Juist nu mede-verantwoordelijk
voor het algemeen welzijn
Zware brand te Schiedam
BANDJIR OVER JAVA
WIE RAADT DE UITSLAG?
Katholieke werkgevers bijeen
Beperking investeringen
schept problemen
DE SPELREGELS
eerste prijs ƒ5,00
tweede prijsƒ2,50
en drie prijzen van ƒ1,00
Dr. Schacht bracht
rapport uit
ïmWJiichtpupeë.
'ABDUSIROOI
Voor millioenen schade in
chocoladefabriek „De Baronie
1. ZFC-AIcm. Victrix
2. Vitesse-Alw. Forward
3. ZAP-DTS
4. HSV-Meervogels
5. Nw. Niedorp-SRC
Auto te water
SAMPIRIX
DE ROODLEREN LAARSJES
J
RADIO
door Leo Broeksmit
t
WOENSDAC 10 OCTOBER 1951
PACINA 5
i i
DEN HAAG, 9 Oct. (KNP). Ook Woensdag kwam de Alg.
Katholieke Werkgeversvereniging in De Witte Brug te Den
Haag bijeen. De voorzitter, de heer L. A. J. M. van Heijst,
hield een rede, waarin hij enige belangrijke economische,
sociale en financiële aspecten van het bedrijfsleven onder de
loupe nam. Aan deze rede ontlenen wij het volgende. De
Katholieke Werkgevers zouden zich hedenmiddag bezinnen
op de monetaire politiek der regering, welk onderwerp door
de heer Posthuma, directeur van de Nederlandse Bank, en
prof. Groeneveld uit Nijmegen zou worden ingeleid.
indirect stijgen deze oneven
redig, omdat de vrees bestaat
dat bii een uitkering van 80
procent de prikkel tot het zoe
ken van een nieuwe werkkring
te zeer vermindert. Voor wie de
menselijke natuur niet wil idea
liseren. een zeker niet denkbeel
dige veronderstelling. Welis
waar zijn in 1947 deze percen
tages aanvaard, doch na de be
vrijding hebben wii wel meer
dingen in een al te rooskleurig
liaht gezien.
Men zou zich kunnen afvra
gen, waarom wij als werkgevers
ons moeten gaanbezinnen op
het Nederlandse monetaire be
leid. De regering heeft welis
waar haar eigen verantwoorde
lijkheid voor het algemeen wel
zijn; ook de industriëlen hebben
de hunne: de gezondmaking
namelijk en versterking van
onze bedrijven en daarmee van
het gehele Nederlandse industri
ële leven. Als katholieke werk
gevers echter hebben wij een
eerste en hoger liggende taak:
de maatschappij te kerstenen
door onze christelijke beginse
len.
Heel in het bijzonder komt
onze taak als katholieke onder
nemer naar voren in de nieuwe
maatschappelijke structuur van
de publiekrechtelijke bedrijfs
organisatie. In nauwe samen
werking met de zuster-werk-
geversverenigingen en de gelijk
gerichte arbeidersorganisaties zal
de practische vorm moeten wor
den gevonden, waarin de P.B.O.
als een eigen organisatie van
het bedrijfsleven rekening hou
dend met het algemeen belang,
de bedrijfsbelangen behartigt.
Zou de overheidsinvloed in deze
organen te groot worden, zodat
de toekomstige bedrijfschappen
niet méér dan uitvoeringsorga
nen zouden worden van het
door de regering vast te stellen
overheidsbeleid, dan zouden wij
als katholieke werkgevers moe
ten constateren in belangrijke
mate in onze activiteit en in
vloed te hebben gefaald.
Juist omdat zij als onder
nemers uiteindelijk verantwoor
delijk ziin voor de uitvoering
en het welslagen van de indu
strialisatie. daarom weten zij
zich in de huidige omstandig
heden in belangrijke mate
„mede"-verantwoordelijk voor het
algemeen welzijn.
Komend tot afzonderlijke acti
viteiten, besprak de heer Van
Heijst de wet op de wachtgeld
en werkloosheidsverzekering.
De katholieke werkgevers zijn
van mening, dat de bezwaren,
welke in sommige kringen wor
den gevoeld tegen de invoering
van deze wet, niet zozeer voort
komen uit. vrees voor de econo
mische repercussie maar meer
uit vrees over de hoogte van de
uitkeringspercentages, welke nu
in de meeste gevallen 80 procent
van het loon bedragen. Niet al
leen worden de kosten daardoor
direct bijzonder hoog, maar ook
Persoonlijke
verantwoordelijkheid
Het sociaal wenselijke wordt
in de practiik niet alleen be
grensd door het economisch
mogelijke, maar ook door de
realiteit van de uitvoering. Het
is bovendien de vraag of de
snelle na-oorlogse uitbouw van
de sociale wetgeving, die toch
een sterk collectivistische inslag
draagt, niet een ernstige belem
mering is van het persoonlijke
verantwoordelijkheidsgevoel van
de arbeidende mens.
