Het St. Willibrord Apostolaat"
in vraaq en antwoord
van hart en één van geest"
Hebt U ooit
een schat gevonden
Advies van bisschop
in de wind geslagen
Belangrijke
ontmoeting
oecumenische
in Witmarsum
Belgen worden ongeduldig
over uitstel Beneiux-unie
De Zuid-Afrikaanse pers
beschuldigt Nederland
Terug
als tro
H
Openbare
verkoping
Burgemeester d'Ailly zit er mee
L.T.B.-bestuur waarschuwt boltenkwekers
tegen de „Groen Freriks
Pater Hermans OP.,
werd 75 jaar
Rode luchtmacht
in actie
Troonrede onder het
Perste Kamer-mes
Van het smokkelen van vogels
I'
Heiloo-Alkmaa
HUIZEN TE I
RUIM LANDI
ZATERDAG 13 ANUAKI IVJI
(Onder redactie van de Paters Willehad Kocks O.Carm., drs.
Manfred Staverman OFMdrs. Amatus van Straaten OESA
en dr. J L Witte SJ Vragen en correspondentie over deze
rubriek tijdelijk te richten tot het Augustijnerklooster te
Witmarsum.
VKAAG (J. B. te L.)
Ik ben lid van de N.H. Kerk,
maar kom regelmatig in contact
met Rooms-Katholieken. Zij spre
ken vaak over de heiligmakende
genade, en daarmee bedoelen zij,
geloof ik, dat zij hier al op aar
de, delen in het Goddelijke Le
ven van Christus. Nu weet ik
wel, dat de bijbel voor de R.K.
Kerk niet de enige bron is voor
het geloof, maar toch zou ik wil
len vragen: Vindt de R.K. Kerk
voor deze leer ook gronden in de
Schrift?
ANTWOORD:
Uw vraag, die een wezenlijk
verschilpunt raakt tussen Uw
Kerk en de R.K. Kerk, kan ik be
antwoorden met een volmondig
„ja". De katholieke leer omtrent
de heiligmakende genade stoelt
wel degelijk op de H. Schrift, en
wel zovast, dat er ook in de N.H.
Kerk tegenwoordig veel mensen
van naam gevonden worden, die
de één meer, de ander minder
een inwendige heiligmaking
door Christus' genade aanvaar
den, Aangezien de heiligmaken
de genade van Christus is, moet
ik voor de duidelijkheid eerst
even teruggrijpen op de persoon
van Christus zelf.
Tijdens Christus' sterfelijk le
ven was er uiterlijk aan Hem
niets te zien van Zijn Goddelijk
leven. Door zijn menswording
had hij zich als het ware ontdaan
van de Goddelijke Glorie, die nu
schuil ging onder Zijn sterfelij
ke mensnatuur, en Hij is ook ge
storven, zoals wij: „Want toen
Hij Gods gestalte bezat en Zijn
gelijkheid met God geen roof be
hoefde te achten, heeft hij er
zich van ontdaan, door de ge
stalte aan te nemen van een
slaaf en gelijk te worden aan de
mensen. En terwijl hij uiterlijk
als een mens werd bevonden,
heeft hij zich vernederd door ge
hoorzaam te worden tot de dood,
ja, tot de dood van het kruis
(Fil. 2. 6-8).
Maar wat gebeurde er met Pa
sen? De H. Geest wekte het dode
lichaam van Christus op tot on
sterfelijk bovennatuurlijk God
delijk leven: „Hij verscheen in 't
vlees, werd gerechtvaardigd door
den Geest" (1 Thim. 3, 16).
Maar.... Jezus is niet alleen
verrezen, geen van Zijn God
menselijke daden heeft Hij ge
steld voor Zich alleen. Tussen
Christus en het mensdom bestaat
een mystieke gemeenschap.
De verrezen Christus namelijk
is zo geheel opgenomen in de
sfeer van het Goddelijk leven,
als het ware doordrenkt van de
geest, dat Hij, krachtens deze
geest, door St. Paulus genoemd
wordt ,,'n levendmakende Geest"
(1 Kor. 15, 45).
De verrezen Christus spreidt
het Goddelijk leven der verrijze
nis door de Geest, die aan Zijn
eigen menselijke natuur 't nieu
we bovennatuurlijk leven heeft
geschonken.
Het is dus de taak van de Hei
lige Geest om het leven van de
verrezen Christus over te dragen
op Diens gelovigen, Hij is de
schakel die het hoofd, de verre
zen Christus, verbindt met Zijn
ledematen door de mededeling
van hetzelfde Goddelijke leven
aan de verheerlijkte mensheid
van Chrisus aan de zielen der
verlosten. Nu worden St. Paulus'
woorden ons duidelijk „Wie de
geest van Christus niét heeft, be
hoort hem niet toe" (Rom. 8, 9).
„Hij die de Heer aanhangt, is
een geest met hem" (1 Kor. 6,
17). Dan is hij „Dood voor de
zonde, maar levend voor God in
Christus" (Rom. 6, 11).
