Zuidelijke polders geven straks 150.000 ha. land EEN TREFFEND VOORBEELD van opzet en samenwerking Het nieuwe K.V.P.-kiesreglement door de Partijraad aanvaard Keert Brüning terug? Vreedzame veroveringen in het hart van Nederland Het zoete water in de strijd tegen het zout van de Noordzee Na Oosterpolder de Westerpolder De Kerstgroep van een parochie Culturele daad van nationale betekenis De Duitse Rijkskanselier uit de twintiger jaren DINSDAG IS DECEMBER 1951 PAGINA 3 Gigantischer werk dan de drooglegging van de Zuiderzee kan men zich nationaal noch internationaal moeilijk denken. Tien procent van onze grondoppervlakte wordt gewonnen. Na moei zaam voorbereidend werk onzer knapste ingenieurs en dank zij ook de werkkracht van duizenden die aan deze plannen vorm moeten geven, werd en wordt er iets groots verricht dat voortdurend de bewondering opwekt van vreemdelingen, die toch ook in eigen land dikwijls wel het een en ander gewend zijn. Maar gaan de Nederlanders zelf hieraan niet al te non chalant voorbij? We beschouwen de inpolderingen vaak als iets vanzelfsprekends, zonder voldoende begrip voor hun bete kenis voor onze nationale en gewestelijke welvaart. komen dat overhaast tot kern vormingen wordt overgegaan. Het middenkanaal met scheep vaartmogelijkheid op Amsterdam, de Ketermond, Lemmer en Sta voren, opent mogelijkheden voor industrieën. Langs de Veluwe zullen de beken uitmonden in het „Eem- meer", dat 's zomers op hoger peil moet worden gehouden om uitdroging van de Veluwe te voorkomen. (Een factor die ook in Overijsel maatregelen voor onder bemaling nodig maakt.) Dit Eem-meer zal wellicht eens als prise d'eau voor drinkwatervoor ziening dienst kunnen doen. Daarom was het zo iuist eezien van de Kamer van Koonhandel en Fabrieken voor Westfriesland, om de heer K. A. Bazlem. hoofd, ineenieur van de Dienst Uitvoe ring Zuiderzeewerken uit te no- dieen een lezin? te houden over de stand der Zuiderzeewerken en de betekenis van het IJsel- meer. Verheueend was het ook. dat zovele autoriteiten uit het ravon van de Kamer aan het verzoek tot biiwonimr van deze biieenkomst e-evole hadden ee- eeven. Burgemeesters. wethouders, raadsleden en technici hebben eisterenmiddac in het Doelenhotel te Hoorn een zeer interessante en leerzame uiteenzetting se- lioord. van een fieuur die als seen ander het hierboven ge noemde onderwern beheerst. t Valt er nog eigenlijk iets nieuws te vertellen? Wellicht hebben sommigen zich die vraag gesteld en welhaast zeker hebben ze uit het verloop van deze bij eenkomst ondervonden dat de bronnen op dit punt eigenlijk onuitputtelijk zijn. De heer E. J. M. Stumpel, voorzitter van de Kamer, had er in zijn openingswoord reeds op gewezen, dat het nieuw gewon nen land en de nog in te polde ren gebieden, met het oude land tot een innige samenwerking moeten komen. Het nieuwe land zal zich uit culturele en zakelijke overwegingen wel op de omlig gende gebieden willen en moeten richten. Maar.... dan moet van onze kant ook niets worden na gelaten om het jonge volk dat gene te kunnen bieden wat het nodig heeft. Met andere woor den: wij moeten eveneens pionie ren, klaar staan om aan de wen sen en behoeften te kunnen vol doen! De Afsluitdijk is rendabel. Het lag voor de hand dat ir. Bazlem, alvorens over te gaan tot een overzicht van de evolu tie bij de inpolderingen, het tot standkomen van de Afsluitdijk in herinnering bracht; door deze dijk werden de invloeden van de stormen bedwongen en werd de Zuiderzee een meer, dat niet aan de beweging van het