SINT NICOLAAS
en de dolle „bromtol
Veehouderij exporteerde
voor meer dan een milliard
BANDJIR OVER JAVA
ABDIJSIROOP
Een vertelling uit de dagen
vóór vijf December
RADIO
BEURSOVERZICHT
Scheepsramp
Scheeosberichten
VERRAS MOEDER
BENAUWDE HOEST
Overstromingen
in Middeh-Drente
Het verhaal van de noten,
die vast feest gingen vieren
J
in de eerste negen maanden van 7957
door Leo Broeksmit
WOENSDAG 28 NOVEMBER 1931
PAGINA 5
HOEWEL DE GOEDHEILIGMAN uit het verre Spanje sedert
mensenheugenis hoog bejaard moet zijn, schijnt hij nochtans
een onvervaard minnaar van de moderne techniek- ie zijn. Het
is gekend dat de Sint welhaast nog liever rond toert in een
goede en liefst snelle automobiel, dan in de zo veelvuldig ver
sleten open landauwers. Neen, inderdaad, zijn schimmel blijft
hij voor zijn befaamde tochten over de daken al zijn levens
dagen trouw. Maar toch,..., toch.... Zie je, in de steden en dorpen,
waar het dak op-dak af gaat, daar is een vlotte appelschimmel
een treffend bondgenoot in de slag der goedheid, maar in de
o zo uitgestrekte vlakten van het platteland met die vele hon
derden kindertjes wier hart vol verwachting klopt, wat moet je
daar nou met een dakklauteraar beginnen zonder voldoende
daken om die manie bot te vieren?
bocht
Daarom is Sint Nicolaas een
hartstochtelijk automobilist ge
worden. wiens evenknie even
moeizaam vindbaar is als een
dolfijn on het Noordzeestrand.
Doch helaas, wegens de immer
toenemende kosten van benzine
en wegenbelasting moet de
glimmende Mercedes-Benz meer
on stal blijven dan de Sint wei
graag ziet, al moet eerlek wor
den erkend, dat het., rii'bewns-
loos tiidoerk van ziin zwarte
chauffeur Mario wegens te hard
rijden daar ook met geheel en
al schuldenvrij van is.
Urenlang had de kindervriend
met ziin gebaarde kin boven de
dekens liggen üiekeren en sta
ren naar ziin door weer en wind
geteisterde mijter. Plots werd
echter het klotsen van de golven
tegen meerpaal en schip over
stemd door het helse kabaal van
een langs de havenkade gierend
petroleumstel op twee wielen.
„Eureka" mompelde Sinterklaas,
..een bromtol" En hij sliep on
middellijk in.
Dies geviel het. dat m een
donkere sterrenloze avond St.
Nicolaas en Piet ziin knecht elk
gewapend met een bromfiets m
de Zijper vlakten verschenen:
de staf keurig aan de stang van
het eerste, en de grote zak met
cadeautjes stevig op de bagage
drager van het tweede voertuig
gebonden. Pieterman leed de
tormenten van de angst. Hü
hield niet van gilheime krachten,
en meer van een betrouwbare
schoorsteen cm op te zitten.
Reeds hadden ze natuurlnk
met afgezette motor, een be
zoek gebracht aan de honderden
kindertjes. Met in de oren nog
de nagalm van veelsoortig kleu-
tergeiuidh beklommen ze temid
den van gierende stormvlagen
er» niidige regenspatten hun
bromtollen voor het volgend
traject.
Alles ging goed. tot bii het
eerstvolgend boerderijtje de
greep van het onheil zich uit
strekte naar do verrukt voort-
brommende Sinterklaas Had
niet de garagehouder het lilli-
put motortje geprezen als oer
sterk en onhoudbaar? Het ding
snotte gewoon met de storm.
Kiik eens. hii kon zowaar nog
harder. Een stevige ruk aan het
handvat bewees het. Tjonges
wat genoot hii van die wilde rit
door het losbandige winterweer.
En ver achter hem rukte en
trok Pieterman aan de onwillige
zak op ziin bagagedrager en
mopperde inwendig op snel
heidsmaniakken. Doch vlak voor
„De Stolp" sloeg de vreugde van
Sinterklaas fel om in een opper
ste schrik. Laat me dat lamme
gashandle niet meer terug wil
len. Met warP doodsverachting
PROGRAMMA.
