Fausto Coppi, succesvol jager
(met v. Est) achter Brabants wild
Nederlands grootste midvoor
oan het ziekbed gekluisterd
ANN
Rijdende bioscoop voor de
uitbreiding van Gods Rijk
BANDJIR OVER JAVA
mtL
RADIO
VOL verbazing zag het,
hoe de kabouter een
kluwen touwtjes uit zijn
kruiwagen haalde. Er hoor
den eigenlijk bloemen in die
kruiwagen te staan, maar
dat waren de mensen zeker
vergeten. De jongen had er
nu alle touwtjes ingestopt,
die van de Sinterklaaspak
ketjes waren afgekomen.
„Even peuteren hoor" zei
de kabouter vrolijk en ter
wijl het varken ademloos
toekeek, haalde hij een
sterk touwtje uit de kluwen.
Hij maakte er een lus in en
liet het toen dalen.
Alle verslagen houd ik bij
R I A g
TER
e slavin H
rstdagen
en Nieuw-
jaar
KANTER
Wieier-
grootheden
op jacht
msz''i
Campionissimo kreeg rozenkrans
Scheepsberichten
BEURSOVERZICHT
Van Spoorbio tot Missiev/agen
ZO MAAR 'N IDEE
V
Van het suikerbeest,
dat altijd pech had
BEP BAKHUIS:
door Leo Broeksmit
)E KERST-
:llingen:
4>7f
ioenfonds
iden beschikbaar
hypotheken op
woon- en/of
uizen, zo ook op
ïjen. Rente 4Vs
aars. Inl. Agent.-
Fa. MEYER
Rippingstraat 4,
7.
Voor
en
JNDVLEES
per kg
appen 1.50
lappen 1.65
?n 1.70
ollade 1.60
rollade 1.70
de 1.70
1.75
1.75
2.00
1.50
1.50
half-om 1.40
n 1.40
tKENSVLEES
lappen 1.70
lappen 1.90
au 2.00
den 1.80
2.05
irst 0.90
irst 0.95
st 1.50
k 1.80
pek 1.85
1.15
reuzel 1.30
ivet 1.30
en kalfsvlees
onze bekende
ige prijzen
ITERSTRAAT
Wagdalenenstraat
L»v^.
FAO I NA 5
Hier raast: het
jachtgezelschap
bijeen voor de
tocht. Tweede van
links Coppi, vierde
van links van Est,
daarnaast Pelle-
naast en naati
deze Valentijn.
(Van onze verslaggever)
St. Willebrord, Rucphen en de Schiji hebben Fausto Coppi in
uitzonderlijke vorm gezien. Uitzonderlijk vooreerst, omdat de
campionissimo, houder van het wereld-uurrecord, winnaar van
Tour de France, Gir d'Italia en tientallen wegwedstrijden van
de „klassieke" Soort, zonder fiets naar Nederland was gekomen.
Maar ook in een supervorm als jager: bijna de helft van de
buit welke het merkwaardige gezelschap van oud-wereldkam
pioenen en voormalige houders van nationale wereldtitels, in
de Brabantse bossen en onder niet bepaald ideale jachtom-
standigheden schoot, was neergelegd door de magere, don
kere Italiaan.
St. Willebrord was al in
vroege morgen samengelopen
de woning van Wim van Est om
toch zeker niets te missen van
Coppi's aankomst. Een vlotte
entree in Nederland was de Ita
liaan overigens niet beschoren,
PROGRAMMA.
VRIJDAG 21 DECEMBER
HILVERSUM I 402 M.
7.00—24.00 KRO
KRO: 7.00 Nieuws, 7.15 Morgen
gebed en Liturgische kalender;
7.30 Zendersluiting; 9.00 Nieuws;
9.10 Voor de huisvrouw; 9.30
Waterstanden; 9.35 Schoolradio;
9.45 Gramofoonmuz.; 10.15 idem;
11.00 Voor de zieken; 11.40 Ka
merkoor; 12.00 Angelus; 12.02
Schoolradio; 12.30 Land- en
tuinbouwmedédelingen; 12.33
Gramofoonmuz.; 12.55 Zonnewij
zer; 13.00 Nieuws en Katholiek
nieuws; 13.20 Actualiteiten; 13.25
Metropole orkest; 13.45 Voor de
huisvrouw; 14.00 Schoolradio;
14.20 Pianospel; 14.40 Philharmo-
nisch orkest; 15.30 Gramofoon-
muziek; 16.00 Voor de zieken;
16.30 Zendersl.; 18.00 Nieuws;
18.15 „Als die van ons", klank
beeld; 18.25 Gramofoonmuziek;