Wij treden deze nieuwe we
reldorde binnen, wanneer wij 't
geloof, het sacrament van het
Doopsel ontvangen, dat ons om
schept tot kinderen van God:
„Want kinderen van God bent ge
allen door het geloof in Christus
WEST-DUITSE MISSIE
NAAR OOST-EUROPA
BONN, 12 Jan. (Reuter).
West-Duitsland hoopt komend
voorjaar zijn eerste afgezanten
naar Oost-Europa te zenden, na
melijk een economische missie
naar Joego-Slavië, aldus is door
een ambtenaar te Bonn mede
gedeeld. Beide landen wilden het
onderling handelsverkeer uitbrei
den.
Jezus, allen hebt ge U met Chris
tus bekleed, omdat ge allen ge
doopt zijt tot de gemeenschap
met Christus" (Gal. 3, 26—27).
Daarmee is het christelijk le
vensideaal ons gegeven: de ge
lijkenis met Christus door het
Doopsel begonnen steeds ster
ker in ons uit te bouwen: „God
heeft ons voorbestemd, om ge
lijkvormig te worden aan 't beeld
van Zijn Zoon, opdat deze de
eerstgeborene onder vele broe
ders zou zijn". (Rom. 8, 29).
Dit is de taak van de II. Geest,
die ons naar Christus beeld om
schept tot kinderen van God. De
doopgenade is nog slechts 'n be
gin, een aanleg: „De eerstelin
gen des Geestes" noemt St. Pau
lus dit (Rom. 8, 23).
Het is nu de taak van de chris
ten geleid door de H. Geest
deze gelijkenis met Christus uit
te bouwen in heel zijn leven,
strevend naar het idéale beeld.
„De mannenmaat van de volwas
sen Christus": „Wij worden
steeds heerlijker in Christus'
beeld herschapen, zoals dit door
's Heren Geest geschiedt" (2 Kor.
3, 181
Omdat we door de heiligma
kende genade echte kinderen zijn
van God. Daaruit volgt, dat we
als kinderen ook recht hebben op
de erfenis, erfgenamen van God
en mede-erfgenamen van Chris
tus (Rom. 8, 17).
Op aarde is ons Goddelijk kind
schap dus nog niet volkomen.
Het koningschap Gods berust
op de mededeling van de Geest
van God, door de heiligmaken
de genade zijn we dus wel kin
deren van God, maar zolang ons
lichaam nog niet deelt in de her
schepping der ziel, zolang is ons
kindschap nog niet volkomen.
Maar we mogen er op vertrou
wen, dat hij die in ons „het goe
de werk is begonnen, het ook
zal voltooien op de dag van
Christus Jezus" (Fil. 1, 6).
M.a.w. op de dag van onze ver
rijzenis, ons Paasfeest. Het leven
van de verrijzenis later is in we
zen niet onderscheiden van de
heiligmakende genade in de ge
lovige op aarde.
Sterfelijkheid en dood zijn
sinds ons Doopsel machten ge
worden, die ons nieuwe Godde
lijke leven volstrekt onberoerd
laten. Maar bij de tweede komst
van Christus, wanneer ook wij
zullen verrijzen, zal dit verbor
gen leven der genade in onze li
chamen mede openbaar worden
in glorie.
Dan is ons christelijk levens
ideaal bereikt. U ziet: de Bijbel
laat de Kath. Kerk in deze kwes
tie niet in de steek, integendeel.
De Schriftuurlijke grondsla
gen van de Kath. Leer over de
inwendige vergoddelijking door
de genade vindt U meesterlijk
en onovertroffen beschreven in
het enige jaren geleden versche
nen boek van dr. A. Hulsbosch
„Het Godsrijk in wording".
Als U wat meer wilt weten
van de Kath. Leer en haar fun
dering-in de H. Schrift, dan raad
ik U en al onze andersdenkende
broeders, het werkje van deze
katholieke exegeet van naam
met klem aan. U zult er geen
spijt van hebben. A. V. S.
Inwoners van de benedenstad
van Rome waren dezer dagen
getuige van een merkwaardig
schouwspel, toen leden van de
„Sacconi"-broederschap, ge
stoken in een soort pij, 'een
gestorven medelid op diens
laatste gang begeleidden. De
Broederschap, welke in het
begin van de 18e eeuw werd
opgericht en waarvan alleen
mensen van adel lid mogen
zijn, ontleent haar naam aan
het woord „Sacco", dat can
vas betekent; de stof, waarvan
de merkwaardige kledij is
gemaakt.
Britse auto-industrie
werkt 4 dagen per week
OXFORD, 12 Jan. (Reuter).
De Morris-autofabrieken hebben
als eerste van de Britse auto-
fabrieken medegedeeld, dat som
mige afdelingen van het bedrijf
van Maandag a.s. af slechts vier
dagen per week zullen werken,
in verband met het tekort aan
staal.