DONDERDAG 29 NOVEMBER
Hilversum 1. 402 m. 7.00 KRO
10.00 NCRV, 11.00 KRO. 14.00
24.00 NCRV.
7.00 Nieuws: 7.15 Morgengebed
en liturgische kalender: 7.30 uur
Zeiïdersluiting; 9.00 u. Nieuws:
9.10 Voor de huisvrouw: 9.30 u.
Waterstanden; 9.35 Gramofoon-
muziek; 10.00 Gewijde muziek:
10.30 Morgendienst: 11.00 Voor
de zieken: 11.45 uur Kamerkoor:
12.00 Angelus: 12.03 Lunchcon
cert; (12.30-12.33 Land. en tuin-
bouv/mededelingen); 12.55 Zon
newijzer: 13.00 Nieuws en ka
tholiek nieuws; 13.20 Gramofoon
13.35 Viool en piano; 14.00 Gra
mofoon; 14.45 Voor de vrouw;
15.15 Gramofoon; 15.30 Strijk
kwartet: 16.00 Bijbellezing; 16.30
Zendersluiting; 18.00 u. Nieuws
18.15 Voor de jeugd; 18.40 ..Op
de stelling": 18.50 uur Leger des
Heils muziek: 19.05 „Levensvra
gen van allerlei aard en 'n pas
toraal antwoord": 19.20 Ver-
zoekprogramma19.40 u. Radio
krant: 20.00 Nieuws en weerbe
richten: 20.10 Gevarieerd pro
gramma: 22.15 Buitenlands over
zicht: 22.35 Gramofoon: 22.45 u.
Avondoverdenking; 23.00 uur
Nieuws en SOS-berichten: 23.15
24.00 Gramofoonmuziek.
nam Sint de haakse bocht en
bleef zowaar nog op de fiete
ook. „Wat drommel, ik heb toch
een terugtraprem?" Eén forse
trap achteruit, enkrak zei
de ketting. Weg rem. Dan de
voorrem maar. Doch tegen het
furieus geweld van een vol-gas
getergd p motor waren de rem-
blokies niet bestand. Het enigste
resultaat was juist genoeg ver
traging om met een aan verlwu-
feling grenzende mannenmoed
het smalle bruggetje van de
Schildersweg te kunnen nemen.
Het ontbreken van een hand
greep aan dp koppeling maakte
de maat vol. En voort loeg pen
lijkbleek geworden St. Nicolaas,
die rilde van kou en zenuwen,
terug naar de Rijksweg. Daar
kreeg een aankomend automobi
list hartkloppingen van een ver
twijfeld zwaaiende gemijterde
spookgedaante die als de baar-
lnke duivel vlak voor ziin mo
torkap de weg op vloog. Als een
schim passeerde hii Pieterman
die chicanes scheen te hebben
met een onwillige bougie. De
zwarte rook onheil en stortte
zich als een bezetene op dp pe
dalen. om gelukkig ondersteund
door ziin brommachien. Sinter
klaas te achtervolgen die be
reids ziin mijter in de slag had
verloren, zodat ziin wapperende
witte haren hem striemden «Is
de manen van een galopperend
ros. Met de ene hand het stuur
omknellend probeerde Sint
krampachtig ziin wild wappe
rende mantel, waarvan tot over
maat van ramp ook nog de gesp
had losgelaten, om 'zich heen te
trekken om nog wat beschutting
te hebben tegen de snerpende
kou. Een late wandelaar V"vt
ternauwernood het vege liif te
redden, toen de gepiinigdp Hei
lige zich met ontzetting herin
nerde dat de tank gevuld was
voor minstens 10-0 km. De trou
we knecht achter hem kreeg
akelige visioenen van een op
brug of spoorovergang verplet
terde Sinterklaas, en deswege
ontroostbaar geworden kinde
ren. „Dat nooit", gilde hii tegen
de storm: en de angst om de
Sint verdubbelde ziin spreek
woordelijke moed. Piet ging
hard? Wat gaf het. De Sint ging
harder.
Als hemelse muziek klonk Piet
plotseling de rustige cadans van
een zware harley in de oren.
Hier kon alleen eer» zware ma
chine ^uitkomst brengen, en ia,
het was de wegenwacht. Geluk
kig begreep deze Piet's wilde
gezwaai genoeg om te stoppen.
In geradbraakt hollands ver
mengd met motorriiders-iargon
gewerd de geuniformde weg
engel het onheil dat stond te ge
schieden. In minder dan geen
tiid was rechtsomkeerd gemaakt,
Piet op de zijspan gepoot
en rats-boem vol gas. met de
schijnwerpers op vol licht in de
derde versnelling de achtervol
ging ten tweede male aangevan
gen. De harley werd tot presta
ties die aan het uiterste grens
den opgezweept. Het gele mon
ster schoot over de diik. en ioeg
voort. Maar nog geen Sinter
klaas in zicht. Als nu de spoor
bomen maar niet dicht ziin
brulde Pedro, die blijkbaar alle
wegen kent. boven het motor-
geraas uit naar ziin metgezel.
Nauwelijks waren do woorden
zijn mond uit of de bomen gin
gen dicht. Met een grimmig ge
zicht en alle tekenen van onge
duld bezag de WW-ridder de
voorbiisnellende, trein, om met
zo'n haast weer te starten. dat
Piet zich slechts met een uiter
ste krachtsinspanning op het
gladde ziispandeksel kon hou
den. Zonder zich te bezinnen
draaide de gele riider over de
brug en nam de richting van
het wenkende dorp. zich wél
realiserend, dat de Sint zich on
mogelijk met. een remloos eni
redeloos voertuig in het drukke
gewoel van de nabiie stad zou
durven wagen. Steeds klemmen
der wérd de beduchtheid van
beide mannen na elke afgelegde
kilometer. „Zie daar" wees Piet.
