Een van de eersten bij de televisie
Rabarber
ZET DE MELK
Deze week in de tuin
een welkome ver
frissing op het menu
niet in het zonlicht
oman
TE CEINTUUR
IN DE T40DE
Mies Bouwman vindt zichzelf een boffer,
al is zij elke keer doodsbenauwd
EENMAAL IN DE VEERTIEN DAGEN LE1DL
ZIJ HEL K.R.O.-PROGRAMMA IN
door Wwi KnipjchcGp "én Roo* T^a$$<sl
ZA A-LA Li, - l£iJk X^52
Deze week willen wij u iemand voorstellen, die zelf haast niets
anders doet dan andere mensen bij het publiek inleiden. Welk
publiek? zult u vragen. De mensen die naar de televisie kijken.
Mies Bouwman, de jongedame op de foto, is degene, die eens in de
veertien dagen het programma van de K.B.O.-televisiedienst opent,
toelicht en besluit. Dit eerste, dat openen, is het moeilijkst
„Ik ben elke keer bang" bekent zij, als wij haar in Hilversum
bezoeken. „Ik heb het nu al vijftien maal gedaan, maar ik denk,
dat het wel zo zal blijven." Of wij het ons voor kunnen stellen?
Wij volgen haar in gedachten naar de studio in Bussum, terwijl zij
de herkenningsmelodie: „The girl that I marry" neuriet.
,,Als ik. dan in het licht ben gaan
staan, floept er een groen lampje
op de camera aan. Zo gauw het op
rood springt, ben ik „in" en moet
ik beginnen te praten. Die secon
den van te voren zijn altijd even
benauwd. Als het nog maar een
kwartiertje kon duren, als ik nog
maar wat na mocht zien, denk ik
dan. Opeens moet ik beginnen en
zodra het „goede avond dames en
heren" er maar uit is, voel ik me
weer opgelucht, Zo'n televisie-uit
zending is heerlijk, als je eenmaal
op gang bent, dan zou ik wel uren
door kunnen gaan."
Vermoedelijk zijn er weinigen
in de studio, die dit verlangen de
len al zijn ze nog zo enthousiast
voor hun werk. Een uitzending is
altijd bijzonder vermoeiend, zo
wel door de geestelijke als licha
melijke inspanning. Er komt heel
wat bij kijken en het valt niet mee
in die hitte van de lampen te wer
ken. „Zelfs de mensen van de
K.L.M. vonden het vreselijk warm
in de studio", vertelt Mies Bouw
man, „en die zijn heus wel wat ge
wend. Ik heb laatst gesproken met
de bemanning van het vliegtuig,
dat de Koningin en prins Bernhard
naar Amerika had gebracht. Weet
u, wat de gezagvoerder zei? ,,'t Is
hier net Bangkok"."
Geen radiopraatje
Dat gesprek met de K.L.M.-ers
was haar eerste interview en van
zelfsprekend was het een heel
evenement. Het moeilijke is, dat
de meeste mensen pas na een uit
zending echt los komen en allerlei
verhalen gaan doen. „Je moet al
tijd maar afwachten welke kant je
praatje opgaat" zegt mej. Bouw
man, „want al zou je van te voren
nog zo vaak repeteren, tijdens de
uitzending zelf gaat het toch weer
heel anders. Als je nu bij de radio
werkt zou je later zeggen: ik neem
dit en ik haal dat er uit, maar wat
voor de televisie gebeurt, kan
nooit meer veranderd worden. Dat'
maakt je interview extra zwaar."
Al kan het werk nog zo inspan
nend en wisselvallig zijn, de eerste
televisie-omroepster van de K.R.O.
is toch dol op haar baan. Dat heeft
twee redenen: eerstens de interes
se voor het werk zelf, en twee-
dens juist om het feit, dat zij een
van de eerste televisie-omroepsters
is. „Je hebt allemaal het verlan
gen om ergens in het begin bij te
zijn", vindt zij, „ik heb het ten
minste altijd gehad en als het je
dan zo in de schoot geworpen
wordt, ben je toch maar een reuze
bofferd."
