Het Eucharistisch Wonder
van Alkmaar
DE ONVERBETERLIJKE
GEORGES BIDAULT
de nieuwe premier van Frankrijk
Nieuw NoordhoIIandscH Dagblad
zaterdag 22 juni 1946
en de Stille Omgang
Terwijl katholiek Amsterdam het zesde eeuwfeest
avonturen van heiligen
Rotterdam
Pandit Nehroe
De ruwe suiker is er!
De ramp van de
Meerkerk
A
van het h. Sacrament van Mirakel, dat het geloof aan
de tegenwoordigheid van God in de h. Eucharistie onder de
gedaante van brood zoo heerlijk bevestigt, met grooten luister
viert, bereidt Katholiek Alkmaar zich voor op den jaarlijkschen
Stillen Omgang ter eere van het h. Wonder, dat God „op den
Meijendach" van 1429 in Alkmaar wrochtte en dat ons geloof
bevestigt aan de tegenwoordigheid van denzelfden Godwin de
h. Eucharistie, onder de gedaante van wijn, door dé con
secratiewoorden van den priester geworden tot Zijn h. Bloed,
Het was bij de nuttiging van
dit H. Bloed, door een neomist,
dat déze, toen hij zijn Eerste H.
Mis opdroeg, enkele druppelen
van den geconsacreerden witten
wijn op zijn kasuifel liet vallen.
Het H. Wonder
Door een wonder van God's
liefde werden deze drie blanke
wijndruppels geconsacreerd
tot het H Bloed van Christus
veranderd in drie bloedroode
druppels op het wit kasuifel van
den jongen priester.
Dit wonder van God's liefde
gold op de eerste plaats den pas-
'jder
Bottemanne, Alkmaarder van ge
boorte, zijn vaderstad eerde door
de erkenning en verheffing van de
reliek met de uitvaardiging van een
oorkonde, waarin hij "met zijn bis
schoppelijk gezag de reliek, die wij
thans vereeren, identiek verklaarde
met het kasuif elf ragmen t, waarop,
volgens de getuigenis der historie,
tijdens Folkerts eerste HL Mis, eeni_
ge druppels van het Allerkostbaarst
Bloed Onzes Heeren, uit witten wijn
geconsacreerd, uit den kelk zijn ge
stort en een roode kleur hebben
verkregen."
Hij verbond daaraan de Kerkelijke
goedkeuring van de vereering van
het H. Bloed, waarvan de dekenale
St. Laurenskerk aan het Verdron_
kenoord thans het middelpunt is ge
worden.
De Stille Omgang
In 1917 nam de „Vrienden
kring van het Allerheiligst Sa
crament" in Alkmaar het initia
tief tot het houden van een „Stil
len Omgang", in navolging van
Amsterdam, 'aanvankelijk op 1
gewijden
Sriester zelf. Immers
iedenis verhaalt, hoe
hij, Folkert genaamd, zich op on-
Seoorloofde wijze tot priester
ad laten wijden.
Als soldaat had hij deelgeno
men aan den strijd tusschen
Hoekschen en Kabeljauwschen
waarvan de strijd tusschen Alk
maar, dat de Hoeksche partij was
toegedaan en Hoorn, dat de Ka-
beljauwsche partij steunde, een
onderdeel was.
Bij een gevecht voor de Noor
derpoort te Hoorn vielen er doo-
den aan weerskanten en de Alk
maarder Folkert sloeg hierbij
menig burger van Hoorn dood.
Toen hun aanvoerder Willem
Nagel sneuvelde, sloegen de Ken-
nemers op de vlucht, door den
vijand nagezet tot Wognum, waar
het Alkmaarsche vaandel in
Hoornsche handen viel. Het werd
in triomph naar Hoorn gevoerd
en opgehangen in de kerk van
Sint Cyriacus.
Folkert had 'er het leven afge_
bracht en ging zijn priesterstudies,
die hij voor den krijg had onderbro
ken, voortzetten.
Handen, waar bloed aan kleven,
zijn echter zonder dispensatie
niet waardig als priesterhanden -het
H. Lichaam van den Eucharistischen
Christus te dragen en daar Folkert
voor den bisschop, die hem tot
priester wijdde, zijn verleden had
verzwegen, ontving hij weliswaar
geldig, doch ongeoorloofd het H.
Hrijesterschap en zijn eerstelingen,
offer maakte hij daardoor tot een
heiligschennis.
