Viervoudige zege voor België
BOGAERTS bezweek niet meer
voor felle Nederlandse aanval
Tilburgse defensie degradeerde
Friese aanval tot debutanten
Dappere Jan de Bruin
gaf op tegen Ray Robinson
Twee treffers van Van
waren de genadeslag
Wijngaarden
voor P.S.V.
Willem II een klasse beter
Boogaerts redde België
van verlies tegen Spanje
Een Ronde van
West-Europa
Wereldrecord
Ronde van Nederland weer thuis
Laatste etappe-zege's voor
Sc hul te, Faanhof en Vinken
De Kroon faalde
bij recordpoging
Benelux brengt:
HO yards verbeterd
Niet eenmaal neer!
Heerenveen -Willem II 0-2
Blauw Witminder aanvallend
was veel productiever (3—1)
Willem ll's positie
werd weer verbeterd
Rode Duivels met
rug tegen de muur
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM, 10 Juni Voor de Maratontoren in het Stadion stond om even voor vijven
een hijgende Huib Vinken. Zeker 25.000 mensen juichten de jonge renner, die zo juist de
zesde en laatste etappe van de Ronde van Nederland had gewonnen, hartstochtelijk toe. En
Vinken schudde het hoofd en lachte daarbij zielsverrukt. „We hebben tenminste in de
laatste twee etappes nog even laten zien, dat we voor die Belgen niet onder hoeven te doen.
Wat ellendig toch, dat naar St. Niklaas zo helemaal fout is gegaan...." Vinken was in
gezelschap van Evers, Vos en Bakker in deze Zondagsrit door de randstad Holland er al na
een kleine 60 km. rijden tussen uit gevlogen. Of beter gezegd Frans Vos was het geweest,
die in de Haagse straten een ontsnappingspoging had ingeluid. De Bossenaar bleef ettelijke
kilometers alleen doorjakkeren, de wind in de rug met een vaart van ongeveer 45 km. Toen,
in de buurt van Zoetermeer, sprongen Bakker, Evers en Vinken weg uit het gelijkmatig
draaiende peleton en de Belgen in de troep vonden het prachtig, dat deze kansloze rijders
nog voor een beetje vuurwerk zorgden tijdens deze lilliputroute van Rotterdam naar het
eindpunt Amsterdam. Want 145 km. ach, wat is dat een peuleschilletje voor deze renners
bij dag en nacht.
De enige op wie de Belgen strak hebben gelet, was Gerrit
Voorting, die van de hele Nederlandse familie na de race
van Zaterdag de renner was die het dichtst in de buurt was
van de drager van de Oranjetrui. Overigens zou deze Voorting
op het kleine sprongetje naar Amsterdam toch geen wonderen
kunnen laten zien en de bijna 12 minuten achterstand, die
na de vijfde etappe nog altijd op Voorting stonden genoteerd,
zou hij met de beste wil van de wereld niet op de tocht door
het Hollandse polderland kunnen wegvagen.
Daarbij kwam nog dat de drie
rijders van de Belgische B-ploeg
nog altijd de drie musketiers, die
in St. Niklaas de Ronde van Ne
derland de doodsteek hadden be
zorgd, Bogaerts, de Feyter en van
Stayen hun positie ook in de tijd
rit van Zaterdag en op het kleine
stuk van Kruiningen naar Rot
terdam hadden gehandhaafd.
Drie man van één ploeg en dus
volkomen eensgezind en al scheer»
de karavaan diep berouw te heb
ben over de onsmakelijke verto
ning in de vierde etappe en alles
te willen proberen om nog zo
veel mogelijk goed te maken, de
inkeer zoals dat heet, kwam na
de zonde.
Wat Voorting nog wel zou
kunnen bereiken, was een kleine
j stijging in het algemeen klasse-
mént, waardoor Nederland ten
minste een tikje glorieuzer uit
de Ronde zou kunnen komen,
want na de vijfde etappe had
Voorting nog slechts 24 seconden
achterstand op nummer vier v.
