Z.H. de Paus tot jonge pelgrims
over zending van St. Franciscus
Kinderverlamming, raadselachtige ziekte
over de gehele wereld verspreid
Aanhangwogentjes achter
brom- en motorfietsen
iT;
Duizenden Arabieren maken zich
gereed voor de grote pelgrimage
Deserteur voor
de Krijgsraad
Naam is eigenlijk misleidend
NETELIG PROBLEEM:
Onbegrijpelijke houding van de overheid
Tochtgenoten van Sint Frans bestaan 25 jaar
Evangelische eenvoudbron
van vrede en vreugde
De diepe zin van
de bedevaart
Pater Lamasse
overleden
Mgr. Wendel
opvolger van
Kard. von Faulhaber
mxxuL.
NU DE RAMADAN TEN EINDE LOOPT
Naar Mekkade heilige plaats
DONDERDAG 14 AUGUSTUS 1952
Ook op Formosa wordt hard gewerkt aan de oplossing van
de Aziatische kledingzorgen. Duizenden nieuwe weefgetou
wen werden sedert de capitulatie van Japan geinstalleerd en
er is een steeds groeiende export.
HIJ WILDE NAAR ZEE
Voor de krijgsraad te velde-
west had zich gistermorgen de
22-jarige soldaat J. L. uit Loos
duinen te verantwoorden, omdat
hij in Maart j.l. van zijn onder
deel, het regiment zware lucht
doelartillerie, is weggelopen,
L., een varensgezel in het bur
gerleven, kon op dat ogenblik,
zoals hü voor de krijgsraad ver
klaarde. zijn verlangen naar de
zee niet meer de baas. Hij begaf
zich met zijn broer, die ook was
gedeserteerd, naar Antwerpen.
Toen hij daar geen schip kon
krijgen, monsterde hij met zijn
broer in Rotterdam op het Noor
se s.s. „Makefjell". In Juni in
Rotterdam teruggekeerd, werd
hij door de politie van boord ge
haald, Zijn broer ontsnapte aan
de aandacht der politie.
De auditeur militair achtte een
strenge discipline nodig om L.
op het goede pad terug te bren
gen. Hij eiste drie maanden ge
vangenisstraf met aftrek en drie
maanden strafklasse.
De krijgsraad heeft L conform
de eis van de auditeur-militair
veroordeeld tot 3 maanden ge
vangenisstraf met aftrek en
plaatsing in een strafklasse voor
de duur van 3 maanden.
(Van een medische medewerker)
Een gewaarschuwd mens telt voor twee en daarom is het goed,
dat óók de leek van tijd tot tijd, wanneer daar reden voor is,
eens iets leest over enkele menselijke ziekten. Zulks is wel
geen aangename lectuur, doch het voorkomt valse geruchten,
overbodige vrees en overdrijving. De poliomyelitus anterior
acuta, ook wel ziekte van Heïne-Medin (naar de onderzoekers
ervan) of kinderverlamming genoemd wordt veroorzaakt door
een der allerkleinste filtreerbare virussoorten die wij kennen.
Bij het virus zitten we op de grens van levende en dode natuur
of zoals iemand zei „in 's levens nevels". Bacteriën beschouwen
we als de eenvoudigste plantjes. Maar een virus is kleiner dan
enige bacteriesooit. Kwaadaardige virussoorten zijn b.v. de
verwekkers van pokken,, rode hond, mazelen en hondsdolheid.
De poliomyelitis komt meer bij jonge kinderen dan bij ouderen
voor. Toch worden, vooral in de laatste tien jaar, steeds meer
ziektegevallen bij volwassenen opgemerkt. De Nederlandse
naam „kinderverlamming" is dus wel wat misleidend. Het
virus is zeer algemeen en lang niet alle mensen die er meer
in aanraking komen, worden ziek. Gelukkig maar! Van een
echte epidemie is dus feitelijk geen sprake: het zijn meer ge
ïsoleerde of sporadische gevallen, verspreid over het gehele
land. Jonge zuigelingen krijgen de kinderverlamming zelden.
tijkse polionjyeiiïisgèyaHen, in,
Meestal wordt in één gezin
slechts één geval waargenomen.
Het is gelukkig ook niet zo, dat
een halve school of een heel in
ternaat aangetast wordt, zoals
we dat bfi roodvonk of diphthe-
rie soms zien.
