Glorieuze Hollandse zegepraal
in de wijnstad Bordeaux
Moderne spelen 'n gouden draad
in de Coubertin's edel streven
ER KAN NOG MEER RIJ"
RADIO
Hans Dekkers winnaar met
Gerrit Voorting als tweede
OLYMPISCHE
FAKKELTJES
Nimmer doel; steeds middel
voor harmonische samenleving
1
De eerste uitslagen
Werk van hoogst begaafd en nobel mens
Sabu op 1
Marktbt
WOENSDAG 16 JULI 1952
BORDEAUX, 15 Juli De vlucht van Hans Dekkers, 55 km.
voer de finish van do 19e etappe is weer eens een episode in
deze Tour geweest, welke wij niet licht zullen vergeten. Er leek
aanvankelijk zo bitter weinig muziek in te zitten. De kleine
Eindhovenaar stond als een dolleman op de pedalen, maar wat
kan een renner moederziel alleen uitrichten tegen een peleton,
dat ook allerminst van plan is er een plezierritje van te maken?
Het scheen gedaan met Hans Dekkers, toen hij 20 km. verder
het plaatsje Pedensac binnenstooi Aan de kop van het peleton
was het een rumoer van jawelste. En tenslotte gelukte het drie
man de benen te nemen.
De amper 22-jarige Eindhove
naar voelde dat er een groepje
op komst was. Moedeloos ging hij
al rechtop zitten. Maar plotseling
hoorde hij achter zich een beken
de stem: „vooruit Hans, hier ben
ik, doorzetten.En zo trok
ken twee Nederlanders in snel
tempo voorwaarts met tussen zich
in de Fransman Pardoen. Het spel
eindigde voor Nederland in een
brillante zege. Nog nooit hebben
wij zo'n mooie overwinning in 'n
tour behaald. Dekkers de etappe,
Voorting, die eigenlijk de grond
legger was van de etappe-zege,
tweede, Paan hof vierde, Wagt-
rnans elfde, van Breenen 17e, van
Est 19e en Nolten 20e.
Met uitzondering van Roks dus
de gehele witte armee bij de
eerste twintig man, daarenboven
drie Nederlanders bij de eerste
vier. Zodat de kans op 'n herove
ring van de eerste plaats in het
klassement der B-ploegen belang
rijk is gestegen. Het kon bijna
niet mooier. Eindelijk was er na
de lange zwerftocht door de ber
gen weer eens een vlakke etap
pe. Lange rechte wegen door de
eens zo bosrijke streek de Landes
OLYMPISCHE SPELEN
Dinsdag zijn dan in het voet
bal- en hockeytournooi de eerste
wedstrijden uit 4e voorronde ge-
speelde
Bij 'de voetballers zorgde Bul
garije haast voor de sensatie van
de dag door Rusland het vuur
na aan de schenen te leggen. Na
verlenging wisten de Russen ten
slotte met 21 te zegevieren.
Hier komen de uitslagen:
Voetbal.
BulgarijeRusland
(na verlenging) 12
PolenFrankrijk 21
HongarijeRoemenie 21
DenemarkenGriekenland 21
Zuid-SlaviëIndia 101
Hockey
BelgiëFinland 60
OostenrijkZwitserland 21
DONDERDAG 17 JULI
HILVERSUM I. 402 m. 7.00
AVRO; 7.50 VPRO; 8.00—
24.00 AVRO.
7.00 NJeuws; 7.15 Gram.; 7.50
Dagopening; 8-00 Nieuws; 8-15
Gram.; 9.00 Morgenwijding 9.30
Voor de huisvrouw; 9.35 Water
standen; 9.40 Gram. 10.35 Ik weet
ik weet wat U niet weet; .10.50
Voor de kleuters; 11-00 Gram-;
11.05 Gevarieerde muziek; 12.00
Gram.; 12.35 In 't spionnetje 12.30
Larnd*- en tuinbouwmededelingen;
12.33 Accordeonmuziek; 13.00
Nieuws; 13.15 Mededelingen of
gram-; 13-20 Metropole orkest;
13-50 De zeldzame Postzegel hoor
spel; 15.00 Voor de zieken 16.00
Pianorecital; 16.3.0 Koorzang 16.55
Gevarieerd programma; 17.30 Mi
litaire causerie; 17.40 Gram; 17.45
Regeringsuitzending; Prof. Dr. J.