18.35 Regeringsuitzending: Dr. L.
G. M. Jaquet: „Wat betekent Ja-
pna voor Indonesië?"; 18.45 „De
Uitkijkpost" causerie; 18.55 Gra
mofoonmuziek; 19.05 Reportage;
19.15 Regeringsuitzending: Ver
klaring en toelichting; 19.35
Klassieke muziek; 19.52 Actuali
teiten; 20.00 Nieuws en weerbe
richten; 22.08 De gewone man
zegt er het zijne van; 20.15 Pa-
rljse liedjes; 20.45 Gramofoon
muziek: 20.55 Brabants halfuur;
21.25 Piano en orgel; 21.40 „Om
de toekomst van Nederland",
klankbeeld; 22.00 Muzikale bio
grafie; 22.25 Gramofoonmuziek;
22.35 „De nota-Rutten en het
voorbereidend wetenschappelijk
onderwijs", causerie; 22.45 „In
geloof in éne heilige Katholieke
Kerk", causerie; 23.00 Nieuws;
23.15 Amusementsmuziek; 23.35-
24.00 Lichte muziek.
HILVERSUM II 298 M.
7.00 VARA, 10.00 VPRO,
10.20 VARA, 12.00 AVRO,
16.00 VARA, 19.30 VPRO,
21.00 VARA, 22.40 VPRO,
23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws; 7.15 Och
tendgymnastiek; 7.30 Zender-
sluiting; 9.00 Nieuws en weerbe
richten; 9.12 Gramofoonmuziek;
9.50 Voor de huisvrouw; VPRO:
10.00 „Thuis", causerie; 10.05
Morgenwijding; VARA: 10.20
Schoolradio; 10.50 Voor de zie
ken; 11.20 Radiofeuilleton; 11.40
viool en piano: AVRO 12.00 Dans
muziek; 12.30 Land- en tuin-
bouwmededelingen; 12.33 Sport
en prognose; 13.00 Nieuws; 13.15
Mededelingen of gramofoonmuz.;
13.20 Orkestconcert; 14.00 Kook-
praatje; 14,20 Gramofoonmuziek;
(Om 15.10 Voordracht). VARA:
16.00 Muzikale causerie; 16.30
Zendersluiting; 18.00 Nieuws;
18.15 Felicitaties; 18:45 „Denk om
de bocht"; 19.00 Meisjeskoor;
19.15 Prijzenpraatje. VPRO: 19.30
„Feestgetijden"; 19.50 Berichten;
20.00 Nieuws; 20.05 Boekbespre
king; 20.10 Strijktrio; 20.30 „Be
nelux"; 20..40 „Een sterk volk";
causerie; VARA: 21.00 Gramo
foonmuziek; 21.50 Buitenlands
weekoverzicht; 22.05 Moderne
lichte muziek; VPRO 22.40 .Van
daag", causerie: 22.45 Avondwij
ding: VARA: 23.00 Nieuws; 23.15
„In huwelijk en Gezin", causerie;
23.30—24.00 Orgelspel.
want de Nederlandse douane
had bezwaar tegen het invoeren
van twee jachtgeweren. Pas na
een interventie van Van Est,
die de noodzakelijke papieren
hals over kop met zijn auto
naar de grens te Nispen bracht,
kon Coppi, die vergezeld was
van zijn echtgenote en van de
heer Driessen, directeur-tech-
nique van de Franse riiwiel-
faforiek Garin, met achterlating
van een geweer, de reis naar
St. Willebrord voortzetten. De
drukte bij Van Est's woning
wekte herinneringen op aan de
dag, waarop de eerste Nederlan
der de gele trui in de.Tour de
France had veroverd. Voor een
kop koffie was er even tiid,
even maar, want de jachtpartij
lokte Coppi kennelijk aan.
