Zonder De Gaulle zou Frankrijk
hef Zondag niet moeilijk hebben
Minister Rutten heeft
ideeën over hef Nederlandse
onderwijs
Energiek aanvalsspel na rust
betekende DWS-revanche (3-0)
Europese padvindsters
op vacantie in de Ver. Staten
Vlucht in
de nacht
RADIO
Linksrechts of midden?
Elf nationale partijen dingen
naar de gunst van de kiezer
BLAUW WIT IN DERBY GEKLOPT
Blauw Wit kreeg genadeslag
in eigen felle aanvalsfase
Snoek zowaar toch
in het Bondselftal
Musea e.d.
moeten gratis
kunnen worden
bezocht
MARGUERITE
Schijfster en journaliste
aan het Koreaanse front
door E. J. Rath
(Van onze correspondent)
PARIJS Generaal de Gaulle had vorige week een gunstig voor
teken. De topfiguren van de 11 nationale partijen welke Zondag
17 Juni dingen naar de gunsten van de Franse kiezer, moesten door
loting uitmaken in welke volgorde zij 10 minuten over de radio
zenders zouden kunnen beschikken. Tot niet geringe vreugde van
zijn aanhang trok de generaal nummer 1. „Een voorteken dat wij
Zondag a.s. ook no 1 zullen zijn", verkondigt men in de kringen
van de Gaulles RPF. Ook buiten het Gaullistische kamp zijn er
velen die met deze mogelijkheid rekening houden, de loting om de
volgorde bij een radiopraatje is voor zulk een verwachting natuur
lijk niet meer dan een plezierige anecdote.
js
Om wat Zondag gebeuren gaat
s de Nationale Vergadering in
Parijs maandenlang in rep en
roer geweest Noch de manier,
noch de datum waarop het kie
zerskorps naar de stembus ge
roepen zou worden konden bij de
politieke partijen eensgezinde in
stemming vinden. Van het begin
af aan heeft bij de centrumrege
ringen welke practisch vanaf 1946
Frankrijk bestuurd hebben, voor
op gestaan dat noch de Gaulle
noch de communist Thorez bi;
komende verkiezingen kans moch';
krijgen, de middenpartijen te
overvleugelen. Op samenwerking
tussen Gaullisten en communis
ten viel niet te rekenen, dus had
den de specialisten, radicalen en
katholieke volksrepubliekeinen
maar één doel: te zorgen dat zij
tezamen sterker bleven dan
uiterst links en uiterst rechts.
Of zij in deze opzet geslaagd
zijn, zal Zondag moeten blijken.
Maar wie de persorganen van de
centrumpartijen er-itiseh leest,
zal dezer dagen in Frankrijk ze
ker de wetenschap opdoen, dat
het midden niet onverdeeld zeker
is van zijn overwinning. Dat
Thorez een klap zal krijgen wordt
algemeen aangenomen. Maar de
Gaulle is de man die de dag van
Zondag a.s. tot een zeer moeilijke
zal maken. Was hij er niet, dan
ging het er voornamelijk om,
hoe weinig zetels de middenpar
tijen elkaar en de communisten
zouden afsnoepen. De generaal
die eens het symbool van Frank-
rijks verzet was, heeft echter
roet gestrooid in het eten van de
MRP, van Queuille, Herriot, Guy
Mollet en Ramadier.
Zijn laatste kans?