De vraae dringt zich op of het
gerechtvaardigde streven naar
sociale zekerheid niet meer moet
worden gezocht in een persoon
lijke bezitsvorming. Dit ideaal,
een christelijk ideaal, dat tevens
een van de meest practische en
doeltreffende bestrijdingsmidde
len van het communisme is, is
ons met de woorden van Quadra-
gesimo Anno over het juiste ge
bruik van het eigendom nog
eens bijzonder ingescherpt. De
laatste tijd vragen met name het
vraagstuk van de winstdeling
zowel als het delen in de inves
teringen bijzonder de aandacht.
Het is dan ook begrijpelijk,
dat de katholieke werkgevers
het leveren van een positieve
bijdrage tot de oplossing van de
hier liggende vragen, tot een
belangrijke taak stellen, temeer,
waar het hier over het treffen
van maatregelen gaat, die altijd
beter langs de weg van parti
culier initiatief en langs de weg
van vrijwilligheid zijn op te los
sen dan langs wettelijke dwang.
De persoonJijkheidsontiwikke-
ling van de arbeider moet aller
eerst worden bevorderd, waarbij
dus alle collectivistisch bezit
wordt afgewezen, terwijl ander
zijds met de differentiatie, die
het bedrijfsleven te zien geeft,
ten volle rekening dient te wor
den gehouden.
Och arme deelnemers aan onze puzzle. Vier van de vijf wedstrijden
eindigden in een gelijk spel en dat zal niemand wel voorzien hebben.
En het mooiste moet nog komen. HSV was de enige die de volle
winst uit de wedstrijd sleepte. Laat nu juist het gros van de inzen
ders, die wedstrijd op een gelijk spel gezet hebben! Voorwaar uit
slagen voorspellen is niet gemakkelijk. 37% van de inzenders bracht
het tot geen enkel punt en 35% tot één punt, als we U dan voorts
nog vertellen, dat ongeveer 18% het tot twee punten bracht, dan
zult U wel geraden hebben hoe slecht het ditmaal was. Evengoed
draaien de prijzen door. Er zijn er zelfs nog geweest, de het tot vijf
punten brachten. Maar om de spanning niet te verhogen; hier is
de uitslag:
le prijs: H. DE GROOT, J. C. de Leeuwweg 12, Breezand.
2e prijs: H. J. BURGER, Breedstraat 64, Enkhuizen.
Drie derde prijzen:
KEES BAKKER, Mallevoortsdijk 23, Heiloo.
P. BRAKEMAN, A 53, Opmeer.
R. R. R. JUNGERHANS, Kennemerstraatweg 117, Alkmaar.
En de opgave voor deze week:
Naam: -
Adres:
Woonplaats: - -•
1. Achter de namen van de clubs de CIJFERS plaatsen, waarmede
volgens Uw mening de wedstrijd zal worden beslist
2. Oplossingen met duidelijke vermelding van naam en adres
moeten als brief worden verzonden. De enveloppe NIET dicht-
plakken en op de enveloppe schrijven „VOETBALPRIJSVRAAG"
daarmee bespaart U ons veel werk.
3. Oplossingen moeten uiterlijk ZATERDAG 12 uur aan het bureau
van dit blad zijn bezorgd.
ELKE WOENSDAG ZULLEN WIJ DE PRIJSWINNAARS EN
DE NIEUWE „WIE RAADT DE UITSLAG" PUBLICEREN
Voor elke goed geraden uitslag worden twee punten toegekend.
Voor het juist voorspellen van winst of gelijk spel, docb niet met
de goede cijfers krijgt men één punt Voor de beste raders (even
tueel door het lot aan te wijzen) worden de volgende prijzen be
schikbaar gesteld:
Er wordt over de toekenning van de prijzen geen correspon
dentie gevoerd.
