ode-ontwerpsters in de dop
bekwamen zich geducht
wz
BANDJIR OVER JAVA
GESLAAGD.
Van schuchtere schets
naar vlotte tekening
Vijf jaar studeren
doop Knip^cheep 'én Roos
oman
De grappige reis van John Gilpin 1
HILVERSUM
door Leo Broeksmit
PAGINA 4
ZATERDAG 19 jANUARl 1952
Een donker mantelpak is een
steunpilaar van uw garderobe,
want het is geschikt voor allerlei
gelegenheden en het aantal varia
tie-mogelijkheden is legio. Van
uw uitgave zult u 100 plezier
beleven. Bij allerlei visites, recep
ties en dergelijke ziet u er altijd
tip-top uit, als u een zwarte tail
leur met een geklede witte blouse
draagt.
In huis draagt u het rokje met
een heerlijk warme jumper. Als
het jasje er aan toegevoegd is, kan
het hele geval goed dienst doen
op een extra zachte winterdag, als
een welkome afwisseling op de
wintermantel, die u zo'n groot ge
deelte van het jaar, tot vervelens
toe, moet dragen.
Als u het rokje verwisselt voor
een geruit exemplaar in harmo
niërende kleur, dan heeft u een
leuk voorjaarspakje, dat, gedragen
met sportieve acessoires, een ge
heel „nieuwe" indruk maakt.
Deze laatste mogelijkheid geldt
ook voor een pakje met een wijd
jasje. Het is weliswaar niet ge
schikt voor geklede gelegenheden,
maar het biedt het grote voordeel
dat men het jasje ook op een jurk
kan dragen.
(Van onze verslaggeefster)
HET IS EEN STILLE MIDDAG met nevels en lichte geruchten,
als alleen December of Januari kunnen brengen. Het lijkt wel of
heel Amsterdam er zich bij aanpast, of iedereen wat zachter doet
dan anders en zijn werk met meer rust en concentratie verricht.
Die sfeer van kalmte hangt buiten, maar ook binnen. Als een
belgerinkel het zijne heeft gedaan en de deur van een groot
Amsterdams gebouw achter ons is dichtgevallen, komt weer
dezelfde stemming over ons; zij hangt in de hal, in de gangen
en ook in het lokaal van de hoogste verdieping, dat wij binnen
gaan. Daar zitten twintig meisjes bijeen. Door één blik uit het
wijde raam zouden zij waarschijnlijk een prachtig gezicht heb
ben op de Amstelstad, maar zij werken gespannen voort. Ieder
heeft een schort over haar jurk aan en allemaal klemmen ze een
email bord in de hand, dat dienst doet als palet. Beurtelings
rusten de ogen op een tekenbord en het onderwerp daar voor
in de zaal: een fles en een bijbel op een gedrapeerde doek,
een stilleven in warme, gloedvolle kleuren.
ZONDAG 20 JANUARI 1052
HILVERSUM I. 402 M. 8.00 Va
RA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA
18.30 VPRO. 19.00 IKOR.
20.00—24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws en weerbe
richten. 8.18 Gramofoonmuziek.
8.35 Voor het platteland. 8.45
Orgelspel. 9.02 Sportmededelingen
9.05 Gramofoonmuziek. 9.45
„Geestelijk leven", causerie. 10.00
Volksliederen. 10.15 Met en zon
der omslag. 10.45 Gevarieerde
muziek. 11.15 Cabaret. AVRO:
12.00 Disco-causerie, 12.40 Voor
de jeugd. 12.50 Orgelspel. 13.00
Nieuws. 13.05 Mededelingen of
gramofoonmuziek. 13.10 New
York calling. 13.15 Theaterorkest.
13.50 „Even afrekenen, hero""
14.00 Gramofoonmuziek. 14.05
Boekbespreking. 14.30 „L'Ivrogne
corrigé", opera. 15.30 Gramofoon
muziek. 15.45 Toneelbeschouwing.
