„OP DE RUG VAN MOEDER AARDE" DE ESKIMO, meest Noordelijke bewoner van de aarde Installatie Raad van de Waterstaat Subsidieregeling '952 dupeert de katholieke Ziekenfondsen 250 kilometer, om bisschop te gaan verwelkomen De Tweede Kamer over de a.s. grondwetsherziening Standard Oil tekent geen nieuw contract 16 eis 198.50 119.50 169.50 EN SPUITEN! 13, Alkmaar ndswoningen idswoningen ^BIEDING PRIJZEN DE POOLGrote open grafkuil voor allen, die er uitgeput raken, mensen zowel als dieren Socialistische invloed in Ziekenfondsraad dwingt katholieken tot premieverhoging Is er een parlement na afloop van de parlementaire periode met Indonesië y Seedling 1122 —31; Pr. Loutreuil EK. 27.500 kg. 30—32.30; middel riel. 30.40—33.90; modjo 10.20; 650 .10; 5500 kg. groe. 3 stuks bloemkool 17—38; C 19—27; 8—20. i Jan. Witlof A 11; C 18—29; stek 13500 kg; spruit- II 1224; aanvoer tool 814,90; gele groene kool 10,10; witte kool 6,40; ,80; peen afw. 5,50 18—22; II 12—16; 2; Doyenne du Co- loudreinetten 24 3671; Jonathan d'IUusious 1449 e 1640: London 4: Bramley Seed- winter j an 2338 136; Conference 7500 kg. uien 31.10 32.90—33.80; spek g. bieten A 21.90 -18.50; C 5.90—8.20 -14.50; lange bieten I.10—13.70; 25.000 .30—23; C 17.20— iO—8.50; 3000 kg. 10—14.50; 3500 kg. 0— 6.90; 700 kg. 7.90—13; 450 kg. 4; 40 kg. witlof Jan. Spruitkool kool 613; groene itlof 1828; andij- irei 1019; worte- lderii 26. 18 jan- tomaten witlof 2035; rode v. kool 6,508; gr. spruitkool 20—46 II,50; andijvie 22 i 925; winterpeen >een 22—35; uien 15; nep 15; prei 8- 3—10; selie 4—7,50; —19; Brabantse Bel- amley Seadling 14- i Holland 26; Goui- 6; Present van En- zoete appels 20— i 3641; Zwijndr. -19. rkt Alkmaar - Aanvoer 1263 kg; srenkaas f 2,11 per ring f 2,05 per kg. fü. witlof 14 1730; rode kool kool 612; groene spruitkool 2555; 12; andijvie 28 n 618; winterpeen en 1633; uien 19 -27; prei 12—26; intse bellefleur 8 eedling 1025; cox 4084; eoudrei- Groninger kroon 8 an 2460; present 2452; zoete cam- peren: gieser wil- provisiepeen 31; 16—32; winterjan ndrechtse wijnpeer -UT ZEN 6oo kg kg peen 1415.30; :ool 6,507,30; 41ooo 9,1014,20; afwijk, o kg witte kool 7.30 cman) de gemeenteraad de N.V. BOUW- X. GEMEENTEN. een plan voor de Benodigd kapitaal •dt aangeraden de in het Kofa-maga- traat waar foto's, ie te bouwen hui- Id. ïmeldingen bij de van Gemeente aar. AP AXMINSTER (PETTEN, TECEN 'ETTEN 89.50 98.50 N liverse dessins 159.- i f 169.- thans ITER KARPETTEN oor de huiskamer Pdjs van in 12 els 1,43.- ITEN ANGESTSAAT IA ItKMAAI ..OP DE RUG VAN MOEDER AARDE", sa luidt de letterlijke vertaling van de titel van een boek, dat onlangs bli Edi tions St. Germain, 1 rue Pala tine, Paris Be, Is verschenen. Het 1b van de hand van pater Roger Buliard van de orde der Paters Oblaten, de cöri- gregatïe die zich met hart en ziel toelegt op de kerstening van de meest noordelijke bewoners van de aarde. In het jongste nummer van de „Katholieke Digest" is een buitengewoon interessant uittreksel uit dit boek ver schenen. WH drukken er hier deze week het eerste gedeelte van ai. nottiên?" Iedereen zou hier door de mand gévallen zijn, maar geerl Eskimo, „Ik daeht dat tl ze mij gegeven had", antwoordde de schelm, die ik aansprak. Vlak in Zijn gezicht beet 'ik hem toen toel „Je liegt. Jij, en jullie allemaal, jullie hebben gelogen, toen jullie me zelden dat je ze niet had Ziêh liggen." Dacht Hu dat ze van schaamte hulh gêziehten af wendden? Integendeel, Ze lach ten alleeh maai'. Ze lachten orti- dat ze ontdekt waren. Zondef enig spoor van WOede, zonder be rouw gingen ze mijn leibanden halen. Omdat diefstal een middel van bestaan is. zoals vroeger bii de Spartanen, ligt niet het kwaad in het stelen, maar in het betrapt wördien, Allen, die enige tijd met de Eskimo's hebben samengeleefd hebben ongetwijfeld dezelfde in druk gekregen als iki zijn zij 00k rt'iet op een goede morgen ontwaakt met de gedachte: „Ik verlaat dit Vervloekte oord!" Ze deden het niet, en ik evenmin. Van aangeboren schijnheilig heid en leugenachtigheid en schaamteloze diefstal is 't slechts een stap verdêr naar moord om •de minste of geringste reden. 