De investeringen vragen ove
rigens niet alleen uit sociaal-
euusohe motieven de aandacht,
zi) vormen een der kneliendste
punten van ons economisch
leven. De derde ïndustriahsatie-
nota wijst er op, dat de rege-
rmgspoliuek van beperking der
investeringen vooral zai moeten
worden gerealiseerd in die ge
bieden. waar uit betalingsoalans-
oogpunt gezien, geen recntstreeks
aanwiisbaar verlies van produc
tieve bijdrage is te vrezen. Hoe
verheugend een dergelijke uit
spraak is. te betreuren valt het
niettemin, dat de zware fiscale
lasten, voortvloeiend uit herstel
van oorlogschade en nieuwe be
wapening, de reserves en liqui
diteit der ondernemingen op
ernstige wijze in gevaar bren
gen. De beproefde methode van
zelf-financiering moest veelal
worden verlaten. Aan dit vraag
stuk dient aandacht te worden
besteed. Hopenlijk zullen de
jongste plannen van de herstel-
bank te verwezenlijken ziin.
Ook voor de grote sociale fond
sen lijkt ons hier een taak weg
gelegd.
Een punt dat blijkens de toe
lichting op de begroting als zeer
belangrijk moet worden be
schouwd, is vergroting van de
export. Naar de 'mening van
minister v. d. Brink is.de Neder
landse economische positie zo
danig. en is da vergroting van
de export van Nederland zozeer
een levenskwestie, dat iedere
overheidsmaatregel mede moet
worden beoordeeld aan de hand
van de vraag, of de export direct
of indirect er door wordt be
vorderd. dan wel geremd. In
vele gevallen zal het antwoord
op deze vraag de doorslag moe
ten geven. Met instemming ver
nemen wij, dat, naar het oordeel
van de minister, ook hier de pri
maire taak ligt bij het bedrijfs
leven zelf. Dit zal zelf markten
moeten exploreren, zich aanpas
sen aan afwijkende behoeften,
zij zal research moeten verrich- I
ten en door het vormen van
DJAKARTA, 9 Oct. (Aneta).
De Duitse financiële deskundige
dr. Hjalmar Schacht heeft Dins
dag een 15000 woorden tellend
rapport aan de Indonesische pre
mier, dr. Sukiman, over de Indo
nesische financiële en economi
sche vraagstukken overhandigd.
Dit rapport, dat na een studie
van de financieel-economische
toestand in Indonesië werd opge
steld, behandelt in vijf hoofdstuk
ken de algemene verhoudingen, de
economische beginselen, het han
delsbankwezen, de staatsfinanciën
en de muntstandaard. Het is in
het Duits gesteld, doch wordt in
het Indonesisch en het Nederlands
vertaald. Dr. Schacht is voorne
mens aan het eind van deze
maand naar Duitsland terug te
keren.
export-combinaties de kosten en
risico's moeten beperken. De
taak van de overheid zal echter
zijn, die export mogelijk te ma
ken door te stimuleren en op
bepaalde punten steun te ver
lenen.
Er zijn vele e'ti diep ingrijpen
de problemen, die via ons Katho
liek Verbond van Werkgevers
vakverenigingen in nauwe
samenwerking met de zuster
organisaties zullen moeten wor
den bestudeerd, en waarover
regelmatig en diepgaand over
leg met de regering en de volks
vertegenwoordiging noodzakelijk
is. Samenwerking met al deze
instanties is bijzonder prettig en
vruchtbaar.
Zo ligt er een grote taak voor
ons ondernemers, zo besloot de
voorzitter.
Vatbaar voor vocht en tocht?
Niet nodig de hele winter te
hoesten! Neem bij de minste
klacht de snel werkende, ver
zachtende, slijmoplossende,
AKKERS
UITSLAG
INVULLEN
SCHIEDAM 10 Oct. Heden
ochtend te ongeveer half vier is
een brand van zeer grote omvang
uitgebroken in de chocoladefabriek
„De Baronie" aan de Warande te
Schiedam. De brand woedde over
een uitgestrektheid van minstens
vijftig meter. De Oostenwind
wakkerde het vuur nog aan. Een
groot deel van de huizen aan de
Warande werd ontruimd, daar'n
hevige vonkenregen op de daken
neersloeg. De brandweer was in
eerste instantie gealarmeerd voor
een betrekkelijk grote brand.
De brand werd omstreeks 4.15
uur ontdekt door een zoon van
de chef van de technische dienst
der fabriek, de heer Kragt, die
bij de fabriek woont. Onmiddel
lijk wekte déze zijn vader, die
ijlings de brandweer alarmeerde.
Toen deze met een babyspuit
arriveerde, stond een deel van
de fabriek reeds in lichter laaie.
