Journalistiek in Verenigde Staten
op de bres voor vrije pers
Verwarring en misverstand
niet steeds te voorkomen
Opgravingen onder het Sint Pietersplein
Een geschiedenis van duizenden jaren
Johann Joseph von Görres
Duur betaalde diensten aan Amerika
Verre Oosten
conferentie
Rusland stopt
tarweleverinq
Stikker ontving
of. v. d. Brink
2 strijd tussen
.N. en G.E.B/s
Monsterzege
an R.K.V.V.S,
Verkeerd geciteerd
Tegen Pasen officiële publicatie
van de H. Vader te verwachten
Het Babel-Bijbel-vraagstuk
Canada steunt
Europa's defensie
Opnieuw: bloed,
zwept en tranen
M
4
de s"Per,e"r®M
TANDCREAM
werd voor 775 jaar geboren
Strijder voor recht,
waarheid en eer
De „Rode Sterover het Vaticaan:
„Misdadige activiteit
van Kardinalen en Nonnen
Naar wij vernemen:
•ERSVERWACHTING
deeld door het K,N.M.I, te
!t, geldig van Maandag
tot Dinsdagavond.
■JIG VERANDERING IN
TEMPERATUUR
wegend droog en zwaar
t met enkele plaatselijke
ngen en hier en daar mist.
wind, hoofdzakelijk tus-
>rd en Noord-Oost. Weinig
ering in temperatuur.
tAVENHAGE, 29 Januari,
rgen om half tien heeft
r Stikker de minister van
lische Zaken, prof. J. R.
1. Brink, ontvangen in zijn
coning Plein 1813.
n tien uur vertrok mr.
naar het Departement
ïstitie, waar hij deelnam
Ministerraad, die tot half
irde.
MINISTER BENOEMT
EEN COMMISSIE
Minister van Economische
heeft goedgevonden een
;sie in te stellen welke tot
eeft na te gaan of, gezien
i oogpunt zowel van doel-
electriciteitsvoorziening
n de daarbij betrokken
•sbelangen, levering van
che enerige door het pro-
edrjjf rechtstreeks aan de
ikers, dan wel door middel
'emeentelijke" distributie-
en de voorkeur verdient,
ize commissie zijn benoemd
en voorzitter dr. ir. W.
oud-president-directeur
e Ned. Spoorwegen, tot
ris drs. P. langen, accoun-
i de Centrale Accountants
van het Ministerie van
iën. Tot leden mr. A. J. M.
rg, wethouder van Alk-
A. B. J. Prakken, lid van
iteerde Staten van Noord-
i; ing. H. H.- Ehrenburg,
ur der N.V. Electriciteits-
IJselcentrale en der N.V.
Centraal Station voor
che stroomlevering (TCS)
idatie; mr. J. A. G. M. van
Jerg Hubar, burgemeester
ilversum; ing. C. Noome,
ur van de N.V. Handels-
tschap v.h. Maintz Co.
sterdam en voorzitter van
reniging van Directeuren
Electriciteitsbedrijven in
ind (V.D.E.N.).
(ommissie zal na beëindi-
an haar onderzoek aan de
r van Economische Zaken
uitbrengen.
ïdvogels won de toss en
met de zwakke wind in
R.K. V.V.S. -miste dadeï
kele goede kansen, waarh
een penalty. Na ongeveer
lf uur spelen schoot v. d.
op Knijn's hoofd en de
was 1Kort voor rust
v. d. Broek er 20 van.
e rust scheen Strandvogels
ieeld en behoudens enkele
;n van S. w;as R.K. V.V.S.
in de aanval. Succes kon
tblijven en de stand werd
atig opgevoerd tot 120.
;per van S. ging bij deze
net steeds vrijuit,
iren a behielden het on-
in record door met 52
e naaste concurrent R.K.
a te winnen. Ruststand
er 2—2.
liranten a wonnen uit met
/an SEW a. De overige
ijden werden afgelast.
olg uitslag Adspiranten)
sia f—HOSV b
l b Opperdoes a
1—1
9—0
RK AFC f
RK AFC g
2—2
0—9
'C h RK AFC j
c RK AFC i
Kgels Ac HSV e
2—0
2—7
6—1
3. b Con Zelo b
10—0
vogels b VVW b
3od b Woudia a
1—1
2—2
VVW c
5—1
rob - DWB b
5—1
c Forward e
rdf— SEW d
nen c George d
2—2
3—5
1—3
{DAGMIDDAG COMPETI
TIE K.N.V.B.
ïeervogels Huizen 22
a Spakenburg 03
len Kennemerland. 05
(gels SSVU 5—1
meeuwenKromhout 31
- SVJ
- OSO
uzen PVWA
1 Gouwz B. 1
4—0
2—5
3—0
4—1
1—5
1 HCSC2
4 HCSC 3 0—2
a 3 HCSV 3 4—0
t 3 J. Holland 4 36
serve elftallen K.N.V.B.