getij onderhevig was. Wat bovenal spreekt: de oude kustlijn had een lengte van 300 kilometer, die met de dijk tot 30 kilometer werd teruggebracht. Het zoetwatermeer werd een belang van de eerste orde. Men heeft weinig idee van haar be tekenis bij het tegengaan van 't zoutgehalte in de aangrenzende bodem, die daardoor ondanks de penetratie van de Noordzee, be langrijk in waarde voor onze landbouw is toegenomen. Alleen hierom is de Afsluitdijk renda bel! Niet voor niets wordt bij Den Helder de mogelijkheid on derzocht, om door spuiïng van uit het IJselmeer, de invloeden van het zoute water tot een mi nimum te beperken. „Kwade punten" zijn o.m. de sluizen bij Den Oever en Kornwerderzand, die zout water in het IJselmeer laten binnenkomen. Een andere zaak die nog zor gen baart, is de regeling van het waterpeil, vooral in droge zo- mex-maanden. In dit verband is het interessant te weten, dat ernstig wordt gedacht aan kana lisatie van de Dek, opdat het water kan worden opgestuwd naar de IJsel en vandaar naar het meer. Meer „levensruimte". 125.000 Hectare water blijven over. wanneer de zuidelijke in- nolderineen eenmaal voltooid ziin en behalve de eebieden van Wieringermeer en N.O.Polder, 150.000 hectare, nieuw land aan het naar ruimte snakkende Ne derland zal zijn toegevoegd. Ir. Bazlem vergeleek terloops het kanalenstelsel en verkave- lings-systeem van de Wieringer- meer met dat van de N.O.Polder. In tegenstelling met het eerst gewonnen gebied, is in de N.O. Polder een wat rustiger land schap verkregen, minder eento nig ook en met kavels, welke eveneens in de thans in uitvoe ring zijnde Oosterpolder werden aangenomen, elk 300 meter breed en 800 meter lang. Maar nu wat de drie zuidelijke polders betreft. Aanvankelijk was er nog vei-schil van mening of men moest overgaan tot het maken van één grote polder, of wel tot gedeelten, gescheiden door een kanaal met een hoog waterpeil. De voorstanders van dit laatste idee hebben gewonnen, met dien verstande, dat Ooster-, Zuider en Westerpolder cultureel, so ciaal en economisch als één ge heel zullen worden beschouwd, met elkaar in verbinding staan door bruggen over het 400 meter brede middenkanaal en.... wie weet eenmaal door een tunnel. In deze Zuidelijke polders moet tijdig een centrum worden ge projecteerd verondei-steld wordt, dat eenmaal een stad van 30.000 zielen zal verrijzen en in ieder geval moet worden voor- Noe weinig details. Uiteraard waren de ter verga dering aanwezigen zeer nieuws gierig naar de plannen voor droogmaking van ac W esterpol der, die eens zal grenzen aan het gebied dat tot het rayon van de K.v.K. voor Westfriesland be hoort. Ir. Bazlem moest de ver gadering wel tot geduld aansporen want pas wanneer de Oosterpol der gereed zal zijn, komt de Westerpolder aan de beurt. En dat zal nog wel een jaar of zes duren Maar waarom werd nu eerst met de Oosterpolder begonnen? Omdat, zoals ir. Bazlem uiteen zette, onder meer de nabijheid van de N.O.Polder voor het in cultuur brengen van het aan grenzende gebied practische voordelen opleverde; omdat de Oosterpolder gemakkelijk te ver zorgen is voor de directie met haar duizenden personeelsleden, die nu in Overijsel hun domici lie hebben; maar vooral: omdat het zoutgehalte van de Ooster polder het laagst is en dus de bodem van de Westerpolder door de inwerking van het IJselmeer de tijd voor het „ontzouten" moet worden gegeven. Die Oosterpol der zal trouwens tot de beste van ons land behoren, vrucht baarder nog dan de N.O. Polder en de Wieringermeer. Eigenlijk