J. Hanraht: Het binnenlands ver
keer in Suriname; 18.00 Nieuws;
18.15 De Ronde van Frankrijk;
18.20 Sportprofolemen 18.30 Lich
te muziek; 19.00 Gesproken brief
uit Londen; 19.05 Amusements
muziek; 19.40 Rubriek van kunst
en cultuur; 2000 Nieuws; 2005
Kamerorkest en solist 21.05 Waar
de rumba lokt, hoorspel; 2-2.10
Gram.; 22.30 Dansmuziek; 23.00
Nieuws; 23.15 Sportuitslagen;
23.3024.00 Zang, viool en orgel-
HILVERSUM II 298 m. 7.00
KRO; 10.00 NCRV; 11.CO
KRO; 14.00—24.00 NCRV.
7-00 Nieuws; 7.15 Ochtendgym
nastiek; 7.30 Gram.; 7.45 Mor
gengebed en Liturgische Kalen
der; 8-00 Nieuws en weerberich
ten; 8.15 Gram.: 9.00 Voor de
huisvrouw; 9.40 Gram.; 1000 Ge
wijde muziek 10.30 Morgendienst
11.00 Voor de zieken; 11.45 Gram.
11.50 Als de ziele luistert, cause
rie; 12.00 Angelus: 12.03 Lunch
concert (12.30-12.33 Land- en
tuinbouwmededelingen12.55
Zonnewijzer; 13.00 Nieuws en
Katholiek nieuws; 13-20 Gram.;
13.35 Pianorecital; 14.00 Prome
nade orkest en solist; 14.45 Voor
de vrouw; 15.15 Gram.; 15-30 Ra
dio Philharmonisch sextet; 16.00
Bijbellezing: 16.30 Strijkkwartet;
17.00 Voor de jeugd; 17.30 Geva
rieerde muziek; 18.00 Nieuws;
18.15 Sopraan en piano; 18.40 Op
de stelling; 18-50 Zangbrigade:
19.05 Levensvragen van allerlei
aard en een pastoraal antwoord;
19.20 Bariton en orgel; 19.40 Ra
diokrant; 20.00 Nieuws en weer
berichten: 20.10 Amusementsmu
ziek; 20.50 Reportage; 21.10 Gram
(plm. 21.35 Het Wespennest);
21.55 Buitenlands overzicht; 2215
Twee piano's; 22.45 Avondover-
denking; 23.00 Nieuws en S.O S-
beriehten; 23.1524-00 Gram.
Op verschillende plaatsen zag
men grote open plekken, daar,
waar een jaar geleden hevige bos
branden hebben gewoed. Als een
spichtig wapen stond hier en daar
een bladerloze eenzame boom.
Dwars door deze streek leidde 't
traject van deze negende etappe.
Het viel te begrijpen, dat er
na de verschrikkelijke dagen in
het Pyreneëengebergte, dat zich
nog nooit zo afgrijselijk had ge
toond, de lust er bij de karavaan
vrijwel uit was om zich opnieuw
in 'n heksenketel te begeven. Er
was na de verpletterende triomf
van Fausto Coppi op het Franse
legioen bovendien geen spanning
meer. Al blijft er dan nog altijd
de jacht op de tweede plaats.
Welke door de generalissimo
Fausto nu eenmaal voor Bartali
is bestemd en die momenteel
krampachtig wordt vastgehouden
door de slimme rakker en na
Coppi stellig de sterkste renner
in deze tour, de Belg Stan Ockers,
Maar goed, er was door de Ita
lianen en de Fransen voor een
kort ogenblik 'n gewapende vre
de gesloten. Want Donderdag
staat het laatste bergtraject op
het programma en daar zal dan
definitief over het wel en wee
van de heren Ockers en Bartali
worden beslist. Al belooft 't voor
de Italiaanse gemeenschap een
waar kunststuk te worden om
Bartali nog bijna vijf volle minu
ten omhoog te trekken. En deze
zijn nodig om Ockers van de
tweede plaats te verdringen.
Het bleef dus rustig in de
karavaan. Maar er was toch nog
wel zoveel tempo, dat er wer
kelijk niet van een genoeglijke
pic-nic-tocht kon worden ge
sproken. Na enkele kilometers
hadden Corrieri en Vitetta even
een uitstapje gemaakt, doch
daarmede was het al heel spoe
dig gedaan. Zo arriveerde de ka
ravaan rn gesloten formatie bij
de ravitailleringspost Captieux,
80 kilometer voor Bordeaux. Ook
daarna verliep de gehele rit nog
zeer ordelijk.
De sprong.