Mannen schijnen wat gevoe
liger te zijn voor besmetting dan
vrouwen.
Men neemt verband aan tussen
het ontstaan van poliomyelitis
met diphtherie-injecties, opera
ties aan de tonsillen en uitput
tende sport.
Wat het jaargetijde betreft,
vallen de meeste gevallen in
onze streken in de zomer en in
het begin van de herfst.
's Winters sterft het virus af.
We zien hier weer eens uit, dat
onze winter toch ook nog zijn
nut heeft!
Gevallen zeer wisselend
Wanneer we de statistiek van
de laatste jaren bekijken, blijkt
het aantal gevallen zeer wisse
lend te zijn. In 1948 waren er in
het hele land 81 gevallen, in
1949 160, in 1950 78 en in 1951
568.
Tot en met 3 Juni waren er
dit jaar nog slechts 95 gevallen
bekend, sindsdien zijn er hon
derden bijgekomen.
Er zijn altijd veel meer lijders
aan „polio" dan zo ogenschijnlijk
uit de statistieken lijkt. Veel
gevallen gaan (gelukkig en dat
oók voor de dokter) onopge
merkt voorbij. Alleen de patiën
ten met verlammingen (paraly-
sen) worden bekend en aangege
ven.
De „polio" zoals wij haar met
de Amerikanen kortheidshalve
noemen, is een raadselachtige en
verraderlijke ziekte.
De weg die het virus volgt,
dus ook de incubatietijd, is nog
niet zeker bekend. Er zijn wél
allerlei vermoedens.
Bij de „polio" leeft het
virus soms in neus en darm
van geheel gezonde personen.
De antilichamen in het bloed
bewijzen dat deze mensen een
zekere onvatbaarheid of im
muniteit hebben gekregen.
Daar hebben ze zélf voor ge
zorgd. Bij verkoudheid krijgt
men immuniteit door zich te
„harden". Deze „geharde"
personen zijn voor de ver
spreiding van een epidemie
uiteraard zeer gevaarlijk: wij
zien hen immers voor gezond
en niet besmettelijk aan.
De verspreiding
Wat de geografische versprei
ding van de „polio" betreft, is
het een over de gehele wereld
verspreide (cosmopolitische)
ziekte. Ook in Azië is de „polio"'
algemeen verspreid, bijna 90%
van de bevolking bleek het door
immuunstoffen van het bloed te
bewijzen. Australië is er even
min vrij van.
Door het drukke verkeer tus
sen de verschillende wereld
delen, wordt de overbrenging
van het virus uiteraard bevor
derd. Het is dus mogelijk dat de
bron van onze periodieke jaar-
het Oosten gezocht moet worden,
immers ook de pest, de cholera
en de lues kwamen vroeger uit
het Oosten! Ook de pokken, die
ons van vorig jaar nog zo vers
in het geheugen liggen, waren
vermoedelijk van Oosterse ori
gine. In de Ver. Staten en andere
West-Europese landen is de polio
eveneens bekend.
Mogelijk dat het grotere aan
tal polio-myelitis-gevallen der
laatste jaren, niét alleen aan een
beter onderzoek, maar ook aan
het intensieve luchtverkeer ge
weten moet worden.
Bij patiënten die van „polio"'
hersteld zijn, kunnen we soms
nog maanden na herstel, het vi
rus in hun ontlasting aantonen.
Zulke gevaarlijke personen die
we óók bij typhus en paratyphus
kennen, noemen we bacillen
dragers.
Het verloop van een „polio"-
epidemie doet trouwens vaak
denken aan het verloop van een
epidemie van buiklyphus. Wan
neer in één gezin (wat overigens
zelden gebeurt), meer kinderen
tegelijkertijd aan polio ziek wor
den, denken we al gauw aan
gelijktijdige besmetting door
eenzelfde voedingsmiddel bijv.
melk. Hiervoor pleit dat het
platteland sterker besmet is dan
de steden.
Uit proeven is in elk geval ge
bleken, dat het virus van polio
myelitis lange tijd in melk, boter
en water werkzaam blijft.
