JAN DE SPEURDER
op avontuur
Voor Vader dat
en bij die shag dit pafc|e
Vlucht in de nacht
DUEL
Op
BONT
van eeuwen her verzameld
in Amsterdams museum
RADIO
Voor de vrouw
in de zomer?
Voor de jeugd
De kleinste stad
van Nederland
door E. J. Rath
Laatste w
moet h
Op de
om de
Voor de
Olympisi
PAGINA 4
ZATERDAG 16 JUNI 1951
Bont en zomerse zonneschijn,
die op dit plaatje samengaan,
verdragen elkaar maar slecht. In
de wereld van de mode is echter
alles mogelijk en.... zelfs nood
zakelijk, want nog voor de zomer
officieel zijn intrede doet, gaan
de inkopers al op pad voor hun
herfstcollectie. Dat betekent dus
vroege shows, ook al mocht het
weer tot heel andere festijnen no.
den.
De week waarin de Nederlandse
confectie haar modellen aan de
buitenlandse koper toont, heet
Fashionweek. Tijdens deze ex-
portweek, die kort geleden ge
houden is, werden ook verschil
lende bontmodellen getoond,
waarvan wij er hier enkele pu
bliceren.
Het zijn twee korte jasjes van
de N.V. Kamchatka Furs te Am
sterdam. Zij tonen duidelijk aan,
dat men tegenwoordig alle rich
tingen met het bont uit kan. De
mode en de modellering op dit
terrein zijn in vergelijking tot
vroeger aanmerkelijk veelziidi-
ger.
Het bovenste jasje heeft een
capuchon, die uit de revers ont
springt. De tekening en toepas
sing van het bont voor kap en
revers vormt eeni contrast tot het
overige deel van het jasje. Ook
het tweede model van ocelot is
kunstig en vlot gesneden. De
ronde kraag, die opgezet kan
worden, zal ook deze winter po
pulair zijn.
Het verdroogde herfstblad is meermalen de eer te beurt geval
len met kant vergeleken te worden. Andersom gaat de verge
lijking echter ook goed op. Een tocht door het museum Willet
Holthuysen te Amsterdam, dat statige huis aan de Herengracht
bewijst dit Daar prijkt de mooiste kant, zo ragiijn en teer, dat
het haast niet anders kan, oi Moeder Natuur is hier aan het
werk geweest. In feite hebben vaardige, niet-versagende vrou
wenhanden die vluchtige, bijna doorzichtige blaadjes en bloeme
tjes uit het garen te voorschijn getoverd.
Er is zelden zo'n prachtige ge
legenheid geweest om kantwerk
uit vele eeuwen te bewonderen,
als thans in de hoofdstad gebo
den wordt. Voor weinig geid is
hier een tentoonstelling te zien,
die de bezoekers van de ene ver
bazing in de andere doet vallen.
Tot hun vreugde zullen zü con
stateren, dat zij zijn beland in
een wereld van schoonheid en
vele verrassingen uit het verle
den. Immers, is de zijden kous
met kanten inzetsels, die keize
rin Eugenie van Frankrijk aan
haar vorstelijke voetjes trok,
geen aardig curiosum en wekt de
gele waaier met luchtige figuur
tjes in zwarte Chantilly-kant
geen herinneringen aan roman
tische tijden?
Al het kantwerk, dat in het
Willet Holthuyssenmuseum bijl
een is gebracht, behoort aan een
Engels echtpaar, de heer en me
vrouw Jacoby-Iklé. En dat is
nog maar een gedeelte van de
collectie, die dit echtpaar verza
meld heeft!
De tentoonstelling kon tot
stand worden gebracht door de
British Council en het Kantsalet.
Het is natuurlijk allereerst de
bedoeling, dat men van deze sier
lijke schoonheid geniet, maar
voor belangstellenden is er ook
gelegenheid een beetje in het
uitgebreide rijk van de kantsoor
ten thuis te raken. Daarom is
eer» schitterende catalogus met
foto's uitgegeven, waarin iets
over de oorsprong van kant te
lezen valt.
Kant is waarschijnlijk ontstaan
uit de noodzaak om geweven
stoffen tegen uitrafelen te be
hoeden, bijvoorbeeld door het
knopen en vlechten van de fran
jes. Wijst de naam „kant" er niet
op, dat het aan de rand van stof
fen ontstaan is? Aangezien de
mens er nooit genoeg van krijgt
zijn kleding te verfraaien of te
versieren, werden de franjes zo
mooi en zo kunstig mogelijk af
gewerkt.
