Wt
§fw
Wfu
r
:s.
MÉÉ
DAT IN 1952 DE VREDE OVER DE GEHELE WERELD WEDERKERE
Bc
Weg door
de nacht
V
1!
ing.
<88
|98
mmj ter jaar qeleden
ÈmÊmi
m&m\
en
Wat het buitenland
ons in 1951 te lezen
te leren gaf
ng
98
>88
28
38
28
;98
>88
I
iC
88
88
HENDRICK AVERCAMP
DE POSTSLEE
EN gemoedelijk tafereel
tje uit een ouderwetse
winter omstreeks 1630
—1635.
'n IJle vrieslucht, 'n bijna
verlaten ijsvlakte, in de
verte een paar vissers- en
oorlogsschepen. Onze aan
dacht concentreert zich dus
gemakkelijk op de scène op
de voorgrond. De slede,
waarop de wapens van Am
sterdam en Utrecht zichtbaar
zijn houdt een ogenblik halt
bij een post en de fraai uit
gedoste bestuurder (een mi
litair of een bode?) maakt
een praatje met de „baan
wachter", vermoedelijk een
visser. De derde, eveneens
een stevige, gedrongen bui
tenman, heeft het blijkbaar
koud gekregen en slaat .zich
warm. Kunnen we ons een
eenvoudiger geval indenken?
De grote bekoring van deze
tekening ligt juist in haar
echtheid en argeloosheid, in
de fijne opmerkingsgave van
de kunstenaar, die in dit
genre een eigen stijl en een
geheel eigen sfeer wist te
bereiken.
Hendrick Avercamp (1585
1634) werd te Amsterdam
geboren, maar hij woonde
bijna onafgebroken te Kam
pen. Reeds tijdens zijn leven
kreeg hij wegens zijn gebrek
de bijnaam van de Stomme
van Kampen. Hij behoort tot
de voornaamste landschap
schilders van de eerste helft
der 17e eeuw. Hij speciali
seerde zich in het lage en
uitgestrekte polder- en ri
vierlandschap, vooral bij
winter, en bevolkte het met
tal van geestige figuurtjes,
opgaand in alle soorten ijs
vermaak, en dat alles met
grote nauwgezetheid, onbe
vangen en zeer onderhou
dend.
MEER SCHADUW
DAN LICHT IN 1951
Het thans afgesloten jaar had zeker de ontstellende ramp in het Italiaanse Po-gebied niet nodig
gehad, om in onze herinnering met een zwarte kool te staan opgetekend. Want ook zonder
deze catastrofe op het einde van dit jaar, een catastrofe zó ontzettend, als gelukkig maar weinig
jaren in onze geschiedenis vermelden, zou de mensheid het jaar 1951 zonder veel heimwee
in de geschiedenis voor goed zien wegzakken. Het beste wat we van het afgelopen jaar
kunnen zeggen, is dat het de zo dreigende derde wereldoorlog nog heeft weten te voorkomen en
dat is al is dit resultaat wel erg negatief in elk geval een goede noot, welke we het na
heel duidelijk, al zijn daaronder
ook begrepen de Zuid-Koreaanse
troepen, welke offers de oorlog
in Korea aan de democratische
volkeren vraagt.
Vredesbesprekingen.
Toen na de mislukking van dit
kunnen geven. Dat dit overigens niet onbelangrijk is, moge blijken uit een mededeling, grote offensief der Communisten
bleek dat de Geallieerden veel
sterker waren, hoewel militair
zeer gehandicapt door de beper
king China en Rusland te ontzien,
kwam de Rus Malik in de ver
gadering der V.N. op Zaterdag 23
Juni met het verrassende bericht,
dat de Communisten bereid wa
ren in Korea besprekingen over
een wapenstilstand te beginnen.