2 B
V. 2 Volendam 3 02
t 4 Helder 2 10—2
3 Watersgr.meer 2 03
DWS 3 2—5
HFC 2 2—3
t 3 Volendam 2 22
EDO 2 1—4
-gia 3 ZFC 4 0—3
n. 2 Alkm. B. 2 43
KFC 4 1—1
WFC 3 5—1
Vole wijckers 3 15
I Holla ndia 2 42
i DWV 4 0—6
Spartaan 3 2
4 AFC 4 4—2
1 Zeebureia 4 4—4
or 3 TOG 2 1—3
MAANDAG 29 JANUARI 1951
PAGINA 3
(Van onze correspondent)
NEW YORK, Januari. De Amerikaanse pers heeft de afge
lopen week het een en ander moeten slikken. Ten dele terecht,
ten dele ten onrechte. Maar een reeks gebeurtenissen, die
rechtstreeks geen enkel verband met elkaar hebben, doch zich
*o dicht op elkaar voordeden, hebben een aanzienlijk debat
ontketend in de perswereld zelf, dat niet van belang ontbloot
h. Allereerst de voornaamste gebeurtenissen.
heeft ervaren, en de uitwerking
van zo'n verslag op het binnen
land kan averechts zijn; het kan
snippertjes van militaire infor
matie bevatten, die precies pas
sen in de legpuzzle, waarmee de
counter-intelligence zich bezig
houdt. En in het derde geval was
de Senator er aanvankelijk glad
naast, al zal men zijn woede
kunnen indenken toen hij de in
houd van een geheim rapport, dat
in een brandkast had moeten lig
gen, in de krant zag staan.
Al deze gevallen hebben deze
grootste gemene deler: de positie
van de verslaggever, de corres
pondent, de hoofdredacteur en
allen, die tussenschakels innemen
in de keten der dagelijkse be
richtgeving.
Het gros der Amerikaanse pers
mensen is zich van zijn verant-
1. President Truman verweet
op minzame maar daarom niet
minder scherpe wijze, dat de
journalisten, die zijn wekelijkse
persconferentie bijwonen, hem
verkeerd hadden geciteerd en zijn
bedoelingen onjuist hadden weer
gegeven.
2. Generaal McArthur ver
weerde zich in een document (lij
viger dan men van een vecht
generaal verwacht) tegen be
schuldigingen dat hij het uitoefe
nen van censuur op persberich
ten had bevolen.
3. Senator Kefauver gelastte
aanvankelijk aan een dagblad in
Indianapolis, doch veranderde
deze instructie later in een
„vriendelijk verzoek" om de pu
blicatie te staken van een geheim
stuk, dat niet had mogen worden
onthuld.
4. Te Lake Success begon een
O.V.N. commissie een nieuwe,
vruchteloze ronde om een pact
tot stand te brengen ten aanzien
van de vrijheid van berichtge
ving. Het was duidelijk, dat over
eenstemming tussen de democra
tische en totalitaire mogendheden
op dit stuk verder verwijderd
was dan ooit.
Persmensen zijn uiteraard niet
minder gevoelig voor critiek (die
zij zelf zo veelvuldig uitdelen)
dan financiers, diplomaten of be
roepsvoetballers. Critiek op de
pers in Amerika of elders
is uiteraard steeds gerechtvaar
digd, indien zij op redelijke gron
den berust. De pers is niet feil
loos de politieke kleur van de
bladen veroorzaakt wel eens een
andere interpretatie van een uit
spraak, dan de spreker had be-
doe'd; zoveel handen komen aan
een betrekkelijk simpel verslag
te nas dat fouten niet zijn uit
gesloten. En wij spreken daarbij
niet eens van kwade trouw van
de zijde der bladen.
Verwarring.
Wat de bovenstaande gevallen
betreft: President Truman had,
ten dele, gelijk, maar hij was ten
dele ook zelf verantwoordelijk
voor de verwarring die was ont
staan. De President doelde in zijn
perscoferentie op de berichtgeving
omtrent zijn antwoord op een
vraag thans reeds twee maan
den geleden of Amerika zou
overwegen de atoombom tegen
communistisch China te gebrui
ken. Het antwoord van de Presi
dent „wij overwegen het gebruik
van alle wapens te alle tijde",
was de aanleiding voor Attlee's
haastige reis naar Washington.
Naar ons persoonlijk oordeel was
deze uitlating van de president
een afdoenertje. Hij had duide
lijker kunnen zijn door te ver
klaren „geen commentaar". Maar
wij zagen in zijn antwoord geen
symptoom van enige nieuwe ge
dachtegang.
Andere journalisten, die het
beri ht eveneens ontvingen over
een teleprinter nieuwsmensen
zowel in de V.S. als in Engeland
gaven aan de woorden van de
President een andere interpre
tatie. Daardoor werd de opwin
ding veroorzaakt, waardoor de
telefoonkabel tussen het Witte
Huis en Whitehall tenslotte rood
gloeiend stond.