Alle voorlopers van kant wij
zen er dus op. dat het aan de
rand van de weefsels, soms ook
in de weefsels ontstaan is. Met de
eigenlijke kant, die wij thans
kennen, is het echter anders; die
staat helemaal op zich zelf. Men
onderscheidt er twee grote tech
nieken in: de naaldkant en de
kloskant. Voor de naaldkant ge
bruikten de vrouwen een stevig
patroon, waarop alle aangegeven
motieven met twee draden wer
den omgewerkt. Dat ging eigen
lijk precies zo, als kinderen nu
met wol op kartonnen plaatjes
doem, hoe oneerbiedig de verge-
Hiking ook moge zijn. Aan die
„omtrek"-draden werden dan de
siersteken en de vullingen van de
figuurtjes vastgehecht. De klos
kant berust weer op een heel an
dere techniek, namelijk op het
kunstig samenvlechten van ver
schillende draden onderling ;met
behulp van klosjes, die in de hand
worden gehouden. De Romeinen
moeten deze kantsoort al hebben
gekend! In de oude nederzetting
Claterna in het voormalige Oost-
Romeinse rijk zijn voorwerpen
gevonden, die op onze kantklos
sen lijken.
De roem van Tulle
In Europa dateren de oudste
kantsoorten uit de Middeleeuwen.
In de zestiende en zeventiende
eeuw nam de kantindustrie er
een grote vlucht. In de rege
ringsperiode van Lodewi.ik de
PROGRAMMA'
ZONDAG 17 JUNI 1951
HILVERSUM 1, 402 m. 8.00 u.
NCRV; 8.30 IKOR; 9.30 KRO
17.00 NCRV; 19.45—24-00 KRO.
NCRV: 8.00 Nieuws en weer
berichten; 8.15 Gramofoonm.
IKOR: 8-30 Vroegdienst.
KRO: 930 Nieuws cn waterst.;
9-45 Gramofoonm.; 9.55 Hoogmis;
11.30 Gramofoonm.; 11.40 „Lief
Vaderland vaarwel!", klankbeeld
12.00 Gramofoonm.; 12.15 Apolo
gie; 12-35 Gramofoonm.; 12.40 u-
Lunchconcert; 12.55 ..Katholiek
Thuisfront overal"; 13.00 Nlieuws
weerberichten en kath. nieuws;
13.20 Amusementsmuziek; 13-45
„Uit het boek der boeken"; 14.00
Gramofoonm-; 14.15 Radio Phil-
harmonisch Orkest; 14.40 Gramo
foonm-; 15.10 Olympische dag;
16.30 Vespers.
NCRV; 17-00 Geref. Kerkdienst;
18.30 Massale koorzang; 18.45 u-
Gramofoonm.; 19.00 Kamerkoor;
19.15 „Van alle tijden en alle vol
k-en". causerie; 19.30 u. Nieuws,
sportuitslagen en weerberichten.
KRO: 19.45 Actualiteiten; 19-52
Boekbespreking; 20.05 De gewone
man zegt er het zijne van; 20.12
Gevarieerd programma; 22.45 uur
Avondgebed en liturgische kalen
der; 23.00 Nieuws; 23-1524.00
Gramofoonmuziek.
HILVERSUM 2, 298 m. 8-00 u-
VARA, 10.00 VPRO, 10.30 uur
IKOR, 12.00 AVRO, 17.00 VPRO,
17-30 VARA, 20.00—24.00 AVRO.
VARA: 800 Nieuws, weerber.
en postduivenberiohten; 8.15 uur
Koorzang; 8.30 Gesprek over het
zilveren jubileumfeest van de
Culturele Sportbond; 8.40 Orgel
spel; 9.00 Vacantietips; 9-12 uur
Postduivenberichten; 9.15 Ver
zoekprogramma; 9.45 „Geestelijk
Leven" causerie.
VPRO: 10.00 Voor de jeugd.
IKOR: 10.30 u. Remonstrantse
kerkdienst.
AVRO: 12.00 „Muziek-etalage"
12.40 Voor de jeugd; 12.50 Gra
mofoonm.; 13.00 Nieuws en weer
berichten; 13-15 Mededelingen en
gramofoonm.: 13.20 Oxkestcon-
cert; 13.50 „Even afrekenen, He
ren!"; 14-00 Gramofoonm-; 14.05
Boekbespreking; 14.30 u. Vocaal
Dubbelkwgrtet; 14.45 Kameror
kest en'solist; 15-45 Filmpraatje;
16.00 Zigeunermuiz.; 16.30 Sport-
revue.
