Koninklijk bezoek werd besloten met vlootschouw voor Enkhuizen Nederland heeft emigratie nodig van 50.000 personen per jaar ROEN Wel een hele Drommedaris hadden we U willen geven ,Tsop van 'n Hoen in de raadzaal Nu de „Piet Hein is weggevaren Onderwijs KATHOLIEKE LANDDAG Mgr. Hanssen: niet dralen doch neemt kloek besluit ig2 dagen i de vooravond Jdingboot sloeg bij Wijk aan Zee Marktberichten M AA NO-AC 2-3 JUNI 1952 PAGINA 3 Ook Enkhuizen behoorde tot de plaatsen in West-Friesland, die door de Koningin en de Prins bezocht werden. Vanaj het balcon van het gemeentehuis slaat het Vorstelijk Paar het defile gade van de jeugdverenigingen. (Vctn een onzer verslaggevers) ENKHUIZEN. Kort na drie uur Zaterdagmiddag, werd het tweedaags bezoek besloten dat H.M. Koningin Juliana en Z.K.H. Prins Eernhard aan een groot deel van de kop van Noord holland hebben gebracht. In de Buitenhaven van Enkhuizen gingen zij aan boord van de „Piet Hein", na hartelijk afscheid te hebben genomen van de commissaris der Koningin en van burgemeester Admiraal en na een welgemeend en welverdiend speciaal dankwoord van Prins Bemhard aan majoor A. C. van Gorkum van de rijkspolitie, die met zijn mannen deze twee dagen zo uitstekende diensten heeft bewezen. Toen voer het koninklijk jacht de haven uit. Links wa_s de Har linger steiger en rechts de kop van de havendam, dicht met juichende men sen bezet, en op het achterschip wandelde het Koninklijk Paar van bakboord naar stuurboord, om maar niemand te kort te doen van de duizenden die hier van twee kanten enthousiast ten afscheid zwaaiden. Toen zwenkte de „Piet Hein" het Krabbersgat binnen en daar wachtte een onvergetelijk toneel, een vorstelijk afscheid, de stad waardig, die niet vergeten heeft, dat haar grootste roem en wel vaart vanouds op het water werd verworven. Nagenoeg alles wat in Enkhuizen maar varen kon, had de Buitenhaven verlaten en lag nu gepavoiseerd in keurige linie buitengaats voor anker. Tegen de grauwe lucht stond het rood, wit en blauw ongemeen feestelijk strak op de felle wind, waaiend van de hoogste mast van tiental len botters, jachten, pleizier- en handelsvaartuigen. En aan het einde van de linie wachtte met het betonningsvaar- tuig de grote „W. F. van der Wijck", berstensvol geladen met honderden invaliden en ouden van dagen, padvinders en ver pleegsters en met twee muziek corpsen, blazend wat zij konden. De „Piet Hein" kwam langzaam langsgevaren en voor het laatst dezer dagen hadden Koningin en Prins hun hartelijke groet vaar dig voor de juichende Westfrie zen, vissers en schippers ditmaal, jeugd en eerbiedwaardige ouder dom: allen één in aanhankelijk heid tot Oranje. Toen was ook dit laatste huldebetoon voorbij. De ankers werden gehiewd, schip na schip begon de linie te ver laten en terug te kruisen naar de haven, terwijl het blanke jacht met de koninklijke stan daard in top snel naar den einder verdween, overstekend naar Mui den. Ruim drie uur hadden de hoge gasten in Enkhuizen vertoefd. Tegen twaalven waren zij aan de grens van de gemeente begroet door burgemeester A. Admiraal, die hen stond op te wachten bij stadsvlag, welkomstboog en een fraaie bloemversiering aan het Westeinde, dat vervolgens tot de Koepoort toe links en rechts met honderden kuipen vol bloeiende bloemen was gestoffeerd, terwijl ook rond die oude stadspoort zel ve bloemen geurden in een prach tig perk. De stoet reed vervol gens de Westerstraat binnen en in haar volle lengte af, omzoomd als zij was door duizenden jui chende mensen. Toen zwenkte zij de Breedstraat in tót voor het stadhuis, waar Ali Admiraal al klahr stond, een boeket speciaal gekweekte bloemen in de natio