Het blussingswerk verliep aan
vankelijk niet zo vlot, omdat er
te weinig druk was op de wa
terleiding. Later arriveerde een
motorspuit en kon water uit de
Wester- en Nieuwè Haven wor
den opgepompt.
Om ongeveer kwamt over vijf
kwamen twee motorspuiten van
de inmiddels gealarmeerde Rot
terdamse brandweer assistentie
verlenen. Op dat ogenblik konden
ongeveer 12 stralen op het vuur
worden gericht. Het had er
evenwel alle schijn van dat geen
redding meer mogelijk was.
De brandweerlieden trachtten
allereerst het vuur in de beide
zijkanten van de fabriek, die
sterk ingebouwd zijn gelegen en
waarin een tiental oude wonin
gen zijn opgenomen, terug te
dringen. Men slaagde hierin niet
direct, maar wel gelukte het de
zo gevreesde uitbreiding te voor
komen. Omstreeks half zes werd
het vuur met meer dan 25 stra
len bestreden.
De brand ging gepaard met een
zeer grote vlammen- en rookont-
jvikkeling. Het vuur werd dan
ook gevoed door cartonnage en
ander hoogst brandbaar materi
aal, dat in grote voorraden in de
fabriek was opgeslagen.
Aangewakkerd door de strakke
N.O. wind heeft het vuur zich
later uitgebreid naar een nog
niet aangetast gedeelte van de
fabriek, waardoor o.a. gevaar ont
stond voor een grote benzine
tank en de aanwezige zuurstof-
anparaten. Deze konden echter
nog tiidig uit de bedreigde om
geving worden weggehaald.
Omstreeks 7 uur kon het sein
„brand meester" worden gege
ven. De nablussingswerkzaam-
heden zullen nog wel enige tijd
vorderen.
In de chocoladefabriek „De Ba
ronie" waarin ongeveer 600 per
sonen voornamelijk vrouwen
werk vinden, zal voorlopig
niet kunnen worden gewerkt.
Tengevolge van de brand zijn
niet alleen alle voorraden ver
loren gegaan, doch ook alle vorm
machines zijn verbrand, o.a. een
splinternieuwe machine van
f 80.000, die gisteren pas had
proefgedraaid. De schade, die
door verzekering wordt gedekt,
loopt volgens de ramingen in
de millioenen. De oorzaak is
nog onbekend.
BRANDWEER REDDE HOND
AMSTERDAM. Een onfor
tuinlijke automobiliste reed gis
teravond de Amstel in nabij de
Amstelschutsluis. Zij wist zich uit
de auto te bevrijden en kon door
ijlings toegeschoten sluiswachters
op het droge worden gebracht.
Haar hond die in de auto was
achtergebleven werd door de
brandweer gered, die er in slaag
de tijdig de auto boven te halen
en de hond te bevrijden.
GEEN WINST
Wij schreven gisteren, dat de
Franse socialisten bij de kanton
nale verkiezingen een winst van
40 zetels behaalden. Er behoorde
te staan: een verlies van 44
zetels.
(Advertentie)
doet wonderen!
Dubbel vlugge verdrijving van kou,
koorts,ziekte en pijn. Koker 77-41 et.
ER was eens een schoen
makertje, dat met hei
maken en repareren van
gewone schoenen maai
heel weinig geld verdien
de. „Ik moest eens iets an
ders gaan verzinnen",' zei
het op een goede dag bij
zich zelf, „iets anders dar
al die bruine en zwartt
schoenen met gaatjes en
veters". Het trok zijn ver
sleten jasje aan en gini
naar de stad. Daar koc'h
het van zijn laatste gela
een lap rood leer en eer
beetje gouddraad. Wat eei
kostbare spullen voor zo'i
arm schoenmakertje! Ja
maar je moet oolk eens ho
ren wat onze goeie man ei
van maakte. Twee prach
tige laarsjes, die met goud
draad werden geborduurd
Hij zette ze voor zijn raarr
en wachtte toen maar ai
Hij woonde wel in eer,
klein huisje in een kleine
straat, maar elke dag trok-
ken de dienaren van de
i koning door de stad om te
kijken, of overal rust en
orde heersten. Ze kwamen
in het nauwste straatje er,
vast en zeker zouden ze de
nieuwe laarsjes van het
schoenmakertje zien staan
Wie weet praatten zij e'
met de koning over....
Het ging gelukkig, zoal-
het schoenmakertje het zich
gedacht had. De dienaren
van de koning kwamen en
zij waren verrukt over die
schitterende, glanzende
laarsjes. „Wat kleurt dat
gouddraad prachtig bij het
rood", zeiden ze, „en wat
is dat borduursel fijntjes
gedaan! Moesten we ze
eigenlijk maar niet meteen
kopen? Aan het hof is vast
wel iemand, die ze hebben
wil".
