ENGELAND staat 17 eilandjes af
voor raketten-proef baan
Maarschalk DE LATTRE DE TASSIGNY
fen grave gedragen
Aangrijpende ogenblikken
bij „Are de Triomphe"
Indonesië reageert heftig
op rede van Westerling
Amerikaanse uitvoer steeg
tot twintig milliard in 1951
Hitier wilde
een tegen-Paus
Reusachtige menigte in Parijs
samengestroomd
Montgomery en Eisenhower fungeerden
hij de lijkbaar als slippedragers
Christelijk afsterven
Waarom liet de Nederlandse regering
bijeenkomst in den Haag toe?
Supersonische robots krijgen
1000 kilometer ruimte
Onderhandelingen
duurden 4 jaar
Twee militairen
verongelukt
Goud en dollars
stromen naar de V.S.
Jlolóefótaatje* en Jlo55e f9ta&djte
DONDERDAG 17 JANUARI 1952
PARIJS Nadat honderdduizenden Dinsdag de laatste eer had
den bewezen aan het stoffelijk overschot van maarschalk Jean
de Lattre de Tassigny, dat bij de Are de Triomphe was geplaatst,
begon gisterochtend zijn staatsbegrafenis met een plechtige H.
Mis van Requiem, in de Notre Dame door leger-aalmoezenier-
generaal Badre opgedragen met pontificale assistentie van de
Aartsbisschop van Parijs, Mgr. Feltin en de Pauselijk Nuntius
Mgr. Roncalli. De gezangen werden uitgevoerd door de „Petits
Chanteurs c. la Croix de Bois", terwijl tijdens de Consecratie
trompetgeschal van de erewacht weerklonk onder de gewelven
van de kathedraal.
De plechtigheid in de Notre
Dame ging vooraf aan het natio
nale eerbetoon, dat volgens de
bewoording van de ere-dagorder
aan de natie aan de maarschalk
werd gebracht om de erkente
lijkheid van het land te betonen
aan „heim, die niets nalaat dan
zijn voorbeeld en zijn roem, na
alles gegeven te hebben aan zijn
vaderland: zijn overwinningen,
zijn zoon en zijn leven".
Onder een laaghangende, grijze
wolkenlucht was een reusachtige
menigte samengestroomd op het
plein voor de Notre Dame, dat
door een dubbel cordon van mi
litairen in groot-tenue was afge
zet. Voor alle ramen van de ge
bouwen in het rond en zelfs op
de daken hadden de mensen zich
verzameld om van, de plechtig
heid getuige te kunnen zijn. De
ontstoken straatlantaarns waren
onfloerst.
In het schip van de kathedraal
was een haag gevormd van vier
honderd vlaggen, die door oud
strijders werden opgehouden.
Ook de vier grote zuilen die het
gewelf dragen, waren met doek
behangen.
De weduwe van de maarschalk
nam plaats ter rechterzijde van
de katafalk. Een andere plaats
bij de katafalk was bestemd voor
de Keizerin, van Annam.
Een groot aantal Franse en
buitenlandse persoonlijkheden
van hoge rang waren aanwezig,
waaronder het demissionnaire ka
binet Pleven, de voorzitters van
Kamer en Senaat, Herriot en
Monnerville, het corps diploma
tique, vertegenwoordigers van de
Verenigde Naties, het Atlantisch
hoofdkwartier, de geallieerde le
gers van verschillende regerin
gen onder welke de Nederlandse,
de grootmeester van de Maltheser
Orde e.a.
De President van de Republiek
Vincent Auriol, werd bij aan
komst bij de kathedraal ontvan
gen door Mgr. Feltin, terwijl het
volkslied werd gespeeld.
Als slippedragers bij de lijk
baar fungeerden maarschalk
Mongomery, generaal Eisenhower
en veertien generaals en admi
raals van de Franse strijdkrach
ten. De maarschalkstaf eii de ere
tekenen van de overledene wa
ren neergelegd op een 26-tal
kussens, die men in een halve
cirkel op de met zwarte tapijten
gedekte vloer had geordend. Op
de doodkist was de kepi van de
maarschalk gvplaatst, met de
zeven sterren van de hem post-
huum toegekende rang.
Na de H. Mis verrichtte Mgr.
Feltin de plechtigheid van de
Absoute.