Gelukkig, hii leeft nog. En ia-
wel. in het rose schijnsel van de
lamoen zagen ze een witte ge
daante. kennelijk de van ziin
mantel beroofde St. Nicolaas. als
een volleerd motorist d» bocht
nemen. Vol gas en op twee wie
len nam weldra ook de ziispan
dezelfde bocht er» won zowaar
zienderogen. Nog twee nog één
kilometer, nog 100 m. Piet zette
ziin voeten schrap -tegen de
ijzeren stangen rono het ziispan
deksel en greenom precies
de sierlijke krul van de sinter
klaasstaf in z'n handen te hou
den. „Opnieuw, en gauw wat",
riep de wegenwachter met ziin
laatste restje energie boven het
dubbele motorgeraas uit. „luist
staat een grote vrachtwagen
dwars over de weg." Weer greep
Piet er» vatte met schier boven
menselijke kracht de bagage
drager van Sint's letterlijk on
vermoeibare rosisinanit. Nimmer
zijn Piet's arm- en beenspieren
op zo'n harde proef gesteld als
bii de toen volgende rem-
manoeuvre.
Doch vriiwel onmiddellijk na
het verstillen van de laatste
moedeloze roffel van het brom-
motortie. zakte een uitgeputte
en- jaren ouder geworden St. Ni
colaas zonder één woord te zeg
gen met een zucht in het gras
neer. Via eer» paar kunstgrepen
met behulp van een heupflesie
met geestriik vocht kon dit
euvel echter worden verholpen.
Een grenzeloze dankbaarheid
maakte zich van de in-vermoeide
goed-heiligman meester: „Jii,
wegenwacht, krijgt van mii op
5 December de twee grootste
boterletters die er bestaan twee
7 s. Want dat de kmderties in
od land nog een St. Nicolaas
nebben, danken ze aan jou."
En alsof hii alle vermoeidheid
en doorgestane angsten in één
ruk van zich af had geschud,
stapte eer» ditmaal mijter-, man
tel- en stafloze Sinterklaas de
eerste de beste huiskamer bin
nen om ziin vreugd©brengende
arbeid voort te zetten. Maar hii
heeft dure eden gezworen, nim
mer een bromfiets meer te zul
len aanraken.
VERKEERSONGEVALLEN
IN DEN HAAG
2 doden
Nauwelijks 20 minuten na het
ongeval met een personenauto in
de Koninginnegracht te 's-Gra-
venhage, waarbij een vrachtrijder
uit Elslo 't leven verloor, botste
een autobus van de W. S. M. el
ders in Den Haag, op de Loos-
duinseweg, tegen een driewielige
invalidewagen, bestuurd door de
62-jarige mevr. B. O. J. K.-Van
L. Mevr. K„ die naar de politie
mededeelde, geen voorrang
had verleend, is in ernstige toe
stand naar het ziekenhuis West
einde vervoerd, waar zij heden
morgen is overleden.
Hilversum 2. 298 m.
AVRO.
7.00-24.00
7.00 Nieuws; 7.15 Ochtendgym.:
7.30 Zendersluiting; 9.00 Nieuws
9.10 Morgenwijding: 9t2'5 Gra-
mofoonm.; 9.30 „De Groente
man": 9.35 Gramofoonm: 10.50
Voor de kleuters; 11.00 Geva
rieerd programma; 11.45 Boek
bespreking: 12.00 uur Pianoduo:
12.25 „In het spionnetie"; 12.30
Land- en tuinibouwmededelingen
12.33 Orgelconcert: 12.50 Finan
cieel weekoverzicht; 13.00 uur
Nieuws: 13.15 Médedelingen of
gramofoonm.: 13.20 Metropole
orkest: 13.55 „U kunt het gelo
ven of niet": 14.00 uur Voor de
vrouw: 14.45 Gramofoon: 15.00
Voor de zieken: 16.O'S Hersen
gymnastiek; 16.30 Zenderslui
ting: 18.00 Nieuws: 18.15 Voor
de jeugd: 18.40 Gramofoonmuz.;
18.55 Voor de kinderen: 19.00 u.
Gesproken brief uit Londen:
19.05 Militaire reportage; 19.15
Dansorkest en solisten: 19.40 u.
Ronde Tafel parlement: 20.00 u.
