e voorjaors
hoed
Koken in de buitenlucht
Nederlands Gezinsboek
VEEL WITTE KRAGEN
KAMERLINDE
KAN NIET ZONDER BANDEAU, WANT
HET ACHTERHOOFD BLIJFT VRIJ
De lijn werd platter en breder
MINDER BOUQUETJES, MAAR MEER LINT
ONDANKS SPROOKJESKEUKENS
door WiVn Knipjc^er én R005 ï^a5$<2l
oman
Het uur van de
koning
Ben je slim
Wie heet er
T4adder
De grappige reis van John Gilpin
Eigenaardigheden
Dit voorjaar brengt:
Meubels voor emigranten
KLEINE WENKEN
Pillbox in zachtgeel vilt, overtrokken met een
grove lichtbruine voile.
Model Maison „Iris"
Haast elk jaar heeft de hoed zijn speciale metgezellen. Soms zijn het
de bouquetjesdie bijzonder populair zijn en absoluut niet mogen
ontbreken, dan weer de hoedenspelden, die heel losse en luchtige
hoofddekseltjes tegen de wind moeten beschermen. Deze lente is het de
bandeau, de smalle band aan de achterkant, die de voorjaarshoed
trouw vergezelt. En dat is ook nodig, want de meeste hoeden bedekken
maar een klein stukje van het achterhoofd. Meestal ontbreekt de
rand daar helemaal en dikwijls is zelfs de bol tot de helft ingeknipt.
Vandaar de bandeau, die moet zorgen dat de hoed toch stevig op het
hoofd blijft, zitten.
Haast alle modellen worden recht opgezet, een tikje naar voren.
Een enkel model mag wat scheef staan en verder ziet men nog wel
eens een schuine ooglijn, omdat de hoed zelf a-symmetrisch is gewerkt.
Dit ls lang niet al het nieuws, dat
van de lentehoed te vertellen valt.
Afgezien van de kleine bol en de
bandeau heeft de hoed nog andere
ingrijpende veranderingen onder
gaan. Wij zagen de nieuwe lijn, die
vrijwel alle Parijse modistes hebben
-geadopteerd, deze week in maison
„Iris" te Utrecht, waar de meeste
zilverkleurige standaards hun voor
jaarshoed al op hadden. De meeste
modellen waren breed en vrij plat,
dit in tegenstelling tot de mode van
vorige jaren. Het uitwerken in de
'breedte en het ontbreken van de ge
bruikelijke diepte is kenmerkend
voor de nieuwe lentehoed. Daar
komt dan nog bij, dat hij aan de
voorkant vaak wat puntig oploopt,
zodat men bepaald even aan een
puntdakje denkt, en van achteren
zoals gezegd maar een klein gedeel
te van het hoofd omvat.
achter op het hoofd helemaal te ver
dwijnen. Zo'n canotier is altijd het
De pillendoos
Uiteraard zijn er talloze variaties
op dit schema te bedenken. Aller
eerst is daar de zogenaamde pillbox,
de pillendoos, die zich al onmiddellijk
met deze lijnen verenigt. Immers,
het model is ovaalvormig, niet erg
hoog en laat het achterhoofd gro
tendeels vrij. Wij zagen een snoezige
pillbox van beige stro, die bo
venop aan weerszijden twee toefjes
met lichtrode besjes had. Een ander
model, In geel vilt, was hele
maal overtrokken met een bruine
voile, die even aan een net deed
■denken. De voile maakt deze lente
weer veel opgang, hetzij als garne
ring van de bol, hetzij als sluiertje
over het gezicht. In het laatste geval
is er opnieuw de keuze tussen de
half-lange en de lange voile.
Ook de canotier, de hoed met de
enigszins vierkante bol en onafschei
delijke rand zal men dit voorjaar
zien. De bol is vaak aan de lage
kant en de rand is ingekrompen om
De vorige maal hebben wij een
van de reuzen onder de kamer
planten, de Ficus, in deze rubriek
naar voren gehaald; ditmaal komt
een nog grotere plant aan de orde,
namelijk de Kamerlinde (Spar-
mannia africana). Wij zagen deze
aan de gewone lindeboom ver
wante plant dezer dagen in volle
bloei in een heus niet zo grote ka
mer, vlak bij het venster. De tak
ken met de zacht behaarde tame
lijk forse bladeren gleden als het
ware langs het crème-kleurige be
hang omhoog, hetgeen een prach
tig effect gaf.