De geschiedenis is na de oorlog
zeker anders gelopen dan Char
les de Gaulle eenmaal gedroomd
had. Toen de generaal in het be
gin van 1946 op vrij sensationele
wijze aftrad, had hij zeker niet
verwacht dat het volk hem zo rus
tig zou laten gaan. De Gaulle
had in de politieke ruïne van
Frankrijk een atoombom willen
VRIJDAG 15 JUNI 1951
HILVERSUM L 402 M.: 7.00—
24.00 NCRV.
7.00 Nieuws; 7.13 Gewijde muziek
7.45 Een woord voor de dag; 8.00
Nieuws en weerberichten; 8.15
en 9.00 Gramofoonmuziek; 9.15
Voor de zieken; 9.30 Waterstan
den; 9.35 Gramofoonmuziek; 10.30
Morgendienst; 11.00 Gramofoon
muziek; 11.35 Pianorecital; 12.05
Amusementsmuziek; 12.30 Land
en tuinbouwmededelingen; 12.33
Vocaal dubbelkwartet en orgel;
13.00 Nieuws; 13.15 Mandoline-
muziek; 13.45 Gramofoonmuziek;
14.00 Causerie over kamerplan
ten; 14.15 Instrumentaal sextet en
solisten; 15.00 Voordracht; 15.20
Gev. muziek; 15.50 Gramofoon
muziek; 16.10 Kamermuziek; 16.40
Voordracht; 17.00 Verzoekpro
gramma; 17.30 Fries programma;
17.45 Vocaal kwartet; 18.00 „In
dienst van het vaderland", cause
rie; 18.10 Orgelconcert; 18.30 Het
Christelijke paedagogisch studie
centrum: 100 schoolmeesters en
99....", causerie; 18.45 Kerkkoor
en orgel; 19.00 Nieuws- en weer
berichten; 9.15 Regeringsuitzen
ding: „Verklaring en toelichting";
19.35 Een goed woord voor een
goede zaak, causerie; 19.40 Radio
krant; 20.00 Nieuws; 20.05 Radio
Philharmonisch orkest .groot koor
en solisten; 21.25 Wat elke Ne
derlandse emigrant moet weten,
causerie; 21,45 Salon-orkest; 22.15
Gramofoonmuziek; 22.30 Langs
wegen van kunst en schoonheid,
causerie; 22.45 Avondoverdenking;
23.00 Nieuws; 23.1524.00 Gra
mofoonmuziek.
HILVERSUM II. 298 M.: 7.00
VARA, .10.00 VPRO, 10.20
VARA, 12.00 AVRO, 16.00
VARA, 19.30 VPRO, 21.00
VARA, 22.40 VPRO, 23.00—
24.00 VARA.
7.00 Nieuws; 7.15 Ochtendgym
nastiek; 7.33 Gramofoonmuziek;
8.00 Nieuws- en weerberichten;
8.18 Gramofoonmuziek; 8.50 Voor
de huisvrouw; 9.00 Gramofoon
muziek; 10.00 Kinderen en men
sen, causerie; 10.05 Morgenwijding
10.20 Gramofoonmuziek; 10.30
Voor de vrouw; 10.45 Cello en
piano; 11.05 Voordracht; 11.25
Gramofoonmuziek; 12.00 Orgel en
accordeon; 12.30 Land- en tuin
bouwmededelingen; 12.33 Sport
berichten; 13.00 Nieuws; 13.15
Mededelingen of gramofoonmuz.;
13.20 Gramofoonmuziek; 13.30
Amusementsmuziek; 14.00 Voor de
vrouw; 14.20 Kamerorkest; 15.00
Voordracht; 15.20 Cabaret; 15.50
Sport; 16.00 Orgel en zang; 16.30
Voor de jeugd; 17.00 Filmprogr.;
17.20 Muzikale causerie: 18.00
Nieuws; 18.15 Felicitaties: 18.45
Denk om de bocht; 19.00 Meisjes
koor; 19.15 Beurs en buikriem,
causerie; 19.30 Een sterk volk,
causerie; 19.50 Berichten; 20.00
Nieuws; 20.05 Boekbespreking;
20.10 Gramofoonmuziek; 20.30
Benelux, causerie; 20.40 De gods
dienstige ontwikkeling in de
jeugdjaren, causerie; 21.00 Gra
mofoonmuziek; 21.45 Buitenlands
overzicht; 22.00 Gramofoonmuz.:
22.25 Gesproken portret; 22.40
Vandaag, causerie: 22.45 Avond
wijding; 23.00 Nieuws; 23.15
24.00 Gramofoonmuziek.
werpen, maar het bleek een
blindganger te zijn. Zelfs de hem
doorgaans zeer welgezinde MRP-
ers namen vree met een regering
zonder de Gaulle.
Het was dan ook een ongeloof
lijk echec toen de aanhangers
van de generaal enkele maanden
later bij algemene verkiezingen
nog geen twee procent van het
aantal stemmen oogstten.