Als in een kermiscourse
Door het uitgestrekte land
goed' van madame Carlier uit
Antwerpen hebben de jagers
tot tegen de avond achter het
wild gezeten. De jagers: Fausto
Coppi. Kees Pelfcnaers Marinus
Valentijn (oud-wegkampioen
van Nederland), de heer Dries
sen en d© heer Kiekens uit
Brussel, d'ie het geweer van Van
Est hanteerde. De man van Bor
deauxParijs fungeerde zelf
als drijver, een baantje, waar
voor ook Thijs Roks zich be
schikbaar had gesteld.
„E anlvato"
Zoals gezegd, was maestro
Coppi de succesvolste van het
gezelschap. Vier hazen, viif ko
nijnen en een houtsnip werden
's avonds als buit mee naar
Rucphen gevoerd en daarvan
hiad d'e Italiaan de houtsnip,
twee konijnen en een haas voor
zijn rekening genomen. In de
gastvrije woning van burge
meester Alberts stilden de jagers
de hongerige magen, waarna als
sluitstuk van Coppi's bezoek een
ontvangst werd gehouden in het
plaatselijke theater Luraa. Een
ontvangst, zoals St. Willebrord
dat al bij herhaling aan zijn wie
lerkampioen heeft bereid: met
de fanfare De Eendracht op het
balcon, met een toespraak (ook
in het Frans) van burgemeester
Alberts, met een interview door
de heer Cottaar uit Amsterdam,
met een spandoek ,.E arrivato"
(vrfi vertaald als: Welkom) bo
ven het toneel en met een volle
zaai_ St.- Willebrordenaren.
Eén moment slechts was de
stemming ernstig, toen burge
meester Alberts een echt St.
Willebrords cadeau aanbood:
voor Coppi en zün echtgenote
een rozenkrans in etui, vervaar
digd in de rozenkransfabriek ter
plaatse.
Abbekerk 18 v. R'dam-Antw.;
Amstelkerk 18 v. Freetown-
Monrovia; Ariadne 18 v. Ham
burg te A'dam; Bali 18 v. New
Orleans te New York; Kota Gede
Loosdrecht 19 vm. te Colombo;
Markelo 18 v. Las Palmas-Dakar
Overijsel 19 vm. te Pt. Said;
Rotti 18 te Curagao; Slamat 19
vm. Surabaja verw.; Tarakan 18
nm. v. Djibouti-Suez; Zuider
kruis 18 dwars OportoZijpen
berg 18 v. Safi-Nederland; Groo-
tekerk 19 v. A'dam-Hamburg;
Gaasterland 20 Ilheos verw.; Ja
para 25 vm. R'dam verw.; Leer
dam 18 nm. te Antwerpen; Titus
18 v. R'dam-A'dam; Waterman
19 180 mijl ZZO Brisbane; Wil
lemstad 18 nm. v. Curagao-
Aruba.
VRIENDELIJKER STEMMING
AMSTERDAM. 19 Dec. De
belangrijke mededelingen van
minister Van den Brink (onder i
andere een garantiefonds voor
de industrie van f 100.009.000.
uit de „tegenwaarde rekening"
het tekort op de betalingsbalans i
van minder dan f 500.000.000.—,1
de liberalisatie tot 71 procent en
de vrije invoer van kolen en
staal) werden vandaag in ver
band gebracht met de vriende
lijke stemming, die op de beurs
heerste Er bleken geen ruil-
transacties te zijn van Konink
lijke Olie in Unilever waardoor
beide weer op het. uitgangspunt
van gisteren terugkeerden, het
geen voor olies een winst van
2 ounten en voor Unilever een
even groot verlies betekende.
A.K.U.'s waren vast en stegen
tot 160 (157). Ook de ontwikke
ling van de bankstaat, speciaal
de verbetering van de deviezen-
positie, ging niet onopgemerkt
aan de beleggingsmarkt voorbij,
hetgeen in een vrij vaste stem
ming voor de guldenspapieren,
met name d-e investeringscerti
ficaten. tot uiting kwam.
Desondanks had ook vandaag
de handel in vrijwel alle fac
toren weinig te betekenen. De
industriemarkt sloot goed prijs
houdend. met hier en daar een
kleine winst. Hetzelfde kan ge
zegd worden van de cultuur-
markt met uitzondering voor
Deli- en Deli-Batavia Maat
schappij, die beide wegens toe
vallig aanbod enkele punten
verloren. De scheepvaartafdeling
bleef door een en ander zo goed
als onbeïnvloed.
