Maximaal 600 gld. rijkssubsidie
voor schilderwerk in de winter
Voorname post op het Pentagon
in handen gelegd van een vrouw
35 pet van arbeidslonen
en sociale lasten
Nederlandse korporaal
misdroeg zich in Zweden
IreneOldendorff" is niet
op een mijn gelopen
BANDJIR OVER JAVA
President Truman herontdekte
de ontdekking van Roosevelt
RADIO
Nog vóór moeder iets
wist en nog vóór va
der Janneman verbood om
zelfs maar één dropje te
eten, gebeurde er iets heel
bijzonders. Wat dan wel?
Het begon met een sleutel,
een sleutel van drop na
tuurlijk weer. Janneman
zag hem in Dorus' winkel-
Naar wij vernemen
Noors viertal voor
de winterspelen
ANNY LEDERER WERD MINISTER ROSENBERG
BEURSOVERZICHT
Eis: twee en een half jaar gevangenisstraf
HET HUISJE VAN DROP
door Leo Broeksmit
PAGINA 4
WOENSDAG 9 jANUARI 1952
Ter bestrijding van de winterwerkloosheid in het schildersbedrijf
heeft de minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting in be
ginsel besloten aan opdrachtgevers van schilderwerk, dat in de
wintermaanden wordt uitgevoerd, subsidie te verlenen, zo wordt
van de zijde van het ministerie van Wederopbouw en Volks
huisvesting medegedeeld.
Neg deze winter zal met een
proef worden begonnen. Op
drachtgevers kunnen tot 1 Maart
1952 subsidie aanvragen voor
schilderwerk. Deze gesubsidieerde
werken moeten uiterlijk op 31
Maart 1952 gereed zijn. Het sub
sidie is voor deze proef vastge
steld op 35 pet. van arbeidslonen
en sociale lasten, hetgeen voor
normaal schilderwerk neerkomt
op 20 pet. der totale kosten.
De omvang van werk, dat voor
subsidie in aanmerking komt, is
voorlopig vastgesteld op f 600.
het staat hierbij opdrachtgevers
vrij enige kleine werken te com
bineren tot hef minimum van
f 600.—.
Een deel van de te werk te
stellen arbeiders zal door be
middeling van de Gewestelijke
Arbeiidsbureaux betrokken moe
ten worden.
De regeling geldt niet voor
schilderwerk in de nieuwbouw en
evenmin voor Rijkswerken.
Mocht de proef slagen, dan is
het aannemelijk, dat de minister
in het volgende seizoen de rege
ling van kracht zal verklaren
voor de maanden November, De
cember, Januari en Februari.
De uitvoering van de regeling
is in handen gelegd van de
Rijksdienst voor de uitvoering
van werken (DUW) en is geba
seerd op de medewerking van de
Bedrijfsraad en Vakgroep Schil
dersbedrijf.
Uit deze organisatie was reeds
voortgekomen de commissie-
Mebesal, welke tot taak heeft de
sanering van het schildersbedrijf
te bevorderen. Deze commissie
zal thans onder verantwoordelijk
heid van Bedrijfsraad en Vak
groep de DUW bijstaan in de
uitvoering van de regeling.
De schilderspatroons zijn door
Mebesal over de regeling inge
licht, zodat opdrachtgevers, die
in aanmerking willen komen voor
een subsidie in door hen op te
dragen schilderwerk, alle inlich
tingen van deze patroons kunnen
verkrijgen.
(Het adres van de commissie-
Mebesal is: Mauritskade 33b, te
's Gravenhage, tel. 111712).
Weense gemeenteraad weigert
subsidie Stephansdom
WENEN (K.N.P., 7 Januari
1952) De gemeenteraad van
Wenen, waarin communisten en
socialisten de meerderheid heb
ben, heeft geweigerd in te gaan
op een voorstel van de Katholie
ke gemeenteraadsleden om een
subsidie van één millioen Schil
ling te verlenen aan de restaura
tie van de Stephansdom. Tijdens
de debatten wierpen communis
tische sprekers hun Katholieke
collega's voor de voeten, dat zij
een „op zich goede kwestie" wil
den misbruiken voor een publie
ke actie en provocatie.