(Slot volgt)
PROTESTANTEN HOUDEN
WERELDCONFERENTIE
DEN HAAG Tijdens de Pro
testantse Wereldconferentie voor
Geloof en Kerkorde, die van 15-
29 Aug. te Lund in Zweden zal
worden gehouden, is er tevens 'n
conferentie van de International
League for Apostolic Faith and
Order. Aaa deze conferentie zal
worden deelgenomen door afge
vaardigden van de .Katholiek-
denkeitde groepen in de Angli
caanse en Protestantse kerken en
van de Oud-Katholieken.
Het Hilversums Convent (een
froep van Katholiek denkende
Dervormden, waartoe ook ds. J.
Loos behoort) wordt aldaar ver
tegenwoordigd door ds. J. M. Ger
ritsen.
De Nederlandse delegatie, die
zal deelnemen aan de conferentie
voor Geloof en Kerkorde bestaat
uit: prof. dr. S.F.H.J. Berkelbach
v.d. Sprenkel (N.H.); dr. E. Em-
men QT.H.); dr. A. Rinkel (Oud-
Katholiek); prof. G.J, Sirks (Re
monstrant); prof. P. Boenderma-
ker (Luther,si; dr. H. v. d. Linde
(N.H.); dr. H. Berkhof (N.H-); en
dr. J.M. van Veen, studentenpre-
dikahtte Amsterdam (N.H.).
Zowel motorrijders als brom
fietsers hebben er zich bij de
A.N.W.B. over beklaagd, dat
het Ministerie van Financiën
wel wegenbelastingkaarten
voor een aanhangwagentje af
geeft, waarna men niettemin
'toch alle kans heeft om be
keurd te worden, daar de ver-
keerswetgeving nu eenmaal
het meevoeren van een aan
hangwagentje achter een mo
torrijwiel verbiedt.
Men acht het een vreemde gang
van zaken, dat de Overheid ener
zijds wél ten volle bereid is de
wegenbelasting voor zo'n aan
hangwagentje te innen, om an
derzijds met grote gulheid bekeu
ringen uit te delen, indien men
dat aanhangwagentje, waarvan
de fiscus zijn deel inmiddels
heeft gehad, ook werkelijk ge
bruikt.
Vooral voor bromfietsers is de
zaak zeer gecompliceerd.
Immers, dit handige vervoer
middel wordt, in afwachting van
een definitieve wettelijke rege
ling, door Justitie beschouwd als
rijwiel. Met de bromfiets mag dus
ook op de rijwielpaden worden
gereden.
Men is daarom geneigd auto
matisch te denken, dat, wat de
fietsers is toegestaan, ook voor
de bromfietsers geldt. En daar
fietsers wél een aanhangwagentje
mogen meevoeren, menen vele
bromfietsers hiertoe ook gerech
tigd te zijn.
Daarmede rekent men echter
geheel buiten de waard
want met betrekking tot dat aan
hangwagentje ziet Justitie de
bromfiets plotseling weer als
motorrijwiel.
Voor een bromfiets moet we
genbelasting worden betaald,
voor een bromfiets met aanhang
wagentje moet méér wegenbe
lasting worden betaald.maar
dat aanhangwagentje mag niet
op de weg komen, anders volgt
proces-verbaal!
In verband met de onbillijkheid
die hierin ligt, heeft de A.N.W.B.
teneinde verder verwarring te
voorkomen, zich onlangs tot het
Ministerie van Financiën gewend
en verzocht aan de betrokken
belastingambtenaren op te dragen
geen belastingkaarten meer af te
geven voor aanhangwagentjes
aan motorrijwielen, daar de Ver
keerswet het gebruik daarvan
niet toestaat.
Het Ministerie stelt zich
echter op het standpunt, dat
afgifte van de bedoelde be
lastingkaarten niet kan wor
den geweigerd, daar ingevol
ge Artikel 123 van het We
genverkeersreglement onthef
fing kan worden verleend
van het verbod aanhangwa
gens achter motorrijwielen
mede te voeren.
Wel zal op de belasting-
kaarten voortaan de aanteke
ning worden gemaakt. ..dat
de afgifte de houder niet ont
heft van de verplichting tot
het vragen van een onthef
fing als bedoeld in Artikel
123".
De A.N.W.B. merkt hierbij
overigens op, dat het aanvragen
van bedoelde ontheffing niet
eenvoudig is. Deze dient n.l. voor
het berijden van wegen binnen
de bebouwde kom te geschieden
bij B. en W. van elke gemeente
afzonderlijk, voor wegen buiten
de bebouwde kom, geen Rijks
wegen zijnde, bij het College van
Gedeputeerde Staten der betref
fende provincie en voor het be
rijden van Rijkswegen bij de
Minister van Verkeer en Water
staatGaat uw gang!