Te tien voor tien werd de lijk
baar uit de halfschemer van de
kathedraal naar buiten gedragen,
in het bleke licht van de betrok
ken Januari-dag. De stoet begaf
zich naar de „Esplanade des In
valides" voor de plechtigheid van
de officiële staatsbegrafenis.
Langs de route stond een dich
te menigte om eerbiedig de laat
ste eer te bewijzen.
In de stoet, die langs een mili
tair cordon trok, liep mevrouw
De Lattre zonder gezelschap mee-
Op de Esplanade sprak minister
president Pleven, die de overle
dene beschreef als „een van die
buitengewone wezens, die men
moeilijk naar de gewone mense
lijke maatstaf kan meten."
Hij sprak van de droefheid die
alom heerste om het verscheiden
van de maarschalk en wijdde
VAN MAARSCHALK
DE LATTRE DE TASSIGNY
PARIJS. Wijlen generaal
De Lattre de Tassigny, die door
de Franse regering posthuum is
geëerd met haar hoogste onder
scheiding en gisteren op staats
kosten werd hegraven, heeft,
naar het K.N.P. van een oog
getuige verneemt, door zijn
christelijk sterven een hijzonder
stichtend voorbeeld gegeven.
Enkele uren voor zijn dood,
toen hij reeds wist. niet meer
van d'e zware operatie te zullen
genezen, liet de generaal hoofd
legeraalmoezenier pater Badre
roepen. „Ik weet, dat ik er ern
stig aan toe ben", zedde hu, „ik
wil me ernstig op de dood voor
bereiden."
Met een bewonderenswaardige
moed en zelfbeheersing stond
mevrouw De Lattre haar echt
genoot bij en hielp bij het ont
vangen van de laatste Heilige
Sacramenten. Op de morgen van
zijn overlijden, toen de dood
strijd begon, verzocht generaal
De Lattre, nog volkomen helder
van geest, de priester naast zpn
sterfbed het Heilig Misoffer op
te dragen. Met gesloten ogen
volgde de grote, soldaat het Of
fer. In uiterste inspanning ge
lukte het hem zich bij het Con
fiteor en het Domine non sum
Dignus op de borst te kloppen.
Toen verloor hii het bewustzijn.
Even later was hij dood.
De christelijke dood van gene
raal De Lattre de Tassigny heeft
diepe indruk gemaakt op zijn
omgeving en op geheel Frank
rijk.
daarbij een speciale gedachte aan
de bijna honderdjarige vader van
de overledene in de Vendee.
De begrafenisplechtigheid werd
ook bijgewoond door generaal
Kruis, die als persoonlijk vriend
van de overledene aanwezig was
Na de rede van Pleven defileer
den Amerikaanse, Britse, Neder
landse, Belgische en Luxemburg
se eenheden in marstempo. Daar
na volgde een parade van de
Franse militaire macht die hij
hielp oprichten. Jeeps, tanks,
trucks en ander oorlogsmateriaal
waarvan vele van Amerikaans
maaksel voerden de groen met
rode vlaggen van het Rijn- en
Donau-leger. waarvan hij de lei
ding had in 1945 en dat de Duit
sers de nederlaag hielp toebren
gen.
De kist met het stoffelijk over
schot van de maarschalk die rust
te op een affuit, bespannen met
vier door ruiters van de Republi
keinse Garde bereden schimmels,
werd in de kapel van de „Invali
des" geplaatst om daar te büjvcn
tot zij gisteravond vervoerd zou
worden naar Mouilleron-en-Pa-
reds, het Bretonse geboortedorp
van de overledene, waar hii vol
gens eigen wil begraven wordt bij
zijn zoon Bernard, die vorig jaar
in Indo-China sneuvelde.
PARIJS (A.P.) Aan de
vooravond van de indruk
wekkende begrafenisplechtig
heid, heeft president Vincent
Auriol de Franse Maarschalk
staf neergelegd op de met een
vlag bedekte kist met het
stoffelijke overschot van ge
neraal Jean de Lattre de
Tassigny.
Terwijl schijnwerpers de
enorme tricolore beschenen,
die van Napoleon's machtige
Are de Triomph afhingver
klaarde de president plech
tig:
„Uit naam van de Franse
Republiek verlenen wij U,
Jean de Lattre de Tassigny,
generaal van het leger de
waardigheid van Maarschalk
van Frankrijk".