Kerkhoven en 3 min. 24 sec. op
nummer 3 de Feyter, zodat er in
derdaad wel enige muziek school
in een stevig duel op de weg
naar Amsterdam. Als de Belgen
nog maar een tikje medelijden
wilden tonen. Zij bleken zo hard
als graniet te zijn
De Feyter zat na het vertrek
uit de Maasstad onmiddellijk als
een woedende waakhond aan de
kop van de karavaan, terwijl zijn
twee helpers niet van zijn zijde
weken. Bijna was er toch iets
gebeurd, want in de buurt van
Vlaardingen kreeg de Fransman
Tissier dolle kuren. Hij schoot als
een flits langs de Belgische fami
lie. kwam tien meter voor, toen
nog tien en toen had hij plotse
ling de Feyter aan zijn wiel.
Want deze Belg had heel even
aan een Oranjetrui gedacht. De
voorsprong van het duo Tissier-
de Feyter groeide zienderogen
bijna 500 meter en achter hen in
het peleton bleef het merkwaar
dig rustig, totdat zij Maassluis
voor zich zagen opdoemen. Daar
liep de zaak glad verkeerd, want
tot hun grote schrik, daalden
juist voor zij van plan waren de
spoorbaan over te steken, de bo
men tergend langzaam. Geen
halve minuut later zaten beide
vluchtelingen weer hermetisch
opgenomen in 't peleton. De twee
de ontsnapping stond op de nota
van de Bossche Goliath Frans
Vos. Hü had al op de trip door
het vlakke Westland, waar de
koele Noordwester vrij spel had.
steeds zitten turen naar een
gaatje om er tussenuit te komen,
lat gaatje ontdekte hij pas in
Den Haag en hij reed door alsof
een horde duivels hem achterop
zat. De Belgen lieten de Bosse
naar kalm zijn gang gaan, want
Vos was immers voor hen geen
gevaar met zijn 28ste plaats in
het klassement, ook Evers, Bak
ker en Vinken kreeg een fiat,
toen deze 3 knapen de vluchte
ling Vos achterop gingen. Toen
er precies 69 km. was gereden
en Benthuizen via kronkelige',
benauwend smalle polderdijkjes
was bereikt, zat Vos omringd door
zijn drie jagers, en gevieren trok
men verder naar Boskoop en
Gouda. In het peleton bleef in
tussen alles zo dood als een pier
MACNI WINNAAR
VAN RONDE VAN ITALIË
Door een zege in de op een na
laatste etappe van de Ronde van
Italië was het vrijwel onmoge
lijk dat de Italiaan de eindzege
nog ontging. In de laatste etappe
werd Magni tweede achter de
„ongevaarlijke" Bevilaqua. In
het bergklassement Bobet eerste,
gevolgd door Fausto Coppi, Pa-
sotti en Bariali.
Tijdens internationale athle-
tiekwedstrijden te Oberhausen
heeft de AAC'er Harry de Kroon
een poging gedaan het Neder
landse record op de 400 meter te
verbeteren- Tot de laatste bocht
had de Amsterdammer een voor
sprong op de Duitse kampioen
Hans Geister, die de Kroon op
het laatste rechte eind passeerde
en in 47-6 finishte. De Kroons tijd
was 48.4 en dus boven het Neder
lands record. Viebahn (Duits
land) werd derde in een tijd van
48.8.
Een enkele keer waagde Schulte
het te demarreren, en hij kreeg
steeds meteen steun van zijn
boezemvriend Peters. Maar on
middellijk zeiden de Belgen
„hier" en prompt werden meteen
Schulte en Peters weer bij de
kraag gegrepen. Met nog 35 km.
voor de boeg stond het als een
paal boven water dat een van de
vier deze etappe zou winnen, dus
een Hollandse zege in elk geval.
En de favoriet was de snelle
sprinter Vinken. Toen bij het
binnenkomen in het stadion lag
Frans Vos nag altijd aan de spits,
maar in een bliksemflits stoof
Vinken hem voorbij. Vos werd
tweede, Bakker derde en Evers
vierde. Daarna kwamen Peters
en Schulte op het cement en in
de sprint gaf Schulte zich ge
wonnen. De Bossenaar werd 6de.