PATER
WERENFRIED v. STRAATEN
NAAR WENEN
WENEN (K.N.P.) Pater
Werenfried van Straaten, de lei
der van Oostpriesterhulp, zal
zich van 9 tot 14 Januari te We
nen bevinden om daar te spre
ken over het probleem der vluch
telingen. Hij zal tijdens zijn
spreekbeurten voornamelijk het
aspect van de zielzorg onder de
ontheemden behandelen.
hebben onder auspiciën van de
Stichting voor Culturele Samen
werking en met medewerking
van het gemeentebestuur van
Amsterdam 180 studenten uit
Indonesië, Suriname en de Ned.
Antillen een bezoek gebracht aan
de Stadsschouwburg en Circus
Strassburger;
wordt over enkele dagen de
burgemeester van Sydney, I. C.
O'Dea, op Schiphol verwacht. De
gast zal een bezoek brengen aan
het gemeentebestuur van Am
sterdam, aan de Philipsfabrieken
en andere bedrijven;
zal het Zondag 13 Januari 60
jaar geleden zijn, dat het echt
paar J. B. Dietz-Tesink te Wor-
mervecr in het huwelijksbootje
stapte;
heeft de burgemeester van
Utrecht, ter gelegenheid van de
Jan van Riebeeckherdenking, een
boodschap gestuurd naar het ge
meentebestuur van Natal;
heeft de Officier van Justitie
te Amsterdam 10 maanden gevan
genisstraf geëist tegen de kunst
handelaar S.K. uit Dieren, die er
van beschuldigd werd twee schil
derijen te hebben verduisterd.
Het is vrijwel zeker, dat Hjal-
mar Andersen, Roald Aas, Sverre
Haugli en Yngvar Karlsen Noor
wegen zullen vertegenwoordigen
op de Olympische sohaatskam-
pioenschappen. Ze bereikten de
vier eerste plaatsen in de selec
tiewedstrijden voor de Noorse
rijders, 'waarvan gisteren de
tweede ronde gehouden werd.
Andersen won onder slechte
weersomstandigheden en met een
gesteldheid van het ijs, die ook
verre van ideaal was de 1500
meter in een tijd van 2.27.6 met
op de tweede plaats Yngvar
Karlsen op 0.3 sec. en als derde
Roald Aas.
Op de 3000 meter maakte Aas
met 5.01.5 de beste tijd, gevolgd
door Andersen en op de derde
en vierde plaats samen Yngvar
Karlsen en Sverre Haugli.
Afgaande op de resultaten van
het vorig jaar mag men aanne
men, dat Andersen en Haugli
voor de 10.000 meter worden aan
gewezen. De andere rijders zijn
nog niet bekend.
PROGRAMMA
DONDERDAG 10 JANUARI
HILVERSUM I, 402 m.
7.00—24.00 AVRO.
7.00 nieuws; 7.15 ochtendgym
nastiek; 7.30 zendersluiting; '9.00
nieuws; 9.10 morgenwijding; 9.25
gram. muz.; 9.30 „De Groente
man"; 9.35 waterstanden; 9.40
gram. muz.; 10.50 voor de kleu
ters; 11.00 gevar. programma
door amateurs; 11.50 „De kerk in
het Amerikaanse leven", inter
view; 12.00 Metropole orkest;
12.25 in 't spionnetje; 12.30 land
en tuinbouwmededelingen; 12.33
orgel en piano; 12.50 financieel
weekoverzicht; 13.00 nieuws;
13.15 mededelingen of gram. muz.
13.20 dansmuziek; 13.55 U kunt
het geloven of niet"; 14.00 voor
de vrouw; 14.45 gram. muz.;
15.00 voor de zieken; 16.05 her
sengymnastiek; 16.30 zenderslui
ting; 18.00 nieuws; 18.15 voor de
jeugd; 18.40 Surinaamse volks
muziek; 18.55 voor de kinderen;
19.00 „Gesproken brief uit Lon
den"; 19.05 „Mankracht voor de
luchtmacht", causerie 19.15 gram.
muz.; 19.40 Ronde Tafel Parle
ment; 20.00 nieuws; 20.05 AVRO-
allerlei en gram. muz.; 20.30
Concertgebouworkest; (21.05
21.20 „De drie vragen", hoorspel;
21.2021.30 gram. muz.); 22.20
gram. muz.; 23.00 nieuws; 23.15
sportactualiteiten; 23.3024.00
gram. muz.
HILVERSUM II. 298 m.
7.00 KRO; 10.00 NCRV; 11.00
KRO; 14.00—24.00 NCRV.