Dollarobligaties lagen eerder
een fractie luier. „Amerikaan-
tjes", evenals het agio, onveran
derd. Begin beurs ontstond er
een vrij drukke hoek in alge
mene exploratie, die van 95 tot
97 stegen hetgeen de beurs zag
als een eerste poging de pari-
koers te bereiken. Met het
luwen van de belangstelling
ging een koersdaling tot het, uit
gangspunt gepaard.
MARKTBERICHT
MIDDENMEER
„19 Decembers.— Tarwe f 23—
2442; -gerst f 34—37.50: haver
f 29—30.75; rogge f 32—35; dui
ven bonen f 50—60; capucijners
f 53—58; groene erwten f 46-55;
karwijzaad f 6873; blauwmaan-
zaad f 110115: hooi, withooi
f 120130; rode klaverheoi f 110
120: Lucernehooi f 125135;
'haverstro f 62—65; gerststro
f 6770; tarwestro f 7072;
groene erwtenstro f 7580; an
der erwtenstro f 55—70; voeder
bieten met hoog gehalte f 23—26
voedersuikerbieten f 3033; vier-
aardappelen f 4.25—5.00: poot-
aardappelen binnenland: 28-35
f 20—33: 35-45 f 14—26; boven
45 f 12—20; export: 28-35 f 20-33
35-45 f 1426; boven 45 f 1220;
consumptieaardappelen binnen
land f 8.5012.50: export f 9-10;
vlas f 1300.per bunder.
(Van een onzer redacteuren!
De Zonen van St. Franciscus dat is bekend houden er
een typische economie op na. In een toespraak van Mgr. Geisen
O.F.M., apostolisch prefect van Soekaboemï, welke hij hield in
de gloednieuwe „Frami"-wagen te Weert (filmpropagandawagen
ten bate van de missies), hebben we dat Maandag weer eens
kunnen constateren, want pater Kersten O.F.M., secretaris van
de Opbouw Franciscaans Missie-college, die voor de immense
taak staat in Katwijk een gat van reven ton te stoppen, meent
dit te moeten en te kunnen doen met eenuitgave van
70.000 gulden
Dat zit aldus in mekaar. Teen
hij eens in Utrecht een trein
miste, trad hij op het perron al
daar ter verpozng de spoorbio
binnen en tijdens de voorstelling
rijpte bij hem het idee, ten bate
der missies met een dergelijk
apparatuur te werk te gaan,
maar dan niet met een stilstaan
de wagen, maar met een die er
op uit trekt. Prompt een jaar
later hebben we Maandag te
Weert de verwezenlijking van
dat idee in ogenschouw genomen.
In de klinklare vorm van een
allermodernste mobiele filmwa
gen en ten tweede in een film
beeld zelf van Cis. en F. van der
Heuvel uit Den Bosch, waarin
zij alle fasen van de tot stand
koming van deze apparatuur op
voortreffelijke wijze hebben vast
gelegd. Voor die totstandkoming
hebben pater Kersten en zijn
medewerkers heel wat zweet
druppeltjes gelatenmaar dat
hebben de Franciskanen wel over
voor een cadeautje. Ja» een ca
deautje van om en om f 70.000.
Pater Kersten gingjwp bezoek
bij de Spoorwegen, «fe. hem de
bus aan de hand deden én voorts
werden bezoeken afgelegd bij
een serie industriëlen, want met
een wagen alleen was er eigen
lijk nog niet veel te bereiken.
Deze wagen moest tot een cine
ma worden omgebouwd. Die rij
dende complete cinema is er
thans en werd in Weert door
Mgr. Geisen ingezegend en ver
volgens officieel in gebruik ge
nomen.
Het is de bedoeling dat deze
missiefilmwagen, wel is waar ten
dienste van de Franciscaanse mis.
sies in eerste instantie, ook be
schikbaar is voor alle andere
missionerende orden en Congre
gaties. En dat is breed gezien.
Het gaat tenslotte om de uitbrei
ding van het Rijk Gods. De auto
die veertig zitplaatsen telt met
een oplopende vloer, is brand-
weertechnisch goedgekeurd. Het
eigenaardige ervan is o.a., dat de
cabine niet achter de toeschou
wers maar ervoor is opgesteld.
Het beeld wordt nl. door een
spiegel teruggekaatst. Met deze
cineac wil men vooral de jeugd
van Nederland enthousiast ma
ken voor de missies (de wagen
wordt ook voor de scholen af
gestaan) en wil men de roepin
gen voor de missies, welke de
laatste jaren steeds meer afne
men, stimuleren.