CASTEL GANDOLFO. Meer dan 400 „Tochtgenoten van Sint
Frans" uit Frankrijk, Nederland, België, Italië, Zweden, Luxem
burg, Duitsland en Engeland, die thans op weg zijn naar
Assisië en andere Franciscaanse bedevaartsplaatsen, sijn, al
vorens hun tocht te aanvaarden, door Z.H. de Paus op Castel
Gandolfo in audiëntie ontvangen. De Vereniging der Tocht
genoten van Sint Frans (Compagnons de St. Francois), die
thans haar vijf en twintig-jarig bestaan viert, werd in 1927 door
Joseph Folliet gesticht. Zij heeft ten doel de geestelijke vorming
van leken volgens de geest van Sint Franciscus en verspreiding
van diens geest in de wereld. In Nederland telt deze beweging
een 400-tal mannelijke en een 500-tal vrouwelijke leden. Zij
streven naar de beoefening in de wereld van de deugden van
nederigheid en eenvoud en naar alles wat de vrede tussen
de mensen, de sociale klassen en de volkeren kan bevorderen.
In haar 25-jarig bestaan heeft
de beweging reeds vele goede
Christelijke gezinnen opgeleverd,
terwijl het aantal priester- en
kloosterroepingen onder de Tocht
genoten opmerkelijk groot is.
De Tochtgenoten werden op
het Pauselijk zomerverblijf ont
vangen in de Zaal der Zwitsers,
waar de H. Vader de volgende
toespraak tot hen richtte in de
Franse taal:
Aan de 25ste verjaardag van
de stichting van, Uw groep, hebt
gij, dierbare kinderen, door een
U zeer dierbare bedevaart, n,.l.
naar Assisië en naar de Francis
caanse heiligdommen, een bij
zondere luister willen geven.
Maar eerst komt gij Uw. kin
derlijke huld<i brengén aan de
Plaatsbekleder van, Christus en
de nagedachtenis vereren van de
grote apostelen, stichters van de
Christenheid. Het is dan ook met
de grootste vreugde, dat wij U
vandaag ontvangen en dat wij
U gelukwensen met de door Uw
beweging volbrachte arbeid en
met de heerlijke les van idealis
me. welke zij geeft aan de jeugd
van onze tijden.
Welk een mooie en waarlijk
noodzakelijke ondernedming is
het niet, de geest van de Pove-
rello te doen herleven in een
naar gemak, techniek en stoffe
lijke vooruitgang hunkerende we
reld? Aan de wereld van de auto,
de spoorweg en de vliegmachine
weer de hoge geestelijke bete
kenis te leren van de bedevaart,
van de met volharding afgelegde
weg naar de hoger gelegen plaat
sen, door de heldhaftigheid van
de heiligen geheiligd: ziehier
voorzeker een onderneming, de
grootste eeuwen van geloof waar
dig. i
Onze tijdgenoten hebben te
dikwijls, Tiret de zin voor het
bovennatuurlijke, ook die voor
KATHEDRAALBOUWER
VAN MANSJOERIJE
HONGKONG (K.N.P.) In
het Bethanië-sanatorium te Hong
kong is dezer dagen overleden
pater Henri Lamasse, de bekende
architect van de kathedralen te
Moekden en Kirin in Mandsjoe-
rije.
Pater Lamasse, die behoort tot
de Congregatie van de Vreemde
Missiën van Parijs, werd 25 April
1869 te Straatsburg geboren. 15
Augustus 1894 vertrok hij naar
Mandsjoerije.
Als architect bouwde hij in de
missiën, verscheidene kerken en
bijzonder de prachtige kathedra
len van Moekden (1910) en Kirin
(1927). Buiten zijn werkzaamhe
den als architect was pater La
masse eveneens een bekend mu
sicus. Zo installeerde hij zelf in
de kathedralen van Moekden en
Seoul het orgel en gaf verschei
dene piano-recitals, zowel voor
liefdadige doeleinden als voor
de ontspanning der missionaris
sen. Pater Lamasse was verder
een bekend sinoloog. Hij publi
ceerde in 1922 de „Sin Kuo Wen"
(Nieuw handboek van Chinese
stijl). Hij sprak vloeiend zijn
moedertaal, maar bovendien Chi
nees, Japans, Russisch, Duits en
Engels. Als theoloog publiceerde
hij „Vivail Thomiste", een theo
logische studie over de „Summa"
van Thomas van Aquino, In zijn
preken en conferenties was hij
eveneens een graag gehoord re
denaar.
