Talrijke vacantie-mogelijkheden
voor de Katholieke jeugd
Indonesië is voorde Nederlanders
niet langer het beloofde land
Eerste tour-etappe bleef zonder
opschudding bij de favorieten
Alle Nederlanders bijeen
Vlucht in de nacht"
Uitgebreid jeugdherberg-net
werd voor haar gesticht
Trek er op uit,
en geniet"
Een kleine minderheid heeft
nog vertrouwen in de toekomst
RADIO
Driest plan van
Koblet mislukte
door E. J. Rath
DONDERDAG 5 JULI 195)
(Van een onzer redacteuren)
TERWIJL WIJ deze regels op papier zetten, staat de zon te
stralen aan een strakblauwe lucht, en tegelijk waait er een
stevige bries. Ideaal weer om te zeilen. Zeilen, zwemmen,
wandelen, fietsen, slapen in je tentje ergens aan een bosrand,
onderduiken in de koelte van een museum waar altijd opnieuw
de kunst van zoveel oude meesters wacht, andere steden,
andere landschappen, andere mensen zien en leren kennen:
dat alles en eindeloos veel meer bieden de vacantiemaanden
de jeugd. Goed, het kan wel stortregenen ais deze krant wordt
rondgebracht. Maar niemand is er zo zeker van als de jeugd,
dat de lucht tóch wel weer zal klaren.
Utrecht die vele gegevens be
vat over alle voor dit jaar vast
gelegde, mogelijkheden voor jon
gens en meisjes tussen 14 en 30
jaar, die voor een rijksdaalder lid
kunnen worden (voor leden van
jeugd- en jeugdstandsorganisaties
is de contributie maar een daal
der, voor militairen een gulden).
Men kan er vinden waar en voor
wie K.V.C. herbergen en -vacan-
tiehuizen geopend zijn, hoe men
het aan moet leggen om er z'n
bed gereed te vinden en wat er
verder te weten valt, b.v. het
uniforme herberg tarief70 cent
voor een nacht slapen, een gulden
voor een warme en 65 cent voor
een broodmaaltijd etc.
Het is haar eigen, er op uit te
trekken, geen afstanden en ver
moeienis te tellen, het avontuur
te ontdekken in eigen land en
daarbuiten, met volle teugen te
genieten.
Er bestonden in vroegere jaren
overigens wel enkele practische
bezwaren. Wie niet kon beschik
ken over een reeks familieleden
en relaties overal in het land,
waar hij of zij des avonds de
moede benen onder een vertrouw
de tafel kon steken en een bedje
gespreid vond, of wie niet zijn
eigen tijdelijke tentenhuis mee
sjouwde in 'een rugzak of in de'
fietstassen had geborgen, was
nogal beperkt in zijn mogelijkhe
den. Er is weliswaar een net van
N.J.H.C. jeugdherbergen over het
land verspreid, maar deze zijn nu
eenmaal niet op Katholieke leest
geschoeid, en bieden dus geen
enkele garantie voor het milieu
en de sfeer die de Katholieke
jeugd zich wenst en die de ouders
voor haar eisen. Nog veel minder
geschikt zijn vele zgn. kampeer
boerderijen en andere voor
iedereen openstaande kampeer-
centra van dat soort. We zijn het
er nu langzamerhand wel over
eens, dat ook het doorbrengen
van je vacantie een kwestie is van
het handhaven van een eigen stijl
en vrolijke onbezorgdheid niet
hetzelfde betekent als het over
boord werpen van alle normen.
Daarom kan men de jeugd
zelf voorop niet voldoende
waardering hebben voor de voor
treffelijke manier waarop ook in
Katholieke kring het jeugdher-
bergwerk is aangepakt. Met grote
energie en veel medewerking,
Van Arum tot Baarlo.
Zo is er de jeugdherberg „de
Grauwe Kat" in Arum waar de
jongens slapen in de boerderij
van Y. Ypma en Sneek en Bols-
ward in de buurt zijn. In Borne
staat voor meisjes het Diocesaan
Cursushuis open, in Callantsoog
de jeugdherberg Luttikduin. In
Castricum is er, evenals in Arum,
onderdak voor jongens èn meis
jes in de jeugdherberg van de
heer .C. B. Twisk aan de Heren
weg; in Denekamp wachten „Con
cordia" en het Verkennershuis
resp. meisjes en jongens; Hoen-
derlo biedt op de Veluwe het
Krimdal, Middelburg de „Arne-
burch" in de Bogardstraat, Nun-
speet heeft met „Mosterdveen"
het oudste en grootste Katholieke
vacantiecentrum voor de jonge
ren; Oude Wetering biedt aan het
Brasemer meer „De Meerkreuk"
en Kaalte de jeugdherberg „St.