De sneeuwwitte bloempjes, waar
de gele en rode meeldraden ver
uit steken, doen wel iets aan lin
debloesem denken, maar ik vind ze
veel mooier. Het grappige er van
is, dat de meeldraden een eigen
aardige prikkelbaarheid vertonen.
Raakt men ze aan, dan wijken ze
alle heel gelijkmatig als een stra
lenkrans uiteen. Bij oudere bloe
men gaat dit niet zo vlot meer.
Ook heeft de temperatuur hierop
wel invloed. Bij planten, die warm
staan reageren de meeldraden zeer
sterk.
Nu moet u dit niet opvatten als
een aansporing om de Kamerlinde
vlak bij de kachel te zetten. U
kunt er dan al bij voorbaat op re
kenen, dat er geen bloem ver
schijnt. Een aan de huiskamer
grenzend vertrek, waar de zon kan
binnenkomen, is wel de meest
ideale plaats. Lager dan 5 gr. C.
mag de temperatuur echter niet
worden. Onder deze omstandighe
den zullen zich de bloemen voor
spoedig kunnen ontwikkelen.
Na de bloei krijgt de plant en
kele weken rust, dat wil zeggen:
geen water en geen mast. Dan
wordt zij verpot in een vers meng
sel van tuinaarde en bladgrond.
Tot September kan de kamerlinde
(met pot en al) in de tuin blijven
staan (niet in de volle zon), waar
bij wij niet mogen verzuimen de
plant regelmatig te begieten en
van tijd tot tijd wat vloeimest toe
te dienen. Ook als wij de plant in
de kamer laten staan moet zij vol
doende water en mest hebben.
Htn.
i
bekoorlijkst in zachte tinten, bij
voorbeeld bleekgroen, dat er ook
dit jaar weer is. Andere favoriete
kleuren zijn geel, dat grote triomfen
viert, van zwavel tot citroen, bleu
in diverse schakeringen en grijs in
verschillende nuances, speciaal parel
grijs en rookgrijs. Verder is er rood
en beige en ziet men tinten die be
schreven worden als „noisette" en
„painërulé"; „noisette" is een noten-
kleur en de tint „pain brulé" doet
denken aan een vers gebakken brood.
De vergelijking is niet zo poëtisch,
maar wel treffend. De tijd, dat Vrouw
Mode haar kleuren bij voorkeur met
bloementinten vergeleek, is trouwens
ook voorbij. Men hoort vaak de
vreemdste benamingen.
Over bloemen gesproken, veel
bouquetjes zijn er deze lente niet
op de hoeden. Men mag gerust zeg
gen, dat zij hun plaats hebben afge
staan aan lint, lint in allerlei uitvoe
ringen en kleuren, lint van zuivere
zijde of gros grain, effen ol gestreept
of met nopjes. Soms eindigt het in
een glorieuze strik, oczij van de
hoed, soms ook siingerr'het zich om
de hele bol en vormt dan van ach
teren maar meteen de ibandeau. Er
zijn ook hoedjes, die aan de achter
kant een paar lussen of strikken
hebben, precies op de plaats, waar
de kleine of halve bol ophoudt .Dit
was het geval bij een kapje a la Flo
rence Nightingale, van donkerblauw
ribs, dat helemaal geplisseerd was.
Er is weer „laize"
Ribs is dit seizoen weer een ge
liefd materiaal, naast of liever ge
zegd na stro in allerlei variaties. Er
is ook een materiaal, dat het mid
den houdt tussen stof en stro en
„laize" genoemd wordt. Dit „laize"
maakt op het ogenblik erg veel .op
gang, evenals een goede vijf en twin-
tig jaar geledenVilt is er ook
dit voorjaar. De modekoning Jacques
Fath brengt zelfs uitsluitend hoeden
van vilt, maar daarmee is hij weer
de enige. Fath is ook degene, die
Grijze voorjaarshoed met zwarte
omslag, die in drie punten eindigt.