De stem van de president
stokte van aandoening toen
hij deze woorden sprak. Ach.
ter hem stonden vele voor
aanstaande figuren uit Frank
rijk. Rondom stond een zwij
gende menigte van vele dui
zenden personen.
Toen hij de Maarschalkstaf
met de gouden sterren op zijn
plaats legde weerklonk trom.
geroffel.
Daarop zette een militaire
kapel de eerste tonen van de
Marseillaise in.
Zodra de president naar
het Èlysee terugkeerde werd
de lijkkist voor de rit naar
de Notre Dame op de affuit
van een gemotoriseerde vuur
mond. geplaatst.
Duizenden verdrongen zich
aan beide zijden van de
Champs Elysees om de stoet
lanqs te zien trekken.
Het was 'n somber schouw
spel. De winkels en bioscopen
langs de grote, anders hel
verlichte boulevard, lagen in
donker.
Alleen de fakkels, die om
hoog gehouden werden door
bereden manschappen van de
Republikeinse Garde, ver
spreidden wat licht en het
enige geluid dat weerklonk,
was dat van paardenhoeven.
Terwijl de affuit langs trok
ontblootten de mannen de
hoofden. Hier en daar ween
de een vrouw.
INDONESISCHE REGERING
BESTELT KUSTVAARDERS
DJAKARTA. De Indone
sische regering heeft orders ge-
paatst voor de bouw van viif en
veertig kustvaarders op Neder
landse, Duitse, Belgische en Ita
liaanse werven.
De schepen zullen bij de
staatsrederii worden ingescha
keld in het inter-insulair zee-
verjjeer. Het betreft hier vracht
schepen, waarvan er sommige
accommodatie voor passagiers
zullen hebben. De grootste van
deze kustvaarders zullen VOO ton
meten.
Auto-piraat bleek
fabrieksdirecteur
De Rijkspolitie te Renswoude
heeft Dinsdagavond de 37-jarige
H. S-, directeur van een melk
fabriek te Veenendaal, gehoord.
Hij bekende de 41-jarige boeren
arbeider H. Vlastuin uit Eder-
veen onder Renswoude te hebben
aangereden. Zoals gemeld is
Vlastuin tengevolge van deze
aanrijding overleden.
2 jaar gevangenisstraf
voor architect
Het gerechtshof te 's Graven-
hage veroordeelde gisteren de
architect J. conform bet vonnis
van de Rotterdamse rechtbank
tot twee jaar gevangenisstraf
met aftrek.
Aan P. was ten laste gelegd
dat hij een bedrag van 15.000.-
t— eigen bate zou hebben aan
gewend bij de bouw van een
bungalow in Wassenaar, waar
voor hii van de toekomstige
eigenaar ee£ bedrag van die
grootte vooruit had ontvangen.
VERENIGING
NED. BEDEVAARTEN
HAARLEN 15 Jan. (K.N.P.).
Mgr. J. P. Huibers, bisschop van
Haarlem, heeft pastoor J. J. C.
M. Looijaard uit Oegstgeest be
noemd tot lid en vertegenwoor
diger van het Bisdom Haarlem
in de Vereniging tot Samenstel
ling van Nederlandse Bedevaar
ten (Nationale Lourdes-bede-
vaart). Pastoor Looijaard is in
deze functie de opvolger van
pastoor J. C. de Moei uit Bos
koop, die onlangs is overleden.
DJAKARTA. De Indone
sische en Nederlandse bladen in
Djakarta reageren heftig op de
rede, die Westerling via de
„wire-recorder" in de Dieren
tuin in Den Haag heeft uitge
sproken. De Waden bezigen
daarbij zonder uitzondering
scherpe bewoordingen. Het blad
van de Masjumi „Abadi", vraagt
zich af: „Wat moeten wij nu ge
loven van het goede voornemen
van de Nederlanders om de goede
atmosfeer te bewaren, uitgespro
ken aan de vooravond van de
besprekingen tussen Indonesië
en Nederland, terwijl zij zoiets
(de vergadering in de Dieren
tuin) toelaten?"
„Abadi" qualificeerde zulks
als een „houding, die gespeend
is van elk verantwoordelijkheids
gevoel van hem, d'ie geacht wor
den de macht te hebben in
Nederland". Het blad vervolgt
met te schrijven: „Wij zijn niet
ontstemd, doch integendeel ver
drietig met deze houding van de
Nederlandse regering." „Het. is
werkelijk hopeloos", zo eindigt
het blad in de Nederlandse taal.