Wonderen erkend
van drie nieuwe zaligen
In het Vaticaan is een generale
vergadering van de H. Congrega
tie van de Riten gehouden in te
genwoordigheid van de H. Vader,
tijdens welke de genezingen, ver
kregen op voorspraak van de
Eerbiedwaardige Dienaressen
Gods Rosa Venerini, Raffaela Ma
ria van het H. Hart en Bertilla
Boscardin erkend zijn als won
deren, die voldoen aan de eisen
welke voor een zaligverklaring
worden gesteld.
DAT rose suiker
beest had nou ook
altijd pech. Het was
al begonnen in de
fabriek, waar het
met duizend ande
ren was gemaakt. Alle
varkens waren er keu
rig uitgekomen, maar juist
dat ene had een scheurtje
in zijn linker oor opgelo
pen. Toen ze met zijn allen
in de auto geladen werden,
was zijn krulstaart uit de
krul geraakt en toen ze
eindelijk bij Sint Nicolaas
waren aangekomen, had
Piet eens bedenkelijk geke
ken. „Kom we doen het er
maar bij" had Sint gezegd,
„het is verder toch nog
goed?" Het suikerbeest
hoorde die woorden nog in
zijn herinnering. In ge
dachten zag het zich weer
in de zak zitten, tezamen
met de duizend anderen. Bij
elk huis, waar ze aankwa
men, moest er een vertrek
ken. Het rose suikerbeest,
dat altijd pech had, ging er
op een gegeven ogenblik
ook uit.
Het kwam op 'n prachtige
Sint Nicolaastafël te staan,
met speelgoed en chocolade
letters. Maar het duurde
niet lang, of het had weer
pech. Wat gebeurde er dan?
Piet, die nog druk bezig
was, hoorde plotseling een
geluid in huis. Haastig trok
hij zijn arm terug en
daar sleurde hij met zijn
wijde mouw het suikervar-
ken van de tafel af. Het
arme beest had nog één ge
lukje: dat het op een dik
kleed viel, anders was het
zeker stuk geweest!
Toen het varken weer
recht op zijn pootjes stond,
was Piet al verdwenen. Er
was niemand, om het beest
op te rapen en weer op tafel
te zetten. „Straks trappen
ze nog op me" dacht het
verschrikt en zo vlug het
kon, liep het naar de sofa
toe. Het kroop onder het
kleed door en ging daar zit
ten wachten.
Ja. daar zat het varken
nu. Het wachtte al een paar
dagen lang, maar waar
op? Af en toe speelde er
een jongen in de kamer, de
jongen, waarvoor het sui
kerbeest eigenlijk bestemd
was. „Wat zou ik toch graag
willen dat hij mij ook ge
kregen had" dacht het „hij
pap op. Dat was voor de
jongen, die direct binnen
zou komen, wist het var
ken. Op de andere helft van
de tafel zag het de kabouter
staan. Die was van steen,
maar hij kon zich heus wel
bewegen hoor. Het suiker
beest had al verschillende
keren gezien, dat hij even
de kruiwagen in zijn han
den losliet en zich dan eens
zou vast en zeker blij zijn
geweest met zo'n groot stuk
suikergoed. Verder had hij
alleen maar chocolade om
te snoepen. Zou ikzou
ik niet eens onder het kleed
uitkruipen?" Het varken
gluurde voorzichtig door 'n
spleet, maar nee, als het die
jongen door de kamer zag
lopen en springen, durfde
het geen voet buiten te ver
zetten. „Te gevaarlijk"
zuchtte het en verdrietig
trok het zich dan weer te
rug.
ZO gingen er weer een
paar dagen voorbij. „Zou
ik hier altijd moeten blijven
zitten?" dacht het varken,
„zou er dan nooit een kans
je voor mij komen? Kon ik
maar klimmen, dan ging ik
een twee drie de tafel weer
op. Daar zou ik veilig staan
en de jongen zou mij on
middellijk vinden, net zoals
het snoep en het speelgoed
op de verjaardag van Sint
Nicolaas".
Het varken gluurde nog
eens naar buiten. Kijk,
daar stond de tafel. Aan één
kant lag er een servet over
heen. Daar stond een bord
fijn uitrekte. Opeens kreeg
het een idee.
