„OP DE RUG VAN MOEDER AARDE"
DE ESKIMO, meest Noordelijke
bewoner van de aarde
Installatie Raad
van de Waterstaat
Subsidieregeling '952 dupeert
de katholieke Ziekenfondsen
250 kilometer, om bisschop
te gaan verwelkomen
De Tweede Kamer over
de a.s. grondwetsherziening
Standard Oil tekent geen
nieuw contract
16 eis 198.50
119.50
169.50
EN SPUITEN!
13, Alkmaar
ndswoningen
idswoningen
^BIEDING
PRIJZEN
DE POOLGrote open grafkuil
voor allen, die er uitgeput
raken, mensen zowel als dieren
Socialistische invloed in Ziekenfondsraad
dwingt katholieken tot premieverhoging
Is er een parlement na afloop
van de parlementaire periode
met Indonesië
y Seedling 1122
—31; Pr. Loutreuil
EK. 27.500 kg.
30—32.30; middel
riel. 30.40—33.90;
modjo 10.20; 650
.10; 5500 kg. groe.
3 stuks bloemkool
17—38; C 19—27;
8—20.
i Jan. Witlof A
11; C 18—29; stek
13500 kg; spruit-
II 1224; aanvoer
tool 814,90; gele
groene kool 10,10;
witte kool 6,40;
,80; peen afw. 5,50
18—22; II 12—16;
2; Doyenne du Co-
loudreinetten 24
3671; Jonathan
d'IUusious 1449
e 1640: London
4: Bramley Seed-
winter j an 2338
136; Conference
7500 kg. uien 31.10
32.90—33.80; spek
g. bieten A 21.90
-18.50; C 5.90—8.20
-14.50; lange bieten
I.10—13.70; 25.000
.30—23; C 17.20—
iO—8.50; 3000 kg.
10—14.50; 3500 kg.
0— 6.90; 700 kg.
7.90—13; 450 kg.
4; 40 kg. witlof
Jan. Spruitkool
kool 613; groene
itlof 1828; andij-
irei 1019; worte-
lderii 26.
18 jan- tomaten
witlof 2035; rode
v. kool 6,508; gr.
spruitkool 20—46
II,50; andijvie 22
i 925; winterpeen
>een 22—35; uien
15; nep 15; prei 8-
3—10; selie 4—7,50;
—19; Brabantse Bel-
amley Seadling 14-
i Holland 26; Goui-
6; Present van En-
zoete appels 20—
i 3641; Zwijndr.
-19.
rkt Alkmaar
- Aanvoer 1263 kg;
srenkaas f 2,11 per
ring f 2,05 per kg.
fü. witlof 14
1730; rode kool
kool 612; groene
spruitkool 2555;
12; andijvie 28
n 618; winterpeen
en 1633; uien 19
-27; prei 12—26;
intse bellefleur 8
eedling 1025; cox
4084; eoudrei-
Groninger kroon 8
an 2460; present
2452; zoete cam-
peren: gieser wil-
provisiepeen 31;
16—32; winterjan
ndrechtse wijnpeer
-UT ZEN 6oo kg
kg peen 1415.30;
:ool 6,507,30; 41ooo
9,1014,20; afwijk,
o kg witte kool 7.30
cman)
de gemeenteraad
de N.V. BOUW-
X. GEMEENTEN.
een plan voor de
Benodigd kapitaal
•dt aangeraden de
in het Kofa-maga-
traat waar foto's,
ie te bouwen hui-
Id.
ïmeldingen bij de
van Gemeente
aar.
AP AXMINSTER
(PETTEN, TECEN
'ETTEN
89.50
98.50
N
liverse dessins
159.-
i f 169.-
thans
ITER KARPETTEN
oor de huiskamer
Pdjs van
in 12 els 1,43.-
ITEN
ANGESTSAAT IA
ItKMAAI
..OP DE RUG VAN MOEDER
AARDE", sa luidt de letterlijke
vertaling van de titel van een
boek, dat onlangs bli Edi
tions St. Germain, 1 rue Pala
tine, Paris Be, Is verschenen.
Het 1b van de hand van pater
Roger Buliard van de orde
der Paters Oblaten, de cöri-
gregatïe die zich met hart en
ziel toelegt op de kerstening van de meest noordelijke bewoners van de aarde. In het jongste
nummer van de „Katholieke Digest" is een buitengewoon interessant uittreksel uit dit boek ver
schenen. WH drukken er hier deze week het eerste gedeelte van ai.
nottiên?" Iedereen zou hier door
de mand gévallen zijn, maar geerl
Eskimo, „Ik daeht dat tl ze mij
gegeven had", antwoordde de
schelm, die ik aansprak. Vlak in
Zijn gezicht beet 'ik hem toen toel
„Je liegt. Jij, en jullie allemaal,
jullie hebben gelogen, toen jullie
me zelden dat je ze niet had
Ziêh liggen." Dacht Hu dat ze
van schaamte hulh gêziehten af
wendden? Integendeel, Ze lach
ten alleeh maai'. Ze lachten orti-
dat ze ontdekt waren. Zondef
enig spoor van WOede, zonder be
rouw gingen ze mijn leibanden
halen.