In tegenstelling tot de omroep-
sters bij de AVRO, VARA en
NCRV is Mies Bouwman geen om.
roepster bij de radio. Dat is ze ook
nooit geweest. Ze had er wel zin
in, maar kreeg geen aanstelling,
toen ze dit op zeventienjarige leef
tijd na haar eindexamen probeer
de. „Ga eerst maar eens wat rei
zen", zeiden ze op de KRO en dat
deed ze dan ook, eerst naar Enge
land en Frankrijk en later ook
naar andere landen als stewardess
op de Europa-bus. „Op een goede
dag, toen ze met de televisie gin
gen beginnen, kreeg ik een briefje,
of ik in het KRO-gebouw wilde
komen. Na een paar oefeningen
kwam ik als de gelukkige uit de
bus."
Critiek
Het plezierige is, dat deze jeug
dige pionierster want dat is ze
toch eigenlijk bij de televisie
zo open staat voor critiek. Of wij
zelf ook wel eens een van haar uit
zendingen hebben gezien en wat
we er van vinden? „Ik ga zelf vaak
in restaurants of broodjeswinkels
kijken hoe mijn collega's het
doen" vertelt zij, „een ander voor
beeld heb je niet, en ten slotte wil
je wel eens horen, wat de reacties
zijn."
VAN ORANJE TOT
LICHTGEEL
Als televisie-omroepster
moet je rekening houden met
allerlei dingen, maar zeker
met deze twee: de opmaak en
de keuze van je jurken. De
jurken moeten een contrast
van licht en donker laten
zien en in dat opzicht zijn de
zomerjaponnen met hun bloe
men cn ruitjes dus ideaal.
Donkere winterjurken moe
ten echter altijd gegarneerd
worden met wit, maar....
niet te veel en niet te helder
wit.
Wat de opmaak betreft:
„eerst toen ik altijd onder
gloeilampen stond, werd ik
een soort oranje gemaakt,
maar nu we t.l.-buizen heb
ben, ben ik meer lichtgeel",
vertelt Mies Bouwman, die in
nevenstaand artikel aan het
woord is.
Ook thuis is er voldoende cri
tiek. De familie Bouwman heeft
zelf ook zo'n „ding" zoals Mies
het televisie-apparaat betitelt
en volgt de uitzendingen natuur
lijk trouw. Elke keer spreken de
huisgenoten hun oordeel uit en
dat is heus niet altijd vleiend.
„Behalve als moeder iets zegt",
voegt mej Bouwman er aan toe,
„want als je moeder veel van je
houdt, is het allemaal prachtig,
wat je doet
Tussen al die huisgenoten is
er één, die zijn blijdschap om
Mies' verschijning tijdens de
televisie-uitzending enthou
siast wil uiten. Dat is de hond
van thuis, haar trouwste
Het interview met de bemanning van het K.L.M.-vliegtuig, dat de Ko
ningin en de Prins naar Amerika bracht.
vriend, die luid begint te blaf
fen zodra zij op het scherm
komt!
Moedig optreden
Als wij haar mogen geloven, is
zij voor alle andere honden ter
wereld doodsbenauwd. Laatst was
zij in de Apollohal te Amsterdam,
waar opnamen van de hondenfen-
toonstelling werden gemaakt. Zij
moest toen met een grote chow
chow wandelen en om vast wat te
wennen, begon zij een klein mor-
meltje te aaien en vriendelijk toe
te spreken. Dit moedig optreden
duurde echter niet lang, want
spoedig kwam de eigenaar aanren-
Nu de planten in onze tuin alle
maal zo'n beetje hun eerste sta
dium van ontwikkeling achter de
rug hebben, kunnen wij ons een
voorstelling gaan vormen, hoe het
geheel er straks, wanneer alles
zijn volle wasdom heeft bereikt en
de planten met veelkleurige bloe
men zijn getooid, zal uitzien. Van
deze gelegenheid kunnen wij dan
ook uitstekend gebruik maken om
de, lege plekjes wat aan te vullen.