In het tweede geval, dat van
McArthur, moet men spreken van
begripsverwarring. Militaire cen
suur is om twee redenen onver
mijdelijk, hoe onaangenaam zij
ook moge zijn: geen correspon
dent (maar vaak ook: geen cen
sor! kan de portee van een be
richt van het slagveld geheel be
vatten. Het moge het emotionele
relaas zijn van een correspon
dent, diep geroerd door wat hij
PLANNEN VOLOP
De Canadese Minister van
Buitenlandse Zaken, Pearson,
heeft in de politieke commissie
der V.N. verklaard, dat zijn land
een veroordeling van communis
tisch China en overweging van
eventuele sancties zou /tcuncn.
Hij opperde tevens een plan van
zes punten voor het houden van
een conferentie over vraagstuk
ken van het Verre Oosten. Van
gezaghebbende zijde werd te
kennen gegeven, dat het hier
geen formeel voorstel van Cana
da, doch slechts een „suggestie"
betreft.
AAN TSJECHO-SLOWAKIJE
De Sowjet-Unie heeft de tarwe-
levering aan Tsjecho-Slowakije
stop gezet, aldus een bericht, dat
door de „Voice of America" (de
Amerikaanse radio voor uitzen
dingen naar het buitenland) is
uitgezonden. Volgens dit bericht
zou de verhoging van de brood
prijzen in Tsjecho-Slowakije,
waarvan onlangs melding werd
gemaakt, het gevolg zijn geweest
van de nieuwe "Russische maat
regel. De tarweleveranties zou
den zijn stopgezet, omdat Tsje
cho-Slowakije in 1950 niet alle
goederen had geleverd, waartoe
het zich bij verdrag met Rusland
had verplicht.
woordelijkheid terdege bewust.
Maar menig hunner voelt, dat de
positie van de persman en in
het bijzonder de man die het
nieuws gaart en buiten de redac-
tiebureaux zijn werk verricht,
groter behoefte heeft aan bescher
ming. Hoe vaak is het niet voor
gekomen, dat een antoriteit die
zich in het openbaar op onfor
tuinlijke wijze had uitgelaten, een
correct verslag als „leugens" be
tichtte en daarmee zijn prestige
kon redden?
In het huidige tijdsgewricht,
waarin een zeer groot deel van
de moderne diplomatie zich door
middel van de pers afspeelt,
heeft menig Amerikaans verslag
gever te kampen met een reeks
omstandigheden, die zich onder
ling uiterst moeilijk verdragen.
Zijn hoofdredacteur, wiens taak
in de eerste plaats is om de cou
rant zó aantrokkelijk te maken,
dat zij gekocht wordt door een
maximaal aantal lezers, heeft
hem opdracht gegeven zijn col
lega's van concurrerende bladen
vóór te zijn. Zijn initiatief leidt
tot een verklaring van een voor
aanstaand politicus, die naar
later blijkt zijn mond voorbij
heeft gesproken. De correspon
dent moet deze „relatie" sauveren
en de verantwoordelijkheid op
eigen nek laden.
Proefballonnetjes.
Maar vaak ook wordt hij ge
presenteerd met een belangrijk
bericht: een bepaalde instantie
wil een proefballonnetje oplaten
omtrent een bepaald plan en het
van de reactie van het publiek
laten afhangen of hij er al dan
niet mee door zal gaan. Van deze
laatste overwegingen gewaagt de
instantie doorgaans niet wanneer
hij de pers in het vertrouwen
neemt. De verslaggever „ver
neemt" en zodra zich een ongun
stige reactie op het bericht heeft
voorgedaan, melden officiële in
stanties dat „naar aanleiding van
een publicatie" verklaard kan
worden, dat men „geenszins het
voornemen heeft om tot zodanige
stappen over te gaan".
Persconferenties, waarin ruim
honderd journalisten reeksen vra
gen van vitaal belang afvuren op
hooggeplaatste regeringspersonen
kunnen aanleiding geven tot on
volledigheid, vergissingen, ver
warringen.
Het schijnt ondoenlijk om onder
dergelijke omstandigheden een
reeks beschermende maatregelen
te treffen, waaronder de bonafide
journalist kan komen schuilen
wanneer de barometer ergens op
storm staa*. In ieder nieuw geva!,
waarin -"en journalist in de knel
is geraakt tussen een dementi
van de regering cn een „eis tot
opheldering" van het Congres
moet de betrokkene de bui maar
over zijn hoofd laten gaan en zich
beseffen, dat na regen zonneschijn
komt.
Een moeilijker situatie doet
zich voor, als in het geval waav-
c-p Senator Kefauver doe'ae,
waarbij klaarblijkelijk van offi
ciële zijde een oepaald rapport
uit een geheime kluis wordt ge
haald en ter publicatie wiidt
aangeboden. Wanneer de betrok
ken journalist er geen gebruik
van maakt, dan zal een concur
rerend blad de gelegenheid niet
voorbij laten gaan!
Ge ziet dus, de pers heeft haar
probleem. Persvrijheid en parti
culier initiatief vereisen vaak
omzichtigheid en voorzichtigheid.