VPRO: 17.00 Reportage.
VARA: 17-30 „Martins geheime
raketvlucht naar de maan",
hoorspel; 17.50 Pianospel; 18.00 u-
Sportoraatje: 18.15 Nieuws en de
sportuitslagen; 18.30 Dansmuziek;
18.55 Sport; 19.05 „Radiolympus";
19.30 AÏpusementsanur.
AVRO: 20 00 Nieuws; 20 05 Ac
tualiteiten; 20.15 Omroeporkest;
2121.15 Cabaret; 21.50 Zang en or
gel; 22.10 u. Gevarieerde muziek;
22.50 „De Franse verkiezingen",
causerie; 23 00 Nieuws; 23.45
24-00 Gramofoonmuziek.
MAANDAG 18 JUNI
HILVERSUM I, 402 M.
7.00—24.00 NCRV
7.00 Nieuws; 7.18 Gewijde mu
ziek; 7.45 Een woord voor de
dag; 8.00 Nieuws en weerberich
ten; 8.10 Sportuitslagen; 8.20
Gramofoonmuziek; 8.55 Idem;
9.15 Voor de zieken; 9,30 Water
standen; 9.35 Gramofoonmuziek;
10.00 Predikanten-Forum; 10.20
Gramofoonmuziek; 10.30 Morgen
dienst; 11.00 Pianorecital; 11.30
Gramofoonmuziek; 12.30 Land
en tuinbouwmededelingen; 12.33
Orgelconcert; 13.00 Nieuws; 13.15
Amusementsmuziek; 13.45 Gra
mofoonmuziek; 14.00 Schoolradio;
14.35 Gramofoonmuziek; 14.45
Voor de vrouw; 15.15 Cembalo
gezelschap; 15.45 Gramofoonmu
ziek; 16.00 Bijbellezing; 16.45
Vocaal ensemble; 17.00 Voor de
kleuters; 17.15 Orgelspel; 17.45
Voor de jeugd; 18.00 Zigeuner
kwintet; 18.15 Sportpraatje; 18.25
Gramofoonmuziek; 18.30 Boek
bespreking; 18.45 Engelse les;
19.00 Nieuws en weerberichten;
19.15 „Volk en Staat", causerie;
19.30 Gramofoonmuziek; 19.40
Radiokrant; 20.00 Nieuws; 20.05
Pianorecital; 20.35 „De Delftse
Wonderdokter", hoorspel; 21.20
Lichte muziek; 21.50 Gramofoon
muziek; 22.00 Strijkorkest; 22.45
Avondoverdenking; 23.00 Nieuws
23.1524.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II, 298 M.
7.00—2400 AVRO
7.00 Nieuws; 7.15 Ochtendgymna
stiek; 7.30 Gramofoonmuziek;
8.00 Nieuws; 8.15 Gramofoonmu
ziek; 9.00 Morgenwijding; 9.15
Gramofoonmuziek; 10.30 Voor de
vrouw; 10.35 Gramofoonmuziek;
11.00 „Op de Uitkijk", causerie;
11.15 Radio Philharmonisch or
kesten solist; 12.00 Hawaiian-
muziek; 12.30 Land- en tuin
bouwmededelingen; 12.33 In 't
spionnetje; 12.38 Pianoduo; 13.00
Nieuws; 13.15 Mededelingen of
gramofoonmuziek; 13.20 Metro-
pole orkest; 14.00 „Wat gaat er
om in de wereld", causerie; 14.20
Gramofoonmuziek; 14.30 Voor
dracht en harpspel; 14.45 Piano
recital; 15.15 Voor de vrouw;
16.15 Noorse volksliederen; 16.45
Musicalender; 17.30 Voor de pad
vinders; 17.45 Regeringsuitzen
ding: Dr. Garmt Stuiveling
..Schrijvers over Indonesië"; 18.00
Nieuws; 18.15 Militair commen
taar; 18.30 Lichte muziek: 19.00
Discogram; 19.30 Causerie over
Peter Benoit; 19.45 Regeringsuit
zending: „Landbouwrubriek";
20.00 Nieuws; 20.05 Vraaggesprek
20.15 Peter Benoit-herdenking;
21,45 „Winterslaap", hoorspel;
22.10 Metropole-orkest en solis
ten: 23.00 Nieuws; 23.1524.00
Gramofoonmuziek.