Het wonder, dat geschiedde tij.
deng zijn Plechtige Eerste H. Mis,
die hij 1 Mei 1429 opdroeg in de
dubbelkerk van St. Laurentius en
St. Matthias te Alkmaar, bracht hem
tot inkeer. Hij verliet zijn vaderstad
en trad berouwvol in de orde der
Carmelieten te Haarlem.
Hoe het bekend werd.
Het was Fokkert's bedoeling; dat
het wonder verborgen zou blijven,
maar God had anders beschikt. Het
kasuifelfragment met de drie won.
derbare bloeddruppels was heimelijk
weggeborgen en zou dit wellicht ge
bleven zijn, als het slechts in God's
bedoeling gelegen had zijn priester
Folkert tot inkeer te brengen.
Maar wie de meer dan vijf eeuwen
oude geschiedenis van het H.
Eucharistisch Wonder van Alkmaar
kent, weet, dat God Zich slechts
van Folkert bediende, om de Katho
lieken van Alkmaar van toen en la
ter te beg'iftigen met een blijvende
bron van genaden, met een kost
bare reliek, die het geloof aan het
H. Altaarsacrament door de eeuwen
heen zou levend houden.
Aan een Alkmaarschen visscher,
die voor VJissingen dreigde schip
breuk te lijden, verscheen in den
storm een engel, die hem het ka
suifelfragment met de cïrie bloed
druppels toonde, de engel vertelde,
de schipbreukeling waar dit; ver
borgen lag en beloofde hem veilige
thuisvaart, als hij, na aankomst in
zijn stad, deze plaats aan de gees
telijkheid bekend zou maken -ende
deselve met behoorlijcke eerbiedin.
ghe besoecken."
Zoo geschiedde, deze eenvoudige
schepeling en zijn lotgenooten wer
den de eerste bedevaartgangers
naar het H. Bloed van Alkmaar.
Sindsdien gToeide de devotié met
toestemming en steun van de kerke
lijke overheid. Jaarlijks trok vanuit
de groote St. Laurenskerk; gebouwd
op de plaats van de dubbelkerk,
waarin het wonder geschied was,
met grooten luister op den eersten
Mei de plechtige processie met de
kostbare reliek door Alkmaar's stra
ten.
Na de reformatie werd ook in de
schuilkerken de devotie tot het H.
Sacrament van Mirakel levendig ge
houden, om in onze dagen weer tot
grootere bloei naar buiten te gera
ken.
Het was op het feest van Maria
Boodschap in het jaar 1897, dat de
bisschop van Haarlem, Mgr. Caspar
Relief beeldwerk in het devotie-altaar der St. Laurentiuskerk
aan het Verdronkenoord te Alkmaar. De voorstelling geeft het
oogenblik weer na Folkert's H. Communie, toen het H. Bloed,
geconsacreerd uit witten wijn, gestort op het kasuifel, ver
anderde in druppelen rood bloed.
Wie ooit tot de Heilige Moeder
Gods heeft leeren bidden, ver
geet dat nooit heelemaal. Het
kan zelfs een meisje zijn als
Louise Gimet te Lyon, die haar
twintigjarige lichaam voor alle
mannen te koop heeft als
ergens de naam „Maria" klinkt,
wordt ze toch nog even stil Toen
een kerel eens in haar "tegen
woordigheid dik wilde- doen, door
een gemeene lastering tegen de
H. Maagd te uiten, kreeg hij een
stevige pats in zijn gezicht van
het meisje Louise Gimet.
Maar dat was dan ook alles
wat van haar onschuldige jeugd
was overgebleven en toen ze op
een dag ter bedevaart ging naar
een plattelandspastoor, die de
sensatie van den dag vormde,
omdat hij gedachten kon lezen,
de toekomst voorspellen en won
deren doen, ging ze noch om te
biechten noch om te bidden,
doch alleen om iets ongewoons
te beleven.
Toen ze terug kwam, vertelde
ze aan iedereen, dat die veelbe
sproken pastoor niet veel bijzon
ders was: een mager scharminkel
met witte haren, die met een
zwakke stem tegen haar had ge
zegd: „Uw uur is nog niet geko
men.... Erg voor u! Gij zult
veel kwaad doen, maar Onze
Lieve Heer in Zijn barmhartig
heid zal medelijden met u heb
benGij zult u bekeeren,
dank zij die devotie, die gij voor
Zijn Goddelijke Moeder bewaard
hebt".