16.00 Discogram. 16.30 Sport-
revue. VARA: 17.00 Amusements
muziek. 17.25 „Monus de man
van de Maan", hoorspel voor de
jeugd. 17.45 Pianospel. 17.55
Sportjournaal. 18.15 Nieuws en
sportuitslagen. VPRO: 18.30 Korte
Ned. Herv. kerkdienst. IKOR:
19.00 Voor de jeugd. 19.35 Voor
dracht. AVRO: 20.00 Nieuws.
20.05 Amusementsmuziek. 20.30
AVRO-allerlei. 20.35 „De familie
Malinden", hoorspel. 21.15 Gramo
foonmuziek. 21.40 Hersengymnas
tiek. 22.05 Radio Philharmonisch
Orkest. 23.00 Nieuws. 23.15 Week
overzicht. 23.2524.00 Gramo
foonmuziek.
HILVERSUM II. 298 M. 8.00
KRO. 9.30 NCRV. 10.00 IKOR
12.00 NCRV. 12.15 KRO. 17.00
NCRV. 19.45—24.00 KRO.
KRO: 8.00 Nieuws en weerbe
richten. 8.15 Gramofoonmuziek.
8.25 Hoogmis. NCRV: 9.30 Nieuws
en waterstanden. 9.45 Gramofoon
muziek. IKOR: 10.00 „De open
deur". 10.30 Doopsgezinde kerk
dienst. NCRV: 12.00 Gewijde mu
ziek. KRO: 12.15 Apologie. 12.35
Gramofoonmuziek. 12.40 Lichte
muziek. 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws, weerberichten en katho
liek nieuws. 13.10 Lunchconcert.
13.35 „Uit het Boek der Boeken".
13.50 Brabants orkest, Oratorium-
vereniging en solisten. 14.35 „Rea
lisme en abstractie in de kerke
lijke kunst", causerie. 14.50 Vocaal
kwartet, sopraan en tenor. 15.15
Gitaarspel. 15.30 Cembalo-gezel
schap en solist. 16.00 Gramofoon
muziek. 16.10 „Katholiek Thuis
front overal!". 16.15 Sport. 16.30
Vespers. NCRV: 17.00 Gerefor
meerde kerkdienst. 18.30 Omroep
orkest en solist. 19.00 Gramofoon
muziek. 19.15 „Zeven stemmen
uit het Nieuwe Testament", cau
serie. 19.30 Nieuws, sportuitsla
gen en weerberichten. KRO:
19.45 Reportage. 19.52 Boekbe
spreking. 20.05 De gewone man
zegt er 't zijne van. 20.12 Geva
rieerd programma. 22.45 Avond-
febed en liturgische kalender.
3.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gra
mofoonmuziek.
MAANDAG 21 JANUARI
HILVERSUM I 402 M.
7.00 VARA: 10.00 VPRO; 10.20
—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws: 7.15 Och
tendgymnastiek: 7.30 Zenderslui
ting; 9.00 Nieuws en weerberich
ten: 9.12 Gramofoonmuziek;
(9.309.35 Waterstanden). 9.50
Voor de huisvrouw. VPRO: 10.00
„Voor de oude dag", causerie;
10.05 Morgenwijding; VARA:
10.20 Voor de kleuters: 10.40
Voor de zieken; 11.35 Gramofoon
muziek; 12.00 Idem: 12.15 Dans
muziek; 12.30 Land- en tuin-
bouwmededelingen: 12.33 Voor
het platteland: 12.38 Dansmu
ziek: 13.00 Nieuws: 13.15 Voor
de Middenstand: 13 20 Accordeon
orkest en solist: 13.50 Gramo
foonmuziek; 14.00 Voor de vrouw
14.15 Kamermuziek; 14.45 „Toen
't kermis was in Hindle". hoor
spel. 15.50 Gramofoonmuziek;
16,00 Voor de jeugd: 16.30 Zen-
dc.rsluiting. 13,00 Nieuws; 18.15
Militair commentaar: 18.25 VARA
Varia: 18.30 Orgel en zang: 18.50
Regeringsuitzending: Prof, Dr. C.