Totdat even na het voorbij
trekken van het dorpje Bezas,
Hans Dekkers door het heilig
vuur werd beroerd. De kleine
Brabander, die in de laatste Py-
reneën-rit ook zo plotseling naar
voren was gekomen, wilde deze
dag iets groots verrichten, al
had dal aanvankelijk zo op het
oog heel weinig om het lijf,
want de vlucht van Dekkers le
verde voorlopig, hoe hij ook
zwoegde, niet meer dan 35 sec.
op. De Eindhovenaar twijfelde
ook zelf wel aan enig succes. Hij
zat herhaaldelijk om te kijken
en hij ging steeds maar weer
rechtop in het zadel zitten en
hij vroeg ons keer op keer of
er niets achter hem aan de
hand was. Dat was er inderdaad,
want aan de kop had zich on
middellijk na de vlucht van de
Brabander een andere witte sol
daat geposteerd en deze was nie
mand minder dan Nolten, die
iedereen bij de kraag greep, die
het waagde weg te demarreren.
Dat onvervond de Belg Rosseel
b.v.
De naam Nolten begint voor
velen langzamerhand zo'n ver
schrikking te worden, dat men
het niet meer waagt hem zo
maar te negeren. Bovendien
kreeg Jan Nolten al gauw steun
van zijn medestrijders. Zo werd
er dus rustig ££remd aan de
kop van het peleton. Nog steeds
zagen we niet veel heil in de
race van Dekkers naar Bordeaux.
Hij bleef op 35 sec. schomme
len.
Verder kon hij met de beste
wil niet komen. En toen wer
den er ineens verwoede duels
in de voorste gelederen van de
karavaan. geleverd. Perdoen
kwam weg. Maar onmiddellijk
zat Voorting aan het wiel van
de Fransman. Oogenblikkeli.jk
werd de afremtaktiek door de
overige witte soldaten nog
krachtiger in toepassing bracht.
Na het stadje Padensac, toen
er nog 32 kilometer voor de boeg
lagen, hadden Voorting en Par
doen contact met Dekkers. De
Eindhovenaar was al bijna lam
geslagen: „Ik was helemaal moe
deloos, omdat ik niet meer harder
kon, en wat was ik blij, toen
ik ineens Gerrit hoorde schreeu
wen," zo vertelde hij ons later.
Het trio had prompt een tempo
te pakken van tegen de 40 km.
De seconden groeiden en als het
snel knap werd gespeeld kon
Nederland toen al verzekerd zijn
van een eerste en van een tweede
plaats.
Doch het peleton liet het er
niet bij zitten. In Portets 27 km
voor de eindhalte, brak een hele
serie demarrages de verdedi
ging van de witte armee. Maar
de kans op succes was niet ge
heel verkeken, want met de ge
vaarlijke sprinter Rosseel trqfr
ook de troef van ons leger, Henk
Faanhof mee. De Roosendaler,
die al het leed van de vorige
étappe weer was vergeten, wil
de nu eens tonen, wat hij in
zijn ras had. Met deze twee trok
ken nog acht anderen naar vo
ren: Fernandez, Wagtmans, Sab-
badini. Van Ende, Guguet, Vi-
vier, Vitetta en Kabaili. Het ging
steeds harder, maar ook de drie
vluchtelingen stonden warempel
niet stil. Op een gegeven moment
hadden zij liefst zeven minuten
voorsprong op het peloton. Ten
slotte moest het spel heel voor
zichtig en heel taktisch worden
gespeeld om de twee bovenste
plaatsen inderdaad te bemachti
gen. De Fransman zat tussen
zijn twee vijanden en deze liet
zich maar steeds trekken, totdat
vier kilometer voor de finish zijn
ploegleider naast hem kwam en
Pardoen bevel gaf weg te gaan.
Twee eerste plaatsen
Dat pastte precies in 't straatje
van Dekkers en Voorting, want
als de brave Fransman zou gaan
demarreren gingen beide na
tuurlijk met hem mee en dan
zou of Voor tin f of Dekkers
meteen doorgaan, terwijl de an
dere het Pardoen wel zo onge
makkelijk zou gaan maken.