Nieuws: 20.05 Radio Fhilharmo-
niscfh orkest en solist: 21.05 uur
„Om zeven uur thuis", hoorspel
22.35 Gramofoon: 23.00 Nieuws;
23.15 Sportactualiteiton: 23.30
24.00 Gramofoonmuziek.
CLAIMS UNILEVER VAST
AMSTERDAM, 27 Nov. Nu bij
na de helft van de tijd, waarin
claims Unilever verhandelbaar
zijn, verstreken is, m. nt.de beurs
dat de ma, kt zich uitstekend
houdt, vooral daar vandaag die
stemming weer uitgesproken vast
was. Mede gezien de prijsontwik
keling in de afgelopen dagen, de
belangstelling van het publiek en
de. vele gelimiteerde kooporders,
achten insiders teleurstellingen in
de nog komende dagen niet waar
schijnlijk. Gisteren schenen er zo
veel kooporders op f 65 te liegen,
dat deze notering onmogelijk ge
maakt kon worden en op 'f65.50
gesloten werd. Vandaac is ge
opend op f 68, Waarna de fluctua
ties voornamelijk beperkt bleven
tussen f67.50 en f69; tijdelijk
werd f 66.50 betaald, doch de slot-
notering was f68. De aandelen
stegen tot 171 (170).
Voorts zijn vandaag de conver
teerbare obligaties AKU voor het
eerst genoteerd. Een behoorlijk
agio werd 'verwacht. De notering
van 101 1/4 bij een inschrijvings
prijs van 101 viel dan ook enigs
zins tegen.
In het agio voor Amerikanen,
dat gisterén tot amper 7 pet. daal
de, kwam een kleine verbetering
op 7 1/4- De animo voor dollar
waarden blijft echter gering.
De belangstelling die voor Uni
lever aa» de dag wordt gelegd,
gaat gedeeltelijk ten koste van de
andere hoeken. Ruiltransacties
leidden echter nergens tot grote
koersverliezen. Vandaag was de
stemming in het algemeen ge
sproken nauwelijks prijshoudend,
waarbij Philips opnieuw een
tweetal punten moest prijsgeven
en HVA amper boven pari noteer
de op 100 1/4 (102 1/4). De cul-
tuurmarkt leed overigens kleine
verliezen. De scheepvaartsector
wist zich vrijwel te handhaven.
Olies herstelden zich gedeeltelijk
van een lagere opening en sloten
op 283 1/4 (284). De guldensbe
leggingen, zowel als de dollarobli
gaties waren onveranderd- Pro
longatie 3% pet.
Het Noorse stoomschip „Arthur
Stove", groot 7243 ton, dat zich
ongeveer 250 mijl t.w. van het
kuststation Wick in Schotland,
op zee bevind^ seinde gister
avond, dat het was lek geslagen.
De Britse stomer „Spendour"
heeft 't Noorse schip vanmorgen
vroeg bereikt. De „Arthur Stove"
dreigde in tweeën te breken.
ECONOMISCHE
BETREKKINGEN
MET DE VERENIGDE STATEN
De heer Ph. J. Gomperts, secre
taris van „The Netherlands Cham
ber of Commerce in the United
States, Inc. New York", zal voor
belanghebbenden bij de handels-
betrekikngen met de Verenigde
Staten te psreken zijn op Maan
dag 3 December 1951 van 10 tot
12 en van 14 tot 16 uur, ten kan
tore van de Kamer van Koophan
del en Fabrieken voor Amster
dam, Beursgebouw, Damrak 62a
te Amsterdam (C.).
Het verdient aanbeveling, dat
gegadigden van hun voornemen
doen blijfken aan het Secreta
riaat van de Karner van Koop
handel en Fabrieken voor Amster
dam (tel. 63393, toestel 5).
Oranjefontein 27 v. Duinker-
ken-Antwerpen; Prins Willem v.
Oranje 27 v. Antw. 28 vm. R'dam
verw.; Indrapoera 30 n.m. te
R'dam verw.; Mataram 22 v. Su-
rabaja; Rijndam 1-12 7 u. vm. te
Southampton rede verw.; Sama-
rinda 26 te Tj. Priok; Hoogkerk
27 v. Genua-Marseille; Prins
Maurits p. 26 Finésterre; Prins
Willem 4 25 te Montreal; Aldabi j
26 n.m. v. Rio de Janeiro-Vito-
ria; Gooiland 26 te Ilheus; Hele
na 26 v. Cristobal-Barranquilla;
Waterman 27 vm. v. Aden-Fre-
mantle Aagtekerk 26 n.m. v.
Genua-Pt. Said; Amstelland 26 v.
St. Vincent (kv)-Santos; Java 29
voor IJmuiden verw.; Lekker-
kerk 26 n.m. te Karachi; Lieve
Vrouwekerk 26 n.m. v. Karachi-
Bombay; Radja verm. 28 v. Be-
lawan-Tj. Priok; Sumatra 26 v.
Singapore-Penang; Teiresias p.
27 v.m. Minikoy-Aden; Zuider
kruis 26 300 m. W. ten Z. kp.
Palmas; Edam 27 te Antwerpen;
Gaasterland 27 v. Santos-Para-
nagua; Groote Kerk 27 v. Suez-
Port Said; Manoeran p. 27 Perim
Rode Zee Suez; Sibajak 27 kp.
Guardafui.
(Advertentie)
en Meisje op St. Nicolaas mede
met een tube HAMEA-GELEI.