Maar geen Amerikaans journalist
zou zich van deze risico's willen
ontdoen en er voor in de plaats
de overigens zeer betrekke
lijke bescherming genieten, die
zijn collega's der totalitaire staten
kennen.
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 22 Januari 1951 In de loop van dit jaar zullen de Vati-
kaanse archeologen hun opgravingen, in 1940 onder de basiliek van
de St. Pieter begonnen cn met het gewenste resultaat van de vondst
van het graf van de H. Petrus bekroond, onder het St. Pietersplein
voortzetten. Met de konde door de Paus in Zijn laatste Kerstbood
schap gedaan, dat de opgravingen in de grotten van het Vatikaan
de bewijzen hebben geleverd, volgens welke het onomstotelijk vast
staat, dat de eerste Bisschop van Rome zijn laatste rustplaats onder
het hoofdaltaar van de grootste basiliek van de wereld gevonden
heeft, heeft de H. Vader een eeuwenoude waarheid slechts op
nieuw bevestigd.
In Mesopotfiamië, de landen aan Euphraat en Tigris, hebben
verscheidene duizenden Jaren vóór Christus volkeren geleefd
met eigen hoogstaande beschaving, met eigen kunst, eigen
profane en retigieuse geschiedenis, eigen wetboeken. Sinds
de 19e eeuw er opgravingen en ontdekkingen deed en men het
spijkerschrift van de gevonden documenten leerde ontcijferen
en dateren, is men geleidelijk tot dit hoogst merkwaardig
geschiedkundig besluit gekomen.
Contacten
Met deze volkeren van Assyrië
en Babylonië heeft Abraham, de
voorvader van het Hebreeuwse
volk, wiens familie afkomstig
was uit beneden-Mesopotamië, en
later na hem zijn sterk uitge
groeide nakomelingschap in de
loop der tijden vaak politiek, in
tellectueel moreel en godsdien
stig contact gehad. In Bijbel en
documenten van Mesopotamië
komen, zoals gebleken is. meer
dere parallel lopende tradities,
verhalen, praktijken en opvattin
gen voor. Zo ontstond van zelf
de vraag, of en in welke mate er
afhankelijkheid van de gewijde
schrijvers ten opzichte van deze
andere Babylonische bronnen be
staat, en in hoeverre er van zelf
standigheid en oorspronkelijk
heid bij de Bijbelse auteurs ge
sproken kan worden.
Gelovigen en niet-gelovigen
gingen aanvankelijk bij hun ant
woord in twee uiterste richtin
gen uiteen, maar volgens de te
genwoordige stand van het Ba-
bel-Bijbelprobleem wordt door
iedereen die naar een objectieve,
synthetische oplossing van dit
vraagstuk wil komen na nauw
keurige studie van al de afzon
derlijke parallellen eerlijk toege
geven dat. wat bijzonder de gods
dienstige leerpunten, voorschrif
ten en instellingen zowel van het
Oude als van het Nieuwe Testa
ment betreft, de oorspronkelijk
heid van de Bijbel onbetwistbaar
is. Mesopotamische beïnvloeding
is slechts accidenteel en betreft
enkel punten van ondergeschikt
belang. De bijbelse godsdienst is
geen overname en aanpassing
van Mesopotamische religieuze
verschijnselen: deze stelling
wordt thans algemeen als histo-
risch-juist erkend.
Het hoofdstuk „Babel en Bij
bel" is echter lang niet het meest
onbewogene in de wetenschappe
lijke oudheidkunde omtrent deze
landen in het Voor-Aziatische
Twee-stromen-gebied. Vooral in
zijn Duitse lezing „Babel und Bi-
bel" getuigt het van de anti-
Joodse strevingen die zich reeds
in het begin van deze eeuw tot
in de onmiddellijke omgeving
van de toenmalige Keizer Wil
helm II openbaarden. De balling
van Doorn heeft zich tot in zijn
laatste jaren bezig gehouden met
de Mesopotamische opvattingen
omtrent het koningschap die hij
gaarne met de aspiraties van het
huis Hohenzollern confronteerde.
Aan Babylons stromen
Israël en Babvlon zijn in vele
opzichten aan elkander verwant
geweest, méér en in veel grotere
mate dan er verwantschap be
staan heeft tussen Israël en
Egypte. Maar van de andere kant
heeft het Oude Testament zijn
geheel eigen aard, kleur én
waarde. Men is thans tot de we
tenschappelijke verworvenheid
gekomen dat het niet aangaat
met het Duitse anti-semitisme de
eerste fase van de goddelijke
Openbaring, die samenvalt met
de geschiedenis van het uitverko
ren volk tot aan zijn verwerping,
te miskennen.
Is de betekenis van het Oude
Testament als het onaantastbare
en onveranderlijke Boek van
Gods Woord aldus veilig gesteld,
de waarde van de Assyriologie
d.w.g. de wetenschap van taal,
geschiedenis cultuur en gods
dienst van Babyion, Assyrië en
Sjoemerië en van de praé-historie
van deze en omliggende gebieden
rond Tigris en Euphraat behoudt
er niet minder haar zelfstandig
heid om.