Het lukte magnifiek. Hans Dek
kers kwam een half dozijn kilo
meters voor de finish weg. Gerrit
Voorting bleef als een zak lood
achter de Fransman hangen. Ook
dat was een knap stukje toneel,
want toen Hans Dekkers met een
dolgelukkig gezicht over de eind
streep reed, verscheen Pardoen
en Voorting op de wielerbaan van
het beroemde stadion van Bor
deaux. Voorting zat achter de
Fransman en deed net alsof hij
volkomen „op" was, en Pardoen
liep in de val. Toen hij al dacht
de tweede plaats gemakkelijk te
pakken te kunnen krijgen, sprint
te Voorting onverwachts als een
comeet naar voren en greep met
beide handen de tweede plaats.
De Fransman stapte stomver
baasd van zijn fiets. Dan was er
nog dat handige spelletje van
Woutje Wagtmans, die, toen de
volgende groep arriveerde, heel
genoegelijk tussen de wielen
van de Belg Rosseel ging zitten
en zodoende Faanhof alle gele
genheid bood zich op de vierde
plaats te nestelen. En met het
^eloton kwam het restant van
onze soldaten, die deze dag een
staaltje hebben weggegeven, dat
grote indruk heeft gemaakt op
de leiding, ja, op iedereen, die
ALGEMEEN KLASSEMENT
1. Coppi (Italië) 122.33.31.
2. Ockers (B.) op 27.01.
3. Robic (Fr.) op 30.37.
4. Ruiz (Sp.) op 30.49.
5. Bartali (It.) op 32.49.
6. Close (B.) op 32.55.
7. Dotto (Fr.) op 37.26.
8. Magni (It.) op 37.37.
9. de Hertog (B.) op 48.33.
10. Carrea (It.) op 49.43.
11. Gelabert (Sp.) op 52.41.
12. Geminiani (Fr.) op 59.17.
13. Weilenmann (Zr.) op 1.00.50.
14. van Ende (B.) op 1.10.37.
15. Nolten (Ned. op 1.25.38.
16. Lauredi (Fr.) op 1.27.
17. Goldschmidt (Lux.) op 1.28.52
18. van Est (Ned.) op 1.31.58.
19. Zelasco (N. Afd.) op 1.38.17.
20. Voorting (Ned.) op 1.41.11.
24. Wagtmans (Ned.) 1.53.16.
51. Roks (Ned.) op 2.56.53.
60. Dekkers (Ned. op 3.25.08.
69. v. Breenen (Ned.) 3.49.41.
76. Faanhof (Ned.) op 4.58.16.
PLOEGEN KLASSEM ENT
1. Italië 367.55.54.
2. Frankrijk 368.08.22.
3. België 368.33.19.
4. Spanje 370.20.14.
5. Nederland 370.31.05.
6. Z.O. Frankrijk 371.38.13.
deze Tour van het begin af volgt.
Het was inderdaad een glorieuze
entree, welke de witte armee in
de Franse wijnstad aan de Giro<n-
de maakte.
Klassement van de 19e etappe
Pau-Bordeaux (195 km):
1. Dekkers (Ned.) 5.14.16
(bonificatie inbegrepen)
2. Voorting (Ned.) 5.14.55
(bonificatie inbegrepen)
3. Pardoen (N.O.C. Fr.) 5.15.25
4. Faanhof (Ned.) 5.17.01
5. Vitetta (Z.O. Fr.) z.t.
6. Giguet (Z.O. Fr.) z.t.
7. Rosseel (België) z.t.
8. Sabbadini (W.Z.W. Fr.) z.t.
9. Fernandez (N. Afr.) z.t.
10. Kebaily (N. Afr.) z.t.
11. Wagtmans (Ned.) z-t.
12. Vivier (W.Z.W. Fr.) z.t.
13. van Ende (België) 5.17.35
14. Deledda (N.O.C. Fr.) 5.18.02
15. Weilenmann (Zwits.) z.t.
16. Decaux (Parijs) z.t.
17. v. Breenen (Ned.) z.t.
18. Marinelli (Parijs) 5.18.25
19. van Est (Ned.) z.t.
20. Nolten (Ned.) z.t.
42/69 ex aequo een peloton on
der wie Roks (Ned.), Magni
(It.), Carrea (It.), Lauredi (Fr.)
en Gelabert (Sp.), allen in 5.22.21.