7.00 nieuws; 7.15 morgengebed
en liturgische kalender; 7.30 zen
dersluiting; 9.00 nieuws; 9.10
voor de huisvrouw; 9.40 „De
Windroos", klankbeeld; 10.00 ge
wijde muz.; 10.30 morgendienst;
11.00 voor de zieken; 11.45 gram.
muz.; 12.00 angelus; 12.03 gram.
muz.: (12.3012.33 land- en
tuinbouwmed.); 12.55 zonnewijzer
13.00 nieuws en kath. nieuws;
13.20 lichte muziek; 13.35 zang
en piano; 14.00 gram. muz.; 14.45
voor de vrouw; 15.15 gram. muz.;
15.30 pianorecital; 16.00 Bijbelle
zing; 16.30 zendersluiting; 18.00
nieuws; 18.15 voor de jeugd; 18.40
„Op de Stelling"; 18.50 gram.
muz.; 19.05 „Levensvragen van
allerlei aard en een pastoraal
antwoord"; 19.20 verzoekpro
gramma; 19.40 radiokrant; 20.00
nieuws en weerberichten; 20.10
gevarieerd programma; 22.15 bui
tenlands overzicht; 22.35 gram.
muz.; 22.45 avondoverdenking;
23.00 nieuws; 23.1524.00 gram.
muz.
(Van onze correspondent)
NEW-YORK De vader van Anny Lederer, een Hongaar die in
het begin van de twintigste eeuw geen reserve-officier kon wor-
den, omdat hij jood was, zal zich wel nimmer de carrière van
zijn dochter hebben durven voorstellen. Want Anny Lederer is
de meisjesnaam van niemand anders dan van mrs, Rosenberg,
de vrouw die als onder-minister van Oorlog een belangrijke rol
speelt in de herbewapening van de Verenigde Staten. Eerst
onder Marshall en nu onder Lovett zwaait ze op het Pentagon
de scepter. Zelfs haar politieke tegenstanders ontkennen de
talenten van deze vrouwelijke minister niet.
De Lederers zijn omstreeksop dit speciaal gebied was zij
1910 naar de States geëmigreerd
en na enkele jaren viel het op,
hoe snel Anny zich in haar
nieuwe vaderland wist te assimi
leren. Toen Amerika besloot deel
te nemen aan de eerste wereld
oorlog verliet ze de school, waar
ze nog een paar jaar had moeten
studeren voor haar eindexamen.
In plaats van in een schoolbank
kon men haar toen vinden achter
een tafel in een der wervdngs-
bureaux voor New-York. 18 jaar
oud trouwde Anny, maar haar
werk voor het leger ging door.
En toen in 1918 er niets meer te
werven viel, keerde zij met de
trouwring aan haar vinger terug
naar school om de cursus, die
een paar jaar tevoren was afge
broken, nog even af te maken.
Mevrouw kreeg weldra via de
Democratische Partij een baantje
in het stadsbestuur van New-
York. Het was het begin van
een belangrijke carrière.
Dank zii F.D.R.
De talenten van Anny Rosen
berg ontgingen ook F. D. Roose
velt niet. Toen de grote Presi
dent eenmaal op het Witte Huis
troonde, werd ze dan ook al
spoedig een zeer gewaardeerd lid
van zijn Braintrust. Vooral in
Roosevelts New Deal speelde
mrs. Rosenberg een grote rol en
AMSTERDAM, 8 Jan. Ont
wikkelde de markt zich gisteren,
voornamelijk onder invloed van
de betere stemming voor Indone
sische waarden, niet ongunstig,
vandaag viel er eigenlijk geen
bepaalde tendens te bespeuren.
Van de speciale fondsen trok
ken aandelen Indonesische spoor
(omzet gisteren f 86.000) maar
weinig belangstelling. Alleen in
de eerste tape werden enkele
stuks verhandeld op circa 13%
(14). Aandelen Ford bleven ook
vandaag ongenoteerd. De stook-
divideniden Ford (overeenko
mende in waarde met een half
aandeel) waren f112 tegen giste
ren f110, een licht herstel dus na
de reactie van gisteren. De laat
ste notering van de aandelen
was 260. De ontslagaanvrage
voor 100 man en de kans dat er
nog 100 man geen emplooi meer
zullen kunner» vinden, heeft een
minder gunstige indruk gemaakt.