Daarbij moeten we vanzelfspre
kend rekening houden met de
bloemkleur van de naaste buren
en tevens met hun bloeitijd.
Maar al te vaak zien wij bij het
verstrijken van de zomer de tui
nen uitgebloeid raken. Niet alleen
dat er nog verschillende laat-
bloeiende soorten zijn (denken wij
bijvoorbeeld maar eens aan de
Mies Bouwman
televisie-omroepster
Ieder voorjaar opnieuw wordt
de rabarber met vreugde ver
welkomd. Zij is immers een wel
kome afwisseling op al de kool,
peen en uien van de winter! Ja,
rabarbermoes kunnen we even
als appelmoes en stoofpeertjes als
groente'eten, bijvoorbeeld bij ge
hakt en jachtschotel, bij capucij-
ners of bruine bonen. Ook kan
rabarber op het brood gebruikt
worden bij wijze van jam.
Als nagerecht kan de rabarber
alleen met suiker vermengd ge
bruikt worden, wanneer men ten
minste van een friszuur toetje
houdt. Voor degenen die de smaak
liever wat zachter hebben, kun
nen we door het moes ook
yoghurt, een melkvla, paneermeel
of beschuitkruim roeren. Sommi
gen zullen er ook wel eens, een
eidooier aan willen besteden en
dan kan er meteen door 'middel
van het eiwit een schuimige ra-
barbervla van worden bereid.
Verzachting van de zure smaak
bereiken we ook door iets gezui
verd krijt aan de stukjes rabarber
toe te voegen of door ze op te zet
ten met zoveel water dat ze half
onderstaan. Het sap laten we dan
na het koken uitlekken en gebrui
ken dit met wat suiker als een
verfrissende dronk öf, enigszins
bijgebonden, voor puddingsaus.
Hoe koken we de rabarber?
1. Alleen het groene blad en het
onderste bruine blaadje van de
stelen afsnijden.
2. De stelen niet schillen het
buitenste deel geeft immers voor
al de mooiste kleur aan het ge
recht en wordt gemakkelijk gaar
en zacht.
3. Als gereedschap gebruiken:
een aluminium of goed geëmail
leerde pan, een roestvrij metalen
of een houten lepel, een gave gar
de en zeef vooral geen zinken
gereedschap.
4. Om de smaak te verzachten
en suiker te besparen kan men
per kg rabarber een afgestreken
theelepel krijt toevoegen als de ra
barber gaar is.
5. Zorgen dat de rabarber niet
te lang met metaal in aanraking
komt om sterke verkleuring tegen
te gaan; dus na het koken niet in
de pan laten en geen metalen le
pels e.d. erin laten staan.
6. Moes en sap pas na afkoeling
zoeten.
RECEPTEN VOOR VIER
PERSONEN
Schuimige rabarbervla:
kg rabarber, 2 eetlepels aard
appelmeel, wit van 1 ei, 4 eetlepels
suiker, enkele koekjes of wat jam.
De rabarber schoonmaken, snij
den en gaarkoken met een bodem
water. De stukjes tot moes roeren.
Het wit zeer stijf slaan. Het aard
appelmeel vermengen met een le
pel rabarbermoes. Dit mengsel
door de rest van het hete moes
roeren en het geheel even door
koken. Dan de suiker erdoor roe-
ren. Een weinig moes voorzichtig
door het eiwit mengen, zodat het
schuim soepel wordt.
Deze massa daarna in de pan
terug doen en vervolgens door de
rest van het rabarbermoes schep
pen en een paar maal laten „puf
fen". De vla laten afkoelen. De
massa mag zich daarbij niet Schei
den in een schuimige en een glad
de laag (in dit geval de vla onder
roeren nog even vervyarmen).
De vla overdoen in een schaal
of op schoteltjes en voor ieder een
koekje of een lepeltje jam erop
leggen.