Nee beste vriendinnetjes en
vriendjes dit wordt nu eens geen
raadseltje of prijsvraag maar een
bericht, dat jullie, en waarschijn
lijk ook vele ouderen, met plezier
zullen lezen. Want die kleinste
stad van Nederland, waarnaar
jullie niet behoeven te raden om
dat die er nog niet is, wordt een
echte jeugdstad. Een stad in het
klein, een speelstad eigenlijk,
waar je alles, wat in een echte
stad thuis hoort op je gemak kunt
gaan bekijken.
Stad in de stad
Die kleine stad, die nog ge
bouwd moet worden, komt in
Den Haag te staan. Ze wordt ge
bouwd om de jeugd te laten zien,
hoe de meeste steden van ons land
zijn ontstaan. Daarom moet je
niet een moderne stad met rechte
straten en nieuwe gebouwen ver
wachten, maar een stad, die echt,
zoals de meeste van onze steden,
uit de geschiedenis gegroeid is.
Dus met wallen en grachten en
poorten, maar ook met een station
electrische treinen, trams, en
zelfs met een vliegveld. Er ko
men oude huizen en kerken en
nieuwe kantoren in, zoals je dat
in echte steden ook ziet.
Een mooi doel
En waarom dit alles gebouwd
wordt? Om op de eerste plaats de
nagedachtenis te eren van een
Leidse student, die in de Mei
oorlog van 1940 heel dapper was
en tevens om met de gelden, die
van de bezoekers worden ontvan
gen, zieke studenten, die in La
ren verpleegd worden te helpen.
Die student-officier heette Ma-
duro en zijn familie schonk een
grote som geld, die voor de bouw
van die stad gebruikt zal worden.
Philips zal voor de verlichting
zorgen de KLM bouwt het vlieg
veld en de vliegmachines de
B.P.M. verzorgt de benzine-tanks
en de Nederlandse Spoorwegen
leggen de spoorbaan en alles wat
er op en aan hoort, aan. Er komt
ook een haven bij met schepen.
De heer Bouma, de directeur van
het Zuiderzee-museum te Enk
huizen, maakte de plannen en zal
er voor zorgen, dat deze stad
echt de moeite waard wordt om te
gaan bekijken. Als ik het goed
heb, zal de kleinste stad van Ne
derland het volgend jaar klaar
zijn. Dan vertel ik er nog wel
meer over.
De geschiedenis, die ik jullie
nu ga vertellen, is voor een deel
werkelijk gebeurd en voor een
deel aangevuld met een paar ver
zonnen gebeurtenissen. Maar dat
is niet zo erg denk ik. Het voor
naamste is, dat jullie te weten
komt, wie Jan de Speurder is en
wat hij al zo beleefd heeft, voor
dat hij, toen hen wat ouder was
geworden, een echte politieman
werd.
En dan zal ik eerst maar eens
vertellen, wie die Jan de Speur
der is. Dat is een doodgewone
Hollandse jongen, die Jan de
Bruin heette, nog op de lagere
school was, door een toeval, met
de politie in aanraking kwam en
na heel veel spannende avonturen
besloot bij de politie te gaan. Jan
woonde met zijn ouders en zijn
zusje in een van de vele provin
ciestadjes, die ik niet nader noe
men zal, en had, toen hij een jaar
of twaalf was en in de hoogste
klas van de lagere school zat, een
hobby, een liefhebberij, detective
spelen. Dat ging Jan zo goed af,
dat hij ouder geworden op het
laatst niets anders meer deed.
Om het verhaal goed weer te
geven, lijkt het mij maar 't beste
om Jan van nu af aan maar zelf
aan het woord te laten. Daar
komt hij dus met zijn eerste
avontuur.
De gestolen auto
Op een avond, al weer heel wat
jaren geleden, waren vader en
moeder 's avonds naar een kennis
gegaan, die jarig was en ik mocht
als de oudste thuis, wat opblijven.