welke President Truman op 7 Juli als een commentaar gaf op zijn boodschap aan de Russische
regering, waarin hij de Amerikaanse vredesdoeleinden nog eens uiteenzette en daarbij de
volgende merkwaardige onthulling deed: „VOOR 1951 MOETEN WIJ GOD VURIG BIDDEN, DAT
DE WERELDVREDE GEHANDHAAFD BLIJFT; VOOR 1952 MOETEN WE VURIG HOPEN, DAT
HET DREIGEND OORLOGSGEVAAR OPNIEUW WORDT AFGEWENTELD EN DAN MOGEN
WE VOOR 1953 DE GEBEURTENISSEN MET ENIG VERTROUWEN TEGEMOET ZIEN." Uit deze
verklaring zou dus geconcludeerd mogen worden, dat de mensheid in het afgelopen jaar aan
een groot gevaar ontsnapt is en al is de internationale politiek in het afgelopen jaar bij het Achteraf is wel gebleken, dat dit
streven naar een wereldvrede een zoeken en tasten geweest met even vele teleurstellingen ^oor^ecn "verlanger^ naïr^vred"
als hoopvolle verwachtingen, dat we in 1951, ondanks al dat vallen en opstaan, toch de maar om enerzijds door slepende
uitbarsting van een derde wereldoorlog hebben kunnen voorkomen, is dus blijkbaar wel een vredesonderhandelingen het mo-
gelukwens waard. Overigens kenmerkte zich 1951 door het slepend houden van tal van belang- t^ondermifnen^n^anderzijd^de
rijke internationale problemen, waaraan wel veel gedokterd is, maar zonder enig resultaat, tijd te vinden de geleden 'verlie-
terwijl daarnaast andere internationale problemen, vooral in het Midden-Oosten, met grote J°yeel m0ge*H^e,;ti™orS,!n1rw''
Want toen na moeizame onder-
lelheid naar boven schoten en de toch reeds zo bedreigde wereldvrede verder ondermijn- handelingen met tijdelijke afbre-
den. Maar niet alleen deze dreiging van een nieuwe wereldoorlog, ook de steeds verdere aan
tasting van de hoogste menselijke rechten, waarvoor zoveel bloed en lijden in de jaren 1940
1945 geofferd zijn, gaat op de meest brutale wijze voort en is de oorzaak, dat millioenen
mensen de zgn. vrede, waarin ze heten te leven, vervloeken en reikhalzend uitzien naar
een nieuwe oorlog, omdat zij daarin de enige mogelijkheid zien voor bun redding. Bij de
sluiting van het H. Jaar moest Z. H. de Paus meedelen dat sinds de jongste vrede achter het
heeft de bekende Duitse dichteres, o.a. van
de beroemde Hymnen aan de Kerk, en die
een steunpilaar van het geestelijk verzet in
Duitsland was, Gertrud von Le Fort, in een Zwit
sers katholiek blad een ontroerend verhaal geschreven onder
de titel: Onze Weg door de Nacht. Het gaf een kijk op een
„ander" Duitsland, dat ook zijn martelaren had, zijn stille
bidders en duiders, zijn volhardende, Godgetrouwe zielen.
Zij beschreef hun weg door een verschrikkelijke nacht
Bij de wende van het jaar laat ons de gedachte niet los,
dat ook wij weer een traject van onze weg door de nacht,
door het tranendal van het aardse leven, hebben afgelegd.
En bij het overdenken daarvan komen wij tot de slotsom,
dat in dit opzicht misschien óók in dit opzicht! het
ene jaar weinig of niet van het andere verschilt. In elk
geval kan men zeggen, dat de laatste tientallen jaren
bijzonder dat stempel van menselijke onvolmaaktheid en
nachtelijke duisternis hebben gedragen. En als wij eerlijk
zijn en de nodige hovaardij op zij weten te leggen, dan zien
wij, hoe ook op ons vele van de gedachten van Gertrud von
Le Fort van toepassing zijn. Op onze fouten en gebreken,
onze tekortkomingen en misdragingen, ook van het afgelopen
jaar. Is het niet zo, dat wij ook dit jaar weer „alle waarden
een keer gezien hebben onder de laatste aspecten van de
vergankelijkheid en het gericht"? Laat dit dan ook voor ons
die „onwentelijke winst" zijn, die het voor anderen geweest
is! Hebben wij in het afgelopen jaar wel voldoende over
wogen „dat overrompelende besef van de buitengewone broos
heid van alles, wat wij cultuur, civilisatie en menselijke
beschaving noemen"? Geordende maatstaven, schreef de
dichteres, leveren niet de maatstaven voor de laatste moge
lijkheden, die in de diepte der dingen sluimeren. En Christus
zelf waarschuwt voor het gevoel van „zekerheid dat geor
dende toestanden ons geven. Ook de Kerk heeft ons nooit
in twijfel gelaten over het
grote gevaar van al het
menselijke. En konden w ij
ons voorstellen, „dat ook in
onze dagen" (dit letterlijk ge
nomen! red.) „nog anarchis
tische uitbarstingen van ongerem
de boosheid en wreedheid- anti
christelijke vervolgingen in grote stijl
mogelijk waren"? „Het begrip voor de
eigenlijke macht van het kwade heeft de
mens grotendeels verloren". Ook wij menen,
vaak al te gemakkelijk, dat de mens tegen
't kwade zal zijn opgewassen met enige goede
wil, met inzicht en karaktervastheid. Maar zou
ook bij ons niet, en nu, een groot aantal mensen,
wanneer zij op hun draagkracht beproefd werden,
ondervinden, dat zij niet bestand zijn"? Een be
hendige propaganda verwart hun geest, een zekere
mate van natuurlijke huiver maakt hen kleinmoedig.