C. Berg: „Indonesië en de
Philippijnen". 19.00 Parlementair
overzicht: 19.15 Pianorecital;
19.45 Regeringsuitzending: Ir. C.
Rietsma: „Rassenliist tuinbouw-
gewassen". 20.00 Nieuws: 20.05
Actualiteiten: 20.15 Koninklijke
Militaire Kapel; 20.45 Gevarieerd
programma: 21.45 „De weg naar
vrijheid", lezing: 22.00 Radio
Philharmonisch orkest: 23.00
Nieuws; 23.15 Socialistisch nieuws
in Esperanto; 23.20 Dansmuziek;
23.4524.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II 298 M.
7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws: 7.10 Sport
uitslagen: 7.15 Een woord voor
de dag; 7.30 Zendersluiting; 9.00
Nieuws en weerber.: 9.10 Voor
de zieken; 9.30 Familiecompetitie;
10.05 Orgelspel: 10.30 Morgen
dienst: 11.00 Pianorecital; 11.25
Gevarieerde muziek; 12.15 Gra
mofoonmuziek: 12.25 Voor boer
en tuinder; 12.30 Land- en tuin-
buwmededelingen: 12.33 Orgel
concert; 12.59 Klokgelui; 13.00
Nieuws; 13.15 Vocaal dubbel-
kwartet: 13.45 Gramofoonmuziek;
14.00 Schoolradio; 14.35 Gramo
foonmuziek; -14.45 Voor de vrouw:
15.15 Gramofoonmuziek; 15.25
Harp en fluit: 16.00 Bijbellezing;
16.30 Zendersluiting; 18.15 Sport-
praatje; 18.25 Voor de mannen
in grijs, groen en blauw; 18.30
Gemengd koor; 19.00 „Volk en
staat", causerie; 19.15 Engelse
les; 19.30 Gramofoonmuziek; 19.40
Radiokrant; 20.00 Nieuws en
weerber. 20.10 „Vijf minuten";
20.15 Radio Philharmonisch or
kest en soliste; 20.50 „De amou
rette van Cathérine d'Orléans",
hoorspel; 21.30 Vocaal ensemble.
21.50 „Wie waren Uw voor
ouders?" 22.00 Gramofoonmuziek;
22.45 Avondoverdenking; 23.00
Nieuws en SOS-berichten; 23.15
Residentie-orkest en soliste; 23.45
24.00 Gramofoonmuziek.
Misschien zult u denken, dat
wij u in het atelier van jeugdige
schilderessen hebben binnenge
leid, maar dat is toch niet het ge
val. Immers: de meisjes die hier
haar opleiding ontvangen, ont
wikkelen zich niet allereerst voor
de kunst al moeten zij artis
tiek begaafd zijn maar voor
mode en bedrijf. „Modetekenares,
mode-ontwerpster, reclame-teke-
nares" zijn enkele van de wen
sen die haar door het hoofd
spelen. Daarvoor zijn vijf jaren
van harde studie nodig, welke
richting zij ook kiezen. Als en-
trée-biljet moeten de gegadigden
een uitgesproken aanleg en een
vooropleiding van minstens twee
jaar Mulo meebrengen.
Uiteraard wordt er een beschei
den examen afgenomen, voor de
meisjes op deze school, de Indu
strieschool voor de Vrouwelijke
Jeugd aan de Weteringschans,
worden toegelaten.
Het gaai er dan niet alleen om,
dat zij tekentalent hebben, maar
dat zij speciaal de mode met haar
potlood kunnen volgen en vast
leggen. Dit eist dus een specia/
gerichtheid en belangstelling.
Wordt daaraan voldaan, dan
openen zich perspectieven voor
eên goede toekomst, en daarvoor
niet alleen: ook voor een mooie
studietijd.
Is er iets heerlijkers dan model
len tekenen, ontwerpen maken
en kleuren kiezen, als je hoofd
en je vingers zich daartoe lenen?
De meisjes werken dan ook alle
maal met animo, al kan het werk
soms nog zo moeilijk zijn.
Er is heel veel oefening nodig,
want er zijn duizend en een din
gen, waarmede ook zij voor het
eerst experimenteren.
Een leren schoen, een zoom,
een kraagje van fijn richelieu-
werk, een pofmouwtje, een
plooienrok, het zijn allemaal dé
tails die stuk voor stuk onder de
loupe worden genomen en met de
grootste zorg op het papier gezet.