Maar het getij keerde. De Ras-
semblement du Peule Francais
werd een krachtige politieke be
weging welke bij de gemeente
raadsverkiezingen van 1947 van
2% op 28% kwam. Voorlopig was
dit weiswaar een hoogste punt,
maar de Gaulle kreeg nu gelegen
heid om zijn plannen te consoli
deren. Zijn tegenstanders van de
middenpartijen verzuimden daar
bij zeker niet te zorgen, dat hij
de wind in dc zeilen kreeg. Nie
mand zal ontkennen dat de rege
ringen van Bidault, Schuman,
Moch, Andre Marie, Pleven en
Queuille sedert 1946 verschillen
de goede dingen tot stand ge
bracht hebben. Niemand zal daar
naast echter durven beweren, dat
de politiek van de middenpar
tijen op iets anders teerde dan
op de gratie van het compromis
en de gezamenlijke vrees voor
Gaullisme en communisme.
Het laatste parlementaire jaar
in Parijs heeft hiervan staaltjes
te over geleverd. Met het vaak
onsmakelijke getwist over de
verkiezingen triomfeert, zal het
dan ook hoofdzakelijk zijn. door
dat de kiezers voor een groot deel
het geschipper van de midden
partijen beu zijn en weer eens
iets willen zien dat „groots" en
„nationaal" lijkt.
Actie.
Geen politicus heeft zich in
deze maanden van verkiezings
campagne zo ingespannen als
juist de Gaulle. De generaal heeft
zichzelf nergens candidaat laten
stellen en kreeg daardoor de
handen vrij om overal in de cen
tra van Frankrijk kiezers op te
wekken hun steun te geven aan
de vertegenwoordigers van de
RPF. De Gaulle verzuimde daar
bij nergens de nationale snaar
te roeren. Hij wees in zijn spee
ches erop dat Frankrijk in de
partners van de Noordatlantische
gemeenschap geen „heren" maar
„vrienden" moet vinden. Hij
sprak over samenwerking tussen
arbeid en kapitaal en over een
regering welke minder direct in
de partijstrijd zal staan dan de
kabinetten, welke het centrum
de afgelopen 5 jaar ten tonele
heeft gebracht.
Deze denkbeelden verkondigde
de Gaulle zowel in het Parijse
Velodrom d'Hiver, in de indu
striesteden van het Noorden en
Midden als in kleinere plaatsjes
van de Midi. Hij vertelde dit ook
in de kiesdistricten van Algiers,
waarbij het niet naliet te wijzen
op daar zeer bekende generaals,
die nu onder de vlag van de RPF
optrekken. Generaal Koenig, een
van Frankriiks beste militairen,
voert bijvoorbeeld in de Elzas de
Gaullistische lijst aan. Ook elders
beschikt de Gaulle over aantrek
kelijke candidaten: zijn broer de
eerste burgemeester van Parijs.
Pierre de Gaulle, staat candidaat
in een van de sectoren van de
hoofdstad, in Bretagne de publi
cist Louis Terrenoire; in Lyon,
burcht van de radicale topman
Herriot zijn trouwe rechterhand
Soustelle; in Dyon een andere
bekend generaal. Billote.
Trekt de Gaulle Zondag a.s.
toch aan het kortste end, hij zal
het niet aan gebrek aan energie
en activiteit van de RPF hoeven
te wijten. Misschien wel aan
groter succes van de lijstverbin-
dingen dan menigeen _vandaag
.v»-
Een van de beide enkelsporige overspanningen, welke naast
de thans nog enkelsporige brug over de Waal bij Zaltbommel
aan de Noordelijke oever naast elkaar gemonteerd waren, is
Dinsdag overgebracht en in de Zuidelijke opening ingevaren.
Rechts op de foto de nieuw ingevaren overspanning, die bijna
op haar plaats is. Maar.... op de laatste centimeters komt hel
aan. Technici en belangstellenden kijken of alles „past",
waarna de overspanning op de pijlers kan zakken. Links: de
bestaande „Hupkes"-brug.
NEW YORK Twaalf verte
genwoordigsters van de Padvind-
stersbeweging in Finland, Noord-
Ierland, Schotland, Italië, Frank
rijk, Nederland en België, zullen
deze z*mer in het kader van een
internationaal uitwisselingspro
gramma van de Amerikaanse
Padvindsters Beweging, 2 maan
den in de Ver. Staten doorbren
gen als de gasten van Ameri
kaanse Padvindsters.