„Zouzou die kabou
ter me niet kunnen helpen?"
dacht het, „als hij zich kan
bewegen, kan hij misschien
ook wel praten. Misschien
weet hij een middeltje om
mij weer op tafel te krij
gen".
Zonder zich te bedenken
liep het varken nu onder de
sofa uit. Het tikte zo hard
mogelijk met een van zijn
poten tegen een stoel aan
en ja hoor, de kabouter hief
zijn hoofd op en speurde
in het rond. „Ha!" riep hij
toen, „ben je daar? Ik zag
je vallen op Sint Nicolaas-
avond, maar ik kon je niet
meer terugvinden. Ik dacht
al, dat je stuk was gegaan"
„Nee, ik ben nog heel" zei
het varken, „maar ik geloof,
dat ik net zo goed kapot had
kunnen vallen". „Kom kom,
niet zo somber" antwoordde
het varken, „waar ben je
al die tijd geweest?" „Onder
de sofa" zei het varken,
„door de kamer lopen kon
ik niet, anders was er al
lang op me getrapt, en op
tafel komen kon ik ook niet,
want ik kan helemaal niet
klimmen". „Dan laat je je
ophijsen" opperde de ka
bouter heel simpel. „Door
wie?" wilde het suikervar
ken vragen, maar het zweeg
plotseling.
„Steek je kop er door"
gebood hij het varken. Het
suikerbeest gehoorzaamde
en hoewel het geen pretje
was, liet het zich zonder een
knor te geven naar boven
hijsen. „En ga nu daar staan,
vlug" zei de kabouter,
„want ik hoor de jongen
al".
De deur ging open en
„Nee maar!" riep de jongen
verrast „moet je nou eens
zien!" Opgetogen liep hij
naar de tafel toe. Daar
stond een rose suikerbeest
op het witte servet, vlak
naast het bord met pap.
„Hoe komt dat fijne suiker
beest hier?", vroeg de jon
gen, maar niemand zei er
iets. „Het gaat hem niets
aan" dacht de kabouter en
het rose suikerbeest keek
alleen maar triomfantelijk.
„Zie je wel, dat hij blij is,
al ben ik dan een week te
laat?" dacht het, „eigenlijk
is hij nog blijer met mij dan
met de andere cadeautjes,
want op mij had hij niet ge
rekend. Ik ben dus de groot
ste verrassing".
En zo werd het suiker
beest, dat altijd pech had,
toch nog heel, heel erg ge
lukkig.
(Van een medewerker)
De „grootste" of liever gezegd de beste midvoor van Nederland,
zo niet van geheel Europa, was ontegenzeglijk Bep Bakhuis.
Zoals bekend werd hü onlangs in een sanatorium opgenomen,
namelijk in het Oranje Nassau-oord te Renkum, in een der
mooiste streken van Nederland. Wanneer wij ons aanmelden
gaat een verpleegster met ons mee naar paviljoen drie. In een
(ris zaaltje ligt daar de man, die eens de schrik was van de
Europese doelverdedigers. De man met het „dodelijke schot".
Wanneer wij de bedoeling van
ons bezoek uiteenzetten, veran
dert het strakke 'gelaat in een
glimlach en na enkele minuten
is hij op dreef. Wij laten hier zijn
relaas volgen.
Momenteel ben ik 42 jaar en
bij een doorlichting begin Sept.
in Den Haag werd mij aangera
den naar een sanatorium te gaan.
Toch, al lig ik hier in een vreed
zame omgeving, ik volg regel
matig de radio-reportages en het
eerst wat ik 's Maandagsmorgens
doe, is vragen naar de kranten
om te zien hoe de verschillende
spelers gespeeld hebben.
Herinneringen
Ik vind dat ons spelpeil niet is
vooruitgegaan. Volgens mij ligt
dat aan het afbrekende stópper-
spilsysteem. Wij speelden altijd
met een aanvallende spil; terwijl
Kick Smit, de grootste voetballer
en technicus het systeem invoer
de met een zwervende binnen-
speler. De Haarlemmer vervulde
deze positie perfect.
Over mijn bevindingen bij de
F.C. Metz kan ik niets anders
zeggen, dan dat de sfeer goed
was. Men moet elk geval van
nieuwbakken profs overigens op
zichzelf bekijken..