Wij denken nu niet aan de man, die wij deze vraag stelden
en die wijzend op haar die zijn zorgen deelde en die ook in
de kamer aanwezig was, in diepe ernst, vol trots en overtuiging
zei: „Wis en waarachtig! Daar zit ze'. Neen, daarover willen
wij het niet hebben. Wij bedoelen: Hebt u ooit, zo in uw
tuintje gravend, of een traptree opbrekend, plotseling een zak-
met gouden tientjes of met een briljanten diadeem, juwelen
oorhangers en een stuk of wat echte, welgeschapen paarlsnoeren
naar boven gehaald?
Is u dat ooit overkomen? Wij
durven wedden van niet. En toch,
de oude klassieke rechtslitteratuur
is er vol van. Van verhalen over
zo'n verborgen schat, die plotse
ling aan het daglicht wordt ge
bracht en van het pikante juridi
sche vernuftspel wie nu wel de
eigenaar is van zo'n gevonden
schat.
Maar is er in onze nuchtere,
moderne wereld nog wel plaats
voor zulke romantische gebeur
tenissen?
Wij horen u al in stilte mom
pelen: „Hè, toe, schei nu uit
Wij hebben evenwel het volste
recht er mee door te gaan, want
het geval is op het ogenblik hy-
peractueel.
Het is zó, burgemeester d'Ailly,
de burgervader van Amsterdam,
zit er mee. Met de fameuze vraag:
„Aan wie behoort de eigendom
van een schat, in een gemeente
plantsoen door stadstuinlieden
gevonden?"
Hij zit er mee en weet er geen
raad mee. En daarom heeft hij
op Sinterklaasavond nog wel
een ingezonden stuk geschre
ven voor het Weekblad voor pri
vaatrecht, teneinde voor de op
lossing een beroep te doen op de
deskundige lezerskring van dit
vaktijdschrift.
Het verhaal luidt als volgt, zo
vertelt het Alg. Handelsblad.:
Het verhaal.
Enige tuinlieden van de
Stadsbeplantingen vonden bij
hun werkzaamheden in de
grond een niet onbelangrijk
aantal goudstukken, een aan
zienlijke waarde vertegenwoor
digend. Zij meldden hun vondst
aan hun chef en de Nederlandse
Bank betaalde aan de gemeente
de tegenwaarde van het goud
uit.
De vinders kregen een aar
dige gratificatie. De gemeente
had n.l. zo geredeneerd: haar
werklieden vonden in haar
grond, in diensttijd de schat,
dus werd deze vanzelfsprekend
haar eigendom, tot een betere
rechthebbende kwam opdagen.
De raadsman van de werk
lieden vond echter, dat het niet
zo erg' vanzelf sprak en de
werklieden meenden, volgens
zijn advies, aanspraak te kun
nen maken op de halve waarde.
Tot grote verbazing van de
burgemeester was de stadsad
vocaat desgevraagd evenzeer
van mening dat hen de helft
toekwam en braaf werd deze
buitenkans daarop door de bur
gemeester aan de arbeiders uit
betaald.
Niet meer om de knikkers....
Nu het niet meer om de knik
kers gaat, bleef het spel zélf, als
spel, de burgemeester bezighou
den. In zijn vrije avonduren dook
hij weer in zijn oude rechtsboe
ken, in het Corpus Juris, in
Huigh de Groot's Inleiding en
soortgelijke folianten. Alleen bij
Simon van Leeuwen vond bur
gemeester d'Ailly een uitspraak,
die volkomen op het geval sloeg
en zijn opvatting dekte. De bur
gervader sloeg er zelfs de oude
Joodse Talmud op na en, ziet, hij
las daar:
„De vondst, die een loonarbei
der doet, behoort de arbeider
alleen toe, indien de werkgever
tegen hem gezegd heeft die dag
bij hem te wieden en te graven,
doch als hij tot hem gezegd
heeft, dat hij bij hem arbeid
te verrichten had, behoort de
vondst aan de werkgever".
„Hoe zit dat nu eigenlijk?"
vraagt burgemeester d'Ailly ten
einde raad in het Weekblad.
Prof. Bregstein zal het geval
in zijn college aan de orde stellen
en in het Weekblad gaat men er
de degen over kruisen.
De burgervader zal dus nog
even geduld moeten hebben.
Met een zeker heimwee lezen we telkens weer in de hande
lingen der Apostelen, hoe in de eerste tijd allen die
Christus volgend en allen die elkander in Christus hadden
gevonden, waren „één van hart en één van geest". Het is een
droevig heimwee omdat dat woord niet meer in zijn algemeen
heid opgaat voor alle christenen die, hoewel in het allerdiepste
fundament verankerd in dezelfde Christus, verdeeld zijn en
langs geheel verschillende wegen uiteengaan. En dan de bede
van Christus in een van Zijn laatste levensuren: „Vader,
mogen zij toch allen één zijn, zoals Cij het zijt in Mij en Ik
in U, opdat de wereld gelove dat Cij Mij hebt gezonden".
„Opdat de wereld gelove".
zo de bedoeling van de ander te
leren kennen.
