De beëindiging van de staat
van oorlog met Duitsland
'Pq „Oi
vette It
VAN BRUSSEL NAAR BOUILLON
Branieschopper contra
,uitslover"
95 jaar
fan Dagen
iopend
België vacantieoord:
Door de valleien van Maas
en Semois
Orval
TWEEDE KAMER
De Nazi's berokkenden ons
voor 25 milliard schade
Tppet"
w,
Vraagt
BEHANGSELS
toed ijk
„Mic/cey" voor de militaire rechter
Kath. Instituut
Volkshuisvesting
Versoberingsactie
onder ons volk
BEURSOVERZICHT
WOENSDAG 9 MEI 1951
PAGINA S
oudste zeeridder, zal
zijn dochter aan de
i verjaardag vieren,
en, omdat de ouder-
it verminderen. Twee
uisterd aan het bed
iar om even rond te
i aan bekenden die
:n heten, heeft weten
zal nu de leeftijd der
n hebben bereikt. En
ijzelf nog weinig ai
de zee, die hij in ja-
ieer heeft kunnen be-
vanaf zijn vertrouwd
de Dijk.
Helder bestaat sinds
teer, hij heeft het voor
i bijna door vijande-
n zien afbreken en hij
nede een brok geschie-
let vissers- en red-
van de stoere zeehel-
srdwijnen. Nu is daar-
plaats gekomen het
:ersihofje en dat heeft
per toch een keertje
;n.
hij zijn laatste dagen
ng aan de van Speijk-
al in zijn onderbewust-
ïl eens moeten denken
woest© en wilde ge-
;t de gevaarlijke grond
i hij in 1882, 16 man
i de Strathmore en in
an kon redden van de
Tye". Ook zal hem de
iruchte redding van de
/an de „Renown" in
vel eens door het ge-
den, toen hij met zijn
Dorus Rijkers, 23 man
t die deels bevroren in
lingen en de bijna ze-
ansdood afwachtten.
Evader maakte er twee
;en en Janus volgde
;maals met twee toch-
rhien zal hij nog wel
>men over al zijn par-
werftochten met zijn
de gronden om er wat
en wat te sjouwen, als
te wat te sjouwen viel.
st heeft hij, zoals bijna
iwe ridders langs Neer-
en de bittere armoede
n het nauwelijks geld
en het zo van de ene
andere leven, zoals God
lien voor zeelui heeft
id-
ook, Janus Kuiper, de
blauwe ridders, heeft
tijd der sterken bereikt
de aartsvaders reeds
schreven en gesproken,
tijd, waarop alle roem
verstild op de drempel
nder leven.
ih zal het een dag zijn
enigeen nog wel eens
i aan deze en vele zee-
Nederland heeft kun-
irtbrengen en die
als zovelen van ziin
i flinke zonen eigenlijk
eft leren k,ennen en
a hoogachten. Niet al-
zilveren, gouden me-
onderscheidingen, maar
iet nodige, om het le-
nnen behouden.
SVERW ACHTING
aid door het K.N.M.I.
geldig van Woensdag-
Donderdagavond.
;ere temperatuur
zwaar bewolkt met
latsclijke buien .Zwak-
tige wind uit oostelijke
Iets hogere tempera-
uw behanger
n in Edam zwijgt
REND. Het carillon
istorische speeltoren te
tot zwijgen gebracht,
rdelen zijn versleten en
worden vernieuwd. Met
[werkzaamheden, die op
enkele maanden zullen
zal eerst kunnen wor-
nnen, wanneer Gedepu-
aten een post daarvoor
meentebegroting hebben
ird.
n de Kanaaldijk te wij-
t dien verstande, dat de
jde dan die tot dusver
ijk was, zal worden
en om te parkeren zulks
id met de veiligheid op
Verder besloot de raad
it- of parkeerverbod in
voor het gedeelte in de
van de uitgang „Oost-
eth. Riekwel zou echter
van het parkeerverbod
mogelijk willen maken
oog op de bewoners, die
lucten moeten laden. De
:t wilde de maximum
gebracht zien op 15 K.M.