Evenals de twee' sprekers op
de openingsvergadering hoopt
ook Indonesië op de beste resul
taten van de besprekingen in
Den Plaag zo schrijft „Berita
Indonesia". Het blad voegt hier
aan toe, dat de beste resultaten
niet zullen worder» bereikt, in
dien de twee delegaties niet
tevens de grootst mogelijke
hulp ondervinden van beide vol
ken. „Zo dient men bijvoorbeeld
niet te trachten de pas begonnen
LONDEN (A.P.). Groot-
Brittannië heeft er in toege
stemd zeventien West-Indische
eilandjes bij te dragen voor de
uitbreiding van de Anglo-Ame-
rikaanse rakettenproefbaan bij
de Bahama-eilanden.
De eilandjes, d'ie een totale
oppervlakte van 422.5 km be
slaan, behoren tot de Turk- en
Caicosgroep.
Het ministerie van Buiten
landse Zaken verklaarde, dat de
overeenkomst Dinsdagavond in
Washington getekend was door
de Britse ambassadeur sir Oliver
Franks en de Amerikaanse
minister van Buitenlandse Za
ken Dean Aöheson. De overeen
komst heeft een looptijd van vijf
en twintig jaar.
Amerika zal thans in het be
trokken gebied gerichte projec
tielen kunnen afschieten en
doen landen, en schepen en
vliegtuigen kunnen gebruiken
die nodig zijn voor doeleinden
rechtstreeks verband houdend
met de exploitatie van proef-
banen.
De te beproeven projectielen
zullen ongewapend zijn en in
strumenten meevoeren om hun
prestaties te meten, hun baan
te controleren en tot zelfvernie
tiging over te gaan mdien dit
uit veiligheidsoverweging wense
lijk wordt geadht.
Radar zal gebruikt worden
om de aanwezigheid van vlieg
tuigen en schepen in het gevaar-
ijke gebied te signaleren.
De beide groepen eilanden lig
gen aan eer» van de grote
scheepvaartroutes van Groot-
Brittannië naar Kingston, de
hofdistad van Jamaica.
De onderhandelingen voor de
vestiging van de proefbaan ziin
vier jaar geleden begonnen. In
September j.l. ziin Amerikaanse
pioniers op Watling Island
(Bahamas) begonnen met de
aanleg van een landingsbaan en
een station voor het waarnemen
van de vluchten der raketten.
Volgents de historici moet Co
lumbus op Watling geland zijn.
Van onze correspondent).
Twee militairen uit bet mili
taire kamn „De Wittenberg" te
GarderenStroe ziin door onge
vallen om het leven gekomen.
De militaire arbeider H. v. d.
B.. 22 iaar. uit Harskamn kwam
bii het zwenken van een tank
te vallen.
Hii brak daarbii de nekwer-
vel en overleed onmiddelliik.
De 35-jarige L uit Haarlem
mermeer. gehuwd en vader van
twee kinderen, reed on de Hes
senweg to Barneveld met ziin
motor tegen de bomen Hii werd
vrijwel on slag gedood.
De proefbaan, die ongeveer
1.000 km lang is, strekt zich uit
van Kaap Canaveral in Florida
via de Bahamas naar de Turk-
eilanden.
De supersonische robots, die
op Kaap Canaveral afgeschoten
worden, zullen tijdens hun
vlucht gecontroleerd worden
door een keten van radarstati
ons, die met tussenruimten van
200 km gebouwd worden.
besprekingen te vertragen door
gebeurtenissen, die ogenschijn
lijk in het leven worden geroe
pen om de sfeer te vertroebelen,
zoals „het geval-Westerling in de
Dierentuin" of berichten in d'e
Nederlandse pers, die het weer
hebben over „de republie'k-
Djogja",
„Het Nieuwsblad"' schrijft o.m.:
„Met het democratisch beginsel
voor ogen hebben de autoritei
ten de vergadering niet ver
boden en nagelaten de rede van
„de Turk" tevoren te contro
leren. Het wordt meer dan tijd,
dat de Nederlandse regering
toont, dat zij zich er van bewust
is, welke gevaren de ware
democratie hierdoor bedreigen.