Met dit doel waren op 8 en 9
Januari in het Vormingscentrum
„Vinea Domini" te Witmarsum
een aantal priesters en predikan
ten bijeen, en we mogen gerust
zeggen, hoewel bij het daar ge
voerde gesprek de uiteenlopende
overtuigingen dikwijls zeer pijn
lijk naar voren kwamen, toch was
er iets van het „één van hart en
één van geest", en zo waren wij
dan ook in die dagen bij elkaar
in de vreugde van Christus en
gingen we na afloop uiteen: blij,
omdat we mochten vertrouwen
weer een klein beetje te hebben
mogen bijdragen om Christus'
bede weer werkelijkheid te doen
worden.
En behalve alle verdeeldheid
onder het christenvolk consta
teren we iedere dag weer dat er
zovelen zijn die niet meer geloven
in de goddelijke zending van
Christus, die helemaal niet meer
in Christus geloven.
Is dat misschien omdat wij niet
meer door onze eenheid getuigen
van Christus? Dit is een pijnlijke
vraag, een gedachte, die ons moet
vervullen van de grootste be
zorgdheid.
Het is dan ook een verblijdend
verschijnsel, dat in de laatste ja
ren dat verlangen naar eenheid
weer aan alle kanten begint te
groeien, en dat de wortel van alle
eenheid onder de mensen: Chris
tus, weer nieuwe loten krijgt.
Een' van die loten is het gesprek
dat in onze tijd weer op gang is
tussen de reformatorische christe
nen en de katholieken. Het feit
alleen al dat zo'n gesprek weer
mogelijk is, is een bewijs dat men
van beide kanten onze diepste
eenheid weer bewust wordt, en
men bereid is van beide kanten
te doen wat mogelijk en verant-
owoord is om die fundamentele
eenheid weer te doen uitgroeien,
en als God het geeft weer allen
te maken: „één van hart en één
van geest".
Deze moeizame arbeid is aan
gepakt en wordt vol gehouden in
de overtuiging dat de Vader in
de Hemel de bede van zijn mens-
geworden Zoon toch zeker zal
verhoren.
Denkt u nu niet dat in zo'n ge
sprek de verschillen die ons
gescheiden houden verdoezeld
worden en over het hoofd gezien.
Geenszins. Maar die verschillen
zijn zo groot geworden, dat wij
eikander niet meer verstaan, en
dat wij het woord van God in de
openbaring niet meer op dezelfde
manier beluisteren. Dat is juist
het ergste.
In het gesprek kunnen we veel
van elkander leren al zal het
resultaat voorlopig slechts hiertoe
beperkt blijven, dat wjj langzaan^
weer leren inzien wat ieders ge
loofsovertuiging inhoudt.
Dat wij elkander niet meer
verstaan, en het woord Gods niet
meer op dezelfde manier beluiste
ren kwam wel heel duidelijk naar
voren bii het verschijnen van het
Herderlijk Schrijven van de syno
de der Nederlands Hervormde
Kerk betreffende de Katholieke
Kerk en het antwoord, wat daar
op kwam van de zijde van de
Rooms-Katholieke Universiteit.
Omdat we hier een concrete
weergave van fundamentele ver
schillen aantreffen bieden deze
twee publicaties een welkome ge
legenheid en aanleiding om daar
met elkander over te spreken en
Kaasmarkt- Utrecht
UTRECHT, 12 Jan. Op de
kaasmarkt te Utrecht waren he
den aangevoerd 8 partijen kaas,
198 stuks in totaal, wegende 1540
kilo. De prijs was 2.292.31. de
handel was matig.
Het comité voor BelgischNederlandseLuxemburgse samen
werking te Antwerpen deelt mede het te betreuren, dat,
ofschoon een datum vastgesteld werd voor de ondertekening
van het Unie-verdrag, de hoop op ondertekening teleurgesteld
werd.
Het lijkt dat onenigheden over worden voorgelegd, moet onder-
lijnd worden. Deze procedure zou
ook nog in andere sectoren kun
nen worden toegepast en het ware
zelfs wenselijk dat een vooraf
gaande raadpleging der parlemen
ten zou worden overwogen. Te
dien aanzien ware de werking
van een Belgisch-Nederlands-Lu
xemburgse interparlementaire
Unie van zeer groot nut.
de vaststelling der betere voor
waarden van een economische
Unie enerzijds, en moeilijkheden
op financieel gebied anderzijds
het van kracht worden van de
overeenkomst vertraagd hebben.
Gezien het feit, dat de uitvoer
van de Belgisch-Luxemburgse
Economische Unie naar Nederland
dermate toenam, dat hij de meest
optimistische voorzieningen over
trof, en het feit, dat de nieuwe
uit de herbewapening voortvloei
ende lasten een verhoging van
het deficit der betalingsbalans
dreigden te veroorzaken, hebben
onze noorderburen geaarzeld ver
plichtingen op zich te nemen,
welke zij niet volledig door de
Europese betalingsunie hadden
kunnen dekken.