Cultures wisten zicih vandaag
na een aarzelende opening ge
makkelijk te handhaven. HVA
bleef boven pari, nl. 100% en ook
de meeste tabak, en rubber-
waarden sloten goed prijshou
dend. Bij de industriepapieren
waren vooral de nieuwe aande
len Unilever licht aangeboden.
Geheel onbegrijpelijk is dit niet,
daar deze aandelen a.s. Donder
dag moeten worden volgestort.
De overige industrie aandelen
en ook de sciheepvaartpapieren
waren nauwelijks prijshoudend
tot iets luier. Staatsfondsen on
veranderd voor de guldensfoeleg-
gingen en een fractie hoger voor
de dollarobligaties, dit laatste in
overeenstemming met het agio
dat aantrok tot 9%%. Aandelen
Walviscihvaart, die wegens de
niet ongunstige vangstberidhten
gisteren reeds een kleinigheid
beter waren, stegen vandaag tot
94%.
in dc vooroorlogse jareh een der
hardwerkendste democratische
functionarissen. De dood van de
F. D. R. bracht haar tijdelijk op
de achtergrond, maar in het be
gin van het vorig jaar herinnerde
Truman zich de energieke vrouw.
Toen Amerika's snelle herbewa
pening uitbreiding van het getal
van Marshall's naaste medewer
kers vereiste, werd mrs. Rosen
berg onder-minister van Oorlog.
Truman kaatste alle kritiek terug
door te wijzen op het bijzondere
organisatie-talent dat de nieuw
benoemde bezat. Tot haar felle
tegenstanders bleef o.m. generaal
Mac Arthur behoren.
Men mene nu niet dat deze
vrouw, geplaatst op een der
meest mannelijke posten ter we
reld, tot de ministersrang is op
geklommen ten koste van haar
vrouwelijke eigenschappen. Een
enkele maal liet deze onder
minister haar hart zelfs zo luide
meespreken, dat de heren in
Washington erdoor in verlegen
heid geraakten. Dat gebeurde in
November j.l„ toen mrs. Rosen
berg in Korea het front bezocht.
Zij geraakte zo onder de indruk
van de ontberingen, welke de
mannen in de voorste linies le
den, dat ze de belofte deed: „Nie
mand zal voor de tweede maal
een verschrikkelijke Korea-win
ter behoeven mee te maken." Er
waren echter heel wat mariniers
die in 1950/51 Korea in de winter
hadden leren vrezen, van wie
wel vast staat dat ze niet vóór
Mei kunnen worden afgelost.
Witte Huis en Pentagon hebben
mrs. Rosenberg de ijdele belofte
echter gaarne vergeven.
Het werk dat ze op Korea ver
richt heeft, om het moreel van
de troepen te verbeteren, wfeegt
ruimschoots op tegen die spon
tane, maar op het ogenblik nog
niet te realiseren verzekering.
's GRAVENHAGE Als chauf
feur van de Nederlandse militaire
attaché heeft de korporaal L. H.
S. uit Den Haag zich in Stock
holm en elders in Zweden mis
dragen. Hij trad op als „harten
breker" en „officier", troggelde
Zweedse meisjes horloges en 'n
draagbare radio af en bestal ten
slotte zijn hospita.
Bovendien maakte hij misbruik
van de auto van de attaché, ver
kwanselde een leren militaire jas
en motorhandschoenen, verzuim
de dienst in Stockholm en meld
de zich bij terugkomst te laat aan
zijn kazerne. Bij aankomst in Den
Haag belde hij van het station
op of iemand hem met een auto
kon afhalen. Hetgeen geschiedde
per.... arrestantenwagen.
De krijgsraad te velde veroor
deelde S. wegens diefstal e.d. tot
twee jaar gevangenisstraf met
ontslag uit de militaire dienst.
In beroep voor het hoog mili
tair gerechtshof verzocht S. om
vermindering van, deze straf. De
fungerend advocaat-fiscaal mr. J.
Zaayer vond de aan beklaagde
opgelegde straf echter onvol
doende, omdat de feiten in het
buitenland in een vertrouwens
positie waren gepleegd en al een
heel slechte reclame voor ons
land waren. Hij vorderde twee
jaar en zes maanden gevangenis
straf.