Prijs f 1.54 en 93 ct.
Adv. no. 360.
Als andere middelen
gefaald hebben Uw
hoestaanv/allen min
der benauwd te ma
ken neem dan het
middel waarop nog
slechts zelden ver
geefs een beroep is
gedaan;
AKKER'S
'S Werelds besle hoestsiroop -
WEG ASSEN-MEPPEL
WEED BEDREIGD
ASSEN Tengevoge van de
vele regens van de laatste dagen,
vonden in midden-Drente ernstige
overstromingen plaats, waarbij
grote oppervlakten onder water
kwamen te staan. De rijksweg
Assen-Meppel werd door 't water
bedreigd en onmiddellijk moest
alles in het werk worden gesteld
om ernstige gevolgen te voorko
men.
De overstromingen waren een
gevolg van het afdammen van de
Oude Vaart in verband met aan
leg van een moderne stuw bij
Oldendiever. Het water van on
geveer 12000 ha. stroomgebied
moest nu worden afgevooerd door
het van Holtens vaartje naar de
Smildervaart. Door de vele regens
was er echter dermate grote wa-
tertoevloed, dat het betrekkelijk
kleine vaartje alles onmogelijk
kon verwerken. Het gevolg was
dat tussen de weg Dieverbrug
Dwingelo en tussen het van Hol-
tensvaartje en de weg naar de
Dwin-gelder krentenbossen grote
vlakten kwamen blank te staan.
Het water zocht zich met kracht
een weg naar de Smildervaart
en bedreigde de overzijde van
de vaart, de rijksweg Assen
Meppel. De waterdruk was zo
groot dat de beschoeiing over
een grote afstand bezweek.
Ondanks onmiddelliik ingrii-
nen snoeide er een groot gal in
de berm. waarin grotp hoeveel
heden zand gestort moesten
worden. De Smildervaart werd
voor scheen vaartverkeer ontoe
gankelijk. Men nrobeert thans
de waterdruk zoveel mogelijk te
verminderen door het water in
andere richtingen te snuien.
1
IN een grote huiskamer
klonk zacht gefluister.
Waar kwam dat vandaan?
Uit de hoek, waar de pop
pen van de kinderen woon
den? Nee, daar was het
doodstil. Alle poppen lagen
braaf in hun bedjes, met de
oogjes stijf dicht. Ze slie
pen. Uit de kast, waar de
kopjes en de bordjes waren
opgeborgen, kwam het ge
luid ook niet. Nee, het was
verder, bij de piano. Op de
piano stond een muziek
boek en da&r, in dat mu
ziekboek, werd heel druk
gebabbeld. Het waren de
noten, die zoveel te bepra
ten hadden. Er stonden vijf
stukjes in het boek en alle
noten vonden, dat juist het
stukje, waarin zij thuis
hoorden, het allerbeste
was. „Luister nu eens", zei
den de noten van een
slaapliedje, „hebben jullie
ooit zo'n lief melodietje ge
hoord als een slaapliedje?
Zo zacht en zo„Stil!''
riepen de noten van een
rozenwalsje, „dat is alle
maal onzin. Een rozenwals
je is het mooiste, wat je je
maar denken kunt, waar of
niet?" De noten van de an
dere stukjes zwegen even.
Het rozenwalsje was wel
prachtig, maar.hun
liedjes waren toch ook zo
slecht nog niet. „Laten we
ëen wedstrijd houden" zei
den ze toen, „dan weten we
het precies."
Een wedstrijd, dat was
wel een mooi' plan, maar
hoe moest dat gaan?
„Luister nu eens" zeiden
de noten van het slaaplied»
je weer, „morgen komt een
van de kinderen piano spe
len. De oudste jongen is
aan de beurt. Die speelt al
tijd alle stukjes van ons
boek, zodat ze allemaal hun
kans krijgen." „Ja maar"
klonk het weer van de
kant van het rozenwalsje,
„wie zal nu zeggen welk
stukje het mooist is?" Dat
was me ook iets, daar had
den ze nog niet aan gedacht.
Het werd heel stil en in
die diepe stilte klonk plot
seling een zware stem door
de huiskamer: „Dat zal ik
doen, ik, meneer Beetho
ven".
In een wip hadden alle
noten hun hoofdjes naar
boven gedraaid. Daar bo
ven op de piano stond een
man met lang golvend
haar, die een muziekboek
in de hand hield. Zijn ste
nen gezicht stond heel
„Vooruit, kom ook!" riep
ze „het is hier zo gezellig"
Hup, hup, hup, nu sprong
de rest ook van de noten
balken af. Beneden aange
komen gingen ze aan hel
dansen en bij elke pas
sloegen ze een toets aan
met een van hun beentjes
Op het laatst was het een
lawaai van belang; j<
ernstig, maar toch ook
wel vriendelijk „Ik weet
het" riep opeens een noot
je van de bovenste noten
balk, „u bent de componist
Beethoven. U hebt heel
veel muziek gemaakt, is
het niet?" Meneer Beet
hoven knikte. „Dan is het
in orde!" riepen de noten
van het rozenwalsje, „dan
kunt u ook best zeggen,
welk stukje het mooist is".