Gemarmerde vla
li kg rabarber, (een halve thee
lepel zuiver krijt), 5 dl melk, 3
eetlepels maizena of custardpoe-
der, 5 eetlepels suiker, (gekrui
melde beschuit of koekjeskrui
mels, boter of margarine).
De rabarber schoonmaken, snij
den en opzetten met een bodem
pje water. Het geheel vlug aan de
kook brengen en zachtjes gaar la
ten worden. De rabarber zonodig
afgieten en het krijt erdoor roe
ren. De rabarber laten afkoelen
en dan suiker naar smaak (onge
veer 3 eetlepels) toevoegen.
De maizena of het custardpoe-
der met een paar lepels melk aan
mengen. De rest van de melk aan
de kook brengen met iets zout en
de aangemengde maizene erbij
schenken. De vla even laten door
koken, suiker toevoegen en de
massa laten afkoelen. De vla in
een schaal overdoen. De rabarber
op de vla schenken en voorzichtig
er door roeren zodat de twee kleu
ren niet geheel gemengd zijn, al
leen gemarmerd.
(Op het laatst de rand bestrooi
en met beschuit- of koekjeskrui
mels, die even in boter of marga
rine gebakken zijn).
Gestoofde vruchten op beschuit:
V2 kg rabarber, 250 g zoete ap
pelen, ongeveer 75 g (5 eetlepels)
suiker, aardappelmeel, 4 sneden
oud brood, melk, boter of marga
rine, suiker.
De appelen schillen, van het
klokhuis ontdoen en in blokjes
snijden. De vruchten opzetten met
zoveel water dat zij onderstaan en
ze zachtjes een half uurtje laten
koken. De rabarber schoonmaken,
in stukjes van een paar cm lengte
snijden en met de suiker aan de
appelen toevoegen. (Wanneer de
vruchten zeer zoet zijn, minder
suiker gebruiken).
De rabarber even gaar laten
„trekken" niet koken en met
een schuimspaan uit het vocht
halen, evenals de stukjes appel.
Proberen de stukjes heel te hou
den. Een .klein beetje sap met aan
gemengd aardappelmeel tot een
dik sausje binden.
De compote kort voor het ge
bruik op de beschuiten leggen.
nen met de kreet: „juffrouw,
houd op, dat is de gevaarlijkste
hond van heel de Apollohal!"
U ziet, het beroep van televisie
omroepster kan je voor allerlei
verrassingen en gebeurtenissen
plaatsen. Zoals wij al schreven,
vindt Mies Bouwman dat juist het
heerlijke van haar bijzondere be
roep. Toch blijft zij uiterst be
scheiden, want zij heeft zich een
heel verstandig devies gekozen en
wel dit: dat de belangrijkheid van
elke omroepster ligt in het onbe
langrijk zijn. „Voor rnjj" zegt zij,
„voor mij is de grootste eer, dat
ik elke keer bij al die mensen
thuis mag komen."
soortenrijkdom van de chrysan-
fhen), maar een besdragende hees
ter kan minstens even goed voor
de nodige fleur in de in sommige
opzichten „afgetakelde" tuin zor
gen. Bovendien heeft men er tij
dens de bloeitijd ook het nodige
plezier van. Om 'n paar voorbeel
den te noemen: de Berberis (een
tamelijk lage struik, die thans met
gele bloemen bloeit en in het na
jaar met blauwzwarte bessen is ge
tooid); de ook al lage Cotoneaster,
welke rode bessen krijgt en de
Pernettya, welke ons vergast op
witte, rose 0} rode bloemen en in
het najaar op purperrode bessen.
Voor de schaduw is er dan nog de
Skimmia, evenals haar voorgang
sters een Jage, groenblijvende
heester, die tot diep in de winter
prijkt met fraairode bessen.
Htn.
Dr. C. I. Kruisheer, direc
teur van het rijkszuivelstation
te Leiden, heeft dezer dagen
in de vakpers gewezen op de
nadelige gevolgen, die 't voor
de smaak van de consumptie-
melk heeft, wanneer men de
ze blootstelt aan het licht,
speciaal het directe zonlicht.