Echt zoo'n pastoorspraatje,
vond ze
Maar Louise Gimet ging „hoo-
ger op". Een officier nam haar
mee naar Parijs. Nu kwam zij in
de kringen der „verlichte" lie
den, die ontdekt hadden dat
godsdienst bedrog en de pries
ters bedriegers waren, die zich
vetmestten aan de armoede en
de domheid van het volk.
Nu, wat de armoede van het
volk betrof, daar kon het tot
maitresse gepromoveerde meisje
uit Lyon uit jeugdervaring over
meepraten.
Toen dan ook in 1870 de roode
vaan der Commune in Parijs
werd geheschen, stond zij op de
barricade In officiersuniform,
met kort geknipt haar, en een
kepie op met drie streepen! „La
Capitaine Pigerre" heette ze
toen. Aan het hoofd van een
fanatieke bende maakte ze jacht
op priesters, die bedriegers en
volksvijanden! Dertien schoot ze
er eigenhandig neer. Zij hoorde
bij het peleton, dat den aarts
bisschop van Parijs fusilleerde.
Toen d'e bisschop nog teekeneri
van leven gaf, sloeg ze hem met
de geweerkolf den schedel in.
Tot haar slachtoffers behoorde
ook de beroemde pater Olivaint,
die, stervend, haar herkende en
haar nog deze woorden zeide:
„Mevrouw, dat costuum staat u
niet!"
De revolutie werd onderdrukt
en „la capitaine Pigerre", niet
het geweer in de hand, gevan
gen genomen, Zij werd ter dood
veroordeeld.
In de stilte en de eenzaamheid
van haar cel trok haar woeste
leven aan haar geest voorbij
Toen rees in haar herinnering
het beeld op van een mageren
pastoor met witte haren
Twaalf jaar geleden.... „Onze
Lieve Heer zal medelijden met
u hebben...." had hij gezegd.
Wat was dat tochJa, mi
wist ze het weerHet was
die eigenaardige pastoor van
Ars, Jean-Baptiste 'Marie Vian-
ney
Eindelijk kon zij weer huilen
met dikke tranen, als een kind.
Toen kreeg zij een boek ter le
zing. „Sermons" („Preeken")
geheeten De schrijver was
pater Olivaint! Naast het droe-
vig-glimlachend gelaat van den
Pastoor van Ars zag ze nu de
brekende oogen van pater Oli
vaint. „Mevrouw, dat costuum
staat u niet!" had hij gezegd
Een felle strijd ontbrandde in
haar binnenste. „Wees gegroet,
MariaO, dat gebed was zij
nog niet vergeten Maria over
won,
Zij kreeg gratie van haar dood
vonnis en toen zij uit de gevan
genis was ontslagen, trad zij in
het gesticht „De eenzaamheid
van Nazareth" te Montpellier,
Daar leefde zij nog twintig jaar
in gebed, boete en liefdewerken.
Voor Maria bestaan er geen
„onverbeterlijken".
Het basisplan voor den her
bouw van Rotterdam is door het
College van Algemeene Commis
sarissen voor den wederopbouw
goedgekeurd. Hiermede is de fase
van voorbereiding voor den her
opbouw van deze zwaar geteister
de stad afgesloten.
Men weet thans waar men aan
toe is. Met den herbouw van de
stad kan worden begonnen.
Terwijl in Voor-Indië overal
stakingen uitbraken tengevolge
van de arrestatie van Pandit
Nehroe. heeft de eerste minister
van Kajmir (den staat waarin de
arrestatie paat gevonden heeft)
verklaard, dat hij bereid was
Nehroe een vliegtuig ter beschik
king te stellen om naar New
Dehli terug te keeren. Hij zeide
verder: „Niets zal Nehroe ver
hinderen te vertrekken wanneer
hij wil. Het heeft nimmer in de
bedoeling gelegen hem hier vast
te houden, wanneer hij zou wil
len vertrekken."
Mei, later op den eersten Zondag
van Mei gehouden.
De deelname aan dezen om
gang beperkte zich aanvankelijk
tot Alkmaarders, later kwamen
ook uit de dorpen en steden van
West-Friesland en Noordhollands
Noorderkwartier, waar overal
afdeelingen gesticht werden van
het Genootschap van den Stillen
Omgang, de vereerders van het
H. Altaarsacrament naar de Mi
rakelstad Alkmaar. De laatste
jaren was hun aantal zóó toege
nomen, dat de drie parochieker
ken de deelnemers aan den Stil
len Omgang niet meer konden
bevatten, zoodat besloten werd
deze na afloop te vereenigen in
de open lucht, rond het Altaar,
waai- voor de ommegangers een
Plechtige H. Mis werd opgedra
gen.