Jammer voor Gerrit Schulte,
die eerlijk gezegd in deze ronde
heeft teleurgesteld. De man, die
eens de „fou pedalant" werd ge
doopt door de wielerwereld, is
strategisch nog altijd onze groot
ste renner, maar met het klimmen
der jaren heeft hij het nodige
aan ausdauer ingeboet. Dubbel zo
jammer, want in do tijdrit van
Zaterdag van St. Niklaas naar
Kloosterzande liet Schulte nog
even zien, dat hij het hele ren
nerscorps, ondanks zijn 36 jaren
wat kan leren. Die tijdrit was
bijna tot een hopeloze warboel
uitgelopen. Het parcours, 41 km,
liep over een bijna prae-histori-
sche weg, met griezelige kinder
hoofdjes en bij wijze van afwis
seling hier en daar een stukje
woestijn. Het is voor vele ren
ners een ware lijdensweg ge
weest. Lakeman, die in St. Ni
klaas op een na het miserabelst
stond geklasseerd, weet u, dat
Lakeman, die het vorige jaar tot
winnaar van de Ronde werd ge
kroond, deze renner heeft lange
tijd in de mening verkeerd dat
hij ver uit de briljanste tijd heeft
gemaakt, zelfs stukken beter dan
Schulte. Later kwam de correc
tie, een hele rekenpartij. Toen na
heel wat puzzlen en cijferen de
uitslag een menselijker uiterlijk
had gekregen, bleek Schulte ver
uit de snelste man te zijn geweest
met Voorting en Peters 'als zijn
grootste concurrenten.
Kloosterzande, het doodrustige
Zeeuwse stadje, voor deze gele
genheid met vlaggen getooid
nam in de middag afscheid van
de karavaan. Over de bruisende
Schelde voerde „Koningin Wil
helmina" de bonte troep naar
Beveland en op de veerboot wer
den er door de Nederlanders plan
nen gemaakt. En natuurlijk was
Jan Lambrichs die in deze Ronde
al voor zoveel avonturen heeft
gezorgd bij de zeven vluchtelin
gen, die er na de landing in de
Kruininger haven prompt van
door gingen. Bij Lambrichs zaten
verder Faanhof, v. d. Zande, Bak
ker, Schoenmaker en de Belgen
van Kerckhoven en de Fransman
Delhaye.
De wind lag dit zevenmanschap
gemoedelijk in de rug, zodat er
met een angstwekkend tempo
naar de eerste Brabantse stad
Bergen op Zoom werd gereden.
Faanhof, die ook het vorige jaar
over de finish als eerste man in
Rotterdam stoof, kwam thans ook
in Varkensoord als overwinnaar
binnen. De Fransman- Delhaye
mocht gerust tweede worden, ter-
De enige etappe door België
van de Ronde van Nederland
heeft in zoverre voor de Ne
derlanders nog een positief re
sultaat opgeleverd, dat men in
principe besloten heeft een Be-
nelux-comité ter organisatie
van de Ronde van West-Euro
pa op te richten. Voor 1952
zal een Nederlander voorzitter
zijn van het comité.
wijl Bakker op de derde plaats
beslag legde en Jan Lambrichs,
de dappere renner uit Bunde, al
tijd machteloos in de sprint, als
vierde werd genoteerd.
Uitslag laatste etappe: 1. Vin
ken, internationale ploeg, 3 uur
43 min. 44 sec.; 2. Frans Vos, Ne
derland-a z.t.;3. Bakker, Ned.-a
z.t.; 4. Evers, Ned.-c z.t.; 5. Pe
ters, Ned.-b 3 uur 49 min 08 sec.;
6 Schulte, Ned.-a z.t. 7. Faanhof,
Ned.-b 3.49.29; 8. Wagtmans, Ne-
derland-c z.t.; 9. Ollivier, België-
a z.t.; 10. Voorting, Ned.-b. z.t.;
11. van Kerkhoven, België-a z.t,;
12. Evens, België-b z.t.; 13.
Schoenmakers Ned.-a z.t.; 14. Bo
gaerts, België-b z.t.; 15. van Stae-
yen, fielgië-b, z.t
Het algemeen klassement: 1.