Dank zij pater Lamasse kon
den de Chinezen in Mandsjoerije
wijn;velden aanleggen. Hij bestu
deerde de druiventeelt en voerde
deze in China in. Zo waren de
missiën nooit zonder miswijn, wat
voorheen in Mandsjoerije een
heel probleem was, daar alles
van het moederland moest wor
den aangevoerd.
Pater Lamasse was een. univer
seel gecultiveerde geest, die aan
Mandsjoerije op elk gebied veel
goeds heeft gebracht, wat de Chi-
goeds
nezen
zijn.
gebracht, wat de Chi-
dienstbaar zou kunnen
VATICAANSTAD (K.N.P.)
De H. Vader heeft tot opvolger
van de onlangs overleden aarts
bisschop van München-Freïsing,
Kardinaal Michael Von Faulha
ber, benoemd de bisschon van
Spiers, Mgr. Josef Wendel.
De nieuwe aartsbisschop werd
geboren op 27 Mei 1901 m Blie-
kastel. Hü werd in 1941 be
noemd tot coadjutor met recht
van opvolging van de toenma
lige bisschop van Spiers. Twee
jaar later volgde zijn benoeming
tot bisschop van dit diocees.
de mooie werken der schepping
verloren, vooral voor de plaatsen
en de zaken, geheiligd door uit
verkoren zielen, door hen n.l.,
die door God met Zijn teken ge
merkt zijn en die de taak hebben
gekregen om aan hun broeders
de gaven van de hemel over te
brengen. Gij streeft ernaar vol
gens het voorbeeld van Francis
cus van Assisië die eerste bron
van dc goedheid en de grootheid
van God door de overwegingen,
van diens werken weer te vin
den. Gij zult getrouw deze grote
les leren op de plaatsen, welke
reeds door zijn tegenwoordig
heid zijn bezield en U bevinden
in tegenwoordigheid van de pa
norama's, die hem hielpen tot de
Heer op te gaan.
Gij gaat er vooral heen als
pelgrims, met de ernstige be
doeling om daar opnieuw krach
tige energie op te doen en Uw
ziel aan de steeds frisse bron,
welke de H. Franciscus in het
land van Umbrië heeft doen ont
springen., te verjongen.
Zulk een doel kan slechts door
een intense geestelijke voorberei
ding worden bereikt. Gij hebt
daarvoor de zo traditionele en
tegelijkertijd zo daadwerkelijke
voorbereiding van eeft bedevaart
gekozen.
De bedevaart is een langdurige
gang, die met een scheiding be
gint. Men verlaat zijn land, zijn
dagelijks leven, men vergeet alle
banale en kleinzielige zorgen,
die de beste voornemens stuiten
en verlammen. En men gaat nioe-
dig op weg. Men ziet af van de
gemakkelijke zekerheid van de
maaltijden, van logies, men veclit
tegen de Vermoeidheid. Het gebed
baant zich dan gemakkelijk de
weg naar God. Wanneer bij een
rust de makkers zich verzamelen,
verrijkt een innerlijke vurigheid
de zielen en verbindt deze wel
dra met elkander tot de vereni
ging in gebed en zang, in de
uitwisseling van gedachten en
gevoelens. Deze vrijheid verheft
zich tot een zeer ingetogen graad
rondom het altaar, wanneer het
geofferde lichaam van Christus
de Christen op weg naar zijn
Heer komt voeden.
