japan. Aangewezen
plaatsen zijn o.a. Osaka, Fukuo-
ka, Hiroshima, Sapporo en Na
gasaki.
De Congregatie van de Paters
Paulisten, die als specifiek doel
heeft de publiciteit met moderne
middelen uit te oefenen, heeft
reeds enige tijd een zendstation
in werking te Tokio, dat met een
actieradius van ruim 100 K.M
15 millioen mensen kan berei
ken. Het station is ondergebracht
in een modern gebouw met zes
verdiepingen, waarin verschil
lende studio's en een kapel zijn
ondergebracht. Dagelijks wordt
er gemiddeld 16 uur uitgezon
den, voornamelijk nieuws, lezin
gen. debatten, katechetisch on
derricht en hoorspelen.
De bedoeling van deze Katho
lieke zender is niet directe reli
gieuze propaganda, doch meer
een verspreiding van de Christe
lijke levensopvatting door de
uiteenzetting van het ware, aan
het Evangelie ontleende huma
nisme en de belichting van de
sociale, morele, economische en
politieke problemen van een
Christelijk standpunt uit gezien.
DR. GROENEVELD MEIJER
DIRECTEUR-GENERAAL
Naar het departement van Eco
nomische Zaken eerst thans mede
deelt, is per 1 Januari 1951 de
directie van de middenstand ge
wijzigd in een Directoraat-Gene
raal Tot directeur-generaal is
benoemd dr. W. L. Groeneveld
Meyer.
Dr. Groeneveld Meyer is sinds
1945 directeur van de midden
stand en was voordien admini
strateur bij het departement van
economische zaken, belast met
middenstandsaangelegenheden.
Hij is de grondlegger van de
huidige middenstandspolitiek. Dat
de regering thans een Directoraat-
Generaal heeft ingesteld bete
kent, een erkenning van het
maatschappelijk belang van de
middenstand, welks zaken nu op
het hoogste ambtelijke niveau
kunnen worden behandeld.
De nieuwbenoemde directeur-
generaal bekleedt tevens de func
tie van regeringscommissaris voor
het vreemdelingenverkeer en is
voorzitter van het Economisch
Instituut voor de Middenstand en
van het Internationaal Instituut
voor de Middenstand, dat te Brus
sel is gevestigd.
GEITJES IN DE STAL
getuigde, dat het door zijn am
bachtelijke knapheid en de artis
tieke vonk, die erin lag, superieur
is aan het werk van menige he
dendaagse schilder in Antwerpen.
Opgeroepen voor de militaire
dienst moest Stikvoort, zeer tot
zijn spijt het schilders-Mekka,
Antwerpen verlaten, doch gedu
rende zijn diensttijd zag hij nog
kans zich op de Haagse academie
in portret-tekenen te bekwamen.
Zo kwam hij in aanraking met
het werk van de Haagse School,
waarvan vooral Thijs Maris en
Israels hem trokken. Meer voelde
hij zich echter verwant aan de
impressionisten vgp de toenmaals
jongere schildersgeneratie van de
Amsterdamse School, waarvan
Breitner de grootmeester was en
waartoe ook behoorden Willem
de Zwart, Suze Robertson en Co-
ba Ritsema, wier werk dat van
Stikvoort al behield het zijne
een sterk persoonlijk accent
het meest verwant kan worden
genoemd.
werk van deze schilder, omdat
het is zijn meest-persoonlijke, zijn
voor hem 't meest-karakteristieke
en ook mcest-waardevoUe werk,
dat getuigt van de vonk van de
Kunstenaar.
Dat de figuur in dit werk veelal
vaag soms zelfs gedeformeerd
is, doet daar niets aan af; deze
figuren zijn niet als portret be
doeld, maar als hoofdelement van
de sfeer, die de schilder schept in
zijn compositie. Dat hij toch wel
'n portret kan schilderen, bewijst
het karakteristieke portret, dat
hij maakte van zijn vriend en
oudere kunstbroeder Jan Plas
voor diens 60ste verjaardag.