Bij de aankomst van het Nederlands voetbalelftal in Helsinki
werden de spelers bestormd door autogrammenjagers. Hier
zien wij onze nationale doelverdediger Kraak, die heel ge
willig telkens weer zijn handtekening plaatst.
diverse Olympische athletiek-
nummers duidelijk aan de menig
te kenbaar maken, dan behoorde
dit zeker in vier talen te geschie-
Invallers zijn met toegestaan den. Ondoenbaar en zeer storend, weergoden roet in het eten kun-
bij de wedstryden van het Olym- Daarom is thans een kunstige in- nen gooien zijn ze zorgvuldig af-
pisch voetbaltournooi, dat is be- stallatie aangebracht in het sta- geschermd met zeildoeken. Mocht
gonnen. Ook al zijn ze zodanig dion in Helsinki, die de uitslag het te bar worden met 't weer,
gewond, dat ze onmogelijk kun- geeft door middel van een bord, dan wordt ook de sintelbaan be
nen verder spelen. Het lijkt een dat de uitslag met behulp van schermd. In een van de opberg-
wrede bepaling, echter geheel m lampjes geeft. ruimten ligt een grote hoeveel-
overeenstemming met de bepalin- heid zeilen gereed.
gen van de FIFA. De eerste uitslag heeft er al
opgestaan, al kwamen er de nodi- Ir. Paulen, de voorzitter van
Mocht een voetbalwedstrijd in ge vraagtekens aan te pas. Een K.N.A.U., heeft 't druk momen
een gelijkspel eindigen dan wordt Tsjecho-Slowaak wilde wel eens teel. Hij is met de Fransman Jean
de wedstrijd verlengd voor een weten hoe dat nu precies ging. Serin belast met.het keuren van
periode van tweemaal vijftien Resultaat. Op het bord verscheen materiaal en banen. Een werk,
minuten. Is de stand dan nog ge- ter verduidelijking, uitslag 10.000 dat uren kost. Alleen al voor het
lijk, dan wordt de ontmoeting meter: 1. Zatopek??? keuren van een speer zijn zes han-
overgespeeld op hetzelfde terrein delingen nodig. Als dat werk naar
met dezelfde scheidsrechter. De springbakken in het Olym- behoren is voldaan gaan de kas-
pisch Stadion zijn thans gevuld, ten op slot en alleen ir. Paulen
Wilde men de uitslagen van de Maar om te voorkomen, dat de heeft de sleutel.
Hoe is Pierre Baron de Coubertin eigenlijk op de gedachte
gekomen de antieke spelen te doen herleven? Deze historicus,
litterator, philosoof, paedagoog en socioloog dat alles was
hij had de schoolopleiding in Engeland bestudeerd en was
toen tot de pijnlijke ontdekking gekomen, dat er aan de Franse
universitaire opvoeding zeer veel mankeerde. Een totale ver
nieuwing achtte hij dringend gewenst Op verschillende bijeen
komsten van studenten wilde hij tal van takken van sport
veredelen en versterken. Hun onafhankelijkheid en duurzame
waarde verzekeren, opdat ze beter in staat zouden zijn de
opvoedende taak te vervullen, welke hun in de moderne
wereld naar zijn opinie toekwam.
Het was hem waarachtig toen
niet om de bloed van de sport zon
der meer te doem Zijn systeem
van een nieuwe sportieve paeda-
gogie ging veel verder. Het was
een groots plan tot morele en
sociale opbouw ten bate van
heel de samenleving. Adel der
gevoelens, zo betoogde De Cou
bertin herhaaldelijk, cultus van
de ontbaatzuchtigheid, stalen
energie en vrede zijn de eerste
levensvoorwaarden der moderne
democratden. De sport moest daar
toe dienstbaar worden gemaakt.
Pierre de Couberfcim liet het niet
bij mooie woorden. In November
1892 deelde hij op een conferen
tie in de Sorbonne, de bekende
Paryse Universiteit, mede, dat
hij van plan was de Olympische
spelen aan die wereld terug te
geven, echter 'gemoderniseerd en
met een uitgesproken cosmopoli-
tisch karakter.
Heel weinig- enthousiasme
Bijzonder enthousiast stond men
niet tegenover deze idee, veel
zou hiervan immers niet terecht
komen. Zo werd er geredeneerd.
De Coubertin gaf de moed echter
niet op. In 1894 organiseerde hij
te Parijs een internationaal con
gres voor de bestudering en de
versterking van de beginselen
van het amateurisme. Op het
programma stond ook een onder
zoek naar de mogelijkheden van
een herstel der Olympische Spe
len. En De Coubertin boekte zijn
grootste succes, toen de vergade
ring besloot om de vier jaren de
spelen te organiseerem. Telkens
in een ander land, en open voor
iedere athleet, die door het land
werd waardig gekeurd aan de
spelen deel te nemen.