Hoe hebben ook wij vaak gezien, dat het niet altijg de
sterkste, de verstandigste, de meest-karaktervolle mensen
waren, op wie de verleiding geen -vat had! „Iedere slechts for
meel beoefende vroomheid bleek te wankelen".... beslissend
was, of de verbinding met het bovennatuurlijke levend of
niet-levend was.... de verbinding met de engel, die de afgrond
beheerst, met de Verlosser der wereld, Wiens kracht in de
zwakken machtig is". Wij waren bij ons, zegt Gertrud von Le
Fort verder nog, verplaatst naar de tijd, die aan het verschij
nen van Christus voorafging. Toen pas beseften wij, wat
Christus de wereld aan genade, liefde en barmhartigheid
gebracht heeft. Het verlangen naar Christus was zó groot, dat
het ook mensen aangreep, die tot dan toe ver van Hem afston
den. Angst? Neen, het gevaar „brak de toegang tot de diepste
en wezenlijkste gronden der ziel open"! Laten wij ons deze
gedachten in de altijd nu eenmaal, ernstig-gestemde uren van
de jaarovergang te nutte maken met deze slotoverweging
erbij: Ook ons „kan alles ontnomen worden, maar Christus
blijft". Godsvertrouwen is altijd onmisbaar, maar wanneer
alle menselijke zekerheden wegvallen, dan is het vertrouwen
op God te meer onwankelbaar. Wat blijft, als alles wegzinkt?
God blijft, Christus de Heer, blijft bij ons. Hij, maar ook Hij
alleen, bezit de belofte, dat Hij het licht zal brengen in de
duisternis en het aanschijn der aarde zal vernieuwen.
IJzeren Gordijn meer dan 11000 priesters zijn terechtgesteld.
e gevcilgen van al deze enkele der voornaamsten nog Naties de oorlog aan China te
dreigingen hebben wij even afzonderlijk te belichten, laten verklaren. Dit werd de oor-
ij,;;); ook in het afgelopen dan komen we allereerst bij de sprong van een conflict, dat in
jaar op economisch en de nacht van 10 op 11 April cul-
financieel gebied erva- Koreaanse oorlog mineerde in het opzienbarend
ren, want ondanks de milliarden ontslag, dat president Truman gaf
voor wederopbouw na de oorlog terecht, omdat het bij de jaar- aan de Amerikaanse Opperbevel-
gevoteerd en de verhoging van de wisseling van 195051 scheen, hebber in het Verre Oosten.gene-
productie dank zij de nieuwste dat aan deze bloedige Communis- raai MacArthur, toen deze op
technische vindingen, heeft een tische agressie een einde geko- eigen initiatief, Peking een soort „„„ho,,olhc,hhpr nn hpt Koreaanse kingen men eindeliik eind
algemene verarming over heel men zou zijn Had zelfs Generaal ultimatum stuurde n.l. zijn troe- nidat hii de thd had
de wereld plaats, omdat voor Kerstdagen 1950 de troepen be- pen onmiddellijk terug te trek- sla^v, a' - - -
meer dan eenderde de resultaten MacArthur niet kort voor de ken of bombardering van wnzitrnf
van al deze arbeid wordt version- loofd, dat het met Kerstmis vrede steden. Een bedreiging
den door de Moloch van
No
vember overeenstemming bereik-
MacArthur niet korVvoo'r "de ken oTbombïrdering* vin Chinese gehad de wijzigde situatie door te overwapenstilstandsvoorwaar-
OIl„ loofd, dat het met Kerstmis vrede steden. Een bedrtiging welke het deelnemen van Chma aan de begrijpehjk, de Geallieerden de
het zou zijn? Het is wel heel anders vooral in Engeland en Frankrijk, oorlog, rustig onder de ogen Te benoeminto wensten van een ge
mTlitairisme^en'"dat"'steeds' door gelopen. Het was omstreeks maar ook in India en bij de Phi- nieuwe lauweren geoogst, mengde commissie, die aan beide
Chin"amimet ten gewSdigfK 4t?ekf C^te^offenstf zijden" loT cot&en,0® de
eisen aan de mensheid te stellen. een^gewe^ige trc* ring had eewekt. br0ngen chinege stoomwais voorwaarden van deze wapenstil-
In de Ver. Staten werd in No- deelnemen en. omtrent de jaar- n terug te brengen, maar op 28 stand ook loyaal werden nageko-