kon ir. Bazlem over de toekomstige Westerpolder weinig details mededelen, omdat de plannen daarvoor in grote trekken wel bestaan, maar enigszins op de achtergrond zijn geraakt door werken die thans de voorrang genieten. Vanaf Edam, benoorden de ha ven, tot aan de uitwatering van Scharwoude, zal de nieuwe pol der eenmaal grenzen aan het oude land. Hoorn zal een ver binding met open water krijgen voor schepen van vermoedelijk maximaal 300 - ton en hoogst waarschijnlijk zal de stad haar karakteristieke ligging aan open water behouden. Het spreekt vanzelf dat haar invloedssfeer aanmerkelijk groter zal worden dan thans reeds het geval is, maar veel zal afhangen van de vraag, wat kan de stad straks bieden. Met andere woorden: Hoorn zal de ontwikkeling moe ten behouden. Over de verkaveling van de Westerpolder staat nog niets vast. Wel zal Marken hierin wor den opgenomen. De Gouwzee zal vermoedelijk als recreatie oord van betekenis kunnen wor den. Zij krijgt een open ver binding met het IJ-meer. Ook werd wat Hoorn betreft nog gesproken over een kanaal dwars door het vruchtbare West- friese land; een mogelijkheid dip om verschillende redenen aan trekkelijk is, maar waar tegen over staat het verlies van een belangrijk stuk cultuurgrond. Alles heeft z'n voor en z'n tegen, hetgeen ook naderhand uit de discussies bleek. Vreemdelingen on bezoek De onzekerheid over de details ten aanzien van de Westerpol der, remt Hoorn in het maken van plannen voor de toekomst, zo zei burgemeester mr. B. R. Canneman. die vooral over de eventuele maximum tonnage voor schenen in de kanaalver binding met IJsselmeer naar ziin stad. lang niet te spreken was. Het antwoord van ir. Bazlem was in zoverre bemoedigend. dat men kan rekenen op een wel- willend gehoor, wanneer opmer kingen én wensen ter kennis worden gebracht. En wensen zullen er onge twijfeld vele zijn. Daarom stelde de heer Stumpel voor, de Kamer van Koophandel te laten funge- ren als het centrale punt voor het indienen van een verlang lijstje, hetgeen door de autori teiten met een instemmend ap- 1 plaus werd beantwoord. Hieruit kan dan een regelmatig contact met ir. Bazlem groeien, hetgeen niet anders dan voordelig kan zijn voor de belangen van het rayon. Ir. Bazlem deed nog een boek je open over de betekenis van de Zuiderzeewerken voor het aantrekken van vreemdelingen. In Juni en Juli 1950 passeerden 3000 buitenlandse auto's Korn werderzand; een derde kwam uit Zweden en verder uit België, Engeland, Frankrijk, Denemar ken en Zwitserland. Dit jaar is het aantal nog met 15 pet. gestegen. De buitenlanders ver bazen zich over de werken wel ke hier zijn gewrocht en ook over het ontbreken van een be hoorlijk restaurant bij het Mo nument en over het niet ont breken van sinaasappelschillen en boterhampapiertjes bij de sluizen. Lichtbeelden verduidelijkten het gesprokene. De film „Land uit Zee", door Rudi Hornecker lVz jaar geleden in opdracht van de Dienst der Zuiderzeewerken gemaakt voor binnen- en bui tenlands gebruik, bevestigde op nieuw de indruk, datÉ men de inpolderingen een ongeëvenaarde prestatie wordt verricht, ten pro- fijte van ons aller welzijn. NÖORDOOSTPOLDE O URK Een detailopname van de zeer kunstzinnig uitgevoerde Kerstgroep. (Eigen foto) Pastoor van Beers te Bergen behoeft er geen spijt van te hebben, dat hij wat geduld beoefend heeft met het aan schaffen van een nieuwe kerstgroep voor zijn kerk. Enkele CHOKLAj i jaren geleden ging bij een brand in de sacristie de oude kerst groep verloren. Er werd even om