18 er eenmaal tot moord besloten, dan gaan ze met dezelfde koel bloedigheid, dezelfde berekening, hetzelfde geduld, en dezelfde De herinneringen «em mijn eerëte avonturen in de woestijn der Eskimo's zullen me nog lang bij blijven! Toen onze bisschop, Mgr. L'Helgöuaeh, zijn komst had aangekondigd te Coppermine, om dan in de omgeving van het Dismal-meer met Zijn gevolg de zomer door te brengen, moesten we hem daar gaan verwel komen: een afstand van 250 km, heen en terug! Ik ging op weg met Ayaligak. Geen van beiden kenden we deze streek, maar was het mogelijk hêt onmetelijke meer mis te lo pen? Drie honden droegen önze brandstof én voedselvoorraad. Het was een stille tocht. Wij werden altijd maar omzoeind door vliegen, 's Nachts regende hét veel. Wij sliepen slechts', als êl" eén héldere hemel Was. Maai' ik was jong, en het was voor mij een nieuwe sport, d'ie rook naar avontuur, Maar op de derde dag begon hetIn mijn dag boek lees ik: 12 Juli 1935. We hebben geen eteft meêr. 's Morgens ont waakten we in natte kleren, waarop muskieten vastgekleefd zaten. We trokken verdêr tot We er bij neervielen. Het beroemde meer hadden we nog steeds niet gevonden. Mijn Eskimo zei me: „We moeten absoluut iets schie ten, anders verliezen we zelf onze huid.... Probeer jij het maar: jij hebt het beste geweer. Ik begin te kruipen en kan een kariboe tot op 400 meter bena deren, Maar plots begint er zo'n onnozele hond achter mij te blaffen. Ongerust wendt de ka riboe zijn grote gewei naar alle kanten: ik druk mij plat ter aarde en wacht. Maar het dier blijft op zijn hoede: ik mag me niet meer bewegen. Ik leg aan en schiet. Het dier maakt een geweldige sprong en verdwijnt. Ervan overtuigd, dat ik het, go- mist heb, ga ik, geheel overmand door vermoeienis, weer liggen, De tranen komen in mijn ogen, als Ayaligak. die al zijn krach ten schijnt herwonnen te heb ben, aangerend komt. „Dat is jammer. Zonder dat mormel van een hond..,. Wat? Vlug, je hebt hem geraakt; het dier zai niet ver meer gaan!' We waggelen er compleet naar toe, maar inwendig voel ik me weer helemaal opgefrist. Boven op de heuvelrug aangekomen, zien wij de kariboe. Hij staat nog recht overeind, maar hij is er slecht aan toe. Ayaligak schiet nog een portie kogels af, en ik evenzo, maar we missen hem. Het dier lijkt wel behekst. Wij stonden naar adem te snakken en braken gal op.... Eindelijk griip ik het beest bij een poot vast: het valt. Zo'n schouwspel heb ik nog nooit gezien. De hond is ons voor en trekt al lopjes vlees uit het nog levende dier. Ayaligak plant zijn mes in de keel, snijdt de slagader open en zet er zijn mond voor. Alhoewel ik er van walg, dwingt miJn grote honger mij toch naast hem op de knieën, om bloed te dran ken. zoals hij. Daarna eten wij het lillend vlees, zoveel als onze maag kan verdragen. Ik vraag ran af of mijn Eskimo soms het heie dier gaat verslinden. Als wij elkaar goed hadden kunnen bekijken, zouden we bang voor elkaar zijn geweest met dat ge zicht, die handen en die kleren vol bloed. Ayaligak voelt zich het eerst volkomen weer op krachten vertelt me dan, dat we helemaal verdwaald zijn: „Kom, laten we wat vlees meenemen en direct in de richting van Copper mine vertrekken-" beslu'it hu- Zo gezegd, zo gedaan. Als alles goed gaat, zien wij de zee bin nen drie dagen terug. 