Bernardus", terwijl op Texel de
hoeve ,,'s-Hertogenbosch" met de
heer P. Witte Czn. gasten de
ruimte laat. In de zes laatstge
noemde huizen kunnen zowel
jongens als meisjes terecht.
Voor jongens zijn er nog an
dere mogelijkheden in de vacan-
tiehuizen van de Kajotters: de
Hemelbergh bjj Arnhem, „Fort
Willem", ingericht in de fortifi
caties van Maastricht, „De Witte
Bergen" nabij het Brabantse Oir-
schot en „Gouden Zonne" in
Vught, waar meisjes „Huize Ber
gen" vinden. Meisjes vinden ook
in het hart van Valkenburg
„Zonnig Zuiden" en vlak in de
buurt een heel kasteel: „Cha-
loen". En er zijn voor haar va-
cantiehuizen in Utrecht en in
Amersfoort, in Beek bij Didam
en het Boxtelse Lennishèuvel, in
Ede en in Galder bij Ulvenhout,
op „Den Oldenhof" in Gorssel
en aan het Westeinde in den
Haag, in Handel en Maasbracht,
in Rietmolen nabij Haaksbergen
en op het kasteel Well in Lim
burg. Ook Drente biedt in Zorg
vlied jongens en meisjes een
jeugdherberg resp. Het Witte
Huis en J. van Opzeeland. En
daarmede zijn nog niet alle mo
gelijkheden genoemd: Oeffeit,
Huis ter Heide, Hoog Elten, Gin-
neken, Baarlo, alle voor jongens.
Heel dit net van Katholieke
jeugdherbergen en vacantiehul-
zen, in enkele jaren practisch uit
het niet te voorschijn getoverd,
wordt, door de relaties die de
K.V.C. heeft in de Commission
Internationale des Gites d'Etape,
bovendien nog uitgebreid met 'n
eindeloze reeks mogelijkheden in
België, Luxemburg, Frankrijk,
West-Dultsland, Oostenrijk, Italië,
Spanje, Portugal, Denemarken en
Engeland, waar overal soortge
lijke organisaties bestaan als de
Nederlandse K.V.C.
Per boot naar België
Het lijstje van de plezierige
èn vertrouwde mogelijkheden
is hiermede nog niet uitgeput.
Daar zijn de kampen die voor
groepen met eigen leiding wor
den ingericht door de Nationale
Vacantiedienst van de K.A.J. in
Utrecht (Oudenoord 12): op Te
xel, te Oostermeer tussen Ber-
gumermeer en Leien (12.50 per
man per week, botenhuur en
zeillessen inbegrepen) in Oot-
marsum en bij Valkenburg. Daar
zijn de boottochten van een week
die de K.V.C. vanuit Maastricht
organiseert naar Dinant (voor
meisjes van 14 tot 21 Juli, 28
Juli4 Aug., 1118 Aug. en 25
Aug.1 Sept.; voor jongens in
de drie tussenliggende weken).
De Kajotters in A'dam (Stad
houderskade 55) verlenen gast
vrijheid tussen 6 en 19 Aug. en
fungeren als gids in de havens,
de musea etc. (kosten f 25.p.
pers. p. week) en op „Ons Erf"
in Berg en Dal houden zij van
28 Juli tot 4 Aug. een cultureel
werkkamp.
Er is de laatste jaren hard ge
werkt om de Katholieke jeugd
van Nederland aan een klinkende
serie vacgntiemogeliikheden te
helpen. En dan hebben we nog
Gezwegen van de kampen die de
K.J.B. organiseren voor fabrieks-
jeugd, maar ook voor allerlei
jeugdgroepen, patronaten, clubs
etc., van de uitgebreide serie
prachtige kampeerterreinen (o.a.
op Terschelling) die zii uitslui
tend voor de Katholieke jeugd
heeft vastgelegd, van de vacan-
tieweken voor jongeren on Dra
kenburg etc. We kunnen de ion-
geren hartgrondig wensen: „Trek
er op uit, en geniet".
Indonesië is niet langer het beloofde land waar Nederland zijn
ondernemende zonen heen kan sturen om carrière en gemakke
lijk fortuin te maken. Toen eind 1949 het oude Nederlands
overal in den lande, Is in enkele jndië was gestorven en het vrije Indonesië was geboren, begon een
jaren door de K.V.C., de Katho- grote uittocht van Nederlandse onderdanen, volgens semi-officiële
schattingen is ongeveer een derde gedeelte van de 350.000 Neder
landse mannen en vrouwen, die voor de souvereiniteitsoverdracht
op het eiland leefden, vertrokken.
liekc Vacantiehuizen en Jeugd
herberg-centrale, een net van
Katholieke vacantie-centra opge
bouwd, dat er zijn mag en volle
publiciteit verdient.