In 1896 beleefde De Coubertin
het moment, waarnaar hij zo
lang had gehunkerd. In Athene
werden voor de eerste maal de
Olympische spelen in deze mo
derne tijd gehouden. De gehele
de vijf ringen, de reglementen en
het protocol, de eed, de openings-
en 't sluitingsceremonieel waren
door De Coubertin zelf ontwoi-
pen. En ook de gedachte, die bij
dit alles voorzat, was de zijne.
„Vreugde van de spieren,
cultus der schoonheid, arbeid
in dienst van het gezin en van
de gemeenschap, en deze drie
elementen verenigd in een on
verbreekbare bundel. Ziedaar
de Olympische gedachte. Wan
neer inderdaad de vreugde
heerst in de dalen en 't ideaal
de bergtoppen verlicht, wan
neer de arbeid over allen zijn
heilzame scepter voert, dan
zal de vrede heersen en beter
verzekerd zijn dan door be
palingen van verdragen en
door het gevaarlijk evenwicht
van de vrees".
Na de wederinstelling van de
Olympische spelen wenste De
Coubertin de herleving in mo
derne vorm van het antieke gym
nasium waarin de complete mens
werd gevormd door een even
wichtig samengaan van lichaams-
en geestescultuur, en aankwe
king van nobele gevoelens waar
toe zowel de wetenschap en de
wijsbegeerte als de schone kunst
het hunne zouden moeten bijdra
gen. Dit zag De Coubertin ais
uitgangspunt voor een samenle
ving waarvan alle leden dezelfde
norm-en enkenden en zich met
dezelfde cultuurproducten voed
den. Geen specialisering in
krachtpatsers en intellectuelen,
in technici, philosofen en kun
stenaars, maar een harmonische
samenleving van harmonisch ont
wikkelde mensen. Het gemoder
niseerde antieke gymnasium
rield voor hem de oplossing in
organisatie, het charter, de vlag, van alle sociale problemen.
PIERRE DE COUBERTIN
Gering deel.
Hiet herstel der spelen vormde
slechts een klein onderdeel van
De Coubertin's ontzaglijke ar
beid als schrijver der historie,
socioloog, onderwijsdeskundige en
paedagoog. Zijn boeken en schrif
turen tellen in -totaal 60.000 blad
zijden een opsomming van de
titels alleen vult een brochure
van veertien pagina's. Door heel
dit wenk loopt als een gouden
draad zijn streven om -door mid
del van de s-port, de studie der
geschiedenis en de wijsbegeerte,
de toenadering der volkeren te
verwezenlijken.
Het zou werkelijk niet moeilijk
zijn de vinger te leggen op zwak
ke punten in dit rationalistisch
getinte idealisme van Pierre De
Coubertin maar men zal hem
altijd eren als een hoogstaand en
hoog begaafd nobel mens, die in
sommige opzichten als een Jules
Veme zijn tijd ver vooruit was
en aan wiens baanbrekend werk
de hel-e sportwereld onnoemelijk
veel beeft te danken. Ook leidde
het soms tot excessen (Berlijn
1936) welke lijnreoht tegen zyn
opvattingen indruisten en waar
tegen hij van het begin af heeft
geijverd.
Sport was voor De Coubertin
(gestorven in 1937 op 74-jarige
leeftijd) altijd middel, nooit doel.
Naar de Warner Bros Film „Room for one more"
met Cary Grant en Betsy Drake
2)
„Ja ze kan in ons tehuis niet langer blijven en nu
moet ik haar overgeven aan mensen, die, nu ja, ge
dwongen een kind tot zich nemen. Ik houd mijn hart
vast wat Jane te wachten staat. En omdat u gisteren
bij het bezoek van de dames hebt gezegd, dat u wilde
overwegen.
Anna keek even naar de uitdagende mannenfiguur
op de trap.
„Ja, ik zou eens praten met eh mijn man, maar
ik had er gisteren geen gelegenheid meer voor...."
„Laten we weggaan. Ze willen me hier toch niet".
Jane blijkbaar de naam van het sprietige meisje
veroorzaakte met deze rondborstige opmerking een ge
baar van ontsteltenis bij Anna en een bevestigend
knikken bij de „dreigende figuur" op de trap.
„Zouden we mijnheer en mevrouw niet eerst gelegen
heid geven om te besluiten", wees directrice Kenyon
het kind terecht.
„En u zei, dat alles in orde was", verweerde Jane zich.
Anna haastte zich om een toelichting te geven. „Ik
heb miss Kenyon gezegd, dat ik het zou overwegen".