nale kleuren in de hand, waar voor de Koningin haar vriende lijk dankte. In de burgemeesters kamer maakten de Landsvrouwe en de Prins vervolgens kennis wet mevr. Admiraal, met de wet houders Beekhoven en Kofman mi gemeente-secretaris Vreeken en hun echtgenoten. In de sta tige witte zaal werd daarna een reeks prominente burgers voor gesteld, te beginnen met de raadsleden. Voorgesteld werden "A ook de directeuren van tien grote bedrijven die in de stad gevestigd zijn, vertegenwoordigers vmi de agrarische beroepsbevol king, o.w. de heer M. Bakker namens de L.T.B., de heren de Vries en Kof man namens de Vis sersvereniging Enkhuizen, ver tegenwoordigers van middenstand en vakbeweging, o.w. de heer D. Postma, voorzitter van de plaat selijke K.A.B., voorts de Zeer- eerw. heer pastoor P. Jongmans, ds. J. A. Visser en ds. K. Dekker, de voorzitters van Witte en Rode Kruis, vertegenwoordigers van de jeugdbeweging, o.w. de heer C. J. Wijngaards, voorzitter van de R.K. Jeugdgemeenschap, een aan tal bestuursleden van muziek- en zangverenigingen, waarbij zich ook de heer G. Veken bevond, voorzitter van „Ars et Religio", vertegenwoordigers van de sport en de vrouwenorganisaties, o.w. mevr. G. J. Degeling-den Drijver, presidente van de Kath. Vrouwen beweging en de voorzitter van de polder Het Grootslag, de heer Jac. Braakman, in totaal 59 per sonen. Hier werd ook het cadeau van de burgerij aangeboden: een pla quette van de „Drommedaris" in zilver op coromandelhout, een fraai stuk, dat, zoals de voorzitter van de Oranjevereniging, de heer J. Visser in een toespraakje zeide, slechts een symbool wilde zijn van de innige verbondenheid die de bevolking van Enkhuizen met het Oranjehuis gevoelt. Een sym bool. „Want als we werkelijk zouden kunnen uitdrukken wat in ons hart leeft, Majesteit, dan zou den we u een hele Drommedaris aanbieden", aldus merkte de heer Visser op. De Koningin aanvaardde het geschenk vervolgens uit handen van Aafje Wil'lems en Herman Domna, twee kinderen uit het Geref. Weeshuis. Even daarna zette zich op de Breedstraat het muziekcorps van „Patrimonium" in beweging aan de kop van een geestdriftig défilé van scholen, jeugd- en sportverenigingen, die met vlaggen en gejuich, mede door de muziek van De Eendracht en het Stedelijk Muziekcorps be geleid, voorbijtrokken aan het balcon, waar ook Koningin en Prins hun vreugde beleefden aan dit voorbij marcheren. Het was i inderdaad plezierig om te zien met hoeveel onverholen vreugde b.v. het geüniformeerde grut van de gymnastiekverenigingen „Wil len is Kunnen", „Vlugheid en Kracht" en „Dindua" naar boven liep te kijken en hoe padvinders, scholen, meisjesgidsen, de v.v. „West-Frisia" en „H.B.S.-Flevo" al evenzeer hun best deden om zich de eer waardig te tonen, tot dit défilé te zijn uitverkoren uit driemaal zoveel jeugd die Enk huizen op de been had kunnen brengen wanneer de fleurige stoet langer had mogen zijn dan één kwartier. De mensenmenigte, die rond het stadhuis was samengedrongen, kreeg nieuwe gelegenheid tot juichen toen het gezelschap ver volgens langs Zwaan- en Compag niestraat naar de ingang van het Zuiderzeemuseum aan de Wier- dijk wandelde. Daar werd de Vorstin begroet door de direc teur, de heer S. J. Bouma, de heer P. Sybrandy, voorzitter van de Ver. van Vrienden van het Xui- derzeeoTBsewm en mr. A. F. Kamp, lid van het dagelijks be stuur dezer vereniging. Tijdens de hierna volgende rondwandeling door dit prachtige museum toon- j den de koninklijke gasten zich bijzonder geïnteresseerd. De Prins had b.v. alle bewondering voor de uitgehreide verzameling tegels en tableaux die de wanden sieren en voor de in de Oosterhaven ge meerde