Dr. Kruisheer deelde naar aan
leiding hiervan o-m. het volgende
mee. In de loop der jaren heeft
men de oorzaak van smaak- en
kwaliteitsgebreken van de melk
vrijwel uitsluitend gezocht in bac
teriologische richting. Later is
echter gebleken, dat er zich ook
andere, niet-bacteriologische pro
cessen in de melk kunnen afspe
len, die tot ernstige smaakafwij-
kingen aanleiding kunnen geven.
Zo kunnen oxydatieprocessen, die
onder normale omstandigheden
slechts van ondergeschikte bete
kenis zijn, in bepaalde gevallen,
bij voorbeeld onder invloed van
het licht of bij aanwezigheid van
geringe sporen koper, aanleiding
tot smaakgebreken geven.
Het eigenaardige is, dat zolang
de melk bacteriologisch van slech
te hoedanigheid is, dergelijke
oxydatiegebreken vrijwel niet op
treden, aldus dr. Kruisheer, aan
gezien bacteriën bij hun ontwik
keling zuurstof gebruiken. Hoe
DE EERSTE PRIJS
Er was bij de familie Vrolijk een groot feest. En
van zelf ging het er echt vrolijk aan toe. Er werd
muziek gemaakt, er werd gedanst, er werd gezon
gen. Toen het feestmaal afgelopen was, zouden ze
nog wat gezelschapsspelletjes gaan doen. Iemand
kwam met een voorstel voor de dag, waarop nie
mand gerekend had. Ze zouden een wedstrijd hou
den in zure gezichten. Wie het lelijkste, zuurste ge
zicht zou zetten, zou de eerste prijs verdienen. Er
werd een commissie benoemd, die uit moest maken
wie de zuurste postzegel zou trekken. Je begrijpt,
dat de vrolijkheid er toen pas goed in kwam. Alle
feestelingen spanden zich in om een gezicht te
trekken om van te schrikken. De feestcommissie
trok de rijen langs, inspecteerde scherp en schreef
op, wie voor een prijs in aanmerking kwam. Op
het laatst kwamen ze bij eer, oude dame, die er stil
bij stond te kijken. Ja, die moest de eerste prijs
vast en zeker hebben. Maar toen ze haar wilden
feliciteren weet je, wat ze toen zei? Ik doe niet
eens met de wedstrijd mee. Of die dame ook een
zuur gezicht had! ZET GEEN ZUUR GEZICHT,
of je moest er voor de grap een prijs mee kunnen
winnen. Dan is het nog zo kwaad niet.
Uit steenkool kunnen
ze ook al nylon maken!
Laatst hebben ze een
dief gepakt. En die dief
had 'n heleboel paarden-
staartenhaar gestolen.
Eén van de Lassoman
z'n eendjes is dood. Hele
maal dood. Soep! Lekker!
De Paus heeft gevraagd
of we goed voor China
willen bidden. Doen!
In Wognum kostte
laatst 'n kilo nieuwe
aardappels maar even
f 1,77!
Laatst zaten mensen in
Meppel lekker te eten,
toenopeens een bal
door de ruit in de soep
terecht kwam. Jongetjes
waren op straat aan het
voetballen!
En daar sluiten we dan
maar mee! Hop! Tot de
volgende week, kleine
vrienden!
Broedmaiiieren
Over het algemeen
broedt bij de vogels het
wijfje. Het verlaat het
nest niet en het mannetje
zorgt voor het aanbren
gen van voedsel. Dat ge
beurt bij voorbeeld bij de
pimpelmees, die jullie
wel kent. De Indische
neushoornvogel heeft
zelfs de gewoonte om het
wjjfje in te metselen, zo
dat het er niet uit kan.
Als vogels helle kleuren
hebben, wisselen ze niet.