Ze klapten in hun handjes
van plezier, zo blij waren
ze, dat de wedstrijd nu door
kon gaan. Ze waren er ze
ker van, dat hun walsje
zou winnen, zi'e je.
„Het kan gewoon niet
anders, of hij luistert het
liefst naar onze melodie"
zei een hoge c van het
walsje „en als ik me niet
vergis, keek hij steeds onze
kant uit. Hij heeft ons'
stukje natuurlijk al eerder
gehoord." „Jaja" riepen de
andere noten verheugd,
„eigenlijk hebben wij de
wedstrijd al gewonnen". Ze
werden steeds drukker en
ze kwamen in een echte
feeststemming. „Vooruit,
we gaan vast feest vieren"
zei de hoge. c „kam jongens
wie gaat er mee een dans
je maken?" Terwijl de an
deren nog een beetje wei
felend toekeken, sprong de
c van de notenbalk af, zo
maar op een toets van de,
piano. „Ting!" zei de toets,
tot groot p-lezier van de
anderen. De hoge c zwaai
de met haar armpjes.
hoorde allerlei tonen doo
elkaar, en je kunt je voor
stellen, dat de 'mensen in
huis er wakker van wer
den. „Wie speelt daar mid
den in de nacht op de pia
no?" vroegen ze. Een var
hen ging op zoek. Krak
krak zei de trap onder ziji
voeten en dat was maai
gelukkig. Zo konden d(
noten, die juist even gin
gen uitrusten, nog net ho
ren, dat er iemand aar
kwam. „Vooruit, de balkei
op!" riepen ze, „er is or.
raad".
Ze stoven naar boven e
ieder zorgde, dat hij z-
gauw mogelijk een plaatsj<
kreeg, of dat nu zijn eiger
plekje was of niet. Toen d»
kamerdeur openging, wa
ren de notenbalken van hei
rozenwalsje net weer vol
Sommige noten bliezen nor
zachtjes uit van het harde
lopen, maar dat hoorde de
man in de kamer gelukkip
niet. „Hèhè" zuchtte de ho
ge c, toen hij weer ver
dwenen .was „dat is goed
afgelopen"Daarna vie
len ze in diepe slaap wan
ze waren o zo moe gewor
den van het baL
DE volgende dag kwain
de jongen, over wie de
noten van het slaapliedje
gesproken hadden. Alle no
ten zaten met spanning te
wachten, behalve.die
van het rozenwalsje. Ze
waren nog erg slaperig,
maar toen de jongen voor
de piano ging zitten,
schrokken ze ineens goed
wakker. „Het gaat begin
nen" fluisterde de hoge c,
enne.we zitten nog niet
allemaal op onze goede
plaatsen. „Lieve help", zei
een „a", dat is waar ook. Ik
hoor aan het begin van de
notenbalk thuis en ik sta
hier helemaal achteraan."
Zo hadden ze allemaal wat,
maar er was niets meer aan
te veranderen. De jongen
zat al in het boek te kij
ken en er was dus geen
denken aan, dat de noten
opeens over de notenbal
ken konden gaan wandelen.
De jongen begon al te
pelen. Eerst kwam het
;laapliedje. Dat werd zon
der fout gespeeld en het
klonk beslist aardig. Maar
wee, toen het rozenwalsje
*an de beurt kwam! Er
4onden wel tien noten ver
keerd en noten, die ver
keerd staan, zijn heel vaak
/alse noten. Oei oei, het
vas verschrikkelijk. Het
-ozenwalsje, dat altijd zo
nooi was geweest, was ge-
voon niet meer om aan te
-roren. De jongen speelde
iet niet eens uit en begon
ran een ander. Toen hij
-laar was, keek hij nog
ién keer het rozenwalsje
n. „Daar snap ik nu niets
an," mompelde hij „wat
'aarmee is gebeurd"
Hoofdschuddend liep hij
e kamer uit en daarmee
vas de wedstrijd afgelopen.
Welk stukje gewonnen
had? Het rozenwalsje niet,
- lat begrijp je. Nee, een
oeel eenvoudig melodietje,
de Krekelmars geheten.
Kreeg de eerste prijs. Het
slaapliedje kwam op de
tweede plaats en het rozen
walsje kwam het aller
laatst. Ei'genlijk had het
niet eens een prijs ver
diend, dat wisten de noten
van het walsje zelf ook
wel. „Jouw schuld!" riepen
ze allemaal tot de hoge c,
maar ze vergaten dat ze
zelf die nacht over de pia
no gedanst haddenom
vast feest te vieren.
's GRAVENHAGE. Blijkens
de voorlopige cijfers van 't Cen
traal Bureau voor de Statistiek
over de agrarische uitvoer in de
eerste negen maanden van dit
jaar, heeft de Nederlandse Vee
houderij in deze maanden reeds
voor meer dan een milliard gul
den geëxporteerd.