Ik mocht de radio aanzetten, had
een paar koekjes gekregen en zat
een heel spannend boek te lezen,
toen plotseling de muziek op
hield en de omroeper van de
radio een politie-bericht aankon
digde. Hoe dat precies luidde,
weet ik nu natuurlijk niet meer
te vertellen, maar het kwam hier
op neer. De politie verzocht op
sporing van een gestolen auto,
een heel dure wagen, die elec-
trisch wordt voortbewogen en
toebehoorde aan een riike heer uit
Wassenaar, een gezant of zo, dat
weet ik mii niet meer te herinne
ren De politie gaf het merk van
de 'auto en 't nummer op. Eigen
lijk zonder er bij te denken,
schreef ik dat nummer op een
stuk papier cn stak dat in mijn
zak. Toen ik de volgende dag oni
kwart voor negen naar school
ging, zag ik achter in onze laan,
die een doodlopende weg had een
prachtige zwarte auto staan. Maar
ik lette er niet op en reed vlug
naar school, 's Middags stond die
auto er nog, maar het viel niet
op, omdat er achter in die laan
een dokter woonde, die wel meer
bezoek kreeg van patiënten uit
verre plaatsen en vaak auto's
voor zijn deur had staan. Maar
toen die auto er de zelfde avond
nog stond, vond ik het toch wel
een beetje gek. Toen ik mijn bo
terham op had, ging ik er met
een paar vriendjes eens naar kij
ken. Het was in een woord een
pracht van een kar! Terwijl de
jongens zo om de auto heen lie
pen en probeerden het portier
open te maken, stak ik, eigenlijk
zonder er bij na te denken, mijn
hand in mijn broekzak en vond
daar het stukje papier met het
auto-nummer, dat ik de vorige
dag opgeschreven had.
Ik haalde het voor de dag en
ontdekte tot mijn grote vreugde,
dat het nummer van dat briefje
precies hetzelfde was als op de
auto stond. Nu niets tegen de
jongens zeggen en vlug naar huis.
„Vader", riep ik, „ik heb een
auto gevonden". „Wat zeg je jon
gen, een auto gevonden, laat
eens kijken!" „Nee, geen speel
goed-auto, maar een echte"!
„Och, jij hebt altijd wat!" „Nee,
het is echt weer, de politie heeft
de auto gisteravond door de radio
opgegeven". „Nou, dat moet ik
zien".
En met vader samen, ging ik
nog eens naar die auto toe. Ja,
alles klopte. Thuis gekomen belde
vader de politie open na een
kwartiertje kwam er een agent
van de motorpolitie die bevestig
de, dat de auto in onze laan de
vermiste was. Hij schreef alles
op en zei, dat ik de volgende mor
gen maar even op het politie
bureau moest komen.
Dat laatste vind ik niet zo leuk,
omdat ik daar al eens meer ge
weest was voor het inschieten van
een ruit met mijn nieuwe voet
bal. Ik had dus geen prettige her
innering aan dat bezoek. Maar
vader zei, dat ik best kon gaan
en dat de politie die ruit al lang
weer vergeten was. Nou, ik ging
dus naar het bureau. „O", zei de
agent, aan de ingang, ben jij dat
kereltje, dat een auto heeft opge
spoord? Keurig hoor, ga maar
naar binnen bij de commissaris".
Die zat achter een groot bureau
en knikte mij vriendelijk toe. „Zo,
daar hebben we onze Jan. Vertel
jij maar eens, hoe je die auto ge
vonden hebt". En toen deed ik 't
verhaal van dat radio-bericht en
dat briefje. „Nou, dat heb je hem
ferm geleverd hoor! Er groeit uit
jouw nog eens een speurder", zei
hij lachend.
„En nu zal ik die mijnheer
maar eens laten komen". De com
missaris drukte op een belletje,
toen kwam er een agent, die een
grote dikke mijnheer binnenliet,
die een sigaar rookte en de ka
mer met grote rookwolken vulde.
Hij praatte erg veel en druk en
pakte toen, heel voorzichtig, met
duim en wijsvinger een gulden
uit zijn vestjeszak. „Kijk, dat is
voor jou, beste jongen".
De commissaris kuchte eens en
keek toen heel boos, maar zei
niets en de mijnheer verdween
met veel poespas uit de kamer.
Toen hij weg was zei de com
missaris. „Je weet zeker niet, dat
dit een heel dure auto was, die
zelden gemaakt wordt. Dieven
hebben hem gestolen, maar ze
konden er niet goed mee weg ko
men en hebben hem toen maar
in jullie laan laten staan. In vind
het flink, dat je ons zo goed hebt
geholpen. Als beloning mag je,
voor mijn rekening, een mooi ca
deau gaan kopen. Vraag maar
wat je hebben wilt."