emeester zal een onder
tellen in hoeverre iets
can worden. Tot slot
voorzitter mede, dat
ei a.s. het tehuis voor
an dagen officieel zal
?eopend. Om 11 uur zal
ioorknippen van een lint
ng worden opengesteld,
ur worden de ouden van
ie hun intrek in het huis
:men en in de gemeente
wonen, opgehaald en in
gebracht. Van 16.30 tot
rardt een receptie gehou-
DINANT: KERK EN CITADEL
In Vlaanderen voelden wij ons thuis; de mensen en hun taal,
de huizen en grachten in hun steden, ze spraken tot ons Hol
landse gemoed. Verder België in Zuid- en Oostwaarts voelden
wij ons eerst met recht op vacantie; daar boeide ons de sensa
tie van het nieuwe en het steeds weer andere. Het stadsschoon
maakte plaats voor het natuurschoon. De van mensenhanden
gemaakte monumenten de kathedralen, paleizen en kastelen,
mogen nóg zo indrukwekkend zijn, de door Gods hand ge
wrochte monumenten der natuur; de begroeide rotsen, omspoeld
door bochtige rivieren en bruisende beken, de wisselende val
leien, bezaaid met liefelijke dorpjes zijn voor ons bewoners
van de lage landen bij de zee van een bijzondere bekoring.
Dat natuurschoon vindt men
abundant in het Zuid-Oostelijk
deel van België; in de Ardennen,
die men vanuit Maastricht of van
Brussel kan intrekken, om het
Noordelijke, dan wel het Zuide
lijke deel ervan te gaan verken
nen.
Een boeiende tocht is die door
de valleien van de Maas en de
Semois naar het Zuiden. Ge kunt
met vier uur sporen de schoon
heid van deze valleien als een
revue aan u voorbij laten trek
ken en dan bent u van de wereld
stad Brussel in het toeristen- en
schildersdorp Bouillon beland.
Ge kunt er ook langer over doen
en dat zouden wij u van harte
willen aanbevelen; b.v. per auto
of touringcar over de goede we
gen van België.
Het is een tocht vol verkwik
kende afwisseling; de rivieren
kronkelen zich in talloze bochten
door de begroeide kalkrotsmas
sieven. die de groene valleien af
sluiten. En met de rivieren kron
kelen zich de wegen, waarlangs
u uw weg naar het Zuiden zoekt;
door doruies en dalen, over heu
velen en rotsnartiien. Telkens
weer andere nanorama's ontrol
len zich voor uw ogen.
Od hoge rotspunten staan de
vestingen geuiant. waaraan ge
schiedenis van eeuwen is verhon
den. Kastelen en kerken, abdijen
en ruïnes stofferen de hellingen
van de soms brede, soms smalle
valleien. In sneelse wanorde en
toch zo harmonieus gegroeneerd.
liggen er de uit natuursteen op
getrokken huizen de pittoreske
dorpjes: de leien daken blikkeren
er in het zonlicht, dat het geheel
maakt tot een feest van kleuren.
Onstuimig bruisen de heldere
beekjes langs de weg. hun bed
ding zoekend door het bos. soeels
als dartele kinderen van rotsDar-
tii naar rotsDartii. hier-en-daar
onderbroken door een duikelende
waterval.
Dit heuvellandschan is liefeliik.
onen en heerlijk; niet beklem
mend of benauwend als de wol-
kenhoge alnen.
Dit mooie land is dun bevolkt,
in tegenstelling met het vlakke
9 MEI:
H. Gregorius van Nazianze
Ongelovigen beweren wel
eens dat de wetenschap niet
in dienst staat van het Evan
gelie. Geestelijken houden
een bevolking, die vooruit
wil, dom en wanneer iemand
een mening wil verkondigen,
dan wordt hij veroordeeld.
Niets is minder waar dan
dat. De wetenschap is juist
ondergeschikt aan de gods
dienst. Dat heeft vooral Gre
gorius van Nazianze bewezen
die zijn grote kennis geheel
dienstbaar heeft gemaakt aan
het Evangelie. Hij werd in
zijn dagen genoemd het licht
van de wereld maar zijn licht
straalt alleen door zijn opvat
tingen over God en gods
dienst, waardoor hij de god
geleerde bij uitstek wordt ge
noemd. En hij staat niet
alleen. Op alle gebied van
kennis heeft de kerk haar
sporen verdiend; alle vakken
zijn geadeld door de oude
godsdienstige idealen. De kerk
is daarom niet achterlijk
maar eeuwig levend door
haar eenvoudige maar tege
lijk allerdiepzinnigste leer.