Aan de grote stromen van
Voor-Azië zijn naast die van
China, Indië én Noord-Afrika de
eerste menselijke gemeenschap
pen ontstaan. De geschiedenis
van dit nabije Oosten gaat nog
duizenden jaren verder dan die
waar Abraham op de eerste blad
zijden van het Oude Testament
naar voren treedt. Wie tegen
woordig echter door Mesopota
mië reist, kan slechts uit sombere
ruïnes opmaken dat hij op de
bodem van een zeer oude hoge
beschaving staat. Waar eens gi
gantische bouwwerken zich ten
hemel verhieven en bloeiende
rijken uit de welstand van ar
beidzame volkeren ontstonden en
in feestelijke vreugde hun pracht
ontplooiden, ligt nu een triestig-
vereenzaamd land waarop arme
lijke steppebewoners een kom
mervol bestaan leiden. Het land
van de dolle levensvreugde is een
woestenij van zwijgen en dood
geworden. De vloek van de Pro
feet Isaïas drukt op deze onge
lukkige streken en weerklinkt in
de bouwvallen van Assur en Ni-
nive.
Grijze tijden
Het Twee-stromen-land is niet
langer gezegend meer. Mc. het
behoudt als geen ander een aan
trekkelijkheid, die in klimmende
mate tóehoorders doet stromen
naar voordrachten welke over
zijn cultuurgeschiedenis worden
gehouden. Een groot aantal men
sen heeft zich in het Genootschap
„Ex Oriënte Lux" (Licht uit het
Oosten) verzameld rondom de
geschiedenis van het Nabije Oos
ten. In onze steden, ook b.v. te
Alkmaar. Leeuwarden en Gro
ningen, worden geregeld stulie-
bij eenkomsten en cursussen op
dit gebied gehouden.
Uit een dergelijke reeks voor
drachten aan de Volksuniversiteit
te Amsterdam is het boek van
Prof. Dr. M. A. Beek ontstaan
getiteld: „Aan Babylons stromen.
Hoofdmomenten uit de cultuur
geschiedenis van Mesopotamië in
het Oud-Testamentische tijdvak"
dat met meer dan vijftig fotogra
fische afbeeldingen thans ver
schenen is bij de Uitgeversmaat-
Het Canadese kabinet zal met
generaal Eisenhower een plan tot
versterking van Europa's defen
sie bespreken, zo wordt van wel
ingelichte zijde vernomen. Met
het plan zal naar verwachting
meer dan een half milliard dollar
in de komende 12 tot 15 maanden
gemoeid zijn. Het omvat het zen
den van wapens naar Europa, het
stationneren van Canadees land
en luchtmachtpersoneel in Europa
en de opleiding van Europese
officieren in Canada, aldus ge
noemde. Verwacht wordt, dat
Canada in het voorjaar een bri
gade van 5.000 man naar Europa
zal sturen.
VOOR ENGELAND
De Britse Eerste Minister Cle
ment Attlee heeft Vrijdag in een
redevoering in het Londense
district Forest Hill het Britse
volk gewaarschuwd, dat het her
bewapeningsprogram, dat de re
gering de volgende week bekend
zal maken, niet gemakkelijk uit
te voeren zal zijn. Het zou niet
alleen offers en inspanning ver
gen van het land als geheel, maar
ook van een ieder. Voor zover de
regering dat zou kunnen, zou zij
de lasten billijk verdelen.
„Kosmos" te Amster-
schappij
dam.
Zich verdiepen in grijze tijden
die soms zelfs verder vóór het
begin van onze jaartelling liggen
dan wij er nu na leven, betekent
niet enkel in het verleden uitrus.
ten van de gevoelsbewogenheden
die onze eigen onrustige tijd mei
zich meebrengt, maar vooral het
inzicht verwerven dat er niets
nieuws is onder de zon. De vraag
stukken waar wij mee worstelen,
waren reeds die van een der
oudste beschavingen die wii ken
nen. Geschiedenis is waarlijk de
leermeesteres van het leven,
vooral wanneer zij verhaald
wordt zo levend en boeiend als
de talentvolle schrijver prof.
Beek dit doet. Hij vertelt over de
opkomst van deze oude Babylo
nische beschaving, de bloei en
ondergang van de grote stad Mari
omstreeks 1700 vóór Christus
over geleide economie uit het
jaar 1950 vóór het begin van onze
jaartelling. Hij leidt ons rond in
de bibliotheek van een Assyri-
sche koning en door het grote
Babyion dat Nebukadnezar heeft
gebouwd. Wij zien het alles voor
ogen. mede dank zij de vele toe
passelijke illustraties. Het verle
den herleeft door deze brillante
beschrijving en wij begrijpen dat
in Mesopotamië eenmaal waarlijk
iets groots is geschied en dat hier
gedolven kan worden naar de
zeer verre oorsprong van de men.
selijke beschaving.