Model Maison „Iris"
malle hoge hoedjes als omgekeerde
bloempotten toont en nonchalante
Greta Garbo-hoeden. Deze hoofddek
sels staan verre van charmant en er
zijn in de Franse collecties wel meer
van die onflatteuze hoeden, maar
gelukkig treft men er ook vlottere
frisse modellen aan. Van elke lijn
is iets te maken, dat geldt voor
de Franse modistes en ook voor 'de
Nederlandse hoedenontwerpsters en
-ontwerpers, die zich meestal op Pa
rijs inspireren. Dat er verrassende
en plezierige modellen te creëren
zijn, hebben wij met eigen ogen ge
zien.
Er zijn meer fantasie-hoedjes dan
ooit en het kleurenpalet is rijk voor
zien. Alleen het echte marineblauw
is grotendeels verdwenen en ook het
beroemde zwart komt minder voor,
dat wil zeggen het zwart op zich.
Zwart vilt met naturel-kleurig stro
is een heel geliefde combinatie dit
voorjaar en daar zullen we ons deze
keer dan mee troosten.
De puntvormige rand is duidelijk
te zien bij dit model in gestreept
laize (blauw en strogeel).
Model Maison „Iris"
De vergelijking van het huwe-
lijlc met een boot of scheepje mag
dan al afgezaagd zijn, in elk geval
is zij zeer juist. Immers, het jonge
paar gaat een onbekend terrein te
gemoet, dat weliswaar een zeer
schone einder heeft, maar daarbij
veel zal vergen aan kunde en be-
VVAV.V.V.V.V.V.V.%W.W.V.W.V,V.W.,.V,V.V.V.V.V.V
Amerikanen picnicen graag in park of bos
IN de hossen en op de vlakten, waar
nog geen eeuw geleden de Ame
rikaanse voortrekkers op een hout
vuur hun potje kookten, maken te
genwoordig, bij goed weer, vele men
sen voor hun genoegen op een vuur
tje hun eten klaar om buiten te eten,
De moderne Amerikaanse keukens
met hun electrisch fornuis en tallo
ze practische apparaten hebben de
huisvrouwen blijkbaar nog niet de
genoegens van het leven in de vrije
natuur doen vergeten. Men heeft het
koken in de open lucht echter hier
en daar vergemakkelijkt door het
bouwen van speciale stookgelegen-
heden in de tuinen van huizen en op
plaaitsen, die veel toeristen trekken,
bij voorbeeld parken en bossen.
Met het gehele gezin of in groepjes
gaan picnifen is niets nieuws, maar
vroeger nam men gewoonlijk brood,
boter, belegging en drinken in picnic-
manden mee en at alles op een lom
merrijk plekje op, zonder de moeite
te nemen uitvoerig te gaan kokkerel
len. Tegenwoordig bereidt men ech
ter vaak een volledig maal.
In parken ligt vaak bij een stook
plaats een stapel hout, waarvan de
bezoekers gratis mogen gebruiken.
Meestal zijn er ook papierbakken
aangebracht, zodat men geen rommel
behoeft achter te laten en dikwijls
zijn er banken en tafels geplaatst ten
gerieve van de bezoekers.
Door de toeneming van het aantal
bubo's en de wogen trekken derge
lijke picnicplaatsen tegenwoordig
veel bezoekers.
Ze zijn vaak ingericht op plaatsen,
waar men een prachtig uitzicht heeft
en men 'treft ze in alle 48 staten van
N. Amerika aan. Alleen al in de
slaat Texas zün in 800 gemakkelijk
bereikbare parken picnicplaatsen in
gericht.
IN Georgia zijn door verenigingen
en particuliere organisaties reeds
ruim 50 van d'ie plaatsen ingericht en
in Mississippi zijn door toeristenver-
enlgingen een aanital plaatsen voor
dergelijke installaties aangewezen.