Omdat diefstal een middel van
bestaan is. zoals vroeger bii de
Spartanen, ligt niet het kwaad in
het stelen, maar in het betrapt
wördien,
Allen, die enige tijd met de
Eskimo's hebben samengeleefd
hebben ongetwijfeld dezelfde in
druk gekregen als iki zijn zij
00k rt'iet op een goede morgen
ontwaakt met de gedachte: „Ik
verlaat dit Vervloekte oord!" Ze
deden het niet, en ik evenmin.
Van aangeboren schijnheilig
heid en leugenachtigheid en
schaamteloze diefstal is 't slechts
een stap verdêr naar moord om
•de minste of geringste reden.
18 er eenmaal tot moord besloten,
dan gaan ze met dezelfde koel
bloedigheid, dezelfde berekening,
hetzelfde geduld, en dezelfde
De herinneringen «em mijn eerëte avonturen in de woestijn der
Eskimo's zullen me nog lang bij blijven! Toen onze bisschop,
Mgr. L'Helgöuaeh, zijn komst had aangekondigd te Coppermine,
om dan in de omgeving van het Dismal-meer met Zijn gevolg
de zomer door te brengen, moesten we hem daar gaan verwel
komen: een afstand van 250 km, heen en terug!
Ik ging op weg met Ayaligak.
Geen van beiden kenden we deze
streek, maar was het mogelijk
hêt onmetelijke meer mis te lo
pen? Drie honden droegen önze
brandstof én voedselvoorraad.
Het was een stille tocht. Wij
werden altijd maar omzoeind
door vliegen, 's Nachts regende
hét veel. Wij sliepen slechts', als
êl" eén héldere hemel Was. Maai'
ik was jong, en het was voor
mij een nieuwe sport, d'ie rook
naar avontuur, Maar op de derde
dag begon hetIn mijn dag
boek lees ik:
12 Juli 1935. We hebben
geen eteft meêr. 's Morgens ont
waakten we in natte kleren,
waarop muskieten vastgekleefd
zaten. We trokken verdêr tot We
er bij neervielen. Het beroemde
meer hadden we nog steeds niet
gevonden. Mijn Eskimo zei me:
„We moeten absoluut iets schie
ten, anders verliezen we zelf
onze huid.... Probeer jij het
maar: jij hebt het beste geweer.
Ik begin te kruipen en kan een
kariboe tot op 400 meter bena
deren, Maar plots begint er zo'n
onnozele hond achter mij te
blaffen. Ongerust wendt de ka
riboe zijn grote gewei naar alle
kanten: ik druk mij plat ter
aarde en wacht. Maar het dier
blijft op zijn hoede: ik mag me
niet meer bewegen. Ik leg aan
en schiet. Het dier maakt een
geweldige sprong en verdwijnt.
Ervan overtuigd, dat ik het, go-
mist heb, ga ik, geheel overmand
door vermoeienis, weer liggen,
De tranen komen in mijn ogen,
als Ayaligak. die al zijn krach
ten schijnt herwonnen te heb
ben, aangerend komt.
„Dat is jammer. Zonder dat
mormel van een hond..,. Wat?
Vlug, je hebt hem geraakt; het
dier zai niet ver meer gaan!'
We waggelen er compleet naar
toe, maar inwendig voel ik me
weer helemaal opgefrist. Boven
op de heuvelrug aangekomen,
zien wij de kariboe. Hij staat nog
recht overeind, maar hij is er
slecht aan toe. Ayaligak schiet
nog een portie kogels af, en ik
evenzo, maar we missen hem.
Het dier lijkt wel behekst. Wij
stonden naar adem te snakken
en braken gal op.... Eindelijk
griip ik het beest bij een poot
vast: het valt. Zo'n schouwspel
heb ik nog nooit gezien. De hond
is ons voor en trekt al lopjes
vlees uit het nog levende dier.
Ayaligak plant zijn mes in de
keel, snijdt de slagader open en
zet er zijn mond voor. Alhoewel
ik er van walg, dwingt miJn
grote honger mij toch naast hem
op de knieën, om bloed te dran
ken. zoals hij. Daarna eten wij
het lillend vlees, zoveel als onze
maag kan verdragen. Ik vraag
ran af of mijn Eskimo soms het
heie dier gaat verslinden. Als
wij elkaar goed hadden kunnen
bekijken, zouden we bang voor
elkaar zijn geweest met dat ge
zicht, die handen en die kleren
vol bloed. Ayaligak voelt zich
het eerst volkomen weer op
krachten vertelt me dan, dat we
helemaal verdwaald zijn: „Kom,
laten we wat vlees meenemen en
direct in de richting van Copper
mine vertrekken-" beslu'it hu-
Zo gezegd, zo gedaan. Als alles
goed gaat, zien wij de zee bin
nen drie dagen terug.