„Nou, mijnheer de commissaris,
dat is heus niet nodig. En ik weet
echt niet, wat ik vragen moet".
„Ben jij dat ventje niet, dat on
langs een ruit kapot maakte met
voetballen? Kom, ik zal je je bal
terug laten geven en ik zal wel
zorgen, dat je een cadeau krijgt."
Dat cadeau kreeg ik, een paar
dagen later. Het was een span
nend boek. En toen ik wegging
zei de commissaris. „Jan, als je
nog eens wat voor ons hebt, dan
hou ik me aanbevolen hoor, met
zulke jongens kan ik het best
vinden".
Jullie begrijpt, dat ik voortaan
goede maatjes was met de politie
en toen zich de tweede keer iets
vreemds voordeed, dat de politie
weten moest, ging ik zonder angst
naar het bureau toe. Want ik be
greep nu wel, dat de politie er
niet was om kleine jongens te
Diaeen, maar om te zorgen, dat er
geen verkeerde dingen in de stad
scheurden.
Veertiende kon de stad Tulle
(denk aan de ragfijne tule) de
opdrachten van de dames en he
ren aan het Franse hof niet eens
meer aan.
Er zijn prachtige staaltjes van
Franse kantkunst op de tentoon
stelling, maar ook Belgische,
Duitse, Engelse en niet te verge
ten Italiaanse. Hoe schitterend
zifn bijvoorbeeld niet de Vene-
tiaanse bloemenranken, helemaal
met goud omzoomd, en hoe ont
roerend de kleine kleedjes met
roosjes die als de echte uit meer
blaadjes bestaan? Men staat er
versteld van, wat de vrouwen
van vroeger voor een werkstuk
ken konden afleveren stukken
met nog apart opgewerkte prie-
gelblaadjes en sierfiguurtjes. Het
zijn wonderstukken van kunst,
die daar ginds in het museum
liggen, de grote Italiaanse kraag
in „sneeuwvlokkant" niet in het
minst.
Kindermanchetjes
Maar we gaan al weer verder.
Achter een glazen vitrine prijken
twee parmantige geplooide kin
dermanchetjes op helder rode
zijde er» in een volgende ligt een
tule Franse shawl, waarin bloe
men zijn gewerkt. Daarnaast lok
ken dure damesmutsen, heel fijn
van maaksel, maar toch nog niet
zo mooi als de bol en het voor
stuk van een Franse hoed uit de
19e eeuw. Die zijn rijk voorzien
van borduursel, tussenzetsels in
Valencienne-kant en batisten ap
plicatie. zodat men hier drie
handwerktechnieken! bijeen ziet!
Heel mooi is verder het stuk
goudkant groot genoeg om een
muur mee te bedekken dat een
hele geschiedenis te vertellen
heeft.
We zien een koning met twee
ridders, die schijnbaar afscheid
neemt van zijn zes dochters in
kloosterkleding. Is dat het begin
van het verhaal of het einde? We
zouden het graag willen weten,
maar het kostbare kant laat de
historie slechts raden.
Het is ondoenlijk nog meer
stukken van deze expositie op te
noemen. Er zijn kragen, cape's,
waaiers, zakdoekjes, mouwen en
manchetten, die het oog zullen
verrukken. Men moet die zeker
gaan zier», als de vacantie naar
Amsterdam mocht leiden al was
het maar voor een dag. Het
nauwkeurige adres is Heren
gracht 605.
De tentoonstelling duurt tot 30
September en verder moet zeker
nog vermeld worden, dat zij ge
combineerd is met een serie
schilderijen, waarop de kant nog.
maals in volle glorie schittert.
SPAANSE FILM
over ,,Onze Lieve Vrouw
van Fatima"
FATIMA (K.N.P.) Een
Spaanse filmmaatschappij Aspa,
is dezer dagen begonnen met de
eerste opnamen voor een film,
die de titel zal dragen van „On
ze Lieve Vrouw van Fatima".
Een 15-jarig Italiaans meisje,
Ines Orsini, zal de rol van Lucia
vertolken, terwijl het aandeel
van Jancinta in de film gespeeld
wordt door Maria Dulce, een
Portugees meisje van ongeveer
10 jaar. De film wordt geregis
seerd door Rafil Gils. Voordat
zij de rol van Lucia zou gaan
vertolken, is Ines Orsini door de
Heilige Vader in audiëntie ont
vangen. Mej. Orsini heeft reeds
eerder een rol vervuld in een
religieuze film, namelijk die van
Maria Goretti in „Heaven over
the swamp".