Hoe zit een plooi?
„Met de constructie van de
plooienval beginnen we meteen
in de eerste klas", vertelde ons
mevrouw Verwey, een van de
leerkrachten, die de opleiding
verzorgen. „We geven de meisjes
bijvoorbeeld een draperietje op,
nadat eerst getoond is hoe een
plooi precies in elkaar zit".
In de eerste klas wordt nog niet
naar levend model getekend.
Het zijn voornamelijk voorwer
pen uit de omgeving, die dan aan
bod komen. In de tweede klas
poseren de meisjes voor elkaar
en in de derde klas komt er een
beroepsmodel. Tijdens al deze
jaren is het oefenen, oefenen en
nog eens oefenen. Dat daarbij het
resultaat niet achterwege blijft,
blijkt uit de serie tekeningen,
die wij er mogen doornemen.
Rijen meisjesfiguren, die met
ijle voorzichtige potloodlijnen ge
tekend zijn, worden opgevolgd
door modellen in allerlei standen,
modellen in peinzende houding
of met een los, vlot gebaar. De
va"e contouren zijn verdwenen
en in de plaats van de schuchte
re schets, die een truitje of man
tel aangaf, komen jurken met een
rijke plooienval. met motieven
en allerlei détails.
Gaandeweg verschijnen ook de
eerste modefiguren op papier:-
elegante dames in avondkleding,
meisjes in mantelpakjes van
tweed en vrouwen met bontman
teltjes. De modellen zijn door de
leerlingen zelf ontworpen en ze
werden met zoveel zor£ gete
kend, dat het visgraatje van de
tweed en de pluizige krulletjes
van het rijke bont springlevend
lijken. Stofuitdrukking is natuur
lijk een heel belangrijke factor
voor de tekenares, die op goede
voet moet staan met de mode, Zij
moet kunnen laten zien, hoe be
haaglijk die cape van zwanendons
is en hoe feestelijk dat pretentie
loze, maar voorname blousje van
brocaat.
Dessins ontwerpen
Over stof gesproken: de meis
jes leren natuurlijk ook stof te
versieren. Daarvoor bekwamen
ze zich in vrij borduren. Zij leg-
NAAR AFRIKA TOE
Als Frits een missieboekje te pakken kon krijgen,
dan las hij het van voor tot achter uit. Hij lag met
z'n neus boven op de plaatjes. Daar stonden vro
lijke nikkertjes in helder witte pakjes op en daar
achter een echte missiepater, je weet wel, met zo'n
lange baard. Leuk, dacht Frits, ik word ook missie
pater en ga naar Afrika. Prachtig land met bossen
en bergen en leeuwen en tijgers. Frits is nu bij de
nikkertjes. Hij staat nu zelf op het plaatje met een
grote, golvende baard. Hij zweet en sjouwt, bouwt
kerkjes, geeft catechismus, rijdt honderden kilo
meters op z'n motor en is blij, als hij 's avonds op
z'n matje ligt. Dat zijn niet allemaal leuke dingen,
die een missionaris te doen heeft. Frits is maar blij,
dat hij dat als jongen al begreep. Toen was hij ook
niet bang voor dingen, die niet leuk waren. Daar
profiteert hij nu van. Missionaris op een plaatje is
wel leuk, maar echt missionaris zijn is wat anders.
Hij had het motto begrepen. WIL JE ALLEEN
MAAR LEUKE DINGEN DOEN?
nen feest. In de late
avond trokken ze 'n pia
no de straat op. Ze speel
den er wat op en toen
gingen ze naar huis. De
piano lieten ze in de kou
staan! De politie heeft
die piano meegenomen.
'n Man was in Amerika
laatst geknipt en gescho
ren. De kapper had het
niet goed gedaan, en toen
zei de klant: „U bent 'n
slager!" Toen werd die
knappe kapper kwaad en
'liep naar de rechter! Al
lebei voorkomen, mijn
heer!
In het jaar 1951 zijn in
Den Haag alleen al meer
dan 10.000 verkeersonge
lukken gebeurd!
In Den Haag moest
laatst 'n scheidsrechter
na de voetbalwedstrijd
door de politie worden
beschermd, anders had
den de toeschouwers hem
wat gedaan. Dat is niet
leuk meer! In Den Haag
nog wel.