In het midden westen vindt men
langs de hoofdwegen om de 15 35
km picnic gelegenheden en in de
meeste staten in het Oosten en Wes
ten komen dergelijke installaties
eveneens veel voor.
De federale regering heeft in 28
natuurreservaten, die voor het pu
bliek toegankelijk zijn, installaties
voor kampeerders en plcnicers laten
bouwen. In de bossen van het staats
bosbeheer zijn eveneens dergelijke
inrichtingen gebouwd. Naar schatting
zijn de voor het publiek toegankelij-
ke natuurreservaten in 1851 door
10.000.000 personen bezocht. De pic
nic- en kampinstallaties in de bos
sen van het staatsbosbeheer bieden
plaats aan in totaal 300.000 personen.
Niet alleen gaan talloze Ameri
kanen zo nu en dan eens picnicen,
maar er zijn er ook veel, die ais zij
met vacantie zijn en per auto door
het land trekken, aan de kant van
de weg of met gebruikmaking van
de speciaal hiervoor gebouwde in
stallaties hun potje koken,
Velen van hen nemen een tent op
reis mee. Van de zijde van het
staatsbosbeheer is reeds opgemerkt
dat in deze tijd, waarin het wonen
zoveel gerieflijker is dan vroeger,
de 'belangstelling voor de natuur
een gezond verschijnsel is.
V.V.VAVAV.V\VAV.VAV.W.V.V.V.V.V,V.V.V.V.V,V,,,V
leid. En al zegt de volksmond dan
smalend, dat de beste stuurlui aan
wal staan, het zal prettig zijn om
van die mensen aan de kant wel
gemeende raad en deskundig ad
vies met zich mee te nemen. Die
stuurlui zijn meestal personen,
waarmee men door familiebanden
of door het geloof in relatie staat.
Het kunnen echter ook mensen
zijn, die men nooit in levende
lijve gezien heeft, maar die door
het boek tot ons komen.
Dit is het geval met de samen
stellers van het Nederlandse ge
zinsboek, dat thans reeds zijn tien
de druk beleefd heeft. Lange tijd
hebben zij er reeds het hunne toe
gedaan om de pas gehuwden in
velerlei opzichten ter zijde te staan
in hun nieuwe leven. De zorg voor
moeder en kind, de opvoeding van
de kinderen, hun lichamelijke en
geestelijke gezondheid, de wetge
ving en ook de voedingsleer wor
den in dit boek op prettige wijze
behandeld. De onderwerpen, die
het levensbeschouwelijke raken,
zijn geschreven vanuit een eerbied
voor God, die alle leven in de
hand heeft. Ook voor katholieken
is dit boek, dat bij het sluiten van
het huwelijk voor de wet verkrijg
baar is, aanvaardbaar en onzes in
ziens zeer bruikbaar.
TWEE HONDEN VOCHTEN
OM EEN BEEN
Dat verhaaltje over die twee honden heb je ze
ker al eens gehoord? Een hond had een lekker vet
varkenspootje bij de slager weggekaapt. Dat had
een andere hond gezien. Die er op af natuurlijk. En
daar vlogen die twee elkaar in de haren. Keffen
en bijten en knorren en brommen, dat begrijp je.
Ze vergaten er hun lekkere beentje helemaal bij.
Een derde hond kwam op dat geblaf af, zag het
beentje liggen, liet de twee vechtjassen rustig ruzie
maken en ging er met het vette kluifje vandoor.
Twee honden vochten om een beende derde
liep er gauw mee heen.
Ja, mekaar direct in de haren vliegen heeft nu
helemaal geen voordeel. Anderen pakken mee,
waar de twee driftkoppen ruzie om hebben. Ande
ren spelen gezellig door, lachen de vechtersbazen
om hun domheid uit, die met stukke kleren en
schrammen en builen naar huis moeten. VLIEG
MEKAAR NIET DIRECT IN DE HAREN! Houd
je even in en blijf geduldig. O. L. Heer doet het
ons zo mooi voor in de Vasten.
mensen gestuurd hebben
voor de mensen in Italië,
die zo van die overstro
mingen geleden hebben.