Maar vooral beseffen we dat
deze geschiedenis van duizenden
jaren vóór Christus, hoe alleszins
merkwaardig ook, voor goed
voorbiï is gegaan en onherroepe
lijk verleden is geworden. Alleen
waarlijk levend bleef het Boek
en het Woord dat met Joden en
Christenen mee zwierf tot heden
toe en dat troost en vermaant,
zoals geen Babylonische tekst op
één kleitablet kan troosten of
vermanen. H. J.
Belagers van het Pausdom dach
ten door de ontkenning van de dood
en de begrafenis van Petrus in Rome
de Stoel van Petrus aan het wanke
len te brengen. Voor deze vermeend
geleerden was de geschiedkundig
vaststaande getuigenis van de Ro
meinse priester Caius, die slechts
13o jaar na de kruisiging van de
eerste Paus het graf van deze in Va
tikaan en dat van Paulus in de Via
Ostiense zijn vriend Proclus aan
wijst, niet meer dan een vrome
legende. Voor hem is het „Liber
Pontificalis", de oudste verzameling
van de levensbeschrijving van de
eerste Pausen, waarin vermeld staat
dat de tweede opvolger van Petrus.
Paus Anacletus, in het jaar 76 op het
graf van Petrus reeds 'n monument
bouwde, natuurlijk te veel rooms
gekleurd.
De beschrijving van het getob van
keizer Constantijn, die bij de uitvoe
ring van zijn plan in het jaar 250 om
een baseliek op dit graf te bouwen
voor de technische moeilijkheid
stond zijn kerk halverwege de Vati-
kaanse heuvel te moeten optrekken,
vonden zij wel interessant, maar
niet steekhoudend. Constantijn zag
zich verplicht een plateau te ma
ken op de helft tussen de voet en de
kruin van de heuvel. Zijn architec
ten bouwden daartoe drie mu
ren op gelijke afstand van el
kander zeven meter ongeveer
op de begane grond van de helling
en vulden de ruimten tussen deze
muren met 40.000 kubieke meters
aangebrachte aarde. Door de op
gravingen van de laatste jaren kun
nen deze twijfelaars nu de muren,
elk elf meter hoog en twee meter
dik, bezichtigen.
De geschiedverkrachters, die met
het wegvagen van de gedachtenis
van Petrus te Rome ook het Pri
maat van de Paus van Rome omver
trachtten te stoten, hielden het lie
ver met de donkere middeleeuwen,
waarin legenden en bijgeloof zozeer
de breinen beneveld hadden, dat het
kijken naar het graf van Petrus een
dusdanige heiligschennis werd be
schouwd, dat het geacht werd door
de Hemel door een plotselinge dood
bestraft te zullen worden.
Pius XII heeft in Zijn laatste
Kerstboodschap een officiële publi
catie beloofd, waarin de bewijzen
die tot de conclusie van de zekere
vondst van het graf van Petrus ge
leid hebben vermeld zullen worden
Deze publicatie ligt op de geheime
afdeling van de Vatikaanse Drukke
rij persklaar cn naar men ons dezer
dagen vertrouwelijk heeft medege
deeld. zal zij waarschijnlijk tegen 't
a.s. Paasfeest verschijnen.
Enige van deze bewijzen zijn reeds
bekend. Bij de opgravingen is op de
plaats, waar het graf van Petrus
vermoed werd, een altaar in barok
stijl gevonden. Nadat dit van zijn
barokversierselen ontdaan was hield
men een zeer eenvoudig, laag altaar
over, waarvan de stijl en vorm over
eenkomen met die van altaren, die
in de' eerste christeneeuwen in ge
bruik waren. Bij deze ontmanteling
vond men daarenboven achter het
altaar de muur bekleed met marme
ren platen, waarvan hst soort mar
mer terstond herkend werd afkom
stig te zi.in van de uitwendige mar
meren bekleding van de „Domus
regalis", het koninklijk verblijf, het
grafmonument, dat keizer Constan
tijn boven het graf van Petrus ge
bouwd heeft.
Bij het nazeven van de aarde, bij
het blootleggen van dit altaar weg-
gegraven, heeft men enige honder
den muntstukken gevonden, zonder
twijfel door de pelgrims bij hun be
zoek aan het graf van de Prins van
de Apostelen aldaar geofferd. De
meeste van 4eze muntfn dateren
uit de middeleeuwen en zijn daar
op het graf van Petrus geofferd door
Italianen, Hongaren. Fransen Belgen
Duitsers. 'Zweden, Noren en ook
Nederlanders. Maar van vele munten
loopt het jaargetal verscheidene
eeuwen terug, zelfs tot de tijden
van verschillende Romeinse keizers.
En is de vondst van de drie dikke
elf meter hoge muren van Constan
tijn op zichzelf al niet reeds een be
wijs, dat Petrus' graf zich in de
Vatikaanse heuvel bevindt?