15 Juli. We zijn weer aan het einde van onze krachten. Onze voedselvoorraad is weer uitgeput. Nog maar 10 kilome termaar we kunnen niet meer. „Pater, zegt Ayaligak, als we nu gaan slapen, kunnen we morgenvroeg niet meer opstaan. ••••We proberen vender te gaan, maar hij valt neer.... 16 Juli. Die 'morgen konden wij ons bijna niet overeind trek ken. Moesten we dan sterven in het zicht van Coppermine? Twaalf uur lang slepen we ons bij stukjes en beetjes vooruit, steeds met die angst in het hart, dat we nooit ons doel zouden bereiken. Eindelijk komen we een paar kinderen tegen, die echter bij de eerste aanblik ver schrikt op de vlucht slaan Tenslotte zien we Pater Beek- scheffer naar buiten komen. Hij bekijkt me met bezorgd gezicht, strekt zijn armen wijd naar me uit, en begint te wenenHij heeft me practisch in leven ge houden, door me ieder kwartier een lepel soep voor te houden. Onze hond is nog steeds niet weergekeerd Zo is het Onvruchtbare Land in zijn slechte dagen. Onbarm hartig, rauw en onverbiddelijk. Wie zou zijn doodse stilte onder woorden kunnen brengen? On vruchtbaar Land, grote open grafzuil voor allen, die er uit geput raken: mensen zowel als dieren. Terwijl rond de evenaar de dagen als de nachten onveran derlijk twaalf uur lang zijn, ver deelt zich in dê poolstreken het jaar in twee helften: een „dag" en een „nacht" die ieder 26S maanden lang zbh. Men zou kun nen denken dat de sombere en lugubere tijd van de naeht V&l- ledig wordt vergoed door een dag van zeS maanden. Maar dat is hel&maai raièt waar: dié on eindige dag wordt op de duur even ondraaglijk als de nacht, Bovendien dreigt gedurende de „dag" overal de sneeuwziekte. Onder inwerking Van de Zötl immers brandt de koude sneeuw in de ogen, zodat ze rood wor den en koorts vefoorzakeh, Men smeekt tenslotte Om een beêtjè nacht, een weinig rust brengen de duisternis.... De Eskimo verdédigt zich tegen sneeuwziekte op zijn manier: hij gebruikt twee ovale stukjes hout met een gaatje erin en met touwtjes aan elkaar vastgebon den Dit is 'n absoluut afdoend middel. Maar met een dergelijke bril struikel je bijna bij iedere stap, omdat het gezichtsveld pas een meter verder begint, En als hun ogen dan toch nog door sneeuwziekte worden aangetast, gieten ze een paar druppels pe troleum op de oogappels. Dat geeft in het begin een geweldige schok, en de pijn is ondraaglijk, maar enkele minuten later reeds voelt men een heerlijke opluch ting. Zoals wellicht overal ter wereld hebben het Noorden, zijn grond, zijn klimaat, en zijn fauna hun stempel gedrukt op de mens en hem gemaakt tot een wezen, dat op hen gelijkt: hard, sluw en onver biddellijk. Daar de Eskimo geen gewoon te, noch de tijd' heeft om te denken, is hij tevreden met zijn lot, als hij maar kan lachen, veel eten en goed slapen. Een gelukkig wezen, zult U misschien zeggen. Maar het is juist hét tegenovergestelde. Inderdaad, hij is zo eenvoudig van geest, dat hij met iedere wind meewaait. Hij is zo prachtig uit één enkel stuk opgebouwd, dat zijn re-acties on middellijk en radicaal zijn. Zijn handelingen zijn onmiddellijke .en wreedheid tot de daad over, als wanneer zij Uren achtereen zltt'êfl te wachten én te loeren om dan bouwkunst,^ die^bun^ 'glu^ is, eindelijk de begeerde ijsbeer of zeehond te harpoeneren, Over het algemeen doodt de Eskimo niet louter en alleen om te doden; hij doodt uit hartstocht of om een of andere nuttige re» aan Voedsel was omgèkoméh. Zij vertelde mij, dat hêt laatste rrteli- Sêhvlees dat zé gegeten had dit van haar broer Was: „Ja, ziet U, Ealla, Wh waren de twee over levenden maar zij voegde er aan toe dat zij toch zo zielsveel Van hem hield. ïk vroeg haar: „Smaakt dat mensenvlees nog al?" „Ja zeker, het is lek ker.." „En wat vindt U het beste stuk?" „De billen na tuurlijk, Ealla." Zij hebben een ijzeren gestel, een bl'onzêh karakter, maar ook een hart als steen. Ik geloöf ook, dat zij geen dankbaarheid kell- nen, echte dankbaarheid, zoals wij die kennen, waarbij rnen zich weldaden uit het verleden herinnert, Zi.) kennen hoogstens ënige dankbaarheid, die VOoruit ziet, en nieuwe dankbaarheid vraagt. En deze mens, die hiet dankbaar kan zijn, of hoogstens een koana (dank u Wel) heeft, als men hem van de dood redt, vergeldt soms de geringste diénst met, oneindige dankbaarheid. Die hardheid van harte Open baart zleh vooral in 'n geneigd heid