15 Juli. We zijn weer aan
het einde van onze krachten.
Onze voedselvoorraad is weer
uitgeput. Nog maar 10 kilome
termaar we kunnen niet
meer. „Pater, zegt Ayaligak, als
we nu gaan slapen, kunnen we
morgenvroeg niet meer opstaan.
••••We proberen vender te gaan,
maar hij valt neer....
16 Juli. Die 'morgen konden
wij ons bijna niet overeind trek
ken. Moesten we dan sterven in
het zicht van Coppermine?
Twaalf uur lang slepen we ons
bij stukjes en beetjes vooruit,
steeds met die angst in het hart,
dat we nooit ons doel zouden
bereiken. Eindelijk komen we
een paar kinderen tegen, die
echter bij de eerste aanblik ver
schrikt op de vlucht slaan
Tenslotte zien we Pater Beek-
scheffer naar buiten komen. Hij
bekijkt me met bezorgd gezicht,
strekt zijn armen wijd naar me
uit, en begint te wenenHij
heeft me practisch in leven ge
houden, door me ieder kwartier
een lepel soep voor te houden.
Onze hond is nog steeds niet
weergekeerd
Zo is het Onvruchtbare Land
in zijn slechte dagen. Onbarm
hartig, rauw en onverbiddelijk.
Wie zou zijn doodse stilte onder
woorden kunnen brengen? On
vruchtbaar Land, grote open
grafzuil voor allen, die er uit
geput raken: mensen zowel als
dieren.
Terwijl rond de evenaar de
dagen als de nachten onveran
derlijk twaalf uur lang zijn, ver
deelt zich in dê poolstreken het
jaar in twee helften: een „dag"
en een „nacht" die ieder 26S
maanden lang zbh. Men zou kun
nen denken dat de sombere en
lugubere tijd van de naeht V&l-
ledig wordt vergoed door een
dag van zeS maanden. Maar dat
is hel&maai raièt waar: dié on
eindige dag wordt op de duur
even ondraaglijk als de nacht,
Bovendien dreigt gedurende de
„dag" overal de sneeuwziekte.
Onder inwerking Van de Zötl
immers brandt de koude sneeuw
in de ogen, zodat ze rood wor
den en koorts vefoorzakeh, Men
smeekt tenslotte Om een beêtjè
nacht, een weinig rust brengen
de duisternis....
De Eskimo verdédigt zich tegen
sneeuwziekte op zijn manier: hij
gebruikt twee ovale stukjes hout
met een gaatje erin en met
touwtjes aan elkaar vastgebon
den Dit is 'n absoluut afdoend
middel. Maar met een dergelijke
bril struikel je bijna bij iedere
stap, omdat het gezichtsveld pas
een meter verder begint, En als
hun ogen dan toch nog door
sneeuwziekte worden aangetast,
gieten ze een paar druppels pe
troleum op de oogappels. Dat
geeft in het begin een geweldige
schok, en de pijn is ondraaglijk,
maar enkele minuten later reeds
voelt men een heerlijke opluch
ting.
Zoals wellicht overal ter wereld
hebben het Noorden, zijn grond,
zijn klimaat, en zijn fauna hun
stempel gedrukt op de mens en
hem gemaakt tot een wezen, dat
op hen gelijkt: hard, sluw en
onver biddellijk.
Daar de Eskimo geen gewoon
te, noch de tijd' heeft om te
denken, is hij tevreden met zijn
lot, als hij maar kan lachen,
veel eten en goed slapen. Een
gelukkig wezen, zult U misschien
zeggen. Maar het is juist hét
tegenovergestelde. Inderdaad, hij
is zo eenvoudig van geest, dat hij
met iedere wind meewaait. Hij
is zo prachtig uit één enkel stuk
opgebouwd, dat zijn re-acties on
middellijk en radicaal zijn. Zijn
handelingen zijn onmiddellijke
.en
wreedheid tot de daad over, als
wanneer zij Uren achtereen zltt'êfl
te wachten én te loeren om dan bouwkunst,^ die^bun^ 'glu^ is,
eindelijk de begeerde ijsbeer of
zeehond te harpoeneren,
Over het algemeen doodt de
Eskimo niet louter en alleen om
te doden; hij doodt uit hartstocht
of om een of andere nuttige re»
aan Voedsel was omgèkoméh. Zij
vertelde mij, dat hêt laatste rrteli-
Sêhvlees dat zé gegeten had dit
van haar broer Was: „Ja, ziet U,
Ealla, Wh waren de twee over
levenden maar zij voegde er
aan toe dat zij toch zo zielsveel
Van hem hield. ïk vroeg haar:
„Smaakt dat mensenvlees nog
al?" „Ja zeker, het is lek
ker.." „En wat vindt U het
beste stuk?" „De billen na
tuurlijk, Ealla."