In zijn onderwerp is Stikvoort
overigens vrij beperkt; maar het
is een beperking, waarin hij zich
de meester toont. Hij wil niet
verder grijpen, dan zijn talent
reikt en hij weet b.v., dat anato
mische kennis nu niet bepaald
zijn sterkste kant is.
WIE GEEFT HET
GEESTIGSTE
ANTWOORD?
De hiernaast cursief
aangekondigde prijs
vraag stelt onze lezers
en lezeressen voor het
probleem Wat zou „het
ding" kunnen zijn
Voor het meest-geestige
antwoord stellen wij
prijzen beschikbaar .Het
ding zou natuurlijk van
alles kunnen zijn. Dat
van die zeemeermin en
die atoombom e.d .dat is
natuurlijk al afgezaagd.
Pieker eens over iets
anders en laat het ons
weten. Zoö het niet die
befaamde Kronings
steen kunnen zijn. Nu,
ja, die was nog niet ge
stolen, toen het verhaal
van „het ding" gecom
poneerd werd. Zou het
geen plan voor een ge
heim wapen kunnen zijn
of de samenstelling van
een nieuw kabinet, of
een oplossing van het
probleem Nieuw-Guinea
of een nieuwe Keuze
commissie van de K.N.
V.B. ofmaar wij
doen niet mee aan de
prijsvraag! Spits uw
vernuft en pijnig uw
hersens, denk na en doe
mee. Voor het geestigste
antwoord stellen wij
beschikbaar als eerste
prijs f 10.—, als tweede
prijs f 5.en drie
troostprijzen van f 2.50.
De beslissing wordt ge
nomen door een jury
van drie leden, bestaan
de uit een lid van de
directie, vanwege de
wettelijke aansprake
lijkheid, een lid van de
redactie, vanwege de in
tellectuele verplichtin
gen enGer de Roos
van het Orkest Zonder
Naam (als-ie het doet;
wij moeten 'm nog vra-
WAT IS HET DING? Die vraag beroert Nederland bijna
in zo hevige mate als in Engeland de vraag: Waar is de
Kroningssteen? Wij hebben geenszins de pretentie, op dit
punt zekerheid te hebben. Trouwens, wat is zeker? Zeker is
dood en dood is zeker, wist Frederik van Eeden al te zeggen,
en hij zei erbij: Altemet en misschien hebben 'm begraven!.
Maar wij onthullen vermoedelijk geen sensatie, als wij menen,
dat het ding in werkelijkheid natuurlijk niet bestaat. Het is
intussen de bewonderenswaardige kunst van de K.R.O. en
het Orkest „Zonder Naamom al weken lang, op het voet
spoor trouwens van die Amerikaanse componist, iets te
zingen en te spelen over iets, dat niet bestaat. Voor het
succes van de K.R.O. bestaat het dus Wel degelijk. En toch
bestaat het niet. H<te bestaat het.Blijkbaar echter is nog
niemand op het idee gekomen dat „het ding" gespeeld wordt
door het Orkest Zonder Naam. Daar volgt toch wel
uit, dat het ding geen naam heeft, zou men menen.
Voor ons is het nu niet meer de vraag, wat het is,
maar wat het zou kunnen zij n. Kijk daarom in
het kolommetje hiernaast, waarin men nadere bijzonderheden
leest over een prijsvraag. Wij vragen: wat zou li et
kunnen zij n?
gen.) Overigens wordt
er, in het algemeen, over
deze kwestie niet ge
correspondeerd. De be
slissing van de jury is
onherroepelijk. Inzen
dingen verwachten wij,
gezien de spanning, wel
ke er over deze kwestie
in ons land bestaat, zo
spoedig mogelijk, in elk
geval vóór 19 Januari,
opdat in de rubriek van
26 Januari de uitslag
kan worden medege
deeld.
Wat zou het zij n???