Onlangs is de K.V.C.-gids 1951
verschenen aan te vragen:
K.V.C„ Stationsplein 15bis te
VRIJDAG 6 JULI 1951
Hilversum 1, 402 m.:
7.00 Vara, 10.00 Vpro, 10.20 Va-
ra, 12.00 Avro, 16.00 Vara, 19.30
Vpro, 21.00 Vara, 22.40 Vpro, 23.00
24.00 Vara.
Vara: 7.00 Nieuws; 7.15 Gram.-
muziek; 8.00 Nieuws- en weerber.
8.18 Gram.muz.; 8.50 Voor de
huisvrouw; 9.00 Gram.muz.; Vpro:
10.00 Thuis, causerie; 10.05 Mor-
Hierbii is niet gerekend het ex-
peditieleger van ongeveer 100.000
man, dat in 1946 en 1947 naar In
donesië werd gezonden. De laatste
manschappen van dit leger zijn hi
het begin van Juni van dit jaar
naar huis gegaan en slechts een
missie van militaire adviseurs is
achter gebleven.
Uit statistieken blijkt, dat de
uittocht van burgers onvermin
derd voortduurt. In 1950 zijn on
geveer 60.000 Nederlanders uit de
voormalige kolonie vertrokken
en slechts circa 10.000 nieuwe naar
Indonesië gekomen. Twee Neder
landse passagiersschepen van 20
duizend ton, een kleine vloot van
gehuurde, vreemde schepen en
dagelijkse vluchten van de lucht
vaartmaatschappijen kunnen het
uitgaand verkeer niet volkomen
verwerken.
Niet al degenen, die Indonesië
ontvluchten .gaan naar Nederland.
De Nederlanders weten, dat het in
het kleine overbevolkte moeder
land meer dan moeilijk zal zijn
genwijding; Vara: 10.20 Gram.-
muz '10.30 Voor de vrouw; 10.45 aan de slag te komen en dat de
Cello en piano; 11.10 Voordracht; Nederlandse _regering_ juist alles
11.30 Orgelspel en zang; Avro:
12.00 Orkestconcert; 12.30 Land
en tuinbouwmededelingen; 12.33
Gram.muz.; 12.45 Sport; 13.00
Nieuws; 13.15 Mededelingen en
Gram.muz.; 13 30 Orgel en tenor;
14.00 Kookpraatje; 14.20 Kamer
orkest; 15.00 Voordracht; 15.20
Gram.muz.; 15.25 Cabaret. Vara:
16.00 Gram.muz.; 16.30 Voor de
jeugd; 17.00 Klein koor; 17.20 Mu
zikale causerie; 18.00 Nieuws;
18.15 Felicitaties; 18.45 Denk om
de bocht; 19.00 Pianospel; 19.10
Spreekuur voor emigranten;
Vpro: 19.20 Een sterk volk, toe
spraak; 19.50 Berichten; 20.00
Nieuws; 20-05 Boekbespreking;
20.15 Gram.muz.; 20.30 Benelux;
20.40 De Godsdienstige ontwikke
ling in de jeugdjaren, causerie;
Vara: 21.00 Verzoekprogramma;
21.45 Buitenlands weekoverzicht;
22.00 Instrumentaal trio en solist:
22.25 Gesproken portret; VPRO:
22.40 Vandaag, causerie; 22.45
Avondwijding; Vara: 23.00 Nieuws
23-1524.00 Concertgebouw en
solist.
HILVERSUM 2, 298 m.
7.00—24.00 Kro.
Kro: 7.00 Nieuws; 7.15 Ochtend
gymnastiek; 7.30 Gramofoonmuz.;
7.45 Morgengebed en liturgische
kalender; 8.00 Nieuws- en weer
ber.; 8-15 Gramofoonmuziek; 9.00
Voor de huisvrouw; 9.35 Klein
koor; 10.05 Promenade-orkest en
soliste: 10.35 Amusementsmuziek;
11.00 Voor de zieken; 11.40 Kamer
koor; 12.00 Angelus; 12.03 Metro-
pole orkest en soliste (12.3012.33
Land- en tuinbouwmededelingen);
12.50 Sport; 13.00 Nieuws en ka
tholiek nieuws: 13.20 Actualiteiten
13.25 Pianoduo; 13.45 Voor de
vrouw; 14.00 Sopraan en piano;
14.25 Gram.muz.; 16.00 Voor de
zieken; 17.00 Voor de jeugd; 17.15
Kinderkoor; 17.45 Voor de jonge
arbeiders; 18.00 Gram.muz.; 18.18
Katholiek signal. Benelux en W.-
Indisch commentaar; 18.30 Cau
serie over Gershwin: 18.50 Sport;
19.00 Nieuws; 19.15 Regeringsuitz.:
verklaring en toelichting: 19.35
Amusementsmuziek; 19.48 Kath.