O aan het hof waren er
wel tien, die de laars
jes wilden hebben. En
aangezien de koning ze zelf
nam voor zijn dochter, be
sloten de negen anderen de
irme schoenmaker te gaan
jpzoeken. „Maak voor ons
lok zulke laarsjes", zeiden
ie hem, „precies dezelfde,
ïlleen met ander borduur
sel". Het goeie ventje zat
lu eventjes met zijn han-
ien in de paar haren, die
iet nog had. Er was geld
zan de koning gekomen, o
ia, maar dat was toch heus
niet genoeg om negen lap
oen rood leeir en negen me
er echt gouddraad van te
anm vrouwtje op haar blo
te voeten voor de deur zag
staan. „Ach meneer de
schoenmaker", zei ze, „ik
ben zo moe van het lopen.
De weg is zo hard onder
mijn blote voeten. Hebt u
misschien een paar kleine
stukjes leer, die ik om mijn
voeten kan binden?"
„Kom binnen, vrouwtje"
zei de schoenmaker harte
lijk, „ga eerst maar eens
zitten, dan zal ik wel eens
open. Een van de 'hove-
ingen begreep het. „We
sullen vooruit betalen", zei
ïy royaal, „zeg maar wat
je hebben moet, beste man.
Maar denk er aan, volgen-
Ie keer is ook alles klaar,
Goed goed", ant
woordde het schoenmaker-
je haastig, „geef me tien
Jucaten, dan zal ik zorgen,
lat alles binnen een week
ifgeleverd wordt" De ho-
■elingen knikten tevreden
»n stapten hun koetsjes in
jm naar het paleis terug te
"ij'den..
Onderhand maakte het
choenmakertje in zijn ar-
iie huisje een rondedans.
„Nu gaat-ie goed, nu gaat-
ie goed", zong het, „negen
rijke klanten va-n het hof,
wat zeg je me daar van?"
Lang bleef (het echter niet
aan het dansen. Het moest
vlug naar de stad om leer
en gouddraad in te kopen,
want nog diezelfde avond
wilde hij aan de slag.
TOEN het al laat op de
avond was en ons
schoenmakertje nog druk
zat te werken, werd er
plotseling op de deur ge
klopt. Zou het weer een
hoveling zijn? De schoen
maker maakte haastig open
en hij was wel wat ver
baasd, toen hij in plaats
van een rijke hoveling, een
kijtken of ik iets voor je
heb".
„Graag, meneer de
schoenmaker", was het ant
woord. „Ik moet vanavond
nog zo ver en dan zou ik
toch zo graag iets hebben
om op te lopen, al is het
maar een heel klein stukje
leer."
Nu, de schoenmaker had
meer dan een heel klein
stukje leer. In een hoek
wist hij nog een paar brui
ne schoenen met veters te
staan. Die waren lang niet
zo imooi als de roodleren
laarsjes, waar het vrouwtje
bewonderend naar keek,
maar ze zou er toch heel
blij mee zijn."
Ja, het goeie mens kreeg
de tranen in de ogen. „Zijn
die voor mij?" vroeg ze,
„is het heus?" Het schoen
makertje knikte. „Ik heb
nog nooit een paar echte
schoenen gehad", zei het
vrouwtje toen weer en de
schoenmaker lachte vrien
delijk. „Trek maar aan",
zei hij, „dan breng ik je
nog even op weg. Je zou
hier in de war komen met
al die nauwe straatjes".
Tien minuten later kwam
de schoenmaker terug
Hè, wat was dat? De deur
van zijn huisje stond open.
Haastig liep hij naar bin
nen. Lieve help, er was
iemand in zijn kamertje ge
weest. De lappen leer lagen
slordig door elkaar en het
gouddraad, het dure kost
bare 'gouddraad was weg
„Oeioei, oeioei" jammer
de het arme schoenmaker-
je, „al mijn gouddraad
weg! Wat moet ik nu begin
nen? Geld om nieuw te ko
pen héb ik niet en volgende
week moet alles afgeleverd
zijn!" Het manneke was ra
deloos. Daar lag het mooie
rode leer en hij kon er niets
mee doen, nu hij geen goud
draad meer had. Eén paar
laarsjes was al helemaal
klaar, op een gouden
bloempje na. Er hing nog
een klein stukje gouddraad
in de naald. „Laat ik -die
'.aarsjes dan maar afmaken"
dacht het schoenmakertje
verdrietig. Het nam de
naald weer in zijn hand en
rok de draad door.