Laatst kreeg de Lasso
man 'n geweldige splin
ter in zijn vinger, 'n Goe
de zwarte man kwam als
'n leeuw op hem afgelo
pen en haalde de splinter
er met 'n stuk ijzer weer
uit! Dat was 'n aardige
man, kleine vrienden! De
Lassoman heeft hem 'n
fijne sigaar gegeven voor
de moeite.
'n Ander zwart kereltje
had vijf mooie boekjes
van de Lassoman geleend.
Dat kereltje heeft ze alle
vijf weer netjes terugge
bracht. Dat is eerlijk en
mooi! Zo hoort het! Doen
jullie dat ook altijd?
Nu, kleine vrienden, tot
de volgende week, hoor!
Denk aan onze spreuk
voor Januari: „Wil je al
leen maar leuke dingen
doen?" De Lassoman
heeft het ook niet altijd
leuk, o nee! Jullie dach
ten dat misschien wel,
maar het is niet zo, hoor!
Het Is in het varken
en niet in het spek:
Het is bij verstandigen
en niet bij de gelk.
De punten in het
vierkant
Als je er zelf niet fn
geslaagd bent de acht
punten in de juiste hok
jes te plaatsen, dan geef
ik je even de oplossing.
Uitzoeken
Je ziet hier een vier
kant, gevuld met letters.
Uit deze letters is het
mogelijk de namen van
zeven vruchten te vor
men. Je begint maar met
een letter en dan neem je
Aan de broeken van de
Amerikaanse soldaten
I worden zes bretelknopen
gezet, maar de soldaten
mogen geen bretels dra
gen! Waar zijn die kno
pen dan voor? Gek, hoor!
We komen weer zo ver,
dat we in 1952 ongeveer
15.000.000 legkippen in
Nederland hebben!
Let op de kleuters! In
Roermond is laatst 'n
pukje van anderhalf jaar
in 'n pan kokende melk
gevallen. Dood.
Op 2 Januari van het
nieuwe jaar is de eerste
Nederlandse nylon-kous
gemaakt. In Emmen nog
wel! Dat ligt fn Drente.
De post wil de postze
gels ook al weer duurder
maken! Vragen jullie al
lemaal aan de post of hij
het niet doet, kleine
vrienden! Misschien helpt
dat!
De president in Ame
rika is reuze blij met dat
klokkenspel, dat hij van
Nederland krijgt. Die
president heet Truman.
In Amsterdam wilde 'n
man op 'n al rijdende
tram springen. Hij viel.
Dood.
Kinderen in Duitsland
willen graag ook 'n ko
ningin hebben, net als wij
hier in Nederland.
De spoorkaartjes wor
den ook al duurder. Waar
moet dat heen met die
spoorkaartjes!
Laatst zijn zes boten
met mensen er op van
Urk naar Zuid-Amerika
gevaren over de grote
zee! Ze zijn behouden en
wel aangekomen. Ze ko
men niet meer terug.
In Dusseldorp (Duits
land) had 'n groepje man
F
I
P
A
M
R
E
N
A
E
D
A
S
B
I
een opeenvolgende, het
komt er niet op aan. wel
ke richting je uitgaat.
Zie, dat je het klaar
speelt.
Wie heet er
EMERENTIANA
Het feest van deze hei
lige jonkvrouw uit Rome
vieren we op 23 Januari.
Ze was tegelijk met de H.
Agnes opgevoed. Ze was
nog niet gedoopt, maar
verlangde er hevig naar.
Toch streed ze al vurig
voor haar geloof. Want
toen afgodendienaars
christenen pijnigden, ver
weet ze hun dapper hun
wreedheid en lafheid. De
heidenen, die dat hoor
den, werden woedend op
het meisje en begonnen
haar met stenen te gooien
en Emerentiana vluchtte
naar het graf van de H.