Bogaerts, België 36.40.07; 2. van
Staeyen, België-b 36.43.03; 3. de
Feyter, België-b 36.48.22; 4. van
Kerkhoven, België-a 36.51.22; 5.
Voorting, Ned.-b 36.51.46; 6.
Schoenmakers, Ned.-a 36.52.29;
7. Faanhof Ned.-b 36.56.02; 8. Pe
ters Ned.-b 36.56.26; 9. Dellhaye,
Frankrijk 36.56.44; 10. Schulte,
Ned.-a 36.57.06; 11. Bakker, Ned.-
a 36.57.52; 12. Braekeveld, Belg.-
a 36.58.18; 13. Buyl, België-b
36.59.59; 14. Wagtmans, Ned.-c
37.00.08; 15. van Brabant, Bel
gië-b 37.00.26; 16. de Hoog, Ned.-
c. 37.00.57; 17. de Graevelyn,
België-a 37.02.53; 18. Dekkers,
Ned.-a 37.05.15; 19. Evens, België-
b 37.06.13; 20. Janssen, Ned.-c
37.07.15.
Het ploëgenklassement luidt:
1. België-b 110 uur 11 min. 32
sec.; 2. Nederland-b 110.44.14;
3. Nederland-a 110.47.27; 4. Bel
gië-a 110.53.03; 5. Nederland-c
111.08.20; 6. Internationale ploeg
111.49.04: 7. Frankrijk 113.33.06,
IRMA SCHUHMACHER
EN NEL CARRITSEN
WONNEN IN ENCELAND
Tijdens zwemwedstrijden te
Wallasey (Engeland) verbeterde
Irma Schuhmacher het Engelse
record op de 100 yards vrije slag
door deze afstand in 58.8 sec. te
winnen. Nel Garritsen won de
200 yards schoolslag voor het
Engelse meisje Jean Wrigley.
DOOR NEDERLANDSE MEISJES
Drie zwemrecords werden dit
weekend verbeterd. Twee wereld
en één Europees record. De Ne
derlandse meisjes Ria van der
Horst. Nel Garritsen en Irma
Schuhmacher van de Rotterdam
se dames zwemclub verbeterden
het wereldrecord drie maal 110
yards wisselslagestafette door de
Engelse nationale ploeg in 3 min.
19-4 sec te slaan. Het oude record
stond op naam van de Nederland
se ploeg (Iet van Feggelen, Nel
van Vliet en Hannie Termeulen)
in 1947 gemaakt.
De bekende Duitse schoolslag
zwemmer Herbert Klein verbe
terde te München het wereld
record 200 meter schoolslag met 1
seconde en bracht het op 2 min.
27.3 sec. Het oude record stond
op naam van de Amerikaan Joe
Verdeur.
Tenslotte slaagde de Hongaarse
zwemmer Csordas er in het euro
pees record 800 meter vrije slag,
dat op naam stond van zijn land
genoot Mitro met 9.9 sec. te ver
beteren.
ANTWERPEN. Met zijn hoold, zoals gewoonlijk omwikkeld
met frotté-handdoeken, in een prachtige blauw-witte peignoir
en daaronder een witte badjas, verscheen Sugar Ray Robinson
gisterenavond in de ring van het Antwerpse sportpaleis voor
een gevecht tegen de Rotterdamse middengewicht Jan de Bruin.
Langdurig waren de toejuichingen van het publiek voor de
Nederlander, langdurig en hartelijk, zoals ook Luc van Dam
werd ontvangen voor de strijd tegen de wereldkampioen.