getreurd, maar niet lang, want het was nu niet bepaald een verlies, om er hevig over te jammeren. He groep bestond uit grote, gepolychromeerde beelden; u weet wel van dat fabrieksgoed, zonder enige culturele waarde. Men was er destijds tevreden mee, maar nu zo achteraf is men blij, dat die oude kerstgroep maar verbrand is. Op bovenstaande kaart is gemakkelijk na te gaan welke belangrijke gebieden eenmaal aan ons land zullen worden toegevoegd. Zonder geweld, slechts dank zij vernuft en stoere werkkracht. Aan de Oostpolder wordt thans gewerkt. Wanneer 'men hiermee gereed is, vermoedelijk' omstreeks 1956, komt de droogmaking van de Westerpolder aan de orde. (Van onze speciale verslaggever) UTRECHT, 17 Dec. Een deel van de voormiddag en de ge hele namiddagzitting van de Partijraad van de K.V.P. was ge wijd aan de behandeling van het niéuwe kiesreglement voor aanwijzing van candidaten voor de Tweede Kamer. Een belang rijke wijziging, die geen discussie meer ontlokte, betreft het advies. Volgens het oude reglement gaf de verkiezingsraad het definitief advies voor de groslijststemming, straks zullen zulks de Kringen of de samengevoegde Kringen doen. De Kring Utrecht had bij de schriftelijke voorbereiding nog een poging gedaan om de oude toestand te handhaven, omdat hij in de voorgestelde wijziging een verzwakking van de centrale partij leiding zag, maar het partijbestuur bleek de door de regle mentscommissie voorgestelde wijziging verantwoord te achten. Wol onderwerp van debat was, het voorstel om de verkiezings raad een grotere bevoegdheid te geven ten aanzien van de door hem aan te wijzen candidaat. In het ontwerp van de regle- ments-Cots commissie werd ge sproken van „ten hoogste een derde deel van het aantal in de kringen te verwachten zetels";'n voorstel dat voortkwam uit de vrees dat er volgens de voor gestelde tekst wel eens te weinig deskundigen zouden kunnen ko men. Deze vrees had het Partijbe stuur inmiddels echter reeds weggenomen door in zijn voorstel de door de verkiezingsraad aan te wijzen candidaten niet meer afhankelijk te maken van het aantal zetels, dat in elke lering mag worden verwacht, maar van het totaal en door niet meer „ten hoogste" een derde maar ,.een derde zonder meer. Lim burg, dat zich op deze wijze de kans op een „vrije" zetel meer zag ontgaan, verzette zich tegen het voorstel van het Partijbe stuur, dat echter toch met grote meerderheid werd aangenomen. De discussies over een nieuw „gemitigeerd" puntenstelsel de den de leken op deze partij raadsvergadering duizelen, afwij kende voorstellen met ingewik kelde becijferingen werden ver dedigd en bestreden. De kring Leiden vreesde dat het nieuwe puntenstelsel de groepsinvloed zou bevorderen, anderen waren daarentegen van mening dat ook op de nieuwe wijze het kring- advies nauwelijks doorbroken zou kunnen worden. De reglementscommissie won echter tenslotte toch het pleit. Een voorstel van Den Bosch verdedigd door de heer Nielen, om de wijze van convoceren voor de afdelingsvergaderingen waarop de voorlopige candidaten worden aangewezen, aan de af delingen zelf over te laten, (en dus niet altijd schriftelijk) werd verworpen. De heer Mineur verdedigde het voorstel Rotterdam cm verkie zing door middel van voorkeur stemmen geheel vrij te laten. Mr. Bremer stelde daar echter het voorstel van de kring Utrecht tegenover, dat de oude toestand (geen zitting nemen bij verkie zing door' voorkeurstemmen) wilde handhaven. De kring Den Helder had een soortgelijk voorstel ingediend, dat nog werd