Door de Mont Blanc, de
hoogste berg van Europa,
gaan ze een tunnel gra
ven, om auto's door te la
ten rijden. Het paard
mag er ook door!
In Hilversum was kort
geleden brand in een huis
vol kinderen. De flinke
brandweermannen heb
ben alles zó gauw en zó
goed geblust, dat allo kin
deren gered zijn! Hulde!
De Paus heeft aan de
kinderen in Amerika ge
vraagd of ze helpen wil
len, om zoveel arme kin
deren in E'uropa te hel
pen. Dat doen die Ameri
kaanse kleine vrienden
vast!
In Eindhoven was laatst
een man 36 jaar. En toch
kon hij zeggen: „Ik vier
eind Februari mijn ne
gende verjaardag!" Hoe
kan dat! Het is echt
waar en goed ook!
In Denemarken hebben
ze laatst slee- en skiwed
strijden gehouden. En het
ging nogal wild. Honderd
en twintig mensen wer
den gewond. Vijftig ervan
moesten naar het zieken
huis gebracht worden!
In Drente hebben ze 'n
grafkelder ontdekt! Brr!
Laatst reed een auto
achter een andere auto,
waarop een dikke boom
stam geladen was. Door
de mist zag die achterste
auto de boom niet uitste
ken, en toen reed die auto
er zo tegen aan. De boom
stak dwars door de voor-
en achterruit van die
auto!
In Amerika hebben de
mensen ergens groene
ballen in de lucht gezien.
Groene vuurballen. Ook
één rode!
In Voorburg (Z.-H.)
heeft laatst een grote
vrachtauto twintig fietsen,
die rustig in de stalling
stonden, in puin gereden!
In Ede vielen laatst zo
maar zeven kinderen be
wusteloos uit hun bank op
school. Kolendamp!
In Rotterdam is weer
een jongetje van 8 jaar
verdronken. Blijf weg bij
de waterkant! De Lasso
man waarschuwt weer!
Die zonsverduistering
van laatst is prachtig te
zien geweest in Afrika.
De vogels hadden het
zelfs in de gaten. Ze
fladderen angstig rond en
kropen tussen de bladeren
weg.
De Paus heeft Neder
land bedankt voor al het
geld (f 400.000), dat de
De beroemde Konlngs-
school in Apeldoorn be
staat 100 jaar! Hoera!
Nu, kleine vrienden, de
Lassoman heeft tekenin
getjes van OPA HAAS
gekregen. Ze zijn prach
tig! Héérlijk! Tot de vol
gende week!
Koning George VI van
Engeland is gestorven.
In de paleizen te San-
dringham stonden alle
pendules een uur vóór
bij alle klokken van de
rest van het land. Dat
uur noemen ze het uur
van de koning. Ook bij
koning Georg V was dat
al zo. Wat bedoelde de
koning daarmee? Dit
„uur vóór" stond de ko
ning toe om een extra
uur van de dag te kun
nen gebruiken voor de
jacht. Nu haar vader
dood is, heeft de jonge
koningin Elisabeth bevo
len, dat alle pendules 'n
uur vóór blijven. Het
„uur van de koning"
blijft dus gehandhaafd.
Een winkeljuffrouw zit
er erg mea te kijken.
Daar komt een klant en
vraagt om twee linten
van dezelfde kleur. Ze
heeft ze wel, maar er zijn
er dertig, die door elkaar
in een la liggen achter de
winkel in een kamer,
waar geen licht is. Er zit
ten 10 blauwe, 10 witte en
10 rode linten in. Ze kan
toch niet met de hele la
naar de klant toegaan.
Hoe moet ze het aanleg
gen om er zo weinig mo
gelijk linten uit te nemen
en er toch zeker van te
zijn, dat ze minstens twee
linten van dezelfde kleur
heeft?
LOUISE
Louise de Marillac was
een rijke Franse dame.
Ze was opgegroeid in
kastelen en haar tpan
was geheim kamerheer
bij de Franse koningin.