In deserto
land van het volkrijke Vlaande
ren; maar de mensen, die er wo
nen, zijn niet minder vriendelijk;
zij delen gaarne met de vreem
deling het voorrecht van dit
schoons te mogen genieten.
La merveilleuse.
Namen, de hoofdstad van de
gelijknamige provincie, is het eer
ste rustpunt in dit paradijselijke
land. De stad is trots op zijn
Romeinse brug en de oude cita
del. Namen ligt temidden van een
prachtige omgeving, die noodt tot
tal van tochtjes; het biedt de
vreemdeling gedurende het sei
zoen, behalve de weelde van het
natuurschoon, tal van attracties.
Een boottocht van drie uur
over de Maas 'n onvergetelijk
toeristisch evenement brengt u
in het toeristenstadje bij uitstek,
Dinant, gebouwd aan weerskan
ten van de Maasoever, aan de ene
kant afgesloten door de steile, be
groeide rotsen, aan de andere
kant door een amphitheater van
groene, beboste valleien. Op een
machtige rots, geflankeerd door
een merkwaardig kerkgebouw,
rust sinds eeuwen de massieve
citadel, die ook nog in de laatste
oorlog een brandpunt was van
strijd. Vanaf deze hoogte heeft
men een uniek panorama op het
stadje en de valleien op de
achtergrond.
De druipsteensrrot van Dinant
La Merveilleuse draagt
haar naam met ere: het is een
natuurwonder van ongerepte
pracht. De rivier, die in vroeger
eeuwen ziin weg zocht door dit
kalkachtig beremassief. heeft deze
onderaardse wereld fantastische
vormen gegeven van ongekende
schoonheid. U waant zich werke
lijk in het land van snrookies. Zo
ergens, dan kriict men hier ont
zag voor de oerkracht der natuur
die hier in het binnenste der aar
de temnels bouwde, waarvan de
grillige rotsgewelven gedragen
worden door uit druipsteen tot
albast geworden zuilen. Techniek
van mensenhanden was echter no
dig. om dit wondere bouwwerk
in fantastisch licht te zetten en
genietbaar te maken.
In de nabijheid van Dinant ligt
Han met zijn wereldberoemde
grotten, grootser en wijder en met
onderaardse meren, waarop de
bezoekers spelevaren. Is het won
der, dat Dinant een toeristisch
centrum is bij uitstek? En dat de
Nederlanders er als vrienden be
schouwd worden, bleek ons uit
de hartelijke ontvangst, die ons
van de zijde van gemeentebestuur
en VW ten deel viel; men noem
de ons zijn „vrienden".
De grillige semois
Verder naar het Zuiden trek
kend, passeren we de legendari
sche rots Bayard. In Anseremme,
'n idyllisch dorpje, stroomt de
Lesse in de Maas; we stappen
even uit bij Point du vue de
Freyr, om van een zeldzaam
schoon panorama te genieten.
We komen in het dal van de
'Advertentie i
tegen doorzitten bij
fwielrijden en stuklopen
Semois, die zich nog sterker kron
kelt dan de Maas; de grillig neer-
gestrooide rotsmassieven diri
geren deze onbevaarbare rivier
in duizend bochten, zo'dat hij voor
de afstand naar Bouillon, die van
vanaf Dinant maar 46 km is,
niet minder dan 140 km nodig
heeft, om zijn weg te zoeken
door de dalen.
Wij klimmen hoger en wijder
vorden de perspectieven; de bre-
te valleien met op de leistenen
otsen de villa's en kastelen. Laag
n de dalen, op de door bossen
omzoomde akkers geven langge
rekte schuren een typisch beeld
jan dit landschap van de Semois;
het zijn de schuren, waarin drie
maanden de tabak te drogen
hangt, die zijn karakteristiek
aroma ontleent aan de dampen,
die opstijgen uit de Semois en
hangen in de beslotenheid van het
dal. Dezelfde tabak, elders ge
teeld, mist die aroma van de Se
mois, zo vertellen ons de gidsen.