De vermeende wijzen uit het Wes
ten werpen echter tegen de aankon
diging van de Kerstboodschap van
Pius XII nog een twijfel op. Volgens
de geschiedkundige documenten is
Petrus gekruisigd in het circus van
Nero. een amphitheater, door deze
christenvervolger eveneens op de
Vatikaanse heuvel gebouwd, maar
waarvan bij de laatste opgravingen
slechts de naam op een van de
grafzerken van de heidense be
graafplaats waarop het graf van
Petrus zich bevindt, gevonden is-
Deze vondst is voor de Vatikaanse
archeologen de aanleiding geweest
om op het St. Pietersplein enige-
putten te graven tot het instellen
van een voorlopig onderzoek in de
aardbodem onder dit plein. Dit on
derzoek heeft het vermoeden reeds
bevestigd, dat de overblijfselen van
dit circus zich onder het St. Pieters
plein moeten bevinden. In verband
met het Heilig Jaar was het niet
raadzaam op dit plein graafwerken
uit te voeren en deze 'zijn dan ook
tot dit jaar uitgesteld. Zo zal met 't
blootleggen van de overblijfselen
van dit circus de laatste twijfel van
de betweters aangaande de histori
citeit van de marteldood en het graf
van Petrus in het Vaticaan als rook
in de wind verdwijnen.
(Advertentie)
Ta<fe
Uitfluitend verkrijgbaar bij epothekeri, drogisten en de specieelbrenche^
381
KOBLENZ, (KNP) Donder
dag 25 Januari herdachten de
Duitse katholieken de 175ste ge
boortedag van de grote Duitse
geleerde,
ger van
publicist en grondleg-
de moderne politieke
journalistiek Johann Joseph von
Görres. Ter gelegenheid hiervan
zullen tijdiens het komende weck
end in de geboortestad van von
Görres, Koblenz, enige plechtig
heden gehouden worden.
Als geleerde, politicus en schrij
ver wijdde Joseph v. Görres zijn
leven aan de strijd voor waar
heid, recht en eer Hartstochtelijk
trok hij te velde tegen iedere on-
christejjjke politiek en tegen het
liberalisme en werd de voor
vechter van alle grote staats- en
kerkelijke belangen van 't Duit
se volk. Tijdens zijn hoogleraar
schap te Heidelberg verzamelde
hij mannen rond zich als Arnim,
9
HELSINKI (K.N.P.)Eerst- nu is de letterlijke tekst van
een artikel in ,,De Rode Ster", officieel orgaan van het rode
leger in Moskou, volledig bekend geworden. Het handelt over
het H. Jaar, dat door het Vaticaan zou zijn misbruikt om uit
landen Katholieken in het Vaticaan samen te brengen voor
geheime instructies. Het stuk is zo belachelijk, dat het een
van de beste voorbeelden is om aan te tonen, hoe men in
de communistische heilstaat om de tuin wordt geleid.
„De Amerikaanse imperialis
ten", aldus de „Rode Ster", „be
schouwen het Vaticaan als hun
natuurlijke bondgenoot. Er is een
leger van priesters en monniken
in de Katholieke Kerk, die als
helpers en spionnen ter beschik
king staan van de overzeese oor
logsophitsers. Dit spionnage-
apparaat van het Vaticaan is
vooral gericht tegen de volks
democratieën, die door hun poli
tiek en economisch beleid probe
ren het Amerikaanse imperialis
me te ondermijnen. De demago
gische activiteit van het Vaticaan
beperkt zich niet tot de landen
van Midden- en Oost-Europa. De
vrijheidsbewegingen in het Verre
Oosten en in Zuid-Oost Azië ver
wekten onrust in het Vaticaan,
dat onmiddellijk maatregelen
nam om zijn spionnagenet in die
landen te versterken".
„In October 1950 werd te Rome
een vergadering belegd van ver
tegenwoordigers van het Vati
caan in Korea, China, Indochina
en Indonesië, waarop werd beslo
ten het sponnagenet te versterken
door pelgrims uit die landen aan
te trekken. (Waarschijnlijk wordt
hier gedoeld op het missiecongres,
dat te Rome werd gehouden, of
misschien ook op de bijeenkomst
van bisschoppen uit alle landen
der wereld bij gelegenheid van
de dogmaverklaring van Maria's
Tenhehnelopneming. Red.).
„De pelgrims, die om het H.
Jaar te vieren in Rome kwamen,
werden volgens het Franse blad
„Action" bewerkt en onder druk
gezet, totdat zij er in toestemden
met de spionnagedienst van het
Vaticaan samen te werken. De
feiten bewijzen, dat deze spion
nagedienst, die eerder in dienst
van de Nazi's stond, nu niets
anders is dan een filiaal van de
Amerikaanse Geheime Dienst. De
Tsjechosiowaaksc pers meldt, dat
de Verenigde Staten van Ameri
ka aan het Vaticaan voor onder
houd van deze dienst in Oost-
Europa alleen 5 millioen dollar
betalen. Kardinalen laten zich
hiervoor gebruiken, zoals duide
lijk blijkt uit het geval Mind-
szenty, die de Amerikaanse Ge
heime Dienst geregeld op de
hoogte hield van zijn ondergrond
se activiteit in de Hongaarse
Volksrepubliek".