De verdedigster van S. voerde
als verzachtende omstandigheid
aan, de nare familie-omstandighe
den, waarin S. opgroeide. Zij ver
klaarde met instemming van be
klaagde, dat deze zijn houding
van moreel zwakkeling en lafaard
die „groot wilde doen'thans dui
delijk inziet. S. had reeds geïn
formeerd of er een „strafpeloton."
op Korea was om zijn misdragin
gen goed te maken. De advocate
riep de clementie van het Hof
in en verzocht voor deze 23-jarige
jongeman een straf, die hij in de
jeugdgevangenis te Zupthen zou
kunnen doorbrengen, aangezien
hij daar een vak kan leren. De
uitspraak van het Hof valt op
29 Januari.
Houden jullie ook zoveel
van drop? Toch niet
zoveel als Janneman, is 't
wel? Janneman at te veel
drop. Haast altijd had hij
zoutjes in zijn broekzak en
zei je: „Janneman, steek je
tong eens uit", dan zag je
een roet-zwarte lap!
Hoe hij steeds aan die
dropjes kwam? Elke mid
dag na schooltijd ging hij
manke Dorus, de petro-
leumman, helpen. Dorus
duwde het karretje en Jan
neman droeg de kannen
met petroleum naar de hui
zen toe. Soms waren de
kannen erg zwaar. Dan
moest hij ze onderweg even
neerzetten en met de ande
re hand weer opnemen,
maar ten slotte leverde hij
zijn vrachtje toch keurig
af.
Dorus was wat blij, dat
hij zo'n trouw knechtje
Ihad. Voor beloning mocht
'Janneman wat lekkers in
iDorus winkeltje uitzoeken,
wanneer ze terugkwamen.
Dorus had een winkeltje,
waar snbep én petroleum
|verkocht werden. Aan de
ene kant stonden de kan
nen met „de beste petro-
lie" zoals Dorus ze noemde
en aan de andere kant had
je de bakken met dropjes,
suikertjes, pepermunt, koek
en toverballen. „Hè tover
ballen", denk je misschien,
„die zou ik vast en zeker
memen, als ik Janneman
Iwas." Maar nee, meestal
:oos Janneman geen tover-
allen uit. Drop vroeg hij,
grote ruiten, waar met dui
delijke letters „zout" op-
Stond, knoopjes of katjes.
'Als je Janneman wilde
tracteren kon je hem het
beste drop geven. Laatst op
fzijn verjaardag vroeg hij
nog, of er eigenlijk geen
droptaart was
Het wordt werkelijk te
erg met dat drop van Jan
neman", zuchtte moeder tot
vader en die knikte. „Ik ga
hem nog eens verbieden om
zelfs maar één dropje in
zijn mond te steken", zei
hij streng, doch moeder gaf
geen antwoord: „Ik wou,
dat ik maar iets anders
wist," dacht ze, ,,'n middel
tje om Janneman van. die
drop af te helpen."
in de huizenrij beneden
zich had kunnen vinden.
Maar Janneman dacht niet
eens aan het huisje van
zijn vader en moeder. Hij
was veel te nieuwsgierig
naar dat andere huisje: 't
huisje van drop.
Ach, wat was dat huisje
leuk! Janneman kwam er
niet op uitgekeken, toen
hij met de sleutel voor de
deur stond. Het huisje was
helemaal opgebouwd uit
kleine zoutjes. De luiken
tje liggen, toen ze ver
moeid met het petroleum-
karretje waren teruggeko
men. „Die zou ik graag
willen hebben", zei hij en
vragend keek hij Dorus
aan. „Vooruit dan maar",
antwoordde Dorus, „er is
er maar eentje van, maar
jij mag hem hebben".
Dolgelukkig liep Janne-
ipón met zijn sleutel naar
huis. „Eens kijken, of die
sleutel ook op mijn mond
past", lachte hij. Hij bracht
hem naar zijn mond, maar
ineens kon zijn arm niet
verder. Het leek wel, of de
sleutel hem tegenhield.
„Hela", hoorde Janneman
een stem zeggen, ,Jk pas
niet op je mond, ik ben
voor het slot voor het huis
je van drop". „Hè?" Ver
baasd liet Janneman zijn
arm weer zakken. De sleu
tel had gesproken, dat kon
niet anders. En wat had hij
gezegd? Dat hij op een
huisje van drop paste!
„Lieve beste sleutel,
breng me alsjeblieft naar
dat huisje van drop",
smeekte Janneman, „dat
zou ik toch zo graag eens
zien.