schepenverzameling. Di recteur Bouma lichtte de Konin- gin voor omtrent vele details, waarover zij belangstellend vra gen stelde: over de ganzenjacht met de wildsjitter en het vissen met de wonderkuil b.v., de col lectie oude schaatsen, de tekenin gen en scheepsmodellen. Aan een oude Hindeloper Bijbel-lezenaar zetten Koningin en Prins hun handtekening in het gastenboek. Op de terugweg van dit drie kwartier durende bezoek bood in de Zwaanstraat voor de derde keer in zijn vijfjarig leven Pete Blom de Koningin bloemen en de Prins een doos sigaretten aan. In de raadzaal werd vervolgens de door de heren Meyknecht en Bok verzorgde lunch gebruikt, waarvoor eerstgenoemde in 17de eeuwse trant het menu had ge redigeerd, dat sprak van een „Voorgeregt, bestaende uyt Hoi- lantse Harinck ofte seebanquet", „Tsop van een Hoen", „Schijfkens vlees van eender Ossentonge be- deckt met eene sauce ghemingelt met alderhandt cruyt ende veur- sien van stuckelijns van eene Swamme in de Fransehe Tale Champignon ghenaemt" en van „Aardbesiën met gheslaeghen room". Tijdens deze lunch, waaraan behalve burgemeester en wet houders o.a. mede aanzaten de raadsleden Roosendaal, Vis, Sta- venuiter en Boeder, sprak bur gemeester Admiraal de tafelrede uit, waarin hij er aan herinnerde, dat er in de boeiende historie van Enkhuizen vele momenten zijn op te merken waarop de liefde tot en de eerbied voor het Huis van Oranje op overtuigende wijze zijn gebleken. Hij noemde in dat verband speciaal één datum, die van de 21ste Mei 1572, toen Enk huizen zich als eerste stad in Holland vóór Prins Willem van Oranje verklaarde. Werd Den Briel door de Watergeuzen van het Spaanse juk bevrijd: in Enk huizen geschiedde dit door de burgers zelfstandig. Enkhuizen was in die dagen de sleutel van de Zuiderzee en Constantijn Huy- gens liet dan ook in een gedicht aldus de stad over zichzelf zeg gen: „Noord-Holland, hebt uw deel in d' ere van uw vrijheid, maar weet dat d' eerste steen van 't grote werk bij mij leydt" De burgemeester gewaagde er ook van hoe Enkhuizen een bij zondere beloning kreeg voor haar dappere houding. Zij ontving in 1573 van de Prins hei privilege van de Paalkist, dat totdantoe bij Amsterdam had be rust, welke stad echter in 1573 aan Spaanse zijde bleef. Voortaan zou Enkhuizen betonning en ver lichting van het vaarwater in de Zuiderzee verzorgen en daar tegenover het recht genieten, een vergoeding te mogen eisen van alle schepen die de Zuiderzee be voeren. Deze belasting werd ge stort in de Paalkist, die vroeger aan het havenhoofd stond. Bij het enorme scheepvaartver keer op de Zuiderzee in de 17de en 18de eeuw genoot de stad aan zienlijke voordelen van dit privi lege, dat in de Franse tijd werd ingetrokken, in 1814 weer werd verleend, maar in 1837 voorgoed werd afgeschaft. Maar ieder jaar wordt op 21 Mei nog van alle openbare gebouwen in Enkhuizen gevlagd, om de herinnering aan deze mijlpaal in de geschiedenis levendig te houden. Burgemeester Admiraal zeide tenslotte dat gemeenteraad en burgerij met grote vreugde en dankbaarheid van het voorgeno men bezoek aan de stad kennis hadden genomen en hij hoopte dat het de hechte banden van eerbied en liefde voor Koningin en Prins opnieuw zou versterken. Na de lunoh werd nog een kort bezoek gebracht aan de Snouck van Loosenstichting aan de Dijk, waar de heren W. van Leeuwen en C. Wendelaar, beheerders van het Snouck van Loosenfonds en mej. C. M. Kuyper en de heer N. J. Groot, secretaresse en pen ningmeester van de Vereniging tot Exploitatie van het Snouck van Loosenziekenhuis, in de stijl volle achttiende-eeuwse vertrek ken ter rechterzijde van de ingang werden voorgesteld. In