.VERROOMSING"
Nou, wij hebben het
altijd wel gedacht! Men
zond ons het „tweewe
kelijks blad in princi
pieel vrijzinnige chris
telijke geest", dat de
edele naam „Zwingli"
draagt en in dit blad,
dat zijn principiële vrij
zinnige christelijke geest
zo verstaat, dat het vuil
spuit tegen alles wat
Rome doet en laat, staat,
overeenkomstig die
„christelijke" geest een
vermakelijk stukje af
gedrukt, overgenomen
uit „De Protestant", ook
al zulk een verheven
druksel, dat alleen met
nobele vaderlandse be
doelingen behept is. In
dat stukje wordt ver
teld, dat er nu ook al
„verroomsing" dreigt in
de Nederlandse voetbal
sport. Dat heeft iemand,
die zich met B. J. N.
tekent, nu pas ontdekt.
Vanwege het feit, dat,
volgens die meneer, 2
van de drie leden van
de Keuzecommissie van
de K.N.V.B. voor het
Nederlands elftal, katho
liek zijn en daarom zit
ten er nu wel vijf katho
lieken in dat team en
vroeger maar twee.
Tenminste, de meneer
van de Prot. noemt ze
„vijf aanhangers van de
Paus" Nu begrijpen wij
de gehele sluwe opzet
daar zitten de Jezuie-
ten natuurlijk achter!
van de zoveel-becriti-
seerde samenstelling van
het ^Nederlands elftal!
Dat wordt opzettelijk zo
zwak gemaakt, met die
aanhangers van de Paus
en zo, om de naam van
Nederland „protes
tantse natie" immers
in opspraak te brengen.
En dat niet alleen: maar
heeft men nu eindelijk
door, hoe het met de
beroepsvoetbalpolitiek
zit? Is het u nog nooit
opgevallen, dat de beste
niet-katholieke!
spelers uitgerekend naar
landen als F r an k r ij k
en Italië gaan?
Frankrijk, dat voor
sommigen, ondanks al
les, nog altijd voor een
rooms land doorgaat,
„de oudste dochter van
de Kerk" immers en
Italië, het land van de
Paus! Die roomse lan
den gaan met niet-
roomse veren geuren op
sportgebied en ze maken
daar naam en komen er
in heel de wereld door
in aanzien! Het is ver
bijsterend, dat de na
zaten van Zwingli dat
niet eerder hebben ont
dekt, en dat ze ook nog
niet tot de onthulling
zijn gekomen, dat er
tegenwoordig wel drie
bestuursleden van de
K.N.V.B. katholiek zijn,
terwijl er Öat vroeger
niet een is geweest, ten
zij een enkele maal bij
toeval!
Waat gaat het met ons
landje heen? Zou Eisen
hower het eigenlijk nog
wel de moeite waard
vinden het te verdedi
gen????.
DE OPEN DEUR
Volgens de „Telegraaf"
zwaaiden de portie
ken open. toen de hof-
auto voorkwam bij het
vliegtuig, dat de twee
Prinsesjes uit Sankt
Anton terugbracht. Nu
weten wij, wat er onder
het intrappen van een
open deur moet worden
verstaan.
DE DOLK
De „Maasbode" schrijft
..dat de dolkstoot niet
te sterk was uitge
drukt". De politiek-ge-
schoolde lezer zal be
merken, dat het hier
ging over de houding
van v. d Goes van Na-
ters en de P.v.d.A. in
zake N Guinea. Als de
„Maasbode" gelijk heeft,
is meneer v. d. Goes
nogal menselijk ge
weest. Indien hij de
dolkstoot nog sterker
had „uitgedrukt", zou
de steek wel dodelijk
zijn geweest! De ,,Msb."
bedoelde natuurlijk, dat
„het beeld" van de dolk
stoot (welk beeld af
komstig was van prof.
Romme) niet te sterk
was uitgedrukt. Zeg dat
dan!
IN HET JAAR 2000!