Het feit dat het ondertekende
protocol aan de parlementen zal
België voer er wel bij.
Zonder de toeneming van onze
uitvoer naar Nederland had de
economische welvaart van België
zich niet op het zeer hoge peil
kunnen handhaven, dat zij be
reikte. Het feit, dat in alle inter
nationale douane-onderhandelin
gen onze drie landen door een
gemeenschappelijke werking hun
Belangen des te beter dienen, is
tenslotte nog te onderstrepen.
Tot zijn grote teleurstelling heeft het H.B. van de L.T.B.
moeten ervaren, dat een groep Katholieke bollenkwekers, onder
leiding van de heer Freriks, gemeend heeft zich niet te moeten
storen aan het uitdrukkelijk vermaan van onze Bisschop om
de eenheid te bewaren en het geschil met de L.T.B. op te lossen
in de zin zoals door Zijne Hoogwaardige Excellentie was aan
gegeven.
Deze oplossing bestond hierin,
dat een juridisch zelfstandige
vakorganisatie van bollenkwekers
zou worden gevormd binnen het
verband van de L.T.B. Aan deze
bisschoppelijke wens heeft de
L.T.B. gehoor gegeven door de
oprichting van de R.K. Vereni
ging van L.T.B.-ondernemers in
het Bloembollenbedrijf. Hierdoor
is het eigenlijke bezwaar, dat
stelselmatig door genoemde groep
tegen de structuur van de L.T.B.
is aangevoerd vervallen.
Het is dientengevolge volko
men begrijpelijk, dat de Bisschop
van Haarlem in zijn laatste waar
schuwing nog eens uitdrukkelijk
heeft gezegd, dat aan deze hoofd
zaak, nl. een juridisch zelfstandige
vakvereniging binnen het ver
band van de L.T.B., niet mocht
worden getornd, maar dat over
technische wijzigingen nog kon
worden beraadslaagd, waartoe de
L.T.B. te allen tijde bereid ge
weest is en blijft.
Deze duidelijke wenk is kenne
lijk door genoemde groep niet be
grepen, gezien het door haar uit
gegeven perscommuniqué, waar
in zij aankondigt haar activiteit
op eigen gezag te willen voort
zetten
Het H.B. van de L.T.B. ziet zich
dientengevolge aenoodzaakt. zo
wel in het belang van de circa
2000 bollenkwekers. die thans bii
de L.T.B. ziin aangesloten, als van
de overige bollenkwekers. die
zich in eisren katholiek vakver
bond wensen te verenigen en
dit is tenslotte bet hoofdmotief
geweest voor 70 katholieken, om
zich bii genoemde eroen aan te
sluiten om ouenliik stelling te
nemen tegen bedoeld communi
qué. daar hierdoor gemakkelijk
een verkeerde indruk zou kunnen
w-orden gewekt
En dan gaat het niet zozeer om
het feit, dat daarin wordt ver
zuimd ook maar in een enkel op
zicht positief aan te geven, waar
om de vakvereniging van de LTB
niet voldoet aan de vereisten van
zelfstandigheid en doelmatigheid,
dat daarin wordt nagelaten te
vermelden, dat de bewuste verga
dering slechts door een dertigtal
leden werd bezocht en dat daarin
met loyaal wordt erkend, dat ook
enkele leden zich tegen de door
het bestuur voorgestelde gedrags
lijn hebben uitgesproken. Veel
betreurenswaardiger is het, dat
door deze handelswijze in wer
kelijkheid een neutrale vereni
ging door katholieke bollenkwe
kers in het leven is geroepen.
Ondergetekenden achten het
hun plicht alle katholieke bollen
kwekers met nadruk op de ernst
hiervan te wijzen en hen allen
aan te sporen gehoor te geven
aan het advies van de Bisschop,
om zich aan te sluiten bij de ju
ridisch zelfstandige ondernemers
vereniging van de L.T.B
G. W. KAMPSCHöER,
Alg. Voorzitter
Rector J. A. G. v,i. HOOGTE,
Geestelijk Adviseur
Mr. G. J. VERMEULEN,
Algemeen Secretaris.
SCHILDERIjEN OP EEN
SPELDEKNOP
Een tentoonstelling van zeven
op speldeknoppen geschilderde
voorstellingen, waarvan de waar
de op ongeveer 15 millioen lire
geschat wordt, is in Rome ge
opend. De kunstenaar, de Italiaan
Edigio Boschi, die voor de ver
vaardiging van deze zeven bij
zondere werken drie jaar nodig
heeft gehad, bediende zich daar
bij niet van een penseel, maar
van haren van zijn hand, die hij
met nagellak aan het uiteinde
van een lucifer vastkleefde.
De „schilderijen" kunnen alleen
met een zeer sterk vergrootglas
bekeken worden.