Ik heb nog niet het genoegen
gehad een centrale training van
het Nederlands elftal bij te wo
nen. Ik geloof echter, dat die
overeenkomt met die van de be
roemde VUC-tent.
Wij hadden toen echter geen
uitblinkers. Hetwaren allemaal
knapen, die prima speelden en
de hele wedstrijd door werkten
als paarden. Ik denk aan Weber,
Caldenhoven, van Heel, Wels,
Pellikaan, van Nellen, Andries-
sen, Paauwe, Halle etc.
Nu heeft men echter een uit
blinker in Abe Lenstra. Toch
houd ik vol, dat Lenstra niet in
het systeem van heden past, maar
hij is een groot voetballer en ik
heb respect voor zijn prestaties.
Druk bezoek.
Behalve mijn particuliere
vrienden komen er ook wel sport
lui bij me op bezoek. Kort gele
den kwamen Puck van Heel en
Frans Wels mij namens St. Ni
colaas een grote fruitmand bren
gen. U kunt niet geloven hoe
zulk een bezoek, vooral nu, wel
kom is. We hebben natuurlijk
een hele boom opgezet over de
voetbal. Vorige week kwam nog
een oud-bestuurslid van VUC
hier, alsmede de oud-voorzitter
van VVV, de heer J. van Dalen.
Oud-voetballers uit mijn tijd in
Wageningen komen geregeld op
bezoek. En ik ben steeds blij als
ik 'n clubblad van een of andere
vereniging in handen krijg. Van
mfin oude club ZAC uit Zwolle
ontvang ik het steeds, ook van
Ajax er ligt hier ook nog een
oud-Ajaxied hier in het zaaltje.
Op pakjesavond kwam St. Ni
colaas met Zwarte Piet zelf hier
een bezoek brengen en nauwelijks
had hij de knop van de deur om
gedraaid of beide zongen luid:
„We gaan naar Rome U weet
wel het bekende liedje.
Elke Zondag- en Donderdag
middag van half een tot half vijf
is er hier bezoektijd. Ik hoop dat
nog vele sportmakkers mij zul
len opzoeken.
Over het te stichten fonds, is
officieel nog niets bekend. Daar
kan ik dus nog geen commentaar
op geven. Zou het echter komen,
dan was ik dolgelukkig.
Bep bracht ons tot de deur weg
en hij zei: „Groet alle bekenden
maar van me, Henk Pellikaan,
Leen Vente, de oude Ruijs en al
de anderen".
Na-aanmelding voor
effectenregistratie
De afdeling Effectenregistratie
van de Raad voor het Rechtsher
stel vestigt de aandacht op de
onherroepelijke sluiting per 31
December 1951 van de gelegen
heid tot na-aanmelding voor de
effectenregistratie overeenkomstig
artikel 81 van het besluit Herstel
Rechtsverkeer.
FEUILLETON
99.
Hij dompelde de doek weer in 't
water en reikte hem de jongen
toe. „Wat helpt het, of wij over
politiek debatteren", zei hij triest.
„Daar kunnen wij toch geen van
beiden enige invloed op uitoefe
nen. Er zijn mensen, die politiek
maken en er zijn mensen, die
voor die politiek hun leven geven
maar dat zijn nooit dezelfde
mensen".
Op de achtergalerij van de
kleine witte villa der Verhagens
was Hetty in een opgewonden
gesprek met de Zweed Hansen.
Hij had haar verteld van de
slechte invloed, welke die mili
taire opruier, die Kerto, op de
fanatieke jonge Republikeinen
had.
„Maandag hitste hij de mensen
op tegen de halfbloeden eri des
avonds werden twee Indo-Euro
peanen uit een sado gesleurd,
mishandeld en beroofd. De vol-
gende dag sprak hü over de Chi
nezen en gisteren vermoordden
zijn volgelingen een Chinese
winkelier
„Maar ik ben er zeker van, dat
Oemar Kerto het zo niet heeft
bedoeld. „Hü is een idealist en
hij zal de mensen nooit tot moord
aanzetten". Ze zei het opgewon
den en Hansen keek verwonderd
op.
„Ik weet niet, waarvan u hem
kent", zei hij, „maar ik verzeker
u, dat die man de blanken haat
als deHij bedacht juist op
tüd, dat hij 'met een meisje
sprakals maar mogelijk
is".