op een striemende eh mee dogenloze wijze te spottön met ouden van dagen, vrouwen, ZWakkén en vooral met de blan- kén. Alle Eskimo's, zelfs dP min ste of geringste, en ook de groot ste nietsnutters, zijn sarcastisch tot en met. Een zehuwachtlg of een verachtelijk gebaar, of een linkheid van handelen wordt on middellijk opgemerkt en in het belachelijke getrokken, en daarbij zal heel het gezelschap de spot ter direct bijvallen; de kinderen lachen om huh vader, vrouwen om hun echtgenoten. Zo ken ik het geval van een oude man, dat hem tot zelfmoord bracht. De spot die voortdurend met hem werd gedreven, gaf hem het inzicht, dat hij zijn einde nabij waS. Als men dit alles leest, zal men geneigd zijn, de Eskimo te rang schikken onder de bruten en wilden. Toch moet men verzach tende omstandigheden in acht ne men en hen beoordelen in hun ruw milieu. De huiden van kari- boes en beren dienen hun tot kleding en leveren hun tentzeil; de huiden van zeehonden geven hun waterdichte laarzen en kayaks; de pezen van de kariboes zijn hun naaigaren en leveren hun netten; van dierenbeenderen maken zij hun gereedschap: hun lans en harpoen; uit sneeuw bou wen zij dat meesterwerk van het vet van de zeehond dient tot brandstof voor hun stehenlam pen. Maar als hij "al dit onmis bare heeft, 'is hem al het overige mogelijk geworden, omdat hij een wezen is, wiens energie, weer- Ven, dat slechts te vergelijken is mét dat van de Wilde dieren. Daar komt nog bij, dat al zijn metgezellen slechts één doel heb- beh, zoals hij; eten. Slechts één zorg; zich verdedigen en strijden tegen de natuurelementen; sleehls eéh gedachte bij höt ontwaken: doden om te leven.,.. Allort, dieren zowel als mensen, gaai), lopen, ja hollen Zo gauw zii een prooi ontdekken, allen met de zelfde Intense en gespannen wil, allen met gebruik Van dezelfde middelen: Eskimo en beer loeren op de zeehond; Eskimo en vos volgen het spoor van de haa naar zijn leger. Eskimo en wolf wachten, weggedokeh in hun schullplaateeh. tol den kariboe voorbij komt. Allen sterven of leven zij bij de gratie van hun tegenspoed óf succes, Allen hou den zij pas op met vechten öf jagen, als zij het doel bereikt hebben, en dan zijn ze te Zêet' uitgeput om enige spijt of artgst te gevoelen. Zij zijn Inderdaad kerels van mensen, die glimlacheh en kalm blijveh in de geweldigste stor men, wanneer zij hun oriëntatie- Vermogen zijn kwijtgeraakt, Uren lang kunnen zij bij 40 gr. nul onbeweeglijk blilven zitten wach ten en nog dikwijls tevergeefs tot een ZeehOlia zich komt aanbieden als een prooi voor hun harpoen. Als onvermoeibare ma chines kunnen zij dagen achter een, zonder te eten, blijven voort trekken. Zij slapen dan altijd Op de sneeuw, eh dikwijls onder die blote hemel. Ongevoelig voor re gen en kou, zelf als zij eeh ijs- bad hebben gehad, wanneer zij door het ijs zakten. Zij laten zich amputeren, of amputeren zichzelf een van hun bevroren of gewonde ledematen zonder verdovingen, zonder gebruik" van antiseptische middelen, met een groot mes, -— geen klacht komt hun dan over de 1'lppen, VoOf- of tegenspoed schijnen nooit hün humeur aan te tasten. Soms mur melen zij een koana, zónder veel omhaal of gevoelens van ijdelheld Zjj glimlachen slechts, als het hun slecht afgaat; Ayornarmart (Wat is er aan te doeh?. is hun enige simpele reactie, Ook ln geestelijke smart leggen zij dezelfde ongevoeligheid aan dP dag. Het verlies van een hun ner dierbaren raakt hen nauwe lijks. Of het nu een zoon, een echtgenoot of een moeder is. die zij ten grave dragen, men ZoU zeggen dat het een vreemde was Als een man zijn vrouw heeft verloren, denkt hij er reeds aan zich een andere tP zoeken, als zijn pas overleden vrouw nog niet eens begraven is. Enkele da gen later Zal zij reeds een plaatsvervangster hebben..,. (Wordt vervolgd). dBH fti norni rlin dn mppfitc sf andsvermogen en wil tot een moorden geen misLden. Meent uiterste kunnen worden gedre- hij bijvoorbeeld in