De Europese gasten die gisteren
met het ss „America" in New
York zijn aangekomen zullen al
lereerst een bezoek brengen aan
het Nationale Opleidingsinstituut
voor Padvindsters te Pleasant-
ville in de staat New York, waar
zij kennis zullen maken met de
12 Amerikaanse padvindsters die
op 13 Juni naar Europa vertrek
ken. Deze uitwisseling van pad
vindsters werd mogelijk gemaakt
door de Juliette Low Wereld
Vriendschaps Stichting, welke
door een van de eerste vrouwe
lijke pioniers in de padvinderij
kieswet als apotheose in mineur. I aan de dag verwacht. Daarover
Als de Gaulle in de komende echter een volgende maal.
's GRAVENIIAGE. Ter ge
legenheid van de eerste officiële
bijeenkomst van de ministers
van Onderwijs van België, Ne
derland en Luxemburg heeft de
Nederlandse minister van On
derwijs, Kunsten en Weten
schappen, prof. dr. F. J. Th. Kut
ten, in het Halfeeuwfeestpaleis
te Brussel een rede gehouden,
jvaarin hij een uiteenzetting
gaf van de' huidige politiek in
zake onderwijs en schone kun
sten n Nederland.
Nederland met zijn in de loop
van een kleine honderd jaar los
van elkaar tot stand gekomen
onderwijswetten, heeft een on-
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, Woensdagavond. Niets, maar dan ook geen
spaan bleef er vanavond over van datzelfde Blauw Wit, dat
het een paar dagen geleden presteerde om P.S.V. grandioos
te kloppen. Ingeleid door aanvoerder Kil, opgestuwd door de
voortreffelijke kanthalves Wiertz en Fanger en verwezenlijkt in
een energiek en strijcVustig aanvalsquintet, was de zege en
de revanche van D.W.S. Nuldrie waren de cijfers en niet
eens onverdiend. Want in de tweede helft speelde D.W.S. zo
veel beter voetbal dan de weer eens anders gehemde
stadion-bewoners dat er zelfs kansen te over waren voor nog
grotere cijfers.
Het was zelfs zo erg; dat nie
mand meer geloofde in ook maar
één doelpunt van Blauw Wit. De
kleine, potige Kil veerde telkens
hoger in z'n sprong naar de bal,
Spel en-, Serlijn grendelden zo
stevig de ruimte, di'e de weg
langs de flank moest openmaken
en bovendien zorgden Wiertz en
Fanger voor een bezetting op het
middenveld, die veel te degelijk
was voor Blauw Wits' onzuivere
vierkant".
Dat de blauwzwarte kornuiten
van Kil zo gemakkeliik aan de
zege zouden komen. geloofde
eigenliik niemand bii het ingaan
van de tweede sneelhelft. Viif-en-
veertig minuten was DWS' voor
hoede niets anders geweest dan
een formatie van viif spelers,
maar geen homogene linie.
Wel hadden Koevoets, Pitters
en Klein heel sporadisch
gezorgd voor een vuurpijl in de
richting van Van Raai te en speel
de Harm Dijkstra het klaar om
op vijf meter afstand nog over te
lepelen, maar ook Bi. Wit deed
toen nog van zich spreken.
Richter had in die periode
slechts met de grootste moeite
een kogel van Koekebakker, uit
Naar wij vernemen is het Ne
derlands Ëondselftal, <4^t op de
Olympische dag, Zondag 17 Juni,
in het Olympisch stadion te Am
sterdam tegen Degerfors speelt,
als volgt samengesteld:
Doel: van Raalte (Blauw Wit);
achter; Bruggeman (Ensohedese
Boys) en Odenthal (Haarlem);
midden: Klaassens (VVV), Ter
louw (Sparta) en Biesbrouck
(RCH); voor: van der Kuil (VSV)
Quaadvliet (BW), van den Lan-
genberg (NAC), Snoek (Eindho
ven) en Groeneveld (Haarlem).
Reserves; Hagenaars (Volewij-
ckers). Boonkamp (Blauw Wit),
Bak ('t Gooi) en Joop Heyster
(HDVS).
Nuchtere kalverenmarkt
Utrecht
UTRECHT. 13 Juni. Aange
voerd 124 nuchtere kalveren;
prijzen van f35.- tot f45.-; han
del traag.
een vrije schop, corner kunnen
stampen; Heffels werkte zich zo
af en toe langs Kil en van Dijk
had bij een doorbraak ook al
bijna raak geschoten.
Ja, het was zelfs zo geweest,
dat DWS van geluk mocht spre
ken toen Spel eens op de doel
lijn redde en van Dijk een harde
zoever, juist op de voetpunt van
de uitgelopen Richter zag weg
springen.