verdedigd door burge meester Nolet, Andere kringen (o.a. Den Bosch en Den Haag) gaven weer andere omschrijvin gen van het voorstel van de reglementscommissie. Het amendement van het par tijbestuur, dat aanknoopte bij een amendement Den Haag, werd ten slotte met grote meerderheid aanvaard. Partijvoorzitter An- driessen die moeilijke en soms nogal verwarde discussies had moeten leiden, sloot de partij raad met de oproep, om zich ook wat het financiële gedeelte be treft, reeds nu in te stellen op de komende verkiezingscam pagne. Graanbeurs Rotterdam ROTTERDAM, 17 Dec. Bin nenlandse granen (officieuze no teringen per 100 kg franco Rot terdam). Tarwe. kalm. op vocht- conditie f23.5024.80 prima kwaliteit, zonder voehtconditie f24.5025, extra puike daarbo ven, Overige granen met weinig kooplust. Zomergerst f35.50 37.50: haver 2£f.5031; rogge 33.50—35. Peulvruchten (boerenschoon). Peulvruchten met weinig belang stelling. Groene erwten f4059: schokkers f4565; bruine bonen, door het uitblijven van export- vraag moeilijk te verkopen f40 49. De volgende week Maandag blijft de graanbeurs gesloten Pastoor van Beers die zich intussen wist te behelpen met een schilderij liep al lang met 'n plan, om in Oberammergau nieu we beelden te laten snijden; maar omdat hij geen antwoord wist op de bekende vraag „wie zal dat betalen?" bleef 't een plan. Gelukkig maar, want nu staat er iets veel mooiers daar in de parochiekerk van Petrus en Pau- lus te Bergen; zó iets moois, dpt Polygoon het de moeite waard vond, om er een reportage van te maken voor het filmjournaal. Wij vonden het dan ook de moeite waard, om van deze unie ke kerstgroep, waar 'n hele ge schiedenis aan verbonden is, iets te. vertellen. Het begon zo! De initiatiefnemer 'n zekere Luciën lid van de Katholieke Arbeiders Beweging, werd eens getroffen door 'n tekst in zijn zakagenda; het was 'n citaat uit een rede van de Bruyn, dat hier op neerkwam: wat baat het, als de beweging er voor weet te zor gen, dat de arbeider materieel op peil blijft, terwijl hij op gods- dienstig-zedelijk en cultureel ter rein tot de bedelstaf raakt. Een kleine variatie dus op het be kende woord van Sint Paulus: „Wat baat het de mens, als hij de hele wereld wint en schade lijdt aan zijn ziel". Kort en goed, Luciën wilde wat doen in zijn afdeling en zijn voor stel, om een nieuwe kerstgroep voor de kerk te maken, vond bij val. Artistieke leiding De pastoor stond er eerst wat sceptisch tegenover; hij is nogal kunstzinnig aangelegd hij is b.v. een virtuoos op de kunst schaatsen en hield eigenlijk zijn pastorale hart 'n beetje vast, toen die K.A.B.-ers met hun plan voor de dag kwamen. Hij stond er echter niet afwijzend tegen over en op zijn advies werd Jaap Min in de arm genomen, de jonge Bergense kunstschilder, die de parochiekerk al mocht verrijken met kruiswegstaties in fresco en twee altaarschilderingen, voor stellende het H. Bloedwonder van Bergen en de beide kerkpatroons, Petrus en Paulus. Als Jaap Min de artistieke leiding op zich nam, was het pastoorshart gerust. En zo gesehiedde. Jaap Min sloeg in zijn rustig en rustiek-gelegen atelier aan de Voert aan 't ontwerpen: dat was in 'n amarijke klaar. Hij besprak het plan met de initiatiefnemer en al diens medewerkers; een ieder mocht zijn visie er op ge ven en daar werd zoveel moge lijk rekening mee gehouden. En tóen begon het karwei, waar heel de parochie vier maanden vol van was. De timmerman maakte het geraamte van grot en stal; de schilder kwam met verf en kwast, de verkenners zorgden voor rond hout en de smid..? Ja, die smid, dat is een hoofdstuk apart. Die Hilbrand Hoebe gaf maandenlang zijn vrije avonden aan het kar wei; hij vormde Sn laste de ijze ren 'skeletten van de figuren en dat was een zware opgaaf, waar de artistieke leider heel wat uurtjes bij moest zijn. Kunstzinnige broers De grote sensatie was het boet seerwerk. Daarvoor kreeg Jaap Min de medewerking van zijn twee kunstzinnige broers, geen beroepsartisten, zoals hij, maar zuiver amateurs. 