Ook onder een democratisch
bewind is Het hoogst gewenst,
dat men de aspiraties van idioten
in bepaalde banen leidt, waar
door voorkomen wordt, dat klei
ne mannetjes, die grote lijnen
beslist niet kunnen overzien,
door openbare uitspraken de be
langen van hef gehele land en
volk kunnen schaden.
De „Nieuwsgier" vraagt zich
af, waarom de Nederlandse rege
ring deze agitatie toelaat. „In
nam der democratie? Wie in
naam der vrijheid kinderen met
lucifers laat spelen is een
dwaas". De „Nieuwsgier" ein
digt: „Vreest de Nederlandse
regering niet, dat men in Indo
nesië zal veronderstellen, dat een
zekere mate van agitatie tegen
Indonesië, op welke dwaze gron
den ook, haar niet onaangenaam
is? Vreest zij niet, dat biaar pas
siviteit nieuw voedsel zal geven
aan allerhand wantrouwen. <Vit
nu juist uit de weg geruimd
moet worden?"
Op hel spoor van
Halfweg's f 60.000.
De rijkspolitie van het district
Amsterdam heeft twee Amster
dammers, de 72-jarige J, en de
40-jarige B. gearresteerd onder
verdenking de inibaak in de boe
renleenbank te Halfweg in de
vroege morgen van eerste kerst
dag te hébben gepleegd. Bii die
inbraak werd een brandkast ge
forceerd en een bedrag van
60.000.gestolen. De mannen
hebben nog geen bekentenis af
gelegd.
WASHINGTON President Truman heefi Woensdag zijn jaar
lijkse economische rapport aan het Congres voorgelegd. Hy
zeide o.m., dat het verschil tussen de Amerikaanse invoer en
uitvoer het afgelopen jaar viermaal zo groot is geworden. Het
uitvoeroverschot, dat in de tweede helft van 1950 was gedaald
tot een jaarniveau van anderhalf milliard dollars, ïs in de tweede
helft van 1951 gestegen tot een niveau van 6'/2 milliard dollars
per jaar.
In 1951 bereikte de waarde
van de Amerikaanse uitvoer van
goederen en diensten het in vre
destijd ongekend hoge cijfer van
ruim 20 milliard dollars. Ook de
invoer bereikte een recordcijfer,
hetgeen echter niet weg nam,
dat het uitvoeroverschot aan
zienlijk groter werd.
Het belangrijkste
In een reportage, uit
gezonden door de Vara,
beging de reporter een
flater. Het ging over de
„Flying Enterprise" en
de reporter zei, dat aan
kapitein Carlsen, toen
hij aan land was, aller
lei vragen gesteld wer
den: Zoals: Is u gods
dienstig, heeft u gebe
den, of 'heeft uge
breid? Maar, vond de
reporter, dat is allemaal
voor ons niet van be
lang.... Later bleek,
dat Carlsen geantwoord
had, dat hij met bepaald
wat men noemt een
heiden is en dat hij ge
beden heeft, daartoe
ook geïnspireerd door
de aanblik van het por
tret van zijn vrouw en
kinderen! Dat vinden
wij mooie, belangwek
kende gedachten, en wij
vinden het voor ons
allemaal, voor heel de
wereld, van groot ge
wicht, te weten, dat
moedige, vastberaden,
plichtsgetrouwe mannen
als deze sdheepskapitein-
in-nood, onder de dra
matische omstandighe
den waarin hij verkeer
de, aan God dacht en
dat de herinnering aan
zijn dierbaren hem tot
bidden bracht, wetend,
dat Onze Lieve Heer, die
de elementen beheerst
en beheert, ook kracht
geeft, om hun woede te
overwinnen. Het is jam
mer, dat deze flater van
die reportage voorkwam
in een uitzending, waar
van later bleek, dat zij
verzorgd was door de
Vara, in samenwerking
met NCRV en KRO.,..
Zonder leger
Wij hebben elf dagen
zonder leger gezeten.
Van vóór Kerstmis tot
in Januari. Heeft u er
iets van gemerkt? Er is
ook nergens een vijand
te bespeuren geweest,
die getracht heeft van
onze dagenlange onver-
dedigdheid misbruik te
maken om ons land te
overvallen. Maar wel
schijnt het zo te zijn,
dat de kosten per man
van 12.000 gulden per
jaar gewoon zijn door
gegaan. In zoverre heeft
ook de schatkist van
minister Lieftinck van
het feit, dat wij elf da
gen zonder leger heten
geweest te zijn, niets
gemerkt.