De sleutel antwoordde
niet, maar hij had hem
heus wel verstaan. Ineens
schoot hij de lucht in en
Janneman, die hem in zijn
knuist knelde, ging mee.
Hij vloog zo vlug voort
door het luchtruim, dat hij
zijn eigen huisje niet eens
van de venstertjes waren
van wybertjes, evenals de
deur. Op die deur zat een
knoopjesdropje bij wijze
van knop en daaronder zat
het slot
Hij stak de sleutel er in
en meteen sprong de deur
open. Het was een huisje
zonder gang en Janneman
stond dus ineens in het ka
mertje. Gebukt kon hij er
net in staan en o, wat was
alles er klem. Janneman
zag een rond tafeltje van
duimdrop, een gemakkelijk
leunstoeltje met verende
kussens van jujubes, een
bedje met een sprei van
drop veters eneen kaat
je met dropbrood, drop
koekjes en droptaart.
„Droptaart, droptaart!"
juichte Janneman, „zie je
wel, dat er droptaart be
staat". Hij wachtte niet lang
en hapte gretig in de taart,
die met roosjes van drop
versierd was. „Hè, dat
smaakt", zuchtte hij en
voor hij het wist, had hij
ook nog een paar drop-
koekjes opgegeten.
Je raadt waarschijnlijk
al, hoe het ging? Janneman
was weer aan het drop
eten. Na de dropkoekjes
kwam het dropbrood en
toen dat op was, probeerde
hjj, hoe het ronde tafeltje
smaakte. Als je eenmaal
aan het drop snoepen bent,
kun Je er haast niet mee
ophouden. Janneman at obk
de hele tafel op en daarna
smulde hij van de jujubes
in het leunstoeltje. „Ach,
als de kussens er uit zijn,
kan het stoeltje eigenlijk
geen dienst meer doen",
zei hij toen. Ook het leun
stoeltje verdween in zijn
mond en pas toen er geen
meubelstuk meer in de ka
mertje stond, had Janne
man genoeg.-Ik moest nu
maar eens naar huis gaan,
dacht hij, maar o wee,
waar was de sleutel? Zon
der sleutel kon hij de weg
naar huis niet terugvinden.
De sleutel zat nog buiten
in het sk>t en de deur was
dicht!
OeioeP*, zei Janneman,
„hoe kom ik er nu
uit? Ik kan vannacht toch
niet hier blijven? Wat zou
den vader en moeder onge
rust zijn". Angstig stond hij
in het rond te kijken. Hij'
moest er uit, maar hoe?
Zouden jullie een oplos-i
sing geweten hebben? Jan
neman wist er maar ééntje.
Met grote tegenzin begon
hij aan het huisje van drop
te eten. Het was een dikke
muur en hoe verder hij
kwam, hoe meer hij vond,
dat er eigenlijk niets zo
naar is als drop, drop en,
nog eens drop.
„Aeh hemeltje", zuchtte
hij, „en ik heb al zoveel
drop gegeten". Er was ech
ter niets aan te doen, Jan
neman moest door de zwa
re muur van drop heen om
buiten te kunnen komen.
Daarom zette hij dapper)
door, maar hij maakte het
vaste voornemen om nooit'
en nooit meer één dropje
te eten.
Of hij zich hieraan ge
houden heeft? Niet hele
maal. De eerste dagen na
zijn thuiskomst bij vader
en moeder kon hij geen
drop meer zien, maar lang
zamerhand ging dat iets
beien, Janneman lustte wel
weer oen* een dropje, maar
zo vreaefejk veel drop heeft
hjj nooit meer gegeten.
Daar was bij voorgoed van,
genezeni j
's GRAVENHAGE Het wrak
van de „Irene Oldendorff", die
op 31 December 1951 met man
en muis is vergaan, is, zoals men
weet, gevonden op 53 gr. 38 min.
en 27 sec. noorderbreedte en 6
gr., 17 min., 10 sec. oosterlengte
(bij Borkum).
De Duitse duiker, die naar het
op twintig meter diepte liggende
wrak een onderzoek heeft inge
steld, heeft, zo deelt de Marine-
voorlichtingsdienst ons mede, ge
constateerd, dat het schip op zijn
kant op de bodem ligt, en uiter
lijk onbeschadigd is, waardoor
zinken door een mijnontploffing
uitgesloten moet worden geacht.