vember van dit jaar het totale wisseling werd een geweldig Generaal MacArthur werd ver- Januari kon hij reeds verklaren men weigerden de communisten
bedrag van de militaire uitgaven offensief ingezet, onder de bedrei- van§en door generaal Ridgway dat het offensief mislukt was, dat brutaalweg enige controle op hun
in één iaar reeds gebracht od ging van de Regering in Pekino en vertrok naar de Ver. Staten, de troepen van de Ver. Naties gebied toe te laten. Daarmee het
bijna 8 milliard dollar, een bedrag dat dit offensief zou voortduren Ztwl a°P JT °Pni?uY, de 38stI ^eeltegraad be^«s leverend hoe weinig ernst
dat voldoende zou zijn om alle tot dat heel Korea van Amerika- overtrokken en dat het gevaar het hen met deze voorwaarden
economisch achterlijke gebieden nen bevrijd was". Zo'n vaart f, te beurt geweken was. Dit offensief had was en zij juist het zwijgen der
in de wereld, waar nu nog ont- heeft het wel niet gelopen en al vallen. Maar^ nadien, vooral toen de communisten 40.000 doden £>g- wapenen wilden misbruiken om
bering en honger geleden wordt, spoedig bleek, dat ook hier de
afdoende te helpen. rode bluf weer een belangrijk
Inplaats daarvan zien we dat woord mee sprak. Maar op 15 Ja-
zelfs in de meest beschaafde en nuari waren de Chinese legers zo
sterk producerende landen, de ver opgerukt en de troepen van
uitgaven voor de meest noodza- de Ver. Naties teruggedreven, dat
kelijke behoeften niet gevonden Seoel opnieuw moest worden ont-
kunnen worden en lijdt de mens- ruimd. Deze openlijke deelname
heid internationaal onder de ver- van China in deze oorlog tegen
schrikkelijke gevolgen van een de Ver. Naties, leidde er wel toe,
woningnood, waarvan de demora- dat China op 7 Febr. j.l. in de
liserende gevolgen op godsdien- Alg. Vergadering van de V.N. ,- -
stig, geestelijk, zedelijk en maat- met'44 stemmen voor, 7 tegen en aanvaard, is de MacArthur-ver- allieerden 90.000 doden hadden te onbeperkt gaan voeren. Met alle COADJUTOR
schappelijk gebied voor de ko- 9 onthoudingen tot agressor werd ^ring ^elangrijk geluwd. Intussen betreuren en 26.800 krijgsgevan- gevaarlijke risico s daaraan ver- ^ADr4IKIAA,
Truman, nadat de eerste beroe- kost en 120.000 gevangenen, ter- ongestoord nieuwe troepen aan
ring was gezakt, met de stukken wijl een niet te schatten oorlogs- te voeren, wat door de Geallieer-
op tafel kwam, welke wel dui- buit de Geallieerden in handen de luchtmacht steeds werd be-
delijk aantoonden, dat dit ontslag viel. Dat de Geallieerden zelf in- lemmerd. Dat generaal Ridgway
niet te voorkomen was en ook tussen ook zware verliezen heb- niet zo naïef was, daar in te
een Commissie uit de Senaat, die ben geleden, bleek uit de mede- trappen, begrijpt een kind en zo
dit hele geval minitieus en lang- deling van Generaal Ridgway van brengt het einde van 1951 de
durig onderzocht, tot de cor.- 25 Maart, toen de Geallieerden vrede in Korea niet alleen verder
clusie kwam, dat, welke grote een vaste linie ten Noorden van af, maar ook opent de nieuwe
verdiensten MacArthur ook had, de 38ste breedtegraad weer had- situatie alle kansen, dat de Geal-
zijn eigenmachtig optreden door den bezet, n.l. dat in de periode lieerden dit spel eindelijk beu
geen enkele regering kon worden van 25 Dec. tot 25 Maart de Ge- worden en de oorlog in Korea nu
mende generatie eenvoudig ont- verklaard, maar meer dan een
zettend zullen zijn. morele veroordeling was dit na-
Waneer we na dit globaal over- tuurlijk niet. Ook omdat men in
zicht proberen in een chronologi- Lake Success, tot grote teleur-
sche en systematische opsomming, stelling van Washington, de con-
natuurlijk in vogelvlucht, uit de sequenties van deze daad niet
grote massa van de problemen, aandurfde, door ook de Ver.
had de nieuwe Amerikaanse Op- genen. Deze cijfers illustreren wel bonden.
KARDINAAL