Maar vreemd, toen het
rok, werd de draad langer!
Ze scheen uit te rékken.
Hoe meer de schoenma
ker trok 'hoe langer de
draad werd! Hij bleef maar
3an het rékken en tenslotte
had hij weer negen meter
gouddraad bij elkaar. Nu
had hij meer dan genoeg
voor de andere laarsjes en
wat nog fijner was: voor
taan hoefde hij het dure
gouddraad niet meer te
gaan kopen. Want de draad
werd steeds langer, als hij
er aan trok. Dat is altijd zo
gebleven. Hoe het gekomen
was? Het schoenmakertje
piekerde en prakfcizeerde,
maar het wist het niet.
Of ik het weet? Ik denk,
dat het arme vrouwtje, dat
die avond op bezoek was,
het mooie gouddraad op de
rood-leren laarsjes eventjes
gestreeld heeft terwijl de
schoenmaker naar de schoe
nen zocht. Misschien was ze
een fee, misschien had ze
ook wel tovervingers, omdat
ze zo gelukkig en zo dank
baar was. Maar ik denk het
alleen maar hoor, zeker we
ten doe ik niets!
VELSEN HEEFT
50.000 INWONERS
IJMUIDEN Gisteren werd ten
gemeentehuize te Velsen aangifte
gedaan van de geboorte van de
50000e inwoner dier genieente.
De jonge vader van Johannes
Jacobus Bakker' uit Santpoort
kreeg uit iïanden van burgemees
ter Mr. M. M. Kwint een spaar
bankboekje met honderd gulden
aangeboden.
SPAKENBURGERS
DE NOORDZEE OP
HILVERSUM. Enige tijd ge
leden werden enkele loggers voor
de haringvangst, de Sch. 8 en de
Sch. 51 van de rederij A. v. d.
Toorn in Maassluis opgelegd, om
dat men geen bemanning voor
deze scheepjes, welke bestemd
zijn voor de haringvisserij, kon
vinden. Thans zullen de scheepjes
die dit jaar nog niet aan de ha
ringvisserij hadden deelgenomen,
weer in gereedheid worden ge
bracht voor vistochten naar de
Engelse kust. Een aantal Spaken-
burgse vissers is namelijk bereid
gevonden ,,over te schakelen"
van de paling in het IJselmeer
op de haring in de Noordzee.
C.A.O. voor administratief
dagbladpersoneel
Na twee jaren moeizaam onder
handelen is het de drie grafische
werknemersorganisaties en de
drie kantoorbediendenbonden ge
lukt met de „Nederlandse Dag
bladpers 1945" te komen tot de
opstelling van een concept collec
tieve arbeidsovereenkomst voor
het administratieve personeel der
dagbladondernemingen. Nadat de
besturen van de desbetreffende
organisaties zich over de inhoud
van dit concept hebben uitgespro
ken, zal dit ter goedkeuring aan
het College van Rijksbemiddelaars
worden gezonden, waarna de col
lectieve arbeidsovereenkomst in
werking kan treden.
PROGRAMMA
DONDERDAG 11 OCTOBER
HILVERSUM I. 402 m 7-00 KRO
10.00 NCRV; 11-00 KRO; 14.00—
24.00 NCRV.
7.00 Nieuws; 7.15 Gram; 7.45
Morgengebed en liturgische ka
lender; 8 00 Nieuws en weerbe
richten; 8.15 Gram; 9 00 Voor de
huisvrouw 9.30 Waterstanden 9-35
Gram; 9.40 Schoolradio; 10.00
Gewijde muziek; 10.30 Morgen
dienst; 11.00 Voor de zieken; 11-45
Gram; 12-00 Angelus; 12.03 Gram;
(12-30-12.33 Land- en tuinbouw-
mededingen); 12.55 Zonnewijzer;
13.00 Nieuws en katholiek nieuws
13.20 Orgelspel; 13-35 Zang en
piano; 14.00 Promenade orkest en
solist; 14.45 Voor de vrouw; 1515
DE JONGEREN
EN HET AMBACHT
Voor 20 en 21 October heeft
de Katholieke Jonge Midden
stands Vereniging in het bisdom
Haarlem in het vormingscentrum
„Vijverduin" in Bloemendaal
een weekend georganiseerd voor
jongeren uit het ambacht.