Amerikaanse deskun
digen voorspellen, vol
gens wat we in enkele
bladen lezen, een hele
boel „interessante" din
gen voor het jaar 2000.
Zo zullen, volgens deze
heren, de vrouwen in
dat jaar zes voet lang
zijn en de maat van haar
schoenen zal 45 zijn.
(Wij geven hier en ver
derop telkens ons com
mentaar tussen haakjes:
Wat moet dat worden?
Vondel wist al te vertel
len, dat één vrouw dui
zend mannen te erg is
en wat moet dat met de
textiel?) Vervolgens: de
eerste, door mensen ver
vaardigde „ster" zal door
het luchtruim zweven.
'Is dat zo iets bijzon
ders? Doen filmsterren
en revuesterren en sport
sterren dat niet allang?,
zei het dan in een vlieg
tuig.) Derde punt: Een
stuk rotsblok, tot satel
liet van de aarde ge
worden, zal tevens als
radar-reflector dienst
doen. Drie van die rots
blokken. met gelijke
tussenruimten, zullen de
televisie over de gehele
wereld relayeren. (Wat
moet dat worden. als
Moeder Aarde ook al
met. satellieten begint.
Zouden wij het niet met
Gibraltar kunnen doen?
Dat zou een onderhan
delingsobject voor Fran
co zijn En .vliegen die
blokken de befaamde
schijf achterna? De
Vara heeft het wel ge
weten!) En dan: de Te
levisie zal de radio ver
dringen, zeggen de voor
spellingen, en de radio
zal alleen nog voor za
kelijke doeleinden wor
den gebruikt. (Alsof dat
nu niet gebeurt!) Maar
dan dit: Er zal niet lan
ger dan 30 uur per week
worden gewerkt en de
mens zal langer leven.
(Dat is onjuist, luie
mensen leven niet lang.
Anders zou het een ge
noegen zijn, dat langer
leven met die lange
vrouwen op die grote
schoenen.) Het aanwe
zige voedsel zal een we
reldbevolking van het
dubbele van nu kunnen
voeden. (Dat is een be
langrijke uitspraak. Wij
hebben het altijd gezegd
en de bevolkingsdeskun
digen zullen het nu maar
moeten geloven.» Er zijn
nog meer van die voor
spellingen, zoals deze,
dat de wolkenkrabbers
zullen verdwijnen, om
plaats te maken voor
kleine lieve huisjes met
tuintjes, maar dat gelo
ven wij nog niet direct,
tenzij de eeuwige vrede
binnenkort uitbreekt,
want voorlopig is het
grote probleem juist dat
van het tekort aan bouw
grond.) Verder zou de
luchtvaart absoluut vei
lig zijn. 'Nou, absoluut,
absoluut, maar wij ho
pen er het beste van.)
En dan zal de post
voortaan vanuit de lupht
worden afgeworpen in
automatisch bestuurde
projectielen. (Dat is wel
iets voor meneer Neher,
dan kan hij nog meer
postboden uitsparen.)
Of de mensen in het jaar
2000 ook nog een ziel
zullen hebben, vermeldt
de geschiedenis niet. Wel
zal het onderwijs meer
de nadruk leggen op de
mathematische weten
schappen 'Wij vrezen,
dat de wereld, aldus ver
volmaakt en vertechno-
cratiseerd, met mathe
matische zekerheid naar
de bliksem zal gaan.
Excuseer het woord blik
sem, maar ook dat is aan
de natuurkunde ont
leend.
Mammie vertelt bij het kribje
van het Kindje dat arm is en koud.
Het kaarslicht in de ogen der kleintjes
Weerspiegelt hun hartje van goud.
Als 't „klein goed" dan eind'lijk naar bed is
en Mammie in 't stalletje blikt,
Ligt naast 't Kindje 'n poppejurk en
een krent uit het kerstbrood gepikt!
A.T. te V.
(Plaatsing door omstandigheden vertraagd.)