de blikken of hét gedrag Van zijn tegenstan der zijn dood'Sbevel te lezen, dan slaat hij als eerste toe: wette lijke zelfverdediging, Toch is het meestal dé harts tocht die hem leidt; een niets ontziende, dwaze hartstocht, die zich van zijn primitieve geest meester maakt en hem bezielt met meedogenloze wreedheid en wilde sluwheid. Zo kende ik bijvoorbeeld een geestige, maar wrede Eskimo. Zijn geestigheid had h;j waar schijnlijk te danken aan de drank „--i Ik lees U voor uiit mijn dagboek: de minister van advies dienen met betrekking tot het Rijkswater- .Soksak had zich een lekkere staatsbestuur, daaronder begrepen de uitoefening van het opper toezicht over de waterstaat. De minister van Verkeer en Waterstaat, de heer H. H. Wemmers, heeft gistermiddag de Raad van de Waterstaat geïnstalleerd. De Itaad van de Waterstaat zal zoals reeds eer gemeld ijkjuiioaiv 11 Cl Li cutl ICAKCi C kom drank bereid en zich be dronken. Hij wilde zijn vrouw en zijn dochter doden, maar ik neem zijn wapens af. Op het zelfde ogenblik zie ik nog de stenen drinkbeker staan en gooi die tegen de rotsblokken aan gruizels. Maar daardoor schijnt zijn kop helemaal op hol te slaan; hij treedt op mij toe om ook met kennen. Het ligt in de bedoeling, de commissie van overleg voor de wegen, de Raad voor de Water huishouding en de Staatscommis sie voor de Waterstaatswetgeving als vaste commissies voor de Raad van de Waterstaat te er- mij af te rekerien. Het lukt me of reflpotips" V»n Tiin cpdachten van 1 niet hem te overmeesteren,, het Ogenblik; zijn gevoelsuiting hem vast te binden. Toch scheen gen plooien zich' ahT een kamê- 8}»e« gen plooien leon naar de kleur van de om geving. ,Dat maakt van de Eskimo 'n onstandvastig wezen, waarop men nooit kan rekenen. Men kan nooit zijn gedrag van tevoren bepalen: de ene minuut is hü als een lam, het volgende ogenblik een wolf gelijk. Hij reikt U de hand, die U een moment later zal do den, terwijl hij onder een lachend gezicht de wraak verbergt. Drie vierden van degenen, diie door hem werden gedood, ont vingen de dood uit de handen van hen, waarvan ze dachten, dat. het hun vrienden waren. En dat, terwijl zij hem kort tevoren nog allerlei attenties bewezen en hem toelachten. Die hatelijke gemeperigheid bestaat zelfs bij de Eskimo's on derling. Toch zijn er wel veront schuldigingen voor aan te voeren. Hun leven immers leiden zij niet zoals wij tussen de veilige be schutting van muren. Zij leven in gemeenschap, zodat al hun woorden worden gehoord en iedereen ze kent. Zij zijn dus wel min of meer verplicht hun ge dachten te verbergen op een plaats, waar zij alleen veilig kun nen zijn: in hun hart. Het ge beurt o zo dikwijls, dat zij er niet toe komen om hun geheimen aan een ander mee te delen. Zo kan het wel eens gebeuren, dat tot het afmaken van publieke misdadigers besloten wordt, dat ben: ik dacht dat het nu gen-oeg De heer J. M. van Bommel van Vloten te Goes, oud-lid van Ge deputeerde Staten van Zeeland, die eveneens was benoemd, heeft inmiddels voor deze benoeming was, maar plotseling draa-j ik me bedankt, om en zie hem achter mij staan De minister zette uiteen hoe de met een bijl in zijn handen. Met Waterstaat in ons land een dei- een sprong ontwijk ik zijn slag, I belangrijkste onderdelen vormt cnlaat hem verder vechten van de bestuurstaak en de zorg met zijn eigan schaduw. Zijn zowel van de landsoverheid zatte kop had mij uiteindelijk van de besturen der lagere toch nog het leven'gered organen. Allengs heeft die over- Wat een kanibalen-zeden, zult ppi?tpaa^t- U zeggen. Maar zijn zij feitelijk <lie van W98 el-kent de be eeen kanibalen? Neon. tenzii en- J^gr^kl Taak! dié het landsbe stuur in dit opzicht heeft. Spr. geen kanibalen? Neen, tenzij en kele individuele gevallen van bijzondere kwaadwilligheid of ab solute noodzakelijkheid. Te Minito-Inlet stuitte ik eens gaf daarna een uiteenzetting van het stelsel van het waterstaats bestuur, zoals dat