gezwinde pas wandelden de hoge bezoekers tenslotte langs Veermanskade en Zuiderspui on der de Drommedaris door naar de Buitenhaven, terwijl overal rondom de mensen juichten en hoog uit de toren bronzen klok ken-klanken regenden op dit fees telijk toneel. DOOR DE STREEK Aan het bezoek in Enkhuizen was een triomftocht door de Streek voorafgegaan. Door West woud, Hoogkarspel, Lutjebroek, Grootebroek en Bovenkarspel reed vanaf Blokker de stoet, die langs heel die weg nauwelijks één huis passeerde waarvan de bewo ners niet waren uitgelopen of waar de vlag niet woei. Waar de mannen merendeels volop aan het werk waren, le verden vooral de moeders en de duizenden kinderen van de Streek hier hun enthousiast aandeel in de hulde die Koningin en Prins dezer dagen is gebracht. In dorp na dorp vormden de schoolkin deren met vlaggetjes, oranje en blinkende ogen de levendigste en meest compacte groep van jui chende burgerij, overal onder de hoede van zusters en onderwij zers. Vaak ook in de buurt van de ouden van dagen, voor wie beste plaatsen waren gereser veerd. Op die tocht van bijna een uur, met matige snelheid gereden, hoorden wij in Bovenkarspel de klokken luiden en zagen bij ver schillende raadhuizen gemeente bestuur en personeel in erehaag opgesteld. Daar waren heel wat moeders die hun kinderen in nationale feestkledij hadden ge stoken en ook de Koningin moet dat wel hebben gezien; dat jon getje in een prachtige broek van oranje en witte banen en ook die meest opvallende feestganger van allemaal: ergens op een hoek van een hek aan een koord een pik zwart vinnig hondje,- dat met een levensgrote oranjestrik om de nek netjes op wacht zat, de pientere oogjes onderzoekend gericht op de voorbijrollende stoet. En ergens waagde een jongetje toen de auto van de Koningin eenmaal voorbij was zijn leven. Twee dagen lang zijn ach tereenvolgens tien verslag gevers van onze krant m touw geweest om in woord en beeld kun indrukken van het Koninklijk bezoek vast te leggen. Het gehele technische en vervoersappa- raat werkte onder hoog spanning om zo snel en zo uitgebreid mogelijk die re portages te brengen waar zij thuishoorden: in de krant bij de lezer in de bus. Telefoons en dictafoons stonden witgloeiend, er werd gezwoegd in donkere kamers en achter het stuur. Het ging dikwijls om minu ten, maar het kwam voor elkaar. Voor twee officiële instanties past ons hier een extra woord van dank. Onze verslaggevers hadden bij zonder veel plezier van ae uitstekende manier waarop de Regeringsvoorlichtings dienst hen het werk moge lijk maakte. Een pluim op de hoed van de heer H. Th. van Maurik, op ieder ogen- Rik van deze dagen tot hulp bereid. En ook de mannen van de Rijksverkeerspolitie en de gemeentelijke politie deden al wat zij konden. Het mag hen terecht vol doening geven, dat heel dit bezoek, ook wat de ver- keers-technische kant be treft zo prima is verlopen. Hulde. om voor de wielen van de volg auto's weg de kleine vlag te red den, waarmee hij zó geestdriftig had gezwaaid, dat ze hem uit de hand was gevlogen. De Streek zag de Koningin maar kort. Doch heel goed, ge loven wij. En het was wederkerig. Op de veiling „Bangerd en Omstreken" te Zwaag lieten Koningin en Prins zich uitvoerig de werking van, de veilingklok uitleggen door de voorzitter, de heer J. Heering. Achter de voorzitter de burgemeester, de heer J. Wiering NOG ALTIJD is het onderwijs en de opvoeding één van de be langrijkste punten van het Ver kiezingsprogram van de Katho lieke Volkspartij. Nog altijd is er op dit gebied heel veel te doen. De gelijkstel ling is nog lang niet voltooid. Op het terrein van de subsi diering, de financiële gelijkstel