DWS kwam voor
Het bleef 00 tot de rust en
dat was de verdiende beloning
voor matig spel aan beide zij
den. maar nog geen minuut was
er gespeeld toen DWS toch raak
schoot, of beter gezegd, kopte.
Dijkstra had op de linker
vleugel de bal uit een ingooi vrij
gekregen en zette voor. Van
Raalte dacht, dat Mesman de bal
zou wegwerken en Mesman
dacht het omgekeerde. Toen was
't voor Koevoets een kleine moei
te om even z'n hoofd achter de
bal te zetten.
Natuurlijk reageerde Blauw
Wit met een fel-offensief. Zo
fanatiek zelfs, dat Boonkamp en
Mesman de eigen helft verlieten.
Wijngaarden, niets vergeleken bij
Zaterdag, kreeg alleen voor
Richter een dot van een kans,
maar wipte de bal over de lat.
In die periode bewees DWS welk
een veerkracht z'n achterhoede
bezat, want kansen voor de thuis
club waren op één hand te tel
len.
En. nauweliiks hadden we te
ren onze linkerbuurman beweerd,
dat deze tactiek Blauw Wit wel
eens fataal zou kunnen worden,
of in de negentiende minuut re-
beurde het.
Bij een onverwachte aanval
forceerde Klein een corner, waar
uit de bal bij dezelfde Klein te
rugkwam; een zachte schuiver in
de- benedenhoek, een duikeling
van Van Raalte over de bal heen
en 't Blauw Wit net bolde voor
de tweede keer naar achteren.
Dat Bulder daarna kort voor het
einde, uit een beheerste voorzet
van Klein, het derde doelpunt
scoorde, deed aan Blauw Wit's
nederlaag niets meer af.
Advertentie
derwijsstelsel aan welks samen
hang wel het een en ander ont
breekt, zo vertelde prof. Rutten.
Na de oorlog is de aandrang om
tot een samenhangend geheel te
komen zeer sterk geworden en
de minister hoopt binnenkort
een plan. waarin een sluitend
stelsel wordt voorgesteld, aan
de volksvertegenwoordiging te
kunnen aanbieden.
In dat plan zullen enkele be
langrijke wijzigingen worden
voorgesteld die vooral nodig zijn
omdat de samenleving in zeer
veel opzichten veranderd is. De
verschuiving van de opvoedende
werkzaamheden van het gezin
naar de school schijnt onvermij
delijk te zijn en het opvoedend
element in het onderwijs heeft
daardoor een groter belang ge
kregen. Het onderwijs moet.
worden vernieuwd, er wordt
meer aandacht besteed dan vroe
ger aan aesthetische en maat
schappelijke vorming en licha
melijke opvoeding. Vooral is no
dig een herziening van de op
leiding der leerkrachten en
daarom heeft de minister een
wetsontwerp ingediend tot her
ziening van het kweekschool-
onderwijs en wordt een speci
fieke lerarenopleiding voorbe
reid.
Voor de vele volkskinderen,
die na de lagere school gespe
cialiseerd nijverheidsonderwijs
genieten, dient volgens de mi
nister de weg naar de hogescho
len te worden vrijgemaakt. Het
is z.i. een billijke eis van dertM-
cratie, dat naast de weg v'a
Gymnasium of H.B.S. een tw'#
de weg wordt geëffend en dat
kan zonder dat het hoger onder
wijs aan gehalte hoeft in te hoe
ten.
De minister bracht vervolgens
de veranderingen ter sprake, die
nodig zijn tengevolge van de
gewijzigde internationale ver
houdingen. Nadat hij had ge
waagd van de plannen om in
Nederland een internationaal
academisch instituut op te rich
ten, zei hij. dat de beoefening
van de wetenschap aan de uni
versiteiten en hogescholen in
een klein land als het onze een
zorgelijk punt vormt. Hij vraagt
zich af of hier niet een punt van
samenwerking ligt tussen België
en Nederland. Gezamenlijk zou
den we het wetenschappelijk on
derzoek kunnen verzorgen, zo
zej hij. en wederkerig zouden
we gebruik kunnen maken Van
bet. gespecialiseerd hoger onder
wijs, dat in een van onze beide
landen aanwezig is.