(Advertentie)
M-4S-M
FEUILLETON
l//
52)
Ik kon het haar of liever
Vinton nog niet gewonnen ge
ven. Hoe meer ik haar aankeek,
hoe erger het mij tegen de borst
stuitte, dat zii de prooi zou moe
ten worden van zo'n schavuit.
„Ja" zei ik, om ten minste vol
te houden, ,als u het geval niet
anders wiit bekijken dan van t
hoge standpunt van uw trots..
„Wat heeft een vrouw anders,
welbeschouwd?" sprak zij vlug.
„Trots is meer waard dan u
schijnt te denken. Trots is een
kracht, die ons mee omhoog
houdt, om niet af te vallen van
onze idealen. Dat ik me zo in
mijn trots gekrenkt voel, valt
mé het zwaarste; maar wat ik
nog aan trots over heb wil ik
vasthouden, al verlies ik er ver
der alles mee; en die trots weer
houdt me, ooit aan mijn vader te
laten weten, dat ik hem bedro
gen heb."
Zij zat nu weer met gebogen
hoofd alsof zii zich willoos aan
haar lot overgaf. Dat heftigheid
en neerslachtigheid zo afwissel
den in hhar houding, verklaarde
ik uit de buitengewone spanning
waarin zij de laatste weken had
moeten leven. Zij had met zich
zelf moeten strijden én met Vin-
ton. De laatste strijd had ze vrij
wel opgegeven, maar de eerste
laaide nu en dan op. Ik twijfelde
er niet aan, of zij was van natu
re levendig eni fier en onafhan
kelijk; ik was er evenzeer van
overtuigd, dat Vinton haar
wreed had geknauwd, maar nog
niet gebroken. Intussen kon ik
niet ontkennen, dat hij 'n flink
eind op weg was om met zijn
laaghartig werk 't beoogde doel
te bereiken.
,Dus wat u er ook voor moet
opofferen, u wilt dat test9ment
in ieder geval laten bekrachti
ger» en uitvoeren", merkte ik op.
Zii boog zich enigszins naar
voren en keek mij strak aan, met
een lange nadenkende blik.
„Als dat zo was. had ik ten
minste een zekere rust," zei ze
klaaglijk. En langzaam ging ze
voort: „Maar er is één omstan
digheid, waardoor ik zelfs in dat
opzicht nog aarzel."
„Namelijk?"
Ik moest haar wel dikwijls met
een woordje van aandrang te
hulp komen, zo vaak bleef zij in
haar woorden steken
„Het is niet het laatste testa
ment van mijn oom!"
Ik liet me van het bureau glij
den en bleef vlak voor haar
staan. Kwam er dan nooit een
eind aan de verwikkelingen?
Maar ik kreeg weer hoop .in de
laatste verwikkelijking lag mis
schien een kans op uitkomst!
„Hebt u dan nog 'n testament
gevonden?" vroeg ik gejaagd.
„Dat is juist 't ongeluk," ant
woordde zij.' „Er moet er een
zijn, maar ik kan het niet vin
den."
„Maar hoe weet u dan dat het
bestaat? Of waarom denkt u dat
dan?"
Het duurde een paar seconden
voor ze begon te spreken; weer
alsof ze haar gedachten ordelijk
moest rangschikken.
„Mijn oom is onder enigszins
eigenaardige omstandigheden ge
storven", zei ze. „Zoals ik u al
verteld heb las ik in de krant,
dat hij ernstig ziek was, en toen
ik hier aankwam, was hij al
dood. Hii leed aan een hartziek
te ik weet niet precies wat 't
was. maar hij had het al heel
lang. Als hij een aanval kreeg
lag hij soms urenlang bewuste;
loos, maar andere keren ging hii
gewoon zijn gang en zag hij er
volkomen gezond uit. De dokter
die hem bii ''zijn laatste aanval
behandeld heeft, schijnt wel
voorzien te hebben, dat het die
keer niet goed zou aflopen, maar
hij heeft blijkbaar niet gedacht,
dat oom Rufus nog voldoende
zou opknappen, om zijn bed uit
te komen, ais was het maar voor
korte tijd. En toch is dat ge;
beurd. Öp de middag nu dat hii
stierf, nog geen uur voor zijn
dood, is miiri oom zijn bed uitge
komen. Hij trok een ochtendjas
aan en ging van zijn slaapkamer
waar het portret van mijn
moeder hangt de gang over
naar de kamer waar we nu zit
ten. Hier werkte oom Rufus al
tijd.