thans in de op het volgende voorbeeld van grondwet is vastgelegd en in de extreme hongersnood. Daar was Wet is uitgewerkt. Ten einde een een vrouw, Oktuyoguk genaamd, waarborg te scheppen, dat alle wier gehele stam door gebrek facetten van de waterstaatspro blemen in hun verband en naar hun onderling gewicht worden beoordeeld en bij het nemen van beslissingen in aanmerking zijn genomen, en dat de bouwstenen voor elk der gespecialiseerde ad vies-colleges aangedragen, tot een hecht bouwwerk worden sa mengevoegd, heeft de wetgever thans een hogere adviesinstantie, de Raad van de Waterstaat, inge steld. Aan de adviezen van deze raad zal groot gewicht worden toegekend. De minister bracht dan ook de dank der regering over voor de bereidwilligheid der leden, deze taak te aanvaarden en verklaarde vervolgens de raad voor geïnstalleerd. De voorzitter van de raad, Mr Dr R. H. Baron de Vos van Steenwijk, heeft de rede van de minister beantwoord. Paardenmarkt- Hengelo (Gld) Aanvoer 135 paarden. Prijzen: werkpaarden f 9001100; drie jarige paarden f 800900; ander- halfj. paarden f 600750; ander- halfj. merriepaarden f 650800; stamboekpaarden werden boven deze notering verkocht. Vlotte en vlugge handel met veel vraag. DEN HAAG (KNP) „De subsidie-regeling 1952 voor de Katho de executeur ,ref;4§ lieke Ziekenfondsen is beslist onbevredigend, omdat daarin is, en dat het tijdstip van te- rechtstelling op enkele dagen la- niet voldoende rekening is gehouden met de grote gezinnen. Dit ter bepaald is; de ter-d)ood-ver- oordeelde heeft niet het minste vermoeden; heel zijn omgeving, die op de hoogte is van het j'aar heeft het Ministerie van Sociale Zaken 8 millioen gulden ter beschikking gesteld voor de subsidiëring der ziekenfondsen, waarvan verhoudingsgewijs het minst terecht komt bij de katho- complot, heeft voor hem steeds ijejj6 ziekenfondsen. De oorzaak hiervan ligt bij de Ziekenfonds dezelfde glimlach Hetzelfde dubbel gezicht vin den we terug in hun leugenach tigheid. Heel zijn leven lang vecht de Eskimo dagelijks tegen de natuurelementen, en moet hij zich meten met allerlei gevaren en wisselvalligheden. Op een goede dag zocht rk te vergeefs naar de kostbare leiban den van mijn hondenToen ik in een van de Eskimo-kampen kwam, zag ik ze liggen, en vroeg op de eerste de beste bijeen komst langs mijn neus weg: Hebben jullie misschien mi;n leibanden ergens gezien? Van alle kanten grijnsden mij bele digde gezichten tegen en klan ken luide ontkenningen; heel de vergadering was natuurlijk op de hoogte van de diefstal. „Waar om heb je mijn leibanden wegge- raad, die met de verdeling der gelden is belast", aldus ver klaarde de voorzitter J. Hendriks, vertegenwoordiger van de Katholieke Ziekenfondsen in de Ziekenfondsraad, tegenover het K.N.P. Zoals bekend is schenkt de overheid subsidie aan de zieken fondsen, maar houdt daarbij in eerste instantie rekening met het aantal betalende leden. Het aan tal niet-betalende leden, in hoofd zaak kinderen, echter is bij de Katholieke ziekenfondsen in het algemeeri veel hoger dan bij de anderen, omdat de Katholieken veelal grote gezinnen hebben. Dit groter aantal niet-betalenden nu legt de Katholieke ziekenfondsen extra lasten op. Daarop hebben de Katholieke ziekenfondsen voortdurend de aandacht geves tigd en bereikt, dat ir. de jaren 1948, 1949 en 1950 een billijke re geling werd verkregen, waarbij ook subsidie werd verleend naar rato van het aantal niet-betalen- de leden. In 1951 werd de z.g. „koppen- geld"-regeling getroffen. Deze re geling hield m, dat subsidie werd verleend naar het aantal beta lende leden en dus zeer ongun stig voor de Katholieke zieken fondsen, daar bij dezen de ver houding niet-betalende leden bij na tweemaal zo hoog is als bij de andere niet-Katholieke fondsen. De regeling, die nu voor 1952 is getroffen, houdt een compromis in tussen de regelingen van 1950 en 1951. Van de ene kant is aan het „koppengeld" vastgehouden, van