In die tijd waren de ar
me mensen er nog on
gelukkiger aan toe dan
nu en de rijken bemoei
den er zich haast niet
mee. Louise dacht daar
anders over. Ze ont
moette de H. Vincentius
a Paulo en met hem
werkte Louise voor dg
weesjes, de zieken en de
armen. Vele rijken be
spotten haar en haalden
de schouders voor Louise
op. Toch trok haar held
haftig voorbeeld andere
dames. Ze sloten zich
bij Louise aan en zo ont
stond de congregatie van
de Liefdezusters van de
H. Vincentius. Misschien
heb je ze wel eens ge
zien. Ze hebben van die
grote witte kappen op,
die op grote vlinders lij
ken. Na de dood van
Louise in 1660 zetten zij
het prachtige werk on
der de armsten der ar
men voort. Op 11 Maart
vieren we haar feestdag.
Je ziet hier zes woor
den, die met een T begin
nen en eindigen. Probeer
ze te vinden naar de aan
gegeven betekenis.
T
T T
Die woorden had John
maar liever niet moeten
zeggen. Want nauwelijks
waren ze er uit, of een
ezel, die in een weiland
vlakbij liep te grazen, liet
een feestelijk gebalk ho
ren, dat de hele omgeving
ervan toeterde. Het paard
van John spitste de oren,
alsof het een leeuw had
horen brullen. Het begon
van de weeromstuit ver
vaarlijk te hinniken.
Toen sloeg het z'n poten
hoog in de lucht en begon
net als eerst als de duivel
te galopperen. John greep
z'n draver in de nekha
ren, maar er was geen
remmen meer aan. Hij
werd meegezogen in de
vaart. Z'n hoed en pruik
gingen er nog vlugger
van door dan de eerste
keer, want Peter had een
tweemaal dikkere kop dan
John. Hoed en pruik za
ten dus niet al te stevig.
De mensen, die John za
gen voorbljrennen, hielden
hun hart vast. Met straal
tjes liep het zweet van
John's kale schedel-
Krampachtig knelde hij
het paard tussen z'n
knieën.
Ook mevrouw Gilpin,
die gehoord had, dat haar
man als een bezetene de
weg weer terugreed, stond
op de uitkijk. Ze wuifde
en gilde, maar haar man
lief kon z'n bles niet doen
stoppen. Ze had de koet
sier die haar naar het
hotel had gebracht, al te
gemoet gestuurd. Ze had
hem een flinke fooi gege
ven. Hij moest haar man
gezond en wel terugbren
gen. Dat was gauw ge
vraagd en beloofd. De
jonge koetsier had z'n
paard vliegensvlug uitge
spannen en was er met
een lenige zwaai bovenop
gesprongen, John tege
moet. Angstig en nieuws
gierig vroeg mevrouw zich
af, hoe dat zou aflopen.
1. een voorzetsel;
2. iets lekkers;
3. ander woord voor
gevonden.
4. waar je mee reizen
kunt.
5. iemand, die sukkelt
met z'n tanden.
6. plaats, vanwaar de
modernste uitzendingen
plaats vinden-
1. De bekende staats
man Parnell uit Ierland
zou nooit een kop koffie
gedronken hebben, waar
van de suiker omgeroerd
was met een lepeltje, dat
roerde van links naar
rechts.
2. De grote schrijver
Charles Dickens reisde
nooit zonder een kompas,
omdat hij nooit wilde sla
pen in een bed, dat niet
in de richting Noord-Zuid
stond.
3. De geschiedschrijver
Macaulay zou, als hij over
straat ging, nooit z'n voet
gezet hebben op de tus
senruimte van twee
straatklinkers.
ieder voorjaar ziet men haar, ge-
I lijk met de eerste crocussen,
weer verschijnen: de donker
blauwe jurk met witte garnering
aan hals en mouwen. Marine-wit;
een combinatie die men klassiek
zou kunnen noemen,
Dit voorjaar tonen de ontwer
pers een onuitputtelijke fantasie
waar het witte halsversieringen
betreft. Ook de halsuitsnijding
zelf heeft alle denkbare vormen:
zowel hoog als laag, rond als spits,
ovaal als vierkant. Men kan gerust
zeggen, dat op dit gebied alles
mode is. Modern is vooral het
hoefijzervormige en U-vormige
décolleté.