Er was een oude butler in huis
die Howard heette. Hij was al
heel wat jaren bii oom Rufus in
dienst en nu verpleegde hii hem
ook. Oom Rufus lag in bed en
bewoog zich helemaal niet. en
toen is Howard even de slaap
kamer uitgegaan. Hij heeft niets
gehoord; hij merkte pas, dat oom
Rufus hierheen was gegaan,
toen hij de studeerkamer in
kwam.
Howard was misschien 'n mi
nuut of vijf weg geweest. Hij
schrok, toen hij de slaapkamer
weer inkwam en zag dat 't bed
leeg was. Hij holde naar de stu
deerkamer. Toen hij de kamer
binnenkwarn zag hii mijn oom
langzaam -wfci zijn stoel op de
grond glijden. Howard snelde
toe en ving hem op, en terwijl
hji dat deed, zag hij dat oom Ru
fus probeerde iets te zeggen. Hii
tilde hem op de stoel en hield
z'n oor dicht bij ooms lippen. Hii
kon maar een paar woorden ver
staan. Oom zei: Een ander tes
tament.. nu." Toen zweeg hij,
en een ogenblik later zag Ho
ward dat oom dood was."
Zü huiverde en onwillekeurig
stond zii op uit haar stoel. Het
was dezelfde stoel, waarin Ru
fus Jennings de laatste adem uit
geblazen had.
„En is dat al wat u weet?"
vroeg ik.
„Nee.. Terwijl oom sprak,
maakte hij 'n beweging met z'n
hand alsof hij probeerde ergens
naar te wijzen; maar Howard
was toen te zenuwachtig en te
druk met oom bezig, om er veel
op te letten. (Wordt vervolgd.)
VALKENBURG
wielerprofs een
constateren bi)
het nationale w
deze week pub
namen van 53
die door de N.\
dus maximaal
deelnemen.
Dit is wei cc
ten opzichte van
nemers in vroegi
trast wordt ech
als wil de lijst
en er de favorie
gaan uitlichten. I
dat de werkelijk
ten op de vinger
tellen zijn.
Het is natuurli
dat een bepaald
te niet tot de kaï
een toevallige gc
kan profiteren
onder de cracks,
gebeurd, maar n
zullen Wim vgn
te en Woutie W
de lakens uitdele
reurs hebben in
MOl
de toon aangege
het ook Zondag
Het vorig jaa
er in met gerir
mans achter zich
lijk zal Gerrit ej
om ook dit jaar
veroveren. En
dit nationaal kan
kere zin zijn afs<
lersport betekenl
„Ik zal op he
ner wielerloopb
heeft Scbulte ee
zal hij dan moet
steeds de geweld
ser van de Ned,
zijn.
Wout Wagtn
Daardoor zal 1
maal de verscl
Cauberg (216.3
overwinnen maai
En daarbij denk
eerste plaats a
Wagtmans. Ogen.
een broekie, eei
netje maar we w
hij een stel spier
te rillen. Rap en i
kan hii zich tege
lingen omhoog
nationale wedstrj
nodige ervaring
zal hij in Valke
wenden bij zijn 1
onttronen.
Maar naast W;
een adem gene
Wim van Est:
allen voorbereii
op de e
De reünie allen
de jaarlijkse terv
Ïnsche Dag wel
ijk ten onrechte
gramma vermeld
turndemonstratie,
rennen, paarder
concours) en e
strijd. Maar alia,
het ditmaal niet c
moet ons alleen
dat ook dit jaar
de voetbalwedstri
ploeg tegen de
Degerfors, het m\
is. Jammer, war
schouwt men dez
of meer dan de c
van het voetbals
was dat gisteren,
lijkheid komt er
recht).
Het belangrijkst
pische Dag vindt
toch al zo eenzijd
publiek min o.
gen kennis mé
specifieke zomersj
om ook juichen
van het N.O.C. o:
een manifestatie
tische sporten te 1
toe.
De thuisblijven
groot gedeelte va
ma kunnen volgt
tien minuten oven
Pagano via de K.
tage.
1