De Bruin leek nogal geïmpo
neerd bij het ingaan van de eerste
ronde, was nerveus, maar ging
toch na enig verkennen tot de
aanval over. Robinsons dekking
had echter alles en vlak voor de
bel vuurde hij een zware linkse
af, die onder de gordel kwam- De
Bruin wankelde, maar herstelde
zich. Ook in de tweede ronde was
de Rotterdammer het meest in de
aanval, maar toen Robinson ein
delijk weer doorkwam, was de
Bruin paraat. Zelfs slaagde hij
erin in de derde ronde een aan-
vallenreeks van de neger te on
derbreken en hem naar het mid
den te drijven.
Eerst nu verhoogde Robinson
het tempo. Hij werd vinniger en
plaatste enke'e zware treffers,
maar weer kwam de Bruin terug
en .raakte .de wereldkampioen
meer dan eens tegen het hoofd
en tegen de maag.
In de vjjfde ronde kwam Ro
binson in volle actie, dreef de
Bruin steeds meer terug en de
Rotterdammer moest toen veel
incasseren. Met series rechtsen en
linksen op korte afstand werd het
lichaam van de moedige Neder
lander bestookt. Maar nog hield
de Bruin stand. Toen, in de ze
vende ronde, zou Robinson een
einde aan de strijd maken. Da
Bruin kreeg het hard te verduren
met hoeken tegen de maag en in
het gelaat, maar de Rotterdammer
hield stand-
Als een kat zo fel begon toen
een geïrriteerde Robinson de
achtste ronde, raakte het hoofd
van de Bruin en nog bleqf de Ne
derlander op de been, ook toen
Robinson voortging met een bom
bardement van rechtsen en link
sen op een in de touwen hangen
de Nederlander. Het was te veel
voor de krachten van Jan de
Bruin en na twee minuten gaf hij
op- Een moedige Jan de Bruin,
die door was blijven vechten, toen
hij allang wist. dat hij het hoofd
zou moeten buigen en nog menig
maal een goede stoot plaatste, tot
hij niet langer kon.
Niet eenmaal ging hij neer, ook
Idkampio
spreekt boekdelen voor zijn moed
niet toen were)
Ray alles o;
ipioen Sugar
alles zette. Dit alles
en zjjn uithoudingsvermogen.
Jean Bogaerts, van de Belgische B-ploeg, heeft de Ronde van
Nederland gewonnen. De winnaar met de lauwerkrans, hem
uitgereikt door de heer jhr. 1. L. van den Berch van Heem
stede, voorzitter van de N.W.U.
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, Zaterdagavond, Met drie driftige pasjes, zig
zaggend van rechts naar links, had de kleine v. Wijngaarden,
energiekste uit de tot dusver heel matige Blauw Wit-voorhoede,
zich de weg vrij gemaakt. Piet Maas, een schaduw van an
ders, had zijn clubgenoot op zijn plaats gevonden en eer Wou
ters en Bakers het wisten, zagen ze alleen maar meer een
fel-rode „8". Voor de lange, sierlijke Steiger was er toen ook
geen grijpen meer aan. Tegen de verhouding in, en .eigenlijk
toch ook wel onverdiend, had Blauw Wit voor eigen publiek
de hoop doen herleven. Het was 21.
Voor de tweede maal hadden
de roodwitte Eindhovenaren een
achterstand, maar och, wat deer
de dat hen? Zij waren immers
vrijwel de gehele eerste helft ver
uit de sterkste geweest en nu,
kort na de rust, kon er nog van
alles gebeuren. Stond daar niet
op het middenveld een van Tuijl
zo zeker van zichzelf, dat al z'n
ballen precies op maat öf naar van
Elderen öf naar Dillen gingen? En
bovendien was de zwarte Frans-
sen overal en z'n snelheid met de
bal voor de voeten had het ef
fect als de duizelingwekkende
vaart van een wervelstorm.
Maar plots na die tweede tref
fer had Blauw Wit z'n cadans
van de eerste tien wedstriidminu-
ten teruggevonden. Piet Altink
was ineens trefzeker met z'n
hoofd eeworden en Boonkamn en
Mesman grenen nu niet steeds
mis. maar timeden luist on tiid
on elke center, die ais een mes
zo schern de Amsterdamse ver
dediging uiteen moest scheuren.