Agnes, maar de menigte
ging haar achterna en
bleef maar met stenen
gooien. Biddend neerge
knield in haar eigen
bloed, gaf de heldin haar
leven voor Christus. Ze
had het gewone doopsel
niet ontvangen, maar het
doopsel des bloeds had
haar gereinigd en bracht
haar naar de hemel. Haar
lichaam werd in de 16e
eeuw in de kerk van de
H. Agnes gevonden.
Ze wordt afgebeeld met
palmen en stenen.
Zoek het antwoord
Het is in de vrouw
en niet in de man;
Het is in het bier
en niet in de man;
Jo(hn Gilpin was een
bovenste beste burger
van de beroemde stad
Londen en bij iedereen
bekend. Bovendien was
hij (kapitein bij de Bur
gerwacht.
De vrouw van Jodin Gil
pin rei op zekere dag te
gen haar dierbare echtge
noot: „Wij zijn nu al twin
tig lieve lange jaren ge
trouwd en we hebben nog
nooit eens een heerlijk
feestdagje gediad. Morgen
is het de verjaardag van
ons huwelijk. Dan gaan
■we allen samen naar 'de
herberg „De Klok" in
Edmonton in een rijtuig
met twee paarden ervoor.
M'n zuster met haar kind
en ik met onze drie kin
deren zullen het hele rij
tuig wel in beslag nemen.
JÜ moet ons dus maar te
paard: volgen". Gilpin, die
bovenste beste kerel en
dappere kapitein ant
woordde dadelijk: „Van
alle vrouwen, die ik ken,
is er maar één, die ik be
wonder. En die vrouw
ben jij. dierbaar vrouw
tje, Daarom zal gebeuren
wat je verlangt. Ik ben
een eerlijke lakenkoop
man, zoals iedereen weet
en m'n goede vriend Pe-
ter zal me zijn paard ze-
kier lenen.
„Goed gesproken" knik
te mevrouw Gilpin tevre
den, „en daar de wiln in
de heiberg duur is, zul
len we onze eigen wijn
meenemen. Die is helder
en heeft een fijn kleurtje
en een heerlijk geurtje".
John Gilpin omhelsde
z'n vrouwtje van louter
plezier. Een wijfje van-
de bovenste plank im
mers. Wie zou bij zoveel
vreuigde om de heerlijke
reis nog aan zuinigheid
denken. Dat kon alleen
maar zijn vrouwtje.
De ochtend kwam en
het rijtuig ook. Maar het
mocht van Mevrouw Gil
pin niet tot voor de deur
van haar huis rijden. De
mensen uit de buurt
moesten eens van haar
denken dat ze trots was.
Drie deuren verder dus
stopte het rijtuig en de
familie kwam naar bui
ten om in te stappen. Zes
personen klommen in de
koets, zes personen, groot
en klein, zaten stevig
dicht tegen elkaar aan en
gonsden ais bijtjes in een
volle korf. Ze gonsden
van genoegen. De koetsier
keek eens van terzij of de
reizigers veilig binnen
waren. Klap zei de zweep,
de paarden spanden hun
lijven de wielen begon
nen té draaien en maak
ten zo'n kabaal over de
hobbelige klinker», dat
■het leek, of de hele straat
per koets vertrok.
Wordt vervolgd.
Studie van een der leerlingen.
gen zich verder toe op het ont
werpen van dessins. Mevrouw
Verwey legt een tekening van
bladvormige motieven voor ons
neer.
„Die hebben ze eens als voor
beeld gekregen", zegt ze, „ze
mochten de motievenvervormen
en in andere kleuren uitvoeren.
Het ging er alleen maar om, dat-
ze enig houvast hadden. Deze
motieven zijn aan de natuur ont
leend, het zijn foto's van micros
copische vergrotingen van plan
ten".
Op den duur gaan de meisjes
zelf dessins ontwerpen. In de
serie tekeningen duiken „bad
stoffen" in zeegroene tint met
vrolijke oranje noppen op, fleu
rige zijdjes voor zomerjurken,
fantastische materialen voor
avondtoiletten, kortom alle weef
sels, die in het rijk van de mode
gebruikt worden. Er verschijnen
ook bladzijden met ontwerpjes
voor een kinderpyama of een
speelpakje, meestal met de kleu
ter in zijn nieuwe kleertjes er bij.