Er liggen hier vriendelijke toe-
■istendorpjes, als Arlon, bekend
om zijn verzameling oude voor
werpen uit de Romeinse tijd; Flo-
renville en Roche Haut. Bouillon
is een dorp van schilders en toe
risten; het ligt in een kronkel
van de Semois, die het plaatsje
omspoelt; het is bezig zich te her
stellen van de wonden, die er
door de oorlog in geslagen zijn.
Een attractie is de stoere burcht,
waar eens de graven van Bouillon
w.o. de bekende Godfriedt zetel
den; een door zijn ligging on
neembare burcht, waarin nog de
sfeer hangt van de middeleeuwen
Niet ver van Bouillon ligt, vlak
tegen de Franse grens de abdij
van Orval, de gouden vallei.
Naast de nog imposante ruïnes
van de in de llde'eeuw gestich
te abdij, tijdens de Franse Revo
lutie in 1793 verwoest, bouwde
de Gentse aannemer Alb. van der
Cruyssen, die officier was in de
tweede wereldoorlog en later de
53ste abt van Orval werd, een
nieuwe abdij, grotendeels opge
trokken uit het natuursteen van
de streek. Het is een imposant
complex van kloostergebouwen,
in 1939 in gebruik genomen. Toen
wij er kwamen, was de bejaarde
abt ernstig ziek; het eigenlijke
klooster bleef daarom voor ons
gesloten. Maar ook daarbuiten,
tussen de ruïnes en in het voor
gasten openstaande gedeelte, viel
veel schoons te genieten. En ook
het glaasje Orval, gebrouwen in
de abdij en geschonken in een
glazen bokaal, was om nooit te
vergeten.
(Van onze parlementaire redacteur)
Enkele dagen na de herdenking van hen, die hun leven gaven
voor het herwinnen van de vrijheid, moeten wij spreken over
de beëindiging van de staat van oorlog met Duitsland. Op deze
wijze schetste mej. Tendeloo (P.v.d.A.) in de Tweede Kamer de
stemming, waarin ook de doorsnee Nederlander de deze middag
in behandeling zijnde wetsontwerpen zou willen benaderen.
Deze wetsontwerpen heffen de oorlogsverhouding met Duitsland
zelf weliswaar nog niet op, maar lopen hierop toch in belang
rijke mate vooruit.
Zij bedoelen een einde te ma
ken aan de discriminatore be
palingen in ons recht ten aanzien
van Duitsland en zijn onderda
nen. Duitsers, alsmede natuur
lijke en rechtspersonen, die van
wege hun verhouding met Duits
land als vijandelijke onderdanen
werden aangemerkt, zullen
straks geen vijandelijke onderda
nen meer zijn in de zin van het
Besluit Vijandelijk Vermogen.
Dit betekent o.m. dat het ver
mogen, dat zij in de naaste toe
komst zullen verwerven, niet
meer voor confiscatie in aan
merking zal komen.
Andere landen zijn ons bij het
nemen van soortgelijke maatre
gelen reeds voorgegaan en ook
Nederland zal zich hierbij moe
ten aansluiten. Tot een andere
houding zou het gevoel kunnen
aansporen. Onze wonden zijn
nog niet geheeld, betoogde mej.
Tendeloo terecht en er is ook nog
maar zo bitter weinig van de ge
leden schade vergoed. Wel werd
tot Sept. '50 voor 124 millioen
aan vijandelijk vermogen 'geli
quideerd, maar wat betekent dit
als men bedenkt, dat Nederland
een schadeberekening maakte van
niet minder dan 25 milliard).
Mej. Tendeloo zou dan ook ge-
's-GRAVENHAGE. De voor
malige linksbuiten van het Neder
lands, elftal, M. C., thans dienst
plichtig soldaat bij de luchtmacht,
verscheen gistermiddag voor het
Hoog Militair Gerechtshof, gepre
sideerd door mr. J. W. U. Doorn
bos. Bij vonnis van de Krijgsraad
den Haag werd C. op 21 Maart
j.l. tot twee maanden onvoor
waardelijke militaire detentie
veroordeeld.
Op 4 Februari 1951 zou hij na
melijk in een restaurant te 's-Gra-
venhage het aan hem door een
sergeant gegeven bevel om zijn
veldblouse dicht te maken en
zijn stropdas behoorlijk vast te
knopen, geen gehoor hebben ge
geven.