signaal politiek overzicht; 20.00
Nieuws 2005 De gewone man;
30.12 Koperkwartet; 20.30 Ja, zo
was 'tklankbeeld; 21.45 Ópe-
raconcert (ca. 22.15 Actualiteiten);
22.45 Avondgebed en liturgische
kalender; 23.00 Nieuws; 23.15
Amusementsmuziek; 23.3524.00
Lichte muziek.
doet wat zij kan om de emigratie
uit Nederland te bevorderen. De
repatriëring van een groot teleur
gesteld leger en duizenden burgers
heeft de sociale en economische
problemen zeer gecompliceerd.
Als gevolg daarvan hebben dui
zenden jonge Nederlandse gezin
nen het oog meer naar het Oosten
dan naar het Westen gericht.
Australië en Nieuw Zeeland, waar
het merendeel der na-oorlogse
emigranten uit Nederland een
huis en een toekomst heeft gevon
den hebben hun deuren ook
opengezet voor Nederlanders die
Indonesië willen verlaten.
Maar de meeste Nederlanders in
Indonesië zijn van Euraziatische
afkomst en slechts weinigen onder
hen hebben de kleurbarrière, die
de toegang tot Australië en Nieuw
Zeeland afsluit, kunnen passeren.
Tientallen Euraziërs, die vol hoop
naar de Australische ambassade te
Djakarta zijn gegaan, zijn teleur
gesteld weer vertrokken, afgewe
zen omdat zij niet de vereiste
huidskleur hadden. Want naast
het percentage Indonesisch bloed
is de graad van blankheid de
maatstaf, waarnaar de aanvaard
baarheid van candidaat-emigran-
ten wordt afgemeten.
Australië en Nieuw-Zeeland
zoeken bovendien meer geschool
de handwerkers dan hoofdarbei
ders. Een Nederlands radio-ver
slaggever met een ervaring van
vele jaren is als vrachtautochauf
feur naar Australië gegaan, on
derwijzers en burgerlijke ambte
naren zijn boerenknechts gewor
den. kantoormensen, die leidende
posities bekleedden, zijn naar
Australië geëmigreerd met de
kwalificatie „metselaar" op hun
permit.
Maar de Nederlandse Hoge Com
missaris en de Australische am
bassadeur te Djakarta hebben ge
rapporteerd. dat de meeste nieu
we Australiërs het goed maken en
dat slechts enkelen van hen het
nieuwe vaderland weer willen ver
laten.
Wat heeft nu Indonesië zo on
aantrekkelijk gemaakt voor dui
zenden Nederlandse ingezetenen,
van wie veie in Indonesië geboren
en getogen zijn?
In de eerste plaats is daar de
groep, die door de Indonesische
nationalisten wordt aangeduid als
„koloniale reactionnairen". Het is
hun niet mogelijk geweest zich
aan dg nieuwe toestand en de
nieuwe heersers aan te passen en
bevelen te gehoorzamen van de
genen, over wie zij eens gezag
Hebben gehad. De meesten van
dezen zijn heengegaan. Anderen,
die toen Indonesië een vrij land
werd, van mening waren, dat het
het beste was de kat uit de boom
te kijken, hebben alle vertrouwen
in een nieuwe toekomst verloren.
Zij waren geen tegenstanders van
de vrijheid van Indonesië, maar
zijn ontmoedigd door de economi
sche moeilijkheden, de onvoldoen
de veiligheid en het wantrouwen
ten opzichte van de Nederlanders.
In de laatste 18 maanden zijn
in de binnenlanden van Indonesië
meer dan 70 buitenlandse planters
gevallen door de hand van rond
trekkende benden. De buitenlan
ders, die in de grote steden in
betrekkelijke veiligheid wonen,
zijn tot wanhoop gebracht door het
tekort aan woningen, het om
hoogvliegen van de kosten van 't
levensonderhoud en een deva
luatie van de Indonesische valuta
met 300 pet., waardoor het kwe
ken van een tegoed in vreemde
valuta zo goed als onmogelijk
wordt.