Tijdens dit weekend zullen de
sociale, culturele en economische
aspecten van het ambacht wor
den besproken. Drs. E. Salden
uit Delft spreekt over: „De be
tekenis van het ambacht voor
persoon en gemeenschap", de
heer G. van Overbeek uit Den
Haak bespreekt de vraag; „Is het
ambacht in deze tijd wel te
handhaven?"
Wie wenst deel te nemen
wende zich tot het secretariaat
KJMV, Jan van Nassaustraat 7,
Den Haag, tel. 77.49.96 (K 1700).
Gram; 15.23 Pianotrio; 16.00 Bij
bellezing 16.30 Banjomuziek 1700
„Tussen Dollard en Schelde" 17-50
Regeringsuitzending: H.M. Laup-
man „Vissers in Papualand" 18.00
Nieuws; 18.15 Gemengd koor 18-40
„Op de stelling," causerie; 18.50
Gram; 19.05 Levensvragen van
allerlei aard en een pastoraal ant
woord: 19.20 Vocaal ensemble;
1940 Radiokrant; 20.00 Nieuws;
20.10 Gevarieerd programma 22-15
22.15 Buitenlands programma:
22.15 Buitenlands overzicht: 22.35
Gram.: 22.45 Avondoverdenking;
23.00 Nieuws; 23 1524.00 Gram.
HILVERSUM n. 298 m. 7.00
AVRO; 7.50 VPRO; 8.00—24.00
AVRO.
700 Nieuws: 7.15 Ochtendgym
nastiek; 7.30 Gram.; 7.50 Dagope
ning; 8.00 Nieuws; 815 Gram-;
9.00 Morgenwijding; 9.15 Gram-;
9.25 De Groenteman: 9.30 Gram.:
10-30 De Antwoordman; 10-45
Gram.; 10 50 Voor de kleuters;
11.00 Populaire muziek; 11.45 Een
lekenpraatje over muziek; 12.00
Dansorkest; 12.25 „In 't spionne
tje;" 12.30 Land- en tuinbouwmc-
dedelingen; 12-33 Gram-; 12.50 Fi
nancieel weekoverzicht; 13.00
Nieuws; 13.15 Mededelingen of
gram.; 13.20 Orkestconcert; 14.00
Voor de vrouw; 14.45 Gram-;
15 00 Voor de zieken; 1600 Van
vier tot vijf; 17.00 Voor de jeugd;
17.30 Viooj en piano 18.00 Nieuws
18.15 Sportpraatje; 18.20 Sport-
nroblemen 18.30 Amusementsmu
ziek; 18-55 Voor de kinderen;
19 00 Gesproken brief uit Londen
19.05 AVRO-alierlei; 19.10 Amu
sementsmuziek: 19.40 „Helicon;"
20.00 Nieuws; 20.05 Actualiteiten;
2015 Concertgebouw-orkest en
solist; 21.20 ,Wat er aan vast zit"
discussie 21-50 Surinaamse volks
muziek; 22-05 „Dit is mijn lieve
lingsmelodie" enquête 22.35 Gram.
22.45 Voordracht; 23.00 Nieuws;
Nieuws: 23.15 Sportactualiteiten
23-3024.00 Metropole-orkest.
FEUILLETON
39) Hij keek
de twee gevangenen tersluiks
aan, verwonderd dat de eenvou
dige tokohouder en die rustige
jongeman revolutionnairen wa
ren, die de blanken wilden ver
moorden om zelf het bewind in
handen te nemen. Je kreeg toon
nooit hoogte van die lui. Zo'n
nette jongen, die gestudeerd
had.
Toen de hoofdcommissaris
hem vanavond opdroeg om die
twee nationalisten te arresteren,
had hii er een zwaar hoofd in
gehad. Wanneer die inlanders
de kolder in hun kop kregen,
was het raadzaam om uit de
buurt te blijven. Dat had hii
vorige week nog gezien, toen
een djongos van de Chinese was
serij plotseling „mota glap"
werd. Eensklaps was het rustige
en vriendelijke mannetje in een
gevaarlijke amokmaker veran
derd, die met een parang
kapmes
zwaaiend iedereen neerstak en
sloeg, die maar toevallig pas
seerde. Hii had drie inlandse
agenten en een blanke hoofd
inspecteur met ernstige verwon
dingen in het ziekenhuis gehol
pen. «"óór vier anderen hem een
net over zijn hoofd hadden kun
nen gooien. Zelfs toen de man
gevangen was. beet en krabde hij
als een razende om zich heen,
tot een verpleger hem een spuit
je kon geven Daarom had de
commissaris de hoofdcommissaris
voor de arrestatie van vanavond
acht krachtige agenten ge
vraagd. behoorlijk met lat en
sehietiizer bewapend. Maar deze
twee opstandelingen hadiden
zelfs geen klap uitgedeeld, toen
men hen de boeien aanlegde.