Hetty schudde zo resoluut haar
hoofd, dat de blonde krullen om
haar gezicht dansten.
„Hij haat ons niet, maar hij is
in ons teleurgesteld".
Hansen zag haar nieuwsgierig
aan.
„Ik wist niet, dat u die gewel
denaar zo goed kende".
„Mr. Oemar Kerto was een stu
dievriend van mij en hij heeft me
eens het leven gered", antwoord
de ze blozend. „Hij is een hoog
staand mens en hü zal nooit een
moord goedkeuren, laat staan
daartoe ophitsen". Ze had met
bijzondere nadruk gesproken en
Hansen was getroffen door haar
gloedvolle verdediging.
„Misschien hebt u gelük, maar
dan is het heel jammer, dat die
Kerto niet inziet, hoeveel kwaad
zijn redevoeringen stichten. Hü
heeft in u één mens van een el
lendige dood gered, maar met
elke toespraak stelt hij tientallen
mensen aan nog veel gruwebjker
lijden bloot". Hij keek het meisje
tegenover hem onderzoekend aan.
„Als vertegenwoordiger van 't
Rode Kruis ben ik mede verant
woordelijk voor de veiligheid in
dit gebied. Ik heb er de laatste
dagen zelfs over gedacht, of ik
die Kerto niet eens zou opzoeken,
maar ik meende dat met die man
toch niet te praten zou zün".
Een ogenblik zweeg hij en
Hetty begreep, wat van haar
werd verwacht.
„Ik heb hem in geen vier jaar
gezien", zei ze. „Al lang vóór de
oorlog uitbrak, kwam hü niet
meer bü ons. Er was een
misverstand":
Hansen knikte. „Misschien is
het pijnlijk voor u, maar als u
j nog enige invloed op hem heeft
en u zou hem kunnen bewegen
om zijn mannen te weerhouden
van daden van geweld, dan zou
u daardoor mensenlevens red
den".
Het meisje werd getroffen door
de zekerheid van zün woorden.
„Dan moet ik daarvoor mijn per-
soonlyke gevoelens opzij zetten",
antwoordde ze eenvoudig. „Weet
u waar ik hem kan vinden?"
Hansen drukte haar de hand.
„Hij is de propagandachef hier
en hij heeft z'n bureau in de stad.
Ik kan u er met mijn wagen
brengen. Wanneer zou u willen
gaan?"
Hetty stond op en greep haar
tasje. „Ik ben klaar", zei ze.
Majoor Oemar Kerto had zijn
koffer gepakt en zocht nog enke
le persoonlijke bezittingen van
het schrüfbureau bijeen. Zijn op
volger, kapitein Hoesen, bladerde
in een map met krantenknipsels,
maar Oemar voelde dat de ander
hem aankeek. Toen de kapitein
zich kwam voorstellen als de
nieuwe chef vor de propaganda-
afdeling, had hij getracht een be
scheiden houding aan te nemen
en excuses gepreveld over het
bevel van de kolonel, dat hem zo
onverwachts overplaatste. Maar
de triomf in z'n ogen en de vol
dane glimlach waarmede hü het
bureau zün bureau nu
rondkeek, had hij niet kunnen
bedwingen. Oemar wist, dat hij
de aanstaande schoonzoon was
van kolonel Endi, die nu twee
vliegen in één klap sloeg, promo
tie voor de man, die zün dochter
zou trouwen en een gewillige
medewerker voor het plan, dat
Oemar verontwaardigd had afge
wezen.
Het was wonderlijk vlug ge
gaan. Gisteravond hadden de En
gelsen Oemar vrügelaten, maar
de Britse commandant had zich
de gelegenheid niet laten ontglip
pen, om uit die vechtpartij poli
tieke munt te slaan. Hij versterk
te zün positie tegenover de Re
publiek, door een ernstig protest
in te dienen tegen de overval
van een Republikeins officier op
een militair van het Engelse be
zettingsleger en tot zün verbazing
had kolonel Endi de verantwoor
ding voor zo'n persoonlüke ruzie
niet afgewezen. Integendeel! Hü
scheen het incident nog veel be
langrijker te vinden, dan de
Britse commandant het voor
stelde. Hü beloofde strenge maat
regelen te treffen tegen de offi
cier, die de vriendschappelijke
betrekkingen tussen Groot-Brit-
tannië en de Republiek bedreigde.
(Wordt vervolgd)