Een kleine minderheid van Ne
derlanders is er van overtuigd,
dat Indonesië de huidige chaoti
sche periode van reorganisatie te
boven zal komen en opnieuw een
land zal worden, dat mogelijkhe
den biedt. Tal van Nederlanders
hebben hier belangrijke investe
ringen en er zijn er die nog grote
wisten maken. Sommigen be
schouwen Indonesië als hun blij
vende woonplaats, ongeacht wat
moge Gebeuren en enkele honder
den zijn zelfs Indonische staats
burgers geworden.
Officieel verklaren de Indonesi
sche leiders de haastige aftocht
van duizenden geschoolde Neder
landse werkers, die buitengewoon
moeilijk te vervangen zijn, te be
treuren ,maar tal van politici,
met name van de linkerzijde en
grote gedeelten van de bevolking
zijn van oordeel, dat de volko
men vernietiging van de Neder
landse invloed op de eilanden de
enige weg is naar nationale wel
vaart en algehele onafhankelijk
heid. Het is deze houding, ge
paard aan de materiele nadelen,
die het voor de Nederlanders be
zwaarlijk maakt te blijven.
BRIEFKAART UIT 1884
GEVONDEN
IN BOLSWARD
Bij het wegbreken van 'n
brievenbus aan het R.K.
Lief desgesticht te Bolsward
deed men een eigenaardige
ontdekking. Tussen de bus
en het deurpaneel vond men
nl. een prentbriefkaart, die
blijkbaar bij het bezorgen
niet in de bus was gevallen
maar er achter. Het vermis
sen van de briefkaart zal in
1884 aanleiding hebben ge
geven tot heel wat misver
stand. De kaart bevatte n.l.
nadere afspraken voor een
logeerpartij. Ze droeg twee
stempels: op de 2V2 cent ze
gel een stempel van de
plaats en tijd van herkomst:
Rotterdam 3 Aug. '84 dn op
de linkerbenedenzijde een
stempel als bewijs van aan
komst: Bolsward 4 Aug. '84.
De briefkaart was geadres
seerd aan fam. Lycklema a
Nijeholt, die destijds het pand
bewoonde.
(Advertentie)
Voor de eerste etappe van de Ronde van Frankrijk, MetzReims (185 km) zijn Woensdag
middag 123 renners gestart. Onder hen bevonden zich acht Nederlanders, die we hier zien
opgesteld voor het vertrek. v.l.n.r.: H. Dekkers, W. Dielissen, H.
Faanhof, G. Peters, H. Schoenmakers, W. van Est, G. Voorting en W. Wagtmans
A.N.P. Telefoto
REIMS, Woensdag Al de duizenden toeschouwers in het hypo-
drome van Reims rekten om precies vier minuten over half vijf
hun halzen. Juist om de bocht zagen ze een groepje renners bin
nenstuiven. Maar plots, nog geen seconde later vloog iedereen
overeind. Was dat, daar vooraan niet Apo Lazarides, een van de
trouwe knechten van Louison Bobet? Ja, het was inderdaad Frank-
rijks knapste bergspecialist: Apo de „berggeit". Maar nog voor het
ingaan van de laatste bocht voor de finish, waar monsieur Goddet
juist tevoren nog eens gekeken had, of alles nu klopte, stormde
de Zwitser Rossi naar voren.
Rossi werd eerste in een. tijd
van 5 uur 24 minuten en 10 secon
den, Redolfi tweede, Bauvin der
de, Pedroni vierde, Huber vijfde
en Lazarides zesde. En de enthou
siaste Fransen waren er nog met
over uitgepraat, dat een toch zo
bijster zwak rouleur fel vooraan
in de kopploeg had meegevochten,
toen de ploeg van de lie de France
z'n tweede triomph vierde.
Marinelli had zich losgespurt uit
het grote peleton en won de sprint
samen met Desbats. gevolgd door
Caput, Sciardis en Stanneke Oc-
kers en de grote groep van 97
renners.
In dat grote peleton zaten alle
hoogmogendheden als Fausto
Coppi, Fiorenzo Magni, Hugo Ko
blet en Louison Bobet, maar in
die groep bevonden zich ook Henk
Faar^xof, Wim van Est, Woutje
Wagunans, Hansje Dekkers, Wim
Dielissen, Schoenmakers en Voor
ting.
Alleen Gerrit Peters ontbrak
nog, maar die stormde even later,
met een achterstand van drie mi
nuten de baan op. Drie kostbare
minuten, omdat hij vlak voor de
finish een lekke band kreeg.