Pater Hyacinth Hermans O.P.,
die lange jaren redacteur van De
Maasbode is geweest en ook nu
nog zijn pen in dienst van dit
blad stelt, vierde gisteren zijn
75c verjaardag. Na gistermorgen
in de kerk van O.L. Vrouw van
de H. Rozenkrans aan de Prove
nierssingel de H. Mis te hebben
opgedragen, was het in de pasto
rie van die kerk, waar pater Her
mans recipieerde, een kompn en
gaan van priesters en lekpn, die
de jarige kwamen geukwensen.
Op de receptie verschenen o.m.
de directie en de hoofdredactie
van „De Maasbode" en ook zen
deputatie uit de redactie-leden,
met wie hij jarenlang heeft sa
mengewerkt.
Voorts personen uit alle krin
gen der bevolking, bestuursleden
van organisaties en instellingen,
met welke Pater Hermans tij
dens zijn journalistieke loopbaan
in contact was geweest en "colle
ga-journalisten.
Veel bloemen, maar vooral
veel geschenken waren gezonden
en uit de grote collectie tele
grammen noemen wij die van de
Bisschop van Haarlem, Mgr. J. P.
Huibers, van de Vicaris van het
Bisdom Haarlem Mgr. M. Am-
merlaan, van burgemeester en
mevrouw Oud en ook van de re-
vuekomiek-in-ruste Buziau.
BOVEN KOREA
Bij Tsjonan en Ansong hebben
Noordelijke vliegtuigen gisteren
aangevallen. Officieel is ver
klaard, dat de aanvallen geen
uitwerking hadden.
Genoemde plaatsen liggen on
geveer 40 km ten Zuiden en
Zuid-Oosten van Osan. Drie der
aanvallende vliegtuigen konden
niet worden geïdentificeerd.
Men neemt aan, dat thans
meer aanvallen zullen volgen
w„araan meer dan een enkel
vliegtuig deelnemen.
Drie kilometer ten Zuid-Wes-
ten van Wondjoe hebben de ver
bonden troepen na een gevecht
van een uur een heuvel bezet.
De sterkte van de tegenstander
schatte men op een bataljon De
verbonden troepen werden ge
steund door luchtmacht en artil
lerie. Het Nederlandse detache
ment verhinderde een doorbraak
van 7000 Chinezen.
Hier werd een gesprek gevoerd
niet als tussen overwinnaar
en overwonnene, niet met het
doel de ander te verpletteren,
maar als tussen twee groepen
van Christenen, die een totaal
verschillende opvoeding hebben
gehad en een geheel verschillen
de taal spreken en toch elkaar
willen leren verstaan en waar
deren.
De uitgangspunten tot het ge
sprek werden gehaald uit de
radiotoespraak die prof. Berkou-
wer onlangs hield voor de
N.C.R.V. omtrent het Herderlijk
Schrijven en het antwoord daar
op. en uit een aantal stellingen
die van katholieke zijde omtrent
die publicaties waren opgesteld.
De discussies werden zeer le
vendig en dank zij de bekwame
leiding die hierbij gegeven werd
door prof. de Vos uit Groningen,
dwaalde men niet af naar onher
bergzame oorden, maar bleven
de kernpunten in het middel
punt van de belangstelling,
gen.
Eerst werd een zeer belang
rijke vraag aan de orde gesteld:
Hoe komt het toch dat iedere
keer wanneer van reformatori
sche zijde iets over Rome wordt
gepubliceerd, van katholieke zijde
de telkens weer terugkerende
opmerking naar voren komt: Ze
hebben ons weer niet begrepen?
Hoe komt het dat de katholiek
in het beeld dat de reforma
torische kerken van hem teke
nen zichzelf niet kan terugvin
den? En dat zelfde geldt ook om
gekeerd.
Langs verschillende kanten
werd dit probleem afgetast. Bij
alle spraakverwarring die soms
slechts met de grootste moeite
onschadelijk kon worden ge
maakt kwamen toch ook enkele
lichtpunten naar voren die elk
weer opnieuw een onderwerp
hadden kunnen vormen voor een
nieuw gesprek.
Maar nog andere kwesties wa
ren er en in het volle bewustzijn
dé problemen niet opgelost te
hebben werden ook die andere
vragen aan de orde gesteld.
Naar aanleiding van het on
derscheid tussen de kerk en de
kerkmensen, wat langs verschil
lende kanten telkens weer naar
voren treedt, werd de vraag naar
het wezen der kerk gesteld.
Voor de katholiek is de kerk
het mystieke lichaam van Chris
tus. de voortgezette incarnatie en
in dat licht krijgt de leer over
het ambt in de kerk pas zijn
juiste belichting
Hoe geheel verschillend staat
hier naast de leer van de refor
matie.
Na een zware middag werd in
de avondvergadering een wat
lichter onderwerp gekozen, weer
neergelegd in een vraag: Waar
door wekt de Katholieke Kerk
bij de niet-katholieken zo sterk
de indruk dat zij zich schuldig
maakt aan een aanmatigend
machtsstreven, wat zij toch niet
wil?
Vele punten kwamen hierbij
naar voren en het bleek dat de
katholiek in zijn leven daar wel
zich
van
eens de aanleiding toe geeft.