Tegenover deze uitvoer staat
vanzelfsprekend een invoer van
veevoeder, zodat men niet kan
zeggen, dat deze uitvoer geheel
en al van de eigen Nederlandse
bodem afkomstig is.
Het is voor de eerste maal na
de oorlog, dat de uitvoer van
veehouderij producten deze hoog
te heeft bereikt. Het totaal over
de vorige jaren bleef nog aan
zienlijk beneden de cijfers over
de eerste negen maanden van dit
jaar. De waarde van de uitvoer
van veehouderijproducten in de
vorige jaren bedroeg in 1948:
f 325.915.000; 1949: f 708.476.000;
1950: f 919.166.000; Jan./Sept.
1951: f 1.005.000.000.
De juiste gegevens over de sa
menstelling van dit milliard
staan nog niet ter beschikking,
omdat de cijfers van het CBS
nog slechts voorlopige cijfers zijn.
Enig inzicht in de verdeling
krijgt men echter wel aan de
hand van de gegevens voor de
voornaamste producten. Deze
geven het volgende beeld:
levende dieren f 35.019.000
geslachte hoenders f 19.589.000
bacon f 71.422.000
gezouten spek f 14.399.000
vléeswaren f 153.680.000
condens f 166.544.000
boter f 161.655.000
kaas f 124.035.000
verse eieren f 134.290.000
Tenslotte volgen hieronder nog
de cijfers in millioenen guldens
van de zuiver agrarische uitvoer
over de eerste drie kwartalen
van 1950 en van 1951 voor de
verschillende bedrijfstakken: ak
kerbouw 1950: 295,6, 1951: 360,5;
veehouderij 1950: 756,0 1951:
1.005,0; tuinbouw 1950: 282,5
1951: 326,2; totale land- en tuin
bouw 1950: 1.334,1; 1951: 1.691,7.
BRIEF VAN DE H. VADER
OP TELEVISIESCHERM
NEW YORK (KNP). Dui
zenden televisiekijkers in Ameri
ka zijn in de gelegenheid geweest
een gedeelte van een door de H.
Vader eigenhandig geschreven
brief op het televisiescherm te
zien.
De brief werd door de Paus
geschreven aan Edward Kardinaal
Mooney bij gelegenheid van zijn
zilveren jubileum als aartsbis
schop en van de consecratie van
de nieuwe kathedraal van het
Allerh. Sacrament. De brief werd
uitgezonden tijdens een televisie
reportage van de bovengenoemde
feestelijkheden.
BIOSCOOPBRAND
RANGOON
IN
RANGOON, 27 Nov. (Ass. Press)
Gisteren zijn bij een brand in
een bioscoop 4 kinderen en een
vrouw onder de voet gelopen en
verbrand. De brand ontstond
doordat in filmbussen een ont
ploffing plaats vond.
29 November:
H. Radboud
bisschop van Utrecht
Door de stichting van onze
katholieke universiteit werd
de Utrechtse bisschop Rad
boud tot bijzondere patroon
van het hoger onderwijs ge
kozen. En mêt recht, want
oude kronyken verhalen dat
deze bisschop, die voor een
van de vroomste mannen van
zijn tijd werd gehouden, zich
vooral beijverde voor de ver
breiding van de godsdiensti
ge wetenschap. „Als men
God niet kent," zo zeide hij
eens in een preek, „kan men
Hem ook niet beminnen en
daarom moet men altijd
meer doordringen in zijn
goddelijk wezen." En door
de studies te bevorderen, kon
hij een godsdienstige opbloei
in zijn bisdom bewerken.
Ook nu geldt het beginsel:
onbekend maakt onbemind.
Ook nu groeit de liefde voor
God tegelijk met de kennis.
En die kennis is de laatste
tijd treurig. Velen doen hun
katechismusboekje niet meel
open na de lagere school;
met de grootste moeite ko
men ze on een 18-jarige cur
sus en als ze dan voor een
trouw-examen staan, bren
gen ze er niets van terecht.
Geen wonder dat daardoor
ook de liefde voor God on
der de jongeren niet bijster
groot is!
IN DESERTO.
FEUILLETON
80. Door
hem had hij acht roepiah verlo
ren. Door zijn opschepperij over
zijn kampioenshaan die niets
waard was; die zich in vijf mi
nuten liet afmaken en hem acht
roepiah deed verliezen.
Zijn winst van de twee vorige
weddenschappen was hij kwijt en
nog vier roepiah op de koop toe.
Vier roepiah was hij vanmorgen
armer geworden en hij had maar
voor twe^ roepiah arak gedron
ken.
De man, die naast hem zat,
stootte hem aan. Het was dezelfde
man, met wie hij al eerder had
gesproken. Je hebt verloren, hè?