De bedevaart verschaft u op
nieuw de geest van boetvaardig
heid, de zin van de Voorzienigheid
en het vertrouwen op God. Men
kan zeggen, dat hij u zelfs opnieuw
de zin van het leven leert: een
onthechting aan het tegenwoor
dige, aan vreugden en droefheid
waarvan uw dagen doorweven
zijn, om te komen tot een punt,
waarvan de aantrekkelijkheid u
fascineert. Maar het is niet moge
lijk daartoe te komen zonder af
stand te doen van het gemak, van
alle comfort en vooral niet zonder
levendig in het diepste van het
hart de verwachting te bewaren,
welke elke poging ondersteunt. De
christelijke jeugd heeft vandaag
begrepen, welk een school van
geestelijke vorming zij op de weg
kan vinden. Niet op een profane
weg, waarop men zich slechts met
de natuur zoekt te verenigen, maar
op een weg, door het gebed en de
liefde geheiligd.
Bij deze krachtsinspanningen
bevinden de mensen zich tegen
over de waarachtige waarden. De
klassevooroordelen verdwijnen
door eenzelfde wil tot overwinning
die de vurige harten in het nastre
ven van een ideaal verbindt. Men
moet tezamen dezelfde moeilijkhe
den trotseren, dezelfde zwakheden
kennen, om zich rekenschap te ge
ven dat geen beletsel weerstaat
aan de gezamenlijke inspanning,
door een belangloze samenwerking
gebonden. Wanneer deze overtui
(Advertentie)
Dit is het stadhuis van Exeter, een stadje met een bevolking
van 5000 zielen in de staat New Hampshire, waar op elke
tweede Dinsdag in Maart de bevolking op „Town Meeting
Day" bijeen komt om haar eigen bestuur te kiezen, zelf de
hoogte van de belastingen vast te stellen en te besluiten
waaraan de belastingcenten besteed zullen worden. Zo zijn
de kiezers hier'tegelijk hun eigen wetgevers: een staatsrechte
lijk unicum, dat nog uit de koloniale tijd dateert.
<k)& tnifëi mel&f
Geen enkele sigaret bevredigde
me. Tot ik Strand probeerde:
een unieke Virginia.
ging eenmaal bestaat, heeft men de
grondslag voor een wederzijds be
grip en voor de onfeilbare vrede
gelegd, welke uw beweging zich
Voorstelt te verwezenlijken. Inner
lijke vrede van het wezen, dat aan
zijn egoismen verzaakt; sociale
vrede van hen, die zich in oprechte
verbroedering verbinden; interna
tionale vrede bij de samenwerking
van de mensen van goede wil, die
boven alle beginselen van verde
ling uit, de waarachtige beweegre
denen, een toenadering waardig,
ontdekt hebben; een gemeenschap
pelijke toewijding in de dienst van
dezelfde Heer.
Alleen een verhelderde blik zal
dit teken van menselijke verbroe
dering waarnemen. Het behoort
tot de hedendaagse zending van de
H. Franciscus, aan de deugden van
de zuivere Evangelische eenvoud
te herinneren. Men offert nu aan
de afgoden van de rijkdom en van
de menselijke hoogmoed. Men
geeft zich dikwijls over aan een
gemakkelijk leven, ongevoelig
voor het schouwspel van de ellen
de en het ongeluk. Men verdraait
de oorspronkelijke betekenis van
de wonderen van de schepping;
deze worden middelen van genot
en van overheersing. Zo worden
langzamerhand de meest gevoelige
en delicate vezels van de ziel ver
hard. In de school van Franciscus
van Assisië zult gij aan deze ver
lamming, welke de meest mense
lijke en kostbare gevoelens doodt,
ontsnappen.
Neemt de ascese aan, die deze
school u oplegt. Om de oprechtheid,
de spontaniteit, de eenvoud van
blik en boven alles de vrede en de
vreugde te redden, moet gij dap
per de weg afleggen, welke Fran
ciscus tot God heeft gevoerd. Be
reidwillig luisterende naar de
stem van de genade en naar de
taal, welke de Heer door Zijn
schepselen spreekt, en gevoelig
voor de opwellingen van menselijk
medelijden, daar deze een ant
woord zijn op de stem van de lij
dende Jezus, zult gij leren de on
beteugelde liefde voor de stoffelij
ke rijkdom te overwinnen. Gij zult
vooral die uitstraling van de ziel
smaken, welke de waarachtige
schittering ontdekt van de goede
ren, die onvergankelijk zijn, na
zich van de vergankelijke goede-
ren van deze aarde te hebben ont
hecht.