Voorts zou hij toen deze ser
geant hebben beschimpt door hem
toe te voegen „sloof je niet zo
uit .uitslover, bemoei je met je
eigen zaken".
Er was een krijgsraadzaak van
gekomen, maar C. had, na het
vonnis van dit college vernomen
te hebben, hoger beroep aange
tekend.
„Vindt u twee maanden zo'n
zware straf voor zulke ernstige
feiten, u hebt zich toch zeker wel
ergerlijk misdragen", voegde de
president C. toe. „Ik vind de straf
wel erg zwaar", antwoordde ap
pelant. Het oordeel dat door de
politie over C. was uitgesproken
luidde niet erg vleiend, „een over
het paard getild jong mens, dat
zich heel wat verbeeldt en een
neiging heeft om op anderen neer
te kijken, maar in wezen een slap
karakter heeft ,die helemaal niet
sportief is en niet tegen ongelijk
kan". Het was C. duidelijk aan
te zien dat hij versteld stond over
dit oordeel.
De advocaat-fiscaal mr. Zaayer
was van mening dat C. de bewus
te avond in het restaurant eens
„flink" had willen doen omdat hij
het publiek mee had en eens had
willen illustreren wat een flinke
vent hij was. Wat er gebeurd was
noemde hij ernstig en hij wenste
dan ook bevestiging van het von
nis te zien.
wild hebben, dat Duitsland min
stens een gebaar had gemaakt,
desnoods maar een symbolisch
gebaar.
Toch had mr. Roolvink (KVP)
gelijk, toen hij er van zijn kant
op wees, dat wij moeten pogen
om de fouten van het verleden
te vermijden. Willen wij de vrede
behouden, dan zullen wij ons be
perkingen moeten opleggen. Deze
gedachtengang kreeg tenslotte
ook in alle redevoeringen de
overhand. Alleen mr. Stokvis, de
'communistische woordvoerder,
wees de wetsontwerpen geheel
af, omdat zij Rusland zouden be
roven van haar recht om mee te
beslissen over de besteding van
de in beslag genomen gelden.
De normale gang van zaken is
inderdaad, dat aangelegenheden
als deze bij het vredesverdrag
worden gerekend, maar de Geal
lieerden moeten er nu eenmaal
rekening mee houden, dat dit
in de naaste toekomst nog wel
niet tot stand zal kunnen komen.
Het is juist Rusland, die hier een
spaak in het wiel steekt, waarop
ook de heer v. d. Feltz (C.H.) te
recht wees.
Deze aliremene instemming be
tekent intussen niet. dat er eeen
belangrijke bezwaren zenden be
staan teeen benaalde onderdelen
van de wetsontweriien. Er riizen
bij deze behandeling principiële
vragen, die ernstige overweging
vergen en deze omstandigheid
woog voor mr. Roolvink (KVP)
zo zwaar, dat hii bii het begin
van de middag het voorstel deed
om de behandeling van de wets-
ontweruen nog even uit te stel
len.
Dit voorstel werd echter na een
vrij uitvoerig orde-debat met 21
tegen 49 stemmen verworpen.
Voor alleen de KVP-fractie, mi
nus dr. Kortenhorst. Deze prin
cipiële vragen golden in hoofd
zaak het recht tot confiscatie,
waarover in dit debat principieel
beslist wordt, omdat in deze
wetsontwerpen aan het geconfis-
ceerde vermogen ook een defi
nitieve bestemming wordt gege
ven. Het zal besteed worden voor
de financiering van de oorlogs
schade. Mr. Roolvink (KVP), die
de grote man bij dit debat zal
worden, stond tegenover dat
recht nogal gereserveerd. In elk
geval wilde hij uitgaan van de
stelling, dat het recht zwakker
wordt naarmate de verhouding
van de betrokkene tot de vijan
delijke staat een meer verwijder
de is. Mej. Tendeloo (PvdA) had
met deze principiële vraag min
der moeite. Aan de door de heer
Roolvink (KVP) niet sterk ge
noemde argumenten van de rege
ring, zijnde de algehele overgave
van Duitsland en de desbetref
fende overeenkomst met de Ge
allieerden, voegde zij nog een
i.