Zij hebben een ijzeren gestel,
een bl'onzêh karakter, maar ook
een hart als steen. Ik geloöf ook,
dat zij geen dankbaarheid kell-
nen, echte dankbaarheid, zoals
wij die kennen, waarbij rnen
zich weldaden uit het verleden
herinnert, Zi.) kennen hoogstens
ënige dankbaarheid, die VOoruit
ziet, en nieuwe dankbaarheid
vraagt. En deze mens, die hiet
dankbaar kan zijn, of hoogstens
een koana (dank u Wel) heeft,
als men hem van de dood redt,
vergeldt soms de geringste diénst
met, oneindige dankbaarheid.
Die hardheid van harte Open
baart zleh vooral in 'n geneigd
heid op een striemende eh mee
dogenloze wijze te spottön met
ouden van dagen, vrouwen,
ZWakkén en vooral met de blan-
kén. Alle Eskimo's, zelfs dP min
ste of geringste, en ook de groot
ste nietsnutters, zijn sarcastisch
tot en met. Een zehuwachtlg of
een verachtelijk gebaar, of een
linkheid van handelen wordt on
middellijk opgemerkt en in het
belachelijke getrokken, en daarbij
zal heel het gezelschap de spot
ter direct bijvallen; de kinderen
lachen om huh vader, vrouwen
om hun echtgenoten. Zo ken ik
het geval van een oude man, dat
hem tot zelfmoord bracht. De spot
die voortdurend met hem werd
gedreven, gaf hem het inzicht,
dat hij zijn einde nabij waS.
Als men dit alles leest, zal men
geneigd zijn, de Eskimo te rang
schikken onder de bruten en
wilden. Toch moet men verzach
tende omstandigheden in acht ne
men en hen beoordelen in hun
ruw milieu. De huiden van kari-
boes en beren dienen hun tot
kleding en leveren hun tentzeil;
de huiden van zeehonden geven
hun waterdichte laarzen en
kayaks; de pezen van de kariboes
zijn hun naaigaren en leveren
hun netten; van dierenbeenderen
maken zij hun gereedschap: hun
lans en harpoen; uit sneeuw bou
wen zij dat meesterwerk van
het
vet van de zeehond dient tot
brandstof voor hun stehenlam
pen. Maar als hij "al dit onmis
bare heeft, 'is hem al het overige
mogelijk geworden, omdat hij een
wezen is, wiens energie, weer-
Ven, dat slechts te vergelijken
is mét dat van de Wilde dieren.
Daar komt nog bij, dat al zijn
metgezellen slechts één doel heb-
beh, zoals hij; eten. Slechts één
zorg; zich verdedigen en strijden
tegen de natuurelementen; sleehls
eéh gedachte bij höt ontwaken:
doden om te leven.,.. Allort,
dieren zowel als mensen, gaai),
lopen, ja hollen Zo gauw zii een
prooi ontdekken, allen met de
zelfde Intense en gespannen wil,
allen met gebruik Van dezelfde
middelen: Eskimo en beer loeren
op de zeehond; Eskimo en vos
volgen het spoor van de haa
naar zijn leger. Eskimo en wolf
wachten, weggedokeh in hun
schullplaateeh. tol den kariboe
voorbij komt. Allen sterven of
leven zij bij de gratie van hun
tegenspoed óf succes, Allen hou
den zij pas op met vechten öf
jagen, als zij het doel bereikt
hebben, en dan zijn ze te Zêet'
uitgeput om enige spijt of artgst
te gevoelen.
Zij zijn Inderdaad kerels van
mensen, die glimlacheh en kalm
blijveh in de geweldigste stor
men, wanneer zij hun oriëntatie-
Vermogen zijn kwijtgeraakt, Uren
lang kunnen zij bij 40 gr. nul
onbeweeglijk blilven zitten wach
ten en nog dikwijls tevergeefs
tot een ZeehOlia zich komt
aanbieden als een prooi voor hun
harpoen. Als onvermoeibare ma
chines kunnen zij dagen achter
een, zonder te eten, blijven voort
trekken. Zij slapen dan altijd Op
de sneeuw, eh dikwijls onder die
blote hemel. Ongevoelig voor re
gen en kou, zelf als zij eeh ijs-
bad hebben gehad, wanneer zij
door het ijs zakten. Zij laten
zich amputeren, of amputeren
zichzelf een van hun bevroren
of gewonde ledematen zonder
verdovingen, zonder gebruik" van
antiseptische middelen, met een
groot mes, -— geen klacht komt
hun dan over de 1'lppen, VoOf-
of tegenspoed schijnen nooit hün
humeur aan te tasten. Soms mur
melen zij een koana, zónder veel
omhaal of gevoelens van ijdelheld
Zjj glimlachen slechts, als het
hun slecht afgaat; Ayornarmart
(Wat is er aan te doeh?. is hun
enige simpele reactie,
Ook ln geestelijke smart leggen
zij dezelfde ongevoeligheid aan
dP dag. Het verlies van een hun
ner dierbaren raakt hen nauwe
lijks. Of het nu een zoon, een
echtgenoot of een moeder is. die
zij ten grave dragen, men ZoU
zeggen dat het een vreemde was
Als een man zijn vrouw heeft
verloren, denkt hij er reeds aan
zich een andere tP zoeken, als
zijn pas overleden vrouw nog
niet eens begraven is. Enkele da
gen later Zal zij reeds een
plaatsvervangster hebben..,.