'Amateurs ech ter, die er mogen zijn. Ide, mon teur bij het Electriciteitsbedrijf, schrijft in zijn vrije uurtjes grap pige schetsen in het Westfries dialect, maar hij heeft ook ge voel voor boetseren in zijn soe pele vingers. Zijn broer Siem metselaar is helemaal een artist in het edele handwerk. In het Polygoon-journaal, waarvoor ook in zijn eenvoudige woonka mer opnamen werden gemaakt, is een uitgebreide collectie sculp tuur te bewonderen, die onder zijn boetserende handen vandaan is gekomen. Beide broers werden als 't ware bezeten van een intense boetseer- woede en sloegen in heilige na-ijver met ontembare drift aan het figuren-maken; prachtige koppen sommige naar bekende typen uit de parochie. Zij maak ten er in hun ijver zelfs meer dan er voor de kerstgroep nodig waren, zodat Jaap kon uitzoeken; een innig Maria-figuurtje, een zorgzame Sint Joseph, simpele herders, imponerend door een voud van gelaatsuitdrukking en verder de Drie Koningen, Caspar de zwarte en de blanken Melchior en Balthasar; tenslotte de engel, die het „vreest niet" tot de her ders sprak en met zijn hemelkoor het Gloria liet jubelen over de velden van Bethlehem. Het ging allemaal niet van 'n leien dakje; de koppen, de han den en voeten moesten harmo niëren met de karakteristieke houding der figuren, zoals Jaap Min die in de groep gedacht had. Ook het materiaal gaf eerst wat zorg; het werd experimenteren met een kleverig papje van pa pier oude kranten en crêpe met lijm en roggebloem. Na en kele teleurstellingen bleek het prachtig boetseermateriaal, waar ook andere kunstenaars in Ber gen mee werken; soepel bij het hanteren, doch keihard als het droog is geworden. Oer-echte volkskunst Toen was het moment aange broken voor de finishing touch, de aankleding van de figuren. De Vrouwenbond zorgde voor mooie, kleurige lappen stof; een weduwe Wilde het gewaad van Maria dat mooier moest zijn dan alle andere voor haar rekening nemen en een andere dame, die de zwarte Melchior in eenzelfde mantel wilde zien, als zij zich herinnerde van de kerst groep, vroeger bij moeder thuis, kwam met stuk glanzend flu weel aandragen. Er kwam zelfs een coupeuse aan te pas en in de huiskamer van de vrouw van een bankdirecteur groeide dag- aan-dag, met assistentie van Jaap Min's vrouw, die presidente is van de Vrouwenbond, heel die merkwaardige garderobe van de figuren uit de kerstgroep. De pastoor was opgetogen, toen de groep klaar was; zó'n mooie kerstgroep heeft geen pastoor op de hele wereld. Het is dan ook 'n pracht! Het rijke hermelijn van koning Bal thasar, die zijn gouden gave in de handen draagt, is niet mooier dan de jute zak om de schouders van de herder met die gx-ote her- dershoed; de fluitende herders jongen Tholo heette hij zit er grappig in 'n hoekje bij en dicht bij Maria staat de goede herder met 'n lammetje op zijn schouders; zijn blik gericht op het Kindje in de kribbe, in windsels gewikkeld en hulpeloos Zijn handjes geheven naar zijn maag delijke moeder. Het is een lieflijk feest van kleuren en een wonder van de vote