'ETTEN lezen is taaie kost. Daar kan ik uit hoofde van mijn
functie van meepraten. Alle eerbied overigens voor het
vernuft, waarmee tal van staatsstukken in elkaar worden gezet.
De mazen moeten natuurlijk zo klein mogelijk blijven; vandaar
dikwijls die precieze omschrijvingen, waar een gewoon mens
akelig van wordt. Alle mogelijke situaties die zich in de practijk
kunnen voordoen, moeten de wettenmakers van tevoren al heb
ben gezien, en daar vinden ze dan weer een bepalinkje op.
Voor als het te pas komt
Ze kunnen echter niet alles
voorzien en dat is 'maar goed
ook. Wetten zijn nooit volmaakt.
Er valt altijd te wijzigen en te
verbeteren, opdat de létter niet
al te veel van het leven zal af
wijken.
Neem het verkeer. Er is
letterlijk geen materie waar
zoveel beweeglijkheid in zit. De
„nieuw e" wegenverkeerswet
waarover de laatste maanden
heel wat te doen is geweest, stond
overigens op een paar kleine wij
zigingen na, al vast vanaf 13
Sept. 1935. Toen kwam de oorlog
er tussen, met nog wat bezet
tingswetgeving op dit gebied.
Tot 1 Januari j.l. was het nog
zo, dat wij het geldende ver
keersrecht uit v ij f verzamelin
gen van wettelijke voorschriften
bij elkaar moesten zoeken. Nu
staat alles bijeen in Wegenver
keerswet en -reglement (dat
laatste is wél nieuw) nog altijd
een lijvig boekje, bijna het enige
geïllustreerde dat, in vijf kleuren
nog wel, op het gebied van wet
geving verschenen is, vol ver
keersborden (honderd en vijftig
verschillende....) en andere at
tributen, en zelfs met een stukje
wet op muziek: de notenbalk voor
de drietonige hoorn, die zieken
auto's mogen gebruiken (en zij
alléén).
In dat boekje kan men b.v. le
zen, dat auto-kentekenborden
Berlijnsblauw van kleur moeten
zijn, maar ook, dat het verboden
is onder zodanige invloed van
alcoholgebruik over <de weg te
rijden, dat men niet tot behoor
lijk sturen in staat moet worden
geacht. En honderden dingen
méér.
Onder het motto dat iedere le
zer, van jong tot oud, prachtisch
iedere dag aan het verkeer deel
neemt, zijn hele leven lang; dat
hij er dus nooit genoeg over zou
kunnen weten, maar er in feite
te weinig van weet, heeft de re
dactie mij overgehaald om hier
mijn overpeizingen over mensen,
verkeer en regels neer te schrij
ven.
Wat is nu van al die ge- en
en verboden, voorschriften
en reglementen, formulieren en
keuringen het allerbelangrijkste?
Als je het me op de man af vraagt
mensen, dan zeg ik: waar het
vooral op aan komt in het ver
keer, dat staat niet in de wet.
Je kunt strenge voorschriften
geven over toeters en bellen,
remmen en lampen, voor trai
lers en autobussen, driewielers en
bromfietsen. Allemaal best, nut
tig, nodig. Maar op de men
sen komt hst aan: de mensen,
die achter het stuur zitten en
vervoerd worden, de mensen die
op de wegen kipen, fietsen, koeien
drijven, paarden mennen en zo
meer. Een kleine minderheid,
voorzien van de nodige papieren
en nog veel meer paardekrachten
stormt los op een meerderheid
van anderen, waarvan de mees
ten zich toch eigenlijk maar op
goed geluk in de verkeerskolk
werpen.
Het is duidelijk, dat er allerlei
maatregelen van orde moeten
worden genomen., om een jan
boel te voorkomen.
Veel mensen schijnen te den
ken, dat die maatregelen er zijn
voor ons plezier en ten bate van
het verbalenboekje. Maar ze wé
ten natuurlijk toch wel beter.
Het is bijna nergens zo nodig
als in het verkeer, om de mensen
tegen zichzelf en tegen anderen
te beschermen. Aan geen enkele
vorm van gemeenschapsleven
wordt zo algemeen, in zulk tempo
en zo dikwijl:! deelgenomen door
u en mij en ons allemaal.