(Wordt vervolgd).
dBH fti norni rlin dn mppfitc sf andsvermogen en wil tot een
moorden geen misLden. Meent uiterste kunnen worden gedre-
hij bijvoorbeeld in de blikken of
hét gedrag Van zijn tegenstan
der zijn dood'Sbevel te lezen, dan
slaat hij als eerste toe: wette
lijke zelfverdediging,
Toch is het meestal dé harts
tocht die hem leidt; een niets
ontziende, dwaze hartstocht, die
zich van zijn primitieve geest
meester maakt en hem bezielt
met meedogenloze wreedheid en
wilde sluwheid.
Zo kende ik bijvoorbeeld een
geestige, maar wrede Eskimo.
Zijn geestigheid had h;j waar
schijnlijk te danken aan de drank „--i
Ik lees U voor uiit mijn dagboek: de minister van advies dienen met betrekking tot het Rijkswater-
.Soksak had zich een lekkere staatsbestuur, daaronder begrepen de uitoefening van het opper
toezicht over de waterstaat.
De minister van Verkeer en Waterstaat, de heer H. H. Wemmers,
heeft gistermiddag de Raad van de Waterstaat geïnstalleerd.
De Itaad van de Waterstaat zal zoals reeds eer gemeld
ijkjuiioaiv 11 Cl Li cutl ICAKCi C
kom drank bereid en zich be
dronken. Hij wilde zijn vrouw en
zijn dochter doden, maar ik
neem zijn wapens af. Op het
zelfde ogenblik zie ik nog de
stenen drinkbeker staan en gooi
die tegen de rotsblokken aan
gruizels. Maar daardoor schijnt
zijn kop helemaal op hol te slaan;
hij treedt op mij toe om ook met kennen.
Het ligt in de bedoeling, de
commissie van overleg voor de
wegen, de Raad voor de Water
huishouding en de Staatscommis
sie voor de Waterstaatswetgeving
als vaste commissies voor de
Raad van de Waterstaat te er-
mij
af te rekerien. Het lukt me
of
reflpotips" V»n Tiin cpdachten van 1 niet hem te overmeesteren,,
het Ogenblik; zijn gevoelsuiting hem vast te binden. Toch scheen
gen plooien zich' ahT een kamê- 8}»e«
gen plooien
leon naar de kleur van de om
geving.
,Dat maakt van de Eskimo 'n
onstandvastig wezen, waarop men
nooit kan rekenen. Men kan nooit
zijn gedrag van tevoren bepalen:
de ene minuut is hü als een
lam, het volgende ogenblik een
wolf gelijk. Hij reikt U de hand,
die U een moment later zal do
den, terwijl hij onder een lachend
gezicht de wraak verbergt.
Drie vierden van degenen, diie
door hem werden gedood, ont
vingen de dood uit de handen
van hen, waarvan ze dachten, dat.
het hun vrienden waren. En
dat, terwijl zij hem kort tevoren
nog allerlei attenties bewezen en
hem toelachten.
Die hatelijke gemeperigheid
bestaat zelfs bij de Eskimo's on
derling. Toch zijn er wel veront
schuldigingen voor aan te voeren.
Hun leven immers leiden zij niet
zoals wij tussen de veilige be
schutting van muren. Zij leven
in gemeenschap, zodat al hun
woorden worden gehoord en
iedereen ze kent. Zij zijn dus wel
min of meer verplicht hun ge
dachten te verbergen op een
plaats, waar zij alleen veilig kun
nen zijn: in hun hart. Het ge
beurt o zo dikwijls, dat zij er
niet toe komen om hun geheimen
aan een ander mee te delen.
Zo kan het wel eens gebeuren,
dat tot het afmaken van publieke
misdadigers besloten wordt, dat
ben: ik dacht dat het nu gen-oeg
De heer J. M. van Bommel van
Vloten te Goes, oud-lid van Ge
deputeerde Staten van Zeeland,
die eveneens was benoemd, heeft
inmiddels voor deze benoeming
was, maar plotseling draa-j ik me bedankt,
om en zie hem achter mij staan De minister zette uiteen hoe de
met een bijl in zijn handen. Met Waterstaat in ons land een dei-
een sprong ontwijk ik zijn slag, I belangrijkste onderdelen vormt
cnlaat hem verder vechten van de bestuurstaak en de zorg
met zijn eigan schaduw. Zijn zowel van de landsoverheid
zatte kop had mij uiteindelijk van de besturen der lagere
toch nog het leven'gered organen. Allengs heeft die over-
Wat een kanibalen-zeden, zult ppi?tpaa^t-
U zeggen. Maar zijn zij feitelijk <lie van W98 el-kent de be
eeen kanibalen? Neon. tenzii en- J^gr^kl Taak! dié het landsbe
stuur in dit opzicht heeft. Spr.
geen kanibalen? Neen, tenzij en
kele individuele gevallen van
bijzondere kwaadwilligheid of ab
solute noodzakelijkheid.