ling dus, vallen er nog heel wat rechten voor de Katholieken te veroveren. Dat is een van de redenen, welke het bestaan en het voortbestaan van een eigen katholieke partij ten volle recht vaardigen. Velen in den lande zouden dat graag anders zien. Zij menen, dat het grote motief voor het in stand houden van een katholieke partij was, en niet minder is, de strijd voor het bijzonder onderwijs. Met name de Partij van de Arbeid is van ge voelen, dat wat er op onderwijs gebied bereikt is, al zoveel is, dat de katholieken het niet meer nodig hebben, daarvoor in en met een eigen afzonderlijke partij in het politieke strijdperk te blij ven. Maar dat is een ernstige dwa ling, een zwaar misverstand. Ons program spreekt over de juiste toepassing van onderwijsvernieu wing, onverzwakte doorvoering van de achtjarige, leerplicht met volledige financiële gelijkstelling, ruimere toepassing van het beur zenstelsel. Verder uitbouw van het bijzonder onderwijs, o.a. door voldoende financiële armslag voor het kleuterschoolonderwijs bij wettelijke regeling. Financiële gelijkstelling voor het buitenge woon lager onderwijs. Wijziging van de procedure inzake stichting van bijzondere scholen voor het Nijverheidsonderwijs, door het opnemen van de zgn. „objectieve normen" voor die stichting, in de wet. Datzelfde geldt ook voor het voorbereidend hoger en middel baar onderwijs. Verbetering van de subsidie voor het Hoger On derwijs, „welke door de gewij zigde omstandigheden geheel on voldoende is geworden". En zo is er nog veel meer. Wat wij opnoemden, is al ge noeg, om te doen begrijpen, dat de onderwijsstrijd nog lang niet uitgestreden is. Er is nog werk genoeg te doen voor een eigen katholieke partij, alleen al op het terrein van het onderwijs. Op dit gebied iets te bereiken kan alleen met succes gebeuren, indien een sterke partij der Ne derlandse katholieken haar strijd van tientallen jaren in ongebro ken kracht kan voortzetten. Haar verleden pleit voor haar, gelet op wat al bereikt kon worden. Het heden maakt het, om de po litieke verhoudingen zoals die in ons land liggen, noodzakelijk, de strijd gemeenschappelijk voort te zetten. De toekomst eist het, in het belang van volk en land en om onze eigen taak en plicht in de politiek te volbrengen! M1LLI OE N'E NSC HAT VAN KID© GEVONDEN? TOKIO, 22 Juni (A.P.) Het blad „Mainichi" bericht vandaag, dat de legendarische schat van kapitein Kidd, de beroemde zee rover, gevonden is in een koraal grot bij Anami Oshima, Rioekioe- eilanden, 320 km ten Zuiden van Japan. De Japanners, die de schat zouden hebben gevonden, schat ten de waarde op 28 millioen dollar. HEERHUGOWAARD. De 22ste Katholieke Landdag van NoordhoHands Noorderkwartier, die zoveel luister werd bij gezet door de hoge tegenwoordigheid van de bisschop-coad jutor van de bisschop van Roermond, Mgr. dr. J. M. J. A. Hanssen, verregende, maar dat wil niet zeggen, dat men in zijn opzet niet slaagde. Integendeel, het katholieke Heerhugo- waard bracht zoveel jongeren op de been, dat geheel de Diony- siuskerk van voor tot achter gevuld was. De trappen van de preekstoel, het priesterkoor en zelfs het hoogaltaar Ons Heer was naar de Sacristie gebracht was met luisterenden bezet. Te Blokker bezichtigde het Vorstelijke Paar de boerderij van de gebroeders Ruiter. Achter de „Woudhoeve" stonden de koeien keurig in een rij opgesteld. Links van H.M. de burge meester, de heer G. H. Eosmg, rechts de heer Ruiter. De voorbereidingen op het plein van de R.K. School aan de Veenweg waren voor niets ge weest en het R.K. Fanfarecorps „Hou en Trou" behoefde niet op te treden; verder vond het oor spronkelijke programma gewoon doorgang; de strakke organisatie van het plaatselijk comité o.Lv. de heer P. Beppelenbos maakte, dat alles vlot verliep en de inti miteit van het kerkgebouw droeg er toe bij, dat de rede over de emigratie met meer aandacht werd gevolgd, dan in de open lucht misschien het geval ware geweest. Onder de aanwezigen zagen wij de Geestelijk Adviseur van de Landdag, de hoogeerw. deken van Schagen, A. H. Harst, de vroegere voorzitter van de land dag, burgemeester S. 