En we doen dat zoals we zijn:
dom of pienter, sloom of vurig,
bedachtzaam of roekeloos, arge
loos of boosaardig, met een beet
je humor of vol venijn. Heel wat
mensen „doen-maar-aan" omdat
ze geloven dat men hen heus niet
zal overrijden, en hopen, dat het
wel los zal lopen. Ze denken „als
ik er maar kom" en geven nog
gauw wat gas bij, om een be
paalde voorrang toch maar te
houden Je moet automobilisten
zonder blikken of blozen langs de
weg maar eens zien „snijden":
bij het levensgevaarlijke af. Ieder
ogenblik zit je te knipperen tegen
de schijnwerpers van de mensen
die te beroerd zijn om te dimmen.
Ik wil maar zeggen: we moeten
niet te vlug „hoera" roepen
omdat we in de nieuwe verkeers-
wetgeving zo'n puik stel maat
regelen bij elkaar hebben. Want
daar verander je de mensen niet
mee.
Die zijn veel gevoeliger voor de
slagzinnen die precies aangeven
waar het wel om gaat: „Rijdt met
verstand, want de dood loert aan
de kant" en „Wees een heer in
het verkeer".
Daar zou de wet misschien mee
hebben moeten beginnen: met
een beroep op het gezonde ver
stand en het fatsoen. In ieder
geval staat er niet in de wet dat
je altijd maar zo hard mogelijk
moet rijden en dat het flink is,
achter het stuur huzarenstukjes
uit te halen. Of dat je op een
kruispunt gewoon dóór moet rij
den als een ander je niet de voor-
Duizenden auto's
stuiven iedere
dag langs de
wegen. Mensen
achter het stuur
zijn verantwoor
delijk voor wat
ge hier ziet:
„rommelig" ver
keer, gevaarlijk
en niet vlot.
Breng „kleur" in
uw manier van
rijden, zodat men
daaraan al zien
kan wat ge wilt.
De goede rijder
„zwaait" niet met
zijn pijltjes bij
het inhalen, want
dat is meestal
overbodig voor
wie door de stand
en de plaats van
zijn voertuig op
de weg „kleur"
bekent.
(Foto ANWB)
rang geeft zoals hij had behoren
te doen.
Ik zal wat over het verkeer
vertellen. Maar ik ga er vanuit
dat iedereen begrijpt, dat-ie op
de eerste piaats zichzelf in de
hand moet houden, ook hier. Mis
schien is de ordelijkheid van het
verkeer niet afgedwongen
door de wet en de politie, maar
vrijwillig opgebracht uit zelf
discipline wel een graadmeter
voor de stand van de beschaving.
Wie weet.
P. BROM
Opperwachtmeester
der Rijkspolitie
nieuw argument toe. De oorlog
was een totale oorlog geweest,
een volk had tegenover een volk
gestaan.
De „Duitse" vrouw.
Toch kwamen mr. Roolvink en
mej. Tendeloo in één opzicht wel
tot dezelfde conclusie. Beiden
waren het er over eens, dat van
oorsprong Ned. vrouwen, gehuwd
met Duitsers, niet op één lijn
mochten worden gesteld met an
dere vijandelijke onderdanen.
Mr. Roolvink kwam hiertoe op
grond van zijn bovengenoemde
stelling, terwijl mej. Tendeloo
andermaal benadrukte, dat de
positie van de gehuwde vrouw
niet met die van de man mocht
worden vereenzelvigd. Een an
der bezwaar van mr. Roolvink
(KVP) was, dat ook na de wij
ziging, die de regering op dit
Dunt had aangebracht, onvoldoen
de gelegenheid werd gegeven om
alsnog een verklaring van ont-
cijanding in te dienen Ook mr
Terostra (AP) bad hierop ge
weren. Mej. Tendeloo (P.v.d A.)
achtte^de gewiizigdo regeling
waarbii moet duidelijk eemaakt
worden, dat men niét eerder in
staat is geweest om een dergelijk
verzoek te doen, voldoende.
Heden gaat de behandeling van
de wetsontwerpen verder. Van de
ziide van de regering zullen de
ministers Drees (die mr. Stikker
vervangt) Mulderije en Lieftinck
aan het debat deelnemen. Van de
hand van mr. Roolvink (KVP)
werden reeds verschillende amen
dementen rondgedeeld.