Te Minito-Inlet stuitte ik eens
gaf daarna een uiteenzetting van
het stelsel van het waterstaats
bestuur, zoals dat thans in de
op het volgende voorbeeld van grondwet is vastgelegd en in de
extreme hongersnood. Daar was Wet is uitgewerkt. Ten einde een
een vrouw, Oktuyoguk genaamd, waarborg te scheppen, dat alle
wier gehele stam door gebrek facetten van de waterstaatspro
blemen in hun verband en naar
hun onderling gewicht worden
beoordeeld en bij het nemen van
beslissingen in aanmerking zijn
genomen, en dat de bouwstenen
voor elk der gespecialiseerde ad
vies-colleges aangedragen, tot
een hecht bouwwerk worden sa
mengevoegd, heeft de wetgever
thans een hogere adviesinstantie,
de Raad van de Waterstaat, inge
steld. Aan de adviezen van deze
raad zal groot gewicht worden
toegekend. De minister bracht
dan ook de dank der regering
over voor de bereidwilligheid der
leden, deze taak te aanvaarden
en verklaarde vervolgens de raad
voor geïnstalleerd.
De voorzitter van de raad, Mr
Dr R. H. Baron de Vos van
Steenwijk, heeft de rede van de
minister beantwoord.
Paardenmarkt- Hengelo (Gld)
Aanvoer 135 paarden. Prijzen:
werkpaarden f 9001100; drie
jarige paarden f 800900; ander-
halfj. paarden f 600750; ander-
halfj. merriepaarden f 650800;
stamboekpaarden werden boven
deze notering verkocht. Vlotte en
vlugge handel met veel vraag.
DEN HAAG (KNP) „De subsidie-regeling 1952 voor de Katho
de executeur ,ref;4§ lieke Ziekenfondsen is beslist onbevredigend, omdat daarin
is, en dat het tijdstip van te-
rechtstelling op enkele dagen la- niet voldoende rekening is gehouden met de grote gezinnen. Dit
ter bepaald is; de ter-d)ood-ver-
oordeelde heeft niet het minste
vermoeden; heel zijn omgeving,
die op de hoogte is van het
j'aar heeft het Ministerie van Sociale Zaken 8 millioen gulden
ter beschikking gesteld voor de subsidiëring der ziekenfondsen,
waarvan verhoudingsgewijs het minst terecht komt bij de katho-
complot, heeft voor hem steeds ijejj6 ziekenfondsen. De oorzaak hiervan ligt bij de Ziekenfonds
dezelfde glimlach
Hetzelfde dubbel gezicht vin
den we terug in hun leugenach
tigheid. Heel zijn leven lang
vecht de Eskimo dagelijks tegen
de natuurelementen, en moet hij
zich meten met allerlei gevaren
en wisselvalligheden.
Op een goede dag zocht rk te
vergeefs naar de kostbare leiban
den van mijn hondenToen
ik in een van de Eskimo-kampen
kwam, zag ik ze liggen, en vroeg
op de eerste de beste bijeen
komst langs mijn neus weg:
Hebben jullie misschien mi;n
leibanden ergens gezien? Van
alle kanten grijnsden mij bele
digde gezichten tegen en klan
ken luide ontkenningen; heel de
vergadering was natuurlijk op de
hoogte van de diefstal. „Waar
om heb je mijn leibanden wegge-
raad, die met de verdeling der gelden is belast", aldus ver
klaarde de voorzitter J. Hendriks, vertegenwoordiger van de
Katholieke Ziekenfondsen in de Ziekenfondsraad, tegenover
het K.N.P.
Zoals bekend is schenkt de
overheid subsidie aan de zieken
fondsen, maar houdt daarbij in
eerste instantie rekening met het
aantal betalende leden. Het aan
tal niet-betalende leden, in hoofd
zaak kinderen, echter is bij de
Katholieke ziekenfondsen in het
algemeeri veel hoger dan bij de
anderen, omdat de Katholieken
veelal grote gezinnen hebben. Dit
groter aantal niet-betalenden nu
legt de Katholieke ziekenfondsen
extra lasten op. Daarop hebben
de Katholieke ziekenfondsen
voortdurend de aandacht geves
tigd en bereikt, dat ir. de jaren
1948, 1949 en 1950 een billijke re
geling werd verkregen, waarbij
ook subsidie werd verleend naar
rato van het aantal niet-betalen-
de leden.
In 1951 werd de z.g. „koppen-
geld"-regeling getroffen. Deze re
geling hield m, dat subsidie werd
verleend naar het aantal beta
lende leden en dus zeer ongun
stig voor de Katholieke zieken
fondsen, daar bij dezen de ver
houding niet-betalende leden bij
na tweemaal zo hoog is als bij de
andere niet-Katholieke fondsen.