Alleen al het feit, dat practisch
alle renners bijeen waren ge
bleven, was het bewijs, dat er nog
geen groot vuurwerk ontstoken
was na de start in Metz.
Het bleef rustig in de karavaan.
Tot, tussen Haudiomont en Ver
dun plotseling zes man aan de
haal gingen: Atillo Redolfi, Gilbert
Bauvin, Sylvio Pedroni, Marcel
Huber, Rossi en Apo Lazarides.
Nog drie uitlopers.
Het was warm, de karavaan was
dorstig en lusteloos, maar de Afri
kaan Zaab kon het zo niet langer
uithouden. Wat drommel! Was het
aan de overkant van de Middel
landse Zee niet bijna altijd van
deze temperatuur? Dat was na 77
km. Vóór hem reden al Castelin
en Charroin, ruim anderhalve mi
nuut achter de leiders. Zaab
spurtte of zijn leven er van af
hing en voegde zich al spoedig bij
zijn ploeggenoot. Vier minuten en
tien seconden was de achterstand
van het peieton.
Plots zag Woutje Wagtmans zijn
kans. Niet voor niets had monsieur
Goddet in hem een serieuze kans
hebber gezien en hij zou dat gaan
bewijzen. Met enkele machtige
pedaalslagen werkte hij zich los
en stoof naar voren. Maar Binda
duldde dit niet.
Dit werd te gevaarlijk. Eén oog
wenk was voldoende en meteen
stormde de Italiaan Carrea mee.
Woutje sjaste door, maar toen het
de beurt was van de Italiaan om
eens te trekken, weigerde die
prompt. Goed, zei Woutje, stapte
van z'n fiets, dronk wat water
en wachtte rustig de karavaan af.
Toen ging het weer verder.
Koblet op avontuur
Nauwelijks was dit Hollands
avontuurtje ten einde, of heel de
karavaan stond op z'n kop. Steeds
had Hugo Koblet in de eerste ge
lederen gereden en olots, na 129
kilometer demarreerde hij als een
razende. Het leek wel of er een
lucifer in een kruitvat gegooid
was. Bobet werd onrustig, Magni
en Coppi begonnen te trekken en
meteen sjaste het hele peloton in
snelle vaart achter deze gevaar
lijke avonturier aan.
Wat wilde Koblet eigenlijk. Wist
hij dan niet," dat dit gekkemans-
werk was? Nog meer dan vier
duizend kilometer moest er ge
trapt worden. Zware afmattende
bergetappes stonden nog te wach
ten. Dit was eenvoudigweg ener
gie verspillen.
Of dacht deze jonge Zwitser
aan Gino Bartali. Gino, thans de
knecht,van Fausto Coppi en Mag
ni, maar de glorieuze winnaar van
de Tour 1948. Toen had
Bartali de eerste etappe en de
toer gewonnen. Maar Koblet had
veel meer een andere reden. Bij
de koplopers waren twee Zwit
sers. Deze twee, Rossi en Huber,
waren juist de enigen, die van
hun ploegleider minder straffe
opdrachten hadden gekregen. Hun
gehoorzaamheid aan Koblet was
nog niet definitief en nu zou Ko
blet direct aantonen, dat dit on
middellijk moest veranderen.
Alles weer bijeen
Maar de poging van de popu
laire Zwitser was kansloos. Zeker
hij liep stukken van de achter
stand in maar intussen trokken
de grootheden in het peleton zo
hard, dat niet alleen Koblet,
maar ook Castelin, Charroin en
Zaab werden opgeslokt. Veertig
seconden bedroeg toen de voor
sprong slechts van de koplopers,
maar juist voldoende om de pre
mies en de etappezege in de wacht
te slepen.
Vandaag gaat het naar Gent,
naar het centrum van de Vlaamse
wielerwereld. Vandaag zullen de
Belgen voor vuurwerk zorgen,
want zo hadden de Belgen onder
aanvoering van Stanneke Ockers
afgesproken. We houden ons de
eerste dag rustig, maar in Gent
hebben wij de etappezege.
Tenslotte de klassementen:
1. Rossi (Zwits.) 5.23.10 (met
bonificatie); 2. Redolfi (lie de
France) 5.23.40 met bonificatie);
3. Bauvin (Frankr. O.) 5.24.10; 4.
Pedroni (It.); 5. Huber (Zwits.);
6. Apo Lazarides (Fr.), allen zelf
de tijd als Bauvin; 7. Marinelli
(lie de Fr.) 5.24.53; 8. Desbats (Fr.