Een belangrijke opmerking in
dit verband was deze, dat de
R.K. Kerk door haar organisatie
en „verkerkelijking" van het ge
wone leven, bij de niet-katholieke
partij dikwijls sterk emotionele
weerstanden oproept, die heel
erg moeilijk gelocaliseerd kun
nen worden en nog moeilijker
bestreden kunnen worden.
De morgen van de volgende
dag werd bijna geheel besteed
aan een opmerking van prof.
Berkouwer in zijn bovengenoem
de radiotoespraak.
Prof. Berkouwer richtte
daar tegen het verweer
prof. Kreling.
Prof. Kreling had de stelling
geponeerd, dat in de katholieke
kerk de souvereiniteit van God
pas volkomen tot haar recht
kwam. Die heeft in de katholieke
theologie zo'n belangrijke plaats
en is daar zo hoog verheven, dat
het zelfs onmogelijk wordt dat
daaraan ook maar enige afbreuk
zou gedaan worden door de leer
over de medewerking van de
mens.
Hiermee had prof. Kreling een
verwijt van de synode omgekeerd
en aangewend. Als een verwijt
aan de synode zelf.
Prof. Berkouwer kon het daar
niet mee eens zijn omdat het niet
klopte met de hele leer van de
Katholieke Kerk, zoals bleek in
de theologie over: verdiensten en
goede werken, en het vagevuur,
bovendien was dat toch heel
moeilijk te verenigen met de
„banvloek" van R.K. Kerk over
de reformatorische heilszeker
heid.
Stuk voor stuk werden deze
laatste punten dan ook onder de
loupe genomen, en hoewel we
elkander zo nu en dan aanmer
kelijk benaderden, op een ander
ogenblik stonden we weer mijlen
ver van elkaar af.
Hoe schoon deze dagen ook wa
ren, en hoeveel stof tot ge
sprek er ook nog onaangeroerd
lag, ook aan deze dagen kwam 'n
eind. Er werd besloten eind
April of begin Mei weer bii el
kaar te komen en dan met elkaar
te spreken over de mensopvat
ting in de katholieke en refor
matorische theologie.
Zo gingen we dan weer uit-
elkaar. Er was hard gewerkt en
ieder van de deelnemers had
daar zijn aandeel in.
De scheidinc bleef, maar toch
was er in ieders hart vreugde
omdat we bij alle verdeeldheid
toch ook iets hadden mogen ge
nieten van de vreugde der een
heid.
De herinnering daaraan zal hii
ieder het verlangen naar die
eenheid nog sterker maken, bii
katholieken en niet-katholiek.
En wij roepen onze broeders
uit de reformatie dan ook van
harte toe: tot wee^zlpms over
enkele maanden in Witmarsum.
Minderbroedersklooster
Drachten.
P. SMEELS, O.F.M.
DITMAAL MAAR TWEE
GERMANISMEN
In tegenstelling tot de door
H.M. de Koningin te Londen en
Parijs uitgesproken redevoerin
gen. achtten sommige Eerste Ka
merleden blijkens het V.V., de
Troonrede van dit jaar naar
vorm en inhoud minder geluk
kig. Zij oordeelden het aller
minst noodzakelijk, Hare Maje
steit telkenjare ie nopen tot de
voorlezing van een lang, moei
zaam gestileerd staatsstuk. Zij
achtten het voldoende, wanneer
in korte kernachtige bewoordin
gen, in een taal die ook voor
minder-ontwikkelden duidelijk
verstaanbaar is, de in de naaste
toekomst te voeren politiek in
het licht wordt gesteld en be
knopt getuigt van de geest
waarin daarbij zal moeten wor
den samengewerkt.
Er dient van deze rede een
sterk stimulerende werking uit
te gaan. Als mogelijk onderwerp
noemden zij de betekenis, welke
naar het oordeel van de regering
moet worden toegekend aan de
verdeling van ons volk in poli
tieke en godsdienstige groepe
ringen en in hoeverre bij die
verdeling de volkseenheid gevaar
loopt.
Anderen noemden de critiek
sterk overdreven. Terwijl vorige
Troonreden van germanismen en
barbarismen plachten te weme
len, kwamen er nu slechts twee
voor: „verhoudingen" gebruikt
voor omstandigheden en „drin
gendheid". Bovendien liepen dit
maal#de zinnen goed
's-GRAVENHAGE, 12 Jan.
Enige tijd geleden circuleerde er
in Zuid-Afrikaanse kranten be
richten, volgens welke Nederland
het middelpunt zou zijn van een
wijdvertakte smokkelhandel in
Zuid-Afrikaanse sier- en zang
vogels. Het dagblad „Dagbreek"
beweerde o.m., dat er bjj deze
onwettige transacties in de loop
der jaren ongeveer een millioen
pond zou zijn gemoeid.