„Oh", pleitte de directrice, „al zag u alleen maar kans
om haar voor twee weken te nemen".
„Ik wil hier niét eens twee minuten blijven", zei Jane
koppig voordat Anna de kans had gehad om te ant
woorden. „Laten we nou maar gaan".
„Wacht' eens even", sprak Anna peinzend. Ze keerde
zich half om en keek naar de man op de trap. Haar blik
was verwijtend en tegelijk „eindeloos" liefdevol. De
heer des huizes kreeg een hartklopping. Tegelijkertijd
voelde hij, dat een zékere machteloosheid zich van hem
meester maakte.
„Als het maar voor twee weken is, dan kunnen er
geen bezwaren zijn om haar te laten blijven eh
vind je wel?" Anna's blik verried overdadig het onde
finieerbare element, dat haar echtgenoot voor de zo
veelste maal volkomen weerloos maakte. En terwijl
directrice Kenyon bijna juichende uitriep: „Dank u
dank u!" kwam papa naar beneden. Hij nam het kof-
kertje van het kind op, slaagde er in een glimlach op
zijn gezicht te toveren en ging, als een verslagen echt
genoot, doch als het hoofd van een weldoend gezin,
weer naar boven.
Het ontbijt had een nogal stormachtig verloop gehad.
Teenie, Trot en Tim hadden hun verbazing over de
onverwachte aanwezigheid van een nieuwe huisgenote
niet onder stoelen of banken gestoken. De stemming
had een enigszins gespannen karakter gekregen, toen
bleek, dat Jane geen woord sprak en het ontbijt niet
aanroerde.
„Waarom eet je niet, Jane?" had Anna gevraagd.
„Ik heb geen honger". Verder was er geen woord uit
haar te krijgen. Anna wenkte de kinderen en ook haar
man, dat ze maar moesten vertrekken, de kinderen naar
school en de heer des huizes naar zijn tekenkamer. Ze
zou verder de dag wel met het kind zien door te bren
gen. Anna vermoedde, .dat het dertien-jarige meisje
hetzij thuis, hetzij elders op een manier was behandeld,
die het kind wantrouwend en zelfs ontoegankelijk had
gemaakt voor een goede behandeling en goede woorden.
Het was een moeilijke dag geworden. Jane had op
kleine diensten, die van haar werden gevraagd, als het
halen van een bord of het openen van de voordeur, ge
antwoord met: „Ja, mevrouw", doch daarbij was de
conversatie gebleven. Pogingen tot toenadering, die
Anna had ondernomen, waren afgestuit op een muur
van onwil. Bij het thuiskomen na schooltijd van de
kinderen had Jane zich niet bij hen aangesloten en
Anna was er maar op het nippertje in geslaagd om
woorden van minachtend protest te voorkomen. Vooral
de zes-jarige Teenie toonde, dat hem de nieuwe huis
genote helemaal niet zinde.
„Nu moet je mij toch eens vertellen", had haar man
gevraagd, toen ze hem 's avonds voor het diner tijdens
het bereiden van de maaltijd verslag uitbracht, „waar
om haal je je toch zoveel zorg op de hals? Je hebt drie
kinderen, de huishouding enfin, teveel om op te
noemen. Vanmorgen stond je daar alsof je geen gelukkig
ogenblik meer in je leven zou kennen als je dat kind,
die Jane, geen veertien dagen onderdak verschafte. Ben
je om meer werk verlegen? En als je dan nog ergens
behoefte aan hebt, ben ik dan niet voldoende?"
Anna keek hem aan en lachte. „Het is een arm, een
zaam en verweesd kind dat kan niet aan haar lot
worden overgelaten".
„Meen je dat werkelijk?" Hij stond in een pan met
pap te roeren, die als nagerecht moest dienen en voelde,
dat zijn vrouw haar twee handen op zijn schouders
legde. Hij wist, dat hij maar om behoefde te kijken om
een glimlachend gezicht te zien, waarin op de voor
grond een tikje verwijt schemerde.
„Ik weet het, ik waardeer het, ik help er zelfs bij,
maar ik begrijp er niets van".
„Ik heb nu toch zo de indruk, dat je in geen eeuw
een nieuwe jurk hebt gekocht".
„Dat hoeft ook niet, manlief. Ik ben al erg blij, dat je
bereid bent te helpen als het even kan".
„Nou, nou", verweerde hij zich, „als het even kan
Ik wil je wel zeggen, dat ik het niet prettig zou vinden
als je elke week met een nieuwe hoed of een nieuwe
mantel thuis kwam, maar ik heb nu toch zo de indruk,
dat je in geen eeuw een nieuwe jurk hebt gekocht".