Dat zou gauw in de ga
ten lopen en dan waren
ze verkocht. Bij buiten
landse vogels, bij voor
beeld de Amerikaanse
struisvogel, broedt het
mannetje. De boskalkoen
van Australië legt z'n
eieren in een hoop rot
tende bladeren, die
warmte afgeven en zo de
eieren doen uitkamen.
Weer een andere vogel
legt ze gewoon in het
warme zand, aan het
strand van de zee of bij
warme waterbronnen.
Wat het aantal eieren
betreft, die het broedsel
vormen, dat is zeer ver
schillend. De pinguin,
valk en gier leggen bij
voorbeeld één ei. Kraan
vogels en duiven twee,
meeuwen en sperwers
drie, kieviten en strand-
lopers vier, vele zang
vogels vijf of zes en de
hoenders zes tot twaalf.
Het jonge vogeltje heeft
op de punt van z'n sna
vel 'n hard tandje. Daar
mee breekt het de ei
schaal stuk en kruipt er
uit. Niet lang daarna is
dat tandje weer verdwe
nen. Het heeft z'n dienst
gedaan.
Van rechthoek tot
driehoek
In Japan is in een stad
erge brand geweest, klei
ne vrienden. Er zijn 4500
huizen verbrand.
De Lassoman heeft nu nog
maar vier eendjes in de
vijver! Ze happen naar
muggen en brood! 'n
Oude zwarte man geeft
ze lekker te eten.
Vandaag viert 'n frater
in Utrecht het feest, dat
hij 70 jaar in het kloos
ter is. Dat is toch maar
flink van zo'n man! De
Lassoman gaat hem ook
'n hand geven en het
paard krijgt vast klont
jes op de receptie!
In Banneux in België
wordt over 'n poosje 'n
prachtige kerk gebouwd
ter ere van Maria.
Gisteren, twaalf jaar
geleden, begon in Neder
land de oorlog, kleine
vrienden! De Lassoman
was toen juist van een
van zijn tochten weer
thuisgekomen. Wat was
hij kwaad toen! Hij weet
het nog goed!
In de beroemde plaats
Apeldoorn komt een
groot modern stadion,
kleine vrienden. Midden
in een groot bos. Het lijkt
wel 'n sprookje!
De Belgen en de Duit
sers wilden laatst geen
sla uit Nederland hebben.
Dom, hoor!
Laatst zijn 190.000 kui
kentjes over de grote
zee gevlogen! In 'n vlieg
tuig!
Op 28 Mei worden de
sigaren goedkoper! Kop
op! Steek op! De choco
lade sigaartjes blijven
even goedkoop als ze al
waren!
Knip langs 'de lijnen
van de rechthoek het ge
heel in zes stukken. Pro
beer dan weer een drie
hoek er van te maken,
door de stukken op een
andere manier weer tegen
elkaar te leggen.
Wie heet er
ROBERTUS,
ROBERT
of ROB?
Roberto Bellarmino ging
In z'n geboortestad Mon-
tepulciano in Italië op
school. Je begrijpt, dat
z'n leraren blij waren,
toen hij Jezuïet werd. Z'n
helder verstand en z'n
vaardigheid in het spre
ken maakten hem al spoe
dig bekend. Zelfs Protes
tanten kwamen naar hem
luisteren en bekeerden
zich. Vanuit Leuven werd
hij nu naar Rome geroe
pen. Daar schitterde hij
eveneens door z'n deugd
en grote geleerdheid. Geen
wonder, dat z'n oversten
hem aanwezen om de
priesterstudenten te vor
men. Onder hen bevond
zich de H. Aloysius van
Gonzaga. De Heilige le
raar en leerling verston
den elkaar uitstekend. Hij
was ook de raadsman van
de paus en bisschoppen
en vorsten van de gehele
katholieke wereld klop
ten bij de geleerde en vro
me kardinaal Robertus
Bellarminus aan. Zo deed
hij z'n best om de wereld
voor Christus en de Kerk
te winnen. Hij schreef een
kathechismus, die in 40
talen werd overgezet. Z'n
laatste woorden waren:
„Ik ga naar mijn huis."