Wel drukte PSV door met het
offensief, dat ver in de eerste helft
was ingezet onder meesterlijke
regie van van Tuijl en Franssen,
maar al die wijde openingen, die
toen gemaakt konden worden en
die aanvoerder Herman van
Raalte steeds geboden waakzaam
te blijven, bleven nu achterwege.
Ja, het gelukte de Amsterdamse
voorlinie, die door het uitvallen
van van Dijk met een gat in het
achterhoofd, gewijzigd en veel
gevaarlijker was geworden, vijf
en twintig minuten voor het laat
ste fluitsignaal van scheidsrech
ter Ausum, PSV volkomen lam
te leggen. Een voorzet van Maas,
was zo zuiver in het Eindhovense
strafschopgebied gekomen, dat het
voor Heffels maar een kleine
moeite meer was de bal keihard
in het net te priemen. 31.
Aanval machteloos
Nu eerst begon de PSV storm
loop goed, maar nu ook bleek,
hoe traag Bijen was, zo lang
zaam, dat aanvoerder Scholtens
hem naar de vleugel verwees en
Dillen de aanval het leiden. Het
hielp niet meer. Boonkamp, Al-
tink en Mesman waren sterk ge
noeg om van Raalte een rustige
avond te bezorgen en de kleine
driftige Wimmers zorgde er voor,
dat Franssen, waar hij zich ook
bevond, steeds "nauwgezet voor
de voeten werd gelopen. De eer
ste Eindhovense nederlaag in de
kampioensronde stond toen al
vast.
Blauw Wit leidde
Zoals gezegd, Blauw Wit had
ook de openingstreffer op z'n
naam gebracht. Van Elderen had
in de tweede minuut de mooiste
kans gehad, maar daarna was
Blauw Wit een kwartier lang ten
aanval getogen. Twee schijnbewe
gingen en 'n evenzo groot aantal
gepasseerde PSV-ers, hadden
Kersbergen op het middenveld
ruim baan gegeven. Van Wijn
gaarden rende door op de pass
door het centrum. Wouters werd
kansloos geslagen en toen was de
tijgersprong van Steiger ook zon
der resultaat. Dat was in de tien
de minuut en zes minuten later
zou Koekebakker het ook eens
doen. Hij wipte de bal over de
uitlopende Steiger, maar juist
voor de doellijn voorkwam het
hoofd van Scholtens erger.
Een grove dekkingsblunder in
de blauwwitte achterhoede bete
kende meteen de gelijkmaker.
Diep vanuit het middenveld kon
Franssen met de bal voor de
voeten oprukken en Bijen de
kans op een presenteerblaadje
aangeven. Prompt was ook van
Raalte kansloos, maar toen die
zelfde Bijen, even buiten het
strafschopgebied diagonaal naar
de bovenhoek knalde, was de uit
schietende vuist van de zebra
aanvoerder juist snel genoeg om
ten koste van een hoekschop te
redden.
(Van onze verslaggever)
Na HeerenveenWillem II zijn de ogen van allen 4ie naar
stig hebben gespeurd naar de oorzaken, die het eens zo ge
vreesde Friese elftal zonder enig uitzicht op de laatste plaats
hebben gedrukt, wagenwijd opengegaan. De oplossing van dit
„brandende vraagstuk" is zo simpel als een rekensommetje
waarmede we in onz© prille jeugd in de schoolbanken werden
gekweld. Heerenveen bezit niet meer de bruisende kracht en
de schotvaardigheid, waarmede eens Limburgia en Ajax in een
paniekstemming werden gebracht. Weliswaar met kundig voet
bal, maar zonder imposant vlagvertoon wandelde Willem II
naar een simpele 20 zege. En als Veenslra vier maal nul
öp request had gekregen, zou dit ook niemand een schok heb
ben bezorgd. Ook Karei Lotsy en Piet Kraak niet die een
plaatsje op de tribune hadden bemachtigd.