'J. H. Bos- ma van Limrnen, de erevoorzit ter, burgemeester H. Nolet van Warmenhuizen, het Katholieke Tweedte Kamerlid, de heer Jac. Groen, dé burgemeester van Heerhugowaard, de heer B. J. F. Butman Meijer, en enkele andere vooraanstaande katholieke figu ren uit de kop van Noordholland, ondier wie vele geestelijken uit de omtrek. Emigratie ook religieus belang De voorzitter van de Landdag, burgemeester J. Kalb te Nieuwe JNiedorp, sprak er zijn vreugde over uit, de bisschop Coadjutor van Roermond in ons gewest welkom te mogen heten. Hij ves tigde er vervolgens de aandacht op, dat, hoewel de tegenwoor dige tijd er gemakkelijk aanlei ding toe geeft, dat het materi ele m de aandacht van de men sen op de voorgrond treedt, met achterstelling van wat des gees- tes is, het toch niet de taak van deze Landdag behoeft te zijn lou ter .geestelijke of religieuze onder werpen aan de orde te stellen. Immers, de sociaal economische onderwerpen en zeker de emi gratie, hebben hun doorwerking ook op religieus terrein, zodat men, dioor materiele aangelegen heden tot onderwerp van een bespreking te maken, tenslotte toch tot het dienen van religieu ze belangen komt. Aderlating De eerste spreker was Mgr. Hanssen, die, voor hij begon, nogimaals met een hartelijk ap plaus welkom wend geheten Het was voor de eerste maai, ctet hij een spreekbeurt vervulde in het Noordelijk gedeelte van Noordi- Holiand en hij kon daarom niet nalaten waarderende woorden te uiten over het bloeiende Kathp- lieke leven van Westfriesland. Daarom, zo vervolgde hij, is het eigenlijk jammer te moeten spre ken over emigratie, die men zou kunnen beschouwen afls 'n ader lating van het beste bloed van ons volk. Het is, overdrachtelijk gesproken, niet de bloedarmoede van ons volk, die ons tot emi greren noopt, het is, integendeel de algemene welvaart van ons volk, dlie uit zijn .grenzen, groeit, wat als eerste oorzaak moet wor den genoemd. Nu is de tijd van de migratie der volkeren geko men; andere landen vragen om meer arbeidskrachten, om daar de welvaart te verhogen. In ze kere zin gaat zich herhalen de volksverhuizing van de Romei nen .naar onze streken, die van de Hollanders in de Gouden Eeuw naar de verre kusten van Oost- en West Indië, d'ie van de Spanjaarden en Portugezen naar de Nieuwe Wereld, die telkens ten gevolge had, dlat het Chris tendom zich verspreidde in hei dense landen. Nu trekken onze goede en brave gezinnen weg, weg uit Nederland, maar zij brengen het Christendom in hun nieuwe milieu's, of zij verster ken die daar .Nochtans blijft emigratie zijn schaduwzijde be houden. Er blijft altijd het ri sico, dat men zijn geloof verliest of dat men tenminste verslapt. Doch ook het niet emigreren heeft zijn risico's. In ons over bevolkte land kent men de wo ningnood, de welvaart van n>u kan zonder belangrijke emigra tie niet onverminderd blijven be staan; dan zal werkloosheid dreigen, dfre geloof en zeden in gevaar kan brengen en tot gevolg zal hebben, dat dfe massa zijn primaire plichten niet meer. na-» komt. Het probleem der overbe volking is net meest dringend in de Katholieke landen, eensdeels door de aanwezigheid van grote gezinnen, anderdeels omdat on der Katholieken een „heilige