Vreemde lui, vond dP commis
saris. Ze maakten deel t,if van
een verzetsgroep, die de blan
ken haatte en die de regering
omver wilde werpen, maar ze
gingen kalmer met de politie
mee dan een onnozele fietsen
dief. Er waren niet eens wapens
gevonden.
De commissaris was heel dank
baar, dat dit zaakje zo gemakke
lijk was afgelopen. Zijn aciht
jongens dienden bii de politie
om hun broodje en niet omdat
ze zo graag op de vuist gingen
met wanhopige arrestanten.
Daarvoor reikte het tractement
waarachtig niet.
Hij drukte zijn sigaret uit en
excuseerde zich. dat hii de ge
vangenen weer moest laten
boeien.
„Het is nu eenmaal voor
schrift," zei hij verontschul
digend. „In het bureau gaan ze
dadelijk weer af."
Oemar knikte Hii voelde geen
haat tegen de politieman.
Natuurlijk niet. Die moest zijn
plicht doen. Alleen vond Oemar
het vernederend, dat hij. die
hier geboren was geboeid werd
meegevoerd op last van een
vreemde regering.
De auto reed dp binnenplaats
van het hoofdbureau op en d'e
agenten brachten hun arrestan
ten naar de kelder onder het
gebouw, waar de cellen waren.
Omar kreeg geen gelegenheid
om Nago Bin Karnat nog iets te
zeggen. Hii werd vóór hem weg
geleid en in een afzonderlijke
cel opgesloten.
Dun, zilverig maanlicht scheen
door het kleine getraliede ven
ster naar binnen. Oemar ging
aangekleed op de krib liggen en
overdacht zijn toestand.
De politie was beter op de
hoogte van dp verrichtingen van
de verzetsgroep dan de chef had
verwacht. Hij hoopte maar. d<at
Dr. Timoeran en Mohammed
Kemin aan de arrestatie waren
ontsnapt. Hij kende de chef. Als
die in het nauw zat. zou hij zich
als een razende verweren. Dan
zou er bloed vloeien. Het lot
van Nago en hemzelf hinig mede
af van het optreden der anderen.
Als er niets ernstigs gebeurde,
zou alles nog gunstig kunnen
eindigen. Oemar vond dat de
manier, waarop hij de Neder
landers had bestreden. zeker
niet laaghartig genoemd kon
worden. Slechts eenmaal hadden
ze geweld gebruikt en dit was
tegen de verrader in hun eigen
kring geweest. Daar stonden de
Nederlanders buiten.
Voor het smalle raampje van
de eel gonsden de vuurvliegjes
hun nachtlied. Het deed Oemar
denken san dp desa Pemalang.
Hii hoopte dat ziin ouders niet
te weten 20uden komen, dat hii
hier was. Morgen zou hii aan
de commissaris vragen hen er
helemaal buiten te laten. Ze
waren trots op hem. ziin mop
der vooral. Zijn moeder, die de
enige was, die sedert ziin kinder
jaren niet was veranderd Hij
had zijn belofte aan haar niet
gehouden. Het was ruim een
half jaar geleden, dat hij voor
het laatst naar Pemalang was
geweest. Ziin werk had hem ge
heel in beslag genomen. En
daarvoor was Hetty het geweest.
Hetty! Vóór hii in deze cel
kwam bii de fouillering, had hii
zijn zakken moeten leegmaken,
maar de foto had hij mogen be
houden. In het schemerduister
bekeek hii het kiekje. Met een
eerbiedig gebaar bracht hij het
naar ziin lippen. Toen drukte hii
zijn gezicht in de ruwe matras
in een krampachtige poging om
zijn tranen terug te dringen. Ziin
handen klemden zich om dp zij
kanten van de grove krib. Zijn
mond vertrok in een halfver-
stikte schreeuw. Hetty! Meisje!
Kon ik maar even jouw hand
over mijn hoofd voelen strijken.
Jli alleen zou begrijpen, hoe
eenzaam ik ben."
De volgende morgen werd hii
al vroeg gewekt door het geram
mel van emmers en wasblikken.
Een inlandse agent gooide de
celdeur open en beduidde hem.
dat hii de orivaatton buiten
moest zetten en de stenen water
kruik. (Wordt vervolgd