West) z.t.; 9. Caput (Parijs) 5.25
10. Sciardis (He de Fr.): 11. Oc
kers (België); 12. Goldschmidt
(Lux.); 13. Delahaye (lie de Fr.)
allen zelfde tijd.
Op de veertiende plaats ex
aequo: een groep van 95 ren
ners, onder wie onze landgenoten
Dekkers, Dielissen, Faanhof,
Schoenmakers, van Est, Voorting,
en Wagtmans. 114. Peters 5.28.50.
Het ploegenklassement luidt na
de eerste etappe:
1. Zwitserland 16.12.20; 2. He de
France 16.13.33; 3. ex aequo
Frankrijk Oost, Italië en Frank
rijk 16.14.10; 6. Frankrijk West
16.14.53: 7. ex aequo Parijs, Bel-
§ië, Luxemburg, Nederland,
panje en Nd Afrika, 16.15.-.
Jack Holden trekt zich
uit wedstrijdsport terug
De 44-jarige Engelse marathon
kampioen Jack Holden heeft be
sloten zich uit de wedstrijdsport
terug te trekken. Holden heeft dit
besluit genomen omdat hij zich
meer aan zijn privé-leven wil
wijden.
Gedurende zijn athletiekloop-
baan heeft Holden 64 marathon
kampioenschappen gewonnen.
WEER EEN VERRASSING
OP WIMBLEDON
Opnieuw heeft Wimbledon een
verrassing kunnen meemaken. De
Zuid-Afrikaan Surgess, die ieder
een al in de eindstrijd waande,
verloor van McGregor, die met
een brillante service, uitstekend
spel aan het net en in een hoog
tempo speelde. De andere finalist
is Dick Savitt, die zijn landgenoot
Herbert Flam in vier sets ver
sloeg. Nederland is niet meer ver
tegenwoordigd op het tournooi,
allen werden uitgeschakeld.
NEUMEIER KLOPTE IN
HENLEY WINNAAR VAN
DIAMOND SCULL
De skiffeur Tom Neumeier le
verde gisteren in Henley een op
zienbarende prestatie. Met liefst
drie lengten voorsprong zegevier
de hij over de winnaar van het
vorig jaar bij de traditionele Dia
mond Scull roeiwedstrijden de
Engelsman Tony Rowe. De tijd
van Neumeier was 8 min. 21 sec.
Alleen de Deen Larsen maakte
een betere tijd.
DODELIJK ONGEVAL
op Schiedamse werf
Dinsdagmiddag zat een 42-jarig
lasser, J. H. Amen uit Rotterdam
op een hek van dok zes van de
werf „Nieuwe Waterweg", een
kabel te lassen. De machinist van
een kraan, die ongeveer een meter
van hem verwijderd stond, wilde
een last verzetten en bracht de
kraan in beweging, maar zag A.
niet. Deze werd tegen een van de
stijlen van het hek gedrukt en
vervolgens van de dokrand ge
gooid. Een arts kon slechts de
dood constateren. Vermoedelijk is
de shock de oorzaak.
FEUILLETON
68. Waarschijnlijk had hij niet
eens ointbeten. Purvis en hij
hadden zich blijkbaar zoveel mo
gelijk gehaast, om in Baltimore
te komen, er op gerekend, dat ik
me zorgeloos zou laten aftroe
ven. En Mary.... die zat na
tuurlijk boven opgesloten. Die
wilde signalen van haar waren
pogingen, om mij te waarschu
wen: ga het huis niet binnen!..
Maar ik had ze totaal verkeerd
uitgelegd. Ik had naar haar raam
toe moeten lopen toen ik haar
niet verstond. Dan had ik kun
nen zien, wat ik verder deed.
Maar nu was ik machteloos.
Voor mezelf was ik hulpeloos er»
voor haar kon ik nog minder
doen. De heren hadden kalm de
val opgezet, en ik was er zo dom
mogelijk ingewandeld Misschien
zelfs had Vinton haar gebaren
voor dat raam gezien en er op
gerekend dat ik daardoor nog
sneller zou voorthollen, de strik
in.
„Ik vind 't niet prettig, je de
vernedering aan te doen je te
fouilleren, Mansfield" zei Vin-
ton eindelijk. „Ik stel voor dat
je ons beiden dat ongenoegen
bespaart, door me alles te over
handigen, wat je in je zakken,
hebt!"
Ik kon fier weigeren; maar me
door Vinton of Purvis te laten
„rollen", zoals men het bij de
politie wel noemt, ware nog er
ger klap geweest voor mijn fier
heid. Ik gehoorzaamde dus.