on verschilligheid" kan voorkomen, die, naarmate zij in omvang toe neemt, in dteze tijd steeds min der dteugd wordt, zo zij al een deugd is. Omdat emigratie 'n sociaal-eco nomisch probleem is, dat het ge hele volk aangaat, moet men dit massaal, in grote groepen uit voeren. Dan zal het des te ge makkelijker gaan. Aan de lei ders der sociale groeperingen de taak, voorlichting te geven, aan de wereldbeschouwelijke organi saties de taak voor de uitvoe ring ervan zorg te dragen. Het is mogelijk, dat God. ter uitvoering van zün eeuwige Raadsbesluiten de emigratie aan wendt voor de herkerstening van de wereld. (Vervolg op pag. 4-) «VERWACHTING ield door het K.N.M.l. It, geldig van Ma?ndag- t Dinsdagavond. 3EN TOENEMENDE BEWOLKING l en vannacht opklarin- ir morgen overdag toe- bewolking met later :nige lichte regen. Zwak- itige Westelijke tot Zuid- s wind. Weinig verande- emperatuur. i: Zon op 4.20; onder 21.04 05.55; onder 22.46 in is het 25 Juni, de 'cm de stemming voor veede Kamer. Dat is >elangrijke zaak voor ehele volk en het ge land. Twijfelt gij nog jij uw stem moet uit en? Gisteren zei ie ls „Ik weet nog niet r stemmen moet." Hef wijfel opl Stelt ver- 'en in de Katholieke partij, met haar pro- voor christendom, iid en welvaart. De voor alle standen en en, die door onderling eg het algemeen be dient. Geen eenzijdige ek is haar doel. Ban twijfel uit en negeer lidruchtige actie van eke woelwaters. Klei- lartijen doen aibreuk het grote geheel, en door aan het alge- i belang. Stemt over dagen op lijst 1, de van de K.V.P.. met ovenaan de naam JAC. GROEN EN ER PERQUIN SPREKEN VOOR DE K.V.P. MAAR. De afdeling van LP. belegt aan de voor van de verkiezingsdag, dus i, Dinsdagavond, een pro- avergadering in het Gul- ies. Als sprekers treden op !r Jac. Groen Azn., lijst- in de Kring Den Helder heer Wouter Perquin, ver- oordiger van het hoofdbe- iran de Ned. R.K. Midden- >ond uit Den Haag. Het be- /ertrouwt op een grote op- Aan de vergadering gaat tocht vooraf, die om half an de Kaasmarkt vertrekt. l OPVARENDEN GERED rdagmiddag is de redding- De Albatros" te Wijk aan ijdens een proefvaart op de mige zee omgeslagen, oor alle acht opvarenden, nder zich drie passagiers den, te water geraakten, heeft heel veel moeite ge le acht drenkelingen weer pikken, maar ten slotte is Ubatros" met alle koppen oord weer op het strand ge in. IRLANDSE SUCCESSEN EFENING „CASTANETS" VDEN, 22 Juni (Reuter) 5 grote lucht- en vlootoefe- „Castanets" heeft de Neder- 5 onderzeeboot „Zwaardvis' ig het 84000 ton metende s passagiersschip „Queer »eth" „tot zinken gebracht". passagiersschip, dat eer ;e vlag voerde, ten teken et aan de oefening deelnam op ongeveer 200 kilometei /esten van de Scilly-eilander. een „rode" strijdmacht, be de uit vliegtuigen, oorlogs- en en onderzeeboten, „aan- len". In weerwil van de loibescherming van de „blau- partij, wist de „Zwaardvis eaanreus „tot zinken te bren- OiRD SC5HARWOUDE kg Aardappelen; eerst. 13.30 10; drielingen 12.7014.80; e 11.6012.60; bonken 13-40 50. .KMAAR, 23 Juni 4 paar- 600—900; 115 vette koeier ■1175; 52 nuchtere kalverer slacht 38—76; 3 vette scha- 100115; 290 varkens 2.10— T3NHÖRN. 21 Juni Grove 12; midd. 12.20—14; driel —13; rode 16.50—17.30; rode 8.20—8.40; dore midd. 15.31 50; aanv. 24.500 kg IOOTEBROEK, 21 Juni - rsteling groot 12-50-—14; gr"c'! 0—13.40; klem 12.2013.40 9.80—12; rode eerst. gro> i6.10; groot 18.6020.60 l 10.20—11.70; kriel 88.20, grof 12.80—13.60; groot .L 10; klein 12.70—13.30; krie —11.10; saskia grof 12.50 t 12.30; eigenh. groot 18.40 eigenfi. groot 18.4018.70, oer 700.000 kg.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1952 | | pagina 3