Om de kleurgevoeligheid te
bevorderen laat men de leerlin
gen vaak met gekleurd papier
werken, dat in stukjes gescheurd
en opgeplakt wordt. Er komen
dan de aardigste resultaten te
voorschijn, bijvoorbeeld een uit
bundige ruiker of een fraai moza-
iekje.
De ontwikkeling in de techniek
houdt met al deze studies gelijke
tred. De meisjes leren met aller
lei tekenmateriaal werken, van
crayon tot waterverf. Om de mo
gelijkheden en onmogelijkheden
te kennen, als het eenmaal op het
publiceren van hun tekeningen
aankomt, gaan de leerlingen uit
de vierde klas bovendien een
poosje volontairen op een grafi
sche school.
Wat het programma van de
school betreft: dat omvat verder
lessen in kunstgeschiedenis, in
anatomie en perspectief, in de
drie talen, materialenkennis,
mouleren, naaien, bordtekenen
en 't vervaardigen van illustra
ties. De vakken reclametekenen
en lettertekenen komen uiteraard
ook aan de beurt. Er hangen ver
schillende aardige affiches in de
school waarop parfums, coiffures
of sierlijke handschoenen in
treffende beelden en boeiende
bewoordingen worden aangepre
zen. Er prijkt hier en daar ook
een grote „stand", de grote teke
ning van een zelf ontworpen
costuum, die o.a. als eis op het
eindexamen gesteld wordt en
later nodig kan zijn als pakkende
reclame in een zaak.
De examencommissie is niet elk
jaar dezelfde, doch meestal heb
ben een directeur van een con
fectiefabriek, een mode-ontwerp
ster en een beeldhouwster er
zitting in.
Behalve de genoemde lessen
staan er ook excursies op het
programma van deze school.
„Verleden week zijn ze bijvoor
beeld naar de copieën van de mo
zaïeken van Ravenna geweest",
vertelt mevrouw Verwey en deze
mededeling versterkt ons nog
eens in de overtuiging, dat zij,
die tekenaanleg hebben, hier 'n
goede kans maken op een mooie
studietijd en een mooie toekomst.
Aclfiprtprt tip
DANK ZIJ
Bekend» schriftelijke cursus
FEUILLETON
122. De oefeningen fan
wie het flugst met z'n sten is,
houde d'r geen rekening mee,
dat je wel eens breekbare waar
in je linkerfik ken hebbe. Precies
op het ogenblik, dat ik fanself
de hand aan m'n sten sloeg en de
lui onder schot hield, bedocht ik
dat ik eerst die mand had moe
ten neerzette. Maar toen liep de
smurrie al ofer m'n schoenen!"
Verhagen klopte hem op de
schouder. „Dat is oorlogsschade,
sergeant. En als je aan je meisje
in Mokum schrijft, dat je vijf
terroristen hebt gevangen voor
negen duppies per stuk, dan zal
ze daar best tevreden mee zijn".
De Amsterdammer grijnsde
dankbaar en stak het ei, dat een
vriend hem aanreikte, in z'n
mond, want nadat hij de mannen
gevangen had genomen, had hij
eerst nieuwe eieren gekocht en
laten koken. Van de eer alleen
kan je niet leven!
Terwijl de jongens gespannen
toeluisterden, ging de luitenant
de gevangenen verhoren. Er wa
ren verder geen gewapende man
nen in Amboro. Zij kwamen uit
Soetadjajan en ze wisten nog
niet, dat de Blanda's de demar
catielijn waren overgestoken. Ze
waren op weg naar Poerwonego
en ze hadden opdracht de Blan
da's afbreuk te doen.
Eigenlijk bestond hun troepje
uit acht man, maar omdat ze
voor hun oogst moesten zorgen,
waren de andere drie terugge
gaan naar hun sawah.
De mannen antwoordden op
alle vragen gelaten zoals men
sen die geen hoop meer hebben.
Maar ze keken onrustig om zich
heen met angstige, wilde ogen.
Toen Verhagen bet verhoor
beëindigde, vroeg de oudste ge
vangene, of de toean hem en
zijn kameraden een gunst wilde
toestaan. „Wij wilden alstublieft
doodgeschoten worden en niet
verdronken of opgehangen zoals
ze ons gezegd hebben, dat de
Blanda's gevangenen doen."