De regeling, die nu voor 1952 is
getroffen, houdt een compromis
in tussen de regelingen van 1950
en 1951. Van de ene kant is aan
het „koppengeld" vastgehouden,
van de andere kant werd een z.g.
glijdende schaal voor de verhou
ding van de aantallen niet-beta
lende leden vastgesteld. Deze
schaal heeft het grote nadeel van
de „koppengeld"-regeling echter
niet kunnen opheffen, omdat de
onkosten per lid, al dan niet be
talend, niet door deze schaal
wordt gedekt.
De reden, die de Ziekenfonds
raad heeft bewogen van de rege-
ling-1950 af te stappen, aldus
verzekerde ons de heer Hendriks,
moet worden geweten aan de
sterke socialistische invloed in de
Ziekenfondsraad, waarin de Par-
tijd van de Arbeid onder de der
tig leden inderdaad rijkelijk is
vertegenwoordigd. De Katholie
ken daarentegen hebben met hun
zes stemmen, weinig in de Zie
kenfondsraad in te brengen.
Het gevolg van de thans gel
dende subsidie-regeling is, dat de
Katholieke ziekenfondsen thans
genoodzaakt zijn geweest hun
premies te verhogen, daar hun
inkomsten verre beneden hun
uitgaven blijven. Bij de andere
ziekenfondsen, waar de verhou--
ding betalende en niet-betalende
led enanders ligt worden in het
algemeen de tekorten door de
subsidie gedekt.
In het Noorse plaatsje Hamar traint de Nederlandse schaat-
senHjdersploeg Intens voor de Olympische Winterspelen ln
Oslo. Door onderlinge en Internationale Wedstrijden in hel
Namar-stadion trachten hyn tijden te verbeteren. V.Ln.'.
Huiskes, Langedljk en Kees Broekman.
's-GRAVENHAGE De Twéede Kamer heeft haar voorlopig
verslag uitgebracht ever de eerste zes ingediende wetsontwer
pen betreffende de aanstaande grondwetsherziening (wl)zlglng
van de Grondwet, overgang naar een hieuwe rechtsorde, uitbrei
ding aantal leden Tweede en Eerste Kamer, verlaging minimum
leeftijd voor het lidmaatschap Tweede Kamer en Provinciale
Staten en handhaving minimumleeftijd voor lidmaatschap van
de Eerste Kamer.
Men vroeg zich af of de hierin
geregelde ontwerpen zo urgent
zijn, dat ze aanleiding moeten ge
ven tot een partiële herziening
van de grondwet cn of er niet
ahderê ontwerpen zijn die nog
urgenter geacht thoeteli worden.
Er waren leden die alleen het
ontwerp met betrekking tot de
overgang haar de nieuwe rechts
orde noodzakelijk achtten. Er
waren er eveneens, die meenden
dat eeh vervallenverklaring van
revolutionnaire volksvertegen
woordigers aan de orde had kun
nen worden gesteld,
Door vele leden werd gevraagd
naar het standpunt der regering
ten aanzien van het bepaalde, dat
de Tweede Kamer voor vier jaar
gekozen wordt.
Naar aanleiding van de moei
lijkheid die zich in Londen heeft
voorgedaan, werd' de vraag, ge
steld of er altijd een parlement
zal zijn of dat er na afloop van
een parlementaire periode geacht
wordt, dat er geen parlement is.
Er Waren verscheidene leden
die zich met het voorstel van de
regering om de beslissing in twee
de lezing over een voorstel tot
grondwetsherziening op te dragen
aan een speciaal daartoe gekozen
Kamer, allerminst konden ver
enigen.
Vele leden had het bevreemd,
dat de regering voorstelt de uit
eindelijke constitutionele gevolgen
van het ontstaan ener nieuwe
rechtsorde partiëel te regelen en
niet te wachten tot een overzich
telijk beeld van de nieuwe rechts
toestand binnen het koninkrijk
verkregen is.
Verscheidene anderen vonden
het indienen van dit ontwerp niet
tactvol, nu allés dient vermeden
wat met betrekking tot Nieuw-
Gulnea gevoelsreacties kan op
wekken in Indonesië.
De voorgestelde uitbrêldihg van
het ledental der Tweede Kamer
vond van verschillende zljdêri lfl-
stemmihg, zij het hiet OVeral on
verdeeld. Verschillenden wensten
een grondwettelijke mogelijkheid
tot stemovei'drac'ht ten behoeve
van die Kamerleden die ter goede
vervulling van hun lidmaatschap
afwezig moeten zijn, dit om
te voorkomen dat in dergelijke
gevallen het beeld van de Kamer,
als afspiegeling van het volk, zou
Worden scheefgetrokken. Sommi
ge leden wensten tevoren Vastge
legd te zien op welke datum de
Kamer voor het eerst in vergrote
vorm zal optreden.