De werkstudent
Over het probleem van de
werkstudent sprekende zei de
minister, dat hii een studieloon
geen aantrekkelijke oplossing
vindt. Het is niet alleen de
maatschappij, die gebaat is met
de voltooide studie van de stu
dent; ook hij zelf wordt er in
het algemeen financieel beter
van. Bovendien zou bij het ver
lenen van een studieloon de
overheid het recht van een nu
merus clausus moeten gaan han
teren. Spr. vraagt zich af of de
werkzaamheden, waarmee de
werkstudent in zijn onderhoud
voorziet, niet kunnen worden
gevonden op terreinen die met
zijn studie verband houden Hij
dénkt aan het verrichten van
administratief werk door aan
staande juristen, aan werkzaam
heden in ziekenhuizen door a.s.
medici, aan werkzaamheden in
fabrieken door a.s. ingenieurs.
Als een denkbeeld dat hem
dierbaar is, maar dat voorlopig
ten gevolge van de financiële
omstandigheden een droombeeld
zal moeten blijven, zei de minis
ter tenslotte nog dat wii er naar
zullen moeten streven het cul
tuurbezit binnen het bereik te
brengen voor iedereen, door de
musea zonder entréegeld voor
in het leven werd geroepen ter
bevordering van de internationa
le vriendschap en een beter in
ternationaal begrip.
De buitenlandse padvindsters
zullen deelnemen aan het leiden
van padvindsterskampen, zij zul
len met eigen ogen kunnen aan
schouwen lxoe het kampleven der
Amerikaanse padvindsters is en,
als gasten van Amerikaanse ge
zinnen, zullen zij een betere kiik
op het Amerikaanse gezinsleven
krijgen.
Uit België nemen de volgende
padvindsters aan dit programma
deel: Cecile Pievenson: Rita
Baeyens, Franqoise Van de Rie-
vière en Mireille Verhulst en uit
Nederland: Jo van der Wouw en
Mas E. Wildschut.
DE UNIFICATIE
DER ACCIJNZEN
(Van onze parlementaire
redacteur)
De Eerste Kamer hechtte giste
ren z.h.st. haar goedkeuring aan
het op 18 Febr. "50 tussen Neder
land, België en Luxemburg ge
sloten verdrag tot unificatie van
accijnzen en van het waarborg-
recht. De communisten wilden
geacht worden te hebben tegen
gestemd. Een van de gevolgen
van dit verdrag is dat de accijns
op gedistilleerd van f 320.— op
f 475.zal worden gebracht om
nog tot f 596.50 te stijgen wan
neer het ontwerp voor een Eco
nomische Unie de Tweede Kamer
zal zijn gepasseerd. Vooral over
de mogelijkheid van deze laatste
verhoging maakte prof. Molenaar
(v.v.d.) zich zorgen. Hij vreesde
dat er werkloosheid uit zou voort
vloeien, niet enkel in de desbe
treffende bedrijfstak, maar ook
in de flessen- én kistenindustrie.
Voorlopig wilde hij echter berus
ten, omdat er nog tijd zou zijn
voor nader beraad. Minister Lief-
tinck wees er op, dat anderzijds
de bieraccijns verlaagd worden,
hetgeen zo nodig een verschui
ving van werkgelegenheid moge
lijk maakt.
iedereeni open te stellen, door
concerten en toneel ook voor
smalle beurzen toegankelijk te
doen zijn. De kunst moet weder
om tot het volk worden gebracht.
In de middeleeuwen was het niet
anders, zo besloot de minister
zijn rede.
De eerste vrouw die een Pulitzer prijs ontving voor internatio
nale berichtgeving is de 31-jarige Marguerite Higgins, de be
kende schrijfster en overzeese correspondente van de „New York
Herald Tribune". Haar werd ook de George Polk prijs van de
Overzeese Persclub van Amerika toegekend, omdat zij meer
moed, onkreukbaarheid en ondernemingsgeest getoond heeft
dan van haar verwacht kon worden.
De Pulitzer prijzen voor jour
nalistiek en letteren die in de
Verenigde Staten tot de hoogste
onderscheidingen op dit gebied
gerekend worden werden in
1917 ingesteld door wijlen de
Amerikaanse krantenuitgever Jo
sef Pulitzer, De Polkprijs die
de nagedachtenis eert van de cor
respondent van het Columbia
Broadcasting System, die in 1948
in Griekenland vermoord werd
is de hoogste prijs van de Over-,
zeese Persclub.