ontroering; een zuiver pro duct van oer-echte volkskunst, dat vele parochianen de ogen heeft geopend. Zij willen hun bazar-prullen gaan opruimen en ook zo iets moois in hun huis kamer laten maken. Dat zal een voldoening temeer zijn voor de initiatiefnemer, die vond, dat er op cultureel gebied eens iets gebeuren moest in Ber gen en zijn initiatief beloond zag met dit treffend resultaat van parochiële samenwerking. FR. OTTEN KEULEN. Het aanvaarden van een nrofessoraat aan de Keulse Universiteit door de vroegere Rijkskanselier Dr. Brüning. die als mens en noliticus in brede lagen van het Duitse volk ook nu nog een groot aanzien geniet, heeft in het Duitse onenbare le ven nogal onzien gebaard. Men vraagt zich na Briinings terug keer af. waarom de Bonds-kan- selier geen nogingen in het werk heeft gesteld Brüning voor de buitenlandse dienst te winnen. Er zijn natuurlijk bekwame lieden voor deze dienst, betere echter in geen geval. Of moet men aannemen, dat de tegenstel lingen tussen Dr. Adenauer en Brüning niet te overwinnen zijn? Daarover wordt wel veel ge praat, maar er is niemand, die met zekerheid kan zeggen, waar op deze tegenstellingen eigen lijk betrekking hebben. Men zou kunnen denken, dat Dr. Ade nauer liever niets van zijn be voegdheden zou loslaten. Maar in laatste instantie zijn beiden christelijke politici en het alge meen belang gaat hen beiden boven de persoonlijke ambitie. Het zou eenvoudig belachelijk zijn, wanneer deze twee man nen elkaar als rivalen zouden beschouwen of nog een wrok zouden koesteren, in een ver verleden ontstaan. Onophoudelijk wordt gezegd, dat Brüning zich in het geheel Hermann Steinbach, een jong Duits journalist, be zocht enkele weken geleden ons land in het kader van de uitwisseling tussen de Duitse C.D.XJ. en de Neder landse K.V.P. Van zijn hand is het nevenstaande artikel over Dr. Brüning, de vroe gere Duitse Rijkskanselier, van wie men gaarne zou zien, dat hij in de politiek terugkeerde. (Advertentie) op te knappen I niet met de politiek wil be moeien. Een min of meer asce tisch geleerden-leven zou beter passen bij zijn beschouwende na tuur. Een andere vraag is ech ter of Dr. Brüning wel de juiste instelling zou bezitten voor de politieke sfeer van het na-oor- logse Duitsland. Weliswaar is hij een krachtige figuur met een breed inzicht en ook met een grote politieke ervai-ing, maar voor de politieke strijd van thans schijnt hij wat te profes soraal en te theoretisch. Daarbij moet men bedenken, dat de pro blemen van de twintiger jaren nogal verschillen van die van onze dagen ondanks alle ver wantschap die zij ogenschijnlijk bezitten. Tegenover al deze argumenten staat echter de respectabele staat van dienst in de buitenlandse politiek van een man, die ook buiten zijn volk groot vertrou wen geniet. En het zou jammer zijn voor de Duitse buitenlandse politiek, die nog zoveel vertrou wen moet vestigen, wanneer Dr. Adenauer niet de gelegenheid gebruikte zijn Ministerie van Buitenlandse Zaken te bezetten met mensen, die het vertrouwen van buitenlandse mogendheden reeds hebben. Paardenmarkt Utrecht UTRECHT. 17 Dec. Op de Utrechtse Paardenmarkt werder» heden aangevoerd 702 paarden. De prijzen varieerden voor: luxe paarden van f900 tot f1150. werk paarden van f800 tot 1000. oude paarden van f500 tot 850 paar den boven drie jaar van f750 tot f950, paarden beneden 3 jaar van f650 tot 850. veulens van f300 tot 500. hitten van f400 tot 700; de handel was redelijk.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1951 | | pagina 3