VRAGEN OVER HET
GRATIEBELEID
(Van onze parlementaire
redacteur)
De Tweede Kamer heeft giste
ren mr. Stokvis (Com.) toestem
ming verleend om tot de minister
van Justitie vragen te mogen
richten over het door de regering
gevoerde gratiebeleid, ten aanzien
van tot de doodstraf veroordeelde
oorlogsmisdadigers en politieke
delinquenten. De interpellatie zal
op een nader te bepalen tijdstip
worden gehouden. Mr. Stokvis
had aanvankelijk bezwaren tegen
deze z.i. vage aanduiding van het
tijdstip, maar hij nam tenslotte
genoegen met de toezegging van
de voorzitter, dat zulks in elk
geval zeer binnenkort zou zijn.
CONGRES TE DEN BOSCH
Gisteren werd te 's-Hertogen-
bosch het derde nationale Congres
gehouden van het Kath. Inst.
voor Volkshuisvesting.
Minister in 't Veld, die 't Con-
£r®s bijwoonde, verklaarde in een
hiJ persoonlijk meer
voelde voor een centrale organi
satie voor de Volkshuisvesting,
doch dat hij zeer wel het nut kon
inzien van een katholiek instituut.
In een resolutie sprak het con
gres zich o.m. uit voor een luidere
stem van gewestelijke en plaat
selijke organisaties in het kapit
tel der huisvesting, voor een gro-
tere garantie voor de vrijheid van
persoonlijke en kleinere privaat-
en publiekrechtelijke gemeen
schappen en voor de waarborg,
dat in de Raad voor Volkshuis
vesting de stemmen der levens
beschouwingen volledig tot uiting
kunnen komen.
VANDAAG OVERLEG
's-HERTOGENBOSCH. In de
rede, die minister In 't Veld giste-
(j5" hield op het congres van het
Katholiek Instituut voor de
Volkshuisvesting te den Bosch,
deelde hij mee, dat vandaag in
overleg zal worden getreden met
verschillende instanties om een
versoberingsactie onder het Ne
derlandse volk te beginnen.
De staatsfondsenmarkt blijft de
aandacht trekken ter beurze. Het
ging opnieuw de benedenwaartse
richting in. Zowel de conversie
lening 1947 als investeringscerii-
ficaten daalden met circa 2 pun
ten, een zeer groo tverschil voor
beleggingspapieren. Dat de om
zetten zo bijzonder groot waren
werd niet verondersteld. Er zat
echter geen bodem in de markt,
daar de vraag volkomen ontbrak.
Tegen slot werd voor de con
versie-lening 87% betaald (893^)
en voor investeringscertificaten
88 (90 1/16).
Hiermede is wel het belang
rijkste van de beurs vermeld. De
aandelenmarkt bleek min of
meer aarzelend gestemd te zijn.
Aandelen Philips waren iets be
ter gedisponeerd en noteerden
ruim twee punten tot 257%. Mede
in verband hiermede was de aan
delenmarkt niet zo ongunstig ge
stemd als daarvoor en konden de
voornaamste soorten, zoals Uni
lever, olies en AKU zich vrij
goed handhaven. Ook de minder
courante soorten bleven goed op
peil. Aandelen Hazemeyer werden
geadviseerd op 190 (182), wegen;
het gunstige jaarverslag.
Zoals begrijpelijk ging de be
langstelling uit naar Deli spoor
waarvan de aandelen stegen to!
38 (36) en de obligaties tot 75
(72). Ook de Indonesische ge
meenteleningen waren licht ge
vraagd in verband met geruchter
omtrent een hervatting der cou
ponbetaling en schuldaflossing
Cultures waren zeer stil, doch d<
prijzen van gisteren konden ge
makkelijk gecontinueerd worden
Amsterdam rubber, die 1% pun:
lager opende, wist dit verlies gro
tendeels in te lopen.
De scheepvaartmarkt opendt
eerder iets lager, doch wist ziel
tegen slot volkomen te herstel
len. Amerikanen trokken weinig
belangstelling en voor het eerst
sinds enige dagen verbeterde het
Agio met een half procent tot 8
procent. Prolongatie 3'/< procent.