Mogen uw Franciscaanse bede
vaarten, dierbare kinderen, voor
altijd in uw hart de onverzadig
bare vlam van de goddelijke liefde
ontsteken en in u nu reeds de ver
overende beminnelijkheid van
Onze Heer en Diens toewijding
voor het heil van de zielen doen
schitteren. Tot onderpand van deze
genaden en van de gunsten, welke
de Heer u door de bemiddeling van
de H. Franciscus zal schenken, ge
ven Wij u van ganser harte Onze
Apostolische Zegen.
(door H. de Vidal de St. Germain)
TUNIS, De Ramadan, de
Mohammedaanse vastenperiode
loopt ten einde. Over slechts en
kele weken zullen grote aantal
len Arabieren uit de Noord-
Afrikaanse landen zich opmaken
om de lange en kostbare reis
naar Mekka en Medina te aan
vaarden. Verwacht wordt, dat
de deelneming dit jaar groter
zal zijn dan vorige jaren. Veel is
evenwel afhankelijk van de op
brengst der geoogste landbouw
gewassen, want de reis is een
zeer kostbare aangelegenheid.
Iedere Mohammedaan, die
meerderjarig is, hetzij man of
vrouw, behoort tenminste een
maal in zijn leven een pelgrims
tocht naar de heilige plaatsen van
de Islam te maken, voorop
gesteld, „dat hij daartoe in staat
is". Deze laatste clausule maakt
deze plicht tot een taak, die men
dus eventueel niet behoeft te
volbrengen; anders is het echter
met de Sjahadha (Allah is Allah
en Mohammed is zijn profeet),
het gebed, de vasten en het geven
van aalmoezen aan de armen,
welke tot de absolute plichten
van de Mohammedaan worden
gerekend.
Hoe het ook zij, de pelgrimage
naar Mekka is een hartewens
van iedere Muzelman. Hij kan
eventueel een plaatsvervanger
zenden, als hij zelf door omstan
digheden verhinderd is en toch
deze plicht wil (doen) vervul
len. Vrijgesteld zijn de geestelijk
debielen, de slaven en de vrou
wen, die geen familielid hebben
om hen te begeleiden. Verdere
redenen kunnen zijn het gebrek
aan middelen en de onveiligheid
op de wegen.
Men onderscheidt in de pelgri
mages twee soorten:
1. de vervulling der „omra"
(de riten), waarvan de Moham
medaan zich overal kan kwijten,
op ieder tijdstip, behalve gedu
rende de twee maanden dhoel
kaada en dhoel hidzja, dé maan
den, waarin de pelgrimstochten
worden gehouden.
2. de eigenhjjke pelgrimage,
waar dezelfde „omra" worden
vervuld bij de heilige plaatsen.
De voornaamste der heilige
Êlaatsen is de Kaaba in Mekka,
ft gebouw, dat een oppervlakte
beslaat van ongeveer 10 x 12
meter en een hoogte van 15 me
ter heeft, is opgetrokken uit
grijze steen, welke men zich uit
de omliggende gebergten heeft
verschaft, en rust op een basis
van 25 cm. hoogte. De vier hoe
ken worden genoemd: De Irakse,
de Syrische, de Yemense en de
Zwarte (deze laatste naar de
zwarte steen, die in dit gebouw
ligt).
De Kaaba heeft een bewogen
geschiedenis achter zich. In 683
verwoestte Kalif ben Ez-Zobair
de plaats en bouwde er een tem
pel; in 929 werd de steen weg
gevoerd om eerst in 949 weer
terug te keren. In 1630 werd
weer een restauratie aan het
gebouw doorgevoerd, omdat her
haalde overstromingen dit nood
zakelijk maakten.
Het gehele gebied van Mekka
is haram (heilig) en de Moham
medaan moet zich daarom eerst
„ihram" (gewijd) maken. Hij
laat zich gezicht en hoofd sche
ren, lakt zijn nagels en smeert
zich rr(et welriekende oliën in.
Voorts kleedt hij zich in een ge
waad, dat eveneens „ihram" heet,
en dat uit twee delen bestaat. Het
benedengedeelte omhult het on
derlijf tot aan de knieën, het
bovengedeelte bedekt een deel
van de linkerschouder, de borst
en de rug en wordt aan de rech
terzijde vastgeknoopt. Hjj draagt
geen hoofdbedekking, maar san
dalen aan de voeten zijn toegela
ten. De vrouwen hullen zich van
het hoofd tot de voeten in een
wit laken.