Het is daarom, dat vorig jaar
voor het eerst de ommegang van
den eersten Meizondag werd ver
schoven naar half Juli, de maand,
toegewijd aan de vereering van
het H Bloed; ook dit jaar zal,
na deii Stillen Omgang, welke
op Zondag 14 Juli a.s wordt ge
houden in den Muziektuin, door
den H.E Deken van Alkmaar een
plechtige H. Mis worden opge
dragen en zullen de duizenden
deelnemers, na hun stille ge
loofsbelijdenis aan hun Eucharis
tischen God, Dezen in hun hart
ontvangen
De intentie van dezen Stillen
Omgang is: spoedige terugkeer
van de rust in Indiè.
FR. OTTEN-.
Te Stragnas in Zweden is
in de Stiftsbibliotheek aldaar een
handschrift ontdekt uit de krin
gen van de te Deventer, door toe
doen van Geert Groote ontstane
beweging der moderne devotie
QEORGES BIDAULT, de
Fransche minister van bui-
tenlandsche zaken, die met 389
van de 545 uitgebrachte stem
men tot kabinetsformateur is
gekozen, werd op 5 October
1899 te Moulins (Allier) gebo
ren. Na zijn voorbereidende
studiën bezocht hij de univer
siteit, doch in 1918 werd hij
gemobiliseerd. Na den oorlog
wijdde hij zich aan de propa
ganda onder de katholieke
jeugd en weldra werd hij be
stuurslid van de Katholieke
Jeugdvereeniging. In 1925 be
haalde hij zijn leeraarsdiploma
en werd hij achtereenvolgens
leeraar te Valenciennes en
Reims en in 1931 aan het Ly
ceum Louis le Grand te Parijs.
De Katholieke Jeugdvereeni
ging koos hem tot haar vice-
president en hij trad toe tot de
Democratische Volkspartij van
welks uitvoerend comité hij
spoedig een der invloedrijkste
leden werd.
Als overtuigd katholiek werd
hij medewerker aan de bladen en
tijdschriften van de katholieke
actie en in zijn artikelen toonde
hij zich beslist tegenstander van-
hét nazisme en het fascisme. Bij
het uitbreken van den oorlog in
1940 werd hij opnieuw gemobi
liseerd en weldra krijgsgevangen
gemaakt Na zijn invrijheidstel
ling vertegenwoordigde Bidault
de christen-democraten in den
nationalen vèTzetsraad. waarvan
hij president werd. In 1943 keer
de hij naar Parijs terug, waar hij
een belangrijk aandeel nam in
de samenstelling van het pro-
Georges Bidault, die door de
Fransche constituante gekozen
is tot staatshoofd van Frank
rijk. Anefo P.
gramma van dien raad. Door zijn
hoedanigheden wist Hij de ver
schillende stroomingen in het
verzet bijeen te bfengen. Op 9
September 1944 werd hij tot
minister van buitenlandsche
zaken benoemd. Met Generaal
de Gaulle ging hij naar Moscou
alwaar hij het Fr'ansch-Russisch
verdrag ohderteekende Als ver
tegenwoordiger van Frankrijk
trad hij op tijdens de bijeenkom
sten in San Francisco, Londen en
in de U.N.O. Hij bevorderde het
evenwicht tusschen de „Big
three" waardoor aan Frankrijk
een plaats onder de groote mo
gendheden verzekerd werd. Hij
werkte voornamelijk aan dé op
lossing van het Duitsche pro
bleem, overtuigd als hij was, dat
de veiligheid van Frankrijk af
hing van d'e vredesverdragen,
inzonderheid wat West Duitsch-
land betreft en de politieke en
economische status van "het
Ruhrgebied
Een lading van 21.000 balen
ruwe suiker is gistermiddag
uit Havanna met het Neder-
landsche s.s. „Stad Maassluis"
te Rotterdam gearriveerd. Het
schip heeft ligplaats genomen
aan de Maashaven.
Aan het strand te Wester-
schouwen zijn Woensdag vier
slachtoffers van de scheeps
ramp, die de Meerkerk heeft
getroffen, n.l. de 4e machinist
en drie Laskaren, aangespoeld.