Een ogenblik keek Verhagen
hem ongelovig aan. Hij zag hoe
de apder zijn best deed om geen
angst te tonen. „Er gebeurt heus
niets met julliej' zei hij ernstig.
„Jullie moeten alleen mee naar
een plaats, waar ik jullie over
kan geven aan het militaire be
stuur. Dan zullen jullie gevan
gen blijven tot de actie voorbij
is, maar daarna kom je weer
vrij. Maak je maar niet bezorgd.
Je zult je familie en je sawah
terugzien."
De gevangene knikte berus
tend. De vlugschriften, die zijn
commandant hem had voorge
lezen, hadden gelijk- De Blan
da's waren niet te vertrouwen.
Nooit. Hij had de toebereidselen
voor het vertrek al gezien. Zelfs
vlak voor je doc/1 bedrogen ze
je nog met mooie praatjes. Hij
wisselde een paar woorden met
zijn kameraden. Toen moesten
zé gaan staan, ze kregen hun
eigen geweer omgehangen en de
troep zette zich in beweging. De
Blanda's wilden hen zeker niet
hier ophangen. Onverschillig lie
pen ze mee. Als het immers Al
lah's wil was
Tegen de avond bereikten ze
Barsari. Juist in het gebied waar
ze benden verwachtten, waren
ze geen andere mensen tegen
gekomen dan tani's, die hun ak
kers bewerkten en de soldaten
met hun gevangenen nieuwsgie
rig nakeken. Omdat de opdracht
luidde, het bos door te trekken,
was het een vermoeiende mars
geweeest en ze waren dan oök
blij. toen de kampong in zicht
kwam.
,„We zul'len nu eerst de kam
pong doorzoeken en er dan ons
logies opslaan," besliste Ver
hagen. Maar hun voorzorgsmaat
regelen waren overbodig, wanit
er was geen vrediger kampong
te vinden dan Barsari. Aileen
een schuwe, magere hond blafte
schor naar de binnentrekkende
soldaten, voor hij met de staart
tussen zijn poten wegsloop,.
Verder zagen ze er geen levend
wezen, tot de loerah, gekleed in
zijn mooiste staatsie-sarong met
brede randen kidakida afge-
Borduursel.
zet, hen tegemoet kwam.
Namens de bevolking van de
kampong bood hij aan, om een
grote maaltijd gereed te laten
maken met gebraden vlees en
kippen en zoveel arak als ze
wilden. Bovendien zou elke sol
daat tien roepiah krijgen en de
officier vijftien roepiah.
Verhagen kleurde. „Wjj be
hoeven niets van dat alles te
hebben, loerah. Wanneer we iets
nodig hebben, dan betalen we
er de normale prijs voor. Wjj
zijn immers geen plunderaars."
De loerah zuchtte. „Elke sol
daat. vijftien roepiah dan en voor
u vijf en zeventig?"
„Wij komen niet om u iets af
te persen. Wij komen juist om
een eind te maken aam al die
plunderingen en onrust."
De loerah strekte zijn hand uit
naar de vredige kampong, waar
de avondzon een bronzen glans
wierp op de ataodaken. „Ik ben
een oude man." zei hij. „Maar
neem mijn leven als daardoor
dit dorp gespaard kan blijven.
Alle mensen, die hiér wonen,
zijn hier geboren. Wij zijn ge
hecht aan onze eenvoudige wo
ningen. Het zou zo vreselijk zijn.
wanneer u onze kampong in
brand zou steken."
Verhagen stak de oud'e man
zi.jn hand toe. „U behoeft daar
voor niet te vrezen, werkelijk
niet," zei hij ontroerd. „Ik geef
u mijn woord, mijn hand erop,
dat wij als vrienden zijn ge
komen en dat wij morgen als
vrienden zullen scheiden. Wel
kunt u mij een genoegen doen,
wanneer u eer» vrouw zou wil
len vragen een paar kippen en
een ketel rijst voor ons klaar te
maken. Wij hebb»n een ver
moeiende mars achter de rug-
Maar wij willen er normaal voor
betalen." (Wordt vervolgd