Het wetsontwerp tot uitbreiding
van het ledental van de Eerste
Kamer vond Van verschillende
kanten bestrijding. Men wenste
eerst het eindrapport van deiseb
grondwetscommissie over de posi^f -''3-
tie en de taak van de Eerste Ka
mer te beoordelen.
Het ontwerp tot verlaging van
de leeftijdsgrens voor Tweede
Kamer en Proviheiale Staten
achtten verscheidene leden wei
nig aantrekkelijk. De mens van
23 jaar heeft nü eenmaal niet de
ervaring, die de man van 30 kan
bezitten. Vele leden die met het
voorstel instemden, hadden gaar
ne gezien dat de regering tevens
had voorgesteld de leeftijd voor
het actieve kiesrecht te verlagen
van 23 tot 21 jaar.
Ten aanzien van het wetsont
werp tot handhaving van de mi
nimum-leeftijd voor het lidmaat
schap van de Eerste Kamer had
de zeer summiere toelichting van
de regering bevreemding gewekt.
Men stelde prijs op nadere moti
vering. Vele andere leden meen
den dat ook voor het lidmaat
schap van de Tweede Kamer de
leeftijdsgrens diende te worden
verlaagd tot het 23e levensjaar.
DJAKARTA, 16 Jan. (A.P.)
Tengevolge van de recente ver
hoging van de ondernemingsbe
lasting hebben zich in de bespre
kingen tussen de Standard Va
cuum Oil {Company en de Indo
nesische regering complicaties
voorgedaan. Dit werd vandaag
door de president van de Stan
dard Vacuum H. F. Prioleau voor
zijn terugkeer naar de V.S. mee
gedeeld.
Het nieuwe contract had op
1 Januari, toen het oude afliep,
ondertekend moeten worden. De
heer Prioleau betoogde, dat de
Standaard Vacuum een bijdrage
wil leveren aan de ontwikkeling
van Indonesië, „doch alleen als de
belastingdruk niet te hoog is."
Hangende de regeling van de
huidige meningsverschillen, zal
het uitbreidingsprogramma van
de maatschappij worden opge
schort, voegde hij eraan toe.
In een interview met Associa
ted Press weigerde Mohamed
Roem mee te delen, hoeveel de
Standaard Vacuum de regering
krachtens de nieuwe regeling zou
moeten betalen-
„Niet minder dan voorheen,"
was het enige wat hij wilde zeg
gen. Omstreeks 1 Januari kwamen
we tot overeenstemming over een
redelijke basis voor het nieuwe
contract, aldus Roem, doch toen
verhoogde de regering de onder-
100-JARIGE OP ZIJN
VERJAARDAG OVERLEDEN
SITTARD De heer J. J.
Wehrens, die gisteren zijn hon
derdste verjaardag oierde. is gis
teren omstreeks twee uur, in het
ziekenhuis te Sittard overleden.
Hij kreeg tijdens de Kerstdagen
een hersenbloeding en werd toen
naar het ziekenhuis gebracht.
nemingsbelasting plotseling van
40 tot 52 procent.
„Dit zou een te zware last be
tekenen voor de Standaard Va
cuum pn daarom onderwerpt de
staatscommissie voor de mijn
bouw thans de gehele kwestie van
royalties, belastingen en uitvoer
rechten aan een nieuwe studie.
FRAAIE NEDERLANDSE
TIIDEN IN HAMAR
HAMAR. Woensdagavond
werd op de baan te Hamar het
tweede gedeelte gereden van de
wedstrijd tussen een ploeg van
de IJsclub Hamar en de Neder
landse Bondsploeg.
De vooruitgang van de meeste
Nederlandse rijders is duidelijk
waarneembaar. Wim van der
Voort won de 1500 meter in 2
min. 20,4 sec. Verrassend goed
was 't rijden van Gerard Maarse.
die de tweede plaats bezette met
een tijd van 2 min. 21,8 sec. De
gedeelde vierde plaats was voor
Kees Broekman en Anton Huis
kes met 2 min. 21,9 sec. Vier Ne
derlandse rijders waren dus bin
nen de twee min. 22 sec. gebleven
een opmerkelijke prestatie en te
vens een bewijs, dat de krachten
elkaar niet zo veel ontlopen.
Op de zevende plaats kwam
Kokkie van der Eist met 2 min
22,4, gevolgd door Magne Hval met
2.22,9, Sunoroen met 2.23,3, Cha-
risius met 2.25.0, van 't Oever met
2.26,5 en de Koning met 2.28,4.
Het eindresultaat van de wed
strijd was, dat Nederland de be
ker won met 581,387 punten te
gen Hamar 582,127.punten.
De dip'omaten te Moskeu
MOSKOU (A.F.P.) Het Rus
sische ministerie van buitenland
se zaken heeft bepaald, dat bui
tenlandse diplomaten zich voor
taan niet verder dan veertig ki
lometer van Moskou mogen be
geven.
J