de andere kant werd een z.g. glijdende schaal voor de verhou ding van de aantallen niet-beta lende leden vastgesteld. Deze schaal heeft het grote nadeel van de „koppengeld"-regeling echter niet kunnen opheffen, omdat de onkosten per lid, al dan niet be talend, niet door deze schaal wordt gedekt. De reden, die de Ziekenfonds raad heeft bewogen van de rege- ling-1950 af te stappen, aldus verzekerde ons de heer Hendriks, moet worden geweten aan de sterke socialistische invloed in de Ziekenfondsraad, waarin de Par- tijd van de Arbeid onder de der tig leden inderdaad rijkelijk is vertegenwoordigd. De Katholie ken daarentegen hebben met hun zes stemmen, weinig in de Zie kenfondsraad in te brengen. Het gevolg van de thans gel dende subsidie-regeling is, dat de Katholieke ziekenfondsen thans genoodzaakt zijn geweest hun premies te verhogen, daar hun inkomsten verre beneden hun uitgaven blijven. Bij de andere ziekenfondsen, waar de verhou-- ding betalende en niet-betalende led enanders ligt worden in het algemeen de tekorten door de subsidie gedekt. In het Noorse plaatsje Hamar traint de Nederlandse schaat- senHjdersploeg Intens voor de Olympische Winterspelen ln Oslo. Door onderlinge en Internationale Wedstrijden in hel Namar-stadion trachten hyn tijden te verbeteren. V.Ln.'. Huiskes, Langedljk en Kees Broekman. 's-GRAVENHAGE De Twéede Kamer heeft haar voorlopig verslag uitgebracht ever de eerste zes ingediende wetsontwer pen betreffende de aanstaande grondwetsherziening (wl)zlglng van de Grondwet, overgang naar een hieuwe rechtsorde, uitbrei ding aantal leden Tweede en Eerste Kamer, verlaging minimum leeftijd voor het lidmaatschap Tweede Kamer en Provinciale Staten en handhaving minimumleeftijd voor lidmaatschap van de Eerste Kamer. Men vroeg zich af of de hierin geregelde ontwerpen zo urgent zijn, dat ze aanleiding moeten ge ven tot een partiële herziening van de grondwet cn of er niet ahderê ontwerpen zijn die nog urgenter geacht thoeteli worden. Er waren leden die alleen het ontwerp met betrekking tot de overgang haar de nieuwe rechts orde noodzakelijk achtten. Er waren er eveneens, die meenden dat eeh vervallenverklaring van revolutionnaire volksvertegen woordigers aan de orde had kun nen worden gesteld, Door vele leden werd gevraagd naar het standpunt der regering ten aanzien van het bepaalde, dat de Tweede Kamer voor vier jaar gekozen wordt. Naar aanleiding van de moei lijkheid die zich in Londen heeft voorgedaan, werd' de vraag, ge steld of er altijd een parlement zal zijn of dat er na afloop van een parlementaire periode geacht wordt, dat er geen parlement is. Er Waren verscheidene leden die zich met het voorstel van de regering om de beslissing in twee de lezing over een voorstel tot grondwetsherziening op te dragen aan een speciaal daartoe gekozen Kamer, allerminst konden ver enigen. Vele leden had het bevreemd, dat de regering voorstelt de uit eindelijke constitutionele gevolgen van het ontstaan ener nieuwe rechtsorde partiëel te regelen en niet te wachten tot een overzich telijk beeld van de nieuwe rechts toestand binnen het koninkrijk verkregen is. Verscheidene anderen vonden het indienen van dit ontwerp niet tactvol, nu allés dient vermeden wat met betrekking tot Nieuw- Gulnea gevoelsreacties kan op wekken in Indonesië. De voorgestelde uitbrêldihg van het ledental der Tweede Kamer vond van verschillende zljdêri lfl- stemmihg, zij het hiet OVeral on verdeeld. Verschillenden wensten een grondwettelijke mogelijkheid tot stemovei'drac'ht ten behoeve van die Kamerleden die ter goede vervulling van hun lidmaatschap afwezig moeten zijn, dit om te voorkomen dat in dergelijke gevallen het beeld van de Kamer, als afspiegeling van het volk, zou Worden scheefgetrokken. Sommi ge leden wensten tevoren Vastge legd te zien op welke datum de Kamer voor het eerst in vergrote vorm zal optreden. Het wetsontwerp tot uitbreiding van het ledental van de