Een der eerste dingen, die ik
hem toereikte, was het testa
ment van Rufus Jennings, dat ik
zo makkelijk veroverd en zo
slecht verdedigd had. Tegelijk
ermee gaf ik hem enige papie
ren van mezelf, die in dezelfde
zak hadden gezeten. Hij legde
die papieren opzij maar glim
lachte. toen hij het testament
zag. Hij bekeek het vluchtig, om
zich te vergewissen, dat het on
geschonden was.
„Dank je", zei hii vriendelijk.
„Ik dacht wel. dat het vroeg of
laat hier zou kolnen vandaag."
De papieren, die ik bij me had,
legde hij allemaal opzij; maar
mijn zakmes, mijn sleutels en
wat geld wilde hij niet aanne
men. Hii wees ze af met een ge
baar en een gezicht, dat hii 't
beneden zijn waardigheid vond,
zich aan zo'n soort diefstal schul
dig te maken.
Ik dacht aan het meisje in de
bovenkamer.
„Waarom heb je juffrouw Do
naldson gevangen gezet?" vroeg
ik, en nu lukte het me niet, de
verontwaardiging uit mijn stem
te houden.
„Gevangen gezet? Wat eer» on
aangename uitdrukking!" zei hij
gemoedelijk. „Juffrouw Donald
son is in haar eigen huis er is
alleen geen reden, om beneden
te komen, terwijl wij zaken af
handelen. Ze is op 't ogenblik in
de studeerkamer."
„Jawel.... met de deur op
slot!"
Vinton haalde zijn schouders
j op.
„Wat doet zo'n kleinigheid er
nu toe een open deur of een
dichte deur?" zei hii. „We von-
den 't voor 't ogenblik niet ge
raden. juffrouw Donaldson en u
bij elkaar te laten Je kennisma
king met haar schijnt zulke
snelle vorderingen te hebben
gemaakt, dat 't nu gerust eens
een beetje kalmer kan. Een
beetje tijd, om er over na te
denken, zal jullie waarschijnlijk
allebei goed doen. Daar komt
nog bij: juffrouw Donaldson
heeft de laatste paar uren zekere
sporen van onafhankelijkheid
vertoond, waar we liever maar
meteen een einde aan maken. Ik
geloof stellig, dat we daar heel
gauw in zullen slagen."
Evenals in het hotel sprak hij
op een rustige conversatietoon,
maar het koude dreigement
klonk er duidelijk doorheen.
„Mag ik vragen, waarom ik
hier gevangen word gehouden?"
zei ik. „En hoe lang dat moet
duren?"
„Je benit een gast" verbeterde
hij, „geen gevangene. Laten we
niet met harde woorden of har
de maatregelen beginnen, zolang
't niet nodig is. Purvis was er
voor. inderdaad een gevangene
van je te maken, door je aan een
stoel vast te binden, maar dat
heb ik niet gewild. Die ordinaire
maniertjes kunnen mijns inziens
achterwege blijven bij heren on
der elkaar, 't Stuit me tegen de
borst, geweld te gebruiken, ten-
zii in 't alleruiterste geval. Ik
ber» er van overtuigd, dat je ons
er niet toe zult dwingen."
Dat was duidelijk, ik was in
derdaad een gevangene, evenzeer
als wanneer ik in ketenen gesla
gen achter tralies had gezeten;
maar ik kon voorlopig niets doen
dan me in miin toestand schik
ken.
„Als je maar begrijpt dat ik
je mijn erewoord niet geef", zei
ik.
„Dat heb ik ook volstrekt niet
van je verwacht", zei hij glim
lachend. „Dat zou werkelijk te
veel van je gevraagd zijn. Ik
reken op je gezond verstand. Je
zult wei begrijpen, dat je ver
standig doet, kalm bij ons te
blijven, zolang we je nodig heb
ben."
„Ik begrijp niet. wat je voor-
hebt." antwoordde ik wrevelig.
„Je hebt het testament terug;
wat wil je nog meer?"
Hij keek rac nadenkend aan.
„Nu er één persoon meer is",
1 zei hij, „die van het bestaan van
dat testament weet, moet ik een
1 beetje anders te werk gaan dan
ik me had voorgenomen. Het
huwelijk tussen juffrouw Do-
naldson en mij zal wel bespoe
digd moeten worden. En wat ik
nog meer van je wou? Dat weet
je. Het kompas."
Ik schudde mijn hoofd.
„Dat krijg je nooit", zei ik. „Ik
wil 't nu eens niet meer aan j«
verkopen."
„We hoeven 't ook niet meer te
kopen" antwoordde hii. ..We zul
len zo vrij zijn, het te nemen."
(Wordt vervolgd.)