„Vier roepiah", antwoorde Mar-
djo bitter. Hij keek even om zich
heen. De toekang-sajor stond 'n
eind verder en ruziede boos met
een paar mannen, die ook op z'n
haan hadden gewed.
„Alleen door de domme snert-
haan van Soemoedikromo",
voegde hij er aan toe.
„Ja, zo gaat het", antwoordde
de ander wijsgerig. „Als Djoeani
maar even naar een ander kijkt,
komt Boedjang Djoeandang en
brengt je ongeluk. Bij jouw is
Boedjang Djoeandang de laatste
keer sterker geweest dan Djoeani.
Ga mee een glas arak drinken".
Dat liet Mardjo zich geen twee
maal zeggen. Deze man had twee
roepiah gewonnen van de vier,
die hij verloren had. Nu kreeg hij
er tenminste nog 'n glaasje arak
voor terug; misschien wel twee:
„En ga je vanmiddag naar Tji-
badak?" vroeg de man, toen ze
proevend de gele drank hadden
genoten.
Mardjo knikte, „naar de on
derneming van een toean, dit
uit een vreemd land komt".
„En je zei dat je naar een
ongeluksgeest bij hanen
gevechten.
toean Blanda moest", zei de an
der haastig.
„Dat moet ik ook, maar mijn
toean woontbij die' vreemde
toean".
De ander bestelde opnieuw
arak.
„Hoe heet de toean van die
onderneming?" vroeg hij luch
tig, terwijl hij Mardjo het nieu
we glas aanreikte.
„Dat weet ik niet. maar Soe-
modikromo weet het".
Op het veldje maakt men zich
gereed voor het volgende ge
vecht.
"„Daar moet ik wel bij zijn,
want ik wil wedden op de haan
van Passidin' zei de ander
haastig. Hij wierp de warong;
houder een geldstuk toe en hij
liep snel naar de kring terug.
Vooi Mardjo was de aardigheid
eraf. Hij durfde niet meer te
wedden, want hij was bang dat
hij n"g meer geld zou verliezen.
Bovendien was het nieuwe ge
vecht helemaal niet spannend.
De hanen waren ongeveer even
sterk en brachten elkaar zo
weinig verwondingen toe. dat
de dichtstbij zittende mannen
ze met de punt van hun kris op
joegen. De eigenaars protesteer
den woedend en de djoeara had
moeite om de vrede te bewaren.
Mardjo's nieuwe kennis die
scheen er ook genoeg van te
hebben, want hij ging weg, nog
voor de uitslag bekend was. De
toekang-sajor keek echter weer
in spanning toe. Hij had veel
geld ingezet in de hoop, zijn
verlies goed te maken.
Mardjo ging languit in t' gras
liggen. Hoog in de diep-blauwe
lucht zweefde 'n alap-alap, loe
rend op prooi. Plotseling vopw-
de de sperwer de vleugels sa
men en stortte als 'n steen om
laag op de niets vermoedende
perkoetoet, die nu klapwiekend
naar zijn nestboom vloog. Toen
hij de zwarte schaduw boven
zichbemerkte, was het al te
laat en drongen de scherpe
klauwen in zijn lichaam. Lang
zaam vloog de alap-alap verder
naar een bosje arénpalmen.
waar hij zijn maal kon houden.
Het deed Mardjo aan de fa
milie Verhagen denken. Zij
leefden rustig, onbewust van
gevaar en plotseling stopte de
zware Kenpei-auto voor de deur
en voerde ze weg. Dat moest
hij de toean gaan zeggen, dat
njonja en de nonna in handen
van de Jappen waren; in een
kamp waarover het kabar an-
gin zulke boze geruchten ver
telde. Voor het eerst bedacht
Mardjo, hoe dit bericht de toe
an zou treffen. Zijn eigen zor
gen, zijn verlies van vier roe
piah zonken in het niet bii dit
grote verlies. De roes van op
winding, die de arak eerst had
veroorzaakt, sloeg nu om in 'n
dof gevoel van melancholie, in
medelijden met de njonja en de
nonna, die nu in een kamp wa
ren; met de toean; met zichzelf;
met de perkoetoet, die daar
straks nog zijn tortelende roep
liet horen en nu werd opgege
ten, zelfs met Si Boeloebiroe.
hoewel diens dood hem acht
roepiah had gekost. En bij dit
medelijden met de gehele we
reld voegde zich een gevoel var.
diepe machteloosheid, omdat hij
zo weinig had kunnen doen;
niets voor Si Boeloebiroe en
niets voor de perkoetoet; nog
niets voor de njonja en de non
na; nog niets voor de toean. Hij
trachtte zich te verzetten tegen
de oneindige loomheid, die over
hem kwam. Hij wilde denken,
hoe hij de toean het ongeluks-
bericht moest mededelen, maar
de loomheid was sterker dan z'n
goede wil en hij bleef versuft
liggen, zo versuft, dat hij zich
niet eens verzette, toen vier
Kenpei-soldaten hem dwongen
op te staan en in de wachtende
auto te stappen.
Wordt vervolgd