Tijdspiegel
De bladen berichten,
dat mr. Jan Derks heen
gaat als hoofdredacteur
van „De Tijd". Indertijd
is ook wel eens, door
boze tongen, beweerd,
dat mr. Derks, die een
vreselijk druk bezet le
ven leidt en van alles
en nog wat doet, eigen
lijk in zijn vrije tijd
hoofdredacteur van „De
Tijd" was. En als hij dat
nu niet meer is, dan
wordt dus voor hem het
probleem van de vrije
tijdsbesteding acuut....
In deze geest behandelt
Derks zelf de zaak ook
in zijn krant, die tot nog
toe over het gehele ge
val gezwegen heeft. In
de „Tijdspiegel" van
Dinsdag tenminste lezen
wij het volgende, dat wij
zonder verder commen
taar hier, waar het o.i.
volkomen op zijn plaats
is, overnemen:
„Gaan en komen
Onze hoofdredacteur,
zo melden allerlei bla
den, gaat heen. Ons heeft
hij daar niets van ver
teld. Wij hebben hem
eens goed bekeken, aan
dachtig bestudeerd. Hij
had niets weggaanderigs
over zich, vonden wij;
hij deed zich voor, zoals
wij van hem gewend
DE GEHELE WERELD heeft vorige week de adem ingehou
den over de spannende lotgevallen van de „Flying Enterprise"
ledereen wist na een paar dagen, ivat dat was en sprak dit
hoog-Brits perfect uit. Zelfs de prille jeugd was er vol van.
Dat dit de gehele wereld overkwam, is te begrijpen, dat
Nederland er voor wel 100 pet. aan meedeed, evenzeer. Wij
zijn van ouds een zeemansvolk, en de mannen van Hollands
Glorie hebben maar verbeten moeten toezien, hoe hun deze
buit ontging, doordat de sleepboot, die het zaakje bij Falmouth
zou opknappen, plotseling andere plichten kreeg. Wij hébben
respect voor Carlsen en Dancy, de stuurman van de Engelse
sleep. De moed en vastberadenheid van de kapitein spreekt
ons Hollandse zeemansvolk aan. En daarom is het goed, dat
de Regering namens het Nederlandse volk haar belangstelling
heeft getoond, al was "het dan maar door middel van een
telegram. En al waren er dan malloten, die de vergelijking
in arre moede zo ver dreven, dat zij beweerden, dat het met
ons land wel beter zou gaan, wanneer er maar mannen met
de moed en het karakter van Carlsen deel van zouden uit
maken. Een mens kan in zijn domme critiek op een onwel
gezinde regering ver gaan. Het zal er hen naar vergaan'.
zijn. Maar nu hebben wij
hem de eerlijkheid
gebiedt ons dat te zeg
gen nooit anders ont
moet, dan terwijl hij op
het punt stond om weg
te gaan. Wij hebben hem
nooit anders gekend dan
als een man, die altijd
ergens naar toe moest.
Wij moeten denken, dat,
als hij bij ons weg gaat,
hij dat wel houden zal,
wjj bedoelen: dat hij al
tijd ergens naar toe moet.
Nou, dan kan hij naar
óns toe komen. Hij lijkt
ons echt een gaande en
komende man. Tot nu toe
kwam hij altijd om te
gaan. Misschien dat hij
straks gaat om te ko
men". (En nou weten we
nog niks! - red. L.P.)
Van lange duur!
Abonné H.v.W. te Gr.
heeft in een kerkbericht
gelezen, dat er op een
aangegeven dag om 11
uur weer „achttienjarige
cursus voor jongeman
nen" zou zijn. Hij vindt,
dat ze het Ridderkruis
wel verdiend hebben, als
ze dat volhouden! En hij
heeft gelijk. Zelfs om
kapelaan te worden hoef
je nog geen achttien jaar
te studeren. Wat het uit
vallen van een n-netje
al niet op zijn geweten
kan hebben.
Nylons verbranden!