De artikelen die door (Maggie)
Higgins in het afgelopen jaar op
de slagvelden van Korea ge
schreven zijn, waren het dagelijks
onderwerp van gesprek in het
Amerikaanse gezin.
Toen zij slechts 40 uur na de
communistische inval in de kleine
republiek arriveerde, gaven de
bevelhebbers van het front haar
bevel naar Tokio terug te keren.
De jonge schrijfster bepleitte
haar geval bij Generaal Douglas
MacArthur, de toenmalige Op
perbevelhebber van de Geal
lieerde Strijdmacht in de Stille
Zuidzee. Toén zij er op wees dat
ze in Korea was als correspon
dente van een krant en niet als
vrouw, kreeg zij spoedig speciale
instructies welke haar in staat
stelden naar Korea terug te ke
ren om verslag uit te brengen
over de gevechten aan het front,
In het gehele land stelde men
belang in haar verslagen van de
gebeurtenissen in Korea en deze
verslagen werden dan ook al
spoedig in vele dagbladen gepu-
Zij werd vergeleken
bliceerd.
met de
bekende Amerikaanse
oorlogscorrespondent Ernie Pyle,
die in de tweede wereldoorlog
aan het front de dood vond. Be
halve dat zij zelf verslag uit
bracht over het Koreaanse con
flict, werd zij geroemd om haar
dapperheid bij het helpen van
gewonden, die onder vuur lagen.
Een soldaat schreef naar huis, dat
haar berichten onvolledig waren,
omdat zij niet schreef over haar
eigen daden.
Reeds toen ze nog college liep
werd ze universiteitscorrespon
dente van de „New-York Herald
Tribune". Dank zij haar vloeiend
Frans werd zij in 1944 Europees
correspondente van deze krant.
Door haar verhalen over de be
vrijding van Dachau en de ver
overing van Berehtesgaden won
de schrijfster de prijs voor 1945
van de New-Yorkse Newspaper
Women's Club. In hetzelfde jaar
werd ze belast met de leiding van
het Berlijnse Bureau van de „Tri
bune".
In het begin van 1950 besloot
ze naar Tokio te gaan als ver
slaggeefster, Dank dj haar oplei
ding in het Verre Oosten wist zij
haar krant over te halen om haar
naar Japan over te plaatsen. Ze
werd daar hoofd van het Bureau
te Tokio toen de communisten de
Koreaanse republiek binnenvie
len.
Toen eens een kolonel van het
leger haar zeide: „U zult terug
moeten, er zouden wel eens
moeilijkheden kunnen ontstaan",
antwoordde de onverschrokken
.journaliste: „Moeilijkheden bete
kenen nieuws en van nieuws moet
ik het hebben."
FEUILLETON
l//
50)
Ik kon dat zien, want 't
beetje rouge, waarmede ze zich
die avond had opgemaakt, was
al lang weggesleten, en ze had
haar toilet daarna niet meer
verzorgd. Zij was trouwens he
lemaal veranderd: de wanhopige
verslagenheid van een uur tevo
ren was van haar afgevallen:
bijwijlen sprak en bewoog zij
zich weer met die levendigheid,
waarover ik me 's middags en
's avonds verbaasd had. omdat
ze zo'n krachtige tegenstelling
vormde met haar stemmingen
van droefgeestigheid, van bijna
sombere besluiteloosheid.
Laat ik hier nog even herha
len, dat Mary Donaldson 'n bij
zonder knap en aantrekkelijk
meisje was. Nu zii zo achterover
zat in haar stoel, met haar
gave teint en de donkere golven
van haar elegant gekapt haar
zo goed passend bii haar fi.ine
trekken, met haar jongensachti
ge slanke en meisjesachtige be
vallige figuur, en nu ze mij,
twijfelachtig en beschroomd, aan
aan zat te kijken met die grote
fluwelige ogen, kon ik niet an
ders dan naar haar blijven kii-
ken met welbehagen. En wat me
het aangenaamste trof: van die
opgejaagde trek in haar gezicht
en die uitdrukking van ver
schrikking in haar ogen was nu
geen spoor meer te zien Nu ha
ik Mary Donaldson voor me. zo
als zij in werkelijkheid was....
of neenik kon me nu enigs
zins vóórstellen, hoe zii in wer
kelijkheid zijn moest, als zi.i in
zielrust en blijheid leefde.