„Dat komt wel", stelde Anna hem gerust. „Maar ik
vind het erg lief van je, dat je daar aan denkt".
Echtgenoot Rose voelde zich in de zevende hemel met
dit blijk van waardering en begon met meer enthou
siasme in de pap te roeren.
Dat het diner met Jane een succes was, kan niet
worden gezegd. De eetlust van het meisje bleef ver
beneden peil en haar spraakzaamheid schommelde rond
het nulpunt. Terwijl Teenie, Trot en Tim achter elkaar
hun bord leeg maakten, bleef zij na de eerste paar
happen zwijgend voor zich uit kijken en op de min
zame aanmoedigingen van de gastheer en de gastvrouw
reageerde ze niet. Heerlijke kleine worstjes, die bij het
vijftal snel verdwenen, bleven onaangeroerd op haar
bord liggen.
(Wordt vervolgd)
Na onder grote
maakt te hebfo
Jumbo's de fan
grote schare va
klontje suiker
DRIE JUMBO'
WANDELING D
f
ALKMAAR
Minanki Panki
rijke fancy-fair
tentoonstelling h
middag een dav<
ten uit te halen,
roemde filmheld
phantboy, ertoe
drie olifanten va
nie de fancy-fair
V anzelfspreken
gewone gebeurte:
gemakkelijk by
toonstelling thu
enorm veel publ
het minst een gr<
ren.
Het was een ze
gisterenmiddag
straten trok, voo
Fordje, dat bijna
der de reclam
met grote letten
dat de beroemde
olifanten de fan
zou, toen de gro
kleine man. gekli
rispelijk lichtgri
en met witte tu
wie de ontzaglijk
lossen van olifan
honden volgden.
Zo trok men v
en de Nieuwla
de speelplaats vi
ceum, waar Mjj
staat opgesteld,
staande foto aarc
drie olifanten b
elkaar om suike
den, terwijl zr
snuivende slurv
van de jongens i
ten.
Intussen werd
fair rondgeleid,
even geïnteressei
en verschillende
een aparte belar
Met interesse
OBDAM, 15 Ji
grote aardappel!
13.000 kg grove
kg bl. Eigenh.
kg driel. 8.10; 60
A 12.40—12.80;
15.000 kg Zilvei
driel. 4.606.90.
PURMEREND,
4500 kippeneiere
eendeneieren IC
Totaal 534 stuk:
vette koeien 2.21
238 gelde koeier
melkkoeien 680—
650—1350; 15 gr:
250; 36 vette ka
461 nucht. kalvei
92, voor de fokk
vette varkens v
p, kg.; magere
877 biggen 46-50,
gen 360—525; 71
90125; 88 lami
26 bokken en g
paarden 62510
dieren.
Pluimveemarkt
pen en hanen, w
1.85 per kg.; I
en hanen, blauw
250 jonge hanen,
p. kg.; 2000 jon
en rode 2.00-2.6;
den 1.001.50 p
nen 1.008.00 p.
AVENHORN,
kg aardappelen.
—8.60- midd. Sc
driel-Schot 7.70—
grove 910; mi<
5500 kg Bieten. I
II rond 56.50;
I 4151; ziverne
Nrd. SCHARW
kg. aard. eerst,
eerst. 12.40—13.51
13.30; eigenh. lO.f
eigenh. 11.8012.
9.60; drielingen
tjes 5.60; 920 kg.
drielingen 14; 70
46; 550 kg. krot
bloemkool A I 2
21; B II 14.50.
LANGEDIJK. -
eerst. 1011; ro
—12.70; doré 13
10.80—11.60; blau
12.70; saskia
drielingen 8.50—
rode kool 58.60
kool 7.10—9.60;
kool AI 51.50—5
29.80.
WARMENHUI5
kg. aardappelen f
grove 8.208.40;
10.10; kriel 5.30;
12.90; 100 kg. -tui
GROOTEBROI
200.000 kg. aai
grof 8—8.30; g
klein 6.909.30;
rode eerst, grof 1
12.70—13.70; klei
8; groot 10.401
9.10; saskia groi
8.70; blw. eigenl
groot 11.10—12.4C
grof 8; groot 10.E
OBDAM 10-00
appelen 10,10—
rode schotten 11
aardappelen 8,1
drielingen 7,90;
10,60; 400 kg kr
kg zilvernep 23,
1180—19,30.