„De nauwe samenwerking van
Pauselijke en Amerikaanse spion
nen wórdt ook nog bevestigd door
de activiteit van de zogenaamde
Katholieke Missie in Wenen. Aan
het hoofd daarvan staat de Ame
rikaan Jugas. De nonnen, die aan
deze missie meewerken, hebben
een centrum voor spionnen en
misdadigers gesticht, die geregeld
de Russische bezettingszone bin
nendringen. Verder verlenen de
zusters nog onderdak aan groe
pen spionnen, die uit de volks-
democratische landen komen. De
veiligheidsdienst van de volksde-
mocratische landen demaskeert
geregeld bandieten en illegalen,
die een toog of een habijt dra
gen".
Tot zover de „Rode Ster". On
geveer eensluidende artikelen kan
men lezen in de bulletins van
het persbureau Nieuw-China, al
leen met dit verschil, dat daar
meer de aandacht wordt geves
tigd op de spionnage-activiteit
van de missionarissen in China
en Korea.
Er spreekt uit dit alles een
communistische jalouzie. De com
munisten benijden de wereld
omvattende bedrijvigheid der
Kerk. Verder is het in hun den
ken onmogelijk, dat een derge
lijk apparaat niet wordt gebruikt
voor wat zij er mee zouden doen.
Ook deze jalouzie hebben zij van
de nazi's geërfd; in „Mein Kampf'
heeft Hitier uitdrukkelijk ver
klaard, dat hij een apparaat wilde
hebben om het „Deutsehtum"
te verbreiden zoals de Kerk dat
heeft om het geloof, de „Blijde
Boodschap" te verbreiden.
Vice-admiraal van Holf-he
voorzitter Chefs van Staven
Comité
De vice-admiraal jhr. E. J. van
Holthe chef-marine staf is
benoemd tot voorzitter van het
chefs-van-staven-comité in de
plaats van de afgetreden generaal
Kruis.
Brentano en Eichendorff. Door
zijn „Deutsche Volksbücher" ver
wierf hij zich .grotere bekendheid.
Na zijn terugkeer naar Koblenz,
waar hij aan het gymnasium les
gaf, werkte von Görres voorna
melijk als politiek schrijver. In
1814 richtte hij de „Rheinische
Merkur" op, wellicht het belang
rijkste politieke blad in West-
Duitsland van die dagen. Napo
leon noemde het zelfs de „vijfde
grootmacht", waartegen hij te
strijden had. Steeds weer riep
vori Görres in de „Rheinische
Merkur" op tot strijd tegen Na
poleon en stelde al zijn politieke
activiteit ten dienste van de
Duitse eenwording. Toen in 1816
zijn blad door de regering van
Pruisen werd verboden, ontkwam
hij aan een dreigende gevangen
neming door naar Straatsburg
te vluchten. Daar werd hij mede
werker en redacteur van het blad
„Katholiken" van Liebermann.
In 1827 riep Koning Lodewijk I
van Beieren hem naar de univer
siteit van Muenchen, waar hij t<H
aan zijn dood geschiedenis do
ceerde. In Muenchen werd von
Görres vooral door zijn strijdblad
„Athanasius" (1837) de machtige
voorvechter van het Duitse Ka
tholicisme. Door middel van dit
blad greep hij ook in in de z.g.
kerkstrijd van Keulen, daar hij
in de gevangenneming van de
aartsbisschop von Droste-Vische-
ring door de Pruisische regering
een ernstige bedreiging zag voor
de vrijheid van de kej'k. Tegelij
kertijd zette Görres zijn kerkpo
litieke activiteit voort in de door
zijn zoon Guido gestichte „His
torische Politische Blatter"
Te Muenchen ontstond ook z'n
vierdelig werk „Christliche My-
stik". Von Görres stierf op 29
Januari 1848 te Muenchen, waar
hij eveneens werd begraven.
Het huidige Görresgesellschaft,
de vereniging tot bevordering dei-
wetenschap van de katholieken in
Duitsland, werd is 1876 gesticht
op de 100ste geboortedag van
von Görres en viert dit jaar zijn
75-jarig bestaan.
heeft de Haagse politie eindelijk
de landwachter C. D. S. aange
houden, die in de bezettingstijd
onderduikers opspoorde cn arres
teerde. Hij was na de bevrijding
ondergedoken.
is gisterochtend tc Werkendam
brand uitgebroken in een gebouw
waar een kerkdienst werd gehou
den. De bezoekers verlieten zon
der schade het gebouw, dat ge
heel uitbrandde
arriveerde Zaterdagmiddag met
het motorschip „Oranje" o.m. Gc-
ncraal-majoor Scheffelaar. Dc ge
neraal roemde de goede verhou
ding die er tussen onze militairen
en de Indonesische bestaat. Hem
gewerd op de kade de mededeling
dat hij benoemd is tot Ridder in
de Orde van Oranje Nassau
hebben de Nederlandse gemeen
tesecretarissen 'Zich in een vcr-
eniging georganiseerd
gaat de Kath. Bond van Esperan
tisten op 22 April te den Bosch
zijn jaarvergadering houden....