Verondersteld wordt, dat door 't
slechte weer de lading cokes is
verschoven, waardoor het schip
slagzij heeft gekregen en is ge
zonken. Verder wordt aangeno
men, dat de bemanning het schip
in de sloepen heeft verlaten en
naar de wal is geroeid, daar op
een bank is gestoten en vervol
gens in de branding is omgeko
men. Dit kan de verklaring zijn,
waarom reeds zo spoedig de stof
felijke overschotten aan wal
spoelden. Bij verdere informatie
is gebleken, dat in de nacht,
waarin het ongeval geschiedde
ook noodseinen in. de vorm van
blauwe lichten zijn gezien.
300 jaar geleden, op 7 April
1652, zette de Nederlandse
chirurgijn Jan van Riebeeck
voet aan wal bij Kaap de
Goede Hoop. Ter gelegenheid
van deze herdenking worden
dit jaar in Zuid-Afrika
grootse feesten gehouden.
Als steun bij de bouw van
een van Riébeeck-mSnument
te Kaapstad wordt in Neder
land een speciale postzegel
uitgegeven. Zij verschijnen
in vier waarden en zijn naar
een ontwerp van de heer R.
J. Drayer. Een portret van
Jan van Riebeeck, geschil
derd door J. Coeman, diende
hem als voorbeeld.
10 Januari:
Onder het Octaaf van
Drie Koningen
In het epistel voorspelt de
profeet Isaias de luister en de
roem van het nieuwe Jeru
zalem: de Kerk van Christus.
Nadat de Kerk aan de heide
nen is geopenbaard, zullen
alle volkeren aan haar gees
telijk gezag worden onder
worpen; van Oost en West,
van Noord en Zuid zullen de
volkeren naar haar toestro
men. In deze tijd, nu de Kerk
op alle fronten wordt aan
gevallen, nu vooral in het
Oosten de eeuw is aangebro
ken, waarvan Christus eens
heeft gezegd: „Er komt een
tijd, dat men meent aan God
een dienst te bewijzen, door
u uit te bannen", is het wel
eens goed om deze belofte,
die ook nu nog van kracht
blijft en volgens de katho
lieke eschatalogie haar vol
ledige vervulling zal krijgen
jp het einde der tijden, te
overdenken. Het geeft ons
weer vertrouwen in de toe
komst van, het Koninkrijk
Gods op deze aarde.
IN DESERTO
WENEN BLIJFT UITSTERVEN
Schrikbarende gevolgen van
geboortebeperking
WENEN (K.N.P. 7 Januari
1952) De teruggang van het
geboortecijfer blijkt zich in de
Oostenrijkse hoofdstad te hand
haven. Volgens de laatste offici
ële statistieken van de stad We
nen worden er thans tegenover
2010 sterfgevallen slechts 848 ge
boorten genoteerd. In December
1951 was het geboortecijfer we
derom 174 lager dan in de vooraf
gaande maand.
FEUILLETON
113.
Of wil je soms ineens aan
wijzen, waar je die hebt ver
borgen?"
„In mijn nederige kedeh zijn
geen handgranaten, edele heer.
Ik ben een vreedzaam koop
man."
Verhagen keek hem verbaasd
aan, maar de ander bleef rustig
en vriendelijk. „De edele heer
kan zichzelf overtuigen. Ik zal
gaarne meehelpen, om alles te
openen." Hij wees naar de kast
jes om hem heen en Verhagen
trok op goed geluk een la open.
Er lagen lege kartonnen kokers
in, die met rood papier waren
beplakt. Verhagen nam er één
uit. „Wat zijn dat?"
De Chinees keek hem ver
wonderd aan. „Mertjons, edele
heer. Daar is immers 'het kruit
voor." Hij opende een andere la
en liet dezelfde kokers zien,
maar nu aan beide zijden dicht
geplakt. Aan de bovenkant stak
er een lontje uit en nu herken
de Verhagen de rode rolletjes
wel. Natuurlijk. Voetzoekers!
Hij zag zichzelf weer aan de
hand van zijn vader door de
versierde Chinese wijk lopen.
Monsterlijke gedrochten, dra
ken en vogels van gekleurd
papier werden in een optocht
meegedragen en tussen het
feestgedruis sisten en knalden
de voetzoekers. Tahoen baroe
Tjina. Chinees nieuwjaar! Die
dag vierden de anders zo rus
tige en ingetogen Chinezen hun
feest en des avonds gloeiden
vuurpijlen en draaiende zonnen
tegen de fluwelige tropenhemel.