En wat wil men nu van ons
verlangen? Een verhaal in mineur
en de Friezen als aftandse veld
heren aan de kant zetten? Neen,
dat verdient Heerenveen, toch
jarenlang een representatief ver
tegenwoordiger van het Noorden
beslist niet. En och, wat voor zin
zou het hebben. Met deze ploeg is
Heerenveen kampioen geworden,
en zou het wellicht vandaag aan
de dag in het Noorden nog wor
den. Ook in de competitie was het
merkbaar dat met het verdwijnen
van een Jan Lenstra en Ploegh
Heerenveen een niet zo geringe
duikeling had gemaakt. Ondanks
de bijna 100 doelpunten, ondanks
ook het feit dat alleen de gedach
te aan Heerenveen nu nog ver
schillende Noordelijke spelers
bleek om de neus doet worden.
Ten onrechte? Inderdaad, we ge
loven hierin. Dit is voor Heeren
veen geen schande; tenslotte kan
de boog niet altijd gespannen
zijn. Nu stond daar tegenover de
Friezen een Willem II. Stuk voor
stuk knapen, die zo het een en
ander "van voetballen afweten. In
elk geval wel zoveel, dat ze zich
tegen dit Heerenveen met beang
stigende zwakke plekken als vol
leerde profs moeten hebben ge
voeld.
In Heepenveen had men na de
beide voorgaande nederlagen de
hoofden bij elkaar gestoken, en
na vee4 passen en meten een elf
tal de kleedkamer uitgestuurd,
waarin de traditionele lekken in
de verdediging moesten zijn ge
stopt. Wat Mollo de Jong aangaat,
thans recntsachter, was dit ook
zo, maar Sietse de Jong kon liet
gewicht van de sgilplaats op geen
stukken na op zijn nog tengere
schouders dragen.
Willem II met een surplus aan
techniek en snelheid kon na de
eerste vertwijfelde pogingen van
Heerenveen gedragen door het
enthousiasme uit duizenden ke
len, daarom meteen aan het bor
duren gaan. In de achtste minuut
was er reeds een volmaakt pa
troon gereed. Twee hoekschoppen
moeht „wervelwind de Jong" (er
liepen er deze middag vier van
deze naam op het veld rond)
achterelkaar nemen. Bij de
tweede kwam linkshalf van Beers
naar voren gesneld, hetgeen een
traditie is. Een bonk van een
kopbal deed Veenstra vergeefs de
vingers strekken. En nu mocht
Abe met veel vertoon van tech
nisch kunnen direct daarop langs
enkele tegenstanders snellen, het
zou ook een van de weinige keren
blijven dat Abe serieus in het
stuk voorkwam. Daarvoor zorgde
rechtshalf Formenoy, die conse
quent zijn ogen op de zwarte
kuif van de Fries gericht hield.
Willem 2 bleef met, uit technisch
oogpunt bekeken, fraaie attaques
komen. Met korte en lange passes
over de grond en met begrip voor
switchen. Daarom kon linksbuiten
Becx vanaf de rechtervleugel een
schot loslaten, die als een granaat
insloeg- Veenstra frommelde de
bal nerveus tot hoekschop.
Zenuwachtig getrap
Daarom ook kon rechtsbuiten
de Jong op een simpele manier
Heerenveen op een 20 achter
stand tracteren, na revolutievoet
bal in de Friese defensie. En Hee
renveen, met name Mollo de Jong
en linkshalf Molenaar trachtten
de voorhoede tot grotere daden te
inspireren, maar men deed dit
met hoge vuurpijlen. En daarme
de stoot je bij heren als Wagener,
Mertens en van Loon veelvuldig
je neus.
Doelman Botermans kon dan
ook opmerkelijk fit aan de
jyeede helft beginnen. Van twee
vangballetjes behoef je tenslotte
niet moe te worden.
Heërenveen had na de rust de
langzame Blauw van rechtsbuiten
tot aanvalsleider gebombardeerd,
terwijl Marten Brandsma het in
de schaduw van de lange Mertens
ging proberen. Het haalde niets
uit. Ook de volgende smijtpartij.