Eerste Kamer vond Van verschillende kanten bestrijding. Men wenste eerst het eindrapport van deiseb grondwetscommissie over de posi^f -''3- tie en de taak van de Eerste Ka mer te beoordelen. Het ontwerp tot verlaging van de leeftijdsgrens voor Tweede Kamer en Proviheiale Staten achtten verscheidene leden wei nig aantrekkelijk. De mens van 23 jaar heeft nü eenmaal niet de ervaring, die de man van 30 kan bezitten. Vele leden die met het voorstel instemden, hadden gaar ne gezien dat de regering tevens had voorgesteld de leeftijd voor het actieve kiesrecht te verlagen van 23 tot 21 jaar. Ten aanzien van het wetsont werp tot handhaving van de mi nimum-leeftijd voor het lidmaat schap van de Eerste Kamer had de zeer summiere toelichting van de regering bevreemding gewekt. Men stelde prijs op nadere moti vering. Vele andere leden meen den dat ook voor het lidmaat schap van de Tweede Kamer de leeftijdsgrens diende te worden verlaagd tot het 23e levensjaar. DJAKARTA, 16 Jan. (A.P.) Tengevolge van de recente ver hoging van de ondernemingsbe lasting hebben zich in de bespre kingen tussen de Standard Va cuum Oil {Company en de Indo nesische regering complicaties voorgedaan. Dit werd vandaag door de president van de Stan dard Vacuum H. F. Prioleau voor zijn terugkeer naar de V.S. mee gedeeld. Het nieuwe contract had op 1 Januari, toen het oude afliep, ondertekend moeten worden. De heer Prioleau betoogde, dat de Standaard Vacuum een bijdrage wil leveren aan de ontwikkeling van Indonesië, „doch alleen als de belastingdruk niet te hoog is." Hangende de regeling van de huidige meningsverschillen, zal het uitbreidingsprogramma van de maatschappij worden opge schort, voegde hij eraan toe. In een interview met Associa ted Press weigerde Mohamed Roem mee te delen, hoeveel de Standaard Vacuum de regering krachtens de nieuwe regeling zou moeten betalen- „Niet minder dan voorheen," was het enige wat hij wilde zeg gen. Omstreeks 1 Januari kwamen we tot overeenstemming over een redelijke basis voor het nieuwe contract, aldus Roem, doch toen verhoogde de regering de onder- 100-JARIGE OP ZIJN VERJAARDAG OVERLEDEN SITTARD De heer J. J. Wehrens, die gisteren zijn hon derdste verjaardag oierde. is gis teren omstreeks twee uur, in het ziekenhuis te Sittard overleden. Hij kreeg tijdens de Kerstdagen een hersenbloeding en werd toen naar het ziekenhuis gebracht. nemingsbelasting plotseling van 40 tot 52 procent. „Dit zou een te zware last be tekenen voor de Standaard Va cuum pn daarom onderwerpt de staatscommissie voor de mijn bouw thans de gehele kwestie van royalties, belastingen en uitvoer rechten aan een nieuwe studie. FRAAIE NEDERLANDSE TIIDEN IN HAMAR HAMAR. Woensdagavond werd op de baan te Hamar het tweede gedeelte gereden van de wedstrijd tussen een ploeg van de IJsclub Hamar en de Neder landse Bondsploeg. De vooruitgang van de meeste Nederlandse rijders is duidelijk waarneembaar. Wim van der Voort won de 1500 meter in 2 min. 20,4 sec. Verrassend goed was 't rijden van Gerard Maarse. die de tweede plaats bezette met een tijd van 2 min. 21,8 sec. De gedeelde vierde plaats was voor Kees Broekman en Anton Huis kes met 2 min. 21,9 sec. Vier Ne derlandse rijders waren dus bin nen de twee min. 22 sec. gebleven een opmerkelijke prestatie en te vens een bewijs, dat de krachten elkaar niet zo veel ontlopen. Op de zevende plaats kwam Kokkie van der Eist met 2 min 22,4, gevolgd door Magne Hval met 2.22,9, Sunoroen met 2.23,3, Cha- risius met 2.25.0, van 't Oever met 2.26,5 en de Koning met 2.28,4. Het eindresultaat van de wed strijd was, dat Nederland de be ker won met 581,387 punten te gen Hamar 582,127.punten. De dip'omaten te Moskeu MOSKOU (A.F.P.) Het Rus sische ministerie van buitenland se zaken heeft bepaald, dat bui tenlandse diplomaten zich voor taan niet verder dan veertig ki lometer van Moskou mogen be geven. J

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1952 | | pagina 7