Met moeite rukte Verhagen
zich los uit die jeugdherinne
ringen.
„Maar ik mag je dat blik bus
kruit niet laten houden. Het is
gevaarlijk als het in verkeerde
handen komt. Er kunnen gra
naten mee gevuld worden."
De kedeh-houder berustte er
in. „Dit jaar zal er toch voor
ons, Chinezen, weinig reden zijn
om feest te vieren."
Het volgend© huisje bleek al
door de ploeg van de kapitein
doorzocht te zijn, zodat het on
derzoek was afgelopen. „Hebben
jullie nog iets gevonden?"
vroeg hij aan de korporaal van
de andere groep.
„Jawel, luit. Een geweer, drie
mijnen en een handgranaat. Al
les gevonden in het laatste huis,
waar de kapitein is." Hij wees
naar een alleenstaande pondok
en Verhagen ging er heen om
te imelden dat alles doorzocht
was. Voor de pondok stonden
twee soldaten op wacht, die in
de houding sprongen, toen de
luitenant aankwam. Verhagen
wilde juist vragen, of de kapi
tein al klaar zou zijn, toen bin
nen een schreeuw opklonk te
gelijk met het geluid van doffe
bonzen, alsof een lichaam zwaar
tegen de wand werd geslagen.
Met één sprong was de luite
nant bii de deur en wierp die
opent, in de mening dat de kapi
tein werd aangevallen. Hij had
zijn pistool getrokken, maar zo
dra hii een blik in het vertrek
bad geworpen, bleef hij in de
deuropening staan en liet de
opgeheven hand zakken. In een
hoek van de woning stond de
kapitein. Hij hield met de lin
kerhand de goeroe bij de haren
vast ent sloeg hem met de rech
ter hard in ihet gezicht.
„Sapa orang itoe?"
De goeroe gaf geen antwoord,
maar leunde met gesloten ogen
achterover en de officier bons
de met de linkerhand diens
hoofd enkele malen ruw tegen
de bamboewand.
„Sapa orang itoe?"
Toen de goeroe de lippen op
elkaar klemde, stootje hij hem
opzij en wenkte iemand. Eerst
nu zag Verhagen, dat er no®
een soldaat in de pondok was,
die een tweede gevangene be
waakte.
„De volgende," beval de kapi
tein. „Die heeft nu bedenktijd
genoeg gehad.
Hij draaide zich om en be
merkte de luitenant, die onbe
weeglijk in de deuropening
stond. Even aarzelde hij, maar
toen zag hij het vertrokken ge
laat van de ander. „Luitenant,
u kunt de mannen bij de wagens
verzamelen en daar op mij
wachten." Het was een bevel.
Verhagen salueerde en sloot
de deux achter zich. Uiterlijk
onbewogen passeerde hii de
wachtposten, maar in zijn bin
nenste stormde het. Als de an
der zijn gelijke rang was ge-
Wie is het?
weest, zou hij hem bij zijn
kraag hebben gegrepen en de
deux hebben uitgetrapt. Maar
in 'het jaar, dat hii militair was,
had het gevoel voor discipline
hem zo vast in zijn greep ge
kregen, dat de gedachte aan
verzet tegen zijn. meerdere niet
eens bij hem was opgekomen.
Dit was de kern van elke mili
taire opleiding: men iS verant
woordelijk voor zijn eigen daden
en beoordeelt niet die van zijn
meerderen.
Verhagen liep naar de auto's
en gaf de orders door, maar
zijn gedachten bleven bij het
beeld, dat 'hij zojuist had moe
ten zien. Was zulk optreden de
manier om de achting en het
vertrouwen van de inlandse be
volking te herwinnen? Zii kwa
men hier niet als vijanden,
maar al® poRtiesold&ten, om de
orde te handhaven. Zo hadden
de dessalieden in Wonosobo het
ook gezien, wanneer ze uit zich
zelf berichten kwamen brengen
over bedreigingen of roof door
gewapende rampokkers. Hier
was de bevolking minder" vriend
schappelijk, meer opgehitst door
vijandige propaganda. Dan moes
ter» zij tonen, dat die propa
ganda vals was en dat kon al
leen door een correct en be
heerst optreden.
(Wordt vervolgd)