Dinsdag 13 Mei vieren wij
z'n feestdag.
't Is Moederdag
Steek uit de vlag! 't Is
Moederdag,
we zingen, haar ter ere
En Pietje zal, hoe klein
hij is,
een versje declameren.
Pa heeft een grote taart
besteld,
die Moeder yel zal
smaken.
Kees heeft een kunststuk
uitgezaagd,
Lies mocht een kleedje
haken.
Op tafel staat een feest-
bouquet,
de kamer hangt vol
geuren.
Want Moederdag is voor
't gezin
een feestelijk gebeuren.
Moe werkt en zorgt het
hele jaar
en heeft zichzelf ver-
geten.
En dat wij daarvoor
dankbaar zijn,
dat mag ze toch wel
weten.
Steek uit de vlag! 't Is
Moederdag,
Hoera! Lang zal ze
leven!
Want Moeder is de
grootste schat,
die God ons heeft
gegeven.
BrokkekwoorcU
puzzle
Zaterdag 17 Mei is het
de werelddag van de H.
Kindsheid. Daar zul je.al
wel meer over gelezen of
gehoord hebben. Om het
goed in je geheugen te
houden, geven we je deze
brokkel-woord-puzzle.
1.Deel van Sumatra.
2. Ander woord voor
'veld
3. Boomnaam
4. Deel van het gebit
5. Komt voor in de
bergen
6. Schoeisel
7. Uitroep
8. Fabrieksfluit
9. Geluid van duiven
10. Bloemnaam
I
H.
2
K
3 i
4
n
'd
e>
s
1
h
8
e
9
i
"d
beter echter de bacteriologische
kwaliteit van de melk wordt
dus hoe minder bacteriën er in
voorkomen hoe groter de mo
gelijkheid van het optreden der
oxydatiegebreken
Ieder, die in zijn omgeving wel
eens rondziet, zal het opvallen,
hoe flessenmelk bij het vervoer
vrijelijk aan het licht vaak ook
aan het directe zonlicht wordt
blootgesteld, waarbij niet gedacht
wordt aan de funeste invloed die
de kwaliteit van de melk hiervan
ondervindt, aldus dr. Kruisheer.
De smaakafwijking is overigens
niet terstond bemerkbaar, maar
komt eerst geleidelijk na enige
uren en vooral na een dag staan
duidelijk naar voren.
Velen zullen zich misschien nog
uit hun prille jeugd herinneren,
dat het zó heet was, dat vader's
vest in de kast gehangen werd.
Rekent u maar, dat het in die tijd
heet moest zijn vóór een dergelijk
plechtig kledingstuk werd uitge
trokken. Dan kwam na veel ge
zoek uit een of andere la een
vreemdsoortig geval tevoorschijn:
een brede gordel, vervaardigd van
zwarte zijde en elastiek, gesloten
met metalen slangetjes, die met
veel ceremonieel om vader's niet
zeer slanke leest werd gedrapeerd.
Welnu, deze gordel is terugge
keerd in de damesmode. En.hij
doet fyet alleraardigst, vooral als
hij gedragen wordt bij kleding
stukken, die enigszins dezelfde
stijl hebben, bijv.: klokrok
streepjesblouse met hoge boord
matelotje. Natuurlijk dient de zeer
brede ceintuur gereserveerd te
blijven voor de hyper-slanken en
dan nog bij voorkeur voor de jon
ge meisjes.
Er is tóch iets gaande met de
ceintuur, beter gezegd: met de
plaats ervan. Verschillende teke
nen wijzen er op, dat men de taille
wil verlagen door de ceintuur
lager te plaatsen dan op de na
tuurlijke hoogte. Ook ceintuurs,
die met het figuur mee omlaag
buigen, wijzen in die richting. Een
streven dat, naar wij hopen, geen
weerklank zal vinden. Want wij
herinneren ohs nog met afschuw
de lelijkste mode die er ooit ge
weest is, n.l. die vay de jaren vlak
na de eerste wereldoorlog.