„Het lijkt me maar beter, dat
u de ophelderingen aan mij over
laat", zei ik, „voor zover 't juf
frouw Fenwick betreft".
Waarom ik glimlachte toen ik
dat zei weet ik niet. Ik was me
er helder van bewust, dat 't lang
geen werkje zou zijn, om bij te
lachen: Jeanette een verklaring
te geven van de ontmoeting in
het restaurant, en van die op 't
Witte Huis, waar ik zo moest
zij het tenminste opvatten
onder valse vlag had gevaren!
„Zoals u wil", zei Mary, ,U
kunt u altijd op mii beroepen.,
als u denkt dat uw verloofde
mij geloven zal. Maar nu moet
u mij toch eens vertellen: hoe
hebt u me hier gevonden?"
Ik gaf haar eer» verslag van
mijn avontuurlijke tocht; hoe ik
haar was nagereden van 't Witte
Huis naar de woning -van Pur
vis en hoe ik in één wagon met
haar naar Baltimore was ge
reisd. Zij luisterde met de ver
wonderde belangstelling van een
kind. Het was eigenliik allemaal
vanzelf gegaan: het ene was uit
het andere gevolgd; maar in het
geheel zat een avontuurlijk ele
ment, een opeenvolging van te
genslagen en meevallers, waar
door haar verbeelding getroffen
werd.
„Er is nog iets. dat ik u nu
meteen maar vertellen moest,"
nam zii weer het woord, nadat
wii vrij lang beiden hadden ge
zwegen. „Nu u al zoveel gehoord
hebt. is het misschien maar het
beste, dat u alles weet- Dan be
grijpt u meteen beter, waarom
Vinton mij met alle geweld in
zijn macht wil hebben. Mijn oom
heeft een testament 'nagelaten."
Ik knikte.
„Ik herinner me. dat u me ge
vraagd hebt, vanmiddag, of ik
verstand had van testamenten."
zei ik.
„Dat was maar zo'n opwelling
van me," zei ze. ..Misschien had
ik toch niets durven zeggen.
Oom Rufus was een eigenaar
dige man.' ging zij voort. „Zijn
vfbuw is al jaren geleden ge
storven. Ze hadden één zoon.
Oom Rufus was eigenlijk geen
geleerde, maar hii liefhebberde
in de wetenschap. Hii was van
verschillende dingen heel aar
dig op de hoogte en hij had
soms een heldere kiik ergens op,
terwijl h;j er eigenlijk niet in
gestudeerd had. U zult wel ver
baasd gekeken hebben, toen u
die rommel hier in de kamer
zag. De verklaring zit in die we
tenschappelijke liefhebberijen
van hem. Hii verzamelde niet
alleen, maar hij deed allerlei
proeven, meest op scheikundig
gebied. Ik geloof niet, dat er iets
van belang bii was, bij hetgeen
hij deed; wetenschappelijk ge
sproken dan; maar hii besteedde
er het grootste deel van zijn tijd
aan. Hii woonde hier alleen, met'
zijn personeel. Als oom Rufus
verplicht was geweest, z'n eigen
brood te verdienen had hij het
waarschijnlijk nooit ver gebracht
maar de rijkdom werd hem in
de schoot geworpen door erfe
nissen, en hij heeft er nooit veel
van uitgegeven. Ik denk zelfs,
dat ziin vermogen de laatste ja
ren nog is aangegroeid, want hii
leefde hoe langer hoe soberder.
Ik was een van ziin gunstelin
gen. We zagen elkaar heel zel
den. maar vergeten deed hii me
nooit en hij schreef me dikwijls.
Daarom ben ik ook dadelijk
hierheen gekomen, toen hij op
sterven lag."
„Dus nu bent u zeker voor
naamste erfgenaam?"
„Voornaamste niet alleen één
van zijn erfgenamen. Hii heeft
mijn twee zusters en m'n broer
precies even goed bedacht als
mii. We krijgen ieder het vijfde
deel van zijn nalatenschap. Het
resterende vijfde; deel erft zijn
zoon; maar dat is hem op zo'n
manier vermaakt, dat hii er al
leen de rente van kan trekken.
Mijn neef kan n.l. niet met geld
omgaan - u weet wel zo'n zoon
tje van een rijke pa. Hij wil niet
werken en hij neemt er nogal 'n
vroltik leventje van; eigenlijk 'n
man van niets.
(Wordt vervolgd.)