Molenaar rechtsbuiten en Brands
ma half kon de oplossing niet
brengen. Dat kon ook niet, om de
doodeenvoudige reden dat Wil
lem 2 vooral verdedigend het
sneïbeeld bleef beheersen. Ten
slotte verslapte ook de energie
van de technisch bekwame aan
vallers als Mommers en Engel.
Het werd Heerenveen toegestaan
voornamelijk over Hofma en
Jonkman nog een laatste poging
te wagen. Bos, ingevallen voor
Blauw, keek Botermans zelfs nog
eens van vlakbij in de ogeh. maar
de nul, op zichzelf eigenlijk ook
al een sensatie bleef. Vijf schoten
op het Willem 2 doel hebben we
in totaal geteld. Voorwaar, we
hebben ander en beter vuurwerk
in het Heerereveen sportpark
meegemaakt.
PSV
Blauw Wit
Willem II
DWS
Heerenv,
15—8
10—8
63
8—14
3—9
PUCK BROUWER EERSTE
Puck Brouwer legde in Duits
land beslag op de eerste plaats
op de 200 meter in een tijd van
26 sec., voor Gré de Jong met
26.1 en de Duitse mej, Arenz,
eveneens 26.1 sec.
Het enige doelpunt van P.S.V.
de midvoor Beyen van P.S.V.
maakte twintig minuten na
het begin de gelijkmaker door
dat doelverdediger van Raalte
van Blauw-Wit (rechts op de
grond liggend) iets te ver was
uitgelopen.
BRUSSEL, 40.000 toeschou
wers waren in het Hevselstadion
te Brussel cetuieen van de wed
strijd BelgiëSpanje, welke in
een 33 eeliiksnel eindigde. Na
de aftrap trokken de Spaanse
aanvallen onmiddellijk on het
doel van de debuterende Boo
gaerts af. doch met een lange trap
kon Anoul de situatie klaren en
ziin midvoor Mermans aan het
werk zetten.
De Belgische aanvalsleider kop
te de uit het achterveld komende
bal in eens door naar zijn rechts
buiten van Gestel, die met een
geweldig schot via de handen van
de Spaanse doelverdediger Ra-
mallets 45 seconden na het begin
België de leiding gaf. Fel voch
ten de gasten terug en binnen en
kele minuten kregen zij 3 hoek
schoppen te nemen. In laatste
instantie bleek de keus van de
nieuwe doelman Boogaerts een
wel zeer gelukkige greep te zijn
geweest, want wat deze keeper
verwerkte grensde soms aan het
ongelooflijke. Toch was het een
ieder duidelijk dat de Belgische
achterhoede geen stand zou kun
nen houden tegen de Spaanse
overmacht en na 28 min. slaagde
de rechtshalf Golzalvo er in Boo
gaerts met een scherp diagonaal
schot te passeren. Het tempo werd
nog meer opgevoerd en vooral
de Spaanse voorhoede bracht zeer
veel vaart in het spel. Het fluit
signaal van de Italiaanse scheids
rechter Gamba, dat de rust aan
gaf was voor de Belgen als de
reddende gongslag in een boks
wedstrijd. Zij vochten op dat mo
ment, met de rug tegen de muur.
Spanie leidde.
Na de hervatting duurde het
slechts drie minuten voor Zarra
de Spaanse midvoor, zijn ploeg
inderdaad de leiding gaf. Het Bel
gische antwoord hierop liet niet
lang op zich wachten. Men com
bineerde nu beter in de voor
hoede van de rode duivels en zo
ontstond in de 55e minuut de ge
lijkmaker uit een schot van verre
afstand van de voet van Van
Steenlant, dat keeper Ramal-
lets volkomen verraste. Ander
maal kwamen de Spaanse voor-
waartsen fel opzetten. De her
haalde aanvallen der Spanjaarden
werden in de 71e minuut beloond
toen Zarra met een kopbal uit een
doelworsteling een geboden kans
benutte. (23).
Even bleek het spel gelijk op-
tegaan, maar 'n hernieuwd offen
sief bracht een pass van Mer
mans bij van Gestel, die deze
rechtstreeks inschoot en daarmee
de partijen in de 81e minuut weer
op gelijke voet bracht, 33.