In Nederland hebben deze be
richten wel enige verbazing ge
wekt. Kringeti, die zich met de
handel in zangvogels bezighou
den, hebben ons de verzekering
gegeven, dat er geen sprake van
is, dat Nederland vogels uit Zuid-
Afrika smokkelt. De handel in
Zuid-Afrikaanse vogels berust
alleen op normale ruiltransacties,
zo werd ons gezegd.
Wanneer men bedenkt, dat er
in de wereld alleen al 6.5 millioen
georganiseerde vogelliefhebbers
ziin in Nederland zijn er ruim
6.000 dan is het duidelijk, dat
er overal een grote vraag naar
vogels bestaat. Vanzelfsprekend
tracht de handel hieraan tege
moet te komen. Voor de oorlog
was deze handel voornamelijk in
handen van Duitsers. Aangezien
Zuid-Afrika zeer veel fraaie vo
gels heeft, sturen Nederlandse
handelaars bepaalde vogels, die
in Zuid-Afrika zeldzaam zijn,
naar dit land. In ruil hiervoor
ontvangen zij Zuid-Afrikaanse
vogels, die dan weer verder wor
den verhandeld. Door deze legale
ruiltransacties gebonden aan tal
van officiële voorschriften, zowel
in Afrika als hier, werden in
1950 5700 vogels uit Zuid-Afrika
ingevoerd, die een waarde ver
tegenwoordigden van f2.481.
Men m wees ons er tenslotte nog
op, dat de vogelhandel een zoda
nige vakkennis vereist, dat wei
nig gelegenheid tot beunhazerij
bestaat.
Gistermorgen bei
kztie te Amsterdan
900 militairen, dii
transportschip „Gro
ons land heeft geb
zijn zestiende en
Sis als troepcntrai
et vervoerde on
militairen naar Ine
bracht ca. 16.000 m
naar het vadcrlar
2.000 zieken.
Commanderend C
troepen aan boord
nant-kolonel J. Mu
internationale schei
17 reizen ais c.o.t. b
en vertelde dat
go maanden geleder
te Beer uit Amstei
ty.j een ongebruike
l>ed: een onderstel
nie voor Nieuw-Gi
tóen een groot aa
ajan boord met ca.
In de buurt van Sir
St. Nicolaasfeest g
grote verrassing wa.
in eigen persoon ee
het schip bracht en
notr Maleis sprak.
De heenreis ls, vo
Mutters prachtig ve
St. Nicolaasfeest he
aagiers een som fl
bracht en uit dankt
den telegrammen en
stuurd naar de Sto
schappij Nederland,
raat Verkeerswezei
neeskundige Dien
schepen. Dit was zi
dat het Directoraat
zen een telegram t
JUBILEUI
DAMWEDSTI
VOOR DE I
Ter gelegenheid v:
rig jubileum van de
len in het gehele lar
strijden worden g
De kampioen van ie
cie krijgt als belonir
mende zomer een w
op de Veluwe, waai
kampioen van Ne
worden aangewezen.
Aan deze jeugdwec
'en eveneens niet-li
Bond deelnemen en
•is de scholen in te sc
dacht is voornamel;
leeftijd van 1722 j:
De Provinciale Bc
medewerking verzoc
Districtsbestuur en
gingsbesturen om sei
niseren. De nummei
iedere serie zullen
elkaar spelen om he
schap van het Distri
lands Noorderkwarti'
Millioenenwerk
te Landsm
LANDSMEER, 12
onderhandse aanbeste
de Amsterdamse D:
aan de Wormervee:
rhlngs Maatschappij
veer gegund de bóm
woningen voor haar
Wflke woningen te
gebouwd zullen wore
werk is een bedrag v
millioen gemoeid.
(Van
Het centrum var
ons Donderdag de
avond boven Schot
lucht van over de
omgeving.
Daar deze lucht
zeewater, is zij ons
rond het lagedrukg
regen- en zelfs ha
Atlantische Oceaan
weer twee nieuwe
gonnen met hun ge
en weer toenemend
We moeten dan
nu en dan regen
weersverbeteringen,
nachts de kans op
Notaris G. A. VERKAI
te ALKMAAR, zal
Woensdag 17 Jan. a
des nam. te 3 uur, pi
cies, in het „Guld
Vlies" aan de Koorstri
te Alkmaar, bij opbc
afslag en definitieve tc
wijzing, in het openba
verkopen:
1. Een woonhuis rr
garage en erf a. d. Rijl
straatweg nr. 359,
HEILOO, gr. 3.02 j
verhuurd voor f32.70
maand (nieuwe huurpi
2. Een woonhuis m
erf en vrije steeg, a.
Westerkolkstraat nr. I
te ALKMAAR, gr. 1.
A.; verhuurd voor f3.
per week (oude huurpi
Te bez. op Woensdag'
10 en 17 Jan. a.s. d
morgens van 10-12 ui
Nadere inl. ten kanto
van gen. notaris te Al
maar, Emmastraat 22
voor belegging. Moeter
houd zijn.
Brieven met inlichting
huurwaarde, lasten, ko
aan N.V. Alta's Adv. Bi
te koop gevraagd. Met
Brieven met voll. inl. oi