Opvallend is, dat marine-wit
flatteus is voor alle leeftijden. Zo
wel voor het schoolmeisje, dat met
haar pittig klein kraagje zo echt
meisjesachtig is, als voor haar
moeder, wie deze kleurencombi
natie charmant staat, tot voor haar
Oma toe, die er zeer gedistingeerd
mee uitziet.
Zodra een geschikt fabriekspand
beschikbaar komt, zal in of on
der de rook van den Haag een
nieuwe meubelfabriek haar werk
zaamheden beginnen. Het zal een
gespecialiseerd bedrijf zijn, dat
uitsluitend een type meubelen
van geheel nieuwe constructie zal
maken, namelijk volgens het „so
easy" systeem. Bij dit systeem
worden geen schroeven, moeren
of lijm toegepast. Hen kan de
meubelen, die in modern-comfor
tabele stijl zijn gehouden, op zeer
eenvoudige wijze in- en uit elkaar
schuiven, terwijl zij toch een nor
male stabiliteit bezitten. Op deze
methode is octrooi gevraagd.
Een salon en een huiskamer
ameublement, die binnen een half
uur uit elkaar geschoven en in
gepakt kunnen worden, nemen
dan samen een kubieke meter
plaats in. Deze eigenschappen
maken volgens de fabrikanten dit
meubilair uiterst geschikt voor
emigranten en voor de export,
speciaal naar de tropen, waar
transport vaak moeilijk en kost
baar is.
Ondanks het verwerken van
duur, massief materiaal (Fins
berken) zullen, naar verwacht
wordt, door de eenvoud der con
structie en het opzetten van mas
saproductie de prijzen dezer nieu
we „bouwdoos-meubelen" niet
hoger behoeven te zijn, dan de
thans gangbare gemiddelde meu-
belprijzen.
OP GROTERE VOET
Mannen zowel als vrouwen leven
in Groot-Brittannië en in Amerika
tegenwoordig op grotere voet dan
50 jaar geleden het geval was. Vol
gens statistieken samengesteld
door de Shoe Research Association,
is de lengte van de gemiddelde
voet in die landen tussen 1900 en
1930 met ongeveer 0,5 cm toegeno
men, en tussen 1930 en 1950 met
bijna 0,4 cm. Op schoenen maakt
dit in totaal een verschil van een
hele maat. De Engelse vrouw heeft
een gemiddelde voetlengte van 23.5
cm, hetgeen iets meer is dan bij
haar Nederlandse zusters het ge
val is.
OOSTERSE MODE
Onder de mode-koningen en
-koninginne te Parijs bevindt zich
een Indiase prinses, prinses Su-
mair, die de mode van haar land
wil aanpassen aan de Europese.
Zo maakt zij avondjaponnen van
echte sari's, die met goud doorwe
ven zijn- Alle stoffen, die zij ge
bruikt. zijn afkomstig uit India.
Prinses Sumair heeft veel belang
stelling gehad, naar men zegt.
Thans komt zij ook naar Neder
land, om haar collectie te tonen.
Kleine flesjes hebben dikwijls
zo'n nauwe opening, dat zelfs een
heel fijn trechtertje niet past. Par
fum uit een grotere fles óver
schenken in een kleiner kan ge
makkelijk geschieden door middel
van een halve eierschaal. Met een
stopnaald wordt een gaatje in het
midden van de schaal geprikt. Op
deze wijze zal er niet veel van die
kostbare vloeistof verloren gaan.
Wanneer men een blikje toma-
tenpureé heeft aangebroken, kan
men de rest van de purée met een
laagje zout of gesmolten vet be
dekken om schimmel te voorko
men.
Een vuil geworden spiegel kan
gemakkelijk gereinigd worden met
een papje van gemalen krijt en
water, waarmee de spiegel inge
wreven wordt. Direct daarna uit
wrijven met een zachte doek- Over
het resultaat zult U tevreden zijn.
Wanneer men een ui onder wa
ter schoonmaakt, zal men geen
last van tranende ogen hebben.