Perzische vrouwen
hebben onder bescher
ming van koningin Soral-
jia een vereniging opge
richt tegen het dragen
van nylonkousen. Zij
denken de komende
week met hun kousen
een vreugdevuur te ont
steken. Het Hof heeft
doen weten, dat konin
gin Soraljia een pak
nylonkousen zal zenden
om in het openbaar te
worden verbrand. „De
vereniging hoopt op die
wijze buitenlandse de
viezen te sparen", voegt
Reuter er verduidelij
kend aan toe. Het is ons
niet helemaal duidelijk,
hoe het verbranden van
nylons deviezenbespa-
ring kan betekenen in
een land waar men zo
veel inheemse olie heeft
om te verbranden, maar
dat zal wel aan ons lig
gen. Als nu maar de
Perzische vrouwen niet
achteraf gaan huilen.
Daar is men nog al vlot
mee in dat land.
De familie de Bruijn
Kent u, lezer, uit uw
kinderjaren het aardige
gezelschapsspelletje, dat
heet „de familie de
Bruijn Als ik me wel
herinner, was het onge
veer zo, dat een man of
vrouw van de familie de
kamer moest verlaten,
terwijl de anderen af
spraken, dat verschillen
de voorwerpen moesten
worden aangeraakt. Bij
een bepaald ding zou
het gehele gezelschap op
springen en lawaai ma
ken, zodat de inmiddels
weer binnengekomene
onthutst en verschrikt
zou zijn als het ware
door een electrische
schok. Daar moesten wij
aan denken, toen wij de
rede van de heer de
Bruijn van de K.A.B.
lazen.
Steenberghe, Duijnstee
en de P.B.O. zijn namen
en dingen, die hels ka
baal verwekken, als ze
worden aangeroerd. Som
mige mensen krijgen er
een schok van....
Buiten bewustzijn
In de staat Cincinnati,
natuurlijk in Amerika,
was een man sinds negen
jaar bewusteloos. Hij is
nu overleden. Hij kreeg
in Februari 1943 een on
geluk in een fabriek en
liep daarbij een kwet
suur aan het hoofd op,
waardoor de hersens
werden geraakt. Hij is
na een hersenoperatie
niet meer bijgekomen,
maar bleef negen jaar
in staat van verdoving.
De deskundigen zeggen,
dat zulk een geval zich
nog nooit heeft voorge
daan. Maar.... hoeveel
mensen zijn er, die heel
hun leven „onbewust"
voortgaan??.
Truman wees er op, dat de
hulp aan het buitenland in 1951
in veel kleinere mate is geste
gen dan het uitvoeroverschot. en
dat hierdoor goud en dollars uit
de reserves van andere landen
weer naar de Verenigde Staten
zijn gaan vloeien.,,
De uitvoer van particulier
kapitaal was in 1951 kleiner dan
in 1950. De Amerikaanse parti
culiere beleggers bleven in het
buitenland op hinderpalen stui
ten, die hen van investeringen
afschrikten.
Met het doel het wederom toe
nemende uitvoeroverschot van
de V.S. te verminderen, herhaal
de Truman zijn beroep op het
Congres om de wettelijke bepa
lingen te herroepen, die de
Amerikaanse invoer van be
paalde goederen, zoals zuivel
producten en andere landbouw
producten uit Europa en elders
beperken.
Naar voorts in het economische
jaaroverzicht wordt opgemerkt,
was het buitenland in 1950 en
het eerste gedeelte van 1951 in
staat zijn coud- en d'ollarreser-
ves te versterken. In sommige
landen hield de stijging der re
serves in de tweede helft van
1951 aan, doch deze stijging was
kleiner dan de achteruitgang, die
de reserves van Engeland,
Frankrijk en nog enkele landen
ondergingen.
HAMBURG (A.P.) Hitier koes
terde het nlan, een teeeai-naus te
installeren, doch de katholieke
bisschon. die voor deze functie
was uitgekozen, dr. Franz Xaver
Eberle. wist hem van ziin voor
nemen af te brengen.
Mgr. Eberle, titulair bisschop
van Augsburg, overleed in No
vember van het vorig jaar.
Het volgende verhaal verteld
door een lid van zijn entourage,
verscheen onlangs in het Ham-
burgse weekblad „Die Zeit".
Mgr. Eberle werd begin 1938
naar Berlijn ontboden. Hij wist
wat Hitier wilde en had een
krijgsplan opgesteld: hij zou Hit-
Ier geen tijd geven 'n woord te
uiten. Hitier slaagde er slechts
met moeite in zijn woede te ver
bergen. Hij bracht niets tegen de
woordenstroom i'n, doch leidde
mgr. Eberle, onder het mompelen
van enkele beleefdheidsphrasen
de deur uit.
